International Women s Day

Transkript

1 İBRAHİM YAZICI ŞEF CONDUCTOR DAVID ORLOWSKY KLARNET CLARINET SELEN ÖZTÜRK ANLATICI NARRATOR KONZERTMEISTER IRINA NIKOTINA International Women s Day 8 Mart March 2019 Cuma Friday, Bilkent Konser Salonu Concert Hall

2 Program Emilie Mayer Faust Uvertürü Overture, Op.46 Aaron Copland Klarnet Konçertosu Concerto for Clarinet 1. Slowly and expressively 2. Rather fast ara interval İbrahim Yazıcı Kadın(ım) Metin Text: Şirin Aktemur BSO siparişi, ilk seslendiriliş World premiere, BSO commission 1. Giriş 2. Şarkı: Yalnızdık 3. Şarkı: Yalnızım 4. Uyandık, daha çoktuk 5. Mülk edinme üzerine 6. Evlilik 7. Şarkı: Yetişemedim 8. Kendini çok seven erkek 9. Yabancılaşma 10. Final Zorunlu durumlarda program değişikliği yapılabilir. Programs may be subject to changes due to reasons beyond our control. BSO konserlerini Radyo Bilkent Klasik Müzik Kuşağı nda dinleyebilirsiniz. You may listen BSO concerts on Radio Bilkent Classical Music Hours. Cumartesi Saturday Pazar Sunday

3 Değerli Dinleyicilerimiz, Gittikçe artan sayılarla yeni dinleyicilerimizin aramıza katılmasından mutluluk ve gurur duyuyoruz. İzleyicilerimizin beğenilerini içten alkışlarıyla sergilemeleri, bizler için paha biçilmez bir destek. Konserlerimizde ses ve görüntü kaydı yapılmaktadır. Seslendirilen eserlerin bazıları birkaç bölümden oluşmaktadır. Eserin tümü bittikten sonra alkışlamanız bizlere kolaylık sağlayacaktır. Aynı nedenle konser esnasında cep telefonlarınızı tamamen kapatmanızı ve flaşla fotoğraf çekmemenizi rica ederiz. Dear Listeners, We are happy and proud to perform to a growing audience. The applause we receive from the audience is an invaluable expression of appreciation. All our concerts are audio-visually recorded. Some of the works performed by the artists are composed of several parts. It would be highly convenient, if the listeners hold their applause until the end of the work. For the same reason, we kindly ask our listeners to turn off their cell phones and not to take any photographs with flash during the concert. İbrahim Yazıcı şef conductor İbrahim Yazıcı şeflik kariyerine 1995 yılında Ankara Devlet Opera ve Balesinde başladı ve kısa süre içinde Lucerne Symphony Orchestra, Deutsche Symphonie Orchester, WDR Köln Orchester, Taipei Symphony Orchestra, Brandenburgische Staatorchester, Wuppertal Symphony Orchestra, Camerata de France, Ensemble Resonanz Hamburg un yanı sıra Türkiye'deki tüm büyük orkestraları yönetti. Bu orkestralarla Berlin Philharmonie, Vienna Konzerthaus, Théatre des Champs Elysées, Essen Philharmonie, Moscow International Music House, Laeiszhalle Hamburg, Liederhalle Stuttgart, Palais des Beaux Arts Bruxelles, Berlin Konzerthaus, Tel Aviv Performing Arts Center ve Seoul Arts Center gibi çok önemli salonlarda konserler verdi yılında Valencia Puccini Festivalinde bestecinin Suor Angelica ve Gianni Schicchi operalarını yönetti. Europäischer Musik Sommer Berlin, CBS Korea, Mersin, İzmir, İstanbul, Şimdi-Now Berlin ve Stuttgart festivallerine katıldı. 2012

4 yılında Fazıl Say'ın Nazım oratoryosunun Almanya'daki ilk seslendirilişini Wuppertal'de yönetti. Aynı eseri sonraki yıl Essen ve Frankfurt'ta çok yankı uyandıran iki konserde seslendirdi Kasımında New Japan Philarmonic Orchestra ile konser yapmak üzere davet aldı yılında Ankara'da doğan İbrahim Yazıcı Ankara Devlet Konservatuarında Nimet Karatekin ile piyano, Nevit Kodallı ve İstemihan Taviloğlu ile kompozisyon, Hikmet Şimşek ve Rengim Gökmen ile orkestra şefliği çalıştı ve bu okuldan yüksek lisans derecesi ile mezun oldu. Çalışmalarını Conservatoire National de Région Perpignan'da sürdürdü ve üç Premier Prix alarak bu okulu bitirdi. Ayrıca Gilbert Varga ile çalışıp asistanlığını yaptı ve pek çok ustalık sınıfına katıldı. Ahmed Adnan Saygun, Fazıl Say, Muammer Sun ve Turgay Erdener'in ve daha birçok Türk bestecisinin eserinin CD ve DVD kayıtlarını yaptı. Sanatçı 2002 yılında Hacettepe Üniversitesi Sanat Teşvik Ödülü ve 2005 yılında İtalya Cumhurbaşkanı tarafından verilen "Cavaliere dell'ordine della Stella d'italia" nişanına layık görüldü. Hacettepe, Bilkent, Anadolu ve Dokuz Eylül Üniversitelerinde ders verdi yılları arasında Devlet Çoksesli Korosunun Şefliğini yaptı ve bu toplulukla yurt içi ve yurtdışında çok geniş bir repertuarı kapsayan sayısız konser yönetti yılları arasında İzmir Devlet Senfoni Orkestrası Müzik Direktörlüğü, yıllarında Mersin Devlet Opera ve Balesinde orkestra şefliği, yılları arasında İzmir Devlet Opera ve Balesinde orkestra şefliği görevlerini üstlendi. Çok yönlü bir müzisyen olmasıyla dikkat çeken Yazıcı şefliğin yanı sıra piyanist, eğitimci ve son zamanlarda da besteci olarak renkli bir kariyere sahiptir. Dört Şarkı başlıklı eseri geçtiğimiz sezon kendi yönetiminde soprano Selva Erdener ve Olten Filarmoni Orkestrası tarafından ilk kez seslendirildi. Bu sezon da Bilkent Senfoni ve Olten Filarmoni Orkestraları tarafından yeni birer senfonik eseri seslendirilecek olan sanatçı 2018 yılı içinde koro için halk türküleri ve bir keman piyano sonatı yazmıştır. Öte yandan kemancı Erman Türkeli ve çellist Çağ Erçağ ile kurdukları Trio Brio ile oda müziği çalışmalarını sürdürmekte ayrıca soprano Selva Erdener ve genç kemancı Berfin Aksu ile ikili olarak konser yapmaktadır Ekim ayında İzmir Devlet Opera ve Balesindeki görevine dönen Yazıcı 2014 yılından bu yana Olten

5 Filarmoni Orkestrasının müzik direktörlüğünü de yapmakta, yoğun konser temposu yanında düzenli olarak piyano ve şan ustalık sınıfları düzenlemekte, Olten Filarmoni Sanat Okulunda ders vermektedir. İbrahim Yazıcı s busy and diverse conducting career started in 1995 at the Ankara State Opera, and within a short period of time he conducted orchestras such as the Lucerne Symphony Orchestra, the WDR Symphony Orchestra Köln, the Taipei Symphony Orchestra, Brandenburgische Staatorchester, the Wuppertal Symphony Orchestra, Camerata de France, Ensemble Resonanz Hamburg, the Presidential Symphony Orchestra and all major symphony orchestras in Turkey. With those orchestras, he performed in prestigious concert halls including Berlin Philharmonie, Vienna Konzerthaus, Essen Philharmonie, Moscow International Music House, Laeiszhalle Hamburg, Liederhalle Stuttgart, Palais des Beaux Arts Bruxelles, Berlin Konzerthaus, Tel Aviv Performing Arts Center or Seoul Arts Center. In 2000, he conducted Suor Angelica and Gianni Schicchi at the Puccini Festival Valencia. In April 2008 he brought the Turkish Presidential Symphony Orchestra to the International Music House in Moscow. He has also appeared at the Europäischer Musik Sommer Berlin, CBS Korea, Bella Pais, Mersin and Istanbul International Music Festivals. In 2012 he conducted the German Premier of Fazil Say's Oratorio Nazım in Wuppertal, followed by performances in Essen and Frankfurt with a triumphal success. In November 2018 he is going to make his Japan debut new Japan Philarmonic Orchestra. Born in Ankara in 1970, İbrahim Yazıcı studied piano, composition and conducting at the Ankara State Conservatory and received an MM degree. He continued his studies at the Conservatoire National de Musique de Perpignan and obtained three Premier Prix. He also worked with Gilbert Varga and has participated in masterclasses in various European countries. He has recorded many works by Turkish composers such as Ahmed Adnan Saygun, Fazıl Say, Muammer Sun and Turgay Erdener on CD and DVD. In 2002 İbrahim Yazıcı received the "Artistic Encouragement Award" of Hacettepe University and in 2005 he was honoured with the " Cavaliere dell'ordine della Stella d'italia " awarded by the Italian President.

6 He gave classes at Hacettepe University, Ankara State Conservatory and Bilkent University of Music and Performing Arts Faculty. From 1998 to 2007 he was the resident conductor of the State Polyphonic Choir. With this ensemble he toured around the world, conducted at various prestigious halls, received many awards, made several recordings and prepared a very extensive repertoire, capturing audiences from a large number of nationalities. In 2007 he was appointed the General Music Director of the Izmir State Symphony, a post he held until He conducted at Mersin State Opera and Ballet Company between and Izmir State Opera and Ballet Company between In October 2018 he returned to his position at Izmir State Opera and Ballet. In last years he is also concentrated in composition. His orchestral song cycle is premiered by soprano Selva Erdener and Olten Philarmonic Orchestra under his conducting last year. In season two new orchestral works of Yazıcı will be premiered by Bilkent Symhony and Olten Philarmonic Orchestras. Since 2014 he is the music director of Olten Philarmonic Orchestra. Besides his busy orchestra concerts he is playing regularly as pianist mostly with Trio Brio, soprano Selva Erdener and young violinist Berfin Aksu. He is also teaching at Olten Philarmonic School and giving piano and singing masterclasses. David Orlowsky klarnet clarinet Etkileyici ifade gücü ve derinliğiyle tanınan David Orlowsky, dünya çapında Mozart tan Golijov ve Klezmer e kadar uzanan klarnet repertuvarının önde gelen yorumcularından biri olarak görülüyor. Yalnızca Sony Classical için kayıt yapan sanatçının yedi albümü, üç ECHO Klassik ödülü buluyor. David Orlowsky on altı yaşındayken, gitarda Jens-Uwe Popp ve kontrbasta Florian Dohrmann ile David Orlowsky Trio yu kurdu. Ödüllü üçlü, günümüzde yeni dünya müziğinin en etkili grupları arasında sayılıyor. David Orlowsky, gerek solist olarak gerekse kurucusu olduğu üçlüyle birlikte tüm dünyada önemli festivallerde, saygın konser salonlarında sahneye çıkıyor.

7 David Orlowsky, sezonunda Münih Senfoni Orkestrası, Festspiele Mecklenburg-Vorpommern festivalinde Norddeutsche Philharmonie ve Schwetzingen ve Leverkusen de erken dönem müzikleri topluluğu Lautten Compagney ile ilk performanslarını sergiledi. Sanatçı, Hamburg daki muhteşem yeni Elbphilharmonie de ve Salzburg Mozarteum da Danimarka Yaylı Dörtlüsüyle, Blaibach ta Casal Quartet ile, Rheingau Müzik Festivalinde ses topluluğu Singer Pur ile ortak çalışmalarını sürdürüyor. Geçtiğimiz sezon Orlowsky, Hollanda Radyo Filarmoni Orkestrası, Alman Oda Orkestrası ve Kammerakademie Potsdam ile ilk kez sahneye çıktı. Birleşik Devletler de bulunan Calder Quartet ile yeni bir ortak çalışma kapsamında Berlin ve Amerika da performans sergiledi. Ayrıca sanatçı, ünlü kemancı Nils Mönkemeyer, piyanist William Youn ve Lauma Skride, İsviçreli soprano Regula Mühlemann ve ses topluluğu Singer Pur ile çalışmalarını sürdürüyor. Orlowsky, yakın zamanda Los Angeles da, Amsterdam da Concertgebouw, Berlin de Philharmonie, Salzburg da Mozarteum ve Leipzig de Gewandhaus da konserler verdi. Aynı zamanda aktif bir oda müzisyeni olan David Orlowsky sık sık Igor Levit, Vilde Frang, Andreas Haefliger, Nils Mönkemeyer ve Fauré Quartet gibi ünlü isimler ve topluluklarla birlikte çalışıyor. Sanatçı, Singer Pur ile çıkardığı JEREMIAH albümüyle 2011 de Sınır Tanımayan Klasik Müzik kategorisinde ECHO Klassik ödülüne değer görüldü. Orlowsky nin düzenli olarak birlikte çalıştığı bir diğer topluluk da Vogler Quartet. Sanatçının bu dörtlüyle yaptığı, Mozart ve Golijov un yapıtlarını içeren albüm, eleştirmenlerin beğenisini kazanmanın yanı sıra Stereo dergisi tarafından Ayın Albümü seçildi. Orlowsky nin ayrıca Torsten Rasch, Matan Porat, David Bruce ve halihazırda sanatçı için yeni bir klarnet konçertosu besteleyen Avner Dorman gibi çağdaş bestecilerle de yakın ilişkileri bulunuyor. Toplumsal çalışmalara ve eğitim amaçlı girişimlere özel bir önem veren David Orlowsky, hastane ve okul gibi topluma açık mekanlarda düzenli olarak performans sergiliyor. Sanatçı, Almanya da dünya çapında müzisyenleri okullara götürerek çocukların klasik müziği tanımalarını sağlamak amacıyla düzenlenen Rhapsody in School ulusal projesinde yer aldı. Ayrıca özgün besteleri de olan Orlowsky nin bu yapıtları tüm dünyada Schott Music tarafından yayımlanıyor ve sık sık en çok satılanlar arasına giriyor.

8 1981 de Almanya nın Tübingen kentinde doğan David Orlowsky, Essen deki Folkwang Hochschule de Manfred Lindner ve New York City deki Manhattan School of Music de Charles Neidich ve Ayako Oshima ile çalıştı. Sanatçı Berlin de yaşıyor. David Orlowsky is widely recognized as a musician of tremendous expressiveness and depth, and is acknowledged worldwide as one of today's leading interpreters of clarinet repertoire ranging from Mozart to Golijov to Klezmer. Recording exclusively for Sony Classical, David Orlowsky has released seven albums and received three ECHO Klassik awards. At the age of sixteen he founded the David Orlowsky Trio (with Jens-Uwe Popp on guitar and Florian Dohrmann on double bass). Today, the award-winning trio is regarded as one of the most influential groups in the field of new world music. David Orlowsky has appeared at leading festivals and prestigious concert halls worldwide, both as a soloist and with his trio. Highlights of his 2016/17 season include debut soloist performances with the Munich Symphony Orchestra, with Norddeutsche Philharmonie at the Festspiele Mecklenburg- Vorpommern festival, and with early music ensemble Lautten Compagney in Schwetzingen and Leverkusen. David Orlowsky also continues his collaboration with the Danish String Quartet at Hamburg s spectacular new Elbphilharmonie and at the Salzburg Mozarteum, with Casal Quartet in Blaibach and vocal ensemble Singer Pur at Rheingau Musik Festival. The previous season had seen David s debut with the Netherlands Radio Philharmonic Orchestra, Deutsches Kammerorchester, and Kammerakademie Potsdam, among others. A new collaboration was created with the U.S. based Calder Quartet, with performances in Berlin and America. Mr. Orlowsky has further continued his collaborations with leading violist Nils Mönkemeyer and pianists William Youn and Lauma Skride as well as Swiss soprano Regula Mühlemann and vocal ensemble Singer Pur. Recent concert appearances also brought him to Los Angeles, the Amsterdam Concertgebouw, Berlin Philharmonie, Salzburg Mozarteum, and Leipzig Gewandhaus. A dedicated chamber musician, David Orlowsky frequently works with celebrated performers such as Igor Levit, Vilde Frang, Andreas Haefliger, Nils Mönkemeyer, Fauré Quartet,

9 and Singur Pur. Together with Singer Pur he won the ECHO Klassik award in 2011, in the category "Classical Music without Boundaries" for their album JEREMIAH. Another regular collaborator is the Vogler Quartet. Their critically acclaimed album features works by Mozart and Golijov and was elected "Album of the Month" by Stereo magazine. David Orlowsky maintains close relationships with contemporary composers such as Torsten Rasch, Matan Porat, David Bruce, and Avner Dorman who is currently composing a new clarinet concerto for David Orlowsky. David Orlowsky is particularly committed to community outreach and education initiatives and regularly performs in community venues such as hospitals and schools. He has participated in Germany's "Rhapsody in School" project, a nation-wide initiative bringing world-class musicians to schools and familiarizing children with classical music. His original compositions are published worldwide by Schott Music and are frequent bestsellers. Born in Tuebingen, Germany in 1981, David Orlowsky studied with Manfred Lindner at the Folkwang Hochschule in Essen and with Charles Neidich and Ayako Oshima at the Manhattan School of Music in New York City. He lives in Berlin. Selen Öztürk anlatıcı narrator 1980 yılında doğdu. 2004'te Hacettepe Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Tiyatro Bölümünden mezun oldu. Tiyatro Kedi'de Kamelyalı Kadın, Tiyatro Oyunevi'nde Beş Yıl Geçince ve Leonce ile Lena, Oyun Atölyesi'nde Hırçın Kız ve 7-Şekspir Müzikali, Bo Sahne'de Özen Yula imzalı Bakarsın Bulutlar Gider oyunlarında rol aldı den beri Tiyatro Adam'da İntiharın Genel Provası nda yer almaktadır. 7-Şekspir Müzikali ile Sadri Alışık Oyuncu Ödüllerinde Müzikal/Komedi dalında Gençlik Özel Ödülü ile Ankara Sanat Kurumu Övgüye Değer Kadın Oyuncu Ödülünün sahibi oldu. Bakarsın Bulutlar Gider deki rolü ile Afife Jale Tiyatro Ödüllerinde En İyi Kadın Oyuncu, İntiharın Genel Provası ile 2018 Sadri Alışık Oyuncu Ödüllerinde Komedi/Müzikal kategorisinde En İyi

10 Yardımcı Kadın Oyuncu adaylıkları bulunmaktadır. Oyun Atölyesi'nde sergilenen Hırçın Kız ve Araf oyunları ile Bab-ı Tiyatro'da Varolmayan Ayşe'nin Maceraları nın müziklerini yapmıştır. Bab-ı Tiyatro nun oyununa yaptığı çalışma Tiyatro Dergisi Ödüllerinde En İyi Oyun Müziği adayı olmuştur. Karayılan, Cümbür Cemaat Aile, Muhteşem Yüzyıl, Benim Adım Gültepe, Serçe Sarayı, Hatırla Gönül, Payitaht Abdülhamit dizilerinde yer aldı yılında Harbi TV adlı televizyon programında sunuculuk yaptı. 2011'de Evos Angels ve Kırmızıtürk tarafından Yılın En İyi Kadın Seslendirme Sanatçısı ödülüne layık görüldü te Fazıl Say'ın Türk bestecilerin çocuklar için yaptığı eserleri hikayeleştirdiği ve seslendirdiği Çocuklar İçin albümünde anlatıcı olarak yer aldı. Seslendirme yapan, şarkı söyleyen Selen Öztürk piyano, gitar, ukulele, mızıka, akordeon çalmakta ve beste yapmaktadır. Selen Öztürk was born in She graduated from the Theater Department of Hacettepe University State Conservatory. She played in La Dame aux camellias at Tiyatro Kedi, When Five Years Pass and Leonce und Lena at Tiyatro Oyunevi, The Taming of the Shrew and Shakespeare Musical at Oyun Atölyesi, and Bakarsın Bulutlar Gider of Özen Yula at Bo Sahne. Since 2017, she has been performing in Dress Rehearsal for a Suicide at Tiyatro Adam. Öztürk received the Youth Special Prize in the Musical/ Comedy category of Sadri Alışık Awards and the Laudable Actress Award of Ankara Art Institution for her part in Shakespeare Musical. She was nominated for The Best Actress Award in Afife Jale Theatre Awards for her performance in Bakarsın Bulutlar Gider and for the Best Supporting Actress in the comedy/musical category of Sadri Alışık Awards for her role in Dress Rehearsal for a Suicide. She produced music for the plays Taming of the Shrew and Araf staged at Oyun Atölyesi and Varolmayan Ayşe nin Maceraları of Bab-ı Tiyatro. The music she produced for Bab-ı Tiyatro was nominated for the Best Music for Drama Award given by Tiyatro magazine. Öztürk played in many TV series, including Karayılan, Cümbür Cemaat Aile, Muhteşem Yüzyıl, Benim Adım Gültepe, Serçe Sarayı, Hatırla Gönül and Payitaht

11 Abdülhamit. She hosted the TV show Harbi TV in She was awarded the Best Voice Actress of the Year Prize by Evos Angels and Kırmızıtürk in She performed as the narrator in Fazıl Say s album For Children, where he formed stories of the works Turkish composers wrote for children, in A voice actress and singer, Selen Öztürk plays the piano, guitar, ukulele, harmonica, and accordion, and makes compositions. Emilie MAYER ( ) Faust Uvertürü Overture, Op yüzyıl, kadınların ve erkeklerin profesyonelleşme olanaklarının eşit olmadığı, kadınların müzikal-kültürel yaşama katılımlarının sistematik bir biçimde sınırlandırıldığı ve besteciliğin kesin surette maskülen bir uğraş (veya kurum) olarak kodlandığı bir dönemdir. Müzik tarihçiliği de, geçtiğimiz yüzyılın son çeyreğine kadar, bu çekişmeli tarihi ve tüm sistematik sosyal baskılara rağmen faaliyet göstermiş kadın bestecileri görünmez kılmıştır. 20. yüzyılın 70 li yıllarının ortalarından itibaren kadınların bu tarih içindeki varlığını sorgulayan yeni tarih çalışmaları, 19. yüzyıl müzikalkültürel hayatın içinde yer almış, fakat görünmez kılınmış pek çok kadın besteciyi gün yüzüne çıkarmıştır. Emilie Mayer, bu gün yüzüne çıkarılmış besteciler arasında kuşkusuz en göze çarpanlardan biridir. Zira sadece birkaç kadın besteci günümüzde ailevi bağlantıları nedeniyle daha çok bilinen Fanny Mendelssohn (Felix Mendelssohn un kız kardeşi) ve Clara Schumann (Robert Schumann ın karısı) dahil Meyer inki gibi bir bestecilik kariyeri sürdürmüş, çok azının eserleri onunkiler kadar konser yaşamının aktif bir parçası olmayı başarabilmiştir. Ayrıca Mayer'in Romantik dönem boyunca senfoni yazmış neredeyse tek kadın olduğu açıkça belirtilmelidir (besteci toplamda 8 senfoni, 15 orkestra uvertürü bestelemiştir). Mayer, 1812 de Friedland (bugün Mecklenburg) kentinde doğmuş, varlıklı bir eczacının kızı olarak küçük yaşta müzik eğitimi almaya başlamıştı. Babasının 1840 yılındaki trajik intiharının ardından kendini tümüyle müziğe adamaya karar veren sanatçı, önce Carl Loewe ile kompozisyon çalışmak için Polonya nın Stettin kentine taşındı. Ardından Adolf Bernhard Marx ile çalışmalarına

12 devam etmek için 1847 de Berlin e yerleşti. Bu süre zarfında ilk büyük orkestra eserlerini yazdı ve hem Stettin hem de Berlin'de bestelerini konser hayatına başarıyla entegre etti. Ayrıca, birçok Alman şehrinde ve Viyana da kapsamlı konser turları düzenledi. Bestecinin külliyatına bakıldığında, yaratıcılığının stilistik olarak üç evreden geçtiği gözlemlenir; yoğun bir Viyana klasisizmi etkisi altında olduğu erken dönem, geleneksel biçimlerden giderek uzaklaştığı ve armonik dilinin karmaşıklaştığı orta dönem ve son olarak, 60 lardan itibaren erken romantik tarzda yazmaya başladığı geç dönem. Bu son yaratıcılık döneminin ürünlerinden biri, bestecinin kariyerindeki en başarılı anlardan birini temsil eden aynı zamanda ölümünden üç sene önce yazdığı ve son orkestra eseri olan Faust Uvertürü dür. Faust Uvertürü bir konser uvertürüdür. Konser uvertürleri bir sahne eseri ya da operanın açılış müziği değil, bağımsız konser eserleridir. Biçimsel olarak bir senfoninin birinci bölümüne benzemekle beraber, biçimsel bütünlüklerinin bu ikincisi kadar sağlam olmadığı, daha serüvenli, oynak bir yapıya sahip oldukları eklenmelidir. Mayer bu uvertürüne, çözümsüz disonant akorların arka arkaya sıralandığı gergin ve yer yer ağıtsal moddaki neredeyse dört dakikalık yavaş bir girişle başlar. Bunu önce dramatik ana tema, ardından da bu temayla çelişen, daha pastoral ve neşeli bir modda ikinci tema takip eder. Başlığı dışında eserin Faust hikayesine dayandığını ima eden tek ibare, si minör tonda başlayan uvertürün sonlara doğru si majöre döndürüldüğü noktada not edilen sie ist gerettet (o kurtarıldı) ifadesidir. Almancadaki kadın zamiri sie ile, şüphesiz, idamının ardından masumiyeti tarafından kurtarılarak cennete giden Gretchen (Faust'un baştan çıkardığı güzel ve masum kız) kastedilir. Nineteenth century is a period when men and women did not have the same opportunities for professionalization: participation of women in musical-cultural life was systematically limited and composition was strictly a male pursuit (or institution). Accordingly, music historians rendered both this contentious history and the female composers, who continued their work despite being under constant social pressure, invisible under the last quarter of the century. New historical studies starting in the mid-70s of the 20 th century and examining the presence of women in the music history revealed many female composers

13 who participated in the musical and cultural life of the 19 th century, but were made invisible. Emilie Mayer is undoubtedly one of the most remarkable of those composers, as there are only a few female composers, including Fanny Mendelssohn (Felix Mendelssohn s sister) and Clara Schumann (Robert Schumann s wife) who are better known for their family relations, who pursued a composition career like Mayer, and those who could make their compositions an active part of their concert life were even fewer. Besides, it should be noted that Mayer is the only woman who wrote symphonies in the Romantic period (the composer wrote eight symphonies and 15 orchestra overtures in total). Born in Friedland (today s Mecklenburg) in 1812, Mayer was the daughter of a wealthy pharmacist and started receiving music education when she was young. Following her father s tragic suicide in 1840, she decided to dedicate herself to music. She first moved to Stettin, Poland to study composition with Carl Loewe. Then, in 1847, she settled in Berlin to continue her studies with Adolf Bernhard. In this period, she wrote her first major orchestral works and successfully integrated both Stettin and Berlin compositions into her concert career. She also went on extensive concert tours in many German cities and Vienna. The composer s works show that her creativity went through three stylistic stages: her early period when she was influenced heavily by Viennese classicism; her middle period when she distanced herself from traditional forms and developed a more sophisticated harmonic language; and finally her late period when she started writing in the early romantic style after 60s. One of the products of this late period of creativity is the Faust Overture, her last orchestral piece, which she wrote three years before she died, and which represents one of the most successful moments in the composer s career. Faust Overture is a concert overture. Concert overtures are not the opening music of a stage work or opera, but independent concert pieces, which can stand alone. Although they resemble the first movement of a symphony with regard to form, it should be noted that their formal integrity is not as solid as that of the latter, and they have a more adventurous, volatile structure. Mayer starts this overture with a slow introduction lasting for almost four minutes which has a tense and occasionally mournful mood, where unsettled dissonant chords are listed one after another. This

14 is followed, first by the dramatic main theme, and then the conflicting second theme in a more pastoral, joyful mode. The only indication that the work is based on the story of Faust, in addition to the title of the work, is the expression sie ist gerettet (she is saved) noted at the point when the overture that started in b minor is converted to b major. The German feminine pronoun sie undoubtedly refers to Gretchen (the beautiful girl seduced by Faust) who went to heaven after being saved by her innocence following her execution. Aaron COPLAND ( ) Klarnet Konçertosu Concerto for Clarinet Amerikalı besteci Aaron Copland, 20. yüzyılın ilk yarısında modernist müziğin bu coğrafyadaki gelişimine en çok katkıda bulunmuş figürlerden biriydi. Copland 1900 da doğduğunda, Amerika da üretilen klasik müziğin ruhu tartışmasız bir şekilde romantik, dili yoğun bir biçimde Alman, standartları büyük ölçüde Avrupalı modellerinin taklidiydi. Copland, Amerika da Avrupa geleneklerinin hizasında, ancak kendi estetiği, ritimleri ve sesleri olan bir müziğin üretilmesi gerektiğini savunan, ve sanatsal yaratıcılığını bu amaca adayan yeni kuşak Amerikan bestecilerinin belki de en etkili sesi oldu. İlginçtir ki, Copland ın müziğinin Amerikalılığına müziğinde belirgin bir Amerikan karakteri geliştirebilmesine en büyük katkıyı sağlayan, bestecinin Paris te geçirdiği öğrencilik yıllarıydı yazında Copland, Fontainebleau da yeni kurulan bir Amerikan okuluna katılmış, burada tüm yeni nesil Amerikan müzisyenlerin görüş açılarını şekillendiren efsanevi pedagog Nadia Boulanger in öğrencisi olmuştu. Paris, bu dönemde, nefes kesici bir avangart sahnesine ev sahipliği yapmaktaydı. Müzik o döneme kadar Fransa da da Alman okulu egemenliği altındaydı. Fakat yeni nesil Fransız modernistleri bu eski kompozisyon yasalarına itibar etmiyor, yeni formlar, armoniler ve ritimlerle denemeler yapıyordu (birçoğu da bunu Fransızlık vurgusu altında yapmaktaydı). Copland ın bu sahnede karşılaştığı yaklaşımlar, müziğinde özgün bir Amerikan idyomu yaratmasında ona önemli öngörüler sağlamıştı. Caz müziği, Copland ın bu idyomu oluşturmada en önemli dayanak noktalarından biriydi. Besteci bu müziğe Amerika dan aşinaydı, fakat sanat müziğindeki

15 kullanımıyla ilk kez Avrupalı bestecilerin müziklerinde karşılaşmıştı. Copland, özellikle erken dönem eserlerinde ( ), egzotik çağrışımları olan bu örneklerin ötesine giderek, caz unsurlarının ince şekillerde modernist eğilimlerle birleştirilmesi üzerine çalıştı de yazdığı Klarnet Konçertosu, bestecinin caz müziğe bir kez daha döndüğü orta dönem eserlerindendir. Ünlü swingcaz müzisyeni Benny Goodman ın siparişi üzerine bestelenen eser, pek alışıldık olmayan bir yapı ve enstrümantasyona sahiptir. Yapıt, geleneksel üç bölümlü konçerto formatının aksine iki bölümden oluşur ve yavaş birinci bölümle başlar. Lirik ve ifadeli bir klarnet yazımının ön plana çıktığı bu bölümde, solo ve orkestranın kontrastından ziyade bu ikisinin introspektif bir iç içe geçmişliği söz konusudur. Solodan beklenen virtüözite, ancak birinci ve ikinci bölümü birbirine bağlayan kadansta ortaya çıkar. Oyuncu ruhlu ikinci bölümün karakteri, birinci bölüm ile taban tabana zıttır. Bu bölümde Copland, çeşitli caz ve Latin Amerika popüler müziği unsurlarını, Stravinskici bir müzik yazımı ile birleştirmiştir. Eserin alışıldık olmayan enstrümantasyon seçimi (klarnetin yanı sıra yaylılar, piyano ve arp), besteciyi belirli caz efektleri yaratmada ilginç çözümler üretmeye zorlar. Vurmalı çalgıların yokluğu, bas çalgıların ve arpın perkasif çalım biçimleriyle telafi edilir. American composer Aaron Copland is among the greatest contributors to the development of modernist music in the first half of the 20th century. In 1900, when Copland was born, classical music produced in the United States was indisputably romantic in spirit, its language was mostly German, and standards were imitations of European models. Among the new generation American composers who defended that America should produce music that is aligned with Europe but has its own esthetics, rhythms and sounds and who used their artistic creativity to this end, Copland was maybe the most influential. Interestingly, the major contribution to the Americanism of Copland s music his ability to develop a marked American character in his music came from his years of study in Paris. In the summer of 1921, Copland attended a newly established American school in Fountainebleau, where he studied under Nadia Boulanger, the legendary pedagogue who shaped the outlook of all new generation American musicians. In that period, Paris was hosting a breath-taking avant-garde stage. Until then, music

16 in France was also dominated by the German school. However, the new generation French modernists did not honor these old laws of composition and tried new forms, harmonies and rhythms (most did that to emphasize Frenchness). The approaches Copland encountered on this stage provided him with significant insights to create an original American idiom in his music. Jazz music was one of the major bases on which Copland formed this idiom. The composer had already met this kind of music in the States, but saw its use in classical music in the works of European composers for the first time. Especially in his early period ( ) works, Copland went beyond these examples with exotic associations and worked on merging elements of jazz with modernist tendencies in fine ways. The clarinet concerto written in 1947 is from the composer s middle period, the time when he returned to jazz music. The work commissioned by the famous swing-jazz musician Benny Goodman has an unusual structure and instrumentation. Unlike the traditional threemovement concerto format, the work is composed of two movements and starts with a slow first movement. Rather than the contrast between the soloist and orchestra, the movement foregrounding a lyrical and expressive clarinet text features an introspective entwinement of the two. The virtuosity expected from the soloist manifests itself only in the cadence linking the first and second movements. The character of the playful second movement is the direct opposite of the first one. In this movement Copland combined various elements of jazz and Latin American popular music with a Stravinsky-like musical writing. Unusual choice of instrumentation in the work (strings, piano and harp, along with the clarinet) led the composer to produce interesting solutions to create certain jazz effects. The absence of percussions is compensated for by the percussive playing styles of basses and harp. Aylin Yılmaz İbrahim YAZICI Kadın(ım) Eser Şirin Aktemur un varoluştan zamansız bir geleceğe değin kadın erkek ilişkilerini ve bu ilişki neticesinde her ikisinin de geçirdikleri ruhsal değişimi anlatan, klişelerden

17 uzak metni üzerine on bölüm olarak bestelenmiştir. Birinci bölüm kısa bir orkestra girişidir. Yalın ve sadece bir altılı aralıkta var olmaya çalışan motif kadının sıkıştığı dünyasını ifade etmektedir. Sürekli küçük üçlü aralıklarla yukarı doğru yapılan ton değişiklikleri içinde, bulunduğu sıkışıklıktan kurtulmak için sürekli hamleler yapan ve çıkış yolu arayan kadını tasvir etmektedir. Ancak motif dört hamle sonra başladığı tona, kadın da yine ilk çıkış noktasına dönmektedir: adeta bir kapana kısılmıştır. Hemen arkadan gelen fugato, açmazdaki bu çemberden kaçıp kurtulmak için yollar arayan kadını resmetmektedir. Füg kelimesi Latince kaçmak kökünden türemiştir ve gerçekten de müzikal olarak bir kovalamaca etkisi vardır. Ancak fugatonun sonunda eserde kadın leitmotifi olarak kullanılan açılış teması yine baskın bir şekilde duyulur ve kadına biçilmiş bu rolden kaçış olmadığını hissettirir. Bölüm kısa bir koda ile sona erer. İkinci bölüm Yalnızdık kadın ve erkeğin tarih öncesi çağda içgüdüleri ile birbirlerini keşfetmelerini ve aralarında adına aşk denilen bütünleşmeyi anlatan bir şarkıdır. Bu ilkel ve en temel hisler müzikte son derece basit, adeta bir melodramdan fırlamışçasına klişe melodilerle bezeli bir şarkı ile anlatılmaktadır. Üçüncü bölüm Yalnızım doğaları gereği ilk kez ayrı düşen kadın ve erkeği anlatan bir şarkıdır. Yapayalnız kalan kadının hisleri sürekli değişmekte ve kafasında erkeği sorgulamaktadır. Bu bölümdeki çok uzak tonlara yapılan beklenmedik modülasyonlar, ruh hali an be an değişen, hatta adeta bir dakika önceki kendisine yabancılaşan kadını tasvir etmektedir. Dördüncü bölüm solo piyano üzerine konuşulan bir metindir. Kalabalıklaşan dünyayı ve bu dünyada ayakta kalmak için yeni rollere bürünen kadın ve erkeği anlatır. Beşinci bölüm medenileşen (!) dünyada sahiplenme içgüdüsünün anlatıldığı bir metindir. Orkestra 5/8 lik aksak bir müzikle anlatıcıya eşlik etmektedir. Bölüm solo viyola ve viyolonselin çaldığı selayı hatırlatan saba makamında bir ezgiyle son bulur. Altıncı bölüm kadının yaşadıklarını son derece içten bir şekilde paylaştığı tiratla devam eder. Anlatıcıya sadece piyano eşlik eder. Yedinci bölüm Yetişemedim yine bir şarkıdır. Kadının erkekten, hatta kendinden ve kadınlığından uzaklaşmasını anlatır.

18 Sekizinci bölüm erkeğin kendine olan hayranlığını ve şişen egosu nedeniyle yapayalnız kalışını anlatan, satirik bir metne eşlik eden son derece alaycı bir müziktir. Dokuzuncu bölüm kendi derinliğinde kaybolan kadına, erkeğin ulaşmasının imkansızlığını ifade eden, koyu renklerle bezeli yavaş bir bölümdür. Onuncu bölüm Final de kadın kendi başına dik ve ayakta durduğu bir ruh haline kavuşmuştur. Metinde adı konmasa da Jeanne d Arc gibi, ardında binleri sürükleyen bir kadın çıkar karşımıza. Onun bu kararlı yürüyüşüne marş karakterindeki müzik eşlik eder. Erkekle denklik üzerine yeni bir dünya inşa etmenin de mümkün olduğunu anlatan kadın leitmotifi, bölümün sonlarına doğru karşımıza çıkar. Eser yalın bir hüzün barındırsa da, içinde umut taşıyan Eolien modunda bir ezgiyle biter. The work is composed in ten movements based on Şirin Aktemur s text, which narrates the relationship between woman and man from the beginning to an unspecified future and their respective mental transformation as a result of this relationship without clichés. The first movement is a short orchestral opening. The plain motif trying to continue its presence in an interval of sixth represents the world the woman is stuck in. The upward shifts in tone, continuing in small intervals of thirds, describe the woman who relentlessly attempts to free herself and looks for a means of escape. However, the motif returns to the beginning tone after four moves, showing that the woman goes back to the starting point: it is as if she is trapped. The fugato right after that depicts the woman trying to find a way out of this stalemate. The word fugue is derived from the Latin word flight and actually creates the impression of a chase in music. However, at the end of the fugato, the opening theme used as the woman leitmotif in the work is heard again, and its dominance evokes the feeling that there is no escape from this role assigned to the woman. The movement ends with a short coda. The second movement We were alone is a song depicting the female and male instincts in the prehistoric era and how they discovered each other and united in so-called love. These primitive and the most basic emotions are narrated through a song full of very simple, cliché melodies, which appear to have popped out of a melodrama.

19 The third movement I am lonely is another song that shows how man and woman is detached from each other for the first time because of their respective temperaments. The woman who is all alone experiences constantly shifting emotions and questions the man in her mind. The unexpected modulations on the very distant tones in the movement describe the woman whose mood changes rapidly and who is almost alienated from who she was just a minute ago. The fourth movement consists of a text spoken in solo piano accompaniment. It portrays the world getting crowded and the new roles man and woman assume to survive in this world. The fifth movement is a text recounting the instinct of possessiveness in the civilized (!) world. The orchestra accompanies the narrator with 5/8 syncopated music. The movement ends with a melody played by solo viola and violoncello in the saba makam reminding sela (a call to prayer recited before funerals and Friday prayers). The sixth movement continues with a tirade, where the woman shares her inner contemplation of what she has gone through quite sincerely. Only the piano accompanies the narrator. The seventh movement titled I could not catch it is again a song telling how the woman distanced herself from the man, and even from herself and femininity. The eighth movement presents a rather sarcastic piece of music accompanying a satirical text, narrating how the man is left all alone because of his self-admiration and boosted ego. The ninth movement, a slow one painted in dark colors, expresses how it is impossible for the man to reach the woman who is lost in her own depth. In the tenth movement, Finale, the woman has reached a state of mind where she can stand tall. We see a woman who can make thousands follow her lead, like an unnamed Jeanne d Arc. Her resolute walk is accompanied by marching music. Towards the end of the movement, we encounter the woman leitmotif telling us that it is possible to build a new world on the idea of equality with men. The work ends with a melody in the aeolian mode; the extremely modest melody, despite harboring sorrow, is still promising. İbrahim Yazıcı

20 Bilkent Senfoni Orkestrası Bilkent Symphony Orchestra 1. Keman 1 st Violin Irina Nikotina, konzertmeister asst. Bahar Kutay Suzana Bezhani Refik Zamanalioğlu Adilhoca Aziz Vseslava Öztürk Süreyya Defne Eda Delikçi Davut Aliyev Elena Postnova Arif Möhsünoğlu 2. Keman 2 nd Violin Feruza Abdullayeva, grup şefi principal Elena Rihsi Marina Agapova Adelya Ateşoğlu Nil Cetiz İskender Okeev Seyran Ahundzade Hüseynali Hüseynaliyev * Viyola Viola Cavid Cafer, grup şefi principal Sema Hakioğlu Uluğbek Rihsi Ece Akyol Svetlana Simolin Elif Onay İrşad Mehmet Viyolonsel Violoncello Serdar Rasul Artur Rahmatulla Adil Babacan Yiğit Ülgen Verda Çavuşoğlu Salim Gayıblı Kontrbas Double Bass Sergey Margulis, grup şefi principal Dritan Gani Zurab Tsitsuashvili Burak Noyan Şalva Gagua Flüt Flute Zita Zempleni Ebru Aykal Obua Oboe Violetta Lupu Viktoriya Tokdemir Klarnet Clarinet Nusret İspir, grup şefi principal Leonid Volkov Fagot Bassoon Ozan Evruk, grup şefi principal Zeynep Bilgesu Bozkaplan Korno Horn Hasan Erim Hacat Güloya Altay Derya Nur Alan * Burçak Uysaler * Trompet Trumpet Julian Lupu, grup şefi principal Onurcan Çağatay Trombon Trombone Cem Güngör, grup şefi principal Mehmet Ali Baydar Aleksey Medvedev Tuba Noriyoshi Murakami Vurmalı Çalgılar Percussion Aydın Mecid, grup şefi principal Alper Özgüzel * Elman Mecid * Arp Harp Gizem Aksoy * Piyano Piano Rustam Rahmedov * * Misafir Sanatçı Guest Artist bilet.bilkent.edu.tr Gişe Ticket Office: (312) bso@bilkent.edu.tr Bilkent Üniversitesi kültür ve sanat faaliyetidir. Cultural and artistic activity of Bilkent University.