Karın içeri, göğüsler dışarı, popo yukarı! Varlığından bir okurum vasıtasıyla haberdar oldum. Kişiye özel çıplak fotoğraf çeken birinden söz ediyordu. İnternet sitesine girdim (www.ifidare.com) ve bayıldım. Yönetmen fotoğrafçı İsmail Necmi, nü fotoğraflar çekerken havada talimatlar uçuşuyor! Önce fotoğraflarıyla, sonra İstanbul a gelip kendisiyle tanıştım. İsmail Necmi. İstanbul hukuk mezunu. Diploma almış ama hukukla alakası yok, varsa yoksa fotoğraf - sinema. Daha doğrusu fotoğraftan kazanıyor, kafasındaki filmleri çekiyor. İlk uzun metraj filmi "Bunu gerçekten yapmalı mıyım?", bu sene Altın Portakal da ulusal yarışmada yarıştı. Üniversitelerde lisans öğrencilerine fotoğraf ve video dersleri veriyor. Sadece çıplak fotoğraf da çekmiyor, portre, doğa, mimari ve şehir fotoğrafları da çekiyor (www.ismailnecmi.com). Ama bu röportaj çıplaklık üzerine. Röportaj: Ayşe Arman aarman@hurriyet.com.tr İnsanların son derece estetik-artistik-erotik ama netice de çıplak fotoğraflarını çekiyorsunuz. Bunun neden yapıyorsunuz? a) Niye yapmayayım? b) İnsanları çıplak görmek müthiş haz veriyor bana, işte budur diyorum. c) Bir fotoğrafçı için bundan daha doğal, daha güzel bir görüntü olamaz. d) Çıplaklık hala bir tabuyken, insanların benim karşıma geçip soyunmaları müthiş keyif veriyor. e) İntikam alıyorum, toplumun saçma sapan değer yargılarından. f) Canım istiyor. g) Yeni bir iş alanı, para kazanıyorum. Neden yapmamayim? Insanlar bana ciplak poz vermek icin kendi istekleri ile geliyorlar, para oduyorlar. Benim cektigim kendi fotograflarini son derecede estetik ve guzel buluyorlar. En onemlisi cok cok mutlu oluyorlar. Ciplaklik benim icin de bana gelen insanlar icinde bir tabu degil. Bu arada toplumun deger yargilari ile vs. ile de konunun hic bir alakasi yok. Cunku bu fotograflari kisiye ozel cekiyorum. Kendi ozel kullanimlari icin. Teslim ettigim fotograflari ne yaptiklari ise sadece onlari ilgilendirir. Ustelik cekimden ve teslimden sonrada bende hic bir fotograf, belge, data vs kalmiyor. Hepsini yokediyorum.
Eger musterimin yazili izni varsa bir yada iki fotografi hic bir kimlik bilgisi olmadan sergi ve kitap projem icin muhafaza ediyorum. Benim icn konu bu kadar basit. Bir insanı çıplak görmek diye bir deyim vardır. Siz gerçekten de onları çıplak mı görüyorsunuz? Zaaflarını, zayıflıklarını, bütün maske lerinden arınıyor mu gerçekten çıplakken insanlar? Bunlarin hepsi palavra. Benim isimde boyle bir durum yok. Sadece kendine guvenen, vucuduyla barisik bakimli insanlar var. Insanlarin ciplakken zayif yada maskelerinden arindigi gibi sofistike! bir durum da yok. Zaten Herkes hazirlikli geliyor. 6 ay oncesinden spora uc ay oncesinden rejime, cilt bakimina baslayan insanlardan bahsediyoruz. Stüdyoya giyinik geldiğinde başka bir kadın da, giysisiz kanepenizde yatarken başka biri mi oluyor? Anlatın, nasıl bir değişim Onlar degismiyor, onlari isikla verdirdigim pozlarla degistiren benim. Nasil geliyorlarsa o sekilde ayriliyorlar. Ama tabii cekilen fotograflari iyi cikmissa o zaman cok daha ozguvenli, ve mutlu bir sekilde. Giyinikken sıradan da, çıplakken Aman Allah ım ne kadar güzelmiş! dediğinizi modelleriniz oluyor mu? Belki garip gelecek ama ciplak insan vucudu benim icin o kadar gormeye alisik oldugum bir konu oldu ki cogu zaman kendimi bir cesit doktor gibi hissediyorum. Cok guzel insanlarlada calistim ama o guzel insanlardan mesela cok iyi fotograflar cikmadigi zamanlar da oldu. Ote yandan son derecede goze batmayan siradan hatta cirkin diye bile tanimlanabilecek fizikte bazi insanlarin ise kamera onunde cok cok iyi durduklarini gordum. Sonucta benim icin Aman Allah im ne kadar guzelmis! dedigim durumlar hep cekilen fotograflar uzerinden oldu. Ya da tam tersi. Soyundukça çirkinleşen İnsanlar belli bir ozguvenle geliyorlar bana, cirkin dahi olsalar vucutlari ile barisik iseler sonuc gercekten iyi oluyor. Bu kendilerini sevme, vucutlari ile barisik olma durumu Fotograflarini da etkiliyor. Fotograflari iyi cikiyor. Tabii ki bende elimden geleni yapiyorum. O kisinin mesela neresi en guzel bolgesi ise o kismi on plana cikaran kadrajlar yakaliyorum. Gogusleri, guzel olanin goguslerine odakli cekiyorum. Yada bacaklari guzelse bacaklarini daha on planda tutuyorum. Çıplakken zavallı ve çaresiz görünenler yok mu? Hayir yok. Cunku oyle hisseden biri zaten bana cekime gelmez. Baslangicta tabii ki utanma veya biraz cekingen olma durumu da var ki bu cok normal. Sonucta bu insanlar profesyonel manken yada film yildizi degil. Kaldiki profesyonel modellerin bile boyle cekimlerde cok rahat oduklarini soyleyemem. Bu ayrica fotografciya ve asil onemlisi cikacak fotografa olan guven meselesi ile de alakali. Herkes sizin görüntülediğiniz kadar güzel mi? Herkesin guzel bir fotograf icin iyi bir cekim acisi, iyi bir isigi ama en onemlisi iyi bir ruh hali vardir. Ben buna inaniyorum ve cekimlerimde bunlari tek bir karede bir araya getirmeye calisiyorum. Gerisi gercekten onemli degil. Ustelik istisnasiz herkesin cok iyi ciktigi fotograflari oldugu gibi korkunc gozuktugu fotograflari da vardir. Eminim sizinde mesela arkadas toplantilarinda oylesine cekilen fotograflarinizda bile, bir once cekilen fotografta muhtesem gozuktugunuz halde bir iki saniye sonra cekilen fotografinizda berbat ciktiginiz ve hemen o fotografi yokettiginiz, sildiginiz olmustur. Bundan eminim! Bende tabiiki kotu cikan fotograflari musterime dahi gostermeden hemen yokediyorum! Şişmanların çıplak görüntülenme hakkı var mı? Şişman müşterileriniz oluyor mu? Karnı var mesela ya da selülitleri var ya da bacakları kalın, poposu düşük, memeleri sarkık Ne yapıyorsunuz? Yok ben sizi çekemem mi diyorsunuz? Kendisiyle ve vucuduyla barisik herkesin istiyorsa eger her sekilde goruntulenme hakki vardir! Herkes ince ve mukemmel hatlara sahip olmak zorunda degil. Ben fotograflarda sonradan mumkun oldugunca photoshop kullanmiyorum. Onun yerine cekim esnasinda o kisinin en dogru acisini bularak, en iyi isigini, iyi bir anini yakalayarak cekmeye calisiyorum. Seluluitleri gormeyecek acilar buluyorum. Bazen cekimler cok komik oluyor. Cekim boyunca devamli Karin iceri!.. Gogus disari!.. Popo yukari!.. seklinde ozetleyebilecegim direktifler havada ucusuyor! Ustelik bazen bunu cok eglenerek modellerime de tekrarlatiyorum. Sarkan, dusen yerleri uygun durus ve pozisyonlarla photoshopsuz geriyoruz! Bunu yaparken de cok cok egleniyoruz. Burada degil ama yurtdisinda oldukca sisman ama bir o kadar da seksi ve kendiyle barisik bir kadini cektim ve sonuclar gercekten goz kamastiriciydi.
Ben mesela çektirsem, şarap içmek isterim. Belki daha rahatlarım filan. İçki içen oluyor mu? Tabiiki kim ne isterse onu iciyor. Cekim esnasinda modellerimin en sevdigi muzikleri caliyorum. Isteyen kendi muzigini getiriyor. Yorulursak mola veriyoruz, sohbet ediyoruz vs. Cekim esnasinda da bir seyler icmeye devam ediyoruz. Sizin ki doktorların hissettiği bir hissizlik mi? Tahrik filan olmuyor musunuz? Siz jinekologunuza gittiginizde jinekolugunuzun sizden tahrik oldugunu dusunuyor musunuz? İste benimki de modellerime karsi oyle bir his! Cekim aninda sadece vizorden gozuken kareye odakli oluyorum. O karenin isigina ve modelimin durusuna. Baska birseye degil. Bu ayni zamanda profesyonelligin ve yillarinda getirdigi bir sey. Cekim aninda hic bir sekilde etkilenmem ama durust olmak gerekirse o cekimden web sayfasina koyduklarim gibi iyi bir kac fotograf cikarsa o fotograflar beni sonradan fotograf olarak tahrik eder, haz verir. Her şey gizlilik içinde mi yapılıyor? Sanki bir suç işleniyormuş gibi. Siz bu insanların bir tür suç ortağı mı oluyorsunuz? Nicin gizlilik icinde olsun ki? Ama tabii ki bunu cumle aleme ilan da etmiyoruz. Sonucta bu bana gelen kisiye bagli. Benden cekim yaptigim kisi ve onun fotograflari, kimligi vs ile ilgili tek bir kelime cikmaz. Ama bazi insanlar cekilen fotograflarini tabii ki baskalari da gorsun uzerlerinde konusulsun istiyorlar. Bu da cok normal ve tamamen onlarin bilecegi, karar verecegi bir is. Modellerinizle sevgili olduğunuz oldu mu? Hayir. Ahlakci ve kati bir yaklasimla buna karsi olmamakla beraber bugune kadar modellerimden hic sevgilim olmadi, ama hemen hemen butun sevgililerimin onlarin istegi ve bazen de cok ciddi dayatmalariyla ciplak fotograflarini cektim! Siz kendi bedeninizi seviyor musunuz? Tabii ki seviyorum. Ben kadin olsun, erkek olsun insan bedenini gercekten cok estetik buluyorum. Çekerken siz de çıplak olsanız, o zaman eşitlenmiş olmaz mısınız? Iste bu cok komik! Hayir esitlenmis olmayiz! Cunku fotografi cekilen ben degilim. Ustelik insanlarda bana beni ciplak gormek icin bu kadar para odemiyorlar! Çıplaklıktan fena halde rahatsız olan insanlar tanıyorum, biliyorum. Mümkün değil onların bir yerlerini görmeniz, iki dakikada giyinip soyunuyorlar. Bu ne kadar anormalse, çıplak dolaşmayı sevmek, çıplaklıktan haz almak da mı anormal Bana gore normal yada anormal diye hic bir genelleme yapmak cok sacma. Kime gore normal, neye gore normal? Ciplakliktan rahatsiz olan insanlar zaten boyle bir ise kalkismazlar bu onlarin tercihi ve sonuna kadar saygiliyim. Bu arada belirtmek isterim ben nudist yada naturist degilim. Sadece kisiye ozel mekanlarda ciplaklik benim icin problem degil. Kendi ozel mekaninizda ciplak olmaniz, dolasmaniz kimi ne ilgilendirir? İnsan bedenin en estetik bulduğunuz yeri Boyun, popo, göğüs, bel, kasık, bacak, yüz? Bir insanim boynu, bir baskasinin gogusleri, bir baskasinin bacaklari, bir baskasininda sadece bakislari! Kendi adima en estetik bolum diye bir genelleme gercekten yapamam. Ama tabiiki sadece bu vucut bolgelerini fetis anlamlarda tercih eden ve ona odaklanan insanlarda var. Sordugunuz nokta bu ise benim icin insan bedeni komple bir fetis konusu diyebilirim. Sizce niye? Neden çıplak görüntülenmek istiyoruz? Bunun altında yatan mesaj ne? Bence bu cok insani bir sey, bir cesit icgudu gibi bir sey. Hemen herkes hayatinda en az bir kere soyunup aynada kendini incelemis hatta poz vermistir diye dusunuyorum. Bunun altinda da oyle cok karmasik bir mesaj yok. Sadece kadin olsun, erkek olsun begenilmek, arzulanmak, daha cok sevilmek istegi var. Buda bence yine cok dogal ve insani bir durum diye dusunuyorum. Ölüm korkusu mu olabilir mi? Ben ölüp gideceğim, bu beden de kalmayacak, bari varken ve bu güzel haldeyken görüntülensin, belge olsun tarihe Olum korkusu degil ama daha cok yaslanma endisesi olabilir belki diyelim. Ustelik gercekten de yaslandigimizda iyi yillarimiza ait bir iki hos seksi fotografinizin olmasi nicin kotu olsun! Bence cok insani ve anlasilabilir bir istek.
Peki mesela ben fotoğraf çektirsem size Niye güveneyim? Nereden bileyim o fotoğrafları yok etmeyeceğinizi? Bir yerde kopyalarını tutmayacağınızı? Bu tamamen size kalmis bir konu. Artik herkesin evinde, elinin altinda dijital bir fotograf makinasi yada video kamera var. Herkes bir sekilde isterse eger kendini yada esini cep telefonlari ile bile istedigi sekilde cekiyor. Bana guvenmek zorunda degilsiniz. Kendi fotograflarinizi kendiniz de cekebilirsiniz. Benim sizden farkim bunu gercekten profesyonel anlamda sizin icin yapiyor olmam ve tabii ki yillarin birikimi. Siz bana kullandigim makinalara vs teknolojiye degil asil fotogafci gozumun sectigi kurguladigi esetetige guveniyorsunuz. Ona para oduyorsunuz. Ayrica bu guven konusunda simdiye kadar yaptigim isler benim referanslarim olarak devreye giriyor ki gerisi gercekten size kalmis. Ustelik sizden ayrilan sevgilinizin intikam icin en ozel goruntulerizi internete koyabildigi bir cagda emin olun cogu zaman ben sevgilinizden cok daha guvenliyim. Cunku size karsi hic bir kinim nefretim vs yok! Günde kaç kişiyi çekiyorsunuz? Bu malesef oyle her gun cekilebilecek bir konu degil. Randevu ile ve on hazirligini iyi yaparak ayda en fazla 3 4 cekim yapiyorum diyelim. Ustelik benim yaptigim baska isler de var. Uzun metraj bir film cektim ve su anda 2 yeni uzun metraj film uzerinde calisiyorum. Universitede hocalik ve zaman zaman da workshoplar vs sozkonusu. Niye sadece stüdyonuzda? Sebebi ne? Daha rahat ettiğiniz için mi? Hep aynı yer, hep aynı yeri. Bir süre sonra sıkmaz mı? Sadece studyo diye bir sartim yok. Musterimin istegi dogrultusunda her yerde cekim yapabilirim ve yapiyorum. Sitede ucretle orantili olarak minumum sartlari belirttim. Tabii ki kendi studyom teknik anlamda cok daha rahat. Musterilerimin kendi mekanlarinda yada dogada yaptigim cekimler de oluyor. Mesela siz beni tatilde sanip yurtdisinda telefonla bana ulasmaya calisirken ben orada boyle bir cekim yapiyordum. Web sitessindeki fotograflar sizi yaniltmasin. Orada cok sinirli sayida ve o insanlarin ozel izniyle o fotograflari kullandim. Ustelik kendi mekaninda cekim yaptigim bir kisinin evinin dekorasyonundan yada esyalarindan kimligi desifre olursa hos olmaz. Bir baska onemli noktada sonsuz fon onunde para-flasla vs asla cekim yapmam. Genelde dogal isik ve gercek mekanlar kullanirim. Modeli mekana bir sekilde yediririm! Ha, bir de cekimlerde asla asistan kullanmam! Gelmiş geçmiş starlar dan en çok kimi görüntülemek istersiniz? Gecmis starlari bir kenara birakalim. Onlara gecmis olsun! Simdiki Starlari da bu sekilde goruntulemek acikcasi cok ilgimi cekmiyor. Ben show dunyasinin disindan olan insanlari, farkli kariyerleri olan insanlari star gibi goruntulemeyi cok daha ilginc buluyorum. Ama simdi dusununce... Mesela yabanci starlarla isim cok olmaz ama Turkiye den farkli alanlardaki starlar i cekmek isterdim. Mesela politika alanindan Deniz Baykal i! Sayin Baykal bana poz verseydi eger onun carsaf acilimi hamlesini de daha inandirici bulabilirdim mesela! Yazar starlardan Orhan Pamuk, Elif Safak, Murathan Mungan i cekmek isterdim. Bu isimler gercekten son derecede hos ve dogal siyah beyaz fotograf karelerinde sofistike bir ciplaklikla bulusabilirdi... Ciplaklik durumu ille de ayan beyan oyle herseyin fotografda gozukmesi durumu da degil benim icin. Sadece ciplak oldugu imasi bile yeterli. Mesela Orhan Pamuk kitaplarla dolu calisma odasinda calisma masasinda yazilarina gomulmus ciplak yazi yazarken. Masadan ve kitaplardan anca gozukecek ciplak bir kol omuz ve masanin altindan gozuken ciplak ayaklar vs... Yeterki fotografta giysi namina bir seyler gozukmesin ve bakanin hayal gucune kalsin. Akademisyenlerden Nilufer Gole yi, Tuna Erdem i, Fatih Ozguven u ve Gozde Onaran i ve Iskender Savasir i yine bu konseptte cekmek isterdim. Oyunculardan Zuhal Olcay, Sahika Tekand ve Serra Yilmaz i cekmek isterdim. Medya dunyasindan ise bu konuda en cesaretli vede istekli olabilecek kisi olarakda sizi tabii ki! Ayrica Taraf gazetesi ekibini bu ulkenin gerceklerini bu kadar ciplak kildiklari icin toplu olarak ayrica cekmek isterdim. Pembe Krampon meselesine ithafen mesela buyuk futbol takimlarimizdan birini yada isim verelim Galatasaray yada Fenerbahcenin toplu ciplak takim fotograflarini da hos olurdu! Bu arada tekrar hatirlatirim butun bu fotograflar siyah-beyaz olacak.! Pembe kramponlar dahil! Cok guldugum Cem Yilmaz, Ayca Sen ve Kaan Sezyum u da gercekten cekebilsem cok iyi olurdu. Simdi dusununce oyle bir liste cikiyor ki en iyisi bunu burada kesmek. Gordugunuz gibi listede bir iki tane sahsen sevimsiz buldugum isim olmakla beraber genelde gercekten sevdigim starlar i cekmek isterdim. Buradan duyuralim o zaman belki bu isin produksiyonunu yapmaya gonullu bir yigit ve tabii birde sponsor firma cikar da bizde Turkiyenin Unlu Ciplaklari mealinde bir kitap yapariz. Su gittigimiz ic sikici yolda aslinda hic de fena olmaz! Neden Susan Sontag alıntıları var sitenizde, entelektüel görünme çabanız mı var?
Yalnizca Susan Sontag degil, George Bernard Shaw dan, Jean Luc-Godard dan, Ansell Adams dan, Diane Arbus dan vs bir cok kisiden alintilar var. Butun bu isimler fotograf uzerine cok kafa yormus yazmis cizmis kisiler. Ustelik butun bu alintilardaki ortak nokta ciplaklik ve fotograf estetigi uzerine soylenmis sozler olmalari. Okumayi severim. Ustelik Istanbul Hukuk mezunu olmama ragmen bir sure Bilgi Universitesinde lisans ogrencilerine Fotograf ve Video dersleri de verdim. Dolayisiyla bu akademik tecrubeden de kaynakli farkli bir birikimim var diyelim! Geldi stüdyoya nasıl bir ruh halinde kişi? Ne diyorsunuz, Lütfen donunuzu çıkarın, iz bırakmasın mı? Sonra ne oluyor? Ne kadar şefkatli ve yumuşaksınız? Soyunun şuraya uzanın mı? diyorsunuz? Ne tür zorluklar yaşanıyor? Sonra neler oluyor? Ve son olarak fotoğrafların teslimi nasıl oluyor? Cekim gununden once zaten en az iki kere modelimle gorusuyorum. Cekime karar verildikten sonra oncelikle yaptigim diger yazili kullanma iznim olan cekimlere bakiyoruz. Nasil bir tarz uzerinde cekim olmali vs, modelin ozel istekleri konsepti vs var mi diye konusuyoruz. Sonraki bulusmamizda ki bu disarda bir ogle yada aksam yemegi yada bir icki de olabiliyor herseyden sohbet ediyoruz. Burada asil amac kisinin yalniz fotografci olarak degil insan olarak ta az bucuk beni tanimasi ve guven duymasi. Butun bunlar olduktan sonra genelde gercekten iyi ve sammimi bir ortam olusuyor. Cekim gunu geldiginde ise cekim mekaninda bir iki saat oncesinde bulusuluyor. İlk is model kendi getirdigi rahat bir bornoz vs giyip ic camasirlarini cikariyor ki teni rahatlasin fotograflarda izi cikmasin. İsterse kendine ait odada ve banyosunda dusunu aliyor son hazirliklerini yapiyor. İstedigi muzikleri caliyoruz bu arada. Genelde bir iki kadeh icki vs de iciliyor. Sonra zaten kendiliginden cekim basliyor.bu rada Modelim soyundugu zaman isik vs kontrolu yapmak icin gerekmedikce asla modelime direkt ciplak gozle bakmam. Ona sadece kameranin vizorunden bakarim. Bu tarz cekimlerde asla asistan kullanmam. Baslangicta tabii ki cok cekingen olan insanlar olabiliyor ama onlari da artik nasil isin havasina sokacagimi ogrendim. Ne yapmalari nasil poz vermeleri konusunda o anki isiga vs gore devamli onlari yonlendirip araliksiz direktifler veriyorum! Bu aslinda gercekten ozelikle model icin oldukca yorucu bir is. Cunku devamli vucudunu gergin dik tutmak, karnini iceri cekmek, nefeslerini bir sure tutmak vs gibi seyler yapmalarini istiyorum onlardan! Cok zorlanan nefesini, durusunu tutamayan da olabiliyor. O zamanda baska bir aci baska bir poz denemeye girisiyoruz. Simdi saka gibi gelecek ama gercekten ciddi olarak cekimlerden sonra iki uc gun sirt, bacak agrisi vs hissediliyor. Bu son soylediklerimde cok komik oldu. Duyanda estetik cerrahi operasyonu yapiyorum sanacak ama bu gercekten de boyle! Cekimlerden 10-15 gun sonra ise secilen fotograflar uzerinde son ayarlamalar vs yapildiktan sonra Fotograflar genelde dijital data olarak musteriye teslim ediliyor. Kagit baski, buyuk boy vs baski isteyenler icin de arica bu konularda yardimci oluyorum. Nasıl bir ailede büyüdünüz? Anne-baba neciydi? Ogretmen bir anne, Memur bir baba, benden uc yas buyuk bir kiz kardes ve benden mutesekkil tipik bir orta sinif Turk ailesi icinde buyudum. Çocukluğunuza dair nasıl kareler, sesler, renkler, kokular? Once mahalle aralarinda cete savaslari vs, sonra sadece los sinema salonlari, vizyona giren tum filmler, cizilmis kopyalarin solmus renkleri, eski bakimsiz sinemalarin kuf ve sidik karisimi kokulari. Çıplaklık hayatınızın doğal bir parçası mıydı, tam tersine asla kimse birbirini çıplak görmez miydi? Dedigim gibi orta sinif bir Turk aile ortaminda buyudum ve bu anlamda bir ciplaklik tabii ki mumkun ve dogru olan bir sey degildi. Su anda da sadece sevgilimin yaninda ve kendi ozel alanlarimda ciplaklik hayatimin dogal bir parcasi. Neden hukuk eğitimi aldınız, zorunuz neydi? Iste gunun sorusu! Zorum, cok akilli bir cocuk olarak o zamanki universite sisteminde tak diye ilk tercihte cok yuksek bir puanla Istanbul Hukugu kazanmamdi diyelim. Aslinda sinema TV okumak istiyordum ama onun yetenek sinavlari universite sinavlarindan sonra idi ve ben butun arkadaslarimin ayilip bayildigi Istanbul hukugu kazaninca 17 yasinda bir cocuk olarak aileme, arkadaslarima ve ogretmenlerime direnemedim! Okula girdim ve hukuk diplomami aldim! Sonra fotoğraf nereden çıktı? Okurken bir yandan da bir hukuk burosunda calistim ve hukugun asla vede asla bana gore olmadigini anladim. Aklim fikrim sinemadaydi. Fotografa da film cekemedigim icin basladim. Fotograf sinemaya nispeten cok ucuz ve tek basina yapabileceginiz bir sey.
Berlin bağlantınız nereden var? Ben ilk uzun metraj Filmim Bunu Gercekten Yapmali miyim? i hikayesi geregi almanca cektim ama aslinda almanca bilmiyorum! Hic Almanya da yasamadim. Orada akrabam vs de yok. Filmimde Istanbuldaki hikayesini anlattigim Petra ve diger oyuncum HEROLD su an Berlin de yasiyor. Bu yuzden cok sik Berlin e gidip geliyorum orada da fotograf cekimleri yapiyorum ayrica Berlinde gecen yeni bir uzun metraj film projesi uzerinde calisiyorum. Hayat mottonuz ne? Yarini planla ama bugunu yasa!.. ve hic birseyi gercekten ama gercekten erteleme! Baş ucunuzda ne tür kitaplar duruyor? Ben kitaplari okur ve hemen birilerine veririm. O yuzden arada bir tekrar dondugum basucu kitaplarim diye bir sey yok. Su an bir arkadasimin hediye ettigi James Ellroy un The Dudley Smith Trio sunu orijinal ingilizcesinden okumaya calisiyorum ve hic bir sey anlamiyorum! Elimde sozluk kivraniyorum. Acil olarak o da yapilmissa eger bir yerlerden Turkce cevirisini bulmaliyim. Kendi arkadaşlarınız arasında yaptığınız iş, bir geyik konusu mu? Sizi hiç tiye aldıkları, Bilmem kimi de çıplak görmüşsün dedikleri olmuyor mu? Hem de oyle bir geyik konusu ki anlatamam! Bir de Hukuk gecmisim, Universitede Hocaligim vs olunca is iyice cigrindan cikiyor. Universitede ders verirken de ogrencilerim icin buyuk bir merak ve eglenceli bir geyik konusuydum. Ama asil geyikler bu sene Antalya Altin Portakal da Ulusal Yarismada yer alan filmim Bunu Gercekten Yapmali miyim? in uzerinden dondu ve hala donuyor! Soyleki basrol oyuncum HEROLD oldukca siradisi bir karakter. Butun film boyunca yuzunde siyah lateks bir maske ile yer aliyor. Filmin Altin portakaldaki yarisma galasina, resmi basin toplantisina ve festivalin kapanisi vs her yere yuzunde siyah lateks bir maskeyle katildi! Tabii bu oradaki ortam icin oldukca absurd bir durumdu ve insanlar bizimle cok eglendiler. O yuzden her turlu geyik konusu olmaya alisigim ve bende en az geyigi yapanlar kadar egleniyorum. Modelleriniz arasında çok hoş bulduğunuz ve bir an aklınızdan sevişmeye geçirdiğiniz insanlar oldu mu? Daha once de soyledigim gibi gercekten de cekimde sadece fotograf kadrajina ve estetigine odakliyim. Ve benim bu durumum yuzde yuz modelime de yansir. Eglenceli ama son derecede saygili bir ortamda cekimleri bitiririz. Modelim bu konuda rahat olmasi ve bana guven duymasi cok onemlidir. Ama bu konuda oyle kati ahlakci bir tavrim da yok. Soyleki cekimler bittikten ve profesyonel anlamda is sona erdikten sonra eger karsilikli bir alaka dogarsa o zaman da kendimi geri cekmem! Tabiiki cok hos ve cekici insanlar da geliyor. Ama simdiye kadar bu anlamda cekim icin gelen kimseyle sonrasinda ozel bir yakinligim olmadi. Ama oncesinde ozel yakinligim olan o kadar cok insanin ciplak fotografini da cektim ki bu konu gercekten de biraz karisik! Sonucta yetiskin insanlariz ve olursa da bu konu kimseyi ilgilendirmez. Ama bu cekimler sayesinde cekim icin gelip sonrasinda cok iyi arkadasim olan ve sikca gorustugum bir cok insanla tanistimki bu da yaptigim bu isin en iyi taraflarindan biri. İnsan bedeniyle ilgili bizim bilmediğimiz farklı bir şey biliyor musunuz? Hayir sizin bilmediginiz farkli hic birsey bir sey bilmiyorum. Sadece gercekten insan bedeninin doga tarafindan cok ozel ve de cok guzel bir sekilde yaratildigini biliyorum. Hep aynı kanepe hijyenik mi? Hep ayni kanape diye bir sey yok, Studyomda cektigim fotograflarda kullandigim cam calisma masasi ve ahsap yemek masasi da var. Yasanan her mekanda oldugu gibi benim studyomda da kullandigim esyalarin her turlu rutin temizligi yapiliyor. Ustelik eminim sizde kendi evinizde kanapenizde birakin sadece ciplak uzanmayi daha bir dolu sey yapiyorsunuzdur. Ünlüler geliyor mu? Evet zaman zaman geliyorlar. Bedeninizle bu kadar barışık olmayı size öğreten kim? Bir sevgili mi? Hayir sadece cok erken yaslarda cok okuyan, cok seyreden bir cocuk olarak kendimi kesfetmem, vucudumu sevmem ve ona ozen gostermem bana bunu ogretti. Bunun yaninda fotograf ve film gibi gorselligin hakim oldugu islerle ugrasmam beni bu konuda zaman icinde daha da hassas kildi. Mesela
ben asla karanlikta sevismem! Ev ve studyom da aynalarla doludur! Tabii ki buda arkadaslarimin benim hakkimda yaptiklari bir baska geyigin ana konusunu olusturuyor. Neden biyografinize siyah beyaz bir fotoğrafınızı değil de, çıplak bir fotoğrafınızı koyuyorsunuz? Konsepte uysun diye mi? Yoksa ben güzel bir adamım, bakın bana demek için mi? Siyah Beyaz cektigim Ciplak Fotograflarin oldugu www.ifidare.com sitesinde konsept geregi benimde ciplak ve oldukca iyi sayilabilecek bir fotografim var. Gerci simdi zamansizliktan spora gidemedigim icin gobek yaptim! ve birkac sene oncesine ait olan o fotografi gordukce moralim bozuluyor! Ama bu ayni zamanda beni yeniden spora baslama konusunda motive eden bir durum! Ote yandan ben sadece ciplak fotograf cekmiyorum. Doga, Portre, Sehir ve Mimari fotograf calismalarimin oldugu www.ismailnecmi.com sitesinde giyinik! fotograflarim da var. Tüm bu yapılan iş teşhircilik mi sizce? Size gelenler teşhirci mi? Hayir ne yapilan bu is nede bana gelenlerin bir iki istisna disinda hicbir sekilde teshirci olmadiklarini dusunuyorum. Gozden kacirilmamasi gereken nokta bu cekimlerin sadece kisiye ozel yapildigi konusu. Teşhirci olmaktan bir sakınca var mı? Bence karsilikli riza oldukca yetiskinler arasinda olan hic bir seyde hic bir sakinca yok. Teshircilik de sizin kendi ozel mekanlarinizda bu cerceve de sizi izlemekten zevk alan yetiskin bir partnere yonelikse neden sakincali olsun? Ote yandan tabii ki toplum icinde diger insanlarin rizasi, izni gozetilmeksizin ozellikle resit olmayanlarin maruz kalabilecegi durumlar hic bir sekilde tasvip edilemez. Röportaj: Ayşe Arman aarman@hurriyet.com.tr Aralik 2008 NOT: Yukaridaki roportaj Hurriyet gazetesinin 20 Aralik 2008 tarihli baskisinda kisaltilarak yayinlanmistir.