örgütlenmeye, mücadeleye!

Transkript

1 Esenyurt İşçi Bülteni Ocak 2015 İşçilerin birliği sermayeyi yenecek! İnsanca çalışma ve yaşam koşulları için örgütlenmeye, mücadeleye! Yeni bir yılın başındayız. İşçi ve emekçiler açısından kapsamlı saldırı ve hak gasplarının yaşandığı bir yılı geride bırakıyoruz. Fabrikalarda, atölyelerde kölece koşullarda, güvencesiz çalışıyoruz. Esnek ve taşeron çalışmanın tüm ağırlığını üzerimizde hissettiğimiz; madenlerde, inşaatlarda yüzlerce işçi arkadaşımızı patronların gözü dönmüş kar hırslarına kurban verdiğimiz bir yılı geride bırakıyoruz. Ölümlerimizi fıtrat, köleliğimizi ve sefaletimizi kader olarak görenlerin temsilciliğini üstlendiği patronlar sınıfı bir yılı daha bizlere yönelik saldırılarla geçirdiler. Bizlerin yoksulluğu derinleşirken, onların sermayeleri daha da büyüdü. Yeni yılda yeni saldırılar, daha ağır çalışma ve yaşam koşulları bizleri bekliyor. Kaçak inşaatlarla kendilerine Ak Saray lar inşa edip milyarlarca lirayı kendi saltanatlarına harcayanlar, fabrikalarda, atölyelerde üç kuruşa bizlerin kanını içerek zevk-i sefa içinde yaşıyorlar. Kölece çalışmak anlamına gelen taşeronluğu hayatımızın temel bir parçası haline getirerek bizleri bölen-parçalayan ve iş cinayetlerinde katledilmeyi dayatanlar asgari ücrete sefalet zammı yapmayı uygun görüyorlar. Adına Asgari Ücret Tespit Komisyonu dedikleri ve bir oyundan başka bir anlamı olmayan toplantılarda yapılan tartışmalarda bir kez daha bizlere bir simit parası kadar zammı kabul ettirmeye çalışıyorlar. Asgari ücrete dair yapılan bu tartışmalar fabrikalarımıza da doğrudan yansıyor. Birçok fabrikada asgari ücrete yapılan komik zamların bir uzantısı olarak Ocak ayı zamları yapılması gündemde. Bir yıldır sırtımızdan milyonlarca lira kazanan patronlarımız, yine bizlere ağır çalışma koşullarının yanı sıra yoksulluk ve sefalet içinde bir yıl hazırlamaya çalışıyorlar. Evet, yeni bir yılın başındayız. İçinde bulunduğumuz çalışma ve yaşam koşullarımızdan hiçbirimiz memnun değiliz. Birçoğumuz çalışma koşullarımıza tepki duyuyor, buna rağmen elimize geçen sefalet ücretini kabul ederek çalışıyoruz. Duyduğumuz tepkiler hep bireysel olarak kalıyor ve çözüm üretemiyoruz. Emeğimiz üzerinde

2 2 Esenyurt İşçi Bülteni tepinen, başımıza taşeron belasını musallat eden, düşük ücretler dayatan patronlar ise bizlerin bu sessiz ve dağınık oluşundan aldıkları güçle her geçen gün biraz daha pervasızlaşıyorlar. İş yerlerimizde insanlık dışı muamelelere maruz bırakarak insanlık onurumuzu hiçe saymaya çalışıyorlar. Ama biz milyonlarız. Bu dünyayı emeği ile var edenler, hayatı her gün yeniden üretenler bizleriz. Bu ülkede hemen her fabrikada ve atölyede birbirine çok benzer sorunları yaşayanlarız. Sorunlarımız ortak, çözümümüz de ortak olmak zorunda. Örgütlü oldukları için bir avuç patronlar sınıfı bizleri istediği koşullarda, istediği maaşla çalıştırabileceğini düşünüyor. Oysa bizler yan yana gelerek kendi gücümüzün farkına vardığımızda, örgütlendiğimizde karşımızda hiçbir güç duramaz. Bu yoksulluk ve sefalet koşullarına karşı işçiler olarak ancak topyekûn karşı koyabiliriz. İnsanca yaşanılabilir bir ücret ve çalışma koşulları için fabrikalarımızda örgütlenmeli, işyeri komitelerinde birleşmeliyiz. Tek tek verdiğimiz tepkilerimizin hiçbir sonuç yaratmadığını her defasında yaşayarak görüyoruz. Kurtuluşumuz, biz işçilerin arasına sokulmaya çalışılan yapay ayrımları ortadan kaldırmak, aynı sorunları yaşadığımız sınıf kardeşlerimizle birlikte ortak örgütlenme ve mücadele kanallarını yaratmalıyız. İşçilerin birliği sermayeyi yenecek! Metal işçileri bir adım ileri! MESS ile metal sendikaları arasında tüm tiyatral yeteneklerin sergilendiği bir sözleşme dönemini de geride bıraktık. Elde yine bir hiç. Her dönem olduğu gibi özelde metal işçilerine, genelde tüm Türkiye işçi sınıfına sefalet ücretinin reva görüldüğü bir sözleşme dönemini daha geride bıraktık. İşçilere asgari hak, patronlara azami kar ortaklığının geldiği nokta son derece nettir. İşçi sınıfının örgütsüzlüğüne ya da sarı sendikalarda örgütlü olmalarına güvenen MESS yine büyük kâr sözleşmelerini imzaladı. Çalışma ve yaşama koşulları her gün biraz daha zorlaşırken. İş güvenliği önlemleri yok sayılırken, hayat daha pahalılaşırken, iş garantisinin adı tarih sayfalarına karışırken ve kıdem tazminatını hiç etme planları yapılırken. Patronların ve onlara hizmet eden devletin en büyük güven kaynağı Türk Metal vb. işbirlikçi, ihanetçi sendikalardır. Öteki tarafı ise işçilerin sınıfsal bilinçten ve kendi çıkarlarını savunacak örgütlülüklerden yoksun olmalarıdır. Biz işçiler, çalışma ve yaşam şartlarımıza müdahale etmeliyiz. Şafak sökümünde girip, akşam karanlığında çıktığımız. Tere ve bazen kana boğulup çalıştığımız işyerlerinde birleşmeli, örgütlenmeliyiz. Düşük ücretlere, uzun çalışma saatlerine, sağlıksız ve yetersiz yemeklere, sağlıksız çalışma koşullarına mahkûm değiliz. Birleşmek, örgütlenmek ve söz söylemek ve hakkımız olanı söke söke almak alternatifimiz var. İşçi sınıfı örgütlüyse her şey, örgütsüzse hiçbir şeydir. Esenyurt tan Türk Metal üyesi bir işçi

3 Esenyurt İşçi Bülteni 3 Emekçi kadınlar; cinsel, sınıfsal sömürüye karşı mücadeleye! Yıllardır kadın işçiler patronlar için ucuz iş gücü olmakla beraber her türlü baskıya boyun eğmek zorunda bırakılmıştır. Geleneksel aile yapısından kaynaklı evde, babaya, kocaya boyun eğen kadınlar işte patron ve ustaların baskı ve hakaretleriyle karşı karşıya kalmaktadır. Sermaye tarafından hem cinsel hem de sınıfsal olarak sömürülen kadın işçiler fabrikalarda erkek işçi kardeşleriyle aynı işi yapsa da eğer örgütlü değilse her zaman düşük ücret almaya mahkûm bırakılmaktadır. Kadın işçiler en ağır koşullarda yaşam mücadelesi verirken sermaye sınıfı tarafından sosyal hakları gasp edilmiştir. Kadın işçilerin analık haklarında doğan, emzirme saatleri, doğum izinleri, kreş, çocuk parası patronlar tarafından sürekli iç ediliyor. Yine kadın işçilerin ağır işlerde ve gece çalıştırılmasının yasaklanması gerekirken, bunun tam tersi aşırı mesai saatleriyle hayatları çekilmez hal alıyor. Yaşam boyu yaptıkları işlerden kaynaklı çeşitli meslek hastalıklarıyla karşı karşıya kalıyor. İşçi sağlığı ve iş güvenliği için patronlar, almaları gereken önlemleri ceplerinden fazla para gidecek diye almıyorlar. Son bir yılda Türkiye iş kazalarında dünyada birinci sıradadır. Sermaye sınıfı geçmişte almadıkları tedbirler sonucu İkitelli de kadın işçileri sel sularında boğdu, yine Bursa da tekstil fabrikasında diri diri yakarak öldürdü. İş cinayetlerinde ölen kadın işçilerin sigortası dahi yoktu. Soma, Torunlar, Ermenek, Isparta da ölen işçi kardeşlerimizin sorumlusu aç gözlü patronlar ve taşeron cumhuriyetini yöneten AKP dir. Kendilerine Ak Saraylar da yaşamayı hak gören bu asalak çetesi işçilere yoksulluk ve ölene kadar çalışmayı dayatıyor. Dinci gerici hükümet son yıllarda, yaptığı cins ayrımcılığını artık kadınları aşağılama boyutuna vardırdı. Eğitim sisteminde yapılan son değişiklikle hem fabrikalara çocuk işçiler gönderecekler hem küçük yaşta kız çocuklarını evlendirip ev kölesi yapacaklar. Fabrikalarda hamile kaldığı için işçi kadın işten atarlarken diğer taraftan da kadınların en az üç o da yetmedi 5 çocuk doğurması için emirler yağdırıyorlar. Güvencesizlik, taşeronlaştırma, düşük sefalet ücretleri en çok kadın işçileri vuruyor. Metal, plastik, tekstil fabrikalarında kadın işçiler taşeronluk sistemiyle asgari ücretle çalıştırılıyor. Patronlar taşeronluk sistemi ile sadece işçileri düşük ücretlerle çalıştırmayı amaçlamıyor, en büyük hedefleri işçilerin örgütlenmesini önlemek yılının Şubat ayında Hadımköy de kurulu Greif fabrikasında işçiler taşeronlaşmaya karşı, insanca bir çalışmaya ve yaşama için mücadele başlattılar. DİSK Tekstil Sendikası nda taşeronlaşmaya karşı örgütlendiler. Taleplerini duymazlıktan gelen Greif patronuna en iyi cevabı 60 gün boyunca fabrikayı işgal ederek verdiler. Özellikle fabrikada çalışan kadın işçiler yıllardır üzerindeki baskılara insanlık dışı uygulamalara karşı işçi kadın komisyonu kurarak birbirlerine kenetlenip başkaldırdı. Fabrikalarda çalışan bütün kadın işçilere mücadele yolu açtılar. Bizler Esenyurt Emekçi Kadın Komisyonu olarak fabrikalarda, emekçi semtlerinde bu toplumda emekçi kadınların işçi kadınların yaşadıkları sorunlara karşı bir araya geliyoruz, örgütleniyoruz. Diyoruz ki sermaye sistemi kadın cinsini yok saydığı için, ulusal, sınıfsal ezilmişlikten kurtulmak için, mücadelemize kadın ve erkek işçi kardeşlerimizi hep birlikte prangalarımızdan kurtulmaya çağırıyoruz. Esenyurt Emekçi Kadın Komisyonu

4 4 Esenyurt İşçi Bülteni Devrimci Tekstil İşçileri Sendikası kuruldu! Devrimci Tekstil İşçileri Sendikası, patronların emeğimize el koyarak kurdukları saltanata karşı işçi sınıfının mücadelesini büyütmek için yola çıktı. Sarı, pembe, sendikaların patron koltuklarında işçiden habersiz imzaladıkları ihanet sözleşmelerini parçalamak için yola çıktı. DEV TEKSTİL her şeyin en iyisini biz biliriz diyen sendika ağalarına ve işçilerin içine sızmış patron uşaklarına karşı bütün işçilerin kendi gelecekleri için atılacak her adımda söz,yetki,karar hakkını rehber alarak yola çıktı. Sendikacılığı meslek edinenlere inat işçilerin her kademesinde temsil edildiği devrimci sınıf sendikacılığı anlayışı ile yola çıkan DEV TEKSTİL,işçi sınıfı ve emekçilerin çıkarlarından başka hiçbir çıkar tanımaz. Devrimci Tekstil İşçileri Sendikası tekstil işçilerinin mücadele örgütüdür. Sömürücü asalak patronlara karşı tekstil işçilerinin yönelttiği mücadele silahıdır. Bütün işçi kardeşlerimizi DEV TEKSTİL e üye olmaya, tekstil işçilerine dayatılan her türlü kölece çalışma ve yaşam koşullarına karşı mücadele etmeye davet ediyoruz. Şunu unutmayalım ki, örgütsüz işçilere patronlar kölelik yanında onursuzluk da dayatırlar. Patronların dayattığı köleliğe ve onur kırıcı her türlü davranışa karşı sesimizi yükseltelim. Geleceğimize ve insanı insan yapan değerlere sahip çıkmak için DEV TEKSİL de örgütlenelim. DEV TEKSTİL de birleşelim! Ben tekstil sektöründe çalışan bir işçiyim. Sizlerin de bildiği gibi tekstilde çalışma koşulları çok ağır ve çok zordur. Gün geçtikçe de zorlaşmaktadır. Çalışma saatlerimiz oldukça uzundur. Sabahlamalara kalmamız da cabası. Mesai ücretlerimiz en yüksek %50 iken bazı tekstil fabrikalarında bu %20 lere kadar düşmektedir. Birçok merdivenaltı atölyede de asgari ücretin bile altında çalıştırılıp yaşamımız daha da zorlaştırılmaktadır. Yaşamamız için çaya, şekere, zeytine, peynire, meyveye, sebzeye ihtiyacımız vardır. Bunlara her gün zam yapılırken asgari ücrete %3 zam yapılıyor. Hastalık sorunlarımız ile baş etmek daha zor. Özel hastanelere gidecek paramız zaten yok, devlet hastanelerinde sıra beklemek ise zulüm. Randevu alıp beklemek zorunda kaldığımızda ancak 15 gün sonralara sıra alabiliyoruz. 15 gün içinde ölsek kalsak kimsenin umurunda değil. Tekstil sektöründe çalışırken silikozis, alerji, astım, verem gibi hastalıklara yakalanmak hiç de zor değil. Hal böyle iken bizler için iki seçenek kalıyor. Ya bu şartlar altında kölece yaşamayı kabul edeceğiz ya da onurumuza, insanlığımıza sahip çıkıp mücadele edeceğiz. Nasıl patronlar bizi sömürmek için dernek kurup her ay düzenli olarak toplanıyorlarsa ve o toplantılarda çalışma saatlerimizi, maaşlarımızı belirliyorlarsa ve bu gücü kendi örgütlülüklerinden oluyorsa biz işçiler de öyle yapmalıyız. Çalıştığımız işyerlerinde örgütlenmeli, komiteler kurmalı haklarımız için mücadele etmeliyiz. Tıpkı bir sene önce Greif işçilerinin yaptığı gibi. Greif işçileri komitelerini kurdular, talepleri için fabrikalarını işgal ettiler. Üyesi oldukları DİSK Tekstil, işçileri sırtından vurduğu için, patronla ortak hareket ettiği için taşeronu kaldıramadılar. Ancak Greif işçileri şunu gösterdi ki sendikalarda koltuklarda oturanları da birden çok Greif yaratarak yeneceğiz. Ancak şimdi Greif işçileri, işçiler için bizler için yeni bir sendika kurdular. Sendikaların koltuklarında oturan şeflere karşı işçilerin içinde olduğu bir sendika kurdular. Bizler de fabrikalarımızda örgütleneceğiz, DEV TEKSTİL de işçiler için mücadeleyi büyüteceğiz. Esenyurt tan bir tekstil işçisi

5 Esenyurt İşçi Bülteni 5 Kölece çalışma koşullarına karşı örgütlenelim! Sabahın karanlığından, akşamın karanlığına kadar çalışıyoruz. Neden? Başını alıp giden faturalarımızı, maaşımızın yarısı olan kiralarımızı ödemek için. Açlık sınırının altında olan asgari ücretle yaşamaya çalışıyoruz. Çalışırken biz patron ne yapıyor? 800 bin liralık araba alıyor. Tanesi 350 TL ye satılan tişörtler dikiyoruz. Oysa biz yılda belki birer tane zor alıyoruz, oda en ucuzundan. Bunlar bir yana sorunlarımızın diğer bir yanı da çalışma ortamımızın sağlıksız olması. Birçok arkadaşımızda çıkan rahatsızlıklar, bel fıtığı, boyun fıtığı, toza alerji, yemelerin aşırı tuzlu ve baharatlı olmasından kaynaklı mide rahatsızlıkları, aşırı sesten kaynaklanan kulak rahatsızlıkları vb. Fabrikamızda çalışanların %70 ini kadın işçiler oluşturuyor. Kadın ve kompleci işçiler özellikle tercih ediliyor. Neden? İşin tıkandığı yerde kadın işçileri kullanmanın daha kolay olduğunu düşünüyorlar. Tuvaletlerde olduğu gibi erkek tuvaletinin temizlikçisi varken kadın tuvaletlerinin temizliğini kadın işçilere yaptırıyorlar. Her akşam dönüşümlü temizleniyordu ve bunun görevleri olduğu söyleniyordu. Bir grup arkadaşın itirazları sonrasında temizlikçi tutuldu. Bir dönem yaptıkları kadınları ayrı bir kapıdan, erkekleri ayrı bir kapıdan yemeğe çıkartıyorlardı. Bir çok arkadaşın buna uymaması sonrası bu uygulama karşılık bulamadı. En temel insani hakkımız olan tuvaleti kullanmaya bile dakika sınırlaması getirildi. Kartlı sisteme geçmek için günlerce uğraşırlarken, soyunma odasında dolap olmamasından ve odanın çok dar olmasından kaynaklı giyinip çıkmak tam bir eziyete dönüşüyor. Bunu defalarca dile getirmemize rağmen hiçbir adım atmadılar. Kreş açılacak dediler, yeterli katılım sağlanamadı diye iptal ettiler. Biz biliyoruz ki bütün fabrikalarda çalışan işçi arkadaşlarımız da aynı sorunları yaşıyor. Bu toplamında bütün işçi sınıfının sorunu. Yaşamın kendisini bizler var ediyorsak, insani bir şekilde yaşamak en doğal hakkımız. Ve bunun da örgütlü mücadeleden geçtiğini biliyoruz. Sendikalarımızda, tüm sorunun kaynağı olan işyerimizde işyeri komitelerimizde örgütlenerek sömürü ve kölelik koşullarını ortadan kaldırabiliriz. Esenyurt tan bir grup tekstil işçisi Birleşelim! Ben Esenyurt bölgesinden bir tekstil işçisiyim. Ve tekstil sektöründe birçok sıkıntı var. Bunlardan biri fazla mesai ve düşük ücretle çalışma. Bunun yanısıra, en çok taşeron olarak çalıştırılan sektörlerden biri olarak gösterilebilir. Ve bu durum hiç iç açıcı olmadığı gibi can sıkıcı da oluyor. Biz işçiler bu durumdan ancak ve ancak örgütlü mücadele vererek işyerlerimizde bu bahsettiğim durumlardan kurtulablriz. Biz ve bizim gibi işçi arkadaşlarımızı Devrimci Tekstil İşçileri Sendikası, DEV TEKSTİL e katılıp işçi sınıfı için bir olmaya çağırıyorum. Sendikamız bize yol gösterip hak arayışımızda bizlere yardımcı olacaktır. Yeşilkent ten bir tekstil işçisi DEV TEKSTİL İLETİŞİM Adres: Merkez Mahallesi 1109 sok. No:9/11 Kat:2 (Esenyurt Meydanı DAB Otel karşısı) Tel: Cep: Web: devtekstil@yandex.com Face: Greif İşgal Grev Direniş

6 6 Esenyurt İşçi Bülteni 2015 Bütçesi: Bir yanda servet, bir yanda sefalet! Geçtiğimiz haftalarda 2015 bütçesi mecliste kabul edildi ve 24 Aralık ta Cumhurbaşkanı nın onayıyla resmileşti bütçesi 473 milyar TL olarak belirlendi. Bütçenin esasta miktarlar dışında geçen yıldan pek bir farkı yok. Yine en fazla pay polis, asker ve güvenlik önlemlerine ayrılmış. Polis maaşları öğretmen maaşlarından %32 daha fazla. Bu yıl Türkiye deki en büyük biber gazı alım ihalesi yapılacak. Türkiye deki her 50 kişiden birine 1 gaz bombası düşecek kadar alım yapılacak. Kamuya bu yıl araç alınacak. Bu araçların %58 i güvenlik birimleri için alınacak. Yine bütçeden IŞİD e de paranın ayrıldığı örtülü ödeneğe 875 milyon TL ayrılmış. Hükümete hangisi gelse, al birini vur ötekine olan siyasi partilere 531 milyon lira ayrılmış. Ve meşhur, dillere destan Ak Saray için 300 milyon TL ödenek ayrılmış. Bütçede bu yıl da işçi-emekçilere ayrılan hiçbir şey yok. Deyim yerindeyse emekçilere yok ayrılmış. Bu sene de Diyanet İşleri Başkanlığı nın bütçesine Milli Eğitim ve Sağlık Bakanlıklarının bütçelerinin toplamından fazla pay ayrılmış bütçesi belirlenirken bütçede 100 milyar TL ye yakın bir açık ön görülmüş. Bu açık nasıl kapatılacak diye sorarsak cevabı belli aslında. Tabii ki her zaman olduğu gibi emekçilerin cebinden. Bütçenin %70 i dolaylı vergilerden sağlanacak, bunun yanında işçi maaşlarından yapılan direk kesintileri de hesaplarsak bütçenin % 80 ine yakını emekçilerin cebinden çıkmış oluyor. Çünkü herkes bilir ki bu ülkede vergiyi her zaman emekçiler öder. Zenginler hep vergi kaçırır. Madenlerde işçi ölümlerinin önüne geçmek için gerekli bir yaşam odası nın maliyeti TL. Bu para asgari ücrete çalışan işçinin maaşına denk düşüyor. Bu paraya 274 tane tam donanımlı okul, 92 tane üniversite, 200 tane hastane yapılabiliniyor. Servet sefalet kutuplaşması her geçen gün artarak sürüyor. İşçiye %3 ü reva gören patronların meclisteki temsilcileri sıra kendilerine gelince en kıyak emeklilik ve yaşam koşullarını, zevk ve sefahat ortamını yaratıyorlar. Trilyonlarına trilyonlar katan patronlar sıra işçiye gelince

7 Esenyurt İşçi Bülteni 7 kaşıkla verip kepçeyle alıyorlar deyimini artık mumla aratıyorlar. Artık kaşığı sadece kazanın buharında tutuyorlar. Kazanın içine kaşığı daldırtmıyorlar bile. Emekçilerin aylık geçim hesaplamasını kendilerince yaparken enflasyon oranlarını beyaz eşya üzerinden yapıyorlar. Sanki emekçiler her gün beyaz eşya alıyorlar. Oysa gerçek enflasyon hesaplaması gıda fiyatları üzerinden yapılırsa daha gerçekçi olur. Ve daha şimdiden her şeye zam yapılmaya başlandı. Servet sefalet kutuplaşması her geçen gün büyüyor. Bu ülkede her gün zenginler daha zengin oluyor ve emekçiler her gün daha fazla yoksullaşıyor. Ama bunda şaşılacak bir şey yok. İktidarda sermaye var, patronlar var. Onların her şeyi kendi çıkarları için yapması, kendileri için yasalar çıkarması, ceplerini daha fazla doldurmasına; işçi-emekçilerin yoksullaşmasına, işsizliğin sürekli artmasına, parasızlık yüzünden gençlerin okuyamamasına, yine parasızlık yüzünden tedavi edilebilir hastalıklardan yoksulların ölmesine şaşmamak gerekir. İnsanlıktan nasibini almamış ve alması da mümkün olmayan sermaye sınıfı için tüm bu ortam fazlasıyla mutluluk verici. İktidar kimdeyse, yönetim kimdeyse, hangi sınıftaysa her şeyin en iyisi onun içindir. O yüzden bu sistemde işçiemekçiler için bütçe oluşturulmasını istemek ölüden gözyaşı beklemektir. Ölüden de gözyaşı akmayacağına göre işçi ve emekçilerin yapması gereken patronlardan, sermaye sınıfından onların düzeninden kurtulmak, işçiler için bütçe yapacak bir sistem olan sosyalist sistemi kurmaktır. Gerisi gevezelik yapmaktır. İşçi-emekçilerin başka bir kurtuluş yolu yoktur. Esenyurt tan bir emekçi Yaşamı biz varediyoruz! Bir ülkede gelir dağılımın hakça paylaşılmaması o ülkenin sosyal hoşnutsuzluğu tetikler. Katma değer üretenler hak ettiklerini alamazlarsa, gelir dağılımındaki adaletsizlik her geçen gün artarsa işçi ve emekçilerin suskunluğu fazla sürmez. Baskı ile susturma ve sindirme politikaları uzun vadeli olamaz. Baskı ve yıldırma ile derinleşen sömürü politikaları ne denli ağır olursa olsun bunu yapan patronlar, siyasetçiler, bürokrasi yani vahşi kapitalizm bütünlüğünü koruyamaz, çöküşleri kaçınılmazdır. Çünkü onlar her icraatlarında aynı zamanda kendi sonlarını da hazırlıyorlar. Fabrikalarda üreten bizleriz. Nasırlı ellerimiz ve sihirli parmaklarımız toprağı kazıp ekmek, dağı delip kömür, maden, demir, altın Her şeyi biz yaratıyoruz, yaşamı var ediyoruz. Kâğıttan kaleme, ilaçtan uzay mekiğine kadar her şey bizim ürünümüz. Tarlayı işleyen de, o çıplaklığı örten de biziz. Sırtımızdan geçinen emek düşmanlarını doyuran da biziz. Bu yıl ülkeler arasında yapılan değerlendirmede liderliği almamız kaçınılmaz! 1500 e yaklaşan işçi ölümleri, 200 den fazla kadın cinayeti vb. TÜİK devlet kuruluşu, yoksulluk sınırını, açlık sınırını açıklıyor. Asgari ücret açlık sınırının yarısı kadar. İşsizlik sayısı her geçen gün artıyor. İşçi ve emekçilerin yaşadığı sorunları her geçen gün ağırlaştıran hükümet, kendi kanı-canı derdine düşmüş, durup dururken polisi ağır silahla donatacak, gıcır gıcır tomalar, daha müthiş gaz bombaları, yasalarla hakların gaspı, geçmişte bedel ödenerek kazanılan hakların torba kanunlarla çuval çuval geri alınması, din sömürüsü eksenli politikalarının devamı bizleri bekliyor. Böyle gideceğini sanıyorlar. Ama yanılıyorlar. Burjuva düzeni ve vahşi kapitalizmi tarihin çöplüğüne atacağımız günler yakındır. Greif direnişçisi Hüseyin Güvenç

8 İşçi Bu lteni Özel Sayı: 1206 * Fiyatı: 25 Kr * Ocak 2015 * Sahibi ve S. Yazı İşleri Md.: Tayfun Altıntaş * Yayın Tu ru : Yerel, su reli, siyasi, ayda bir, Tu rkçe * EKSEN Basım Yayın Ltd. Şti. * Millet Caddesi Sultan Cami Sk. No:2/9 Fatih/İstanbul Tel/Fax: 0 (212) * Baskı: Özdemir Mat. Davutpaşa Cd. Gu ven Sanayi Sitesi C Blok No: 242 Topkapı / İstanbul Tel: (212)