ELEKTRONİK DERS NOTU (DC EĞİLİMLEME (KUTUPLAMA) BJT LER)

Benzer belgeler
ELEKTRONİK 1 KUTUPLAMA DEVRELERİ HAZIRLIK SORULARI

* DC polarma, transistörün uçları arasında uygun DC çalışma gerilimlerinin veya öngerilimlerin sağlanmasıdır.

Küçük sinyal analizi transistörü AC domende temsilş etmek için kullanılan modelleri içerir.

Çukurova Üniversitesi Biyomedikal Mühendisliği

DENEY 8: ORTAK EMİTERLİ YÜKSELTEÇ Deneyin Amacı

BJT (Bipolar Junction Transistor) nin karakteristik eğrilerinin incelenmesi

4. Bölüm: Çift Jonksiyonlu Transistörler (BJT) Doç. Dr. Ersan KABALCI

ELM 232 Elektronik I Deney 3 BJT Kutuplanması ve Küçük İşaret Analizi

Deney 1: Transistörlü Yükselteç

BC237, BC338 transistör, 220Ω, 330Ω, 4.7KΩ 10KΩ, 100KΩ dirençler ve bağlantı kabloları Multimetre, DC güç kaynağı

ÖLÇME VE DEVRE LABORATUVARI DENEY: 6. --Thevenin Eşdeğer Devresi--

BLM 224 ELEKTRONİK DEVRELER. Hafta 8. Prof. Dr. Mehmet Akbaba Karabük Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği Bölümü

Hafta 5 BLM 224 ELEKTRONİK DEVRELER. Prof. Dr. Mehmet Akbaba Karabük Üniversitesi Bilgisayar Mhendisliği Bölümü

Çukurova Üniversitesi Biyomedikal Mühendisliği

Beyzi Ortak Yükselteç (BOB) Beyzi Ortak Bağlantının Statik Giriş Direnci. Giriş, direncini iki yoldan hesaplamak mümkündür:

Bu bölümde iki kutuplu (bipolar) tranzistörlerin çalışma esasları incelenecektir.

BJT KARAKTERİSTİKLERİ VE DC ANALİZİ

6. TRANSİSTÖRÜN İNCELENMESİ

BJT TRANSİSTÖRLÜ DC POLARMA DEVRELERİ

DENEY 6 BJT KUVVETLENDİRİCİLER

Geçmiş yıllardaki vize sorularından örnekler

EEM220 Temel Yarıiletken Elemanlar Çözümlü Örnek Sorular

DENEY 5 TRANSİSTOR KUTUPLAMA KARARLILIK ve DC DUYARLILIk

BÖLÜM 6 KÜÇÜK SİNYAL YÜKSELTEÇLERİ. Konular: Amaçlar:

Çukurova Üniversitesi Biyomedikal Mühendisliği

DENEY 6 BİPOLAR KUVVETLENDİRİCİ KÜÇÜK İŞARET

Deneyle İlgili Ön Bilgi:

Bu deneyde kuvvetlendirici devrelerde kullanılan entegre devre beslemesi ve aktif yük olarak kullanılabilen akım kaynakları incelenecektir.

DENEY 7 BJT KUVVETLENDİRİCİLERİN FREKANS CEVABI

KOB Statik Giriş Direnci. Kollektörü Ortak Yükselteç (KOB) Kollektörü Ortak Yükseltecin (KOB) Statik Karakteristikleri

ELEKTRONİK DEVRELER LABORATUVARI I DENEY 2

5. Bölüm: BJT DC Öngerilimleme. Doç. Dr. Ersan KABALCI

Prof. Dr. Mehmet Akbaba Karabük Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği Bölümü

TRANSİSTÖRÜN YAPISI (BJT)

TRANSİSTÖRLÜ KUVVETLENDİRİCİLER. ELEKTRONİK DEVRE TASARIM LABORATUARI-II Özhan Özkan / 2010

TRANSİSTÖRLERİN KUTUPLANMASI

ELM 331 ELEKTRONİK II LABORATUAR DENEY FÖYÜ

DENEY NO:1 BJT Yükselticinin frekans Cevabı

Elektronik Ders Notları 6

DENEY FÖYÜ 5: THEVENİN VE NORTON TEOREMLERİNİN İNCELENMESİ

ANALOG ELEKTRONİK BİPOLAR TRANSİSTÖR

Çukurova Üniversitesi Biyomedikal Mühendisliği

Bölüm 5 Transistör Karakteristikleri Deneyleri

DENEY 6-3 Ortak Kollektörlü Yükselteç

ELEKTRONİK DEVRE TASARIM LABORATUARI-I

V R1 V R2 V R3 V R4. Hesaplanan Ölçülen

Öğrenci No Ad ve Soyad İmza DENEY 2. BJT nin Bağımlı Akım Kaynağı Davranışının İncelenmesi: Sabit Akım Kaynağı İle LED Sürücü Tasarımı

TRANSİSTÖR KARAKTERİSTİKLERİ

DENEY 3. Maksimum Güç Transferi

Bölüm 14 Temel Opamp Karakteristikleri Deneyleri

DENEY 4 PUT Karakteristikleri

ALAN ETKİLİ TRANSİSTÖR

(BJT) NPN PNP

Deneyin amacı, Thevenin ve Norton Teoremlerinin öğrenilmesi ve laboratuar ortamında test edilerek sonuçlarının analiz edilmesidir.

ÜNİTE 4 KLASİK SORU VE CEVAPLARI (TEMEL ELEKTRONİK)

BJT TRANSİSTÖRLER: Üç Kullanım modu: 1- Lineer mod (amfi) 2- Satürasyon (kısa devre) 3- Cut-off (açık devre)

Çukurova Üniversitesi Biyomedikal Mühendisliği

Şekil 1 de ortak emiterli bir devre görülmektedir. Devredeki R C, BJT nin doğru akım yük direnci olarak adlandırılır. Çıkış devresi için,

DENEY 1: DĠRENÇLERĠN SERĠ/PARALEL/KARIġIK BAĞLANMASI VE AKIM, GERĠLĠM ÖLÇÜLMESĠ

DENEY NO:2 BJT Yükselticinin Darbe Cevabı lineer kuvvetlendirme Yükselme Süresi Gecikme Çınlama Darbe üst eğilmesi

MARMARA ÜNİVERSİTESİ TEKNİK EĞİTİM FAKÜLTESİ ELEKTRONİK-BİLGİSAYAR BÖLÜMÜ ELEKTRONİK 2 LAB. DENEY FÖYLERİ

Elektrik Elektronik Mühendisliği Bölümü Elektronik Laboratuarı I DENEY-2 TEMEL YARI ĐLETKEN ELEMANLARIN TANIMLANMASI (BJT, FET, MOSFET)

DENEY 9: JFET KARAKTERİSTİK EĞRİLERİ

EEME210 ELEKTRONİK LABORATUARI

Şekil Sönümün Tesiri

ALÇAK FREKANS GÜÇ YÜKSELTEÇLERİ VE ÇIKIŞ KATLARI

R 1 R 2 R L R 3 R 4. Şekil 1

EEM211 ELEKTRİK DEVRELERİ-I

THEVENIN VE NORTON TEOREMLERİ. Bu teoremler en güçlü analiz tekniklerindendir EBE-215, Ö.F.BAY 1

Elektrik Müh. Temelleri

T.C. ERCİYES ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ MEKATRONİK MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ ELEKTRONİK SİSTEMLER LABORATUVARI 1

KISIM 1 ELEKTRONİK (ANALİZ, TASARIM, PROBLEM) 1. BÖLÜM DİYOT, DİYOT MODELLERİ VE UYGULAMALARI... 1

TRANSİSTÖRLER 1. ÇİFT KUTUP YÜZEYLİ TRANSİSTÖRLER (BJT)

BJT (Bipolar Junction Transistor) :

DENEY 3 : TRANSİSTÖR KARAKTERİSTİKLERİ. Amaç : Bipolar Transistörlerin çalışmasını teorik ve pratik olarak öğrenmek.

DENEY 5: ALTERNATİF AKIMDA FAZ FARKI (R, L VE C İÇİN)

EEM 210 ELEKTRONİK LABORATUARI

1. RC Devresi Bir RC devresinde zaman sabiti, eşdeğer kapasitörün uçlarındaki Thevenin direnci ve eşdeğer kapasitörün çarpımıdır.

DENEY 5- TEMEL İŞLEMSEL YÜKSELTEÇ (OP-AMP) DEVRELERİ

DENEY-6 THEVENİN TEOREMİNİN İNCELENMESİ MAKSİMUM GÜÇ TRANSFERİ

12. DC KÖPRÜLERİ ve UYGULAMALARI

BÖLÜM X OSİLATÖRLER. e b Yükselteç. Be o Geri Besleme. Şekil 10.1 Yükselteçlerde geri besleme

Bölüm 10 İşlemsel Yükselteç Karakteristikleri

4.1. Deneyin Amacı Zener diyotun I-V karakteristiğini çıkarmak, zener diyotun gerilim regülatörü olarak kullanılışını öğrenmek

Şekil 1: Zener diyot sembol ve görünüşleri. Zener akımı. Gerilim Regülasyonu. bölgesi. Şekil 2: Zener diyotun akım-gerilim karakteristiği

Bu deneyde lab cihazlarının kullanımı için 4 uygulama yapılacaktır.

DENEY 3. Maksimum Güç Transferi

Bölüm 1. Elektriksel Büyüklükler ve Elektrik Devre Elemanları

11. Sunum: İki Kapılı Devreler. Kaynak: Temel Mühendislik Devre Analizi, J. David IRWIN-R. Mark NELMS, Nobel Akademik Yayıncılık

T.C. ULUDAĞ ÜNĠVERSĠTESĠ MÜHENDĠSLĠK FAKÜLTESĠ ELEKTRĠK - ELEKTRONĠK MÜHENDĠSLĠĞĠ BÖLÜMÜ ELEKTRONĠK DEVRELER LABORATUVARI I

DENEY 8 FARK YÜKSELTEÇLERİ

SCHMITT TETİKLEME DEVRESİ

Elektronik cihazların yapımında en çok kullanılan üç yarıiletken şunlardır,

ARASINAV SORULARI. EEM 201 Elektrik Devreleri I

ELM201 ELEKTRONİK-I DERSİ LABORATUAR FÖYÜ

ELE 201L DEVRE ANALİZİ LABORATUVARI

Transistörler yarıiletken teknolojisiyle üretilmiş, azınlık-çoğunluk yük taşıyıcılara sahip solidstate elektronik devre elemanlarıdır.

DENEY-3. FET li Yükselticiler

DC DEVRE ÇÖZÜM YÖNTEMLERİ

1.1. Deneyin Amacı Temel yarı iletken elemanlardan, diyot ve zener diyotun tanımlanması, test edilmesi ve bazı karakteristiklerinin incelenmesi.

Transkript:

ELEKTRONİK DERS NOTU (DC EĞİLİMLEME (KUTUPLAMA) BJT LER)

BÖLÜM-III DC EĞİLİMLEME (KUTUPLAMA) BJT LER Giriş: Transistörlü bir yükseltecin analizi ve tasarımı için dc veya ac tepkisini bilmek gereklidir. Transistörün dıştan bir enerji kaynağının yardımı olmadan uygulanan ac girişin seviyesini yükselttiğini düşünmek yanlıştır. Gerçekte, çıkışın yükseltilmiş güç seviyesi uygulanan dc kaynağın enerjisinin aktarılması sonucudur. Bir transistörün dc analizinin gerçekleştirilebilmesi için bilinmesi gereken değer ve formüller aşağıda verilmiştir. V BE = 0.7V (3.1) I E = 1 + β I B + I C (3.2) I C = βi B (3.3) 2

DC EĞİLİMLEME (KUTUPLAMA) BJT LER Transistörlü yükselteçlerde dc akım ve dc gerilim, uygulanan sinyalin yükseltilmesinde kullanılacak bölgedeki çalışma noktasını oluşturacaktır. Çalışma noktası karakteristik eğride sabit bir nokta olduğu için bu noktaya hareketsiz (quiescent) nokta denir ve Q ile gösterilir. Şekil 3.1 de ortak-emitörlü yapıya ait karakteristik eğri verilmiştir. Bu eğrideki kesikli çizgiler ile ayrılmış bölüm aktif bölgeyi diğer kısımlar ise kesim ve doyum bölgelerini ifade etmektedir. Aktif Kesim Doyum BE İleri ön-gerilimli Ters ön-gerilimli İleri ön-gerilimli CB Ters ön-gerilimli Ters ön-gerilimli İleri ön-gerilimli Şekil 3.1 Ortak Emitörlü yapıya ait karakteristik eğri 3

DC EĞİLİMLEME (KUTUPLAMA) BJT LER Kutuplama Devreleri-Sabit Eğilimlemeli Yapı: Şekil 3.2 ile verilen devre en basit dc eğilimleme devresidir. Devrede npn transistör kullanılmıştır. Bütün akımların yönleri ve gerilim kutuplarının yönü değiştirilerek pnp transistör için hesaplamalar aynen yapılabilir. DC analizde kapasitörler açık devre kabul edilerek analiz yapılabilir. Çünkü dc durumda kapasitörün reaktansı sonsuzdur. I. Yol denklemi I. Yol II. Yol V CC I B R B V BE = 0 V CC V BE R B II. Yol denklemi V CC I C R C V CE = 0 V CE = V CC I C R C Şekil 3.2 Sabit eğilimlemeli devre Şekil 3.3 devrenin dc eşdeğeri V CE = V C V E V BE = V B V E 4

DC EĞİLİMLEME (KUTUPLAMA) BJT LER Örnek 3.1: Şekil 3.4 ile verilen sabit eğilimleme devresinde V CC = 12V, R B = 240kΩ, R C = 2.2kΩ olduğuna göre; baz (I B ) ve kollektör (I C ) akımı ile kollektör-emitör arası gerilimi (V CE ), Baz gerilimini (V B ), kollektör gerilimini (V C ) ve baz-kollektör gerilimini (V BC ) bulunuz. I. Yol denklemi V CC I B R B V BE = 0 V CC V BE R B 12 0.7 240kΩ = 47. 08μA I C = β 50 47.08μA = 2. 35mA V CC I C R C V CE = 0 II. Yol denklemi V CE = V CC I C R C = 12 2.35mA 2.2kΩ = 6. 83V V CE = V C V E V E = 0 olduğundan; V BE = V B V E V CE = V C = 6. 83V Şekil 3.4 Sabit eğilimlemeli devre V BE = V B = 0. 70V V BC = V B V C V BC = 0.7 6.83 = 6. 13V 5

Yük Hattı Analizi: yük hattı analizinde; I C = 0 ise (kesim durumu), V CE = V CC 0 R C V CEmax = V CC olur. V CE = 0 ise (doyum durumu), 0 = V CC I C R C I Cmax = V CC R C V CC I C R C V CE = 0 Yük Hattı Analizi: yük hattı analizinde; Sabit V CC ve R B değerleri için R C değişimlerine karşılık çalışma noktaları (Şekil 3.6); Şekil 3.5 Sabit eğilimlemeli yük hattı Şekil 3.6 Artan bir R C seviyesinin yük hattına etkisi ve Q- noktaları. 6

Yük Hattı Analizi: Yük Hattı Analizi: yük hattı analizinde; Farklı I B değerleri için yük hattı ve çalışma noktaları (Şekil 3.7); Yük Hattı Analizi: yük hattı analizinde; Farklı V CC değerleri için yük hattı ve çalışma noktaları (Şekil 3.8); Şekil 3.7 Artan bir I B akımının yük hattına etkisi ve Q-noktaları. Şekil 3.8 Farklı V CC nin değerleri için yük hattı ve Q-noktaları 7

Emitöründe direnç olan sabit eğilimlemeli yapı: Şekil 3.9 da verilen devrenin çalışmasını analiz etmek için devrenin baz-emitör ile kollektör-emitör çevresi ayrı ayrı ele alınmalıdır. I. Yol denklemi (baz-emitör) V CC I B R B V BE I E R E = 0 I E = β + 1 I B için V CC I B R B V BE β + 1 I B R E = 0 V CC V BE R B + β + 1 R E II. Yol denklemi(kollektör-emitör) V CC I C R C V CE I E R E = 0 I E I C için Şekil 3.9 Emitör direnci eklenmiş Sabit eğilimlemeli devre V CE = V CC I C (R C + R E ) 8

Örnek 3.2: Şekil 3.10 ile verilen devrede V CC = 20V, R B = 430kΩ, R C = 2kΩ, R E = 1kΩ olduğuna göre; I B, I C, V CE, V B, V C, V E ve V BC yi bulunuz. I. Yol denklemi V CC I B R B V BE β + 1 I B R E = 0 V CC V BE R B + β + 1 R E 20 0.7 430kΩ + 50 + 1 1kΩ = 40. 1μA I C = β 50 40.1μA = 2. 01mA II. Yol denklemi(kollektör-emitör) V CC I C R C V CE I E R E = 0 V CE = V CC I C (R C + R E ) Şekil 3.10 V CE = 20 2.01mA (2kΩ + 1kΩ) V CE = 13. 97V I C = βi B 9

Örnek 3.2: Şekil 3.10 ile verilen devrede V CC = 20V, R B = 430kΩ, R C = 2kΩ, R E = 1kΩ olduğuna göre; I B, I C, V CE, V B, V C, V E ve V BC yi bulunuz. V C = V CC I C R C V C = 20 (2.01mA)(2kΩ) V C = 15. 98V V CE = V CC I C (R C + R E ) V E = V C V CE V E = 15.98 13.97 = 2. 01V V B = V BE + V E V B = 0.7 + 2.01 = 2. 71V Şekil 3.10 V BC = V B V C V BC = 2.71 15.98 = 13. 27V 10

Örnek 3.3: Örnek 3.1 ve Örnek 3.2 için β nın 50 ve 100 değerleri için eğilimleme gerilimlerini ve akımlarını hesaplayarak bir tablo oluşturunuz. β daki değişim için I C ve V CE değerlerini karşılaştırınız. 12 0.7 240kΩ = 47. 08μA Örnek 3.1 β=50 için; 20 0.7 430kΩ + 50 + 1 1kΩ = 40. 1μA β=50 için; Örnek 3.2 I C = β 50 40.1μA = 2. 01mA I C = β 50 47.08μA = 2. 35mA V CE = 20 2.01mA 2kΩ + 1kΩ = 13. 97V V CE = V CC I C R C = 12 2.35mA 2.2kΩ = 6. 83V β=100 için; β=100 için; 20 0.7 430kΩ + 100 + 1 1kΩ = 36. 3μA I C = β 100 47.08μA = 4. 71mA V CE = V CC I C R C = 12 4.71mA 2.2kΩ = 1. 64V β I B (μa) I C (ma) V CE (V) 50 47.08 2.35 6.83 I C = β 100 36.3μA = 3. 63mA V CE = 20 3.63mA 2kΩ + 1kΩ = 9. 11V β I B (μa) I C (ma) V CE (V) 50 40.1 2.01 13.97 100 47.08 4.71 1.64 100 36.3 3.63 9.11 11

Gerilim Bölücü Eğilimleme (Kutuplama) Yapısı: Sabit eğilimleme yapısında eğilimleme akımı I CQ ve gerilimi V CEQ transistörün akım kazancı β nın fonksiyodur. Ancak, özellikle silikon transistörlerde β sıcaklığa duyarlı olduğu için β nın gerçek değeri genellikle tam olarak tanımlı değildir. Transistörün akım kazancı β ya az bağımlı, hatta bağımsız bir eğilimleme devresi istenen bir durumdur. Şekil 3.11 de verilen gerilim bölücü eğilimleme devresi böyle bir devredir. Devrenin analizi yapılacak olursa; Tam Analiz I I 1, I 2, I B akımları bulunur. Bilinmeyen sayısı üç olduğu için çözüm için üç denkleme ihtiyaç vardır. B V CC I 1 R 1 I 2 R 2 = 0 V CC I 1 R 1 V BE 1 + β I B R E = 0 I E = β + 1 I B için I 1 = I 2 + I B I 2 R 2 V BE 1 + β I B R E = 0 Denklemleri kullanılarak I B hesaplanır ve V CE ; Şekil 3.11 Gerilim bölücü eğilimleme yapısı V CE = V CC I C R C + I E R E şeklinde yazılır. 12

Gerilim Bölücü Eğilimleme (Kutuplama) Yapısı (Devam) B Tam Analiz II Şekil 3.11 deki devre Şekil 3.12 de gösterildiği gibi yeniden çizilecek olursa; B noktasındaki Thevenin eşdeğer gerilimi (E TH ) ve Thevenin eşdeğer direnci (R TH ) bulunarak I B, I C ve I E hesaplanır. Şekil 3.12 Gerilim bölücü yapının dc bileşenleri E TH = V CCR 2 R 1 + R 2 R TH = R 1 //R 2 E TH I B R TH V BE I E R E = 0 I E = β + 1 I B için V CE = V CC I C R C + I E R E E TH V BE R TH + β + 1 R E V CE V CC I C (R C + R E ) 13

Gerilim Bölücü Eğilimleme (Kutuplama) Yapısı (Devam) Yaklaşık Analiz Şekil 3.12 de verilen devrede B noktasının gerilimi (V B ) aşağıdaki gibi hesaplanabilir. V B = V CCR 2 R 1 + R 2 B Eğer βr E 10R 2 koşulu sağlanıyorsa yaklaşık analiz yapılabilir. durumda V B hesaplandıktan sonra V E aşağıdaki gibi hesaplanabilir. Bu V E = V B V BE Şekil 3.12 Gerilim bölücü yapının dc bileşenleri I E = V E R E I CQ I E V CE = V CC I C R C + I E R E V CE V CC I C (R C + R E ) 14

Gerilim Bölücü Eğilimleme (Kutuplama) Yapısı (Devam) Örnek 3.4: Şekil 3.13 ile verilen devrede I C akımını ve V CE gerilimini bulunuz. Tam Analiz II B noktasındaki Thevenin eşdeğer gerilimi (E TH ) ve Thevenin eşdeğer direnci (R TH ) E TH = V CCR 2 R 1 + R 2 = (22V)(3.9kΩ) 39kΩ + 3.9kΩ = 2V B R TH = R 1 //R 2 R TH = E TH V BE R TH + β + 1 R E = 3.9kΩ (39kΩ) 39kΩ + 3.9kΩ 2 0.7 = 3. 55kΩ 3.55kΩ + 101 1.5kΩ = 8. 38μA I C = βi B Şekil 3.13 Örnek 3.4 için kullanılan devre I C = β 100 8.38μA = 0.84mA V CE 22 0.84mA 10kΩ + 1.5kΩ = 12. 34V 15

Gerilim Bölücü Eğilimleme (Kutuplama) Yapısı (Devam) Örnek 3.4: Şekil 3.13 ile verilen devrede I C akımını ve V CE gerilimini bulunuz. Yaklaşık analiz: Yaklaşık analiz için çözüm testi yapılırsa; βr E 10R 2 100 1.5kΩ (10)(3.9kΩ) 150kΩ 39kΩ (Yaklaşık çözüm kullanılabilir.) B V B = V CCR 2 R 1 + R 2 = (22V)(3.9kΩ) 39kΩ + 3.9kΩ = 2V V E = V B V BE = 2 0.7 = 1.3V I E = V E R E = 1.3V 1.5kΩ = 0.867mA I CQ I E = 0. 867mA Şekil 3.13 Örnek 3.4 için kullanılan devre V CE V CC I C (R C + R E ) V CE 22 0.867(10kΩ + 1.5kΩ) = 12. 03V 16

Gerilim Bölücü Eğilimleme (Kutuplama) Yapısı (Devam) Örnek 3.5: Örnek 3.4 ile verilen devrede β = 50 alınırsa I C akımını ve V CE gerilimini bulunuz. Tam Analiz II B noktasındaki Thevenin eşdeğer gerilimi (E TH ) ve Thevenin eşdeğer direnci (R TH ) E TH = 2V R TH = 3. 55kΩ E TH V BE R TH + β + 1 R E = 2 0.7 3.55kΩ + 51 1.5kΩ = 16. 24μA B β = 50 I C = βi B I C = β 50 16.24μA = 0. 81mA V CE 22 0.81mA 10kΩ + 1.5kΩ = 12. 69V Şekil 3.13 Örnek 3.5 için kullanılan devre β I C (ma) V CE (V) 50 0.81 12.69 100 0.84 12.34 17

Ortak Kollektörlü Devrelerin Kutuplanması Önceki bölümlerde gösterilen yapılarda çıkış gerilimi tipik olarak transistörün kollektör terminalinden alınmıştı. Bu bölümde ise Şekil 3.14 te gösterildiği gibi emitör terminalinden alınmıştır. I. Yol denklemi I B R B V BE 1 + β I B R E + V EE = 0 V EE V BE R B + 1 + β R E II. Yol denklemi V CE I E R E + V EE = 0 Şekil 3.14 Ortak kollektörlü yapı V CE = V EE I E R E 18

Ortak Kollektörlü Devrelerin Kutuplanması Örnek 3.6: Şekil 3.15 ile verilen devrede I C akımını ve V CE gerilimini bulunuz. I. Yol denklemi I B R B V BE 1 + β I B R E + V EE = 0 V EE V BE R B + 1 + β R E 1 + β I E 20 0.7 240kΩ + 1 + 90 (2kΩ) = 45.73μA I E = 1 + 90 47.73μA = 4. 6mA Şekil 3.15 Örnek 3.6 için kullanılan devre II. Yol denklemi V CE I E R E + V EE = 0 V CE = V EE I E R E V CE = 20 4.6mA 2kΩ = 11. 68V 19

Ortak Bazlı Devrelerin Kutuplanması Ortak bazlı yapıda diğerlerinden farklı olarak uygulanan sinyal emitör terminaline bağlıdır ve baz topraktadır. Bu kutuplama yöntemi çok popülerdir çünkü ac durumda düşük giriş empedansı, yüksek çıkış empedansı ve iyi bir kazancı vardır. Tipik olarak ortak bazlı yapı Şekil 3.16 de verilmiştir. Dikkat edilirse bu yapıda iki kaynak vardır. I. Yol denklemi V BE I E R E + V EE = 0 I E = V EE V BE R E II. Yol denklemi V CC I C R C V CE I E R E + V EE = 0 Şekil 3.16 Ortak bazlı yapı V CE = V CC + V EE I E (R E +R C ) 20

Ortak Bazlı Devrelerin Kutuplanması Örnek 3.7: Şekil 3.17 ile verilen devrede I B, I E akımlarını ve V CE, V CB gerilimlerini bulunuz. I. Yol denklemi V BE I E R E + V EE = 0 I E = V EE V BE R E I E = 4 0.7 1.2kΩ = 2. 75mA 1 + β I E I E 1 + β = 2.75mA (1 + 60) II. Yol denklemi = 45. 08μA Şekil 3.17 Örnek 3.7 için kullanılan devre V CE = V CC + V EE I E (R E +R C ) V CE = 10V + 4V 2.75mA 1.2kΩ + 2.4kΩ = 4. 1V V CB = V CC I C R C V CB = V CC βi B R C = 10V 60 45.08μA 2.4kΩ = 3. 51V 21

PNP transistörün kutuplaması Şekil 3.18 ile verilen devrenin analizi için KGK yazılırsa; I. Yol denklemi I E R E + V BE I B R B + V CC = 0 1 + β I E V CC + V BE R B + 1 + β R E II. Yol denklemi I E R E + V CE I C R C ( V CC ) = 0 I C I E V CE = V CC + I C (R C +R E ) Şekil 3.18 PNP transistörün Kutuplaması 22

Örnek 3.8: Şekil 3.19 ile verilen devrede I B, I E akımlarını ve V CE, V CB gerilimlerini bulunuz. Tam Analiz II B noktasındaki Thevenin eşdeğer gerilimi (E TH ) ve Thevenin eşdeğer direnci (R TH ) E TH = V CCR 2 = 18V 10kΩ R 1 + R 2 47kΩ + 10kΩ = 3. 16V R TH = 47kΩ//10kΩ = 8. 25kΩ I B 8.25k 3.16V + 0.7V 8.25kΩ + 1 + 120 1.1kΩ = 17. 4μA -3.16V V EB 1.1k I C = β 120 17.4μA = 2. 09mA Şekil 3.19 Örnek 3.8 için kullanılan devre I E I E R E V CE I C R C + V CC = 0 V CE = V CC + I E (R E + R C ) V CE = 18 + 2.09mA 3.5kΩ = 10.69V 23

Çok Katlı Kuvvetlendiriciler Örnek 3.9: Şekil 3.20 ile verilen devrede I B, I E ve I C akımlarını β 1 = β 2 = 100 için bulunuz. V cc 20V B1 noktasındaki Thevenin eşdeğer gerilimi (E TH ) ve Thevenin eşdeğer direnci (R TH ) R3=27.9k RC2=2k C3 R1=82.4k RC1=8k B 2 I C 2 Q 2 v 0 E TH1 = V CCR 2 R 1 + R 2 = 20 13.5kΩ 82.4kΩ + 13.5kΩ = 2. 82V I C1 B v 1 i Q1 C1 C2 R4=4.5k RE2=1k R TH1 = 82.4kΩ//13.5kΩ = 11. 6kΩ R2=13.5k RE1=2k I B1 = E TH1 = I B1 R TH1 + V BE + 1 + β I B1 R E1 E TH1 V BE R TH1 + 1 + 100 R E1 = 2.82 0.7 11.6kΩ + 1 + 100 2kΩ 10μA Şekil 3.20 Örnek 3.9 için kullanılan kaskat devre I C1 = βi B1 = 100 10μA = 1mA I E1 = 1 + β I B1 = 101 10μA = 1. 01mA 24

Çok Katlı Kuvvetlendiriciler Örnek 3.9: Şekil 3.20 ile verilen devrede I B, I E ve I C akımlarını β 1 = β 2 = 100 için bulunuz. (devam) V cc 20V B2 noktasındaki Thevenin eşdeğer gerilimi (E TH ) ve Thevenin eşdeğer direnci (R TH ) R3=27.9k RC2=2k C3 R1=82.4k RC1=8k B 2 I C 2 Q 2 v 0 E TH2 = V CCR 4 R 3 + R 4 = 20 4.5kΩ 27.9kΩ + 4.5kΩ = 2. 78V I C1 B v 1 i Q1 C1 C2 R4=4.5k RE2=1k R TH2 = 27.9kΩ//4.5kΩ = 3. 88kΩ R2=13.5k RE1=2k I B2 = E TH2 = I B2 R TH2 + V BE + 1 + β I B2 R E2 E TH2 V BE R TH2 + 1 + 100 R E2 = 2.78 0.7 3.88kΩ + 1 + 100 1kΩ 20μA Şekil 3.20 Örnek 3.9 için kullanılan kaskat devre I C2 = βi B2 = 100 20μA = 2mA I E2 = 1 + β I B2 = 101 20μA = 2. 02mA 25

Çok Katlı Kuvvetlendiriciler Ödev: Şekil 3.20 ile verilen devrede I C2 akımını 2mA yapacak R4 direncinin değerini β 1 = β 2 = 250 ve V BE = 0.6V için bulunuz. V cc 20V R4 I 1 R5=4.7k R6=47 C3 R1=10k v 0 I B2 I C 2 Q 2 I B1 I C1 v i C1 Q 1 R7=4.7k R2=100 R3=4.7k Şekil 3.21 Ödev için kullanılan kaskat devre 26

KAYNAKLAR Pastacı, H. 2015, ELEKTRONİK, Nobel Yayın, 1. Baskı Boylestad, R. and Nashelsky L. 2011, ELEKTRONİK CİHAZLAR VE DEVRE TEORİSİ, Palme Yayıncılık, (Onuncu Baskıdan Çeviri), Çevirenler: Adnan Köksal (Ed.), Ahmet Selçuk, Sevda Özdemir, Şölen KumbayYıldız, Gürhan Bulu. 27