ATLAS INTERNATIONAL REFEREED JOURNAL ON SOCIAL SCIENCES ISSN: X

Benzer belgeler
TAXUS : (Porsuklar) (8 Türü var) Taxus baccata L. (Adi Porsuk)

(2010)(Soykan, A., Sönmez, S., Cürebal, İ. ile birlikte). Edremit in Anıtsal ve Korunmaya Değer Ağaçları. Karakutu Yayınları. ISBN:

Sedirler (Cedrus) Türkiye de doğal olarak yetişen. Türkiye de egzotik (yaygın ya da parklarda)

MEKANSAL BIR SENTEZ: TÜRKIYE. Türkiye nin İklim Elemanları Türkiye de İklim Çeşitleri

Veysel AYYILDIZ 1 Mahmut D. AVŞAR 2

Aksi durumda yabacı bir bölgeden getirilen ırk/ırklar o yöreye uyum sağlamış yerel ırklarla polen alışverişine giriştiklerinde genetik tabanda

Faydalanmanın düzenlenmesi

TRAKYA DA VEJETASYON DEVRESİ VE BU DEVREDEKİ YAĞIŞLAR. Vegetation period and rainfalls during in this time in Trakya (Thrace)

ASLĠ AĞAÇ TÜRLERĠMĠZ

MARMARA COĞRAFYA DERGİSİ SAYI: 17, OCAK , S: İSTANBUL ISSN: Copyright 2008

2. Karışımın Ağaç Türleri Meşcere karışımında çok değişik ağaç türleri bulunur. Önemli olan, ağaçların o yetişme ortamı özelliklerine uyum gösterip

MARMARA COĞRAFYA DERGİSİ SAYI: 9,OCAK İSTANBUL

Orman Koruma Dersi. ORMAN YANGIN DAVRANIŞI Prof. Dr. Ertuğrul BİLGİLİ Ekim 2014

8. Meşceredeki yapısal değişim Meşcere geliştikçe onu oluşturan ağaçların büyümesi, gelişmesi, türlerin varlığı, bulunma oranı vb özellikler de

BİTKİ TANIMA I. Yrd. Doç. Dr. Taki DEMİR

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

SOCIAL SCIENCES STUDIES JOURNAL SSSjournal (ISSN: )

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

BÖLÜM 3. Artvin de Orman Varlığı

İKLİM ELEMANLARI SICAKLIK

Kafkas Üniversitesi Artvin Orman Fakültesi Dergisi (2001) : 1 (36-42)

ORMAN AMENAJMANI ( BAHAR YARIYILI)

TRABZON İLİ SÜRMENE İLÇESİ ÇAMBURNU YÖRESİNDE ÇIKAN ORMAN YANGINI HAKKINDA RAPOR

Tohum ve Fidanlık Tekniği

İklim---S I C A K L I K

Vejetasyon, herhangi coğrafi bölgenin bir kesimi üzerinde, yaşam koşulları birbirine benzeyen bitkilerin bir arada toplanma şeklidir

TOMRUK HACMİNİN TAHMİNİNDE KULLANILAN CENTROID METOD VE DÖRT STANDART FORMÜLÜN KARŞILAŞTIRILMASI

Porsuk. Şube : Gymospermae Sınıf : Coniferae Takım : Taxoideae Familya : Taxaceae Cins : Taxus L. Tür : Taxus baccata L.

Bölgesel iklim: Makroklima alanı içerisinde daha küçük alanlarda etkili olan iklimlere bölgesel iklim denir.(marmara iklimi)

Silvikült Temel Esasları 7. Klasör

FAKÜLTE YÖNETİM KURULU KARARLARI

SÜRDÜRÜLEBİLİR ORMAN YÖNETİMİNDE YERELLİK VE EKOSİSTEM ÖZELLİKLERİNİN ÖNEMİ

ATLAS INTERNATIONAL REFEREED JOURNAL ON SOCIAL SCIENCES ISSN: X

TRAKYA DA DEĞER SINIFLARINA GÖRE YAĞIŞ DAĞILIMI PRECIPITATION DISTRIBUTION IN TRAKYA (THRACE) ACCORDING TO SELECTED RAINFALL CATEGORIES

Araştırma Makalesi / Research Article Iğdır Üni. Fen Bilimleri Enst. Der. / Iğdır Univ. J. Inst. Sci. & Tech. 7(3): 87-97, 2017

ENVISAT MERIS UYDU VERİLERİ KULLANILARAK SEYHAN YUKARI HAVZASI ORMANLARINDA MEŞCERE KAPALILIĞININ HARİTALANMASI

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

Herhangi bir noktanın dünya üzerinde bulunduğu yere COĞRAFİ KONUM denir. Coğrafi konum ikiye ayrılır. 1. Matematik Konum 2.

TÜRKİYE NİN İKLİMİ. Türkiye nin İklimini Etkileyen Faktörler :

ÖZGEÇMİŞ VE ESERLER LİSTESİ

Ağaç Fizyolojisi (2+0)

FAKÜLTE VE BÖLÜMLERİMİZ

Kahramanmaraş Ahir Dağı Bitki Örtüsünün Biyoiklim Katları Doğrultusunda İncelenmesi

Birsen DURKAYA, Ali DURKAYA ZKÜ Bartın Orman Fakültesi, BARTIN

Dünya kendi içinde benzerlik gösteren 6 büyük flora alemine ayrılır: 1.Holarktikflora alemi 2.Paleotropis, 3.Neotropis, 4.Australis 5.

ORMAN MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI

Dr. Nejat ÇELİK. Eğitim

Yararlanılan Kaynaklar

GYMNOSPERMAE. (Açık Tohumlular)

C e d r u s ( S e d i r ) C e d r u s a t l a n t i c a C e d r u s b r e v i f o l i a C e d r u s d e o d o r a C e d r u s l i b a n i

Akdeniz iklimi / Roma. Okyanusal iklim / Arjantin

ISPARTA YÖRESİNDE Thaumetopoea pityocampa (Den. & Schiff.) (Lep.: Thaumetopoeidae) NIN YUMURTA KOÇANLARI ÜZERİNE ARAŞTIRMALAR.

1- Prof.Dr. Ramazan ÖZÇELİK in Proje Görevlendirmesi 2- Doç.Dr. Ayşe DELİGÖZ ün TÜBİTAK Proje Görevlendirmesi

Toprak etütleri; Prof. Dr. Ali Ömer ÜÇLER 1

Nüfus Dağılışını Etkileyen Faktörler İkiye Ayrılır: 1-Doğal Faktörler 2-Beşeri Faktörler

1. İnsan etkisi dışında, kendiliğinden oluşan her unsur doğayı oluşturmaktadır. Buna göre, aşağıdakilerden hangisi bir doğal unsurdur?

BİNA BİLGİSİ 2 ÇEVRE TANIMI - İKLİM 26 ŞUBAT 2014



SİLVİKÜLTÜRÜN TEMEL ESASLARI, METOTLARI, TEDBİRLERİ, SİLVİKÜLTÜR PLANLARININ YAPIMI VE SİLVİKÜLTÜR TEKNİKLERİNİN UYGULANMASI

önce biz sorduk KPSS Soruda 92 soru GENEL YETENEK - GENEL KÜLTÜR COĞRAFYA 30 DENEME Önder Cengiz - Mustafa Mervan Demir Eğitimde

Serdar CARUS*, Yılmaz ÇATAL

TÜRKİYE NİN DÜNYA ÜZERİNDEKİ YERİ

5. SINIF SOSYAL BİLGİLER BÖLGEMİZİ TANIYALIM TESTİ. 1- VADİ: Akarsuların yataklarını derinleştirerek oluşturdukları uzun yarıklardır.

Picea (Ladin) Picea abies (Avrupa Ladini) Picea orientalis (Doğu Ladini) Picea glauca (Ak Ladin) Picea pungens (Mavi Ladin)

ORMAN AMENAJMANI SEÇME ORMANLARINDA ANLAMA -XI hafta

Murat KARABULUT* Ahmet KARAKOÇ** Mehmet GÜRBÜZ*** Yakup KIZILELMA****


Bir ekosistemin genel mevkisi tanıtılırken şu özellikler belirtilmesi gerekir.

COĞRAFYANIN PUSULASI HARİTALARLA COĞRAFYA 2018 KPSS BAYRAM MERAL

ORMAN AMENAJMANI ( BAHAR YARIYILI)

ORMANCILIKTA UZAKTAN ALGILAMA. ( Bahar Yarıyılı) Prof.Dr. Mehmet MISIR. 2.Hafta ( )

İKLİM TİPLERİ. Yıllık ortalama sıcaklık 25 C dolayındadır. Yıllık ve günlük sıcaklık farkı 2-3 C yi geçmez. Yıllık yağış miktarı 2000 mm den

Mersin ili orman alanlarının fizyografik özelliklere göre dağılımı

aşağıya sarkar, pulların kenarları sylvestrisle son orman sınırını sistemi yayvandır. oluşturur.

Fonksiyonlar. Fonksiyon tanımı. Fonksiyon belirlemede kullanılan ÖLÇÜTLER. Fonksiyon belirlemede kullanılan GÖSTERGELER

BOLKAR DAĞLARI (EREĞLİ-DÜMBELEK DÜZÜ- MERSİN ARASI) ÖRNEĞİ

SERT ÇAMLARDAN TÜRKİYE DE DOĞAL OLARAK YETİŞENLER

Burdur Yöresi Orman İşletmeciliğinin Temel Özellikleri, Sorunları ve Çözüm Önerileri

Dr. Nihal ÖZEL Toprak ve Ekoloji Araştırmaları Bölüm Başmühendisi

belirtilen yörelere yakıt, araç kirası ve gündelik giderlerinin ilgili projeden karşılanacak şekilde 8

TOROS SEDĐRĐ (Cedrus libani A. Rich.) VE FISTIKÇAMI (Pinus pinea L.) NDA YILLIK ÇAP VE BOY ARTIMININ VEJETASYON DÖNEMĐ ĐÇERĐSĐNDEKĐ AYLARA DAĞILIMI

ÖZEL EGE LİSESİ İKLİM

Doğu Akdeniz Bölgesinde Endüstriyel Plantasyonlar İçin Mekânsal Uygunluk Analizi

I.YIL HAFTALIK DERS AKTS

Pinus halepensis te Glaf (Kın)

TÜRKİYE DE GERÇEK SICAKLIKLARIN DAĞILIŞI İLE BİTKİ ÖRTÜSÜ ARASINDAKİ İLİŞKİLER

ATLAS INTERNATIONAL REFERRED JOURNAL ON SOCIAL SCIENCES ISSN: X

CBS KULLANARAK KEMALPAŞA DAĞI'NDAKİ ORMAN YANGIN GÖZETLEME KULELERİNİN GÖRÜNÜRLÜK ANALİZLERİNİN YAPILMASI VE ALTERNATİF GÖZLEM NOKTALARININ SAPTANMASI

ENDEMİK BİR KARAÇAM TÜRÜ EBE KARAÇAM (PİNUS NİGRA SSP. PALLASİANA VAR. ŞENERİANA) IN DOMANİÇ (KÜTAHYA) CİVARINDAKİ YAYILIŞ ALANININ ÖZELLİKLERİ

ORTA KARADENİZ BÖLGEMİZDE. YOK OLMA TEHLİKESİ İÇİNDEKİ BİR GENETİK REZERVİMİZ (Niksar-Erbaa Toros Sediri) ("Cedrus Libani A.

FARKLI SICAKLIKLARIN AVCI BÖCEK SCYMNUS SUBVILLOSUS (GOEZE) (COLEOPTERA: COCCINELLIDAE) UN ERGİN ÖNCESİ DÖNEMLERİNİN ÖLÜM ORANLARINA ETKİLERİ *

Bitkilerin Adlandırılması

COĞRAFYA YEREL COĞRAFYA GENEL COĞRAFYA

SEÇ 422 KORUNAN ALANLARIN PLANLANMASI

AVRUPA KAYINI (Fagus sylvatica) NIN YILDIZ (ISTRANCA) DAĞLARINDAKİ YENİ YAYILIŞ ALANLARI

EĞİTİM DURUMU. Derece Üniversite Mezuniyet Yılı. İstanbul Üniversitesi Deniz Bilimleri ve İşletmeciliği Enstitüsü

SİLVİKÜLTÜREL PLANLAMA-7. Prof. Dr. Ali Ömer ÜÇLER

Dedegöl Daðlarý. AKD034 Ýzlenmesi Gerekli Ayný (0)

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

Transkript:

ATLAS INTERNATIONAL REFEREED JOURNAL ON SOCIAL SCIENCES ISSN:2619-936X Article Arrival Date:07.06.2018 Published Date:12.09.2018 2018 / September Vol 4, Issue:12 Pp:944-952 Disciplines: Areas of Social Studies Sciences (Economics and Administration, Tourism and Tourism Management, History, Culture, Religion, Psychology, Sociology, Fine Arts, Engineering, Architecture, Language, Literature, Educational Sciences, Pedagogy & Other Disciplines in Social Sciences) DATA LOGGER VERİLERİNE GÖRE GÖKNAR ORMANLARININ SICAKLIK VE NEMLİLİK İSTEKLERİ 1 TEMPERATURE AND HUMIDITY REQUIREMENTS OF FIR FORESTS ACCORDING TO DATA LOGGER DATA ÖZET Dr. Öğr. Üyesi Çetin ŞENKUL Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Bölümü; cetinsenkul@gmail.com Tuna ÇARKI Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Coğrafya Bölümü Toros ve Amanos Dağları üzerinde esas yayılış alanı olan Toros göknarı lokal yayılışa sahip olup ülkemizin önemli ağaç türlerinden biridir. Bu çalışmanın amacı Toros göknarı ormanlarının sıcaklık ve nemlilik isteklerini yüksek çözünürlüklü olarak ortaya koymaktır. Bu amaç kapsamında çalışma alanına 2015-2016/2016-2017 yılları arasında Data Logger cihazları yerleştirilerek Toros göknarının sıcaklık ve nemlilik istekleri belirlenmiştir. Karlık Dağı nda belirlenen kesit doğrultusunda 1000 m, 1250 m ve 1500 m yükseltilere Data Logger cihazları yerleştirilip her iki saatte bir olmak üzere sıcaklık ve nemlilik verileri elde edilmiştir. 3 nokta arası yatay uzaklık az olmasına rağmen, yükselti ile değişen sıcaklık ve nem değerleri gözlemlenmiştir. Bu değişkenliklerle birlikte, Toros göknarı ormanlarının yükselti ile beraber yetişme şartlarının ve bununla beraber değişen sıcaklık ve nemlilik değerlerinin mikro ölçekte incelemesi yapılmıştır. Anahtar Kelimeler: Toros Göknarı, Data Logger, Bitki Örtüsü, Doğal Ortam ABSTRACT Taurus fir, which is the main distribution area on the Toros and Amanos Mountains, has local distribution and is one of the important tree species of our country. The purpose of this study is to reveal the temperature and humidity requirements of the Taurus fir forests in high resolution. Within this scope, temperature and humidity requirements of Toros fir were determined by placing Data Logger devices between 2015-2016 / 2016-2017. Data Logger devices were installed at elevations of 1000 m, 1250 m and 1500 m in the direction of the section determined in Karlik Mountain and temperature and humidity data were obtained every two hours. It is observed that values of the temperature and humidity, changing with elevation although the horizontal distance amond the 3 point is short.with these variables, it is examined the growth conditions of Toros forests along with the elevation and the temperature values and humidity values that change with them at micro scale. Keywords: Taurus fir, Data Logger, Vegetation, Natural Environment 1. GİRİŞ İklim elemanları olan sıcaklık, yağış, nem ve rüzgâr canlıların yaşam ortamı (çevre, habitat) özelliklerini belirleyen faktörlerdir (Efe, 2010). İklim elemanları bitki örtüsü üzerinde teker teker değil bir arada etkili olmaktadır (Dönmez, 1985). Her bitki türü, çeşitli iklim elemanlarının ekstrem değerleri arasında hayatını devam ettirebilir. Bu ekstrem değerler 1 Bu makale TÜBİTAK 3501 programı kapsamında 214O249 numaralı proje ve Süleyman Demirel Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi 4789-YL1-16 numaralı proje tarafından desteklenen, Dr. Öğr. Üyesi Çetin ŞENKUL danışmanlığında Tuna ÇARKI tarafından hazırlanan Karlık Dağı nın Doğal Ortam Koşulları ve Bitki Örtüsü Arasındaki İlişkileri adlı yüksek lisans tezinden üretilmiştir.

dışında ise bitki gelişimi olanaksızdır. Her iklim belirli bir bitki topluluğunu karakterize eder ve bunun sonucunda dünya üzerinde bitkilerin dağılışı gerçekleşir. İklim elemanlarından sıcaklık, bütün bitkilerin yaşam faaliyetleri için gerekli olan, eriştiği düşük ve yüksek değerlerle bitki yaşamında sınırlayıcı bir rol oynayan iklim elemanıdır (Günal, 2003). Bu nedenle bitkilerin çimlenmesi, büyümeleri ve çoğalmaları sıcaklıkla doğrudan ilişkilidir (Avcı, 1998). Bitkiler fazla sıcaklığa dayandıkları ölçüde düşük sıcaklıklara dayanamazlar (Aydınözü, 2007). Sıcaklığın yanı sıra bitkiler için diğer önemli iklim elemanları ise nemlilik ve yağıştır. Nemlilik ve yağış bitki dağılımında ve yayılımında önemli bir yer tutmaktadır. Toros göknarı (Abies cilicica), gri renkte, gençken düzgün, yaşlandıkça boyuna derin çatlaklı gövdeli ve 25-30 m boya ulaşabilen bir ağaçtır (Günal, 1997). Bu türün sıcaklık isteği orta derece, nem isteği ise yüksek olan bir türdür. Toros göknarı, Torosların genel olarak yüksek dağ kademelerinde, özellikle denize bakan yamaçlar ile iç kesimlerde sadece deniz etkisi alan korunaklı yetişme ortamlarında yayılır (Avcı, 1993). Bucak-Maraş arasındaki Toros silsileleri ile Osmaniye- Antakya arasındaki Amanos dağları üzerinde, yörenin fonksiyonel tek gölge ağacıdır (Bozkuş, 1986). Toros göknarı kendisi için çok uygun, sınırlı ve lokal yetişme alanların dışında daha ziyade karışık ormanlar kurmaya meyilli bir türdür (Bozkuş, 1977). Üzeri reçineli kozalaklarından nedeniyle halk tarafından bu türe Yunanca "Mactiche" yani sakız anlamına gelen Mezdeği veya Mezda adı verilmiştir (Kayacık, 1980; Baytop, 1984). Araştırma alanı olan Karlık Dağı (1710 m), Akdeniz Bölgesi nin iç kısmında, Burdur- Bucak ın güneydoğusunda yer almaktadır (Şekil 1). Bu alan, Batı Toroslar dağ silsilesi içerisinde yer almakta ve Akdeniz Flora Bölgesi sınırları içerisinde bulunmaktadır. Karlık Dağı nın uygun ortam şartları içerisinde Toros göknarı yetişme imkanı bulmaktadır. Toros göknarı bu ile birlikte bu alanda Ardıç (Juniperus communis), Karaçam (Pinus nigra), Kızılçam (Pinus brutia) ve Katranağacı (Cedrus libani) gibi bitki türleri de yer almaktadır. Şekil 1. Çalışma alanı lokasyon haritası. YEAR: 2018 VOL:4 ISSUE: 12 IKSAD PUBLISHING HOUSE 945

2. AMAÇ VE YÖNTEM Bu çalışmanın amacı, Karlık Dağı nda yer alan Toros göknarı ormanının yetişmesinde etkili olan sıcaklık ve nemlilik değerlerinin belirlenmesi ile Toros göknarının yetişme şartlarının belirlenmesidir. Bu amaca uygun olarak Toros göknarı ormanın bulunduğu alanlara sıcaklık ve nem ölçmesi amacı ile Data Logger cihazlarını yerleştirilmiştir (2015-2016/2016-2017 yılları arasında). Data logger cihazları Karlık Dağı nda Toros göknarı ormanlarının yoğun olduğu 1000 m 1500 m aralığına yerleştirilmiştir ve sıcaklık ve nem verileri elde edilmiştir. Bununla birlikte arazi yapısına ve Toros göknarı ormanlarının dağılışına bağlı olarak 3 yükselti basamağı arasında 250 m aralıklarla profil çıkarılmıştır (Şekil 2). Çalışma alanından elde edilen Data Logger verileri günlük, aylık ve yıllık olarak periyodik değerler hesaplanarak analiz edilmiş ve Toros göknarı ormanlarının sıcaklık ve nemlilik yüksek çözünürlüklü mikro alanda incelenmiştir. Şekil 2. Bucak ve Karlık Dağı arasında kuzey-güney yönünde belirlenmiş bitki örtüsü kesiti ve mikro iklim koşullarını belirlemek üzere yerleştirilen Data Logger cihazları. 3. BULGULAR Toros göknarı ormanlarının sıcaklık ve nem isteklerinin ortaya çıkarıldığı sonuçlar, aşağıda alt bölümler halinde ele alınarak incelenmiştir. 3.1. 2015-2016 Sıcaklık ve Nemlilik Ölçümleri Karlık Dağı üzerinde belirlenen doğrultuda sırası ile 1000 m, 1250 m ve 1500 m yükseltilerde DL 1, DL 2 ve DL 3 no lu Data Logger cihazları konulmuştur. Data Logger ların 2015 Ağustos ayı-2016 Temmuz ayı arasındaki 361 gün boyunca yapılan ölçümlerinden elde edilen Toros göknarı ormanlarının yıllık ortalama sıcaklık değerleri sırasıyla 13.8 C, 11.2 C ve 10.2 C dir. Yıllık ortalama nem değerleri ise sırasıyla 59.8 %RH, 67.7 %RH ve 68.3 %RH şeklindedir. Ocak ayı sıcaklık ortalaması ile Temmuz ayı sıcaklık ortalaması değerleri 1 no lu Data Logger da (1000 m) Ocak ayı 1.9 C ve Temmuz ayı 25.1 C olarak tespit edilmiştir. Ortalama sıcaklığın en düşük olduğu değer ise 1.9 C ile Ocak ayında görülmüştür (Şekil 3). Aylık maksimum sıcaklık ile minimum sıcaklığın fark değeri en yüksek Aralık ayında 27.9 C olarak analiz edilirken en düşük değer ise Kasım ayında 19.5 C olarak tespit edilmiştir. 2 no lu Data Logger (1250 m) ölçümlerinde Ocak ayı ortalama sıcaklık değeri 0.2 C, Temmuz YEAR: 2018 VOL:4 ISSUE: 12 IKSAD PUBLISHING HOUSE 946

ayı 22.2 C olarak tespit edilmiştir. Ortalama sıcaklığın en düşük olduğu değer ise 0.2 C ile Ocak ayında görülmüştür (Şekil 4). Aylık sıcaklık farkı ise en yüksek Şubat ayında 27.5 C olarak analiz edilirken en düşük değer Kasım ayında 21.3 C olarak tespit edilmiştir. 3 no lu Data Logger (1500 m) ölçümlerinde Ocak ayı ortalama sıcaklık değeri -1.1 C, Temmuz ayı 21.2 C olarak tespit edilmiştir. Ortalama sıcaklığın en düşük olduğu değer ise -1.1 C ile Ocak ayında görülmüştür (Şekil 5). Aylık sıcaklık farkı ise en yüksek Haziran ayında 20.7 C olarak analiz edilirken en düşük değer Kasım ayında 12.9 C olarak tespit edilmiştir. Son olarak tedrici olarak artan yükseltilerdeki DL 1, DL 2 ve DL 3 no lu Data Logger larda aylık ortalama sıcaklık değerlerinin yükseltiyle beraber düştüğü fakat DL 2 ve DL 3 no lu Data Logger larda özellikle Kasım ve Aralık aylarında değerlerin birbirine daha yakın seyrettiği tespit edilmiştir (Şekil 6). Donlu gün sayısı ve vejetasyon süresine göre DL 1 no lu Data Logger da 47, DL 2 no lu Data Logger da 90 gün don yaşanırken daha yüksekte yer alan DL 3 no lu Data Logger da ise 67 donlu gün tespit edilmiştir. Vejetasyon süresi DL 1 no lu Data Logger için 286, DL 2 no lu Data Logger için 243 ve DL 3 no lu Data Logger için 226 gün şeklinde görülmüştür (Şekil 7). Şekil 31. Data Logger 1 (1000 m): aylık sıcaklık ortalama, maksimum, minimum değerleri ve aylık nem ortalama, maksimum, minimum değerleri (2015 Ağustos-2016 Temmuz). Şekil 4. Data Logger 2 (1250 m): aylık sıcaklık ortalama, maksimum, minimum değerleri ve aylık nem ortalama, maksimum, minimum değerleri (2015 Ağustos-2016 Temmuz). YEAR: 2018 VOL:4 ISSUE: 12 IKSAD PUBLISHING HOUSE 947

Donlu Gün Sayısı Vejetasyon Süresi (Gün) Şekil 5. Data Logger 3 (1500 m): aylık sıcaklık ortalama, maksimum, minimum değerleri ve aylık nem ortalama, maksimum, minimum değerleri (2015 Ağustos-2016 Temmuz). Şekil 6. Data Logger 1, 2, 3: aylık sıcaklık ortalama değerleri ve aylık sıcaklık farkı değerleri (2015 Ağustos- 2016 Temmuz). DL 1-3 / Donlu Gün Sayısı / Vejetasyon Süresi (2015-2016) 350 300 250 200 150 100 50 0 DL 1 (1000 m) DL 2 (1250 m) DL 3 (1500 m) 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 Vejetasyon Süresi Donlu Gün Sayısı Şekil 7. Data Logger 1-3: bir yıllık donlu gün sayısı ile vejetasyon süresi gün sayısı (2015 Ağustos-2016 Temmuz). YEAR: 2018 VOL:4 ISSUE: 12 IKSAD PUBLISHING HOUSE 948

3.2. 2016-2017 Sıcaklık ve Nemlilik Ölçümleri Karlık Dağı nda yer alan DL 1, DL 2 ve DL 3 no lu Data Logger cihazlarının 2016 Ağustos ayı-2017 Temmuz ayı arasındaki 365 gün boyunca yapılan ölçümlerinden elde edilen Toros göknarı ormanlarının yıllık ortalama sıcaklık değerleri sırasıyla 12.7 C, 10.2 C ve 9.1 C dir. Yıllık ortalama nem değerleri ise sırasıyla 59.7 %RH, 66.3 %RH ve 58.9 %RH şeklindedir. Ocak ayı sıcaklık ortalaması ile Temmuz ayı sıcaklık ortalaması değerleri 1 no lu Data Logger da (1000 m) Ocak ayı 0.2 C ve Temmuz ayı 25.1 C olarak tespit edilmiştir. Ortalama sıcaklığın en düşük olduğu değer ise 0.2 C ile Ocak ayında görülmüştür (Şekil 8). Aylık maksimum sıcaklık ile minimum sıcaklığın fark değeri en yüksek Eylül ayında 30.8 C olarak analiz edilirken en düşük değer ise Ocak ayında 21.6 C olarak tespit edilmiştir. 2 no lu Data Logger (1250 m) ölçümlerinde için Ocak ayı ortalama sıcaklık değeri -1.4 C, Temmuz ayı 22.2 C olarak tespit edilmiştir. Ortalama sıcaklığın en düşük olduğu değer ise - 1.4 C ile Ocak ayında görülmüştür (Şekil 9). Aylık sıcaklık farkı ise en yüksek Eylül ayında 30.3 C olarak analiz edilirken en düşük değer Ocak ayında 22 C olarak tespit edilmiştir. 3 no lu Data Logger (1500 m) ölçümlerinde Ocak ayı ortalama sıcaklık değeri -2.7 C, Temmuz ayı 21.8 C olarak tespit edilmiştir. Ortalama sıcaklığın en düşük olduğu değer ise -2.7 C ile Ocak ayında görülmüştür (Şekil 10). Aylık sıcaklık farkı ise en yüksek Haziran ayında 23.8 C olarak analiz edilirken en düşük değer Aralık ayında 14.1 C olarak tespit edilmiştir. Son olarak tedrici olarak artan yükseltilerdeki DL 1, DL 2 ve DL 3 no lu Data Logger larda aylık ortalama sıcaklık değerlerinin yükseltiyle beraber düştüğü fakat DL 2 ve DL 3 no lu Data Logger larda değerlerin birbirine daha yakın seyrettiği tespit edilmiştir (Şekil 11). Donlu gün sayısı ve vejetasyon süresine göre DL 1 no lu Data Logger da 78, DL 2 no lu Data Logger 114 gün don yaşanırken daha yüksekte yer alan DL 3 no lu Data Logger da 96 donlu gün tespit edilmiştir. Vejetasyon süresi DL 1 no lu Data Logger için 260, DL 2 no lu Data Logger için 230 ve DL 3 no lu Data Logger için 214 gün şeklinde görülmüştür (Şekil 12). Şekil 8. Data Logger 1 (1000 m): aylık sıcaklık ortalama, maksimum, minimum değerleri ve aylık nem ortalama, maksimum, minimum değerleri (2016 Ağustos-2017 Temmuz). YEAR: 2018 VOL:4 ISSUE: 12 IKSAD PUBLISHING HOUSE 949

Şekil 9. Data Logger 2 (1250 m): aylık sıcaklık ortalama, maksimum, minimum değerleri ve aylık nem ortalama, maksimum, minimum değerleri (2016 Ağustos-2017 Temmuz). Şekil 10. Data Logger 3 (1500 m): aylık sıcaklık ortalama, maksimum, minimum değerleri ve aylık nem ortalama, maksimum, minimum değerleri (2016 Ağustos-2017 Temmuz). Şekil 11. Data Logger 1, 2, 3: aylık sıcaklık ortalama değerleri ve aylık sıcaklık farkı değerleri (2016 Ağustos- 2017 Temmuz). YEAR: 2018 VOL:4 ISSUE: 12 IKSAD PUBLISHING HOUSE 950

Donlu Gün Sayısı Vejetasyon Süresi (Gün) 300 250 DL 1-3 / Donlu Gün Sayısı / Vejetasyon Süresi (2016-2017) 120 100 200 150 100 50 80 60 40 20 0 DL 1 (1000 m) DL 2 (1250 m) DL 3 (1500 m) 0 Vejetasyon Süresi Donlu Gün Sayısı Şekil 12. Data Logger 1-3: bir yıllık donlu gün sayısı ile vejetasyon süresi gün sayısı (2016 Ağustos-2017 Temmuz). 4. TARTIŞMA VE SONUÇ Toros göknarı ormanları genellikle 1250-1500 m aralığında yaşlı ve genç ağaç türleri ile düzensiz olarak görülmektedir. Saf ve karışık halde bulunan türler arasında yer alan Toros göknarı, yükselti ile beraber artış göstermektedir. Katranağacı ile 1400-1500 m aralığında beraber kuzey yamaçlarda daha sık görülmektedir. Kuzey yamaçlarda karın kalma süresi yükseltiden ve bakıdan dolayı daha fazla olduğu için yetişme oranları git gide azalmaktadır. Mikro ölçekte incelenen Toros göknarı ormanlarının özellikle Bucak-Karlık Dağı 1250 m den itibaren görülmesiyle Data Logger cihazlarına göre 1000 m, 1250 m ve 1500 m sıcaklık ve nemlilik aralıkları yıllık ve aylık bazda ortalama, maksimum ve minimum değerler şeklinde belirlenmiştir. Data Logger ların 2015 Ağustos ayı-2016 Temmuz ayı arasındaki 361 gün boyunca yapılan ölçümlerinden elde edilen yıllık ortalama sıcaklık değerleri sırasıyla 13.8 C, 11.2 C ve 10.2 C dir. Yıllık ortalama nem değerleri ise sırasıyla 59.8 %RH, 67.7 %RH ve 68.3 %RH şeklindedir. 2016 Ağustos ayı-2017 Temmuz ayı arasındaki 365 gün boyunca yapılan ölçümlerinden elde edilen yıllık ortalama sıcaklık değerleri ise sırasıyla 12.7 C, 10.2 C ve 9.1 C dir. Yıllık ortalama nem değerleri sırasıyla 59.7 %RH, 66.3 %RH ve 58.9 %RH şeklindedir. Sonuç olarak, çalışma sahasında sıcaklık ve nem verilerini kayıt eden Data Logger cihazları, Toros göknarı ormanlarının mikro ölçekte sıcaklık ve nem aralıklarını belirleyip iklimsel yetişme koşullarını ortaya çıkarmıştır. KAYNAKÇA Avcı, M. (1993). Göller Yöresi Batı Kesiminde Bitki Toplulukları ve Dağılışları, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Coğrafya Dergisi, Sayı 4, Sf, 227-264. Avcı, M. (1998). Ilgaz Dağları ve Çevresinin Bitki Coğrafyası I (Bitki Örtüsünün Coğrafi Şartları), Coğrafya Dergisi, Sayı 6, Sf. 137-216. Aydınözü, D. (2007). Türkiye de Gerçek Sıcaklıkların Dağılışı ile Bitki Örtüsü Arasındaki İlişkiler, Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt 15, No. 1. Sf. 353-372. Baytop, T. (1984). Türkiye de Bitkilerle Tedavi, İstanbul Üniversitesi Yayınları, No. 3255, İstanbul. Bozkuş, F. (1977). Toros Göknarı (Abies Cilicica Carr.) nın Saf Meşcereleri ile Sedir (Cedrus Libani Link.) ve Karaçam (Pinus Nigra Subsp. Pallasiana Lamb.) Karışık Meşcerelerinde Hacım İlişkileri, İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi Dergisi, İstanbul. YEAR: 2018 VOL:4 ISSUE: 12 IKSAD PUBLISHING HOUSE 951

Bozkuş, F. (1986). Toros Göknarı (Abies Cilicica Carr.) nın Türkiye deki Doğal Yayılış ve Silvikültürel Özellikleri, İstanbul Üniversitesi, Orman Fakültesi, Silvikültür Anabilim Dalı, İstanbul. Dönmez, Y. (1985). Bitki Coğrafyası (Temel Bilgiler Ve Türkçe-Almanca-Fransızca Bitki Adları). (2. Baskı) İ.Ü. Coğrafya. Ens. Yay. 3213, İstanbul. Efe, R. (2010). Biyocoğrafya, Mkm Yayıncılık, Bursa. Günal, N. (1997). Türkiye de Başlıca Ağaç Türlerinin Coğrafi Yayılışları, Ekolojik Ve Floristik Özellikleri. Çantay Kitapevi: İstanbul. Günal, N. (2003). Yukarı Gediz Havzası nın Bitki Coğrafyası, Çantay Kitabevi. Kayacık, H. (1980). Orman ve Park Ağaçlarının Özel Sistematiği, Cilt 1, Gymnospermae (Açık Tohumlular), İstanbul Üniversitesi Fakültesi Yayınları, No.281, İstanbul. YEAR: 2018 VOL:4 ISSUE: 12 IKSAD PUBLISHING HOUSE 952