C i l t CİHAZLA İBADET ETMEK HO-PARLÖR İLE NAMAZ VE EZAN BAHSİ CİHAZLA İBADET BAHSİ

Transkript

1 C i l t 1 CİHAZLA İBADET ETMEK HO-PARLÖR İLE NAMAZ VE EZAN BAHSİ CİHAZLA İBADET BAHSİ

2

3 G Ü N Ü M Ü Z D E A Ç I K Ç A İ Ş L E N E N B İ D A T HO-PARLÖR İLE İBADET WEB: BU SİTE YAPIM AŞAMASINDADIR. sorarimut@gmail.com Bu Kitabı içeriğine sadık kalmak şartı ile İstediğiniz gibi istifade edebilir, kopyalayabilir,çoğaltabilirsiniz.

4

5 İçindekiler B Ö L Ü M 1 İçindekiler Önsöz 1 İbadet Nedir 1 Nemaz ın Önemi 1-2 Ezan Bahsi 2-3 Bid at Nedir? 3 Bid at İle İlgili Hadis-i Şerifler 4 Ses Nedir?Ho-parlörden Çıkan Ses Nedir8 Ho-parlör Nedir? Nasıl Çalışır? 8 Aks-i Sada Nedir? 9 EZAN VE NEMAZ DA BİD AT B Ö L Ü M 2 Çeşitli Sual ve Cevaplar Açıklama 28 Son Söz 28

6 Bölüm 1 Önsöz BİSMİLLÂHİRRAHMÂNİRRAHÎM İbadet Nedir? Bid at nedir? Ezan Ho-parlör ile Okunur mu? İbadet e Sonradan Ekleme Yapılır mı? Peygamber Efendimiz (Sallallahü Aleyhi Ve Selem) in Bid at ile ilgili hadis-i şerifleri? Ho-parlör Nedir? Bunların Ve diğer soruların cevabını bu kitap ta bulabileceksiniz. İBADET NEDİR? İslâm ın binâsı beştir. Yâni, İslâm beş şey üzerine binâ kılınmıştır. Evvelkisi, kelime-i şahâdet getirmek ve mânasını öğrenip inanmak. İkincisi, beş vakit namazı vakti geçmeden kılmak. Üçüncüsü, Ramazan-ı şerifte her gün oruç tutmak. Dördüncüsü, eğer farz olduysa, yılda bir kere, zekât ve uşr vermek. Beşincisi, kudreti var ise, ömründe bir kere, hacca gitmek. [Allah-ü Teâlâ nın bu beş emrini yapmaya (İbâdet etmek) denir.] NEMAZIN ÖNEMİ Âdem aleyhisselâmdan beri, her dinde bir vakt nemâz var idi. Hepsinin kıldığı, bir araya toplanarak bize farz edildi. Nemâz kılmak, îmânın şartı değil ise de, nemâzın farz olduğuna inanmak, îmânın şartıdır. Nemâz, düâ demekdir. İslâmiyyetin emr etdiği, bildiğimiz ibâdete, nemâz (Salât) ismi verilmişdir. Mükellef olan [ya nî âkıl ve bâlig olan] her müslimânın, hergün beş vakt nemâzı kılması (Farz-ı ayn)dır. Farz olduğu, Kur ân-ı kerîmde ve hadîs-i şerîflerde, açıkça bildirilmişdir. Mi râc gecesinde, beş vakt nemâz emr olundu. Mi râc, hicretden bir yıl önce, Receb ayının yirmiyedinci gecesinde idi. Mi râcdan önce, yalnız sabâh ve ikindi nemâzı vardı. RESÛLULLAH SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM : (Birinin evi önünde nehr olsa, hergün beş kerre bu nehrde yıkansa, üzerinde kir kalır mı?) diye sordu.

7 Hayır, yâ RESÛLALLAH! dedik. (İşte, beş vakt nemâzı kılanların da, böyle küçük günâhları afv olunur) buyurdu. [Ba zı câhiller, bu hadîs-i şerîfi işitince, o hâlde, hem nemâz kılarım, hem de istediğim gibi, keyf sürerim. Nasıl olsa günâhlarım afv olur, diyor. Böyle düşünmek doğru değildir. Çünki, şartları ile, edebleri ile kılınıp, kabûl olan bir nemâz, günâhları döker. Sonra, küçük günâhları afv olsa bile, küçük günâh işlemeğe devâm etmek, ısrâr etmek, büyük günâh olur. Büyük günâh işlemeğe ısrâr etmek de, küfre sebeb olur.] İbni Cevzî, (El-mugnî) ismindeki tefsîrinde buyuruyor ki, (Ebû Bekr-i Sıddîk radıyallahü anh buyurdu ki, beş nemâz vaktleri gelince, melekler der ki, ey Âdem oğulları, kalkınız! İnsanları yakmak için hâzırlanmış olan ateşi nemâz kılarak söndürünüz). Abdüllah ibni Abbâs Radıyallahü Anhümâ diyor ki, Resûlullah dan SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM işitdim. Buyurdu ki, (Nemâz kılmıyanlar, kıyâmet günü, Allah-ü Teâlâyı kızgın olarak bulacaklardır). Nemâza devâm, kalbin nûrlanmasına ve se âdet-i ebediyyeye kavuşmağa vesîledir. Peygamberimiz SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM (Nemâz nûrdur) buyurdu. Ya nî, dünyâda kalbi parlatır. Âhıret de sırâtı aydınlatır. Allah-ü Teala nın dostlarına, nemâzda neler oluyor, murâdlarına, nemâz da, nasıl kavuşuyorlar biliyor musunuz? (Kitâb-ül-fıkh-alel-mezâhib-il-erbe a)da, nemâzı anlatmağa başlarken diyor ki, Nemâz, islâm dîninin direklerinden en ehemmiyyetlisidir. Allah-ü Teala, kullarının yalnız kendisine ibâdet etmeleri için, nemâzı farz etdi. Nisâ sûresinin yüzüçüncü âyeti, nemâz mü minler üzerine, vaktleri belirli bir farz oldu demekdir. Hadîs-i şerîfde, (Allah-ü Teâlâ, hergün beş vakt nemâz kılmağı farz etdi. Kıymet vererek ve şartlarına uyarak, hergün beş vakt nemâz kılanı Cennete sokacağını, Allah-ü Teâlâ söz verdi) buyuruldu. Nemâz, ibâdetlerin en kıymetlisidir. Hadîs-i şerîfde, (Nemâz kılmıyanın, islâm dan nasîbi yokdur!) Nemaz ın önemi yukarıda bildirilmiştir daha geniş bilgi için Tam İlmihal Seadeti Ebediyye Kitabına bakabilirsiniz. EZAN BAHSİ Ezân, herkese bildirmek demekdir. Belli olan arabca kelimeleri sırası ile okumakdır. Tercemesini okumak, ezân olmaz. Ma nâsı anlaşılsa da, fârisî ve başka dillerle okunmaz. Ezân okumak, hicretden önce Mekkede, Mi râc gecesi başladı. Hicretin birinci senesinde, nemâz vaktlerini bildirmek için emr olundu. Mahalle mescidinde, yüksek yerde okuması sünnetdir. Sesini yükseltmesi lâzımdır. Fekat, çok bağırmak için, kendini zorlamamalıdır. Beş vakt nemâz ve kazâ nemâzları için ve Cum a nemâzında hatîbin karşısında, erkeklerin ezân okuması sünnet-i müekkededir. Kadınların ezân ve ikâmet okuması mekrûhdur. Çünki, seslerini yükseltmeleri harâmdır. Ezân, başkalarına vakti bildirmek için, yüksekde okunur. Hâzır olan cemâ at için veyâ kendi için olan ezân ve ikâmet yerde okunur. [(Tenvîr-ül-ezhân)da diyor ki, (Ezânı oturarak okumak tahrîmen mekrûhdur. Ayakda okunması tevâtür ile anlaşılmışdır.)]

8 Vitr, bayram, terâvîh ve cenâze nemâzları için ezân ve ikâmet okunmaz. Ezânı vaktinden evvel okumak sahîh değildir ve büyük günâhdır. Vakt girmeden önce okunan ezân ve ikâmet, vakt girince tekrâr okunur. Ezân okunurken, hareke veyâ harf katacak veyâ harfleri uzatacak şeklde tegannî yapmak ve böyle okunan ezânı ve Kur ân-ı kerîmi dinlemek câiz değildir. [(Mir ât-ül haremeyn) kitâbının Medîne kısmında diyor ki, Ezân okumak, hicretin birinci senesinde, Medînede başladı. Bundan önce, nemâz vaktlerinde yalnız (Essalâtü câmi a) denirdi. Medînede ilk ezân okuyan, Bilâli Habeşîdir. Mekkede ise, Habîb bin Abdürrahmândır. Cum a nemâzındaki birinci ezân, hazret-i Osmânın sünnetidir. Önceleri, bu da câmi içinde okunurdu. Abdülmelik zemânında Medîne vâlisi olan Ebbân bin Osmân hazretleri minârede okutdu. Melik Nâsır bin Mensûr, yediyüz [700] senesinde, Cum a ezânından önce, minârelerde salâtü-selâm okutdu. İsrâîl Peygamberleri, sabâh ezânından önce tesbîh okurlardı. Eshâb-ı kirâmdan Mesleme bin Mahled, Mısrda vâlî iken, ellisekiz [58] senesinde, hazret-i Mu âviyenin emri ile ilk minâreyi yapdırıp, müezzin Şerhabîl bin Âmire sabâh ezânından önce salât verdirdi). (Dürr-ül-muhtâr)da diyor ki, (Ezândan sonra salât ve selâm okumak, ilk olarak yediyüzseksenbir senesinde, sultân Nâsır Salâhuddînin emri ile Mısrda başladı). [Cenâze olduğunu bildirmek için, minârelerde salât okunması mu teber kitâblarda yazılı değildir. Çirkin bid atdir. Okutmamalıdır.] (Mevâhib-i ledünniyye)de diyor ki, (Hicretin birinci senesinde, Resûlullah SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM, Eshâb-ı kirâma sordu. Kimisi, nemâz vaktlerini bildirmek için, nasârâ gibi nâkûs, ya nî çan çalalım dedi. Kimisi, yehûdîler gibi boru çalınsın dedi. Kimisi de, nemâz vakti ateş yakıp yukarı kaldıralım dedi. Resûlullah, bunları kabûl etmedi. Abdüllah bin Zeyd bin Sa lebe ve hazret-i Ömer rü yâda ezân okumasını görüp söylediler. Resûlullah SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM bunu beğenip, nemâz vaktlerinde böyle ezân okunmasını emr buyurdu). Ezan ın önemi yukarıda bildirildi. Daha geniş bilgi için Tam İlmihal Seadeti Ebediyye Kitabına Bakabilirsiniz. BİD AT NEDİR? Bid at 2 ye ayrılır biri adette bid at diğeri ise ibadette bid at dır. 1.si Âdette bid'at, sevap beklenilmeden, dünya menfaati için yapılan şeylerdir. Âdette bid'at, bir ibadeti bozmazsa veya dinin yasak ettiği bir şey değilse günah olmaz. Âdette olan bid'at, ceket, pardesü giymek, çay ve kahve içmek gibi dinin yasak etmediği bir şey ise, günah değildir. Peygamber efendimizin papaz ayakkabısı ve Rum cübbesi giydiği hadis-i şerifle bildirildi. (Tirmizi)

9 Fen ve fen bilgileri dinde bid'at değildir. Fenni buluşlara sahip çıkmak, dinimizin emridir. (İlim Çin de de olsa alın! Fen ve sanat, müminin kaybettiği malıdır. Nerede bulursa alsın) hadis-i şerifleri, kâfirlere uymayı değil, fenni onlarda bile olsa, arayıp bulmayı emrediyor. (Mevduat-ül-ulum) 2.si ise İbadette bid'at dır Resulullah (Sallalahü Aleyhi Ve Selem) ve dört halife zamanında bulunmayıp da, dinimizde, sonradan meydana çıkarılan, uydurulan inanışlara, sözlere, işlere, şekillere ve âdetlere denir. İbadetlere bid'at karıştırmak büyük günahtır. Bid ati sünnet diye işlemek haramdır. Bunların hepsini din diye, ibadet diye uydurmak veya dinin önem verdiği şeyleri dinden ayrıdır, din buna karışmaz demek bid'attir. Bid'atlerin bazıları küfür, bazıları büyük günahtır. Hadis-i şerifte, (Her bid'at sapıklıktır) buyuruldu. (Müslim) Bid at çıkaran, dinde noksanlık görüp bazı hükümleri değiştirmeye, yeni hükümler koymaya çalışır. Sahih hadisleri uydurma zanneder, İslam âlimlerini beğenmez. Bid at ehli kibirlidir. Bid at in de hırsızlık, katillik, fahişelik, içki içmek gibi haramlardan daha büyük olmasının sebebi budur. Günah işleyen kimse, Allah-ü Teala nın emrine isyan etmiş olur, büyük günah işler. Fakat bid at çıkaran kimse, Allahü Teala nın, Resulünün ve Resulullah (Sallalhü Aleyi Ve Selem) in vârisleri olan âlimlerin bildirdiği hükümleri beğenmeyip yeni hükümler koymaya, bizzat dinin sahibi olmaya çalışıyor. Yani Allah adına, Resulü adına hareket ediyor, hatta onları beğenmeyip kendi görüşünü din gibi ortaya koymaya çalışıyor. Bu bakımdan bid at ehli, hırsızdan, eşkıyadan, katilden daha büyük günah işliyor. İşte bunun gibi sebeplerden dolayı Peygamber efendimiz, (Ben onlardan değilim, onlar da benden değildir. Onlara karşı cihad, kâfirlerle cihad gibi önemlidir) buyuruyor. (Deylemi) İmam-ı Rabbani hazretleri de buyuruyor ki: (Bid at ehli, yapacağı değişikliklerle, dini düzelteceklerini, olgunlaştıracaklarını zannederek bid'at çıkarıyor, bid'atlerin zulmetleri ile sünnetin nurunu örtmeye çalışıyorlar. Bunlar, dinin noksanlıklarını tamamladıklarını iddia ediyorlar. Bilmiyorlar ki din noksan değil, kâmildir. Dini noksan sanıp, tamamlamaya [çağa uydurmaya, çeşitli bid atler çıkarmaya] çalışmak, Maide suresinin, (Bugün sizin için dininizi ikmâl eyledim. Üzerinize olan nimetimi tamamladım ve size din olarak İslamiyet i vermekle razı oldum) mealindeki 3. âyetine inanmamak olur. (m.260) İbadetleri değiştirmek, hiç yapmamaktan daha büyük günahtır. Çünkü hiç yapmamak belki tembellikten ileri gelebilir. Fakat ibadeti değiştirmek, kendi aklını beğenip Allah-ü Teala nın emrini beğenmemekten ileri gelir. İbadet, Allah-ü Teala nın gönderdiği Kitaba ve Peygambere uymak demektir. Bir insan, bir işi, Allah-ü Teala nın emri olduğu için değil, kendi aklına uygun geldiği için yaparsa, Ona kulluk yapmamış, dinin emrini yerine getirmemiş olur.

10 Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: (Her bid'at sapıklıktır.) [Müslim] (Bir bid'at çıkaranın namazı, orucu, haccı, cihadı, tevbesi, farzı, nafilesi ve hiçbir ibadeti kabul olmaz, yağdan kıl çıkar gibi, dinden çıkması kolay olur.) [İbni Mace, Deylemi] (Dinde olmayan bir şey meydana çıkarılırsa, o şey merduddur.) [Buhari] İmam-i Rabbani nin şu sözü bütün meselelere nokta koyuyor ( Bunlar niçin bilmemişler ki, birşey yükseldikden, temâm oldukdan, beğenildikden sonra, buna yapılacak eklemeler güzel olamaz ) Ho-parlörle ibadet in caiz olmadığı buradan da anlaşılmaktadır. Peygamber efendimiz (Sallalhü Aleyhi Ve Selem) efendimizin bid at hakkındaki hadis-i şeriflerinden bazıları şunlardır; (Her bid'at sapıklıktır.) [Müslim] (Bir bid'at çıkaranın namazı, orucu, haccı, umresi, cihadı, tevbesi, farzı, nafilesi ve hiçbir iyiliği kabul olmaz, hamurdan [yağdan] kıl çıkar gibi, dinden çıkması kolay olur.) [İbni Mace] (Allah-ü Teâlâ, bid'at ehlinin ne duasını ne zekatını ne haccını, ne namazını, ne de sadakasını kabul eder, yağdan kıl çıkar gibi dinden çıkar.) [Deylemi] Açıklama: İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki: Şartları gözetilerek yapılan ibadet sahih olur, fakat ihlas ile yapılmadı ise kabul olmaz. Sevap verilmez. Sahih olan bir ibadet, kabul olmayabilir. Mesela çaldığı ceket ile namaz kılan kimsenin namazı sahihtir, namaz borcundan kurtulur. Fakat sevap alamaz. Diğer bütün günahlar da böyledir. Mesela, oruç tutan kimse akşam orucunu içki ile açsa, orucu yine sahihtir, ama orucu kabul olmaz. Yani oruç borcundan kurtulmuş olur ise de, oruç tutmakla elde edilecek büyük sevaba kavuşamaz (Hadika) ve (Berika) da (Bid'at işleyenin hiçbir ibadeti kabul olmaz) hadis-i şerifi açıklanırken, (Bunların ibadetleri sahih olur. Fakat sevap verilmez) deniyor. Haram işleyenin ve bid at ehlinin ibadeti sahih olsa da kabul olmaz. Fasığın, yani açıktan büyük günah işleyenin, Mesela içki içenin, zina edenin, faiz yiyenin ve bid at ehlinin imam olması mekruhtur. Mekruh olarak kılınan namaz sahih olursa da kabul olmaz. Bid'at sahibinin arkasında namaz kılmanın mekruh olduğu (Hulasa) fetva kitabında da yazılıdır. Kabul olmaz demek, sahih olmaz demek değildir. Sahih olur, fakat sevabı olmaz demektir. (R. Muhtar)

11 (Bid'at ehli, bid'atini Allah rızası için terk etmedikçe, hiçbir ameli kabul olmaz.) [Deylemi, İbni Neccar, Ebu Nasr, İbni Ebi Asım] AÇIKLAMA:(İbadetleri sahih olur, fakat sevap verilmez) Fasıkların ve bid at ehlinin ibadetleri sahih olsa da kabul olmaz. Kabul olmaz demek, sahih olmaz demek değildir. Sahih olur, fakat sevabı olmaz demektir. (Redd-ül Muhtar) (Bid'at ehlinin tevbesi, bid'ati bırakana kadar kabul olmaz.) [Taberani] (Tevbesi kabul olmaz demek, bid'at ehli, bid'atinden sevap beklediği, iyi bir iş yaptığını sandığı için tevbe etmeyi düşünmez. Bu bid'atten vazgeçmediği için de ibadeti kabul olmaz.) (Bid'at ehlinin hiç birisi Sırattan geçemez, Cehenneme düşer.) [İbni Asakir] (Bid at çıkarıp, onunla amel edenlere lanet olsun.) [Dare Kutni] (Bid at çıkarana da, onu himaye edene de lanet olsun.) [Buhari] (Bid'at ehlini beğenmeyenin kalbi, iman ile dolar.) [Gunye] (Bir zaman gelir, sünnetim unutulur, bid'atler çıkar. Sünnete uyanlar garip olur, yalnız kalır. Bid'atlere uyan ise, kendilerine çok yardımcı bulur.) [Şir a] (Amellerin en hayırlısı farzlar, en kötüsü de bid'atlerdir.) [Beyheki] (Bid at ehli, yaratıkların en kötüsüdür.) [Ebu Nuaym] (Bid'at ehline sert davran! Allah, onlara düşmandır.) [İbni Asakir] (Ümmetim gruplaşacak, bid'atlere bulaşacak, tıpkı kuduzun ısırıp da, kuduranda hiçbir yer kalmayıp her tarafını sardığı gibi, bu bid'at de onların her hallerine bulaşacaktır.) [Ebu Davud] (Ümmetim 73 fırkaya ayrılır, [bid at ehli olan] 72 si Cehenneme gider. Yalnız bir fırka kurtulur. Cehennemden kurtulan fırka, benim ve Eshabımın gittiği yolda gidenlerdir.) [Tirmizi] (Bu fırkanın ise, Ehl-i sünnet vel-cemaat olduğu icma ile bildirildi.) [Mekt. Rabbani, Hadika] Ahmed bin Muhammed Tahtavi hazretleri buyuruyor ki: Fırka-i naciyye, bugün dört mezhepte toplanmıştır. Bu zamanda bu dört hak mezhepten birine uymayan, bid'at ehlidir. (Tahtavi) (Bid'atler yayıldığı zaman ilmi olanlar bunu açıklasın. Eğer açıklamayıp ilmini gizlerse, Allah-ü Teala nın indirdiği Kur anı gizlemiş olur.) [İbni Asakir] (Bid'atler çıkınca âlim ilmini açığa çıkarsın! İlmini açıklamayana lanet olsun!) [Deylemi] İmam-ı Malik hazretleri, (Bid'at ehlinin şahitliği kabul olmaz) buyurdu. O halde bid atlerden çok sakınmalıdır. (Bid'at sahibine hürmet eden, İslamiyet i yıkmaya yardım etmiş olur.) [Taberani] (Bid'at ehline sert davran! Allah, onlara düşmandır.) [İbni Asakir] (Onlardan kaçın! Sizi dalalete, fitneye düşürmesinler.) [Müslim]

12 (Hasta olurlarsa, ziyaretlerine gitmeyin!) [Ebu Davud] (Karşılaşınca, onlara selam vermeyin!) [İbni Mace] (Onlarla birlikte bulunmayın, birlikte yiyip içmeyin!) [Ukayli] (Onların cenazelerine gitmeyin, onlarla birlikte namaz kılmayın!) [İbni Hibban] (Onlar benden değil, ben de onlardan değilim. Onlarla cihad, kâfirlerle cihad gibidir.) [Deylemi] (Kim bid'at ehlinden buğz ederek yüz çevirirse, Allah-ü Teâlâ onun kalbini korkulardan emin kılar ve imanla doldurur. Bid'at ehline sert muamele edeni de, en büyük korku gününde emin kılar. Bid'at ehlini hakir ve zelil göreni de, Cennette yüz derece yükseltir. Bid'at ehline selam veren veya onu sevindirici şeyle karşılayan, Kur an-ı kerimi küçümsemiş olur.) [Hatib] (Bir bid'at ehli öldüğünde İslamda bir fetih vuku bulmuş gibi olur.) [Hatib] (Bir bid'at çıkaran, ölmeden önce mutlaka onun kötülüğüne maruz kalır.) [Taberani] (Bid at ehlinden ilim öğrenmeye çalışmak, kıyamet alametlerindendir.) [Taberani] (Bid'at çıkarana, bunu yapana şeytan çok ibadet yaptırır, onu çok ağlatır.) [Mekt. Masumiyye c.2, m. 110] NOT:Bid at ehlinden böyle uzak durmanın sebebi bid atin çok kötü bir iş olduğu içindir. Çünkü bid at çıkaran dine ilave yapıyor, Allah adına, Resulü adına hükümler koymuş oluyor. Allah-ü Teala nın ve Resulünün koyduğu hükümleri beğenmemiş oluyor. Her günahtan daha büyüğünü işlemiş oluyor. BİD AT ın çok büyük günah olduğunu yukarıda aktardık. Şimdi gelelim Günümüzde ibadet e karışmış olan bid at e. Yani ho-parlör ile ibadet bahsine. SES NEDİR HO-PARLÖR DEN ÇIKAN SES NEDİR? SES; Buğazdaki ses iplikcikleri [etden iki tel], konuşurken, gerilerek sertleşiyor. Ciğerden gelen hava, bunları titreşdirerek ses hâsıl oluyor. Titreşen tellerin hava moleküllerine çarpması, bu molekülleri titreşdiriyor. Bu titreşimler de, yanlarındaki hava moleküllerini titreşdirerek kulağımıza kadar ulaşıyor. Böylece sesi duyuyoruz. Ses hava içinde, müntezam küreler hâlinde dalgalarla yayılıyor. Havanın kendisi gitmiyor. Sesi iletmiş oluyor. Kuru hava, sesi, sâniyede üçyüzkırk metre hızla iletmekdedir. Su molekülleri de, sesi iletir.

13 Sesin, sudaki hızı, sâniyede binbeşyüz metre kadardır. Katı cismler, sesi dahâ çabuk iletiyor. Sesin çelik ve camdaki hızı, sâniyede beşbin metredir. Ho-parlörden Çıkan Ses; Ses, mikrofona gelince gayb oluyor, bitiyor. Elektriğe, sonra miknâtıs dalgalarına çevriliyor. Bu elektro-manyetik dalgalar, antene gelip, radyoda, elektriğe ve sonra yeni bir sese çevriliyor. Hoparlörde de böyle olmakdadır. Zâten hoparlör elektrik dalgalarını ses dalgalarına çeviren âlet demek olduğu, Fransızca (Larousse)da bile yazılıdır. Aks-i sadâya Kur ân-ı kerîm okumak denilmiyor da, bu başka sese, nasıl Kur ân okumak denilir. HO-PARLÖR den çıkan ses Hâfızın sesine benziyen, başka bir sesdir. Kadınların aynadan, sudan aks eden görüntülerine ve kâğıd, perde üzerindeki resmlerine bakmanın da, benzerlerine bakmak olduğu, tam ilmihal seadeti ebediyye nin birinci kısmda, 58. ci maddenin son sahîfesinde bildirmişdir. AKSİ-İ SADA NEDİR? Havada, suda yayılmakda olan ses dalgaları, dıvar, kayalık gibi sert düz yüzeylere çarpınca, doğrultularını değişdirerek, tekrâr geriye döner. Geri dönen dalgalar, eşit özellikde, ikinci bir ses meydâna getirirler. Bu ikinci sese (Aks-i sadâ) veyâ (yankı) denir. Aks-i sadâ, kendini hâsıl eden birinci sesin özelliğinde olduğu hâlde, secde âyetinin, aks-i sadâsını işiten kimsenin, ma nâsını anlasa bile, tilâvet secdesi yapması lâzım gelmiyor. Kur ân-ı kerîmin aks-i sadâsı, Kur ân-ı kerîm olmuyor. Bu sese, Allah-ü Teâlâ nın kelâmı denmiyor. Radyoda işitilen ses, hâfızın sesinin (Nakl-i sadâ)sı, ya nî sesin kendisi olmadığı gibi, (Aks-i sadâ)sı bile değildir. Ezan ı yüksek yere çıkarak okumak sünnettir. Şimdi Ezan ho-parlör den okunuyor yüksek yere çıkmayıp karanlık odadan okuyor, hatta radyo ve televizyonlardan okunuyor yani bu sünnet değiştirilmiş oluyor. ( Bu fakirin acizane gayesi ise sünneti yeniden meydana çıkarmakdır. ) Ezân sesinin uzaklardan işitilmesi lâzım olsaydı, bu sözün bir kıymeti olurdu. Ezânın, insan sesinden fazla sesle okunması lâzım olsaydı, RESÛLULLAH SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM, bunun çâresini emr ederdi. Çünki, dinde lâzım olan herşeyi bildirmesi, yapdırması vazîfesi idi. Nemâz vaktlerinin geldiğini, hıristiyanlar gibi çan çalarak veyâ yehûdîler gibi boru ötdürerek uzaklara duyuralım diyenler oldu. Kabûl etmedi. (Biz böyle yapmayız. Yüksek yere çıkıp ezân okuyunuz!) buyurdu.

14 Böylece, insan sesinin varamıyacağı yerlere tek bir ezân sesinin ulaşdırılmasına lüzûm olmadığı anlaşıldı. İbâdetlerde değişiklik yapmanın (BİD AT) olduğunu, büyük günâh olduğunu biliyoruz. Resûlullahın SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM kabûl etmediği, red etdiği birşeyi ibâdete karışdırmak ise, bid atden dahâ büyük, ondan dahâ çirkin günâh olur. Birinci kısmda, otuzdördüncü maddede, ondokuzuncu mektûbda, (Bid atler nûrlu parlak, fâideli görünseler de, hepsinden kaçınmak lâzımdır. Hiçbir bid atde fâide yokdur) diyor. (Müjdeci mektûblar) da, yüzseksenaltıncı mektûbda diyor ki, Bugün kalbler kararmış olduğundan, ba zı bid atler, güzel görülürse, kıyâmet günü, kalbler uyandıkları zemân, bid atlerin hepsinin zararlı oldukları anlaşılacakdır. Resûlullahın SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM, (Dîninizde yapılan her yenilik zararlıdır. Bunları atınız!) buyurdu) diyor. Allah-ü Teâlâ, Bekara sûresinin ikiyüzonaltıncı âyetinde meâlen, (Ba zı şeyleri sever, fâideli dersiniz. Hâlbuki o şeyler size zararlıdır) buyurdu. Görülüyor ki, ho-parlörle ezân okumak bid atini savunmak, bir müslimâna yakışacak şey değildir. ***(Dininizde yapılan her yenilik zararlıdır. Bunları atınız)*** Bu hadis-i şerif bütün tartışmaları bitiriyor. (NOT: ÇATAL KAŞIK KULLANMAK, ARABAYA BİNMEK GİBİ DEĞİŞİKLİKLER ADETTE OLAN DEĞİŞİKLİKLERDİR. BUNLARI KARIŞTIRMAYALIM. Bundan başka, (Dürr-ül-muhtâr) sâhibi RAHMETULLAHİ TEÂLÂ ALEYH yemîn kısmında, nezri anlatırken buyuruyor ki, (Her beldede, her mahallede mescid yapmak, hükûmet üzerine vâcibdir. Beyt-ül-mâl parasından yapdırılması lâzımdır. Hükûmet yapdırmazsa, müslimânların yapdırması vâcib olur). Birinci cild, dörtyüzsekseninci sahîfede diyor ki, (Ezân okunurken, câmi den çıkmak harâmdır. Fekat, kendi mahallesindeki câmi cemâ ati ile kılmak için çıkmak câizdir. Çünki, mahallesindeki câmi de kılmak vâcibdir). Bütün bunlardan anlaşılıyor ki, her mahallede mescid bulunması, mahalle mescidlerinin hepsinde ezân okunması, herkesin kendi mahallesi veyâ çarşısı câmi inde okunan ezânı işitip, buradaki cemâ ate gitmesi emr edilmişdir. Her mahallede câmi bulunacak, hepsinde ezân okunacak, herkes ezân sesi duyacakdır. Ho-parlörle uzaklara duyurmağa lüzûm yokdur. Şimdi, ezânı ho-parlör ile okuyorlar. Ho-parlör sesleri birbirine karışarak, ezân oyuncak hâlini alır. Görülüyor ki, ho-parlörle okumak, lüzûmsuz ve zararlı olmakdadır. İslâmiyyetin emrine uyarak her müezzin minâreye çıkıp, sünnete uygun ezân okuyunca, herkes kendine yakın ezânı çok iyi işitir. Uzaklardan ho-parlör sesini duymağa lüzûm olmaz. Ezânı ho-parlörle okuyarak, sesin uzaklardan işitilmesini istemek, ezânın bir yerde okunmasını, her câmi de okunmamasını istemek demekdir.

15 Beyhekînin bildirdiği ve (Künûz-üd-dekâık)da yazılı hadîs-i şerîfde, Resûlullah SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM, Eshâbına radıyallah-ü TEALA anhüm ecma în hitâb ederek buyurdu ki, (Sizden sonra, bir zemân gelecekdir. O zemânda bulunan müslimânların en sefîlleri, en aşağıları, müezzinlerdir). Bu hadîs-i şerîf, tegannî ederek ve sünnete uymıyarak okuyan ve ibâdetlere bid atler karışdıran kimselerin zuhûr edeceklerini haber vermekdedir. Allah-ü Teâlâ, müezzin kardeşlerimizi, bu hadîs-i şerîfde kötülenen müezzinler gibi olmakdan muhâfaza buyursun! Âmîn. Zemânımızda, minâresine çıkılıp sünnete uygun ezân okunan bir câmi görünmez oldu. Kur ân-ı kerîmi radyo ile ve ho-parlör ile okurken, çok def a, harflere mahsûs ses, ya nî ağızdaki mahrecleri değişip ma nâ bozuluyor. Kur ânı kerîm, bayağı, ma nâsız, ses dalgaları hâlini alıp ibâdet değil, bir şarkıcının nağmeleri gibi, hissî bir zevk vâsıtası oluyor. Bundan başka, (Redd-ül-muhtâr), (Mecma ul-enhür) ve (Dürr-ül-müntekâ)da ve Elmalılı Hamdi efendinin RAHMETULLAHİ TEÂLÂ ALEYH tefsîrinin üçüncü cildinin, ci sahîfesinde diyor ki, (Kur ân-ı kerîm okumak demek, Kur ân okuduğunu anlıyacak kadar aklı başında olan insanın okuması demekdir). Câ miler, nemâz kılmak için yapılmışdır. Vâ ız ve hâfızların sesi, radyolarla, ho-parlörlerle, her tarafa yayılınca, câmi içinde, nemâz kılacak yer bulunmıyor. Nemâz kılanlar şaşırıyor. (İbni Âbidîn)de, imâmın, yüksek sesle okuması vâcib olan yerde, başkalarını râhatsız edecek kadar bağırması günâh olduğu yazılıdır. Hoparlörle okuyanlar, bu bakımdan da günâha giriyorlar. Ezân okuyanın müslimân, âkıl ve sâlih olduğunun bilinmesi lâzımdır. Bunun için teypden ve radyodan okunan ezân sahîh olmaz. Minâreye çıkıp Ho-parlörle okumak da, sünnete uygun değildir. Tam ilmihal kitabının Birinci kısmda, 61. maddenin sonuna bakınız! İbâdet ile âdeti ayırd etmek lâzımdır. İbâdet olmayan şeylerde, radyo, Ho-parlör kullanılır. İslâmiyyet, buna birşey demez. Fekat, ibâdetlerde ufak değişiklik yapan mezhebsiz olur. Bütün fıkh kitâblarında, meselâ fârisî (Tergîbüssalât) kitâbında diyor ki, (Abdestsiz ve cünüb ve serhoş olanın ve fâsıkın ve çocuğun ve kadının ve mecnûnun ezân okumaları mekrûhdur. Serhoş, cünüb ve mecnûnun okudukları ezânı tekrâr okumak lâzım olduğu, sözbirliği ile bildirildi. Kâfir, nemâz vaktinde ezân okursa, müslimân olduğu anlaşılır. Çünki ezân, müslimânlığın şi ârıdır, alâmetidir). Ezânı, ma nâsını bilerek, inanarak ve severek okumak müslimân olmanın alâmetidir. Büyük günâh işliyene (Fâsık) denir. İçki içen, kumar oynıyan, kadınlarla, kızlarla arkadaşlık eden, her gün beş vakt nemâz kılmıyan, (Fâsık) olur. Kadınların ezân, Kur ân, mevlid, ilâhî okuyarak seslerini erkeklere duyurmaları harâmdır.

16 Hoparlör, radyo ve televizyon ile duyurmaları mekrûh olur. Bu âletlerin harâm sesler için kullanılmaları âdet olan yerlerde, (âlet-i lehv) eğlence âletleri olurlar. Bunlarla ibâdet yapmak, meselâ hoparlörle ezân okumak, fâsık ın okuması gibi, câiz olmaz. Fısk yapanlar gibi ezân okumanın harâm olduğu (Dürer)de yazılıdır. Radyodan ve Ho-parlörden çıkan sesler, şimdi Hıristiyanların ve Yehûdîlerin ellerinde bulunan, İncîl ve Tevrâtlar gibi, Allah kelâmı değildir. Allah-ü Teâlâ tarafından nesh edilmiş ve kullar tarafından değişdirilmiş olan mukaddes kitâblara hakâret etmek, alay etmek ve bunları okumak, dinlemek câiz olmadığı (Hadîka) kitâbının yüzonbeşinci sahîfesinde yazılıdır. Bunun için meyhânelerde, oyun yerlerinde, günâh işlenen topluluklarda, radyo ile Kur ân-ı kerîm ve mevlid dinleyerek keyflenmek küfr olur ve küfre sebeb olan da, kâfir olur. Radyoda, Kur ân-ı kerîmi ve mevlidi hurmetle dinliyenler, hâfızın nağmeleri ile ağlayanlar olur. Güzel ses, nağme, kalbi hastalanmış olanların nefsine te sîr etmekdedir. Nefsi beslemekdedir. Nefs, insanı ağlatmakdadır. Hâlbuki, Kur ân-ı kerîm okumak sünnetdir. Harâma, hattâ mekrûha sebeb olan sünneti terk etmek lâzım olduğu, fıkhda, temel bilgilerden biridir. O hâlde, radyoda Kur ân-ı kerîm ve mevlid okumamak dahâ doğru olmakdadır. Radyoda her dil ile, dîni bilgiler vermek, Ehl-i sünnet âlimlerinin, dünyâ bilginlerini hayrân bırakan, rûhlara gıdâ olan sözlerini insanlığa duyurmak lâzımdır. Böyle yayınlar çok fâideli ve çok sevâb olur. Radyodan, ho-parlörden çıkan ses, hâfızın sesine çok benziyorsa da, insan sesi değildir. Metalik sesdir. Tınısı, yüksekliği, şiddeti ve harmonikleri başkadır. Kadının resmi de, kadına çok benziyor ise de, kendinin aynı değildir. Gayrı da değildir. Bunun içindir ki, kadının avret yerlerine şehvetsiz bakmak harâm olduğu hâlde, bunların resmlerine şehvetsiz bakmak harâm değildir. Fekat benzediği için, resmlerine bakmak mekrûhdur. Bunun gibi, sevilen şeyin benzerine de saygı göstermek lâzımdır. Çünki, aynı değil ise de, gayrı da değildir. (Hadîka)da, dil âfetlerini anlatırken buyuruyor ki, hadîs-i şerîfde, (Nikâhı herkese duyurunuz! Bunun için de, câmi lerde yapınız ve defler çalınız!) buyuruldu. İmâm-ı Münâvî, bunu açıklarken, (Mescidlerde def çalınız. Hadîs-i şerîf, deflerin mescidlerde çalınmasını emr etmiyor. Mescidlerin dışında çalınmasını, mescidde yalnız nikâh yapılmasını emr ediyor) diyor. (Hadîka)nın bu yazısından anlaşılıyor ki, çalınmasına açıkça izn verilmiş olan deflerin bile câmi lerde çalınması yasak olunca, herhangi bir çalgının câmi de çalınması hiç câiz olmaz. Teyp bandına ve gramofon plâğına Kur ân-ı kerîm almak, kâğıd üzerine yazmak gibidir.

17 Teyp ve gramofon, müzik, şarkı, keyf, oyun ve eğlence için kullanılıyor ise de, kâğıd da, roman, açık resm, eğlence ve fuhş dergileri olmakdadır. Kur ân-ı kerîm kâğıda yazılınca (Mushaf) olur. Mushaf, Kur ân-ı kerîmin okunmasına ve öğrenmesine ve ezberlenmesine sebeb ve vâsıta olduğu için kıymetlidir. Mushaf yazmak ve hediyye etmek, bunun için, çok sevâbdır. Band ve plak da, Kur ân-ı kerîmin benzerini işiterek öğrenilmesine ve ezberlenmesine vâsıta olmakdadırlar. Kur ân-ı kerîmi, bu niyyet ile, teyp, plâk üzerine almak câiz olur. Bunlara da, Mushaf-ı şerîfe olduğu gibi hurmet etmek, bunlara başka şeyler doldurmamak, yükseğe koymak, üzerlerine birşey koymamak, abdestsiz tutmamak, kâfirlere, fâsıklara vermemek, başka şeyler bulunan bandlar ve plâklar arasına koymamak, fısk, oyun, eğlence yerlerinde çalmamak lâzımdır. Kur ân-ı kerîm dinlemek için kullanılan gramofon ve teyp hiçbir zemân fısk meclislerine götürülmemeli, bunlarda hiçbir zemân, harâm olan çirkin şeyler çalınmamalıdır. Çalgı çalmakda kullanılan bir gramofonun ve teybin Kur ân-ı kerîm dinlemek için de kullanılması, şarkı, gazel okuyan fâsık bir hâfızın okuduğu Kur ân-ı kerîmi dinlemeğe benzer ki, bunun câiz olmadığı yukarıda bildirildi. Kısacası, Kur ân-ı kerîm bulunan bandlar ve plâklar Mushaf-ı şerîf gibi kıymetlidirler. Bunlara da saygısızlık yapmak, küfre sebeb olur. Şu kadar var ki, bunlardan Kur ânı kerîmi dinlemek, hâfız dinlemek olmaz. Tam benzerini dinlemek olur. Kur ân-ı kerîmi dinlemek sevâbı hâsıl olmaz. Çünki, Kur ân-ı kerîmi tilâvet etmek, ya nî okumak demek, şu ûrlu bir kimsenin, Kur ân-ı kerîm okuduğunu bilen insanın okuması demek olduğu (Redd-ül-muhtâr)ın beşyüzonaltıncı sahîfesinde yazılıdır. Fekat, benzerini de saygı ile dinlemek farzdır. Küçük çocuğun şu ûrsuz olarak okuduğunu dinlemenin de lâzım olduğu (Redd-ül-muhtâr)ın üçyüzaltmışaltıncı sahîfesinde yazılıdır. Radyoda islâmiyyetin yasak etdiği şeyler dinlenmez, hep fâideli ve sevâb şeyler dinlenirse, bunlar arasında okunan Kur ân-ı kerîmi ve evde teypde, müslimâna yakışan şeylerin, nasîhatların, derslerin arasında okunan Kur ân-ı kerîmi, öğrenmek için dinlemek câiz olur. Fekat, bunun Kur ân-ı kerîmin aslını dinlemek olmadığı, Elmalılı Hamdi efendi tefsîrinin üçüncü cildinin ci sahîfesinde yazılıdır. Kur ân-ı kerîmi, Peygamberimizin SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM ve Eshâb-ı kirâmın okudukları gibi okumak ve dinlemek ibâdet olur. Başka dürlü okumak ve bunu dinlemek, ibâdeti değişdirmek olur, bid at olur. Bid at ise, günâhların en büyüğüdür. [ Tam ilmihal Seadeti Kitâbının üçüncü kısmında, birinci maddeyi okuyunuz!]. Hindistânda, ba zı câmi lerde, vehhâbîlerin imâmsız olarak cemâ at ile nemâz kıldıkları bildiriliyor. Bu câmi lerin, büyük câmi e elektrik teli ile bağlı olup, oradaki imâmın sesini ho-parlör ile işiterek, o imâma uyulduğu bildirildi.

18 Ho-parlör sesi ile imâma uyanların nemâzlarının sahîh olmıyacağı, Tam ilmihal kitabının birinci kısmın altmışdokuzuncu maddesinde bildirilmişdi. (Fetâvâ-yı Hindiyye)de diyor ki, (İmâma uymağa mâni olan sebeblerden biri, imâm ile cemâ at arasında, kayık geçecek kadar nehr veyâ araba geçecek kadar yol yâhud sahrada kılarken, arada iki saflık boşluk bulunmakdır. Câmi lerin içinde büyük boşluk arkasında, imâma uymak câizdir. Bir başka sebeb, mescidin üstünde veyâ dışında kılanın, imâmın veyâ cemâ atden birinin seslerini işitmeğe yâhud imâmın veyâ cemâ atın hareketlerini görmeğe mâni büyük dıvar bulunmasıdır. [Ho-parlörün sesi, imâmın sesi değildir. Televizyondaki şeklleri de, hakîkî şekli değildir, benzerleridir.] Mescidin üstünde ve dıvar arkasında kılanın, imâmdan veyâ cemâ atden birinden başkasına tâbi olması câiz değildir. Mescid kapıya kadar dolu ise, mescide bitişik kılanın imâma uyması sahîh olur. Kapıya kadar dolu değil ise, son saf ile arasında araba geçecek mesâfe yoksa yine sahîh olur. Bundan fazla mesâfe varsa [imâmın sesini işitse de] sahîh olmaz. (Kâdîhân)da da diyor ki, mescide bitişik binâda kılanın imâma iktidâ etmesi câizdir. Bu binânın üstünde ve mescide bitişik olmıyan binâlarda iktidâ câiz değildir). Bu açık hakîkat karşısında, müslimânlara imâmsız cemâ at ile nemâz kıldıran bu din adamlarının ibâdete değil, felâkete önderlik etdikleri anlaşılmakdadır. Kâfirler, müslimânları hıristiyan yapmağa, câmi leri kiliseye çevirmeğe uğraşıyorlar. Bu işi sinsice yapabilmek için, müslimân görünüyorlar. Câmi lere ilerde masa sokabilmek için, secde yerlerini biraz yükseltmekle işe başlıyorlar. Basılan yere baş konulmaz. Hastalık olur diyorlar. Secde yerlerini uzun yıllarda yükselte yükselte, masaya yol açarız diyorlar. Câmi lere müzik, org sokabilmek için, önce hoparlörden, teypden başlıyor, ibâdetlerin çalgı âletleri ile yapılmasına, yavaş yavaş alışdırmak istiyorlar. Yapılması günâh olmıyan, mubâh birşeyin ibâdet sanılması korkusu olursa, bu mubâh şeyi yapmak harâm olur. Büyük günâh işlemek olur. Bunun için, müslimânların çok uyanık olması, ibâdetleri Eshâb-ı kirâm gibi, dedeleri gibi yapmağa titizlikle ehemmiyyet vermeleri lâzımdır. Ho-parlör, teyp ve benzerleri ile ibâdet etmek, iyi ve fâideli görülse bile, bid at olduğu için ve ibâdetleri değişdirmeğe yol açacağı için, câmi lere sokulmamalı, islâm düşmanlarının plânlarına, tuzaklarına kapılmamağa dikkat etmelidir. Bekara sûresi ikiyüzonaltıncı âyetinde meâlen, (Beğendiğiniz, sevdiğiniz çok şey vardır ki, sizin için zararlıdır!) buyuruldu. İbâdetlerde yapılacak ufak bir değişiklik, çok fâideli görünse de, bunu yapmakdan kaçınmalıdır. Radyo ile, ho-parlör ile okunan ezân kabûl olmaz. İmâmın ve müezzinin kendi seslerini işitmeyip, radyo, ho-parlör sesleri ile hareket eden cemâ atin nemâzlarının sahîh olmıyacağı, Tam İlmihal kitabının birinci kısm, altmışdokuzuncu maddede de bildirilmişdi.

19 (Tergîb-üs-salât) kitâbında buyuruyor ki, (Kitâb-ül-kırâe) risâlesindeki hadîs-i şerîfde, Resûlullah SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM, kıyâmet alâmetlerini sayarken buyurdu ki, (Hâkimler rüşvet alarak haksız karâr verir. Adam öldürmek çoğalır. Gençler, ana babalarını, hısm akrabâsını aramaz, saymaz olur. Kur ân-ı kerîm mizmârdan, ya nî çalgı âletlerinden okunur. Tecvîd ile, güzel okuyanları, islâmiyyete uyan hâfızları dinlemeyip, mûsikî ile şarkı gibi okuyanları dinlerler.) Muhyiddîn-i Arabî hazretleri kaddesallahü sirrehül azîz (Müsâmere) adındaki kitâbında diyor ki, Eshâb-ı kirâmdan Ebû Hüreyre radıyallahü anh hazretlerinin haber verdiği hadîs-i şerîfde, (Bir zemân gelir ki, müslimânlar birbirlerinden ayrılır, parçalanırlar. İslâmiyyeti bırakıp, kendi düşüncelerine, görüşlerine uyarlar. Kur ân-ı kerîmi mizmârlardan, ya nî çalgılardan, şarkı gibi okurlar. Allah için değil, keyf için okurlar. Böyle okuyanlara ve dinleyenlere hiç sevâb verilmez. ALLAH-Ü TEALA bunlara la net eder. Azâb verir!) buyuruldu. Resûlullah SALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM, bunlar gibi, dahâ nice hadîs-i şerîflerle, Kur ân-ı kerîmin radyo, teyp ve gramofon ve ho-parlör gibi çalgı çalınan âletlerde okunacağını haber veriyor. Böyle okumanın günâh olduğunu bildiriyor. Derin âlim, şeyh-ul-islâm Ahmed ibni Kemâl efendinin kırk hadîsinin tercemesinde, otuzdokuzuncu hadîs-i şerîfde, (Mizmârları kırmak için ve hınzırları öldürmek için gönderildim) buyuruluyor. Bunu terceme ederken, (Mizmâr, düdük ve bütün çalgı âletleri demekdir. Bu hadîs-i şerîfin ma nâsı, her çeşid çalgıyı ve domuz eti yimeği yasak etmek için emr olundum demekdir) diye ma nâ verilmekdedir. Başka bir hadîs-i şerîfde, (Kur ân-ı kerîmi arab şîvesi ile, onların sesi ile okuyunuz! Fâsıklar, şarkıcılar gibi okumayınız!) buyuruldu. Şarkı okur gibi okuyan kimsenin imâm olması harâmdır. Onun arkasında kılınan nemâz, sahîh olmaz. Çünki, sesi perdeye uydurmak, nağme yapmak için, harf eklemekdedir ki, bunlar, insan sözü olur. Kur ân-ı kerîm olmaz.]. Lugat kitâblarında, meselâ (Müncid) de, ses çıkaran âletlere (Mizmâr) denir. Ho-parlör mizmârın bir nev idir. Gök gürlemesi, top, tüfek, baykuş, papağan, çalgı değildirler. Ses çıkaran eğlence âletleri, davul, dümbelek, zilli maşa, ney, kaval, Hoparlör, hep çalgıdır. Çalgı, kendiliğinden ses çıkarmaz. Ses çıkarmak için, ya nî kullanılmaları için, davul tokmağını gergin deriye vurmak, neyi üflemek, kavala ve Ho-parlöre söylemek lâzımdır. Bunlardan çıkan ses, bu çalgıların hâsıl etdiği sesdir. Üfleyen ve söyleyen insanın sesi değildir. Ho-parlörden işitilen Kur ân-ı kerîm ve ezân sesleri, hep Ho-parlörün hâsıl etdiği seslerdir. İmâm ve müezzin efendilerin sesleri değildir. Müezzin efendinin sesi ezândır. Çalgıdan çıkan ses ilm ve fen bakımından ve din ve ahkâm-ı islâmiyye bakımlarından müezzin efendinin sesi, ya nî ezân değildir. Ezâna benzediği için, ezân zan edilmekdedir. Ezân, müezzin efendinin, hattâ, sâlih müslimân erkeğin sesine denir. Bu sese benzeyen kadının, çocuğun,ho-parlörün sesi ezân değildir.

20 Muhtelîf çalgıların sesleri başkadırlar. Ho-parlörün sesi, insan sesine çok benzediği hâlde, insan sesi değildir. Toprağa konan bir karpuz çekirdeğinden kocaman bir karpuz hâsıl oluyor. Bu karpuz o çekirdek değildir. Çekirdek çürümüş, yok olmuşdur. Ho-parlörün mikrofonuna söylenen söz de, yok olmakda, başka ses hâsıl olmakdadır. Hadîs-i şerîflerde buyuruldu ki, (Kıyâmet yaklaşınca, Kur ân-ı kerîm mizmârdan okunur) ve (Bir zemân gelir ki, Kur ân-ı kerîm mizmârlardan okunur. Allah için değil, keyf için okunur) ve (Kur ân-ı kerîm okuyan çok kimseler vardır ki, Kur ân-ı kerîm onlara la net eder) ve (Bir zemân gelecekdir ki, müslimânların en sefîlleri, müezzinlerdir) ve (Bir zemân gelir ki, Kur ân-ı kerîm mizmârlardan okunur. ALLAH-Ü TEALA bunlara la net eder). (!!!NOT: YUKARIDAKİ SAHİFE(LER) DE KUR ÂN-I KERÎMİ RADYODA OKUMAK VE BUNU DİNLEMEK ANLATILMAKDADIR. RADYO KULLANMAK İÇİN, RADYO DİNLEMEK İÇİN BİRŞEY YAZILMAMIŞDIR. BU İKİSİNİ BİRBİRİ İLE KARIŞDIRMAMALIDIR.!!!) (Kimyâ-i se âdet)de buyuruyor ki, (Kur ân-ı kerîm okumasını öğrenmek çok sevâbdır. Fekat, Kur ân-ı kerîm okuyanların ve hâfızların, ona saygı göstermeleri lâzımdır. Bunun için de, her sözü, her işi Kur ân-ı kerîme uygun olmalıdır. Onun edebi ile edeblenmelidir. Onun yasak etdiği şeylerden sakınmalıdır. Ona, böyle saygı göstermezse, Kur ân-ı kerîm kendisine düşman olur. Resûlullah aleyhisselâm buyurdu ki, (Ümmetimdeki münâfıkların çoğu, Kur ân-ı kerîm okuyanlardan olacakdır). Ebû Süleymân Dârânî buyuruyor ki, (Cehennemde azâb yapan, Zebânî adındaki melekler, puta tapan kâfirlerden önce, islâmiyyete uymayan hâfızlara saldıracaklardır). Para kazanmak için mevlid okuyan, mûsikî ile mevlid okuyan hâfızlar da böyledir. Şunu iyi bilmelidir ki, Kur ân-ı kerîm, yalnız okumak için gönderilmedi. Gösterdiği yolda gitmek, islâmiyyete uymak için gönderildi). (Şir a-tülislâm) şerhinin sâhibi RAHMETULLAHİ TEÂLÂ ALEYH diyor ki, (Kur ân-ı kerîmi şarkı söyler gibi okumak, bid atlerin en çirkini, en kötüsüdür. Böyle okuyanlar cezâlandırılır). (Riyâd-un-nâsıhîn)de diyor ki, Kur ân-ı kerîm, islâmiyyete uyan hâfızlara şefâ at edecekdir. (Müslim) kitâbındaki hadîs-i şerîfde, (Kur ân-ı kerîm, okuyanlarına, yâ şefâ at edecek veyâ düşman olacakdır) buyuruldu. Bir hadîs-i şerîfde, (Kur ân-ı kerîm okuyan çok kimse vardır ki, Kur ân-ı kerîm, onlara la net eder) buyuruldu. Kur ân-ı kerîmi abdestli olarak okumak, sağ el ile tutmak, dizden aşağı koymamak, bitirince açık bırakmamak, başka şey yaparken kapayıp yüksek bir yere koymak, okurken konuşmamak, konuşursa, tekrâr E ûzü okuyarak başlamak lâzımdır. Mushafı [ve Kur ân-ı kerîm bulunan teypi] ayağa kalkarak almalıdır.

21 Radyoda Kur ân-ı kerîm dinleyen de, hiç olmazsa, radyoyu yükseğe koymalı, bir iş yapmamalı, konuşmamalı, kıbleye karşı edeble oturmalıdır. Kur ân-ı kerîmi ve mevlidi dinledikden sonra veyâ önce, çalgı, şarkı ve başka küfr ve harâm şeyleri dinlemek, bunlara saygısızlık olur. Kur ân-ı kerîm, okunup da, kendisine saygı göstermiyenlere la net eder. Okuyanlar ve söyliyenler için günâh olan herşey, okutanlar ve dinleyenler için de, günâhdır. Radyoda, hâfızın Kur ân-ı kerîm okumasına sebeb olan dinleyiciler, bir canbazı seyr edenler gibi oluyor. Ya nî, canbaz, oynarken ipden düşüp ölürse, seyrciler günâha girer. Çünki, onlar seyr etmeselerdi, canbaz oynamıyacak ve ölmiyecekdi. Evet, öldürülen kimse, eceli geldiği için ölür. Fekat, bunu öldüren de, cezâsını görür. Mizmâr, her nev i çalgı, düdük demekdir. Ho-parlör de, mizmârdır. Müezzinlerin, bu hadîs-i şerîflerden korkmaları, ezânı, Ho-parlör ile okumamaları lâzımdır. Ba zı din câhilleri ho-parlörün fâideli olduğunu, sesi uzaklara götürdüğünü söyliyorlar. Peygamberimiz, (İbâdetleri benden ve eshâbımdan gördüğünüz gibi yapınız! İbâdetlerde değişiklik yapanlara (bid at ehli) denir. Bid at sâhibleri, muhakkak Cehenneme gidecekdir. Bunların hiçbir ibâdetleri kabûl olmaz) buyurdu. İbâdetlere fâideli şeyler ilâve ediyoruz demek doğru değildir. Böyle sözler, din düşmanlarının yalanlarıdır. Bir değişikliğin fâideli olup olmıyacağını yalnız İslâm âlimleri anlar. Bu derin âlimlere (Müctehid) denir. Müctehidler kendiliklerinden bir değişiklik yapmazlar. Bir ilâvenin, değişikliğin bid at olup olmıyacağını anlarlar. Ezânı (Mizmâr) ile okumağa (söz birliği) ile bid at denildi. İnsanları ALLAH-Ü TEALA NIN rızâsına, sevgisine kavuşduran yol insanın kalbidir. Kalb, yaratılışında temiz bir ayna gibidir. İbâdetler, kalbin temizliğini, cilâsını artdırır. Günâhlar kalbi karartır. Muhabbet yolu ile gelen feyzleri, nûrları alamaz olur. Sâlihler bu hâli anlar, üzülür. Günâh işlemek istemezler. İbâdetlerin çok olmasını isterler. Her gün beş kerre nemâz kılınması yerine, dahâ çok kılmak isterler. Günâh işlemek nefse tatlı, fâideli gelir. Bütün bid atler, günâhlar, ALLAH-Ü TEALA NIN düşmanı olan nefsi besler, kuvvetlendirir. Ho-palör ile ezân okumak böyledir. Kitâbdaki, televizyondaki, imâm resmi, kendisi gibidir. O imâma çok benziyor ise de, imâmın kendisi değildir. Televizyondaki hareketlerini görse, sesini duysa da, bunun arkasında nemâz kılınmaz. Bugün ba zı câmi lerde kullanılan Ho-parlör, sesi yükseltiyor ise de, ezânın sünneti olmadığı, bid at olduğu, ayrıca parmakları kulaklara kaldırmak sünnetinin terk edilmesine sebeb olduğu anlaşılmakdadır.

22 Ho-parlör konan ba zı câmi lerde minâre yapılmadığı görülüyor. [(Fetâvâyı Hindiyye) beşinci cild, 322. ci sahîfede diyor ki, (Sesi, mahalleye duyurmak için, minâre yapmak câizdir. Buna lüzûm yoksa, câiz değildir). Ho-parlörün câiz olmadığı buradan da anlaşılmakdadır.] (İbni Âbidîn)de ve (Ukûd-üd-dürriyye)de diyor ki, (Minârede ve Cum a hutbesi okunacağı zemân, birkaç müezzinin birlikde ezân okumalarına (Ezân-ı Cavk) denir. Sesin çoğalması için, bir ağızdan okumaları, mütevâris olduğu için, ya nî asrlardan beri yapıldığı için, sünnet-i hasenedir, câizdir. Müslimânların beğendiğini Allahü teâlâ da beğenir. (Berîka)da, 94. cü sahîfesinde diyor ki, (Müslimânların güzel demeleri, müctehidlerin güzel demeleridir. Müctehid olmayanların beğenip beğenmemelerinin kıymeti yokdur). Tam ilmihal kitabının 302. ci sahîfe sonuna bakınız! [Şimdi, ba zı câhillerin ho-parlör ile ezân okumağı övmelerinin kıymeti olmadığı buradan açıkça anlaşılmakdadır. Müctehid olmıyanların câiz demeleri ile, yapmaları ile, ibâdetleri değişdirmek, bid at olur, büyük günâh olur.] Görülüyor ki, radyo [Mizyâ ] ile ve minârede ho-parlör [Mükebbirüssavt] ile ezân okumak ve vaktinden evvel okumak ve bunları, ezân olarak dinlemek câiz olmaz. Bunlar, hem kabûl olmaz, hem de günâh olur. Bunları şartlarına uygun olarak tekrâr okumak lâzımdır. Kim olduğu bilinmiyen ve görülmiyen kimsenin sesi sebebi ile, elektriğin hâsıl etdiği sesler ve plâk ile hâsıl edilen sesler, her bakımdan ezân değildir. Bundan başka, Peygamberimiz SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM (İbâdetleri, bizim gibi yapmıyanlar, bizden değildir) buyurdu. Ezânı, sâlih bir müslimânın, yüksek bir yere çıkarak, Onun okutduğu gibi okuması lâzımdır. Peygamber efendimiz nasıl ibadet etmişse, mezhebimiz bunu nasıl bildirmişse, o şekilde ibadet edilir. Şunu da yapalım, ötekini de ilave edelim demek, dinde değişiklik olur. Hoparlörle ezan okumak iyi ise, Allah-ü Teâlâ, peygamberine ibadetin iyisini niye bildirmedi? Allah-ü Teâlâ, hoparlörü yaratmaktan âciz mi idi? Binlerce mucizesi görülen Sevgili Peygamberimiz (SALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM) bunu yapamaz mıydı? Yapmadığına göre, hoparlörü ibadete sokmak bid at olur. Sesi lüzûmundan fazla yükseltmek günâh olduğu gibi, ho-parlörden çıkan, imâmın ve müezzinin sesi değildir. Bunların sesi elektrik ve miknâtis hâline dönüyor. Bu elektrik ve miknâtisin hâsıl etdiği ses duyuluyor. Aynı nemâzı kılan kimsenin sesine uymak şartdır. Aynı nemâzı kılmıyan başka bir kimseden ve bir âletden çıkan sese uyanların nemâzları sahîh olmaz. (Redd-ül-muhtâr) kitâbı, birinci cild, beşyüzonyedinci sahîfede (Hâfızın sesi, dağlarda, çöllerde, ormanlarda ve başka herhangi bir vâsıta ile etrâfa saçılırsa, bu ikinci sesler, Kur ân-ı kerîm okumak olmaz. Bunlardan işitilen secde âyeti için, secde etmek lâzım gelmez) buyuruyor.

23 Bunların insan okuması olmadıkları, insan okumasına benzedikleri (Halebî-yi kebîr)de de yazılıdır. Din mütehassıslarının bu açık yazıları, radyo ile, ho-parlör ile Kur ân-ı kerîm ve ezân okumanın ve dinlemenin ve bunlarla nemâz kılmanın yanlış olduğunu göstermekdedir. Ho-parlör ve radyo ile ezân ve Kur ân-ı kerîm okumanın câiz olmadığı, Elmalılı Muhammed Hamdi efendi tefsîrinin üçüncü cild, [2361]. ci sahîfesinde uzun yazılıdır. Hele başka binâda olan imâma ho-parlörle uyarak kılınan nemâz sahîh olmadığı gibi, çirkin bid at olur. Büyük günâh olur. Tam ilmihal kitabı nın Yetmişinci maddenin 3. cü sahîfesine ve elliikinci maddeye bakınız! Mi nârelere konulan, ho-parlör ba zıları için bir tenbellik vâsıtası olmuş, ezânı karanlık odalarda oturarak ve sünnete uymıyarak okumalarına sebeb olmuşdur. (Fetâvâ-yı Hindiyye)de diyor ki, (Ezânı vaktinden evvel okumak, câmi içinde okumak, oturarak okumak ve sesini tâkatından fazla yükseltmek ve kıbleye karşı okumamak ve tegannî yaparak okumak mekrûhdur. İkâmet okunurken gelen, oturur. Sonra, müezzin Hayye-alelfelâh derken, herkesle kalkar). İbni Âbidîn nemâzı anlatmağa başlarken diyor ki, (Vaktinde okunan ezân, islâm ezânı olur. Vaktsiz okunan ezân, konuşmak olur. Din ile alay etmek olur). Asrlarca, göklere doğru uzanan, ma nevî süslerimiz minâreler de, bu kötü bid at yüzünden, birer ho-parlör direği hâline getirilmekdedir. İslâm âlimleri fennin bulduklarını hep iyi karşılamışdır. Radyo, televizyon ve ho-parlörle, her yerde fâideli yayınlar yapılması da sevâbdır. Fekat, ibâdetleri ho-parlörün tırmalayıcı sesi ile yapmak câiz değildir. Ho-parlörleri câmi lere koymak, lüzûmsuz bir isrâfdır. Îmânlı kalblere ilâhî te sîrler yapan sâlih mü minlerin sesleri yerine, âdetâ kilise çanı gibi zırlayan bu âlet yok iken, minârelerde okunan ezânlar ve câmi lerdeki tekbîr sesleri, ecnebîleri bile vecde getiriyordu. Her mahallede okunan ezânları işiterek câmi leri dolduran cemâ at, Eshâb-ı kirâm zemânında olduğu gibi, nemâzlarını huşû ile kılıyorlardı. Ezânın mü minleri heyecâna getiren ilâhî te sîri, ho-parlörlerin metalik sesleri, oğultuları ile gayb olmakdadır.] [Muhammed Hayât-i Sindînin (Gâyetüt-tahkîk) kitâbındaki 6.cı risâle (Hâd-üd-dâllîn)dir. Bu risâlede diyor ki, imâm-ı Ebû Nu aym İsfehânî (Hilyetül-Evliyâ) kitâbı, üçüncü cildinde, Abdüllah ibni Abbâs diyor ki, Resûlullah SALLALLAHÜ ALEYHİ VE SELLEM buyurdu ki, (İblîs yer yüzüne indirilince, Allahü teâlâya sordu: Âdem aleyhisselâm indirilince, kullarına Cennet, se âdet yolunu göstermek için, ona kitâb ve Peygamberler verdin. Ona vereceğin kitâb ve Peygamberler nelerdir? Allahü teâlâ: Melekler ve meşhûr Peygamberler ve dört meşhûr kitâbdır, buyurdu. Kullarını azdırmak için, bana hangi kitâbları ve Peygamberleri vereceksin, dedi. Senin kitâbın, nefsi azdıran şi rler ve mûsikîdir. Peygamberlerin, kâhinler, falcılar, büyücülerdir ve aklı gideren, kalbleri karartan gıdaların da, Besmelesiz yinilen, içilen şeyler ve serhoş eden içkilerdir.

24 Nasîhatların yalan, evin spor sahaları ve hamamlar ve tuzakların, çıplak gezen kızlar, mescidlerin, fısk meclisleridir. Müezzinlerin mizmârlar [çalgılar]dır) buyurdu. Ya nî Cehennem yolunu gösteren, müezzinlerin çalgılardır. ] [ALLAH-Ü TEÂLÂ NIN ve Peygamberimizin, (şeytânın müezzini, ezânı) dediği radyoları, ho-parlörleri ibâdetlerde kullanmanın büyük günâh olduğu, buradan da anlaşılmakdadır.] [DİKKAT!!!: İmâmdan başkasının duâsına âmîn demek nemazı bozar. Bunun için, imâm ho-parlör ile kıldırsa, (VELADDÂLLÎN) dediği zemân, (ÂMÎN) diyenlerin nemâzları bozulmak tehlükesi vardır. Hoparlörden Çıkan Sesin İmamın Sesi Olmadığı Kitabımızda Uzunca Anlatılmıştır.] (El-mukaddimet-ül-hadremiyye) ve (Envâr) ve (El-fıkh-ü-alel-mezâhibil-erbe a) ve (Misbâh-un-necât) kitâblarında diyor ki, Şâfi î mezhebinde, câmi hâricinde bulunan kimsenin, câmi deki imâma uymasının sahîh olması için, imâmın intikalâtını, imâmı veyâ cemâ atden birini görerek yâhud imâmı veyâ müezzini işiterek bilmek şart olduğu gibi, son safdan uzaklığı takrîben üçyüz zrâ dan [300 x 0,42 = 126 metreden] fazla olmaması da şartdır. (Tergîb-üs-salât)da diyor ki, (Câmi hâricindeki kimsenin, imâma uyması sahîh olmak için, câmi in dolu olması lâzımdır. Dolu olmaz ise ve dolu olup da, son saf ile, dışarıdaki kimse arasında, araba geçecek kadar mesâfe varsa, imâma uyması sahîh olmaz). Ho-parlör sesi ile ve televizyondaki imâma uyarak kılanların nemâzlarının sahîh olmadığı, Hindistân âlimlerinin Keralada çıkardıkları (El-Muallim) mecmû asının Rebî ul-evvel 1406 ve Dessembr [Aralık] 1985 târîhlisinde uzun yazılıdır h. ve 1981 m. senesinde Pâkistânda çıkan (Süyûf-ullahil-ecille) kitâbının beşinci sâhifesinde, hoparlör ile nemâz kıldıran imâma uymak câiz olmadığı açık yazılıdır. Bu kitâb, (Hakîkat Kitâbevi) tarafından, (Fitnet-ül vehhâbiyye) sonunda basdırılmışdır. (Yahyâ efendi fetvâsına bakınız!) Pâkistânda (Câmia-i habîbiyye) üniversitesi dekanı, müderris Habîb-ürrahmân, 1401 [m. 1981] de hacca gidince, vehhâbî imamın ho-parlör ile namaz kıldığını görüp, namazlarını ayrı kıldığı için, ellerine kelepçe takılarak habs edilmiş, sebebi soruldukta, ( İmamın ho-parlör ile kıldırması câiz değildir ) demiştir. Hac yapmasına mani olunarak, geri gönderilmiştir.

25 Çeştili Suallere Cevaplar Sual: Bazı ülkelerde, bir camiden diğer camilere TV ile irtibat kuruluyor, diğer camidekiler, büyük camideki imama uydukları gibi, camiye gitmeyen de evinden, TV deki imama uyup namaz kılıyormuş. Bunun mahzuru var mıdır? CEVAP Öğrenmek niyetiyle TV den Kur'an-ı kerim dinlemek caizdir. Teypten dinlemek de caizdir. Okunan Kur'an-ı kerimi kasete alıp, mezara gidince, teybi açarak kaseti dinlemekle bizzat Kur'an-ı kerim okunmuş olmaz. Bunun gibi, bir kimse, namaz kılarken kendi filmini çekse, sonra her namaz vakti gelince, video ile bu filmi oynatsa, namaz kılmış olmaz. Namaz kılmak, ezan okumak vakitli ibadetlerdir. Bunları teyple, video ile yapmak, bid'at olup, büyük günahtır. TV ve video iyi bir eğitim vasıtasıdır. Mesela namazın nasıl kılınacağını tatbiki olarak göstermek çok iyi olur. Fakat namaz kılan imamın filmini alıp, imam yerine ekrandaki bu görüntüye uymak caiz olmaz. Bunun gibi, ezan okuyan müezzinin filmini videoya alıp, vakit gelince videodan ezan okutturmak da caiz olmaz. Çünkü TV ekranındaki resim, müezzinin kendisi değil, görüntüsüdür. TV deki ses de, müezzinin bizzat kendi sesi değil, benzeridir. İki ayrı şey, birbirine çok benzese de, aynı değildir. Mesela Ali ile ikiz kardeşi Veli, birbirine ayırt edilmeyecek derecede benzese de, ayrıdır. Biri Ali, öteki Veli dir. Bir insanın resmi, kendisinin tam benzeridir, aynısı değildir. Resmin gözü yırtılsa, sahibinin gözüne bir zarar gelmez. Bir kimse aynaya baksa, aynadaki görüntü, bakan kimsenin resmidir. Bu resim sahibinin bizzat kendisi değil, benzeridir, görüntüsüdür. Aynayı kırsak, görüntü kaybolursa da sahibine bir şey olmaz. TV, teyp ve radyodaki sesler de, sahibinin benzer sesidir, aynısı değildir. Aynen bunlar gibi imamın sesi, hoparlöre verilince, elektrik ve mıknatısın hasıl ettiği bir ses haline dönüşüyor. Bizim duyduğumuz ses, imamın sesi değil, elektrik ve mıknatısın hasıl ettiği sestir. Yani hoparlörden çıkan ses, elektrik tesiriyle hasıl olan mıknatıs kuvvetlerinin titreyerek demir levhanın husule getirdiği bir sestir. Bu ses, imamın sesine, ne kadar benzerse benzesin, benzeridir, aynısı değildir. TV deki görüntüye imam diye uymakla, hoparlörden çıkan sese imamın sesi diye uymak aynıdır. Görüntü bizzat imam olmadığı gibi, ses de bizzat imamın sesi değildir. Onun için görüntüye ve cihazdan çıkan sese uymakla imama uyulmuş olmaz.