ki kardefl bitiflik odadaki bu kavgay korku ile izlediler.

Transkript

1 HANSEL LE GRETHEL Uzak bir ülkede fakir bir oduncu yafl yordu. Çok iyi anlaflt ilk kar s ölmüfl, ister istemez yeniden evlenmek zorunda kalm flt. kinci kar s zamanla gerçek kiflili ini göstermifl, zavall adama kötü davranmaya bafllam flt. Kad n son derece huysuz, fl mar k ve geçimsizdi. Üstelik ev ifli nedir bilmiyor, bu yüzden eve al nan yiyeceklerin ço unu yapt yanl fll klar yüzünden ziyan ediyordu. Adam n ilk kar s ndan olan iki çocu u da üvey annelerinden çok çekiniyorlard. Kad n iki kardefli s k s k azarl yor, f rsat buldukça dövüyordu. Çocuklar n yiyip içtiklerinde gözü kal yor, her f rsatta onlara daha az yemelerini gerekti ini söylüyordu. Bir gün kar koca yine çocuklar yüzünden kavga ettiler. Zavall oduncu kar s n yat flt rmak için çok çal flt. Ama kad n söylenenleri dinlemiyor, ille de istediklerinin yap lmas n istiyordu. ki kardefl bitiflik odadaki bu kavgay korku ile izlediler. Kad n çocuklar n odas n göstererek: Hay r, onlar bir gün bile istemiyorum art k, diye hayk rd. Defedersin bafl m zdan. Böylece iki bo az eksik olur. Biz de k t kanaat geçiniriz. 4 5

2 Bir süre sonra kar koca yatak odas na geçtiler. Yaflça büyük olan Hansel, onlar n konufltuklar n dinledi. Zavall adam sonunda kar s n n önerisini kabul etmek zorunda kalm flt. Ona: Peki, dedi, senin istedi in olacak. Yar n çocuklar orman n en kuytu yerine götürüp b rak r z. Evin yolunu bulamayacaklar na göre sen de onlardan kurtulursun. Bunlar duyan Hansel öyle üzüldü ki hemen kardefli Grethel in yan na gidip duyduklar n ona anlatt. Zavall k z çok korktu: A abeyci im, bizi ormanda kurtlar yer, diyerek a lamaya bafllad. Hansel kardeflini yat flt rd : Merak etme kardeflim, dedi. Ben ormandan kurtulmam z için haz rl k yapaca m. Bizi nereye götürürlürse götürsünler, evin yolunu bulaca z. Az sonra küçük k z içini çeke çeke uyudu. Hansel d flar ya ç k p evin yak n nda buldu u beyaz çak l tafllar ndan yeterince toplad. Bunlar bir torbaya koyup yata n n alt na saklad. Ertesi sabah üvey anneleri erkenden odaya girdi. Çocuklar uyand rd. Onlara: Haydi bakal m, ormana gidiyoruz, dedi. Siz de gelip baban za yard m edeceksiniz. ki kardefl hemen kalkt lar. Akflam konuflulanlardan hiç haberleri yokmufl gibi davrand lar. Hatta ormana gidecekleri için çok sevindiklerini bile söylediler. Hain kad n, kocas n kand rd ve akflama çocuklardan kurtulaca için çok sevinçliydi. Sabah çorbas n içtikten sonra hemen yola ç kt lar. En önde babalar, onun ard nda üvey anneleri yürüyor, Hansel le Grethel de befl on ad m arkalar ndan ilerliyorlard. Hansel, annesiyle babas na belli etmeden cebinde biriktirdi i beyaz çak l tafllar n belirli aral klarla geçtikleri yerlere at yordu. Böylelikle yaln z bafllar na geri dönerlerken yollar n flafl rmayacaklar, evi kolayl kla bulabileceklerdi. Grethel a abeyinin önünden ilerliyordu. Önde yürüyen annesi ile babas yapt klar n anlayacaklar diye korku içinde nefes al yordu. Neyse ki, hain üvey anne sevincinden hiçbir fley düflünemiyordu. Onun için kocas n n arkas nda h zl h zl yürüyor, kocas fikrinden vazgeçmesin diye onu e lendirmek için flark söylüyor, havadan sudan konufluyor, durmadan söyleniyordu. Babalar ise çok üzgündü. Bafl öne e ik, hiçbir yana bakmadan yürüyor, içinden günahlar n ba- fllamas için Tanr ya yalvar p duruyordu. 6 7

3 Böylece uzun süre yol ald lar. Sonunda orman n en uzak, en kuytu yerine geldiler. Burada a açlar öylesine s k, dallar öylesine birbirine kar flm flt ki, yolu iyice bilmeyen birinin buradan ç k p ana yolu bulmas olanaks zd. Orman çok iyi bilen oduncu bunun için çocuklar buraya getirmiflti. _ Bir süre dinlendikten sonra oduncu çocuklara: Biz annenizle daha içerlere odun kesmeye gidece iz, siz burada kal n, diyerek oradan uzaklaflt. Hain kad n kocas n n ard ndan giderken çocuklara: Sak n ha buradan ayr lmay n, dedi. Sonra yolunuzu kaybedersiniz. Bizim hâlimiz ne olur! Çocuklar ona: Merak etme anneci im, buradan bir yere ayr lmay z, dediler. Az sonra oduncu ile hain kad n n ayak sesleri duyulmaz oldu. ki kardefl koca orman n içinde bir bafllar na kalm fllard. Bir süre orman n derinliklerinden gelen kufl seslerini, kimi hayvanlar n ç kard klar sesleri dinlediler. Çok korkan Grethel a abeyine sokuldu. Bafl n onun dizine dayay p uyumaya bafllad. Ondan ancak bir yafl büyük olan Hansel de adamak ll yorgundu. Bir süre uyuyup kuvvet toplamaya, ondan sonra kardefli ile birlikte eve dönmeye karar verdi. Bafl n a aca dayay p uykuya dald. Uyand klar nda hava iyiden iyiye kararm flt. Ortada ne babalar görünüyordu ne de üvey anneleri. O zaman Hansel bütün bunlar n gerçek oldu- unu, orman n en kuytu yerinde yaln z kald klar n anlad. Kardeflinin elinden tutarak kald rd. Grethel ortal n kararmas ndan ve derinlerden gelen kimi seslerden çok korkmufl, a l yordu. Hansel ona: Korkma kardeflim, dedi. Nas l olsa tafllar att - m yerde duruyordur. Onlara baka baka yolumuzu kolayca bulaca z, bak göreceksin. ki kardefl el ele yola ç kt lar. Kimi yerde yola diz çöküp bakarak, att klar tafllar izleye izleye ilerlediler. Küçük k z da kardefline yard m ediyor, onun göremedi i tafllar görüyor, böylelikle hiç flafl rmadan ilerliyorlard. Sonunda orman n d fl na ulaflt ran yolu buldular. Buradan h zl h zl yürüyerek eve geldiler. Kap y çald klar nda gece yar s olmufltu. Baba, çocuklar n karfl s nda görünce onlar büyük bir sevgiyle kucaklad. 8 9

4 Yapt na öyle piflman olmufltu ki, neredeyse ormana dönüp çocuklar aramay düflünmüfl, ancak kar s buna engel olmufltu. Çocuklar o gece rahat bir uyku uyudular. Hain kad n n babalar n bir kez daha kand ramayaca - na inand lar. Böylece günler geçti. Bir sabah üvey anneleri erkenden odalar na gelip çocuklara: Haydi bakal m, kalk n, ormana gidiyoruz, deyince yan ld klar n anlad lar. Demek ki hain kad n zavall babalar n yine kand rm flt. ki kardefli ormana b rak p kaçacaklard. Hansel, tafl toplamaya zaman kalmad n ac ac düflündü. Giyinirken bunu kardefline de söyledi. Bir süre düflünen küçük k z a abeyine: Cebine bir ekmek koy, tafllar att n gibi ekmek ufaklar n atar yolumuzu belirlersin, diye ak l verdi. Hansel bu öneriyi be endi. Üvey annesine göstermeden cebine bir dilim ekmek koydu. _ Anneleri ile babalar önde, iki kardefl arkada yürümeye bafllad lar. Bir süre iki kardefl, hain üvey anan n plânlad korkunç oyundan hiç haberleri yokmufl gibi güle oynaya yürüdüler. Kulübeden epeyce uzaklaflt ktan sonra Hansel koynundan ç kard ekmek parçalar n gizlice ç - kar p atmaya bafllad. Bu s rada kardefli onun yapt klar n görmemeleri için önde giden babas yla üvey annesini lâfa tutuyordu. Hansel bir yandan belirli aral klarla ekmek parçalar atarken, geçtikleri yerlere de dikkatle bak - yordu. Akl s ra, geri dönerlerken ekmek parçalar na bile gerek kalmadan yolunu rahatl kla bulabilmek için, yol boyunca uzanan a açlar, kayalar, dereleri ayr nt lar yla ezberlemeye çal fl yordu. Böylece, uzun bir süre yürüdüler. Kimi yerlerde iki çocuk çok yorulduklar n söyleyerek dinlenmek istediler. Ama hain kad n onlar n bu isteklerini duymazdan geldi. Ancak bir kez, o da birkaç dakika dinlenmelerine izin verdi. Sonunda çevresini a aç dallar n n bir duvar gibi örttü ü küçük bir alana vard lar. Çocuklar yukar ya bakt klar nda gökyüzünü göremediler. A aç dallar s k yapraklarla örtülüydü. Dallar birbirleriyle birleflmifl gibiydi. Orman çok iyi tan mayan bir kiflinin buradan ç kmas olanaks zd. Ama iki kardefl kendilerini güven içinde görüyorlard. Yol boyunca att klar ekmekler nas l olsa onlara yol gösterecekti. Oduncu, kar s na, bir süre oturmak istedi ini söyledi ama kad n onu dinlemedi

5 Ne oturmas, dedi. Hemen ifle koyulal m. Biz çal flal m, çocuklar da burada dinlensinler, bizim dönüflümüzü beklesinler. Hain kad n, çocuklardan bir saniye önce kurtulmay kâr say yor gibiydi. Onlar bu kuytu yerde b - rak p bir an önce kaçmak istiyordu. ki kardefl ise olanlardan bir fley anlamaz gibi davran yorlard. Tabi anneci im, dediler. Siz gidin. Biz burada oturur sizi bekleriz. Sonra hep birlikte evimize döneriz. Zavall baba, çocuklar n son bir kez kucaklad. Her ikisini de öptü. Onlardan gözleri yafl içinde ayr ld. Çocuklar b rakt klar yerden biraz uzaklafl nca durdu. Kar s na bu iflten vazgeçmesini, çocuklar burada b rakmaya k yamad n söyledi. Yalvard, bin bir söz söyledi. Ama hain kad n onun bu ac kl sözlerini dinlemedi bile. Kes art k bu konuflmalar, dedi. Onlar yan m za alal m da yine aç m kalal m, söylesene. ki bo az iki bo azd r. Art k unut onlar. Senin çocu un falan yok. Bir daha da a z na alma anlad n m? Adam boynunu bükmüfl sessizce a l yor, ad m - n atmak istemiyordu. Kad n onu kolundan çekip itekledi. Kes art k flu a lamay, dedi. Haydi hava kararmadan ormandan ç k p evimize varal m. Bunun üzerine zavall baba, gözyafllar n içine ak tarak h çk r klar n tuttu. Bafl önünde a r a r yürüyüp kad n n arkas ndan eve do ru ilerledi. _ ki çocuk, anneleri ile babalar n n arkalar ndan yafll gözlerle bakt lar. Hele iyice uzaklafl p ayak sesleri duyulmaz olunca üzüntüleri daha da artt. Gerçi eve dönmek için yolu bulmalar n sa layacak önlemleri alm fllard. Ama ne de olsa ikisi de küçüktü. Hele orman n bu kuytu köflesi de il böyle küçüklere, büyük insanlara bile korku veriyordu. Ortal k giderek karar yordu. Birbirlerine sar ld lar. Bir süre dinlendiler. Birbirlerine güç vermeye çal flt lar. yice dinlendikten sonra oturduklar yerden kalk p yola koyuldular. Yerlere dikkatle bakarak epeyce ilerlediler. Ama gelirken yere att klar ekmek parçalar n n hiçbirini göremediler. Dizleri üstünde yürüyerek daha dikkatle araflt rd lar. Yine ekmek parçalar n bulamad lar. Sonunda iki kardefl, sa da solda uçuflan kufllar görünce durumu anlad lar

6 Ne yaz k ki, att klar ekmek parçalar n kufllar yemiflti. Koskoca ormanda kaybolmufllard. Yollar n bulmak için hiçbir umutlar yoktu. Hansel kardefline: Üzülme, dedi. Ben gelirken çevreme çok dikkatle bakt m. Epeyce a aç, kaya, p nar gördüm. Hepsinin yerleri akl mda. Hansel bunlar söyleyince biraz umutland lar. Ama birkaç dakika sonra yan ld klar n anlad lar. Çünkü ormandaki tüm a açlar, tüm kayalar birbirine benziyordu. Hansel bunlar birbirinden ay rt edemiyordu. Sonunda seçtikleri bir do rultuda yürümeye bafllad lar. Kimi yerde s k dallar elleriyle aralayarak yol bulmaya çal flt lar. Verdikleri u rafl yüzünden kan ter içinde kald lar. Bin bir zorlukla ilerlediler. Bir süre sonra, tam umutlar n yitirecekleri anda, kendilerini a açlar n çevreledi i küçük bir aç kl kta buldular. Rahat bir nefes ald lar. Üstelik, alan n ortas nda bir ev görünüyordu. Hemen eve yaklaflt lar. Evi bulman n verdi i sevinç, oraya var nca büyük bir flaflk nl a dönüfltü. Çünkü bu ev o güne kadar gördükleri, duyduklar evlerden hiçbirine benzemiyordu. Çünkü evin duvarlar pastadan yap lm flt. Çat daki kiremitler pastadand. Duvarlarda çeflitli flekerler, kurabiyeler, bin bir türlü tatl lar vard. Bir süre çevrelerine bak nd lar. Evin sahibini bulmak için dolaflt lar. Yüksek sesle ba rd lar. Hiçbir ses ç kmad. Kimseler görünmedi. Bunun üzerine açl ktan, yorgunluktan bay lacak duruma gelen iki kardefl, evin oras ndan buras ndan kopararak yemeye bafllad lar. Bunlar, çok farkl tatta yiyeceklerdi. Bir yandan açl klar n giderirken bir yandan da böyle güzel tatl lar bulmak çocuklar neflelendirdi. Aralar nda konuflmaya bafllad lar. Üstelik, burada bir evin bulunmas, kendilerine yard m edecek kimselerin de bulunaca n n belirtisi oluyordu. Bu nedenle içlerindeki korkular da uçup gitti. Kendilerini daha güçlü hissettiler. Az sonra çirkin bir cad anîden yanlar nda belirdi. kisini dikkatle süzdü. Çocuklar ellerinde yiyecekler, a zlar nda lokmalar yla öyle kalakald lar. Kad n bir çal y and ran uzun ve kuru parma n sallad. Kap g c rt s na benzeyen bir sesle onlar paylad : Benim pastalar m, benim çöreklerimi kimseye sormadan nas l yersiniz bakay m? Söyleyin. Kimden izin ald n z bunlar yemek için? ki kardefl kad ndan özür dilediler. Çok aç olduklar için pastalar kimseye sormadan yediklerini söylediler

7 Kad n onlara nereden geldiklerini, buralarda ne arad klar n sordu. ki kardefl bafllar ndan geçenleri ayr nt lar yla anlatt lar. Sonra Grethel, cad kad na: Teyzeci im, lütfen bize yard m edin, diye yalvard. Sizin her iflinizi görürüz. Size yard m ederiz. Yeter ki birkaç gün yan n zda kalmam za izin verin, dedi. Kad n öneriyi kabul etti, onlara: Gelin size evimi gezdireyim, dedi. ki kardefl kad n n arkas ndan eve girdiler. Her yerde torbalar içinde alt n, inci, elmas, k ymetli tafllar gördüler. Evin duvarlar da krema ve kaymaktan yap lm flt. Çocuklar bu gördüklerini be eni ile izlerlerken cad kad n Hansel e yaklaflt, eliyle ilerdeki bir kafesi göstererek: fiunun içine bir yüzük düflürmüfltüm, bulup bana verir misin, diye sordu. Hansel hemen kafese girdi yerde yüzü ü ararken kad n bir ç l k atarak kafesin kap s n kapad, üstünden kilitleyerek anahtar n cebine att. Grethel olanlar korku ile izledi. htiyar cad ya: Ne olur kardeflimi b rak n, diye yalvard. Ne olur b rak n, her istedi inizi yapar z, dedi. Kad n Grethel i kolundan tutup savurdu: fiu oca görüyor musun, dedi. Az sonra kardeflini orada hafllama yap p yiyece im. Haydi bana odun getir de atefli canland ral m. Zavall küçük k z korku içinde odun y n n n yan na gitti. Kad na bir kucak odun getirdi. Bir yandan da a abeyini bu hain kad ndan nas l kurtaraca n düflünüp duruyordu. Kad n daha çok odun getirmesini söyleyince a laya a laya odun tafl maya devam etti. Ocaktaki atefl iyiden iyiye canlanm flt. Cad kad n bu atefle bakarak ellerini ovuflturuyor, kendi kendine Aman ne güzel bir hafllama olacak. diye söyleniyordu. Bu s rada kad n n aya yerdeki bir oduna tak - l nca sendeledi. Bunu gören k z hemen ileri at l p kad n oca a do ru itti. Dengesi bozulan cad ç l k atarak oca a düfltü. Bir anda yan p kömür oldu. Grethel sevinçle ba rd. Ayn anda kad n n cebinden yere düflen anahtar buldu. Hemen koflup kafesin kap s n açarak a abeyini kurtard. ki kardefl sevinçle kucaklaflt lar. Kötü kalpli cad - n n elinden kurtard için Tanr ya teflekkür ettiler. Bu evden bir an önce kurtulup babalar n n yan na gidebilmek için bir plân yapt lar

8 O gece yatmadan önce duvarlardaki kaymakl tatl lardan, pasta ve kremalardan yiyerek kar nlar n doyurdular. Sonra birbirlerine sar l p rahat bir uyku uyudular. Sabah erkenden kalkt lar. Tafl yabilecekleri a rl kta alt n ve de erli tafllar torbalara doldurdular. Sonra bunlar s rtlar na koyup yola ç kt lar. Gerçi ne yöne gideceklerini bilemiyorlard. Ama içlerinde bu korkunç ormandan kurtulacaklar konusunda bir inanç vard. Bu inançla taptaze bir kuvvet kazanm fllard. Bu güçle h zl h zl yürüdüler. Az sonra duyduklar bir sesle ürperdiler. Bir an için cad - n n ölmezli ine, ateflten kurtulup yine karfl lar na ç kt na inand lar. Ama onlara seslenen cad de ildi. Bu, yere do ru sarkan bir dal n tam ucuna tünemifl bir kufltu. Minicik gövdesiyle uyumlu olmayan kal n bir sesi vard. Çocuklara: Ben size yol gösterece im, dedi. Siz kufllara eziyet eden cad y öldürdünüz, bizlere özgürlü ümüzü verdiniz. Bu ifl için beni görevlendirdiler. ki kardefl kufla teflekkür ettiler. Sonra onun daldan dala uçarken belirledi i do rultuda ilerlediler. K sa bir süre sonra tan d k yerlere ulaflt lar. Sonunda kulübelerine vard lar. Kap y çalmadan önce iyi kalpli kufla teflekkür ettiler. Zavall baba, onlar karfl s nda görünce çok sevindi. Çocuklardan yapt klar için özür diledi. ki kardefl içeri girip torbadaki alt nlar, de erli tafllar gösterince üvey anne de çok sevindi. O da çocuklardan özür diledi. O günden sonra hep birlikte mutlu bir yaflam sürdüler. _ 18 19