Müziğin Sihirbazları: Music Alchemists: Beethoven Dvorak& Christian Vásquez, șef I conductor Julian Steckel, viyolonsel I violoncello A. Dvorak L. van Beethoven Viyolonsel Konçertosu, Si minör, Op.104 Concerto for Violoncello in B minor, Op.104 Senfoni No.6, Fa majör, Op.68 Pastoral Symphony No.6 in F major, Op.68 Pastorale 6 Aralık December, 2014 Cumartesi Saturday, 20.00 Bilkent Konser Salonu Concert Hall
Değerli Dinleyicilerimiz, Gittikçe artan sayılarla yeni dinleyicilerimizin aramıza katılmasından mutluluk ve gurur duyuyoruz. İzleyicilerimizin beğenilerini içten alkışlarıyla sergilemeleri, bizler için paha biçilmez bir destek. Konserlerimizde ses ve görüntü kaydı yapılmaktadır. Seslendirilen eserlerin bazıları birkaç bölümden oluşmaktadır. Eserin tümü bittikten sonra alkışlamanız bizlere kolaylık sağlayacaktır. Aynı nedenle konser esnasında cep telefonlarınızı tamamen kapatmanızı ve flaşla fotoğraf çekmemenizi rica ederiz. Dear Listeners, We are happy and proud to perform to a growing audience. The applause we receive from the audience is an invaluable expression of appreciation. All our concerts are audio-visually recorded. Some of the works performed by the artists are composed of several parts. It would be highly convenient if the listeners hold their applause until the end of the work. For the same reason, we kindly ask our listeners to turn off their cell phones and not to take any photographs with flash during the concert. Program A. Dvorak Viyolonsel Konçertosu, Si minör, Op.104 Concerto for Violoncello in B minor, Op.104 I. Allegro II. Quasi improvisando: Adagio ma non troppo III. Finale: Allegro moderato ara interval L. van Beethoven Senfoni No.6, Fa majör, Op.68 Pastoral Symphony No.6 in F major, Op.68 Pastorale I. Allegro ma non troppo II. Andante molto moto III. Allegro IV. Allegro V. Allegretto Zorunlu durumlarda program değişikliği yapılabilir. Programs may be subject to changes due to reasons beyond our control.
Christian Vásquez, şef conductor Christian Vásquez, 2013-14 sezonunun başında Stavanger Senfoni Orkestrası nın birinci şefi olmuş ve dört yıllık çalışmalarına Ağustos 2013 te orkestranın yeni salonunda Mahler in 2. Senfoni siyle başlamıştır. Aynı zamanda Venezüella Teresa Carreño Gençlik Orkestrası nın Müzik Direktörü olan Vásquez, 2013 yılında El Sistema bursuyla Salzburg Festivali ne giden orkestrayı yönetmiştir. Christian Vásquez, Ekim 2009 da Avrupa daki ilk performanslarından birinde Gävle Senfoni yle ilk kez sahneye çıkmasının ardından 2010-13 yılları arasında bu orkestrada konuk birinci şef olarak görev yapmıştır. Yakın geçmişte Vásquez, Filarmoni Orkestrası, Viyana Radyo Senfoni Orkestrası, Alman Radyo Filarmoni Saarbrücken Kaiserslautern, Rusya Devlet Senfoni ve Singapur Senfoni yi yönetmiştir. Vásquez in ortak çalışmalar yaptığı diğer orkestralar arasında, Fransız Radyo Filarmoni, Toulouse Ulusal Orkestrası, Residentie Orkest, İsrail Filarmoni, (Ottawa) Ulusal Sanatlar Merkezi Orkestrası ve Genç Sanatçı Burs Programı kapsamında yönettiği Los Angeles Filarmoni yer almaktadır. 2012-13 sezonunda Vásquez, Suisse Romande Orkestrası, Leipzig Gewandhausorchester, (Grosses Festspielhaus Salzburg, Viyana Konzerthaus, Frankfurt Alte Oper ve Berlin Filarmoni de konserlerden oluşan bir turne kapsamında) Camerata Salzburg, Helsinki Filarmoni ve Tokyo Filarmoni gibi orkestraları yönetmiştir. 2013-14 sezonunda, Stavanger deki düzenli performanslarının yanı sıra, Berlin Konzerthausorchester, Prag Radyo Senfoni, Toulouse Ulusal Orkestrası ve Northern Sinfonia Orkestralarıyla ortak projelerde yer almıştır. Vásquez ayrıca Venezüella Teresa Carreño Gençlik Orkestrası yla Avrupa turnesine çıkmıştır. Karakas ta doğan Christian Vásquez, dokuz yaşındayken San Sebastian de los Reyes Senfoni Orkestrası na kemancı olarak katılmıştır. Orkestra şefliği çalışmalarına 2006 da José Antonio Abreu nun öğrencisi olarak başlamış ve kısa bir süre sonra da Aragua Gençlik Senfoni Orkestrası Jose Felix Ribas a Müzik Direktörü olarak atanmıştır. Christian Vásquez became the Chief Conductor of the Stavanger Symphony Orchestra at the beginning of the 2013-14 season, inaugurating an initial four-year term with Mahler
Symphony No.2 in the orchestra s new hall in August 2013. He is also the Music Director of Teresa Carreño Youth Orchestra of Venezuela, most recently leading them on tour of Europe which saw them perform in London, Lisbon,Toulouse, Munich, Stockholm and Istanbul. Following his debut with the Gävle Symfoniorkester in October 2009, one of his first appearances in Europe, Christian was appointed Principal Guest Conductor (2010-13). He has worked with the Philharmonia Orchestra, Residentie Orkest, the Orchestre de la Suisse Romande, Vienna Radio Symphony, Camerata Salzburg, State Symphony of Russia, Tokyo Philharmonic and Singapore Symphony. In North America, he has conducted the National Arts Centre Orchestra (Ottawa) and Los Angeles Philharmonic, the latter during his participation in their Young Artist Fellowship programme. Christian s 2013-14 season included projects with the Royal Northern Sinfonia,, Orchestre National du Capitole de Toulouse, Galicia Symphony, Berlin Konzerthausorchester, Prague Radio Symphony, Warsaw Beethoven Festival and Turku Philharmonic. In addition to his regular commitments in Stavanger, 2014-15 sees returns to the Arnhem Philharmonic, Helsinki Philharmonic and Turku Philharmonic as well as his first opera engagement in Europe at the Norwegian Opera for Carmen. Born in Caracas, Christian joined the San Sebastian de los Reyes Symphony Orchestra as a violinist at the age of nine. He began conducting studies under the tutelage of José Antonio Abreu in 2006 and was appointed Music Director of the Aragua Juvenile Symphony Orchestra Jose Felix Ribas soon after. Julian Steckel, viyolonsel violoncello Güç kullanmayan bir etkileyicilik, sınır tanımayan bir zeka, oyuncu olmayan bir mizah. (Süddeutsche Zeitung, 02.12.2011) Julian Steckel in yerlere göklere sığdırılamayan performansı için söylenenler bunlar. 2010 yılında Münih te düzenlenen Uluslararası ARD Müzik Yarışması nda birincilik kazanan ve aynı zamanda dinleyicinin seçimi, Münih Oda Orkestrası Ödülü ve Oehms Klasikler Ödülü nü alan Julian Steckel, uluslararası üne sahip bir viyolonsel sanatçısıdır. Steckel, daha önce de Paris teki Rostropovitch Yarışması, Berlin deki Grand Prix Feuermann ve
Kronberg deki Uluslararası Pablo Casals Yarışması gibi önemli yarışmalarda başarılar kazanmıştır. Julian Steckel, 2012 de, Daniel Raiskin yönetimindeki Koblenz Rheinischen Filarmoni yle birlikte AVI için yaptığı kayıtla, ECHO nun ünlü klasik ödülüne layık görülmüştür. Bu kayıtta Korngold un ve Goldschmidt in viyolonsel konçertolarının yanı sıra Bloch un Schelomo su yer almaktadır. Partneri Paul Rivinius ile 2009 da yayınlanan Mendelssohn albümüyle elde ettiği başarının ardından, 2011 de Poulenc, Saint-Saens, Fauré, Debussy ve Boulanger in eserlerini içeren French Cello Sonatas CD sini kaydetmiştir. Uluslararası müzik yazarlarının hepsi bu kayıttan övgüyle söz etmişlerdir. Steckel 2013 yılında Oehms Classics etiketiyle Rus çello sonatlarından oluşan bir albüm yapmıştır. Julian Steckel, Kraliyet Filarmoni Orkestrası, Bavyera, Berlin, Stuttgart, Saarbrucken, Kopenhag ve Varşova Radyolarının Senfoni Orkestraları, Paris Orkestrası, Kremerata Baltica, St. Petersburg Filarmoni Orkestrası, Bavyera Devlet Orkestrası, Budapeşte Franz-Liszt Oda Orkestrası, Zürih ve Stuttgart Oda Orkestraları ile, Sir Roger Norrington, Mario Venzago, Christopher Hogwood, Heinrich Schiff, Andrey Boreyko, Michael Sanderling, Daniel Raiskin, Andrew Litton, Lan Shui ve John Storgards gibi şeflerle konserler vermiştir. Sanatçı oda müziğine tutkuyla bağlıdır. Janine Jansen, Christian Tetzlaff, Antje Weithaas, Veronika Eberle, Menahem Pressler, Elisabeth Leonskaja, Lars Vogt, Alexander Lonquich gibi sanatçılar ve Ebene, Vogler ve Guarneri gibi dörtlülerle çalışmış, Spannungen Festival Heimbach, Schleswig-Holstein, Mecklenburg-Vorpommern ve Lucerne, Ludwigsburg, Bonn, Schwetzingen, Zermatt, Mondsee, Cambrai ve Menton gibi festivallerde sahneye çıkmıştır. Steckel, 2011 den beri Rostock Müzik ve Drama Üniversitesi nde profesördür. Bu sezon Seul, Madrid, Calgary, Kopenhag, Helsinki, Winterthur, Brüksel, Frankfurt, Stuttgart, Dresden ve Salzburg gibi dünyanın farklı yerlerinde konserler verecektir. Paul Meyer (klarnet) ve Eric le Sage (piyano) ile oluşturduğu üçlü, çarpıcı bir oda müziği programı sunacaktır. Power without force, intelligence without restraint, humor without coquetry (Süddeutsche Zeitung, 02.12.2011): and so is characterizing of Julian Steckel s much vaunted performances. Since having won the first prize of the 2010 International ARD Music Competition in Munich, where he was also awarded the choice of the audience, the Munich Chamber Orchestra Prize and the Oehms Classics Prize, Julian Steckel is one of the
internationally renowned cellists. Even before 2010, he had been recognized in such important competitions as the Rostropovitch Competition in Paris, the Grand Prix Feuermann in Berlin and the International Pablo Casals Competition in Kronberg. In 2012, Julian Steckel was awarded the prestigious ECHO classic for his AVI Music-recording with Rheinischen Philharmonie Koblenz under the baton of Daniel Raiskin. The recording combines the cello concertos by Korngold and Goldschmidt as well as Bloch s Schelomo. In addition to his successful 2009 Mendelssohn album with his regular duo partner Paul Rivinius, the recording French Cello Sonatas with pieces by Poulenc, Saint-Saëns, Fauré, Debussy and Boulanger was released in 2011. The international music press praised the disc unanimously. In 2013, Steckel released a recording on the Oehms Classics label with Russian cello sonatas. His latest CD publication is the highly praised second volume of the French Cello Sonatas. Julian Steckel performed in concerts as a soloist with the Bavarian Radio Symphony Orchestra, the Royal Philharmonic Orchestra, the Radio Symphony Orchestras of Berlin, Stuttgart, Saarbrucken, Copenhagen and Warsaw, the Orchestre de Paris, the Kremerata Baltica, the St. Petersburg Philharmonic Orchestra, the Bavarian State Orchestra, the Franz-Liszt Chamber Orchestra of Budapest, as well as the Zurich and Stuttgart chamber orchestras with conductors such as Sir Roger Norrington, Mario Venzago, Christopher Hogwood, Heinrich Schiff, Andrey Boreyko, Michael Sanderling, Daniel Raiskin, Andrew Litton, Lan Shui, and John Storgards. Julian Steckel has a strong passion for chamber music. With musical partners such as Janine Jansen, Christian Tetzlaff, Antje Weithaas, Veronika Eberle, Menahem Pressler, Elisabeth Leonskaja, Lars Vogt, Alexander Lonquich as well as the Ebène, Vogler and Guarneri quartets, he performed at festivals such as Spannungen Festival Heimbach, Schleswig-Holstein, Mecklenburg-Vorpommern and Lucerne, Ludwigsburg, Bonn, Schwetzingen, Zermatt, Mondsee, Cambrai, and Menton. Since 2011, Steckel has been a Cello Professor at the Rostock University of Music and Drama. In this season, his concerts lead Julian Steckel to many parts of the world, such as Seoul, Madrid, Calgary, Copenhagen, Helsinki, Ankara, Winterthur, Brussels, Frankfurt, Stuttgart, Dresden and Salzburg. In a trio with Paul Meyer, on clarinet, and Eric le Sage, on piano, he will perform what is sure to be an impressive chamber music program.
Program Notları Program Notes Antonin DVORAK (1841-1904) Viyolonsel Konçertosu, Si minör, Op.104 Concerto for Violoncello in B minor, Op.104 Dvorak ın en başarılı orkestral eserlerinden olan Si minör Viyolonsel Konçertosu 1895 yılında Amerika da yazılmıştır. Ancak besteci bu dönemde ülkesine dönmeye kesin olarak karar vermiş olduğundan eserde Amerika da yazdığı diğer eserlerin aksine Amerikan yerli müziklerinin etkisi görülmez. Besteci bu eserinde adeta Amerika öncesi dönemine, edindiği birikimlerin getirdiklerini de ekleyerek, geri dönmektedir. Eser usta Çek viyolonselci Hanuš Wihan için yazılmıştır. Dvorak eseri yazma sürecinde Wihan la işbirliği içinde olmuş ancak eserin ilk seslendirilmesi 19 Mart 1896 da Londra Queen s Hall da gerçekleştirildiğinden solist olarak Wihan ın yerine Leo Stern yer almıştır. Viyolonselin konçertolarda tek başına solist olarak kullanılması fikrine barok ve klasik dönemlerde daha az rastlandığından, Dvorak ın bu eseri Schumann (1850) ve Saint-Saens in (1872) konçertoları ile birlikte viyolonsel konçertosu fikrini temellendiren bir yapıt olmuştur. Bu konçertonun başarısı yapısal özelliklerinden değil, ezgisel zenginliğinden kaynaklanır. Bu durum hemen birinci bölümde açığa çıkar. Bu bölümde klasik ritornello/sonata allegro biçimine genel hatlarıyla sadık kalınmış ancak bu form oldukça serbest, sunulan temaların varyasyonlarına ağırlık verilerek kullanılmıştır. Ancak Dvorak ın yazdığı temaların ve çeşitlemelerinin ezgisel zenginliği ile duygusal derinliği etkileyicidir. Bu bölümün en çok sözü edilen özelliklerinden biri girişteki orkestral serim bölümünün uzunluğudur. Ancak viyolonsel bu uzun girişin ardından liderliği alır ve eser boyunca hep ön planda kalır. İkinci bölüm ilkinden farksız olarak duygusal yoğunluk üzerine odaklanır. Kullanılan tema Dvorak ın Lasst mich allein (Op.82 No.1) isimli şarkısından alınmış ve 1895 yılında ağır bir hastalık sonucu kaybettikleri baldızının hatırasına adanmıştır. Hüzünlü, içe dönük ifadelerle yüksek sesle isyan eden pasajların birbirini tamamlayan zıtlığı dikkat çekicidir. Oldukça serbest bir rondo formundaki final bölümünün sonundaki uzun kodada hem Lasst mich allein hem de birinci bölüm teması tekrar hatırlatılır. Bu bölümde duygusal şiddetin artışı Wagner ve Mahler i hatırlatan karmaşık armonilerin kullanılması ile ifade edilmiştir. Yapıt tüm bu hatırlamaların ardından beklenmedik biçimde muzaffer tınılarla biter.
Dvorak wrote this Violoncello Concerto in B minor, one of his most successful orchestral works, in the United States in 1895. However, since the composer had firmly decided to go back to his country at that time, this work does not show any influence of the Native American music, as opposed to other pieces he wrote in the U.S. The piece gives the impression that the artist returns to a former stage of his life, the time before he came to the States, but taking full advantage of his wealth of experience. Since the idea of having a solo violoncello performance in concertos was rare in the Baroque and Classical periods, this work of Dvorak, together with Schumann s (1850) and Saint Saens (1872) concertos paved the way for concertos for violoncello. The concerto owes its success more to the richness of its melodies, than to its structural features. This is evident from the first movement. The movement can be said to be faithful to the classical ritornellos/sonata allegro form in general, but this form was used freely, with emphasis on the variations of themes. However, the melodic diversity and the emotional depth of the themes and variations are impressive. Among the most commonly cited features of this first movement is the length of the initial orchestral exposition. However, after this prolonged introduction, the violoncello takes the lead and remains in the forefront until the end. In the same vein with the first one, the second movement concentrates on the intensity of emotion. The theme used in the movement was taken from the song Lasst mich allein (Op.82, No.1) of Dvorak and was attributed to the memory of his sister-in-law who died of a serious disease in 1895. The contrast between sorrowful and introspective parts and the loudly rebellious passages is remarkable. In the long coda towards the end of the final movement which has a free rondo form, both Lasst mich allein and the theme of the first movement are reminded. The increased emotional intensity in this movement was expressed through the use of complex harmonies reminiscent of Wagner and Mahler. After all these reminders, the work comes to an abrupt end with victorious tunes. Ludwig van BEETHOVEN (1770 1827) Senfoni No.6, Fa majör, Op.68 Pastoral Symphony No.6 in F major, Op.68 Pastorale Beethoven in yaşamı boyunca Avrupa da hakim olan müzik türü operaydı. Ancak Beethoven in eserleri çalgısal müzik türlerinde kullanılan biçimlerin sınırlarını en uç noktalara kadar genişletmiş, bunu yaparken duyguların derinliklerine hitap
eden anlatımlar elde edebilmişti. Beethoven yüzünü geçmişe dönen değil, çağının ruhundan beslenen bir besteciydi. Yaşadığı çağa damgasını vuran olay hiç şüphesiz besteci 19 yaşındayken gerçekleşen Fransız Devrimi ydi. Devrim heyecanı onun müziğini şekillendiren en temel unsurlardan biri olmuştu. Bu heyecan doğrultusunda, yaşantısındaki çalkantıların da etkisi ile Batı müziğinde büyük değişim yolları açan eserler verdi. Söz konusu çığır açan eserlerin ilki 1803 yılında bestelediği 3. Senfoni siydi. Bu eserde müzikal motife karakter (dramatis persona) özellikleri kazandırmış, bu özellikler üzerine kurduğu bir diyalektikle eserin tüm yapısını inşa edebilmenin yollarını bulmuştu. Dile dayalı anlatımdan kopmamıştı; dilin zenginliklerinden yararlanıyordu ancak dilin olmadığı bir ortamda dramaturji yaratıyor olması müzikte bir paradigma değişimine işaret ediyordu. 3. Senfoni nin 1804 yılında özel bir ortamda yapılan ilk seslendirmesi sırasında besteci inandığı ideallerle ilgili önemli bir hayal kırıklığı yaşamıştır. Devrimin, Cumhuriyetçiliğin önderi olarak gördüğü Napolyon aynı yıl içinde kendini imparator ilan etmiş, Beethoven in zihnindeki pek çok kavramı alt üst etmiştir. Ancak alt üst oluş bununla kalmamış Napolyon devrim ideallerini tüm Avrupa ya yaymak amacıyla tarihin en büyük savaşlarından birini başlatmış, 1805 yılında Viyana yı işgal etmiştir. Viyana bu tarihten itibaren ekonomik krizin içine girmiş, sanatı destekleyen pek çok zengin ve soylu şehri terk etmiştir. Beethoven 1802 yılından itibaren başarılarla olduğu kadar yaşamında üzüntüler ve hayal kırıklıklarıyla dolu bir döneme girmiştir. 1796 yılında başlayan işitme kaybı, 2. Senfoni sini yazdığı 1802 yılında sağırlığa varan boyutlara varmış, insanlarla olan iletişimini çok güç bir hale getirmiş, onu yalnızlığa itmiştir. 1808 yılında yazdığı 6. Senfoni si bestecinin, yalnızlık içinde, benliğini doğada aramasını konu edinir. Eserde bu arayış bir hikaye kurgusunda yapılandırılmıştır. Birinci bölüm doğayla karşılaşan şehir insanında uyanan sevinci, ikinci bölüm ırmak kenarında yaşanan huzuru, üçüncü bölüm bu ortamda yer alan köylüleri, dördüncü bölüm birden bire patlak veren fırtınayı, son bölüm ise fırtına sonrası yaşanan şükran duygularını betimler. 19. yüzyıl romantizminin önemli kavramlarından olan anlatısallık (program music) üzerine yoğunlaşan besteciler, bu senfoniyi bir model olarak kabul etmiştir. Yapıtın ilk seslendirmesi Theater an der Wien deki bir yardım konserinde gerçekleşmiştir. Bunun sebebi Beethoven in tiyatrodan sezon dışı, normalde salonların kapalı olduğu bir dönemde tarih almasıdır. Böyle bir dönemde tiyatro ancak bir yardım konseri için Beethoven e tahsis edilmiştir. 22 Aralık
1808 deki bu konserde 6. Senfoni nin yanı sıra 5. Senfoni, 4. Piyano Konçertosu ve do tonunda Missa ve Koral Fantezi de seslendirilmiştir. Throughout Beethoven s life the dominant musical genre in Europe had been the opera. However, Beethoven s works significantly extended the boundaries of the forms used in instrumental music genres, while producing expressions that deeply touched the listeners. Beethoven was not a composer inspired by the past, but one nurturing from the soul of his time. The major event which left a permanent mark on his era was undoubtedly the French Revolution, at the time of which he was 19 years old. The spirit of the revolution was one of the pivotal elements in shaping his music. In this spirit and under the influence of the turbulence in his own life, he produced pieces that opened the way to major changes in Western music. One of these ground breaking works was Symphony No.3 composed in 1803. In this piece Beethoven attributed dramatis persona characteristics to the musical motif and found a way to structure the entire work using the dialectic built upon these characteristics. In fact, he did not detach himself from language-based narration. On the contrary, he exploited the full richness of language. Still, engaging in dramaturgy in a medium without language was the indication of a whole new paradigm. In the premiere of the Symphony No.3 performed on a private occasion in 1804, the composer experienced considerable frustration with his ideals. Napoleon who, to Beethoven, was the leader of the revolution and the republic, declared himself the emperor in this year, shattering many notions Beethoven espoused. As if all this were not enough, Napoleon launched one of the major wars in history to spread the revolutionary ideals across Europe and invaded Vienna in 1805. After the invasion, Vienna was faced with a serious economic crisis which led many wealthy and noble art-lovers to leave the city. After 1802, Beethoven entered a period full of successes, alongside many sorrows and disappointments. His gradual hearing loss which had started in 1796 turned to almost complete deafness by 1802, when he wrote his Symphony No.2, and rendered communication with people extremely difficult, pushing him into isolation. His symphony No.6 written in 1808 tells how Beethoven, with a sense of loneliness, searches for his soul in nature. This search was constructed like a story in the work. The first movement represents the joy that a person from the city feels upon meeting with nature. The second movement is about the peace experienced by a river. The
third movement describes the peasants in this setting. The fourth movement tells how a storm breaks out and the fifth movement, the feelings of gratitude after the storm passes. Composers who focused on the program music, a marked notion of the 19th century romanticism, have accepted this symphony as a model. The work was premiered in a charity concert held in Theater an der Wien. The reason for this is that Beethoven booked a date during the low-season, when the halls were usually closed. In that period, the hall could be opened for a charity event only. In this concert held on 22 December 1808, Symphony No.5, Piano Concerto No.4, as well as Missa and Choral Fantasy in C were played alongside the Symphony No.6. Yrd.Doç.Dr. Onur Türkmen Bilkent Konser Salonu Bilkent Concert Hall 06800 Bilkent - Ankara Gişe - Ticket Office : (312) 290 1775 mybilet.com www.bso.bilkent.edu.tr Bilkent Üniversitesi kültür ve sanat faaliyetidir. Cultural and artistic activity of Bilkent University.
Bilkent Senfoni Orkestrası Bilkent Symphony Orchestra I. Keman 1 st Violin Toğrul Ganiyev, konzertmeister Irina Nikotina, konzertmeister yard. asst. Suzanna Bezhani Bahar Kutay Refik Zamanalioğlu Adilhoca Aziz Vseslava Kudinova Süreyya Defne Eda Delikçi Davut Aliyev Elena Postnova Arif Möhsünoğlu II. Keman 2 nd Violin Feruza Abdullayeva, grup şefi principal Rasim Bağırov Elena Rihsi Marina Görmüşoğlu Adelya Ateşoğlu Nil Cetiz İskender Okeev Ferhat Gülmehmet Seyran Ahundzade Viyola Viola Cavid Cafer, grup şefi principal Elena Gnezdilova Sema Hakioğlu Uluğbek Rihsi Ece Akyol Svetlana Simolin Elif Onay Barış Simolin İrşad Mehmet Viyolonsel Violoncello Hayreddin Hoca, grup şefi principal Serdar Rasul Artur Rahmatulla Adil Babacan Yiğit Ülgen Verda Çavuşoğlu Salim Gayıblı Flüt Flute Albena Sezer, grup şefi principal Çağlayan Barbaros * Ebru Aykal Obua Oboe Selçuk Akyol, grup şefi principal Viktoriya Tokdemir Klarnet Clarinet Leonid Volkov Selen Akçora Fagot Bassoon Ozan Evruk, grup şefi principal Ezgi Tandoğan Korno Horn Laszlo Gyarmati, grup şefi principal Güloya Altay Barış Bayer * Trompet Trumpet Renato Lupu * Krassimir Koniarov Trombon Trombone Cem Güngör, grup şefi principal Peter Körner Aleksey Medvedev Tuba Noriyoshi Murakami Vurmalı Çalgılar Percussion Aydın Mecid, grup şefi principal Egemen Özkasnaklı * Misafir Sanatçı Guest Artist Kontrbas Double Bass Sergey Margulis, grup şefi principal Dritan Gani Zurab Tsitsuachvili Burak Noyan Şalva Gagua