KORUNAN ALANLARIN TESPİT, TESCİL VE ONAYINA İLİŞKİN USUL VE ESASLARA DAİR YÖNETMELİK TASLAĞI

KORUNAN ALANLARIN TESPİT, TESCİL VE ONAYINA İLİŞKİN USUL VE ESASLARA DAİR YÖNETMELİK TASLAĞI BİRİNCİ BÖLÜM Genel Hükümler Amaç, Kapsam, Yasal Dayanak, Kısaltma ve Tanımlar Amaç Madde 1- Bu Yönetmeliğin amacı, Milli parklar, tabiat parkları, tabiat anıtları, tabiatı koruma alanları, sulak alanlar ve benzeri koruma statüsü bulunan diğer alanların tescil, onay ve ilanı ile Tabiat varlıkları ve doğal sit alanları ile özel çevre koruma bölgelerinin tespit, tescil, onay, değişiklik ve ilanına dair usul ve esasları belirlemektir. Kapsam Madde 2- Bu Yönetmelik; tabiat varlığı, doğal sit alanı, özel çevre koruma bölgesi, tabiat parkı, tabiat anıtı, tabiatı koruma alanı, milli park, sulak alanlar ve benzeri korunan alanları kapsar. Yasal Dayanak Madde 3- Bu Yönetmelik, 644 sayılı Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu, 2872 sayılı Çevre Kanunu, 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu, 383 sayılı Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığının Kurulmasına Dair Kanun Hükmünde Kararnameye dayanılarak hazırlanmıştır. Kısaltmalar; Madde 4- Bu Yönetmelikte geçen; Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını, Genel Müdürlük: Tabiat Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğünü, Merkez Komisyonu: Tabiat Varlıklarını Koruma Merkez Komisyonunu, Bölge Komisyonu: Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Komisyonlarını İfade eder. 1

Tanımlar Madde 5- Sit: Tarih öncesinden günümüze kadar gelen çeşitli medeniyetlerin ürünü olup, yaşadıkları devirlerin sosyal, ekonomik mimari ve benzeri özelliklerini yansıtan kent ve kent kalıntıları, önemli tarihi hadiselerin cerayan ettiği yerler ve tespiti yapılmış tabiat özellikleri ile korunması gerekli alanlar, Doğal Sit: Jeolojik devirlere ait olup, ender bulunmaları nedeniyle olağanüstü özelliklere sahip yer üstünde, yeraltında veya su altında bulunan korunması gerekli alanlar, Doğal Sit Alanı: Ulusal ve uluslar arası öneme sahip biyolojik çeşitlilik ve jeolojik oluşumlar açısından zengin, hassas, nadir, nesli tehdit ve tehlike altında olan, ve/veya endemik veya genetik kaynak özellikleri taşıyan flora ve/veya faunayı ihtiva eden ve/veya bu alanların devamlılığına katkı sağlayan kara, su veya deniz alanlarındaki ekosistem ve habitatları içeren ve/veya peyzaj değeri ve/veya jeolojik açıdan önemli; bilimsel, görsel, doğal kaynak değeri olan korunacak alanlardır. Özel Çevre Koruma Bölgesi: Ekolojik önemi olan, çevre kirlenmeleri ve bozulmalarına duyarlı kara ve su alanlarının, biyolojik çeşitliliğin, doğal kaynakların ve bunlarla ilgili kültürel kaynak değerlerinin korunması ve sürdürülebilirliğinin sağlanması gerekli alanları, Tabiat Varlıkları: Jeolojik devirlerle, tarih öncesi ve tarihi devirlere ait olup ender bulunmaları veya özellikleri ve güzellikleri bakımından korunması gerekli, yer üstünde, yeraltında veya su altında bulunan değerleri, Milli Park: Bilimsel ve estetik bakımından, milli ve milletlerarası ender bulunan tabii ve kültürel kaynak değerleri ile koruma, dinlenme ve turizm alanlarına sahip tabiat parçalarını. 2

Tabiat Parkları: Bitki örtüsü ve yaban hayatı özelliğine sahip, manzara bütünlüğü içinde halkın dinlenme ve eğlenmesine uygun tabiat parçalarını, Tabiat Anıtı: Tabiat ve tabiat olaylarının meydana getirdiği özelliklere ve bilimsel değere sahip ve milli park esasları dahilinde korunan tabiat parçalarını, Tabiatı Koruma Alanı: Bilim ve eğitim bakımından önem taşıyan nadir, tehlikeye maruz veya kaybolmaya yüz tutmuş ekosistemler, türler ve tabii olayların meydana getirdiği seçkin örnekleri ihtiva eden ve mutlak korunması gerekli olup sadece bilim ve eğitim amaçlarıyla kullanılmak üzere ayrılmış tabiat parçalarını, Sulak Alan: Doğal veya yapay, devamlı veya geçici, suları durgun veya akıntılı, tatlı, acı veya tuzlu, denizlerin gelgit hareketlerinin çekilme devresinde altı metreyi geçmeyen derinlikleri kapsayan, başta su kuşları olmak üzere canlıların yaşama ortamı olarak önem taşıyan bütün sular, bataklık, sazlık ve turbiyeler ile bu alanların kıyı kenar çizgisinden itibaren kara tarafına doğru ekolojik açıdan sulak alan kalan yerleri, Ramsar Alanı: Ramsar Sözleşmesinin 2. maddesi gereğince,"uluslararası Öneme Sahip Sulak Alanlar Listesi"ne dahil edilen sulak alanları, Korunan alan: Biyolojik çeşitliliğin, doğal ve bununla ilişkili kültürel kaynakların korunması ve devamlılığının sağlanması amacıyla ilgili mevzuata göre yönetilen; Milli parklar, tabiat parkları, tabiat anıtları, tabiatı koruma alanları, doğal sit alanları, sulak alanlar, özel çevre koruma bölgeleri ve benzeri koruma statüsü bulunan kara ya da deniz alanlarını, 3

Tespit: Bu yönetmeliğe konu alanların, bu yönetmelikte belirtilen usuller, esaslar ve kriterler doğrultusunda yapılan ve belgelendirilen teknik çalışmayı, Araştırma Ekibi: Bilimsel çalışma yapmak üzere, yapılacak çalışmanın konusuna ve çalışmaya esas teşkil eden alanların nitelikleri ve yerine göre, konusunda uzman 5 kişiden az olmamak üzere Genel Müdürlükçe kurulacak ekibi, Tescil: Yapı yasağı önerilen Doğal sit alanı ve tabiat varlıklarının, özel çevre koruma bölgelerinin, orman alanı dışında yer alan milli park alanlarının Bakanlar Kurulu Kararı ile, doğal sit alanının ve tabiat varlıklarının, orman alanı dışında yer alan tabiat parkı, tabiat anıtı ve tabiatı koruma alanlarının Bakan onayı ile belirlenmesini, Ekolojik koridor: Birbirine yakın coğrafi bölgelerdeki habitatları ekolojik olarak birbirine bağlayan, türlerin geçişine imkan sağlayan, doğal veya yapay olarak teşkil edilmiş bağlantı alanlarını, Ekolojik Etki Değerlendirmesi: Gerçekleştirilmesi planlanan faaliyetlerin ve projelerin ekosistemlere olabilecek etkilerin belirlenmesi, olumsuz yöndeki etkilerin önlenmesi ya da ekosistemlerin kendisine ve işleyişine zarar vermeyecek ölçüde en aza indirilmesi için alınacak önlemlerin tespit edilmesi amacıyla sürdürülecek çalışmaları, Endemik: Dağılımı belli bir coğrafi alanda sınırlı olan veya tabii yaşam alanı sınırlı bir coğrafi bölgeden ibaret olan flora ve fauna türlerini, Jeolojik Oluşumlar: Yeryuvarının oluşumundan günümüze kadar geçen jeolojik dönemlerde meydana gelmiş bilime konu olan eğitici ve estetik özellik taşıyan değerleri, İfade eder. 4

İKİNCİ BÖLÜM Esas Hükümler Korunan Alanlara İlişkin Genel İlkeler Madde 6- a) Korunan alanların statüsünün belirlenmesi ve değerlendirilebilmesi için ekolojik süreci ortaya konur. b) Herhangi bir korunan alanın güncel durumu tespit edilmeden, o alanın korunan alan statüsünde değişikliğe gidilemez. c) Korunan alanların biyolojik çeşitliliği, hidrolojisi, jeolojisi, hidrojelojisi başta olmak üzere her açıdan durumu en az ardışık dört mevsimi kapsayan ekolojik temelli bilimsel araştırma yapılarak belirlenir. d) Herhangi bir korunan alanın statüsünün değerlendirilmesi parsel bazında yapılmaz, Araştırma alanı sınırları doğal eşikler göz önüne alınarak Genel Müdürlükçe tespit edilir. e) Ekolojik dengeyi bozacak herhangi bir faaliyete izin verilmez. f) Korunan alanların doğallığını muhafaza etmek esastır. g) Korunan alanlarda tespit, tescil, planlama, koruma, kullanma, yönetim ve izlemeye esas teşkil edecek envanter ve veri tabanı çalışması yapılır veya yaptırılır. h) Korunan alanlarda ekolojik temelli yönetim planı çalışmaları yapılır veya yaptırılır. i) Korunan alanların içinde ve birbiriyle ilişkili korunan alanlar arasında ekolojik koridorlar tesis edilir. j) Tehdit analizleri yapılır veya yaptırılır. k) Korunan alanlarda bozulmuş ya da bozulmaya yüz tutmuş ekosistem ve habitatların onarılması, ekolojik rehabilitasyonu/ekolojik restorasyonu yapılır. l) Koruma alanları ekonomik, sosyal ve kültürel ihtiyaçların yanı sıra bölgesel ve yerel karakteristikleri de göz önünde bulundurularak korunur. 5

m) Tabiat ve biyolojik çeşitlilik konusunda toplumun bilinç ve bilgi düzeyinin artırılması ve koruma amaçlarına uygun katkıların sağlanması amacı ile her türlü eğitim faaliyeti ve etkinlik desteklenir, yapılır. n) Çevresel baskılara karşı duyarlı alanların, türlerin, habitatların, ekosistemlerin olumsuz yönde etkilenme derecesi arttıkça koruma önceliği artar. Bu tür duyarlılığı yüksek alanlara öncelikli olarak koruma statüsü verilir. o) Çevre üzerinde ciddi veya tamiri mümkün olmayan tehditlerin varlığında, bilimsel kanıtların ortaya çıkmasını beklemeden gerekli önlemler alınır. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Doğal Sitler, Tabiat Varlıkları ve Özel Çevre Koruma Bölgeleri Tespit, Tescil, Onay ve İlanına İlişkin Esas ve İlkeler A- Doğal Sitlerin Tespit İlke ve Kriterleri Madde 7- Doğal Sit Alanları; a) Ekosistem işlevlerini sürdürebilecek yeterli büyüklükte olan, b) Tür çeşitliliği, genetik çeşitliliği, habitat çeşitliliği ve ekosistem çeşitliliği açısından önemli biyolojik çeşitlilik değerlerine sahip, c) Küresel ve ulusal ölçekte nesli tehdit ve tehlike altında olan ve/veya, dar yayılımlı ve/veya endemik ve/veya yaşamlarının belirli bir döneminde belirli bir alanda bulunan türleri barındıran, d) Tehdit altındaki ekosistemlerin ve yok olma tehlikesi altında bulunan türlerin korunması açısından bu türleri temsil etme kabiliyetine sahip, e) Kaynak ve peyzaj bütünlüğünü sağlayan sosyal, kültürel ve rekreasyonel değere sahip, f) İnsanın hiç değiştirmediği veya az değiştirdiği kendi doğal düzenini koruyabilen, 6

g) Tipik, doğal, nadir özellikler taşıyan, h) İçerdiği tür ya da habitatları diğer tür ya da habitatlara göre daha çekici olan, i) Hidrolojik-hidrojeolojik açıdan ekolojik önemi bulunan yer üstü ve yeraltı su kaynaklarına sahip, j) Göçmen türlere ait bir habitatı simgeleyen, k) Mevcut ve potansiyel habitat tiplerini içine alacak biçimde ekolojik restorasyon çalışmaları ve ıslah yöntemleri ile yeniden kazanılabilen, l) Biyolojik çeşitliliğin uzun vadeli devamlılığını sağlayacak doğal süreçleri ve türleri muhafaza eden birini veya birkaçını kapsayan alanlardır. B- Doğal Sit Alanlarının Ayırtedici Özellikleri; 1-Katı Prensiplerle Korunacak Hassas Alanlar; Bölgesel, ulusal veya evrensel olarak olağanüstü ekosistemlerin, türlerin oluşum ve toplulukların ve jeo-değişken özelliklerin korunduğu; genel olarak veya tamamen insan etkisi olmadan meydana gelmiş ve insan faaliyetleri sonucu bozulma veya tahrip olma riski yüksek olan alanlar olup; kaynak değerlerinin korunması için; alan kullanımları ve alana tüm etkilerin sınırlandırıldığı, kontrol edildiği; bilimsel araştırmalar, eğitim ya da çevresel izleme amacıyla özel önlemler alınarak korunacak alanlardır. a) Ekolojik açıdan önemli yoğunlukta olması beklenen yerel türlerin büyük kısmını bünyesinde bulunduran veya zamanla sınırlı müdahalelerle bu yoğunluklara dönüşebilme kabiliyetine sahip olan, b) İnsanların doğrudan müdahalelerinden arınmış olan, c) Koruma amaçlarına ulaşmak için önemli ve sürekli müdahale istemeyen özelliklere sahip olan, 7

d) Gerektiğinde ve mümkün olan durumlarda, alanın belirlenmiş koruma amaçlarına ulaşmasına yardımcı olacak arazi kullanımları ile çevrelenmiş olan, e) Basit müdahalelerle yönetilebilirlik özelliklerine sahip olan, f) Doğal karakterini korumuş, büyük memeliler dahil av avcı sistemini ve yaban hayatı muhafaza eden, yerli bitki ve hayvan topluluklarını bulunduran özgün ekosistem yapısına sahip olan, g) Biyolojik çeşitliliği koruyacak, ekolojik süreçleri, ekosistem hizmetlerini, ekolojik barınakları muhafaza edecek, iklim değişikliklerine tampon sağlayacak alanları kapsayan alanlardır. 2- Sürdürülebilir Koruma Alanları; Geleneksel doğal kaynak yönetim sistemleri ve ilgili kültürel değerleri ile beraber habitatları ve ekosistemleri koruyan, genellikle büyük bir kısmı doğal koşullarda olan ve kültürel bakımdan uyumlu olmak koşuluyla bilimsel, eğitsel, doğa koruma ile uyumlu düşük yoğunlukta endüstriyel olmayan kullanımlara izin veren geniş kara ve deniz alanları olup, 1. Doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımını sağlayan, 2. Doğal kaynak yönetim sistemleri ve ilgili kültürel değerlerle beraber, ekosistemleri ve habitatları muhafaza eden, 3. Sınırlı ölçüde ve kontrollü geleneksel tarım ve balıkçılığa izin verebilen, 4. Ekolojik, ekonomik ve sosyal boyutları dikkate alarak doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımını teşvik eden, 5. Uygulanabilir durumlarda yerel toplulukların sosyal ve ekonomik kazançlarını teşvik eden, 8

6. İnsanlar ve doğa arasında daha dengeli ilişkilerin geliştirilmesi ve muhafaza edilmesine katkıda bulunan, 7. Ulusal, bölgesel ve yerel seviyelerde sürdürülebilir kalkınmaya katkıda bulunan, 8. Rekreasyonel, ziyaretçilere yönelik hizmetler ve eko turizme olanak sağlayan, 9. Yaban hayvanlarının barınma, beslenme ve üreme gibi yaşamsal ihtiyaçlarını temin edebileceği uygun yaşama şartlarına sahip, 10. Hedef tür veya türlerin yıl içerisindeki mevsimsel olarak yaptıkları göç ve yayılma alanlarını, üreme alanlarını ve göç yollarını içeren, 11. Peyzaj değeri yüksek olan, 12. Geleneksel kırsal yerleşim özelikleri taşıyan, yukarıdaki özelliklerden bir yada birkaçını taşıyan Doğal Sit Alanları sürdürülebilir koruma kullanma dengesi gözetilerek korunacak alanlardır. Tabiat varlıkları Tespit İlke Ve Esasları Madde 8- a) Taşınmazların sit alanı içinde bulunması, b) Taşınmaz tabiat varlıklarının ender bulunan değişik özelliklere sahip olması, c) Bilimsel araştırma, jeolojik yapı, çevresel gözlemler, ekolojik gözlemler ve topografik yapı hususlarında özellikleri bulunması, d) Doğal ve kültürel öneme, estetik değere, ender olmasından kaynaklanan tekil olma özelliklerine ve olağandışı niteliklere sahip olması, 9

Özel Çevre Koruma Bölgeleri tespit ilke ve esasları; Madde 9- Özel Çevre Koruma Bölgeleri; a) Türkiye ve dünya ölçeğinde nadir biyolojik, ekolojik ve jeomorfolojik özellikleri olan, b) Kara ve su ekosistemi bir bütünlük ve devamlılık gösteren, c) Canlı tür ve çeşitleri bakımından endemik, nadir ve nesli tehdit ve tehlike altında olan türleri barındıran, d) Doğal, tarihi, ve kültürel değerler açısından milli ve milletlerarası öneme haiz, ancak; kentleşme, turizm, tarım ve sanayi gibi sektörlerin kirlilik tehdidi ve baskısı altında olan, ekolojik açıdan hassas olan, e) Gelişmiş yerleşme bölgeleri dışında kalan, ekolojik değerleri esas alan ve turizm açısından korunması ve geliştirilmesi gereken, f) Sahip olduğu biyolojik ve ekolojik özelliklerin bozulmadan devamlılığını sağlayacak, çevresindeki diğer tarım ve endüstriyel faaliyetlerin kirletici tesirlerinden fazla etkilenmeyecek, mekan ve sektörel ilişkiler itibariyle bütünlük taşıyan yeterli büyüklükteki alanlar, g) Yerleşme ve gelişme alanlarının düzensiz ve aşırı yapılaşmaya karşı korunması gereken, h) Doğal yada yarı doğal ekosistemleri temsil eden önemli ya da tehlike altındaki tür populasyonlarını içeren, i) Doğal ve kültürel etkileşimin ve geleneksel kullanımın devamlılığını sağlayan, j) Kamu yararı ve doğal yaşam gerekleri göz önüne alınarak uygun rekreasyon ve turizm aktivitelerine olanak sağlayan Alanlardır. 10

Tespit Sonucu Düzenlenecek Belgeler Madde 10- a) Tespit Fişi (hazırlanacak, doğal sit ve tabiat varlıkları için ayrı ayrı ekte yer alacak) b) Tespit Raporu (rapor formatı ekte verilecek) c) Taşınmazın yerini ve sınırlarını gösterir harita (pafta, ada, parsel numarasını içeren ülke koordinat sisteminde UTM-GK (3 derecelik) ED50 aplikasyon krokisi) d) Varsa her tür ve ölçekte planı e) Varsa hava fotoğrafları, uydu görüntüleri f) Varsa kadastral planı ve mülkiyet bilgileri g) Alanın bütünüyle algılanmasını sağlamak amacıyla panaromik olarak çekilmiş fotoğrafları içeren fotoğraf albümü (alandaki tescilli kültür ve tabiat varlıklarının çekilmiş fotoğrafları) h) Tespit ekibince gerekli görülen diğer belgeler Tespit Raporu, Tespit Fişi ve Gerekli Belgelerin Sunumu Madde 11- Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğüne iletilen doğal sit alanı ve taşınmaz tabiat varlıklarının koruma statüsü değişikliği veya ilanına ilişkin başvurular TVK Bölge Komisyonunda değerlendirilecek olup, a) Komisyon gerekli gördüğü taktirde başvuru yapan özel veya tüzel kişiden alana ilişkin ekoloji temelli bilimsel araştırma çalışması talep eder. b) TVK şube müdürlüğü araştırma raporu kapsamında tespit raporu hazırlar. c) Tespit raporu ve Tespit fişi tespiti yapılacak taşınmazın niteliğine göre Ek de yer alan formatlara göre hazırlanır. d) Tespit Raporu, Tespit Fişi ile birlikte 3 nüsha olarak hazırlanarak ilgili Tabiat Varlıklarını Koruma Şube Müdürlüğü tarafından Bölge Komisyonuna sunulur. 11

Araştırma ekibi oluşturmasına ilişkin usul ve esaslar; Madde 12- e) Bilimsel araştırma çalışması Genel Müdürlük tarafından belirlenen en az 5 kişilik bir araştırma ekibi tarafından yapılır. f) Araştırma ekibi çevre koruma konularında en az 5 yıllık deneyime sahip veya üniversitelerin ilgili bölümlerinde en az doktora seviyesinde akademik kariyere sahip kişilerden seçilir. g) Araştırma ekibi çalışmasını bu yönetmelik kapsamında belirlenen ilke ve esaslar doğrultusunda yürütür. h) Araştırma ekibi araştırma raporunu ilgili Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğüne teslim eder. i) TVK şube müdürlüğü araştırma raporu kapsamında tespit raporu hazırlar. Doğal Sit Alanları ve Tabiat Varlıklarının Tesciline ilişkin Usul ve Esaslar Madde 13- a) Tespit yapılan ve değerlendirilmek üzere Bölge Komisyonuna sunulan Tespit Raporu Bölge Komisyonunda değerlendirilir. Değerlendirme sonucu Tescili uygundur kararı verilmiş ise üç suret olarak sunulan karar örneği bir sureti TVK Şube Müdürlüğünde kalmak üzere diğer suretleri Genel Müdürlüğe gönderilir. b) Genel Müdürlük tarafından incelenen Karar da eksiklik veya hata görülmesi halinde yeniden değerlendirilmek üzere TVK Şube Müdürlüğüne gönderilir. TVK Şube Müdürlüğü tarafından tekrar Bölge Komisyonuna sunulur. Alınan komisyon kararı Genel Müdürlüğe iletilir. c) Genel Müdürlük Bakan onayı alınmak üzere kararı Bakanlık Makamı na gönderir. d) Eğer Karar da yapı yasağı var ise; Bakan onayı alındıktan sonra Bakanlar Kuruluna sunulur. 12

e) Bakan onayı veya Bakanlar Kurulu Kararı alınması ile tescil işlemi tamamlanmış olur. f) Kararın 1 örneği Genel Müdürlükte kalmak üzere diğer asılları ilgili TVK Şube Müdürlüğünde muhafazası için gönderilir. g) Kararın dağıtımı ilgili Valilik (İl Çevre ve Şehircilik Müdürlüğü) tarafından yapılır. h) Tescil edilen doğal sit alanı veya tabiat varlığı il merkez ilçesinde bulunuyorsa valilikçe, ilçe sınırları içinde kalıyorsa kaymakamlıkça, tescil kararının valiliğe veya kaymakamlığa tebliğ tarihinden itibaren en geç 3 gün içinde ilan tahtalarına asmak, belediye hoparlörüyle duyurmak ve köy muhtarlığına bildirmek suretiyle ilana ait tutanak bakanlığın o ildeki temsilcisine teslim edilir. i) Tescil edilen doğal sit alanı veya tabiat varlığı il merkez ilçesinde bulunuyorsa valinin, ilçe sınırları içinde kalıyorsa kaymakamın yazısı üzerine, tapu kütüğünün beyanlar hanesine doğal sit veya tabiat varlığı olduğuna dair kayıt konur. j) Tescil kaydının kaldırılması yukarıdaki maddelere uygun olarak yürütülür. Özel Çevre Koruma Bölgeleri Tescil, Onay ve İlan Usul ve esasları Madde 14- a) Bu Yönetmeliğin 9. Maddesi nde belirtilen kriterler çerçevesinde Genel Müdürlüğümüzce tespit edilen alanlar ilgili Kurum ve Kuruluşların görüşleri ile birlikte Genel Müdürlük tarafından Bakanlık Makamına sunulur. b) Bakanlık Makamı uygun görüşüyle Bakanlar Kuruluna sunulur. c) Bakanlar Kurulu onayı ile tescil edilmiş olur. d) Bakanlar Kurulu Kararı Resmi Gazete de ilan edilir. 13

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Milli Parklar, Tabiat Parkları, Tabiat Anıtları ve Tabiatı Koruma Alanlarının Tescil, Onay ve İlanına İlişkin Esas ve İlkeler Milli Parklar, Tabiat Parkları, Tabiat Anıtları, Tabiatı Koruma Alanları için Tescil, Onay ve İlanına İlişkin Usül ve Esaslar; Madde 15- a) 12.12.1986 tarih ve 19309 sayılı Milli Parklar Yönetmeliği nin 6. ve 7. Maddelerinde belirtilen ilkeler doğrultusunda tespit edilen Milli Parklar, Tabiat Parkları, Tabiat Anıtları ve Tabiatı Koruma Alanları Genel Müdürlüğe iletilir. b) Tespiti Orman ve Su İşleri Bakanlığı tarafından yapılan Milli Park alanlarının tescili Bakanlık tarafından Bakanlar Kuruluna sunulur. c) Orman ve orman rejimi dışında kalan yerlerde; tabiat parkı, tabiat anıtı ve tabiatı koruma alanı belirlenmesi ile ilgili bakanlıkların görüşü Orman ve Su İşleri Bakanlığınca alınarak uygun görülmesi halinde Çevre ve Şehircilik Bakanlığına sunulur. Çevre ve Şehircilik Bakanı onayı ile tescil edilir. d) Bakanlar Kurulu Kararı veya Bakan onayı ile tescil edilen alanlara ilişkin alınan karar ilgili kuruluşlara dağıtımının yapılması ve uygulamaya aktarılması için Orman ve Su işleri Bakanlığına gönderilir. Sulak Alanlar Tescil, Onay ve İlanına İlişkin Usül ve Esaslar; Madde 16- a) Ulusal ve uluslararası öneme sahip sulak alanların tespiti Orman ve Su İşleri Bakanlığı tarafından yürütülen Sulak Alanların Korunması Yönetmeliği Madde 17 de belirtildiği şekilde gerçekleştirilerek, Ulusal Sulak Alan Komisyonunun uygun görüşü alındıktan sonra Bakanlığa sunulur. 14

b) Bakanlıkça onaylanmasını müteakip, tescil kararının ilgili kuruluşlara dağıtımının yapılması ve uygulamaya aktarılması için Orman ve Su işleri Bakanlığına gönderilir. c) Uluslararası öneme sahip Sulak Alanlardan Ramsar listesine dahil edilecek alanlar, Ulusal Sulak Alan Komisyonu tarafından belirlenerek Bakanlar Kuruluna sunulmak üzere Bakanlığa gönderilir. Bakanlar Kurulu Kararı, tescil edilen Ramsar Alanının ilgili kanun ve yönetmelikler çerçevesinde yönetilmesini sağlamak üzere Orman ve Su İşleri Bakanlığına gönderilir. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Yürürlük ve Yürütme Yürürlük Madde 17- Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme Madde 18- Bu Yönetmeliği Çevre ve Şehircilik Bakanlığı yürütür. 15

EK I: Alanın Statüsü : İli : İlçesi : Mahalle/Köyü : KORUNAN ALAN TESPİT FİŞİ Sıra No Korunan Alanın Adı veya Türü Adresi Pafta Ada Parsel Tespit Raporu : Bilimsel Rapor : Harita : Plan : Alana İlişkin Fotoğraf : Diğer Belgeler : Var Yok Söz Konu Tepsi Fişi.. TVK Bölge Komisyonuna Sunulmak üzere hazırlanmıştır. Hazırlayan: Adı Soyadı İmza Sunan: Adı Soyadı İmza 16

EK II TESPİT RAPOR FORMATI: Korunan Alana ait; 1. Adres ( İl, İlçe, Mahalle, Cadde, Sokak, Kapı No, Kadastral Durumu), 2. İnceleme nedeninin belirtilmesi ve inceleme tarihi, 3. Alanın yeri ve genel tanımı (Daha önce Sit alanı içinde olup olmadığı, korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlığı olarak tescilli bulunup bulunmadığı, grup kararının bulunup bulunmadığı vb.), 4. Alan ve yakın çevresine ilişkin kurul kararları, 5. Alanın yakın çevresindeki yapıların günümüzdeki durumları (Kat sayısı, eski veya yeni doku olup olmadığının belirtilmesi), 6. Alanın tanımı (bugünkü durumu), 7. Görüşler ve görüşe esas gerekçeler, 8. Gerek Görülmüş ise Bilimsel Araştırma sonuç Raporuna ilişkin değerlendirme, 9. Raporun hazırlanma tarihi, 17