GELİR İDARESİ ÖZELGELERİ 19 Kasım 2015

Transkript

1 GELİR İDARESİ ÖZELGELERİ 19 Kasım 2015 İçindekiler İşletmede çalışan personelin üniversiteden aldığı uzaktan eğitim ve sınav hizmetleri hk. Elektronik faturada red süresi hk. Taksitlendirme sistemi ile takip eden aylık hizmet faturaları hk. Elektronik ortamdaki kayıtlar ve elektronik cihazla belge düzenleme Bozulmuş ürünlerin imha işlemlerinin takdir komisyonu kararına bağlanma şartı olup olmadığı ile KDV uygulaması hk. Ödemenin farklı kişiler tarafından yapılması durumunda faturanın kimin adına düzenleneceği hk. Şahsi kredi kartı ile yapılan ödemelerin faturasının çalışılan firma adına düzenlenip düzenlenemeyeceği hk. Emsallerine nazaran düşük karla satışı yapılan emtiada sadece komisyon veya karın defter tutma hadlerinde dikkate alınıp alınmayacağı hk. Finansal kiralamaya konu iktisadi kıymetin ve buna ilişkin faiz giderlerinin itfası hk. Nihai tüketicilerle yüz yüze karşılaşmadan telefon ve internetle yapılan talepler üzerine hatta internet yükleme işleminin belgelendirilmesi hk. Atık imha işlemlerinde analizin uzun sürmesi durumunda fatura düzenleme tarihi hk. İşletme bünyesinde iki ayrı damga vergisi defteri tutulmasının mümkün olup olmadığı hk. E-fatura uygulamasına dahil şirketin sisteme üye diğer şirketlerden olan alımlarının belgelendirilmesinde ÖKC fişi kullanımı hk. Kiralamak üzere iş merkezi inşa etme faaliyetinde gelir vergisi mükellefiyetinin inşaatın bitimiyle birlikte sona erip ermeyeceği hk. Faturanın iade edilmesi durumunda veya herhangi bir mal teslimi veya hizmet ifası olmadan yeni bir fatura düzenlenmesinin mümkün bulunmadığı hk. Elektronik fatura ve elektronik defter uygulamasına geçiş hk. Akaryakıt istasyonlarında e-fatura uygulaması ile GTİP No.sunun e- Faturada Nasıl Gösterilebileceği ve Kağıt Fatura Üzerine Sevk İrsaliyesi Yerine Geçer İbaresi Yazılıp Yazılamayacağı hk. E-arşiv uygulaması kapsamında fatura oluşturma ve kağıt ortamında gönderme hk. e-arşiv fatura uygulamasında düzenleme, imza ve zaman damgası zamanı hk. e-arşiv fatura uygulamasında düzenleme, imza ve zaman damgası zamanı hk. Akaryakıt istasyonlarında düzenlenen ödeme kaydedici cihaz fişleri hk. Elektronik ortamdaki kayıtlar ve elektronik cihazla belge düzenleme Elektronik defter tutma ve elektronik fatura düzenleme zorunluluğu hk. İflas ertelemede karşılık ayrılacak dönem hk. E-Arşiv Uygulamasına Geçiş Süreci hk.

2 İşletmede çalışan personelin üniversiteden aldığı uzaktan eğitim ve sınav hizmetleri hk. Sayı: Tarih: 22/06/2015 VUK Madde 230 T.C. GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI İZMİR VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI (Mükellef Hizmetleri Usul Grup Müdürlüğü) Sayı: /06/2015 Konu: Üniversiteden alınan uzaktan eğitim ve sınav hizmetlerinin gider olarak gösterilmesi. İlgide kayıtlı özelge talep formunda, Sağlık Bakanlığı tarafından zorunlu tutulan eğitim çerçevesinde eczanenizde çalışan 3 personelin uzaktan eğitim yoluyla üniversiteden aldığı eğitim ve sınav hizmetine ilişkin ödediğiniz bedel için fatura düzenlenmediğini belirterek, söz konusu eğitim ve sınav harcamalarını gider olarak gösterebilmeniz için bu kurumdan hangi belgenin talep edileceği hususunda Başkanlığımız görüşü istenilmektedir. I- GELİR VERGİSİ KANUNU YÖNÜNDEN: 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 40 ıncı maddesinde; safi kazancın tespit edilmesinde indirilecek giderler sayılmış olup, (1) numaralı bendinde; ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılan genel giderlerin, ticari kazancın tespitinde gider olarak indirilebileceği hükümlerine yer verilmiştir. Bir giderin kazancın elde edilmesi ve idamesi ile ilgili olduğunun kabulü için; işin mahiyeti ve genişliği ile uygun olması, giderle kazancın elde edilmesi ve idamesi arasında illiyet bağının bulunması, giderlerin keyfi olmaması yani kazancın elde edilmesi için mecburi olarak yapılması, yapılan gider karşılığında gayri maddi bir kıymet iktisap edilmemiş olması ve Vergi Usul Kanununa göre tevsik edici belgelere dayandırılması gerekmektedir. Aynı Kanunun 61 inci maddesinde; "Ücret, işverene tabi ve belirli bir işyerine bağlı olarak çalışanlara hizmet karşılığı verilen para ve ayınlar ile sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaatlerdir. Ücretin ödenek, tazminat, kasa tazminatı (Mali sorumluluk tazminatı), tahsisat, zam, avans, aidat, huzur hakkı, prim, ikramiye, gider karşılığı veya başka adlar altında ödenmiş olması veya bir ortaklık münasebeti niteliğinde olmamak şartı ile kazancın belli bir yüzdesi şeklinde tayin edilmiş bulunması onun mahiyetini değiştirmez." hükmü yer almış olup 94 üncü maddesinin birinci fıkrasında kimlerin tevkifat yapmakla sorumlu oldukları sayılarak maddenin birinci bendinde hizmet erbabına ödenen ücretler ile 61 inci maddede yazılı olup ücret sayılan ödemelerden (istisnadan faydalananlar hariç), Gelir Vergisi Kanununun 103 ve 104 üncü maddelerine göre tevkifat yapılacağı hüküm altına alınmıştır. Yukarıda yer alan hükümlere göre, eczanenizde çalışan 3 personelinize ilişkin üniversitenin uzaktan eğitim uygulama ve araştırma merkezine eğitim ve sınav için yapılan ödemenin ücret ödemesi olarak kabul edilerek vergilendirilmesi gerekmekte olup, söz konusu ödemenin Gelir Vergisi Kanununun 40 ıncı maddesinin 1 inci bendine göre ticari kazancının tespitinde gider olarak dikkate alınması mümkün bulunmaktadır. II- VERGİ USUL KANUNU YÖNÜNDEN: 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227 nci maddesinin birinci fıkrasında, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça bu Kanuna göre tutulan ve üçüncü şahıslarla olan münasebet ve muamelelere ait olan kayıtların tevsikinin mecburi olduğu hükmüne yer verilmiş, 229 uncu maddesinde, fatura, "... satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesikadır." şeklinde tanımlanmış, 231 inci maddesinin 5 inci bendinde, faturanın malın teslimi veya hizmetin yapıldığı tarihten itibaren azami yedi gün içinde düzenleneceği, bu süre içerisinde düzenlenmeyen faturaların hiç düzenlenmemiş sayılacağı, 232 nci

3 maddesinde ise, birinci ve ikinci sınıf tüccarlar, kazancı basit usulde tespit edilenlerle defter tutmak mecburiyetinde olan çiftçilerin, birinci ve ikinci sınıf tüccarlara, serbest meslek erbabına, kazançları basit usulde tespit olunan tüccarlara, defter tutmak mecburiyetinde olan çiftçilere ve vergiden muaf esnafa sattıkları emtia veya yaptıkları işler için fatura vermek ve bunların da fatura istemek ve almak mecburiyetinde oldukları hükme bağlanmıştır. Buna göre, satın aldığınız hizmetin; - Üniversitenin iktisadi işletmesinin oluşması durumunda iktisadi işletme tarafından adınıza düzenlenecek faturayla, - Üniversitenin iktisadi işletmesinin oluşmamış olması durumunda ise muhasebe birimlerince yapılan her türlü tahsilat karşılığında düzenlenecek "Alındı Belgesi" ile tevsik edilmesi gerekmektedir. Bilgi edinilmesini rica ederim.

4 Elektronik faturada red süresi hk. Sayı: Tarih: 26/06/2015 VUK Madde 257 T.C. GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI İZMİR VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI Mükellef Hizmetleri Usul Grup Müdürlüğü Sayı: /06/2015 Konu: Elektronik faturada red süresi hk. İlgide kayıtlı özelge talep formunuzda;... Vergi Dairesi Müdürlüğünün... vergi kimlik numarasında kayıtlı mükellefi olduğunuz, tarihinden itibaren e-fatura portalı üzerinden ticari fatura senaryosu ile göndermiş olduğunuz bazı faturalarınızın tarihinde alıcı firma tarafından e-fatura uygulaması üzerinden reddedildiği, söz konusu faturaların Türk Ticaret Kanununun 21'inci maddesinin 2'nci fıkrasında belirtilen 8 günlük itiraz süresi içinde itiraz edilmediğinden bahisle defterlerinize kayıt edilerek 2014/Nisan vergilendirme dönemine ait KDV beyannamesinde beyan edildiği, 2014/Ağustos ayında karşı firma tarafından reddedilen ve 2014/Nisan ayında kayıtlara alınarak ilgili dönem beyannamesi ile beyan edilen söz konusu faturaların karşı firmanın kayıtlarına alınmadan yok hükmünde sayıldığı belirtilerek, konuyla ilgili olarak yapılacak işlem hususunda Başkanlığımız görüşü istenilmektedir. Bilindiği üzere 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 229'uncu maddesinde Faturanın, satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesika olduğu, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun "Fatura ve teyit mektubu" başlıklı 21'inci maddesinin (1) nolu fıkrasında faturanın; ticari işletmesi bağlamında bir mal satmış, üretmiş, bir iş görmüş veya bir menfaat sağlamış olan tacirden, diğer tarafın isteyeceği ve bedel ödenmiş ise bunun da gösterildiği belge olduğu hüküm altına alınmış ve aynı maddenin (2) nolu fıkrasında da " Bir fatura alan kişi aldığı tarihten itibaren sekiz gün içinde, faturanın içeriği hakkında bir itirazda bulunmamışsa bu içeriği kabul etmiş sayılır." hükmüne yer verilmiştir. Ayrıca 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 242'nci maddesinin ikinci fıkrası ile Maliye Bakanlığının elektronik defter, kayıt ve belgelerin oluşturulması, kaydedilmesi, iletilmesi, muhafazası ve ibrazı ile defter ve belgelerin elektronik ortamda tutulması ve düzenlenmesi uygulamasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye yetkili olduğu belirtilmiş ve aynı maddede Vergi Usul Kanunu ve diğer vergi kanunlarında defter, kayıt ve belgelere ilişkin olarak yer alan hükümlerin elektronik defter, kayıt ve belgeler için de geçerli olduğu, Maliye Bakanlığının, elektronik defter, belge ve kayıtlar için diğer defter, belge ve kayıtlara ilişkin usul ve esaslardan farklı usul ve esaslar belirlemeye yetkili olduğu hükme bağlanmıştır. Maliye Bakanlığına tanınan bu yetki çerçevesinde; yaygın olarak kullanılan belgelerden biri olan faturanın elektronik belge olarak düzenlenmesi, elektronik ortamda iletilmesi, muhafaza ve ibraz edilmesine ilişkin usul ve esasların düzenlendiği 397 Sıra Nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği tarih ve sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Söz konusu Genel Tebliğin: 1. "3.Genel Olarak e-fatura" başlıklı bölümünde; e-faturanın yeni bir belge türü olmadığı, kağıt fatura ile aynı hukuki niteliklere sahip olduğu, 2. "5.e-Fatura Düzenlenmesi ve İletilmesi" başlıklı bölümünde; e-faturanın, bu Tebliğde belirlenen usul ve esaslara uygun olarak düzenlenmesi, gönderme veya alma işlemlerinin de Başkanlık tarafından oluşturulan e-fatura Uygulaması aracılığı ile gerçekleştirilmesinin zorunlu olduğu, faturaların elektronik belge olarak oluşturulması ve gönderilmesinde uyulması gereken format ve standartların internet adresinde

5 duyurulmuş olduğu, e-faturanın bu Tebliğde belirlenen usul ve esaslar ile söz konusu format ve standartlara uygun olarak düzenlenmemesi veya düzenlense dahi e-fatura Uygulaması aracılığı ile gönderilmemesi veya alınmaması durumunda Vergi Usul Kanunu kapsamında düzenlenmiş fatura hükmünde olmayacağı, mükelleflerin e-fatura düzenlerken, bu Tebliğde belirtilmeyen hususlarda süreler başta olmak üzere Vergi Usul Kanunu ve ilgili diğer kanun ve düzenlemelerde yer alan usul ve esaslara uymak zorunda oldukları, 3. "11.Diğer Hususlar" başlıklı bölümünde; Gelir İdaresi Başkanlığının, e-fatura Uygulamasının altyapısı ve işleyişini göz önünde bulundurarak, ilgilisine bilgi vermek suretiyle, e-fatura Uygulamasından yararlanmak isteyen mükelleflerin başvurularının yanıtlanmasını belli bir süre erteleyebileceği veya başvuruları sıraya koyabileceği veya önceden haber vermek ve hazırlıklar için yeterli zaman tanımak kaydıyla, uygulama ile ilgili her türlü standart ile diğer teknik konularda genel veya özel değişiklikler yapabileceği gibi uluslararası standartlara uyma zorunluluğu getirebileceği, belirtilmiştir. Söz konusu Genel Tebliğ uyarınca Gelir İdaresi Başkanlığınca e-fatura Uygulamasından yararlanma yöntemlerine göre 3 temel Teknik Kılavuz yayımlanmış ve bu kılavuzların fatura senaryoları ile ilgili bölümlerinde e-faturaların Temel ve Ticari olmak üzere iki senaryo baz alınarak düzenlenebileceği, bu senaryolar ile ilgili olarak UBL-TR Kılavuzları paketinde yer alan senaryolar kılavuzlarında gerekli açıklamaların yapıldığı belirtilmiştir. Ticari fatura senaryosu kılavuzunun "2.3 Taraflar ve Rolleri" başlıklı bölümünde, tarafların ticari fatura düzenlenebilmesi için önceden anlaşmış olmaları gerektiği belirtilmiştir. Temel fatura senaryosunda düzenlenen faturalara e-fatura uygulaması üzerinden red yanıtı dönülme imkanı bulunmaz iken, Ticari fatura senaryosunda düzenlenen faturalara e-fatura uygulaması üzerinden itiraz mahiyetinde, mali mühür ile imzalı elektronik bir belge üreten yapıyı barındıran "red" yanıtı dönülebilmektedir. Temel fatura senaryosunda düzenlenen faturalara e-fatura uygulaması üzerinden red yanıtının dönülememesi, Türk Ticaret Kanununun 18'inci maddesinde belirtilen harici yöntemlerle ( noter aracılığıyla, taahhütlü mektupla, telgrafla veya güvenli elektronik imza kullanılarak kayıtlı elektronik posta sistemi ile ) itiraz edilebilmesi imkanını ortadan kaldırmamaktadır. Bir başka ifade ile temel fatura senaryosunda düzenlenen faturalara Türk Ticaret Kanununun 18'inci maddesinde belirtilen yöntemler ile itiraz edilebilmesi imkanı bulunmaktadır. Ticari fatura senaryosunda düzenlenmiş olan faturalara ilişkin olarak alıcıların e-fatura uygulaması üzerinden red yanıtı dönmemeleri, Türk Ticaret Kanununun 18'inci maddesinde belirtilen yöntemlerin Kanunun 21'inci maddesinde belirtilen sürede kullanılabilme hakkını ortadan kaldırmamaktadır. Gerek e-fatura uygulaması üzerinden red yanıtı dönülmesi gerekse Türk Ticaret Kanununun 18'inci maddesinde belirtilen yöntemler ile faturaya itiraz edilmesine ilişkin olarak Türk Ticaret Kanununun 21'inci maddesinde belirtilen 8 (sekiz) günlük itiraz süresine uymak tacir olmanın hukuki sonuçlarındandır. Bu süre geçtikten sonra yapılan itirazlar ve e-fatura uygulaması üzerinden dönülen red yanıtları söz konusu faturaların alıcı tarafından fatura içeriğinin kabul edilmiş olduğu sonucunu doğurmaktadır. Satıcısı tarafından düzenlenen e-faturaların, elektronik fatura uygulaması üzerinden Başkanlık Bilgi Sistemlerince şema ve şematron kontrollerine tabi tutulduktan ve alıcısının posta kutusuna başarılı şekilde iletildikten sonra uygulama kılavuzlarında belirtilen sistem yanıtı alıcı tarafından dönülmektedir. Bu sistem yanıtları, uygulama yanıtı şeklinde iletilen "kabul", "red" veya "iade" yanıtları ile farklılık arz etmektedir. Sistem yanıtları elektronik belgenin alıcının posta kutusuna elektronik olarak güvenli bir şekilde iletilmiş olduğunun tespiti açısından sistem tarafından otomatik olarak üretilirken, uygulama yanıtları alıcı tarafından (sistem tarafından otomatik olmaksızın) faturanın içeriğini kabul veya red etmek amacıyla oluşturulan ve elektronik imza mahiyetindeki mali mühür ile imzalanan elektronik bir belge mahiyetindedir. Ticari fatura senaryosuna göre düzenlenip gönderilmiş bir fatura için alıcısı tarafından dönülen "red" yanıtının satıcı açısından hukuki sonuç doğurabilmesi ve dikkate alınabilmesi için söz konusu yanıtın Türk Ticaret Kanununun 21'inci maddesinde belirtilen sürede yapılması gerektiği açık olup, bu sürede itiraz edilmiş olması faturanın düzenlenmiş ve alıcısına iletilmiş olduğunu kabul etme gereğini ortadan kaldırmamaktadır. Bu nedenle düzenlenmiş ve alıcısının posta kutusuna başarılı şekilde iletilmiş e-fatura, itiraz halinde alıcı ile satıcı arasındaki hukuki

6 ihtilaf süreci tamamlanıncaya kadar geçerli kabul edilmesi gerekmektedir. Alıcı tarafın hukuki ihtilafa (itiraza) konu hususlarının, satıcı tarafından yasal ve zorunlu olarak yerine getirilmesi için itirazın Türk Ticaret Kanununun 21'inci maddesinde belirtilen sürede yapılması gerektiği açıktır. Süresinden sonra gerek e-fatura uygulaması üzerinden "red" yanıtı ile gerekse harici yollar ile yapılan itirazların satıcı tarafından kabul edilme zorunluluğu bulunmamakta olup düzenlenmiş e-faturanın taraflar arasındaki işlemlere dayanak teşkil etmesine hukuki bir engel bulunmamaktadır. bir düzeltme işlemi yapılması zorunluluğu bulunmamaktadır. Bilgi edinilmesini rica ederim. Ayrıca gerek e-fatura uygulaması üzerinden "red" yanıtı ile gerekse harici yollar ile yapılan itirazların, fatura alıcısı tarafından süresinde yapılmış olup olmadığının satıcı tarafından değerlendirilmesi gerekmektedir. Bununla birlikte Başkanlığımızca e-fatura uygulamasını portal yöntemi ile kullanan mükelleflerin düzenlemiş oldukları ticari fatura senaryosundaki faturalara alıcıları tarafından itiraz (red) yanıtı dönülebilmesi 8 (sekiz) günlük süre ile sınırlandırılmış olmakla birlikte, Entegrasyon ve özel entegrasyon yöntemlerinde ise itiraz (red) yanıtı dönülebilmesi 8 (sekiz) günlük süre sınırı, kısıtı "e-fatura Uygulaması Entegrasyon Klavuzu"nda tarihinde yapılan düzenleme ile tarihinden geçerli olmak üzere getirilmiş ve söz konusu kılavuz adresinde yayınlanmış ve tarihi itibariyle Entegrasyon ve Özel Entegrasyon yöntemi kullanıcılarının sistemlerinde buna yönelik güncellemelerini yapmak zorunda oldukları belirtilmiştir. Yukarıda yer alan hüküm ve açıklamalara göre; sistem üzerinden yapılan sorguda e-fatura uygulamasından Entegrasyon yöntemi ile faydalanmakta olduğunuz ve belirttiğiniz tarih olan 'te de bu yöntemi kullandığınız belirlenmiş olup, teknik olarak bu tarihte ve sonrasında ( tarihine kadar) ticari fatura senaryosu kapsamında gönderdiğiniz faturalara 8 günden sonra alıcıları tarafından kabul / red uygulama yanıtı verilmesi mümkün olmakla beraber, Türk Ticaret Kanununun ilgili hükmü gereğince kanuni itiraz süresinden sonra yapılmış olan itirazları dikkate alma zorunluluğunuz bulunmamaktadır. Bu nedenle, süresinden sonra yapılmış itiraza konu e-faturalarınızı ilgili oldukları vergilendirme dönemlerinde defter kayıtlarınıza almanız ve beyannamelerine intikal ettirmiş olmanız uygun olup, herhangi

7 Taksitlendirme sistemi ile takip eden aylık hizmet faturaları hk. Sayı: [ /VUK ] Tarih: 29/06/2015 VUK Madde 229 T.C. GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI İSTANBUL VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI Mükellef Hizmetleri Usul Grup Müdürlüğü Sayı: [ /VUK ] /06/2015 Konu: Fatura İlgi özelge talep formunuzda; kampanya kapsamında teslim edilen cihaz için düzenlemiş olduğunuz faturada, fatura tutarının bir kısmının faturanın vadesi yerine müşteri ile anlaşılan taksitlendirme sistemi ile takip eden aylık hizmet faturalarına ilave edilen taksitlendirme satırı ile tahsil edilmesi durumunda, taksitler tamamlanıncaya kadar "Fatura Tutarı" ile "Ödenecek Tutar" satırlarındaki tutarların eşit olmadığını belirterek, bu şekildeki fatura düzenleme yönteminin vergi mevzuatı ve elektronik fatura kılavuzlarındaki yönlendirmelere aykırı olup olmadığı hususunda Başkanlığımız görüşünü talep ettiğiniz anlaşılmıştır. 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 229 uncu maddesinde fatura, satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesika olarak tanımlanmış, 230 uncu maddesinde "Faturada en az aşağıdaki bilgiler bulunur: 1. Faturanın düzenlenme tarihi, seri ve sıra numarası; 2. Faturayı düzenleyenin adı, varsa ticaret unvanı, iş adresi, bağlı olduğu vergi dairesi ve hesap numarası; 3. Müşterinin adı, ticaret unvanı, adresi, varsa vergi dairesi ve hesap numarası; 4. Malın veya işin nevi, miktarı, fiyatı ve tutarı ; 5. Satılan malların teslim tarihi ve irsaliye numarası..." hükmüne yer verilmiştir. Anılan Kanunun 231 inci maddesinin (5) numaralı bendinde faturanın, malın teslimi veya hizmetin yapıldığı tarihten itibaren azami yedi gün içinde düzenleneceği, bu süre içerisinde düzenlenmeyen faturanın hiç düzenlenmemiş sayılacağı, 232 nci maddesinde ise fatura kullanma mecburiyetinde (fatura vermek ve almak zorunda) olanlar hükme bağlanmıştır. Öte yandan, 416, 421, 424, 433 ve 447 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğleri ile değişik 397 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde, Vergi Usul Kanununun Bakanlığımıza verdiği yetkiye istinaden faturanın elektronik belge olarak düzenlenmesi, elektronik ortamda iletilmesi, muhafaza ve ibraz edilmesine ilişkin usul ve esaslar açıklanmıştır. Söz konusu 397 sıra numaralı Genel Tebliğin 3 üncü bölümünde, elektronik faturanın (e-fatura) yeni bir belge olmadığı, kağıt fatura ile aynı hukuki niteliklere sahip olduğu, 5 inci bölümünde, mükelleflerin e-fatura düzenlerken, bu Tebliğde belirtilmeyen hususlarda süreler başta olmak üzere Vergi Usul Kanunu ve ilgili diğer kanun ve düzenlemelerde yer alan usul ve esaslara uymak zorunda olduğu düzenlemelerine yer verilmiştir. Yukarıda yer verilen hüküm ve düzenlemelerden de anlaşılacağı üzere; - Vergi Usul Kanunu bakımından fatura, satılan emtia veya yapılan işe ilişkin bedelin ödenmiş olup olmadığına bakılmaksızın düzenlenmesi zorunlu olan ve tahakkuka ilişkin bir ticari vesikadır. Ödenecek tutarı gösteren bir ödeme belgesi değildir. - Vergi Usul Kanununda faturada bulunması zorunlu olan asgari bilgiler sayılmış olup, başka bilgilerin bulunmayacağına ilişkin bir hükme yer verilmemiştir. Dolayısıyla, faturada bulunması zorunlu olan bilgilerin okunmasına

8 engel teşkil etmeyecek ve faturanın esas niteliğini bozmayacak şekilde bilgilendirme notları eklenmesi (reklâm, logo, slogan, resim, bilgilendirme notları, barkod) mümkün bulunmaktadır sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde açıkça belirtildiği üzere e-fatura yeni bir belge değildir ve e-fatura düzenlenirken Vergi Usul Kanununu hükümlerine uyulması zorunludur. Öte yandan e-fatura uygulaması açısından kullanıcıların ihtiyaç duyacağı temel bilgileri vermek amacıyla hazırlanan ve adresinde yayınlanan "Ek-4 UBL-TR Klavuzları" bölümünde yer alan UBL-TR (Ortak Elemanlar) Klavuzunun MonetaryTotal alanının altında ödenecek tutara karşılık gelen PayableAmount kısmının zorunlu alan olduğu belirtilmiştir. Bu itibarla, "ödenecek tutar" bilgisinin Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre faturada bulunması zorunlu olmadığından, istenilmesi halinde faturanın esas niteliğini bozmayacak şekilde belgenin farklı bir yerinde gösterilebilmesi mümkündür. Ancak e-fatura uygulaması içerisinde "Ödenecek Tutar" alanı UBL-TR açısından faturada girilmesi zorunlu bir alan olduğundan "Fatura Tutarı" ile "Ödenecek Tutar" kısmının birbirinden farklı olması faturanın Vergi Usul Kanunu açısından geçerliliğini etkilemeyeceği tabiidir. Bilgi edinilmesini rica ederim.

9 Elektronik ortamdaki kayıtlar ve elektronik cihazla belge düzenleme Sayı: [ ]-728 Tarih: 06/07/2015 VUK Mükerrer Madde 242 T.C. GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI ANKARA VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI (Mükellef Hizmetleri Usul Grup Müdürlüğü) Sayı: [ ] /07/2015 Konu: Elektrik teslimlerinde, vergiyi doğuran olay ve elektronik ortamda fatura düzenlenmesi İlgi talep formunuzda;... Vergi Dairesi Müdürlüğünün... vergi numaralı mükellefi olduğunuz, şirketinizin ağırlıklı olarak toptan elektrik ticareti ile uğraştığı, bugüne kadar bir takvim ayı içinde abonelere satılan elektrikle ilgili faturaların kağıt ortamında aynı takvim ayının son günü itibariyle düzenlendiği, ancak... tarihinden itibaren elektronik fatura düzenlemekle yükümlü olduğunuz, sektörünüzde sistemin işleyişinde; Nisan ayında abonelere gerçekleştirilen elektrik satışlarına ilişkin tüketim rakamlarının ilgili dağıtım şirketleri tarafından okunarak tespit edildiği, abonelerin Nisan ayındaki tüketim bilgilerinin dağıtım şirketleri tarafından Anonim Şirketinin Piyasa Mali Uzlaştırma Merkezi (PMUM) sitesine 01 Mayıs ila 15 Mayıs tarihleri arasında girilebildiği, dolayısıyla herhangi bir abonenin Nisan ayına yönelik tüketim bilgilerinin 15 Mayısta sisteme girilebildiği, şirketinizin bu bilgilere, tüketim bilgileri belirtilen sisteme girildikten sonra vakıf olduğu, söz konusu abonelerin Nisan ayına ait faturalarının kağıt ortamında 30 Nisan tarihli olarak düzenlenmesinin mümkün olduğu halde, elektronik fatura uygulamasında aynı faturaların elektronik ortamda 30 Nisan tarihli olarak oluşturulup düzenleme ve onay verme tarihinin en erken 15 Mayıs olabileceği belirtilerek, abonelerin Nisan ayındaki elektrik tüketimine ilişkin satış faturalarının elektronik ortamda 30 Nisan tarihli olarak 15 Mayısta oluşturularak düzenlenmesi ve onaylanmasının Vergi Usul Kanununun 231/5 inci maddesinde yer alan 7 günlük düzenleme süresine aykırı olup olmadığı ile Nisan ayında abonelere gerçekleştirilen elektrik satışlarına ait faturaların elektronik ortamda 15 Mayıs tarihli olarak 15 Mayısta oluşturularak düzenlenmesi ve onaylanmasının mümkün olup olmadığı hususlarında Başkanlığımızdan görüş talep edilmiştir. I- GELİR VE KURUMLAR VERGİLERİ YÖNÜNDEN DEĞERLENDİRME: 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 6 ncı maddesinde, kurumlar vergisinin, mükelleflerin bir hesap dönemi içinde elde ettikleri safi kurum kazancı üzerinden hesaplanacağı, safi kurum kazancının tespitinde 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun ticari kazanç hakkındaki hükümlerinin uygulanacağı hüküm altına alınmıştır. Ticari kazancın tespitinde "tahakkuk esası ilkesi" ve "dönemsellik ilkesi" olmak üzere iki temel ilke geçerlidir. Tahakkuk esası ilkesinde, gelir veya giderin miktar ve mahiyet itibarıyla kesinleşmiş olması yani geliri veya gideri doğuran işlemin tekemmül etmesinin yanı sıra miktarının ve işlemden kaynaklanan alacağın veya borcun ödeme şartlarının da belirlenmiş olması gereklidir. Dönemsellik ilkesi ise, bu gelir veya giderin ilgili olduğu döneme intikalinin sağlanmasıdır. Ayrıca "Dönemsellik" kavramı gereği işletmeler, gelir ve giderlerini tahakkuk esasına göre muhasebeleştirmek; hasılat, gelir ve karlarını aynı döneme ait maliyet, gider ve zararlarla karşılaştırmak durumundadırlar. Bu ilke uyarınca gelir ve giderlerin ilgili oldukları dönemde kaydedilmesi gerekir. Bu hüküm ve açıklamalara göre, şirketiniz tarafından yapılan elektrik teslimlerinde, gelirin bedelin tahakkuk ettirildiği, yani mahiyet ve tutar itibarıyla kesinleştiği tarih itibariyle kurum kazancına dahil edilmesi gerekmektedir. II- KATMA DEĞER VERGİSİ KANUNU YÖNÜNDEN DEĞERLENDİRME: 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun

10 2/3 maddesinde su, elektrik, gaz, ısıtma, soğutma ve benzeri şekillerdeki dağıtımların da mal teslimi olduğu; 10/g maddesinde ise, su, elektrik, gaz, ısıtma, soğutma ve benzeri enerji dağıtım veya kullanımlarında bunların bedellerinin tahakkuk ettirilmesi anında vergiyi doğuran olayın meydana geleceği hüküm altına alınmıştır. Bu hükümlere göre, şirketiniz tarafından yapılan elektrik teslimlerinde, bedelin tahakkuk ettirildiği tarih itibariyle vergiyi doğuran olay gerçekleşmiş olacaktır. III- VERGİ USUL KANUNU YÖNÜNDEN DEĞERLENDİRME: 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 229 uncu maddesinde faturanın, satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesika olduğu, 231/5 inci maddesinde de faturanın malın teslimi veya hizmetin yapıldığı tarihten itibaren azamî yedi gün içinde düzenleneceği, bu süre içerisinde düzenlenmeyen faturaların hiç düzenlenmemiş sayılacağı hükmüne yer verilmiş, 232 nci maddesinde ise fatura kullanmak mecburiyetinde olanlar sayılmıştır. Diğer taraftan, 416, 421, 424 ve 433 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğleri ile değişik 397 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde Vergi Usul Kanununun Maliye Bakanlığına verdiği yetkiye istinaden faturanın elektronik belge olarak düzenlenmesi, elektronik ortamda iletilmesi, muhafaza ve ibraz edilmesine ilişkin usul ve esaslar açıklanmıştır. Söz konusu Tebliğin 3 üncü bölümünde elektronik faturanın (e-fatura) yeni bir belge olmadığı, kağıt fatura ile aynı hukuki niteliklere sahip olduğu, 5 inci bölümünde ise mükelleflerin e-fatura düzenlerken, Tebliğde belirtilmeyen hususlarda süreler başta olmak üzere Vergi Usul Kanunu ve ilgili diğer kanun ve düzenlemelerde yer alan usul ve esaslara uymak zorunda olduğu düzenlemelerine yer verilmiştir. Öte yandan, elektrik dağıtım faaliyetlerinde faturanın nihai bedeli Elektrik Piyasası Dengeleme ve Uzlaştırma Yönetmeliğine göre belirlenmektedir. Söz konusu Yönetmeliğin; - 90 ıncı maddesinde fatura döneminin, bir takvim ayının ilk günü saat 00:00'da başlayıp, aynı ayın son günü saat 24:00'da biten süreyi ifade ettiği, - 132/A maddesinin birinci fıkrasında, uzlaştırma hesaplamaları sonucunda piyasa katılımcılarının her fatura dönemi için piyasa işletmecisine (Piyasa Mali Uzlaştırma Merkezi (PMUM)) ödeyeceği ya da piyasa işletmecisi tarafından piyasa katılımcılarına ödenecek tutarları içeren ön uzlaştırma bildiriminin, fatura dönemini takip eden ayın altıncı günü, nihai uzlaştırma bildiriminin ise, fatura dönemini takip eden ayın onbirinci günü, piyasa yönetim sistemi (PYS) aracılığı ile ilgili piyasa katılımcılarına duyurulacağı, - 132/B maddesinin birinci fıkrasında, piyasa katılımcılarının uzlaştırma bildirimlerinde tespit ettikleri maddi hatalara ilişkin itirazlarının, ilgili fatura dönemine ait işlemler kapsamında değerlendirmeye alınabilmesi için, ön ve nihai uzlaştırma bildirimlerine yapılacak itirazın bildirimlerin yapıldığı ayın onikinci günü saat 16:00'a kadar yapılması gerektiği, itirazların piyasa işletmecisi tarafından ayın ondördüncü günü 16:00'a kadar uygun bulunması halinde, faturaların düzeltilmiş bildirim miktarları esas alınarak düzenleneceği, itirazların ayın ondördüncü günü saat 16:00'a kadar sonuçlandırılamaması halinde 133 üncü maddedeki sürecin uygulanacağı, itirazın uygun bulunmaması durumunda da, bu süre içerisinde piyasa katılımcısına bilgi verileceği, - 132/C maddesinin birinci fıkrasında ise piyasa işletmecisinin, bildirimlerin yapıldığı ayın onbeşinci gününden itibaren yedi gün içinde, geçerli nihai uzlaştırma bildiriminde yer alan tutarlar veya nihai uzlaştırma bildirimine yapılan itirazın kabul edildiği hallerde düzeltilmiş tutarlara göre faturaları düzenleyeceği, PYS'de faturanın yayımlanma tarihinin, faturanın tebliğ tarihi olarak kabul edileceği, Aynı maddenin dördüncü fıkrasında da ödeme yapılacak piyasa katılımcılarının, bildirimlerin yapıldığı ayın onbeşinci gününden itibaren yedi gün içinde, geçerli nihai uzlaştırma bildiriminde yer alan tutarlara veya nihai uzlaştırma bildirimine yapılan itirazın kabul edildiği hallerde düzeltilmiş tutarlara göre ve gün öncesi dengeleme faaliyetleri, dengeleme güç piyasası faaliyetleri ve dengesizliklerin uzlaştırılmasına ilişkin düzenlenen faturayı piyasa işletmecisine göndereceği

11 açıklamaları yer almaktadır. Bu itibarla, elektrik teslimlerine ilişkin elektronik ortamda düzenlenenler de dahil olmak üzere faturanın, yukarıdaki belirtilen şekilde belli edilen tarihi izleyen yedi gün içinde düzenlenmesi gerekmektedir. Bilgi edinilmesini rica ederim.

12 Bozulmuş ürünlerin imha işlemlerinin takdir komisyonu kararına bağlanma şartı olup olmadığı ile KDV uygulaması hk. Sayı: [ /27-24]-81 Tarih: 07/07/2015 VUK Madde 278 T.C. GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI MANİSA VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI Mükellef Hizmetleri Grup Müdürlüğü Sayı: [ /27-24]-81 07/07/2015 Konu: Bozulmuş, çürümüş ve inha edilmesi gereken ürünlerin imhası ve değerlemesi işlemlerinin takdir komisyonu kararına bağlanma şartı olup olmadığı hk. İlgide kayıtlı özelge talep formunun incelenmesinden, şirketinizin, piliç eti ve piliç etinden mamul ürünler, sofralık yumurta, viol, gübre ve zeytinyağı üretimi ile iştigal ettiği ve entegre üretim tesislerinde, piliçlerin kesim aşaması sonucunda oluşan ve piliç ürünü olarak değerlendirilmesi mümkün olmayan kan, tüy, gaga, yumuşak doku atıkları gibi piyasa değeri olmayan piliç eti atıkları ile değişik sebeplerle bozulmuş, çürümüş, raf ömrü geçmiş piliç eti ve ürünlerinin rendering adı verilen ünitelerde yüksek ısı altında işlem görerek tavuk unu haline getirildiği, elde edilen tavuk ununun ise entegre tesislerinizin bir parçası olan yem fabrikalarına sevk edilerek tavuk yemi üretiminde kullanıldığı ayrıca yumurta üretimi aşamasında oluşan fireler ile bozulan, çürüyen, kırılan ve müşterilerden benzer nedenlerle iade edilen yumurtaların imha edilmesi gerektiği belirtilerek normal fire sınırları dahilinde halk ve çevre sağlığı açısından her gün ilgili mevzuatı gereğince hiç bekletilmeksizin derhal imha edilmesi gereken üretim hatası, üretim atığı, bozuk, kırık, çürük yumurtaların imhası ile tavuk yemi üretiminde kullanılan tavuk unu girdilerinden olan bozuk piliç eti ürünlerinin imhası ve değerlemesi işlemlerin takdir komisyonu kararına bağlanma şartının olup olmadığı hususlarında Başkanlığımız görüşünün talep edildiği anlaşılmıştır. I-VERGİ USUL KANUNU YÖNÜNDEN: 213 sayılı Vergi Usul Kanununun kıymeti düşen mallara ilişkin 278 inci maddesinde; Yangın, deprem ve su basması gibi afetler yüzünden veyahut bozulmak, çürümek, kırılmak, çatlamak, paslanmak gibi haller neticesinde iktisadi kıymetlerinde önemli bir azalış vaki olan emtia ile maliyetlerin hesaplanması mutad olmayan hurdalar ve döküntüler, üstüpü, deşe ve ıskartalar emsal bedeli ile değerlenir. hükmü yer almaktadır. Anılan Kanunun 267 nci maddesinde; gerçek bedeli olmayan veya bilinmeyen veyahut doğru olarak tespit edilemeyen bir malın, değerleme gününde satılması halinde emsaline nazaran haiz olacağı değerin anılan maddenin ilk iki sırasında belirlenen esaslara göre tespit edilememesi halinde emsal bedellerinin ilgililerin müracaatı üzerine takdir komisyonunca takdir yolu ile belli edileceği belirtilmekte, Komisyonların görevleri başlıklı 74 üncü maddesinin (a) bendinin (1) numaralı alt bendinde de yetkili makamlar tarafından istenilen matrah ve servet takdirlerini yapmak Takdir Komisyonlarının görevleri arasında sayılmaktadır. Emtianın imhasında genel kural, imhanın takdir komisyonu nezaretinde yapılmasıdır. Ancak son kullanma tarihi geçmiş veya bozuk olan ilaç, tıbbi malzeme, gıda, atık vb. emtianın insan sağlığına zararlı olabileceği ve acilen imha edilmesi mecburiyeti bulunan bu ürünlerin emsal bedellerinin takdir komisyonlarınca muayyen bir zamanda takdirinin mümkün olamayacağı hususları göz önüne alınarak; takdir komisyonuna başvurulmaksızın ilgili bakanlık veya yetkili kurum görevlilerinin de yer aldığı bir komisyon nezdinde tutanakla tespit edilmek suretiyle imha edilebilmesi Maliye Bakanlığınca benimsenmiş bir uygulamadır. Yukarıda izah edilen şekilde ilgili bakanlık ve yetkili kurum görevlilerinin de yer aldığı komisyon nezdinde imha işlemine ilişkin olarak düzenlenen tutanağın istenildiğinde

13 ibraz edilmesi şartıyla muhafaza edilmesi gerekmekte olup, imha işleminin söz konusu tutanağa istinaden muhasebe kayıtlarına intikal ettirilmesi mümkün bulunmaktadır. Öte yandan, son kullanma tarihi geçmiş veya bozuk ürünlerin imha edilmesi işlemine ilgili bakanlık yetkililerinin katılımının sağlanamaması ve imhaya ilişkin tespitin bu komisyon nezdinde tutanağa bağlanamaması durumunda, olayın mutlaka takdir komisyonuna intikalinin sağlanması gerekmekte olup, imha edilen ürünlerin takdir komisyonunca belirlenecek emsal bedel üzerinden kayıtlara alınarak işlem yapılması gerekecektir. Diğer taraftan, fire; bir malın imalat süresince veya tüketiciye arzına kadar kendi doğal akışı içinde uğradığı kayıptır. Bu tanım dikkate alındığında fire, işletmenin üretim süreci, kullandığı teknoloji gibi bir takım unsurlar esas alınarak miktarı dönem sonunda (kaydi olarak) ölçülebilir bir üretim kaybıdır. Normal olarak, tüm işletmeler defter kayıtlarında, miktar bazında; (Dönem başı stok + dönem içindeki alışlar = Satışlar + dönem sonu stok) dengesini tutturmak durumundadır. Gerek dönem başı gerekse dönem sonu fiili mal stoklarının ne şekilde tespit edileceği Vergi Usul Kanununun 186 ncı maddesinde belirtilmiştir. Bu itibarla, fireye uğrayan mallarla ilgili olarak işletme sahibi tarafından Vergi Usul Kanununa göre bir belge düzenlenmesi zorunluluğu bulunmamaktadır. Fireler miktarları yasal düzenlemeler ile veya ilgili mesleki kuruluşlar tarafından belirlenmekte olup firelere ilişkin tespit ve takdir işlemlerinin Vergi Usul Kanununun 74 üncü maddesinde sayılan görevleri arasında olmamasından dolayı fire oranlarına ilişkin takdir ve tespit işlemlerinin Takdir komisyonunca yapılması mümkün bulunmamaktadır. Bu hükümlere göre, üretim süreci sonrasında kalite standartlarına uygun olmamaları nedeniyle satışa konu edilemeyecek durumda olan fire niteliğindeki gıda maddelerinin değer tespitinin takdir komisyonunca yapılmasına gerek bulunmamaktadır. Öte yandan, tavuk yemi üretiminde kullanılan tavuk unu girdilerinden olan bozuk piliç eti ürünlerinin maliyet bedeli veya satın alma (iade) bedeli belli olduğundan bedel tespiti için takdir komisyonuna başvurulmadan bu değerleri üzerinden üretim sürecine dahil edilmesi mümkün bulunmaktadır. II-KATMA DEĞER VERGİSİ KANUNU YÖNÜNDEN: Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliğinin (III/C-2.4) bölümünde, 2.4. Kullanım Süresi Geçen veya Kullanılamayacak Hale Gelen Mallara İlişkin Yüklenilen KDV nin İndirimi Mükelleflerin faaliyetlerine ilişkin olarak stoklarında mevcut olan ancak kullanım süresi geçen veya bir başka nedenle kullanılamayacak durumda olan malların iktisabı dolayısıyla yüklenilen KDV nin, 3065 sayılı Kanunun (30/c) maddesi hükmü uyarınca indirim konusu yapılması mümkün değildir. Söz konusu malların ilgili mevzuat uyarınca teşkil edilen resmi komisyonlar veya Takdir Komisyonu huzurunda imha edilmesi durumunda da bu mallar ilişkin yüklenilen KDV indirilemez. Bu çerçevede, zayi olan mallara ait yüklenilen ve daha önce indirim konusu yapılan KDV nin, imha tarihini kapsayan vergilendirme dönemine ait 1 No.lu KDV Beyannamesinin İlave Edilecek KDV satırına dahil edilmek suretiyle indirim hesaplarından çıkarılması gerekmektedir. ifadesi yer almaktadır. 60 No.lu KDV Sirkülerinin (8.1.3) bölümünde ise, Zayi Olan Mallara Ait KDV KDV sisteminde alış belgelerinde gösterilen verginin indirilmesi, bu malların satışı sırasında mala eklenen değerin vergilendirileceği düşüncesine dayanmaktadır. 1 Seri No.lu KDV Genel Tebliğinde, zayi olan mallar için satış ve dolayısıyla yaratılan bir katma değer olmayacağından, bu mallara ilişkin alış vesikalarında gösterilen verginin indirilmesinin, zayi olan mallar üzerindeki vergi yükünü tamamen ortadan kaldıracağı; bu nedenle, Kanunun 30/c maddesi uyarınca zayi olan malların alış vesikalarında gösterilen KDV nin mükellefin vergiye tabi işlemleri üzerinden hesaplanan KDV den indirilemeyeceği belirtilmiştir. Öte yandan aynı bentte, deprem, sel felaketi ve

14 Maliye Bakanlığının yangın sebebiyle mücbir sebep ilan ettiği yerlerdeki yangın sonucu zayi olan mallar nedeniyle yüklenilen vergilerin indirimine olanak tanınmaktadır. Örneğin; sel felaketi nedeniyle bir şirketin deposunda yer alan malların zayi olması veya Maliye Bakanlığınca yangın sebebiyle mücbir sebep ilan edilen yerde olması koşuluyla, yangın nedeniyle malların kullanılamaz duruma gelmesi halinde bu mallara ilişkin yüklenilen vergiler indirim konusu yapılabilecektir. Buna karşılık Maliye Bakanlığınca yangın sebebiyle mücbir sebep ilan edilmediği sürece, yangın sonucu zayi olan mal nedeniyle yüklenilen KDV nin indirim konusu yapılması mümkün değildir. Örneğin, ithal edilen malların depolandığı antrepolarda çıkan yangın sonrasında Maliye Bakanlığınca mücbir sebep ilan edilmediği takdirde, zayi olan malların ithalinde ödenen KDV nin indirim konusu yapılması mümkün bulunmamaktadır Malların Zayi Olması Sonucu Meydana Gelen Kayıplar 113 Seri No.lu KDV Genel Tebliğinin (E) bölümünde (KDV Genel Uygulama Tebliğinin (III/C-2.4) bölümünde), kullanım süresi geçen veya kullanılamayacak hale gelen malların zayi olan mal olarak değerlendirileceği, KDV Kanununun 30/c maddesine göre mükelleflerce bu malların iktisabında yüklenilen KDV nin indirim konusu yapılmasının mümkün olmadığı ifade edilmiştir. Bu çerçevede; - İmalatta kullanılmak için alınan ancak imalata girmeden eskime, bozulma, çürüme, çatlama vb. nedenlerle kullanılamaz hale gelen ve bu nedenle imalatta veya ambalajlamada kullanılabilme vasfını yitiren hammadde ve malzeme ile ambalaj maddeleri, - Son kullanma tarihinin geçmesi, çeşitli kimyasallar içerdiğinin tespit edilmesi gibi nedenlerle kanunen tekrar satılması mümkün olmayan ve imha edilen bisküvi, çikolata, konserve gibi gıda ürünleri, - Sağlık Bakanlığınca kullanımının yasaklanması nedeniyle imha edilen ilaçlar ile kullanım süresi içinde formül hatası bulunan, miadının dolması veya hasar görmesi nedeniyle kullanılamaz hale gelmiş, üretimden kalkmış, insan sağlığını tehdit eden ilaçlar, - Hatalı dikim, renk farklılığı, leke ve benzeri nedenlerle ya da şirket politikası gereği satışı mümkün olmadığından imha edilen mallar, - Kullanım ömrünü tamamladığı için imha edilen araç lastikleri için yüklenilen KDV indirim konusu yapılamayacaktır Malların Değerinin Düşmesi Sonucu Meydana Gelen Kayıplar Malın tamamen yok olmaması, ancak değerinde önemli derecede düşüklük meydana gelmesi halinde malın zayi olması hükümleri geçerli olmayacaktır. Bu durumda malların zayi olması değil, düşük bedelle veya zararına satışı söz konusu olacağından, bu malların iktisabı dolayısıyla yüklenilen KDV nin indirim konusu yapılabileceği tabiidir. Örneğin; - Üretim esnasında renginde problem olan giyeceklerin, - Yangın sonucu tamamen yok olmayan ve ekonomik değeri olan yedek parça ve malzemelerin daha düşük bir fiyatla satılması halinde, bunlar nedeniyle yüklenilen KDV nin tamamı indirim konusu yapılabilecektir Fire Sonucu Meydana Gelen Kayıplar Fire, bir malın imalat sürecinde veya tüketiciye arzına kadar kendi doğal akışı içinde uğradığı fiziksel kayıp olarak tanımlandığından, imalat sırasında veya sonrasında meydana gelen firelerin zayi olan mal kapsamında değerlendirilmesi mümkün bulunmamaktadır. Bu durumda, daha önce indirim konusu yapılan KDV nin de düzeltilmesine gerek yoktur. Ancak, yasal düzenleme veya ilgili mesleki kuruluşlar tarafından belirlenen fire miktarını aşan kayıplara ilişkin giderlerin, Gelir veya Kurumlar Vergisi Kanunlarına göre kazancın tespitinde indiriminin kabul edilmemesi halinde, bu giderler dolayısıyla yüklenilen KDV nin de indirim konusu yapılması mümkün değildir.

15 Örneğin; - Akaryakıtın depolanması sırasında ortaya çıkan ve ilgili kuruluşlar tarafından belirlenen oranlar dahilindeki kayıplar, - Balık çiftliklerinde balık üretimi esnasında pazarlama aşamasına ulaşıncaya kadar geçen süreçte, balık üretim ve besleme firesi olarak oluşan balık ölümleri, - Tavuk çiftliklerinde, üretimin doğal sonucu olarak ortaya çıkan kayıplar, - Hazır giyim eşyası dikiminde veya ayakkabı yapımında üretim sürecindeki kesme, biçme, dikme gibi işlemlerin doğal sonucu olarak ortaya çıkan kayıplar fire olarak değerlendirilmekte olup, bunlara ilişkin olarak yüklenilen KDV indirim konusu yapılabilecektir. açıklaması yer almaktadır. Buna göre, imalat sırasında veya sonrasında yasal düzenleme veya ilgili mesleki kuruluşlar tarafından belirlenen fire miktarını aşmayan kayıplar nedeniyle yüklenilen KDV nin düzeltilmesine gerek yoktur. Yasal düzenleme veya ilgili mesleki kuruluşlar tarafından belirlenen fire miktarını aşan kayıplar zayi olan mal kapsamında değerlendirilecek ve bu mallar nedeniyle yüklenilen KDV indirim konusu yapılamayacağından, KDV beyannamesinin İlave edilecek KDV satırına yazılmak suretiyle düzeltilecektir. Diğer taraftan kullanım süresi geçen veya kullanılamayacak hale gelen gıda maddelerinin farklı bir ürünün üretim sürecine dahil edilmeleri halinde, her ne kadar malın tamamen yok olması söz konusu değilse de; - Malın düşük bedelle veya zararına satışının söz konusu olmaması, - Malın tamamen farklı bir ürünün üretiminde girdi olarak kullanılmış olması, nedeniyle zayi olan mal kapsamında değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu mallar nedeniyle yüklenilen KDV indirim konusu yapılamayacağından, KDV beyannamesinin İlave edilecek KDV satırına yazılmak suretiyle düzeltilecektir Bilgi edinilmesini rica ederim.

16 Ödemenin farklı kişiler tarafından yapılması durumunda faturanın kimin adına düzenleneceği hk. Sayı: [ /VUK ] Tarih: 13/07/2015 VUK Madde 6 T.C. GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI İSTANBUL VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI Mükellef Hizmetleri Usul Grup Müdürlüğü Sayı: [ /VUK ] /07/2015 Konu: Ödemenin farklı kişiler tarafından yapılması durumunda faturanın kimin adına düzenleneceği. İlgide kayıtlı özelge talep formu ve dilekçenizde;... ya ihraç edilecek bir malın ihraç bedeline ait faturanın bir kısmının... daki ithalatçı firmaya, kalan kısmının da Avrupa daki finans kurumuna düzenlenip düzenlenemeyeceği, bu durumun Vergi Usul Kanunu ve Kurumlar Vergisi Kanunu açısından sakıncasının bulunup bulunmadığı hususlarında görüş talep etmektesiniz. GELİR VE KURUMLAR VERGİLERİ YÖNÜNDEN: 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun Safi Kurum Kazancı başlıklı 6 ncı maddesinde, kurumlar vergisinin, mükelleflerin bir hesap dönemi içinde elde ettikleri safi kurum kazancı üzerinden hesaplanacağı ve safi kurum kazancının tespitinde Gelir Vergisi Kanununun ticari kazanç hakkındaki hükümlerinin uygulanacağı hüküm altına alınmıştır. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun ticari kazancın konusunu teşkil eden 37 nci maddesinde, ticari ve sınai faaliyetlerden doğan kazançların ticari kazanç olduğu belirtilmiş, 38 inci maddesinde ise Bilanço esasına göre ticari kazanç, teşebbüsdeki öz sermayenin hesap dönemi sonunda ve başındaki değerleri arasındaki müsbet farktır. Bu dönem zarfında sahip veya sahiplerce: 1. İşletmeye ilave olunan değerler bu farktan indirilir; 2. İşletmeden çekilen değerler ise farka ilave olunur. Ticari kazancın bu suretle tespit edilmesi sırasında, Vergi Usul Kanununun değerlemeye ait hükümleri ile bu kanunun 40 ve 41 inci maddeleri hükümlerine uyulur. hükümlerine yer verilmiştir. Bu hükümlere göre,... ya ihraç edeceğiniz emtia dolayısıyla elde edeceğiniz kazancın kurum kazancı kapsamında değerlendirilerek vergilendirilmesi gerekmektedir. VERGİ USUL KANUNU YÖNÜNDEN: 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 229 uncu maddesinde fatura, satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesika olarak tanımlanmıştır. Mezkur Kanunun Faturanın şekli başlıklı 230 uncu maddesinin birinci fıkrasının (3) numaralı bendinde faturaya müşterinin adı, ticaret unvanı, adresi, varsa vergi dairesi ve vergi kimlik numarasının yazılmasının mecburi olduğu, 231 inci maddesinin birinci fıkrasının (5) numaralı bendinde de; faturanın, malın teslimi veya hizmetin yapıldığı tarihten itibaren azami yedi gün içinde düzenlenmesi gerektiği, bu süre içerisinde düzenlenmeyen faturaların hiç düzenlenmemiş sayılacağı hükme bağlanmıştır. Aynı Kanunun 232 nci maddesinde ise; birinci ve ikinci sınıf tüccarlar ve kazancı basit usulde tespit edilenlerle defter tutmak mecburiyetinde olan çiftçilerin sattıkları emtia veya yaptıkları işler için fatura vermek, satın aldıkları emtia ve hizmetler için de fatura istemek ve almak zorunda oldukları hüküm altına alınmıştır. Yukarıda yer alan hükümlerden müşteri, malı

17 satın alan veya kendisine iş yapılan gerçek veya tüzel kişi olarak anlaşılmaktadır. Öte yandan, fatura tahakkuka ilişkin bir belge olduğundan düzenlenmesi bedelin ödenmesine değil, malın teslimine veya hizmetin ifasına bağlıdır. Bu nedenle faturanın düzenlenmesinde fatura bedelinin kimin tarafından ödendiği hususu önemli olmayıp, faturanın malı satın alan veya kendisine iş yapılan gerçek veya tüzel kişi adına düzenlenmesi gerekmektedir. Bu itibarla, şirketinizce... ya ihraç edilecek bir malın ihraç bedeline ait faturanın bir kısmının... daki ithalatçı firmaya, kalan kısmının da Avrupa daki finans kurumuna düzenlenmesi mümkün bulunmamakta olup, faturanın malı satın alan ya da hizmetten faydalanan gerçek veya tüzel kişi adına düzenlenmesi gerekmektedir. Bilgi edinilmesini rica ederim.

18 Şahsi kredi kartı ile yapılan ödemelerin faturasının çalışılan firma adına düzenlenip düzenlenemeyeceği hk. Sayı: [ /VUK ] Tarih: 13/07/2015 VUK Madde 229 T.C. GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI İSTANBUL VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI Mükellef Hizmetleri Usul Grup Müdürlüğü Sayı: [ /VUK ] /07/2015 Konu: Kredi kartı ile yapılan ödemelerde faturanın kim adına düzenleneceği. İlgide kayıtlı özelge talep formunuzdan; otelinizde kalan müşterilerin kendilerine ait kredi kartları ile ödemede bulundukları, ancak faturanın çalıştıkları firmaları adına düzenlenmesini talep ettikleri belirtilerek, bu durumun Vergi Usul Kanunu hükümlerine aykırı olup olmadığı hususunda Başkanlığımızdan görüş talebinde bulunduğunuz anlaşılmaktadır. hükmüne yer verilmiş, 229 uncu maddesinde, fatura, "satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesikadır." şeklinde tanımlanmış, 231 inci maddesinin 5 inci bendinde, faturanın malın teslimi veya hizmetin yapıldığı tarihten itibaren azami yedi gün içinde düzenleneceği, bu süre içerisinde düzenlenmeyen faturaların hiç düzenlenmemiş sayılacağı, 232 nci maddesinde ise, birinci ve ikinci sınıf tüccarlar, kazancı basit usulde tespit edilenlerle defter tutmak mecburiyetinde olan çiftçilerin, birinci ve ikinci sınıf tüccarlara, serbest meslek erbabına, kazançları basit usulde tespit olunan tüccarlara, defter tutmak mecburiyetinde olan çiftçilere ve vergiden muaf esnafa sattıkları emtia veya yaptıkları işler için fatura vermek ve bunların da fatura istemek ve almak mecburiyetinde oldukları hükme bağlanmıştır. Buna göre faturanın, otelinizde hizmet verdiğiniz kişi adına düzenlenmesi gerekmekte olup, kişinin konaklama hizmetinden ilgili firma hesabına yararlanması durumunda faturanın bu firma adına düzenlenmesi mümkün bulunmaktadır. Öte yandan faturanın adına düzenlendiği firma ile beraber, faturada, otelde bilfiil kalan kişinin de ismine ayrıca yer verilmesinin talep edilmesi durumunda bu talebin de yerine getirilmesi gerektiği tabiidir. Bilgi edinilmesini rica ederim. 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3 üncü maddesinin (B) fıkrasında; vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği hükme bağlanmıştır. Mezkur Kanunun 227 nci maddesinin birinci fıkrasında, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça bu Kanuna göre tutulan ve üçüncü şahıslarla olan münasebet ve muamelelere ait olan kayıtların tevsikinin mecburi olduğu

19 Emsallerine nazaran düşük karla satışı yapılan emtiada sadece komisyon veya karın defter tutma hadlerinde dikkate alınıp alınmayacağı hk. Sayı: [ /VUK2-7948] Tarih: 13/07/2015 VUK Madde 177 T.C. GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI İSTANBUL VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI Mükellef Hizmetleri Usul Grup Müdürlüğü Sayı: [ /VUK2-7948] /07/2015 Konu: Defter tutma hadleri. İlgide kayıtlı özelge talep formunuzun incelenmesinden, halk ekmek bayisi olarak faaliyet gösterdiğiniz, bir ayda ortalama... TL tutarında ekmek alım satımında bulunduğunuz ve ekmek satışında kar marjının %... olduğu belirtilerek, bilanço esasına göre defter tutup tutmayacağınız hususunda Başkanlığımız görüşünü talep edildiği anlaşılmaktadır. gayri safi iş hasılatı (01/01/2015 tarihinden itibaren) TL'yi aşanlar; 3. 1 ve 2 numaralı bentlerde yazılı işlerin birlikte yapılması halinde 2 numaralı bentte yazılı iş hasılatının beş katı ile yıllık satış tutarının toplamı (01/01/2015 tarihinden itibaren) TL'yi aşanlar;..." hükmüne yer verilmiştir. Diğer taraftan Kanunun 180 inci maddesinde, "İş hacmi bakımından II nci sınıfa dahil tüccarların durumları aşağıda yazılı şartlara uyduğu takdirde bunlar bu şartların tahakkukunu takip eden hesap döneminden başlayarak I inci sınıfa geçerler. 1. Bir hesap döneminin iş hacmi 177 nci maddede yazılı hadlerden % 20'yi aşan bir nispette fazla olursa... " hükmü yer almaktadır. Bu itibarla, 2014 hesap döneminde halk ekmek bayisi faaliyetinizle ilgili olarak yıllık alışlarınızın toplamı [( ) + ( x %20) =] TL'yi aştığından 2015 hesap döneminden itibaren birinci sınıf tüccar olarak bilânço usulüne göre defter tutmanız gerekmektedir. Öte yandan özelge talebinizde belirtilen ekmek gibi emsallerine nazaran düşük karla satışı yapılan emtiada sadece komisyon veya karın defter tutma hadlerinde dikkate alınmasına ilişkin hüküm ve düzenlemeye Kanunda yer verilmemiştir. Bilgi edinilmesini rica ederim. 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 177 nci maddesinde, "Aşağıda yazılı tüccarlar, I inci sınıfa dahildirler: 1. Satın aldıkları malları olduğu gibi veya işledikten sonra satan ve yıllık alımlarının tutarı (01/01/2015 tarihinden itibaren) TL'yi veya satışları tutarı (01/01/2015 tarihinden itibaren) TL'yi aşanlar, 2. Birinci bentte yazılı olanların dışındaki işlerle uğraşıp da bir yıl içinde elde ettikleri

20 Finansal kiralamaya konu iktisadi kıymetin ve buna ilişkin faiz giderlerinin itfası hk. Sayı: [Mük ]-770 Tarih: 20/07/2015 VUK Mükerrer Madde 290 T.C. GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI ANKARA VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI (Mükellef Hizmetleri Usul Grup Müdürlüğü) Sayı: [Mük ]-770 kiralama, kira süresi sonunda mülkiyet hakkının kiracıya devredilip devredilmediğine bakılmaksızın bir iktisadî kıymetin mülkiyetine sahip olmaktan kaynaklanan tüm riskler ile yararların kiracıya bırakılması sonucunu doğuran kiralamalar olarak tanımlanmış olup finansal kiralama işlemlerinde değerleme usul ve esasları 319 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile açıklanmıştır. Bu hüküm ve açıklamalara göre, şirketiniz tarafından kat karşılığı inşaat sözleşmesi kapsamında satmak amacıyla inşa edilen büro/iş merkezinin mütemmim cüzü mahiyetinde olan asansör için yapılan finansal kiralama ödemelerinin 319 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde yer verilen açıklamalara uygun olarak değerlenmesi ve faiz ödemeleri de dahil kira ödemelerinin kat karşılığı inşaat sözleşmesi kapsamında inşa edilen iş merkezinin maliyetine dahil edilmesi gerekmektedir. Bilgi edinilmesini rica ederim. 20/07/2015 Konu: Finansal kiralamaya konu iktisadi kıymetin ve buna ilişkin faiz giderlerinin itfası hk. İlgide kayıtlı özelge talep formunuzda; şirketiniz tarafından kat karşılığı inşaat sözleşmesi kapsamında satmak amacıyla iş merkezi inşa edildiği, binanın parçası olan asansörün finansal kiralama sözleşmesiyle kiralandığı, kira sözleşmesi sonunda asansörün şirket mülkiyetine geçeceği, ancak finansal kiralama sözleşmesi bitiminde binanın ve bütünleyici parçası olan asansörün mülkiyetinin kat maliklerine ait olacağı belirtilerek, şirketiniz tarafından ödenen finansal kiralama bedelleri ile faizlerinin binanın maliyetine mi ekleneceği yoksa haklar hesabında mı izleneceği, hususlarında Başkanlığımız görüşü talep edilmiştir. 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 269 uncu maddesine göre iktisadi işletmelere dahil bilumum gayrimenkuller ile gayrimenkullerin mütemmim cüzüleri ve teferruatı maliyet bedelleri ile değerlenmekte, 271 inci maddesine göre de inşa edilen binalarda bunların inşa ve imal giderleri satın alma bedeli yerine geçmektedir. Mezkûr Kanunun mükerrer 290 ıncı maddesinin üçüncü fıkrasında finansal