16 sene once TRTnin cocuk senliklerinde yurt disindan cocuklari davet etmesini tamamlayici bir calisma olarak basladik 23 nisanlarda koy cocuklarini davet etmeye... Bu bir proje bunun bir adi olsun dediler ve sevgili Aydin in onerisiyle Anadolu'dan Bir Demet Cicek oldu adi, ilk demete 12 cocuk vardi... Dunyanin butun cicekleri geliyor Seda'nin (ve de Ceyhun A Kansu'nun) ifadesiyle...seda 'da ILKYAR projesine bir 23 nisanla basladigi icin, o da projenin baska bir cicegi idi... Sevgili Seda projenin guncesinden sonra izlenimini paylasiyor guzel satirlariyla... ILKYAR Gonullulerinin sevgilerine saygilarina emeklerine sahit olmaniz gerekir gercekten boyle insanlar var mi diye, veya cocuklarin yazdiklari gibi "ilkyar'in perileri"... Simdi bir baska caba icerisindeler, ILKYAR'a gelir saglayabilmek guzel cocuklarimizi tanitabilmek iicn konser duzenliyorlar... 1 7 M A Y I S C U M A S A A T 20:00'da O D T U M E Z U N L A R D E R N E G I V I S N E L I K T E S I S L E R I E Z G I N I N G U N L U G U guzel cocuklarimiz icin soyluyor, hem guzel cocuklarimiz hem de ilkyar 'in perileri hatrina bekliyoruz... (*) Saygilarimizla... ILKYAR (*) Biletler MyBilet'ten, ODTU-KKM gisesinden ODTU Kampus ici standlardan.. Guzel cocuklarimizin gelecegine guzellikler katmak icin belki bir kitap, belki de bir kitaplik icin, Hayat Bayram Olsa kitapligi icin, Sev Kardesim kitapligi icin, Vural Altin kitapligi icin belki de daha fazlasi icin: (lutfen bagisinizin aciklama kismina isminizi yazin, ozel bir bagissa hangi amacla yaptiginizi da lutfen belirtin) Is Bankasi ODTU Subesi (4229) 706968 TL - TR26 0006 4000 0014 2290 7069 68 Euro Hesabı: TR920006400000242293507426 Dolar Hesabı: TR910006400000242293576217 -- Cocuklarimiz, ilk goz agrilarimiz, ilk yarimiz; hele ki uzaklardaki, YIBO lardaki cocuklarimiz, kardeslerimiz site: http://www.ilkyar.org.tr e-posta: ilkyar.yonetim@gmail.com Vural Beyimiz> http://vuralaltin.blogspot.com/ Kas Gucuyle Devri Alem Erden> http://www.kaslagit.com
D Ü N Y A N I N B Ü T Ü N Ç İ Ç E K L E R İ İlk günkü gibi her şey. İki yıl öncesi daha dün gibi. Aynı yerden binmiştim otobüse, yine aynı koltuktaydım. Biner binmez otobüse çıkarmıştım çiçek kokulu fotoğrafları ve titremişti bir kere bam teli yüreğimin İki damla yaş düşmüştü kocaman bir demet çiçeğin üzerine, kimi gülümseyen, kimi hüzünlü bakan, yaşanmışlık kokan gözlere vurmuştu yağmurlar İki yıl önce eski bir tren yolculuğuyla vardığım bu şehrin, her defasında beni buruk bir gülümseyişle uğurlayacağını bilmeden sabahın ayazında varmıştım Ankara ya. Gözümü açmış çiçek kokularıyla uyanmıştım İLKYAR a. O bahardan kalan kurumuş çiçek yaprakları hâlâ kalbimin en değerli yerlerinde saklı. İnanamıyor insan bu masalın bittiğine. Gelmeden öncesi günlerde ağız dolusu söylenen o 10 koca günün sonuna geldiğine ve bu rüyanın bittiğine inanamıyor hiç kimse. Uyanmak da istemiyoruz ya o rüyadan istemeye istemeye ağarıyor gün herkese. Gözümü açsam da kapasam da işte orda hepsi. Sesleri bana sesleniyor. Kimi çivi istiyor kimi gel oynayalım abla diyor kimi de sımsıkı sarılıp yüreğini yüreğime düğümlüyor. Gelmek iyi de, gitmek kötü be abla! diye fısıldıyor biri yanımda. Öğretmenim, beni bu ablalara ağabeylere, Hüseyin Amca ya bırakın diyor bir diğeri. Dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum! diyor bir öğretmenim, işte onlar benim çocuklarım diyip sesi titrerken * 23 Nisan demek, Selver le akvaryum turu, Ahmet ve Yunus Emre yle Anadolu Medeniyetleri ni keşfetmek, Emin le beynimizin marifetlerini konuşmak, Ferhat ın
kırık kolundaki alçıya imza atmak, Nurcan la kolbastı ve misket oynamak, Refik ve Seher le Anıtkabirde yürümek, Umut la büyüyünce ne olacağı üzerine yüzdelik hesaplar yapmak, Elif ve Melike yle yol boyunca türküler söylemek demek Kim demiş 23 Nisan çocuk bayramı diye. 23 Nisan asıl İLKYAR Gönüllülerinin bayramıdır. Nasıl merakla beklediğimizi nasıl sabırsızlandığımızı bir bilseniz? En son en zaman bir şeyi bu kadar istedim, en son ne zaman bu kadar mutlu oldum onu ben bile anımsamıyorum. Ama işte o an yok mu? Hani şu konuşamadığınız, sözcüklerin dizilip boğazınıza birbirleriyle yarış ettiği ama bir türlü dudaklarınızdan dökülemediği dakikalar var ya işte Geliyor elbet o sonlar. Belki de çocukların dediği gibi; Ayrılık geldi başa, katlanmak gerek kimi zaman biz ev sahibiyiz, ama çoğu zamansa onlar. Gitmek de zor, kalmak da aslında. Her seferinde hem içimizden bir şeyler kopup kalıyor onların gözlerinde hem de çoğalıyoruz, büyüyoruz o kocaman yürekli sevgilerle Siz bir de bizi dönüş yolundaki sessizliğimizde görün. Anılara, yaşanmışlıklara daldığımızda, iki gönüllünün birbirine sarılıp gözlerinin yaşlara teslim oluşlarında görün çaresizliğimizi. Gördüklerimiz, göremediklerimiz, bizden önce olanlar, sonra olacaklar Değişmeyecek gerçekler, değiştiremeyeceğimiz hayatlar Elimizin dilimizin, gücümüzün yetmediği adaletsizlikler Yüreğimizin
taşıyamayacağı eşitsizlikler Sussak ağır, anlatsak acı. Paylaşmak güzel ama az geliyor sözcükler anlatmaya duyguları Gönlüm hep sizi arıyor, neredesiniz siz şimdi? Sadece size mi zor sanki ayrılık? Biz alışmadık mı sanki gözlerinize, seslenişine, gülümseyişinize. Bomboş şimdi etraf, ne çağıran var beni, ne sarılan sizin gibi. Birkaçınızı bari sarıp götürebilseydim kolumun altında. Uzaklardaki kuşları izleseydik hep aynı dürbünden. Uzakları yakın etseydi dürbünümüz keşke hep, sizi bize, bizi size getirebilseydi. Yollar geçtik bir yanı karlı dağlar bir yanı yemyeşil çayırlar. Bulduk sizi Toroslar a bakan tepelerin birinde. Bazı anlar olur susarak da anlaşılır ya hani çok şey demek yerine, o dağlara karşı bakarken işte seninle, aslında neler neler anlatmıştık birbirimize. Kimler vardı, hangi hayaller asılıydı karlı dağların tepelerinde. Uzansak dokunabilir miydik yıldızlara? Yahut akıntıya kapılıp gider miydik yağmurlarla Elimi tutsan atlar mıydık önümüze çıkan engellerden? Sen bana güneş ben sana ay kocaman bir evreni paylaşabilir miydik bir bardak suda? Hüznü bin parçaya bölüp mutluluğu milyonlarla çarpardık. Umutlarımızı ekleyip ucuca, hayallerimize konardık. Gözümü kapattığımda sabaha senin sesinle uyanamayacağımı bilmek nasıl dayanılmaz bilemezsin. Bu rüyadan uyanmamak için bu yolun bitmemesi için neler
yapardık tahmin bile edemezsin. Kalbimin tamamını sende bırakmak var ama, başka kardeşlerin de bekler, yol bitmez yolcuya ne de olsa Bu seferlik de sonuna geldik bir yolculuğun. Biliyorum ki ne ilk ne de son olacak bu ağlayışlarım, iç çekişlerim ve sizi anlatışlarım. 23 Nisan ın Anadolu nun her yerinden gelen çiçekleri, ve sonrasında Karaman Niğde de misafir olduğumuz güzel çocuklar!... İçimdesiniz hepiniz, yüreğimin en değerlileri olarak yerinizi açtım arkadaşlarınızın yanında. Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum, Bütün çiçekleri getirin buraya, Hepinize yetecek yer var bu ağabeylerin ablaların kollarında Seda YÜRÜK Boğaziçi Üniversitesi İngilizce Öğretmenliği güzel çocuklarımızın geleceğine güzellikler katmak için belki bir kitap için, belki bir kitaplık, belki de daha fazlası için: İş Bankası ODTÜ Şubesi (4229) 706968 TL TR260006400000142290706968 Aynı Banka Dolar Hesabı: TR910006400000242293576217 Euro Hesabı: TR920006400000242293507426 *ʺBana çiçek getirin, dünyanın bütün çiçeklerini buraya getirin!ʺ ( Köy öğretmeni Şefik Sınığʹın son sözleri ) / Ceyhun Atuf KANSU Lütfen bağışınızın açıklama kısmına isminizi mutlaka, özel bir amaçla bağış yapıyorsanız o konuda da mutlaka açıklamada belirtin... Teşekkür ediyor saygılarımızı sunuyoruz... İLKYAR