Çemen (Trigonella foenum-graecum L.) ve Kimyon (Cuminum cyminum L.) Tohumlarının Çimlenmesi Üzerine Tohum Yaşı ve GA 3 Uygulamalarının Etkileri

Benzer belgeler
ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Đmge Đ. TOKBAY. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi

Tekirdağ koşullarında sıra aralığının bazı çemen (Trigonella foenum-graecum) populasyonlarının verim ve verim kriterleri üzerine etkisi

Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Derim Dergisi, 2008, 25(1):40-47 ISSN

T.C ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 21 (42): (2007) 36-42

Arpa (Hordeum vulgare L.) Bitkisinde Mikrobiyel Gübrelerin Çimlenme Üzerine Etkisinin Belirlenmesi. Çiğdem KÜÇÜK, Cenap CEVHERİ

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI KIŞLIK KIRMIZI MERCİMEK

Araştırma Makalesi (Research Article)

ISSN: Yıl /Year: 2017 Cilt(Sayı)/Vol.(Issue): 1(Özel) Sayfa/Page: Araştırma Makalesi Research Article

Rüveyde TUNÇTÜRK 1* Effects of Different Row Spacings on the Yield and Quality in Coriander (Coriandrum sativum L.) Cultivars

Baz ı Çemen (Trigonella foenum-graecum L.) Hatlar ı nda Farkl ı Ekim Normlar ı n ı n Verim ve Verim Özellikleri Üzerine Etkilerinin Ara ştı r ılmas ı

Biber Tohumlarında Canlılık Tespitine Yönelik Kullanılan Tetrazolium Test Metodunun Modifikasyonu

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 21 (42): (2007) 43-48

SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI BURÇAK (Vicia ervilia L.) HATLARININ OT VE TOHUM VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ

GÖREV YERLERİ(Tarih/Unvan/Kurum) Araştırma Görevlisi Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi

Bazı Ceviz (Juglans regia L.) Çeşitlerinin Çimlenme ve Çöğür (Anaçlık) Gelişme Performanslarının Belirlenmesi

Ghorbanli ve ark., 1999; Karaman, 1999; Singh ve ark.,1999; Mozaffari ve ark., 2000; Özel ve Demirbilek, 2000,, 2001; D antuono ve ark., 2002;, 2002;

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 21 (41): (2007)

FARKLI YETİŞTİRME ORTAMLARININ SERA VE İKLİM ODASI KOŞULLARINDA PATATES (Solanum tuberosum L.) MİNİ YUMRU ÜRETİMİNE ETKİLERİ

FARKLI GÜBRE KOMPOZİSYONLARININ ÇAYIN VERİM VE KALİTESİNE ETKİSİ. Dr. GÜLEN ÖZYAZICI Dr. OSMAN ÖZDEMİR Dr. MEHMET ARİF ÖZYAZICI PINAR ÖZER

T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

FARKLI HUMİK ASİT DOZLARININ AYÇİÇEĞİNİN (Helianthus annuus L.) ÇIKIŞ VE FİDE GELİŞİMİ ÜZERİNE ETKİLERİ

Humik Asit Uygulama Zamanı ve Dozlarının Kışlık Kolzada Verim ve Verim Öğelerine Etkileri

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 18 (33): (2004) 17-22

TANIMI VE ÖNEMİ Susam dik büyüyen tek yılık bir bitkidir. Boyu ( cm) ye kadar uzayabilir. Gövdeler uzunlamasına oluklu (karıklıdır) ve sık tüylü

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

Bazı Mısır Çeşitlerinde Verim ve Yem Değerleri Üzerine Bir Araştırma (1)

Flue Cured Tütün Çeşidinde Farklı Potasyum Formlarının Kaliteye Etkisi

DUFED 4(2) (2015) 77-82

ŞEKER PANCARI BİTKİSİNDE GÜBRELEME

The Effects of Different Phosphorous and Nitrogen Doses on the Yield and Quality of Fennel (Foeniculum vulgare Mill.) in Van Ecological Conditions

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 20 (39): (2006) 58-62

ÇİFTLİK GÜBRESİNİN FARKLI FORM VE DOZLARININ, ÇUKUROVA BÖLGESİ KOŞULLARINDA, TEK YILLIK ÇİM

YARASA VE ÇİFTLİK GÜBRESİNİN BAZI TOPRAK ÖZELLİKLERİ ve BUĞDAY BİTKİSİNİN VERİM PARAMETRELERİ ÜZERİNE ETKİSİ

SEÇİLMİŞ OĞULOTU (Melissa officinalis L.) HATLARININ ANKARA KOŞULLARINDA HERBA VERİMİ VE BAZI ÖZELLİKLERİNİN ARAŞTIRILMASI *

ANKARA TİCARET BORSASI AR-GE MÜDÜRLÜĞÜ SEKTÖR ARAŞTIRMALARI RAPOR NO:2 ANKARA NIN AYÇİÇEĞİ (ÇEREZLİK-YAĞLIK) PROFİLİ

ADİ FİĞ TESCİL RAPORU

Kaplı ve Kapsız Şeker Pancarı Tohumlarının Çimlenme, Çıkış ve Verim Bakımından İncelenmesi

Tritikale (xtriticosecale Wittmack) de Farklı Ekim Sıklıklarının Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkileri

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI ADİ FİĞ (VİCİA SATİVA L.) ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA *

Araştırma Makalesi (Research Article)

Bazı Yazlık Kolza (Brassica napus ssp. oleifera L.) Çeşitlerinde Fosforlu Gübrelemenin Verim ve Verim Öğeleri Üzerine Etkisi

Determination of Seed Rate on Winter Lentil (Lens culinaris Medik.) cv. Kafkas

Pamukta Muhafaza Islahı

İkinci Ürün Mısırda Farklı Potasyum Doz ve Su Stresi Koşullarının Kaldırılan N, P, K Miktarlarına Etkileri

Şanlıurfa Koşullarında Farklı Aspir Çeşitlerinin (Carthamus tinctorius L.) Uygun Ekim Zamanlarının Belirlenmesi

*Yaşar Tuncer KAVUT Ahmet Esen ÇELEN Ş. Emre ÇIBIK M. Ali URTEKİN

Effects of Cycocel Application Times and Doses on Yield, Yield Components and Protein Content of Chickpea

Haşhaşta (Papaver somniferum L.) Bazı Fizyolojik ve Morfolojik Özellikler ile Yağ ve Morfin Miktarının Belirlenmesi

Kabak Çekirdeği Kabuğu ve Pirolizinin Buğday ın Gelişimi ve Bitki Besin Elementi. İçeriklerine Etkisi EMRE CAN KAYA

DÜNYADA ve TÜRKİYE DE YEMEKLİK TANE BAKLAGİLLER TARIMI

Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 8 (1):78-83, 2013

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

Tescil Edilen Çeşitlerin Uygulamaya Aktarılması Bilgi ve İletişim Formu

Çarşamba Ovası nda Bazı Bodur Taze Fasulye Çeşitlerinin Verimliliklerinin Belirlenmesi. Adaptation of Dwarfing Fresh Bean Varieties on Çarşamba Plain

VERİM VE BAZI MORFOLOJİK ÖZELLİKLERİNE ETKİSİ* İmge TOKBAY ÖZCAN, Olcay ARABAC1

DEĞĐŞĐK AZOT DOZLARININ FLORADAN TOPLANAN KARABAŞ KEKĐK (Thymbra spicata var. spicata L.) in BAZI AGRONOMĐK VE KALĐTE ÖZELLĐKLERĐ ÜZERĐNE ETKĐSĐ

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 26 (2): (2012) 6-11 ISSN:

ANTALYA KOŞULLARINDA TURFANDA PATATES (Solanum tuberosum L.) YETİŞTİRİCİLİĞİNDE BAZI ÇEŞİTLERİN VERİM VE VERİM İLE İLGİLİ ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

İkinci Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Soya Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Van Gevaş Ekolojik Koşulların Da Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin İkinci Ürün Olarak Yetiştirilmesi

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 20 (40): (2006) 65-72

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 27 (1): (2013) ISSN:

ÇEREZLİK AYÇİÇEĞİ TESCİL RAPORU

Güneydoğu Anadolu Bölgesinde Yetiştirilen Farklı Buğday Tiplerinin Yaş Gluten Miktarları Bakımından Kalitelerinin Belirlenmesi

~_. TUBITAK. TÜRKiYE TARLA BiifıKiLERi ONGRESi Eylül 2011 BURSA. CiLT II

Farklı Sıra Arası ve Sıra Üzeri Mesafelerinin Kekik (Origanum vulgare var. hirtum) de Verim ve Verim Öğeleri Üzerine Etkisi

KURU İNCİR DÜNYA ÜRETİMİ TÜRKİYE ÜRETİMİ

Farklı Soya Fasulyesi (Glycine max L. Merr.) Hatlarının Bursa Ekolojik Koşullarında Bazı Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

ANTALYA KOŞULLARINDA PATATESTE FARKLI HASAT ZAMANLARININ VE BİTKİ SIKLIKLARININ BAZI AGRONOMİK ÖZELLİKLER ÜZERİNE ETKİSİ

BAHÇE BİTKİLERİNİN ÇOĞALTILMASI

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 26 (1): (2012) ISSN:

Şeker Mısırda Ekim Zamanı ve Yetiştirme Tekniğinin Hasıl Verim ve Bazı Özelliklere Etkisi

ANKARA ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTĠTÜSÜ YÜKSEK LĠSANS TEZĠ

KURU İNCİR. Hazırlayan Çağatay ÖZDEN T.C. Başbakanlık Dış Ticaret Müsteşarlığı İhracatı Geliştirme Etüd Merkezi

ORNEMENTAL HORTİKÜLTÜR &ÇİÇEK TASARIMI

Süt Tipi Oğlakların Doğum, 30. Gün ve 60. Gün Canlı Ağırlıkları Üzerine Sistematik Çevre Etmenlerinin Etkileri

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 19 (37): (2005) 13-20

Bazı Yem Bezelyesi Hat ve Çeşitlerinin Farklı Sıcaklıklarda Çimlenme ve Çıkış Performanslarının Belirlenmesi

IMI GRUBU AYÇİÇEĞİ TESCİL RAPORU

BUĞDAY YETİŞTİRİCİLİĞİ

2015 Ayçiçeği Raporu

Archived at

ANKARA TİCARET BORSASI AR-GE MÜDÜRLÜĞÜ SEKTÖR ARAŞTIRMALARI RAPOR NO:1 ANKARA NIN ASPİR BİTKİSİ PROFİLİ

T.C. SELÇUK ÜNĠVERSĠTESĠ FEN BĠLĠMLERĠ ENSTĠTÜSÜ

Kuru ve Sulu Koşullarda Farklı Bitki Sıklıklarının Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinde Verim ve Verim Öğelerine Etkileri

YERFISTIĞI (Arachis hypogaea L.) YETİŞTİRİCİLİĞİNDE FARKLI ÇEŞİTLER VE SIRA ÜZERİ MESAFELERE GÖRE TEK VE ÇİFT SIRALI EKİM YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

ÇUKUROVA KOŞULLARINDA BAZI Crambe TÜRLERİNİN VERİM ve YAĞ ORANLARININ SAPTANMASI *

ALBATROS YULAF ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

DEĞİŞİK AZOT DOZLARININ FLORADAN TOPLANAN KARABAŞ KEKİK (Thymbra spicata var. spicata) İN BAZI AGRONOMİK VE KALİTE ÖZELLİKLERİ ÜZERİNE ETKİSİ

Ç.Ü Fen Bilimleri Enstitüsü Yıl:2008 Cilt:17-3

Türk Tarım - Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi

Kimi Yembezelyesi Çeşitlerinde (Pisum arvense L.) Sıra Arası Mesafelerinin Tohum Verimi ile Bazı Verim Özelliklerine Etkisi Üzerinde Bir Araştırma

Bazı aspir genotiplerinin pas hastalığına karşı reaksiyonları hakkında ön çalışma 1

Amaranthus Türlerinin in vitro Çimlenmesi Üzerine Farklı Tuz Düzeylerinin Etkisi. Cenap CEVHERİ, Çiğdem KÜÇÜK

Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, Kasım 1999, Adana Cilt III, Çayır-Mera Yembitkileri ve Yemeklik Tane Baklagiller,

TEKİRDAĞ KOŞULLARINDA YETİŞTİRİLEN BAKLA (Vicia faba L) GENOTİPLERİNİN VERİM VE VERİM UNSURLARININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA Sinem KOÇ

Transkript:

TARIM BİLİMLERİ DERGİSİ 2008, 14 (1) 57-61 ANKARA ÜNİVERSİTESİ ZİRAAT FAKÜLTESİ Çemen (Trigonella foenum-graecum L.) ve Kimyon (Cuminum cyminum L.) Tohumlarının Çimlenmesi Üzerine Tohum Yaşı ve GA 3 Uygulamalarının Etkileri Arif İPEK 1 M. Demir KAYA 2 Bilal GÜRBÜZ 3 Geliş Tarihi: 31.10.2007 Öz: Bu çalışma 2002-2004 yılları arasında Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü laboratuarında yürütülmüştür. Materyal olarak Kimyon ve Gürarslan çemen tohumları kullanılmıştır. Araştırmada, tohum yaşının (yeni hasat edilen tohum, hasattan 3, 6, 9, 12, 15, 18, 21 ve 24 ay sonra) ve dört farklı GA 3 dozunun (kontrol (saf su), 100, 200 ve 400 ppm) kimyon ve çemen tohumlarının çimlenme oranına etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma sonuçları çemen tohumlarında çimlenme oranının %95.5-100.0, kimyon tohumlarında ise %18.5-79.0 arasında değiştiğini göstermiştir. Kimyonda tohum yaşı arttıkça çimlenme oranı önemli şekilde etkilenmiştir. Yaşlı kimyon tohumlarının çimlenme oranı GA 3 uygulamasıyla artmıştır. Çemende çimlenme, tohum yaşı ve GA 3 uygulamasından etkilenmemiştir. 100 ppm GA 3 uygulaması yaşlı kimyon tohumlarının çimlenme oranını arttırmada önerilebilir. Anahtar Kelimeler: Kimyon, Cuminum cyminum, çemen, Trigonella foenum-graecum L., tohum yaşı, GA 3, çimlenme Effects of Seed Age and GA 3 Application on Germination of Fenugreek (Trigonella foenum-graecum L.) and Cumin (Cuminum cyminum L.) Seeds Abstract: This study was conducted at the laboratory of Department of Field Crops, Faculty of Agriculture, University of Ankara, during 2002-2004. Cumin and fenugreek seeds of cv. Gürarslan were used as seed material. The aim of the research was to determine the effects of seed age (fresh, 3, 6, 9, 12, 15, 18, 21 and 24 months after harvest) and gibberellic acid doses (control (distilled water), 100, 200 and 400 ppm) on germination rate of cumin and fenugreek seeds. The result showed that germination rate of seeds varied in the range of 95.5-100.0% in fenugreek and 18.5-79.0% in cumin. Seed age and GA 3 significantly affected germination rate of cumin. Germination rate of aged seeds of cumin was enhanced with GA 3 application. Germination of fenugreek seeds were not significantly influenced by seed age and GA 3. The application of 100 ppm GA 3 should be advised to increase germination rate of naturally aged seeds of cumin. Key Words: Cumin, Cuminum cyminum, fenugreek, Trigonella foenum-graecum L., seed age, GA 3, germination Giriş Çemen ve kimyon ülkemizde kültürü yapılan önemli tıbbi bitkilerdir. Baklagiller (Fabaceae) familyasından olan çemenin 100 kadar türünün 50 tanesi ülkemizde bulunmaktadır. Ancak, sadece Trigonella foenum-graecum L. türünün kültürü yapılmaktadır. Çemen tek yıllık, 10-50 cm boylanan bir bitkidir (Seçmen ve ark. 2000). Ülkemizde Konya, Kayseri, Çankırı, Ankara, Gaziantep, Kahramanmaraş, Afyon, Şanlıurfa ve Hatay gibi illerde yetiştiriciliği yapılmaktadır. Ortalama 2000 ton üretimimizin yaklaşık 1000 tonu ihraç edilmektedir (Özdemir 1999, Özgüven ve ark. 2005). Çemen bitkisinin hem tohumları, hem de vejetatif aksamı değerlendirilmektedir. Tohumlarının bileşiminde %27 protein, %7-10 sabit yağ (%52 oleik asit, %40 linoleik asit), azotlu bileşikler, flavonoit, müsilaj ve kolin gibi maddeler bulunmaktadır (Akgül 1993). Öğütülmüş tohumları mutfaklarda, baharat karışımlarında, turşu, çorba, sos ve et ürünlerinde kullanılmaktadır. Pastırma üzerinde kaplanan karışımın önemli bileşeni de çemendir. Ayrıca, sucuk yapımında da kullanılmaktadır. Çemen adıyla üretilen ve olduğu gibi tüketilen karışımda yer alır (Akgül 1993, Çalık 1996). Tarımsal açıdan baklagil bitkisi olması nedeniyle havanın serbest azotunu toprağa bağlamakta 1 Ordu Üniv. Ziraat Fak. Tarla Bitkileri Bölümü-Ordu 2 T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Yenimahalle-Ankara 3 Ankara Üniv. Ziraat Fak. Tarla Bitkileri Bölümü-Ankara

58 TARIM BİLİMLERİ DERGİSİ 2008, Cilt 14, Sayı 1 ve böylece yeşil gübre bitkisi da olarak değerlendirilmektedir (Arslan ve ark. 1989). Apiaceae familyasından olan kimyonun (Cuminum cyminum) orijini Asya olarak bilinmekte ve ülkemizde Akdeniz Bölgesinde doğal olarak yetişmektedir (Zeybek ve Zeybek 1994). 2006 yılı verilerine göre 211.540 ha ekim alanında 12.000 ton üretimi yapılan kimyon (Anonim 2006), başta Konya olmak üzere Ankara ve Eskişehir illerinde yetiştirilmektedir (Kan ve Arslan 1998). Kimyon tohumları et, sucuk, pastırma, turşu, peynir ve salamura yapımında, ayrıca öğütülerek baharat olarak kullanılmaktadır. Uçucu yağı, et ve konserve sanayinde, peynircilikte, ilaç ve kozmetik sanayinde kullanılmaktadır (Arslan 1987). Halk hekimliğinde, kas gevşetici, midevi, gaz söktürücü, uyarıcı, yatıştırıcı, idrar söktürücü ve terletici etkilerinden dolayı kullanılmaktadır. Uçucu yağı anti bakteriyel etkilere sahiptir (Baytop 1984, Hornok 1992). Tohumluk, bitkiler kültüre alındığından beri, yaralanılan en önemli tarımsal girdilerden birisidir. Üretimdeki başarı öncelikle yetiştirilen bitkilerin tohumluk kalitesine bağlıdır. Tohumlukta canlılığın düşük olması, çıkışın zayıf olmasına ve istenilen sıklıkta bitkilerin çıkmamasına, dolayısıyla verimin düşmesine neden olmaktadır (Şehirali 2002). Çemen ve kimyon bitkilerinde tescilli çeşit olmaması veya az olması ve sertifikalı tohum üretiminin yapılmaması nedeniyle çiftçiler her sene ekecekleri tohumları kendileri temin etmektedirler. Bazı yıllarda tohum yetersizliği nedeniyle bir önceki yılın tohumları da kullanılabilmektedir. Ayrıca uygun olmayan depolama koşulları nedeniyle özellikle tohumlarda mantarların oluşması yanında, canlılık kayıpları da söz konusu olmaktadır. Gibberillinler tohum çimlenmesini artırmak ve dormansinin ortadan kaldırılması amacıyla kullanılmaktadırlar. Gibberillinler genellikle direk olarak tohumlara uygulanmakta ve çimlenmeyi arttırmaktadırlar. Hücre duvarlarındaki plastidleri arttırarak büyümeyi teşvik eder, karbonhidratları şekere dönüştürür ve hücre duvarındaki basıncı azaltır. Böylece hücre içerisine su alındığından hücre uzaması meydana gelmiş olur (Arteca 1996). Tohumlara gibberillin uygulaması, α-amilaz gibi, bir takım hidrolaz enzimlerinin üretimini de teşvik etmektedir (Taiz and Zeiger 1991). Ayrıca GA 3 kısa bitkilerin boyunu uzatırken, sap kalınlığını inceltmekte, yaprak alanını düşürmekte ve yaprakların yeşil renginin açılmasına neden olmaktadır. Çimlenme de ise özellikle yabani bitkilerin tohumlarında dormansinin kırılmasını ve çimlenme oranının artmasını sağlamaktadır. Kafi (2006), kimyon tohumlarının çimlenme oranının %87.5 olduğunu, ancak artan tuz konsantrasyonları ile çimlenme oranının %13.3-63.3 e düştüğünü bildirmiştir. İpek ve ark. (2005) Arctium lappa da yaşlı tohumlara GA 3 ve KNO 3 ın etkili olduğunu, Sarıhan ve ark. (2005) ise Plantago lanceolata L. da aynı büyüme düzenleyicilerinin yaşlı tohumlarda çimlenme oranını artırdığını tespit etmişlerdir. Watkinson and Pill (1998) yaşlı ve ön üşütme yapılmış Sorghastrum nutans tohumlarının çimlenmesi NaOCl ile artmamasına rağmen, GA 3 ile 67% oranında arttığını belirlemişlerdir. Yen ve Carter (1972) GA 3 ile ön uygulama yapılan sorgum tohumlarının düşük sıcaklıkta (10 o C) daha hızlı çimlendiğini ve erken ekimlerde daha erken çıkış sağladığını tespit etmişlerdir. Bu çalışmada kimyon ve çemen tohumlarında yaşlanma ile birlikte çimlenme oranındaki değişimler ve GA 3 in çimlenme oranına etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırmanın sonuçları, tohum yaşının çimlenme oranına etkileri bakımından, kimyon ve çemen tarımı yapan çiftçilere yardımcı olacaktır. Materyal ve Yöntem Bu çalışma 2002-2004 yılları arasında Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü laboratuarında yürütülmüştür. Araştırmada, bölüm deneme tarlasından 2002 yılında hasat edilen kimyon ve Bölümümüzce tescil ettirilen Gürarslan çemen çeşidi tohumları kullanılmıştır. Hasat edilen tohumlar oda koşullarında kese kağıtları içerisinde saklanmıştır. Tohumlar; taze tohum, hasattan sonra 3, 6, 9, 12, 15, 18, 21 ve 24 aylarda çimlenme oranları incelenmiştir. Taze tohumlarda, hasattan birkaç gün sonra çimlendirme yapılmıştır. Deneme dört tekerrürlü olarak ve her tekerrürde 50 tohum olacak şekilde petri kaplarında yürütülmüştür. Tohumlar, ilk hasat tarihinden başlamak üzere her üç ayda bir Berelex ticari isimli (tablette 1g GA 3) GA 3 kullanılarak hazırlanan 1000 ppm lik tampon çözeltiden farklı dozlarda (kontrol (saf su), 100, 200 ve 400 ppm) GA 3 solüsyonları içerisinde 6 saat süre ile bekletilmiştir. Kontrol tohumları ise saf suda 6 saat bekletilmiştir. Tohumlar petri kaplarında kurutma kâğıtları arasında 25 o C de çimlendirmeye konulmuştur. Çemen ve kimyon tohumları iklim dolabına (Sanyo- MLR 350 H) 16 saat ışık, 8 saat karanlık fotoperiyodunda 14 gün çimlenmeye bırakılmıştır. 14 gün sonunda çimlenen tohumlar sayılarak çimlenme oranı % olarak belirlenmiştir (Şehirali 1989). Araştırma tesadüf parsellerinde iki faktörlü olarak yürütülmüştür. Denemede elde edilen değerlerin varyans analizleri ve Duncan gruplandırmaları Mstat-C paket programı yardımıyla belirlenmiştir. Çimlenme oranının istatistik analizi yapılırken açı değerleri kullanılmış, çizelgelerde normal değerler verilmiştir.

İPEK, A., M. D. KAYA ve B. GÜRBÜZ, Çemen (Trigonella foenum-graecum L.) ve kimyon 59 (Cuminum cyminum L.) tohumlarının çimlenmesi üzerine tohum yaşı ve GA 3 uygulamalarının etkileri Bulgular Kimyonda tohum yaşı ve GA 3 uygulamalarına ait çimlenme oranına ilişkin değerler ve Duncan grupları Çizelge 1 de verilmiştir. Tohum yaşı ile GA 3 dozları arasındaki interaksiyon istatistiksel olarak %1 düzeyinde önemli bulunmuştur. Taze tohumlarda çimlenme oranı %56.0 iken, hasattan 24 ay sonraki tohumların çimlenme oranının %33.5 olduğu görülmektedir. Kimyonda çimlenme oranı hasattan 9 ay sonra artmış, 9 aydan daha yaşlı tohumlarda çimlenme oranında düşüş olduğu belirlenmiştir. En yüksek çimlenme oranı %79.0 ile 9. ay sonunda 100 ppm GA 3 uygulanan tohumlardan, en düşük çimlenme oranı ise %18.5 ile yeni hasat edilen tohumlara 200 ppm GA 3 uygulamasından elde edilmiştir. GA 3 genel ortalamaları %39.8-43.7 arasında değişmiş ve istatistiksel olarak %5 seviyesinde önemli çıkmıştır. 400 ppm GA 3 uygulamasının kimyon tohumlarında çimlenme oranını olumsuz etkilediği, diğer uygulamaların kontrolle aynı grupta yer aldığı görülmüştür. Çemende tohum yaşı ve GA 3 uygulamalarına ait çimlenme oranına değerleri ve Duncan grupları Çizelge 2. de verilmiştir. Çizelge 2. incelendiğinde, tohum yaşı ortalamaları istatistikî olarak önemli bulunmuştur. Ortalamalar %97.0-100 arasında değişmiştir. Tohum yaşlandıkça çimlenme oranı artmıştır (%97-100). Yeni hasat edilen çemen tohumlarında çimlenme oranı %97.0 olarak belirlenmiştir. Çizelge 1. Kimyonda tohum yaşı ve GA 3 uygulamalarına ait çimlenme oranı (%) değerleri ve Duncan grupları Tohum yaşı (ay) GA 3 uygulamaları Kontrol 100 ppm 200 ppm 400 ppm Ortalama Taze 56.0 cd 29.0 k-m 18.5 n 24.5 mn 32.0 d* 3 51.0 def 41.5 e-k 45.5 d-h 43.0 e-ı 45.3 bc 6 50.5 def 47.0 d-g 52.5 de 37.0 g-l 46.8 b 9 64.5 c 79.0 a 66.0 bc 76.0 ab 71.4 a 12 32.5 h-m 38.0 f-l 38.0 f-l 34.0 g-m 35.6 cd 15 30.0 ı-m 43.5 d-h 43.5 d-h 33.5 h-m 37.6 bcd 18 42.0 e-j 30.0 j-m 47.0 d-g 44.5 d-h 40.9 bcd 21 33.0 h-m 41.0 e-k 32.5 h-m 26.0 l-n 33.1 d 24 33.5 h-m 42.0 e-k 40.0 e-k 40.0 e-k 38.9 bcd Ortalama 43.7 1 43.4 1 42.6 12 39.8 2 *: Harfler %1, rakamlar %5 düzeyinde farklı grupları göstermektedir. Tohum yaşı LSD 0.01= 5.52; GA 3 uygulaması LSD 0.05= 1.64; interaksiyon LSD 0.01= 6.54 Çizelge 2. Çemende tohum yaşı ve GA 3 uygulamalarına ait çimlenme oranı (%) değerleri ve Duncan grupları Tohum yaşı (ay) GA 3 uygulamaları Kontrol 100 ppm 200 ppm 400 ppm Ortalama Taze 97.5 99.0 96.0 95.5 97.0 c* 3 98.5 99.0 99.0 100.0 99.1 b 6 100.0 100.0 100.0 99.5 99.9 a 9 99.5 100.0 100.0 100.0 99.9 a 12 100.0 100.0 100.0 100.0 100.0 a 15 99.5 100.0 100.0 100.0 99.9 a 18 100.0 100.0 100.0 100.0 100.0 a 21 100.0 100.0 100.0 100.0 100.0 a 24 100.0 100.0 100.0 100.0 100.0 a Ortalama 99.4 99.8 99.4 99.4 *: Harfler %1 düzeyinde faklı grupları göstermektedir. Tohum yaşı LSD 0.05= 1.99

60 TARIM BİLİMLERİ DERGİSİ 2008, Cilt 14, Sayı 1 Tartışma ve Sonuç Tohum yaşı ve GA 3 uygulamalarının çemen ve kimyon tohumlarının çimlenmesi üzerine etkilerinin incelendiği bu araştırmanın sonuçları topluca değerlendirildiğinde; çemende hasattan 24 ay sonrasına kadar olan tohumdaki yaşlanmanın çimlenme oranında önemli değişikliğe neden olmadığı, genel olarak %99 civarında çimlenme oranı elde edildiği belirlenmiştir. Kimyon tohumlarında ise çimlenme oranı hasattan sonra 9. aydaki tohumlarda en yüksek değere ulaşmıştır. 12. ayda çimlenme oranı yaklaşık %50 oranında azalmıştır. Bu durum kimyonda hasattan sonra tohum olgunlaşmasının devam ettiğini göstermektedir. Özellikle taze, hasattan sonra 3 ve 6. aylardaki değerler incelendiğinde, GA 3 uygulamalarının çimlenme oranını önemli şekilde azalttığı görülmektedir. Ancak bu durum 9 ay ve daha yaşlı tohumlarda farklı olmuştur. GA 3 uygulamaları, özellikle 100 ppm GA 3 ün, çimlenme oranını artırdığı belirlenmiştir. Bu çalışmada, kimyonda hasattan 9 ay sonra en yüksek çimlenme oranının elde edilmesi, bu türün tohumlarında hasattan sonra belirli bir süre tohum olgunlaşma süresinin geçmesi gerektiği göstermektedir. Sonuçlarımız özellikle Arctium lappa da yaşlı tohumlara çimlenme oranını arttırmak için GA 3 ve KNO 3 ın etkili olduğunu bildiren İpek ve ark. (2005), Arcilium minus da 10 ve 100 ppm de çimlenme oranı %100 olduğunu ve 1000 ppm de %60 a düştüğünü, a-amilaz enzim aktivitesinin de düşük konsantrasyonlarda daha yüksek olduğunu belirleyen Güneş (2000), Plantago lanceolata L. da aynı büyüme düzenleyicilerinin yaşlı tohumlarda çimlenme oranını artırdığını tespit eden Sarıhan ve ark. (2005) in sonuçlarıyla benzerlik göstermiştir. Ayrıca elde ettiğimiz sonuçlar doğal olarak yaşlanmış Sorghastrum nutans tohumlarında GA 3 uygulamasıyla çimlenmenin arttığını bildiren Watkinson ve Pill (1998) in sonuçlarını desteklemektedir. Sonuç olarak, Orta Anadolu da yaygın olarak yapılan kimyon tarımında, ekime kadar tohumlar 9 aydan fazla sürede depolanacaksa veya çimlenme oranı düşük olan kimyon tohumlarının çimlenme değerlerini artırmak amacıyla 100 ppm GA 3 uygulaması önerilebilir. Kaynaklar Akgül, A. 1993. Baharat Bilim ve Teknolojisi. Gıda Teknolojisi Derneği Yayınları. No. 15, Ankara. Anonim 2006. Tarım İstatistikleri Özeti. T.C. Başbakanlık Türkiye İstatistik Kurumu. Arslan, N. 1987. Kimyon üretimi ve ihracatı. V. Bitkisel İlaç Hammaddeleri Toplantısı, 15-17 Kasım 1984. s. 167-171, Ankara. Arslan, N., S. Tekeli ve T. Gençtan. 1989. Farklı ekim zamanlarının çemen bitkisinin verimine etkisi. VIII. Bitkisel İlaç Hammaddeleri Toplantısı Bildirileri. 19-21 Mayıs 1989. İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi, İstanbul. Arteca, R. N. 1996. Plant growth substances Principles and applications. Chapter 3: Chemistry, Biological Effecets and Mechanism of Action. P:66. Chapman & Hall 115. Fifty Avenue New York. NY, 10003. Baytop, T. 1984. Türkiye de Bitkiler ile Tedavi. İstanbul Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Yayınları, No: 3255, s. 520. Çalık, E. 1996. Buyotu (Trigonella foenum-graceum L.) nun kalite kriterlerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Gıda Mühendisliği Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi, Ankara. Güneş, T. 2000. Arcilum minus (HilL) Bernh. tohumlarına gibberellik asit uygulamasının çimleneme ve a- amilaz enzim aktivitesi üzerine etkisi. Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi 13(3): 589-598. Hornok, L. 1992. The Cultivation of Medicinal Plants. Cultivation and Processing of Medicinal Plants. Ed: L Hornok. Budapest, pp 289-290. İpek, A., E. O. Sarıhan and B. Gürbüz. 2005. Relationship between seed age and germination rate in great burdock (Arctium lappa). Indian Journal of Agricultural Sciences 75 (10): 691-692, Kafi, M. 2006. Cumin (Cuminum cyminum) Production and Processing. Science Publishers, 168 p. USA. Kan, Y. ve N. Arslan. 1998. Farklı ekim zamanlarının Konya yöresi kimyon populasyonlarının verim ve bazı özelliklerine etkisi üzerine araştırmalar. Proceedings of XII.th International Symposium on Plant Originated Crude Drugs, New Trends and Methods in Natural Products Research. May 20-22, Ankara, 132-137. Özdemir, B. 1999. Seçilmiş bazı çemen (Trigonella foenumgraceum L.) hatlarının verim ve verim öğeleri üzerinde araştırmalar. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. Özgüven, M., S. Sekin, B. Gürbüz, N. Şekeroğlu, F. Ayanaoğlu ve S. Erken. 2005. Tütün, tıbbi ve aromatik bitkiler üretimi ve ticareti. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongre 3-7 Ocak 2005, Ankara. Sarıhan, E.O., A. İpek, K.M. Khawar., M. Atak and B. Gürbüz. 2005. Role of GA 3 and KNO 3 in improving the frequency of seed germination in Plantago lanceolata L. Pak. J. Bot., 37(4): 883-887.

İPEK, A., M. D. KAYA ve B. GÜRBÜZ, Çemen (Trigonella foenum-graecum L.) ve kimyon 61 (Cuminum cyminum L.) tohumlarının çimlenmesi üzerine tohum yaşı ve GA 3 uygulamalarının etkileri Seçmen, Ö., Y. Gemici, G. Görk, L. Bekat ve E. Leblebici. 2000. Tohumlu Bitkiler Sistematiği. Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Kitaplar Serisi No: 116. İzmir. Şehirali, S. 1989. Tohumluk ve Teknolojisi, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara. s. 330. Şehirali, S. 2002. Tohumluk ve Teknolojisi. Fakülteler Matbaası, İstanbul. 464 s. Taiz, L. and E. Zeiger, 1991. Gibberelins. s:426-433.eds: L. Taiz and E. Zeiger. Plant Physiology. The Benjamin/Cummings Publishing Company, Inc. California 565 p. Watkinson, J.I. and W.G. Pill. 1998. Gibberellic acid and presowing chilling increase seed germination of Indiangrass (Sorghastrum nutans (L.) Nash.). HortScience 33(5): 849-851. Yen, S.T. and O.G. Carter. 1972. The effect of pretreatment with gibberellic acid on germination and early establishment of grain sorghum. Australian Journal of Experimental Agriculture and Animal Husbandry 12(59): 653 661. Zeybek, N. ve V. Zeybek, 1994. Kapalı Tohumlu Bitkiler Sistematiği. Ege Üniversitesi, Eczacılık Fakültesi, 2. Baskı, İzmir. İletişim adresi:. Bilal GÜRBÜZ Ankara Üniv. Ziraat Fak. Tarla Bitkileri Bölümü- Ankara Tel: 0 312 5961286 E-postal: gurbuz@agri.ankara.edu.tr