TC GAZİ ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ. DİŞ HASTALIKLARI VE TEDAVİSİ ANABİLİM DALI BİTİRİLEN TEZLER LİSTESİ ve TEZ ÖZETLERİ ( )

Transkript

1 TC GAZİ ÜNİVERSİTESİ SAĞLIK BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DİŞ HASTALIKLARI VE TEDAVİSİ ANABİLİM DALI BİTİRİLEN TEZLER LİSTESİ ve TEZ ÖZETLERİ ( ) Ankara-Ocak 2016

2 DİŞ HASTALIKLARI VE TEDAVİSİ DOKTORA PROGRAMI ARŞİV NO ÖĞRENCİ ADI TEZ BAŞLIĞI DANIŞMAN MEZUNİYET YILI DHT-DR1 HÜMA ÖMÜRLÜ ENFEKTE PULPA OLGULARINDA DEĞİŞİK ANTİSEPTİK PANSUMANLARIN NEGATİF KÜLTÜR ELDE EDİLMESİNDEKİ ETKİNLİKLERİ DHT-DR2 GÜLİZ GÖRGÜL DENTİNDE PROSTAGLANDİN BENZERİ AKTİVİTE DÜZEYİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ DHT-DR3 ALEV ALAÇAM SÜT DİŞLERİNDE FORMAKREZOL, GLUTARALDEHİT KALSİYUM HİDROKSİT, GLUTARALDEHİT - ÇİNKO OKSİT PATLARI KULLANILARAK YAPILAN AMPUTASYONU MÜTEAKİP PULPA DOKUSUNDAKİ HİSTOPATALOJİK DEĞİŞİMLERİN İNCELENMESİ Doç. Dr. TAMER KINOĞLU Doç. Dr. TAMER KINOĞLU Doç. Dr. TAMER KINOĞLU DHT-DR4 SİS DARENDELİLER SONLU ELEMANLAR YÖNTEMİ KULLANILARAK YAPILAN ÜÇ BOYUTLU GERİLME ANALİZİ İLE MİNE PREPARASYON TEKNİKLERİ VE PİN KULLANIMI KAPSAYAN ÇEŞİTLİ ÖN DIŞ RESTORASYONLARININ KIYASLANARAK KIRILMA OLASILIĞI EN AZ OLAN RESTORASYON TİPİNİN İNCELENMESİ Prof. Dr. TAMER KINOĞLU 1988 DHT-DR5-- AYDIN BAYRAKTAR AKTİF ÇÜRÜKLÜ VE ÇÜRÜĞE DAYANIKLI BİREYLERİN TÜKÜRÜK PROTOİNLERİNİN PLAK OLUŞTURAN STREPTEKOKLARDA KULLANILMA ÖZELLİKLERİ Prof. Dr. TAMER KINOĞLU 1991 DHT-DR6 OYA BALA (SİYAHHAN) KOMPOZİT DOLGULARDA DEĞİŞİK FAKTÖRLERİN ARTIK MONOMER MİKTARI ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ Doç. Dr. EMİN GÜLTEKİN TÜRKÖZ 1992 DHT-DR7 HÜLYA ERTEN CAN ÇÜRÜK AKTİVİTESİ YÜKSEK OLAN BİREYLERDE ÇEŞİTLİ ANTİMİKROBİYAL AĞIZ ÇALKALAMA SOLÜSYONLARININ TÜKRÜK ve PLAK BİYOKİMYASI ve MİKROBİYOLOJİSİ ÜZERİNE ETKİNLİKLERİ Doç. Dr. HÜMA ÖMÜRLÜ 1995 DHT-DR8 FİLİZ ÇANKAYA (AYTAÇ) FARKLI ANTİBİYOTİKLERİN PERİAPİKAL LEZYON VE SERUM'DAKİ KONSANTRASYON DEĞERLERİNİN MİKROBİYOLOJİK YÖNTEMLE Prof. Dr. EMİN GÜLTEKİN TÜRKÖZ

3 DEĞERLENDİRİLMESİ DHT-DR9 ESRA KÖSELİ LAZERİN İN VİTRO OLARAK ENFEKTE EDİLEN KÖK DENTİNİ ÜZERİNDEKİ ETKİLERİNİN İNCELENMESİ Prof. Dr. EMİN G. TÜRKÖZ 1996 DHT-DR10 KEREM DOLAR GECE KORUYUCULU VİTAL AĞARTMA SİSTEMİNİN VİTAL DOKULAR ÜZERİNDEKİ GENOTOKSİK ETKİLERİNİN ARAŞTIRILMASI Prof. Dr. TANSEV MIHÇIOĞLU 1998 DHT-DR11 A.CEMAL TINAZ ELEKTRİK İLETEN ANA KON GÜTA PERKA TEKNİĞİNİN İN VİTRO ve İN VİVO DOĞRULUĞUNUN İNCELENMESİ Prof. Dr. TANSEV MIHÇIOĞLU 1998 DHT-DR12 H. OĞUZ YOLDAŞ AŞIRI HARABİYET GÖSTEREN DİŞ KÖKLERİNİN IŞIK İLETEN POST SİSTEMİYLE RESTORE EDİLMESİ Prof. Dr. TAYFUN ALAÇAM 1998 DHT-DR13 KEREM ENGİN AKPINAR KÖK KANAL TEDAVİSİNDE S.E.T. CANAL LEADER 2001 CİHAZI İLE KLASİK BİR YÖNTEMİN RADYOLOJİK, HİSTOPATOLOJİK ve SCANNİNG ELEKTRON MİKROSKOBUNDA İNCELENMESİ Prof. Dr. EMİN G. TÜRKÖZ 1998 DHT-DR14 MİNE BETÜL ÜÇTAŞLI (KAYA) SERVİKAL ÇÜRÜKLERİN RESTORASYONUNDA KULLANILAN ESTETİK RESTORATİF MATERYALLERİN İN VİTRO ve İN VİVO İNCELENMESİ Prof. Dr. HÜMA ÖMÜRLÜ 1999 DHT-DR15 Ö. CUMHUR AYDIN NİKEL TİTANYUM ve PASLANMAZ ÇELİK ENSTRÜMANLAR İLE YAPILAN KÖK KANAL PREPARASYONUNUN APİKAL SIZDIRMAZLIĞINA OLAN ETKİSİNİN FARKLI DOLGU TEKNİKLERİ KULLANILARAK DEĞERLENDİRİLMESİ Doç. Dr. SİS DARENDELİLER YAMAN 2001 DHT-DR16 MURAT MADEN ND: YAG LAZERİN KÖK-KANALI DENTİN DOKUSUNA ETKİLERİNİN MİKROBİYOLOJİK ve MORFOLOJİK YÖNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ Prof. Dr. GÜLİZ GÖRGÜL 2003 DHT-DR17 EMRE BODRUMLU DİŞ HEKİMİ MUAYENEHANESİNDE LEGIONELLA TARAMASI Yrd. Doç. Dr. AYDIN BAYRAKTAR 2003 DHT-DR18 ÖZGÜR TOPUZ AZOT İMPLANTASYONU YAPILAN NİTİ EĞELERİN KESME ETKİNLİKLERİNİN İNCELENMESİ Prof. Dr. TAYFUN ALAÇAM 2003 DHT-DR19 ÖZGÜR ER DEVAMLI DALGA KONDENSASYON YÖNTEMİ İLE UYGULANAN KÖK KANAL DOLGU TEKNİĞİNDE KÖK YÜZEYİNDE OLUŞAN ISI ETKİSİNİN Prof. Dr. SİS DARENDELİLER YAMAN

4 SONLU ELEMANLAR YÖNTEMİ İLE İNCELENMESİ DHT-DR20 ÖZGÜR UZUN Nİ-Tİ ENSTRÜMANLARLA DEVAMLI ISI İLE OBTURASYON YÖNTEMİ (SYTEM B) KULLANIMINA UYGUN HAZIRLANAN KÖK KANAL KAVİTELERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ Prof. Dr. TAYFUN ALAÇAM 2004 DHT-DR21 HACER DENİZ ARISU ND:YAG LAZERLERİN FARKLI FREKANS VE GÜÇLERDE UYGULANMASININ İNSAN OSTEOBLAST HÜCRELERİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİNİN İNCELENMESİ Prof. Dr. EMİN TÜRKÖZ 2004 DHT-DR22 BAĞDAGÜL HELVACIOĞLU KIVANÇ AŞIRI HARABİYET GÖSTEREN ENDODONTİK TEDAVİLİ DİŞLERİN FARKLI MATERYALLER İLE RESTORASYONU Prof. Dr. GÜLİZ GÖRGÜL 2004 DHT-DR23 İLKNUR ÜNLÜ İNLEY RESTORASYONLARIN KAVİTE DUVARINA ADAPTASYONU VE MİKROSIZINTI ÜZERİNE KAVİTE PREPARASYON TEKNİKLERİNİN VE FARKLI MATERYALLERİNİN KULLANIMININ ETKİSİ Prof. Dr. OYA BALA 2006 DHT-DR24 SİBEL SEVİMLİ KARADAĞ KANAL İÇİ İLAÇ UYGULAMALARININ CAM İYONOMER ESASLI KANAL DOLGU PATININ ADEZYONUNA ETKİSİ Prof. Dr. TANSEV MIHÇIOĞLU 2006 DHT-DR25 GÜVEN KAYAOĞLU ENDODONTİK HASTALIK BAKIMINDAN ENTEROCOCCUS FAECALİS'İN ENFEKSİYON VE DİRENÇ MEKANİZMALARININ İNCELENMESİ Prof. Dr. HÜLYA ERTEN 2007 DHT-DR26 GÜLNARA ALİMJANOVA KOYLU FARKLI İRRİGASYON SOLÜSYONLARININ ANTİFUNGAL VE YUMUŞAK DOKUDAKİ HİSTOPATOLOJİK ETKİLERİNİN İNCELENMESİ Prof. Dr. EMİN TÜRKÖZ 2007 DHT-DR27 ALEV ATEŞAĞAOĞLU KAYA FARKLI DENTİN BAĞLAYICI SİSTEMLERİN ANTİMİKROBİYAL ÖZELLİKLERİNİN VE GENOTOKSİK POTANSİYELLERİNİN İN VİTRO DEĞERLENDİRİLMESİ Prof. Dr. HÜMA ÖMÜRLÜ 2007 DHT-DR28 EVRİM ELİGÜZELOĞLU SERVİKAL BÖLGEDEKİ ÇÜRÜKSÜZ LEZYONLARA FARKLI BAĞLAYICI SİSTEMLERİN BAĞLANMA DAYANIMLARININ İN VİVO VE İN VİTRO OLARAK İNCELENMESİ Prof. Dr. HÜMA ÖMÜRLÜ 2007 DHT-DR29 ÖZGÜR GENÇ TAŞKIN PREPARASYONLARDA DENTİN MATRİSKİ Prof. Dr. TAYFUN ALAÇAM

5 SEVİYELENDİRMESİ VE DOLGUSUNDA FARKLI APİKAL EĞELERİN ETKİNLİĞİ DHT-DR30 MUSTAFA MURAT KOÇAK FARKLI KÖK KANAL ALETLERİ İLE HAZIRLANAN KÖK KANALLARINDA ÇEŞİTLİ DOLGU MATERYALLEİNİN TIKAMA ÖZELLİKLERİNİN KORONAL VE APİKAL MİKROSIZINTI İLE DEĞERLENDİRİLMESİ Prof. Dr. SİS DARENDELİLER YAMAN 2007 DHT-DR31 ÖZGÜR İLKE ATASOY ULUSOY ENFEKTE KÖK KANALLARINDA TREPONEMA DENTİCOLA PORPHYROMANAS GİNGİVALİS VE BU BAKTERİLERE AİT VİRÜLANS FAKTÖRLERİNİN MOLEKÜLER MİKROBİYOLOJİK TEKNİKLER İLE İNCELENMESİ Prof. Dr. GÜLİZ GÖRGÜL 2007 DHT-DR32 SERKAN ÇINAR MİNERAL TRİOKSİT AGREGAT (MTA) VE YENİ GELİŞTİRİLEN DENEY MATERYALİNİN FİZİKSEL ÖZELLİKLERİNİN İN VİTRO OLARAK KARŞILAŞTIRILMASI Prof. Dr. HÜMA ÖMÜRLÜ 2007 DHT-DR33 ŞEBNEM EROL DİSTAL ÇÜRÜKLÜ ÜST BİRİNCİ BÜYÜK AZI DİŞLERİNDE AÇILAN MODİFİYE GİRİŞ KAVİTESİNİN VE AKIŞKAN KOMPOZİT KULANIMININ KÖK KANAL TEDAVİSİ SONRASI DİŞLERİN KIRILMA DİRENCİ ÜZERİNE ETKİSİ Prof. Dr. A.CEMAL TINAZ 2009 DHT-DR34 SİBEL KOÇAK YENİ GELİŞTİRİLEN DENEY MATERYALİ VE MİNAREL TRİOKSİT AGREGAT IN BİYOUYUMLULUKLARININ İN VİVO OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ Prof. Dr. HÜLYA ERTEN 2009 DHT-DR35 SUAT ÖZCAN FARKLI IŞIK KAYNAKLARI İLE POLİMERİZE EDİLEN FARKLI KOMPOZİT REZİN RESTORATİF MATERYALLERİN MONOMER DEĞİŞİM DERECELERİNİN MİKROSERTLİK ÖLÇÜMÜ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ Doç. Dr. MİNE BETÜL ÜÇTAŞLI 2009 DHT-DR36 ZELİHA GONCA BEK KÜRKLÜ LAZER KULLANIMININ KORANAL VE KÖK KANAL DENTİNİ ÜZERİNE UYGULANAN ADEZİVLERİN BAĞLANMA DAYANIMI ÜZERİNE ETKİLERİNİN İNCELENMESİ Prof. Dr. EMİN TÜRKÖZ 2010 DHT-DR37 BURAK SADIK BAŞARISIZ KÖK KANAL TEDAVİLERİNDE DEZENFEKSİYON AMACIYLA KULANILAN ÜÇ FARKLI YÖNTEMİN MİKROBİYOLOJİK AÇIDAN DEĞERLENDİRİLMESİ Prof. Dr. TAYFUN ALAÇAM

6 DHT-DR38 İHSAN YIKILGAN FARKLI ETKENLERİN ENDODONTİK TEDAVİ GÖRMÜŞ DİŞLERDE STRES OLUŞUMU ÜZERİNE ETKİLERİNİN SONLU ELAMANLAR ANALİZİ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ Prof. Dr. OYA BALA 2011 DHT-DR39 FATMA YALPI ALTUN ENDODONTİDE KÖK KANALI HAZIRLANMASINDA KULLANILAN NİKEL-TİTANYUM DÖNER HAREKET VE RESİPROKASYON HAREKETİ YAPAN SİSTEMLERİN KARŞILAŞTIRILMASI Doç. Dr. ÖZGÜR UZUN Doç. Dr. CUMHUR AYDIN 2013 DHT-DR40 FEYZA ÜNSAL ŞAHİN YENİ KUŞAK TEKRARLAYAN TEDAVİ ENSTRÜMANLARININ ETKİNLİKLERİNİN MİKROTOMOGRAFİ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ Doç. Dr. ÖZGÜR TOPUZ 2013 DHT-DR41 ÖZER YAVAŞ OVAL KÖK KANALLI DİŞLERDE FARKLI MEKANİK İŞLEMLER VE POST SİSTEMLERİ KULLANIMININ KÖK KANAL DENTİNİNE BAĞLANMA ÜZERİNE ETKİLERİNİN İNCELENMESİ Prof. Dr. TAYFUN ALAÇAM 2013 DHT-DR42 TUFAN CAN OKAY KENDİNDEN ADEZİV REZİN SİMAN KULLANILARAK YAPIŞTIRILAN FİBER POST UYGULAMALARININ BAĞLANMA DİRENÇLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ Prof. Dr. MİNE BETÜL ÜÇTAŞLI 2014 DHT-DR43 SİNEM AKGÜL BAŞLANGIÇ OKLUZAL ÇÜRÜK LEZYONLARINDA FARKLI TEŞHİS YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRMALI OLARAK DEĞERLENDİRİLMESİ Prof. Dr. OYA BALA 2015 DHT-DR44 HANİFE KAMAK FARKLI IÇERIKLERDEKI DIŞ MACUNLARININ MINE DEMINERALIZASYONUNU ÖNLEME ETKINLIKLERININ IN VITRO OLARAK DEĞERLENDIRILMESI Prof. Dr. HÜLYA ERTEN 2015 DHT-DR45 INAS TAHER R. DALİ FARKLI REZİN ESASLI YAPIŞTIRMA SİMANLARININ SERAMİK RESTORASYON ALTINDA POLİMERİZASYON MİKTARININ SERTLİK ÖLÇÜMÜ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ Prof. Dr. MİNE BETÜL ÜÇTAŞLI

7 DİŞ HASTALIKLARI VE TEDAVİSİ Anabilim Dalının Yıllara Göre Bitirilen Doktora Tezi Sayıları Toplam DOKTORA PROGRAMI DİŞ HASTALIKLARI VE TEDAVİSİ Anabilim Dalı Öğretim Üyelerinin Yıllara Göre Bitirilen Doktora Tez lık Sayıları Toplam Prof. Dr. TAMER KINOĞLU Prof. Dr. EMİN GÜLTEKİN TÜRKÖZ Prof. Dr. HÜMA ÖMÜRLÜ Prof. Dr. TANSEV MIHÇIOĞLU Prof. Dr. TAYFUN ALAÇAM Prof. Dr. SİS DARENDELİLER YAMAN Prof. Dr. GÜLİZ GÖRGÜL Prof. Dr. OYA BALA Prof. Dr. HÜLYA ERTEN Prof. Dr. ALİ CEMAL TINAZ Prof. Dr. MİNE BETÜL ÜÇTAŞLI Doç. Dr. ÖZGÜR UZUN Doç. Dr. ÖZGÜR TOPUZ Yrd. Doç. Dr. AYDIN BAYRAKTAR TOPLAM

8 TEZ ÖZETLERİ ( ) 8

9 YÖK Tez No: Doktora Tezi 1992 OYA BALA (SİYAHHAN) Doç. Dr. EMİN GÜLTEKİN TÜRKÖZ Kompozit dolgularda değişik faktörlerin artık monomer miktarı üzerindeki etkileri - Dizin Dental alaşımlar = Dental alloys ; Dental materyaller = Dental materials ; Kök kanal dolgu materyalleri = Root canal filling materials ; Reçineler = Resins Çalışmada, polimerizasyon şekli farklı olan kompozit reçinelerde; kullanılan materyalin kalınlığı, ışınlama süresi ve polimerizasyon sonrası geçen süre gibi faktörlere bağlı olarak ortaya çıkan artık monomer miktarını infrared spektroskopi aracılığıyla ölçerek, bu faktörlerin artık monomer miktarı üzerindeki etkileri araştırıldı. Bu amaçla, 5 mm çapında ve 1, 2, 3, 4 mm kalınlığında örnekler hazırlandı. Görünür ışınla polimerize olan kompozit dolgu maddelerinden hazırlanan numuneler sn sürelerle ışın uygulanarak polimerize edildi. Kimyasal olarak polimerize olan kompozit dolgu maddesi ise üreticinin tavsiye ettiği şekilde eşit oranlarda karıştırılarak hazırlandı. Sonra hem kimyasal olarak polimerize olan hem de ışınla polimerize olan kompozit reçinelerde hemen sonra, 24 saat sonra ve 7 gün sonra kalan artık monomer miktarı infrared spektroskopi ile ölçüldü. Elde edilen sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgulara göre, araştırmada incelenen kompozit reçinelerde polimerizasyon sonrası kalan artık monomer miktarının % 39.5, % 60.6 arasında değiştiği bulunmuştur. Aynı zamanda, ışınla polimerize olan dolgu maddelerinde ışınlama süresi ve polimerizasyon sonrası geçen süre arttıkça, kalınlık ise azaldıkça dolgu maddesi içinde kalan artık monomer miktarının azaldığı bulunmuştur. In this study, in the composite resins having different polymerization type have been analyzed factors such as material thickness, duration of light curing and the time elapsed after polymerization have been considered in the determination of residual monomer. The measurements have been made by using infrared spectroscopy and the effects of aforementioned factors on the amount of residual monomer have been investigated. For this purpose, various samples have been prepared. They were 5 mm in diameter and had thickness of 1, 2, 3 and 4 mm. First group of samples have been prepared from composite fillings. These samples which can be polymerized by visible light have been exposed with seconds. The second group of composite filings which can be polymerized chemically have been prepared according to the manufacturer's recommendations. The amount of monomer has been measured in both types of composite resins. The measurement process has been conducted through infrared spectroscopy and the measurements were taken immediately after polymerization, 24 hours after polymerization and 7 days after polymerization. The results have been statistically evaluated. According to the findings, amount of residual monomer has varied between 39.5% and 60.6%. Il has also been determined that the increase in exposition time and the elapsed time after polymerization and the reduction in thickness leads to less amount of residual monomer. 9

10 YÖK Tez No: Doktora Tezi 1995 HÜLYA CAN ERTEN Doç. Dr. HÜMA ÖMÜRLÜ Çürük aktivitesi yüksek olan bireylerde çeşitli antimikrobiyal ağız çalkalama solüsyonlarının tükrük ve plak biyokimyası ve mikrobiyolojisi üzerine etkinlikleri - Dizin Dental plak = Dental plaque ; Diş çürükleri = Dental caries ; Diş çürüğünü önleyici ajanlar = Cariostatic agents ; Tükürük = Saliva Bu çalışmada, Snyder Testi kullanılarak çürük aktivitesi yüksek olan 60 birey tespit edilmiştir. Bireylerin tükrük ve plak örnekleri alınarak gerek Streptokokların sayı ve dağılımları gerekse tükrük bikarbonat, ph, laktat dehidrojenaz enzim aktiviteleri ile plak ph'ları üzerine kullanılan antimikrobiyal ağız çalkalama solüsyonlarının etkinlikleri çift kör deneyi ile incelenmiştir. Bu solüsyonlar %0.12'lik Klorheksidin ve %0.03 Sanguinarin-Zn içermektedir. Kontrol grubunda ise %0,9'luk Sodyum klorür içeren Serum fizyolojik kullanılmıştır. Klorheksidin ve Sanguinarin içeren ağız çalkalama solüsyonlarının her ikisininde bakteri plağının diş yüzeyinden uzaklaştırılmasına yardımcı olduğu ve hem tükrük hem de bakteri plağı içindeki mikro organizmaların sayı ve dağılımlarında önemli bir düşüşe neden olduğu saptanmıştır (p<0.05). Bu iki solüsyon tükrük ve plak ph değerlerinde artmaya neden olurken, tükrük laktat dehidrojenaz enzim aktivitelerinde bir değişme saptanamamıştır (p>0,05). Sanguinarin ve Klorheksidin içeren ağız çalkalama solüsyonu ile Serum fizyolojik kullanılan grubun tükrük bikarbonat değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (p>0.05). In this study, individuals having high rate of caries activity were selected using Snyder Test. Individual saliva and dental plaque samples were obtained and then several tests were conducted. These tests included the determination of the number and distribution of Streptococcus mutans, bicarbonate and ph levels and lactat dehidrogenase enzyme activities of saliva and the effects of various antiseptic solutions contained 0.12% Chlorhexidine and 0.03% Sanguinarine-Zn on the ph levels of dental plaque. Evaluations were made by using double blind test. It was found that both solutions Chlor hexidine and Sanguinarine helped to remove the plaque from tooth surfaae and signif iaantly reduced the number and distribution of microorganisms present in saliva and dental plaque (p<0.05). Due to those two solutions saliva and plaque ph values were found to increase but no change was observed in saliva lactat dehidrogenase enzyme activities (p>0.05). In terms of saliva bicarbonate values, no statistically significant difference was observed between the groups using Sanguinarine and Chlorhexidine mouthwashes and physiological saline solution (p>0.05). 10

11 YÖK Tez No: Doktora Tezi 1995 FİLİZ ÇANKAYA (AYTAÇ) Prof. Dr. EMİN GÜLTEKİN TÜRKÖZ Farklı antibiyotiklerin periapikal lezyon ve serum`daki konsantrasyon değerlerinin mikrobiyolojik yöntemle değerlendirilmesi The microbiological evaluation of periapical lesion and cerum concentration levels of different antibiotics Dizin Antibiyotikler = Antibiotics ; Dişler = Teeth ; Periapikal hastalıklar = Periapical diseases Çalışmada, farklı antibiyotik preparatlarının serum ve periapikal lezyonlardaki antibiyotik konsantrasyon değerleri disk difuzyon yöntemiyle, periapikal lezyonlardan izole edilen mikroorganizmaların, minimum inhibisyon konsantrasyon değerleri mikrodilusyon yöntemiyle ölçüldü ve antibiyotiklerin, periapikal lezyon konsantrasyonlarının, periapikal lezyondan izole edilen mikroorganizmalar üzerindeki etkileri araştırıldı. Bu amaçla, her birinde 12 hasta bulunan 5 gruptaki 72 hastaya gruplara göre, 500 mg amoksisilin trihitrat, 625 mg amoksisilin + klavulanik asit, 400 mg bakampisilin, 375 mg ampisilin + sulbaktam, 500 mg eritromisin stearat ve 500 mg klaritromisin, oral tek doz olarak kahvaltıdan 120 dakika sonra 200 ml su ile birlikte verildi. Periapikal lezyon örnekleri, antibiyotiklerin serumda maksimum konsantrasyona ulaştığı zamanlarda alınacak şekilde planlandı. Maksimum serum konsantrasyonlarına ulaşmak için, üreticilerin önerdiği sürelere uyulmakla beraber bu sürelerde maksimum seviyeye gerçekten ulaşılıp ulaşılmadığının kontrol amacıyla, hastalardan, operasyon öncesi başlayıp, operasyondan sonra da devam eden değişik sürelerde kan örnekleri alındı. Alınan serum ve periapikal lezyon örnekleri -70 C de hemen dondurularak saklandı, örnekler 7-10 gün içinde değerlendirildi. Elde edilen sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirildi. Bulgulara göre, araştırmada incelenen antibiyotiklerden; ampisilin + sulbaktam, klaritromisin, amoksisilin + klavulanik asit ve bakampisilin'in, periapikal lezyondan izole edilen mikroorganizmaların MIK değerlerini aşarak, etkili konsantrasyonlara ulaştıkları bulundu. In this study, the concentrations of different antibiotics on serum and periapical lesions were measured by discdiffusion method and the minimum inhibitory concentration values effective on the microorganisms isolated from periapical lesions were measured by micro dillution method. For this purpose, 72 patients were divided into five groups of 12 patients in each and 500 mg amoxicillin trihitrate, 625 mg amoxicillin + clavulanic acit, 400 mg bacampicillin, 375 mg ampicillin + sulbactam, 500 mg erythromycin stearate and 500 mg claritromycin were administered 120 minutes after the breakfast to the groups separately as a single oral dose with 200 ml water. The samples of periapical lesions were taken at the time that the antibiotics in the serum reach their peak concentration according to the manufactures. In order to check whether the peak concentration level is really reached at these prescribed times, blood samples were taken from the patients at different times prior and after the operation. Serum and periapical lesion samples taken were immediately frozen and kept at -70 o C. The samples were evaluated in 7 to 10 days, and the results obtained were statistically assessed. According to the results, the sequence of the antibiotics according to their effectivenes was; ampicillin + sulbactam, claritromycin, amoxicillin + clavulanic acid and bacampicillin. The amoxicillin trihydrate and erythromycin stearate were found ineffective with the doses used in this study. 11

12 YÖK Tez No: Doktora Tezi 1996 ESRA KÖSELİ Prof. Dr. EMİN G. TÜRKÖZ Lazerin in vitro olarak enfekte edilen kök dentini üzerindeki etkilerinin incelenmesi In vitro examination of lear effects on infected root dentin Dizin Dentin = Dentin; Diş hastalıkları = Tooth diseases; Diş kökü = Tooth root; Lazer cerrahisi = Laser surgery Çalışmada çürüksüz, periodontal harabiyet nedeni ile çekilmiş olan, tek köklü üst çeneye ait insan dişleri kullanılmıştır. In vitro olarak kron ile kökleri birbirinden ayrılan numuneler pulpaları ekstirpe edilip, genişletildikten sonra sagital olarak 2 eşit parçaya bölünmüşlerdir. Elde edilen bu numuneler önce etilen oksit ile sterilize edilmiş, daha sonra Bacillus sterothermophilus ile enfekte edilmişlerdir. Enfekte edilen örneklerin yarısına lazer uygulanmış kalan yarısına ise herhangi bir uygulama yapılmamış ve her 2 gruba da mikrobiyolojik zenginleştirme yapılmıştır. Bu uygulamaların sonucunda lazer uygulanan gruptaki numunelerde ekilen bakteriye hiç rastlanmazken, lazer uygulanmadan mikrobiyolojik zenginleştirmesi yapılan numunelerde ekilen bakterinin yoğun miktarda ürediği gözlenmiştir. The main objective of this study was to observe the effects of laser implementation on the dentine infected with a specified bacterium. The microbiological examination of the infected and laser implemented teeth showed that there was an exact effect of laser on bacillus stearothermophilus, thus, with the effect of laser the invazed dentine tubes became sterile. It was also determined that the smear layer can be removed by sterilization with ethylen-oxyde. This result gave the opportunity of thinking that to the time needed for routine endodontic procedures could be diminished. But it was also concluded that the present laser technology is not appropriate for the usage in Endodontics, today. 12

13 YÖK Tez No: Doktora Tezi 1998 KEREM DOLAR Prof. Dr. TANSEV MIHÇIOĞLU Gece koruyuculu vital ağartma sisteminin vital dokular üzerindeki genotoksik etkilerinin araştırılması - Dizin Diş beyazlatma = Tooth bleaching ; Genotoksisite = Genotoxicity ; Hidrojen peroksit = Hydrogen peroxide Son yıllarda diş ağartma teknikleri, özellikle gece koruyuculu vital ağartma tekniği (GVKA) oldukça popüler hale gelmiştir. Bu ağartma tekniklerinde kullanılan solüsyonlar, hidrojen peroksit içermektedirler. Bilindiği gibi hidrojen peroksitin serbest radikal üretebilme özelliği vardır. Ve serbest radikaller hücreler üzerinde genotoksik hasar yaratabilme potansiyeline sahiptirler. Bu nedenle FDA halen hidrojen peroksiti güvenle kullanılan bir materyal olarak kabul etmemektedir. Çok yaygın bir şekilde kullanılmasına ve diş üzerindeki etkileri hakkında birçok araştırma yapılmış olmasına rağmen, ağartma ajanlarının genotoksik hasar potansiyeli hakkında direkt insan üzerinde yapılmış bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu nedenle bu araştırmanın yapılması planlanmıştır. Gece koruyuculu vital ağartma tedavisi yapılan 19 hastada, ağartma solüsyonun direkt etki ettiği dişeti mukozasından elde edilen epitel hücrelerine, hidrojen peroksitin olası genotoksik etkisini belirlemek amacıyla MÇ testi uygulanmıştır. Hastalardan sırasıyla kontrol grubu olarak tedavi öncesi 0. günde ve deney grubu olarak ve 30'uncu günlerde örnekler alınmıştır. 0.gün kontrol grubunun %o MÇ sıklığı ortalaması (±SH) 0.86±0.39 bulunmuştur, 1'inci hafta (7.gün) örneklerinin %o MÇ sıklığı ortalaması (±SH) 1.32±0.42 olarak bulunmuştur ve kontrol grubu ile aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık vardır (p<0.01). 2'inci hafta (14. gün) %o MÇ sıklığı ortalaması (±SH) 1.54±0.33 olarak bulunmuştur ve kontrol grubu ile aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık vardır (p<0.001). 3 'üncü hafta (21. gün) %o MÇ sıklığı ortalaması (±SH) 1.21±0.42 olarak saptanmıştır ve yine kontrol grubu ile aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir (p<0.05). 2'inci hafta (14.gün) %o MÇ sıklığı ortalaması (±SH) 1.54±0.33 ile 4'üncü hafta (30.gün) %o MÇ sıklığı ortalaması (±SH) 1.14±0.42 arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmıştır (p<0.01). Alt üst çenenin ayrı ayrı yapılan değerlendirme sonuçlan, tüm ağız MÇ testi sonuçları ile paralellik göstermektedir. Bulgularımız, hidrojen peroksit içerikli ağartma ajanı kullanılan hastalarda, 3 haftalık tedavi sonrasında genotoksik hasar oluştuğunu, fakat vücudun savunma sistemleri aracılığıyla, bu oluşan hasarın tamir edildiğini ortaya koymaktadır. The tooth bleaching techniques, especially "Night Guard Vital Bleaching Technique" became very popular recently. Although this technique is widely used by many dentists, they're told to be aware of Hydrogen Peroxide present in all solutions used for bleaching. It's well known that hydrogen peroxide releases free radicals, and these radicals have potential effects on cells. According to FDA's consideration, hydrogen peroxide is still an unsafe material. Althouhg many research were made on the effects of bleaching agents on dental structures, there is still no study made dealing with their genotoxic potentials. That's why it was planned to take this subject in consideration in this study. Micronucleus test was carried out in exfoliated cells from buccal gingival semples of 19 patients that go under Night Guard Vital Bleaching for the Detection of Probable genotoxic effects produced by hydrogen peroxide containing bleaching solutions. The samples were taken at the days. 0. as a control group and 7, 14, 21 and 30. days as experimental groups. The mean micronucleus frequency (±SE) for O. day was 0.86±0.39 and the mean micronucleus frequency (±SE) for 1.st week (7.th day) was 1.32±0.42 and there is a significant statistical difference between these two groups (p<0.01). The mean micronucleus frequency (±SE) for 2.nd week (14.th day) was 1.54±0.33 and there is a significant statistical difference between control and 2 nd week groups (p<0.001). The mean micronucleus frequency (±SE) for 3.rd week (21.st day) was 1.21 ±0.42 and there is significant statistical difference between this and control groups (p<0.05). There is also significant statistical difference between the mean micronucleus frequencies (±SE) for 4.th week (30.th day) 1.14±0.42 the mean micronucleus frequency (±SE) for 2.nd week (14.th day) 1.54±

14 (p<0.01). Similiar results was obtained in evaluating the upper and lower jaws separately. It was found that the aplication of Night Guard Vital Bleaching with hydrogen peroxide containing agents for 3 weeks has genotoxic damage potential on cells but immune system is capable in healing the damage in that period of time. 14

15 YÖK Tez No: Doktora Tezi 1998 A. CEMAL TINAZ Prof. Dr. TANSEV MIHÇIOĞLU Elektrik ileten ana kon güta perka tekniğinin in vitro ve in vivo doğruluğunun incelenmesi Evaluation of electrical conductive master cone gutta percha technique in vitro and in vivo Dizin Kök kanal tedavisi = Root canal therapy Elektrik ileten ana kon gütaperkanın doğruluğunun in vitro incelemesi çekilmiş 60 tek köklü insan dişinde, in vivo incelemesi ise gönüllü 42 hastanın çeşitli sebeblerden dolayı çekimine karar verilmiş dişlerindeki 52 kök kanalında yapıldı. Elektrik ileten kon gütaperkanın kullanımı için yeni nesil elektronik apeks bulucu cihazlardan frekans tip Endex seçildi, in vitro deneyin ilk aşamalarında, Endex'in çeşitli şartlardaki doğruluğu denendi, invitro şartlarda Endex, tamamen kuru kanallarda ve NaOCI, insan kanı, distile su ve anestezik solüsyon varlığında, elektronik kanal boyu ölçümleri için kullanıldı. Elde edilen elektronik ölçümler dişlerin gerçek kanal uzunlukları ile karşılaştırıldı. Kök kanalları tamamen kuru olduğunda veya kanallarda distile su, kan, NaOCI ve anestezik solüsyon varlığında gerçekleştirilen tüm elektronik ölçümlerde, dişlerin gerçek kanal uzunlukları arasında anlamlı fark bulundu (p<0.05). Kök kanallarının tamamen kuru elektronik ölçümleriyle, değişik içerikli kanal şartlarının elektronik ölçümlerinin karşılaştırılması yapıldığında, NaOCI varlığında yapılan ölçümlerle (p>0.05), kanalda distile su varlığında yapılan elektronik ölçümlerle (p>0.05) ve kök kanallarında pıhtılaşması engellenmiş insan kanı varlığında gerçekleştirilen elektronik- ölçümlerle (p>0.01) aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı bulundu. Buna karşın kuru ortamda yapılan elektronik ölçümler, kanallarda anestezik solüsyon varlığında yapılanlarla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark görüldü (p<0.01). In vitro olarak, kök kanallarının biyomekanik preparasyonunu takiben olarak yerleştirilen elektrik ileten ana kon gütaperkanın apikal foramene göre incelemesi yapıldığında, yalnızca iki dişte (%3.3) dışarı çıkıldığı, 9 dişte (%15.0) tam apikal foramende kalındığı ve geri kalan 49 dişte (%81,7) ise apikal foramenden daha kısa kalındığı tespit edildi. Elektrik ileten ana kon guta perka ucunun, apikal foramen noktası referans alınarak mikrometreyle yapılan mm hassasiyetteki ölçümlerinde (-)0.788 mm ile (+)2.512 mm ölçüm aralığında yer aldığı görüldü. Çalışmanın invivo kısmında, çekimine karar verilmiş dişlerde biyomekanik preparasyon öncesi ve sonrası elektronik ölçümler yapıldı ve aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı görüldü (p>0.05). Dişlerin çekiminden sonra elde edilen gerçek uzunluklarla, biyomekanik preparasyon öncesi elektronik ölçümlerle elde edilen karşılaştırması yapıldığında, aralarında anlamlı fark olmadığı (p>0.05) buna karşın, gerçek uzunluklarla ensturumantasyon sonrası yapılan elektronik ölçümler arasında, istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu bulundu (p<0.05). 60 extracted human teeth used in determining the accuracy of electrical conductivity of master cone (guttapercha) and 52 root canals of 42 volunteered patients teeth planned to be extracted for some reason were evaluated in vitro and in vivo respectively. Frequency type Endex, a new generation apex locator was chosen to test the electrical conductivity of master cone. The accuracy of Endex in different conditions were tested in initial steps. Endex was used for the electronical measurements of root canal lengths which is totally dry or filled with NaOCl, human blood, distilled water and anesthetic solution seperately. The electronical measurements obtained were compared with the real root canal lengths. There was a significant difference (p<0.05) between the real root canal lengths obtained by all electronical measurements accomplished in the root canals when they are totally dry or when they are filled with distilled water, blood, NaOCl and anesthetic solutions seperately. When the electronical measurements obtained from totally dry root canals and canals filled with different materials were compared, it was found that there is no significant difference statistically between the dry root canals and the others filled with NaOCl (p>0.05), distilled water (p>0.05) and human blood (p>0.05). But a significant difference statistically was found between the dry root canal and the canals filled with anesthetic solution (p<0.05). After the electric conducting master cones inserted into canals following the biomecanical preparations of the root canals in vitro, an evaluation referring to apical foramen was made and it was found that, cones have found passed beyondapical foramen only in two teeth (3.3%), 15

16 stayed at apical foramen level in 9 teeth (15%) and stayed short of apical faramen in 49 teeth (81.7%). Sensitive measurements referring to apical foramen is between (-)0.788 mm and (+)2.512 mm. Electronical measurements were accomplished before and after biomechanic preparasyons in vivo in teeth planned to be extracted and it was found that there is no significant difference between them statistically (p>0.05). When the comparison was made between the real lengths obtained after extracion and lenghts obtained by electronical measurements before biomechanic preparastion, it was found that there is no significant difference (p>0.05) between them, but it was found that there is a significant difference statistically (p<0.05) between the real lengths and the electronical measurements obtained after instrumentation. When the localization of electric cunducting master cone was examined referring to apical faramen, it was found that 3 out of 52 roots (5.8%) passed beyond apical foramen, 1 stayed at apical foramen and the rest 48 (92.3) stayed short of apical foramen. Evaluating the results obtained, it was found that frequency type apex locator Endex is capable to make avaible measuremants in spite of the electrolytes that are possibly present in the root canals. Statistically significant difference that can only be seen in the presence if ansthetic solution in the root canals showed that a great cone must be taken in making electronical measurements in using intra pulpal ansthesia tecnique. Finally, determination of root canal length and working length by electronic methods and usage electric conducting master cone will decrease possible occurring complication coused by reoentgenologic retreatments in radiasyon sensitive patients and in mothers of the early stage of pregnancy. 16

17 YÖK Tez No: Doktora Tezi 1998 H. OĞUZ YOLDAŞ Prof. Dr. TAYFUN ALAÇAM Aşırı harabiyet gösteren diş köklerinin ışık ileten post sistemi ile restore edilmesi Restoration of weakened root canals with light transmitting posts Dizin Dental restorasyon-sürekli = Dental restoration-permanent; Diş kökü = Tooth root Kronik kanallı, servical bölgede ince duvarlı, aşırı harabiyet gösteren, kanal tedavi görmüş tek köklü dişlerin restorasyonları diş hekimlerine birtakım güçlükler çıkarmaktadır. Diş hekimi bu gibi durumlarda, kalan diş yapılarını kuvvetlendirmeli ve seçilecek postla maksimum retansiyonu ve rezistansı sağlamaya çalışmalıdır. Bu çalışmanın ana amacı, konik ve aşırı harabiyet gösteren diş köklerine üç değişik metodla yerleştirilen postların, retansiyonun ve kırılmaya karşı gösterdiği direncin değerlendirilmesidir. Çalışmamızda, yeni çekilmiş 45 üst orta kesici, 45 alt ve üst kanin diş kullanılmıştır. Dişlerin kronları, mine-sement bileşiminin 1 mm üzerinden kesilerek uzaklaştırılmıştır. Diş kökleri, çürük veya endodontik tedavi sonrası zayıflayan, aşırı harabiyet gösteren diş köklerinin taklit edilmesi amacıyla, kronik olarak genişletilmiştir. Çalışmanın ilk bölümünde, 45 üst ve alt kanin diş 11 mm derinlikte 3 numara Dantatus Classic Post (Weissman Technology Jakobsdalsvagen 14-16, s Stockholm Sweden) yerleştirilecek şekilde hazırlanmıştır. Hazırlanan bu dişler rasgele 3 gruba ayrılmış ve üç değişik materyalle postlar kanallara yerleştirilmiştir. Bunlar: çinko fosfat siman (Adhesor Dental D.S Cernokostelecka 100 Praha), Panavia 21 ex (Kuraray Co. Ltd, 1-R-39, Umeda Kita-ku Osaka 530 Japan) ve ışık ileten plastik postlarla yerleştirilen Tetric Light-cure (Vivadent Schaan Liechtenstein) kompozit rezin ile ABC dual-cure rezin simandır (Vivadent Schaan Liechtenstein). Hazırlanan örneklere, bir test makinesiyle (Lloyd LRX) kopma oluşana dek giderek artan, dik bir çekme kuvveti uygulanmıştır. Işık ileten plastik postlar, Tetric lightcure kompozit ve ABC dual-cure rezin simanla kök kanalına yerleştirilen postlar diğer simanlardan daha fazla ayrılma kuvveti göstermişlerdir (p<0.05). Çalışmanın ikinci bölümünde, 45 üst orta keser 8 mm derinlikte 4 numara Dentatus Classic Post yerleştirilecek şekilde hazırlanmıştır. Hazırlanan bu dişler rasgele 3 gruba ayrılmış ve üç değişik materyalle postlar kanallara yerleştirilmiştir. Bunlar: çinko fosfat siman, Panavia 21 ex ve ışık ileten plastik postlarla yerleştirilen Tetric Light-cure kompozit rezin ile ABC dual-cure rezin simandır. Hazırlanan örneklere bir test cihazıyla, kökün uzun eksenine 60 derecelik bir açıyla gelecek şekilde giderek artan ve kökte kırık oluşana dek süren bir yük bindirilmiştir. Tetric light-cure kompozit ve ABC dual-cure rezin simanla kök kanalına yerleştirilen postlar diğer simanlardan daha fazla kırılmaya karşı direnç göstermiştir (p<0.05). Single-rooted endodontically treaated teeth with flared canals and thin walls near the cervical part of the tooth present a challenge to the restorative dentist. The restorative dentist must try to reinforce the remaining tooth structure while at the same time achieve the greatest retention and resistance form from selected post. The main purpose of this study was to assess the post retention and resistance fracture of restored endodontically treated teeth with three different methods in single-rooted teeth with flared canals. Freshly extracted 45 maxillary central incisor, 45 maxillary and mandibular canines were used. The crowns of these teeth were removed 1 mm above the cementoenamel junction. The root canals were flared to simulate teeth weakened as a result of caries or endodontic therapy. At the first part of the study 45 maxillary and mandibular canines were instrumented to a depth of 1 1 mm to receive size 3 Dentatus Classic Post (Weissman Technology Jakobsdalsvagen 14-16, s Stockholm Sweden). Prepared teeth were divided into three equal groups randomly. 3 cementation systems used were: Zinsphospate cement (Adhesor Dental D.S Cernokostelecka 100 Praha), Panavia 21 ex (Kuraray Co. Ltd, 1-R-39, Umeda Kita-ku Osaka 530 Japan), and Tetric Light-cured composite resin (Vivadent Schaan Liechtenstein) ABC dual cure resin cement (Vivadent Schaan Liechtenstein) with light transmitting posts. The posts were subjected to uniaxial tensile force in a testing machine until post separation occured. Tetric light-cured composite resin and ABC Dual cure cement with light transmitting posts had significantly greater separation forces than posts cemented with any of the other cements (p< 0.05). At the second part, 45 maxillary central incisor were instrumented to a depth of 8mm to receive size 4 Dentatus Classic Posts. Prepared teeth were divided into three equal groups randomly. 3 cementation systems used 17

18 were: Zincphospate cement, Panavia 21 ex, and Tetric Light-cured composite resin ABC dual cure resin cement with light transmitting posts. Cemented posts were loaded in a testing machine (Lloyd LRX) with a gradually increasing force at a 60- degree angle to the long axis of the root until the root fractured. Tetric light- cured composite resin and ABC dual cure cement with light transmitting posts, were significantly more resistant to fracture than other cements (p< 0.05). 18

19 YÖK Tez No: Doktora Tezi 1998 KEREM ENGİN AKPINAR Prof. Dr. EMİN G. TÜRKÖZ Kök kanal tedavisinde S.E.T. Canal Leader 2001 cihazı ile klasik bir yöntemin radyolojik, histopatolojik ve scanning elektron mikroskobunda incelenmesi - Dizin Kök kanal tedavisi = Root canal therapy Bu çalışmamızda, S. E. T. Canal Leader 2001 cihazı ile yapılan kanal preparasyonundaki preparasyon etkinliği, rutin olarak uygulanan Step-back tekniğindeki preparasyon etkinliği ile in vitro olarak karşılaştırılması amaçlandı. Çalışmamızda yaş arası hastalardan periodontal ve protetik nedenlerle çekilen, kurvatür açısı 25 den büyük 90 adet 1. büyük 1 I azı dişin meziobukkal kök kullanıldı. Rastgele olarak iki gruba ayrılan dişlerden 1. gruba S. E. T. Canal Leader 2001 cihazı ile preparasyon yapılırken, 2. gruba Step-back tekniği ile preparasyon yapıldı. Prepasyon süreleri kayıt edildi. Bu gruplar üzerinde 40 adet kökte RVG aracılığı ile prepoperatif-postoperatif kanal açısı değişimi, 40 adet kökten alınan histolojik kesitlerden bilgisayar aracılığı ile debris ve yuvarlaklık ölçümleri, 10 adet kökte SEM'de smear tabakası belirlendi ve istatistiksel olarak değerlendirildi. Çalışma sonucunda, S. E. T. Canal Leader 2001 cihazının daha fazla kanal transportasyonu yaptığı ve çalışma süresini kısalttığı görülmüştür. Debris ve yuvarlaklık ölçümleri ile smear tabakası miktarı 67 açısından yapılan değerlendirmelerin her iki grupta birbirine yakın sonuçlar verdiği tespit edildi. In unserer Studie, haben wir die Absicht die Praparationswirkung der Zahnkanalpraparation, die routinemassig angewendet wurde, mit S. E. T. Canal Leader 2001 Apparat und der Step- Back Technik in vitro, versucht zu vergleichen. In unserer Studie wurde 90 Stuck Wurzeln, der 1. Mahlzâhne, die durch paradontale und prothetischen Gründen gezogen worden sind, welche über 25 kurvatur Winkel besitzen verwendet. Diese Patienten waren zwischen Jahre alt. In der ersten Gruppe der Zâhne wurde die Praparation durch SET. Canal Leader 2001 Apparat verwendet hingegen in der zweiten Gruppe wurde Step-Back Technik verwendet nachdem die Zahne durch 2 Gruppen belieblig geteilt worden waren. Die Prâparationsdauer wurde zugleich registriert. Über diesen Gruppen wurde bei 40 Wurzeln durch RVG eine Preoperation und Postoperation Kanalwinkel Verânderung; bei 40 Wurzeln, durch Computer bewerteten histologischen Schnitte, Debris und Rundungsmessungen, bei 10 Wurzeln in Smearschicht durch SEM bestimmt und statistisch bewertet worden. Am Ende dieser Studie wurde beobachtet, dass S.E.T. Canal Leader 2001 Apparat vielmehr Kanalprâparation ausübt und die 69 Arbeitszeit verkürtzt. Nebenbei wurde beobachtet, dass die Bewertung für die Debris Rundkreismessung und Smearschichtsmenge bei der alien zwei Gruppen âhnliche Ergebnisse vorzeigen. 19

20 YÖK Tez No: Doktora Tezi 1999 MİNE BETÜL ÜÇTAŞLI KAYA Prof. Dr. HÜMA ÖMÜRLÜ Servikal çürüklerin restorasyonunda kullanılan estetik restoratif materyallerin in vitro ve in vivo incelenmesi In vitro and in vivo evaluation of esthetic restorative materials used in restorations of cervical caries Dizin Cam iyonomer çimentoları = Glass ionomer cements ; Diş çürükleri = Dental caries ; Kompozit reçineler = Composite resins Servikal restorasyonların koronal kenarı genellikle minede, servikal kenarı ise sement ve dentinde yer almaktadır. V. Sınıf kaviteler adı verilen bu tip kavitelerin restorasyonlarında farklı yapıda adeziv sistem ve estetik dolgu maddeleri kullanılabilir. Bu restoratif sistemlerin, mine ve dentine eşit şekilde iyi bağlantı kurması arzu edilir. Bu çalışmanın amacı, farklı yapıdaki adeziv sistem ve ışıkla sertleşen rezin modifiye cam iyonomer restoratif materyal, poliasit modifiye rezin kompozit, mikrodolduruculu kompozit rezin ve hibrit tip kompozit rezin gibi diş rengindeki dolgu materyallerinin in vivo ve in vitro değerlendirilmesidir. In vitro değerlendirmeler adeziv arayüzey kalınlığının ölçülmesi ve mikrosızıntı esas alınarak yapıldı. Örneklerin adeziv arayüzey kalınlığını belirlemek için 50 adet çekilmiş çürüksüz premolar dişin bukkal yüzeyine mine sement bileşiminde V. Sınıf kaviteler (meziodistal genişliği 3 mm, okluzogingival uzunluğu 2mm ve derinliği 2mm) okluzal kenarı minede, gingival kenarı dentin ve sementte olacak şekilde açıldı. Prepare edilen dişler her grupta 10 adet olacak şekilde 5 gruba ayrıldı. Gruplar aşağıdaki gibidir: Grup 1: Tek aşamada smear tabakasını modifiye eden sistem (Compoglass SCA primer/adheziv sistem) + poliasit modifiye rezin kompozit (Compoglass) Grup 2: Üç aşamada smear tabakasını uzaklaştıran sistem (Scotchbond Multi Purpose Plus Adheziv Sistem) + microdolduruculu kompozit rezin (Silux Plus) Grup 3: Üç aşamada smear tabakasını uzaklaştıran sistem (Scotchbond Multi Purpose Plus Adheziv Sistem) + hibrit tip kompozit rezin (Z 100) Grup 4: Florit ile doldurulmuş iki aşamada smear tabakasını uzaklaştıran sistem (Syntac Single-Component Adheziv Sistem) + florit içeren hibrit tip kompozit rezin (Tetric) Grup 5: Florit ile doldurulmuş üç aşamada smear tabakasını uzaklaştıran sistem (Optibond) + hibrit tip kompozit rezin (XRV Herculite) Restorasyon esnasında bütün materyaller okluzal tabaka önce olacak şekilde iki tabaka halinde yerleştirildi. Her tabaka 40 saniye görünür ışık ile sertleştirildi. Restorasyonlar 12 numaralı karbit frez ile hızlı dönen su soğutmalı el aleti yardımı ile bitirildi ve kalından inceye doğru Sof-Lex diskler kullanılarak parlatıldı. Restorasyonları tamamlanan dişler, yavaş hızla dönen kesme aletiyle bukkolingual yönde kesilmeden önce 37 C su içinde 24 saat saklandı. Adeziv arayüzey kalınlığı yüzey tarama elektron mikroskobu ile 10 farklı ölçüm noktası esas alınarak ölçüldü. Sonuç olarak, adeziv arayüzey kalınlığının tüm test edilen sistemlerde homojen olmadığı gözlendi. Diğer sistemlerle karşılaştırıldığında, tek aşamalı smear tabakasını modifiye eden sistem en fazla adeziv arayüzey kalınlığı gösterdi (p<0.05). Test edilen diğer sistemler benzer adeziv arayüzey kalınlık ölçümleri gösterdi (p>0.05). Farklı diş renginde restoratif materyallerin mikrosızıntılarını değerlendirmede, 240 adet çekilmiş çürüksüz premolar dişlerin bukkal yüzeylerine V. Sınıf kaviteler (meziodistal genişliği 3mm, okluzogingival uzunluğu 2mm ve derinliği 2mm) okluzal kenarı minede, gingival kenan dentin ve sementte olacak şekilde açıldı. 120 kavitenin okluzal kenarlarına ince elmas frez ile bizotaj (45,0.5mm) yapıldı. Daha sonra 60 bizotajlı ve 60 bizotajsız kaviteleye restoratif materyal yerleştirilmeden önce görünür ışık ile sertleşen rezin modifiye kaide materyali yerleştirildi. Kaviteler altı farklı restoratif materyal ile bizotajlı, bizotajsız ve kaideli, kaidesiz olacak şekilde restore edildi. Her test grubu için 10 kavite aşağıdaki gibi restore edildi: Grup 1 A: bizotajlı, kaideli + Fuji II LC Grup IB: bizotajlı, kaidesiz + Fuji II LC Grup IC: bizotajsız, kaideli + Fuji II LC Grup ID: bizotajsız, kaidesiz + Fuji II LC Grup 2A: bizotajh, kaideli + Compoglass Grup 2B: bizotajlı, kaidesiz + Compoglass Grup 2C: bizotajsız, kaideli + Compoglass Grup 2D: bizotajsız, kaidesiz + Compoglass Grup 3 A: bizotajlı, kaideli + Silux Plus Grup 3B: bizotajlı, kaidesiz + Silux Plus Grup 3C: bizotajsız, kaideli + Silux Plus Grup 3D: bizotajsız, kaidesiz + Silux Plus Grup 4A bizotajlı, kaideli + Z 100 Grup 4B: bizotajlı, kaidesiz + Z 100 Grup 4C: bizotajsız, kaideli + Z 100 Grup 4D: bizotajsız, kaidesiz + Z 100 Grup 5A: bizotajlı, kaideli + Tetric Grup 5B: bizotajlı, kaidesiz + Tetric Grup 5C: bizotajsız, kaideli + Tetric Grup 5D: bizotajsız, kaidesiz + Tetric Grup 6A: bizotajlı, kaideli + XRV Herculite Grup 6B: bizotajlı, kaidesiz + XRV Herculite Grup 6C: bizotajsız, kaideli + XRV Herculite Grup 6D: bizotajsız, kaidesiz + XRV Herculite Restorasyon esnasında 20

21 bütün materyaller okluzal tabaka önce olacak şekilde iki tabaka halinde yerleştirildi. Her tabaka 40 saniye görünür ışık ile sertleştirildi. Restorasyonlar 12 numaralı karbit frez ile hızlı dönen su soğutmalı el aleti yardımı ile bitirildi ve kalından inceye doğru Sof-Lex diskler kullanılarak parlatıldı. Restorasyonları tamamlanan dişler, 37 C su içinde 24 saat süre ile bekletildi ve daha sonra restorasyonların kenarlarının 1 mm uzağından başlayarak tüm diş yüzeyleri tırnak cilası ile örtüldü. Dişler, yavaş hızla dönen kesme aletiyle bukkolingual yönde kesilmeden önce, mikrosızıntı değerlendirmesi için % 2'lik metilen mavisi solüsyonunda 24 saat bekletildi. Kavite şekli düşünüldüğünde, tüm test edilen materyaller için bizotaj ve kaide uygulaması mikrosızıntı değerlerini etkilemedi. Buna rağmen, test edilen materyaller karşılaştırıldığında anlamlı bir farklılık bulundu (p<0.05). Rezin modifiye cam iyonomer restoratif materyal, Fuji n LC, en fazla mikrosızıntı değerleri gösterdi. Ancak, okluzal ve gingival kenarlardaki mikrosızıntı değerlerinde bir farklılık gözlenmedi (p>0.01). Bütün kompozit rezin materyaller tipine bağlı olmaksızın en az mikrosızıntı değerleri gösterdi. Ancak, okluzal kenarlarda gingival kenarlardan daha az sızıntı değerleri gözlendi In vivo değerlendirmeler, dişlerin bukkal yüzeyinde aktif çürük lezyonlannın restorasyonunda rezin modifiye cam iyonomer, poliasit modifiye rezin kompozit, mikrodolduruculu kompozit rezin ve hibrit tip kompozit rezin kullanımı üzerine kurulmuştur. Her test grubu için 30 olacak şekilde, 180 servikal lezyon 50 hastada tek bir hekim tararından restore edilmiştir (23 kadın, 27 erkek ve yaş arası). Çürüğün uzaklaştırılması sırasında, kavite kenarlarına bizotaj yapılmadı ve kavite preparasyonundan sonra kaide materyali uygulanmadı. Tüm restorasyonlar yerleştirildikten 6 ay, 1 yıl, 2 yıl ve 3 yıl sonra iki deneyimli gözlemci tarafından değerlendirildi. Araştırıcılar, dentin ve mine adeziv materyalleri için Amerika Dişhekimleri Birliği Kilinik Protokol Tüzüğü Kriterlerini esas alarak retansiyon, marjinal bütünlük, marjinal renk değiştirme, renk uyumu, anatomik form, yüzey yapısı, yüzey boyanması, sekonder çürük, dişeti cevabı ve hassasiyet yönünden değerlendirdi. Elde edilen veriler, tüm restorasyonların incelenen kriterleri sağladığını göstermiştir. Ancak, uygun adeziv sistem kullanılan restoratif materyaller, adeziv sistem kullanılmayan Fuji n LC gibi restoratif materyallerden daha iyi sonuç vermiştir. Restorasyonların 3 yıllık klinik kullanımından sonra test edilen restoratif materyallerden 10'ar adet ölçü alındı ve replika modeller epoksi rezinden elde edildi. Epoksi replika model kullanılarak materyallerin marjinal bütünlüğü ve yüzey yapısı yüzey tarama elektron mikroskobu altında incelendi. Replika modellerden elde edilen marjinal bütünlük ve yüzey yapısı sonuçları restorasyonların klinik bulgularıyla uyumluluk göstermiştir. Generally, in cervical restorations, the coronal margins are usually in enamel, while the cervical margins are in dentin and cementum and these cavities are called Class V cavities. For restoring cervical cavities, different types of adhesive systems and esthetic restorative materials can be used and a restorative system that bonds equally well to enamel and dentin is desirable. The aim of this study was to evaluate in vivo and in vitro performance of different types of adhesive sytems and light cured tooth colored materials such as resin modified glass ionomer restorative material, polyacid modified resin composite, microfilled composite resin and hybrit type composite resin. In vitro evaluation were based on the measurement of adhesive interface thickness and microleakage. In order to determine adhesive interface thickness of the specimens, Class V cavities (mesiodistal width of 3 mm, occlusogingival length of 2 mm and a depth of 2 mm) were prepared on the buccal surface of 50 extracted noncarious premolar teeth at the cementoenamel junction. The occlusal margins of the preparation were in enamel and the gingival margins were in dentin and cementum. The prepared teeth randomly divided into 5 groups of 10. Tested groups are as follows: Group 1: One-step smear layer modifying system (Compoglass SCA prime/adhesive system) + polyacid modified resin composite (Compoglass) Group 2: Three-step smear layer removing system (Scotchbond Multi Purpose Plus Adhesive System) + microfilled composite resin (Silux Plus) Group 3: Three-step smear layer removing system (Scotchbond Multi Purpose Plus Adhesive System) + hybrit type composite resin (Z 100) Group 4: Two-step smear layer removing system filled with fluoride (Syntac Single- Component Adhesive System) + hybrit type composite resin with fluoride (Tetric) Group 5: Three-step smear layer removing system filled with fluoride (Optibond) + hybrit type composite resin (XRV Herculite) During the restoration procedure, all materials were placed into two increments. The occlusal increment was placed first. Each increment was cured with visible light application for 40 seconds. The restorations were finished with a 12- fluted high-speed carbide bur and polished with a series of Sof-Lex disks from coarse to fine. After completing the restorations, the teeth were stored in 37 C water bath for 24 hours, before sectioning the the teeth buccolingually utilising a slow speed saw. Adhesive interface thickness was measured under scanning electron microscope with the aid of 10 different site measurements. As a result, it was noted that, film thickness of adhesive interface was not homogenous for all tested systems. Comparing with the other systems, one-step smear layer modifying system showed the highest adhesive interface thicknesses (p<0.05). Other tested systems revealed similar adhesive interface thicknesses (p>0.05). In order to assess the microleakage of different types of tooth colored 21