Şeyh Muhammed Nazım El-Hakkani En-Nakşibendi Hz. nin,26 Ocak 2012 Sohbeti

Transkript

1 İMANA GİDEN YOL Şeyh Muhammed Nazım El-Hakkani En-Nakşibendi Hz. nin,26 Ocak 2012 Sohbeti Nasılsın ya hu? Sen nasılsın? M: Ben Hasan, beni tanıdın mı? Hasan. Siz bana uzun Evliya derdiniz. Hatırladın değil mi? Ş.E: Kaç senedir seni görmedim. Şimdi neredesiniz? M: Havadis gazetesini yayınlarız. Ş.E: O, Havadis yeni mi çıktı? M: Evet. Euzubillahimineşşeytanirracim. Bismillahirrahmnirrahim. Bu hangisidir? M: Bizimle çalışır, Mürsel. Ş.E: Nerelidir? M: Lefkelidir. M: Gelip sizinle röportaj yapmıştık. Ş.E: Alın, götürün. M: Denktaş bey öldü Şeyh Efendi. Ş.E: Evet öldü, gitti; ne diyeceğiz. M: Nasıl bir adamdı? Ş.E: Şimdi ölülerin hesabını ben görmem. Başka sual sor. M: Peki. Buraya dünyanın her yerinden bu kadar insanlar gelir. Şili deki madenciler de buraya geldi. Dünya nın her yerinden insanlar buraya gelir. Ş.E: Bismillahirrahmanirrahim. Demek ki mıknatıs olmasa; zahiri mıknatıs var, ve manevi mıknatıs vardır. Görünen mıknatıs var, görünmeyen var. İnsanlarda da var. Niye sormazsın ki 1500 sene evvel gelen bir kimsenin arkasında şimdi nasıl iki milyar insan vardır? Niye sormazsınız? Çöllerin içerisinde anadan babadan yetim bir çocuğun; kırk yaşında ben Allah tarafından gönderilmiş bir Peygamber im. Bütün batılı yıkacağım, putları kıracağım. Sizi Allah ın yoluna döndüreceğim dedi. Hala bak gittin gördün. Kabe yi gördün. Kabe kaç bin seneliktir. M: Tavaf ettik, döndük. Ş.E: Kaç seneliktir? Kabe yedi bin seneliktir. Beş bin seneliktir. Bir gün etrafında tavaf durdu mu? M: Hiçbir zaman. Ş.E: Niçin bu Kıbrıslılar maneviyata inanmıyorlar? M: Niçin inanmıyor. Ş.E: Öğretilmiyor, okutulmuyor. Bu mühim bir sualdir. M: Ama okutacak, Şeyh Efendi. Ş.E: Yok. M: Camilerdeki bu insanlara baktığım zaman insanlara maneviyatı öğretecek durumda değildir. Ş.E: Kifayetsizdir, kifayetsizdir. Yani siz yeteneksiz dersiniz. Uydurmaca. M: Peki ne yapılması gerekir? Ş.E: Yetiştirilmesi lazımdır. Kur an-ı Kerim bizim bir kitabımızdır. Kabirde bile soracaklar: Kitabın nedir?, Rabbin kimdir?, Nebin kimdir?, Kitabın nedir?, Kıblen neresidir?, Mezhebin nedir? sorulacak. Kabir sorusu derler. İmam başında durur da ayağını vurur. Bilmem Denktaş ın başında durup da söylediler mi? M: Gelirken Kemalettin beye de söyledim. Dedim ki ben yürekten inanmak isterim. Sizi çok sayıp seviyorum. Ama bu inancı bana verecek ve izah edecek bir din adamı yoktur. Page 1

2 Ş.E: Şimdi, yine adını unuttuk. Hasan. M: Benim Hasan. Ş.E: Hasan, Hüseyinler iyidir. Kalpleri açıktır bunların. Siz hile kaldırmazsınız. Anladın mı? Hüseyin senden berbat. Hasan ile Hüseyin. İki tanesi buraya geldi. Bana gelirlerdi eski ihvanlardan. Bağlı köyün eşrafından; biz ona Hasan dayı derdik. Be Hasan dayı derdim; siz mi akıllısınız bu Hüseyin mi? Hangi Hüseyin? Şeyh Efendi dedi bana Biz akıllıyız bunlar delidir. Nereden bildin? Hangi köye gitsen; hangi mahalleye gitsen Hüseyin dayıyı sorduğun vakit deli Hüseyin demişler ona. Deli Hüseyin. Hiçbir yerde size akıllı diyen var mı? Hanginiz varsa hepsi deli Hüseyin. M: Peki Hasanlar deli değil midir? Ş.E: Peki Hasan diye var mı diyor. Biz akıllıyız dedi; o daha deli. M: Bizim toplumumuzda; Allah Rahmet eylesin Rauf Denktaş. Ş.E: Toplum deme. M: Cemaat. Ne diyeyim? Ş.E: Tabi. M: Cemaat. Bizim cemaatimizde. Ş.E: Bir millet var mı dinini değiştiren be Hasan bey? M: Yok. Ş.E: Bizdeki bu gevezelik nedir? Mazi ile aramızı kesmek içindir. Geçmişini bilmeyen geleceğini kurtaramaz. M: Peki. Denktaş bey bize demişti ki; Atatürk başladığı zaman, o laiklik deyince biz din ile ilgilenmekten uzak durduk onun için bu toplumun dini zayıf kaldı. Ş.E: Bize okutmadılar ki. Bize okutmadılar. M: Yani Güney de İngiliz okuluna giderler. Rum öğrenciler kiliseye gider; Türk öğrenciler camiye gitmez. Geçenlerde onları Rum tarafına götürmüşler; hem kiliseyi gezsinler hem de Hala Sultan a gitsinler. Bizim Türk öğrenciler Hala Sultan a gidince camiye girmemişler. Ş.E: Temiz değiller. M: Yok girmediler. Yani niçin böyle bir zayıflık var? Ş.E: Öğretmediler. M: Kim öğretecek? Ş.E: Hükümet öğretecek. M: Hükümet inanır mı? Ş.E: Hükümet inanmazsa başımızda niye durur? M: Peki insanlar inanmazsa, maneviyatı zayıf kalan bir topluluğun başına ne gelir? Ş.E: Bela gelir. M: Bela gelir. Ş.E: Bela gelir. M: Yani Rum tarafında kilise. Hatırlarsanız ben sizinle beraber bir din sempozyumuna gitmiştim. Ş.E: Anladım. M: Hatırlarım. Çok güzel bir konuşma yapmıştınız. Ben oradaydım. Rum tarafında kilise var bizde onun karşılığı yok. Ş.E: Yok. Çünkü Rum, Hasan bey dine dayalı bir devlettir. Bizimki laiktir. M: Laiklik işi bize yaramadı. Ş.E: Laiklik dinsizlik demektir. M: Laiklik din ile devleti. Yani her din olsun demektir. Ş.E: Yok, yalan. O yalandır. Din ile devlet ayrıysa; bize hakkımızı versin karışmasın. M: Böyle gidersek geleceğimizi nasıl görürsünüz? Ş.E: Böyle gidersek süpürülürüz. Lakin döneceğiz. M: Maneviyata bir dönüş mü olacak? Ş.E: Siz benim ne söylediğimi anladınız. M: Çok iyi anladım. Ş.E: Madem ki laiklik dinin devletten ayrılmasıdır. Peki. Laik hükümet bize ne hükmeder? M: Hiç karışmasın. Ş.E: Karışamaz. Karışamaz. Yanlış mı söylüyorum. M: Doğru. Ş.E: Laikliği bize tarif ettiler. Dinin devletten ayrılışı. M: Peki. Şimdi Türkiye de daha dinci, İslami bir iktidar var. Ş.E: Türkiye Müslüman dır. Seksen milyon Müslüman. Biz bunun içerisinde bir avuç Page 2

3 insanız. M: Dinimiz zayıf. Ş.E: Öğretmediler oğlum. Öğretmediler. M: Öğretmen yok ki öğretsin. Öğretmen ne öğretecek? Ş.E: Muallimlerimiz bilmez. Çünkü okutmadılar. Okutmadılar. M: Ailelerde bir çözülme vardır. Ş.E: Aile ne bilsin? M: Hayır. Aile yapımızda ahlaki olarak çözüldü. Ş.E: Aile yapımızda gitti. Küçük, aile kanunu getirdi. Denktaş bey imza attı. Küçük, Şeriat mahkemelerini getirdi, kaldırdı. Denktaş bey de kabul etti. Müftülüğü karıştırdı. Evkafı karıştırdılar. İslami müesseselere devlet girdi. Giremez. Bu memleket laik ise müftülüğe karışamaz. Evkafa karışamaz, camilere karışamaz, vakıfa karışamaz. M: Ama evkaf şimdi, orayı otel yaptı, gazinoculara kiraladı. Ş.E: Ona otel deme. Ben sana onun Türkçe sini söyleyeyim. Kerhane yaptı. Burasını gece kulübü ile doldurdu. Yanlış mıyım? M: Yok. Ş.E: Kaç tane olduğunu bilir misin? M: Sayamadım. Ş.E: Beş yüz tane var dediler bana ve bir bakanınız demiş ki: Bu sene bizim gazinolardan ve gece kulüplerinden bu kadar karımız oldu. Bu ayıp değil mi? Bu hükümet (...) hükümeti mi? Gece kulübü işleten adama ne derler? Sen söyle. Kerhaneci (...) demezler mi? M: Evet. Ş.E: Bu sıfat bize yakışır mı? Ayıplar olsun bu hükümete. M: Elinizde güç olsa ilk neleri düzeltirsiniz? Hak sahibinin hakkını ver. Bu Peygamber sözüdür. Hak sahibinin hakkını ver. Bizim hakkımız bu, biz Müslümanız. Bizim hakkımızı versin, karışmasın. Kendi idaresini yapsın. Başka istemeyiz. Ne kafa karışacak, ne Müftülüğe karışacak. Ne medreselerimize karışacak, ne camimize karışacak. M: Peki Şeyh Efendi. Ş.E: Anlıyor musun? M: Anlıyorum. İnsanlar der ki bize ne oldu da saygı ve sevgiyi kaybettik. Ş.E: Saygı ve sevgi dindir. Saygı ve sevginin kaynağı dindir. İnanan kimseye kalbi akar. Sen kalbinde muhabbet olmadan buraya gelir misin? Buraya niye geleceksin. Gidersin oraya, gece kulübüne. M: Başımıza da bir kaza gelecek. Gitmeyiz Şeyh Efendi. Allah göstermesin. Ş.E: Allah düşürtmesin. M: Allah düşürtmesin. Ş.E: Doğrudur. M: Ekonomi, dünyadaki ekonomik krizden bahseder. Siz çok güzel yorumlarsınız. Ne olacak. Ş.E: Kim yorumlar. M: Siz güzel anlatırsınız. Neden dünya bu hale düştü? Ş.E: Be Hasan bey seni akıllı zannederdim. M: Kafam büyüktür. Ş.E: Bu para mıdır? Be Hasan bey sen akıllı adamsın diye geldin bana. Dünya kurulalı; hükümetler, devletler kağıt para bastı mı? Bu para mıdır? Bu ne parası? M: Türk parası. Ş.E: Türk ünki öyle, Rum unki öyle, İngiliz inki öyle. M: Ama Amerika Dolar ın üstüne. Ş.E: Bize ne. M: Yazdı ki. Ş.E: Biz Tanrı ya inanırız. Yazsın. İstediğini yazsın. Para; kıymeti altındır, gümüştür. Altınla gümüşü piyasadan kaldırdı; koydu bilmem neler; kendi kasalarından çıkardı, bunu verdi bize. Sonra kriz var. Kriz bundan. Page 3

4 M: Karşılıksız paradan. Karşılıksız para. Ş.E: E bu para mı? M: Kağıttır. Ş.E: E bunu ben de basarım; sen de basarsın. Ofset bundan daha parlak satar. Al sana vereyim. Koy cebine. M: Hatıra. Zengin olduk. On liralık adam olduk. Ş.E: İşte. Beş liralık da var. M: Yani dünyanın gidişatını, derler ki. Ş.E: Bitti. M: Hayır. Dünyanın sonundan da bahsederler. Ş.E: Dünyanın sonunu, başını işte topluyoruz. Dünya kurulalı kıymet ölçüsü altın ve gümüştür. Değil mi? M: Evet. Ş.E: Niye kaldırdılar? M: Amerika kağıdıyla dünyayı karıştırır. Ş.E: Bir Amerika mı öbürleri başka mı? Niye yalnız Amerika ya yüklenirsin? Rus u öyle, Çin i öyle, Japon u öyle. Türk ü ne yapsın o da bastı. M: Bu Arap ülkeleri. Ş.E: Bak, bak. Sultan Abdul Hamid, Cennet mekan, beş buçuk milyon altın hazinede bıraktı. Bu ittihatçı jön Türkler geldiğinde. Haberin var mı? M: Yok, şimdi duydum. Ş.E: Reşat altınını şimdi millet alnına koyar. Hani senin altının? Altınları ne yaptın? M: Altınların yerine işte ekonomi dediler. Ş.E: Nerde? Kağıtla oynuyor millet. Bu başka mesele. Yani bunları açarsak gecenin yarısına kadar gider. M: Peki. Biz Kıbrıs Türk ü kalkınabilecek mi? Ş.E: Hay hay. M: Nasıl kalkınabiliriz? Ş.E: Demin dedim. İşi ehline ver kaldırsın. M: Buradakiler bunun ehli değildir. Ş.E: Bunlar iktidarsız, iktidardır. İktidarsız iktidar olmaz. Sen beni kolay adam zannetme. M: Şeyh Efendi Estağfirullah. Diyebilir miyim ben, ne işim var burada? Ş.E: Hani bilmem ne buraya gelirse ben kendisine hakkını vereyim. M: Anladım, çok iyi anladım. Ş.E: Bir kişi gelip de bir sual sorar mı bana? M: Gelmezler. Ş.E: Gelemez. Gelemez. M: Dünyanın öbür ucundan gelirler, bizimkiler Lefkoşa dan gelmez. Ş.E: Bak. Onu gördün mü? Bu iki milyara hükmeden adamdır. Papa. Katolik dünyasının. Biz burada iki kişiye hükmetmeyiz ama maneviyatımız hükmettirir. Sana o kitabı verdim. Al oku. M: Okuyacağım. Ş.E: İngilizcen var mı? M: Var. Ş.E: Bu adam bizi sayıp geliyor. Bizimle görüşüyor. Buradaki bu kodamanlardan bir kişi gelir mi buraya? M: Gelmezler. Ş.E: İşlerine gelmez. Burada adam isterim bana konuşacak. Ben dünyayı Allah ın izni ile sallarım. Ben kolay adam değilim. M: Değilsiniz tabi. Kolay adam olsaydınız Şeyh Efendi buralara kadar gelir miydiniz? Bir kuru kalabalık var, bir de inançlı topluluk var. İşte gelirler fakirler. Onlar gelir. Bizim çoluk çocuğumuz gençler yine bazıları gelmeye başlıyor. Çünkü yollarının çıkar yol olmadığını biliyorlar, görüyorlar artık. M: Gençler gelmeye başladı mı Kıbrıslı? Ş.E: Var. M: Ne gelirler, sizden ne isterler? Ş.E: Çünkü manevi istek aratıyor. Acıkan adam ekmek dükkanını arar. Yani maneviyattan bu çocuklar susamış. Tatmin olunacak şey ararlar. Page 4

5 M: Şimdi çocuklarımız saygısız oldu, terbiyesiz oldu deriz. Hep çocuklara yükleniriz. Gençlere yükleniriz. Onlar yanlış yapar. Onlar saygısız oldu diye. Ş.E: E öğretmedik. Öğretmedik. İnsanın kıymeti edebiyledir. M: Peki Kıbrıs sorunu hallolsa biz ne yapacağız? Ş.E: Sorun budur, o sorun değil. Burası senin, burası benim sorun değil. Biz insanımızı sahiplenelim. M: Topraktan evvel insanı sahiplenmek lazım. Ş.E: İnsanı sahiplenmedik ki. Kıbrıslılar ile şimdi git mülakat yap bakalım ne cevap verecekler? Köylüye sor, şehirliye sor, kadına sor, erkeğe sor. Sen içindesin, bilmez değilsin. M: Bilirim. Ş.E: Evet. Türkiye nin burada adına su içerdik. Burada. Kaç tarihine kadar. Elli tarihine kadar ki İngiliz burayı bırakıp gidene kadar. Sancağı öperlerdi. Denktaş bey geldiği günde sancağı indirdi, Türk bayrağını çekti. O kadar aşıktılar. Şimdi görmek istemez. Ne için? M: Anladım. Kendimize güvenimiz yok oluyor diye yanlışa döneriz. Ş.E: Siz o zaman doğmamıştınız. Biziz o zamandan. Şimdi bizim akranımız da kalmadı. Denktaş bey de bilen adamdı, o da gitti. M: Doktor da daha evvel gitti. Ş.E: Doktor daha evvel gitti. Katanı insanları hepsi gitti. Kaldık seninle ben dediği gibi. M: Biz kaldık. Ş.E: İşte bu. Yani bu mesele yarım saatlik mülakat ile hallolmaz ki. M: Peki Kıbrıslı Türklere Şeyh Efendi nin mesajı nedir? Ş.E: Ben hükümete söylüyorum. Bu köyleri siz yerlerinden oynattınız. Ormanları kapattınız. Bu Dillirga tarafı çobanlıkla geçinirdi. Bu Karpaz tarafı çobanlıkla geçinirdi. Ormanlarında hayvan yetiştirirdi. Keçileri yasak etti. Bu adamlar kahvelerde oturur, hükümetten para alır. Bu hükümet mi? Türkiye ormanları açtı. Bu hala hayvanata ormanı açmadı. O insanlar kahvelerde oturuyorlar. İş yok diyor. M: Şeyh Efendi yine döneyim geriye. O Şilili madenciler yerin altında kaldı ve kurtulduktan sonra buraya geldiler. Ş.E: Onlara sor. M: Nereden bulup sorayım. Sizi gördüklerini söylerler. İngilizce de bilmezler, Türkçe de bilmezler nasıl bir güç onları getirdi? Allah. Ş.E: Allah dinini gözetir. İslam Hak dindir. M: Ama onlar Müslüman değillerdi. Ş.E: Müslüman oldu. M: Müslüman mı oldu? Ş.E: Ne zannettin ya. M: Dünyanın değişik yerlerinden derdi olanlar derman için size gelirler. Ş.E: Gelir. M: Doktora gitmez, oraya gitmez. Niye buraya gelir? Ş.E: İşte bak. Demek maneviyat maddenin üstündedir. Burada maneviyata hiç kıymet veren yoktur. M: Maneviyat olmazsa maddiyat çöker. Ş.E: Yok. Kalbin olmazsa senin vücudun yaşar mı? M: Allah razı olsun Şeyh Efendi. Ş.E: Sizden de. M: Ben size yine geleceğim. Ben bu kapıya huzurla gelirim. Ş.E: Gel, gel. Aklı başında bir adam gelir. Ama korkusu olan gelmez. Bunlardan gördün mü hiç. M: Bundan gördüm. Gördüm bundan. Ş.E: Nasıl gördün bunu. Mevlevi lerdir. Çanakkale ye giderken. Tarikatları yasak ettiler. Gördün. M: Halbuki Mevleviler o zaman harbe Page 5

6 gitti. Ş.E: Hepsi. Kırk Tarikat var. Hepsi muharebeye önde giderdi. Kestiler, biçtiler, kapattılar, yıktılar. Bak. M: Tarikatlar en önde giderdi. Ş.E: İşte neylerle. Heybetlerine baksana. Bunlar gönüllü giden askerdir. Al bunun resmini. M: Evet Şeyh Efendi çok teşekkür ederim. Bu hediyeni de ömür boyu saklayacağım, torunlarıma da geçecek. Cezamız varsa da cezamızı öderiz. Ş.E: Hasan bey cumaya gider misin? M: Yalan söylemeyim, ben bayramları giderim. Ş.E: Git. M: Tamam. Ş.E: Onu bırakma. Her gün dökünür müsün? M: Evet. Ş.E: İki rekat namaz kıl. Sen namaz kılmayı bilirsin. Hemen şükür namazıdır guslün. Vücuduna maddi manevi destek gelir. M: Çok teşekkür ederim. Ş.E: Biz de teşekkür ederiz. Fes giyer misin? M: Yok. Ş.E: Vereyim, giyer misin? Ş.E: Giyerim, ama sokakta giymem. Ş.E: Cuma ya git. Şahsiyetine bak. M: Böyle mi yapalım. Ş.E: Sana onartırım ben şimdi. Sarhoşlar giyer öyle püskül önünde. M: Yüzüğümüz de var. Ş.E: Gel Tekbirledim. Bismillahirrahmanirrahim. Allahu Ekber Allahu Ekber La İlahe İlla Allah Hu Allahu Ekber Allahu Ekber Velillah İlhamd. Öp. Başın dert görmesin. İstanbul daki tulumbacılar gibi giydireyim seni. Bak ayna var. M: Böyle fes kime nasip olur? Ş.E: Tekbirledim başına, cumaları giy korkma. M: Yok ben korkmam. Ş.E: Şahsiyet. Biz Osmanlı yız. Türk bizi kabul etmedi. Rum unkini de biz kabul etmedik. Bu yer hala Osmanlı nın tapusundadır. Çünkü TC nin Lozan da Kıbrıs ı, İngilizler den etmeye hakkı yoktu. Misakı Millînin dışındadır. Osmanlı dır. M: Biz hala Osmanlı yız. Ş.E: Yaşa. Bıyıkları da bırak. M: Büyük bir saygı ile geldim, büyük bir hürmetle ayrılıyorum. Ş.E: Hürmet göresin. Sayılasın. M: Çoluğumuza çocuğumuza da dua et. Ş.E: Ederim. Onlar saadet nesli olacak. Osmanlı yız. Anladın mı? Ne zaman istersen gel Hasan. M: Geleceğim. Ş.E: Hadi. Sen de gel. M: Süper. Ş.E: Süper hadi. Selametle. Portakal, limon alın. Video Link: Faith-tr.aspx Page 6