İNDİRİMLİ VERGİ UYGULAMASI HAKKINDAKİ GÖRÜŞ VE ÖNERİLER 1. GİRİŞ Kanun koyucu vergiye uyumlu mükelleflere vergi indirimi başlığı altında vergi mevzuatımıza yeni bir müessese kazandırmış bulunmaktadır. 08 Mart 2017 tarihli Resmi Gazete de yayımlanan 6824 sayılı Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun un 4. maddesi ile, Gelir Vergisi Kanunu nun mülga mükerrer 121. maddesi Vergiye uyumlu mükelleflere vergi indirimi başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiştir. Düzenleme aşağıdaki gibidir: "Ticari, zirai veya mesleki faaliyeti nedeniyle gelir vergisi mükellefi olanlar ile kurumlar vergisi mükelleflerinden (finans ve bankacılık sektörlerinde faaliyet gösterenler, sigorta ve reasürans şirketleri ile emeklilik şirketleri ve emeklilik yatırım fonları hariç olmak üzere), bu maddenin ikinci fıkrasında belirtilen şartları taşıyanların yıllık gelir veya kurumlar vergisi beyannameleri üzerinden hesaplanan verginin %5'i, ödenmesi gereken gelir veya kurumlar vergisinden indirilir. Şu kadar ki hesaplanan indirim tutarı, her hâl ve takdirde 1 milyon Türk lirasından fazla olamaz. İndirilecek tutarın ödenmesi gereken vergiden fazla olması durumunda kalan tutar, yıllık gelir veya kurumlar vergisi beyannamesinin verilmesi gereken tarihi izleyen bir tam yıl içinde mükellefin beyanı üzerine tahakkuk eden diğer vergilerinden mahsup edilebilir. Bu süre içinde mahsup edilemeyen tutarlar red ve iade edilmez. Gelir vergisi mükelleflerinin yararlanacağı indirim tutarı, ticari, zirai veya mesleki faaliyet nedeniyle beyan edilen kazançların toplam gelir vergisi matrahı içerisindeki oranı dikkate alınmak suretiyle hesaplanan gelir vergisi esas alınarak tespit edilir. Söz konusu indirimden faydalanabilmek için; 1. İndirimin hesaplanacağı beyannamenin ait olduğu yıl ile bu yıldan önceki son iki yıla ait vergi beyannamelerinin kanuni süresinde verilmiş (Kanuni süresinde verilen bir beyannameye ilişkin olarak kanuni süresinden sonra düzeltme amacıyla veya pişmanlıkla verilen beyannameler bu şartın ihlali sayılmaz.) ve bu beyannameler üzerine tahakkuk eden vergilerin kanuni süresinde ödenmiş olması (Her bir beyanname itibarıyla 10 Türk lirasına kadar yapılan eksik ödemeler bu şartın ihlali sayılmaz.), 2. (1) numaralı bentte belirtilen süre içerisinde haklarında beyana tabi vergi türleri itibarıyla ikmalen, re'sen veya idarece yapılmış bir tarhiyat bulunmaması (Yapılan tarhiyatların kesinleşmiş yargı kararlarıyla veya 213 sayılı Vergi Usul Kanununun uzlaşma ya da düzeltme hükümlerine göre tamamen ortadan kaldırılmış olması durumunda bu şart ihlal edilmiş sayılmaz.), 3. İndirimin hesaplanacağı beyannamenin verildiği tarih itibarıyla vergi aslı (vergi cezaları dâhil) 1.000 Türk lirasının üzerinde vadesi geçmiş borcunun bulunmaması,
şarttır. İndirimin hesaplanacağı beyannamenin ait olduğu yıl ile önceki dört takvim yılında 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 359 uncu maddesinde sayılan fiilleri işlediği tespit edilenler, bu madde hükümlerinden yararlanamazlar. Bu madde kapsamında vergi indiriminden yararlanan mükelleflerin, öngörülen şartları taşımadığının sonradan tespiti hâlinde ilgili vergilendirme döneminde indirim uygulaması dolayısıyla ödenmeyen vergiler, vergi ziyaı cezası uygulanmaksızın tarh edilir. Bu hüküm, indirimin hesaplanacağı beyannamenin ait olduğu yıl ile bu yıldan önceki son iki yılda herhangi bir vergiye ilişkin beyanların gerçek durumu yansıtmadığının indirimden yararlanıldıktan sonra tespiti üzerine yapılan tarhiyatların kesinleşmesi hâlinde de uygulanır ve bu takdirde indirim uygulaması dolayısıyla ödenmeyen vergiler açısından zamanaşımı, yapılan tarhiyatın kesinleştiği tarihi takip eden takvim yılının başından itibaren başlar. Bu maddede geçen vergi beyannamesi ve vergi ibareleri, Maliye Bakanlığına bağlı vergi dairelerine verilmesi gereken vergi beyannameleri ile bu beyannameler üzerine tahakkuk eden vergileri ifade eder. Birinci fıkrada yer alan tutar, her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre belirlenen yeniden değerleme oranında artırılmak suretiyle uygulanır. Bu şekilde hesaplanan tutarın %5'ini aşmayan kesirler dikkate alınmaz. Bakanlar Kurulu, birinci fıkrada yer alan oranı ve tutarı iki katına kadar artırmaya, sıfıra kadar indirmeye, kanuni oran ve tutarına getirmeye; Maliye Bakanlığı, maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye yetkilidir. " Söz konusu yasa maddesinin uygulamasına ilişkin usul ve esasları açıklamak üzere 23.12.2017 tarihli Resmi Gazete de 301 No.lu Gelir Vergisi Genel Tebliği yayımlanmıştır. 2. GETİRİLEN DÜZENLEMENİN DEĞERLENDİRİLMESİ Çok sık çıkarılan af niteliğindeki kanunlarının, vergisini tam ve zamanında ödeyen mükelleflerde rahatsızlık yarattığı ve vergi ödevlerini düzgün yerine getirenlere herhangi bir ayrıcalık tanınmadığı yönündeki eleştirilere karşı getirildiği anlaşılan bu iyi niyetli düzenleme, aşağıda detayları ile açıklandığı üzere beraberinde olumsuz sonuçların ortaya çıkmasına sebep olmuştur. 2.1. İndirimden Yararlanacak Mükellefler Ticari, zirai veya mesleki faaliyeti nedeniyle Gelir Vergisi mükellefi olanlar ile Kurumlar Vergisi mükelleflerinin (finans ve bankacılık sektöründe faaliyet gösterenler, sigorta ve reasürans şirketleri ile emeklilik şirketleri ve emeklilik yatırım fonları hariç) kanunda sayılan şartları taşımaları kaydıyla vergi indiriminden yararlanabilecekleri öngörülmektedir. Görüldüğü üzere mükellefler vergiye uyumlu olup olmadıklarına göre değil, faaliyet alanlarına göre ayrıma tabi tutulmuşlar, bu suretle gayrimenkul sermaye iradı, menkul sermaye iradı ve ücret geliri olan yüzbinlerce uyumlu mükellef kapsam dışında kalmıştır. Söz
konusu mükelleflerin kapsam dışında bırakılması vergide adalet ilkesi ile ters düştüğü gibi diğer mükelleflere tanınan indirimlerden bu mükelleflerin de yararlandırılmasının bu sektörün vergi kapsamına alınması bakımından olumlu bir faktör olacağı unutulmamalıdır. 2.2. Yüzde 5 Vergi İndirim Oranı Bu müessese ile vergiye uyumlu oldukları kabul edilen Gelir veya Kurumlar Vergisi mükelleflerinin yıllık beyannameleri üzerinden hesaplanan verginin yüzde 5 inin, ödenmesi gereken Gelir veya Kurumlar Vergisinden indirilmesine imkân tanınmaktadır. Söz konusu şartları taşıyanların yıllık Gelir veya Kurumlar Vergisi beyannameleri üzerinden hesaplanan verginin yüzde 5 i, ödenmesi gereken Gelir veya Kurumlar Vergisinden indirilir. Bu indirim, mükelleflere ciddi bir vergi avantajı sağlamaktan uzaktır. Örneğin, 2017 yılına ilişkin Kurumlar Vergisi oranını sadece 1 puanlık azalışla yüzde 19 a çekecektir. 2.3. Vergi İndirimde Üst Sınırın 1 milyon TL Olması Vergi indirimi tutarı her hal ve takdirde 1 milyon Türk Lirasından fazla olamaz. Bu sınır her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak VUK hükümlerine göre belirlenen yeniden değerleme oranında artırılır. Bakanlar Kurulu, vergi indirimine esas olan oran ve tutarı iki katına kadar artırmaya, sıfıra kadar indirmeye, kanuni oran ve tutara getirmeye yetkili kılınmıştır. Bu düzenlemeye göre yüzde 5 oranı yüzde 10 a, tutarı da 2 milyon TL ye kadar yükseltilebilecektir. Vergi indiriminin anlamlı olabilmesi için oranın yüzde 10 a çıkartılması uygun olacaktır. 1 milyon TL lik sınır kaldırılarak yüksek tutarda vergi ödeyenlerin hevesi kırılmamalıdır. Bu konuda mali disiplinin bozulacağı yönündeki endişelerin yersiz olduğu kanaatindeyiz. Çünkü Kurumlar Vergisinin önemli bir bölümünü üstlenen bankacılık ve finans sektörü kapsam dışında olduğundan Kurumlar Vergisinde bütçe dengesini sarsacak bir düşüş yaşanmayacaktır. Gelir Vergisi için de aynı durum geçerlidir. Kapsama giren mükelleflerin ödediği verginin toplam Gelir Vergisi içindeki payı çok düşüktür. Kaldı ki indirimden yararlanacaklar için getirilen şartlar hayli ağır olduğundan vergi kaybı minimum seviyede olacaktır. 2.4. Beyannamelerin Süresinde Verilmesi ve Ödemelerin Vadesinde Yapılması Madde hükmüne göre indirimin hesaplanacağı beyannamenin ait olduğu yıl ile bu yıldan önceki son iki yıla ait vergi beyannamelerinin kanuni süresi içerisinde verilmiş ve bu beyannameler üzerine tahakkuk eden vergilerin de kanuni süresi içerisinde ödenmiş olması gerekmektedir. Görüldüğü üzere düzenleme 3 yıllık bir zaman dilimini esas almıştır. 2017 yılına ilişkin Gelir veya Kurumlar Vergisi Beyannamesinde vergi indiriminden istifade edebilmek için 2015, 2016, 2017 yıllarına ait tüm vergi beyannamelerinin (muhtasar, KDV, Geçici Vergi, Özel İletişim Vergisi, Özel Tüketim Vergisi Beyannameleri) kanuni süresi içerisinde verilmiş ve
bu beyannameler üzerinden tahakkuk eden vergilerin de vadesinde ödenmiş olması gerekir. Tek bir beyanname bile süresinde verilmemiş veya ödemesi geciktirilmiş ise vergi indiriminden yararlanılması mümkün değildir. Bu düzenleme ile getirilen tüm beyannamelerin kanuni süresi içinde verilmesi şartı, mükellefidare ihtilafına yol açabilecek, ayrıca yasadan yararlanacakların sayısını önemli ölçüde azaltacaktır. Örnek: Ocak/2017 dönemine ilişkin KDV beyannamesini süresinden sonra vermiş bir mükellef, sadece 2017 değil, 2018, 2019 yıllarında da vergi indiriminden istifade edemeyecektir. Bu örnek, söz konusu düzenlemeden yararlanma şartlarının ne kadar ağır olduğuna işaret ederken, şu örnek de tutarsızlığı gözler önüne seriyor: 2015, 2016, 2017 yıllarına ilişkin beyannamelerini süresinde vermiş ve ödemelerini vadesinde yerine getirmiş mükellef 2018 yılının Ocak, Şubat KDV beyannamelerini süresinde vermemiş olsa dahi 2017 Gelir veya Kurumlar Vergisi beyannamesinde vergi indiriminden yararlanabilecektir. Yasaya işlerlik kazandırmak isteniyorsa indirimin hesaplanacağı beyannamenin verildiği tarih itibarıyla vergi borcunun bulunmaması şartı yeterli görülmelidir. Kanuni süresi içerisinde verilen bir beyannameye ilişkin olarak, kanuni süresinden sonra düzeltme amacıyla veya pişmanlıkla verilen beyannameler vergi indiriminden yararlanılmasına engel teşkil etmeyecektir. Ancak, indirimden yararlanılabilmesi için bu beyannameler üzerine tahakkuk eden vergilerin de kanuni süresi içerisinde ödenmiş olması gerekmektedir. 2.5. İlgili Yıllar İçinde, İkmalen, Resen ve İdarece Tarhiyat Bulunması Mükelleflerin vergi indiriminden yararlanabilmeleri için, indirimin hesaplanacağı beyannamenin ait olduğu yıl ile bu yıldan önceki son iki yıl içerisinde haklarında beyana tabi vergi türleri itibarıyla ikmalen, re'sen veya idarece yapılmış bir tarhiyat bulunmaması gerekmektedir. Bu tarhiyatların kesinleşip kesinleşmemesi sonucu etkilememekte, bir tarhiyatın yapılması indirimden yararlanmayı önlemektedir. Tarhiyatın hangi yıla ilişkin olduğunun da önemi yoktur. Örneğin 2014 yılına ilişkin bir tarhiyat 2016 yılında yapılmış ise mükellef 2017 yılı beyannamesinde indirimden yararlanamayacaktır. Keza 2018 yılı beyannamesinde de aynı durum geçerlidir. Çünkü 2016 yılında yapılan tarhiyat 2018 de vergi indiriminden faydalanmayı engellemektedir. Ancak, yapılan tarhiyatların kesinleşmiş yargı kararıyla veya uzlaşma ya da düzeltme hükümlerine göre tamamen ortadan kaldırılmış olması durumunda, vergi indirim hakkı kaybedilmeyecektir. Tarhiyat kısmen ortadan kaldırılmışsa, yine indirimden yararlanamayacaktır.
2016 yılında yapılan tarhiyat, kesinleşmiş yargı kararı ile veya uzlaşma ya da düzeltme hükümlerine göre 2017 yılına ilişkin beyannamenin verildiği tarihten önce tamamen ortadan kaldırılmış ise, 2017 beyannamesinde indirim hakkı kullanılabilecektir. Eğer tarhiyat 2017 yılına ilişkin beyannamenin verildiği tarihten sonra ortadan kaldırılmış ise, indirimden 2017 de değil, 2018 de yararlanacaktır. Vurgulanması gereken diğer bir husus da tarhiyatın tamamen kalkmasıdır. 2.6. Yıllık Beyanname Tarihinde 1.000 TL yi Aşan Vergi Borcu Bulunması Vergi indiriminin hesaplanacağı beyannamenin verildiği tarih itibariyle vergi aslı (vergi cezaları dâhil) 1.000 Türk lirasının üzerinde vadesi geçmiş borcu bulunmamalıdır. 1.000.- TL lik borcun hesabında Maliye Bakanlığına bağlı vergi dairelerine verilmesi gereken vergi beyannameleri üzerine tahakkuk eden vergi asılları ile vergi cezalarının (vergi zıyaı cezası, usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezaları) toplamı dikkate alınacaktır. Söz konusu 1.000.- TL lik borcun hangi döneme ait olduğunun önemi bulunmamaktadır. Vergi borcu vergi beyannamesi üzerinden tahakkuk eden vergi aslı ve cezalardan kaynaklanmalıdır. Büyüklüğü ne olursa olsun MTV veya emlak vergisinden borcun bulunması indirimden yararlanmaya mani değildir. MTV veya emlak vergisinin vergi borcu olarak değerlendirilmemesinin gerekçesini bilmiyoruz. Hiç borcu bulunmayan mükellefler kapsam dışında kalırken borçlu mükelleflere tanınan bu ayrıcalığın eşitlik ilkesine aykırı olduğunu düşünüyoruz. Mahsup talepleri çeşitli nedenlerle geciktirildiği için borçlu görünenlerle borçlarını yeniden yapılandıranların durumları ile ilgili kanun ve tebliğde bir açıklamaya yer verilmemiştir. Kanaatimize göre bu durumda olan mükellef vergi indiriminden istifade edebilmelidir. 2.7. VUK 359 uncu Maddesinde Sayılan Fiiller İşlenmemiş Olmalıdır. Vergi indiriminin hesaplanacağı beyannamenin ait olduğu yıl ile önceki dört takvim yılında Vergi Usul Kanununun kaçakçılık suçlarını düzenleyen 359 uncu maddesinde sayılan fiilleri işlediği tespit edilen mükellefler vergi indiriminden yararlanamayacaklardır. Bu düzenlemeye göre, 2013-2017 yıllarında VUK 359 uncu maddesinde sayılan fiilleri işlediği tespit olunanlar, 2017 yılı beyannamelerinde indirim hakkını kullanamayacaklardır. 2017 de kaçakçılık suçu işlediğine dair hakkında tespit olan mükellef, idarenin bu tasarrufunu dava konusu yapmış, dava da Şubat 2020 de mükellef lehine sonuçlanmış ise; mükellef faydalanamadığı 2017-2018 yılları için geriye dönük olarak vergi indirimini talep edip edemeyeceği sorusu akla gelmektedir. Henüz beyannamenin verilmediği 2020 ve 2021 yıllarına ilişkin de aynı soru sorulabilir.
Görüşümüze göre Kaçakçılık suçu işlediği iddiası kesinleşmiş yargı kararı ile ortadan kalktığına göre, mükellefe indirim hakkının tanınması hukuka uygun olacaktır. 2.8. Vergi İndirim Tutarının Ödenecek Vergiden Fazla Olması Vergi indirimi tutarının ödenmesi gereken vergiden fazla olması halinde kalan tutar, yıllık gelir veya kurumlar vergisi beyannamesinin verilmesi gereken tarihi izleyen bir tam yıl içinde mükellefin beyanı üzerine tahakkuk eden diğer vergilerinden mahsup edilebilecektir. Bu süre içerisinde mahsup edilmeyen tutarlar red ve iade edilmeyecektir. Bu durum geçici vergi veya mahsuplar hesaplanan vergiye yakın olması durumunda geçerlidir. Örnek: Hesaplanan vergi 100.000 TL, geçici vergi 98.000 TL olması halinde ödenecek vergi 2.000 TL olacaktır. Vergi indirimi tutarı ise (100.000 x %5) 5.000 TL dir. Bu 5.000 TL den ödenecek vergi tutarı 2.000 TL düşülecek, kalan 3.000 TL yıllık Gelir veya Kurumlar Vergisi beyannamesinin verilmesi gereken tarihi izleyen bir tam yıl içinde diğer vergilerden mahsup edilebilecektir. 2017 Gelir Vergisi beyannameleri için bu süre 25.3.2019, Kurumlar Vergisi beyannameleri için ise 25.4.2019 tarihinde dolacaktır. Bu tarihten sonra mahsup imkânı bulunmuyor. 2.9. Ticari, Zirai veya Mesleki Kazancın Diğer Gelir Unsurlarıyla Birlikte Beyan Edilmesi Durumunda Mükelleflerin Yararlanabileceği Vergi İndirim Tutarının Tespiti Ticari, zirai veya mesleki kazancın diğer gelir unsurlarıyla birlikte beyan edilmesi durumunda, gelir vergisi mükelleflerinin yararlanacağı vergi indirimi tutarı, ticari, zirai veya mesleki faaliyet nedeniyle beyan edilen kazançların toplam gelir vergisi matrahı içerisindeki oranı dikkate alınmak suretiyle hesaplanan gelir vergisi esas alınarak tespit edilecektir. Kanun tüm mükellefleri kapsamadığından bu şekilde matematiksel işlemlere ihtiyaç duyulmaktadır. Örnek: Mükellefin 100.000 TL ticari kazancı, 50.000 TL Gayrimenkul Sermaye Iradı var ise, 150.000 TL matrah üzerinden 30.000 TL vergi hesaplandığı farz edelim. Toplam matrah içinde ticari kazancın oranı 2/3 tür. Bu oran, hesaplanan vergi 30.000 TL ye uygulanmak suretiyle ticari kazanca isabet eden vergi 20.000 TL olarak bulunacaktır. Bu tutara yüzde 5 indirim oranı tatbik edilmek suretiyle indirim konusu yapılacak 1.000 TL ye ulaşılacaktır. 2.10. Vergi İndiriminden Yararlanan Mükelleflerin, Şartları Taşımadığının Sonradan Tespit Edilmesi Halinde Yapılacak İşlemler Yasa hükmüne göre bu durumda, ilgili vergilendirme döneminde indirim uygulaması dolayısıyla ödenmeyen vergiler, vergi zıyaı cezası uygulanmaksızın tarh edilir.
Örnek: 2017 Gelir Vergisi Beyannamesi üzerinde vergi indirimi uygulanmış, ancak 2. taksit ödenmemiş, böylece şart ihlal edilmiştir. Vergi indirimi tutarı ceza uygulanmaksızın tarh edilecektir. Tebliğ bu örnekte 2017 yılıyla ilgili ödenmeyen vergiler için tarhiyat yapılacağından söz ederken sonraki yıllar için bir açıklamada bulunmamıştır. Mükellef şartı 2018 de ihlal ettiğinden 2018-2019-2020 yıllarına ilişkin vereceği yıllık beyannamelerinde de indirimden yararlanamayacaktır. İndirimin hesaplanacağı beyannamenin ait olduğu yıl ile bu yıldan önceki son iki yılda herhangi bir vergiye ilişkin beyanın gerçek durumu yansıtmadığının, indirimden yararlandıktan sonra tespiti üzerine yapılan tarhiyatların kesinleşmesi halinde indirim uygulaması dolayısıyla ödenmeyen vergiler, vergi zıyaı cezası uygulanmaksızın tarh edilir. Örnek: Şirket 2017 yılına ilişkin Kurumlar Vergisi Beyannamesinde indirimden faydalanmış, tahakkuk eden vergileri süresinde ödemiştir. Şirketin, Ağustos 2016 dönemi, daha sonra KDV yönünden incelenmiş, 26.10.2018 tarihli raporla ikmalen tarhiyat istenmiştir. Tarhiyat dava konusu yapılmış, dava mükellef aleyhine 5.3.2020 tarihinde kesinleşmiştir. Şirketin 2017 de yararlanmış olduğu vergi indirimi tutarı nedeniyle ödemediği vergi, tarhiyatın kesinleştiği 5.3.2020 tarihinde vergi zıyaı cezası uygulanmaksızın tarh edilecektir. Tarhiyat 2018 de yapıldığından 2018-2019-2020 yıllarında da indirimden faydalanamayacağı açıktır. Yapılan tarhiyatlar için gecikme faizi uygulanıp uygulanmayacağına dair tebliğde açıklama yoktur. 2.11. Zamanaşımı Vergi indirimi nedeniyle vergiler açısından zamanaşımı, yapılan tarhiyatın kesinleştiği tarihi takip eden takvim yılının başından itibaren başlayacaktır. Olayımızda tarhiyatın kesinleşme tarihi 5.3.2020 olduğuna göre zamanaşımı 1.1.2021 den itibaren başlayacaktır. 3. DEĞERLENDIRME VE ÖNERILER Vergi indirimini hüküm altına alan GVK Mükerrer 121'nci madde ve bununla ilgili 301 Seri No.lu Tebliğde yer alan konu ile ilgili hususların Platformda değerlendirilmesi sonucunda; 1) İndirim uygulamasından yararlanan mükellefleri vergiye uyumlu olup olmadıklarına göre değil, faaliyet alanlarına göre ayrıma tabi tutmak adil değildir. 2) Kanun tüm mükellefleri kapsamadığından gereksiz hesaplamalara ihtiyaç duyulmuştur. 3) Vergi indiriminde 1.000.000 TL üst sınır kaldırılmalıdır.
4) Yüzbinlerce vergiye uyumlu mükellef vergi indiriminden faydalanamazken, 1.000 TL ye kadar borcu olanların yararlanması kamu vicdanını rahatsız edecektir, hiç vergi borcunun bulunmaması şartı getirilmelidir. 5) Yapılan tarhiyatlar kesinleşmediği sürece, indirim hakkı engellenmemelidir. 6) VUK 359 uncu madde uygulamasında, kesinleşen yargı kararı aranmalıdır. 7) Son 3 yıla ilişkin tüm beyannamelerin süresinde verilmesi ve ödemelerin vadesinde yapılması şartı, vergi indiriminden yararlanacak mükellef sayısını ciddi ölçüde azaltacak, maksat hasıl olmayacak, aynı zamanda bürokratik kargaşaya yol açacaktır. Bütün bu sakıncaları gidermek için kanun hükmünün; "VUK 359 uncu maddesinde sayılan fiilleri işlediği kesinleşmiş yargı kararı ile sabit olanlar hariç, indirimin hesaplandığı beyannamenin verildiği tarih itibarı ile vadesi geçmiş vergi borcu bulunmayan mükelleflerin yıllık Gelir veya Kurumlar Vergisi beyannameleri üzerinden hesaplanan verginin %10 u, ödenmesi gereken Gelir veya Kurumlar Vergisi nden indirilir" şeklinde düzenlenme yapılması halinde, düzenlemenin amaca daha iyi hizmet edeceği ve vergiye uyumlu mükelleflere gerçek bir teşvik olacağı düşünülmektedir.