1 0 8 D e r l e m e R e v i e w HPV and Herpes Zoster Vaccines Bilal Do an, Özlem Karabudak Gülhane Askeri T p Akademisi Haydarpafla E itim Hastanesi Dermatoveneroloji Kli n i i, s t a n b u l, T ü r k i y e Ö z e t Genital si iller ve Herpes Zoster dermatoloji prati inde s k karfl laflt m z hastal klardand r. Servikal kanser de yine human papilloma virus ün belirli tipleri taraf ndan oluflturulur. Bu derlemenin amac bahsedilen hastal klara karfl gelifltirilen afl lar hakk nda bilgi vermektir. (Turkderm 2008; 4 2: 1 0 8-1 2) Anahtar Kelimeler: Human papilloma virus, herpes zoster, afl S u m m a r y Genital warts and Herpes Zoster are relatively frequent encountered diseases in dermatology practice. Cervical cancers are also caused by some spesific types of human papillomaviruses. The purpose of this review is to give some knowledge a b o u t the vaccines which were developed for these diseases. (Turkderm 2008; 42: 1 0 8-1 2) Key Words: Human papilloma virus, herpes zoster, vaccine G i r i fl Human papilloma virus (HPV) ve Herpes zoster (HZ) afl lar yak n zamanda FDA onay alarak kullan lmaya bafllanm flt r. HPV afl s en s k rastlanan HPV tipleriyle oluflan anogenital hastal klar n (servikal kanser ve genital si il) azalt labilmesi, Herpes zoster (HZ) afl s ise döküntüleri ve komplikasyonlar n önleme amaçlar yla haz rlanm flt r 1. HPV Afl s HPV, zarfs z, çift-sarmall bir DNA virüsüdür ve deri, anogenital epitel ve oral kavite mukozas da dahil insan epitelini ve dokular n enfekte eder. Yüzden fazla tipi belirlenmifltir. ki ana grupta incelenir; onkojenik (veya yüksek riskli) ve non-onkojenik (veya düflük riskl i ) 2. De iflik sufllar spesifik bir epitel türünü enfekte etme e ilimindedirler. Bu derlemede temel olarak anogenital HPV tiplerine odaklan lacakt r. Servikal kanser aç s ndan 15 HPV tipinin (HPV16,18,31, 33,35,39,45,51,52,56,58,59,68,73,82) yüksek riskli oldu- u, 3 ünün de (26,53,66) muhtemel karsinojenik oldu- u bildirilmifltir 2. Yüksek riskli olanlar servikal kanser ve servikal prekanseröz lezyonlara [servikal intraepitelyal neoplazi (SIN) II/III] neden olmaktad rlar. Yüksek risk grubunda en s k rastlanan tip HPV 16 ve 18 dir ve kad nlardaki servikal kanserlerin %70 inden sorumlud u r l a r 2, 3, 4. Düflük risk grubundaki HPV ler içinde de en s k HPV 6 ve 11 e rastlan r ve bu tipler genital si illerin %90 ndan fazlas ndan sorumludurlar. Ayr ca S N I e de neden olurlar ki bu durumun prekanseröz lezyona dönüflmesi veya kanserleflmesi çok nadirdir. Fakat düflük riskli bir HPV tipiyle oluflmufl genital verrüsü olan bir hasta ayn zamanda yüksek riskli bir HPV tipiyle de enfekte olmufl olabilir, özellikle immün sistemi bask - lanm fl (HIV-enfekte, transplantasyon hastalar ) kiflilerde bu risk oldukça yüksektir. Yaz flma Adresi/Address for Correspondence: Dr. Bilal Do an, Gülhane Askeri T p Akademisi Ha y d a r pafla E iti m Ha s t a n e s i D e r m at o v e n e r o l o j i Kl i n i i, stanbul, Türkiye Tel.: 0216 345 02 95 Gsm: 0532 567 7 2 40 E-posta: gatadermdogan@yahoo.com G e l ifl T a r i h i / R e c e i v e d: 1 1. 0 9. 2 0 0 8 Kabul Tarihi/Accepted: 1 8. 1 1.2 0 0 8 Türkderm-Deri Hastal klar ve Frengi Arflivi Dergisi, Galenos Yay nc l k taraf ndan bas lm flt r. Her hakk sakl d r. Turkderm-Archives of the Turkish Dermatology and Venerology, published by Galenos Publishing. All rights reserved.
T ü r k d e r m 2008; 4 2: 108-12 109 HPV oldukça bulafl c d r ve kad nlar s kl kla enfekte olduklar - n n fark na varmazlar. Enfeksiyonun klinik belirtileri olanlarda ise (servikal displazi veya genital si iller) depresyon ve suçluluk gibi kar fl k duygular mevcuttur 5. Servikal kanser endiflesi ise oldukça yüksek boyutlardad r. Tüm bu psikolojik sorunlar n yan nda genital si iller, a r, anormal ak nt ve disparöniye de neden olabilirler. Genital si illerin tedavisi s ras nda ve sonras nda oluflan yan etkiler (a r, lokal irritasyon, kafl nt, yanma, lokal erozyonlar, enfeksiyonlar, vb.) ve rekürrens oranlar n n yüksek olmas da göz önüne al nd nda, HPV enfeksiyonlar n n önlenmesinin ilk tercih olmas gerekti i aç kt r 6. E p i d e m i y o l o j i HPV enfeksiyonlar cinsel yolla bulaflan enfeksiyonlar n bafl nda gelir 7. Seksüel olarak aktif olan kad nlar n %50 si iki y l içinde HPV ile enfekte olurken, bu risk tüm yaflam boyunca % 8 0 d i r 8. HPV prevalans erkeklerde yirmili yafllar n sonlar nda pik yaparken, kad nlarda yirmili yafllar n bafl nda pik yapar ve yüksek riskli cinsel iliflki al flkanl klar na ra men enfeksiyon oran yaflla birlikte azal r 9, 1 0. Bu durum, yafl ilerledikçe enfeksiyonu iyilefltiren veya bask layan bir k s m immün mekanizmalar oldu unu düflündürmektedir 1 1. HPV 6 ve 11 ile enfekte olanlar n sadece %1 inde klinik olarak genital si illerin oldu unu düflünürsek, enfeksiyonu kontrol etmenin yan nda ek olarak önlemenin de önemi ortaya ç kar. HPV ile enfekte olanlar n %25 inde SIN ve < %1 da ise invaziv servikal kanser geliflmektedir 1 2, 8. mmün sistem süpresyonu olanlarda ise tüm bu riskler de iflik oranlarda yükselm e k t e d i r 1 3. Servikal kanser, 2000 li y llarda kad nlarda rastlanan kanserler aras nda meme kanserinden sonra ikinci s rada yer al rken, ABD de al nan s k önlemlerle (tarama) 2003 y l nda servikal kanserler bu ülkede 14 üncü s raya gerilemifltir 1 4. ABD de HPV nin neden oldu u hastal klar n tedavi gideri y ll k yaklafl k olarak 4 milyar dolard r. Bunun 200 milyon dolar genital si il tedavi masraflar d r 1 5. Sonuç olarak, tedavi masraflar n n da bu kadar yüksek olmas, primer enfeksiyonu önleme çabalar n desteklemek gereklili ini aç kça göstermektedir. Etyoloji ve Patogenez Genital HPV enfeksiyonu cinsel iliflki s ras nda direkt olarak bulaflabilirken, kontamine nesnelerle temas ile de indirekt olarak bulaflabilir. Virüsün vertikal bulaflmas ile ilgili olas teoriler ise, vaginal do um s ras nda do rudan bulaflma, enfeksiyonun serviksten afla inmesi, transplasental bulaflma veya enfekte semen ile bulaflma olarak s ralanabilir 1 6. HPV belirgin hastal k olmadan da bulaflabildi inden kifli fark nda olmadan enfekte edebilir/edilebilir. Ayr ca kondom kullan m n n da anogenital HPV enfeksiyonunu önledi i gösterilememifltir 1 7. Servikal lezyonlar n oluflumundaki ba ms z risk faktörleri; erken ilk cinsel iliflki, yaflam boyu cinsel partner say s n n fazla olmas, oral kontraseptif kullan m, multiparite ve sigara kullan m olarak s ralanabilir 1 8. Seksüel aktivite ile ilgili risk faktörleri HPV ile temas riskini artt r rken, oral kontraseptif kullan m ve multiparite virüsün steroid hormon sensitivitesini yans t yor, sigara içimi ise HPV enfeksiyonunda immünitenin rolünü gösteriyor olabilir 1 9, 2 0. Yap lan çal flmalarda, HPV ile oluflan lezyonlarda (genital verrü ve servikal kanser dahil) antijen-sunan hücrelerin bafl nda gelen dendritik ve langerhans hücrelerinin kalitatif ve kantitatif olarak azald gösterilmifltir 2 1, 2 2. Lezyonlar n progresyon ve regresyonunda konak, viral ve çevresel faktörler rol oynar. Kiflinin immün durumunun yan nda genetik yap s da önemlidir. Belli HLA tipleri, özellikle DQB1*03, kanser geliflimi ile daha yak ndan iliflkilidir 2 3. Belli yüksek riskli HPV tipleri kona n genomuna entegre olarak E6 ve E7 onkojenlerini artan bir h zla daha kolay üretebilirl e r 2 4. Sigara içimi de do rudan karsinojenik etkilerinin yan nda, kona n lokal immün yan t n enfeksiyona karfl azalt yor o l a b i l i r 2 0. HPV Afl lar HPV enfeksiyonunu önlemek HPV ile oluflan klinik hastal klar büyük oranda düflürebilir. En yüksek riskli 5 HPV tipine karfl afl lanarak servikal kanser s kl n %90 a kadar azaltman n mümkün olabilece i hesaplanm flt r 2, 2 5. Halen anogenital HPV ye karfl oluflturulan 2 afl baflar l olarak görülmektedir. HPV tip 6,11,16 ve 18 in virüs benzeri partikülleri ile oluflturulan kuadrivalan afl ile 16-23 yafl aras 277 kad n aras nda, üç y l süren, randomize, çift-kör, plasebo kontrollü bir çal flma yap lm fl ve afl n n S N, servikal kanser ve anogenital si il oluflumunu %90 a kadar azaltt - gösterilmifltir. Bu çal flmada S N veya genital si il sadece plasebo grubunda geliflmifltir 25. Bu çal flmada kullan lan afl rekombinan, HPV tip-spesifik L1 kapsid proteinden oluflan virüs-benzeri partiküller ve bir adjuvan kar fl m ndan olufluyordu. (Gardasil, Merck&Co., Inc, Rahway, NJ). Bu afl genellikle iyi tolere edilmifl, 1. gün, 2. ay ve 6nc aylarda intramüsküler olarak uygulanm fl ve en s k rastlanan yan etki enjeksiyonda a r olmufltur. 28 Haziran 2006 da FDA afl n n (Gardasil, baz ülkelerde Silg a r d ) 9-26 yafl aras kad nlarda, servikal, vaginal ve vulvar kanserler, prekanserler ve genital si illeri önlemek amac yla kullan lmas n onaylam flt r. Afl uygulamalar tavsiye komitesi (Advisory Committe on Immunization Practices, ACIP) Gardasil i, Papanicolaou (Pap) testindeki anormallik, HPV pozitifi i veya genital si il olup olmad na bak lmaks z n 11-26 yafl aras kad n ve k zlara tavsiye etmektedir. Komite ayr ca, afl uygulamas ndan önce ne HPV testi, ne de Pap smear n gerekli olmad n belirtmifltir 2 6. Gardasil ile en yüksek etki 7. ayda elde edilmifltir. Güncel olarak gözlem dönemi genç kad nlardaki Faz III çal flmalarda iki y l, adolesanlardaki çal flmalarda ise 18 ay olarak s n rland r lm flt r. Üç doz serisinden sonraki ba fl kl n kesin süresi b e l i r l e n m e m i fl t i r 2 7. Gardasil Türkiye de de 15.01.2007 de 9-26 yafl aras kad nlarda kullan lmak üzere ruhsat alm flt r. Halen sa l k sigortalar taraf ndan ödenmemektedir. 20 Eylül 2006 tarihinde Gardasil 9-15 yafl çocuklarda (k z, erkek), 16-26 yafl kad nlarda kullan lmak üzere AB içerisinde de da t m onay alm flt r 2 8. Afl n n erkek çocuklarda da uygulanmas na izin verilmesinin nedeni, muhtemelen, yap lan baz çal flmalarda HPV afl s n n erkeklerde iyi bir immün yan t oluflumu sa lamas olarak gösterilebilir 2 9. Erkekleri afl laman n nedeni ayr ca, erkeklerdeki genital si il, penil ve anal kanser risklerini azaltarak, afl lanmam fl kad nlarla temasta riski azaltmak olabilir. Fakat erkeklerde yap lacak HPV afl lamas n n etkisiyle ilgili yeterli çal flma henüz yoktur. Dolay s yla hem bu konuda, hem de kad nlarda oluflturdu u immün yan tlar konusunda daha çok çal flmaya gerek vard r.
1 1 0 T ü r k d e r m 2 0 08; 4 2: 1 0 8-1 2 Özet olarak; Gardasil HPV6 ve HPV11 ile oluflan genital si- illerden ve HPV16 ve HPV18 ile oluflan servikal, vajinal, vulvar prekanser ve kanserlerden korunmak amac yla (aktif lezyonlar n tedavisinde kullan lmaz) 9-26 yafl aras kad nlarda (AB de 9-15 yafl aras erkeklerde de) kullan l r. Öncesinde herhangi bir tarama testine gerek yoktur. Kol ya da uylu un yukar k sm na ilk doz belirlenen bir günde, ikinci ve üçüncü dozlar ise ilk dozdan s ras yla iki ve alt ay sonra kas içine uygulan r. En s k rastlanan lokal yan etkiler görülüfl s kl na göre s ras yla a r, ödem, eritem, atefl ve kafl nt d r. HPV tip 16 ve 18 L1 virüs-benzeri partiküller içeren koruyucu bivalan bir baflka afl yla da çal flma yap lm flt r. Bu çal flmada 15-25 yafl aras 1113 kad n randomize olarak 0, 1 ve 6. aylarda üç doz fleklinde afl veya plasebo kullanm fllard r. Afl, rastlant sal ve kal c HPV enfeksiyonlar na ve serviksde oluflan sitolojik anormalliklere karfl s ras yla %91.6, %100 ve %92.9 baflar l bulunmufltur 30. Ayn çal flman n takibi fleklinde olan bir baflka çal flmada da ayn afl n n HPV 16/18 e karfl 4,5 y l süreyle yüksek koruyucu etkiye sahip oldu u gösterilmifltir 31. Uzun süreli takiplerde sadece afl n n içerdi- i HPV tiplerinin kontrol alt na al nmad, di er genetik olarak yak n iliflkili HPV tiplerinin oluflturdu u enfeksiyonlar n da (HPV 45, 31 ve 52) azald (s ras yla %60, 32 ve 36 oran nda etkili) gösterilmifltir 32. GlaxoSmithKline n n bivalan afl s olan bu afl ülkemizde de Cervarix ismiyle 31.01.2008 tarihinde 10-25 yafl aras kad nlarda kullan lmak üzere ruhsat alarak sat lmaya bafllanm flt r. Bu afl Avustralya da ise 10-45 yafl aras kad nlarda kullan lmak üzere ruhsat alm flt r ve 26 yafl na kadarki popülasyonda afl y devlet karfl lamaktad r. Yirmi alt yafl ndan büyük kad nlarda da uyguland nda içeri indeki HPV ye karfl bir direnç sa lad - n gösteren çal flmalar oldu undan bu yafltan sonra da uygulanmas baz yazarlar taraf ndan önerilmektedir 33. Bu afl 20 fler µg HPV16 ve HPV18 L1 proteinleri içerir 0,5ml olarak, belirlenen bir günde ve takip eden 1 ve 6nc aylarda olmak üzere üç doz fleklinde deltoid kas içine uygulanmas önerilir 34. Bu afl da ülkemizde halen sigorta firmalar taraf ndan ödenmemektedir. Koruyucu HPV afl lar yla ilgili di er önemli konular aras nda, afl laman n uzun vadede güvenilirli i, afl n n içermedi i HPV lere karfl çapraz koruma olas l ve yayg n afl laman n maliyet etkinli i say labilir. Tüm bunlar zaman içerisinde çözümlenmesi ve ayd nlat lmas beklenen konulard r. Afl lar n tedavi amaçl kullan m ise baz hayvan çal flmalar nda baflar l olmuflken, genital si illerin tedavisinde yap lan bir çal flmada baflar l bulunmam flt r 3 5, 3 6. Metastatik bir servikal kanserle ilgili yap lan çal flmada ise umut verici sonuçlar elde e d i l m i fl t i r 3 7. Dolay s yla afl lar n tedavi amaçl kullan mlar ile ilgili yorum yapabilmek için daha çok çal flmaya gerek vard r. Herpes Zoster Afl s HZ latent varisella zoster virüsünün (VZV) reaktivasyonu sonucu oluflur. mmün sistemi sa lam hastalarda oluflan a r, dermatomal tutulum, prodromal hastal k, postherpetik nevralji, bakteriyel süper enfeksiyon, oküler ve nörolojik tutulum gibi belirti ve bulgular immün sistemi bask lanm fl hastalarda çok daha fliddetli seyretmekte, iç organ tutulumu, körlük ve küçük damar ensefalitine ba l ölüme kadar varmaktad r 1. Halen mevcut tedavilerin pahal olmas ve komplikasyonlar tam olarak önleyememesi nedeniyle VZV reaktivasyonunu önlemek için çal flmalar bafllat lm flt r. HZ y lda 600.000-900.000 kifliyi etkilemektedir ve kümülatif yaflam boyu riski ise %10-20 dir 38. Hastal k ve postherpetik nevralji (PHN) riski, yafl ilerledikçe ve immün fonksiyon azald kça artmaktad r 1. Bilindi i gibi, VZV ile oluflan primer enfeksiyonun iyileflmesini takiben VZV dorsal kök gangliyonunda ve kranial sinir duyu gangliyonlar nda latent faza girer. Reaktivasyon süresince virüs aktif olarak ço almaya bafllar, nöronlar hasarlan r ve bunun sonucu pre- ve postherpetik nevralji geliflir. Ço alan virüsler deriye do ru göç etmeye bafllarlar, keratinositleri enfekte ederek lenfosit infiltrasyonu olufltururlar ve takiben veziküller oluflur 1. Reaktivasyona neden olan mekanizma tam olarak bilinmemekle birlikte, VZV-spesifik T-helper 1 hücre yan t nda azalman n VZV reaktivasyonunda rol oynad spesifik olarak göst e r i l m i fl t i r 3 9. Di er taraftan humoral immünitenin VZV reaktivasyonunu bask lamad, HZ riski yüksek olanlarda anti-vzv antikorlar n n yüksek seviyelerinin korundu u da gösterilmiflt i r 4 0. Dolay s yla reaktivasyonun engellenebilmesi için immün deste e gerek oldu u aç k oldu undan, bu yollardan biri olan afl çal flmalar bafllat lm flt r. Yap lan birçok çal flmada kullan lan afl lardan tatmin edici sonuçlar al namam flken, 2005 y l nda yeni, canl zay flat lm fl bir afl yla (Zostavax, Merck&CO., Inc) 60 yafl n üzerindeki 38.546 kifliyle yap lan, plasebo kontrollü, randomize, çift kör bir çal flmada hastalar ortalama 3,12 y l takip edilmifllerdir. Kullan lan afl varisella afl s ndan 14 kat daha güçlüydü. Bu çal flmada HZ e ba l s k nt lar n afl l olanlarda %61.1 daha az oldu u, yine PHN nin de afl l olanlarda %66.5 oran nda daha az görüldü ü g ö s t e r i l m i fl t i r 4 1. Sonuç olarak afl, immün sistemi normal olan yafll grubunda HZ e ba l morbiditeyi azaltmakta etkili ve güvenli bulunmufltur. Tek doz uygulanan afl immün yetmezlik durumlar nda, immün sistemi bask lay c tedavi alanlarda, aktif tedavisiz tüberkülozu olanlarda ve hamilelerde kontrendikedir 1. ABD de Afl Uygulamalar Tavsiye Komitesi Haziran 2006 da afl n n uygulanmas n ABD de tavsiye etmifltir (Afl onay 19 May s 2006). Daha sonra CDC (Centers for Disease Control) taraf ndan gerekli incelemeleri takiben öneriler güncellenerek 15 May s 2008 de yay nlanm flt r. Buna göre afl, herhangi bir kontrendike durumu olmayan, daha önce zoster ata geçirmifl olan ve kronik t bbi sorunlar olanlar da dahil olmak üzere, 60 yafl ve üstü tüm kiflilere önerilmektedir. Afl n n hekimler taraf ndan hastaya önerilmesi, deltoid bölgeye 0,65ml tek doz olarak uygulanmas, akut zoster ve PHN tedavisinde endike olmamas, uygulamadan önce varisella hikayesinin al nmas veya serolojik testlerinin yap lmas na gerek olmamas da öneriler aras nda say lmaktad r 4 2. Afl n n önemli di er bir yönü ise maliyetidir. Tek doz afl ABD de 145-152 dolard r. Yüzlerce insan tek bir ata önlemek için afl lanmak durumundad r ve afl n n maliyet etkinli inin çeflitli parametreler göz önüne al narak iyi hesaplanmas gerekmektedir. Ayr ca afl n n etkisinin 30 y l sürece i varsay - l rken, eldeki veriler sadece 3 y ll kt r. Dolay s yla uzun vadeli etkisi hakk nda daha çok çal flmaya gereksinim vard r 1.
T ü r k d e r m 2008; 42: 108-12 111 Ayr ca afl n n oluflturdu u immün yan t ile ilgili detayl bilgiler ve immün sistemi bask lanm fl hastalar n VZV-spesifik immünitesini destekleyecek yeni yollar gelifltirilebilmesi için de ileri çal flmalara gereksinim vard r. Zostavax ülkemizde bulunmamaktad r. Genital Herpes Afl s Genital herpese karfl koruyucu bir afl (Simplirix, GSK) üzerinde faz III çal flmalar halen sürmektedir. fiu anda en büyük sak ncas sadece HSV1 ve 2 seronegatif olan kad nlarda etkili gibi görünmesidir. ki bin dört yüz doksan bir kifliyle yap lan bir çal flmada HSV1 ve 2 seronegatif kad nlarda %74 etkili bulurken, HSV1 seropozitif/hsv2 seronegatif kad nlarda etkisiz bulunmufltur 4 3. Sonuç olarak; günlük prati imizde sistemik kortikosteroid, siklosporin, metotreksat, biyolojik ajanlar gibi immünsüpresif ilaçlar, atopik dermatit, psoriasis, otoimmün hastal klar ve büllöz hastal klarda s kl kla reçeteliyoruz. Dolay s yla bu hastalar m z HZ, si il ve di er viral enfeksiyonlar aç s ndan artm fl bir riske sahip olmaktad rlar. Oluflacak bu riskleri engellemek de tedavi etmek kadar biz dermatologlar n sorumlulu undad r. Bu tür hastalar n immünsüpresif tedavilerden önce uygun flekilde taraf m zdan afl lanmalar da bu tedavi sürecinin bir parças olabilir. Sadece immünsüpresif tedaviler sonucu risk alacak hastalar de il, ne sebeple gelirse gelsin altm fl yafl üstündeki hastalara VZV afl s, 9-26 yafl aras k z ve kad nlara da özellikle kuadrivalan HPV afl - s n n, e er kabul ederlerse, taraf m zdan uygulanmas n n önerilmesinden bu konuda en üst düzeyde e itim alm fl biz dermatologlar n sorumlu oldu u aç kt r 44. K a y n a k l a r 1. Urman CO, Gottlieb AB. New viral vaccines for dermatologic disease. J Am Acad Dermatol 2008;58:361-70. 2. Munoz N, Bosch FX, de Sanjose S, Herrero R, Castellsague X, Shah KV, et al. Epidemiologic classification of human papillomavirus types associated with cervical cancer. N Engl J Med 2003;348:518-27. 3. Bosch FX, de Sanjose S. Chapter 1: Human papillomavirus and cervical cancer burden and assessment of causality. J Natl Cancer Inst Monogr 2003;31:3-13. 4. Clifford G, Franceschi S, Diaz M, Munoz N, Villa LL. Chapter 3: HPV type-distribution in women with and without cervical neoplastic diseases. Vaccine 2006;24S3:326-34. 5. Persson G, Dahlof LG, Krantz I. Physical and psychological effects of anogenital warts on female patients. Sex Transm Dis 1993;20:10-3. 6. Lacey CJ, Lowndes CM, Shah KV. Chapter 4: Burden and management of non-cancerous HPV-related conditions: HPV-6/11 disease. Vaccine 2006;24S3:35-41. 7. Cates W Jr. Estimates of the incidence and prevalence of sexually transmitted diseases in the United States. American Social Health Association Panel. Sex Transm Dis 1999;26:2-7. 8. Bekkers RL, Massuger LF, Bulten J, Melchers WJ. Epidemiological and clinical aspects of human papillomavirus detection in the prevention of cervical cancer. Rev Med Virol 2004;14:95-105. 9. Grussendorf-Conen EI, de Villiers EM, Gissmann L. Human papillomavirus genomes in penile smears of healthy men. Lancet 1986;2:1092. 10. Ley C, Bauer HM, Reingold A, Schiffman MH, Chambers JC, Tashiro CJ, et al. Determinants of genital human papillomavirus infection in young women. J Natl Cancer Inst 1991;83:997-1003. 11. Kjaer SK, Svare EI, Worm AM, Walboomers JM, Meijer CJ. Van der Brule AJ. Human papillomavirus infection in Danish female sex workers. Decreasing prevalence with age despite continuously high sexual activity. Sex Transm Dis 2000;27:438-45. 12. Persson G, Andersson K, Krantz I. Symptomatic genital papillomavirus infection in a community. Incidence and clinical picture. Acta Obstet Gynecol Scand 1996;75:287-90. 13. Conley LJ, Ellerbrock TV, Bush TJ, Chiasson MA, Sawo D, Wright TC. HIV-1 infection and risk of vulvovaginal and perianal condylomata acuminata and intraepithelial neoplasia: a prospective cohort study. Lancet 2002;359:108-13. 14. Weir HK, Thun MJ, Hankey BF, Reis LA, Howe HL, Wingo PA, et al. Annual report to the nation on the status of cancer, 1975-2000, featuring the uses of surveillance data for cancer prevention and control. J Natl Cancer Inst 2003;95:1276-99. 15. Insinga RP, Dasbach J, Elbasha EH. Assessing the annual economic burden of preventing and treating anogenital human papillomavirus-related disease in the US: analytic framework and review of the literature. Pharmacoeconomics 2005;23:1107-22. 16. Syrjanen S, Puranen M. Human papillomavirus infections in children: the potential role of maternal transmission. Crit Rev Oral Biol Med 2000;11:259-74. 17. Manhart LE, Koutsky LA. Do condoms prevent genital HPV infection, external genital warts, or cervical neoplasia? A metaanalysis. Sex Transm Dis 2002;29:725-35. 18. Franco EL, Schlecht NF, Saslow D. The epidemiology of cervical cancer. Cancer J 2003;9:348-59. 19. Pater MM, Mittal R, Pater A. Role of steroid hormones in potentiating transformation of cervical cells by human papillomaviruses. Trends Microbiol 1994;2:229-34. 20. Palefsky JM, Holly EA. Molecular virology and epidemiology of human papillomavirus and cervical cancer. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 1995;4:415-28. 21. Hubert P, Caberg JH, Gilles C, Bousarghin L, Franzen-Detrooz E, Boniver J, et al. E-cadherin-dependent adhesion of dendritic and Langerhans cells to keratinocytes is defective in cervical human papillomavirus-associated (pre) neoplastic lesions. J Pathol 2005;206:346-55. 22. Jimenez-Flores R, Mendez-Cruz R, Ojeda-Ortiz J, Munoz-Molina R, Balderas Carillo O, de la Luz Diaz-Soberanes M, et al. Highrisk human papillomavirus infection decreases the frequency of dendritic Langerhans cells in the human female genital tract. Immunology 2006;117:220-8. 23. Odunsi K, Terry G, Ho L, Bell J, Cuzick J, Ganesan TS. Association between HLA DQB * 03 and cervical intra-epithelial neoplasia. Mol Med 1995;1:161-71. 24. Stoler MH. The virology of cervical neoplasia: an HPV-associated malignancy. Cancer J 2003;9:360-7. 25. Villa LL, Costa RL, Petta CA, Andrade RP, Ault KA, Giuliano AR, et al. Prophylactic quadrivalent human papillomavirus (types 6, 11, 16, and 18) L1 virus-like particle vaccine in young women: a randomised double-blind placebo-controlled multicentre phase II efficacy trial [see comment]. Lancet Oncol 2005;6:271-8. 26. CDC s Advisory Committee recommends Human Papillomavirus virus vaccination. Adres: http://www.cdc.gov/od/oc/media/pressrel/r060629.htm. Yay n tarihi, 29 Haziran 2006. 27. K sa ürün bilgileri. Adres:http://www.gardasil.com.tr/secure/ resources/circular/images/gardasil.pdf. Ulafl lma tarihi, 5 Eylül 2008. 28. EPARs for authorised medicinal products for human use. Revision 6. Adres: http://www.emea.europa.eu/humandocs/humans/epar/ gardasil/gardasil.htm. Yay n tarihi, 19.08.08. 2 9. Block SL, Nolan T, Sattler C, Barr E, Glacoletti KE, Marchant CD. Comparison of the immunogenicity and reactogenicity of a prophylactic quadrivalent human papillomavirus (types 6, 11,16, and 18) L1 virus-like particle vaccine in male and female adolescents and young adult women. Pediatrics 2006;118:2135-45. 30. Harper DM, Franco EL, Wheeler C, Ferris DG, Jenkins D, Schuind A, et al. Efficacy of a bivalent L1 virus-like particle vaccine in prevention of infection with human papillomavirus types 16 and 18 in young women: a randomised controlled trial. Lancet 2004;364:1757-65. 31. Harper DM, Franco EL, Wheeler CM, Moscicki AB, Romanowski B, Roteli-Martins CM, et al. Sustained efficacy up to 4,5 years of a bivalent L1 virus-like partickle vaccine against human papilloma virus types 16 and 18: follow-up from a randomized control trial. Lancet 2006;367:1247-55.
1 1 2 T ü r k d e r m 2 0 08; 4 2: 1 0 8-1 2 32. Das BC, Hussain Showket, Nasare V, Bharadwaj M. Prospects and prejudices of human papillomavirus vaccines in India. Vaccine 2008;26:2669-79. 33. Skinner SR, Garland SM, Stanley MA, Pitts M, Quinn MA. Human papillomavirus vaccination fort he prevention of cervical neoplasia: is it appropriate to vaccinate women older than 26? Med J Aust 2008;188:238-42. 3 4. T.C. laç ve Eczac l k Genel Md.lü ü, k sa ürün bilgisi. Adres:http://www.iegm.gov.tr/ beseritibbiurun/kubhkt/documents/ CERVARIX%20Flakon%20KUB.pdf. Ulafl lma tarihi, 5 Eylül 2008. 35. Campo MS. Vaccination against papillomavirus in cattle. Clin Dermatol 1997;15:275-83. 36. Vandepapeliere P, Barrasso R, Meijer CJ, Walboomers JM, Wetterndorff M, Stanberry LR, et al. Randomized controlled trial of an adjuvanted human papillomavirus (HPV) type 6 L2E7 vaccine: infection of external anogenital warts with multiple HPV types and failure of therapeutic vaccination. J Infect Dis 2005;192:2099-107. 37. Santin AD, Bellone S, Gokden M, Cannon MJ, Parham GP. Vaccination with HPV-18 E7-pulsed dendritic cells in a patient with metastatic cervical cancer. N Engl J Med 2002;346:1752-3. 38. Mullooly JP, Riedlinger K, Chun C, Weinmann S, Houston H. Incidence of herpes zoster, 1997-2002. Epidemiol Infect 2005;133:245-53. 39. Levin MJ, Hayward AR. The varicella vaccine. Prevention of herpes zoster. Infect Dis Clin North Am 1996;10:657-75. 40. Hambleton S, Gershon AA. Preventing varicella-zoster disease. Clin Microbiol Rev 2005;18:70-80. 41. Oxman MN, Levin MJ, Johnson GR, Schmader KE, Straus SE, Gelb LD, et al. A vaccine to prevent herpes zoster and postherpetic neuralgia in older adults. N Engl J Med 2005;352:2271-84. 4 2. Prevention of herpes zoster. Adres: http://www.cdc.gov/mmwr/ preview/mmwrhtml/ rr57e0515a1.htm. Ulafl lma tarihi, 5 Eylül 2008. 43. Holub M, Labská K, Roubalová K. Recerrent genital herpes. Klin Mikrobiol Infekc Lek 2008;14:52-9. 44. Zhang AY, Elmets CA, Champ WL, Elewski BW. New oppurtunities in preventive dermatology: how far should we go? J Am Acad Dermatol 2007;56:675-76.