a ا ا م İslâm, güzel ahlâktır. Kenzü l-ummâl, 3/17, Hadis No: 5225.
و ا ا ) : ر ل ا ) ل : و و ا و (Allah Resûlü) Din nasihattır/samimiyettir buyurdu. Kime Ya Resûlullah? diye sorduk. O da; Allah a, Kitabına, Peygamberine, Müslümanların yöneticilerine ve bütün müslümanlara diye cevap verdi. Müslim, Îman, 95. a
a ا ا س İnsanlara merhamet etmeyene Allah merhamet etmez. Müslim, Fedâil, 66; Tirmizî, Birr, 16.
وا و وا و وا و وا a Kolaylaştırınız, güçleştirmeyiniz, müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz. Buhârî, İlim, 11; Müslim, Cihâd, 6.
a إ ن أ د ر ك ا س م ا ة : إ ذ ا İnsanların peygamberlerden öğrenegeldikleri sözlerden biri de; Utanmadıktan sonra dilediğini yap! sözüdür. Buhârî, Enbiyâ, 54; Ebu Dâvûd, Edeb, 6.
ا ن ا ال ا a Hayra vesile olan, hayrı yapan gibidir. Tirmizî, İlim, 14.
a ا غ Mü min, bir yılanın deliğinden iki defa sokulmaz. Buhârî, Edeb, 83; Müslim, Zühd, 63.
ا ا و أ ا ا و ا س Nerede olursan ol, Allah a karşı gelmekten sakın; yaptığın kötülüğün arkasından bir iyilik yap ki, bu onu yok etsin. İnsanlara karşı güzel ahlakın gereğine göre davran. Tirmizî, Birr, 55. a
a إ ن ا إ ذ ا أ أ ن Allah, sizden birinizin yaptığı işi, ameli ve görevi sağlam ve iyi yapmasından hoşnut olur. Taberânî, el-mu cemü l-evsat, 1/275; Beyhakî, Şu abü l-îman, 4/334.
ا ن و ن أ ل إ إ ا و أ د إ ا ذ ى ا و ا ء ا ن İman, yetmiş küsur derecedir. En üstünü Lâ ilâhe illallah (Allah tan başka ilah yoktur) sözüdür, en düşük derecesi de rahatsız edici bir şeyi yoldan kaldırmaktır. Hayâ da imandandır. Buhârî, Îman, 3; Müslim, Îman, 57-58. a
a ن ه ه ا ر أى ن و ذ أ ا ن Kim kötü ve çirkin bir iş görürse, onu eliyle düzeltsin; eğer buna gücü yetmiyorsa, diliyle düzeltsin; buna da gücü yetmezse, kalben karşı koysun. Bu da imanın en zayıf derecesidir. Müslim, Îman, 78; Ebû Dâvûd, Salât, 248.
و ا ا ر : ن ا س İki göz vardır ki, cehennem ateşi onlara dokunmaz: Allah korkusundan ağlayan göz, bir de gecesini Allah yolunda nöbet tutarak geçiren göz. Tirmizî, Fedâilü l-cihâd, 12. a
a ر و ار Başkalarına zarar vermek ve zarara zararla karşılık vermek yoktur. İbn Mâce, Ahkâm, 17; Muvatta, Akdıye, 31.
أ Hiçbiriniz kendisi için istediğini (mü min) kardeşi için istemedikçe (gerçek) iman etmiş olamaz. a Buhârî, Îman, 7; Müslim, Îman, 71.
a ا أ ا و ن أ ن ا ا م ب ا ج ج و و ه ا م ا Müslüman müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu (düşmanına) teslim etmez. Kim, (mü min) kardeşinin bir ihtiyacını giderirse, Allah da onun bir ihtiyacını giderir. Kim müslümanı bir sıkıntıdan kurtarırsa, bu sebeple Allah da onu kıyamet günü sıkıntılarının birinden kurtarır. Kim bir müslümanı(n kusurunu) örterse, Allah da Kıyamet günü onu(n bir kusurunu) örter. Buhârî, Mezâlim, 3; Müslim, Birr, 58.
ن ا ا و ا ا İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de (gerçek anlamda) iman etmiş olamazsınız. a Müslim, Îman, 93; Tirmizî, Sıfâtu l-kıyâme, 56.
ا ا ن و ه a و ا أ ا س د و أ ا Müs lü man, müslüman la rın elin den ve di lin den emin oldu ğu kim se dir. Mü min ise, insanların canları ve malları konusunda kendisinden emin olduğu kimsedir. Tirmizî, Îman, 12.
ا إ ا د و ا ا وا و وا و ا و أ ن أ ه ق ا م a Birbirinize buğuz etmeyin, birbirinize haset etmeyin, birbirinize arka çevirmeyin; ey Allah ın kulları, kardeş olun. Bir müslümana, üç günden fazla (din) kardeşi ile dargın durması helal olmaz. Buhârî, Edeb, 57, 62.
a إ ن ا ق ى إ ا و إ ن ا ى إ ا و إ ن ا ق و إ ن ا ب ى إ ا ر و إ ن ا ر ى إ ا ر و إ ن ا ب ا Hiç şüphe yok ki doğruluk iyiliğe götürür. İyilik de cennete götürür. Kişi doğru söyleye söyleye sıddîk (doğru sözlü) diye yazılır. Yalancılık kötüye götürür. Kötülük de cehenneme götürür. Kişi yalan söyleye söyleye kezzâb (çok yalancı) diye yazılır. Buhârî, Edeb, 69; Müslim, Birr, 103-104.
ة ه و ز و ك أ ر (Mü min) kardeşinle münakaşa etme, onun hoşuna gitmeyecek şakalar yapma ve ona yerine getirmeyeceğin bir söz verme. a Tirmizî, Birr, 58.
a ا و وف و أ ك أ و و ا ا و إ ل أ ر ض ا ا د ك و إ ر و ا ا (Mü min) kar de şi ne te bes süm et men sa da ka dır. İyi li ği em re dip kö tü lükten sa kın dır man sa da ka dır. Yo lu nu kay be den kim se ye yol gös ter men sada ka dır. Yol dan taş, di ken, ke mik gi bi şey le ri kal dı rıp at man da se nin için sa da ka dır. Tirmizî, Birr, 36.
إ ن ا إ ر و أ ا و إ و أ Allah, sizin ne dış görünüşünüze ne de mallarınıza bakar. O, sadece sizin kalplerinize ve işlerinize bakar. a Müslim, Birr, 34; İbn Mâce, Zühd, 9; Ahmed b. Hanbel, 3/285, 539.
ر ا ب ر ا ا و ا ب ا ا a Allah ın rızası, anne ve babanın rızasındadır. Allah ın öfkesi de anne babanın öfkesindedir. Tirmizî, Birr, 3.
ث د ات ب : د ة ا م a و د ة ا و د ة ا ا ه Üç dua var dır ki, bun lar şüp he siz ka bul edi lir: Maz lumun du ası, mi sa fi rin du ası ve ba ba nın ev la dı na du ası. İbn Mâce, Dua, 11.
a أ د ب أ و ا و ا Hiçbir baba, çocuğuna, güzel terbiyeden daha üstün bir hediye veremez. Tirmizî, Birr, 33.
ر ر Sizin en hayırlılarınız, hanımlarına karşı en iyi davrananlarınızdır. a İbn Mâce, Nikâh, 50.
a و Küçüklerimize merhamet etmeyen, büyüklerimize saygı göstermeyen bizden değildir. Tirmizî, Birr, 15; Ebû Dâvûd, Edeb, 66.
ا أ و ه أ و ا. (و أ ر و ا ) (Pey gam be ri miz, işa ret par ma ğı ve or ta par ma ğıy la işa ret ederek:) Ge rek ken di si ne ve ge rek se başka sı na ait her han gi bir ye ti mi gö rüp gö zet me yi üze ri ne alan kim se ile ben, cen net te iş te böy le yan ya na yız bu yur muş tur. Buhârî, Talâk, 25, Edeb, 24; Müslim, Zühd, 42. a
ا ا ا ا ت : ا ك و ا و ا ا م ا إ a و أ ا و أ ل ا و ا م ا و ف ا ت ا ت ا ت (İn sa nı) he lâk eden şu ye di şey den ka çı nın: Al lah a şirk koş mak, si hir, Al lah ın ha ram kıl dı ğı ca na kıy mak, fa iz ye mek, ye tim ma lı ye mek, sa vaş tan kaç mak, suç suz ve na mus lu mü min ka dın la ra if ti ra da bu lunmak. Buhârî, Vasâyâ, 23, Tıbb, 48; Müslim, Îman, 145.
ا و ا م ن و ر ه ذ ا و ا م ن أ و ا ا و ا م ن و م Al lah a ve ahi ret gü nü ne iman eden kim se, kom şu su na ezi yet et me sin. Al lah a ve ahi ret gü nü ne iman eden kimse, mi sa fi ri ne ik ram da bu lun sun. Al lah a ve ahi ret gü nü ne iman eden kim se, ya ha yır söy le sin ve ya sus sun. Buhârî, Edeb, 31, 85; Müslim, Îman, 74-75. a
a ر أ ر ز ال Cebrâil, bana komşu hakkında o kadar çok tavsiyede bulundu ki; ben (Allah Teâlâ) komşuyu komşuya mirasçı kılacak zannettim. Buhârî, Edeb, 28; Müslim, Birr, 140-141.
ا ا ر و ا ا أ و ا ا ا ا ر Dul ve fakire yar dım eden kim se, Al lah yo lun da ci had eden ve ya gün düz le ri (na fi le) oruç tu tup, ge ce le ri ni (na fi le) iba det le ge çi ren kim se gi bi dir. a Buhârî, Nafakât, 1; Müslim, Zühd, 41; Tirmizî, Birr, 44; Nesâî, Zekât, 78.
a ا د م ء و ا ا ا ن Her insan hata eder. Hata işleyenlerin en hayırlıları tevbe edenlerdir. Tirmizî, Kıyâme, 49; İbn Mâce, Zühd, 30.
و ذ اك إ : إ ن إ ن أ ه ا أ اء ن ا و إ ن أ اء ن ا a Mü minin başka hiç kimsede bulunmayan ilginç bir hâli vardır; onun her işi hayırdır. Eğer bir genişliğe (nimete) kavuşursa, şükreder ve bu onun için bir hayır olur. Eğer bir darlığa (musibete) uğrarsa, sabreder ve bu da onun için bir hayır olur. Müslim, Zühd, 64; Dârimî, Rikâk, 61.
a Bizi aldatan bizden değildir. Müslim, Îman, 164.
ا م Söz taşıyan, (cezalarını çekmeden ya da affedilmedikçe) cennete giremez. a Müslim, Îman, 168; Tirmizî, Birr, 79.
a أ ا ا أ ه أ ن İşçiye ücretini, (alnının) teri kurumadan veriniz. İbn Mâce, Ruhûn, 4.
س أ و ر ع ز ر أ و إ ن أ و إ ن a Bir müslümanın diktiği ağaçtan veya ektiği ekinden insan, hayvan ve kuşların yedikleri şeyler, o müslüman için birer sadakadır. Buhârî, Edeb, 27; Müslim, Müsâkât, 12.
إ ن ا إ ذ ا ا و إ ذ ا a ا و أ ا ت İn san da bir or gan var dır. Eğer o sağ lık lı ise bü tün vü cut sağ lık lı olur; eğer o bo zu lur sa bü tün vü cut bo zu lur. Dik kat edin! O, kalp tir. Buhârî, Îman, 39; Müslim, Müsâkât, 107.
ا ا ا ر و ا و ا و أ د وا ز ة أ ا و أ ا ذ ا أ ا ر Rab bi ni ze karşı gel mek ten sa kı nın, beş va kit na ma zı nı zı kı lın, Rama zan oru cu nu zu tu tun, mal la rı nı zın ze kâ tı nı ve rin, yö ne ti ci le rini ze ita at edin. (Böy le lik le) Rab bi ni zin cen ne ti ne gi rer si niz. Tirmizî, Cum a, 80. a