T.C. ADALET BAKANLIĞI EĞİTİM DAİRESİ BAŞKANLIĞI YARGI MEVZUATI BÜLTENİ Bültenin Kapsadığı Tarihler 16-31 Temmuz 2012 Yayımlandığı Tarih 31 Temmuz 2012 Sayı 2012-14 İÇİNDEKİLER - Aylıkların Banka Aracılığıyla Ödenmesi Hakkında Genel Tebliğ (Sıra No: 1) (R.G. 17 Temmuz 2012 28356) Korunan Alanların Tespit, Tescil ve Onayına İlişkin Usul ve Esaslara Dair Yönetmelik (R.G. 19 Temmuz 2012 28358) İşkolu Tespit Kararı (No: 2012/43) (R.G. 19 Temmuz 2012 28358) İşkolu Tespit Kararı (No: 2012/44) (R.G. 19 Temmuz 2012 28358) Kamu İç Denetim Faaliyetinin Güçlendirilmesi Projesi ile İlgili Dünya Bankası ile İmzalanan Hibe Anlaşması (R.G. 20 Temmuz 2012 28359) Anayasa Mahkemesinin E: 2011/74, K: 2012/15 Sayılı Kararı (R.G. 21 Temmuz 2012 28360) Anayasa Mahkemesinin E: 2011/6, K: 2012/16 Sayılı Kararı (R.G. 21 Temmuz 2012 28360) Anayasa Mahkemesinin E: 2011/28, K: 2012/22 Sayılı Kararı (R.G. 21 Temmuz 2012 28360) Anayasa Mahkemesinin E: 2011/114, K: 2012/28 Sayılı Kararı (R.G. 21 Temmuz 2012 28360) Anayasa Mahkemesinin E: 2011/51, K: 2012/32 Sayılı Kararı (R.G. 21 Temmuz 2012 28360) Anayasa Mahkemesinin E: 2011/116, K: 2012/39 Sayılı Kararı (R.G. 21 Temmuz 2012 28360) Anayasa Mahkemesinin E: 2011/13, K: 2012/45 Sayılı Kararı (R.G. 21 Temmuz 2012 28360) Anayasa Mahkemesinin E: 2011/108, K: 2012/55 Sayılı Kararı (R.G. 21 Temmuz 2012 28360) Anayasa Mahkemesinin E: 2011/37, K: 2012/69 Sayılı Kararı (R.G. 21 Haziran 2012 28360) Anayasa Mahkemesinin E: 2011/58, K: 2012/70 Sayılı Kararı (R.G. 21 Temmuz 2012 28360) Anayasa Mahkemesinin E: 2011/110, K: 2012/79 Sayılı Kararı (R.G. 21 Temmuz 2012 28360)
- - Adalet Bakanlığından Çeşitli İlan (R.G. 21 Temmuz 2012 28360) Elektronik Haberleşme Sektöründe Kişisel Verilerin İşlenmesi ve Gizliliğinin Korunması Hakkında Yönetmelik (R.G. 24 Temmuz 2012 28363) Adalet Bakanlığı Personel Genel Müdürlüğü Yardım Kampanyası Anayasa Mahkemesinin E: 2009/30 (Siyasi Parti Mali Denetimi ). K: 2012/6 Sayılı Kararı (R.G. 26 Temmuz 2012 28365) Anayasa Mahkemesinin E: 2009/48 (Siyasi Parti Mali Denetimi ). K: 2012/7 Sayılı Kararı (R.G. 26 Temmuz 2012 28365) Anayasa Mahkemesinin E: 2010/25 (Siyasi Parti Mali Denetimi ). K: 2012/8 Sayılı Kararı (R.G. 26 Temmuz 2012 28365) Anayasa Mahkemesinin E: 2010/32 (Siyasi Parti Mali Denetimi ). K: 2012/9 Sayılı Kararı (R.G. 26 Temmuz 2012 28365) Anayasa Mahkemesinin E: 2010/19 (Siyasi Parti Mali Denetimi ). K: 2012/10 Sayılı Kararı (R.G. 26 Temmuz 2012 28365) Anayasa Mahkemesinin E: 2010/20 (Siyasi Parti Mali Denetimi ). K: 2012/11 Sayılı Kararı (R.G. 26 Temmuz 2012 28365) Adalet Bakanlığından İhalelere Katılmaktan Yasaklama Kararı İlanı (R.G. 26 Temmuz 2012 28365) Gelir Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 283) (R.G. 27 Temmuz 2012 28366) Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından İşkolu Tespit Kararı (R.G. 28 Temmuz 2012 28367) Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından İşkolu Tespit Kararı (R.G. 28 Temmuz 2012 28367) Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından İşkolu Tespit Kararı (R.G. 28 Temmuz 2012 28367) Özelleştirme İdaresi Başkanlığından Özelleştirme Yüksek Kurulu Kararı (R.G. 28 Temmuz 2012 28367) Özelleştirme İdaresi Başkanlığından Özelleştirme Yüksek Kurulu Kararı (R.G. 28 Temmuz 2012 28367) Özelleştirme İdaresi Başkanlığından Özelleştirme Yüksek Kurulu Kararı (R.G. 28 Temmuz 2012 28367) Sosyal Güvenlik Kurumundan Sosyal Güvenlik Kurumu Sağlık Uygulama Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (R.G. 28 Temmuz 2012 28367) Danıştay Onbirinci Dairesine Ait Kararlar (R.G. 29 Temmuz 2012 28368) İçişleri Bakanlığından Sınır Tespit Kararı (R.G. 30 Temmuz 2012 28369) Katılım Öncesi Yardım Aracı Geciş Dönemi Yardımı ve Kurumsal Yapılanma Bileşeni- Kısım 1 Çerçevesinde 2008 Türkiye Ulusal Programına Yönelik Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Avrupa Toplulukları Komisyonu Arasında Finansman Anlaşmasına Ek No 3 İlişkin 2012/3393 Sayılı Milletlerarası Andlaşma (R.G. 31 Temmuz 2012 28370) Başbakanlıktan Karayolu Trafik Güvenliği Stratejisi ve Eylem Planı (R.G. 31 Temmuz 2012 28370) Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından İşkolu Tespit Kararı
- (R.G. 31 Temmuz 2012 28370) 2012 TemmuzAyında, Yaş Haddinden ve İsteği Üzerine Emekliye Ayrılan Hâkimi ve Savcıları Belirtir Liste Maliye Bakanlığından: AYLIKLARIN BANKA ARACILIĞIYLA ÖDENMESİ HAKKINDA GENEL TEBLİĞ (SIRA NO: 1) BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç ve kapsam MADDE 1 (1) Bu Tebliğin amacı, merkezi yönetim kapsamında yer alan kamu idarelerinde görevli kamu görevlileri ve işçilerin aylık ödemelerinin bankacılık sistemi aracılığı ile gerçekleştirilmesine ilişkin usul ve esasları belirlemektir. Dayanak MADDE 2 (1) Bu Tebliğ, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 164 üncü maddesi hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 3 (1) Bu Tebliğin uygulanmasında; a) Aybaşı: Kamu görevlileri ile işçi statüsünde çalışanlar için ilgili mevzuatında belirtilen aylıkların ödenme gününü, b) Aylık: Kamu idarelerinde çalışan kamu görevlileri ile işçilere mevzuatı uyarınca mali haklar ile sosyal hak ve yardımlar kapsamında yapılan aylık ve ücret ödemelerini,
c) Bakanlık: Maliye Bakanlığını (Muhasebat Genel Müdürlüğü), ç) Banka listesi: Muhasebe birimi, harcama birimi ve banka şubesinin adı, aylığın ait olduğu ay, alacaklıların ad ve soyadı, unvanı, banka hesap numarası/iban ile ödenecek net aylık tutarlarını gösteren ve bu Tebliğin ekinde yer alan Ek-1 sayılı listeyi, d) Banka şubesi: Harcama birimlerinde görevli kamu görevlileri ile işçilerin aylıklarının ödenmesine ilişkin protokol imzalanan banka şubesini, e) Kamu görevlisi: Kamu idarelerinin kadro veya pozisyonlarında istihdam edilenlerden işçi statüsü dışında çalışanları, f) KBS: Bakanlıkça işletilen Kamu Harcama ve Muhasebe Bilişim Sistemini, ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM Aylıkların Bankalar Aracılığıyla Ödenmesi ve Muhasebeleştirilmesi Aylıkların bankalar aracılığıyla ödenmesi MADDE 4 (1) Merkezi yönetim kapsamında yer alan kamu idarelerinde çalışan kamu görevlileri ile işçilerin aylıkları bankalar aracılığıyla ödenir. (2) Her bir harcama biriminde görevli kamu görevlileri ile işçilerin tamamının aylıkları tek bir banka şubesinden ödenir. (3) Jandarma Genel Komutanlığına bağlı iç güvenlik birlikleri, jandarma sınır birlikleri ve MİT Müsteşarlığı ile il ve ilçe teşkilat merkezlerine uzak yerlerde faaliyet gösteren birimlerin bulundukları yerde otomatik para çekme makinesi (ATM) ya da banka bulunmaması halinde kamu görevlileri ile işçilerin aylıkları mutemet aracılığıyla ödenebilir. (4) Otomatik para çekme makinesi (ATM) ya da banka bulunmayan ilçelerde de kamu görevlileri ile işçilerin aylıkları mutemet aracılığıyla ödenebilir. Harcama birimlerince yapılacak işlemler MADDE 5 (1) Harcama birimi ile banka şubesi arasında, bu Tebliğde belirtilen hususlar çerçevesinde protokol imzalanır. (2) Aylıkları banka aracılığıyla ödenecek kamu görevlileri ve işçiler için, üç nüsha banka listesi (EK-1) düzenlenerek gerçekleştirme görevlisi ve harcama yetkilisi tarafından onaylanır ve ödeme yapılması gereken tarihten altı iş günü önce Ödeme Emri Belgesi ekinde muhasebe birimine gönderilir. (3) Muhasebe birimince, banka listeleri onaylandıktan sonra, iki nüshası harcama birimince muhasebe biriminden alınır ve bir nüshası kamu görevlileri ve işçilerin banka hesaplarına aybaşı itibarıyla kayıt yapılmak üzere, aybaşından en az dört iş günü önce ilgili banka şubesine teslim edilir. Listenin diğer nüshası ise harcama birimince saklanır. (4) Aylık işlemlerini KBS üzerinden yürüten harcama birimlerinden Bakanlıkça uygun görülenler, banka listelerini KBS üzerinden Bakanlıkça belirlenen uygulama esasları çerçevesinde elektronik ortamda ilgili bankalara gönderirler. Bankalar da Bakanlıkça belirlenen uygulama esasları çerçevesinde banka listelerini elektronik ortamda alarak ödeme işlemlerini yürütürler. (5) Gerçekleştirme işlemleri veri tabanındaki bilgiler kullanılmak suretiyle KBS üzerinden yapılarak ödenen aylıklara ilişkin bordrolar, elektronik ortamda muhafaza edilir ve ödeme belgesine bağlanmaz. (6) Harcama yetkililerince gecikmeye meydan verilmemesi için gerekli tedbirler alınır. Muhasebe birimlerince yapılacak işlemler MADDE 6 (1) Muhasebe birimleri, gelen banka listesinde her bir kamu görevlisi ve işçi için Ödenecek Net Aylık Tutar sütununda yer alan tutarı, kamu görevlisi ve işçinin bordrosundaki net ödenecek tutarla kontrol eder. Ödeme belgesindeki ödemeye esas toplam tutar ile banka listesindeki toplam tutarın uygunluğu da kontrol edilip onaylanır.
(2) Daha sonra aylıklara ilişkin Gönderme Emirleri düzenlenerek aybaşından dört iş günü önce muhasebe biriminin ödeme hesabının bulunduğu banka şubesine Gönderme Emri Teslim Tutanağı ekinde teslim edilir. (3) Banka listesinin bir nüshası, Ödeme Emri Belgesinin Sayıştayca incelenecek nüshasına eklenir. (4) KBS üzerinden düzenlenen banka listeleri ile ilgili yapılacak kontroller ve banka şubesine gönderme işlemleri Bakanlıkça belirlenen uygulama esasları çerçevesinde yürütülür. (5) 18/6/2011 tarihli ve 27968 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Genel Bütçe Kapsamındaki Kamu İdarelerinin Ödeme ve Tahsilat İşlemlerinin Elektronik Ortamda Gerçekleştirilmesine İlişkin Usul ve Esasları uygulayan muhasebe birimlerinde Gönderme Emirlerinin bankaya gönderilmesine ilişkin süre ve diğer hususlarda söz konusu Usul ve Esaslarda yer alan hükümler uygulanır. Banka şubelerince yapılacak işlemler MADDE 7 (1) Muhasebe birimlerinin ödeme hesaplarının bulunduğu banka şubeleri, kendilerine intikal ettirilen Gönderme Emri tutarlarını, kamu görevlileri ve işçilerin hesabının bulunduğu banka şubesine aybaşından iki iş günü önce aktarır. (2) Banka şubeleri, harcama birimlerince teslim edilen banka listelerine uygun olarak aylıkların aybaşında ödenmesini sağlayacak şekilde işlemlerini tamamlar. (3) Muhasebe biriminin ödeme hesabının bulunduğu banka ile kamu görevlileri ve işçilerin hesabının bulunduğu banka, aylıkların zamanında ödenebilmesi için işbirliği içinde gerekli tedbirleri alırlar. Dikkat edilecek diğer hususlar MADDE 8 (1) Aylıkların mevzuatın öngördüğü tarihte kamu görevlileri ile işçilerin hesaplarına aktarılmaması veya geç aktarılması nedeniyle hukuki sorumlulukla karşılaşılmaması bakımından bu süreçte görev alan tüm birimlerin bu Tebliğle belirlenen sürelere uymaları zorunludur. (2) Aylıklar, bu Tebliğin 4 üncü maddesinin üçüncü ve dördüncü fıkralarında belirtilenler dışında, mutemetler aracılığıyla ödetilemez. Aylıkların mutemetler aracılığıyla ödetilmesinde, mutemetler genel hükümlere göre kamu görevlisi ve işçinin şahsi mutemedi sayıldığından, meydana gelebilecek aksaklıklarda sorumluluk, şahsi mutemet tayin eden hak sahibine aittir ve idarece aylığın ikinci kez ödenmesi mümkün değildir. (3) Kapsamda yer almayan kamu idareleri, kamu görevlileri ile işçilerin aylıklarının kendi mevzuatları çerçevesinde ve Tebliğde yer alan hükümler doğrultusunda bankalar aracılığıyla ödenmesi yönünde uygulama yapabilirler. Aylıklardan yapılacak bazı kesintiler MADDE 9 (1) Bankalarla yapılacak protokolde kamu görevlileri ile işçilerin yazılı talebi halinde yapılacak özel kesintilerin aylıklardan kesilmesinin sağlanmasına yönelik hususlara da yer verilebilir. Ancak, söz konusu kesintilere aylık bordrolarında yer verilmez. (2) Harcama birimlerince, ilgili mevzuatında öngörülmediği veya Bakanlığımızca özel bir düzenleme yapılmadığı sürece, aylıkların ödenmesine ilişkin olarak düzenlenen bordrolarda kamu görevlileri ile işçilerin yemek ücreti, yakıt paraları, yardımlaşma sandığı kesenekleri, vakıf ve dernek aidatı, tüketim kooperatif aidatı, kira (lojman kirası hariç) gibi özel borç ve kesintilerine yer verilemez. Kamu görevlileri ile işçilerin talebi halinde, banka hesaplarına aktarılan tutar üzerinden bankaca söz konusu kesintilerin yapılabilmesi, harcama birimi ile banka şubesi arasında yapılacak protokolle kararlaştırılabilir. (3) Kamu görevlilerinin 25/6/2001 tarihli ve 4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanununun 25 inci maddesine göre hesaplanan üye aidatları, aylıklardan kesilerek, muhasebe birimlerince emanet hesaplarına alınır ve ilgili sendikaların hesaplarına aktarılır. Bu konuda harcama birimlerince yapılacak işlemler aşağıda yer almaktadır.
a) 7/9/2001 tarihli ve 24516 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Kamu Görevlileri Sendikaları ve Konfederasyonlarınca Düzenlenecek liğe Başvuru Belgesi, Çekilme Bildirimlerinin Şekli, İçeriği, Tutulacak Defterlerin Şekli, İhtiva Edeceği Bilgiler ile Kayıtların Düzenlenmesine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 3 üncü maddesi gereğince, sendikaca üyeliğe kabul edilen kamu görevlisine ilişkin bildirimin işverene yapılmış olması halinde harcama birimlerince sendikaya ödenmesi gereken aidat tutarı aylık bordronun kesintiler bölümünde Kamu Görevlileri Sendika Aidatı adıyla açılacak ayrı bir sütunda gösterilir. b) Bordroda gösterilen kamu görevlileri sendika aidatları, her bir sendika için ayrı ayrı düzenlenecek altı nüsha (sendikanın konfederasyona bağlı olması durumunda yedi nüsha) EK-2 de yer alan Sendika Aidatı Kesinti Listesine kişi bazında kaydedilir. c) Listenin bir nüshası doğrudan ilgili sendikanın genel merkezine, bir nüshası varsa bağlı bulunduğu konfederasyona, üç nüshası bordroyla birlikte ödeme evrakı ekinde muhasebe birimine gönderilir. Bir nüshası harcama birimlerinde muhafaza edilir, diğer nüshası ise iş yerinde ilan panosuna asılır. ç) Listeler, sendika bazında ayrı ayrı düzenlenmekle birlikte toplam tutarı bir kalemde Ödeme Emri Belgesinde Emanetler Hesabına alacak kaydedilir. d) Tayini çıkan sendikalı kamu görevlisine ait düzenlenen kamu görevlisi nakil bildirimine, kamu görevlisinin hangi sendikaya üye olduğu ve sendika üye numarası yazılır. e) Kamu görevlisi sendika üyeliğinden çekildiğinde Kamu Görevlileri Sendikaları Kamu Görevlisinin likten Çekilme Bildirimi Formu, kamu görevlisi hakkında sendika tarafından üyelikten çıkarılma kararı verilmesi halinde ise sendikanın buna ilişkin kararının bir örneği muhasebe birimine teslim edilmediği takdirde sendika aidatı kesilmeye devam edilir. (4) Kamu görevlileri sendika aidatı kesintilerine ilişkin muhasebe birimlerince yapılacak işlemler aşağıda yer almaktadır. a) Kesintiler sendikalar itibarıyla Emanetler Hesabının altında ayrı kodlarda izlenir. b) Ödeme Emri Belgesi ekinde üç nüsha olarak muhasebe birimlerine gelen EK-2 sayılı listenin bir nüshası ödeme belgesinin Sayıştayca incelenecek nüshasına bağlanır, iki nüshası ise her bir sendika için ayrı ayrı oluşturulacak dosyalarda muhafaza edilir. c) Her bir sendikaya ait aidat tutarı ayrı ayrı düzenlenecek muhasebeleştirme belgesiyle, tahakkuk ettiği tarihten itibaren beş gün içinde ilgili sendikaların banka hesaplarına aktarılmak suretiyle ödenir. İlgili sendikaya ait EK-2 sayılı listenin bir nüshası, ödemeye ilişkin muhasebeleştirme belgesinin Sayıştayca incelenecek nüshasına bağlanır, üçüncü nüshası ise dosyasında muhafaza edilir. ç) Sendika aidatları ayın 15 inde tahakkuk eder ve bu tarihten itibaren beş gün içinde ilgili sendikaların banka hesaplarına aktarılır. Ancak, yılbaşı veya resmî ya da dini bayramlar nedeniyle ayın 15 i ile birlikte takip eden beş günün de resmî tatil olması halinde, ödeme takip eden ilk iş günü yapılır. Sendikanın hesabının bulunduğu banka şubesine süresinde aktarılan aidat tutarlarının çeşitli nedenlerle sendika hesaplarına intikal ettirilmemesinden doğan gecikmeler, banka şubesinin sorumluluğundadır. d) Sendika hesaplarına herhangi bir nedenle fazla veya yersiz olarak gönderilen paralar ilgili sendika adına borç kaydedilir ve ertesi ay o sendikaya gönderilecek tutardan mahsuben tahsil edilir. e) Yersiz kesintiler ve bunlara ilişkin göndermelerle ilgili anlaşmazlıklar için kamu görevlilerinin harcama birimlerine başvurmaları gerekir. Harcama birimince yapılacak inceleme sonucunda iade edilmesi yazıyla muhasebe birimine bildirilen aidat tutarı o aya ait kesintiler gönderilmemişse o ayda, gönderilmişse takip eden aydan iadesi sağlanır. Harcama biriminin iade yazısı muhasebeleştirme belgesine eklenir. Aylıkların muhasebeleştirilmesi
MADDE 10 (1) Aylıklara ilişkin işlemlerin muhasebe kayıtları 30/12/2006 tarihli ve 26392 (3. Mükerrer) sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Merkezi Yönetim Muhasebe Yönetmeliği hükümlerine uygun olarak gerçekleştirilir. Kanuni kesintilerin gönderilmesi MADDE 11 (1) Kanuni kesintiler ile muhtasar beyannameyle beyan edilip yatırılacak vergiler, aylıkların ödeme tarihleri esas alınarak mevzuatında öngörülen süre içinde aktarılır. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler Yürürlükten kaldırılan tebliğ MADDE 12 (1) 20/2/2004 tarihli ve 25379 mükerrer sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Aylık ve Ücret Ödemeleri hakkındaki Muhasebat Genel Müdürlüğü Genel Tebliği (Sıra No: 6) yürürlükten kaldırılmıştır. Mevcut protokol hükümleri GEÇİCİ MADDE 1 (1) Harcama birimleri ile banka şubeleri arasında bu Tebliğ yürürlüğe girmeden önce imzalanan protokol hükümleri süresi tamamlanıncaya kadar geçerlidir. Yürürlük MADDE 13 (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 14 (1) Bu Tebliğ hükümlerini Maliye Bakanı yürütür EK-1 BANKA LİSTESİ Muhasebe Biriminin Adı Muhasebe Biriminin Kodu Harcama Biriminin Adı Harcama Biriminin Kodu Banka Adı Şube Adı Aylığın Ait Olduğu Yıl Aylığın Ait Olduğu Ay ALACAKLILARIN Sıra T.C. Adı - Soyadı No Kimlik No Unvanı Banka Hesap Ödenecek Net Aylık Tutar No /IBAN
TOPLAM Bordro Kayıtlarına Uygundur. Gerçekleştirme Görevlisi Adı-Soyadı İmza Bordro Kayıtlarına Uygundur. Harcama Yetkilisi Adı-Soyadı İmza Kontrol Edilmiştir. Muhasebe Yetkilisi Adı-Soyadı İmza EK-2 SENDİKA AİDATI KESİNTİ LİSTESİ Sendikanın Harcama Biriminin Adı : Genel Merkez Adresi : Adı : Kodu : Yılı/Ayı: Banka Hesap/IBAN No. : ÜYENİN Sıra No No Adı-Soyadı Aidat Tutarı
T O P L A M Bordro Kayıtlarına uygundur. Gerçekleştirme Görevlisi Adı-Soyadı İmza Kontrol Edilmiştir. Muhasebe Yetkilisi Adı-Soyadı İmza [R.G. 17 Haziran 2012 28356] Çevre ve Şehircilik Bakanlığından: KORUNAN ALANLARIN TESPİT, TESCİL VE ONAYINA İLİŞKİN USUL VE ESASLARA DAİR YÖNETMELİK BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç MADDE 1 (1) Bu Yönetmeliğin amacı; milli park, tabiat parkı, tabiat anıtı, tabiatı koruma alanı ve sulak alanların tescil, onay ve ilanı ile tabiat varlığı, doğal sit alanı ve özel çevre koruma bölgelerinin tespit, tescil, onay, değişiklik ve ilanına dair usul ve esasların belirlenmesidir. Kapsam MADDE 2 (1) Bu Yönetmelik, taşınır tabiat varlıkları hariç; tabiat varlığı, doğal sit alanı, özel çevre koruma bölgesi, milli park, tabiat parkı, tabiat anıtı, tabiatı koruma alanı ve sulak alanları kapsar. Dayanak MADDE 3 (1) Bu Yönetmelik; 21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun ek 4 üncü maddesi, 9/8/1983 tarihli ve 2873 sayılı Milli Parklar Kanununun 2 nci ile 3 üncü maddeleri, 19/10/1989 tarihli ve 383 sayılı Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığı Kurulmasına Dair Kanun Hükmünde Kararname ile 29/6/2011 tarihli ve 644 sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 13/A, ek 1 inci ve geçici 6 ncı maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar ve kısaltmalar MADDE 4 (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Anıt ağaç: Yaş, çap ve boy itibarıyla kendi türünün alışılmış ölçüleri üzerinde boyutlara sahip olan ve/veya yöre folklorunda, kültür ve tarihinde özel yeri bulunan ve/veya geçmiş ile günümüz, günümüz ile gelecek arasında köprü kurabilecek doğal ve uzun ömre sahip olan ağaçları, b) Araştırma ekibi: Tespit ve yeniden değerlendirmede; bilimsel çalışma yapmak amacı ile çalışmanın konusuna ve çalışmaya esas teşkil eden alanların nitelikleri ve yerine göre konusunda uzman 5 kişiden az olmamak üzere Genel Müdürlükçe kurulacak ekibi, c) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını, ç) Biyolojik çeşitlilik: Ekosistemlerin, türlerin, genlerin çeşitliliği ve bunların birbiriyle olan ilişkilerini ve bunların değişkenliğini, d) Bölge Komisyonu: Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Komisyonlarını, e) Doğal mağaralar: Dolomitik kireçtaşı, dolomit, karbonat çimentolu konglomera ve kumtaşı gibi karbonatlı kireçtaşı, sülfat (jips) ve klorürlü (tuz) ana kayaların oluşurken veya oluştuktan sonraki fiziko-kimyasal olaylarla yeraltı suları tarafından aşındırılması sonucu oluşan mağaraları, f) Doğal sit: Jeolojik devirlere ait olup, ender bulunmaları nedeniyle olağanüstü özelliklere sahip yer üstünde, yeraltında veya su altında bulunan korunması gerekli alanları, g) Ekolojik etki değerlendirmesi: Gerçekleştirilmesi planlanan faaliyetlerin ve projelerin ekosistemlere olabilecek etkilerinin belirlenmesi, olumsuz yöndeki etkilerinin önlenmesi ya da ekosistemlerin kendisine ve işleyişine zarar vermeyecek ölçüde en aza indirilmesi için alınacak önlemlerin tespit edilmesini, ğ) Ekolojik koridor: Birbirine yakın coğrafi bölgelerdeki habitatları ekolojik olarak birbirine bağlayan, türlerin geçişine imkân sağlayan, doğal veya yapay olarak teşkil edilmiş bağlantı alanlarını, h) Ekolojik rehabilitasyon: Bozulmuş habitatlarda ekolojik fonksiyon ve süreçlerin iyileştirilmesini, ı) Ekolojik restorasyon: Alanın esaslı müdahale olmadan önceki koşullara ve fonksiyona olabildiğince yakın olarak geri dönüştürülmesini, i) Ekolojik temelli yönetim planı: Korunan alanlarda istenen duruma ulaşmak veya mevcut durumu korumak için, etkileşim içindeki mevcut ekosistem ilişkilerinin ve insan kullanımlarının düzenlendiği planı, j) Endemik: Dağılımı belli bir coğrafi alanda sınırlı olan veya tabii yaşam alanı sınırlı bir coğrafi bölgeden ibaret olan flora ve fauna türlerini, k) Genel Müdürlük: Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğünü, l) Habitat: Türün biyolojik döngüsünün herhangi bir safhasında yaşadıkları alanı, m) İl Müdürlüğü: Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğünü, n) Jeolojik oluşumlar: Yerduvarının oluşumundan günümüze kadar geçen jeolojik dönemlerde meydana gelmiş bilime konu olan eğitici ve estetik özellik taşıyan değerleri, o) Kesin korunacak hassas alan: Bölgesel, ulusal veya dünya ölçeğinde olağanüstü ekosistemlerin, türlerin, habitat ve jeolojik jeomorfolojik özelliklerin korunduğu, genel olarak insan etkisi olmadan meydana gelmiş, insan faaliyetleri sonucu bozulma veya tahrip olma riski yüksek olan alanları, ö) Korunan alan: Biyolojik çeşitliliğin, doğal ve bununla ilişkili kültürel kaynakların korunması ve devamlılığının sağlanması amacıyla ilgili mevzuata göre yönetilen; milli parklar, tabiat parkları, tabiat anıtları, tabiatı koruma alanları, doğal sit alanları, sulak alanlar, özel çevre koruma bölgeleri ve benzeri koruma statüsü bulunan kara, su ya da deniz alanlarını, p) Korunma alanı: Taşınmaz tabiat varlıklarının muhafazaları veya tabii çevre içinde korunmalarında etkinlik taşıyan korunması zorunlu olan alanı, r) Merkez Komisyonu: Tabiat Varlıklarını Koruma Merkez Komisyonunu,
s) Milli park: Bilimsel ve estetik bakımından, milli ve milletlerarası ender bulunan tabii ve kültürel kaynak değerleri ile koruma, dinlenme ve turizm alanlarına sahip tabiat parçalarını, ş) Özel çevre koruma bölgesi: Ülke ve dünya ölçeğinde ekolojik önemi haiz, çevre kirlenmeleri ve bozulmalarına duyarlı, biyolojik çeşitliliğin, doğal kaynakların ve bunlarla ilgili kültürel kaynak değerlerinin korunması ve sürdürülebilirliğinin sağlanması gerekli olan ve Bakanlar Kurulu Kararı ile ilan edilen kara, su ve deniz alanlarını, t) Ramsar alanı: 28/12/1993 tarihli ve 3958 sayılı Kanunla uygun bulunan Ramsar Sözleşmesinin 2 nci maddesi gereğince, Uluslararası Öneme Sahip Sulak Alanlar Listesine dahil edilen sulak alanları, u) Sulak alan: Doğal veya yapay, devamlı veya geçici, suları durgun veya akıntılı, tatlı, acı veya tuzlu, denizlerin gelgit hareketlerinin çekilme devresinde altı metreyi geçmeyen derinlikleri kapsayan, başta su kuşları olmak üzere canlıların yaşama ortamı olarak önem taşıyan bütün sular, bataklık, sazlık ve turbiyeler ile bu alanların kıyı kenar çizgisinden itibaren kara tarafına doğru ekolojik açıdan sulak alan kalan yerleri, ü) Tabiat anıtı: Tabiat ve tabiat olaylarının meydana getirdiği özelliklere ve bilimsel değere sahip ve milli park esasları dahilinde korunan tabiat parçalarını, v) Tabiat parkı: Bitki örtüsü ve yaban hayatı özelliğine sahip, manzara bütünlüğü içinde halkın dinlenme ve eğlenmesine uygun tabiat parçalarını, y) Tabiat varlıkları: Jeolojik devirlerle, tarih öncesi ve tarihi devirlere ait olup ender bulunmaları veya özellikleri ve güzellikleri bakımından korunması gerekli, yer üstünde, yeraltında veya su altında bulunan değerleri, z) Tabiatı koruma alanı: Bilim ve eğitim bakımından önem taşıyan nadir, tehlikeye maruz veya kaybolmaya yüz tutmuş ekosistemler, türler ve tabii olayların meydana getirdiği seçkin örnekleri ihtiva eden ve mutlak korunması gerekli olup sadece bilim ve eğitim amaçlarıyla kullanılmak üzere ayrılmış tabiat parçalarını, aa) Tehdit analizi: Doğal unsurlara tehdit oluşturabilecek insan faaliyetlerinin yeri, özelliği, yoğunluğu ve önlenebilirliğinin belirlenmesini, bb) Tescil: Yapı yasağı önerilen doğal sit alanı, özel çevre koruma bölgesi, ramsar alanı, milli park, orman alanı dışında yer alan; tabiat parkı, tabiat anıtı, tabiatı koruma alanlarının Bakanlar Kurulu kararı ile yapı yasağı önerilmeyen doğal sit alanı, tabiat varlığı, orman alanı dışında yer alan sulak alanların Bakan onayı ile belirlenmesi, bu alanların kadastral parsellere işlenmesi ve tapu siciline şerh konulması, cc) Tespit: Doğal sit alanları, Tabiat Varlıkları ve Özel Çevre Koruma Bölgelerinde, bu Yönetmelikte belirtilen usuller, esaslar ve kriterler doğrultusunda yapılan ve belgelendirilen teknik çalışmayı, ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM Genel İlkeler Korunan alanlara ilişkin genel ilkeler MADDE 5 (1) Korunan alanların belirlenmesi, değerlendirilmesi ve korunmasında aşağıdaki ilkelere uyulur. a) Korunan alanların statüsünün belirlenmesi ve değerlendirilebilmesi için zamana bağlı değişimleri ortaya koyan ekolojik süreçler tanımlanır. b) Herhangi bir korunan alanın güncel durumu tespit edilmeden, o alanın korunan alan statüsü yeniden değerlendirilemez. c) Korunan alanların güncel durumu; alanın biyolojik çeşitliliği, hidrolojisi, hidrojeolojisi başta olmak üzere her açıdan durumu en az ardışık dört mevsimi kapsayan ekolojik temelli bilimsel araştırma yapılarak belirlenir.
ç) Herhangi bir korunan alanın statüsünün değerlendirilmesi için belirlenecek araştırma alanı sınırları; korunan alanın konumu, büyüklüğü ve doğal eşiklerle ilişkisi göz önüne alınarak tespit edilir. d) Doğrudan ve dolaylı çevresel etkilere karşı hassas tür ve habitatları içeren duyarlı alanlara öncelikli olarak koruma statüsü verilir. e) Korunan alanlarda tespit, tescil, planlama, koruma, kullanma, yönetim ve izlemeye esas teşkil edecek envanter ve veri tabanı çalışması yapılır veya yaptırılır. f) Korunan alanlarda ekosistem işlevlerinin sürekliliğini amaçlayan yönetim planı çalışmaları yapılır. g) Korunan alanların içinde ve birbiriyle ilişkili korunan alanlar arasında, ekolojik koridorlar tesis edilir. ğ) Korunan alanındaki koruma değerlerine yönelik tehdit analizleri yapılır. h) Korunan alanlarda bozulmuş ya da bozulmaya yüz tutmuş ekosistem ve habitatların onarılması, ekolojik rehabilitasyonu, ekolojik restorasyonu yapılır. ı) Korunan alanlar ekonomik, sosyal ve kültürel ihtiyaçların yanı sıra bölgesel ve yerel karakteristikleri de göz önünde bulundurularak korunur. i) Tabiat ve biyolojik çeşitlilik değerlerini koruma konusunda toplumun bilinç ve bilgi düzeyinin artırılması ve koruma amaçlarına uygun katkıların sağlanması amacı ile her türlü eğitim faaliyeti ve etkinlik desteklenir, yapılır. j) Çevre üzerinde ciddi veya tamiri mümkün olmayan tehditlerin varlığında, bilimsel kanıtların ortaya çıkmasını beklemeden gerekli önlemler alınır. k) Ekolojik dengeyi bozacak herhangi bir faaliyete izin verilmez. l) Korunan alanların doğallığını muhafaza etmek ve mevcut koruma değerlerinin devamlılığının sağlanması esastır. m) Korunması gerekli taşınmaz tabiat varlıkları, doğal sit alanları ve özel çevre koruma bölgelerinin tespiti ilgili kurum ve kuruluşların görüşleri alınarak Bakanlıkça belirlenir. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Doğal Sitler, Tabiat Varlıkları ve Özel Çevre Koruma Bölgeleri Tespit, Ayırt Edici Özellikler, Tescil, Onay ve İlanına İlişkin Esas ve İlkeler Doğal sitlerin tespit ilke ve kriterleri MADDE 6 (1) Doğal sit alanları, aşağıdaki özelliklerden bir ya da birkaçını ihtiva eden alanlardır. a) Ekosistem işlevlerini sürdürebilecek yeterli büyüklükte olan. b) Tür, genetik, habitat ve ekosistem çeşitliliği açısından önemli biyolojik çeşitlilik değerlerine sahip. c) Bölgesel, ulusal veya dünya ölçeğinde nesli tehdit ve tehlike altında olan, dar yayılımlı veya endemik türleri barındıran veya bu türlerin yaşamlarının belirli bir dönemini geçirdikleri habitatları içeren. ç) Tehdit altındaki ekosistemlerin veya yok olma tehlikesi altında bulunan türlerin korunması açısından bu türleri temsil etme kabiliyetine sahip. d) Kaynak ve peyzaj bütünlüğünü sağlayan sosyal, kültürel ve rekreasyonel değere sahip. e) İnsan müdahalesinin olmadığı veya sınırlı müdahalenin olduğu doğal yapısını muhafaza edebilen. f) Tipik, doğal, nadir özellikler taşıyan. g) İçerdiği tür ya da habitatları diğer tür ya da habitatlara göre daha ilgi çekici olan. ğ) Hidrolojik-hidrojeolojik açıdan ekolojik önemi bulunan yer üstü ve yeraltı su kaynaklarına sahip. h) Göçmen kuş türlerine ait bir habitatı temsil eden.
ı) Mevcut ve potansiyel habitat tiplerini içine alacak biçimde ekolojik rehabilitasyon veya ekolojik restorasyon çalışmaları ve ıslah yöntemleri ile yeniden kazanılabilen. i) Biyolojik çeşitliliğin uzun vadeli devamlılığını sağlayacak doğal süreçleri ve türleri muhafaza eden. (2) Doğal sit alanları; kesin korunacak hassas alanlar, nitelikli doğal koruma alanları ve sürdürülebilir koruma ve kontrollü kullanım alanları olarak üç kategoriye ayrılır. Kesin korunacak hassas alanların ayırt edici özellikleri MADDE 7 (1) Kaynak değerlerinin korunması için; alan kullanımı ve alana tüm etkilerin sınırlandırıldığı, gerektiğinde insanların bölgeye girişlerinin engellendiği, bilimsel araştırmalar, eğitim ya da çevresel izleme amacıyla özel önlemler alınarak korunacak kara, su, deniz alanları olup, Bakanlar Kurulu kararı ile ilan edilerek yapı yasağı getirilen mutlak korunması gereken alanlardır. (2) Bu alanların aşağıdaki kriterlerden bir veya bir kaçını içermesi aranır. a) Bölgesel, ulusal veya dünya ölçeğinde olağanüstü ekosistemleri, türleri bulundururlar. b) Jeolojik, jeomorfolojik özellikleri korunmuştur. c) Genel olarak insan etkisi olmadan meydana gelmiştir. ç) İnsan faaliyetleri sonucu bozulma veya tahrip olma riski yüksektir. d) Alan kendine özgü koruma amaçlarına ters düşecek nitelikteki insan faaliyetlerini bünyesinde bulundurmaz. e) Ekolojik açıdan önemli yoğunlukta olması beklenen yerel türlerin büyük kısmını bünyesinde bulundurur. Doğal süreçler veya zamanla sınırlı müdahalelerle bu yoğunluklara dönüşebilme kabiliyetine sahiptir. f) Koruma amaçlarına ulaşmak için önemli ve sürekli müdahale istemeyen özellikleri vardır. g) Gerektiğinde ve mümkün olan durumlarda, alanın belirlenmiş koruma amaçlarına ulaşmasına yardımcı olacak arazi kullanımları ile çevrelenmiştir. ğ) Basit müdahalelerle yönetilebilirlik özelliklerine sahiptir. h) Korunacak hedef tür veya türlerin üreme alanlarını ihtiva eder. Nitelikli doğal koruma alanlarının ayırt edici özellikleri MADDE 8 (1) Doğal yapısı değişmemiş veya az değişmiş, modern yaşam ve önemli ölçüde insan faaliyetleri tarafından etkilenmemiş, doğal süreçlerin hakim olduğu, koruma amaçlarına uygun olarak yörede yaşayanların alanın mevcut kaynaklarını kullanmasını sağlayarak doğal hayata dayalı geleneksel yaşam şekillerinin korunduğu kara, su, deniz alanlarıdır. (2) Bu alanlar, örtü altı tarım uygulamaları hariç tarım, kültür balıkçılığı hariç balıkçılık faaliyetleri ve alanın doğal yapısı ile uyumlu çadırlı kamp alanı, bungalov ve günübirlik faaliyetlerin yapılabildiği alanlardır. Alanın doğal özelliklerinin devamlılığı için halkın bu alanlara erişiminin uygun seviye ve şekilde tutulması esastır. (3) Bu alanlar aşağıdaki kriterlerden bir veya bir kaçını içerir. a) Doğal karakterini korumuş, büyük memeliler dahil besin zinciri içerisinde av-avcı ilişkisini muhafaza eden, yerli bitki ve hayvan topluluklarını bulunduran, özgün ekosistem yapısına sahiptir. b) Modern yaşam ve önemli insan faaliyetleri tarafından etkilenmemiş, kırsal yaşam özellikleri taşır. c) Doğal alanların ekolojik bütünlüğünü sağlar. ç) Aşırı derecede ve uygunsuz insan kullanımı ve mevcudiyetinden uzaktır. d) Yaban hayvanlarının barınma, beslenme ve üreme gibi hayati ihtiyaçlarını temin edebileceği uygun yaşama şartlarını sağlar.
e) Biyolojik çeşitliliği, ekolojik süreçleri, ekosistem hizmetlerini, ekolojik barınakları muhafaza eder ve iklim değişikliklerine tampon sağlar. f) Korunacak hedef tür veya türlerin yıl içerisinde dönemlerine bağlı yaptıkları göç ve yayılma alanlarını ve göç yollarını ihtiva eder. g) Peyzaj değeri yüksektir. Sürdürülebilir koruma ve kontrollü kullanım alanlarının ayırt edici özellikleri MADDE 9 (1) Kesin korunacak hassas alanlar veya nitelikli doğal koruma alanlarını etkileyen, bu koruma bölgeleri ile bütünlük gösteren, korumaya katkı sağlayacak, doğal ve kültürel bakımdan uyumlu düşük yoğunlukta faaliyetler, turizm ve yerleşimlere izin veren alanlardır. (2) Bu alanlar aşağıdaki özelliklerden bir veya birkaçını bünyesinde bulundurur. a) Peyzajı ile uyumlu insan yerleşimlerini içinde bulundurur. b) Doğal kaynak yönetim sistemleri ve ilgili kültürel değerleri, ekosistemleri ve habitatları içerir veya korunmasına katkı sağlar. c) İnsanlar ve doğa arasında dengeli ilişkilerin geliştirilmesine ve muhafaza edilmesine katkıda bulunur. ç) Uygulanabilir durumlarda yerel halkın sosyal ve ekonomik kazançlarına katkı sağlar. d) Ulusal, bölgesel ve yerel seviyelerde doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımına ve kalkınmaya destek olur. e) Ekolojik, ekonomik ve sosyal boyutları dikkate alarak doğal kaynakların sürdürülebilir koruma ve kontrollü kullanımına elverişli alanlardır. Tabiat varlıklarının tespit ilke ve esasları MADDE 10 (1) Tabiat varlıkları aşağıdaki özelliklerden bir ya da birkaçını ihtiva eder. a) Tabiat varlıkları ender bulunan değişik özelliklere sahiptir. b) Tabiat varlıklarının ilmi araştırma, jeolojik yapı, çevresel gözlemler, ekolojik gözlemler ve topoğrafik yapı hususlarında özellikleri bulunur. c) Doğal ve kültürel öneme, estetik değere, ender olmasından kaynaklanan tekil olma özelliklerine ve olağandışı niteliklere sahiptir. (2) Tabiat varlıklarının korunma alanları ile birlikte tespit ve tescilinin yapılması esastır. Anıt ağaçlarının ayırt edici özellikleri MADDE 11 (1) Anıt ağaçların ayırt edici özellikleri aşağıda yer almakta olup; bunlardan bir veya birkaçını taşıyan ağaçlar anıt ağaçlarıdır. a) Yaş, çap ve boy itibarıyla kendi türünün alışılmış ölçüleri üzerinde boyutlara sahip olan kuşaklar arasında bağ kurabilecek uzunlukta doğal ömre sahip. b) Yöre kültüründe olumlu veya olumsuz, gerçek veya hayal ürünü, mistik veya folklorik bir öyküye sahip. c) Yöresel veya ulusal tarihte kimi olaylar ile özdeş hale gelen ve onlara tanıklık eden. ç) Görsel açıdan estetik görünüme sahip olan veya doğal görünümden esaslı şekilde sapma gösteren çatal, şamdan, kıvrık, yatay gibi dikkat çekici biçimde fiziksel özelliklere sahip. d) Aynı gövde ve kök üzerinde iki veya daha fazla türün bir arada yaşaması gibi garip kaynaşma ve birlikte yaşama örnekleri sergileyen, doğal yaşam tarzı bakımından benzerlerinden farklı gelişme niteliklerine sahip. e) Kent dokusunu tamamlayan, kent imajına etkisi olan grup, dizi veya tek ağaçlar. (2) Anıt ağaçlar Türk Standardları Enstitüsü tarafından hazırlanan TS 13137 Anıt Ağaçlar Envanter Seçim Kuralları ve İşaretleme Standardına göre tespit edilir. Mağaraların ayırt edici özellikleri MADDE 12 (1) Aşağıdaki özelliklerden bir ya da birkaçını ihtiva eden mağaralar tabiat varlıklarıdırlar.
a) Tabiat varlığı olarak belirlenecek olan mağaralar, oluşumunda insan etkisinin bulunmadığı doğal oluşumlardır. b) İçinde mağara ekosistemini oluşturan ve belirgin özellikleri ile kendini belli eden şekil ve yapılardır. c) İçinde, birbiriyle yaşamsal bağı olan canlı toplulukları bulunur. ç) Gelişen veya canlılığını devam ettiren karakteristik fiziksel ve kimyasal çökeller bulunur. d) Herhangi bir müdahalede gelişim döngüsü bozulacak hassas bir yaşam alanı bulunur. e) Mağara sistemini oluşturan yeraltı nehirleri veya suları, belirgin çatlaklar veya dar geçitlerle birbirine bağlantılı galeriler gibi iç ve hava, toprak, bitki örtüsü, canlılar gibi dış ekosistem ile etkileşim içerisinde olan alanlardır. f) Mağarada bölgenin jeolojik, jeomorfolojik, hidrolojik, klimatik, biyolojik ve antropolojik oluşum ve gelişimini karakterize edecek veya aydınlatacak şekil ve yapılar bulunur. (2) Mağaralar ekosistem işlevlerini gerçekleştirecek boyutta koruma bandını kapsayacak şekilde belirlenir. Özel çevre koruma bölgelerinin tespit ilke ve esasları MADDE 13 (1) Aşağıdaki özelliklerden bir ya da birkaçını ihtiva eden bölgeler özel çevre koruma bölgeleridir. a) Türkiye ve dünya ölçeğinde nadir biyolojik, ekolojik ve jeomorfolojik özellikleri içeren. b) Kara ve su ekosistemi bir bütünlük ve devamlılık gösteren. c) Canlı tür ve çeşitleri bakımından endemik, nadir ve nesli tehdit ve tehlike altında olan türleri barındıran. ç) Doğal, tarihi, ve kültürel değerler açısından milli ve milletlerarası önemi haiz, ancak kentleşme, ulaşım, turizm, tarım ve sanayi gibi sektörlerin tehdidi ve baskısı altında ekolojik açıdan hassas olan alanları içeren. d) Gelişmiş yerleşme bölgeleri dışında kalan, ekolojik değerleri esas alarak korunması ve geliştirilmesi gereken. e) Sahip olduğu biyolojik ve ekolojik özelliklerin bozulmadan devamlılığını sağlayacak, çevresindeki mekan ve sektörel ilişkiler itibarıyla bütünlük taşıyan, ekosistem bütünlüğünü sağlayan. f) Doğal ya da yarı doğal ekosistemleri temsil eden, önemli ya da tehlike altındaki tür popülasyonlarını içeren. g) Doğal ve kültürel etkileşimin ve geleneksel kullanımın devamlılığını sağlayan. ğ) Doğal yaşam gerekleri göz önüne alınarak uygun faaliyetlere olanak sağlayan. (2) Genel Müdürlük talebe bağlı olarak veya resen tespit yapabilir. Tespit aşamasında düzenlenecek belgeler MADDE 14 (1) Tabiat varlığı, doğal sit alanı ve özel çevre koruma bölgelerinin tespiti için asgari aşağıda yer alan bilgi, belge ve dokümanların bulunması aranır. a) Hangi niteliği ve özellikleri sebebi ile tespit edileceğini belgeleyen tespit raporu ve tespit fişi. b) Taşınmazın yerini ve sınırlarını gösterir pafta, ada, parsel numarasını içeren harita ve ülke koordinat sisteminde UTM-GK 3 derecelik ED50 aplikasyon krokisi. c) Varsa her tür ve ölçekte planı. ç) Varsa hava fotoğrafları, uydu görüntüleri. d) Varsa kadastral planı ve mülkiyet bilgileri. e) Alanın bütünüyle algılanmasını sağlamak amacıyla panaromik olarak çekilmiş fotoğrafları içeren basılı ve elektronik ortamda fotoğraf albümü.
f) Tabiat varlığı olarak tescil edilecek anıt ağaçlar için; yerinin konum olarak belirlenmesini sağlamak üzere ülke koordinat sisteminde UTM-GK, 3 derecelik ED50 koordinat değerleri. g) Tespit ekibince gerekli görülen diğer belgeler. (2) Tespit fişi, doğal sit ve tabiat varlıkları için ayrı ayrı hazırlanır. (3) Bakanlık birinci fıkrada yer alan hususlara ilave olarak bilgi, belge doküman isteyebilir. Tespit raporu, tespit fişi ve gerekli belgelerin sunumu MADDE 15 (1) İl Müdürlüğüne iletilen doğal sit alanı ve taşınmaz tabiat varlıklarının koruma statüsü değişikliği veya ilanına ilişkin başvurular Bölge Komisyonunda değerlendirilir. (2) Komisyon alana ilişkin ardışık dört mevsimi kapsayan ekoloji temelli bilimsel araştırma çalışması talep eder. (3) Tabiat Varlıklarını Koruma Şube Müdürlüğü araştırma raporu kapsamında tespit raporu, tespit fişi hazırlar. (4) Tespit raporu, tespit fişi ile birlikte 3 nüsha olarak hazırlanarak ilgili Tabiat Varlıklarını Koruma Şube Müdürlüğü tarafından Bölge Komisyonuna sunulur. (5) 14 üncü maddeye göre Özel Çevre Koruma Bölgelerinin tespitine ilişkin hazırlanan bilgi ve belgeler Genel Müdürlükçe değerlendirilir. Araştırma ekibinin oluşturulması ve çalışmasına ilişkin usul ve esaslar MADDE 16 (1) Mevcut ve potansiyel tabiat varlığı ve doğal sit alanı araştırma çalışmalarını gerçekleştirmek üzere Bakanlıkça araştırma ekibi oluşturulur. Araştırma ekibinde asgari aşağıda yer alan özellikte kişilerin yer alması sağlanır. a) Bilimsel araştırma çalışması alanın özelliklerine göre, Genel Müdürlük tarafından belirlenen konular için oluşturulacak en az 5 kişilik orman mühendisi, ziraat mühendisi, biyolog, şehir plancısı, su ürünleri mühendisi, jeoloji mühendisi peyzaj mimarı, çevre mühendisi, harita kadastro mühendisi ve ilgili meslek gruplarından oluşacak bir araştırma ekibi tarafından yapılır. b) Araştırma ekibi araştırmanın konusuna ve özelliğine göre ilgili meslek alanlarında en az 5 yıllık deneyime sahip kişilerden seçilir. c) Araştırma ekibi çalışmasını bu Yönetmelik kapsamında belirlenen ilke ve esaslar doğrultusunda yürütür. ç) Araştırma ekibi tespit raporunu Genel Müdürlük ve ilgili İl Müdürlüğüne teslim eder. (2) İl Müdürlüğü araştırma raporu kapsamında tespit raporu hazırlayarak Bölge Komisyonuna sunar. Doğal sit alanları ve tabiat varlıklarının tescil ve ilanına ilişkin usul ve esaslar MADDE 17 (1) Doğal sit alanları ve tabiat varlıklarının tescil ve ilanı aşağıda yer alan usul ve esaslara göre yapılır. a) Tespit yapılan ve değerlendirilmek üzere Bölge Komisyonuna sunulan Tespit Raporu Bölge Komisyonunda değerlendirilir. Değerlendirme sonucu tescil kararı alınmış ise üç suret olarak sunulan karar örneği bir sureti İl Müdürlüğünde kalmak üzere diğer suretleri Genel Müdürlüğe gönderilir. b) Genel Müdürlük tarafından incelenen Bölge Komisyonu Kararında eksiklik veya hata görülmesi halinde yeniden değerlendirilmek üzere İl Müdürlüğüne gönderilir. İl Müdürlüğü tarafından tekrar Bölge Komisyonuna sunulur. Alınan komisyon kararı Genel Müdürlüğe iletilir. c) Genel Müdürlük Bakan onayı alınmak üzere kararı Bakanlık Makamına gönderir. ç) Eğer kararda yapı yasağı var ise; Bakanın teklifi ile Bakanlar Kuruluna sunulur. d) Bakan onayı veya Bakanlar Kurulu kararı alınması ile tescil işlemi tamamlanmış olur.
e) Kararın ve onayın ve bir örneği Genel Müdürlükte kalmak üzere diğer asılları ilgili İl Müdürlüğünde muhafazası için gönderilir. f) Kararın dağıtımı ilgili İl Müdürlüğü tarafından yapılır. g) Tescil edilen doğal sit alanı veya tabiat varlığı il merkez ilçesinde bulunuyorsa valilikçe, diğer ilçe sınırları içinde kalıyorsa kaymakamlıkça, tescil kararının valiliğe veya kaymakamlığa tebliğ tarihinden itibaren en geç yedi gün içinde onbeş gün süreyle asılı kalmak üzere ilan tahtalarına asmak, belediye hoparlörüyle duyurmak ve köy muhtarlığına bildirmek suretiyle ilan edilerek ilana ait tutanak Bakanlığın o ildeki temsilcisine teslim edilir. ğ) Tescil edilen doğal sit alanı veya tabiat varlığı il merkez ilçesinde bulunuyorsa valinin, diğer ilçe sınırları içinde kalıyorsa kaymakamın yazısı üzerine, tapu kütüğünün beyanlar hanesine doğal sit veya tabiat varlığı olduğuna dair kayıt konur. h) Tescil kaydının kaldırılması bu Yönetmeliğe uygun olarak yürütülür. ı) Genel Müdürlük gerekli gördüğü durumlarda talep olmaksızın da tespit yapabilir. Özel çevre koruma bölgeleri tescil, onay ve ilan usul ve esasları MADDE 18 (1) 13 üncü maddede belirtilen kriterler çerçevesinde tespit edilen alanlar ilgili kurum ve kuruluşların görüşleri ile birlikte Genel Müdürlük tarafından Bakanlık Makamına ve Bakanın teklifi ile de Bakanlar Kuruluna sunulur. Konu hakkındaki Bakanlar Kurulu kararının Resmî Gazete de yayımı ile tescil işlemi tamamlanır. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Milli Parklar, Tabiat Parkları, Tabiat Anıtları, Tabiatı Koruma Alanları ve Sulak Alanların Tescil, Onay ve İlanına İlişkin Esas ve İlkeler Milli parklar, tabiat parkları, tabiat anıtları, tabiatı koruma alanları için tescil, onay ve ilanına ilişkin usul ve esaslar MADDE 19 (1) Milli parklar, tabiat parkları, tabiat anıtları, tabiatı koruma alanları için tescil, onay ve ilanında aşağıda yer alan usul ve esaslara uyulur. a) 12/12/1986 tarihli ve 19309 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Millî Parklar Yönetmeliğinin 6 ncı ve 7 nci maddelerinde belirtilen ilkeler doğrultusunda Orman ve Su İşleri Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğünce tespit edilen Milli Parklar, Tabiat Parkları, Tabiat Anıtları ve Tabiatı Koruma Alanlarına ilişkin rapor Genel Müdürlüğe iletilir. b) Orman ve Su İşleri Bakanlığınca orman ve orman rejimi içerisinde bulunan alanlarda tespiti yapılan Tabiat Parkları, Tabiat Anıtları ve Tabiatı Koruma Alanları Orman ve Su İşleri Bakanı onayı ile tescil edilir. c) Tespiti Orman ve Su İşleri Bakanlığı tarafından yapılan Milli Park alanlarına ait rapor, sahanın Bakanlar Kurulu kararı ile Milli Park ilan edilmesi amacı ile Genel Müdürlük tarafından Bakanlık Makamına ve Bakanın teklifi ile de Bakanlar Kuruluna sunulur. ç) Orman ve orman rejimi dışında kalan yerlerde; tabiat parkı, tabiat anıtı ve tabiatı koruma alanı belirlenmesi Orman ve Su İşleri Bakanlığınca uygun görülerek ilgili Bakanlıkların görüşü alınır ve görüşleri ile birlikte Genel Müdürlük tarafından Bakanlık Makamına ve Bakanın teklifi ile de Bakanlar Kuruluna sunulur. d) Konu hakkındaki Bakanlar Kurulu kararının Resmî Gazete de yayımı ile tescil işlemi tamamlanır. e) Tescil edilen alanlara ilişkin alınan karar ilgili kuruluşlara dağıtımının yapılması ve uygulamaya aktarılması için Orman ve Su işleri Bakanlığına gönderilir. Sulak alanların tescil, onay ve ilanına ilişkin usul ve esaslar MADDE 20 (1) Sulak alanların tescil, onay ve ilanına ilişkin olarak aşağıda yer alan usul ve esaslara uyulur. a) Ulusal ve uluslararası öneme sahip sulak alanların; sulak alan koruma bölgelerinin tespiti, 17/5/2005 tarihli ve 25818 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Sulak Alanların
Korunması Yönetmeliğinin 17 nci maddesinde belirtildiği şekilde yapılır ve Ulusal Sulak Alan Komisyonunun uygun görüşü alındıktan sonra tescil edilmek üzere Bakanlığa sunulur. b) Bakanlıkça onaylanmasını müteakip, sulak alan koruma bölgelerinin tescil kararının ilgili kuruluşlara dağıtımının yapılması ve uygulamaya aktarılması için Orman ve Su İşleri Bakanlığına gönderilir. c) Uluslararası öneme sahip sulak alanlardan Ramsar Listesine dahil edilecek alanlar Ulusal Sulak Alan Komisyonu tarafından belirlenecek kurum ve kuruluşların uzmanlarınca arazide yapılan inceleme ve değerlendirmelerle tespit edilir. Ramsar sınırları 1/25000 ölçekli halihazır haritalar üzerinde gösterilir ve Ulusal Sulak Alan Komisyonunun görüşüne sunulur. Komisyonun uygun görüşü alındıktan sonra Bakanlar Kuruluna sunulmak üzere Genel Müdürlüğe gönderilir. Genel Müdürlük tarafından Bakanlık Makamına ve Bakanın teklifi ile de Bakanlar Kuruluna sunulur. Bakanlar Kurulu kararı, tescil edilen Ramsar Alanının ilgili kanun ve yönetmelikler çerçevesinde yönetilmesini sağlamak üzere Orman ve Su İşleri Bakanlığına gönderilir. ç) Orman ve orman rejimi içinde kalan yerlerde tespit, tescil, onay ve ilanı Orman ve Su İşleri Bakanlığı tarafından yapılır. d) Konu hakkındaki Bakanlar Kurulu kararının Resmî Gazete de yayımı ile tescil işlemi tamamlanır. BEŞİNCİ BÖLÜM Geçici ve Son Hükümler Yönetmelikten önceki mevzuata uygunluk GEÇİCİ MADDE 1 (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden önce herhangi bir korunan alan statüsü verilmiş alanların koruma statüsü, bu Yönetmelik gereğince yeniden değerlendirme yapılıncaya kadar devam ettirilir. Bu alanlara ilişkin yürürlükteki koruma amaçlı imar planları geçerlidir. Bilimsel temelli rapor hazırlamada istisna GEÇİCİ MADDE 2 (1) Korunan alanlar ile ilgili olarak yeniden değerlendirme talepleri; bilimsel temelli rapora dayanması ve Bakanlıkça hazırlanacak olan teknik esaslara uygun olması kaydıyla bu Yönetmelik kapsamında değerlendirilir. Koruma amaçlı imar planı bulunan alanlarda 5 inci maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde geçen ekolojik temelli bilimsel araştırma yapılmasına, bilimsel araştırma içeriğine ve süresine bölge komisyonlarınca karar verilir. Yürürlük MADDE 21 (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 22 (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür. [R.G. 19 Haziran 2012 28358] Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından: İŞKOLU TESPİT KARARI Karar No. : 2012/43 İşyeri : Turtalya Araç Muayene İstasyonu A.Ş. Fabrikalar Mh. 3001 Sk. No: l ANTALYA (merkez) SGK Sicil No. : 1139024.007-1148804.007-1148807.007-1148805.0071148802.007-1148800.007 Tespiti İsteyen : Turtalya Araç ve Muayene İstasyonu A.Ş.
İnceleme : Turtalya Araç Muayene İstasyonu A.Ş. de Bakanlığımızca yapılan incelemede; Fabrikalar Mh. 3001 Sk. No: l ANTALYA adresinde merkez işyeri bulunan şirketin, Akdeniz Blv. 165 Sk. No: 151 Döşemealtı/ANTALYA adresinde Yeşilbayır İstasyonu, Baraj Mh. 5794 Sk. No: 11 Kepez/ANTALYA adresinde Sütçüler İstasyonu, C. Atilla Cd. No: 14 Konaklı-Alanya/ANTALYA adresinde Alanya İstasyonu, Sanayi Mh. 2072 Sk. No: 3 Manavgat/ANTALYA adresinde Manavgat İstasyonu ve Belen Karadere Mh. No: 18 Kumluca/ANTALYA adresinde Kumluca İstasyonu işyerlerinin bulunduğu ve adı geçen istasyon işyerlerinde kara taşıt araçlarının fenni muayenesi işlerinin yapıldığı, şirket merkezinde yapılan yönetim ve koordinasyon işlerinin ise asıl işe yardımcı işlerden olduğu, bu nedenle yapılan işlerin İşkolları Tüzüğü nün 17 sıra numaralı Ticaret, büro, eğitim ve güzel sanatlar işkolunda yer aldığı tespit edilmiştir. Karar: Turtalya Araç Muayene İstasyonu A.Ş. ve bağlı işyerlerinde yapılan işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğü'nün 17 sıra numaralı Ticaret, büro, eğitim ve güzel sanatlar işkoluna girdiğine ve yapılan bu tespitin Resmî Gazete de yayımlanmasına 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 4'üncü maddesi gereğince karar verilmiştir. [R.G. 19 Haziran 2012 28358] Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından: İŞKOLU TESPİT KARARI Karar No. : 2012/44 İşyeri : Tezel Lojistik Taşımacılık Tic. Ltd. Şti. Ekinciler Cad. No: 26 Tezel Plaza Kat: 5 Kavacık/İSTANBUL SGK Sicil No. : 1112684.034 Tespiti isteyen: Tümtis Sendikası İnceleme : Tezel Lojistik Taşımacılık Tic. Ltd. Şti.'de Bakanlığımızca yapılan incelemede; adı geçen şirketin kendi namına kayıtlı veya işin durumuna göre sözleşme ile başkalarından temin ettiği araçlarla, çeşitli firmalara lojistik-taşımacılık hizmeti verdiği ve yapılan bu işlerin İşkolları Tüzüğü'nün 18 sıra numaralı "Kara taşımacılığı" işkolunda yer aldığı tespit edilmiştir. Karar: Tezel Lojistik Taşımacılık Tic. Ltd. Şti. işyerinde yapılan işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğü'nün 18 sıra numaralı Kara taşımacılığı işkoluna girdiğine ve yapılan bu tespitin Resmî Gazete de yayımlanmasına 2821 sayılı Sendikalar Kanununun 4'üncü maddesi gereğince karar verilmiştir. [R.G. 19 Haziran 2012 28358] MİLLETLERARASI ANDLAŞMA Dünya Bankası Türkiye Ülke Ofisi Tel: (90-312) 459 83 00 ULUSLARARASI İMAR VE KALKINMA Uğur Mumcu Caddesi 88 Faks: (90-312) 446 24 42
2. Kat, 06700, Gaziosmanpaşa ANKARA-TÜRKİYE BANKASI ULUSLARARASI KALKINMA BİRLİĞİ 26 Haziran 2012 Dış Ekonomik İlişkiler Genel Müdürlüğü Hazine Müsteşarlığı Ankara Türkiye Cumhuriyeti: Kamu İç Denetim Faaliyetinin Türkiye Cumhuriyeti: Kamu İç Denetim Faaliyetinin IDF Hibe No. TF011904 Türkiye Cumhuriyeti ( Alıcı ) adına yapılmış olan mali destek talebi çerçevesinde, Uluslararası İmar ve Kalkınma Bankası ( Dünya Bankası ) nın, Ekte belirtilen projenin ( Proje ) finansmanına yardımcı olmak amacıyla, ilişikteki Eki de kapsayan bu mutabakat mektubunda ( Anlaşma ) belirtilen veya atıfta bulunulan hüküm ve şartlarla, Alıcı ya Dünya Bankası nın Kurumsal Kalkınma Fonu ( IDF ) ndan dört yüz doksan dört bin Amerikan Doları (494,000 ABD Doları) tutarını aşmamak üzere bir hibe vermeyi önerdiğini size bildirmekten memnuniyet duymaktayım. Alıcı, aşağıda mutabakatını teyit ederek, bu Anlaşma yı imzalamak ve bu Anlaşma da belirtilen veya atıfta bulunulan hüküm ve şartlara uygun bir şekilde Proje yi yürütmek için gerekli yetkiye sahip olduğunu beyan etmektedir. İşbu Anlaşma nın ilişikteki nüshasının Alıcı nın yetkili bir görevlisi tarafından imzalanmasını ve tarih konulmasını sağlamak ve Anlaşma yı Dünya Bankası na iletmek suretiyle, Alıcı nın yukarıda belirtilen hususlar üzerindeki mutabakatını lütfen teyit ediniz. Dünya Bankası teyit imzasının bulunduğu işbu nüshayı teslim aldıktan sonra, bu Anlaşma teyit imzasının tarihinden itibaren yürürlüğe girecektir. Ancak, Dünya Bankası, bu Anlaşma nın teyit imzasının bulunduğu nüshasını, bu Anlaşma nın Dünya Bankası tarafından imzalandığı tarihi izleyen 90 gün içerisinde almadığı takdirde, Dünya Bankası bu amaçla daha ileri bir tarih tespit etmediği sürece, bu Anlaşma teklifi geri çekilmiş sayılacaktır. Saygılarımla, ULUSLARARASI İMAR VE KALKINMA BANKASI Martin Raiser Ülke Direktörü Türkiye Ülke Birimi Avrupa ve Orta Asya Bölgesi ONAY: TÜRKİYE CUMHURİYETİ Yetkili Temsilci Ş. Elvan ONGUN Genel Müdür Yrd. V. Tarih: 29 Haziran 2012 IDF Hibe No. TF011904 EK Madde I