Bilimsel Tıp Dergisi Aralık 2016, Cilt:8 Sayı:4 ISSN NO: Ayda Bir Yayınlanır

Transkript

1 Bilimsel Tıp Dergisi Aralık 2016, Cilt:8 Sayı:4 ISSN NO: Ayda Bir Yayınlanır

2 ÇIKTI! Editör Prof. Dr. Mustafa ALTINBAŞ DNT ORTADOĞU YAYINCILIK 2015 SİPARİŞ HATTI:

3 ORTADOĞU TIP DERGİSİ ORTADOGU MEDICAL JOURNAL ONURSAL EDİTÖR/HONORARY EDITOR Dr. Sadi KAYA EDİTÖR/ EDITOR Dr. Mustafa ALTINBAŞ EDİTÖR YARDIMCILARI/CO-EDITORS Dr. Mustafa PAÇ Dr. Mitat KOZ Dr. Murat ALBAYRAK Dr. Aydın ÇİFCİ Dr. Berkant ÖZPOLAT Dr. Salih CESUR Dr. Sabri DEMİR Dr. Remzi SAĞLAM Dr. Mustafa Sancar ATAÇ YAYIN YÜRÜTME KURULU Dr. Mustafa ÖZTÜRK Dr. Mehmet İLERİ Dr. Süleyman GÖKDUMAN Dr. Metin ÖZSOY Dr. Şevki Mustafa DEMİRÖZ İmtiyaz Sahibi DNT ORTADOĞU YAYINCILIK A.Ş. adına Dr. Eyüp ÖZEREN Genel Koordinatör Uğur C. SEVİM Yazı İşleri-Redaksiyon (Redaction) Dr. Metin ÖZSOY Grafik Tasarım Başak AY KARABAK Yayına Hazırlayan DNT ORTADOĞU YAYINCILIK A.Ş. Bayındır 2 Sok. No: 63/12 Kızılay / ANKARA GSM: e-posta: dnt.ortadoguyayin@gmail.com ARALIK 2016, Cilt:8 Sayı:4 ÜÇ AYDA BİR YAYINLANIR DERGİ ABONELİK ÜCRETİ: 120 TL (4 SAYI) Yazılarınız Dergi Park Üzerinden Dikkate Alınacaktır. Makale Gönderim Adresi http: / /dergipark.ulakbim.gov.tr/ortadogutipdergisi EDİTÖRDEN / EDITORIAL 2016 yılının bu son sayısında sizlere yayınlarımızla hitap ediyoruz. Bu Baskıda bulacağınız akademik faaliyetler aşağıda verilmiştir; ORİJİNAL MAKALELER: 1-Ayaktan takip edilen hemodiyaliz hastalarında Staphylococcus aureus nazal taşıyıcılığı oranları ve izole edilen suşların mupirosin, fusidik asit, trimetoprim-sulfametoksazol duyarlılıkları 2-The prevalence of anti-cyclic citrullinated peptide (anti-ccp) antibodies in patients with thyroid autoimmunity 3-HBV-DNA, HCV-RNA ve HDV-RNA birlikteliğinin değerlendirilmesi: 2 yıllık retrospektif çalışma 4-Ani İşitme Kaybi Sonuçlarimiz ve Tedavide Hiperbarik Oksijenin Yeri 5-Perkütan Nefrolitotomide Tekli ve Çoklu Girişlerin Glomerüler Filtrasyon Hızı Üzerine Olan Etkilerinin Karşılaştırılması DERLEME: 1-Kronik böbrek hastalığında kemik-mineral metabolizması bozuklukları (renal osteodistrofi) ve tedavi yaklaşımı VAKA TAKDİMLERİ: 1-Keratokonus nedeniyle çapraz bağlama yapılan olguda periferik ülseratif keratit 2-İleri Yaşta Tanı Konulan Bir Dyke Davidoff Masson Sendromu Olgu Sunumu 3-Kronik İdiopatik İntestinal Psödo-Obstrüksiyon 4-Patent Foramen Ovale İçinde Sıkışmış Trombüs Olgusu Önümüzdeki yıl Ortadoğu Tıp Dergisinin daha iyi yerlere gelmesi için uğraş vermeye devam ettiğimizi bir kez daha hatırlatmak istiyorum. Uluslar arası indekslerde taranabilir olması, DOI numarası almış olması, yayın kalitesinin artması, okunurluk oranının yükselmesi belli başlı amaçlarımız arasındadır. Bütün bu aşamaların sizlerin katkısı ile daha kolay olacağını belirtmeliyim. Yapacağınız çalışmalarla ve diğer akademik faaliyetlerle bize destek vermeye devam edeceğinizden eminim ve de bunun için siz değerli okuyucularımıza ve takipçilerimize teşekkür ediyorum. Yeni yılda hep birlikte başarımızın artması dileğimi sunmak isterim. Bir teşekkürümü de Dergi çalışanlarına ve fahri destekçilerimize göndermeyi görev addederim. Başarılı ve huzurlu bir yıl temennisiyle esen kalınız. Saygılarımla PROF. DR. MUSTAFA ALTINBAŞ EDİTÖR ORTADOĞU TIP DERGİSİ TÜRK TIP DİZİNİ, ULAKBİM, EBSCO ve TÜRKİYE ATIF DİZİNİ KAPSAMINDADIR.

4 ORTADOĞU TIP DERGİSİ ORTADOGU MEDICAL JOURNAL Yıllarında ORTADOĞU TIP DERGİSİ'ne gönderilen yazıları değerlendiren hakemlerimize teşekkürlerimizi sunuyoruz Ahmet ÖZET Akif ALTINBAŞ Aliye Esmaoğlu ÇORUH Aydın ÇİFCİ Ayşe Gül KOÇAK ALTINTAŞ Berkant ÖZPOLAT Cemile DAYANGAN SAYAN Emine YILDIZ ÖZDEMİR Engin DURSUN Erol GÖKA Ertuğrul ERTAŞ Fahri BAYRAM Faruk KÖSE Ferah YILDIZ Hakan AKBULUT Hakan KULAÇOĞLU Harika OKUTAN Hikmet SARIKATİPOĞLU Hüseyin ÜSTÜN İbrahim Serdar SERİN İrfan ŞENCAN İstemihan AKIN Kürşat Murat ÖZCAN M. Abdurrahim İMAMOĞLU Metin ÖZSOY Murad BAVBEK Murat ALBAYRAK Murat TULMAÇ Mustafa ALTINBAŞ Mustafa ALTINDİŞ Mustafa ÖĞDEN Muzaffer KIRIŞ Necla TÜLEK Nedim SULTAN Nesligül YILDIRIM Nevzat DABAK Neziha YILMAZ Nuri KİRAZ Nurittin ARDIÇ Onur ÖZLÜ Oskay KAYA Ömer DİZDAR Ömer Faruk Recep Ömer Yavuz ŞİMŞEK Öner ODABAŞ Sabri DEMİR Salih CESUR Salim ERKAYA Selda SEÇKİN Selim YALÇIN Serap BİBEROĞLU Şaziye ŞAHİN Şenay ARIKAN DURMAZ Turgut ANUK Ülker GÜL Yetkin AĞAÇKIRAN

5 EDİTÖRDEN İÇİNDEKİLER INDEX Orijinal Makale (Original Article) Ayaktan Takip Edilen Hemodiyaliz Hastalarında Staphylococcusaureus Nazal Taşıyıcılığı Oranları ve İzole Edilen Suşların Mupirosin, Fusidik Asit, Trimetoprim-Sulfametoksazol Duyarlılıkları Nasal Staphylococcus aureus Carriage Ratio of Outpatients Undergoing Hemodialysis and Mupirocin, FucidicAcid, TrimethoprimSulfamethoxazole Susceptibility of Isolated Strains Salih Cesur, Özlem Kurşun, Deniz Aylı, Göknur Yapar Toros, Nilgün Altın, Sami Kınıklı, İrfan Şencan The Prevalence of Anti-Cyclic Citrullinated Peptide (ANTI-CCP) Antibodies in Patients with Thyroid Autoimmunity (TA) Troid Otoimmünitesi Olan Hastalarda Anti-Sıklık Sitrülinlenmiş Peptit (Anti-CCP) Antikor Yaygınlığı Ahmet Omma, Sevinç Can Sandıkçı, Tülay Omma, Yaşar Karaaslan HBV -DNA, HCV-RNA ve HDV-RNA Birlikteliğinin Değerlendirilmesi: 2 Yıllık Retrospektif Çalışma Evaluation of HBV-DNA, HCV-RNA and HDV-RNA co-existance: 2-Year Retrospective Study Sadık Akgün, Hakan Sezgin Sayıner, Gülnur Tarhan, İlkay Akgün Ani İşitme Kaybı Sonuçlarımız ve Kurtarma Tedavisinde Hiperbarik Oksijenin Yeri Our Results On Sudden Hearing Loss and Hyperbaric Oxygen Therapy Role in Recovery Caner Kılıç Perkütan Nefrolitotomide Tekli ve Çoklu Girişlerin Glomerüler Filtrasyon Hızı Üzerine Olan Etkilerinin Karşılaştırılması Comparing The Effects Of Single And Multiple Accesses On The Glomerular Filtration Rates In Percutaneous Nephrolithotomy Deniz Bolat, Mehmet Erhan Aydın, Serkan Yarımoğlu, Tansu Değirmenci, İbrahim Halil Bozkurt, Özgü Aydoğdu, Tarık Yonguç Derleme (Review) Kronik Böbrek Hastalığında Kemik-Mineral Metabolizması Bozuklukları (Renal Osteodistrofi) Ve Tedavi Yaklaşımı Bone-minerale metabolism disorders (renal osteodystrophy) in chronic kidney disease and treatment approach Turgut Kültür, Aydın Çifci, Ahmet İnanır Vaka Sunumu (Case Report) Keratokonus Nedeniyle Çapraz Bağlama Yapılan Olguda Periferik Ülseratif Keratit A Case Of Peripheral Ulcerative Keratitis After Cross-Linking For Keratoconus Ömer Faruk Recep İleri Yaşta Tanı Konulan Bir Dyke Davidoff Masson Sendromu Olgu Sunumu A Case Report Of Dyke Davidoff Masson Syndrome Which Is Diagnosed In Declining Years Ümmü Serpil Sarı, Ecenur Aydın Aşık, Ayşin Kısabay, Hatice Mavioğlu Kronik İdiopatik İntestinal Psödo-obstrüksiyon Chronic Idiopathic Intestinal Pseudo-obstruction Hakan Buluş, Arzu Boztaş, Mehmet Cihan, Abdulkadir Ünsal, Fatih Polat Patent Foramen Ovale İçinde Sıkışmış Trombüs Olgusu A Case Report of Entrapped Thrombus in Patent Foramen Ovale Özgül Uçar Elalmış Dergi Yazım Kuralları (Instruction)

6 DANIŞMA KURULU / EDITORIAL BOARD Dr. Cengiz AKALAN Dr. Hüseyin AKAN Dr. Hakan AKBULUT Dr. İbrahim AKDAĞ Dr. Ramazan AKDEMİR Dr. İstemihan AKIN Dr. Mehmet Ali AKKUŞ Dr. Duygu AKSOY Dr. Murat ALPER Dr. Mehmet Akif ALTINBAŞ Dr. Ayşe Gül KOÇAK ALTINTAŞ Dr. Ömer ANLAR Dr. Levent ARAL Dr. Ferda ARTÜZ Dr. Doğan ATLIHAN Dr. Metin AYDIN Dr. Nursel AYDIN Dr. Mehmet Deniz AYLI Dr. Murat BAVBEK Dr. Fahri BAYRAM Dr. Ünal BAYIZ Dr. Aydın BİLGİN Dr. Mustafa CENGİZ Dr. Mehmet CITIRIK Dr. Abdurrahman COŞKUN Dr. Harika OKUTAN Dr. Mustafa ÇETİN Dr. Aydın ÇİFTÇİ Dr. S. Selçuk ÇOMOĞLU Dr. Nevzat DABAK Dr. Bülent DEMİRBEK Dr. Birol DEMİREL Dr. Özgür DEREN Dr. Nesrin DİLBAZ Dr. Osman Nuri DİLEK Dr. Ayşenur DOSTBİL Dr. Emir DÖNDER Dr. Murat DURANAY Dr. Engin DURSUN Dr. Şamil ECİRLİ Dr. Behzat Rüchan ERGÜN Dr. Fikret ERGÜNGÖR Dr. Salim ERKAYA Dr. Kuddusi ERKILIÇ Dr. Hamit ERSOY Dr. Gülfem ERSÖZ Dr. Ertuğrul ERTAŞ Dr. Aliye ESMAOĞLU ÇORUH Dr. Ethem GELİR Dr. Faysal GÖK Dr. Erol GÖKA Dr. Ülker GÜL Dr. Mustafa GÜLŞEN Dr. Mehmet GÜMÜŞ Dr. Hamit HANCI Dr. Şamil HIZLI Dr. Abdurrahim İMAMOĞLU Dr. Levent İNAN Dr. İsmail İŞLEK Dr. Defne KALAYCI Dr. Süleyman KALMAN Dr. Sefa KAPICIOĞLU Dr. Alp KARADEMİR Dr. Nurettin KARAOĞLANOĞLU Dr. Mustafa KARAOĞLANOĞLU Dr. Erkan KAPTANOĞLU Dr. M. Evvah KARAKILIÇ Dr. Oskay KAYA Dr. Muzaffer KIRIŞ Dr. Hakan KORKMAZ Dr. Faruk KÖSE Dr. Tankut KÖSEOĞLU Dr. Nermin MUTLUER Dr. Aysel MİLANLIOĞLU Dr. Öner ODABAŞ Dr. Abdurrahman OĞUZHAN Dr. Metin ORHAN Dr. İbrahim ÖZCAN Dr. Kürşat Murat ÖZCAN Dr. Arif ÖZDEMİR Dr. Onur ÖZLÜ Dr. Cihan ÖZTOPÇU Dr. Adnan ÖZTÜRK Dr. Faruk ÖZTÜRK Dr. Figen ÖZTÜRK Dr. Gülay ÖZTÜRK Dr. Ayşenur PAÇ Dr. Ömer Faruk RECEP Dr. Remzi SAĞLAM Dr. Sinan SARICAOĞLU Dr. Hikmet SARIKATIPOĞLU Dr. İbrahim Serdar SERİN Dr. Birgül Asuman SEVİN Dr. Tezcan SEZGİN Dr. Ömer ŞAKRAK Dr. Ayşe Gül YILMAZ ÖZPOLAT Dr. Mustafa ŞAHİN Dr. Şaziye ŞAHİN Dr. İrfan ŞENCAN Dr. Dilek ŞENEN Dr. İrfan TAŞTEPE Dr. Oğuz TEKİN Dr. Ali Teoman TELLİOĞLU Dr. Ahmet TOLU Dr. Sualp TURAN Dr. Sualp TURGUT Dr. Hakan TÜRKÇAPAR Dr. Ahmet UÇANER Dr. Engin UÇAR Dr. Berkant ÖZPOLAT Dr. Yaprak ÜSTÜN Dr. Mehmet Emin ULUDAĞ Dr. Vasfi ULUSOY Dr: Selman ÜNVERDİ Dr. Hakan YAKUPOĞLU Dr. Bülent YALÇIN Dr. Samet YALÇIN Dr. Elif Gül YAPAR EYİ Dr. Ayşe Filiz YAVUZ Dr. Metin YILDIRIMKAYA Dr. Derviş YILMAZ Dr. Neziha YILMAZ Dr. Ömer YILMAZ Dr. Özcan YILMAZ Dr. Sinan YOL Dr. Tahir YOLDAŞ Dr. Fulden YUMUK Dr. Yüksel YUTTAŞ Dr. Meral SAYGUN Dr. Nazmi ZENGİN Dr. Nurullah ZENGİN Dr. Füsun ÖZMEN Dr. Rajae El AOUAD Dr. Mikhail EROPKIN Dr. Lanfranco FATTORINI Dr. Seyed Mohammad JAZAYERİ Dr. Muhammad Amanullah KHAN Dr. Sayoki G. MFINANGA Dr. Jamal MUSAYEV Dr. Janusz Tadeusz PAWESKA Dr. Pathom SAWANPANYALERT Dr. Fatih ÖZCAN Dr. Murat SÖNMEZER Dr. Necla TÜLEK Dr. Mustafa ALTINDİŞ Dr. Murat TULMAÇ Dr. Dilek KOŞAN OĞUZ Dr. İbrahim DOĞAN Dr. Yasin TOKLU Dr. Mehmet İLERİ Dr. Ömer DİZDAR Dr. Ahmet ÖZET Dr. Murat ALBAYRAK Dr. Bahadır KÜLAH Dr. Turgut ANUK Dr. Mustafa ÖVDEN Dr. Nesligül YILDIRIM Dr. Didem ALİEFENDİOĞLU Dr. Şadıman KIYKAÇ ALTINBAŞ Dr. Nesrin DİLBAZ Dr. Salih İNAL Dr. Cemal BULUT Dr. Yahya Cem Erbaş

7 o rijinal makale Ayaktan takip edilen hemodiyaliz hastalarında Staphylococcus aureus nazal taşıyıcılığı oranları ve izole edilen suşların mupirosin, fusidik asit, trimetoprim-sulfametoksazol duyarlılıkları Nasal Staphylococcus aureus carriage ratio of outpatients undergoing hemodialysis and mupirocin, fucidic acid, trimethoprim-sulfamethoxazole susceptibility of isolated strains Salih Cesur 1, Özlem Kurşun 2, Deniz Aylı 3, Göknur Yapar Toros 4, Nilgün Altın 5, Sami Kınıklı 1, İrfan Şencan 5 1 Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara, Türkiye 2 Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Dahiliye Kliniği, Ankara, Türkiye 3 Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Nefroloji Kliniği, Ankara, Türkiye 4 Abdurrahman Yurtaslan Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara, Türkiye 5 Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ankara, Türkiye Geliş Tarihi: Kabul Tarihi: Öz Amaç: Bu çalışmada kronik böbrek yetmezliği nedeniyle ayaktan takip edilen hemodiyaliz hastalarında Staphylococcus aureus (S. aureus) nazal taşıyıcılığı oranlarının yanısıra izole edilen suşların mupirosin, fusidik asit ve trimetoprim-sulfametoksazol duyarlılıklarının belirlenmesi amaçlandı. Yöntem ve Gereçler: Çalışmaya 56 (%51) kadın, 54 (%49) erkek olmak üzere toplam 110 erişkin hemodiyaliz hastası dahil edildi. Hastalardan alınan nazal sürüntü örnekleri sırasıyla mannitol salt agar (Oxoid, UK) ve oksasilin direnci tarama agar (ORSAB, Oxoid, UK) besiyerlerine eş zamanlı olarak ekildi. Besiyerinde üreyen koloniler konvansiyonel yöntemlerle (Gram boyama, katalaz ve koagülaz testleri ) tanımlandı. Metisilin direnci sefoksitin diski kullanılarak disk-difüzyon yöntemiyle doğrulandı. İzole edilen S. aureus suşlarında mupirosin, fusidik asit ve trimetoprim-sulfametoksazol (TMP-SMZ) duyarlılıkları Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) önerileri doğrultusunda disk-difüzyon yöntemiyle belirlendi. Bulgular: Çalışmaya alınan toplam 110 hastanın 20 sinde (% 18) metisiline duyarlı S.aureus (MSSA), 5 inde ( %4.5 ) ise metisiline dirençli S. aureus (MRSA) burun taşıyıcılığı saptandı. Toplamda S. aureus nazal taşıyıcılığı oranı ise %22.7 (25/110) olarak belirlendi. İzole edilen MRSA suşlarının mupirosin, fusidik asit ve trimetoprim-sulfametoksazol (TMP- SMZ) duyarlılıkları sırasıyla; mupirosine 1, fusidik aside 2, TMP-SMZ ye 2 dirençli suş saptanırken, MSSA suşlarında fusidik asite dirençli 1 suş saptanırken, mupirosin ve TMP-SMZ ye dirençli suş saptanmadı. Sonuç: Ayaktan takip edilen hemodiyaliz hastalarında S. aureus nazal taşıyıcılık oranları ülkemizde bildirilen oranlara kıyaslandığında daha düşüktü. Ayrıca izole edilen S. aureus suşlarında mupirosin, fusidik asit ve TMP-SMZ direnç oranları da düşük olarak belirlendi. Hemodiyaliz hastalarında nazal taşıyıcılığın eradikasyonu planlandığında izole edilen suşların antibiyotik duyarlılıklarının saptanmasının eradikasyon başarısını artıracağı görüşündeyiz. Anahtar Kelimeler: Hemodiyaliz hastaları, Staphylococcus aureus, nazal taşıyıcılık, mupirosin, fusidik asit, trimetoprim-sulfametoksazol, antibiyotik duyarlılığı doi /otd ORTADOĞU TIP DERGİSİ 8 (4):

8 Nasal Staphylococcus aureus carriage ratio of outpatients undergoing hemodialysis and mupirocin, fucidic acid, trimethoprim-sulfamethoxazole susceptibility of isolated strains ABSTRACT Aim: In this study, it was aimed to determine nasal Staphylococcus aureus (S. aureus) carriage ratio of outpatients undergoing hemodialysis because of chronic renal failure and mupirocin, fucidic acid, trimethoprim-sulfamethoxazole susceptibility of isolated strains. Materials and methods: One hundred ten adult hemodialysis patients (56 females [51%], 54 [49%] males) were included in the study. Nasal swab samples obtained from the patients were inoculated into mannitol salt agar (Oxoid, UK) and oxacillin resistance screening agar (ORSAB, Oxoid, UK) respectively and simultaneously. Colonies that grew on the petri dishes were identified with convantional methods. Meticillin resistance was verified using cefoxitin disk with disk-diffusion method. Mupirocin, fucidic acid and trimethoprim-sulfamethoxazole (TMP/SMX) susceptibility of isolated strains were determined with disk-diffusion method in accordance with recommendations of Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI.) Results: Among 110 patients included in the study, methicillin-sensitive S. aureus (MSSA) nasal carriage was found in 20 (18%) and methicillin-resistant S. aureus (MRSA) carriage was found in 5 (4.5%). Total S. aureus nasal carriage was found to be 22.7% (25/110). While the susceptibility of MRSA strains was found as 1 resistant strain for mupirocin, 2 resistant strains for fucidic acid, 2 resistant strains for TMP/SMX for MSSA, there was 1 resistant strain for fucidic acid and no resistant strains for mupirocin and TMP/SMX. Conclusion: Nasal S.aureus carriage ratio was found to be lower when compared with other reports fromturkey. Besides, mupirocin, fucidic acid and TMP/SMX susceptibility of isolated strains was also found to be lower. We concluded that determining the antibiotic susceptibility of the strains will increase the success to the goal of eradicating the nasal carriage in outpatients undergoing hemodialysis. Key words: Hemodialysis patients, Staphylococcus aureus, nasal carriage, mupirocin, fusidic acid, trimetoprimsulfamethoxazole, antibiotic susceptibility Giriş Staphylococcus aureus (S. aureus) un en sık kolonize olduğu vücut bölgesi burundur. Burunda S. aureus taşıyıcılığı S.aureus a bağlı olarak gelişen enfeksiyonların etiyopatogenezinde önemli rol oynamaktadır (1,2). Normal popülasyonda S. aureus nazal taşıyıcılığı oranı %10-30 arasında değişirken, hemodiyaliz hastalarında %68-84 arasında değişen oranlar bildirilmiştir (1,3,4). S. aureus nazal taşıyıcılığı bu hasta grubunda özellikle kateterle ilişkili bakteriyemi gelişiminde endojen flora elemanı olarak önemli rol oynamaktadır. Hemodiyaliz hastalarında bakteriyemi ataklarında kan kültüründen en sık izole edilen etken S. aureus dur (1-3,5). Von Eif ve ark. (5) S.aureus bakteriyemisi olan 219 hastada yaptıkları çalışmada hastaların kan kültüründen izole edilen 180 S. aureus şuşunun pulsed- field jel elektroforez (PFGE) yöntemiyle burundan izole edilen S. aureus suşları ile aynı olduğunu bildirmişlerdir. S. aureus nazal taşıyıcılığı olan hemodiyaliz hastalarında taşıyıcılığın mupirosin, fusidik asit gibi topikal antibiyotiklerle eradikasyonu önerilmektedir (6-9). Bu çalışmanın amacı kronik böbrek yetmezliği nedeniyle takip edilen hemodiyaliz hastalarında S. aureus nazal taşıyıcılığı oranlarının ve izole edilen suşların mupirosin, fusidik asit ve trimetoprim-sulfametoksazol (TMP-SMZ) duyarlılıklarının belirlenmesiydi. Yöntem ve Gereçler Çalışmaya Etlik İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi hemodiyaliz ünitesinde ayaktan takip edilen 56 (%51) kadın, yaş ortalaması: ve 54 (%49) erkek, yaş ortalaması: olmak üzere toplam 110 erişkin hemodiyaliz hastası dahil edildi. Hastalardan alınan burun sürüntü örnekleri sırasıyla mannitol salt agar (Oxoid, UK) ve oksasilin direnci tarama agar (ORSAB, Oxoid, UK) besiyerlerine eş zamanlı olarak ekildi. Besiyerinde üreyen koloniler konvansiyonel yöntemlerle (Gram boyama, katalaz ve koagülaz testleri ) tanımlandı. Metisilin direnci sefoksitin diski kullanılarak disk-difüzyon yöntemiyle doğrulandı. İzole edilen S. aureus suşlarında mupirosin, fusidik asit ve TMP-SMZ duyarlılıkları Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) önerileri doğrultusunda disk-difüzyon yöntemiyle belirlendi (10). Bulgular Çalışmaya alınan toplam 110 hastanın 20 sinde (% 18) metisiline duyarlı S. aureus (MSSA), 5 inde( %4.5 ) ise metisiline dirençli S. aureus (MRSA) burun taşıyıcılığı saptandı. Toplamda S. aureus nazal taşıyıcılığı oranı ise 25 (%22.7) olarak belirlendi. MRSA nazal taşıyıcılığı saptanan hastalar MRSA nazal taşıyıcılığı için belirlenen risk faktörleri açısından değerlendirildiğinde; hastaların hepsinin hemodiyaliz hastası olması dışında sadece 1 inde (%20 ) son 6 ay içerisinde antibiyotik kullanımı öyküsü mevcuttu. İzole edilen MRSA suşlarında, mupirosine 1, fusidik aside 2, TMP-SMZ ye 2 dirençli suş saptanırken, MSSA suşlarında fusidik asite dirençli 1 suş, mupirosin ve TMP- SMZ ise dirençli suş saptanmadı. 178 ORTADOGU MEDICAL JOURNAL 8 (4): , 2016

9 Ayaktan takip edilen hemodiyaliz hastalarında Staphylococcus aureus nazal taşıyıcılığı oranları ve izole edilen suşların mupirosin, fusidik asit, trimetoprim-sulfametoksazol duyarlılıkları Burun kültüründen izole edilen S. aureus suşlarının mupirosin, fusidik asit ve TMP-SMZ direnç oranları Tablo 1 de gösterildi. Tablo 1. Burun kültüründen izole edilen S. aureus suşlarının mupirosin, fusidik asit ve TMP-SMZ direnç oranları Antibiyotikler İzolatlar Mupirosin Dirençli Sayı (%) Fusidik asit Dirençli Sayı (%) TMP-SMZ Dirençli Sayı (%) MRSA (n:5) 1 (20) 2 (40) 2 (40) MSSA (n: 20) 0 (0) 1 (5) 0 (0) Toplam (n:25) 1 (4) 3 (12) 2 (8) Tartışma Hemodiyaliz hastalarında gelişen enfeksiyonlar bu hasta grubunda görülen mortalite ve morbiditenin en sık nedenlerinden birisidir ( 2,3,5) Hemodiyaliz hastalarında gelişen enfeksiyonlardan en sık sorumlu etkenlerden biri S. aureus dur. Hemodiyaliz hastaları özellikle MRSA kolonizasyonu açısından yüksek riskli grup içerisinde yer alır (11). S. aureus nazal taşıyıcılığı hemodiyaliz hastalarındaki bazı ciddi enfeksiyonlardan sorumludur (12). Hemodiyaliz hastalarında S. aureus nazal taşıyıcılığı kateterle ilişkili bakteriyemi için önemli bir risk faktörüdür. Etkili profilaksi ile bu hastalarda görülen bakteriyemi ve kateter enfeksiyonlarının sıklığının azaldığı bildirilmiştir (13). Hemodiyaliz hastalarında S. aureus nazal taşıyıcılığının eradikasyonunda en sık mupirosin olmak üzere basitrasin, fusidik asit gibi topikal antibiyotikler uygulanabilmektedir (14,15). Hemodiyaliz hastalarında yapılan çalışmalarda S. aureus nazal taşıyıcılığı oranları %23-68 arasında bildirilmektedir. Sunduğumuz çalışmada toplam 110 hastanın 20 sinde (%18) MSSA), 5 inde (%4.5) ise MRSA burun taşıyıcılığı saptandı. Tüm hastalarda S. aureus nazal taşıyıcılığı oranı ise %22.7 (25/110) olarak belirlendi. Yurt içi ve yurt dışı çalışmalarda hemodiyaliz hastalarında bildirilen S. aureus ve/veya MRSA burun taşıyıcılığı oranları Tablo 2 de gösterilmiştir. Tablo 2. Hemodiyaliz hastalarında bildirilen S. aureus ve/veya MRSA burun taşıyıcılığı oranları Araştırmacı Hemodiyaliz hasta sayısı S. aureus nazal MRSA taşıyıcılığı oranı MSSA taşıyıcılığı oranı taşıyıcılığı oranı Lederer SR, et al. (16 ) 136 %53 %12 %41 Tashakori M, et al. (17) 61 %19.6 %13.1 %6.56 Oumokhtar B, et al. (18) 70 %42.9 %3.3 %39.6 Wang CY, et al. (19) 541 %22.4 %5.9 %16.5 Schmid H, et al. (20) 289 %11.7 Kurutepe ve ark. (3) 94 %33 %11 %22 Çelik G, et al.(20 ) 127 %32.3 %3.9 %28.3 Kadanalı A, et al.(22 ) 131 %27 %2 %25 Çifci ve ark. (23) 90 %4 Gündüz ve ark. ( 24 ) %31 %69 Şencan İ, ve ark. (4) %40.4 %59.6 Sunduğumuz çalışmada hemodiyaliz hastalarından izole edilen MRSA suşlarında mupirosine fusidik asit ve TMP- SMZ e dirençli suşlar saptanmış, MSSA suşlarında ise mupirosin ve TMP-SMZ ye dirençli suş saptanmazken, fusidik asite dirençli bir suş olduğu belirlenmiştir. Çalışmanın yapıldığı hemodiyaliz ünitesinde rutinde S. aureus nazal taşıyıcılığı araştırılmamakta ve nazal taşıyıcılığın eradikasyonu rutinde yapılmamaktadır. Sunduğumuz çalışma ön çalışma niteliğinde bir çalışma olup bu çalışma ile hemodiyaliz hastalarında S. aureus nazal taşıyıcılığının belirlenip daha sonra nazal taşıyıcılığın mupirosin pomad ile eradikasyonunun yapılması hedeflenmiştir. Monghadam ve ark.(25) İran da sağlık personelinde yaptıkları çalışmada 270 personelin 39 unda (%14.4) S. aureus nazal taşıyıcılığı, suşların 17 sinde (%43.5) MRSA bildirmişlerdir. Aynı çalışmada MRSA suşlarınının 5 inde mupirosin direnci saptanırken, MRSA ve MSSA suşlarında fusidik asit, linezolid ve vankomisin direnci bildirilmemiştir. Kanadalı ve ark. (22) hemodiyalize giren 131 hastanın 33 ünde (%25) metisiline duyarlı, 2 sinde (%4) metisiline dirençli S. aureus taşıyıcılığı saptamışlardır. Çalışmada MSSA ve MRSA suşlarında fusidik asit ve rifampisine dirençli bir suş saptanmıştır. Gündüz ve ark. (24) Manisa da 46 hemodiyaliz hastasında yaptıkları çalışmada hemodiyaliz hastalarının16 sında ORTADOĞU TIP DERGİSİ 8 (4):

10 Nasal Staphylococcus aureus carriage ratio of outpatients undergoing hemodialysis and mupirocin, fucidic acid, trimethoprim-sulfamethoxazole susceptibility of isolated strains (%35) S. aureus nazal taşıyıcılığı saptamışlardır. Hastalardan izole edilen suşların 5 (%31) i MRSA olarak belirlenmiş, bu suşların 5 (%31) inde de mupirosin direnci bildirmişlerdir. Şencan ve ark.(4) 77 hemodiyaliz hastasından izole ettikleri 21 MRSA suşunun 3 ünde (%14.3), 31 MSSA suşunun ise 2 sinde (%6.5) mupirosin direnci, MRSA suşlarının 15 inde (%71), MSSA suşlarının ise 4 ünde (%13) TMP-SMZ direnci bildirmişlerdir. MRSA nazal taşıyıcılığı için belirlenmiş başlıca risk faktörleri; son 3 ay içinde antibiyotik kullanımı, son bir yıl içerisinde hastanede yatış, ailede hastane personeli olması, başvuru esnasında cilt ve yumuşak doku enfeksiyonu olması, hemodiyaliz tedavisi, diabetes mellitus ve HIV pozitifliğidir (26-28). Sunduğumuz çalışmada hemodiyaliz hastalarından izole edilen MRSA ve MSSA suşlarında mupirosin, fusidik asit direnç oranları literatürde bildirilen direnç oranlarından daha düşüktü. Bunun olası nedenleri; çalışmamızda izole edilen MRSA ve MSSA suş sayısının literetürde bildirilen oranlara göre daha az olması, hastaların daha önceden mupirosin, fusidik asit kullanmamış olması olabilir. Hemodiyaliz hastalarında MRSA nazal taşıyıcılığı oranını düşük saptamamızın olası nedenleri ise; hemodiyaliz ünitemizin hastaneden ayrı bir binada yer alması, hastalarda MRSA nazal taşıyıcılığı açısından risk faktörlerinin (son 6 ay içinde antibiyotik kullanımı, son bir yıl içerisinde hastanede yatış) düşük oranda saptanmamız ve hemodiyaliz ünitemizde enfeksiyon kontrol önlemlerinin titizlikle uygulanması olabilir. Sonuç olarak, hemodiyaliz hastalarında S. aureus nazal taşıyıcılığı oranlarının belirlenmesi nazal taşıyıcılığın eradikasyonunun uygulanacağı hastaları belirlemek için gereklidir. Hemodiyaliz hastalarında nazal taşıyıcılığın eradikasyonu planlandığında ise izole edilen suşların antibiyotik duyarlılıklarının saptanmasının eradikasyon başarısını artıracağı görüşündeyiz. Kaynaklar 1. Kluytsmans J, Belkum AV, Verburg H. Nasal carriage of Staphylococcus aureus. Epidemiology, underlying mecanisms, and associated risks. Clin Microbiol Rev. 1997; 10(3): Çetinkaya Y, Ünal S. Stafilokokal taşıyıcılık: Önemi ve tedavisi. Hastane İnfeksiyonları Dergisi 1999; 3(1): Kurutepe S, Ecemiş T, Sürücüoğlu S, Kürşat S, Özbakkaloğlu B. Hemodiyaliz hastalarında Staphylococcus aureus burun taşıyıcılığı ve suşların antibiyotik direnci. ANKEM Derg 2005; 19(2): Şencan İ, Kaya D, Çatakoğlu N, Şahin İ, Bahtiyar Z, Yıldırım M. Hemodiyaliz hastalarında burunda metisiline dirençli Staphylococcus aureus taşıyıcılığı. İnfeksiyon Dergisi 2003; 17(1): Eiff CV, Becker K, Machka K, Stammer H, Peters G. Nasal carriage as a source of Staphylococcus aureus bacteremia. N Eng J Med 2001; 344: Cesur S. Topikal antibiyotikler ve klinik kullanımları. Mikrobiyol Bult. 2002; 36 (3-4): Boelart JR. Staphylococcus aureus infection in haemodialysis patients. Mupirocin as a topical strategy against nasal carriage: Review. J chemother 1994;6(1): Parras F, Guerrero MC, Bouza E, Blazouez MJ, Moreno S, Menarguez MC, Cercenado E. Comperative study of mupirocin and oral co-trimoxazole plus topical fusidic acid in eradication of nasal carriage of methicillin-resistant Staphylococcus aureus. Antimicrobial Agents and Chemotherapy. 1995; 39 (1): Den Heijer CD, Van Bijnen EM, Paget WJ, Stobberingh EE. Fusidic acid resistance in Staphylococcus aureus nasal carriage strains in European countries. Future Microbiol. 2014; 9 (6): Clinical and Laboratory Standarts Institute (CLSI). Methods for dilution antimicrobial susceptibility tests for bacteria that grow aerobically; Approved Standard. 8th ed, M07-A8. Wayne PA: CLSI, Gebreselasie HM, Lo Priore E, Marchall J. Effectiveness of methicillin-resistant Staphylococcus aureus decolonization in longterm haemodialysis patients: a systematic review and metaanalysis. J Hosp Infect 2015; 91 (3): Diawara I, Bekhti K, Elhabchi D, Saile R, Elmdaghri N, et al. Staphylococcus aureus nasal carriage in hemodialysis centers of Fez, Morocco.Iran J Microbiol 2014; 6(3): Maamoun HA, Soliman AR, El Sherif R. Carriage of Staphylococcus aureus in the nose of patients on regular dialysis treatment using hemodialysis catheters. Hemodial Int. 2011; 15(4): Abad CL, Pulia MS, Safdar N. Does the nose know? An update on MRSA decolonisation strategies. Current Infect Dis Rep. 2013; 15(6): Laupland KB, Conly JM. Treatment of Staphylococcus aureus colonisation and prophylaxis for infection with topical intranasal mupirocin: An evidence-based review. Clin Infect Dis 2003; 37 (7): Lederer SR, Riedelsdorf G, SchifflH.Nasal carriage of meticillin resistant Staphylococcus aureus: the prevalence, patients at risk and the effect of elimination on outcomes among outclinic haemodialysis patients. Eur J Med Res. 2007; 12(7): ORTADOGU MEDICAL JOURNAL 8 (4): , 2016

11 Ayaktan takip edilen hemodiyaliz hastalarında Staphylococcus aureus nazal taşıyıcılığı oranları ve izole edilen suşların mupirosin, fusidik asit, trimetoprim-sulfametoksazol duyarlılıkları 17. Tashakori M, Moghadam FM, Ziasheikholeslami N, Jafarpour P, Behsoun M, Hadavi M, Gomreei M. Staphylococcus aureus nasal carriage and patterns of antibiotic resistance in bacterial isolates from patients and staff in a dialysis center of Southeast Iran. Iranian J Microbiol. 2014; 6(2): Oumokhtar B, Elazhari M, Timinouni M, Bendahhou K, Bennani B, MahmoudM, et al. Staphylococcus aureus nasal carriage in Moraccan dialysis center and isolates chacracterization. Hemodialysis International; 2013;17(4): Wang CY, Wu VC, Wang WJ, Lin YF, Lin YH, Chen YM, et al. Risk factors for nasal carriage of methicillin-resistant Staphylococcus aureus among patients with end-stage renal disease intaiwan. J Formos Med Assoc. 2012; 111(1): Schmid H, Romanos A, Schiffl H, Lederer SR. Persistent nasal methicillin resistant Staphylococcus aureus carriage in hemodialysis outpatients: a predictor of worse outcome. BMC Neprol 2013; 14: Çelik G, Gülcan A. Hemodiyaliz tedavisi alan hastalarda nazal Staphylococcus aureus taşıyıcılığı ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi. Türk Mikrobiyol Cem Derg 2010; 40(2): Kanadalı A, Altoparlak Ü, Pirimoğlu S. Hemodiyaliz hastalarında nazal Staphylococcus aureus taşıyıcılığı ve suşların antibiyotik duyarlılığı. ANKEM Derg 2002; 16(4): Çifci A, Erol ÖÖ, Kaya Ç, Ergen E, Cesur S. Hemodiyaliz hastalarında MRSA burun taşıyıcılığı ve VRE rektal taşıyıcılığı oranlarının belirlenmesi. Ortadoğu Tıp Dergisi 2013; 5(3): Gündüz T, Akgül S, Yılmaz S. Hemodiyaliz hastalarında ve çalışanlarında nazal Staphylococcus aureus taşıyıcılığı. Kocatepe Tıp Dergisi 2005; 6(1): Moghadam SO, Pourmand MR, Davoodabadi A. The detection of mupirocin resistance and nasal carriage of methicillin resistant Staphylococcus aureus among healthcare workers at university hospital of Tharan, Iran. Iran J Public Health 2015; 44(3): Yukti Sharma, Sanjay Jain, Harshvardhan Singh, and Vasudha Govil. Staphylococcus aureus: Screening for Nasal Carriers in a Community Setting with Special Reference to MRSA. Scientifica Volume 2014 (2014), Article ID , org/ /2014/ Jan Kluytmans, Alex Van Belkum, And Henrı Verbrugh. Nasal carriage of Staphylococcus aureus: Epidemiology, underlying mechanisms, and associated risks. Clinical Microbiology Reviews,1997, p Alicia I. Hidron, Ekaterina V. Kourbatova, J. Sue Halvosa, Bianca J. Terrell, Linda K. McDougal, Fred C. Tenover, et al. Risk Factors for Colonization with Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus (MRSA) in Patients Admitted to an Urban Hospital: Emergence of Community-Associated MRSA Nasal Carriage. Clin Infect Dis. (2005) 41 (2): Sorumlu Yazar: Salih CESUR, Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Ulucanlar cad., Altındağ-Ankara, Türkiye scesur89@yahoo.com ORTADOĞU TIP DERGİSİ 8 (4):

12 o rijinal makale The prevalence of anti-cyclic citrullinated peptide (anti-ccp) antibodies in patients with thyroid autoimmunity Tiroid otoimmünitesi olan hastalarda anti-siklik sitrülinlenmiş peptit (a[nti-ccp) antikor yaygınlığı Ahmet Omma 1, Sevinç Can Sandıkçı 1, Tülay Omma 2, Yaşar Karaaslan 3 1 Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Romatoloji Kliniği, Ankara, Türkiye 2 Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Kliniği, Ankara, Türkiye 3 Hitit Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çorum, Türkiye Geliş Tarihi: Kabul Tarihi: Abstract Aim: Anti-cyclic citrullinated peptide (anti-ccp) antibodies are one of the diagnostic markers of rheumatoid arthritis (RA), but can also be found in other diseases such as systemic lupus erythematosus, primary Sjogren s syndrome. So far, there has been no data available which identified prevalence of anti-ccp in patients with thyroid autoimmunity (TA). We aimed to identify anti-ccp prevalence in adult patients with TA. Material and Methods: We reviewed retrospectively medical records of 1282 patients including TPO-Ab, TRAb, rheumatoid factor (RF), anti-ccp antibodies in the computer database between the dates of January 2010 and October TA diagnosis was made if thyroid autoantibodies were higher than the upper limit of normal. Anti-CCP and RF positivity were considered if the values exceeded the upper limit of normal. Patients with or without TA were compared in terms of the prevalence of anti-ccp antibodies. Results:In group with TA, TPO-Ab, TRAb, CCP, and RF were detected in 332 (99%), 7 (2%), 44 (13%), and 78 (23%) patients respectively. In group without TA, CCP was detected in 70 patients (7.4%), and RF was detected in 378 (20%) patients. The positive rates of anti-ccp were significantly higher in patients with TA than the patients without TA (13% vs.7.4%, p<0.001). However, there was no difference in RF positivity between the groups. Conclusion: Our study indicates an increased prevalence of anti-ccp antibodies in patients with TA. It is suggested that anti-ccp antibodies can also be shown in patients with TAin addition to RA. Keywords: Thyroid autoimmunity, anti-cyclic citrullinated peptide antibodies, rheumatoid factor 182 ORTADOGU MEDICAL JOURNAL 8 (4): , 2016 doi /otd

13 The prevalence of anti-cyclic citrullinated peptide (anti-ccp) antibodies in patients with thyroid autoimmunity Öz Amaç: Anti-CCP antikorları romatoid artritin (RA) tanı koydurucu belirteçlerinden bir tanesi olmakla birlikte sistemik lupus eritematozus (SLE), primer Sjögren sendromu (pss) gibi diğer hastalıklarda da saptanabilmektedir. Yetişkinlerde tiroid otoimmünitesi (TO) ve anti-ccp pozitifliğiyle ilgili günümüze kadar herhangi bir veri yayınlanmamıştır. Biz bu çalışmada yetişkin TO olan hastalarda anti-ccp pozitifliği yaygınlığını saptamayı amaçladık. Yöntem ve Gereçler: Ocak 2010-Ekim 2014 tarihleri arasında anti-ccp, RF ve anti-tiroid peroksidoz (anti-tpo) ve/veya TSH reseptör antikoru (TRAb) istenen 1282 hastanın kayıtları tıbbi kayıt sisteminden retrospektif olarak incelendi. TO, tanısı tiroid otoantikorlarının normal değerlerinin üst sınırının üzerinde saptanması ile kondu. RF ve anti-ccp pozitifliği değerler normal aralığın üzerinde olduğu zaman düşünüldü. Bulgular: TO olan grupta,tpo-ab, TRAb, CCP ve RF pozitifliği sırasıyla 332 (%99), 7 (%2), 44 (%13), ve 78 (%23) olarak saptandı. TO olmayan grupta 70 kişide Anti-CCP pozitifliği (%7.4) ve 378 kişide RF pozitifliği (%20) saptandı. Anti-CCP pozitiflik oranı TO olan grupta TO olmayan gruba göre anlamlı olarak daha yüksek saptandı (%13 vs.%7.4, p<0.001). Ancak RF pozitifliği yönünden gruplar arasında anlamlı olarak fark yoktu. Sonuç: Bizim çalışmamız TO olan hastalarda anti-ccp prevalansının arttığını göstermiştir. Bu da bize Anti-CCP antikorlarının RA ya ek olarak TO olanlarda da görülebileceğini düşündürür. Anahtar Kelimeler: Tiroid otoimmünitesi, anti-siklik sitrülinlenmiş peptid antikorları, romatoid faktör Introduction Anti-cyclic citrullinated peptide (anti-ccp) antibodies are a marker for the diagnosis of rheumatoid arthritis (RA) [1]. The specificity of the anti-ccp antibody in the diagnosis of RA has been reported to be about 95 %. Anti- CCP positivity can also be found in several autoimmune diseases including systemic lupus erythematosus (SLE), systemic sclerosis (SSc), primary Sjögren's syndrome (pss) [2-4], and they can be detected many years before RA onset [5]. Autoimmune thyroid diseases (AITD) result from a dysregulation of the immune system leading to an immune attack on the thyroid. AITD are T cell-mediated organ-specific autoimmune disorders. Graves disease (GD) and Hashimoto thyroiditis (HT) are the major forms of AITD. The predominant autoantibody produced in GD is directed against the thyrotropin (TSH) receptor [6], while the main autoantibodies produced in up to 90% of HT patients are the antithyroid peroxidase antibody (TPOAb) and the antithyroglobulin antibody (TgAb). Although specific antibodies for AITD [TPOAb, TgAb, TRAb (thyrotropin receptor antibody)], they have been reported in many patients with other organ specific, or systemic autoimmune disorders (Sjögren's syndrome, rheumatoid arthritis, systemic lupus erythematosus, systemic sclerosis, cryoglobulinemia, sarcoidosis, psoriatic arthritis) [7]. To the best of our knowledge, no study has investigated the prevalence of anti-ccp antibodies in adults with TA to date. The present study aimed to determine the prevalence of anti-ccp antibodies in patients with TA. Patients and Methods In this retrospective study, results of investigations were carried out between January 2010 and October 2014 including thyroid peroxidase antibody (TPOAb) ), TSHreceptor antibody (TRAb), rheumatoid factor (RF), anti- CCP antibodies were obtained from computer database of Ankara Numune Training and Research Hospital (Ankara, Turkey) patients were included in the study. TPOAb, TRAb, RF and anti-ccp antibodies were determined by immunoenzymatic method, radioimmunoassay, immunoturbidimetric method and enzyme immunoassay, respectively. TA diagnosis was made if thyroid autoantibodies were higher than the upper limit of normal (ULN) ([TPOAb nr<34 IU/mL] and/or [TRAb nr<8 U/L]). Anti-CCP and RF positivity were considered if the values exceeded the upper limit of normal (ULN<5 RU /ml) and (ULN<14 IU/mL), respectively. Patients with or without TA were compared in terms of the prevalence of anti-ccp antibodies by chi-square test, and the gender distrubution in both groups, RF and anti- CCP positivity in between sexes were analyzed by chisquare test. The avarege of age was compared by student t test. Student s t test was used to study the associations of patient characteristics for continuous variables. Statistical analysis was performed on SPSS (PAWS Statictics) version 18 was used for analysis. A value of p<0.05 was considered statistically significant. ORTADOĞU TIP DERGİSİ 8 (4): ,

14 The prevalence of anti-cyclic citrullinated peptide (anti-ccp) antibodies in patients with thyroid autoimmunity Results Demographic and laboratory characteristics of with TA and without TA patients are given in Table 1. No difference was determined in age between the groups [50±19 (15-93) vs. 50±15 (17-96) years with TA and without TA, respectively]. In TA group, TPOAb, TRAb, anti-ccp, and RF were detected in 332 (98.8%), 7 (2%), 44 (13%) and 78 (23%) patients in the same order. In group without TA, anti-ccp was detected in 70 patients (7.4%), and RF was detected in 378 patients (20%). The positive rates of anti-ccp were significantly higher in patients with TA than the patients without TA (13% vs. 7.4%, p<0.001). However, there was no difference in RF positivity between the groups. Among the correlations, TPOAb, RF and anti-ccp are demonstrated in Table 2. In the overall patient evaluation, the significant correlation was determined between anti-ccp with RF and TPOAb (r=0.35, p<0.001 vs. r=0.27, p=0.01, respectively). No correlation was determined between TRAb with anti-ccp and RF. There was no difference in gender in terms of anti- CCP and TRAb positivity. While anti-tpo positivity was significantly higher in women compared to men (27% vs. 19.2%, p=0.02), RF positivity was detected higher in men (28.9% vs. 20.4%, p=0.04). Table 1: Demographic and laboratory characteristics of TA and non-ta patients Age at entry, years, Mean ± SD, range Sex With TA (n=336) Without TA (n=946) p value 50±19 (15-93) 50±15 (17-96) 0.63 Females, n (%) 301 (90) 804 (85) 0.03 Males, n (%) 35 (10) 142 (15) TPOAb positivity, n (%) 332 (98.8) - TRAb positivity, n (%) 7 (2) - Anti-CCP positivity, n (%) 44 (13) 70 (7.4) RF positivity, n (%) 78 (23) 190 (20) 0.56 TA, thyroid autoimmunity; TPOAb, thyroid peroxidase autoantibody; TRAb, TSH receptor antibody; Anti-CCP, anti-cyclic citrullinated peptide antibodies; RF, rheumatoid factor Table 2: The correlations between TPOAb and anti-ccp antibodies TPOAb Anti-CCP RF TPOAb - r=0.27, p=0.01 NS Anti-CCP r=0.27, p= r=0.35, p<0.001 TPOAb, thyroid peroxidase autoantibody; Anti-CCP, anti-cyclic citrullinated peptide antibodies; RF, rheumatoid factor; NS, nonsignificant Discussion Anti-CCP antibodies is a widely used serological markers in the diagnosis of RA [1]. It can be detected positive in up to 90% in the RA patients. It gives information about the prognosis of the diseases like the diagnosis. Anti-CCP positive RA patients are more erosive than negative ones. These antibodies can be detected positive in serum before years of development RA [5]. Clinically manifested by polyarthritis, anti-ccp positivity and longer than 6 weeks can be classified as RA according to 2010 ACR/ EULAR classification criteria for RA [8]. Anti-CCP positivity can also be found several autoimmune diseases including systemic lupus erythematosus (SLE), systemic sclerosis (SSc), primary Sjögren's syndrome (pss) (2-4). TA is characterized by the formation of thyroid autoantibodies. Thyroid autoantibodies, indicators for the diagnosis of autoimmune thyroid disease, were found in 3-9% of the general population, with the prevalence increasing markedly in women above the age of 45 years [9]. While in the studies, RF and ANA were detected higher in autoimmune thyroid disease group than the healthy population,several studies have been published reporting high prevalence of thyroid autoantibodies in patients with RA [10]. The prevalence of antinuclear antibodies in children with thyroid autoimmunity was investigated by Segni et al. and the correlation wasn't detected between thyroid autoimmunity and anti CCP positivity [11]. However, until now there has been no data available which identified prevalence of anti-ccp in patients with thyroid autoimmunity. In our study, anti CCP positivity was significantly higher in TA group than the others. there was no significantly difference for RF. At the same time there was a significant correlation between anti CCP and RF, but there was no correlation between TPOAb with anti- CCP in all patients. Autoimmunity plays a crucial role in the etiology of RA, an association between this disorder and thyroid autoimmunity may exist. Some autoantibodies against spesific non- thyroid antigens has been described in patients with AITD, such as ANA. ANA positivity varies from 9%-35%. thyroid autoantibodies have been described in patients with rheumatologic diseases. AITD is associated with RA due to similar immunological mechanisms and genetic susceptibility [12]. The assosiciation presence of the HLA DR3 and DR4 antigens with RA and Hashimato have been evidenced by some authors [13,14]. A study that was designed ANA in children with thyroid autoimmunity. ANA positivity was found 71%, anti-ena was found 4.3%, anti-dsdna antibodies were found in 1.1%, RF was detectable in 3.2%, and anti-ccp were found in none in adults [15]. 184 ORTADOGU MEDICAL JOURNAL 8 (4): , 2016

15 The prevalence of anti-cyclic citrullinated peptide (anti-ccp) antibodies in patients with thyroid autoimmunity In conclusion, our study indicates an increased prevalence of anti-ccp antibodies in patients with TA and it suggests that anti-ccp antibodies can also be shown in TA in addition to RA. This study completely was obtained from patient medical records, therefore it does not reflect real population. Prospective larger studies for evaluating anti- CCP prevalence in patients with TA are still warranted. Conflict of interest The authors report no conflict of interest. References 1. Schellekens GA, Visser H, de Jong BA, et al. The diagnostic properties of rheumatoid arthritis antibodies recognizing a cyclic citrullinated peptide. Arthritis Rheum Jan;43(1): Kakumanu P, Sobel ES, Narain S, et al. Citrulline dependence of anti-cyclic citrullinated peptide antibodies in systemic lupus erythematosus as a marker of deforming/erosive arthritis. J Rheumatol Dec;36(12): Ingegnoli F, Galbiati V, Zeni S, et al. Use of antibodies recognizing cyclic citrullinated peptide in the differentialdiagnosis of joint involvement in systemic sclerosis. Clin Rheumatol Apr;26(4): Gottenberg JE, Mignot S, Nicaise-Rolland P, et al. Prevalence of anticyclic citrullinated peptide and anti-keratin antibodies in patients with primary Sjögren s syndrome. Ann Rheum Dis Jan;64(1): Lee AN, Beck CE, Hall M. Rheumatoid factor and anti-ccp antibodies in rheumatoid arthritis: a review. Clin Lab Sci. 2008; 21 (1): Rapoport B, Chazenbalk GD, Jaume JC, McLachlan SM. The thyrotropin (TSH) receptor: interaction with TSH and autoantibodies. Endocr Rev 19: Punzi L, Betterle C. Chronic autoimmune thyroiditis and rheumatic manifestations. Joint Bone Spine 2004; 71(4): Aletaha D, Neogi T, Silman AJ, Funovits J, Felson DT, Bingham COIII, et al rheumatoid arthritis classification criteria: an American College of Rheumatology/ European League Against Rheumatism collaborative initiative. Ann Rheum Dis 2010;69(9): McLeod DS, Cooper DS. The incidence and prevalence of thyroid autoimmunity. Endocrine 2012;42: El-Sherif WT, El Gendi SS, Ashmawy MM, Ahmed HM, Salama MM. Thyroid disorders and autoantibodies in systemic lupus erythematosus and rheumatoid arthritis patients. Egypt J Immunol 2004; 11(2): Segni M, Pucarelli I, Truglia S, Turriziani I, Serafinelli C, Conti F. High Prevalence of Antinuclear Antibodies in Children with Thyroid Autoimmunity. J Immunol Res. 2014: Benhatchi K, Jochmanová I, Habalová V, et al. CTLA4 exon1 A49G polymorphism in Slovak patients with rheumatoid arthritis and Hashimoto thyroiditis-results and the review of literature. Clin Rheumatol. 2011; 30: Eberhard BA, Laxer RM, Eddy AA, Silverman ED. Presence of thyroid abnormalities in children with systemic lupus erythematosus. J Pediatr. 1991; 119(2): Punzi L, Schiavon F, Ramonda R, Cavasin F, Ruffatti A, Todesco S. Antithyroid antibody in synovial fluid as a revealing feature of seronegative autoimmune thyroiditis. Clin Rheumatol 1991; 10(2): Segni M, Pucarelli I, Truglia S, Turriziani I, Serafinelli C, Conti F. High Prevalence of Antinuclear Antibodies in Children with Thyroid Autoimmunity. J Immunol Res. 2014;2014: Corresponding Author: Dr. Ahmet Omma Adress: Ankara Numune Training and Research Hospital, Department of Rheumatology, Ankara-TÜRKİYE ahmetomma@hotmail.com ORTADOĞU TIP DERGİSİ 8 (4): ,

16 o rijinal makale HBV-DNA, HCV-RNA ve HDV-RNA birlikteliğinin değerlendirilmesi: 2 yıllık retrospektif çalışma Evaluation of HBV-DNA, HCV-RNA and HDV-RNA co-existance: 2-Years retrospective study Sadık Akgün¹, Hakan Sezgin Sayıner², Gülnur Tarhan¹, İlkay Akgün³ ¹Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Adıyaman ²Adıyaman Üniversitesi Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Adıyaman ³Adıyaman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Yoğun Bakım Ünitesi, Adıyaman Geliş Tarihi: Kabul Tarihi: Öz Amaç: Bu çalışmada, ilimizde kronik viral hepatit tanılı hastalarda HBV-DNA, HCV-RNA ve HDV-RNA pozitifliğinin araştırılması ve elde edilen pozitif sonuçların birlikteliğinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma tarihleri arasında Adıyaman İli, Adıyaman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilen 4442 hasta serum örneğinde yapıldı. HBV-DNA, HCV-RNA ve HDV-RNA (Fluorion HBV-QNP 2.0, HCV-QNP 2.1 ve HDV-QLP 1.0 Real-Time PCR Kiti, İontek), kalitatif ve kantitatif analiz kitleri kullanılarak elde edilen sonuçlar retrospektif olarak incelendi. İstatistiksel analiz SPSS 'da Kolmogorov Smirnov testi ve Ki-kare analizi ile yapıldı. Bulgular: ELISA sonuçlarına göre, HBsAg pozitif örneklerden, HBV-DNA çalışılan 3902 örneğin 2145(55%) i HBV-DNA pozitif, anti-hcv pozitif örneklerden HCV-RNA çalışılan 540 örneğin 81(%15) inde HCV-RNA pozitif, HDV-RNA çalışılan 140 örneğin 13(%9.3) ünde HDV-RNA pozitif saptandı. HBV-DNA ve HCV-RNA birlikte pozitifliği olan hasta sayısı iki, HBV-DNA ve HDV-RNA birlikte pozitifliği olan hasta sayısı dört, üçlü enfeksiyona ise (HBV-DNA, HCV-RNA ve HDV-RNA birlikteliğine) rastlanmadı. Anahtar Kelimeler: HBV-DNA, HCV-RNA, HDV-RNA, hepatit, ko-enfeksiyon Abstract Aim: The aim of this study was to evaluate positivities of HBV-DNA, HCV-RNA and HDV-RNA on patients with diagnostic of chronic viral hepatitis, in our province, and to determine of togetherness of these results obtained from tests. Methods: This study was done with 4442 serum samples submitted to Microbiology laboratory of Adiyaman University Education and Training Hospital between years. HBV-DNA, HCV-RNA and HDV-RNA (Fluorion, Iontek), the results obtained using qualitative and quantitative analysis kits were analyzed retrospectively. Statistical analysis was performed with SPSS using by Kolmogorov-Smirnov test and chi-square analysis. Results: In this study, 2145(%55) of 3902 samples applied HBV-DNA from HBsAg positive patients samples, according to the results of ELISA test, were detected in HBV-DNA test, as positive. Eighty one (%15) of 540 samples from patient specimens found positive for anti-hcv by ELISA were detected in HCV-RNA test, as positive. Thirteen of 140 samples (% 9.3) applied HDV-RNA test were detected as positive. Conclusions: In the study two samples were found to be positive for both HBV-DNA and HCV-RNA, four sera was found to be positive for both HBV-DNA and HDV-RNA while no sample was found to be positive for all three infections (HBV- DNA, HCV-RNA ve HDV-RNA). Key words: HBV-DNA, HCV-RNA, HDV-RNA, hepatitis, co-infection 186 ORTADOGU MEDICAL JOURNAL 8 (4): , 2016 doi /otd

17 HBV-DNA, HCV-RNA ve HDV-RNA birlikteliğinin değerlendirilmesi: 2 yıllık retrospektif çalışma Giriş Hepatit, tüm hepatositleri etkileyen ve hepatoselüler nekrozla kendini gösteren karaciğerin iltihabi hastalığıdır [1]. Kronik hepatit morfolojisi, başta Hepatit B virüsü (HBV) olmak üzere, Hepatit C virüsü (HCV), Hepatit D virüsü (HDV), otoimmünite, kronik kolestatik hastalıklar ve bazı ilaçlar çeşitli etiyolojilerle oluşabilmektedir [1,2]. Karaciğer hastalıklarına sebep olan faktörler içinde viral hepatitler oluşturdukları hastalık ve sonuçları açısından hem ülkemizde hem de dünya ülkeleri açısından büyük öneme sahip olan ajanlardır [2,3]. Hepatite neden olan virüsler içinde oluşturdukları hastalıkların ciddiyeti açısından HBV, HCV ve HDV ayrı bir öneme sahiptir. Bu virüslerin oluşturduğu enfeksiyon asemptomatik enfeksiyondan hepatosellüler karsinomaya kadar ilerleyebilmektedir [3-6]. Her ne kadar HBV, HCV ve HDV kronik enfeksiyona sebep olsa da HBV nin oluşturduğu kronik enfeksiyon tüm dünyada daha fazla rastlandığı için önemli bir sağlık sorunu olmaya devam etmektedir. Tüm dünyada yaklaşık iki milyar kişinin HBV ile temas ettiği ve yaklaşık 600 milyon kişinin HBV taşıyıcısı olduğu ve bunların da yaklaşık %10 unda kronik HBV enfeksiyonu geliştiği tahmin edilmektedir [2,7-12]. Ülkemizde HBV taşıyıcılığı %4 13 oranında olup; orta endemik bölgeler sınıfında yer almaktadır. Bu oran yaklaşık beş milyon kişinin HBV ile enfekte olduğunu göstermektedir [13]. HCV enfeksiyonu da tüm dünyada yaygın ve önemli bir sağlık sorunudur. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) verilerine göre HCV enfeksiyonunun prevalansı %3 tür ve tüm dünyada yaklaşık 210 milyon insanı etkilemektedir. Ülkemizdeki HCV prevalansı % 0,3 1,8 arasında olup yaklasık 600 bin insanımızı ilgilendirmektedir [13,14]. Defektif bir RNA virüsü olan Hepatit D virüs (HDV) ise tek başına gerek doku kültürleri gerekse insanlarda enfeksiyona neden olmadığı ve klinik bulgulara yol açmadığı bilinmektedir. Enfeksiyon oluşturabilmesi, replikasyonu ve ekspresyonu için HBV nin yardımı gereklidir [15]. Dünyada HBV taşıyan yaklaşık on milyondan fazla kişinin HDV ile enfekte olduğu bildirilmektedir [16]. HDV enfeksiyonu açısından ülkemiz orta endemik bölgede yer alan ülkeler grubundadır [13]. Üç virüsün (Hepatit B, C ve D), aynı hastada birlikte görülmesine olayına paket enfeksiyon da denilmektedir [17]. Bu virüslerin bulaşması; enfekte kişi ile cinsel temas, kan transfüzyonu, kontamine şırıngalar ile enjeksiyon, dövme aletleri, anneden bebeğine, ve uyuşturucu kullanıcılarında iğne paylaşımı gibi yollarla olmaktadır [18,19]. Bu çalışmada; Ağustos 2013 ile Ağustos 2015 tarihleri arasında çeşitli kliniklerden Real Time PCR yöntemi ile istemi yapılan HBV, HCV ve HDV sonuçlarının takibinde ve hastaların tedaviye olan yanıtının izlenmesinde önemli yer tutan HBV-DNA, HCV-RNA ve HDV-RNA testi sonuçlarının irdelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem Çalışmamızda, Ağustos 2013 ile Ağustos 2015 tarihleri arasında Adıyaman İli Adıyaman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Mikrobiyoloji laboratuvarına çeşitli poliklinik ve servislerden gönderilen yaş aralığı yaş olan toplam 4442 kişiden alınan serum örneklerinde HBsAg (ARCHITECT i2000 SR cihazı ve HBsAg Qualitative II Reagent kit, Abbott) ve anti-hbs (ARCHITECT i2000 SR cihazı, Anti-HBs Reagent kit, Abbott) antikoru araştırıldı. HBsAg pozitif saptanan 3902 kişide HBV-DNA (fluorion HBV QNP 2.0 Real-Time PCR Kiti ve detection system, iontek) (Zinexts, MagPurix Viral DNA Extraction Kiti,Taiwan) yöntemi ile kantitatif olarak değerlendirildi. HBV-DNA pozitif bulunan toplam 140 kişinin serum örneklerinde HDV-RNA (fluorion HDV QLP 1.0 Real-Time PCR Kiti) (Zinexts, MagPurix Viral RNA Extraction Kiti,Taiwan) serumda kalitatif olarak çalışıldı. Klinik istemli 540 kişide HCV-RNA (fluorion HCV QNP 2.1 Real-Time PCR Kiti, Iontek) (Zinexts, MagPurix Viral RNA Extraction Kiti,Taiwan) kantitatif olarak üretici firmanın önerilerine göre çalışıldı. HBV- DNA tespiti için saptama sınırı: 6 IU/ml, lineer aralığı; 1,7-1x108 IU/ml iken HCV-RNA için: 8.8 IU/ml, lineer aralığı; 25-3,91x108 arasında olup, HBV-DNA ve HCV-RNA için 10 IU/ml ve üst değerler pozitif kabul edildi. İstatistiksel analiz SPSS programında sayısal değerlerinin normal dağılıma uygunluk kontrolünde Kolmogorov Smirnov testi, kategorik değişkenler arasındaki ilişkiler ki-kare analizi ile test edildi. Bulgular Çalışmada HBsAg pozitifliği saptan toplam 3902 hastanın 2145 inde HBV-DNA pozitifti. HBV-DNA testi uygulanan hastaların 229 u (%58,7) erkek, 1611 i (%41,3) kadındı. Hastaların genel yaş ortalaması 39,9 (en küçük 10, en büyük 97) olarak bulundu. Toplam 3902 hastanın 2145 inde (%54,97) HBV-DNA pozitifti. HBV-DNA testi çalışılan örneklerde test sonucunun 1757 si (%45) kopya/ml aralığında, 1422 si (%36,4) kopya/ml aralığında, 438 i (%11,2) kopya/ml aralığında, 246 sı (%6,3) 107 üzeri kopya/ml olarak saptandı. HBV-DNA pozitifliği saptanan 2145 örnekte yaş ve cinsiyet bakımından istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmedi (p=0.824), (Tablo I). ORTADOĞU TIP DERGİSİ 8 (4): ,