SAĞLIK BAKANLIĞI TEŞKİLATINDA HEMŞİRELİK HEDEFLER Bu üniteyi çalıģtıktan sonra; Sağlık Bakanlığı nın yapısını, görevlerini bilecek ve Sağlık Bakanlığı yönetim yapısı içinde yerini öğrenmiģ olacaksınız. hemģirelik mesleğinin Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu ile hizmet sunumuna getirilen yenilikleri ve hemģirelik mesleğini etkileyen yönleri öğrenmiģ olacaksınız. SAĞLIK MEVZUATI VE HEMŞİRELİK K İÇİNDEKİLER Sağlık Bakanlığının TeĢkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu HAFTA 61
SAĞLIK BAKANLIĞININ TEġKĠLAT VE GÖREVLERĠ HAKKINDA KANUN HÜKMÜNDE KARARNAME Osmanlı Ġmparatorluğu nun son dönemlerinde ĠçiĢleri Bakanlığı na bağlı bir genel müdürlük tarafından yürütülen sağlık hizmetleri 1920 yılında bakanlık düzeyinde örgütlenmiģtir. Ancak bakanlığın organizasyon yapısı ve görevleri yasal olarak 1983 tarihinde yayınlanan 181 sayılı Sağlık Bakanlığının TeĢkilat Ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ile düzenlenmiģtir. Bu kararname, herkesin hayatının beden ve ruh sağlığı içinde devamını sağlamak, ülkenin sağlık Ģartlarını düzeltmek, bireylerin ve toplumun sağlığına zarar veren etkenlerle mücadele etmek ve halka sağlık hizmetlerini ulaģtırmak, sağlık kuruluģlarını tek elden planlayıp hizmet vermelerini sağlamak için Sağlık Bakanlığı nın kurulması ve görevlerinin düzenlenmesi amacıyla çıkarılmıģtır. Kararnamede Sağlık Bakanlığı nın görevleri Ģu Ģekilde sıralanmıģtır: a) Herkesin hayatını bedenen, ruhen ve sosyal yönden tam bir iyilik hali içinde sürdürmesini sağlamak için birey ve toplum sağlığını korumak ve bu amaçla ülkeyi kapsayan plan ve programlar yapmak, uygulamak ve uygulatmak, her türlü tedbiri almak, gerekli teģkilatı kurmak ve kurdurmak, b) BulaĢıcı, salgın ve sosyal hastalıklarla savaģarak koruyucu, tedavi edici hekimlik ve rehabilitasyon hizmetlerini yapmak, c) Ana ve çocuk sağlığının korunması ve aile planlaması hizmetlerini yapmak, d) Gerekli aģı, serum, kan ürünleri ve ilaçların üretimini yapmak, yaptırmak ve gerekirse ithalini sağlamak, e) Kanser, verem ve sıtma ile savaģ hizmetlerini yürütmek ve bu alanda hizmet veren kurum ve kuruluģların çalıģmalarının koordinasyonunu ve denetimini sağlamak, f) Bu görevlerin yerine getirilmesi için gerekli tesisleri kurmak ve iģletmek, g) Meslek personelini yetiģtirmek, h) Ġlaç, uyuģturucu ve psikotrop maddelerin üretim ve tüketimini her safhada kontrol etmek ve denetlemek; farmasötik ve tıbbi madde vb. üreten yerlerin, dağıtım yerlerinin açılıģ ve çalıģmalarını esaslara bağlamak, denetlemek, 2
i) ı) Temel sorumluluk Sağlık Bakanlığına ait olmak üzere Tarım Orman ve KöyiĢleri Bakanlığı ve mahalli yönetimlerle iģbirliği yaparak gıda maddelerinin ve bunları üreten yerlerin sağlık açısından kontrol hizmetlerini yürütmek, j) Mahalli yönetimlerle ilgili diğer kuruluģlarla iģbirliği yaparak çevre sağlığını ilgilendiren önlemleri almak ve aldırmak, k) BulaĢıcı, salgın insan hastalıklarına karģı kara sınır kapıları, deniz ve hava limanlarında koruyucu sağlık tedbirlerini almak, l) Sağlık hizmetleriyle ilgili olarak milletlerarası ve yurt içindeki kurum ve kuruluģlarla iģbirliğinde bulunmak. ( Madde 2) 3
Kaynak:http://www.saglik.gov.tr/TR/Genel/DosyaGoster.aspx?BELGEANAH=47531&DIL=1&DOSYAISIM=gorev_dagilimi_tr_yeni.pdf 4
Kaynak: http://www.saglik.gov.tr/tr/dosyalar/teskilat/tasra_files/slide0001.htm 5
Sağlık Bakanlığı, kendisine bağlı yataklı ve yataksız sağlık kuruluģlarının yapımı, iģletilmesi, personel ihtiyacının giderilmesi, hizmetlerin planlanması ve denetimi gibi iģleri ya doğrudan merkezden ya da taģra teģkilatı aracılığı ile yürütür. Diğer kurum, kuruluģ ya da kiģilere bağlı olan sağlık kuruluģlarının kurulması ve iģletilmesinde de standartları belirleme ve denetim yetkilerine sahiptir. Sağlık Bakanı, Bakanlık kuruluģunun en üst amiridir ve Bakanlık hizmetlerini mevzuata, hükümetin genel siyasetine, milli güvenlik siyasetine, kalkınma planlarına ve yıllık programlara uygun olarak yürütmekle ve Bakanlığın faaliyet alanına giren konularda diğer bakanlıklarla iģbirliği ve koordinasyonu sağlamakla görevlidir ve BaĢbakana karģı sorumludur (Madde 5) MüsteĢar, Bakanın yardımcısı olup, Bakanlık hizmetlerini Bakan adına ve onun emirlerine göre, Bakanlığın amaç ve politikalarına, kalkınma planlarına ve yıllık programlara, mevzuat hükümlerine uygun olarak düzenler ve yürütür. Bakanlık TeftiĢ Kurulu hariç Bakanlığın tüm birim ve kuruluģlarına gereken emirleri verir ve bunların uygulanmasını gözetir ve sağlar (Madde 6). Bakanlıkta ana hizmet birimleri ve danıģma ve yardımcı birimlerin yönetim ve koordinasyonunda müsteģara yardımcı olmak üzere üç MüsteĢar Yardımcısı görevlendirilebilir (Madde 7). Sağlık Bakanlığındaki ana hizmet birimleri Ģu Ģekilde sıralanmıģtır: a) Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, b) Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü, c) Ġlaç ve Eczacılık Genel Müdürlüğü, d) Sağlık Eğitimi Genel Müdürlüğü, e) Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü. f) Sıtma SavaĢı Dairesi BaĢkanlığı,
g) Verem SavaĢı Dairesi BaĢkanlığı, h) Kanserle SavaĢ Dairesi BaĢkanlığı (Madde 8) BURADA HEMġĠRELERĠN YOĞUN OLARAK ÇALIġTIKLARI HĠZMETLER DĠKKATE ALINARAK BAZI BĠRĠMLERĠN GÖREV YETKĠ VE SORUMLULUKLARI ĠNCELENECEKTĠR. Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü: Birinci basamak sağlık hizmetleri veren sağlık kuruluģlarının iģletilmesi ile koruyucu sağlık hizmetlerinin yürütülmesinden sorumludur. Bu hizmetler arasında sağlık ocaklarının ve sağlık evlerinin kurulup çalıģtırılmaları, çevre sağlığı hizmetleri, gıda kontrolü, bulaģıcı hastalıkların kontrolü sayılabilir ( Madde 9). Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü: Bakanlığa bağlı yataklı tedavi kurumları açmak, takip etmek, kan ve kan ürünlerini sağlamak, kan merkezleri açmak, özel hastanelerin açılmasına ruhsat vermek ve denetlemek gibi görevleri vardır ( Madde 10). Bakanlığın en önemli görevlerinden biri olan bireylerin fiziksel, ruhsal ve sosyal yönden tam bir iyilik halinde olması nın sağlanması için verilen her türlü koruyucu ve tedavi edici sağlık hizmetlerinin yürütülmesinde hemģireler vazgeçilmez sağlık meslek üyesidir. Bu meslek üyelerini temsilen Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü bünyesinde 1986 yılında HemĢirelik Hizmetleri Daire BaĢkanlığı kurulmuģtur. HemĢirelik Hizmetleri Daire BaĢkanlığı 3 Ģubeden ( Hizmetiçi Eğitim ġubesi, Program GeliĢtirme ġubesi ve Koordinasyon ve Değerlendirme ġubesi) oluģmaktadır. Bu Ģubeler hemģirelikte sertifika programları, hizmetiçi eğitim programları düzenlemek, bilimsel faaliyetleri duyurmak, hemģirelikle ilgili mevzuat çalıģmaları yapmak, hemģirelik personelinin sorunları, Ģikayetleri ile ilgilenmek, hemģirelikle ilgili ulusal ve uluslar arası toplantılara katılmak, hemģirelikle ilgili araģtırma programları ve
oryantasyon programları geliģtirmek, hemģirelik bakım standartlarını artırmak vb. görevleri yerine getirirler. Sağlık Eğitimi Genel Müdürlüğü: Sağlık insan gücü plânlaması yapmak, ihtiyaca uygun insan gücü yetiģtirilmesi için ilgili kurum ve kuruluģlarla iģbirliği yapmak, personel eğitim plânını hazırlamak, eğitim programlarını düzenlemek, uygulamak veya uygulanmasını sağlamak ve koordine etmek; halkın sağlık bilincinin geliģtirilmesi amacıyla eğitim programları hazırlamak, yürütmek ve koordine etmek; ilgili kuruluģlarla iģbirliği yaparak sağlık mesleklerinin standartlarını belirlemek gibi görevleri vardır. (Madde 12) Bakanlık, görevleri arasında sayılan meslek personelini yetiģtirmek için 1946-1996 yılları arasında çeģitli kurslarla ya da lise düzeyinde hemģirelik eğitimi veren Sağlık Meslek Liseleri aracılığıyla hemģirelik eğitimi vermiģtir. Ancak 1996 yılında Sağlık Meslek Liseleri Sağlık Yüksekokullarına dönüģtürülmek üzere YÖK e devredilmiģ ve hemģirelik eğitiminin lisans düzeyinde verilmesi kararlaģtırılmıģtır. 1985-1996 yılları arasında hemģirelikte ön lisans eğitimi veren Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulları da hemģirelik eğitiminin lisans düzeyinde verilmeye baģlamasından sonra öğrenci alımını durdurmuģtur. Bakanlık 2001 yılında tekrar lise düzeyinde hemģirelik eğitimi vermeye baģlasa da 2007 yılında HemĢirelik Kanununda yapılan değiģikliklerle birlikte hemģirelik eğitiminin en az lisans düzeyinde olmasına hükmedilmiģtir. Ancak aynı kanuna eklenen geçici bir madde ile sağlık meslek liselerine 5 yıl daha öğrenci alınmasına karar verilmiģtir. Yabancı ülkelerde de hemģirelik eğitimi en az lisans düzeyinde verilmekte olup ülkemizde de hemģirelik mesleği açısından olmasını arzuladığımız eğitim düzeyidir. Personel Genel Müdürlüğü: Bakanlığın insan gücü planlaması ve personel politikasıyla ilgili çalıģmaları yapmak, personel sisteminin geliģtirilmesiyle ilgili tekliflerde bulunmak; Bakanlık personelinin atama, özlük ve emeklilik iģleriyle ilgili iģleri yapmak; sağlık ve yardımcı sağlık personelinin diplomalarının onay
iģlemlerini yapmak, kayıtlarını tutmak ve bunlarla ilgili iģleri izlemek gibi görevleri de vardır. ( Madde 24 ) HemĢirelerin çalıģacakları illere atanması, hangi yasal düzenlemelere göre çalıģtırılacakları (657, 4/B, 4/C gibi), özlük iģleri ile yeni mezun hemģirelerin diplomalarının onaylanması gibi iģlemler bu birim tarafından yapılmaktadır. Yüksek Sağlık ġurası: Sağlık Bakanlığının sürekli kurulu olup 11 üyeden oluģmaktadır. ġura üyeleri Sağlık Bakanınca ülkede sağlık hizmetleri veya eserleri ile tanınmıģ kiģiler arasından 1 yıllığına seçilir. Yüksek Sağlık ġurası yılda en az bir kere toplanır. Bakanlık gerekli gördüğü durumlarda ġura'yı toplantıya çağırabilir. Kurul sağlık politikaları ve çıkartılması düģünülen tüzük ve yönetmeliklerle ilgili olarak bakana danıģmanlık yapar. Ayrıca sağlık personelinin mesleklerini uygularken yaptıkları iddia edilen ve yargıya intikal etmiģ olan olayları inceler ( meslek hataları vb.) ve sağlık personelinin hata payını belirler. Bu konuda yargı organlarına danıģmanlık yapar. (Madde 31) Yüksek Sağlık ġurası hemģirelik meslek üyelerinin yaptıkları hatalar, vb. olaylar da incelemekle birlikte bu kurul üyeleri arasında hemģirelik mesleğini temsil eden bir hemģire üye yer almamaktadır. SAĞLIK HĠZMETLERĠ TEMEL KANUNU 1987 de yürürlüğe giren 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu Milli Savunma Bakanlığı Hastaneleri dıģındaki diğer tüm özel ve kamu kurum ve kuruluģlarında verilen sağlık hizmetleriyle ilgili temel esasları düzenlemek amacıyla çıkarılmıģtır. Kanuna göre; a) Sağlık kurum ve kuruluģları yurt genelinde eģit, kaliteli ve verimli hizmet sunacak Ģekilde Sağlık Bakanlığınca planlanır, koordine edilir, mali yönden desteklenir ve geliģtirilir.
b) Koruyucu sağlık hizmetlerine öncelik verilmek suretiyle kamu ve özel bütün sağlık kurum ve kuruluģlarının kurulması ve iģletilmesinde kaynak israfı ve atıl kapasiteye yol açılmaksızın gerektiğinde hizmet satın alınarak kaliteli hizmet arzı ve verimliliği esas alınır. c) Bütün sağlık kurum ve kuruluģları ile sağlık personelinin ülke genelinde dengeli dağılımı ve yaygınlaģtırılması esastır. Sağlık kurum ve kuruluģlarının kurulması ve işletilmesi bu esas içerisinde Sağlık Bakanlığınca düzenlenir. Gerek görüldüğünde özel sağlık kuruluģlarının her türlü ücret tarifeleri Sağlık Bakanlığınca onaylanır. Kamu kurum ve kuruluģlarına ait sağlık kuruluģları veya sağlık iģletmelerinde verilen her türlü hizmetin fiyatları Sağlık Bakanlığınca belirlenir ve ilan edilir. d) Kurulacak eğitim, denetim, değerlendirme ve oto kontrol sistemi ile sağlık kuruluģlarının belirlenen standart ve esaslar içinde hizmet vermesi sağlanır. e) Herkesin sağlık durumunu takip edebilmek için gerekli kayıt ve bildirim sistemi kurulur. f) Sağlık Bakanlığı; sağlık ve yardımcı sağlık personelinin yurt düzeyinde dengeli dağılımını sağlamak üzere istihdam planlaması yapar, ülke ihtiyacına uygun nitelikli sağlık personeli yetiģtirilmesi amacıyla hizmet önce ya da kamu kuruluģlarında mesleklerini icra eden sağlık ve yardımcı sağlık personeline hizmet içi eğitim yaptırır. g) Sağlık hizmetlerinin yurt çapında istenilen seviyeye ulaģtırılması amacıyla; bakanlıklar seviyesinden en uçtaki hizmet birimine kadar kamu ve özel sağlık kuruluşları ile kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları arasında koordinasyon ve işbirliği yapılır. h) VatandaĢların hastalıklardan korunma, sağlıklı çevre, beslenme, ana çocuk sağlığı ve aile planlaması ve benzeri konularda eğitilmeleri ve takipleri bütün kamu kuruluģlarının sorumluluğu, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluģları, özel ve gönüllü kuruluģların iģbirliği içerisinde gerçekleģtirilir. ı) Koruyucu, teģhis, tedavi ve rehabilite edici hizmetlerde kullanılan ilaç, aģı, serum ve benzeri biyolojik maddelerin üretiminin ve kalitesinin teģvik ve teminini
sağlamak, özel mevzuata göre ruhsatlandırma, izin ve fiyat verme iģlerini yürütmek. k) Özürlü çocuk doğumlarının önlenmesi için, gebelik öncesi ve gebelik döneminde tıbbi ve eğitsel çalıģmalar yapılır. Yeni doğan bebeklerin metabolizma hastalıkları için gerekli olan testlerden geçirilerek risk taģıyanların belirlenmesine iliģkin önlemler alınır. l) Rehabilite edici tıbbi hizmetlerde kullanılan yardımcı araç ve gereçleri üretmek amacıyla, kamu kurum ve kuruluģları ile gerçek ve tüzel kiģiler tarafından kurulacak kuruluģların açılıģ iznini vermeye Sağlık Bakanlığı yetkilidir. ( Madde 3 ). 1987 yılında TBMM de kabul edilen Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu nda, sağlık hizmetlerinin sunumuna iliģkin olarak yeni uygulamalar ve kavramlar getirilmiģtir. Bu yeni uygulamalar arasında özel sağlık kuruluģlarının açılmasının teģvik edilmesi, mali olarak desteklenmeleri, dıģarıdan hizmet satın alma, kamu sağlık kurum/kuruluģlarında verilen hizmetlerin ücretlendirilmesi, sözleģmeli personel çalıģtırma gibi uygulamalar bulunmaktadır. Bununla birlikte sağlık kurum ve kuruluģlarının yanında sağlık iģletmeleri kavramı da kullanılmaya baģlanmıģtır. Sağlık iģletmesi: Bu kanun kapsamındaki kamu kurum ve kuruluģlarına ait sağlık kuruluģlarının ilgili Bakanlığın teklifi ve Sağlık Bakanlığının uygun görmesi halinde Bakanlar Kurulu kararı ile sağlık iģletmesine dönüģtürülmesine imkan verilmiģtir (Madde 5). Sağlık iģletmelerinde görevli olan ve mesleklerini serbest icra etmeyen hekimler, Sağlık Bakanlığının belirleyeceği usul ve esaslar çerçevesinde ve sağlık iģletmesi yönetiminin uygun görmesi halinde mesai saatleri dıģında kuruluşta özel teşhis ve tedavi yapabilirler. Bu maddeler ile bu kanun çıkarılıncaya kadar sosyalleģtirilmiģ sağlık hizmetlerine, koruyucu sağlık hizmetlerine önem verilirken bu kanun ile tedavi edici sağlık hizmetlerine ağırlık verilmeye baģlanmıģ ve sağlık kurumları birer
iģletme olarak nitelendirilmiģtir. Böylece sağlıkta özelleģtirmenin yasal temelleri atılmıģtır. Özel muayenelerin yolu açılmıģ, sağlık hizmetleri karģılığında elde edilen gelirler de sağlık iģletmesinin gelirleri arasında sayılmıģtır. Kanunda yer alan geçici madde ile hemģirelerin de aralarında bulunduğu sağlık meslek üyelerinin aile hekimliği sisteminde sözleģmeli olarak çalıģtırılabilmelerinin önü açılmıģtır. Bu maddede, Sağlık iģletmesi uygulamasına geçirilen kuruluģun sağlık ve yardımcı sağlık personeli ile diğer personeli istekte bulunmaları halinde ve kuruluģun kabul etmesi koģuluyla yeni bir atamaya gerek kalmaksızın sözleģmeli olarak çalıģtırılabilirler. Ancak, memur statüsünden sözleģmeye geçen personel, istekleri halinde T.C. Emekli Sandığı ile iliģkilendirilirler. Ġlgili sağlık kuruluģunca sözleģme isteği kabul edilmeyen ya da sözleģme isteminde bulunmayan personel sağlık kuruluģunun talebi ve kurumlarının uygun görmesi halinde uygun bir kadroya naklolunur. Bu personel yeni bir kadroya atanıncaya kadar durumlarına uygun iģlerde görevlendirilirler ve eski kadrolarına ait aylık, ek gösterge ve her türlü hakları yeni görevlerinde kaldıkları sürece Ģahıslarına bağlı olarak saklı tutulur denilmektedir. (Geçici Madde 1 ) Kanunda; *Koruyucu sağlık hizmetlerinde görevli sağlık ve yardımcı sağlık personeli ile diğer personelin sağlık iģletmesi kapsamına alınma ve mali imkanlarından yararlandırma usul ve esasları Sağlık Bakanlığınca tespit edilir. ( Madde 6) * Sağlık iģletmesinin yönetimi ile çalıģma usul ve esasları Bakanlar Kurulunca, * Hizmet ve ilaç alma, ilgili kurum ve kuruluģlara ait araç, gereç ve malzemelerin kiralanması, devri, gayrimenkullerin kiralanması; tıbbi araç, gereç ve malzeme yönünden standardı vb. belirlenmesi; Maliye ve Gümrük, ilgili Bakanlıklar ve Sağlık Bakanlığı ile ortak olarak, * Bütün kamu ve özel sağlık kuruluģlarının tesis, hizmet, personel ölçütlerini belirlemeye, sağlık kurum ve kuruluģlarını sınıflandırmaya ve sınıflarının
değiģtirilmesine, sağlık kuruluģlarının amaca uygun olarak teģkilatlanmalarına, sağlık hizmet zinciri oluģturulmasına, hizmet içi eğitim usul ve esasları ile sağlık kurum ve kuruluģlarının koordineli çalıģma ve hizmet standartlarının tespiti ve denetimi ile bu kanunla ilgili diğer hususlar Sağlık Bakanlığı tarafından çıkarılacak yönetmelikle tespit edilir (Madde 9) denilmektedir. Bu maddeler doğrultusunda aile hekimliği sistemi ile aile hekimliği sisteminde çalıģtırılacak personel için yasal zemin hazırlanmıģ ve bu madde doğrultusunda da 2004 te Aile Hekimliği Pilot Uygulaması Hakkında Kanun ve son olarak da 2010 yılında da Aile Hekimliği Uygulama Yönetmeliği çıkarılmıģtır. Kanunda ayrıca, sağlık iģletmelerinde koruyucu sağlık hizmetleri dıģında teģhis, tedavi ve rehabilite edici hizmetler ücretlendirilmiģ olup sağlık iģletmesince tahakkuk ettirilen masraflar ilgili sosyal güvenlik kurumunca ödenir (Madde 8) ifadesi yer almaktadır. Türkiye de sağlık hizmetleri kamu tarafından üretilip, tedavi masrafları genel bütçeden ve kamu sigortasından karģılanırken bu madde ile sağlık hizmetleri özel kurum ya da kuruluģlarca da üretilip tedavi masrafları halkın kendi bütçesinden, özel sigortalardan ya da kamu sigortasından karģılanmaya baģlanmıģtır. Sağlık personelinin atanması ile ilgili olarak; aile hekimliğine yönelik yapılan yasal düzenlemelerden sonra yeni maddeler eklenmiģ olup ek maddede Devlet hizmeti yükümlülüğünü yapmakta olan personel, bulundukları ilde sözleģmeli aile hekimi olarak çalıģabilirler veya ihtiyaç halinde aile hekimliği uygulamaları için görevlendirilebilirler. Bu personelin aile hekimliğinde geçen süreleri Devlet hizmeti yükümlülüğünden sayılır denilmektedir. Ayrıca bu ek maddelerle Sağlık Bakanlığına ya da hazineye ait olan binaların sağlık iģletmeleri tarafından kullanılabilmesi için devredilmesi, kiralanması, yenilenmesi ile ilgili düzenlemeler getirilmiģtir.
ÖZET Bu derste Sağlık Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ile Sağlık Bakanlığı nın organizasyon yapısı, görevleri ve hemşirelik mesleğinin bu organizasyon içindeki yeri; Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu ile de sağlık hizmetlerinin sunumunda getirilen yenilikler ve hemşirelik mesleğini etkileyen yönleri incelenmiştir. DEĞERLENDĠRME SORULARI 1. Sağlık Bakanlığı bünyesinde yer alan birimlerden hangisi koruyucu sağlık hizmetlerinin yürütülmesinden sorumludur? a) Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü b) Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü c) Personel Genel Müdürlüğü d) Sağlık Eğitimi Genel Müdürlüğü e) Yüksek Sağlık ġurası 2. Sağlık Bakanlığı örgütlenmesi ile ilgili olarak aģağıdaki ifadelerden hangisi yanlıģtır? a) MüsteĢar Sağlık Bakanı adına sağlık politikalarını yürütür. b) MüsteĢar, Sağlık Bakanlığı TeftiĢ Kuruluna emirler verir. c) Sağlık Bakanı uluslararası kuruluģlarla iģbirliği yapmaya yetkilidir. d) Yüksek Sağlık ġurası Sağlık Bakanlığı nın sürekli kuruludur. e) Yüksek Sağlık ġurası direkt olarak Sağlık Bakanına bağlıdır. 3. Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu ile ilgili olarak aģağıdaki ifadelerden hangisi doğrudur? a) Koruyucu sağlık hizmetlerine ağırlık vermiģtir. b) Sağlık Bakanlığının örgütlenmesini ve görevlerini tanımlamıģtır. c) Yataklı tedavi kurumlarında hemģirelerin çalıģma Ģekillerini düzenlemiģtir. d) Sağlık iģletmelerinde çalıģacak hemģirelerin nasıl çalıģtırılacakları ile ilgili düzenlemelere yer vermiģtir. e) Aile hekimliği sisteminin uygulanmasına yönelik esasları düzenlemiģtir.
4. Aile Hekimliği Sisteminin temelleri aģağıdaki yasal düzenlemelerden hangisi ile atılmıģtır? a) Sağlık Hizmetlerinin SosyalleĢtirilmesi Hakkında Kanun b) Sağlık Bakanlığının TeĢkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname c) Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu d) HemĢirelik Hizmetleri Yönetmeliği e) Genel Sağlık Sigortası Kanunu CEVAPLAR 1- B 2- B 3- D 4- C YARARLANILAN KAYNAKLAR 1. Öztek Z., Yüksel A., SakabaĢ Ġ. ( 1996). Sağlık Hizmetleri ve ÇalıĢanlar Açısından Yasal Düzenlemeler, T.C. Sağlık Bakanlığı Uyum Eğitimi Materyali 3, 6. Basım, Ankara. 2. Ülker S., Kocaman G., Özkan Ö. ( 2004). 12 Mayıs 2004 Dünya HemĢireler Günü Özel Baskı. Odak Ofset, Ankara. 3. http://www.saglik.gov.tr/tr/genel/dosyagoster.aspx?belgeanah=47531&di L=1&DOSYAISIM=gorev_dagilimi_tr_yeni.pdf 4. http://www.saglik.gov.tr/tr/dosyalar/teskilat/tasra_files/slide0001.htm