İZMİR TİCARET ODASI İZMİR İN TARİHÇESİ

Transkript

1 İZMİR TİCARET ODASI İZMİR İN TARİHÇESİ Hazırlayan: Ümit ÇİÇEK İZMİR, Eylül 2006

2 İZMİR İN TARİHÇESİ Ege Bölgesi, Anadolu nun batısında, tarihin akışı içerisinde birçok farklı medeniyete ev sahipliği yapmış, suyun hayat verdiği nehirleri ile bereketli ovalara sahip bir bölgedir. Türkiye nin üzerinde yer aldığı yarımadanın batıya açılan kapısı konumundadır. Gerek bölgesel tarım ve sanayi üretiminin gerekse Anadolu da üretilen ürünlerin diğer ülkelere gönderilmesine aracılık etmesi nedeniyle yüksek önem arz eder. Ege bölgesinde oldukça önemli iller bulunmaktadır. Bu iller içerisinde, bölgenin ortasında yer alması, kıyı kenti olması, bir körfeze ve buna bağlı olarak bir ihracat limanına sahip olması nedeniyle İzmir özel bir yere sahiptir. İzmir, Türkiye nin hem en modern kenti hem de üçüncü büyük şehridir. Ege Bölgesinde dağların denize dik uzanması, dağlar arasındaki geçitlerin konumu ve diğer coğrafi ve iklim özellikleri İzmir in sahip olduğu konumun altyapısını hazırlamıştır. Tarihsel gelişimi içerisinde liman kenti olma özelliğini kesintisiz olarak sürdürmüş olan İzmir, özellikle onuncu yüzyılda Efes teki limanının Menderes nehrinin taşıdığı alüvyonlarla kapanmasından sonra bu konumunu güçlendirmiştir. Ekonomi ve ticaret yönünden önemli başarılara imza atmış olan İzmir, buna bağlı olarak tarih içinde farklı kültürlere ev sahipliği yapması nedeniyle kültürel açıdan oldukça zengindir. Arkeoloji ve tarih çalışmalarına baktığımızda, son olarak Bornova Yeşilova Höyüğünde yapılan kazı çalışmaları ile, İzmir in tarihinin 8500 yıl kadar önceye uzandığı ortaya çıkmıştır. İlk düzenli kent yerleşimi MÖ 3000 yıllarında modern kentin kuzeydoğusundaki Bayraklı da ortaya çıkar. Ancak İzmir ile ilgili yazılı kayıtlara, Hititlerin (M.Ö ) Asurlular ile kurduğu ticari ilişkiler sonucunda çivi yazısının Anadolu ya gelişinden sonra rastlanır. Kayseri Kültepe yerleşmesinden elde edilen Milattan önce 2000 in başlarına ait metinlerde Tismurna diye bir yerden bahsedilir. Ti Hititçe de bir önektir ve yerin adı Smurna şeklinde telaffuz edilmiştir. Anlaşılacağı üzere Smyrna sözcüğü Anadolu kökenlidir. Kıyı Ege ile ilgili çalışmalarda Yunanistan da yaşayan Mikenlerin (Akalar), Ege kıyılarına yerleşebilmek amacıyla zaman zaman Hititler ile karşı karşıya geldikleri anlaşılmaktadır.

3 Milattan önce birinci bin yılın başında Yunanistan dan gelen göçlerle Ege kıyılarında İyon, Dor ve Aiol kentleri kurulmaya başlar. Smyrna, önce Aioller tarafından kurulan birliğe daha sonra ise İyonlar tarafından kurulan birliğe(panionia) dahil olur. MÖ yılları İyon uygarlığının en parlak dönemini oluşturur. İyonlar, bu dönemde Milet kentinin önderliğinde Akdeniz de, Marmara Bölgesi nde ve Karadeniz de birçok koloni kurmuşlardır. Smyrna da bu gelişimin içerisinde yer almış ve tarımla yetinmeyip Akdeniz ticaretine katılmıştır. Smyrna da ele geçen Fenike kökenli eserler, Kıbrıs kökenli heykel ve heykelcikler, Önasya ya da Akdeniz kökenli fayans figürcükler uluslar arası ticareti kanıtlamaktadır. Modern kentin kuzeydoğusunda küçük bir yarımada üzerinde yer alan Eski Smyrna kenti, doğal ve korunaklı bir limana sahiptir. Lidya Krallığı na ulaşan ticaret yollarının deniz yoluyla Akdeniz e çıkış noktasını oluşturmaktadır. Bu nedenle bölgede ve Anadolu da hüküm süren tüm devletlerin kontrol etmek istedikleri bir liman kenti olmuştur. Gerek ticari ve politik anlamda birliklerin kurulması gerekse Lydialılar tarafından bugün bildiğimiz anlamdaki paranın icat edilmiş olması, bölgenin ticari yönden ne kadar ileri olduğunun göstergesidir. Lydialılar, M.Ö. 650 yıllarından itibaren kenti ele geçirmeye çalışır ve 600 lerde kenti ele geçirerek tahrip eder. MÖ 545 te Perslerin Anadolu ya hâkim olması ile bu parlak dönem kapanmıştır. Batı Anadolu da Daskyleion (Bandırma) ve Sard (Salihli) satraplıklarını (eyalet sistemi) kuran Perslerin hakimiyeti, Büyük İskenderin Anadolu ya gelişi ile son bulur. İki yüz kadar kendi halinde yaşayan Smyrna kenti, İskender in gelişi ile birlikte Kadifekale ve yamaçlarındaki yeni yerine taşınmıştır. Anlatılara göre, Büyük İskender, Kadifekale de kurulacak yeni Smyrna kentinin inşa edilmesini komutanlarına emreder. Yeni kentin kuruluşu Büyük İskender ile ilişkili bir mitosa bağlanıyor olsa da asıl sebep Tepekule deki Eski Smyrna kentinin nüfus artışı karşısında yetersiz kalmasıdır. Tepekule de kurulmuş olan Eski Smyrna ve Kadifekale de kurulan yeni Smyrna kentlerinin her ikisi de körfeze hakim ve saldırılara karşı korunaklı bir noktadadır. Daha sonra bölge, kıyı Ege hariç olmak üzere, Pergamon Krallığının kontrolüne geçmiştir. Pergamon Kralı II.Attalos un vasiyet yoluyla krallığını Roma İmparatorluğu na bırakmasından sonra (M.Ö. 138) Anadolu da Roma hakimiyeti başlar. Roma İmparatorluğu nun Anadolu ya gelişi ile birlikte imar faaliyetleri oldukça artmıştır. Günümüzde ayakta kalan birçok mimari yapı ve eser Roma dönemindendir. İlerleyen süreçte İzmir, Bizans ın kontrolünde kalmış ve Bizans ın ticaret başkenti olmuştur. 11. yüzyıldan 15. yüzyılın başlarına kadar kontrol zaman zaman Bizanslılar ile Türkler arasında el değiştirmiş ve 15. yüzyılın ilk çeyreğinin sonunda Osmanlı egemenliğine girmiştir.

4 Kadifekale Eteklerindeki Antik Liman İzmir in Bayraklı da kurulan eski yerleşim yerinden, MÖ 4. yüzyılın sonunda Kadifekale ve yamaçlarında kurulan yeni kente taşınması ile birlikte, Kadifekale nin yamacında yer alan doğal liman, ticarette yoğun olarak kullanılmaya başlamıştır. Strabon un anlattığına göre liman istendiği zaman kapatılabilmektedir. Roma döneminde önemli bir kent olarak parlak bir dönem yaşayan İzmir, 11. ve 15. yüzyıllar arasında çeşitli kereler el değiştirmiştir. Bu dönemde özellikle deniz ticaretinde öne çıkan Cenevizlilerin limanı elde tutma çabaları göze çarpar. Bu dönemde bir liman kalesinin varlığı söz konusudur. Liman Kalesi, gerek iç körfeze girişin kontrolünün sağlandığı gerekse navlunun alındığı bir kontrol noktası olmuştur. Moğol Hükümdarı Timur, 1402 Ankara Savaşı nın hemen ardından orduları ile İzmir e gelerek kentin kontrolünü sağlamak amacıyla Cenevizlilerin hâkimiyetindeki Liman Kalesini ele geçirip yıkmıştır. İzmir, 15. yüzyılın ilk çeyreğinden itibaren Osmanlı İmparatorluğu nun kontrolüne geçmiştir. Liman kalesinin yıkılması ile birlikte kentin çok kereler el değiştirmiş olması ticaretin gelişmesini yavaşlatmıştır. Kent, 17. yüzyılın başına kadar bir kasaba görünümündedir. 17. yüzyılın başından itibaren Osmanlı İmparatorluğu, İzmir in bir liman kenti olarak öneminin farkına varmaya başlamıştır. İzmir in ticari olarak önemi bu yüzyıldan itibaren artmaya başlamıştır. Bunun nedenlerinden bir tanesi, 16. yüzyılın ikinci yarısında Sakız Adası nın Osmanlı kontrolüne geçmesinin ardından 17. yüzyılın başında yabancı devletlerin konsolosluklarını İzmir e taşımış olmasıdır. İkinci bir neden, İranlı ipek tüccarlarının savaş nedeniyle, daha önce Halep-İskenderun hattından yaptığı sevkıyatı İzmir e kaydırmalarıdır. Ayrıca İran dan Bursa ya gönderilen ipeğin miktarındaki azalma nedeniyle yalnızca iç piyasada tüketilmesi ve ihraç sırasında ödenen dahili ve transit vergilerin artırılması sonucu, bu sevkıyat da İzmir e kaydırılmıştır. Avrupa ile yapılan deniz ticaretinin batıya kaymış olması nedeniyle İzmir, Halep in yerini almıştır. Böylece İzmir, Avrupalı ve Doğulu tüccarların buluşma noktası ve dünya ticaretinin bir kavşak noktası haline gelmiştir. Ege Bölgesi coğrafyası, dağların denize dik uzanması sebebiyle, Anadolu nun içlerinden gelen deve kervanlarının kıyıya ulaşması açısından uygun geçitler verir. En uygun geçitlerden biri, günümüze kadar kullanıla gelen, Kemalpaşa daki Belkahve Geçidi dir.

5 Bu dönemde kentin ticari merkezi, iç liman etrafında şekillenmiştir. Kent, bugünkü Anafartalar Caddesi üzerinden Basmane ye inen ve oradan tren yolunu takiben Kemer Köprüsünü aşarak doğuya doğru ilerleyen bir yol ile Kemalpaşa daki Belkahve Geçidi ne ulaşarak Anadolu nun iç kısımlarına bağlanmaktadır. Bu yol, kentin ana aksını oluşturur. 17. yüzyıldan itibaren Osmanlı topraklarına gelen ve İzmir i ziyaret eden yabancı seyyahlar ve diplomatlar, İzmir i, kara ve deniz ticareti açısından tüm Levant ın en ünlü ve en önemli kenti olarak tarif etmekte; buna ek olarak Asya dan Avrupa ya ve Avrupa dan Asya ya giden bütün ticari mallar için en uygun liman olarak nitelemektedirler. Bazıları, İzmir de ticaret açısından çeşitli kolaylıklar sağlandığından ve bu nedenle tüccarların İzmir i tercih ettiğinden; diğer bazıları ise kentin gemilerin demirlemesi için çok uygun bir limana sahip olduğundan, iç limanda Türk gemilerinin, limanın hemen dışında ise yabancı gemilerin demirlediğinden bahsetmektedir. Bu dönemde şehrin ticareti oldukça ileri seviyededir. Hıristiyan din adamı ve seyyah Müller, Mısır a giderken uğradığı İzmir de, limanda, İrili ufaklı birçok teknenin yanı sıra Fransız, Galli, Hollandalı, İngiliz ve daha birçok ülkeden yetmiş kadar gemi saydığından; yılda üç kez (Şubat, Haziran ve Ekim), karayoluyla, İran, Moğolistan ve Çin gibi doğu ülkelerinden gelen kervanlar ile Levant ın diğer ülkelerinden ve Ortadoğu dan gelen kervanların karşılaşması neticesinde develik yükün aynı zamanda İzmir e indirildiğinden bahsetmektedir. Tournefort ise Liman, bütün tüccarların buluşma yeri olduğu gibi, dünyanın her yerinden gelen malların toplandığı bir merkezdir demektedir. 19. yüzyılın başlarında İzmir Fransız Konsolosu Felix de Beaujour, İzmir i şu şekilde tanımlamaktadır: İzmir, bütün Asya Türkiye sinin bir antreposu olduğundan büyük bir ticari önem taşırdı. Limanına bütün devletlerin gemileri geldiği gibi, hemen her gün bir eşeğin sürüklediği ve Asya nın bütün mahsullerini taşıyan deve kervanlarının aktığı görülürdü. Hint muslin ve şallarını; Mısır pirinç, şeker ve hurmalarını; Ege adaları yağ ve şaraplarını; Makedonya ve Trakya yün ve tütünlerini; İstanbul ise Karadeniz in bütün ürünlerini; Avrupa da kendi sömürge ve fabrika ürünlerini hep buraya gönderirdi. Yılda 100 Milyon Frank olduğu sanılan bu ticaret, İzmir i Türkiye nin en kalabalık ve zengin şehirlerinden biri yapar. İzmir, adeta Avrupa, Asya ve Afrika nın bir pazarıdır. Yukarıda birkaç tanesinden alıntı yaptığımız İzmir e gelen yabancıların anlattıkları ve konu üzerine yazılan kitaplardan anlaşıldığı kadarıyla bahsi geçen yüzyıllarda dünya ticaretinin kilit noktası haline gelmiş olan İzmir de, dünyanın herhangi bir yerinde üretilip ticareti yapılan herhangi bir ürünü bulamamak mümkün değildir. Dünya ticaretindeki bu gelişim ve İzmir in ticaret yolları üzerinde bir kavşak noktası haline gelmesi, sanayi devrimine bağlı olarak artan hammadde ihtiyacından kaynaklanmaktadır. Özellikle 17. yüzyılın başından itibaren İngilizlerin, Hollandalıların ve Fransızların elde ettiği kapitülasyonlar, İzmir de bu milletlerden tüccarların etkinliğini artırmış ve İzmir in dış ticaretinin gelişmesinde önemli rol oynamıştır. 19. yüzyılın son dönemlerine doğru, İzmir in Osmanlı dış ticaretindeki payı, ihracatta % 45, ithalatta ise % 20 seviyelerindedir. Hammadde ihtiyacının artışına bağlı olarak, malların daha hızlı bir şekilde taşınması gündeme gelmiştir.

6 Denizyolları ve karayolları ilişkisinde, deve kervanları ile taşınan mallar, 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren demiryolları ile nakil edilmeye başlanacaktır. Bu bir dönüm noktasıdır. İzmir Limanı ve Demiryolları (19. yüzyılın ikinci yarısı) A- İzmir-Aydın ve İzmir-Kasaba (Turgutlu) Demiryolu Hatları İzmir de, demiryollarının yapımı ile yeni liman projesinin inşası, 19. yüzyılın ikinci yarısına denk gelen aynı döneme rastlamıştır. Osmanlı İmparatorluğu nda ilk demiryollarının İzmir merkezli olarak yapılması bir tesadüf değildir. Ege Bölgesinin verimli topraklara sahip olması nedeniyle art alanı bir üretim merkezi olan İzmir, gerek o dönemde gerekse günümüzde Anadolu nun en büyük ihracat limanıdır. İzmir-Aydın ve İzmir-Kasaba (Turgutlu) demiryolu hatları, İzmir in art alanını limana bağlayacak şekilde tasarlanmıştır. İzmir ve çevresinde ilk demiryolu hatlarının yapımına İngilizler ve Fransızlar öncülük etmiştir. İzmir-Aydın arasındaki hattın yapımına talip olan İngiliz firması, hattın 45 kilometre çevresindeki madenlerin işletilmesi gibi önemli ayrıcalıklar elde ederek hat yapımına başlamıştır. Aydın da bulunan kömür yatakları gerek lokomotiflerin hareket ettirilmesi gerekse Avrupa sanayisinin enerji ihtiyacının karşılanması açısından önemlidir. İzmir-Aydın arasındaki 130 kilometrelik demiryolu, 1866 yılında işletmeye açılmış ve 19. yüzyılın sonuna doğru ana hat şubeleriyle birlikte 609 kilometre uzunluğa ulaşmıştır. İmtiyazı öncelikle bir İngiliz e verilen ve daha sonra bir Fransız sendikasına geçen İzmir-Kasaba (Turgutlu) demiryolu hattı ise 1865 yılında işletmeye açılmış ve zaman içerisinde yapılan diğer hatlar ile toplam uzunluk 702 kilometreye ulaşmıştır. Böylece İzmir in ihracattaki etkin rolü perçinlenmiş olur. Demiryolu hatlarının açılmasından sonra, 19. yüzyılın sonunda, İzmir-Aydın hattında yılda ortalama bin yolcu ve 300 bin ton civarı yük; İzmir-Kasaba hattında ise 1,5 milyon yolcu ve 115 bin ton yük taşınmıştır. İzmir-Kasaba hattında 1913 yılında yolcu sayısı 3 milyona, yük miktarı ise 430 bin tona çıkmıştır. İzmir-Aydın demiryolunun hat sonu garı olan Alsancak Garı 1856 yılında; İzmir-Kasaba (Turgutlu) demiryolunun hat sonu garı olan Basmane Garı ise 1876 yılında yapılmıştır yılında Kordonboyu ve rıhtımın inşa edilmesi ile Alsancak Garı limana doğrudan bağlanır. Hat, 1880 de Konak Meydanı na kadar uzatılır.

7 Alsancak Garı; gar binası, depolama, servis ve bakım atölyeleri, gar önünde yer alan meydan; gar binasının karşısında yer alan İngiliz Konsolosluğu ve yanındaki Anglikan Kilisesi ile günümüzde Sağlık Müdürlüğü ve sergi salonu olarak kullanılan lojman yapıları; demiryolu ile gelen malların limana aktarılmadan önce kontrol edildiği ve bugün Alsancak Karakolu olarak kullanılan gümrük yapısı ile birlikte komple bir tesis olarak tasarlanmıştır. Günümüzde bu tesis, taşıt yolları nedeniyle, üç parçaya ayrılmış ve parçaların birbiri ile ilişkisi kaybolmuştur. 2) İzmir Limanı Artan hammadde ve ürün talebi, buna bağlı olarak sevkiyatın hızlanması amacıyla yapılan demiryolları, İzmir Limanı nda dış ticaret hacminin büyümesine sebep olmuş ve mevcut liman yetersiz kalmıştır. 19. yüzyılın ortalarında, sahil şeridinin darlığı ve gemilerin kıyıya yanaşamaması nedeniyle, Basmane Garı nın denize bağlandığı noktada dolgu yapılmış ve üzerine gümrüklü malları depolamak için binalar (Konak Pier Alışveriş Merkezi) inşa edilmiştir. Gümrük Binası 1854 yılında tamamlanmıştır. Sürekli genişletilen dolgunun ucuna 1860 dan sonra ikinci bir bina yapılmıştır yıllarında, gümrük işlemlerinin artması nedeniyle, dolgu alanın orta kısmına üçüncü Gümrük Binası inşa edilmiş ve binalar arasında kalan boşluklar depolama alanı olarak kullanılmıştır yılında meydana gelen depremin etkisiyle mevcut liman kullanılamaz hale gelince yeni liman projesi önem kazanmıştır. Bu projeye göre, dolgu Sarıkışla dan başlayıp, Tuzla Burnu ndaki Alsancak Garında sona erecek ve dolgunun uzunluğu metre olacaktır. Dolgu kıyısındaki 18 metrelik alan rıhtıma aittir ve üzerine bir tramvay hattı döşenecektir. Kordon un güney mendireğinden kuzey mendireğine 600 metrelik alan rıhtım olarak planlanmıştır. Liman batı, güney ve kuzeyde üç mendirekten oluşmaktadır, güneyden ve kuzeyden iki girişi vardır. Liman dışında derinliğine doldurulacak bölüm, şirket tarafından iş ve konut alanları olarak pazarlanacaktır. Yine projeye göre, güney mendireğinde gümrük depolarıyla gümrük binası, batı mendireğinde gemiler için kömür depoları, kuzey mendireğinde de karantina, fenerler, posta ve telgraf idaresi ile Pasaport salonları yer alacaktır. Yeni liman, Dussaud Kardeşler tarafından, çeşitli imtiyazlar sağlanmasının ardından, 45 yıllık işletme hakkı verilerek, yap-işlet-devret modeline göre gerçekleştirilmiştir. Yeni limanın inşasından sonra bölgede büyük bir değişim yaşanmıştır. Aydın demiryolunun depoları, Kordon Tramvayı İşletme Müdürlüğü, ünlü tüccarlardan Aliottilerin, Nişli Ali Efendi'nin,

8 Patersonların, Whitalllerin, Balyozoğluların, Hacı Davud Ferkuhların hanları, Borsa ve Ticaret Odası ilk görülen işletmelerdir. Banka, sigorta ve gemi acentelerinin ofisleri ön plana çıkmıştır. Liman projesinin bir parçası olarak inşa edilen Kordon, bugün modern İzmir in simgelerinden biridir. Yukarıda anılan yatırımların ardından 1885 yılında, Osmanlı bandıralı gemiler hariç olmak üzere, İzmir in gemi trafiği 1342, Selanik in 1029 ve Beyrut un 569 dur. Birinci Dünya Savaşı öncesinde, 1913 yılında, İzmir in gemi trafiği 1645 e ulaşır ve tonaj 2 milyonu aşar. Ancak savaşın etkisiyle olsa gerek, 1914 yılında, gemi trafiği 1705 olmasına rağmen tonaj 1,5 milyon civarındadır. Tonalitedeki bu azalma, savaşa taraf olan ülkelerin gemilerinde görülür yılında Birinci Dünya Savaşı nın çıkmış olması, dünya ticaretini olumsuz etkilemiş ve savaş süreci İzmir in ticari yaşamında ciddi sıkıntılar yaratmıştır. Levant ın İncisi olarak anılan İzmir, bu özelliğini kaybetmeye başlamıştır. Birinci Dünya Savaşı, Osmanlı İmparatorluğu için kötü sonuçlar doğurmuştur. Ağır şartlarla imzalanan anlaşmalar, Osmanlı ekonomisini tamamen bitirmiştir. Kurtuluş Savaşı nın gerçekleştiği süreçte, Milli Mücadele nin finaline sahne olan İzmir de, 1922 yılında meydana gelen büyük yangından sonra ne yazık ki İzmir in diğer bölgeleri gibi, rıhtım ve çevresindeki bütün binalar büyük zarar görmüştür. Birinci Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı gibi iki büyük savaştan çıkmış Türk ekonomisi, oldukça yıpranmış ve harap olmuştur. Bu nedenle öncelikle yaraların sarılması gerekmiştir.

9 1923 te Cumhuriyetin ilanı ile birlikte ülkenin yönetim yapısı değişmiş, Cumhuriyet rejiminin kurumlarının oluşması ve bir düzene oturması zaman almıştır li yıllardan itibaren 1960 lara kadar limanın gelişim süreci, bir süre için sekteye uğramıştır yılında İzmir de yapılan Birinci İktisat Kongresi ile birlikte, yeni kurulan Türkiye Cumhuriyeti nin iktisadi temelleri atılmıştır. Dinler Tarihinde İzmir in Yeri Dinler açısından bakıldığında da, İzmir önemli bir yere sahiptir. Gerek Osmanlı İmparatorluğu nun yönetiminde, gerekse Cumhuriyet döneminde üç büyük ilahi dinin cemaatleri huzur ve hoşgörü içerisinde kardeşçe yaşamışlardır. Hıristiyanlığın Efes te güç toplaması, Hz. Meryem in Selçuk ta ikamet etmesi, henüz Hıristiyanlığın ibadet yerlerinin inşa edilmediği dönemde İzmir ve çevresindeki Hıristiyan cemaate gönderilen 7 mektup nedeniyle Vahyin 7 Kilisesi olarak adlandırılan kiliselerin varlığı, İzmir i Hıristiyanlar açısından değerli kılar. Sabetaycılık, İzmir de doğmuştur. Osmanlı döneminde yapılan birçok cami- Hisarönü, Kemeraltı, Başdurak, Şadırvan, Sahlepçioğlu gibi-günümüzde hala kullanılmaktadır. Son Söz En önemli değerlerden bir tanesi, Batı literatürünün temel eserlerini vermiş olan Homeros un İzmir de doğmuş ve yaşamış olmasıdır (Bu konuda başka antik kentlerin de iddiaları vardır. Smyrna, İon ve Aiol lehçesinin birlikte kullanıldığı kent olması nedeniyle en uygun kenttir). İzmir, tüm bu gelişim içerisinde, Venedik ve Ceneviz gibi, deniz ticaretinde etkin olmuş milletler ile de etkileşim içinde kalmıştır. Kentin sahip olduğu avantajlar ve zenginlikler, İzmir ve çevresinin, fikirlerin ortaya çıkışı ve gelişimi açısından ne kadar uygun olduğunu ortaya koyar. Böyle bir tarihsel ve kültürel zenginliğe sahip olmak her ülkeye ve/veya kente nasip olacak bir durum değildir. İzmir, bir dünya kentidir ve sahip olduğu miras kente dünya çapında bir prestij kazandırmaktadır.