Lyme Hastalığı. Dr. İlkay Bozkurt Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Benzer belgeler
Lyme Hastalığı. Dr.Çiğdem Kader Bozok Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD, Yozgat

Ülkemizde Lyme Sorunu Var mı? Epidemiyoloji. Dr. Cemal Bulut Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi

2018 KASIM ANKARA LYME HASTALIĞI ekmud ankara toplan;sı

Olgu:KJS. Yrd. Doç. Dr. Kaya Süer. Yakın Doğu Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

LYME BORRELİYOZUNUN MİKROBİYOLOJİSİ. Prof. Dr. Kenan Midilli İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi

Demiyelizan nörolojik hastalıklar ve Nöroborelyoz: Dr.Meltem I ıkgöz TA BAKAN

B. garinii B. afzelii B. valaisiana B. japonica. B. tanukii. B. sinica B. andersonii B. bissettii

Lyme Hastalığı Yönetimi. Doç. Dr. Gönül ŞENGÖZ 30 Ocak 2018

Şişli Hamidiye Etfal EAH İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği. Uzm. Dr. Aziz A. HAMİDİ

ULUSAL MĠKROBĠYOLOJĠ STANDARTLARI (UMS)

KLİNİK ÖZELLİKLER TANI VE AYRICI TANI. Dr. Ergin AYAŞLIOĞLU Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi

tanısında yaşanan zorluklar nedeni ile gündemde olan zoonotik bir hastalıktır.

Journal of Experimental and Clinical Medicine Deneysel ve Klinik Tıp Dergisi

6 Mart 1993 tarihinde, ani başlayan akut deri. Bu yakınması bir hafta önce sol kolun üst tarafında. Lezyon, kısa süre içinde büyümüş, kontakt dermatit

ERİŞKİN HASTADA İNFLUENZAYI NASIL TANIRIM?

İstanbul da Eritema Migrans ile Başvuran 10 Lyme Olgusunun Değerlendirilmesi


TONSİLLOFARENJİT TANI VE TEDAVİ ALGORİTMASI

ADRENAL YETMEZLİK VE ADDİSON. Doç. Dr. Mehtap BULUT Bursa Şevket Yılmaz EAH Acil Tıp Kliniği

TOKSOPLAZMA İNFEKSİYONUNUN LABORATUVAR TANISI UZM.DR.CENGİZ UZUN ALMAN HASTANESİ

SAĞLIK ÇALIŞANLARINDA BAĞIŞIKLAMA

Lyme Hastalığı Lyme Disease

Bruselloz: Klinik Özellikler

PERİNATAL HERPES VİRUS İNFEKSİYONLARI. Uzm.Dr.Cengiz Uzun Alman Hastanesi Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları

BIR GRİP SEZONUNUN BAŞıNDA İLK OLGULARıN İRDELENMESİ

Tularemi Tedavi Rehberi Doç. Dr. Oğuz KARABAY Sakarya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği

KENE ISIRIKLARINDA GÖZDEN KAÇAN BİR HASTALIK: LYME HASTALIĞI

Gebede HSV İnfeksiyonu. Dr. Süda TEKİN KORUK Koç Üniversitesi Hastanesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Bölümü

Vektörlerle Bulaşan Hastalıklar

Böbrek kistleri olan hastaya yaklaşım

Halis Akalın, Nesrin Kebabcı, Bekir Çelebi, Selçuk Kılıç, Mustafa Vural, Ülkü Tırpan, Sibel Yorulmaz Göktaş, Melda Sınırtaş, Güher Göral

YILIN SES GETİREN MAKALELERİ

BRUSELLA ENFEKSİYONU. Doç. Dr. Mehtap BULUT Bursa Şevket Yılmaz EAH Acil Tıp Kliniği

Olgu Sunumu Dr. Işıl Deniz Alıravcı Ordu Üniversitesi Eğitim Ve Araştırma Hastanesi

SİVAS YÖRESİNDE BORRELIA BURGDORFERI VEKTÖRLERİNİN VE LYME SEROPOZİTİFLİĞİNİN ARAŞTIRILMASI*

uncorrected proof Lyme Disases Associated With Unknown Clinical Presentations: A Review Of Seven Cases

RENOVASKÜLER HİPERTANSİYON ŞÜPHESİ OLAN HASTALARDA KLİNİK İPUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ DR. NİHAN TÖRER TEKKARIŞMAZ

Piyelonefrit Tedavi süreleri? Dr Gökhan AYGÜN CTF Tıbbi Mikrobiyoloji AD

BOS GLUKOZ DÜġÜKLÜĞÜ ĠLE SEYREDEN TÜBERKÜLOZ MENENJĠT ÖN TANILI VARİCELLA ZOSTER MENENJİTİ OLGUSU

Juvenil SPondiloArtrit/Entezit İle İlişkili Artrit (SPA-EİA)

ARTRİT Akut Romatizmal Ateş. Dr. Gülendam Koçak Maltepe Üniversitesi

TULAREMİ OLGU SORGULAMA FORMU. Dr. Güven ÇELEBİ Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Romatoloji Bilim Dalı Olgu Sunumu 9 Ağustos 2016 Salı

KIRIM-KONGO KANAMALI ATEŞİ

KÖPEKLERDE LYME HASTALIĞI PREVALANSININ ELISA ĠLE ARAġTIRILMASI

Dr. Birgül Kaçmaz Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

ACOG Diyor ki! İNFLUENZA ŞÜPHELİ VEYA TANILI GEBELERİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE TEDAVİSİ (ACOG Committee Opinion Number: 753.

ISPARTA İLİ ÇİFTÇİLERİNDE BORRELİA BURGDORFERİ YE KARŞI OLUŞAN SERUM ANTİKORLARININ PREVALANSI. Kuyaş HEKİMLER. Yüksek Lisans Tezi

FEN TEDAVİSİNDE GENEL ANTİBİYOTERAPİ EĞİLİMİ

MULTİPL SKLEROZLU HASTALARDA Borrelia burgdorferi ANTİKORLARININ ARAŞTIRILMASI

Prediktör Testler ve Sıradışı Serolojik Profiller. Dr. Dilara İnan Isparta

TÜBERKÜLOZ DIŞI MİKOBAKTERİ ENFEKSİYONLARI. Tanı ve Sorunlar. Süheyla SÜRÜCÜOĞLU. Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD Manisa

GEBELİKTE SİFİLİZ. Dr. Mustafa Özgür AKÇA Bursa Yüksek İhtisas E.A.H. Enfeksiyon Hastalıkları Kliniği

KIRIM KONGO KANAMALI ATEŞİ HASTALIĞI (KKKA) VE KARADENİZ BÖLGESİ NDEKİ DURUMU

Sarkoidoz. MSS granülomatozları. Sarkoidoz. Sarkoidoz. Granülom / Granülomatoz reaksiyon

Enfeksiyon Bakıs Ac ısı ile Biyolojik Ajan Kullanımı. Rehberler Es lig inde Hasta Yo netimi

KRONİK HİPERSENSİTİVİTE PNÖMONİSİ. Dr. Gamze KIRKIL Fırat Üniversitesi Göğüs Hastalıkları AD

Lyme hastal n n mikrobiyolojik tan s

Behçet Hastalığı Son II Yıl Damar Tutulumu ve Tedavisi

Dr. İsmail Yaşar AVCI GATA İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

HEPATİT DELTA Klinik Özellikler, Tanı ve Tedavi. Prof. Dr. Mustafa Kemal ÇELEN Diyarbakır

Hasta kişi ile cinsel temas, Gebelerde anneden bebeğe geçiş ( konjenital Sifilis ), Kan teması ile bulaşır.

Orta Doğu Solunum Sendromu Coronavirüs (MERS-CoV) İnfeksiyonu

Akut Hepatit C: Bir Olgu Sunumu. Uz.Dr.Sevil Sapmaz Karabağ İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Manisa

Kemik ve Eklem Enfeksiyonları. Dr Fahri Erdoğan

Anti-HIV Pozitif Bulunan Hastada Kesin Tanı Algoritması. Doç. Dr. Kenan Midilli İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Pnömonide Etkene Yönelik Antimikrobiyal Tedavi

TÜRKİYE DE İLK KEZ ETKENLERİ KÜLTÜRDE ÜRETİLEN ÜÇ İNSAN LYME HASTALIĞI OLGUSU*

Dahiliye Konsültasyonu için Altın Öneriler: En Sık Görülen On Olgu Örneği Asıl Deniz alt Güney başlık Duman stilini düzenlemek için tıklatın Marmara

HIV ve HCV KOİNFEKSİYONU OLGU SUNUMU

SEREBRAL TROMBOZLU ÇOCUKLARDA KLİNİK BULGULAR VE TROMBOTİK RİSK FAKTÖRLERİ

PEG-IFN ALFA 2B /RİBAVİRİN /BOSEPREVİR KOMBİNASYONU İLE TEDAVİ EDİLEN KHC OLGUSU

İnvazif Kandida İnfeksiyonları Tedavi. Prof. Dr. Nur YAPAR DEÜTF İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D.

HPV Moleküler Tanısında Güncel Durum. DNA bazlı Testler KORAY ERGÜNAY 1.ULUSAL KLİNİK MİKROBİYOLOJİ KONGRESİ

Hepatit C ile Yaşamak

Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Romatoloji Bilim Dalı Olgu Sunumu 28 Haziran 2016 Salı

DEMİR İÇEREN İLAÇLARLA ZEHİRLENME UZM.DR. SEVGİ YUMRUTEPE MALATYA EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ 22.O4.2018

Osteoartrit. Uzm. Fzt. Kağan Yücel Ufuk Üni. SHMYO Öğrt. Grv.

TLERDE SEROLOJİK/MOLEK HANGİ İNCELEME?) SAPTANMASI

Gebelik ve Enfeksiyonlar. Prof.Dr. Levent GÖRENEK

Kronik Hepatit B Tedavisinde Zor Vakaların Yönetimi. Uz. Dr. Eyüp Arslan

Lafora hastalığı, Unverricht Lundborg hastalığı, Nöronal Seroid Lipofuksinoz ve Sialidozlar en sık izlenen PME'lerdir. Progresif miyoklonik

ENFEKTİF ENDOKARDİT: KLİNİK VE EKOKARDİYOGRAFİ BULGULARI

Transplantasyon Öncesi Verici ve Alıcının İnfeksiyon Yönünden Taranması. Dr. Filiz Günseren AÜTF Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları AD

HIV & CMV Gastrointestinal ve Solunum Sistemi

Dr. Mehmet TÜRKELİ A.Ü.T.F İç Hastalıkları A.D Medikal Onkoloji B.D 5. Türk Tıbbi Onkoloji Kongresi Mart 2014-Antalya

Nocardia Enfeksiyonları. Dr. H.Kaya SÜER Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

D Vitaminin Relaps Brucelloz üzerine Etkisi. Yrd.Doç.Dr. Turhan Togan Başkent Üniversitesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

BÖBREK YETMEZLİĞİ TANI VE TEDAVİ SEÇENEKLERİ DR MÜMTAZ YILMAZ EÜTF İÇ HASTALIKLARI NEFROLOJİ BİLİM DALI

mm3, periferik yaymasında lenfosit hakimiyeti vardı. GİRİŞ hastalığın farklı şekillerde isimlendirilmesine neden Olgu 2 Olgu 3

LYME HASTALIĞI VE LEPTOSPİROZLAR. Dr. Mustafa Kemal Çelen

Gebelikte İnfeksiyonların Değerlendirilmesi

Moleküler Test Sonuçlarında Klinisyen Farkındalığı. Dr. Dilek Çolak Dr. Ayşın Zeytinoğlu

Multipl Myeloma da PET/BT. Dr. N. Özlem Küçük Ankara Üniv. Tıp Fak. Nükleer Tıp ABD

Hasta ve/veya enfekte materyal ile potansiyel teması olan tüm personel

İmmünyetmezlikli Konakta Viral Enfeksiyonlar

Ali Haydar Baykan 1, Hakan Sezgin Sayıner 2. Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Radyoloji Ana Bilim Dalı, Adıyaman

Viral Hepatitler. Hepatit A Virus. Viral Hepatitler- Tarihsel Bakış. Hepatit Tipleri. Hepatit A Klinik Özellikler

Kriyopirin İlişkili Periyodik Sendrom (CAPS)

RA Hastalık Aktivitesinin İzleminde Yeni Biyobelirteçler Var mı? Dr. Gonca Karabulut Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Romatoloji Bilim Dalı

Transkript:

Lyme Hastalığı Dr. İlkay Bozkurt Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji AD

Mikrobiyoloji Borrelia burgdorferi sensu lato kompleks Borreliella B.burgdorferi B.mayonii B. garinii B. afzelii B. spielmanii B. bavariensis Steere AC, et al. Nat Rev Dis Primers. 2016;2:16090.

Borrelia spp. 0.2 0.3x20 30 µm boyutunda Spiroket Mikroaerofilik Hareketli Plazmid ile kodlanan ve eksprese edilen yüzey proteinleri (Osp A C) patogenezde önemli role sahipir Fraser CM. et al. Nature. 1997;390(6660):580. Schwan TG, et al. Clin Microbiol. 2000;38(1):382.

Vektör: Ixodes türü keneler (Ixodes scapularis, Ixodes pacificus, Ixodes persulcatus ve Ixodes ricinus ) Doğada rezervuar rodentler, küçük memeliler ve kuşlar Maupin GO, et al. Am J Epidemiol.1991;133(11):1105. Wormser GP et al. J Infect Dis. 2008;198(9):1358.

ABD de 2005-2014 yılları arasında 251 061 vaka bildirilmiştir. hzps://www.cdc.gov/lyme/stats/graphs.html

THSK Zoonotik Hastalıklar Daire Başkanlığı

Lyme seroprevalansı Şehir Yıl Çalışma grubu Seropozi=flik% Yazar İstanbul 1993 Morfealı hastalar 66.6 Yeğenoğlu ve ark Kayseri 1994 Lyme benzeri tablo 10 Utaş ve ark Antalya 1995 Hayvancılıkla uğraşanlar 35,9 Mutlu ve ark Ankara 1997 Lyme benzeri tablo kontrol grubu Antalya 1999 Kırsalbölge Kontrol grubu 10.4) 1.5) 22.1 6.4 Hızel ve ark Tuncer ve ark Denizli 2001 Dağ köyleri 18,9 Çelik ve ark Isparta 2001 Kene ısırma öyküsü olanlar Kontrol grubu 17 2 Demirci ve ark Van 2008 Yöre halkı 6.3 Bozkurt ve ark Erzurum 2008 Köylerde yaşayanlar 2 Uyanık ve ark Düzce 2011 Orman işçisi 10.9 Kaya ve ark Hatay 2012 Kene ısırma öyküsü (+) 69.2 Özeren ve ark Samsun 2012 Sağlıklı gönüllüler 4 Eşe ve ark Bolu 2016 Yöre halkı 4.6 Bucak ve ark Trabzon 2017 Sağlıklı erişkinler 14.5 Cora M. ve ark.

Klinik belirtiler 1. Erken Lyme hastalığı Lokal Lyme hastalığı Yaygın Lyme hastalığı 2. Geç veya kronik Lyme hastalığı Steere AC et al.n Engl J Med. 1989;321(9):586.

Erken lokal Lyme hastalığı belirtileri Eritema migrans Kene temasından 3 30 gün sonra Olguların %80 inde saptanır Eşlik eden semptom ve bulgular: yorgunluk, halsizlik, letarji, baş ağrısı, kas eklem ağrısı, bölgesel LAP Wormser GP. et al. Clin Infect Dis. 2006;43(9):1089.

2009-2013 yılları arasında 10 olgu EM Tümünde son 2 hft içinde kene ısırma öyküsü mevcut Tanı: Deri biyopsi örneklerinde B.burgdorferi PCR ve ELISA ile B.burgdorferi IgM antikorlarıpozitif tespit edilmiş EM lezyonları tüm hastalarda 2-4 hafta içinde iyileşmiş 3-6-12. aylarda yapılan kontrollerde, nörolojik, kardiyak ve eklem tutulumuna ait herhangi bir klinik bulgu saptanmamış

Halperin JJ Infect Dis Clin North Am. 2008;22(2):261. Wormser GP. et al. Clin Infect Dis. 2006;43(9):1089. Erken yaygın Lyme hastalığı belirtileri Kardit: %1 Bulgular: AV nodal blok, orta derece KMP veya myoperikardit Nörolojik tutulum: %15 Bulgular: lenfosiik menenjit, kranyal nöropai,(sıklıkla fasiyal sinir), periferal nöropai, daha nadir olarak myelit ve ensefalit Kas iskelet sistemi: %60 gezici artralji Cilt tutulumu: MulIple EM, borelyal lenfositoma LAP: bölgesel veya jeneralize Göz bulguları: KonjonkIvit, iridosiklit, koroidit, vitrit, reinit Karaciğer hastalığı: KCFT yüksekliği, hepait Renal tutulum: Mikrohematüri, asemptomaik proteinüri

Geç Lyme hastalığı belirtileri Başlangıçtan aylar / yıllar sonra ortaya çıkar Kas iskelet sistemi: sıklıkla diz eklemi etkilenir %60 interminan mono oligoariküler artrit %10 persistan artrit (tedavi edilmemiş olgularda) Sinir sistemi: Periferal nöropai veya ensefalomyelit Cilt: akrodermaiis kronika atrofikans, morfea/lokalize skleroderma benzeri lezyon Steere AC ET AL. Ann Intern Med. 1987;107(5):725.

Akrodermatitis kronika atrofikans Ortalama 0.5 8 yıl sonra Primer olarak B. afzelii sorumlu >40 yaş kadınlarda sık Tipik olarak el ve ayak ekstensör yüzlerinde Sıklıkla tek taraflı başlar Lezyon aylar içerisinde genişler çevresindeki ödematöz doku atrofi ile iyileşir Periferal sinir ve/veya eklem hasarına yol açabilir Asbrink E, et al. Bakteriol Mikrobiol Hyg A. 1986;263(1 2):253.

Klinik bulgular bölgeler arasında farklılıklar gösterir ABD Daha yüksek seropoziivite Daha fazla sistemik semptom MulIple EM B. burgdorferi sensu stricto sıklıkla artrite neden olur B.mayonii bulanr, kusma ve yaygın döküntü Avrupa B. afzelii sıklıkla kronik atrofik akrodermaite neden olur B. garinii sıklıkla nörolojik bulgularla seyreder Stanek G et al.lancet. 2012;379(9814):461. Strle F et al. Ann Intern Med. 1999;130(1):32.

%5 15 Lyme hastalığının tedavisi sonrasında aylarca devam eden nonspesfik semptomlar Sıklıkla 6ay 1 yıl sonra düzelir Dışlama kriterleri AkIf tedavi edilmemiş koinfeksiyon varlığı AnIbiyoIk dirençli Lyme artrii Geç dönem bulgusu olarak nöroborelyoz ilişkili ensefalopai Lyme öncesi fibromyalji veya kronik yorgunluk sendromu tanısı almak Post-lyme Sendromu Lyme öncesi uzamış ve tanı konmamış kas iskelet sistemi rahatsızlıkları Hastanın semptomlarını açıklayabilecek başka bir tanısının olması Henüz tanısı olmayan bir hastalığı düşündüren laboratuvar ve görüntüleme yöntemlerinde anormallikleri

Tanı Klinik Mikrobiyolojik Kültür : Kelly Penenkofer ve Barbour Stoenner Kelly II PCR : BOS, sinovyal sıvı ELİSA/IFA yöntemi ile IgM ve IgG anikorların saptanması Sonuç negaifse ileri tetkike gerek yoktur Sonuç pozi=f ise veya şüpheli ise Western Blot ile doğrulanmalıdır

İki aşamalı test EIA veya IFA ile elde edilen seropoziivitenin poziif IgM veya IgG Western immünblot (WB) ile teyit edilmesidir Westernblot yöntemi ile Lyme tanı kriterleri İlk birkaç hata Birkaç hatadan sonra IgM WB Üç banman ikisinin varlığında pozi=f 24 kilodalton (kda) outer surface protein C (OspC), 39 kda basic membrane protein A (BmpA), ve 41 kda (Fla) IgG WB 10 banman en az beşinin varlığında pozi=f olarak değerlendirilmelidir 18 kda, 24 kda (OspC)*, 28 kda, 30 kda, 39 kda (BmpA), 41 kda flagellin (Fla), 45 kda, 58 kda (not GroEL), 66 kda, and 93 kda

Lyme hastalığında tedavi Tedavi Eritema migrans Artrit varlığında Nörolojik hastalık yoksa Artrite nörolojik hastalık eşlik ediyorsa Rekürren artrit varlığında (etkin primer tedaviye rağmen) Doksisiklin 2x100 mg kap, 10 21 gün Amoksisilin 3x500 mg tb, 14 21 gün Sefuroksim akseil 2x500 mg tb 14 21 gün (Doksisiklin ve amoksisilin alerjisi varlığında) Tedavi Doksisiklin 2x100 mg kap, 28 gün Amoksisilin 3x500 mg tb, 28 gün Setriakson 2 g IV/gün, 28 gün Setriakson 2 g IV/gün, 14 28 gün Doksisiklin 2x100 mg kap, 28 gün Amoksisilin 3x500 mg tb, 28 gün Wormser GP, et al. : Clinical Prac_ce Guidelines IDSA 2006; 43:1089.

Tedavi Nörolojik hastalık İzole fasiyal paralizi ( erken dissemine hastalık bulgusu olarak) Doksisiklin 2x100 mg kap, 28 gün Ciddi hastalık varlığı (menenjit, ensefalit,..) Tek başına yüz felci varlığı Kardit varlığında 1 A V blok (P R interval <0.3 sn) Setriakson 2 g IV/gün, 28 gün (10 28 gün) Oral tedavi yeterli olabilir Doksisiklin 2x100 mg kap, 21 gün (14 21gün) Amoksisilin 3x500 mg tb, 21 gün(14 21gün) Setriakson 2 g IV/gün, 21 gün(14 21gün) Yüksek derece A V blok (2 3 A V blok,..) Setriakson 2 g IV/gün, 28 gün (21 28 gün) Akroderma==s kronika atrofikans Setriakson 2 g IV/gün, 21 gün Doksisiklin 2x100 mg kap, 21 gün Amoksisilin 3x500 mg tb, 21 gün Wormser GP, et al. : Clinical Prac_ce Guidelines IDSA 2006; 43:1089.

Korunma Kene temasının azalrlması Kenelerin sıkça bulunduğu ortamlardan uzak durmak Uygun kıyafet kullanımı RuIn kene kontrolü Kene kovucu sprey kullanımı Kene teması sonrası 72 saat içerisinde profilakik tek doz doksisiklin 200 mg hastalığı önlemektedir I. scapularis En az 36 sa tutunma Lokal hastalık riski %20 nin üzerinde ise Wormser GP. et al.clin Infect Dis. 2006;43(9):1089

Vee 1. Hangi durumda şüphelenilmeli? 2. Reinfeksiyon?? 3. Profilaksi? Pre postexposure profilaksi? 4. AnIbiyoIk tedavisi gerekli mi? 5. Aşı?