70th GEOLOGICAL CONGRESS OF TURKEY CULTURAL GEOLOGY AND GEOLOGICAL HERITAGE 10-14 April 2017 Ankara Turkey BİLDİRİ ÖZLERİ AbstrActs Editörler / Editors Mustafa AVCIOĞLU Türker/KURTTAŞ Editörler Editors Fatma TOKSOY KÖKSAL Levent KARADENİZLİ EYÜBOĞLU SonayYener BOYRAZ ASLAN Alper BABA Erdinç YİĞİTBAŞ Birleşmiş Milletler Eğitim,Birleşmiş Bilim ve Milletler Kültür Eğitim, BilimKurumu ve Kültür Kurumu Türkiye Türkiye Millî Komisyonu Millî Komisyonu Katkılarıyla... Katkılarıyla... With Withcontribution contribution of... of... United UnitedNations Nations Educational, Educational,Scientific Scientificand and Cultural CulturalOrganization Organization Turkish Turkish National NationalCommission Commission for for
ÇANAKKALE BOĞAZI (SÜTLÜCE/GELİBOLU-KOCAVELİ/ LAPSEKİ, KB ANADOLU) JEOTEKNİK ARAŞTIRMA SONDAJLARININ STRATİGRAFİSİ, PALEONTOLOJİSİ VE PALEOORTAMSAL ÖZELLİKLERİ Cemal Tunoğlu a, Mehmet Sakınç b, Burçin Aşkım Gümüş c, Efdal Barlas d, Alaettin Tuncer a, Hulde Tuğba Gizli a a Hacettepe Üniversitesi, Jeoloji Mühendisliği Bölümü, Ankara, Türkiye b İstanbul Teknik Üniversitesi, Maden Fakültesi, İstanbul, Türkiye c Gazi Üniversitesi, Biyoloji (Zooloji) Bölümü, Ankara, Türkiye d Envy Enerji ve Çevre Yatırımları AŞ, Ankara, Türkiye (tunay@hacettepe.edu.tr) ÖZ Çanakkale Boğazı nda IC İçtaş İnşaat&Sanayi A.Ş. tarafından Sütlüce (Gelibolu)Köyü nde gerçekleştirilen bir sondaj (EU-1) ile Kocaveli ve Kemiklialan (Lapseki) Köyleri nde yapılan iki sondaj (ASY-1 veasy-2) bu çalışma kapsamında değerlendirilmiştir. 70 metre kalınlığındaki EU-1 karotu altta kumlu ve siltli seviyelerden oluşmakta, üst seviyelere doğru çamur ve kil baskın seviyelerle ardalanmalı 4-5 metre kalınlıkta çakıllı seviyelere geçilmektedir. 68 metre kalınlığındaki ASY-1 karotunda çamurlu ve killi seviyeler baskın olup yer yer makrofosilli seviyeler de izlenmektedir. Karotun en üst 4 metrelik kısmı ise çakıllardan oluşmaktadır. 70 metre kalınlığındaki ASY-2 karotuise kumlu, siltli, marnlı ve çamurlu seviyelerden oluşmaktadır. ASY-2 ve EU-1 karotlarının üst kısımlarında(34-26 ve 28-10 metreler) Ammonia beccari, Quinqueloculina seminulum, Q. laevigata, Elphidium crispum, E. complanatum, Massilina secans bentik foraminifera türleri saptanmıştır. Saptanan bu türler esas olarak tuzluluk değeri değişken, sığ ya da nispi derin infralitoral gibi oksijen konsantrasyonu yüksek ortamları belirtmektedir. Bu bölgelerde yapılan güncel çalışmalarda, Lobatula lobatulaveplanorbuluna mediterranensis türlerinindeniz çayırları denilen Posidonia oceanica nın yaprakları üzerinde yaşadıkları gözlenmiştir (Sakınç, 2014). Söz konusu türler Holosen sınırları içerisinde yer almaktadır. ASY-1 sondajından alınan toplam 19 örneğin büyük bir kısmı ostrakodlar bakımından steril iken en üst seviyelerde düşük bollukta C. torosa türü elde edilmiştir. ASY-2 ve EU-1 sondajlarında ise denizel, acısu ve tatlısu formları bir arada elde edilmiş olup bunların büyük bir kısmı Akdeniz Biyoprovensi ve çok az bir kısmı da Karadeniz (öksinik) Biyoprovensi ile ortak taksonlardır. Ostrakod faunası başlıca Akdeniz formları (Semicytherura inversa, S. amorpha, Callistocythere adriatica, Pontocythere turbida, Cytheridea neopolitana, Carinocythereis angulata, Loxoconcha agilis, L. rhomboidea, Xestoleberis dispar, X. communis, Uroleberis flexicaudata, Cytherella vandenboldi), acı su formları (Cyprideis torosa, Tyrrhenocythere amnicola, Heterocypris salina) ve bir tatlısu formundan (I. bradyi) oluşmaktadır. Elde edilen ostrakod topluluğu, En Geç Pleyistosen-Holosen boyunca karasal tatlı su akışla- 755
rıyla beslenen oldukça sığ, kıyı ve denizel koşulların etkin olduğunu işaret etmektedir. Bunun yanı sıra karotlarda belirlenen yaygın mollusk türleri Hydrobia cf. soosi, Viviparus viviparus costae,bittium reticulatum ve Corbula gibba dır. Ayrıca, stenohalin deniz bivalvi Pitar rudis teşhis edilmiştir. Bu türün neoöksinik bir tür olduğu bilinmektedir. Yine karotlardan elde edilen malakofauna, Marmara Denizi Geç Pleyistosen-Geç Holosen faunası ile benzer türleri içermektedir. Sakınç, M., 2014, Marmara Denizi Posidonia oceanica (Linnaeus) Delile, 1813 ve Zostera (zostera) marina Linnaeus, 1753 çayırlarında foraminifer topluluğunu saptamaya yönelik çalışma ve konuya ilişkin sorgulama, in: MAREM-2015 senesi çalışma verileri (ön raporlar). Ed: Artüz M.L., Türkiye Barolar Birliği Yayını no 314, Ankara s. 413-417. Anahtar Kelimeler: Ostrakod, bentik foraminifera, mollusk, paleoortam, Çanakkale Boğazı 756
STRATIGRAPHY, PALEONTOLOGY AND THE PALEOENVIRONMENTAL CHARACTERISTICS OF THE GEOTECHNICAL EXPLORATORY BOREHOLES, STRAIT OF ÇANAKKALE (SÜTLÜCE/GELİBOLU-KOCAVELİ/LAPSEKİ, NW ANATOLIA) Cemal Tunoğlu a, Mehmet Sakınç b, Burçin Aşkım Gümüş c, Efdal Barlas d, Alaettin Tuncer a, Hulde Tuğba Gizli a a Hacettepe University, Department of Geological Engineering, Ankara, Turkey b İstanbul Technical University, Faculty of Mines, İstanbul, Turkey c Gazi University, Department of Biology (Zoology), Ankara, Turkey d Envy Energy and Enviromental Investments, Ankara, Turkey (tunay@hacettepe.edu.tr) ABSTRACT One borehole (EU-1) drilled at Sütlüce (Gelibolu) and two boreholes (ASY-1 and ASY-2) drilled at Kocaveli and Kemiklialan (Lapseki) villages by IC İçtaş Construction&Industry along the Strait of Çanakkale have been evaluated within the scope of this study. 70 meter-thick EU-1 core is composed of sandy and silty layers at the bottom and it passes muddy and clayey layers with 4-5 meter thick pebbly layers. 68 meter-thick ASY-1 core mainly consists of muddy and clayey layers while fossiliferous layers are also present. The uppermost 4 meter of the core consists of pebbles. 70 meter-thick ASY-2 core is mainly composed of sandy, silty, marly and muddy layers. Ammonia beccari, Quinqueloculina seminulum, Q. laevigata, Elphidium crispum, E. complanatum, and Massilina secans benthic foraminifera species were identified from the upper parts (34-26 and 28-10 meters) of the ASY-2 and EU-1 cores. These species mainly indicate highly oxygenated, shallow and/or relatively deep infralittoral environments with variable salinity conditions. Recent studies in these regions have shown that species Lobatula lobatula and Planorbuluna mediterranensis live on the leaves of the Posidonia oceanica called as sea meadows (Sakınç, 2014). The range of these species is Holocene. A total of 19 samples collected along the ASY-1 core are mostly sterile in terms of ostracods while only C. torosa has been determined with low abundance at the upper part of the core. On the other hand, marine, brackish and freshwater forms belonging mostly Mediterranean and rarely Black Sea (euxinic) bioprovinces have been determined from the ASY-2 and EU-1 cores. Ostracod fauna is mainly composed of Mediterranean forms (Semicytherura inversa, S. amorpha, Callistocythere adriatica, Pontocythere turbida, Cytheridea neopolitana, Carinocythereis angulata, Loxoconcha agilis, L. rhomboidea, Xestoleberis dispar, X. communis, Uroleberis flexicaudata, Cytherella vandenboldi) brackish forms (Cyprideis torosa, Tyrrhenocythere amnicola, Heterocypris salina) and a freshwater form (I. bradyi). This ostracod assemblage points out that very shallow, coastal and marine paleoenvironmen- 757
tal conditions fed by continental freshwater influxes were prevailed during latest Pleistocene-Holocene. Moreover the common mollusc species determined from the cores are Hydrobia cf. soosi, Viviparus viviparus costae, Bittium reticulatum and Corbula gibba. Moreover, stenohaline marine bivalv species, Pitar rudis has also been revealed. It is known that this is a neoeuxinic species. Malacofauna obtained from the cores bears similar species to Late Pleistocene-Late Holocene fauna of the Sea of Marmara. Sakınç, M., 2014, Marmara Denizi Posidonia oceanica (Linnaeus) Delile, 1813 ve Zostera (zostera) marina Linnaeus, 1753 çayırlarında foraminifer topluluğunu saptamaya yönelik çalışma ve konuya ilişkin sorgulama, in: MAREM-2015 senesi çalışma verileri (ön raporlar). Ed: Artüz M.L., Türkiye Barolar Birliği Yayını no 314, Ankara s. 413-417. Keywords: Ostracod,benthic foraminifera, mollusc,paleoenvironment, Strait of Çanakkale 758