ANADOLU ÜNivERSiTESi BiliM VE TEKNOLOJi DERGiSi ANADOLU UNIVERSITY JOURNAL OF SCIENCE AND TECHNOLOGY CiltNol.:2 - Sayı/No: 2 : (2001)

Benzer belgeler
Biological Diversity and Conservation. ISSN Online; ISSN Print 5/1 (2012) 69-75

The moss flora of Arapgir (Malatya/Turkey) district. Mevlüt ALATAŞ *1, Nevzat BATAN 2

ABANT DAĞLARI NDAKİ Fagus orientalis LİPSKY. (DOĞU KAYINI) AĞAÇLARININ EPİFİTİK BRYOFİTLERİ ÖZET

ÇANKIRI ALPSARI GÖLETİ VE CİVARINDAKİ YARI KURAK BİR HAVZADAN TESPİT EDİLEN BAZI ÖNEMLİ KARAYOSUNU TÜRLERİ. Nermin GÜNDÜZ KESİM 1 & Serhat URSAVAŞ 2

FIRTINA VADİSİ (ÇAMLIHEMŞİN, RİZE) Buxus sempervirens L. TOPLUMLARININ YAYILIŞ GÖSTERDİĞİ ALANLARIN KARAYOSUNU (MUSCI) FLORASI

KÖPRÜLÜ KANYON MİLLİ PARKI (ANTALYA) KARAYOSUNU FLORASINA KATKILAR. Mesut KIRMACI 1* Hasan ÖZÇELİK 2

T.C. NİĞDE ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANA BİLİM DALI MAZMILI DAĞI NIN BRYOFİT FLORASI

Mersin (C12), Trabzon ve Gümüşhane (A4) den bazı karayosunu (musci) kayıtları. Some moss (musci) records from Mersin (C12), Trabzon and Gümüşhane (A4)

YRD.DOÇ.DR. TAYYİBE BEYZA YÜCEL

The Bryophyte flora of Sarımsak Mountain and Körkün Valley (Pozantı-Adana/Turkey)

Biological Diversity and Conservation. ISSN Online; ISSN Print 8/1 (2015) 35-43

MARMARA BÖLGESi. IRMAK CANSEVEN SOSYAL BiLGiLER ÖDEVi 5/L 1132

2009 Yılı İklim Verilerinin Değerlendirmesi

TRABZON İLİ SÜRMENE İLÇESİ ÇAMBURNU YÖRESİNDE ÇIKAN ORMAN YANGINI HAKKINDA RAPOR

Tercih yaparken mutlaka ÖSYM Kılavuzunu esas alınız.

TRAKYA DA VEJETASYON DEVRESİ VE BU DEVREDEKİ YAĞIŞLAR. Vegetation period and rainfalls during in this time in Trakya (Thrace)

T.C. ORMAN VE SU İŞLERİ BAKANLIĞI Meteoroloji Genel Müdürlüğü DEĞERLENDİRMESİ MAYIS 2015-ANKARA

Bl KARESi (BALIKESİR) İÇİN YENİ FLORİSTİK KAYITLAR

MARMARA COĞRAFYA DERGİSİ SAYI: 17, OCAK , S: İSTANBUL ISSN: Copyright 2008

Murat TÜRKEŞ ve Telat KOÇ Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü, Çanakkale

KAZDAĞI MİLLÎ PARKI VE ÇEVRESİ CİĞER OTLARININ TAKSONOMİSİ VE EKOLOJİSİ

The life strategies of bryophytes which form epiphytic vegetation on Mount Musa/Turkey

Bülten No : 2015 / 2 (1 Ekim Haziran 2015)

Görev Yeri Unvanı Sınıf. Biyoloji Manisa Merkez Bilim ve Sanat Merkezi

COĞRAFYANIN PUSULASI HARİTALARLA COĞRAFYA 2018 KPSS BAYRAM MERAL

ORMANCILIKTA UZAKTAN ALGILAMA. ( Bahar Yarıyılı) Prof.Dr. Mehmet MISIR. 2.Hafta ( )

Adres: Sağlık Hizmetleri MYO/Güre Yerleşkesi Çamlık Sosyal Tesisleri GİRESUN

Dr. Nejat ÇELİK. Eğitim


Bülten No 2: Ekim 2011-Mayıs 2012

Düzce ve Batı Karadeniz Bölgesindeki Endemik ve Nadir Bitki Taksonlarının Ex-situ Korunması Amacıyla

ÇAMLIDERE (ANKARA) NEOJEN SİLİSLEŞMİŞ AĞAÇLARI PALEOEKOLOJİ-PALEOKLİMATOLOJİ

ARAŞTIRMA MAKALESİ /RESEARCH ARTICLE

TÜRKİYE NİN A2 KARESİNİN KARAYOSUNLARI (MUSCI) KONTROL LİSTESİ 1

H.VAHİT OKUMUŞER ÇEVRE VE ŞEHİRCİLİK İL MÜDÜRÜ

SİSTEMATİK BOTANİK II 1. LABORATUVAR BİTKİ TOPLAMA PİRESLEME LOKALİTE YAZMA KURUTMA ETİKET YAZMA

YABANI MEYVELER ve KULLANıM ALANLARı. Araş. Gör. Dr. Mehmet Ramazan BOZHÜYÜK

BÜLENT ECEVİT ÜNİVERSİTESİ/ECZACILIK FAKÜLTESİ/ECZACILIK MESLEK BİLİMLERİ BÖLÜMÜ/FARMASOTİK BOTANİK ANABİLİM DALI)

Doç. Dr. Şahin Oruç. Doç. Dr. Halil TOKCAN. Prof. Dr. Hilmi DEMİRKAYA

YEŞİL ENERJİ HAYAL DEĞİL! Doç. Dr. Serdar Gökhan ŞENOL EGE Ü. Botanik Bahçesi Herbaryum Uygulama ve Araştırma Merkezi

ÖZGEÇMİŞ VE ESERLER LİSTESİ

(2010)(Soykan, A., Sönmez, S., Cürebal, İ. ile birlikte). Edremit in Anıtsal ve Korunmaya Değer Ağaçları. Karakutu Yayınları. ISBN:

2003 Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Biyoloji Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Görevler: Görev Unvanı Görev Yeri Yıl

Hatay İli Heterocera (Lepidoptera) Faunasına Katkılar

2011 YILI YAĞIŞ DEĞERLENDİRMESİ

Tercih yaparken mutlaka ÖSYM Kılavuzunu esas alınız.

T"RK~YE B~L~MSEL YE TEKNOLOJ~K ARASTIRMA KURUMU


Tercih yaparken mutlaka ÖSYM Kılavuzunu esas alınız.

Derece Bölüm/Program Üniversite Yıl

ÖZGEÇMİŞ. 2- Kahramanmaraş Afşin-Elbistan Kömür Havzasının Paleofloristik Yönden Incelenmesi Çenet, M., KSÜ. Fen ve Mühendislik Dergisi, 9(2), 2006.

Dünya kendi içinde benzerlik gösteren 6 büyük flora alemine ayrılır: 1.Holarktikflora alemi 2.Paleotropis, 3.Neotropis, 4.Australis 5.

MEKANSAL BIR SENTEZ: TÜRKIYE. Türkiye nin İklim Elemanları Türkiye de İklim Çeşitleri

Ö:1/ /02/2015. Küçüksu Mah.Tekçam Cad.Söğütlü İş Mrk.No:4/7 ALTINOLUK TEL:

YAĞIŞ DEĞERLENDİRMESİ

Tercih yaparken mutlaka ÖSYM Kılavuzunu esas alınız.

KARABÜK ÜNİVERSİTESİ PERSONEL DAİRE BAŞKANLIĞI

Nesrin AKTEPE TANGU. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bahçe Bitkileri Anabilim Dalı 2012

KİŞİSEL BİLGİLER EĞİTİM BİLGİLERİ

SU YILI ALANSAL YAĞIŞ DEĞERLENDİRMESİ

ERCİYES ÜNİVERSİTESİ (KAYSERİ) Mühendislik Fakültesi Makine Mühendisliği ERCİYES ÜNİVERSİTESİ (KAYSERİ) Mühendislik

ORMAN MÜHENDİSLİĞİ ANABİLİM DALI

Türkiyede Bölgelere Göre Yetişen Ürünler

TABLO-1 Tercih Edilebilecek Mühendislik Programları ÖZEL KOŞUL VE AÇIKLAMALAR

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ. HAMA TEPE, DELİ HALİL TEPE ve TÜYSÜZ TEPE FLORASININ BELİRLENMESİ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI

Karşılıksız İşlemi Yapılan Çek Sayılarının İllere ve Bölgelere Göre Dağılımı (1) ( 2017 )

Teknik Öğretmenler İçin Mühendislik Tamamlama Programları Yerleştirme Sonuçlarına Göre En Küçük ve En Büyük Puanlar

Bugün hava nasıl olacak?

===================================================================================== Biological Diversity and Conservation

III.BÖLÜM A - KARADENİZ BÖLGESİ HAKKINDA

BALIKESİR İLİ BANDIRMA İLÇESİ SUNULLAH MAHALLESİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU 19M

ÖZGEÇMİŞ VE ESERLER LİSTESİ. Uzmanı Olduğu Bilim Dalları: Tatlısu Algleri Taksonomisi ve Ekolojisi, Limnoloji, Hidrobotanik

İSTİHDAM İZLEME BÜLTENİ

TABLO-1 Tercih Edilebilecek Mühendislik Programları

TÜRKİYE NİN İKLİMİ. Türkiye nin İklimini Etkileyen Faktörler :

Hüseyin BOZKURT 2. İLETİM TESİS VE İŞLETME GRUP MÜDÜRÜ

PUAN BÖLÜMÜN ADI ÜNİVERSİTE FAKÜLTE UZAK.E. UOLP BURS KON. MİN PUAN BAŞARI S. ŞEHİR

COĞRAFİ YAPISI VE İKLİMİ:

2017 YILI BİLİM SANAT MERKEZLERİNE ÖĞRETMEN ATAMASI SONUCU OLUŞAN İL-ALAN BAZLI TABAN PUANLAR

Derece Bölüm/Program Üniversite Yıl. Atatürk Üniversitesi. Araştırma Görevlisi, Atatürk Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi.

İSTİHDAM İZLEME BÜLTENİ

2006 YILI İKLİM VERİLERİNİN DEĞERLENDİRMESİ Hazırlayan: Serhat Şensoy YILI ORTALAMA SICAKLIK DEĞERLENDİRMESİ

Ankara 1996 PUAN TÜRÜ TABAN PUAN ÜNİVERSİTE ADI BÖLÜM ADI KONTENJAN SIRALAMA

PROF. DR. CENGİZ ALYILMAZ

TRAKYA DA DEĞER SINIFLARINA GÖRE YAĞIŞ DAĞILIMI PRECIPITATION DISTRIBUTION IN TRAKYA (THRACE) ACCORDING TO SELECTED RAINFALL CATEGORIES

EN BÜYÜK PUAN PUAN TÜRÜ EN KÜÇÜK PUAN

IĞDIR ARALIK RÜZGÂR EROZYONU ÖNLEME PROJESİ İZLEME RAPORU

Iğdır Aralık Rüzgâr Erozyonu Önleme Projesi

Celal Bayar Üniv. Fen Bilimleri Enst (Manisa)

Determining some heavy metal concentrations in water and sediments samples taken from Gediz River. Title Institution / University Year

PROF. DR. ABDULLAH UÇMAN

KAHRAMANMARAŞ SEMPOZYUMU 1247

Harita 12 - Türkiye Deprem Bölgeleri Haritası

15-19 ŞUBAT 2016 AŞIRI SICAKLIKLAR

2016 ÖSYS KILAVUZUNDA OKUL BİRİNCİLİĞİ KONTENJANI OLAN PROGRAMLARIN 2015 YILINDA ALDIĞI SON OKUL BİRİNCİLERİNE İLİŞKİN VERİLER DOSYASI

Tercih yaparken mutlaka ÖSYM Kılavuzunu esas alınız.

Araştırma Makalesi (Research Article)

T.C. GEBZE KAYMAKAMLIĞI Gebze Anadolu Lisesi Müdürlüğü 2010 Mezunlarımız ve Üniversite Yerleşme Bilgileri

Türkiye de Bölgelere ve İllere Göre Tarımsal Mekanizasyon Düzeyinin Belirlenmesi

TABLO-1 Tercih Edilebilecek Mühendislik Programları PROGRAM KODU PROGRAM ADI KONTENJAN ÖZEL KOŞUL VE AÇIKLAMALAR

Transkript:

ANADOLU ÜNivERSiTESi BiliM VE TEKNOLOJi DERGiSi ANADOLU UNIVERSITY JOURNAL OF SCIENCE AND TECHNOLOGY CiltNol.:2 - Sayı/No: 2 : 393-399 (2001) ARAŞTIRMA MAKALESiiRESEARCH ARTICLE KÜTAHYA YÖRESiNDE YAYILIŞ GÖSTEREN BAZI KARAYOSUNU (MUSCI) TAKSONLARı Filiz Birgi SAVAROGLU1, Süleyman TOKUR1, Ersin VÜCEL2 öz Bu çalışmada, Kütahya ve çevresinden toplanan Karayosunu örnekleri değerlendirilerek 1i familyaya ait IS cins ve bunlara bağlı 26 takson tanımlanmıştır. Bunlardan 1 tanesi Henderson (1961) tarafından benimsenen kareleme sistemine göre B6 karesi için, 22'si Kütahya için yeni kayıttır. Anahtar Kelimeler: Musci, Karayosunu, Flora, Kütahya. SOME TAXA OF MOSS (MUSCI) IN THE KUTAHYA DISTRICT AB5TRACT In this study, 26 species of Musci were identified from Kutahya and its environment. These 26 species belong to 1i families and 15 genera of Musci. One of these species is a new record for the B6 grid-square adopted by Henderson (1961). On the other hand 22 species of Musci are recorded for the first time from Kütahya. Key Words: Musci, Mass, Flora, Kütahya. 1. GiRiş Karayosunlan 15.000 tür ve çok çeşitli biyolojik özellikleri ile hemen hemen dünyanın her tarafına yayılmış olan bitkilerdir. Ülkemiz coğrafik konumu itibariyle çok değişik iklim tiplerinin etkisi altındadır. Bu yüzden de çiçekli bitkilerde olduğu gibi birçok türü kozmopolit olan zengin bir karayosunu florasına sahiptir. Yurdumuzda bu konuda yapılan çalışmalar son yıllarda artmasına rağmen henüz Karayosunu Florası tam olarak ortaya konulamamıştır. Türkiye Karayosuniarı ile ilgili ilk çalışmalar yabancı araştırıcılar tarafından toplanan bitkilerle başlamıştır. Bunu yerli ve yabancı çok sayıda araştırıcının yapmış oldukları değerli çalışmalar izlemiştir (Henderson, 1957, 1961, 1963; Henderson and Prentice, 1969; Walther, 1970, 1979; Çetin ve Yurdakulol, 1985, 1988; Çetin, 1988, 1989, 1993; Yücel ve Tokur, 1989; Yayıntaş vd., 1990; Yayıntaş vd., 1994; Yayıntaş ve Tonguç, 1994; Tonguç ve Yayıntaş, 1994; Özdemir, 1994; Yayıntaş, 1995; Yücel, 1995; Özdemir ve Baydar, 1997; Çetin ve Uyar, 1997; Yücel ve Magil, 1997; Erdağ ve Yayıntaş, 1999). Ülkemizin tüm karayosuniarını inceleyen değerli bir çalışma Henderson ve Prentice (1969) tarafından yapılmıştır. Yurdumuz Karayosunlarının Flora ve Vejetasyonu üzerinde çalışan ilk yerli araştırıcı ise E. Leblebici olmuştur (Walther ve Leblebici, 1969). Ülkemizdeki karayosunu florasına ait çalışmaların yetersiz olması nedeniyle doğal yayılış gösteren karayosunu türlerinin sayısı hakkında kesin bir bilgi yoktur. Bugüne kadar tanımlanmış 650'den fazla karayosunu türü bildirilmiştir (Çetin, 1988). Çok çeşitli habitatlarda yayılış gösteren, populasyonlar oluşturan karayosuniarı bitkiler dünyasında ekolojik bakımdan önemli bir yere sahiptirler. Son yıllarda yapılan çalışmalar ile ekonomik öneme sahip oldukları belirlenmiştir. Daha da önemlisi bazı türlerinin çevre kirlenmesinde indikatör özellikler göstermeleri bu bitkilerin biyolojik özelliklerinin ayrıntılı bir şekilde ortaya konulmaları gerekliliğini göstermektedir (Tonguç, 1998). Gerek ülkemizin Karayosunu Florası ile ilgili çalışmaların oldukça az olması gerekse araştırma bölgesinde yetişen ve gen kaynaklarımızdan olan karayosun- 2 Osmangazi Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümü, Meşelik Kampüsü, 26480, Eskişehir. Tel: (222)-2290433/2436, Faks: (222)-2393578, E-posta: fbirgi@ogu.edu.tr. Anadolu Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü, Eskişehir. Geliş: 16 Aralık 2000; Düzeltme: 27 Temmuz 2001; Kabul: 17 Ekim 2001.

394 ları üzerinde yapılmış bir çalışmaya rastlanılamaması bizi bu bölgede böyle bir çalışma yapmamıza yönlendiren en önemli etken olmuştur. Çalışmamızın Türkiye Karayosunu Florası'nın çıkarılmasına katkı 'sağlayabileceği ve bundan sonra yörede yapılacak çalışmalara ışık tutacağı düşüncesindeyiz. Araştırma bölgesi Ege, Marmara ve İç Anadolu bölgeleri arasında bulunması nedeniyle çeşitli iklim tiplerinin etkisi altındadır. Kütahya ve Tavşanlı'da ölçülen sıcaklık verileri incelendiğinde; bunların birbirlerine çok yakın değerlerde oldukları görülmüştür. Aylık ortalama sıcaklık Kütahya'daAğustosayında en yüksek değerine ulaşırken (27.9 "C), Tavşanlı'da Temmuz ayında en yüksek (28.6 oc) değere ulaşmaktadır.her iki istasyonda da en soğuk ay olarak ise Ocak ayı tespit edilmiştir. Ocak ayı yıllık ortalaması 10.6-11.5 C'ler arasındadır. Kütahya'da en yüksek sıcaklık derecesi 02.08.1977'de 38.8 -c, Tavşanlı'da ise 12.07.1980'de 38.0 "C olarak ölçülmüştür. Kütahya'da düşük sıcaklık ortalaması Aralık ayında -4.1 "C, Tavşanlı'da ise Ocak ayında -3.4 "C olarak belirlenmiştir. Kütahya ve Tavşanlı yağış istasyonları verilerine göre aylık ve yıllık ortalama yağış, 491,2-575,8mm. arasında değişmektedir. Bölgede en yüksek aylık ortalama yağış Aralık ayında, en düşük ortalama yağış ise Ağustos ayında saptanmıştır. Aylık ortalama yağışın yıl içinde aylara göre dağılımı incelendiğinde, yağışlar Anadolu Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 2 (2) Ocak ayından başlayarak Mayıs'a kadar kademeli olarak azalmakta, Mayıs ayında ise Mart ayındaki seviyesine ulaşmaktadır. Yağış miktarının en düşük olduğu ay ise Ağustos ayıdır. Kütahya'da 24 saat içinde tespit edilmiş en yüksek yağış miktarı 13 Aralık 1976'da 73,9mm. ve Tavşanlı'da Mayıs ayında 69,8mm.dir. Meteoroloji istasyonlarından elde edilen verilere göre araştırma bölgesinde yıllık ortalama nisbi nem %58-69 arasında değişmektedir. Bölgede karla örtülü gün sayısı en fazla Ocak ayında görülmektedir. Meteoroloji istasyonlarının uzun yıllar ortalamalarına göre Mayıs-Eylül ayları arasında toplam 5 ay süresince bölgede karla örtülü gün tespit edilmemiş olup, geri kalan 7 ay süresinde karla örtülü günler bulunmaktadır. Araştırma bölgesi (Kütahya ili) Ege bölgesinin İç Batı Anadolu bölümünün kuzeyinde 38 70'-39 80' kuzey enlernleri ile 29 00'-30 00' doğu boylamları arasında bulunmaktadır. Dağlar il topraklarının %57.5'ini kaplarnaktadır. Araştırma bölgesi; doğuda Eskişehir Afyon, batıda Balıkesir-Manisa, kuzeyde Bursa-Bilecik illeri ve güneyde Uşak ili ile çevrelenmektedir (Şekil i). 2. MATERYAL VE METOT Araştırma materyali olan örnekler 1994, 1995 yıllarında Kütahya ve çevresinden toplanmıştır. Şekil ı. Araştırma Alanının Haritası, Ölçek: ın46333.

Anadolu University Journal of Science and Technology, 2 (2) Araştırma bölgesinde tespit edilen karayosunu (Musci) örnekleri geniş ağızlı bıçakve maşa benzeri bir araçla doğal görünümleri bozulmadan yetiştikleri ortamlardan kazınıp elle kaldırılmak suretiyle alınmışlardır. Alınan bu bitki örneklerinin altındaki taş toprak veya çamur temizlendikten sonra polietilen torbalara konulmuştur. Torbaların içlerine de bitkilerin toplanmalan esnasında alınması gereken notları içeren etiketler konulmuştur. Daha sonra laboratuvara getirilen örnekler gölgeli bir ortamda kurutularak herbaryum örnekleri haline getirilmişlerdir. Herbaryum örnekleri çeşitli flora eserleri ve monografyalardan yararlanılarak teşhis edilmişlerdir. Bu eserler arasında The Moss Flora of Britain and Ireland (Smith, 1980), Illustrated Moss Rora of Fennoscandia (Nyholm, 1981), British Mosses and Liverworts (Watson, 1981), Mosses of Eastem North America (Cnım ve Anderson, 1981) ve Mosses and Liverworts (Redfearn, 1984) yer almaktadır. Belirlenen bitkilerin listelenmesinde Fleischer'in "Musci der Flora von Buitenzorg" adlı eserinde esas alınan ve Smith (1980) tarafından da benimsenen düzenleme esas alınmıştır. Henderson'un Türkiye Kareleme sistemine göre araştırma alanımız B 6 karesinin tümüne ve B 7 'den de az bir kısma girmektedir (Şekil 2). Araştırma alanının iklim özelliklerinin belirlenebilmesi için Kütahya ve Tavşanlı meteoroloji istasyonunda Devlet Meteoroloji İşler Genel Müdürlüğünce ölçülen (1929-1991, 1957-1991) veriler kullanılarakiklime ilişkin özellikler araştırılmıştır. Bitkilerin herbaryum örnekleri Osmangazi Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Herbaryum Merkezinde (OUFE) muhafaza edilmektedir. 3, SONUÇLAR i TARTIŞMA Divisio: Bryophyta Bryopsida Eubryideae Dicranales Dicranaceae 1. "Dicranoweisia cirrata (Hedw.) Lindb. 395 B 6 Kütahya, Gediz, Gediz ırmağı kenan, Pinus nigra subsp. pallasiana orman altı, ağaç üzeri, 910 m., 30.08.1994, Birgi 4/26. Encalyptales Encalyptaceae 2. "Encalypta vnlgaris Hedw B6 Kütahya-Eskişehir, 20.km, kaya üzeri, 940 m., 10.09.1994, Birgi 5/8, Tavşanlı, Şaban Dede Dağı, kaya üzeri, 1037 m., 19.02.1995, Birgi 9/3, Çamlıca, P.nigra subsp. patlasiana orman altı, toprak üzeri,li75 m., 04.03.1995, Birgi 11/25. Pottiales Pottiaceae 3. "Tortula ruralis (Hedw.) Gaertn. B 6 Kütahya, Gediz, Gediz ırmağı kenan, P. nigra subsp. pallasiana omıan altı, kaya üzeri, 910 m., 30.08.1994, Birgi 4/29, Kütahya-Eskişehir,9.km., ağaç üzeri, 935 m., 18.02.1995, Birgi 8/12, Çamlıca, kaya üzeri, 1165 m., 04.03.1995, Birgi 11112,Tavşanlı, toprak üzeri, 1060 m., 23.04.1995, Birgi 13/22. 4. *T. intermedia (Brid.) De Not. B 6 Kütahya, Gediz, Gediz ırmağı kenan, P.nigra subsp. pallasiana orman altı, toprak üzeri, 915 m., 30.08.1994, Birgi 4/20. s, 7 11 _\ \ ı <\" ı./ 4 "ı _.,... r ~. ~ r-- -:,J. r-- "\ -:-~ " '-:o" "' "7 i...' 7 8 ı. l' ( \ cr 1\ i ~. ~:...::; a.. <'>.. 13 14 15 i..'.~ ";(:::i r-... ~:J"i\.. r-«,.~.,.,...,_...."...;, ""\ij ~ ~..".. ut_~ ~. w Şekil 2. Türkiye Karayosunları İçin Kullanılan Grid Kareleme Sistemi, Ölçek: 1/10000000 (Henderson and Prentice, 1969). 5 '"'... ~.,..!,) * Kütahya İçin Yeni Kayıttır.

396 5. *T. princeps De Not. B 6 Kütahya-Eskişehir, 9.km, kaya üzeri, 930 m., 18.02.1995, Birgi 8/28, Tavşanlı, Şaban Dede Dağı, kaya üzeri, 950 m., 19.02.1995, Birgi 9/27, Tavşanlı, toprak üzeri, 1l00m., 23.04.1995, Birgi 13110. 6. *T. muralis Hedw. B 6 Kütahya, Ilıca, duvar üzeri, 1040 m., 21.08.1994, Birgi 2119, Kütahya-Eskişehir, 9.km., kaya üzeri, 935 m., 18.02.1995, Birgi 8/27, Tavşanlı, Mülayim Parkı, ıslak kaya üzeri, 1000 m., 19.02.1995, Birgi 9/1, Çamlıca, P. nigra subsp. pallasiana orman altı, kaya üzeri, 1160 m., 04.03.1995, Birgi 11119, Kütahya Eskişehir, 20.km., kaya üzeri, 945 m., 10.09.1994, Birgi 5/20, Göyrıük Ören, Porsuk çayı kenan, toprak üzeri, 982 m., 30.03.1995, Birgi 12/4. 7. *T. subulata Hedw. B 6 Kütahya, Çamlıca, Okçu, kaya üzeri,1165 m., 04.03.1995, Birgi 11/6, Tavşanlı, Şaban Dede Dağı, kaya üzeri, su kenan toprak üzeri, 1000 m., 19.02.1995, Birgi 9117, Ilıca, duvar üzeri,1040 m., 21.08.1994, Birgi 2/17, Kütahya-Eskişehir, 9.km., ağaç üzeri, 935 m., 18.02.1995, Birgi 8119, Göynük Ören, Porsuk çayı kenan, toprak üzeri, 982 m., 30.03.1995, Birgi 12/4. 8. *T. mraliformis (Besch.) Grout B 6 Kütahya, Tavşanlı, Şaban Dede Dağı, kaya üzeri, yol kenan toprak üzeri, 880 m., 19.02.1995, Birgi 911 O, Çamlıca, P.nigra subsp. pallasiana orman altı, kaya üzeri, 1160 m., 04.03.1995, Birgi 11/5, Ilıca, kaya üzeri, 910 m. 21.08.1994, Birgi 2/11, Gediz, Gediz ırmağı kenan, P.nigra subsp. pallasiana orman altı, toprak üzeri, 910 m., 30.08. 1994,Birgi 4/17, Kütahya-Eskişehir, 20. km., toprak üzeri, 940 m., 10.09.1994, Birgi 5/6. 9. *T. mucronifolia Schwaegr. B 6 Kütahya, Gediz, Asmahpınar, Gediz ırmağı kenan, P.nigra subsp. pallasiana orman altı, ağaç üzeri, 915 m., 30.08.1994, Birgi 4/31. 10. "Barbula fallax Hedw. B 6 Kütahya, Göyrıük Ören, Porsuk çayı kenan, toprak üzeri, 982 m., 30.03.1995, Birgi 12/4, Çavdarhisar-Aizanoi yolu, Porsuk çayı kenan, kaya üzeri, 1030 m., 13.08.1994, Birgi 1111. 11. "Eucladium verticillatum (Brid.) Br. Eur. B 6 Kütahya, Gediz, Asmalıpınar,Gediz ırmağı kenan, P.nigra subsp. pallasiana orman altı, ağaç üzeri, 910 m., 30.08.1994, Birgi 4/14, Çamhca dere kenan, kaya üzeri, 1160 m., 04.03.1995, Birgi 11119. Anadolu Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 2 (2) 12. "Tortella tortuosa (Hedw.) Limpr. B 6 Kütahya, Çamlıca, P.nigra subsp. pallasiana, orman altı, dere kenan, toprak üzeri, 1165 m., 04.03.1995, Birgi 11110. Grimmiales Grimmiaceae 13. "Schistidium apocarpum (Hedw.) Br. Eur. B 6 Kütahya, Ilıca, P.nigra subsp.pallasiana, orman altı, duvar üzeri, 1040 m., 21.08.1994, Birgi 2119, Gediz, Asmalıpınar, Gediz ırınağı kenan, P.nigra subsp.pallasiana, orman altı, kaya üzeri, 915 m., 30.08.1994, Birgi 4/19, Kütahya-Eskişehir,9.km., kaya üzeri, 940 m., 18.02.1995, Birgi 8/22, Çamlıca, P.nigra subsp.pallasiana, orman altı, dere kenan, kaya üzeri, 1165 m., 04.03.1995, Birgi 1l/6. 14. "Grimmia commutata Hüb. B 6 Kütahya, Ilıca, kaya üzeri, 920 m., 21.08.1994, Birgi 217, Kütahya-Eskişehir, 20.km., kaya üzeri, 940 m., 10.09.1994, Birgi 5/9. 15. G. pulvinata (Hedw.) Sm. B 6 Kütahya, Ilıca, kaya üzeri, 920 m., 21.08.1994, Birgi 217, Gediz, Asmalıpınar, Gediz ırmağı kenan, P.nigra subsp.pallasiana, orman altı, kaya üzeri, 910 m., 30.08.1994, Birgi 4/4, Kütahya-Eskişehir, 20.km., ıslak kaya üzeri, 935 m., 10.09.1994, Birgi 5/4, Radar, köprü altı, kaya üzeri, 1750 m., 01.10.1994, Birgi 6/6, Tavşanlı, Şaban Dede Dağı, kaya üzeri, 1040 m., 19.02.1995, Birgi 9/2, Çamlıca, dere kenan, kaya üzeri, 1160 m., 04.03.1995, Birgi 11/9, Göynük Ören, Porsuk çayı kenan, kaya üzeri, 981 m., 30.03.1995, Birgi 12/5. 16. *G. trichophylla Grev. B 6 Kütahya, Ilıca, kaya üzeri, 910 m., 21.08.1994, Birgi 2/10. Funariales Funariaceae 17. "Funaria hygrometrica Hedw B 6 Kütahya-Eskişehir, 9.km., toprak üzeri, 930 m., 18.02.1995, Birgi 8/20, Çavdarhisar-Aizanoi yolu, kaya üzeri, 1030 m., 13.08.1994, Birgi 1111. Bryales Bryaceae 18. "Bryum caespiticium Hedw. B 6 Kütahya, Ilıca, duvar üzeri, 1040 m., 21.08.1994, Birgi 2/17, Gediz, Asmalıpınar, Gediz ırmağı kenan, Pnigra subsp.pallasiana, orman altı, toprak üzeri, 910 m., 30.08.1994, Birgi 4/16, Tavşanlı, toprak üzeri, 1065 m., 23.04.1995, Birgi 13/19. * Kütahya İçin Yeni Kayıttır.

Anadolu University Journal of Science and Technology, 2 (2) 397 19. *B. capillare Hedw. 13 6 Kütahya, Gediz, Asmalıpınar, Gediz İrmağı kenan, Pnigra subsp.pallasiana, orman altı, toprak üzeri, 910 m., 30.08.1994, Birgi 4/17, Kütahya-Eskişehir, 20.km., toprak üzeri, 940 m., 10.09.1994, Birgi 5/6, Tavşanlı, Şaban Dede Dağı, taşlar üzeri, 850 m., 19.02.1995, Birgi 9/30. 20. *B. turbinatum (Hedw.) Tum. 13 6 Kütahya, Ilıca, duvar üzeri, 1040 m., 21.08.1994, Birgi 2/18. Orthotrichales Orthotrichaceae 21. **Orthotrichum pallens Brid. 13 6 Kütahya, Çamlıca, dere kenarı, kaya üzeri, 1165 m., 04.03.1995, Birgi 11/12. 22. O. rupestre Schwaegr. 13 6 Kütahya-Eskişehir, 20.km., kaya üzeri, 950 m., 10.09.1994, Birgi 5/24. Isobryales Leucodontaceae 23. "Leucodon sciuroides (Hedw.) Schwaegr. 13 6 Kütahya-Eskişehir, 20.km., kaya üzeri, 940 m., 10.09.1994, Birgi 5/9. Hypnobryales Ambl ystegiaceae 24. *Amblystegium serpens var. juratzkanum (Schimp.) Rau et Herv. 13 6 Kütahya, Çamlıca, Pınigra subsp.pallasiana, orman altı, dere kenan, kaya üzeri, 1160 m., 04.03.1995, Birgi 11/19. Brachytheciaceae 25. "Homalothecium sericeum (Hedw.) Br.. Eur. 13 6 Kütahya, Gediz, Asrnalıpınar, Gcdiz ırmağı kenan, Pnigra subsp.pallasiana, orman altı, ağaç üzeri, 910 m., 30.08.1994, Birgi 411, Kütahya- Eskişehir, 9.km., ağaç üzeri, 935 m., 18.02.1995, Birgi 8119, Çarnlıca, dere kenan, kaya üzeri, 1160 m., 04.03.1995, Birgi 1115,Tavşanlı, kaya üzeri, 1070 m., 23.04.1995, Birgi 13/4. Hypnaceae Schimp. Tablo ı. Takson Sayısınıa Göre Familyaların % Oranları. Familya Takson Sayısı ToplamTakson Sayısına GöreOranlan (%) Pottiaccae Grimrniaceae Bryaceae Orthotrichaceae Bmchythcciaceae Dicranaceae Encalyptaceac Funariaceae Leucock mtaceae Amblystegiaceae Hypnaceae ıo 4 3 2 i ı 1 1 i ı 1 37.04 14.81 ILlO 7.41 26. "Hypnum cupressiforrne Hedw. 13 6 Kütahya, Ilıca, kaya üzeri, 920 m., 21.08.1994, Birgi 217, Tavşanlı, Quercus cerris üzeri, 1060 m., 23.04. i 995, Birgi 13/14. Bu çalışmada araştırma bölgesi olarak seçilen Kütahya yöresinden toplanan örneklerin teşhisleri yapılarak II familyaya ait 15 cins ve bu cinslere ait 26 takson belirlenmiştir. Takson sayılanna göre familyaların % oranlan saptanmıştır(tablo I). Encalypta vulgaris, Tortula ruralis, 1'. princeps, T muralis, 1: subulata, 1'. ruraliformis, Barbula fallax, Eucladium verticillatum, Schistidium apocarpum, Grimmia commutata, G. pulvinata, G. trichophylla, Funaria hygrometrica, Bryum turbinatum. Orthotrichum pallens, O. rupesıre, Leucodon sciuroides, Amblystegium serpens var. juraızkanum. Homalothecium sericeum genellikle kayalar, taşlar ve duvarlar üzerinde doğal yayılış gösteren taksonlardır. Tortula intermedia, 1'. ruraliformis, Barbula fallax, Tortella tortuosa, Funaria hygrometrica, Bryum caespiticium, B. capillare karayosunu türleri ise toprak üzerinde ve açık arazileri tercih etmektedirler. Dicranoweisia cirrata, Tortula mucronifolia, Homalothecium sericeum, Hypnum cupressiforme de daha çok Pinus nigra subsp. pallasiana ve Quercus cerris orman altlarında görülmektedirler. Eucladium verticillatum dere kenannda ve su kay civanndaki kayaların üzerinde bulunmaktadır. nakları Tortula ruralis, T muralis, 1'. subulata, 1'. rurali [ormis, Schistidium apocarpum, Grimmia pulvinata, Homalothecium sericeum araştırma alanında diğer karayosunu taksonlarına göre daha yaygm olarak yetişen türlcrdir. Bu çalışmada elde edilerı sonuçlar benzer coğrafya ve iklime sahip Eskişehir ve yöresinde ve yapılan çalışma ilc karşılaştırıldığında şu sonuçlar ortaya çıkmıştır (Tablo 2) (Yücel ve Tokur, 1989; Yücel ve Magil, * Kütahya için Yeni Kayıttır. ** B 6 Karesi için Yeni Kayıttır.

398 Tablo 2. Türlerin Familyalara Dağılım Değerlerinin Karşılaştırılması.. Familyalar KÜTAHYA ESKİşEHİR Tür Sayısı (%) Tür Sayısı (%) Pottiaceae Lo 37.04 7 25.00 Grimmiaceac 4 14.81 3 10.71 Bryaceae 3 11.10 1 3.57 Orthotrichaceae 2 7.41 4 J4.29 Brachythcciaceac i 4 14.29 Dicranaceac 1 3 10.71 Funariaceac 1 1 3.57 Amblystegiaceae 1 3 10.71 Hypnaceac 1 1 3.57 1997). Bu çalışmada belirlenen 1i familya, 15 cins ve 26 taksona karşın diğer çalışmada 10 familya, 20 cins ve 28 takson belirlenmiştir. Kütahya yöresinde yapılan çalışmada içerdikleri tür sayısına göre en fazla tür içeren Pottiaceae onu takiben Grimmiaceae, Bryaceae familyalarına karşın Eskişehir yöresinde en fazla tür içeren familya Pottiaceae ve onu Orthotrichaceae, Brachytheciaceae familyaları takip etmektedir. Buradaki farklılığın dar bölgedeki habitat ve substratumların farklılığından kaynaklanmaktadır. Tablo 2'den de anlaşıldığı gibi her iki bölgede de Pottiaceae familyası takson sayısı bakımından ilk sırayı almaktadır. Bu familya daha az suya veya neme ihtiyaç gösteren aynı zamanda kuraklığa daha dayanıklı taksonları içermektedir. Henderson'un Türkiye kareleme sistemine göre araştırma bölgesinden tespit edilen Orthotrichum pallens B 6 için yeni kayıttır. 22'si, Kütahya için yeni kayıttır. Araştırma alanında tespit edilen bitkilerden Kütahya için yeni kayıt durumunda olan Tortula intermedia, Schistidium apocarpum, Funaria hygrometrica, Homalothecium sericeum, Hypnum cupressiforme türleri Eskişehir ve yöresinde yayılış göstermektedir. Ancak Dieranoweisia cirrata, Encalypta vulgaris, Tortula princeps, T muralis, T. subulata, T. ruraliformis, T. mucronifolia, Barbulafallax, Eucladium verticillatum, Tortella tortuosa, Grimmia commutata, G. trichophylla, Bryum caespiticium, B. capillare, B. turbinatum, Leucodon sciuroides, Amblystegium serpens var.juratzkanum türleri Eskişehir yöresinden bildirilmemiştir. KAYNAKÇA Crum, HA. ve Anderson, L.E. (1981). Mosses ofeastern North America, (1-2), Columbia University. Çetin, B. (1988). Checklist of mosses of Turkey. Lindbergia, 14, 15-23, Copenhagen. Anadolu Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 2 (2) Çetin, B. (1989). Antalya Çevresi (Köprülü Kanyon ve Güllük Dağı (Terrnosses) Milli Parkıarı ve Kurşunlu Şelalesi) Karayosunları (Musci), Doğa Botanik Dergisi, 13(3),456-469. Çetin, B. (1993). An Investigation of the Köyceğiz Dalyan specially proteeted area as regards to Bryophyte Hora, Doğa Tr. 1. Bat., 17(4),255-261. Çetin, B. ve Uyar, G. (1997). The Moss Flora of Sinop and Its Environs (Ayancık, Boyabat and Gerze) Doğa Tr. 1. soı.. 21,231-244. Çetin, B. ve Yurdakulol, E. (1985). Gerede Aktaş (Bolu) Ormanıarının Karayosunları (Musci) Florası Doğa Bilim Dergisi, A2, 9, 29-39. Çetin, B. ve Yurdakulol, E. (1988). Yedigöller Milli Parkının Karayosunu Florası, Doğa Botanik Dergisi, 12(2), 128-146. Erdağ, A. ve Yayıntaş, A. (1999). A Contribution to the Moss Flora of Westem Turkey: Moss Flora of the Kaz Mountain (Balıkesir, Turkey). Doğa Tr. J. noı.. 23,117-125. Henderson, D.M. (1957). Contributions to the Bryophyte Flora of Turkey II.; Notes Ray. Bat. Gard., 22, 189-193. Henderson, D.M. (1961). Contributions to the Bryophyte Flora of Turkey Iv: Notes Ray. Bat. Gard., 23, 263-278. Henderson, D.M. (1963). Contributions to the Bryophyte Flora of Turkey Vi.; Notes Ray. Bat. Gard., 25, 279-291. Henderson, D.M. ve Prentice, H.T. (1969). Contributions to the Bryophyte Flora of Turkey VIII.; Notes Ray. Bat. Gard., 29, 235-262. Nyholm, E. (1981). Illustrated Mass Flora offennoscandia, Swedish Natural Science- Research Council, Fasc. ss.i-6. Özdemir, T. (1994). Sümıene (Trabzon) Yöresi Karayosunu (Musci) Florası, Doğa Tr. J. Bot.; 18,331-335. Özdemir, T. ve Baydar, S. (1997). Some Taxa of Bryophyta in the Tirebolu District (Giresun), Doğa Tr. J. Bot., 21,335-339. Redfeam, J. (1984). Mosses and Liverworts, Wm. C. Brown Company Publishers, lowa U.S.A. Smith, A.J.E. (1980). The mass Flora of Britain and Ireland, Cambridge University Press, London. Türkiye Cumhuriyeti (1992). Başbakanlık Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü Ortalama ve Ekstrem Sıcaklık ve Yağış Değerleri Bülteni. Tonguç, Ö. ve Yayıntaş, A. (1994). Çal Dağı (Manisa) Karayosunları, Doğa Tr. J. soı; 20, 59-63.

Anadolu University Journal of Science and Technology, 2 (2) Tonguç, Ö. (1998). Detenninationof Heavy Metal Levels in Some Moss Species Around Thennic Power Stations, Doğa Tr. J. Biol., 22(2),171-180; Walther, K. (1970). Beitrage zur Moos Flora Westanatolies 11. Staatsinst. Allg. Bot., 13, 168-180. Walther, K. (1979). Die Epiphystischen Moosgeselschaften Des NifDağı Bei İzmir, Westanatoliens, Documents Phytosociologiques, N. S. Vol. ıv Lille. Walther, K. ve Leblebici, E. (1969). Die Moosvegetation des Karagöl-Gebietes im Yamanlar Dağ Nördlich İzmir, Monographs of the Faculty Science, Ege University No: 10. Watson, E.V. (1981). British Mosses and Liverworts, Cambridge University Press, London. Yayıntaş, A (1995). Bitkiler Dünyasının Amfibileri Bryofitler, Bilim ve Teknik, 327,76-79. Yayıntaş,A, Aysel, v., Güner, H. ve Erdağ, A (1990). Çanakkale ve Gökçeada'nın Kriptogam Florası II. Karayosunları (Musci), X. Ulusal Biyoloji Kongresi, Erzurum. Yayıntaş,A,Aysel,v., Güner, H. ve Tonguç, Ö. (1994). Bozcaada'nın Karayosunları Florası, Doğa Tr. J. Bot., 18, 29-32. Yayıntaş, A. ve Tonguç, Ö. (1994). New Moss Record for Turkey, Plagiothecium succulentum (Wills.) Lindb. (Plagiotheciaceae), Doğa Tr. J. Bot., 18(6),517-518. Yücel, E. (1995). Ehrami Karaçamın Doğal Yayılışı ve Ekolojik Özellikleri, Anadolu Üniversitesi Yayınları, No:847. Yücel, E. ve Magil, R.E. (1997). Eskişehir Bölgesi Karayosunları (Musci) Üzerine Bir Araştırma, Anadolu Üniv., Fen Fak. Derg., 3,45-54. Yücel, E. ve Tokur, S. (1989). Eskişehir Yöresi Bazı Brydae Alt Sınıfı Türleri Üzerinde Floristik Çalışmalar I, Anadolu Üniv., Fen Fak. Derg., 2( I), 9-16. 399 Filiz Birgi Savaroğlu, 1972'de Kırklareli'de doğdu. Anadolu Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü'nden 1993 yılında mezun oldu. Yüksek Lisans öğrenimini 1996 yılında Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü'nde tamamladı. 1994 yılından bu yana Osmangazi Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü BotanikAnabilim Dalı'ndaAraştırmaGörevlisi olarak çalışmaktadır. Halen Osmangazi Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji Anabilim Dalı Botanik Bilim Dalı'nda Doktora eğitimine devam etmektedir. Süleyman Tokur, 1947 Adapazarı doğumludur. Lisans eğitimini 1970 yılında İstanbul Üniversitesi Botanik-Zooloji Bölümü'nde tamamladıktan sonra, 1979'da Ege Üniversitesi Biyoloji Bölümü'nde Doktora ünvanı aldı. 1982'de yine aynı bölümde Yardımcı Doçent'liğe atandıktan sonra Anadolu Üniversitesi Biyoloji Bölümü'nde 1984 1988 yılları arasında Yardımcı Doçent olarak çalıştı. 1988'de Doçent, 1994'de Profesör oldu. Halen Osmangazi Üniversitesi Biyoloji Bölümü'nde çalışmaktadır. Ersin Yücel, Eskişehir ili, Mihalıççık ilçesi Üçbaşlı Köyü'nde 1957 yılında doğdu. 1981 yılında Karadeniz Teknik Üniversitesi, Orman Fakültesi, Annan Mühendisliği Bölümünü bitirdi. Anadolu Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi, Biyoloji Bölümünde 1986'da göreve başladı. Yüksek lisansını 1987 yılında, doktorasını 1992 yılında Anadolu Üniversitesi'nde tamamladı. 1996 yılında Bitki Ekolojisi-Bitki Coğrafyası bilim dalında doçent oldu. HalenAnadolu Üniversitesi Fen Faküıtesi, Biyoloji Bölümünde Öğretim Üyesi olarak çalışmaktadır. Evli ve iki çocuk babasıdır.