KAYNAKLAR VE EK OKUMALAR

KAYNAKLAR VE EK OKUMALAR Akgeyik, T. (2013). Ulusal ve uluslararası karşılaştırmalarla öğretim üyeliği maaşı. Ankara: Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı. Altbach, P. G. (1999). Patterns in higher education development. P. G. Altbach, R. O. Berdahl & P. J. Gumport (Eds.), American higher education in the twenty-first century içinde (s. 15-37). Baltimore: Johns Hopkins University. Altbach, P. G. (2007). Introduction: The underlying realities of higher education in the 21st century. P. G. Altbach & P. Peterson (Eds.), Higher Education in the New Century: Global Challenges and Innovative Ideas içinde (s.xvii xxiv). Rotterdam, the Netherlands: Sense Publishers. Altbach, P. G., & Knight, J. (2007). The Internationalization of Higher Education: Motivations and Realities. Journal of Studies in International Education, 11 (3-4), 290-305. Altbach, P. G., Reisberg, L., & Rumbley, L. (2009). Trends in global higher education: Tracking an academic revolution. Paris: UNESCO. Barber, M., Donnelly, K., & Rizvi, S. (2013). An avalanche is coming: Higher education and the revolution ahead. London: Institute for Public Policy Research. Bleikle, I. & Kogan, M. (2007). Organization and governance of universities. Higher Education Policy, 20, 477-493. Bok, D. (2007). Piyasa ortamında üniversiteler: Yükseköğretimin ticarileşmesi. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları. Breeze, B., Wilkinson, I., Gouwenberg, B., & Schuyt, T. (2011). Giving in evidence: Fundraising from philanthropy in European universities. Brussells: European Commission. Charle, C., & Verger, J. (2005). Üniversitelerin Tarihi. Ankara: Dost. 195

Büyüme, Kalite, Uluslararasılaşma: Türkiye Yükseköğretimi İçin Bir Yol Haritası CHEPS (2010). Progress in higher education reform across Europe. Funding reform. Volume 1: Executive summary and main report. Center for higher education Policy Studies. Cuban, L. (2013). Irrational Exuberance : The Case of the MOOCs. Larry Cuban on School Reform and Classroom Practice. (http://larrycuban.wordpress.com) Curaj, A., Scott, P., & Wilson, L. (2012). European Higher Edution at the Crossroads: between Bologna Process and National Reforms. Springer. De Boer, H. & File, J. (2009). Higher education governance reforms across Europe. Brussels: ESMU. Doğramacı, İ. (1989). Higher education in Turkey: Developments since November 1981. Ankara. Doğramacı, İ. (1992). Yükseköğretimdeki gelişmeler: özet. Doğramacı, İ. (2007). Türkiye de ve dünyada yükseköğretim yönetimi. Ankara: Meteksan. DPT. (1979). Dördüncü beş yıllık kalkınma planı (1979-1983). DPT. (2013). Onuncu beş yıllık kalkınma planı (2014-2018). ENQA. (2007). Standards and guidelines for quality assurance in the European higher education area. Helsinki: ENQA. ENQA. (2008). Quality procedures in the European higher education area and beyond: Second ENQA survey. Helsinki: ENQA. Eurydice. (2008). Higher Education Governance in Europe. Policies, structures, funding and academic staff. Brussels: Eurydice. Eurydice, & Eurostat. (2012). Key data on education 2012. Brussells: Eurydice. Fielden, J. (2008). Global trends in university governance. The World Bank. Gümüş, S., & Gökbel, V. (2012). 2023 için akademisyen yetiştirme çabaları: MEB ve YÖK yurtdışı lisansüstü bursları. Ankara: Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı. Gür, B. S. (2011), 2000 li Yıllar: Türkiye de Eğitim. İstanbul: Meydan Yayıncılık. Gür, B. S. & Çelik, Z. (2011). YÖK ün 30 yılı. Ankara: Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı. Hussey, T., & Smith, P. (2010). The trouble with higher education: A critical examination of our universities. London: Routledge. İstanbul Politikalar Merkezi (2009). Neden Yeni Bir Yükseköğretim Vizyonu. Johnstone, D. B. (2003). Cost sharing in higher education: Tuition, financial assistance, and accessibility in a comparative perspective. Czech Sociological Review, 39 (3), 351-374. 196

Kaynaklar Kerr, C. (2001). The Uses of the University. Harvard University Press. Küçükcan, T. & Gür, B.S. (2009). Türkiye de yükseköğretim: Karşılaştırmalı bir analiz. Ankara: Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı. Lee, R. & Wallerstein, I. (2004), Overcoming the Two Cultures: Science versus the Humanities in the Modern World-System. Paradigm Publishers. Lucas, C. J. (1996). American higher education: A history. St. Martin s Griffin. Magna Charta Observatory. (2008). Higher Education in Turkey: Institutional Autonomy and Responsibility in a Modernising Society. Bononia University Press. Makdisi, G. (1981). The rise of colleges: institutions of learning in Islam and the West. Edinburgh: Edinburgh University Press. Makdisi, G. (1989). Scholasticism and Humanism in Classical Islam and the Christian West. Journal of the American Oriental Society, 109 (2), 175-182. National Science Board. (2012). Science and engineering indicators, 2012. Arlington, VA: National Science Foundation. Observatory on Borderless Higher Education. (2013). Horizon Scanning: what will higher education look like in 2020? OECD. (2003). Education policy analysis 2003. Paris: OECD. OECD. (2005). Guidelines for quality provision in cross-border higher education. Paris: OECD. OECD. (2007). Four future scenarios for higher education. OECD. OECD. (2008). Governance and quality guidelines in higher education: A review of governance arrangements and quality assurance guidelines. Paris: OECD. OECD. (2008). Higher education to 2030 (Vol. 1): Demography. Paris: OECD. OECD. (2009). Higher education to 2030 (Vol. 2): Globalisation. Paris: OECD. OECD. (2010). Measuring innovation: A new perspective. Paris: OECD. OECD. (2011). Education at a glance, 2011. Paris: OECD. OECD. (2013). Education at a glance, 2013: OECD indicators. Paris: OECD. OECD. (2014). OECD StatExtracts. March 2014. (http://stats.oecd.org/). ÖSYM. (2013). 2012-2013 Öğretim Yılı Yükseköğretim İstatistikleri. Ankara: ÖSYM. Özer, M. & Gür, B.S. (2012). Türkiye de Yükseköğretimin Yeniden Yapılandırılması ve Kalite Güvence Sistemi. Ankara: Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı. 197

Büyüme, Kalite, Uluslararasılaşma: Türkiye Yükseköğretimi İçin Bir Yol Haritası Özoğlu, M., Gür, B.S. & Coşkun, İ. (2012). Küresel eğilimler ışığında Türkiye de uluslararası öğrenciler. Ankara: Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı. Pelizzon, S., & Casparis, J. (1996). World human welfare. T. K. Hopkins & I. M. Wallerstein (Eds.), The age of transition: trajectory of the world-system 1945-2025 içinde (s.117 147). London; Atlantic Highlands, N.J. Readings, Bill. (1996). The University in Ruins. Harvard University Press. Schleicher, A. (2006). The economics of knowledge: why education is key for Europe s success, (Policy Brief No. 1). Brussells: Lisbon Council. Schwarz, S & Westerheijden, D. F. (2004), Accreditation and evaluation in the European higher education area. Springer. Stiasny, M. & Gore, T. (2013). Going Global: Identifying trends and drivers of international education. Emerald. SCImago. (2014). Scimago Journal & Country Rank. March 2014. (http://www.scimagojr.com/) Snow, C. P. (2010). İki Kültür. TÜBİTAK Yayınları. Tekeli, İ. (2010). Tarihsel bağlamı içinde Türkiye de yükseköğretim ve YÖK ün tarihi. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları. Tekeli, İ. (2012). Türkiye için Eğitim Yazıları. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları. Thune, T., Kyvik, S., Olsen, T., Vabo, A., & Tomte, C. (2012). PhD education in a knowledge society: An evaluation of PhD education in Norway (No. 25/2012). Majorstuen: The Nordic Institute for Studies in Innovation, Research and Education. Trow, M. A. (2005). Reflections on the Transition from Elite to Mass to Universal Access: Forms and Phases of Higher Education in Modern Societies since WWII. Institute of Governmental Studies. Trow, M. A. (2010). Twentieth-century higher education: elite to mass to universal. Baltimore: Johns Hopkins University Press. TÜİK. (2013a). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi (ADNKS) sonuçları. Mart 2014. (http://tuikapp.tuik.gov.tr/adnksdagitapp/adnks.zul) TÜİK. (2013b). Okullaşma oranları. (www.tuik.gov.tr/preistatistiktablo.do?istab_id=135) TÜİK. (2013c). Nüfus Projeksiyonları, 2013-2075. (http://www.tuik.gov.tr/ PreHaberBultenleri.do?id=15844) TÜSİAD. (1999). Türkiye nin Fırsat Penceresi: Demografik Dönüşüm ve İzdüşümleri. İstanbul: TÜSİAD. 198

Kaynaklar TÜSİAD. (2003). Yükseköğretimin Yeniden Yapılandırılması: Temel İlkeler. İstanbul: TÜSİAD. TÜSİAD. (2008). Türkiye de Yükseköğretim: Eğilimler, Sorunlar, Fırsatlar. İstanbul: TÜSİAD Uluslararası Yükseköğretim Kongresi: Yeni Yönelişler ve Sorunlar (UYK-2011). (2011). İstanbul. 3 Cilt. UNESCO. (2007). Quality assurance and accreditation: A glossary of basic terms and definitions. Bucharest: UNESCO-CEPES. UNESCO. (2013). UNESCO Institute for Statistics. (http://www.uis.unesco.org/ Pages/ default.aspx) United Nations. (2013a). Fertility rate, total (births per woman). http://data.un.org/ Data.aspx?d=WDI&f=Indicator_Code%3aSP.DYN.TFRT.IN United Nations. (2013b). Population growth (annual %). http://data.un.org/data. aspx?d=wdi&f=indicator_code%3asp.pop.grow Vest, C. M. (2007). The American research university from World War II to world wide web: governments, the private sector, and the emerging meta-university. Berkeley: Center for Studies in Higher Education, University of California Press. Wissema, J. G. (2009). Üçüncü kuşak üniversitelere doğru: Geçiş döneminde üniversiteleri yönetmek. İstanbul: Özyeğin Üniversitesi Yayınları. Wittrock, B. (1993). The modern university: The three transformations. S. Rothblatt & B. Wittrock (Eds.), The European and American University Since 1800 içinde (s.303-362). Cambridge University Press. World Bank. (2008). Global trends in university governance. Washington, DC: World Bank. World Bank. (2008). Turkey Higher Education Policy Study. Volume I: Strategic Directions for Higher Education in Turkey. Report No. 39674-TU World Bank Human Development Sector Unit Europe and Central Asia Region. Yükseköğretim Kurulu (2007). Türkiye nin yükseköğretim stratejisi. Ankara: Yükseköğretim Kurulu. 199