FASULYEDE EKĐM ZAMANININ BĐTKĐ BÜYÜMESĐ VE MORFOLOJĐK ÖZELLĐKLER ÜZERĐNE ETKĐSĐ

Benzer belgeler
ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Đmge Đ. TOKBAY. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı

EKĐM SIKLIĞININ FASULYEDE (Phaseolus vulgaris L.) VERĐM VE VERĐMLE ĐLGĐLĐ KARAKTERLERE ETKĐSĐ. Lütfullah ÖZCAN

Kuru Fasulyede Farklı Yaprak Alanı Tahminlerinin Karşılaştırılması

KURU FASULYEDE EKĐM ZAMANININ VERĐM VE VERĐM ÖGELERĐ ÜZERĐNE ETKĐSĐ. Meral YAMAN. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü P.K Menemen, Đzmir-TURKEY

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI KIŞLIK KIRMIZI MERCİMEK

ANKARA KOŞULLARINDA BEZELYE'DE (Pisum sativum L.) FARKLI EKĐM ZAMANLARININ VERĐM VE VERĐM ÖĞELERĐNE ETKĐLERĐ

SAMSUN KOŞULLARINDA BAZI FASULYE (Phaseolus vulgaris L.) GENOTİPLERİNİN TANE VERİMİ VE VERİMLE İLGİLİ ÖZELLİKLER BAKIMINDAN KARŞILAŞTIRILMASI

Bazı Bezelye (Pisum sativum L) Çeşitlerinin Tohum Verimi ve Verim Komponentlerinin Belirlenmesi

Şanlıurfa Koşullarında Farklı Aspir Çeşitlerinin (Carthamus tinctorius L.) Uygun Ekim Zamanlarının Belirlenmesi

SOYA FASULYESĐNDE BAKTERĐ (Rhizobium japonicum L.) AŞILAMASI ĐLE AZOTLU GÜBRE UYGULAMASININ VERĐM VE BĐTKĐDE TANE AĞIRLIĞI ÜZERĐNE ETKĐSĐ

KURU FASULYE ISLAH ÇALIŞMALARINDA TARTILI DERECELENDĐRME SĐSTEMĐNĐN KULLANILMASI

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 26 (1): (2012) ISSN:

ANTALYA KOŞULLARINDA PATATESTE FARKLI HASAT ZAMANLARININ VE BİTKİ SIKLIKLARININ BAZI AGRONOMİK ÖZELLİKLER ÜZERİNE ETKİSİ

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 18 (33): (2004) 17-22

KAHRAMANMARAŞ KOŞULLARINDA FARKLI BİTKİ SIKLIKLARININ KIŞLIK VE YAZLIK EKİLEN BAZI NOHUT ÇEŞİTLERİNDE

Kuru ve Sulu Koşullarda Farklı Bitki Sıklıklarının Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinde Verim ve Verim Öğelerine Etkileri

Tokat- Kazova Koşullarında Ekmeklik Buğday Çeşitlerinin (Triticum aestivum) Verim ve Diğer Özelliklerine Ekim Zamanının Etkisi

Fasulye (Phaseolus vulgaris L.)'de İlk Gelişme Döneminde Kök ve Toprak Üstü Organlarının Durumu

EKĐM ZAMANI VE BĐTKĐ SIKLIĞININ PAMUK VERĐMĐ ÜZERĐNE ETKĐSĐ

SAMSUN KOŞULLARINDA GELİŞTİRİLEN BAZI TEK MELEZ MISIR ÇEŞİTLERİ ÜZERİNE ARAŞTIRMALAR

KAHRAMANMARAŞ KOŞULLARINDA DEĞİŞİK KIŞLIK MERCİMEK (Lens culinaris Medic.) ÇEŞİTLERİNDE VERİM VE VERİM ÖZELLİKLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 25 (2): (2011) ISSN:

Effects of Cycocel Application Times and Doses on Yield, Yield Components and Protein Content of Chickpea

DİYARBAKIR ŞARTLARINDA ŞAHİN-91 VE SUR-93 ARPA ÇEŞİTLERİNDE UYGUN EKİM SIKLIĞININ BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yeni Geliştirilen Nohut Hatlarının Bornova Koşullarında Verim ve Bazı Tarımsal Özellikleri Üzerinde Araştırmalar

İkinci Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Soya Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Farklı Ekim Derinliklerinin Yem Bezelyesinin Verim ve Bazı Verim Özellikleri Üzerine Etkileri

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 22 (46): (2008) ISSN:

Ethephon un Tritikale de Tane Verimi, Protein Oranı ve Protein Verimine Etkisi

Farklı Ekim Zamanlarında Yetiştirilen Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinde Verim ve Verimle İlgili Bazı Özelliklerin Belirlenmesi

Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Koca Fiğ Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurları

T.C ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi. Nohutta Farklı Bitki Sıklıklarının Tane Verimi ve Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkileri

Bazı Soya Fasulyesi [Glycine max (L.) Merill] Çeşitlerinin Bursa Koşullarına Adaptasyonu Konusunda Bir Çalışma

Kahramanmaraş Koşullarında Farklı Mercimek (Lens culinaris Medic.) Genotiplerinde Bitki Sıklığının Verim ve Verim Unsurlarına Etkisinin Araştırması

Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 23 (49): (2009) ISSN:

Şeker Mısırda Ekim Zamanı ve Yetiştirme Tekniğinin Hasıl Verim ve Bazı Özelliklere Etkisi

Kimi Yembezelyesi Çeşitlerinde (Pisum arvense L.) Sıra Arası Mesafelerinin Tohum Verimi ile Bazı Verim Özelliklerine Etkisi Üzerinde Bir Araştırma

Geliş Tarihi:

EGE ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ (YÜKSEK LİSANS TEZİ)

YERFISTIĞI (Arachis hypogaea L.) YETİŞTİRİCİLİĞİNDE FARKLI ÇEŞİTLER VE SIRA ÜZERİ MESAFELERE GÖRE TEK VE ÇİFT SIRALI EKİM YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

ÖZET. İlhan TURGUT * Arzu BALCI **

RHIZOBIUM AŞILAMASI VE AZOT UYGULAMASININ NOHUTUN VERĐM VE VERĐMLE ĐLGĐLĐ KARAKTERLERĐNE ETKĐSĐ

Bazı Karnabahar Çeşitlerinin (Brassica oleracea var. botrytis) Verim, Kalite ve Bitki Özelliklerinin Belirlenmesi

Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 22 (46): (2008) ISSN:

Anahtar Kelimeler: Pamuk, Gossypium hirsutum L., Verim, Verim Unsurları, Lif Kalite Özellikleri

ISSN: Yıl /Year: 2017 Cilt(Sayı)/Vol.(Issue): 1(Özel) Sayfa/Page: Araştırma Makalesi Research Article

BAZI BAKLA (Vicia faba L.) POPULASYONLARININ BİTKİSEL ÖZELLİKLERİ VE TAZE BAKLA VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ

KESTANE (Castanea sativa Mill.) ÇOĞALTIMINDA EN UYGUN GÖZ AŞI YÖNTEMĐ VE ZAMANININ BELĐRLENMESĐ ÜZERĐNE ARAŞTIRMALAR

Nohutta İleri Generasyonlarda Tane Verimi ve Tane İriliği İçin Yapılan Seçimin Etkinliği Üzerine Bir Çalışma

Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü, Tokat 2. Turhal Tarım İlçe Müdürlüğü, Tokat 3

Ç.Ü Fen Bilimleri Enstitüsü Yıl:2008 Cilt:17-3

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI ADİ FİĞ (VİCİA SATİVA L.) ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA *

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 26 (1): (2012) ISSN:

Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, Kasım 1999, Adana Cilt III, Çayır-Mera Yembitkileri ve Yemeklik Tane Baklagiller,

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

Bazı İleri Aspir Hatlarının Eskişehir Koşullarındaki Performansları

MENEMEN EKOLOJĐK KOŞULLARINDA YETĐŞTĐRĐLEN KAPARĐ (Capparis spinosa L.) POPULASYONUNUN VERĐMĐ VE MORFOLOJĐK ÖZELLĐKLERĐ

Konya İlinde Fasulye Tarımında Karşılaşılan Problemler ve Çözüm Önerileri. The Problems and Suggestions to Dry Bean Farming in Konya Region

Farklı Olgunlaşma Dönemlerinde Hasat Edilen Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) Tohumlarının Bazı Özelliklerinin Belirlenmesi

Biological Diversity and Conservation. ISSN Online; ISSN Print 5/3 (2012) 48-53

Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 19 (37): (2005) 13-20

T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Tritikale (xtriticosecale Wittmack) de Farklı Ekim Sıklıklarının Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkileri

Rüveyde TUNÇTÜRK 1* Effects of Different Row Spacings on the Yield and Quality in Coriander (Coriandrum sativum L.) Cultivars

Farklı Soya Fasulyesi (Glycine max L. Merr.) Hatlarının Bursa Ekolojik Koşullarında Bazı Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Bazı İki Sıralı Arpa ve Ekmeklik Buğday Çeşitlerinde Azot ve CCC Dozlarının Tane Verimine Etkileri

ÇUKUROVA KOŞULLARINDA BAZI Crambe TÜRLERİNİN VERİM ve YAĞ ORANLARININ SAPTANMASI *

Patateste Genotip x Çevre İnteraksiyonları ve Yorumlanması

Samsun Ekolojik Koşullarında İlk Turfanda Taze Fasulye Yetiştiriciliğinde Bazı Çeşitlerin Performanslarının Belirlenmesi Üzerinde Bir Araştırma*

FARKLI YETİŞTİRME ORTAMLARININ SERA VE İKLİM ODASI KOŞULLARINDA PATATES (Solanum tuberosum L.) MİNİ YUMRU ÜRETİMİNE ETKİLERİ

Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi

Damla Sulama Yöntemi ile Sulanan Fasulyenin (Phaseolus vulgaris L.) Su Kullanım Özellikleri

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 19 (36): (2005)

*Yaşar Tuncer KAVUT Ahmet Esen ÇELEN Ş. Emre ÇIBIK M. Ali URTEKİN

Çarşamba Ovası nda Bazı Bodur Taze Fasulye Çeşitlerinin Verimliliklerinin Belirlenmesi. Adaptation of Dwarfing Fresh Bean Varieties on Çarşamba Plain

Determination of Seed Rate on Winter Lentil (Lens culinaris Medik.) cv. Kafkas

YARASA VE ÇİFTLİK GÜBRESİNİN BAZI TOPRAK ÖZELLİKLERİ ve BUĞDAY BİTKİSİNİN VERİM PARAMETRELERİ ÜZERİNE ETKİSİ

Ekmeklik Buğday Hatlarının (Triticum aestivum L.) Tane Verimi ve Kimi Agronomik Özelliklerinin Belirlenmesi

Kışlık Nohutta Tane Verimi, Biyolojik Verim ve Tane İriliği İçin Genotipik Değişkenlik ve Adaptasyon

Aspir (Carthamus tinctorius L.) de Farklı Azot ve Fosfor Dozlarının Verim ve Kalite Üzerine Etkileri

Bazı Makarnalık Buğday Çeşitlerinin (T.durum Desf.) Erbaa Şartlarında Adaptasyonlarının İncelenmesi

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi. Konya Koşullarında Bazı Aspir Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi

Bazı İki Sıralı Arpa (Hordeum vulgare conv. distichon) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurları ile Bazı Kalite Özellikleri Üzerine Bir Araştırma

Van Gevaş Ekolojik Koşulların Da Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin İkinci Ürün Olarak Yetiştirilmesi

(Unvanı, Adı ve Soyadı, Kurumu) (Unvanı, Adı ve Soyadı, Kurumu) (Unvanı, Adı ve Soyadı, Kurumu) (Unvanı, Adı ve Soyadı, Kurumu)

VE VERİM UNSURLARI ÜZERİNE ETKİSİ. Halil ÇELİK, Mustafa Ali KAYNAK

TEPE VE DAL ALMANIN BAKLANIN (Vicia faba L.) ÇİÇEKLENME VE BAKLA BAĞLAMA DURUMUNA ETKİSİ*

Mardin Kızıltepe Ekolojik Koşullarında Farklı Bitki Sıklıklarının Nohutta (Cicer arietinum L.) Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkisi

Bingöl Ekolojik Koşullarında Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Hat ve Çeşitlerinde Tohum Verimi ve Bazı Tarımsal Özelliklerin Belirlenmesi

BAZI PATATES ÇEŞİTLERİNİN ANA ÜRÜN VE TURFANDA ÜRETİM KOŞULLARINDAKİ PERFORMANSLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

AYÇĐÇEĞĐ BĐTKĐSĐNĐN FARKLI GELĐŞME DÖNEMLERĐNDE AZOTLU GÜBRELEMENĐN BAZI AGRONOMĐK ÖZELLĐKLERE ETKĐLERĐ. Şenay AYDIN

SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI BURÇAK (Vicia ervilia L.) HATLARININ OT VE TOHUM VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi. Nohutta Farklı Ekim Zamanlarının Tane Verimi ve Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkileri

AYÇİÇEĞİNDE (Helianthus annuus L.) GENETİK ERKISIR HATLARIN SEÇİMİ VE VERİM ÖGELERİNİN TOHUM VERİMİNE ETKİSİ

Bazı Sofralık Üzüm Çeşitlerinde Farklı Şarj Ve Yaprak Gübresi Uygulamalarının Gelişme, Üzüm Verimi Ve Kalitesine Etkileri Üzerinde Araştırmalar

Bazı Yerfıstığı (Arachis hypogeae L.) Çeşitlerinin Niğde Koşullarında Yetiştirilebilme Olanaklarının Belirlenmesi

Bazı Ekmeklik Buğday Çesitlerinde Farklı Tohum İriliklerinin Tane Verimi, Verim Öğeleri ile Kalite Üzerine Etkisi

Ahmet BALKAYA 2 M. Serhat ODABAŞ 3 BAHÇE 33 (1-2): ÖZET

Transkript:

ANADOLU, J. of AARI 7 (2) 1997, 51 65 MARA FASULYEDE EKĐM ZAMANININ BĐTKĐ BÜYÜMESĐ VE MORFOLOJĐK ÖZELLĐKLER ÜZERĐNE ETKĐSĐ Meral YAMAN Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü P.K. 9 35661 Menemen, ĐzmirTURKEY Hasan SEPETOĞLU Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bornova, ĐzmirTURKEY ÖZ : Bu çalışmada değişik ekim zamanlarının fasulyede bitki büyümesi ve morfolojik özellikler üzerine etkileri araştırılmıştır. Beş ekim zamanı (24 Nisan,15 Mayıs,20 Haziran,5 Temmuz,20 Temmuz) ile dört fasulye çeşidini (4F2072/4, Es855, 4F2629, Yerel populasyon) içeren deneme 1989 ve 1990 yıllarında yürütülmüştür. Araştırma sonucunda, ikinci ürün ekim zamanlarında bitkilerde olgunlukta bitki boyu, yan dal sayısı, boğum sayısı ve toprak üstü kuru madde ağırlığı artmıştır. Anahtar sözcükler : Fasulye, Phaseolus vulgaris (L.), çeşit, ekim zamanı, büyüme, morfolojik özellikler. THE EFFECT OF DIFFERENT PLANTING DATES TO PLANT GROWTH AND MORPHOLOGIC CHARACTERS IN DRY BEAN CULTIVARS ABSTRACT : In this study, the effect of different planting times on plant growth were evaluated with different bean cultivars. The experiments with five planting times (24/04,15/05 ; 20/06 ; 05/07 ; 20/07) and four dry bean cultivars (4F2072/4, Es855, 4F2629, Local population) were conducted in 1989 and 1990. It was detected that plant height, number of branches, number of nodes and plant dry matter weight were increased in second crop times. Keywords : Dry bean, Phaseolus vulgaris (L.), cultivar, planting time, growth, morphologic characters. GĐRĐŞ Yapısında protein ve karbonhidrat içermesiyle birlikte çeşitli mineraller, yağ ve bazı vitaminlerce de zengin olması nedeniyle insan beslenmesinde kuru fasulyenin (Phaseolus vulgaris L.) önemli bir yeri vardır. Birçok ülkede tarımı yapılan fasulyenin gelişme ve çiçeklenme dönemindeki ortalama sıcaklık isteği 2025 o C'dir (Şehirali, 1979). Fasulye yetiştiriciliğinde çimlenme, gelişme ve verim için en uygun sıcak ise 1827 o C olarak belirlenmiştir (Çetinel, 1986). Sıcaklık yükseldikçe çiçeklenme hızlanmakta ve bitki generatif döneme yeterince büyümeden girmektedir. Fasulyedeki gelişmenin çoğunlukla büyüme döneminin uzunluğuna bağlı olduğu, bitki büyümesi ile olgunluktaki kuru madde miktarının verim açısından önem taşıdığı bilinmektedir (White, 51

ANADOLU 7 (2) 1997 1981).Büyümenin verim üzerindeki bu önemli etkisi nedeniyle özellikle çiçeklenme döneminde bitkinin belirli bir vegetatif aksam oluşturması istenmektedir (Scully ve Wainess, 1988). Vegetatif büyüme süresi ile bitki boyu üzerine çevre koşullarınınn önemli etkisi vardır (Koinov ve Radkov, 1979). Özellikle vegetatif dönemden tane oluşumuna kadar olan sürede bitkideki kuru madde ağırlığının arttığını saptayan bazı araştırıcılar, bitkide tane ağırlığı ile tanede toplam azot miktarının çeşitlere göre de farklı olduğunu belirtmişlerdir (Granados ve ark.,1987). Bitkinin farklı gelişme dönemlerindeki sıcaklık, nem, gün uzunluğu, ışık yoğunluğu gibi iklim faktörleri değişeceğinden kuru madde miktarında da değişiklikler olmaktadır. Vegetatif gelişme üzerine en fazla sıcaklık ve gün uzunluğu etkili olmaktadır. Bu nedenle sıcaklık ve gün uzunluğuna hassas olan ve olmayan çeşitlerin belirlenmesi, bitkinin vegatatif aksamı arttırma bakımından önem taşımaktadır (Şehirali, 1979). Bu çalışmada, değişik ekim zamanlarının fasulye çeşitlerinde bitki büyümesi ve morfolojik özellikler üzerine olan etkileri araştırılmıştır. MATERYAL VE METOT Araştırmada dört çeşit (4F2072/4, Es855, 4F2629, Yerel populasyon) ile ana ve ikinci ürün koşullarını içeren beş ekim zamanı (24 Nisan, 15 Mayıs, 20 Haziran, 5 Temmuz, 20 Temmuz) incelenmiştir. Deneme bölünmüş parseller deneme desenine göre dört tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Parsellerde sıra arası 60 cm, sıra uzunluğu 5 m olan beş sıra yer almıştır. Farklı ekim zamanlarında dört çeşitteki büyüme farklılıklarını saptamak üzere, Çizelge 1'de verilen tarihlerde her parseldeki dördüncü sıradan rasgele on bitki örneği alınmıştır. On bitki üzerinde yapılan ölçüm ve değerlendirmeler aşağıda verilmiştir. Bitki boyu (cm) : Toprak yüzeyi ile bitkinin en üst tepe noktası arasındaki mesafe ölçülmüştür. Yan dal sayısı (adet/bitki) : Bitkilerin ana sapı dışındaki baklalı yan dalları sayılmıştır. Kök ve toprak üstü aksam kuru ağırlığı (g/bitki) : Kök boğazından kesilen bitkiler, 105 o C'de 12 saat kurutma dolabında tutulduktan sonra bitki ve kök tartımları yapılmıştır. Boğum sayısı (adet/bitki) : Olgunluk döneminde bitkinin ana sapındaki boğumlar sayılmıştır. 52

M. YAMAN ve H. SEPETOÐLU: FASULYEDE EKÝM ZAMANININ BÝTKÝ BÜYÜMESÝ VE MORFOLOJÝK ÖZELLÝKLER ÜZERÝNE ETKÝSÝ Verilerde F testine göre varyans analizi yapılmış, LSD değerleri kullanılarak gruplandırılmıştır. Çizelge 1. %50 çiçeklenme ve olgunluk tarihleri. Table 1. The dates of %50 flowering and maturity. %50 çiçeklenme tarihi %50 flowering dates Yıl (Year) Olgunluk tarihi Maturity dates Ekim zamanı 1989 1990 1989 1990 Planting time 24/04 10/06 15/06 20/10 13/10 15/05 28/06 03/07 18/10 11/10 20/06 17/08 16/08 02/11 23/10 05/07 09/09 31/08 18/11 28/10 20/07 13/09 09/09 15/11 06/11 BULGULAR VE TARTIŞMA Denemede ölçülen özellikler 1989 ve 1990 yılı ve yıl birleştirmesi olarak değerlendirilmiştir. Bitki boyu : Fasulyede çeşitlerin ortalaması olarak farklı ekim zamanlarında bitki boyunun vegetasyon sürecindeki değişimi Grafik 1'de verilmiştir. Grafik 1'de görüldüğü gibi ekim zamanları geciktikçe içeklenme dönemindeki bitki boylarının daha yüksek değerler aldığı ve 20 Temmuz ekiminde en yüksek değere ulaştığı görülmektedir. Ayrıca son ekim zamanı dışındaki tüm ekimlerde çiçeklenmeden olgunluk dönemine doğru bitki boylarındaki artış azalan şekilde de olsa devam ettiği dikkati çekmektedir. Fasulyede ekim zamanlarının ortalaması olarak farklı çeşitlerde bitki boyunun vegetasyon sürecindeki değişimi Grafik 2'de verilmiştir. Grafik 2'de çeşitlerdeki bitki boylarının vegetasyon dönemi boyunca yükseldiği ve çiçeklenmeden olgunluğa doğru olan boy artışının çeşitlerde benzer olduğu görülmektedir. Ayrıca 4F2072/4 çeşidindeki bitkilerin daha uzun uzun boylu olduğu göze çarpmaktadır. 53

ANADOLU 7 (2) 1997 40 BĐTKĐ BOYUPlant Height (cm) 20.06 05.07 30 15.05 24.04 20.07 20 10 0 Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim June July August September October AY(Month) Grafik 1.Bitki boyunun vegetasyon sürecindeki seyri (cm). Figure 1. Plant height in different planting time during vegetation period (cm). 40 4F2072/4 Pop. BÝTKÝ BOYUPlant Height(cm 30 20 10 Es855 4F2629 0 Haziran Temmuz Aðustos Eylül Ekim June July August September October AY (Month) Grafik 2. Fasulye çeşitlerinde bitki boyunun vegetasyon sürecindeki seyri (cm). Figure 2. Plant height in cultivars during vegetation period (cm). 54

M. YAMAN ve H. SEPETOÐLU: FASULYEDE EKÝM ZAMANININ BÝTKÝ BÜYÜMESÝ VE MORFOLOJÝK ÖZELLÝKLER ÜZERÝNE ETKÝSÝ Olgunluk dönemindeki bitki boyu değerleri Çizelge 2'de verilmiştir. Çizelge incelendiğinde; ekim zamanlarında en uzun boylu bitkilerin 20 Haziran ekilişlerinde olduğu görülmektedir. Đki yılın birleştirmesinde, en kısa boylu bitkiler 24 Nisan ekilişinden (30,14 cm) elde edilmiştir. Yıl birleştirmesinde yıl, ekim zamanı ve çeşitler arası farklar ile yıl x ekim zamanı ve yıl x çeşit interaksiyonları önemli bulunmuştur. Genelde ana ürün ekilişlerinde bitki boyunun daha fazla olduğu bilinmekte ise de çalışmamızda boy artışı ikinci ürünlerde meydana gelmiştir. Bu durum bir yerde 1990 yılında Nisan ve Mayıs aylarındaki ekilişlerde bitki boylarının düşük olmasından kaynaklanmaktadır. Çalışmamızda genelde vegetasyon süresinin en uzun olduğu ekim tarihlerinde bitki boyları da en fazla olmuştur. Bitkinin vegetatif süresi uzadıkça bitki boylarının arttığı çeşitli araştırıcılar tarafından saptanmıştır (Koinov ve Radkov, 1979; White, 1981). Çizelge 2. Bitki boyu (cm). Table 2. Plant height (cm). Konu (Treatment) Ekim zamanı Planting time Yıl (Year) 1989 1990 Ortalama Mean 24/04 36,98 ab 23,31 c 30,14 d 15/05 40,39 a 24,09 c 32,24 cd 20/06 39,26 a 37,10 a 38,18 a 05/07 32,94 c 36,89 a 34,92 b 20/07 35,09 bc 33,34 b 34,22 bc 4F2072/4 42,67 a 33,94 a 38,30 a Es855 35,69 b 30,53 b 33,11 b 4F2629 31,61 c 28,46 c 30,04 c Yerel populasyon (L.Pop.) 37,76 b 30,87 b 34,31b Ortalama (Mean) 36,93 30,95 33,94 LSD(%5) Ekim zamanı (Planting time) E.Z. x Çeşit (Pl. timexcultivar) 3,532 2,314 3,043 1,952 2,208 1,493 CV( %) 9,84 9,90 9,90 55

ANADOLU 7 (2) 1997 1989 ve 1990 yıllarında olduğu gibi iki yılın birleştirilmesinde çeşitlerdeki bitki boyu değerleri en yüksek 4F2072/4 (38,30 cm), en düşük 4F2629 (30,04 cm) çeşitlerinde saptanmıştır. Çalışmamızda bitki boylarının ekim zamanları ve çeşitlere göre değişmesi değişik araştırıcıların yaptığı araştırma sonuçlarını desteklemektedir (Akçin,1974; Koinov ve Radkov, 1979; Çiftçi ve Şehirali, 1984). Ayrıca bulgularımız bu özelliğin kalıtım derecesinin yüksek olmasına karşın büyük oranda çevre koşullarının etkisiyle de değişebildiğini açıklayan araştırıcıların sonuçlarıyla uyum içindedir (Tanaka ve Fujita, 1979 ; Çiftçi ve Şehirali, 1984). Yan dal sayısı : Olgunluk dönemindeki yan dal sayılarına ait değerler Çizelge 3'de verilmiştir. Çizelge 3.Yan dal sayısı (adet/bitki). Table 3. Branch number (number/plant). Konu (Treatment) Yıl (Year) Ekim zamanı Planting time 1989 1990 Ortalama Mean 24/04 6,13 3,70 e 4,91 c 15/05 6,85 4,41 d 5,63 b 20/06 6,68 6,90 a 6,79 a 05/07 6,61 6,36 b 6,48 a 20/07 6,71 4,97 c 5,84 b 4F2072/4 6,78 5,06 5,92 ab Es855 6,71 5,61 6,16 a 4F2629 6,21 5,18 5,69 b Yerel populasyon (Pop.) 6,69 5,23 5,96 ab Ortalama (Mean) 6,60 5,27 5,93 LSD(%5) Ekim zamanı (Planting time) E.Z. x Çeşit (Pl. timexcultivar) 0,4742 0,4598 0,3270 CV( %) 12,44 12,17 12,41 Đki yılın birleştirilmesinde yıl, ekim zamanı ve çeşitler arası farklar ile yıl x ekim zamanı interaksiyonu önemli bulunmuştur. Ekim zamanlarında en fazla yan dal 20 Haziran (6,79 ad./bitki) ile 5 Temmuz (6,48 ad./bitki) ekimlerindeki bitkilerde gerçekleşmiştir. Bu ekim 56

M. YAMAN ve H. SEPETOÐLU: FASULYEDE EKÝM ZAMANININ BÝTKÝ BÜYÜMESÝ VE MORFOLOJÝK ÖZELLÝKLER ÜZERÝNE ETKÝSÝ zamanlarındaki vegetasyon süreleri de diğer ekilişlerden uzun olmuştur. Dallanma her iki yılda ve yıl birleştirmesinde 24 Nisan'da en aza inmiştir. Çeşitlerdeki yan dal sayıları birbirine yakın çıkarken, 1990 yılındaki dal sayıları genel olarak ilk yıla göre daha düşük bulunmuştur. Ortalama değerler incelendiğinde, dallanmanın en fazla Es855 çeşidinde (6,16 ad./bitki) olduğu ; bunu Yerel populasyon ve 4F2072/4 çeşitlerinin izlediği görülmektedir. En az dal sayısı ise 4F2629 (5,69 ad./bitki) çeşidinde saptanmıştır. Fasulyede yan dalların çeşitlerde farklı sayıda oluştuğu Akçin (1974) ve Tanaka ve Fujita (1979) gibi araştırıcılar tarafından belirtilmiştir. Çalışmamızda özellikle 1990 yılında bitkilerin zayıf gelişmesi sonucunda yan dal sayısı değerleri düşük bulunmuştur. Araştırıcıların yıl ve çevre koşullarının bu özelllik üzerine etkili olduğu şeklindeki sonuçları bulgularımızla uyum içindedir. Toprak üstü kuru madde ağırlığı : Fasulyede çeşitlerin ortalaması olarak farklı ekim zamanlarında toprak üstü kuru madde ağırlığının vegetasyon sürecindeki değişimi Grafik 3'de verilmiştir. T. Ü. A. KURU AÐIRLIÐI(g/bitki) Plant DM (g/plant) 35 30 25 20 15 10 5 0 20.06 15.05 5.07 24.04 20.07 AY (Month) Haziran Temmuz Aðustos Eylül Ekim Kasým June July August September October November Grafik 3.Ekim zamanlarında toprak üstü kuru madde ağırlığının vegetasyon sürecindeki seyri (g/bitki). Figure 3. Plant dry matter in different planting time during vegetation period (g/plant). Grafik 3 incelendiğinde, bitkilerin vegetasyon sürecindeki toprak üstü kuru ağırlıkları tüm ekim zamanlarında çıkıştan olgunluğa kadar artış göstermiş, ekim zamanı 57

ANADOLU 7 (2) 1997 geciktikçe çiçeklenmeden olgunluğa doğru kuru madde artış hızı azalmıştır. Toprak üstü kuru ağırlıklar 20 Haziran ekiminde en yüksek değere çıkmış, 20 Temmuz ekiminde ise en düşük değeri göstermiştir. Fasulyede ekim zamanlarının ortalaması olarak farklı çeşitlerde toprak üstü kuru madde ağırlığının vegetasyon sürecindeki değişimi Grafik 4'de verilmiştir. Grafik 4'de tüm çeşitlerin vegetasyon sürecindeki toprak üstü kuru ağırlıklarının olgunluğa kadar artış gösterdiği, Es855 çeşidinde bu değerin tüm vegetasyon sürecinde düzenli bir artış gösterdiği ancak diğer çeşitlerde çiçeklenmeden itibaren kuru madde ağırlıklarındaki artış hızının biraz azaldığı gözlenmektedir. 30 T.Ü.A. KURU AÐIRLIÐI (g/bitki)plant DM (g/plant) 25 20 15 10 5 0 Haziran June Temmuz July Aðustos August Eylül September 4F2629 AY (Month) Es855 Pop. 4F2072/4 Ekim October Grafik 4. Çeşitlerde toprak üstü kuru madde ağırlığının vegetasyon sürecindeki seyri (g/bitki). Figure 4. Plant height in cultivars during vegetation period (g/plant). Olgunluk dönemindeki toprak üstü kuru madde ağırlık değerleri Çizelge 4'de verilmiştir. Đki yılın birleştirilmesinde yıl, ekim zamanı ve çeşitler arası farklar ile yıl x ekim zamanı interaksiyonu önemli bulunmuştur. Çizelge incelenecek olursa ; gerek yıllar 58

M. YAMAN ve H. SEPETOÐLU: FASULYEDE EKÝM ZAMANININ BÝTKÝ BÜYÜMESÝ VE MORFOLOJÝK ÖZELLÝKLER ÜZERÝNE ETKÝSÝ gerekse yıl birleştirmesinde 20 Haziran ekiminin ilk, 20 Temmuz ekiminin ise son grupta bulunduğu görülmektedir. Bu özelliğin çevre faktörlerinin etkisiyle değiştiğini saptayan Tanaka ve Fujita (1979)'nın bulguları çalışma sonucumuzla uyum göstermektedir. Çeşitlerde Es855 en fazla toprak üstü kuru ağırlığı ile ilk sırayı almış ; diğerleri ise birbirine yakın değerlerle bunu izlemiştir. Çeşitlerin bu özellik bakımından farklı grup oluşturmaları diğer araştırıcıların bulgularıyla uyum içindedir (Granados ve ark.,1987). Çalışmamızda 20 Haziran ve 5 Temmuz ekimlerinde toprak üstü kuru ağırlığı ile beraber vegetatif büyüme süresi ve yan dal sayılarında artış olmuştur. Acosta ve Rosales (1989), vegetatif büyüme süresi uzun olan çeşitlerin kuru madde miktarlarında da artış olduğunu saptamıştır. Granados ve ark.(1987) ise çeşitler arasındaki bu farkın net asimilasyon alanı ile ilişkili olduğunu belirtmiştir. Çizelge 4. Toprak üstü kuru madde ağırlığı (g/bitki). Table 4. Plant dry matter (g/plant). Konu (Treatment) Yıl (Year) Ekim zamanı (Planting time) 1989 1990 Ortalama Mean 24/04 28,08 ab 13,91 c 20,99 b 15/05 31,74 a 15,53 c 23,63 b 20/06 32,56 a 35,09 a 33,83 a 05/07 23,15 bc 26,10 b 24,63 b 20/07 20,02 c 12,66 c 16,34 c 4F2072/4 25,39 18,60 b 21,99 b Es855 29,88 23,86 a 26,87 a 4F2629 25,37 21,00 ab 23,18 b Yerel populasyon (Pop.) 27,81 19,19 b 23,50 b Ortalama (Mean) 27,11 20,66 23,88 LSD(%5) Ekim zamanı (Planting time) E.Z. x Çeşit (Pl. timexcultivar) 4,954 5,999 3,626 3,685 3,069 CV( %) 29,28 27,56 28,92 Kök kuru madde ağırlığı : 59

ANADOLU 7 (2) 1997 Fasulyede çeşitlerin ortalaması olarak farklı ekim zamanlarında kök kuru madde ağırlığının vegetasyon sürecindeki değişimi Grafik 5'de verilmiştir. Grafik 5'de vegetasyon dönemi boyunca bitkideki kök kuru ağırlıkları 20 Haziran'da en yüksek, 20 Temmuz'da ise en düşük değerde olmuştur. Đkinci ürünlerde ekim tarihleri geciktikçe kök kuru ağırlıkları azalmıştır. Ayrıca ana ürünlerdeki kök kuru ağırlıkları olgunlaşmaya kadar hızı azalmakla birlikte artmasına karşın ikinci ürünlerdeki artış çiçeklenme dönemine kadar hızla devam etmiş; daha sonraki dönemde belirgin bir artış gözlenmemiştir. 2 KÖK KURU AÐIRLIÐI (g/bitki)root DM (g/plant) 1,5 1 0,5 0 15.05 24.04 20.06 05.07 20.07 AY(Month) Haziran Temmuz Aðustos Eylül Ekim Kasým June July August September October November Grafik 5 Ekim zamanlarında kök kuru madde ağırlığının vegetasyon sürecindeki seyri (g/bitki). Figure 5. Root dry matter in different planting time during vegetation period (g/plant). Fasulyede ekim zamanlarının ortalaması olarak farklı çeşitlerde kök kuru madde ağırlığının vegetasyon sürecindeki değişimi Grafik 6'da verilmiştir. Grafik 6'da çeşitlerdeki kök kuru madde artışı çiçeklenmeye kadar benzer olmasına rağmen olgunluk döneminde farklılık göstermiştir.4f2629 çeşidi kök kuru madde ağırlığı bakımından diğerlerinden daha üstün bulunmuştur. 60

M. YAMAN ve H. SEPETOÐLU: FASULYEDE EKÝM ZAMANININ BÝTKÝ BÜYÜMESÝ VE MORFOLOJÝK ÖZELLÝKLER ÜZERÝNE ETKÝSÝ 1,6 4F2629 KÖK KURU AÐIRLIÐI (g/bitki)root DM (g/plant) 1,4 1,2 1 0,8 0,6 0,4 0,2 0 AY (Month) 4F2072/4 Haziran Temmuz Aðustos Eylül Ekim June July August September October Grafik 6. Çeşitlerde toprak üstü kuru madde ağırlığının vegetasyon sürecindeki seyri (g/bitki). Figure 6. Root dry matter in cultivars during vegetation period (g/plant). Es855 Pop. Olgunluk dönemindeki kök kuru madde ağırlıklarına ait değerler Çizelge 5'de verilmiştir. Đki yılın birleştirilmesinde yıl, ekim zamanı ve çeşitler arası farklar ile yıl x ekim zamanı interaksiyonu önemli çıkmıştır. Yıllar ortalamasında 20 Haziran (1,65 g/bitki) ve 15 Mayıs (1,64 g/bitki) birinci, 24 Nisan (1,39 g/bitki) ve 5 Temmuz (1,22 g/bitki) ikinci, 20 Temmuz (0,88 g/bitki) ise sonuncu gruba girmiştir. Çalışmamızda kök ağırlıkları yıllara göre değişmiştir. Aynı yaklaşımda Fiscus (1981), kök ağırlığı üzerine toprak yapısı ve sulamanın önemli etkisi olduğunu belirleyerek bu özellik üzerine çevre koşullarının önemli rolü olduğunu vurgulamıştır. Çeşitlerin gruplamasında 4F2629 birinci sırada bulunmuş, Yerel populasyon son sırada yer almıştır. Subhadrabandhu ve ark. (1978), sera koşullarında inceledikleri fasulye çeşitlerinde farklı kök ağırlıkları elde etmişlerdir. Çalışmamızda kök kuru ağırlıklarının olgunlaşma süresi kısa olan ekim zamanlarında daha düşük değerlerde olması bir yerde vegetatif gelişmenin daha kısa sürede tamamlanmasından kaynaklanmaktadır. Vegetasyon süresi ile kök gelişmesi arasındaki ilişki Labuda ve Kossowski (1989) tarafından da irdelenmiş, çalışma sonucumuz bu araştırıcıların bulgularıyla paralellik göstermiştir. Çizelge 5. Kök kuru ağırlığı (g/bitki). 61

ANADOLU 7 (2) 1997 Table 5. Root dry matter (g/plant). Konu (Treatment) Yıl (Year) Ekim zamanı (Planting time) 1989 1990 Ortalama Mean 24/04 1,79 ab 0,99 b 1,39 b 15/05 1,97 a 1,32 ab 1,64 a 20/06 1,61 b 1,69 a 1,65 a 05/07 1,17 c 1,27 b 1,22 b 20/07 1,13 c 0,64 c 0,88 c 4F2072/4 1,45 1,14 b 1,30 bc Es855 1,61 1,20 ab 1,40 ab 4F2629 1,65 1,31 a 1,48 a Yerel populasyon (Pop.) 1,42 1,07 b 1,25 c Ortalama (Mean) 1,53 1,18 1,35 LSD(%5) Ekim zamanı (Planting time) E.Z. x Çeşit (Pl. timexcultivar) 0,2532 0,4062 0,1611 CV( %) 21,27 21,48 21,53 0,2267 0,1295 Toprak üstü aksam ve kök kuru ağırlıklarının gerek ekim zamanları gerekse çeşitler üzerinden grafikleri incelendiğinde sonuçların birbirleriyle uyum içinde olduğu gözlenmektedir. Benzer durum Granados ve ark.(1987)'nın çalışmalarında da saptanmıştır. Araştırıcılar bitki kuru ağırlığının kök kuru ağırlığı ile önemli ilişkisi bulunduğunu açıklamışlardır. Boğum sayısı : Olgunluk dönemindeki bitkide boğum sayısı değerleri Çizelge 6'da verilmiştir. Olgunluktaki boğum sayıları ikinci ürünlerde ana ürünlere göre daha fazla olmuştur. Đki yıl birleştirmesinde ikinci ürün ekilişleri kendi içinde incelendiğinde, ekim zamanı geciktikçe ortalama değerlerde düşüş olduğu dikkati çekmektedir. Her iki yılda ve ortalama değerlerde en fazla boğum 4F2072/4 çeşidinde görülmüş, bunu Yerel populasyon izlemiştir. Bu sayı 4F2629 çeşidinde en aza inmiştir. Olgunluktaki boğum sayılarının çeşitlere göre değişiklik göstermesi son derece doğaldır. Bulgularımız bu konuda genotipik farklılıkların olduğunu ortaya koyan araştırıcıların bulguları ile uyum içindedir (Tanaka ve Fujita, 1979 ; Nienhus ve Singh, 1985). 62

M. YAMAN ve H. SEPETOÐLU: FASULYEDE EKÝM ZAMANININ BÝTKÝ BÜYÜMESÝ VE MORFOLOJÝK ÖZELLÝKLER ÜZERÝNE ETKÝSÝ Çizelge 6. Boğum sayısı (adet/bitki). Table 6. Node number ((number/plant). Konu (Treatment) Yıl (Year) Ekim zamanı Planting time 1989 1990 Ortalama Mean 24/04 5,38 c 5,53 c 5,46 c 15/05 6,34 b 6,52 b 6,43 b 20/06 7,27 a 7,70 a 7,48 a 05/07 7,06 a 7,70 a 7,38 a 20/07 7,08 a 7,44 a 7,26 a 4F2072/4 6,81 a 7,35 a 7,08 a Es855 6,51 bc 6,90 bc 6,70 bc 4F2629 6,46 c 6,68 c 6,57 c Yerel populasyon (Pop.) 6,73 ab 6,99 b 6,86 b Ortalama (Mean) 6,63 6,98 6,80 LSD(%5) Ekim zamanı (Planting time) E.Z. x Çeşit (Pl. timexcultivar) 0,4445 0,2571 0,3479 0,2340 0,2676 0,1715 CV( %) 6,09 5,26 5,67 Çalışmamızda ikinci ürün ekilişlerindeki boğum sayıları daha fazla olmuştur. Bu sonuçlar, çok değişken bir özellik olan boğum sayısı üzerinde çevre koşullarının etkili olduğunu saptayan araştırıcıların (Nienhus ve Singh, 1985 ; Yourstone ve Wallace, 1990) bulgularını doğrulamaktadır. Bu özelliğe benzer şekilde ikinci ürün olarak ekilen bitkilerde boğum sayısı ile bitki boyu ve yan dal sayılarında artış olmuştur. Bu çalışma, bitkideki boğum sayısı ile bitki boyu ve yan dal sayısı arasında olumlu ilişki bulan araştırıcıların bulgularını destekler niteliktedir (Davis ve Fraizer, 1966). LĐTERATÜR LĐSTESĐ 63

ANADOLU 7 (2) 1997 Acosta, G.J.A., and S.R. Rosales. 1989. Biomass and its components in indeterminate bean varieties. p. 97106. In : G.J.A. Acosta (ed.). Improving resistance to environmental stress in beans through genetic selection for carbonhydrate partitioning, water use efficiency and efficiency of biological nitrogen fixation. Akçin, A. 1974. Erzurum şartlarında yetitirilen kuru fasulye çeşitlerinde gübreleme, ekim zamanı ve sıra aralığının tane verimine etkisi ile bu çeşitlerin bazı fenolojik, morfolojik ve teknolojik karakterleri üzerinde bir araştırma.atatürk Üni. Zir. Fak. Yay. No.157. Erzurum. Çetinel, T. 1986. Sebze tarımı. Eskişehir Zirai Araştırma Enstitüsü. Eskişehir. Çiftçi, C.Y., ve S. Şehirali. 1984. Fasulya (Phaseolus vulgaris L.) çeşitlerinde değişik özelliklerin fenotipik farklılıklarının saptanması.ankara Üni. Fen Bil. Ens. Yay. TB. 4. Ankara. Davis, D.W., and W.A. Fraizer. 1966. Inheritance of some growth habit components in certain types of bush lines of Phaseolus vulgaris L. Proc. Amer. Soc. Hort. Sci. 88 : 384 392. Fiscus, E.L. 1981. Analysis of the component of area growth of bean root system. Crop Sci. 21 : 909913. Granados, A.R., D.M. Ortega, and L.G. Zarate. 1987. Dry weight and nitrogen content in plant organs and their influence on bean yield and seed protein content. Revista Chapingo. 1112 (5455) : 4752. Koinov,G., and P. Radkov. 1979. The effect of cultivar and ecological conditions on yield and quality of Phaseolus vulgaris. Rasteniev'dni Nauki. 16 (9/10) :516. Labuda, H., and M. Kossowski. 1989. The effect of sowing date on the yield of milkystage broad beans. Horticultural Abst. 60 (10) : 8112. Nienhus, J., and S.P. Singh. 1985. Effects of location and plant density on yield and architectural traits in dry beans. Crop Sci. 25 : 579584. Scully, B., and J.G. Wainess. 1988. Ontogeny and yield response of common and tepary beans to temperature. Agron. J. 80 (6) : 921925. 64

M. YAMAN ve H. SEPETOÐLU: FASULYEDE EKÝM ZAMANININ BÝTKÝ BÜYÜMESÝ VE MORFOLOJÝK ÖZELLÝKLER ÜZERÝNE ETKÝSÝ Subhadrabandhu,S.,M.W. Adams, and D.A. Reicosky. 1978. Abscission of flowers and fruits in Phaseolus vulgaris L. I. Cultivar differences in flowering pattern and abscission. Crop Sci. 18 : 893896. Şehirali, S.1979. Yemeklik tane baklagiller. I. Fasulye (Phaseolus vulgaris L.). Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı. Ziraat Đşleri Genel Müdürlüğü Yayınları. Ankara. Tanaka, A., and K. Fujita. 1979. Growth, photosynthesis and yield components in relation to grain yield of the field bean. Journal of the Faculty of Agriculture Hokkaido Unv. 59 (2):145238. White, J.W. 1981. A quantitative analysis of the growth and development of bean plants (Phaseolus vulgaris L.). Berkeley Unv. of California. Department of Botany. p. 286. Yourstone, K.S., and D.H. Wallace. 1990. Effects of photoperiod and temperature on rate of node development in indeterminate bean. Jour. Amer. Soc. Hort. Sci. 115 (5) : 824 828. 65