Bayram DEMİRAL 1 Naile Rengin OYMAN 2 ISPARTA MÜZESİ NDEKİ DÜZ DOKUMA ÇUVALLAR*

Transkript

1 Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 4, Sayı: 26, Mart 2016, s Bayram DEMİRAL 1 Naile Rengin OYMAN 2 ISPARTA MÜZESİ NDEKİ DÜZ DOKUMA ÇUVALLAR* Özet Bu araştırmanın amacı Isparta Müzesi envanterine kayıtlı olan düz dokuma çuvalların yöre, tarih, nitelik, malzeme, teknik, kalite, renk, motif ve kompozisyon özelliklerinin belirlenmesi, eserlerin restorasyon durumu, müzeye kazandırılma şeklinin tespit edilmesi ve bu bilgilerin literatüre kazandırılmasıdır. Bu çalışmada öncelikle; müzede kayıtlı düz dokuma çuvallarla ilgili ön bilgi toplamak için müze envanterleri taranmış ve çalışma için yeterli eserin müzede bulunup bulunmadığı tespit edilmiştir. Daha sonra tespit edilen altı düz dokuma çuvalın analiz ve incelmelerinin yapılabilmesi için iznin alınması sürecinde, Isparta Müzesine başvuru yapılmış ve gerekli izinler alınmıştır. Çalışma kapsamında dokumalar, genel anlamda, tanımları, kompozisyon özellikleri gibi yönlerden ayrıntılı bir şekilde incelendikten sonra, fotoğrafları çekilerek, eserlerin yüzey şemaları, motifleri, kompozisyon özellikleri belirlenmiş, katalog düzeninde nitelik, malzeme, renk, boyut, motif ve kompozisyon yönleriyle belgelendirme yapılmıştır. Değerlendirme ve karşılaştırma bölümünde ise, incelenen örnekler, farklı yörelere ait düz dokuma çuvallar ile karşılaştırılmış ve bu dokumaların Anadolu dokumaları içindeki yeri, kullanım özellikleri ve kullanım alanlarıyla birlikte belirlenmeye çalışılmıştır. Anahtar Kelimeler: Düzdokuma, Çuval, Müze. * Bu makale Isparta Müzesi Envanterine Kayıtlı Düz Dokuma Çuvallar adlı yüksek lisans tezinin verilerinden yararlanılarak oluşturulmuştur. 1 Arş. Gör., Süleyman Demirel Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi Geleneksel Türk Sanatları Bölümü., bayramdemiral@sdu.edu.tr 2 Doç. Süleyman Demirel Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi Geleneksel Türk Sanatları Bölümü., renginoyman@sdu.edu.tr.

2 459 Isparta Müzesi ndeki Düz Dokuma Çuvallar Flat Weaving Bags In Isparta Museum FLAT WEAVING BAGS IN ISPARTA MUSEUM Abstract The purpose of this research is to determine the locality, date of weaving, characteristics, materials, technique, quality, color, motifs and composition properties of the flat-weaving bags which are registered to the inventory of Isparta Museum, to determine if these work pieces have been subjected to restoration or not, and the type of its acquisition by the museum and to allow this information to be included in the literature. For this study, first of all the museum inventories have been scanned in order to collect preliminary information with regard to the flat-weaving bags registered in the museum and it was determined if the museum had sufficient amount of workplaces required for this working. Then, during the stage of obtaining the necessary permits for the analysis and examinations to be carried on 6 flat-weaving bags, an official application was made to Isparta Museum and necessary permits were obtained. Under the scope of thesis, these weavings has been given in general means in terms of details such as form of manufacturing and composition and the surface schemes and motifs. Properties of the work pieces have been determined and documentation has been made on catalogue order in terms of characteristics, material, color, size, motif and composition. In the assessment and comparison section, the samples examined has been compared with the flat-weaving bags of different localities in terms of the above mentioned aspects and we are try to determine the place of these weavings in Anatolian weavings, the properties and areas of usage. Key words: Flat-weaving, Bag, Museum. 1.GİRİŞ Bu araştırmanın konusu Isparta Müzesi ndeki Düz Dokuma Çuvallar dır. Satın alma yolu ile müzeye kazandırılmış düz dokuma çuvallardan 5 tanesi örneklem olarak seçilmiştir. Bu Araştırma, Isparta Müzesi envanterine kayıtlı Isparta yöresine ait düz dokuma çuvallar ile sınırlıdır. Araştırma; Isparta Müzesi envanterindeki düz dokuma çuvalların malzeme, teknik, kalite, kompozisyon özelliklerinin belirlenmesi ve diğer ulaşılabilen düz dokuma çuval örneklerinin karşılaştırılması ile sınırlıdır. Kuşaktan kuşağa aktarılarak günümüze gelen geleneksel dokuma ürünlerinden olan düz dokuma çuvallar, Türk halkının sanat zevkini ve yaratıcılık özelliğini bünyesinde barındıran örnekler olması ve unutulmaya yüz tutmuş olması bakımından önem taşımaktadır. Bu araştırma, kaybolmakta olan düzdokuma ürünleri örneklerinin derlenmesi ve belgelenmesi, daha sonraki çalışmalara kaynak oluşturması ve bu dokuma türlerinin unutulup yok olmasını engellemesi açısından önemlidir.

3 Bayram Demiral - Naile Rengin Oyman 460 Isparta da yerleşim Üst Paleolitik Dönem ile başlar. M.Ö lerden sonra Luvi ve Arzava topluluklarının yerleşim alanı olmuştur. M.Ö. 690 da Lidya egemenliğine giren bölge M.Ö. 546 ile M.Ö. 334 yılları arasında Pers egemenliğinde kalmıştır. M.Ö. 323 te Büyük İskender in ölümüne kadar onun egemenliği altında kalmıştır. Daha sonra bölge M.Ö. 395 ile M.S te Selçukluların Batı Anadolu yu denetim altına aldıkları yıla kadar Roma egemenliğinde kalmıştır yılında Hamitoğulları egemenliğine giren Isparta, 1390 yılında Osmanlı egemenliğine girmiştir (Anonim, 1996:22-23). Tanzimat ın ilanından sonra eyalet sisteminde Hamitoğulları nın merkezi olan Isparta eyalet sistemi yerine şehir sistemine geçiş ile Konya vilayetine bağlanmıştır de yeniden sancak olan Isparta 1891 de Hamidabad adını almıştır. Cumhuriyetin ilanından sonra Isparta adını alarak vilayet merkezi olmuştur (Akdemir, 2008: 24). Isparta, Hamid sancağı olduğu 15. ve 16.yüzyıllardan beri Yörük yaşam alanlarından biri olmuştur. Türklerin bu bölgeye gelmesiyle Oğuz boy ve oymakları bu bölgeye yerleşmiş bir kısmı yerleşik hayata geçmiş bir kısmı ise göçebelik hayatını sürdürmüştür. Bu bölgede Yörükler özellikle Eğirdir, Uluborlu ve Anamas da yaylamaktaydılar. Gebüz, Alaylı, Firkatli, Serikli, Kesirli cemaatleri Hamid sancağına yaylamak üzere gelmekteydiler (Akdemir, 2008: ). Bu bölgede Yörükler bu dönemden günümüze kadar sanatsal açıdan değerli olan, özellikle düz dokuma örneklerinden oluşan birçok geleneksel el sanatı üretmişlerdir. Geleneksel Türk el sanatlarının tarihi Orta Asya'ya kadar uzanmaktadır. Yapılan el sanatları ürünlerinde yaşam biçimi olan göçebe (yörük) yaşamının özellikleri gözlemlenebilmektedir Malazgirt Savaşı'ndan sonra Anadolu'ya gelen Türkler zengin sanat ve kültürlerini de buraya getirmişlerdir. Isparta bölgesine yerleşen Türk boyları da bu el sanatı ürünlerini buraya getirmiş ve halen bu bölgede yaşatmakta oldukları Türk el sanatı ürünleri mevcuttur. Isparta'da düz dokumaların en yaygın olduğu yerler Yörük köyleridir. Kilim dokunan bu yörelerde heybe, çanta ve çuvallar da dokunduğu görülür. Isparta da El sanatlarından yün ve kıldan imal edilen çuval, heybe, aba, çadır, kilim ve çulha gibi dokumalar zamanın gelişen ihtiyaçlarına ayak uyduramayarak ortadan kaybolmaya yüz tutmuşlardır ( [ ]). Düz dokuma yaygılar arasında yer alan çuval Büyük Türkçe sözlükte; Pamuk, kenevir veya sentetik iplikten dokunmuş büyük torba olarak tanımlanmaktadır ( Diğer bir tanımda ise erzak, öteberi koymaya yarayan, kenevir, pamuk veya naylon iplikten yapılmış büyük torba olarak tanımlanmaktadır (Ayverdi, 2006:). Bu tanımlamalar düz dokuma çuvalları tam olarak açıklamamaktadır. Düz dokuma çuvallar kullanıldığı yere göre un çuvalı, yük çuvalı, asbab çuvalı (elbise çuvalı) gibi isimlerle adlandırılan, sumak, atkı yüzlü cicim veya çözgü yüzlü cicim tekniği ile dokunan ve taşınabilmesini sağlayan kolon dokumadan yapılmış, kulpları olan dokumalardır. Küçük boyutlu olanlarına çuval büyük boyutlu olanlarına haral adı verilir. Çuvallar genellikle üzerlerindeki motiflere göre adlandırılırlar (Deniz, 2000:86; Deniz, 1998:72-73 ). Povell (2007:15) a göre çuvallar, dimi çuval ve ala çuval olarak iki ana gurupta toplanabilir. Akan (2007:21) a göre ise çuvallar malzeme ve kullanıldıkları yere göre ala çuval, un çuvalı ve kıl çuval olarak üç gurupta toplanmaktadır. Ala çuval: motifçe zengin, giyecek eşyalarının saklandığı yünden dokumalardır. Yörük kızlarının çeyizlerinin önemli bir parçasıdır. Kıl çuval: tahıl, yiyecek kapları gibi eşyaların taşınmasında ve saklanmasında kullanılan atkısı ve çözgüsü kıl olan motifsiz dokumalardır. Un çuvalı: yiyecek maddelerinin konulduğu ve

4 461 Isparta Müzesi ndeki Düz Dokuma Çuvallar Flat Weaving Bags In Isparta Museum taşındığı, basit ve küçük motiflerin kullanıldığı çuvallardır. Ala çuvallar Yörük çadırlarının başköşelerine desenli süslü kısımları ön tarafa gelecek şekilde sıralanır üzerlerine cicimden dokunmuş yük örtüleri örtülürdü. Bu çuvallar göç esnasında da kullanıldığı için deve çuvalı adı da verilmektedir (Hidayetoğlu, 2007:321). Çuvallar ayrıca dokundukları yörelere göre de isimler almaktadırlar. Isparta yöresinde çuvallara, göklü çuval, küflen çuval, karaburun çuval, kırbudak çuval adı verilmektedir. Antalya civarında kırbudak, göklü, zülüflü, alyanak, karagöz adları verildiği görülmektedir. Silifke civarında alaçuval, esvab çuvalı, oturgun çuval, altın tas çuval, sındı kulpu çuval, karagöz çuval gibi isimler alırken Ayvacık (Çanakkale) civarında ak kıvrunlı çuval, dolaşık asmalı çuval, güzüngü çuval, ala çuval, çakmak nakışlı çuval, eğri nakışlı çuval adlarını almaktadırlar. Aydın ve Söke yöresinde ala çuval, sırt çuvalı ve psad çuva1ı, İzmir civarında ise ala çuval, dimioturgan çuval isimleri verilmektedir (Deniz, 2007:1). Çuval dokumalarda malzeme olarak yün, kıl ve pamuk kullanılmaktadır. Yörüklerde Kılı bükme yünü eğirmeden dokumaya kadar gerekli olan araç ve gereçler şunlardır. İpin dokumaya hazırlanmasında Yün tarağı ve kıl tarağı, kirmen ve iğ, çıkrık veya çark kullanılır. Dokuma aleti olarak ise ıstar ve çarpana kullanılır (Eröz, 1991: ). Çuval dokumda ise ıstar ve çuval kolanlarının dokunduğu, çarpana kullanılmaktadır. Eröz (1991:171) e göre Yörükler, dokumalarında kıl, yün ve pamuğu çeşitli aşamalardan geçirdikten sonra kullanmıştır. Yörükler diğer dokumalarda kullandıkları malzemeleri çuval dokumalarda da kullanırlar. Ayrıca kendi giyeceklerini ve kullanım araçlarını, konutlarını bu malzemelerden elde ederler. Yün, ilkbahar ve sonbaharda koyunların karın, sırt ve kuyruk kısımlarından elde edilir. Canlı ve parlak olmalarından dolayı özellikle genç koyunların yünleri tercih edilir. Yün Esnek ve dayanıklıdır. Boyayı iyi emme ve kolay temizlenme gibi özelliklerinden dolayı değerli bir dokuma malzemesidir (Taş, 2009:49). Kıl, dünyada Akdeniz ülkeleri ve Orta Doğu da yetiştirilen, ülkemizde de çok eski çağlardan beri yetiştirilen keçilerden elde edilmektedir. Pek çok türü bulunmakla birlikte, en çok ilgi göreni kıl keçileridir. Özellikle Akdeniz ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde karşılaşılan kıl keçilerinin et, süt ve derisinin yanı sıra dokuma üretiminde kıllarından yararlanılmaktadır. Keçi kılı, özellikle Yörükler tarafından kullanılmaktadır. Kıl, çadır, battaniye ve farklı dokumalarda kullanılmaktadır (Taş, 2009:49). Pamuk, koza biçimindeki meyvesi üç, dört, beş dilimli olan, sıcak bölgelerde yetişen bir tarım bitkisidir. Bu bitkinin tohumlarının çevresinde oluşmuş ince, yumuşak tellerin adıdır. Bu bitkinin işlenmiş biçiminden yapılmış ipliktir ( [ ]). Pamuğun oldukça eski dönemlerde Hindistan, Çin, Babil ve Meksika gibi ülkelerde işlenip, kullanıldığı bilinmektedir. Tarihçi Heredot koyun yününden daha ince bir malzeme ile dokumalar üretildiğini batıya bildirerek, Almanya, Rusya, Fransa, İngiltere gibi devletlerin bu maddeye ilgisini çekmiş ve gene bu devletlerin Amerika, Asya ve Afrika da pamuk gereksinimlerini sağlamak için sömürgeler kurmalarına sebep olmuştur ( Taş, 2009:50). Düz dokumalarda kullanılan araçlar, çuval dokumada da kullanıldığından düz dokumalarda kullanılan araçlar olan, Yün tarağı, kıl tarağı, kirmen, çıkrık veya çark ve tezgah (ıstar) çuval dokumalarda da kullanılmaktadır. Dokumada kullanılan araçları, ipliklerin elde edilmesinde kullanılan araçlar ve dokuma sırasında kullanılan aletler olarak iki ana gurupta toplanabilir. İpliklerin elde edilmesinde kullanılan yün ve kıl tarağı, kırkımı yapılmış yapağıların veya kılların temizlenmesi ve ip haline getirilmesi için ön hazırlık işlemlerinde kullanılmaktadır.

5 Bayram Demiral - Naile Rengin Oyman 462 Belirli mevsimlerde koyun, keçi ve develerin yünleri kırkıldıktan sonra bu yünlerin bir kısmı çadırlarda dokuma islerine ayılır. Dokuma için ayrılan yapağılar önce yün tarağında taranarak çepelleri temizlenir. (Çepel: yüne yapışan koyun pisliği ve ot dikenleri) Yün tarağında taramış ve temizlenen yapağılar yün haline getirilip top haline getirilerek çuvallara doldurulmaktadır (Eröz, 1991:174). Kirmen ipliklerin elde edilmesinde kullanılan, yün ve kılların eğrilip ip haline getirilmesi işlemi için kullanılan el yapımı araca denilmektedir. Üst üste geçme olup, ortaları delikli iki ensiz yatay ağaçla ortadan geçen bir çubuktan oluşmaktadır. Eğirme esnasında lifler elle bükülüp, okun ucundaki çıkıntılı kısma bağlanır. Sonra soldan sağa döndürülerek eğirme işlemi hep aynı kalınlıkta yapılır (Eroğlu, 2013:75). Çıkrık kirman veya iğ ile bükülmüş ipliklerin masura halinde sarılmasını sağlayan araca denir. Çıkrığa bazı Yörükler çark adını vermiştir (Eröz,1991:178). İpliğin elde edilmesinde kullanılan araçlar olan yün ve kıl tarağı, kirmen ve çıkrık yanında dokumada kullanılan aletler ise başta ıstar tezgahı olmak üzere, kirkit, çatal, makas, bıçaktır. Istar tezgahı taşınması, kurulması kolay, pratik, dikey çözgü sistemli dokuma tezgahıdır. Yan ağaçlar ya duvara dayanır veya toprağa gömülür. Belirli uzunluktaki çözgülerin gerginliği alt levent'in (bazı) sabitleştirilip, üst levendin burgu ağacı ile döndürülüp, istenilen gerginlik elde edildiğinde, yan ağaçlardaki dişlere iple bağlanarak sağlanır. Dokuma ağızlığı, çubukla çaprazlanan çözgülerin gücülenmesiyle açtırılır. Dokuma ilerledikçe üstteki burgu ağacı gevşetilip dokuma aşağıya doğru sarılmaktadır (Oyman, 2005:76). Düz dokuma yaygılar ıstar, üçayak ve çulfalık denilen, pedallı tezgâhlarda dokunur. Halının dokunduğu ıstar veya hana ile düz dokuma yaygılar da dokunmaktadır (Deniz, 2000:68). Kirkit çok dişli bir alettir. Dokuma sırasında, halıda atkı, düz dokuma yaygılarda ise desen iplerini sıkıştırmak için kullanılır. Halk arasında tarak, ıstarın eli, ıstarın tarağı gibi isimlerle de anılmaktadır (Çenet, 2009:34). Bıçak ve Makas ise dokuma sırasında, hav veya düz dokumada kullanılan desen ipliklerinden artan kısımların kesilmesinde kullanılır. Çuvalların yörelere göre teknik ve motif tipleri vardır. Çuvallar, İç Anadolu da ve Doğu Anadolu da cicim ve zili diğer bölgelerde zili en çok da sumak dokuma tekniğinde dokunur. Özellikle Toroslar, Göller Bölgesi, Batı Anadolu Bölgesi ile Konya, Kayseri civarında sumak tekniği kullanılır (Deniz, 2008:124).. Bezayağı Dokuma (Düz Bez Dokuma), atkı ve çözgü iplerinin birbirlerinin altından ve üstünden eşdeğerli olarak geçirilmesiyle oluşturulan dokuma türleridir. Sofra örtüleri, perdeler, torba ve çadırlar bu teknikle yapılmaktadır (Acar, 1982:43). Bu dokuma tekniği ile dokunan çuvallarda bulunmaktadır. Düz Atkı Yüzlü Dokuma çözgü iplerinin, atkı ipleriyle örülerek tamamen kapatılmasıyla oluşturulan dokuma türleridir. Çözgü iplerinin arasından geçirilen atkı ipleri çok fazla gergin olmayacak şekilde atılır ve kirkitle sıkıştırılarak çözgü iplerinin tamamen kapanması sağlanır. Çuval, heybe ve düz renkli veya enine bantlar halindeki yaygılar genellikle bu teknikle dokunmaktadır (Acar, 1982:43). Kilim Halı dışında kalan, atkı iplikleri tarafından çözgü ipliklerinin tamamen örtüldüğü atkı yüzlü veya atkı görünüşlü, kalın kıl ve yün ipinden dokunan, çoğunlukla yaygı olarak kullanılan dokumadır. Bu teknikle dokunan yastık heybe torba ve çuval dokumalarda vardır ( Aytaç 1997:35). Kilim dokumanın birçok çeşidi vardır ancak çuval dokumalarda genellikle iliksiz kilim kullanılır ( Deniz 1998:72). Cicim Kilimleri

6 463 Isparta Müzesi ndeki Düz Dokuma Çuvallar Flat Weaving Bags In Isparta Museum oluşturan atkı ve çözgü sisteminin dışında renkli desen ipliklerinin kullanıldığı ve bu ipliklerin çapraz ve dikey çizgiler veya seyrek desenler halinde yaygının üzerinde, kabarta şeklinde göründüğü dokumadır. Seyrek ve sık motifli cicim, atkı yüzlü cicim gibi çeşitleri vardır (Ölçer, 1988:18). Bu dokuma çeşitlerinden seyrek motifli cicim, atkı yüzlü seyrek motifli cicim ve sık motifli cicim çuval dokumalarda kullanılmaktadır (Acar, 1982:55-58). Zili, cicim tekniğine benzese de teknik ve görünüş olarak faklıdır. Desen iplikleri kendi desen alanında, dokuma eni boyunca üç üstten bir alttan geçerek deseni oluştururlar. Dokumanın enine üç üstten bir alttan atlamalarla sıra tamamlandıktan sonra atkı atılır. Bu dokuma tekniği cicim ile beraber uygulanabilmektedir (Aytaç, 1997:50). Deseni oluşturacak olan ipler, çözgü ipleri üzerine 3 1 atlamalar ya da 5 1 şeklinde atlamalar yapılabilmektedir ve bu şekilde motiflerin içi tamamen doldurulmaktadır. Düz zili, çapraz zili, seyrek zili, damalı zili, kontörlü zili gibi çeşitleri vardır (Acar, 1982:61-67). Zili çuval dokumalarda kullanılan bir dokuma çeşididir ( Deniz, 1988:73).Sumak dokuma, çözgü ve atkı iplikleri yanında üçüncü bir iplik gurubuyla dokunur. Bazı yörelerde araya atkı atılmadan da dokuması yapılmaktadır. Desen ipliklerinin çözgülere sarılmasıyla oluşturulur. Kafkasya dan Anadolu ya geldiği tahmin edilen bu dokuma türü daha çok doğu ve güney doğu Anadolu da çuval ve bebek beşiği olarak, atkısız sumak ve atlamalı sumak türlerinde dokunmaktadır. Bazı cicim ve zili dokumlarında motiflerin içi bu dokumayla doldurulmaktadır (Acar, 1982:69). 2. Isparta Müzesi ndeki Düz Dokuma Çuvallar Şekil 1 de dokumanın kompozisyonu iki kalın bant ve on dokuz ince banttan oluşmaktadır. İki kalın bant ince ve motifsiz bir bant ile birbirinden ayrılmaktadır. Kalın bantlar elibelinde motifi ve bu motifler arasında göz motiflerinden oluşan bir kompozisyona sahiptir. Kalın bantların iki kenarında çengel motiflerinden oluşan iki ince bant vardır. a b c d e Şekil 1. 1 Nolu Örnek ve Örneğe ait çizimler; a. 1 Nolu örnek; b. Yüzey şeması; c. Eli belinde; d. Çengel; e. Göz (Demiral 2014)

7 Bayram Demiral - Naile Rengin Oyman 464 Çizelge 1. 1 Nolu Örnek Envanter Bilgileri Örnek No 1 Envanter No Şekil No 1 İnceleme Tarihi Müzedeki Yeri D10/R3 Depo Müzeye Geliş Tarihi Müzeye Geliş Şekli Boyutları: (enx boy) Dokuma Yöresi Dokuma Dönemi Dokuma Teknikleri Satın Alınma 132cm X 127cm Isparta 20. yy Cicim, sumak, atkı yüzlü kilim Kullanılan Malzeme: Atkıda Yün, Pamuk Çözgüde Yün Motifte Yün Kullanılan Renkler: Atkıda Beyaz, Çözgüde Beyaz, kırmızı, yeşil, mavi, kahverengi Motifte Beyaz, kırmızı, yeşil, mavi, kahverengi Şekil 2a ve 2b de görülen çuval Isparta müzesi envanterine kayıtlı yörede dokunmuş ve müzeye satı alma yolu ile kazandırılmış bir örnektir. Dokuma kompozisyonu iki kalın bant ve dördü motifli, yirmi dört ince banttan oluşmaktadır. İki kalın bant ince ve motifsiz bir bant ile birbirinden ayrılmaktadır. Kalın bantlar akrep motifi ve bu motifler içerisinde göz motiflerinden oluşan bir kompozisyona sahiptir. Kalın bantların yanındaki motifli bant pıtrak motifleri ile oluşturulmuştur. Pıtrak motifli bantlar yanında çengel motiflerinden oluşan iki ince bant vardır. Diğer ince bantlar değişik renklerde olup, üzerlerinde herhangi bir motif bulunmamaktadır. a b

8 465 Isparta Müzesi ndeki Düz Dokuma Çuvallar Flat Weaving Bags In Isparta Museum c d e Şekil 2. 2 Nolu örnek ve örneğe ait çizimler, a.. Ön yüz sol ve sağ kanat; b. Yüzey şeması; c. Akrep; d. Pıtrak; e. Çengel (Demiral 2014) Örnek No 2 Envanter No Şekil No 2 Çizelge 2. 2 Nolu Örnek Envanter Bilgileri İnceleme Tarihi Müzedeki Yeri Depo 10/R1 Müzeye Tarihi Geliş Müzeye Geliş Şekli Ölçüleri (En X Boy) Dokuma Yöresi Dokuma Dönemi Dokuma Teknikleri Kullanılan Malzeme: Yün Satın Alınma 105 cm X 140cm Isparta- Şarkikaraağaç 20.yy Sumak, Atkı Yüzlü Kilim Atkıda Yün Çözgüde Yün Motifte Kullanılan Renkler: Atkıda Sarı, turuncu, mavi, krem Çözgüde Krem Motifte Sarı, turuncu, mavi, krem, gri, beyaz Şekil 3a ve 3b de görülen çuval Isparta müzesi envanterine kayıtlı yörede dokunmuş ve müzeye satı alma yolu ile kazandırılmış bir örnektir. Motif ve Kompozisyon Özellikleri: Dokuma kompozisyonu iki kalın bant ve dördü motifli, yirmi bir ince banttan oluşmaktadır. İki kalın bant, ince ve motifsiz bir bant ile birbirinden ayrılmaktadır. Kalın bantlar akrep motifi ve bu motifler içerisinde göz motiflerinden oluşan bir kompozisyona sahiptir. Kalın bantların yanındaki motifli bantlar pıtrak motifleri ile oluşturulmuştur. Pıtrak motifli bantlar yanında çengel motiflerinden oluşan iki ince bant vardır. Diğer ince bantlar değişik renklerde olup, üzerlerinde herhangi bir motif bulunmamaktadır.

9 Bayram Demiral - Naile Rengin Oyman 466 a b c d e Şekil 3. 3 Nolu örnek ve örneğe ait çizimler, a. Ön yüz sol ve sağ kanat; b. yüzey şeması; c. Akrep; d. Pıtrak; e. Çengel (Demiral 2014) Örnek No 3 Çizelge 3. 3 Nolu Örnek Envanter Bilgileri Envanter No Şekil No 3 İnceleme Tarihi Müzedeki Yeri Depo 10/R1 Müzeye Geliş Tarihi Müzeye Geliş Şekli Boyutları: En x Boy Dokuma Yöresi Dokuma Dönemi Dokuma Teknikleri Satın Alınma 116cm x 138 cm Isparta-Şarkikaraağaç 20.yy 2.yarısı Sumak, Bezayağı Kullanılan Malzeme: Atkıda Yün Çözgüde Yün Motifte Yün, Kıl Kullanılan Renkler Atkıda Sarı, turuncu, mavi, krem Çözgüde Krem

10 467 Isparta Müzesi ndeki Düz Dokuma Çuvallar Flat Weaving Bags In Isparta Motifte Sarı, turuncu, mavi, krem, gri, beyaz Museum Şekil 4a ve 4b de görülen çuval Isparta müzesi envanterine kayıtlı yörede dokunmuş ve müzeye satı alma yolu ile kazandırılmış bir örnektir. Dokuma kompozisyonu iki kalın bant ve dördü motifli, otuz ince banttan oluşmaktadır. İki kalın bant, ince ve motifsiz bir bant ile birbirinden ayrılmaktadır. Kalın bantlar Devetabanı motifinden oluşan bir kompozisyona sahiptir. Kalın bantların yanındaki motifli bantlar çengel motifleri ile oluşturulmuştur. Çengel motifli bantlar yanında pıtrak motiflerinden oluşan iki ince bant vardır. Diğer ince bantlar değişik renklerde olup, üzerlerinde herhangi bir motif bulunmamaktadır. a b c d e Şekil 4. 4 Nolu Örnek ve örneğe ait çizimler, a. Ön yüz sol ve sağ kanat; b. Yüzey şeması; c. Devetabanı; d. Pıtrak; e. Çengel (Demiral 2014) Örnek No 4 Çizelge 4. 4 Nolu Örnek Envanter Bilgileri Envanter No Şekil No 4

11 Bayram Demiral - Naile Rengin Oyman 468 İnceleme Tarihi Müzedeki Yeri Depo Müzeye Geliş Tarihi Müzeye Geliş Şekli Boyutları (EnX Boy) Dokuma Yöresi Dokuma YY lı Dokuma Teknikleri Satın Alınma 120cm X 108cm Isparta 20.yy Cicim, sumak, atkı yüzlü kilim Kullanılan Malzeme: Atkıda Yün Çözgüde Yün Motifte Yün Kullanılan Renkler Atkıda Sarı kırmızı, mavi, yeşil, beyaz Çözgüde Beyaz Motifte Sarı kırmızı, mavi, yeşil, beyaz Şekil 5a da görülen çuval Isparta müzesi envanterine kayıtlı yörede dokunmuş ve müzeye satı alma yolu ile kazandırılmış bir örnektir. Motif ve Kompozisyon Özellikleri: Dokumada üç kalın bant içinde devetabanı motifleri vardır. İnce bantlar içerisinde pıtrak motifi vardır. Motifsiz bantlar dokumanın alt ve üst kısmında kırmızı, mavi yeşil renklerdedir. Dokuma vitrinde olduğu için arka yüzü fotoğrafı çekilememiş ve herhangi bir inceleme yapılamamıştır. a b c d

12 469 Isparta Müzesi ndeki Düz Dokuma Çuvallar Flat Weaving Bags In Isparta Şekil 5. 5 Nolu örnek ve örneğe ait çizimler, a. 6 nolu örnek; b. Yüzey şeması; c. Devetabanı; d. Pıtrak (Demiral 2014) Museum 3. Sonuç Örnek No 5 Çizelge 5. 5 Nolu Örnek Envanter Bilgileri Envanter No Şekil No 5 İnceleme Tarihi Müzedeki Yeri Halı salonu vitrin 8 Müzeye Geliş Tarihi Müzeye Geliş Şekli Boyutları (En X Boy) Dokuma Yöresi Dokuma Dönemi Dokuma Teknikleri Satın Alınma 73cm X 110cm Isparta 19.YY Sumak, Cicim, Atkı Yüzlü Kilim Kullanılan Malzeme: Atkıda Yün Çözgüde Yün Motifte Yün Kullanılan Renkler: Atkıda Kırmızı, yeşil, krem, turuncu Çözgüde - Motifte Beyaz, lacivert, yeşil, kahverengi, sarı, turuncu Araştırma konusu çuvallar, Isparta Müzesi nde korunma altına alınmış ve satın alma yoluyla toplanmış beş adet örnektir. Müzede bulunan çuvalların bir adedi teşhirde sergilenmektedir. Dört adet dokuma ise depoda bulunmaktadır. Çuvalların hepsi satın alınma yoluyla müzeye kazandırılmıştır. Dokumalardan bir adedi 19.yy a aittir. Dört adet dokuma 20.yy a aittir. Müzede bulunan çuval örnekleri; düz atkı yüzlü dokuma, kilim, cicim, sumak teknikleri kullanılarak dokunmuştur. Dokumaların çözgü iplerinde yün, kıl ya da pamuk ipliği, atkı iplerinde ise yün ipin kullanıldığı tespit edilmiştir. Müzedeki çuvallarda atkı yüzlü kilim, cicim, zili ve sumak dokuma tekniklerinden biri veya bir kaçı bir arada kullanılmıştır. Diğer örneklerin hepsinde atkı yüzlü kilim tekniği kullanılmıştır iki örnekte cicim tekniği ve sumak tekniği bir arada kullanılmıştır. Örneklerde zeminin dikey bantlara bölündüğü ve Zeminin yatay bantlara bölündüğü kompozisyonlar görülmektedir. Çuvallardan dört adedinde zeminin dikey bantlara ayrılmasıyla oluşturulan kompozisyon görülmektedir. Zeminin yatay bantlara ayrılmasıyla oluşturulan kompozisyon ise bir örnekte kullanılmıştır. Müzedeki Çuvallarda görülen motifler Çengel, Pıtrak, Akrep ve Elibelinde, Koçboynuzu, Göz ve Deve Tabanı motifidir.

13 Bayram Demiral - Naile Rengin Oyman 470 Isparta Müzesi ndeki Düz Dokuma Çuvallarda en fazla kullanılan renk beyazdır. Beyazdan sonra en fazla kullanılan renkler sarı, yeşil ve kırmızıdır. Araştırmada, farklı kaynakların taranması sonucunda, düz dokuma çuvalların öteki yöre örnekleri ile çeşitli yönlerden benzerlikler taşıdıkları görülmüştür. Isparta Müzesi ndeki düz dokuma çuvalları, Anadolu nun farklı yörelerinde dokunmuş olan çuvallarla motif ve kompozisyon gibi yönlerden karşılaştıracak olursak; Isparta müzesindeki 2, 3 nolu örneklerde hem kompozisyon hem de motif açısından birbirleri arasında benzerlik vardır. Isparta müzesindeki 2, 3 nolu örnekler ile Anamur Müzesi ndeki(ülkü, 2011: ) , , E 568, E 579 envanter numaralı çuval örneklerinde görülen akrep motifi benzerdir. Anamur Müzesi ndeki E 506, E 655, E 651, E 842 Envanter numaralı çuval örneklerinde görülen devetabanı motifi Isparta Müzesi ndeki, 5 nolu Örnekte de görülmektedir. Anamur yöresine ait örnekler ile motif ve kompozisyon bakımından benzerlikler çok fazla olduğu gözlenmiştir. Antalya Döşemealtı dikine kompozisyonlu alaçuval örneği (Atlıhan, 2011:8), ile Isparta Müzesi ndeki 2, 3, nolu örnekler ile motif ve kompozisyon bakımından benzerdir. Antalya Manavgat ilçesindeki devetabanı ve koçboynuzu motifli ve koçboynuzu motifli çuval örnekleri ile Isparta Müzesi ndeki 5, nolu örnek motif ve kompozisyon özellikleri bakımından benzerlik göstermektedir (Pişkin, 2012: ). Isparta Müzesi ndeki 2, 3, nolu örnekler ile Selçuk civarına ait çuvalın kalın bantlarındaki akrep motifi ve ince bantlardaki çengel motifleri benzerlik göstermektedir. ( Deniz, Ürer, 1998:260 ) Sarız yöresi çuval örneğinde (Şahin, 2004: 205), bulunan devetabanı motifi Isparta Müzesi ndeki 5 nolu örnek ile benzeşmektedir. Şahin (2004:205) e göre karagöz olarak isimlendirilen çengel motifi Isparta Müzesi ndeki 2, 3, nolu örneklerde görülmekte ve Sarız yöresi çuval örneği ile benzerlik göstermektedir. Isparta Müzesi ndeki 5 nolu örnek ile yöresi belirtilmemiş örnek (Akan, 2007:42), ve Mut yöresine ait alaçuval örneği (Genç, 1999:147), motif ve kompozisyon açısından benzerdir. Ayrıca devetabanı motifi benzerliği olarak Isparta Müzesi ndeki 4 nolu örnek, Mut yöresine ait örnekle benzerdir. Sonuç olarak; Isparta Müzesi envanterine kayıtlı düz dokuma çuvallar Türkiye nin değişik bölgelerinde ve yörelerindeki çuval dokumalar özellikle motifler açısından büyük oranda benzerlik göstermektedir. Bu da Yörük yaşamının Türkiye nin değişik bölgelerinde yaşatıldığı zamanlardan günümüze gelen dokuma ürünlerin, birbirleri ile etkileşim içinde olduğu anlamına gelmektedir. Bu benzerliklere ve etkileşimlere göre, değişik yörelerde yaşayan Yörük toplulukları birbirlerine yabancıymış gibi görülseler de aynı kültürü paylaştıklarını söyleyebiliriz. Bu benzerlikler Yörük guruplarının birbirleri ile kız alıp vermesi, göç yerlerinde birbirleri ile etkileşime girmeleri gibi etkenlerden kaynaklanmış olabilir. Isparta Müzesi nde bulunan Düz dokuma çuval örneklerinin, envanter kayıtlarında eksiklikler görülmektedir. Özellikle motif ve kompozisyon özellikleri yeterince verilmemiştir. Diğer özellikler envanter kartlarında bulunmaktadır ancak dokumaların kalite ve dokuma teknikleri bu açıklamalarda verilmemiştir. desenlerin dijital yada elde çizimleri yapılması ve

14 471 Isparta Müzesi ndeki Düz Dokuma Çuvallar Flat Weaving Bags In Isparta Museum bunların müzelerdeki envanter bilgilerine dahil edilmesi, müzede bulunan örneklerin kompozisyon, motif ve renk bilgilerinin geleceğe aktarılmasında faydalı olacak bir yöntemdir. Isparta Müzesi nde bulunan dokuma örnekleri ve diğer eserlerin envanter kayıtlarının elektronik ortama aktarılması önerilmektedir. Daha sonra müzede yapılacak çalışmalar için müzede bulunan örneklerin, fotoğraflarının ve envanter kayıtlarının yer alacağı bir elektronik arşiv oluşturulması gerekmektedir. Bu türden bir çalışma zamandan, işgücünden ve maliyetten tasarruf sağlaması bakımından önemlidir. Kitap KAYNAKLAR ACAR, Belkıs Balpınar (1982). Kilim, Cicim, Zili, Sumak Türk Düz Dokuma Yaygıları, Eren Yayıncılık, İstanbul AKDEMİR M. Sadık (2008). VIII. Yüzyılın İlk Yarısında Isparta, TC. Isparta Valiliği İl Kültür Ve Turizm Müdürlüğü, ISPARTA ANONİM (1996). Isparta İl Yıllığı Isparta AYTAÇ, Çetin (1997). El Dokumacılığı, Milli Eğitim Basımevi, İstanbul AYVERDİ, İlhan (2006). Misalli Büyük Türkçe Sözlük, Kubbe Altı Neşriyat, İstanbul DENİZ, Bekir (2000) Türk Dünyasında Halı ve Düz Dokuma Yaygıları, Atatürk Kültür Merkezi Yayınları, Ankara DENİZ, Bekir (1998). Ayvacık Yöresi Düz Dokuma Yaygıları (kilim-cicim-zili), Atatürk Kültür Merkezi Yayınları, Ankara ERÖZ, Mehmet (1991). Yörükler, Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı, İstanbul ÖLÇER, Nazan (1988), Kilimler, İstanbul BÖCÜZADE, Süleyman Sami (1983). Kuruluşundan Bu Güne Kadar Isparta Tarihi, Serenler Yayını, İstanbul YÜCEL, Erdem (1999). Türkiye de Müzecilik, Arkeoloji Ve Sanat Yayınları, İstanbul Makale AKAN, Meral (2007). Yörüklerde Taşımada Kullanılan Dokumalar 37. ICANAS Bildiriler, Atatürk Kültür, Dil Ve Tarih Yüksek Kurumu, Ankara DENİZ, Bekir (2007). Tekstil Ürünlerini Saklamada Kullanılan Halı Ve Düz Dokumalar Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Sanat Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi, ERZURUM DENİZ, Bekir (2008). Gazipaşa (Antalya) Yöresi Kirkitli Dokumaları Güzel Sanatlar Etkinlikleri Sempozyumu Bildirileri, Antalya DENİZ, Bekir, ÜRER, Harun (1999). Selçuk (İzmir) Civarında Yaşayan Tekeli Yörüklerinde Halı ve Düz Dokuma Yaygılar Erdem Dergisi Halı Özel Sayısı, Atatürk Kültür Merkezi Yayınları, Ankara

15 Bayram Demiral - Naile Rengin Oyman 472 GENÇ, Mustafa (1999). Yörük Dokumaları Art Dekor Dergisi, İstanbul OYMAN, BÜKEN, N.Rengin (2005). El Dokumacılığının Ve El Dokuma Tezgahının Tarihçesi, El Dokuma Tezgahı Çeşitleri, Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Sanat Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi, ERZURUM ÖZTÜRK-PİŞKİN, Fatma (2012). Manavgat İlçesi ve Köylerindeki Düz Dokumalar ARIŞ Dergisi, Sayı 7, Atatürk Kültür Merkezi Yayınları, Ankara ŞAHİN, Zahide (2004). Sarız (Kayseri) Yöresi Düz Dokumları Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı 17, Kayseri Tez HİDAYETOĞLU, H. Melek (2007). Konya Yöresi Düz Dokuma Yaygıları (Kilim, Cicim, Zili, Sumak) Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sanat Tarihi Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Konya ÇENET, Emel (Kürtüloğlu) (2009). Osmaniye İli Toprakkale ve Düziçi Yöresinde Kirkitli Dokuma Geleneği, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Geleneksel Türk El Sanatları Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara TAŞ, Ela (2009). Malatya Müzesi nde Bulunan Düz Dokumalar Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sanat Tarihi Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Van EROĞLU, Mehmet Ali (2013). Akseki Çevresinde Tespit Edilen Çuval ve Heybe Dokumalar Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Geleneksel Türk Sanatları Anasanat Dalı Sanatta Yeterlik Tezi, İzmir İnternet Isparta İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, (t.y.), ( ). Büyük Türkçe Sözlük, (t.y.), Çuval, _bts&arama=kelime&guid=tdk.gts.536cc677349e , ( ). Büyük Türkçe Sözlük, (t.y.), Dokuma, index.php?option=com_bilimsanat&arama=kelime&guid=tdk.gts.531a282f48 0ff ,( ).