Yasemin Onaylayan Administrator Çarþamba, 20 Haziran 2007 Son Güncelleme Salý, 03 Haziran 2008 Besteciler.org SÝTEM "Sevda adýna söylenmiþ tüm sözler eksikti Çünkü Þair söylememiþti son sözlerini." Kurutulmuþ güller gibi, Bir gün çýkýverdin karanlýðýndan. Derin bir ölüm korkusu daðýlmýþtý, Teninin her bir zerresinden. Odanýn loþ kuytusunda, Sevi sözleri asýlýydý Her biri bir sevdadan yaralý... Gurur gibi ensene yapýþan Ayrýlýðýn soðuk nefesi Birer birer sökmüþtü Ýçinden Aþk denen Korkunç illeti. Sevgili anlamýyorsa Bu büyük sevdayý Býrak boþ kalsýn Gönlün sýrça sarayý... GEÇ KALMIÞLIK Kursaðýmdan geçmeyen
Nihayetsiz Kifayetsiz Sürgün sözlerim vardý. Vuslatý olmayan aþklardý Yüzyýllardýr payýma düþen Ansýzýn uyandýran Karabasanlý düþlerdi Gecelerden arta kalan. Yok olan Hiç olan zamanlardý Hem nefes dakikalar. Her gün bir cümlenin Katline -Ki sevda adýna- Sus-sa gözler Gönlün aþk terazisi Razý deðildi bu kara günaha. Hüznün celladý günlerin Denize vuran aksi Ve Dilemmanýn kaçýncý boyutu Bilinmezlerin en hazin resmi. SEVÝYORUM SENÝ Ne zormuþ yokluðunu düþünmek Artýk gözlerinin olmayacaðýný bilmek Balýkçý aðlarý gibi anýlarý toplamak Hüzzam þarkýlarda adýný anmak Yok olmayacak Bu böyle olmayacak
Çingene pavuryasýnýn bile eski tadý olmayacak. Karadeniz''in serin yaylalarýndan çekip acýlarý Kara bir matem tutacaktým Geldiðin yollara döküp hasret güllerini Sensiz geçen günleri bir bir yakacaktým Sevgilim ben yeminliyim Senden baþkasýný sevmeyecek Bu kara sevdalý yürek Senin olmadýðýn yerlerde gezmeyecek, Sokaðýnda seni görmekle ümitli Gezinen bu yorgun ayaklar. Sevgilim özledim seni Körfezin serin sularýnda her akþam çýðlýk çýðlýða uçuþan Martýlar da özledi seni Ayaklarý kýnalý sevda yorgunu ak güvercinler Yüreðimdeki papatya tarlalarý Küsmüþ bir bulut kümesi olup Kapýna gelip seviyorum seni diyeceðim Hadi aç kapýlarýný Aþk Yemini Savur senden arta kalan küllerimi Yýka kavruk bedenimi gölgenin kuytusunda Unut sevmelerimi Yak bana dair ne kaldýysa mazinin koynunda Gözlerim dargýn gittiðinden beri uykuyla Vurgun misali sözlerin Ilýk bir körfez sabahý piþmanlýklarým Tutamadým aþk yeminimizi
Yazamadým yine umutlu þeyler sana Kalemim de ben gibi iþte Yaþamdan kahýr kalýr elde Sevinçler Kaf Daðýndaki Anka Gönlümün yangýný gittiðin daðlara akseder Yakar kavurur arzýn semalarýný Bir gün gözlerinin yasýný tutmaktan vazgeçersem Bil ki kimsesiz yayla doruklarý meskenimdir Ve o zaman en hoyrat kahkahalarýný uçur Bir güvercin kanadýnda Tren Garý Yalnýzlýðý Kaç yangýnýn külü var Bir dað rüzgarýyla tarumar olan gönlün viranesinde Kalk ayaða Yuna Öp öksüz dudaklarýmdan Ellerini uzat Okþa geceden arta kalan saçlarýmý Aþkýn ateþi yakmaz beni demiþtim Yaktý Yuna Tren garlarýnda uykusuz gözlerle Gidiþinin arkasýndan Kýrýlýp kalan gülüþümle Uðurladým seni Yuna Dönülmez diyarlara Bulutlar da baktý ardýndan Sevgili Yuna Söz vermiþtin onlara da
Yaðmur getirecektin ardýndan Senden geriye kalan sokak çocuðu yakarýþlar Aðlayan kýrgýn bir ses Koynumda duran solmuþ bir resim Sararmýþ bir hüzünle Beklemekle geçmiþ bir ömür. YALNIZLIK SENFONÝSÝ Yaðmur yaðýyor sicim gibi bu kente Yýkarken paslý gönülleri, Sel olup vuruyor gönlümün küskün kýyýlarýna. El olup bakýyor bana karþý sahilden Oturup bir bankta seyrediyorum hayatýn heyulasýný Sonra sessiz bir aðýt yükseliyor yüreðimin en derinlerinden Þehrin neon ýþýklarý vuruyor hüznün gölgesi yüzüme Sahnede geçkince bir þarkýcý aðlak bir arya söylüyor Bitmedi gönlün seferleri unutulma diyarlarýna Ellerim cebimde bakýyorum yaþamdan arta kalanlara Ve sonra bir tekme savuruyorum Ýzmaritleri söndürdüðüm kaldýrým kýrýklarýna Gazinodan içli bir keman sesi sýzýyor Avuçlarý arasýndan kayan- bir yýldýz gibi-avuçlarý düþünüyor Ve sonra aðlýyorum Aðlýyorum Piþmanlýk saðanaklarý yakýyor gözlerimi Unutma beni diyen sözlerin geliyor aklýma Bir kez daha daðlýyor dudaklarýmý mühürdar yeminin Ey yar! Gözlerim gözlerinden baþka yeþil görmesin
Tutkunun kýrmýzýsýný bedenim sende tanýsýn Ayrýðýn safran sarýsýndan Tanrý bizi korusun Ölüm kokan siyah adýmýzý unutsun.. Gezelim þehrin dar sokaklarýnda Yan yana yana yakýla VE GÝTTÝN VE BÝTTÝ Karlý bir Erzurum sabahýydý Ellerimi donuk bakýþlarýnla yýkadýðýmda Yüreðimi ýsýt diye avuçlarýna koyduðumda Saatler henüz ayrýlýðý göstermemiþti. Üþüyordum Sevgisiz sözlerin kalbimi daðlýyordu Son kampanayla ayrýlan gözlerin Ýçimi yakýyordu Ve gittin bir sabah erkenden Hem de sebepsizce Daðlar aramýza girdi koskoca Yollar böldü bizi Yenildik daðlara ve yollara Bitmeliydi Ama böyle deðil SENSÝZLÝÐE AÐIT Tüm hayallerimi ben senin semtinde býraktým Aðlak bir boyacý çocuk gibi bakma yüzüme, Ýnan tek suçlu ben deðilim Sönen yýldýzlarýma tek teselli sekiz günlük hatýran
Þarkýmýz bile olmadý bizim Yarýnlarýmýzýn olmadýðý gibi Oysa ben yüreðimin en kuytularýný ayaklarýna sermiþtim Bak bu köþede hala duruyor gönlümün kýrýklarý Nedenleri sýralamýyorum artýk nafile Sensizliðin,acýlarýn açýklamasý bu kent deðil Þimdi olsaydýn,þimdi yanýnda olsaydým Gecenin kadran karasýna inat Silerdim hayatýmdaki senden baþka mavilikleri Son söz deðil bunlar Gecikmiþ yarým kalmýþ bir aþkýn serzeniþleri Eðer bir gün Eðer bir gün Neyse seni seviyorum... Sonsuz Rüya Ve ben sana teþekkür ederim;tüm mutlu anlar için Þimdi tüm þarkýlar seni söylüyor bana Adýný fýsýldýyor dalgalarýn her vuruþu sahile Güvertedeki kýzgýn güneþ Tenimdeki tenini savuruyor uzak limanlara Korkma!Seven sevdiðini incitmez Kanayan bir gül misali Gömer yüreðinin dehlizlerine Yaþanan onca güzel an ýn hatýrýna Susar gözleri Konuþ(a)maz dilleri. Ellerim cebimde giderim þehrinden Dönmem bir kez bile arkama
Nefretten deðil Sevgili.. Görme diye Senin için kan çanaðý olmuþ bu yeþil gözleri Terkedilmiþ Kadýna Aðýt Dün sokakta bir kadýn gördüm Kurumuþ dudaklarýnda terkedilmiþliðin verdiði aðýr suskunluk Gözlerinde sokaða atýlmýþlýðýn verdiði derin bir yeis vardý Aðlamaklý yüzündeki derin hüzün Kanatýyordu insanlýðýn vicdan denen sorgusunu Mesken tutmuþtu kýrgýn yüreði Yýrtýk elbisesine sýðmayan göðüs kafesini. Bir bir çarparken insanlýðýmýzýn çiðnendiði kaldýrým taþlarýna Ýnsan sözleri. Utançla baktý Utanmaz suratlara... Dün sokakta terkedilmiþ bir kadýn gördüm Umursamaz dünyama kor misali düþtü Acýsý. Sýrtýnda vefasýzlýðýn yükü Koynundaysa evlatlarýnýn kokusu saklýydý. "Kadýndý, Anaydý, Terkedilmiþti, Sokaktaydý!" Ve yýkýlmýþ hayallerini toplarken bir bir dar sokakta Yüklenip tüm kimsesizliðini Çatký sarar gibi sarmýþtý
Yarým asýrlýk yaþamýndaki kaderin kederini... berguzar31@mynet.com Bu þiirlerin her türlü telif hakký þairin kendisine veya temsilcilerine aittir