Aşağıların Aşağısı-3 09 Şaban 1435 / 07 Haziran 2014

Transkript

1 Yılmaz Dündar 43 Aşağıların Aşağısı-3 09 Şaban 1435 / 07 Haziran 2014 ĞILL'İN HAKİMİYETİ DȗniHİ algı sonucu ürettiği zann'larla "müstakilen varım ve muhtarım" diyen MÜTEKEBBİR insanın temel özelliklerinden bir diğeri de Efendimiz (SAV) in insanlığa/insanlara duyurduğu Allah tan, Allah a "La ilahe illallah" diyerek inananlardan, İndillah'taki diyn olan İslam'dan ve bütün bunları hatırlatacak her türlü şeyden nefret etmesidir. Dȗnillah algıda olan insan o algıyı benimsemişse, o algıyı hayat tarzı yapmışsa hayatında belki bir başka şeye o kadar kuvvetli inanmaz. DuniHİ algı sonucu ürettiği zann'lara bu kadar kuvvetli inanarak, onları bu kadar kuvvetli savunarak Allah tan nefret eder, Allah ın özellikle İhlas Suresi'nde anlatılan özelliklerinden nefret eder. "La ilahe illallah" diyerek İslam'a yaklaşanlardan nefret eder. İslam Dini'nin sisteminden, anlattıklarından nefret eder. Öyle nefret eder ki, bunları hatırlatacak şeylerden de nefret eder. Ona bir şey bunları hatırlatıyorsa, bir insandaki bir hal, bir özellik ona Allah'ı hatırlatıyorsa, o insanı tanısın tanımasın nefret eder. Engelleyemez, bu nefretini engelleyemez; Dȗnillah algıdan ve onu hayat tarzı yapmışsa onun getirdiği bu nefretten kurtulamaz. Bu nefreti Kur an daha geniş manada "ĞILL" olarak isimlendirmiştir. Allah vahidiyeti ile zikredildiğinde ahirete iman etmeyen kimselerin kalbleri tiksinir. O'ndan başkası zikredildiğinde ise hemen müjdelenmiş gibi yüzleri güler. (Zümer-45). Sahibi söylüyor. Ve dikkat ederseniz bu ayet "Allah zikredildiğinde" demiyor. Allah vahidiyeti ile zikredildiğinde! Yani: Dȗnillah algı yoktur, inanacağınız gerçek "Billahi kapsamında bir iman"dır diye Allah anlatıldığında ahirete iman etmeyen kimselerin kalbleri tiksinir. Dȗnillah algıdan ve o algıya ait dünyadan birileri gündem olduğunda ise bir anda yüzleri güler, bir anda sevinirler, müjdeleşirler. Hayır! Onlar azgınlık (haddi aşmışlık ve) nefrette direnip durmaktadırlar. (Mülk-21). Kendilerine ayetlerimizi okuyanlara neredeyse saldırıp çullanacaklar... (Hac-72). Dȗnillah algıdakiler ellerinde olmadan böyledirler, onların bu halden kurtuluşları yok; yani ikna ile bundan kurtulamazlar. Eğer bulundukları bir ortamda İslam anlatılmıyorsa dȗnihi algıdaki topluluk ve toplumlar birbiri ile anlaşır. Eğer İslam anlatılıyorsa hemen bu nefret ortaya çıkar, bundan kurtulamazlar. Onlara anlatmakla ikna etmekle bu huyları değişmez. Dȗnillah algıdan kurtulmadıkça, "Amentü Billahi demedikçe bu özellikten, bu işten kurtulamazlar. Dȗnillah algının yapışmış mütemmim cüzü nefrettir; Allah tan nefret edecek! Ayetler öyle söylüyor. Oysa yine Kur an buyurmaktadır ki: İşte böyle! Kim Allah ın Şeair'ine (Allah ın alametlerine, Tevhid'e) ta'zim ederse (saygı gösterir, hürmet ederse) muhakkak ki o, kalblerin takvasındandır. (Hac-32). Esfele Safiliyn özellikli insanın, ahseni takviym özellikli kalbinin etrafını bir kılıf olarak kaplayan ĞILL, ahseni takviym halin insanla ilişkisini keser ve sanki kalb tamamen "ĞILL"miş gibi çalışır. Beyin, Fuad'dan ĞILL emirleri alır, sadrdan ĞILL yayılır. Böylece bu insan, Allah a şükredebilme lütfȗndan mahrum bir zavallı olur. Sizi inşa eden ve sizin için sem', ebsar ve fuadlar oluşturan O dur. Ne kadar az şükrediyorsunuz. (Mülk-23). Bu mekanizmayı İnşirah Suresi'nde geniş ele almıştık, hatırlayacaksınız. Şimdi konumuz harici olarak birkaç cümleyle onu anlamaya çalışalım. Esfele Safiliyn yapıdaki insanı sadrı yönetir, kalbi yönetmez. Sadrın yönetimi kalbte olursa, o sadrı kalb İhlas Suresi doğrultusunda yönetir. Özellikle Lüb aktiflendiği zaman, yani kalbteki Lüb Nuru açıldığı zaman yönetim Kalb'in eline geçer ve işler değişir. Ama başlangıç öyle değildir. Başlangıç Esfele Safiliyn'dir ve yönetim de Sadr'dadır. Sadr kalbi saf dışı etmiştir, onun üzerini Esfele Safiliyn halle kalıp gibi örtüp maskelemiştir. Bu durumda, Esfele Safiliyn yapı

2 44 Aşağıların Aşağısı 09 Şaban 1435 / 07 Haziran 2014 sadra emirler kalbten geliyormuş hissi verdirtir, sadrınız kendisine emir kalbten geliyormuş zanneder. Esfele Safiliyn yapı Dȗnillah algıyla kalbin etrafını kaplayınca sadrın yönetimi nefsin şerri olan Esfele Safiliyn'e geçer ve beyin ondan emir alarak çalışır. Ve Fuad sadrda oluşan şer zann'larla analiz sentez yapar ve o şer zann'lar beyinden fiile dönüşür. Fiiller için analiz yapan Fuad'dır, İnşirah kitapçığından hatırlayacaksınızdır, o doğru eğri ayırmaksızın analiz yapan bir mekanizmadır Fuad'ı bize Kur an öğretiyor, ayetlerde "Size fuadlar verdik" denilen odur. Meallerde onu "gönül" diye çevirmişler, ama o gönül değildir! Fuad Fuad'tır. Onun adı Fuad'tır ve bir işi vardır; duyduğu bilgileri almak ve analiz sentez yapmak. Mülk-23. ayet bunu anlatıyor: Size SEM' verdik; bir şey duyma, işitme ile ilgili tüm şeyleri, teknolojik olanlar dahil verdik. EBSAR verdik; görme, idrak etme yetileriniz var. Ve FUADLAR verdik; kalbinize bütün bunları analiz edip bir sonuca çevirme gücünü verdik. Bütün buna rağmen ne kadar az şükrediyorsunuz, yani işlerden doğru sonuç çıkarmıyorsunuz. Elinizdeki bu sermayeyle doğru sonuç çıkarmıyorsunuz! Ayetten bunu öğreniyoruz! Bunu kim, nasıl yapıyor? Esfele Safiliyn yapı! Kalbin üstünü kaplayarak, onu hasta tutarak, onu çalıştırmayarak yapıyor. Bunu önleyecek şey nedir başlangıçta iman nurudur. İman Nuru kalbte çalışmaya başlayınca sadr iman nuru ile etkilenmeye/sarsılmaya başlar. Sadrın sarsılması, gel-gitler yapması, bu ayrı bir süreçtir, şimdi ona girmiyoruz. Şimdi anlatmaya çalıştığımız şudur: Esfele Safiliyn yapı Dȗnillah algıyla kalbin etrafını sımsıkı kaplayınca yönetim sadra geçer, nihayet kişi o şer zannlar'la yaşar... Dünyaya gelen insan DȗniHİ algıyı sevdiği önemsediği için onunla bir mücadelesi de yoktur. Ondaki Esfele Safiliyn mekanizması bu işi çok rahat yapar. Yönetim sadrdadır, beyne emir Sadr'dan, dȗnihi algı merkezinden gider. Çünkü fuad sadrdan aldığı bilgiye ait sonuçlar üretir. Kalb iman nuru ile kıpırdamaya başladığında fuad şaşırmaya başlar; öyle mi böyle mi? Çünkü hem kalbe ait imani sonuçlar, hem de sadra ait farklı sonuçlar buluyordur. Ama sadr sarsılmaya başlamıştır. Eğer kalbte Lüb Nuru açılırsa Fuad o kadar etkilenir ki, Lüb Nuru'nun etkisi altında kalır. Ve ondan sonra sapmaz bir şekilde artık hep İhlas Suresi'ne uygun sonuç çıkarır, şaşmaz! O zaman Fuad'tan Beyin'e artık bu emirler gider... Ama bu hemen olan bir şey değildir. Çünkü Sadr, Kalb, Fuad ve Lüb Sistemi'nde kalbi ĞILL kuşatmıştır, yani Allah tan ve Sistemi'nden nefret kalbi kaplamıştır. Öyle kaplamıştır ve de kişi o halinin doğruluğuna o kadar kuvvetli inanmıştır ki... Bu öyle kuvvetlidir ki, "Allah a inanıyorum" diyenin imanını bir yere koysak, "inanmıyorum" diyenin o Esfele Safiliyn inancını da bir yere koysak, ikincinin inancı daha kuvvetli çıkar. Esfele Safiliyn bu kadar kuvvetlidir, inandığı şeyin haklılığına ve doğruluğuna böyle kuvvetli inanır. Esfele Safiliyn böyle bir musibettir. Öyle "ufak tefek gayretlerle" ondan hemen kurtulunmaz. O çok ciddi bir mücadeleyi gerektirecek derecede kuvvetlidir. Onun o kuvveti yüzünden Sadr'a ĞILL hakim olur, o sadrdan çıkan herşey ĞILL süzgecinden çıkar; yani Allah'a ve sistemine nefret süzgecinden çıkar. O kişiden hep "Allah'tan nefret elbisesi" giymiş fikirler, yorumlar, bakışlar çıkar. Esfele Safiliyn yapı sadra hakim oldukça bundan kurtuluş yoktur, ikna etmekle, anlatmakla falan onu kurtaramazsınız. Al-u İmran; 119. ayet diyor ki: Siz onu seversiniz ama o sizi sevmez. İmanlı kişi onu sever, anlaşır, bir yerde buluşur. Ama o sizi sevmez. Ondaki bu sadr hakimiyeti nedeniyle, yani sadrına Esfele Safiliyn yapının hakim olması nedeniyle o kişi çok tabidir ki; şükredemez. Çünkü görmesi ve görme ile ilgili bilgi toplaması, işitmesi ve işitme ile ilgili bilgi toplaması hep dȗnihi'dir. Hep bu bilgiler gelince Fuad'dan sürekli dȗnihi algıya ait nefret sonuçları çıkar, beyne o nefretin emirleri gider ve oradan nefret fiilleri çıkar. Bu ĞILL'le o, şükür edemeyen, şükürden mahrum bir insan olur. Dolayısıyla, kalbinde ĞILL bulundukça o insan cennete giremez, dünya hayatında da cennetlik amelde bulunamaz. Biz onların (cennet ashabının) sadrlarında ğıll'den ne varsa söküp attık. (Hicr-47, A'raf-43). Allah onu söküp attığı zaman kurtuluyoruz... Bu ayetlerden anlıyoruz ki, cennette ĞILL'le olunmuyor, Allah onu atıyor. Kulun kalbi o zaman

3 Yılmaz Dündar 45 cennete uygun hale geliyor. Demek ki, Allah tan nefret ettikçe, O'nun sisteminden nefret ettikçe cennet kişiye haramdır. Yaşarken de bu nefret yüzünden o cennete uygun amel yapamaz. Onlardan (Ensar ve Muhacir'den) sonra gelenler, şöyle derler: "Rabbimiz! Bizi ve iman ile bizden öne geçmiş kardeşlerimizi mağfiret et, kalblerimizde iman etmiş olanlar için bir ğıll oluşturma. Rabbimiz! Muhakkak ki; Sen, Raufun Rahiym'sin. (Haşr-10). Haşr Suresi 10. ayetle Rabbimiz, ĞILL'den kurtulmamız için dua ederek kendisinden yardım istememizi istemektedir. ĞILL öyledir ki; "La ilahe illallah" demeyen mütekebbir insan hem MÜTEKEBBİR özellikleri, hem de ĞILL özellikleri noksansız ortaya koyan bir karakterdir. "La ilahe illallah" diyen insanda ise, ĞILL; müslüman kardeşlerine karşı sevgi noksanlığı, çekememezlik gibi davranışlar seviyesine iner. Ancak bunların da kalkması şarttır, yani bu seviyedeki ĞILL'in de temizlenmesi gerekir. Müslümanlar ancak kardeştir, ancak bu kardeşlik dȗnihi vasıflı olursa ĞILL görülebilir, o ilişkilerde söylediğimiz seviyede ĞILL görülebilir. DȗniHİ algı silindikçe ĞILL de silinir. Haşr-10'da öğretilen dua bu sebepten bizim için çok önem taşır. Bütün bu sebeplerden dolayı "müslümanların selamlaşmaları" diğer insanlarınkinden farklı bir mana taşır ve önemli bir duadır. Yani, selamlaşmak dualaşmaktır. Selamlaşmak; DȗniHİ algının ve zann'ların hakim olduğu hayat tarzından kurtulma duasıdır. Bu amaçla Allah tan Selam ismi ile yardım isteriz. Birisine "Selâmün Aleyküm: Allah ın Selamı senin üzerine olsun" dediğimiz zaman ne demek istediğimizi işlediğimiz konu çerçevesindeki cümlelerle söylemek gerekirse, diyoruz ki: Allahım seni dȗnihi algıdan, Allah a karşı mütekebbir olmandan, Allah a karşı kendini şirk koşma algısından Selam isminin yardımıyla kurtarsın. Ve o Selam isminin sana sağlayacağı barışı ve esenliği lütfetsin inşaallah. Böyle dua ediyorsunuz, selamlaşma böyle bir dualaşmadır. "İslam'da Selam" konusu bu yönü ile ele alınmalıdır. Yoksa o, hal hatır sormak, ilişki kurmak, güzel insan gözükmek gibi şeyler sanılır. Değildir! Selam dünya ve ahiret için bu kadar önemli bir duadır. Bu yüzden, onu israf etmeyin: Yani, taşıdıkları ĞILL yüzünden değerini bilmeyenlere, reddedecek olanlara SELAM vermek, o duayı onlarla paylaşmak, onu onlara kullanmak çok sakıncalıdır. Konu ilerlediğinde ayetini göreceğiz, bize "DȗniHİ algıda olanların inançlarına sövmeyiniz" buyruluyor. Çünkü onlar da Allah a söver, bilmeden Allah'a söverler. Bize gösterilen bu hassas davranış öğüdüyle SELAM'a bakacak olursak; onu anlamayanlara, bilmeyenlere "Selâmün Aleyküm" diyerek Allah ın bu güzel kanununu olur olmaz şekilde ortaya koymak doğru olmaz. Çok önemli bir altın gibidir bu... Dünyadaki bir şeyle kıyaslayamayız ama günümüzde değerli bir metal olduğu için söylüyorum, bizim için altın değerinde sayılacak önemli bir duadır SELAM. Siz cebinizdeki beş kuruşu ortaya atmazken selamı ortaya atamazsınız! O hak edenedir, güzel karşılık verenedir, dualaşacak olanadır; o kişiye söylenir. İnşaAllah böyle selamlaşırız. Aksi halde selam verdiğiniz kişi yanlış davranarak Selam'a hakaret ederek Allah a küfretmiş olur, biz de önemli bir yanlışa sebep olmuş oluruz. DȗniHİ algının ve zann'larının hakim olduğu hayat tarzından kurtulma duasıdır bu, bu amaçla Allah tan Selam ismiyle yardım istemektir. "Amentü Billahi" hayat tarzı, yani "Allah ın dışı algısı olmayan" hayat tarzı dünyada da ahirette de SELAM YURDU'dur. Ayetlerimize iman edenler sana geldiklerinde de ki: Selamün aleyküm. (En'am-54). Rableri indinde Darü's Selam (Selam Yurdu) onlarındır. (En'am-127). Dolayısıyla, Amentü Billahi kapsamındaki hayatın bir ismi de Selam Yurdu'dur, o hayat tarzı barış ve esenlik yuvasıdır. Mütekebbir insanın "Selâmün aleyküm" selamlaşmasını niye sevmediğini, nefret ettiğini şimdi anlamışızdır. Çünkü bu nefret de bir ĞILL örneğidir. Mütekebbir insanın bir amacı da, dȗnihi algısı sonucu müstakilen sahip olduğunu zannettiği bir güç ile Tevhid inancını yıkmak istemesidir.

4 46 Aşağıların Aşağısı 09 Şaban 1435 / 07 Haziran 2014 Biz murseliyn'i ancak müjdeleyici ve uyarıcı olarak irsal ettik/ederiz. Kafirler ise Hakk'ı batıla dayanarak ortadan kaldırmak için batıl yolla mücadele verirler. Onlar ayetlerimizi ve uyarıldıkları şeyleri eğlence konusu yapmışlardır. (Kehf-56). Kendilerine ne faydası ne zararı olan, Dȗnillah (algı sonucu müstakilen var zannettikleri) şeylere kulluk yaparlar (taparlar; bu zannlara göre hayat tarzı oluştururlar). İnkarcılar Rablerine karşı uğraşıp durmaktadırlar. (Furkan-55). Ayetlerden kendimize bir ders çıkarmak için, "bizle ilgilidir" deyip ayeti kendi üzerimize almaya gayret ederken dikkat edeceğimiz bir husus da şudur. Örneğin şimdi okuduğumuz ayetlerle ilgili bakacak olursak, bir kişi "ben inkarcı değilim, o halde bu sözler bana değil" derse, ona "inkarcı olmadığını sen söylüyorsun, sen öyle sanıyorsun" deriz: "Belki de uyduruyorsun! Eğer Rabbine karşı açık veya gizli bir mücadelenin içerisindeysen, bu ayete göre sen inkarcısın. Bu yüzden; fikirlerinizi, takdirlerinizi, sevdiklerimizi, her bir şeyimizi incelememiz lazım. Onlar içerisinde Rabbimize karşı açık veya gizli bir mücadele varsa, bu ayete göre biz inkarcıyız demektir. Dolayısıyla, "ben Rabbime ve sisteme karşı bir mücadele içerisinde miyim?" diye, "o hal bende olabilir mi?" diye bir endişeyle kendimizi test etmemiz gerekir. Mütekebbir insanın duyguları artık ĞILL süzgecinden geçer ve ĞILL elbisesi giymemiş bir duygusu ve davranışı kalmaz. Mütekebbir insanın ĞILL süzgecinden çıkan tehlikeli bir duygusu da Hased"liktir. Efendimiz (SAV) buyurmuşlardır ki: "Hasetten kaçınınız; çünkü, ateşin odunları yakıp bitirdiği gibi, haset de güzel işleri, salih amelleri yer bitirir." Diğer bir hadiste ise; "bir insanın kalbinde iman ve haset bir arada bulunamaz." Bir ĞILL ürünü olan Hased dȗnihi algı sonucu bir zann olduğundan, aslında buyrulmaktadır ki; "kalbte dȗnihi algı ile Amentü Billahi bir arada bulunamaz". Kalbte hem "dȗnihi algı" hem de "Amentü Billahi" bir arada bulunamaz. HASED, "müstakilen var ve muhtar" olduğunu zanneden insanın kıskançlık duygularıdır. "Müstakilen varım ve muhtarım" diyenin kıskançlık duyguları... Dolayısıyla bir kişinin idraken ve sözle "ben müstakilen varım ve muhtarım demiyorum, öyle bir iddiam yok" demesi çok güzeldir. Bu idrakı fiillere dönüştüreceği zaman kendisini test etme yollarından birisi de Ğıll'i ve Ğıll ürünlerini kendisinde incelemesidir. İşte bu yüzden biz, Felak Suresi'nde "Ve haset ettiğinde hased edicinin şerrinden" diyerek Allah a sığınırız. Felak Suresi'nde sığındığımız şeylerden birisidir hased edenlerin hasedi! HASED EDENLERİN HASEDİ ifadesi ile tarif edilen, dȗnihi algıda yaşayanların şer içerikli kıskançlıkları ve hücumlarıdır. Allah ın öğrettiği çok güzel bir korunma hediyesi olan Felak ve devamı olan Nas Suresi'nde, işte biz onlardan Allah a sığınırız. Felak Suresi'nde Allah a sığındığımız haset edenin şerri, mütekebbir insanın Ğıll'inin bir hücum biçimidir. Bu manada Hazreti Musa aleyhisselam'ın da bir duası vardır: "Musa dedi ki: "Muhakkak ki ben, Hesap Günü'ne iman etmeyen her mütekebbir'den benim de Rabbim, sizin de Rabbiniz'e sığınırım." (Mü'min-27). ĞILL'den HASED doğar; HASED, KIYAS'ı getirir, kıyas yaptırır; KIYAS yapan GÖZ DİKER; GÖZ DİKEN ise FESAD olur. Bunların hepsi şeytan amelidir. Bütün bunlar ise ĞILL'in HAKİMİYETİ demektir, O kişide bu duygular kalbin etrafını çepeçevre sarar, sadr bunlarla kaplanır. Allah muhafaza etsin, kişi küçücük bir hasedlik gibi bir şeye kapılsa bir kaç gece uykusu kaçar, zihnini bir türlü toplayamaz. Ğıll, Hased, Kıyas, Göz dikme, Fesad işleyişinin mıknatıs etkisi böyle kuvvetlidir... Allah muhafaza eylesin. Tekrar hatırlatayım, bu süreçteki esas kuvve ĞILL'dir; Allah'tan nefrettir. Dolayısıyla: Hasedi, kıyası, göz dikmeyi ve fesadı ĞILL'den (Allah'tan nefret etmekten) ayrı düşünmek, bu manadaki ayetleri anlayamamak demektir. Kişi Allah'tan ve Allah'ın açıkladığı sistemden nefret ettiği için, Allah'ın "böyle yaşayın" dediği hayat tarzından nefret ettiği için bu sayılanları yapar ve yaşar. Onlara "normal insan duyguları" deyip geçersek

5 Yılmaz Dündar 47 yanılırız, hepsi "Allah'tan nefret"ten kaynaklanır. İşte bu nefretin adı ĞILL'dir ki, ondan hased doğar. Hasedi ise tanımlarken "kendini müstakilen var ve muhtar" kabul eden insanın kıskançlık duygularıdır demiştik. Bu yüzden kişi kıskançlık yapar. "Onun işi nasıl benimki nasıl, onun elbisesi ayakkabısı nasıl benimki nasıl, onun mevkisi nasıl benimki nasıl? Onun evi, parası niye böyle?" Bu dȗnihi duygunun bir türlü sonu gelmez, bu sayılanlar bir türlü bitmez... Şeytanın bu açık büfe olan tuzağında boş masa yok! Boşaldıkça hemen ve daima dolduran garsonları vardır. Bu yüzden, kıskançlık duygusu bir ĞILL açık büfesidir, insan bu kısırdöngüye bir düştü mü bitmez... Bu kıskançlıkla insan kıyas yapar, kıyas yanında göz dikmeyi getirir; o birisinin bir şeyine göz diker. Göz dikince ona ulaşmaya çalışır. O göz diktiği şeye ya ulaşamıyordur veya şöyle böyle ulaşıyor ama doymuyor, o zaman da fesad olur. Bunların hepsi şeytan amelidir ve bütün bunlar sadrda bir hakimiyet sağlar; ĞILL'İN HAKİMİYETİ. "Buyurdu: "Sana emrettiğimde seni secde etmekten ne men etti?" "Ben daha hayırlıyım ondan; beni nar'dan halkettin, onu çamurdan halkettin" dedi." (A'raf-12). Kıyası gördünüz mü? Allah'a karşı gelen şeytanın secde etmezken yaptığı kıyası gördünüz mü? Dikkat edin, onun bulunduğu ortam bizim gibi değil! Biz inanmaya çalışıyoruz, o biliyor. Allah'ı bilen ve O'ndan korkan bir varlık! Ama ona bizim "Ahseni Takviym" yapımız verilmemiş! O yüzden onun tabiatı, onun fıtratı budur. Çünkü bu fıtrata uygun görevler yapacak. Ahseni Takviym yapıyla olsa yapamaz ki! O zaman bu işleri yapamaz, merhametli olur. Fark edin ki, bir veliyi "veli" yapan yardımcı, şeytandır; şeytandan korunmaya çalıştıkça kurtulur. Şeytan dȗnihi algısı sebebiyle "Allah'ın Emri"ni kıyas yaparak, "ben yönetirim" demektedir. Bu bir kişilik örneğidir ve Kur'an sana iki tane örnek veriyor: Ahzab-21. ayette "Örnek alacağınız kişi Rasulümdür" buyuruyor, yani Efendimiz (SAV)'dir. Sen artık, işinle ve düşüncenle, halinle tavrınla bunlardan hangisine/kime benzeyeceğine bak lütfen. Burada bir hususu tekrar hatırlatalım ki, dilimize faydası olsun, dilimizde güzel bir alışkanlık olsun inşaallah. Kur'an, Efendimiz sallallahu aleyhi vesellem'e "Rasulüllah, Nebiullah, Habibullah" demiştir, O'na hitapta evrensel dil budur, O'nu bütün varlıklar böyle biliyor. "Peygamber" ifadesi ve kelimesi Efendimizle ilgili değildir, O'nun karşılığı da değildir. Hiç bir tanım, ayet ve hadis Efendimiz'e "peygamber" manasına gelecek bir kelime ile hitap etmiyor. "Peygamber" ifadesi Efendimizin derecesini başkalarına benzetmek olup tenzili rütbedir. Allah O'na "Rasulullah" diyor: Muhammed Rasulullah'tır. (Fetih-29). Bitti! Yeni isimler koyma, yeni isimler uydurma! Kur'an'ı bozma! Allah'a "tanrı" dersen, Rasul ve Nebi'ye "peygamber" dersen, diğer tanımları da değiştirirsen bozmuş ve işi basite almış olursun. O Rasulullah'tır! Ve bu ne kadar ekber bir sesleniştir bilseniz... Kimsenin Rasulullah'ı yoktur, birisine "Rasulullah"ı ancak Allah der! Ama "peygamber" çoktur, bütün uyduruk dinlerin "peygamber"i vardır. O felsefeleri kim öğretiyorsa ona "peygamber" diyorlar. Biz de mi Efendimize öyle diyeceğiz? Allah Ahlakı ile ahlaklanmak O'nun gibi yapmaya çalışmaksa, Allah O'na "Rasulullah, Nebiullah, Habibullah" diyor. Öyleyken O'na başka isimler koymak güzel olmaz. Kaldığımız yerden konumuza devam edelim. "Lütfen kendimize bakalım. Duygu, düşünce ve davranışlarımızın şeytanın bu haline ne kadar benzediğini araştıralım, gözleyelim" demiştik. Yasin Suresi'nde bizi uyarışını hatırlayın: "Ey, Ademoğulları, Ben size şeytana kulluk etmeyin, ona uymayın demedim mi? Şeytan sizin düşmanınızdır, niye ona uydunuz. Size "Benim Sırat-ı Müstakıym'im budur" demedim mi?" (Yasin; 60, 61). Ayette böyle diyor, böyle de diyecektir. Bu azarı işitmeyelim inşaallah. Onun için Efendimiz'e tabi olalım, ona uyalım. Rabbimiz bize; "O'nda sizin için en güzel örnek vardır" buyuruyor. Diğeri size tuzaklar kuran şeytandır. Ayette onu da gördük. Öyle bir an oluyor ki, şeytan; "ben

6 48 Aşağıların Aşağısı 09 Şaban 1435 / 07 Haziran 2014 Allah'tan korkarım" deyip kandırdığı kişiyi bırakıp kaçıyor. "Sonra elbette onlara önlerinden, arkalarından, sağlarından, sollarından sokulacağım ve sen, onların çoklarını şükredenlerden bulamayacaksın!" dedi." (A'raf-17). Şeytan böyle de bir vaatte bulundu. Bu cümleler zahiri bakışla, kesret diliyle anlatımdır; bu iş şeytanın görevidir. Şeytanın bu sözünü biraz açalım: "Onlar ne işle meşgulse, nasıl inanıyorsa, onları o konuyla ilgili ikileme düşüreceğim!" Şeytanın en önemli silahı budur: İkilem! İkileme düşürmek! "Acaba öyle mi, böyle mi?" deyip de ikileme düştüğü zaman kişi kaybeder. Bu yüzden, ikileme düşmemek için ilaç "Semi'na ve eta'na: İşittik ve itaat ettik" demektir. Anla veya anlama böyle dedin mi kurtuldun demektir! "Onları ikileme düşüreceğim. Onların dünya hayatındaki yapıları da benim bu gayretime uygun olduğu için onları kandırmam kolay olacak. Ve onlar "ğıll, hased, kıyas, göz dikme ve fesadlık" içerisinde hiç memnun olmayacaklar, hep isteyecekler, hiç yetinmeyecekler, şükretmek akıllarına bile gelmeyecektir. Çok korkarlarsa, o korkudan kurtulup da ferahladıklarında belki şükreder gibi olacaklar ama biraz sonra unutacak ve eski hallerine döneceklerdir." Şeytanın söylediği budur, böyle söylüyor... "Bir fırkaya hidayet etti. Bir fırka üzerine de dalalet hak oldu; çünkü, onların dȗnillah (algı sonucu müstakilen var ve muhtar zann'larıyla edindikleri) dostları şeytanlar oldu. Ve sanıyorlar ki, kendileri doğru yoldadır." (A'raf-30). Yani: DȗniHİ algı, inananların imanından daha güçlüdür. Bunu normal bir inanan için söylüyorum. Kesinlikle Hazreti Ebu Bekr Es Sıddık efendimizin imanıyla kıyaslamıyorum. Bizim için, normal, vasat insanlar için bu böyledir. Bunu kendimiz için, ayakta zor tuttuğumuz imanımız için söylüyorum; dȗnihi algıdakilerin dȗnihi algısı bizim imanımızdan daha kuvvetlidir. Allah destek vermezse inanmak ile dȗnihi algı yenilemez. Allah'ın bu desteği olmayınca dȗnihi algı sahipleri çok kuvvetle; yani, şeksiz ve şüphesiz kendilerini doğru sanar. O halde ĞILL ile ŞÜKÜR aynı Kalb'te bulunmaz... "İşte böylece, onların bazısını bazısı ile imtihan ettik, "Allah aramızda şunlara mı lütufta bulundu?" desinler diye. Allah şükredenleri daha iyi bilen değil midir?" (En'am-53). Kıyasla ilgili imtihan sorularımız belli oldu: "Evet, siz böyle kıyaslıyorsunuz ama biz zaten kıyaslayasınız diye, yani şükredenle etmeyen ortaya çıksın diye sizin bazınızı bazınızla imtihan ediyoruz. Niye? Bakıp ta; "Allah bunu şuna mı verdi, bu güzelliği şuna mı verdi?" deyin, biz de şükredenle etmeyeni ayıralım. Kesret diliyle böyle, o mekanizmanın zahiri dille tanımı böyle. "Sizi Arz'ın halifeleri kılan, size verdiği (nimetler) hususunda sizi denemek için kiminizi kiminizden derecelerle üstün kılan O'dur. Rabbin cezası çabuk olandır ve gerçekten O Ğafurun Rahıym'dir." (En'am-165). "Rabbin cezası çabuk olandır" uyarısındaki "ceza"yı iki türlü anlayalım, o mutlaka azap demek değildir, "ceza" karşılık vermektir. Bu yüzden onu "karşılık veren" olarak düşünmeliyiz; Ğıll'e de hemen karşılık veren, şükredene de hemen karşılık veren. Biz bir salavat okuruz: "Cezallahu anna seyyidena Muhammeden ma huve ehluh." Efendimiz için bu salavatımızda diyoruz ki: "Allahım, Efendimizin karşılığını ver, biz anlayamayız, sen bilirsin, sen ver..." Kur'an bu ayetiyle bizi "kıyas yapıp göz dikmememiz" için uyarıyor. Ğıll, Hased, Kıyas, Göz dikme ve Fesad mekanizmasından bahsetmiştik, işte; Ğıll'e başlayıp Fesad'la sona eren bu mekanizma konusunda uyarılıyoruz. Kur'an; Ta-Ha 131, Nisa-32, Tevbe-85, Kehf-28 ve Hicr-88 ayetleriyle bize "göz dikmeyin!" mealinde öğütler verir, bizi "göz dikmeme" hususunda uyarır ki, bunlardan Ta-Ha; 131'e bakalım: "Sakın, kendilerini denemek için onlardan bir kısmını faydalandırdığımız dünya hayatının çekiciliğine gözlerini dikme! Rabbinin nimeti hem daha hayrlı, hem daha süreklidir." DÜNYA HAYATININ ÇEKİCİLİĞİ tarifini konumuzla ilişkili olarak açıklayalım. Dünya

7 Yılmaz Dündar 49 hayatının çekiciliği dȗnihi algı sonucu zann'lardır, çekici gelen onlardır. RABBİNİN NİMETİ; verilen her ne, ne kadar ise odur. Senin onu Rabbinden bilmendir, Rabbinin bilmendir ve "senin için iyi olan budur" bilmen önemlidir ve bu da Rabbinin Nimeti'dir. Ğıll yüzünden hased duyan, hasedi yüzünden kıyas yapan, kıyası yüzünden göz diken artık dayanamaz ve kargaşa çıkarır, ara bozar, hırçınlaşır, yani fesad oluşturur, fesatlık yapar. Oysa Kur'an'da buyrulmaktadır ki: "İşte Ahiret Yurdu! Onu Arz'da üstünlük ve fesad dilemeyenlere oluştururuz. Akıbet muttakıylerindir!" (Kasas-83). EL FATİHA