NOHUTTA MUTASYON ISLAHI

Benzer belgeler
Seçilmiş bazı nohut (Cicer arietinum L. ) hatlarının agronomik ve kalite özellikleri bakımından değerlendirilmesi

ÇEREZLİK AYÇİÇEĞİ TESCİL RAPORU

MUTATION INDUCTION IN DURUM WHEAT

MV SUBA EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

ALBATROS YULAF ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI KIŞLIK KIRMIZI MERCİMEK

TRAKYA BÖLGESİ MAKARNALIK BUĞDAY TESCİL RAPORU

TRAKYA BÖLGESİ ALTI SIRALI ARPA TESCİL RAPORU

YAYGIN FİĞ (Vicia sativa L.) ÇEŞİTLERİNDE GAMA IŞINLAMASININ M 1 VE M 2 DÖLÜNDE BAZI BİTKİSEL ÖZELLİKLERE ETKİSİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yeni Geliştirilen Nohut Hatlarının Bornova Koşullarında Verim ve Bazı Tarımsal Özellikleri Üzerinde Araştırmalar

II. ÜRÜN MISIR TESCİL RAPORU

OLGUN-13 EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

ADİ FİĞ TESCİL RAPORU

IMI GRUBU AYÇİÇEĞİ TESCİL RAPORU

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

ORTA ANADOLU BÖLGESİ KURUDA EKMEKLİK BUĞDAY TESCİL RAPORU

SAMSUN KOŞULLARINDA GELİŞTİRİLEN BAZI TEK MELEZ MISIR ÇEŞİTLERİ ÜZERİNE ARAŞTIRMALAR

İpek 607 Pamuk (G. hirsitum L.) Çeşidinde Farklı Gama Işını (Cobalt 60) Dozlarının M2 Popülasyonunda Lif Kalite Özellikleri Üzerine Etkisi

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

Aspir (Carthamus tinctorius L.) de Varyasyon Oluşturmak Amacıyla Kullanılabilecek Gama ( 60 Co) Dozunun Belirlenmesi

ÖZET. Yüksek Lisans Tezi. Đmge Đ. TOKBAY. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı

Determination of Seed Rate on Winter Lentil (Lens culinaris Medik.) cv. Kafkas

Türkiye VIII. Tarla Bitkileri Kongresi, Ekim 2009 Hatay, (Sunulu Bildiri)

İkinci Ürün Koşullarında Yetiştirilen Bazı Soya Çeşitlerinin Önemli Agronomik ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

DUFED 4(2) (2015) 77-82

DİYARBAKIR EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI ADİ FİĞ (VİCİA SATİVA L.) ÇEŞİTLERİNİN VERİM VE VERİM ÖĞELERİNİN BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA *

Nohutta İleri Generasyonlarda Tane Verimi ve Tane İriliği İçin Yapılan Seçimin Etkinliği Üzerine Bir Çalışma

BAZI PATATES ÇEŞİTLERİNİN ANA ÜRÜN VE TURFANDA ÜRETİM KOŞULLARINDAKİ PERFORMANSLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Ege Sahil Kuşağına Uygun Kavuzsuz Yulaf Çeşidinin Geliştirilmesi Beslenme Yaklaşımı

Van Gevaş Ekolojik Koşulların Da Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin İkinci Ürün Olarak Yetiştirilmesi

TR 5913, TR 5958, SERTORI, KT HASAB, MURGAVETS, TSAREVETS, TE , SOLVEIG VE HAMZA EKMEKLİK BUĞDAY ÇEŞİT ADAYLARININ TESCİLİ HAKKINDA RAPOR

Kışlık Ekilen Nohut Hatlarında Verim ve Bazı Tarımsal Özellikler İçin Performans ve Adaptasyon İlişkisi

YARASA VE ÇİFTLİK GÜBRESİNİN BAZI TOPRAK ÖZELLİKLERİ ve BUĞDAY BİTKİSİNİN VERİM PARAMETRELERİ ÜZERİNE ETKİSİ

Veysel BEYSARI Yüksek Lisans Tezi. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı. Danışman: Doç. Dr. Mehmet AYÇİÇEK

Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 8 (1):78-83, 2013

GÜNEYDOĞU ANADOLU BÖLGESİ SULUDA EKMEKLİK BUĞDAY TESCİL RAPORU

Anahtar Kelimeler: Pamuk, Gossypium hirsutum L., Verim, Verim Unsurları, Lif Kalite Özellikleri

ISSN: Yıl /Year: 2017 Cilt(Sayı)/Vol.(Issue): 1(Özel) Sayfa/Page: Araştırma Makalesi Research Article

Ege Bölgesi nde Ana Ürün Olarak Yetiştirilen Bazı Soya Genotiplerinin Verimi, Verim Öğeleri ve Nitelikleri Üzerinde Bir Araştırma 1

Farklı Soya Fasulyesi (Glycine max L. Merr.) Hatlarının Bursa Ekolojik Koşullarında Bazı Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

(Unvanı, Adı ve Soyadı, Kurumu) (Unvanı, Adı ve Soyadı, Kurumu) (Unvanı, Adı ve Soyadı, Kurumu) (Unvanı, Adı ve Soyadı, Kurumu)

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

YERFISTIĞI (Arachis hypogaea L.) YETİŞTİRİCİLİĞİNDE FARKLI ÇEŞİTLER VE SIRA ÜZERİ MESAFELERE GÖRE TEK VE ÇİFT SIRALI EKİM YÖNTEMLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

Flue Cured Tütün Çeşidinde Farklı Potasyum Formlarının Kaliteye Etkisi

GAMA IŞINLAMASININ M1 GENERASYONUNDA BAKLA (Vicia faba L.) NIN BAZI BİTKİSEL ÖZELLİKLERİ ÜZERİNE ETKİLERİ*

İTALYAN ÇİMİ TESCİL RAPORU

Farklı Gübreleme Yöntemlerinin Nohut (Cicer arietinum L.) ta Verim ve Verim Öğeleri Üzerine Etkileri *

T.C ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ

Bazı Soya Fasulyesi [Glycine max (L.) Merill] Çeşitlerinin Bursa Koşullarına Adaptasyonu Konusunda Bir Çalışma

*Yaşar Tuncer KAVUT Ahmet Esen ÇELEN Ş. Emre ÇIBIK M. Ali URTEKİN

Effects of Cycocel Application Times and Doses on Yield, Yield Components and Protein Content of Chickpea

AYÇİÇEĞİNDE (Helianthus annuus L.) GENETİK ERKISIR HATLARIN SEÇİMİ VE VERİM ÖGELERİNİN TOHUM VERİMİNE ETKİSİ

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

Bazı Tritikale Çeşitlerine Uygulanan Farklı Gama Dozlarının Fide Gelişimi Üzerine Etkileri

Bingöl Ekolojik Koşullarında Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Hat ve Çeşitlerinde Tohum Verimi ve Bazı Tarımsal Özelliklerin Belirlenmesi

GÖREV YERLERİ(Tarih/Unvan/Kurum) Araştırma Görevlisi Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi

Trakya Bölgesinde Yetiştirilen Bazı Arpa (Hordeum vulgare L) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurları İle Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

KURU FASULYE ISLAH ÇALIŞMALARINDA TARTILI DERECELENDĐRME SĐSTEMĐNĐN KULLANILMASI

Ethephon un Tritikale de Tane Verimi, Protein Oranı ve Protein Verimine Etkisi

İncelenen özelliklere ait varyans ve regresyon analiz sonuçları aşağıda verilmiştir.

ASPİR (Carthamus tinctorius L.)'DE İLK GELİŞME DEVRESİNDE KÖK VE TOPRAKÜSTÜ ORGANLARIN DURUMU

BAZI NOHUT ÇEġĠTLERĠNĠN FARKLI TOHUM ĠRĠLĠĞĠ ve EKĠM ZAMANLARINDA VERĠM ve KALĠTE PERFORMANSLARININ BELĠRLENMESĠ

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi. Nohutta Farklı Ekim Zamanlarının Tane Verimi ve Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkileri

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 18 (33): (2004) 17-22

Hindistan Çay Plantasyonlarında Yürütülmekte Olan Dört Farklı Bitki Islah Programı

Trakya Bölgesi Ekmeklik Buğday Verim Denemesi Sonuç Raporu

Selcuk Journal of Agriculture and Food Sciences Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi

Şanlıurfa Koşullarında Yetiştirilen Bazı Kırmızı Mercimek (Lens culinaris Medik.) Genotiplerinin Verim ve Verim Öğelerinin Belirlenmesi

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

Bahri Dağdaş Uluslararası Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Konya-Türkiye

TARIMSAL DEĞERLERİ ÖLÇME DENEMELERİ TEKNİK TALİMATI

Tritikale (xtriticosecale Wittmack) de Farklı Ekim Sıklıklarının Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkileri

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi. Nohutta Farklı Bitki Sıklıklarının Tane Verimi ve Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkileri

Afyonkarahisar ve Yozgat Koşullarında Yüksek Verim Sağlayacak Uygun Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinin Belirlenmesi

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Koca Fiğ Genotiplerinin Verim ve Verim Unsurları

Kışlık Nohutta Tane Verimi, Biyolojik Verim ve Tane İriliği İçin Genotipik Değişkenlik ve Adaptasyon

BAZI NOHUT (Cicer arietinum L.) ÇEŞİTLERİNDE TANE İRİLİĞİ ve KURAKLIK STRESİNİN ÇİMLENME ÖZELLİKLERİNE ETKİSİ

FARKLI YETİŞTİRME ORTAMLARININ SERA VE İKLİM ODASI KOŞULLARINDA PATATES (Solanum tuberosum L.) MİNİ YUMRU ÜRETİMİNE ETKİLERİ

Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümü, Tokat 2. Turhal Tarım İlçe Müdürlüğü, Tokat 3

Farklı Ekim Derinliklerinin Yem Bezelyesinin Verim ve Bazı Verim Özellikleri Üzerine Etkileri

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 25 (2): (2011) ISSN:

Bazı Bezelye (Pisum sativum L) Çeşitlerinin Tohum Verimi ve Verim Komponentlerinin Belirlenmesi

Telefon: /4816. Belgegeçer: E-Posta:

Şanlıurfa Koşullarında Farklı Aspir Çeşitlerinin (Carthamus tinctorius L.) Uygun Ekim Zamanlarının Belirlenmesi

SAMSUN EKOLOJİK KOŞULLARINDA BAZI BURÇAK (Vicia ervilia L.) HATLARININ OT VE TOHUM VERİMLERİNİN BELİRLENMESİ

Kuru ve Sulu Koşullarda Farklı Bitki Sıklıklarının Bazı Nohut (Cicer arietinum L.) Çeşitlerinde Verim ve Verim Öğelerine Etkileri

Isparta Ekolojik Koşullarında Bazı Arpa (Hordeum vulgare L.) Çeşitlerinin Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi

Haşhaşta (Papaver somniferum L.) Bazı Fizyolojik ve Morfolojik Özellikler ile Yağ ve Morfin Miktarının Belirlenmesi

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Araştırma Makalesi. Selçuk Üniversitesi Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi 26 (1): (2012) ISSN:

Bingöl Ekolojik Koşullarında Bazı Adi Fiğ (Vicia sativa L.) Hat ve Çeşitlerinde Tohum Verimi ve Bazı Tarımsal Özelliklerin Belirlenmesi

Bazı İki Sıralı Arpa (Hordeum vulgare conv. distichon) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurları ile Bazı Kalite Özellikleri Üzerine Bir Araştırma

ANTALYA KOŞULLARINDA TURFANDA PATATES (Solanum tuberosum L.) YETİŞTİRİCİLİĞİNDE BAZI ÇEŞİTLERİN VERİM VE VERİM İLE İLGİLİ ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

Sait GEZGİN, Nesim DURSUN, Fatma GÖKMEN YILMAZ

TRAKYA BÖLGESİ EKMEKLİK BUĞDAY-1 TESCİL RAPORU

Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi. Konya Koşullarında Bazı Aspir Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi

S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi 19 (37): (2005) 13-20

SİLAJLIK MISIR TESCİL RAPORU

Transkript:

NOHUTTA MUTASYON ISLAHI Zafer Sağel 1 *, M.İhsan Tutluer, Hayrettin Peşkircioğlu, Yaprak Kantoğlu, Burak Kunter Türkiye Atom Enerjisi Kurumu- Sarayköy Nükleer Araştırma ve Eğitim Merkezi Nohut, Türkiye'de önemli bir baklagil bitkisidir. Türkiye baklagil açısından önemli gen merkezlerinden biridir. 1994 tarihinde TAEK-SANAEM'de başlatılan nohut mutasyon ıslahı projesi ile adaptasyon kabiliyeti yüksek, nadas alanlarının azaltılmasına katkıda bulunabilecek, soğuğa ve kurağa dayanıklı, makineli hasada uygun, verimi, protein oranı yüksek, iri taneli, hastalıklara özellikle antraknoza ve zararlılara dayanıklı, kaliteli mutant nohut çeşitlerinin geliştirilmesi hedeflenmiştir. Bu araştırmada, başlangıç materyali olarak ILC 482, AK 71114 ve AKÇÎN 91 nohut çeşitleri kullanılmıştır. Tohumlar 13 Nisan 1994 tarihinde Kobalt-60 ( 60 Co) kaynağında; Tarla denemesi için 0 (Kontrol), 50, 100, 150, 200, 250, 300, 350 ve 400 Gy'lik dozlarda ışınlanmıştır [1, 2]. Araştırma sonucunda, umutvar iki mutant nohut hattı seçilmiş ve bu hattalar Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Koruma Kontrol Genel Müdürlüğü, Tohumluk Tescil ve Sertifıkasyon Merkezi Müdürlüğünce 2 yıl süre ile 5 farklı lokasyonda yetiştirilerek özellikleri incelenmiştir. Yapılan tescil denemeleri sonucunda [Kontrollere göre erkenci (95-100 gün), yüksek verimli (180-220 kg/da), yüksek protein oranına sahip (% 22-25), 100 tane ağırlığı (42-48 gr), pişme süresi (35-40 dak.), Ascochyta blight'a [Ascochyta rabiei (Pass.) Labr.] dayanıklı ve kaliteli olduğu belirlenen mutant nohut hattı, TAEK-SAGEL adı ile 2006 tarihinde TAEK adına tescil edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Nohut, Mutasyon, Nükleer Teknikler, Bitki Islahı * zafer.sagel@taek.gov.tr 313

MUTATION BREEDING IN CHICKPEA Chickpea is an important food legume in Turkey. Turkey is one of the most important gene centers in the world for legumes. Realizing the potential of induced mutations, a mutation breeding programme was initiated at the Nuclear Agriculture Section of the Sarayköy Nuclear Research and Training Center in 1994. The purpose of the study was to obtain high yielding chickpea mutants with large seeds, good cooking quality and high protein content. Beside this some characters such as higher adaptation ability, tolerant to cold and drought, increased machinery harvest type, higher yield, resistant to diseases especially to antracnose and pest were investigated too. Parent varieties were ILC-482, AK-7114 and AKÇIN-91 had been used in these experiments. The irradiation doses were 0 (control), 50, 100, 150, 200, 250, 300, 350 and 400 Gy for field experiments, respectively. As a result of these experiments, two promising mutant lines were chosen and given to the Seed Registration and Certification Center for official registration These two promising mutants were tested at five different locations of Turkey, in 2004 and 2005 years. After 2 years of registration experiments one of outstanding mutants was officially released as mutant chickpea variety under the name TAEK-SAGEL, in 2006. Some basic characteristics of this mutant are; earliness (95-100 day), high yield capacity (180-220 kg/da), high seed protein (22-25 %), first pot height (20-25 cm), 100 seeds weight (42-48 g), cooking time (35-40 min) and resistance to Ascochyta blight. Keywords: Chickpea, Mutation Breeding, Nuclear Techniques, Plant Breeding 314

1. GİRİŞ Nohut Türkiye'de önemli bir baklagil bitkisidir. Türkiye baklagil açısından önemli gen merkezlerinden biridir. Nohut'un en çok bilinen özelliği insan ve hayvan beslenmesinde kullanılan önemli bitkisel protein kaynağı olmasıdır. Bununla beraber, geleneksel besin çeşidimiz olan buğdaya göre nohut 2-3 kat fazla proteine sahiptir. Ayrıca yüksek karbonhidrat içermeleri nedeni ile de önemli enerji kaynağı olarak değer taşır. Bunun yanında bazı vitaminler ve minarelerce de oldukça zengindir[l]. Bitki ıslahında mutasyon çalışmaları mevcut gen havuzunun genişletilmesinde etkin bir yoldur. Yemeklik tane baklagillerde de mutasyon ıslahı çalışmalarının çok başarılı, önemli ve etkin bir ıslah yöntemi olduğu kanıtlanmıştır. Mutasyon ıslahı çalışmalarının, bu potansiyeli dikkate alınarak, 1994 yılında Sarayköy Nükleer Araştırma ve Eğitim Merkezi'nde (SANAEM) nohutta mutasyon ıslahı programı başlatılmıştır. 2. DENEYSEL Bu araştırmada başlangıç materyali olarak ILC 482, AK 71114 ve AKÇİN 91 nohut çeşitleri kullanılmıştır. Denemede kullanılan nohut çeşitlerinin nem oranı % 9 ve çimlenme yüzdesi %98'dir. Tohumlar 13 Nisan 1994 tarihinde Kobalt-60 ( 60 Co) kaynağında; a) Sera denemesi için 50, 100, 150, 200, 250, 300, 350, 400, 500 ve 600 Gy'lik dozlarda, b) Tarla denemesi için 0 (Kontrol), 50, 100, 150, 200, 250, 300, 350 ve 400 Gy'lik dozlarda ışmlanmıştır [2,3], Mı generasyonunda her doz için 1000 tohum tarlaya ekilmiştir. Olgunlaşma zamanında elde edilen 3500 fertil bitkinin her birinden alınan 20 tohum ile M2 generasyonu oluşturulmuştur. Bitki gelişme süresince istenen özelliklere sahip mutantlar (erkenci, yüksek verimli, ilk bakla yükseliği yüksek (makinalı haşata uygun), kaliteli ve Ascochyta blight [Ascochyta rabiei (Pass.) Labr.] dayanıklı, ) üstün özelik gösteren mutant hatlar seçilmiştir. M2 generasyonunda istenilen özelliklere göre seçilen 2520 tek bitki ve doz bulklarında M3 generasyonu oluşturulmuştur. M3-4 generasyonunda hatların protein oranları belirlenmiştir. M5.7 generasyonunda çeşitlere ait mutant döl sıraları ana çeşitler ve yaygın olarak ekilen diğer çeşitlerle karşılaştırmalı mikro verim ve verim denemeleri kurulmuş, deneme süresince tarla gözlemleri, kalite özelliklerine( tane iriliği, pişme süresi ve protein oranına) göre 12 mutant hat seçilmiştir. Mutant hatlar, kontrolleri ile birlikte Orta Anadolu bölgesinde iki lokasyonda Sarayköy (SANAEM) ve Haymana (TARM) 2002(M 8 ) ve 2003(M 9 ) yılında tesadüf bloklar deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak ekilmiş ve verim denemeleri yürütülmüştür[4]. Verim, tane iriliği ve şekli, ilk bakla yüksekliği, Ascochyta blight [Ascochyta rabiei (Pass.) Labr.] dayanıklı, pişme özellikleri ve protein oranları istatistiki olarak değerlendirilmiştir. Bu denemeler sonucunda standartlara göre üstün özellikler göstermesi nedeni ile 2004 yılında TAEK-SAGEL-150 ve TAEK-SAGEL-100 mutant hatlarının tescil işlemleri Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Koruma Kontrol Genel Müdürlüğü, Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkezi Müdürlüğünce başlatılmıştır. Denemelerde daha önceki yıllarda tescil edilen 4 çeşit, standart olarak kullanılmış ve. Denemeler; 2004-2005 yıllan arasında, Ankara, Esenboga, Haymana, Konya ve Eskişehir lokasyonlannda kurulmuştur. 315

3. DENEYSEL SONUÇLAR 3.1. Laboratuvar denemeleri Farklı gamma ışını dozları uygulanan ILC 482 ve AK 71114 nohut çeşitlerinin fide boyuna ilişkin ortalama değerler ile Duncan testi sonuçları Çizelge l'de verilmiştir. Tablo 2 ve Şekil 2'nin incelenmesinden de anlaşılacağı gibi, artan radyasyon dozları ile ILC 482 nohut çeşidinde fide boyu kontrolde 15.7 cm iken 200 Gy'de 7.90 cm'ye, 600 Gy'de 2.71 cm'ye kadar düşmüştür. AK 71114 nohut çeşidinde fide boyu kontrolde 15.82 cm iken, 250 Gy'de 7.85 cm'ye, 600 Gy'de 4.65 cm'ye düşmüş ve fide boyu kısalmıştır. [5]. Yapılan Duncan testi sonuçlarına göre ILC 482 çeşidinde 200 Gy, AK 71114 çeşdinde ise 250 Gy'den itibaren kontrolle diğer dozlar arasında %1 düzeyinde önemli fark bulunmuştur. Radyasyon zararım tesbit etmek için fide yüksekliği parametre olarak kullanılmış ve %50 etkili doz (ED50) ILC 482 nohut çeşidi için 210 Gy, AK 71114 çeşidi için ise 240 Gy olarak saptanmıştır. [6]. Çizelge 1. Nohut Çeşitlerine Uygulanan Farklı Radyasyon Dozlarının Fide Boyu Üzerine Etkisi Mı Çeşit Doz (Gray) Kontrol 50 100 150 200 250 300 350 400 450 500 600 ILC 482 15,7 15,5 13,9 11,8 7,9 5,5 4,1 3,9 3,9 3,4 3,1 2,7 AK 71114 15,8 14,9 13,0 11,46 9,5 7,8 7,6 7,2 6,1 5,1 5,0 4,6 Kontrol B100 150 e* 200 El 250 300 350 ILC 482 Çeşit AK 71114 400 450 Şekil 1. Nohut Çeşitlerine uygulanan farklı radyasyon dozlarının fide boyu üzerine etkisi Mı 3.2. Tarla denemeleri Mı generasyonunda her doz için 1000 tohum tarlaya ekilmiştir. Olgunlaşma zamanında elde edilen 3500 fertil bitkinin her birinden alınan 20 tohum ile M2 generasyonu 316

oluşturulmuştur. Bitki gelişme süresince istenen özelliklere sahip mutantlar (erkenci, yüksek verimli, ilk bakla yükseliği yüksek (makinalı haşata uygun), kaliteli ve Ascochyta blight [Ascochyta rabiei (Pass.) Labr.] dayanıklı, ) üstün özelik gösteren mutant hatlar seçilmiştir. M2 generasyonunda istenilen özelliklere göre seçilen 2520 tek bitki ve doz bulklarında M3 generasyonu oluşturulmuştur. M3-4 generasyonunda hatların protein oranları belirlenmiştir. M5-7 generasyonunda çeşitlere ait mutant döl sıraları ana çeşitler ve yaygın olarak ekilen diğer çeşitlerle karşılaştırmalı mikro verim ve verim denemeleri kurulmuş, deneme süresince tarla gözlemleri, kalite özelliklerine( tane iriliği, pişme süresi ve protein oranına) göre 12 mutant hat seçilmiştir[7]. Mutant hatlar kontrolleri ile birlikte Orta Anadolu bölgesinde iki lokasyonda Sarayköy (SANAEM) ve Haymana (TARM) 2002(M 8 ) ve 2003(M 9 ) yılında verim denemeleri tesadüf bloklar deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür[4]. Verim, tane iriliği ve şekli, ilk bakla yüksekliği, Ascochyta blight [Ascochyta rabiei (Pass.) Labr.] dayanıklı, pişme özellikleri ve protein oranlan istatistiki olarak değerlendirilmiştir. TAEK Sağel and TAEK Sağel-10 mutant hatları Sarayköy and Haymana lokasyonlarında en iyi performansı göstermiş ve ortalama verim 220 kg/da olarak belirlenmiştir Çizelge 2. Çizelge 2. 2002-2003 TAEK-Sarayköy Deneme Alanı ve 2003 TOKB -TARM Haymana Deneme Alanı Nohut Verim Denemesi Sonuçlan (kg/da) Çeşit-Hat Doz (Gray) Sarayköy (2002) Sarayköy (2003) Haymana (2003) Verim (kg/da) TAEK SAGEL 150 228.2 ab 239.6 a 193.2 a 220.3 TAEK SAGEL 10 100 236.8 a 231.4 ab 191.1 a 219.8 TAEK 8 200 202.9 cd 226.4 b 178.6 a 202,6 TAEK 7 400 171.3 f 213.2 c 175.6 b 186.7 TAEK 6 250 189.9 de 207.8 c 173.6 b 190.4 AK-71114 (ST) St 176.3 ef 212.5 c 175.0 b 187.9 AKÇİN-91 (ST) St 166.7 f 212.8 c 176.8 b 185.4 ILC 482 (ST) St 217.1 bc 177.5 d 188.2 b 194.3 F ** ** ** CV 13.73 8.87 4.46 LCD 4.46 14.92 7.75 * İstatistiki olarak % 5 düzeyinde önemli bulunmuştur. 2003 Yılı Sarayköy Nohut Verim Denemesi Gözlem Değerleri, Kalite Analizi Sonuçları Çizelge 3 ve Çizelge 4'de verilmiştir. 317

X. Ulusal Nükleer Bilimler ve Teknolojileri Kongresi, 6-9 Ekim 2009,312JR1100036S.Alikamanoğlu Çizelge 3.2003 Yılı Nohut Verim Denemesi Gözlem Değerleri Sonuçları (Sarayköy) Çeşit / Hat Işınlama dozu (Gy) Çiçeklenme gün sayısı (gün) Fizyolojik Dİgunlaşma gün sayısı (gün) Bitki boyu (cm) tik bakla yüksekliği (cm) Dal sayısı Bitkide bakla sayısı (adet) Bitkide tane sayısı (adet) Bitki büyüme şekli (1-3) Antraknoz değeri (1-9)* 100 Tane ağırlığı (g) Verim kg/da TAEK SAĞEL TAEK SAĞEL-10 150 69 96 46,3 16,9 2-4 33,2 31,8 1 3 47,2 239,6 a 100 68 98 45,5 16,3 2-4 32,9 32,3 1 3 46,4 231,4 ab TAEK-8 200 67 96 44,9 16,7 2-4 32,0 30,1 1 4 44,5 226,4 b IAEK-7 400 68 97 44,4 17,1 2-4 29,6 28,8 1 5 44,0 213,2 c TAEK-6 250 69 99 44,9 16,9 2-3 31,0 30,5 1 5 40,3 207,8 c AK-71114 (ST) AKÇİN 91 (ST) St 66 98 44,4 16,2 2-3 30,0 29,0 1 5 40,9 212,5 c St 65 95 44,7 15,9 3-4 33,1 32,3 1 5 40,1 212,8 c ILC-482 (ST) St 63 97 45,8 18,1 3-5 42,2 37,4 2 5 32,3 177,5 d * İstatistiki olarak % 5 düzeyinde önemli Çizelge 4. 2003 Yılı Nohut Verim Denemesi Kalite Analizi Sonuçları (Sarayköy) Çeşit / Hat Kuru ağırlığı (g) Yaş ağırlığı (g) Su alma kapasitesi (g/tane) Su alms indeksi Kuru hacim (ml) Islak hacim (ml) Şişme kapasitesi (g/tane) Şişme indeksi Pişme süresi (dak) Protein TAEK SAĞEL 46,4 97,3 0.51 1.10 90 195 0.55 2.37 37 23.2 JAEKSAĞEL- 23.6 10 48,4 100,1 0.52 1.07 89 187 0.48 2.24 45 TAEK-8 46,1 95,8 0.49 1.08 85 188 0.53 2.50 38 22.9 TAEK-7 44,5 92,5 0.48 1.08 84 188 0.54 2.60 39 21.2 TAEK-6 40,1 84,4 0.44 1.11 80 175 0.45 2.51 39 21.7 AK-71114 (st) 43,1 88,8 0.46 1.06 81 182 0.50 2.58 50 23.0 AKCIN 91 (st) 41,4 84,3 0.43 1.04 83 183 0.50 2.53 45 21.4 ILC482 (st) 32,8 68,3 0,35 1.08 76 168 0.43 2.66 55 22.3 GÖKÇE (st) 44,2 89,5 0.45 1.03 83 188 0.55 2.65 51 21,3 3.3. Tescil denemeleri Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Koruma Kontrol Genel Müdürlüğü, Tohumluk Tescil ve Sertifıkasyon Merkezi Müdürlüğünce 2 yıl (2004-2005) süre ile Ankara, Konya ve Eskişehir lokasyonda yapılan tescil denemeleri sonucunda Çizelge 5 ve Çizelge 6 ve Çizelge 7. incelenmesinden de anlaşılacağı gibi, TAEK Sağel ve TAEK Sağel-10 mutant hattının ortalama verim 186 kg/da olarak belirlenmiştir (Çizelge 5). TAEK Sağel mutant hattı yapılan kalite analizleri sonucunda, protein oranı %23.2, kuru ağırlığı 41 g, yaş ağırlığı 85 g, su alma kapasitesi 45 g/tohum, su alma indeksi %1.15, kuru hacim 81 ml, şişme kapasitesi 0.47 mi/tohum, şişme indeksi %2.52 ve pişme süresi 37 dakika olarak belirlenmiştir (Çizelge 6). 318

Çizelge 5. Nohut Tescil Denemeleri Verim Sonuçları (2004-2005) Çeşit /Hat Ankara 2004 Esenboğa 2005 Haymana 2005 Konya Eskişehir 2004 2005 2004 2005 Verim (kg/da) TAEK SAĞEL 213.3 196.7 204.6 166.9 154.9 212.2 154.5 186.7 TAEK SAGEL - 10 200,6 194.7 249.8 170.1 149.3 213.3 125.2 186.2 AKN 291 157.4 157.4 197.3 145.8 108.4 167.6 94.9 147.0 Uzunlu 99 (st) 163.2 118.7 136.0 102.4 92.4 163.4 108.1 126.3 Gökçe (st) 213.4 199.0 168.2 167.7 125.6 189.4 156.5 174.3 Akçin 91 (st) 179.2 173.1 275.9 137.8 115.4 160.6 132.9 167.8 Canı tez 87 (st) 200.2 159.3 203.9 89.2 115.8 183.3 159.7 158.8 F ** CV 10.7 LSD 9.3 Çizelge 6.. 2005 Yılı Eskişehir Nohut Verim Denemesi Kalite Analizi Sonuçları Çeşit / Hat Kuru Yaş Su alma kapasitesi ağırlığı ağırlığı (g/tane) Su alma indeksi Kuru Islak Şişme Şişme indeksi hacim hacim kapasitesi (g) (8) (ml) (ml) (g/tane) (dak) TAEK SAĞEL 41 85 0.45 1.15 81 178 0.47 2.52 37 TAEK SAĞEL- 10 43 90 0.47 1.13 82 181 0.49 2.53 48 AKN 291 46 99 0.53 1.14 86 189 0.53 2.47 48 Uzunlu 99 (st) 43 91 0.48 1.16 82 182 0.50 2.56 45 Gökçe (st) 40 84 0.44 1.09 81 175 0.44 2.42 54 Akçin 91 (st) 44 91 0.47 1.11 83 182 0.49 2.48 53 Canı tez 87 (st) 47 97 0.50 1.04 86 185 0.49 2.36 55 Pişme süresi TAEK Sağel mutant hattı farklı lokasyonlarda, 171.2 en düşük hata kareler ortalaması ile en stabil çeşit olduğu ve her koşulda- en yüksek verim kapasitesine sahip olduğu belirlenmiştir (Çizelge 7). Çizelge 7. Nohut Tarımsal Değerleri Ölçme Denemelerine Ait Bazı Stabilite Parametreleri Verim Çeşit/Hat % b (kg/da) +,- sh a R 2 %cv HKO TAEK SAĞEL 186.7 118.1 0.997 0.150 8.5 0.89 7.9 171.2 TAEK SAĞEL -10 182.2 115.2 1.424 0.220-60.3 0.89 11.2 340.9 AKN 291 147.0 0.924 0.208 0.9 0.80 11.7 298.9 Uzunlu 99 (st) 126.3 0.665 0.234 21.1 0.62 15.4 377.8 Gökçe (st) 174.3 0.604 0.276 78.9 0.49 13.2 525.5 Akçin 91 (st) 167.8 1.379 0.326-50.2 0.78 16.1 730.7 Canıtez 87 (st) 158.8 1.069 0.302-10.4 0.71 15.8 631.7 Std. Average Yield 156.8 Gen. Average Yield 158.1 100.0 319

4. TARTIŞMA VE YORUM Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Koruma Kontrol Genel Müdürlüğü, Tohumluk Tescil ve Sertifıkasyon Merkezi Müdürlüğünce 2 yıl (2004-2005) süre ile 5 farklı lokasyonda yapılan tescil denemeleri sonucunda [Kontrollere göre erkenci (95-100 gün), yüksek verimli (180-220 kg/da), yüksek protein oranına sahip (% 22-25), 100 tane ağırlığı (42-48 gr), pişme süresi (35-40 dak.), Ascochyta blight'a [Ascochyta rabiei (Pass.) Labr.] dayanıklı ve kaliteli olduğu belirlenen TAEK-SAĞEL 150 mutant hattı, TAEK-SAĞEL adı ile 12 Nisan 2006 tarihinde TAEK adına TESCİL EDİLMİŞTİR. TAEK SAĞEL mutant nohut çeşidi 12 Ağustos 2006 tarihli ve 26257 sayılı Resmi Gazete de yayınlanarak milli çeşit listesinde yerini almış ve TÜRK TARIMININ HİZMETİNE SUNULMUŞTUR. Elit Tohumluk üretimi ve diğer bölgelere adaptasyon çalışmaları sürdürülmektedir. 5. KAYNAKLAR [1] Eser, D., Türkiye Nohut ve Mercimek Tarımının Durumu, Uluslararası Nohut ve Mercimek Sempozyumu, p.101-108, 1988. [2] Constantin, M.J., Klobe, W.D. and Skold, L.N., Effects Of Physical and Chemical Mutagens on Survival, Growth and Seed Yield of Soybean.Crop. Sci.,Vol.l6, p.49-52, 1976. [3] Conger, B.V., Konzak, L.F., Nilan, R.A., Radiation Sensitinity and Modifying factors. Manual on Mutation Breeding. Tecnical Reports Series, No.l 19, IAEA, p. 40-43. 1977. [4] Düzgüneş, O.,.Bilimsel Araştırmalarda İstatistik, Ege Üniv. Yayınları, İzmir, 375 p., 1963. [5] Sağel,Z., K.Ilisulu, Farklı radyasyon dozlarının Calland ve Mitchell soya çeşitlerinin çeşitli karekterleri üzerine etkisi, I. Ulusal Nükleer Tarım Hayvancılık Kongresi, Van, 13-15 Eylül 1990. [6] Sağel. Z. Calland ve Mitchell Soya Çeşitlerinde Gama Radyasyonu Uygulamasından Sonra ED^Q ve LD50 Değerinin Belirlenmesi, Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, (3): p.l 13-129, 1994. [7] Williams, P., El-haramein, F.J., Nakkoul,H., Rihaawi, S., Crop Quality Evaluation Methods and Guidelines. İCARDA, p.142, April,1986. 320