ORİJİNAL ARAŞTIRMA ORIGINAL RESEARCH



Benzer belgeler
Başlık: Yanık Olgularında Enfeksiyon Gelişim Nedenleri ve Enfeksiyonların Önlenmesi Üzerine Yapılan Çalışmalar

Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Cerrahi Yoğun Bakım Ünitesinde Yıllarında İzole Edilen Mikroorganizmalar ve Antibiyotik Duyarlılıkları

Kan Kültürlerinde Üreyen Koagülaz Negatif Stafilokoklarda Kontaminasyonun Değerlendirilmesi


Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

RETROSPECTivE ANALySiS OF 1205 HAND INJURy PATiENTS

Direnç hızla artıyor!!!!

Diyabetik Ayak Yarası ve İnfeksiyonunun Tanısı, Tedavisi ve Önlenmesi: Ulusal Uzlaşı Raporu

EL YIKAMA. Acıbadem Kadıköy Hastanesi Enfeksiyon Kontrol Hemşiresi Funda Peker

HASTANE ENFEKSİYONLARININ EPİDEMİYOLOJİSİ. Yrd. Doç. Dr. Müjde ERYILMAZ

Tablo I- Yaş grupları ve cinsiyete göre dağılım

DR. BEHÇET UZ ÇOCUK HASTANESİNDE MEYDANA GELEN ÇOCUK ÖLÜM NEDENLERİNİN İNCELENMESİ THE EVALUATION OF DEATH CAUSES IN DR. BEHÇET UZ CHILDREN S HOSPITAL

ULUSAL HASTANE ENFEKSİYONLARI SÜRVEYANS AĞI (UHESA) RAPORU ÖZET VERİ, 2011 Yoğun Bakım Ünitelerinde İnvaziv Araç İlişkili Hastane Enfeksiyonları

Postmenopozal Kadınlarda Vücut Kitle İndeksinin Kemik Mineral Yoğunluğuna Etkisi

GİRİŞ. Kan dolaşımı enfeksiyonları (KDE) önemli morbidite ve mortalite sebebi. ABD de yılda KDE, mortalite % 35-60

Ulusal Akılcı Antibiyotik Kullanımı ve Antimikrobiyal Direnç Stratejik Eylem Planı

Kan Dolaşım Enfeksiyonlarında Karar Verme Süreçleri. Prof. Dr. Aynur EREN TOPKAYA Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD

Hemşirelerin Hasta Hakları Konusunda Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi

Acinetobacter Salgını Kontrolü Uzm. Hem. H. Ebru DÖNMEZ

Tarama Testleri: Gram Negatifler. Doç. Dr. Mesut YILMAZ Enfeksiyon Hastalıkları & Klinik Mikrobiyoloji AD İstanbul Medipol Üniversitesi

27/04/16. Sunu Planı YANIKLI NON-SEPTİK HASTADA VOLÜM REPLASMANI. Patofizyoloji. Patofizyoloji. Yanık tipleri Patofizyoloji Volüm Replasmanı

Oya Coşkun, İlke Çelikkale, Yasemin Çakır, Bilgecan Özdemir, Kübra Köken, İdil Bahar Abdüllazizoğlu

Doripenem: Klinik Uygulamadaki Yeri

CERRAHPAŞA TIP FAKÜLTESİ KADIN HASTALIKLARI VE DOĞUM ANABİLİM DALI VE YOĞUN BAKIM ÜNİTESİ'NDE MATERNAL MORTALİTE*

Burcu Bursal Duramaz*, Esra Şevketoğlu, Serdar Kıhtır, Mey Talip. Petmezci, Osman Yeşilbaş, Nevin Hatipoğlu. *Bezmialem Üniversitesi Tıp Fakültesi

FEBRİL NÖTROPENİ TANI VE TEDAVİ

Riskli Ünitelerde Yatan Hastalarda Karbapenemaz Üreten Enterobacteriaceae taranması

SIK KARŞILAŞILAN HASTANE İNFEKSİYONLARI ve BUNLARIN NEDEN OLDUĞU EKONOMİK KAYIPLAR. İlhan ÖZGÜNEŞ *

KATETER İNFEKSİYONLARININ ÖNLENMESİNDE EĞİTİMİN KATKISI

Kolistin ilişkili nefrotoksisite oranları ve risk faktörlerinin değerlendirilmesi

ÖZET ve niteliktedir. rme. saatlerinin ilk saatlerinde, üretim hatt. 1, Mehmet Dokur 2, Nurhan Bayraktar 1,

Doğu Akdeniz bölgesindeki yanıklı çocukların epidemiyolojik özellikleri

Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonu etkeni çoklu dirençli patojenlerin bakteriyofaj duyarlılıklarının araştırılması

T.C. BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Hemşirelik Hizmetleri Müdürlüğü

TÜRKİYE DEKİ ÜÇ TIP FAKÜLTESİNİN SON ÜÇ YILDAKİ YAYIN ORANLARI THE THREE-YEAR PUBLICATION RATIO OF THREE MEDICAL FACULTIES IN TURKEY

: Kan Dolaşımı Enfeksiyonlarına ait Olgu Sunumları (Doç. Dr. Esra Karakoç, SB Ankara Eğitim Araştırma Hastanesi Mikrobiyoloji Kliniği )

KOLONİZASYON. DR. EMİNE ALP Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji A.D.

ULUSAL HASTANE ENFEKSİYONLARI SÜRVEYANS AĞI (UHESA) RAPORU ÖZET VERİ,

YOĞUN BAKIM EKİBİNDE HEMŞİRE VE HASTA BAKIMI BURCU AYDINOĞLU HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ

GATA HASTANESİ 2001 YILI MALİGNİTE OLGULARININ İNCELENMESİ

KANSER HASTALARINDA ANKSİYETE VE DEPRESYON BELİRTİLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ UZMANLIK TEZİ. Dr. Levent ŞAHİN

BİR ÜNİVERSİTE HASTANESİ NDE YAPTIRILAN DOĞUMLARIN İNCELENMESİ

Hasta Çalışan Güvenliğinde Enfeksiyon Risklerinin Azaltılmasına Yönelik Đstatistiksel Kalite Kontrol Çalışmaları

Antimikrobiyal Direnç Sorunu

Dünyada ve Türkiyede Hepatit B ve Hepatit C Epidemiyolojisi. Dr Meral Sönmezoğlu Yeditepe Üniversitesi Hastanesi

Dr. Aysun YALÇI Gülhane Eğitim Araştırma Hastanesi , ANKARA

*'" Atatürk Ünİ\'ersitesi Hemşirelik Yüksekokulu. (Arş. Gör.) PREMATÜRE BEBEKLERDEKİ MORTALİTE YE MORBİDİTE İNSİDANS I VE ÖNDE GELEN ÖLÜM NEDENLERİ

Toplum başlangıçlı Escherichia coli

KISITLI ANTİBİYOTİK BİLDİRİMİ

TÜRKİYE DE SAĞLIK HİZMETİ İLİŞKİLİ ENFEKSİYONLAR SÜRVEYANS VERİLERİ 2016

MELLİTUS HASTALIGI VE HEMŞİRELİK BAKıMı

TOPLUM KÖKENLİ DERİ VE YUMUŞAK DOKU ENFEKSİYONLARINDA RİSK FAKTÖRLERİNİN BELİRLENMESİ VE TEDAVİDE SIK KULLANILAN ANTİBİYOTİKLERİN KARŞILAŞTIRILMASI

Çocuk ve Yetişkin Üriner Escherichia coli İzolatlarında Plazmidik Kinolon Direnç Genlerinin Araştırılması

Alev ve haşlanma yanıklarında mortalitede etkili faktörler: 816 hastada deneyimlerimiz









Ş Ç İ İ İ Ç Ş














Ç Ö Ş Ş Ç Ü Ş Ş Ö Ü

ğ ğ Ö ğ ğ ğ ğ ğ ğ ğ ğ ğ ğ ğ ğ ğ ğ Ö ğ ğ ğ ğ










Ö Ç Ö



Ö





Ç Ç Ş Ö





Transkript:

ORİJİNAL ARAŞTIRMA ORIGINAL RESEARCH TÜRK PLASTİK REKONSTRÜKTİF ve ESTETİK CERRAHİ DERGİSİ Cilt 18/ Sayı 3 Yanık Ünİtemİzde Yatarak Tedavİ Gören Hastalara Aİt 1 Yıllık Tarama Sonuçlarımız A ten-year retrospective review of our burn unit patients Tamer Şakrak,* A. Aydan Köse,** Yakup Karabağlı,** Cengiz Çetin.** *Erzurum Bölge Eğitim Araştırma Hastanesi Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Kliniği ** Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Anabilim Dalı, Eskişehir ÖZET Yanık, ısı, elektrik, kimyasal maddeler ve radyoaktif etki ile doku bütünlüğünün bozulduğu tıbbi ve sosyal bir travma şeklidir. Ülkemizde halen yanık bakım ve tedavi merkezi sayısında ciddi eksiklik vardır. Bu nedenle yanık olgularıyla ilgili yeterli epidemiyolojik kayıtlar mevcut değildir. Yanık ünitemiz 1996 yılında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi AD. bünyesinde kurulmuş olup, 1 yıllık kayıtlar taranarak, ulusal verilere katkı sağlanması amaçlanmıştır. Çalışmaya Ocak1998-Aralık 27 yılları arasında yatarak tedavi gören hastalar dahil edilmiştir. Veriler, hasta dosyaları, bilgisayar kayıtları ve yanık ünitesine ait diğer dökümanların taranmasıyla, retrospektif olarak elde edilmiştir. Yanık ünitemizde Ocak 1998-Aralık 27 yılları arasında toplam 761 hasta yatarak tedavi görmüştür. Olguların yaşa göre dağılımı hesaplanırken, -12 yaş arası pediatrik, 13-18 yaş arası genç erişkin, 19-59 yaş arası erişkin ve 6 yaş üzeri geriatrik grup olarak kabul edilmiştir. Etiyolojik nedene göre değerlendirme yapılırken: 1- Alev ve Haşlanma yanıkları, 2- Elektrik yanıkları ve 3-Kimyasal ve diğer yanıklar olarak sınıflama yapılmıştır. Çalışmada, yanıkların klinik sınıflaması küçük, orta ve büyük yanıklar olarak yapılmış, bunların yaş ve cinsiyete göre dağılımları, etiyolojik nedenlerin yaş ve cinsiyete göre dağılımları, yanık bölgesine göre dağılım, yara yeri ve kan kültür sonuçları, tedavi sonrası mortalite ve morbidite oranları değerlendirilmiştir. Pediatrik ve geriatrik grupta en yüksek etken olan haşlanma yanıklarının, ebeveyn eğitiminin artırılması ve bakım koşullarının düzeltilmesi ile azaltılabileceği, erişkin ve genç erişkin grupta ise iş güvenliği önlemleri alınarak özellikle elektrik yanıklarının azaltılmasında ciddi fayda sağlanabileceği saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: Yanık, Epidemiyoloji ABSTRACT Burn is one of the major causes of medical and social trauma caused by heat, electric, chemical agent and radioation injury. Nowadays, there is a serious burn care and treatment unit center deficiency in our country. Currently, there are no certain epidemiologic datas about burn cases and its statistics. Our burn unit was established in 1996. We tried to present our national data assited with our worthless experience by ten years. Between January 1998 and December 27, burned patiens were included to the study. All data were selected retrospectively included such as patient file, computer records and their surgeries and recored. Seven hundred sixty one patients were treated between these dates. Age interval was between -12; 13-18; 19-59, and 6+ years for pediatric, young adult; adult; and geriatric age groups, respectively. A classification was arranged when the evaluation according etiological reasons considered such as: 1- Burning with flame. 2- boiling burns 3- electrical burns and 4- chemical and other burns. In pediatric and geriatric group, the most important factor has been found burning type as boiling. This must be decreased by increasing with further education and reforming of working conditions. In adult and young adult groups, we have established that major cause is as an electrical burns, this situtaion can be lowered thanks to take an attention of the job security situtaion. Key Words: burn, epidemiology GİRİŞ Yanık, ısı, elektrik, kimyasal maddeler ve radyoaktif etki ile doku bütünlüğünün bozulması durumudur. İnsan hayatında ve sosyal çevresinde büyük tahribatlara neden olmaktadır. Yanık olgularında tanı, ilk müdahale, tedavi ve takiplerin deneyimli ekiplerce yapılması gerekmektedir. Hayatı tehdit eden yanıklarda hızlı ve yerinde müdahale ile resusitasyonun sağlanması, çoğu zaman hayat kurtarıcıdır. Akut dönemi takiben izlenecek tedavi planı, sonraki dönemde iyileşme süresini, mortalite ve morbidite Geliş Tarihi : 26-2-29 Kabul Tarihi : 19-1-211 oranlarını belirgin olarak etkilemektedir. Bu nedenle yanık olgularının konusunda uzmanlaşmış, etyolojik faktör ve hasanın kliniğine göre tedavi algoritmasına sahip ve yanık tedavisine yönelik ekipmanlarla donatılmış merkezlerde tedavi edilmesi son derece önemlidir. Ülkemizde uzun zaman belli başlı merkezlerde yanık tedavisi yapılabilmiştir. Son yıllarda birçok hastane bünyesinde yanık ünitesi ya da merkezi ku- 111

Turk Plast Surg 21;18(3) rulmuş olmakla birlikte, hala yanık bakım ve tedavi merkezi sayısında ciddi eksiklik vardır. Bu nedenle ülkemizde yanık olgularıyla ilgili sağlıklı epidemiyolojik kayıtlar tutulamamıştır. Ancak taramalarda bölgesel bazı istatistiklere ulaşmak mümkündür Yanık ünitemiz 1996 yılında kurulmuştur. Halen, çevre illerle birlikte zaman zaman büyük merkezlerden de hasta kabul etmektedir. On yılı aşkın süredir edinilen deneyimle, bölgesel bir merkez özelliği taşıyan yanık ünitemize ait 1 yıllık kayıtlar taranarak, ulusal yanık epidemiyoloji verilerine katkı sağlanması amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM Çalışmaya Ocak1998-Aralık 27 yılları arasında yanık ünitemizde yatarak tedavi gören hastalar dahil edilmiştir. Veriler hasta dosyaları, bilgisayar kayıtları ve yanık ünitesine ait diğer dökümanların taranmasıyla, retrospektif olarak elde edilmiştir. Veriler sınıflandırılırken, göreceli olarak genel başlıklar altında toplanmış ve klinik yaklaşıma uygun olmasına çalışılmıştır Bulgular Yanık ünitemizde Ocak1998 - Aralık 27 yılları arasında toplam 761 hasta yatarak tedavi görmüştür. Yıllara göre hasta dağılımına bakıldığında, Yanık Sonuçları 35 3 25 2 15 5-12 Yaş 13-18 Yaş 19-59 Yaş 6 Yaş ve üstü Tablo III. Yaşa Göre Hasta Sayılarının Dağılımı 6 5 4 3 2 Alev-haşlanma Elektrik Kimyasal Yanıkları Yanıkları Yanıklar Tablo IV. Etiyolojik Nedene Göre Hasta Sayılarının Dağılımı 14 12 8 6 4 2 1998 1999 2 21 22 23 24 25 26 27 Tablo I. Yıllara Göre Yanık Ünitesinde yatarak Tedavi Gören Hasta Sayıları 3 2 Kimyasal Yanıklar Elektrik Yanıkları Alev haşlanma Yanıkları -12 yaş 13-18 yaş 19-59 yaş 6 ve üstü Erkek Kadın 5 4 3 2 Tablo II. Cinsiyete Göre Hasta Sayılarının Dağılımı 112 Tablo V. Hasta Yaşına Göre Etyolojik Faktörlerin Dağılımı en yüksek hasta sayısı 24 yılına ait olup, bu sayı 122 dir. En az hasta sayısı ise 27 yılına ait olup 33 tür (Tablo I). Hastaların cinsiyete göre dağılımına bakıldığında, 33 (%39.8) tanesi kadın, 458 (%6.2) tanesi erkektir (Tablo II). Olguların yaşa göre dağılımı hesaplanırken, -12 yaş arası pediatrik; 13-18 yaş arası genç erişkin; 19-59 yaş arası erişkin ve 6 yaş üzeri geriatrik grup olarak kabul edilmiştir. Buna göre pediatrik yaş grubu hasta sayısı 36 (%4.2), genç erişkin yaş grubu hasta sayısı 49 (%6.4), erişkin yaş grubu hasta sayısı 35 (%46) ve geriatrik yaş grubu hasta sayısı 56 dır (%7.4) (Tablo III).

TÜRK PLASTİK REKONSTRÜKTİF ve ESTETİK CERRAHİ DERGİSİ - 21 Cilt 18 / Sayı 3 Etiyolojik nedene göre ise: 1- Alev ve haşlanma yanıkları, 2- Elektrik yanıkları 3-Kimyasal ve diğer yanıklar olarak sınıflama yapılmıştır. Alev ve haşlanma etyolojisi olan hastaların sayısı 596 (%78.3); elektrik yanığı etyolojisi olan hastaların sayısı 153 (%2.1); kimyasal yanık etyolojisi olan hastaların sayısı 12 (%1.6) olarak dağılım göstermektedir (Tablo IV). Alev haşlanma yanıklarının 125 i (%2.1), elektrik yanıklarının 128 i (%83.5) ve kimyasal yanıkların 11 i (%91.5) iş kazası olarak değerlendirilmiştir. 4 3 2 Küçük Yanıklar Orta Yanıklar Büyük Yanıklar Taramalarda yaş gruplarına göre etiyolojik faktörlerin dağılımı incelendi. Pediatrik yaş grubunda 281 (%91.8) hastanın alev-haşlanma yanığı nedeniyle, 23 (%7.5) hastanın elektrik yanığı nedeniyle, 2 (%.7) hastanın ise kimyasal yanık nedeniyle tedavi altına alındığı görüldü. Genç erişkin yaş grubunda 32 (%65.4) hastanın alev haşlanma yanığı nedeniyle, 14 (%28.6) hastanın elektrik yanığı nedeniyle, 3 (%6) hastanın ise kimyasal yanık nedeniyle tedavi gördüğü anlaşıldı. Erişkin yaş grubundaki hastaların ise 229 u (%65.4) alev haşlanma yanığı nedeniyle, 114 ü (%32.6) elektrik yanığı nedeniyle ve 7 si (%2) kimyasal yanık nedeniyle tedavi altına alınmıştı. Geriatrik grupta kimyasal yanık hiç olmayıp, 54 (%96.4) hasta alev haşlanma yanığıyla, 2 (%3.6) hasta ise elektrik yanığı nedeniyle yatırılmıştı. (Tablo V). İlk değerlendirmedeki yanıkların klinik sınıflaması küçük, orta ve büyük yanıklar olarak yapılmıştır. %1 altında 2. derece ve %2 altında 3. derece yanıklar Küçük Yanıklar, %1-25 arası 2. derece ve %2-1 arası 3. derece yanıklar Orta Derece Yanıklar, %25 üzeri 2. derece ve %1 üzeri 3. derece yanıklar ise Büyük Yanıklar olarak kabul edilmiştir. Buna göre yanık ünitemizde 1 yılık süreçte yatarak tedavi gören hastaların 225 i (%29.5) küçük yanık, 354 ü (%46.5) orta yanık ve 182 si (%24) de büyük yanık olarak değerlendirilmiştir (Tablo VI). Hastalarda hasarın meydana geldiği yanık bölgesi 1- Baş-boyun, 2- Gövde (genital bölge dahil), 3- Ekstremiteler, 4- Birden çok vücut bölesinin tutulduğu grup (yaygın) olarak dörde ayrıldı. Hastaların 68 inde (%8.9) sadece baş-boyun bölgesi, 88 (%11.5) hastada sadece gövde (genital bölge yanıkları dahil), 259 hastada (%34) alt ve/veya üst ekstremite ve 346 (45.6) hastada ise birden çok bölgede yanık meydana geldiği saptandı. (Tablo VII). Yanık ünitesinde yatan hastaların rutin taramalar sırasında ve ateş yükseklikleri olduğunda alınan yara ve kan kültür sonuçları değerlendirildiğinde: 54 (%71) hastada ya hiç kültür alınmadığı ya da sonucun normal cilt florası olarak geldiği görüldü. Hastaların 221 inde (%29) patojen mikroorganizma üremesi olduğu saptandı (Tablo VIII). Patojen üreme saptanan grupta 17 (%48.5) hastada mikst enfeksiyon ajanı saptanırken, 114 (%51.5) hastada tek patojen ajan olduğu görüldü (Tablo IX). Kültürde en Tablo VI. Yatarak Tedavi Gören Hastaların Klinik Sınıflaması 35 3 25 2 15 5 Baş Boyun Gövde Ekstremiteler Genel Tablo VII. Yanıktan Etkilenen Vücut Alanlarına Göre Hasta Dağılımı 6 5 4 3 2 Cilt florası ya da Üreme var kültür alınmamış Tablo VIII. Kültürde Üreme Olup Olmamasına Göre Hasta Dağılımı 114 112 11 18 16 14 12 Miks Patojen Tek Patojen Tablo IX. Üreme Olan Kültürlerde Patojen Mikro Organizmalar 113

Turk Plast Surg 21;18(3) çok üreyen patojen mikroorganizmalar ise sırasıyla: 8 (%36) hastada Acinetobacter baumanni, 4 (%18) hastada MRSA (Metisiline dirençli Staph. aureus), 31 (%14) hastada Pseudomonas aeruginosa, 22 (%1) hastada Stafilococcus aureus, 22 (%1) hastada Enterobacter, 22 (%1) hastada E. coli ve 4 (%2) hastada ise diğer ajanlardır (Tablo X). İlk muayenelerinde Kompartman Sendromu bulguları nedeniyle acil eskaratomi / fasyotomi yapılan hasta sayısı 88 dir (%11.5). Hastaların 46 sında (%53.5) pansuman-debridman ve medikal tedavi sonrası spontan iyileşme gözlenirken, 355 inde (%46.5) ise greftleme ve/veya flep ile onarım gerekmiştir. Mortalite oranı 53 hasta ile %6.9 olup, inhalasyon yanığına bağlı Respiratuar Distres tablosu ve sepsis gelişimi en önemli mortalite nedenleridir. Bu değerlendirmeye akut evrede ileri derece yanıklara bağlı hipovolemi ve kardiyopulmoner yetmezlik durumu dahil edilmemiştir. (Tablo XI). 9 8 7 6 5 4 3 2 1 Mrsa S. aureus E coli Acinetobacter Pseudomonas Enterobak Tablo X. Yanıklı Hastalarının Kültüründe Üreyen Patojen Mikro Organizmalar 5 4 3 2 Spontan iyileşme Greftleme Flep Mortalite Tablo XI. Yatarak Tedavi Gören yanık Hastalarında Survey Tartışma ve Sonuç Çalışmamızda yanık nedeniyle tedavi gören hastaların cinsiyete göre dağılımına bakıldığında, (%6.2 erkek, %39.8 kadın) sonuçların diğer tarama sonuçlarıyla paralellik gösterdiği saptanmıştır.¹ Bölgesel olarak endüstriyel gelişmişlik düzeyinin etiyolojiye yansıyan özellikleri belirgin olmakla birlikte, tüm yaş gruplarına göre ve her yaş grubunda ayrı ayrı olmak üzere hala en önemli yanık nedeni Yanık Sonuçları alev ve haşlanma yanıklarıdır. Ülke içi birçok veri bu sonucu kuvvetli şekilde desteklemektedir. 2,3 Az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin epidemiyolojik verilerini yansıtan bir çalışmada, çalışmamızla parelel olarak haşlanma ve alev yanıklarının en önemli neden olduğu görülmektedir. 4 Bizim çalışmamızda pediatrik hastaların oranı %4 seviyesindedir ve pediatrik yanıkların en önemli nedeni haşlanma ve alev yanıkları olarak vurgulanmıştır. Belirtilen verilerden çıkan en önemli sonuç, pediatrik yaş grubu yanıkların önlenmesinde, anne babaların çocuk bakımı konusunda bilgilendirilmesi ve bilinçlendirilmesi gerekliliğidir. 2,5 Çünkü bu yaş grubunda ki en önemli neden olan haşlanma yanıkları ancak anne babaların daha bilinçli ve dikkatli olmasıyla azaltılabilecektir. Diğer yandan ekonomik düzeyin ve yaşam koşullarının artmasıyla paralel olarak, pediatrik yaş grubu yanıklarında belirgin azalma sağlanabilecektir. 3,6 Çalışmamızda benzer şekilde geriatrik yaş grubundaki yanıkların %96 sı haşlanma yanıklarıdır. Bu gruptaki yanıkların engellenmesi, yaşlı bakım merkezlerinin yaygınlaştırılması, hizmet kalitesinin artırılması ve bireylere, kendi yaşlılarına sağlayacakları ortam konusunda belirli bir misyonun verilmesiyle sağlanabilecektir. Erişkin ve genç erişkin sınıfta haşlanma yanıkları yerine alev yanıklarının daha ön planda olduğu saptanmıştır. Bu yaş gruplarında evde ve iş yerinde çalışan aktif nüfusun ağırlıkta olması, alev yanıklarını etyolojide önemli kılmıştır. Yaşa göre yanık etyolojileri incelendiğinde, tüm gruplarda en sık ikinci neden elektrik yanıkları olduğu görülmüştür. Özellikle erişkin yaş grubunda elektrik yanığı nedeniyle tedavi gören hastaların sayısı erkeklerde belirgin olmak kaydıyla son derece fazladır. Eskişehir ili ve çevresinin sanayileşmiş bir bölge olması, büyük sanayi kuruluşları yanında çok sayıda küçük ve orta boy işletmeyi çevresinde barındırması, özellikle iş kazaları riskini artırmaktadır. Dolayısıyla erişkin yaş grubu hastalarda elektrik yanığı sayısı belirgin olarak fazladır. Bu bulgularımız literatürle uyum göstermektedir. 7 Bazı kaynaklarda, kırsal kesimlerde pediatrik ve genç erişkin yaşta elektrik yanıklarının son derece fazla görüldüğü, bunun nedeninin ise çocuk yaşta işçi çalıştırılıyor olmasına ve kaçak elektrik kullanımının son derece yaygın oluşuna bağlanmıştır. 8 Biz kendi bölgemiz için sanayi kuruluşlarında iş güvenliği eğitimlerinin arttırılması ile işçi sağlığı korunarak bu oranın azalabileceğini düşünmekteyiz. Tüm yaş gruplarında en az yanık etkeni olan kimyasal maddeler ile temas olgularının nerdeyse tamamı iş kazası şeklinde meydana gelmektedir. Bu nedenle bu olgular erişkin yaş grubunda ve erkek cinsiyette toplanmaktadır. Bu sonuç diğer ulusal verilerle uyum göstermektedir. 9 114

TÜRK PLASTİK REKONSTRÜKTİF ve ESTETİK CERRAHİ DERGİSİ - 21 Cilt 18 / Sayı 3 Çalışmamızda hastaların %29.5 oranında minör yanıklı olgulardan oluştuğu görülmektedir. Ülke ortalamasına bakıldığında farklı veriler olmakla birlikte, meydana gelen yanıkların %8 i küçük yanık olarak sınıflanabilmekte ve bunların çoğunluğu ayaktan takip edilmektedir. 3 Bizim çalışmamızda, 1 yıl boyunca yanık ünitesinde takip ettiğimiz hastaların %46.5 i orta derece ve %24 ü de büyük yanık olarak değerlendirilmiştir. Buradan yatarak tedavi altına alınan hastaların %7 inde ciddi bir morbidite ve mortalite potansiyeli bulunduğu sonucu çıkarılabilmektedir. Çalışmamızda hastalardan en sık izole edilen patojen mikroorganizmalar sırasıyla, Acinetobacter suşları, MRSA, Pseudomonas aeruginosa, Stafilokokkus aureus, Enterobakter türleri ve Escherichia coli dir. Birçok epidemiyolojik çalışmada Stafilokoklar, Pseudomonas ve E. coli yanık yeri enfeksiyonunda ilk üç sırayı almaktadır. 1,11 Bizim serimizde Acinetobacter türlerinin birinci sırada olmasının nedeni, hastane enfeksiyonu kapsamında değerlendirilmiştir. Hastanemizin birçok ünitesinde de bu grubun etkin enfeksiyon nedeni olması teyid edicidir. A. Çiftçi ve arkadaşlarının 12 yaptığı bir çalışmada Acinetobacter ve MRSA gibi iki etkenin ilk iki sırada yer alıyor olması, gerek hastane personeli, gerekse sağlık çalışanlarının hijyenik çalışma disiplininden yoksun olduklarını gösterebilir. Acinetobacter türleri yanık yaralarından izole edilen en sık iki patojen mikroorganizmadan biri olarak gösterilmiş ve bizim çalışmamızla benzer yorumlara yer verilmiştir. 13,14 Yanık ünitesi ve merkezlerinde: çevresel koşulların optimum şartlarda tutulması, (hasta odası, havalandırma sistemi, dezenfeksiyon sistemleri vs) yeterli sayı ve bilgi-beceri düzeyinde ki sağlık çalışanlarınca bakımın yapılması gerekliliği net olarak ortaya çıkmaktadır. Çalışmamızda mortalite oranı 53 hasta ile %6.9 olup, inhalasyon yanığına bağlı Respiratuar Distres tablosu ve sepsis gelişimi en önemli mortalite nedenleridir. Benzer çalışmalarda en önemli mortalite nedeni olarak yine respiratuar distres sonucu solunum yetmezliği ve sepsis belirtilmiştir. 2 Bu nedenle yanık olgularında mortalitenin azaltılmasına yönelik çalışmalar, özellikle inhalasyon yanıklarında erken tanı ve tedaviye hızlı karar vermekten geçmektedir. Septik tabloların erken saptanması ve tedavisi, intestinal bakteriyel translokasyonun önlenmesi, hastane florasının yok edilmesi ve fırsatçı enfeksiyonlara karşı önlemlerin artırılmasıyla daha fazla fayda sağlanacaktır. Dr. Tamer ŞAKRAK Erzurum Bölge Eğitim Araştırma Hastanesi Plastik Cerrahi Kliniği Çat Yolu/Erzurum E-posta: drtamersakrak@gmail.com KAYNAKLAR 1. Özkan S, Yücel T. Yanık Giriş, Epidemiyoloji ve Etiyolojisi. Türkiye Klinikleri 27. 3(1):1-3 2. Selmanpakoğlu N. Yanıklar ve Tedavileri. GATA Basımevi, Ankara, 1998 3. Yanıklı Hastalarda Epidemiyoloji ve Mortalite Çalışması. Günay K, Taviloğlu K, Eskioğlu E, Ertekin C. Ulusal Travma Dergisi 1995. 1(2): 25-8. 4. Dass S, Romany S, Mohammed F, Ali T, Ragbir M. Epidemiology Of Adult Burns In North Trinidad Ramcharan. The Internet Journal of Caribbean and Third World Medicine. 23. Vol. 1 5. Tümer A. R,Yastı Ç. Pediatrik Yanık olgularına Medikolegal Yaklaşım. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi. 25. 14(6): 126-9 6. Epidemiology of childhood burns at the Burn Centre in Brno, Czech Republic. Dedovic Z, Brychta P, Koupilova I, Suchanek I. Burns, Volume 22, Number 2, March 1996. 5:125-9 7. Açıkel C, Eren F, Kale B, Çeliköz B. Yüksek Voltajlı Elektrik Yaralanmalarında hasta Profili ve Primer Tedavi. Cerrahpaşa Tıp Dergisi 22. 33:2 8. Al B, Aldemir M, Güloğlu C, Kara İ. H, Girgin S. Elelktrik Çarpması Sonucu Acil Servise Başvuran Hastaların Epidemiyolojik Özellikleri. Ulusal Travma Dergisi. 26;12(2):135-42 9. Yormuk E. Kimyasal Yanıklar. Yanık Sempozyumu 23-25 Mayıs Sempozyum Özet Kitabı, 1998. 1. Elaldı N, Bakır M. Yanık İnfeksiyonları: Son Durum Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 23.25 (2): 79 88, 11. Aldemir M, Geyik F, Yılmaz G, Uçmak H, Taçyıldız İ. Hoşoğlu S. Yanık Ünitesinin Hastane Enfeksiyonları. Ulusal Travma Dergisi 6 (2): 138-41. 12. Çiftçi A, Aksaray S, Cesur S, Yanık ünitesinde yatan Hastaların Yara ve Kan Kültürlerinden İzole Edilen Mikro organizmalar ve Antibiyotik Duyarlılıkları. İnfeksiyon Degisi 23;17(3):293-6 13. Açıkel C, Peker F, Yüksel F, Ülkür E, Kale B. 734 Akut Yanıklı Hastanın Epidemiyolojik ve Mortalite Analizi. Türk Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Dergisi 21.9:111-5. 14. Açıkel C, Peker F, Yüksel F, Bayram İ, Eren F. 93 Büyük Yanıklı Hastanın Epidemiyolojik ve Mortalite Analizi. Gülhane Tıp Dergisi 21. 43:255-9. 115