Yrd. Doç. Dr. Abdullah DEMİR

Yrd. Doç. Dr. Abdullah DEMİR Sivas 2016

Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (CÜİFD) Cumhuriyet University Journal of Faculty of Theology (CUJFT) جامعة الجمھوریة مجلة كلیة الا لھیات Kuruluş: 1996 ISSN: 1301-1197 e-issn: 1304-9399 DOI Prefix: 10.18505 Yönetim Yeri ve Adresi Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 58140 Sivas / Turkey ilahiyat@cumhuriyet.edu.tr Tel: 90 346.2191215-16 Fax: 90 346.2191218 http://dergipark.ulakbim.gov.tr/cumuilah/

İÇİNDEKİLER Yayın Politikası 1 3 İmlâ Esasları 5 7 Kısaltmalar 9 Transkripsyon (Arapça Türkçe) 10 Transliteration (Arapça İngilizce) 11 Makale Yazım Kuralları 13 19

Yayıncı YAYIN POLİTİKASI Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (CÜİFD), Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi tarafından yayımlanmaktadır. Odak ve Kapsam Dergide, aşağıdaki alanlarda üretilen akademik makaleler yayımlanır: Temel İslam Bilimleri: Tefsir, Hadis, Kelam, İslam Hukuku, İslam Mezhepleri Tarihi, Tasavvuf, Arap Dili ve Edebiyatı. Felsefe ve Din Bilimleri: İslam Felsefesi, Din Felsefesi, Din Psikolojisi, Din Sosyolojisi, Din Eğitimi, Dinler Tarihi, Felsefe Tarihi, Mantık. İslam Tarihi ve Sanatları: İslam Tarihi, İslam Sanatları Tarihi, Türk-İslam Edebiyatı, Dini Musiki. Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Eğitimi. Yayın Sıklığı CÜİFD, yılda iki sayı (15 Haziran 15 Aralık) yayımlanan hakemli bir dergidir. Değerlendirme Süreci CÜİFD'ne gönderilen yazılar, önce Yayın Kurulunca dergi ilkelerine uygunluk açısından incelenir. Uygun görülmeyenler düzeltilmesi için yazarına iade edilir. Yayın için teslim edilen makalelerin değerlendirilmesinde akademik tarafsızlık ve bilimsel kalite en önemli ölçütlerdir. Değerlendirme için uygun bulunanlar, ilgili alanda iki hakeme gönderilir. Hakemlerin isimleri gizli tutulur ve raporlar beş yıl süreyle saklanır. Hakem raporlarından biri olumlu, diğeri olumsuz olduğu takdirde, yazı, üçüncü bir hakeme gönderilebilir veya Yayın Kurulu, hakem raporlarını inceleyerek nihai kararı verebilir. Yazarlar, hakem ve Yayın Kurulunun eleştiri ve önerilerini dikkate alırlar. Katılmadıkları hususlar varsa, gerekçeleriyle birlikte itiraz etme hakkına sahiptirler. Yayına kabul edilmeyen yazılar, yazarlarına iade edilmez. Yayınlanmak üzere gönderilen makaleler, intihal tespitinde kullanılan özel bir program aracılığıyla intihal kontrolünden geçirilir. Yayın Dili CÜİFD nin yazım dili Türkiye Türkçesidir. Ancak her sayıda derginin üçte bir oranını geçmeyecek şekilde İngilizce ve Arapça ile yazılmış yazılara da yer verilebilir.

2 Yazar Rehberi Atıf Referans Sistemi Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, atıf ve kaynakça yazımında Chicago Sisteminin (The Chicago Manual of Style) kullanılmasını şart koşmaktadır (Bk. Yazar Rehberi ve http://www.chicagomanualofstyle.org/tools_citationguide.html). Makale Formatı Başlık, içerikle uyumlu, içeriği en iyi ifade eden bir başlık olmalı ve koyu harflerle yazılmalıdır. Makalenin başlığı, en fazla 10-12 kelime arasında olmalıdır. Öz, makalenin başında, konuyu kısa ve öz biçimde ifade eden ve en az 75, en fazla 150 kelimeden oluşan Türkçe özet bulunmalıdır. Öz içinde, yararlanılan kaynaklara, şekil ve çizelge numaralarına değinilmemelidir. Özün altında bir satır boşluk bırakılarak, en az 5, en çok 8 sözcükten oluşan anahtar kelimeler verilmelidir. Anahtar kelimeler makale içeriği ile uyumlu ve kapsayıcı olmalıdır. Makalenin başında; yazı başlığı, öz ve anahtar kelimelerin Türkçe ve İngilizceleri bulunmalıdır. Ana metin, A4 boyutunda (29.7x21 cm.) kâğıtlara, MS Word programında, Times New Roman karakteri ile 11 punto, 1.5 satır aralığıyla yazılmalıdır. Sayfa kenarlarında 2.5 cm boşluk bırakılmalı ve sayfalar numaralandırılmalıdır. Yazılar öz ve kaynakça dahil 7.000 (yedibin) kelimeyi geçmemelidir. Metin içinde vurgulanması gereken kısımlar, koyu değil eğik harflerle yazılmalıdır. Metinde tırnak işareti eğik harfler gibi çifte vurgulamalara yer verilmemelidir. Bölüm Başlıkları, makalede düzenli bir bilgi aktarımı sağlamak üzere ana, ara ve alt başlıklar kullanılabilir. Ana başlıklar (ana bölümler, kaynakça ve ekler) büyük harflerle; ara ve alt başlıklar, yalnız ilk harfleri büyük, koyu karakterde yazılmalı; alt başlıkların sonunda iki nokta üst üste konularak aynı satırdan devam edilmelidir. Açık Erişim Politikası Bu dergi; bilimsel araştırmaları halka ücretsiz sunmanın bilginin küresel paylaşımını artıracağı ilkesini benimseyerek, içeriğine anında açık erişim sağlamaktadır. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-Gayriticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Arşivlenme Dergi, Yayın Kurulu tarafından belirlenen yurt içi (İSAM, IRCICA, Milli Kütüphane vb.) ve dışındaki kütüphanelere (Nottingham University Library), uluslararası indeks kurumlarına, yayımlandığı tarihten itibaren bir ay içerisinde gönderilir. Yayın Ücreti Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, yazarlardan makale değerlendirme ve yayın süreci için herhangi bir ücret talep etmemektedir.

Yazar Rehberi 3 Telif Hakkı CÜİFD'nde yayımlanması kabul edilen yazıların telif hakkı Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Editörlüğü'ne devredilmiş sayılır. Dizinlenme Bilgileri 2. INDEX COPERNICUS INTERNATIONAL (Kabul Tarihi: 08/12/2015) 1. TUBİTAK - ULAKBİM SOSYAL VE BEŞERİ BİLİMLER VERİ TA- BANI (SBVT) (2012 yılı 16/1. Sayıdan itibaren / Kabul Tarihi: 13/11/2015) http://uvt.ulakbim.gov.tr/sbvt/ http://journals.indexcopernicus.com/cumhuriyet+universitesi+ilahiyat+fakultesi+dergisi,p24783453,3.html 3. OPEN ACADEMIC JOURNALS INDEX (Kabul Tarihi: 08/08/2015) http://oaji.net/journal-detail.html?number=2120 4. TÜRK EĞİTİM İNDEKSİ (Kabul Tarihi: 20/04/2015) http://www.turkegitimindeksi.com 5. DIRECTORY OF OPEN ACCESS JOURNALS (DOAJ) (Kabul Tarihi: 17/12/2015) https://doaj.org/toc/1304-9399 6. İSAM İLAHİYAT MAKALELERİ VERİ TABANI http://www.isam.org.tr/ DOI Yayımlanan makaleler için DOI numarası atanır.

İMLÂ ESASLARI 1 Şahıs, eser ve mezhep adları ile kavramların yazımında Türkiye Diyânet Vakfı İslâm Ansiklopedisi nin kullanımı esas alınmıştır. Eser adları, makalenin Türkçe kısmında Transkripsiyon, İngilizce kısmında ise Transliteration alfabesi kullanılarak yazılmalıdır. DİA Madde Listesi için bk. http://dergi.cumhuriyet.edu.tr/public/journals/1023/diamaddelistesi.pdf Türkçe'nin bugünkü imlâsı herkesin benimseyeceği bir çözüme henüz kavuşturulmadığından, ansiklopedide uygulanacak imlâ kuralları üzerinde ayrıca çalışmalar yapılmış ve esasları aşağıda belirtilen bu kuralların kendi içinde tutarlı bir şekilde uygulanmasına gayret gösterilmiştir. A. Özel İsimler. Şahıs adları, coğrafî isimler, kitap, dergi ve makale adları yanında din, mezhep, tarikat adları ile ırk, dil, lehçe adları, tarihî olaylar, kurum ve yapı adları, idarî birlikler özel isim kabul edilmiştir. Arapça, Farsça asıllı özel isimlerin okunuşunda müsteşrik telaffuzundan özellikle kaçınılmış ve Türkçe söyleyiş esas alınmıştır. İslâm âlemi ve 1928 harf inkılâbına kadar geçen dönemlerdeki Türk dünyası ile ilgili Arapça ve Farsça asıllı kelimeler, madde başında Arap harfleriyle de yazılmıştır. Arapça ve Farsça asıllı olmayan kelimelerle Türkçe kurallara göre yapılmış birleşik kelimeler yalnız Latin harfleriyle gösterilmiştir. Şahıs Adları. Şahıs adlarının yazılışında Türkçe söyleyiş esas alınmakla birlikte, harf devriminden önceki ve sonraki döneme ait isimlerde birbirinden farklı yollar takip edilmiştir. Buna göre Türk dünyasının harf devriminden önceki dönemlerine ve İslâm dünyasına ait özel isimlerde şu esaslar uygulanmıştır: 1) Genel olarak açık hecelerdeki uzunluklar gösterilmiştir (Â/f, Süyûtî). Kapalı hecelerdeki uzunluklar ise daha çok terkiplerde belirtilmiştir (Necmeddin Necmeddîrı i Kübrâ). 2) Kaf ve gayından sonra gelen seslinin uzatılması için çizgi kullanılmıştır (Kasım, Muttaki, Gâlib, Gürîler. Hece sonundaki gayınlar ise " ğ " harfi ile gösterilmiştir (Suğrâ, Asbağ). 3) Hece sonundaki ayın ve hemzelerle bir sessizden sonra hece başında bulunan ayın ve hemzeler özel işaretlerle gösterilmiştir (Ya'kub, Mes'ud; Lü'lu, Me'mun, Neş'et). Kelime sonundaki ayınlar da umumiyetle gösterilmiş, hemzeler ise gösterilmemiştir (Abdünnâfi', Ferrâ, Sebe). 4) "b, c, d" sesleri hece ve kelime sonlarında korunmuş, harf devriminden sonraki dönemde ise sert ünsüzlerle (p, ç, t) yazılmıştır. Bu bakımdan ansiklopedide Yâkub/ Yakup, Behîc/Behiç, Mehmed/Mehmet gibi ikili yazılışlara rastlanacaktır. 5) "Din" ile yapılan birleşik isimlerde "d" korunmakla birlikte Türkçe'de de kullanılanlarda Türkçe söyleyiş esas alınmıştır (Celâleddirı, Fahreddin). Türkçe'de kullanılmamış bazı isimler ise aslına uygun bir şekilde yazılmıştır (Adudüddin, İmâdüddirı). 1 Türkiye Diyânet Vakfı İslâm Ansiklopedisi nin yazımında esas alınan imlâ ilkeleri, Dergimiz Yayın Kurulunca aynen benimsenmiştir (Bk. İmlâ Esasları, Türkiye Diyânet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, Cilt I, 1998).

6 Yazar Rehberi 6) "İbn", kendisinden sonraki kelimeye bitiştirilmediği zaman "İbn" şeklinde yazılmış ve kelimenin i'rabına tesir ettirilmemiştir (İbn Abdürabbih, İbn Abdülber). Bitiştirildiği takdirde ise kelime sonundaki hareke Türk söyleyişine ; göre okunmuştur (İbnü'l Esîr, İbnü'n Nedîm, İbnü'r Rûmî, İbnü's Salâh). "İbn" kelimesinin kısaltılmışı olan "b." de_^endisinden sonraki kelimenin i'rabına tesir ettirilmemiştir" {Abdullah b. Abdülmuttalib, Abdullah b. Ebû Bekir). Arap asıllı olan şahıs adlarıyla ilgili maddelerde sunuş cümlesinden önce bir "isim zinciri" verilmiştir. Burada aslî imlâya ve kısmen Arap telaffuzuna uyulmuş, ayrıca i'rab gösterilmiştir (Abdullah b. Ebî Bekr, Osman b. Abdillâh). 7) "Abd" ile başlayan birleşik isimler Abdullah ve Abdurrahman hariç "ü" ile yazılmıştır (Abdülmuttalib, Abdürrahim, Abdilssamed). 8) "Ebû", kendisinden sonraki kelimeye bitiştirilmemişse "û" ile (Ebû Süfyân, Ebû übeyde), bitiştirilmiş ise "ü" ile yazılmıştır (Ebü'l Fazl, Ebüssuûd, Ebüzziyâ). 9) Şahıs adlarında isim zinciri dışında "b."den sonra gelen, yani isim olarak kullanılan harf i ta'rifli kelimelerin başındaki "el " yazılmamış (Abdullah b. Mübarek, Atıyye b. Esued), sıfatlarda ve nisbelerde ise korunmuştur (Abdullah el Harrâz, Abdullah b. Salih el Mısrî). 10) Sonu çift sessizle biten (şeddeli olan) özel isimlerde son sessiz yazılmamış, ancak bir ek alması halinde gösterilmiştir (Abdullah b. Ced, Abdullah b. Cedd'in...). Yer Adları. İki kelimeden meydana gelen yer adları genellikle bitişik yazılmıştır (Aynicâlût, Beytülharam, Bilâdülcerîd, Benderabbas, Cebelidühan, Kocamustafapaşa, Bahçesaray). Yer adlarının yazılışında İslâmî kaynaklar ve Türk telaffuzu esas alınmıştır. Bilhassa Endülüs ve Afrika'ya ait yer adlarında Batılılarca kabul edilen ve genellikle asıl olan şekil, İslâmî şeklin yanına parantez içinde, maddede ilk geçtiği yerde gösterilmiş, daha sonra ise tekrarlanmamıştır: Ammûriyye (Amorion), İşbîliye (Sevilla), Suueyre (Mogador). Anadolu'daki yer adlarında ise bugünkü isimler yazılmış, parantez içinde yer yer asılları da gösterilmiştir: Aydın (Sobıca), Niğde (Antigu). Kitap Adları. Türkçe kitap, dergi, makale adlarındaki kelimelerin ilk harfi büyük yazılmıştır (Mukayeseli İslâm Hukuku, Türkiyat Mecmuası, "Meşhur İslâm Seyyahı Abdürreşid İbrâhim Efendi"). Arapça kaideye göre düzenlenen (Arapça veya Türkçe) kitap isimlerinde yalnız ilk kelime büyük harfle başlatılmıştır (Üsdü'l ğâbe, Kâmûsü'l a'lâm). Ancak kitap adı içinde özel isim varsa belirtilmiştir (Şerhu'l Mevâkıf, Şılatü't Târîhi't Taberî, Zeylü Mir ^âti'z zamân). "Kitâb" kelimesi ile başlayan Arapça eserlerde ikinci kelimenin ilk harfi de büyük yazılmıştır (Kitâbü'l Harâc, Kitâbü't Teuhîd). Farsça kaideye göre yapılan (Farsça veya Türkçe) kitap isimlerinde ise her kelime büyük harfle başlatılmıştır (Gülzâr ı Savâb, Burhân ı Kâtı). İngilizce, Fransızca, Almanca vb. eser adları bu dillerin imlâ kurallarına göre yazılmıştır: Catalogue of Persian Manuscripts in the British Museum, Catalogue des manuscripts turcs, Denkmaeler Persischer Baukunst. Arap ve Fars dili ile yazılmış kitap, dergi ve makale adlarında transkripsiyon alfabesi uygulanmış, ancak uzatma işareti olarak aksan ( ") kullanılmıştır. Ayrıca

Yazar Rehberi 7 burada da Türk telaffuzu esas kabul edilmiştir (el Behcetü'ş şuğrâ, Ahbâru Dımaşk, Ahlâk ı Manşûrî). k'udâtı B. Cins isimleri. Arapça ve Farsça'dan dilimize geçen kelimelerdeki uzun seslilerin yazıda gösterilip gösterilmemesi konusu, imlâmızın önemli meselelerinden biridir. Ansiklopedide bu husus, kelimelerin yaygınlık derecesine göre ele alınmış olup uzatma işareti mümkün olduğu kadar az kullanılmıştır. Buna göre uzatma işareti: a) Yazılışları aynı, okunuş ve anlamları farklı olan kelimelerde (adet âdet, alem âlem); b) Uzatma ve inceltmenin bir arada bulunduğu durumlarda (ahlâk, dergâh): c) Hece sonundaki ayın sesinin Türkçe'de söylenmemesinden, dolayı ortaya çıkan "telâfi uzunluğu'nu belirtmek için (âmâ, mâkul) kullanılmıştır. Ancak bu işaret terimlerde, yaygınlık kazanmamış Arapça, Farsça kelimelerde ve nisbet ekinde daha çok kullanılmıştır. Terim niteliği taşıyan veya kullanılışları yaygınlaşmamış olan kelimelerdeki ayın ve hemze sesleri yazıda özel işaretlerle gösterilmiştir (icaz, İtizar, izan, ba's, te'uil, re'sen). Arapça ve Farsça asıllı kelimelerin sonunda bulunan "b, c, d" sesleri, Türkçe'de genellikle sertleşerek "p, ç, t" seslerine dönüşür (tıp, ihraç, cilt). Ancak az kullanılan veya terim niteliğinde olan kelimelerin bu aslî sesleri imlâda korunmuştur (âdâb, bâc, şehid). Birleşik kelimeler genel olarak ayrı yazılmıştır. Ancak her iki kelimesi de gerçek anlamları dışında kullanılmış olan birleşik isimlerle mevsim, yön ve çağ adları, "ev" kelimesiyle yapılan yapı ve kurum adları, rütbe isimleri, "baş" kelimesiyle meydana getirilen birleşik isimler, ayrı yazılması herkesçe yadırganacak olan birleşik isimler bitişik yazılmıştır. Arapça'dan dilimize geçen tek heceli isimlerle yapılan birleşik fiiller de (arzetmek, terketmek) bitişik yazılmıştır. C. Tarihler. Ansiklopedide günümüz okuyucusunun takvim anlayışı göz önünde bulundurularak tarihler milâdî takvime göre, hicrî tarih esas alınmak suretiyle, şu esaslar çerçevesinde gösterilmiştir: 1) Madde başında yalnız vefat tarihi yazılmış, bu tarih Türkler'le ilgili maddelerde 1800, İslâm dünyasının diğer ülkeleriyle ilgili olanlarında 1900 yılından önce hicrî/milâdî şeklinde gösterilmiştir. Bu dönemlerden sonraki maddelerde ise doğum ve ölüm tarihleri yalnız milâdî olarak birlikte yazılmıştır. 2) Madde içinde ilk tarih hicrî/milâdî şeklinde yazılmış, devamında ise yalnız milâdî tarih kullanılmıştır. Ancak madde içinde önemli bazı olaylarda, maddenin sonlarına doğru ve ayrıca tarih düşürmelerde hicrî tarih de verilmiştir. Hicrî tarihin iki milâdî yıla tekabül ettiği durumlarda milâdî tarihe ait her iki yıl gösterilmiştir (904/ 1498 99). 3) Daha çok hicrî takvimle bilinen konularda hicrî tarihlere daha çok yer verilmiş, İslâm dünyasıyla yakından ilgili olmayan maddelerde ise bu tarihin gösterilmesine gerek görülmemiştir. 4) Devlet başkanlarının (kral, imparator, han, sultan, padişah, emîr, cumhurbaşkanı vb.) hükümdarlık yılları, sunuş cümlesinin sonunda parantez içinde milâdî tarihle gösterilmiştir.

KISALTMALAR 1 a.e. Aynı eser a.g.e. Adı geçen eser Alm. Almanca a.mlf. Aynı müellif Ar. Arapça aş.bk. Aşağıya bakınız AÜ Ankara Üniversitesi a.y. Aynı yer AY Arapça yazmalar b. Bin, İbn BA Başbakanlık Arşivi bibi. Bibliyografya bk. Bakınız bl. Bölüm bs. Basım, baskı, tab' c. Cilt d. Doğum, doğumu der. Derleyen, derleme. DİA Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (DİA) Merkezde yazılan maddeler için kullanılmıştır DTCF Dil Tarih ve Coğrafya Fakültesi Ens. Enstitü Evr. Evrak (Arşiv) Far. Farsça fas. Fasikül Fr. Fransızca FY Farsça Yazmalar Gr. Grekçe h. Hicrî hak. Hakkında haz. Hazırlayan hş. Hicrî şemsî Hz. Hazreti İbr. İbranice İng. İngilizce İÜ istanbul Üniversitesi k. Kitap Kar. Karton (Arşiv) krş. Karşılaştırınız Ktp. Kütüphane, kütüphanesi Lat. Latince m. Milâdî md. Madde m.ö. Milâttan önce m.s. Milâttan sonra MS Manuscript nr. Numara nşr. Neşreden (Tahkik eden) Or. Oriental Osm. Osmanlıca ö. Ölümü, ölüm tarihi P Paragraf Rus. Rusça s. Sayfa salt. Saltanat yılları str. Satır sy. Sayı St. Saint T Türkçe TDK Türk Dil Kurumu T.H. Tahrir Heyeti trc. Tercüme, tercüme eden ts. tarihsiz TTK Türk Tarih Kurumu tür.yer. Türlü yerde, birçok yerde TY Türkçe yazmalar vb. V e benzeri vd. V e devamı v.dğr. V e diğerleri, diğer naşir veya naşirler vr. Varak vs. Vesaire y Yıl yk.bk. Yukarıya bakınız Yun. Yunanca Zrf. Zarf (Arşiv)... baskısından ofset baskı 1 Türkiye Diyânet Vakfı İslâm Ansiklopedisi nin yazımında esas alınan Kısaltmalar, Dergimiz Yayın Kurulunca aynen benimsenmiştir (Bk. Genel Kısalmalar, Türkiye Diyânet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, Cilt I, 1998).

10 Yazar Rehberi TRANSKRİPSİYON İŞARETLERİ 2 (Arapça Türkçe) * Makalede kullanılan eser adları transkripsiyon alfabesi kullanılarak yazılmalıdır. d Ja g i h C h t k 3 n i) ş A ş t i.' z i z z L c t 3 Uzatma işareti DİA Transkripsiyon Fontu: http://www.tdvia.org/dia.zip Oktay New Transkripsiyon Fontu: http://dergi.cumhuriyet.edu.tr/public/journals/1023/transkripsiyonfontu.zip Gentium Plus Fontu: http://scripts.sil.org/cms/scripts/page.php?item_id=gentium_download#02b091ae (Unicode fontlarda altı çizgili s bulunmamaktadır) The Jaghbub Font Package (Unicode): http://org.uib.no/smi/ksv/jaghbub.html 2 Türkiye Diyânet Vakfı İslâm Ansiklopedisi nin yazımında esas alınan Transkripsiyon İşaretleri, Dergimiz Yayın Kurulunca aynen benimsenmiştir (Bk. Transkripsiyon İşaretleri, Türkiye Diyânet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, Cilt I, 1998).

Yazar Rehberi 11 TRANSLITERATION 3 (Arapça İngilizce) Makalenin İngilizce özet kısmında şahıs, mezhep ve eser adlarının yazımında Encyclopedia of Islam ın kullandığı transliteration alfabesi kullanılmalıdır. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (Makalenin Türkçe kısmında) The Encyclopedia of Islam Third Edition (2007-) (Makalenin İngilizce Özetinde) ء ʾ ʾ ʾ ث S s th ج C c j ح Ḥ ḥ ḥ خ Ḫ h kh ذ ẕ ẕ dh ش s s ص Ṣ ṣ ض Ż ż ḍ ض Ḍ ḍ ḍ ط Ṭ ṭ ṭ ظ Ẓ ẓ ẓ ع ʿ ʿ ʿ غ Ġ ġ gh ق Ķ ķ q و V v w sh ṣ 3 There are several systems for transliterating Arabic into Latin script. Most common in the Anglophone world of Islamic Studies is that used by the Encyclopedia of Islam, Third Edition (2007-).

CUMHURİYET ÜNİVERSİTESİ İLAHİYAT FAKÜLTESİ DERGİSİ Makale Yazım Kuralları Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, atıf ve kaynakça yazımında Klasik Dipnotlu Chicago Sisteminin (The Chicago Manual of Style 1 ) aynen kullanılmasını istemektedir. İlk geçtiği yerde: yazar(lar)ın adı ve soyadı, eserin tam ismi, (varsa) tercüme edenin, hazırlayanın veya editörün adı ve soyadı, basım yeri, yayınevi, basım yılı, sayfa numarası. İkinci geçtiği yerde: yazarın soyadı, kısaltılmış eser adı, sayfa numarası; aynı soyadlı birden fazla yazarın eseri kullanılıyorsa her biri için ön ismin kısaltmaları ve soyadı, sayfa numarası. Kaynaklar, metnin sonunda, yazarların soyadına göre alfabetik olarak düzenlenmelidir. Kaynağın üçten fazla yazarı varsa, ilkinin soyadı ve adı yazılmalı, sonra v.dğr. (ve diğerleri) kısaltması) kullanılmalıdır. Kitap ve dergi adları eğik yazılmalı; makale, kitap bölümü ve tez gibi kaynaklar tırnak içinde gösterilmelidir. Sayfa numaraları için kısaltma (s.) kullanılmamalıdır. Makale ve ansiklopedi maddelerinde cilt ve sayı rakamlarından sonra iki nokta kullanılmalı ve boşluk bırakılmadan sayfa numarası yazılmalıdır (3: 411; CÜİFD 19, sy. 1: 45 gibi). Sayıların yazımında Romen rakamları kullanılmamalıdır. *Eser isimleri, Transkripsiyon Alfabesi KULLANILARAK yazılmalıdır. KİTAP a) Tek Yazarlı: 1. Talip Özdeş, Maturidi nin Tefsir Anlayışı (İstanbul: İnsan Yayınları, 2003), 15. 2. Özdeş, Maturidi nin Tefsir Anlayışı, 141-43. 1. Mustafa Öztürk, Tefsirde Bâtınîlik ve Bâtınî Te vil Geleneği (İstanbul: Düşün Yayınları, 2011), 57. 2. Öztürk, Tefsirde Bâtınîlik ve Bâtınî Te vil Geleneği, 114-15. 1. Michael Pollan, The Omnivore s Dilemma: A Natural History of Four Meals (New York: Penguin, 2006), 99 100. 2. Pollan, Omnivore s Dilemma, 3. Özdeş, Talip. Maturidi nin Tefsir Anlayışı. İstanbul: İnsan Yayınları, 2003. Öztürk, Mustafa. Tefsirde Bâtınîlik ve Bâtınî Te vil Geleneği. İstanbul: Düşün Yayınları, 2011. 1 Bk. http://www.chicagomanualofstyle.org/tools_citationguide.html.

14 Yazar Rehberi b) İki Yazarlı: 1. Bekir Topaloğlu ve İlyas Çelebi, Kelâm Terimleri Sözlüğü (İstanbul: İSAM Yayınları, 2010). 57. 2. Topaloğlu ve Çelebi, Kelâm Terimleri Sözlüğü, 67-69. 1. Ömer Lütfi Barkan ve Ekrem Hakkı Ayverdi, İstanbul Vakıfları Tahrir Defteri 953 Tarihli (İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti, 1973), 520. 2. Barkan ve Ayverdi, İstanbul Vakıfları Tahrir Defteri, 159. 1. Geoffrey C. Ward and Ken Burns, The War: An Intimate History, 1941 1945, 2nd ed. (New York: Knopf, 2007), 52. 2. Ward and Burns, War, 59 61. Topaloğlu, Bekir ve İlyas Çelebi. Kelâm Terimleri Sözlüğü. İstanbul: İSAM Yayınları, 2010. Barkan, Ömer Lütfi ve Ekrem Hakkı Ayverdi. İstanbul Vakıfları Tahrir Defteri 953 Tarihli, İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti, 1973. Ward, Geoffrey C., and Ken Burns. The War: An Intimate History, 1941 1945. 2nd ed. New York: Knopf, 2007. c) Üç ve Daha Çok Yazarlı: 1. Bekir Topaloğlu, Y. Şevki Yavuz ve İlyas Çelebi, İslam da İnanç Esasları (İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları, 1998), 25. 2. Topaloğlu v.dğr., İslam da İnanç Esasları, 36. 1. Mitchell L. Eisen, Jodi A. Quas, and Gail S. Goodman, eds., Memory and Suggestibility in the Forensic Interview (Mahwah, NJ: L. Erlbaum Assoicates, 2002), 65. 2. Eisen and et al., Memory and Suggestibility in the Forensic Interview, 67. Topaloğlu, Bekir, Y. Şevki Yavuz ve İlyas Çelebi. İslam'da İnanç Esasları. İstanbul: İFAV Yay.,1998. Eisen, Mitchell L., Jodi A. Quas, and Gail S. Goodman, eds. Memory and Suggestibility in the Forensic Interview. Mahwah, NJ: L. Erlbaum Associates, 2002.

Yazar Rehberi 15 d) Tercüme: 1. Francis Dvornik, Konsiller Tarihi, İznik ten II. Vatikan a, trc. Mehmet Aydın (Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları, 1990), 11. 2. Dvornik, Konsiller Tarihi, 23. 1. Abdülhalim Mahmud, Muhâsibî Hayatı Eserleri Fikirleri, trc. M. Beşir Eryarsoy (İstanbul: İnsan Yayınları, 2005), 33. 2. Mahmud, Muhâsibî Hayatı Eserleri Fikirleri, 34-54. Dvornik, Francis. Konsiller Tarihi, İznik ten II. Vatikan a. trc. Mehmet Aydın. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları, 1990. Marquez, Gabriel Garcia. Love in the Time of Cholera. Translated by Edith Grossman. London: Cape, 1988. Mahmud, Abdülhalim. Muhâsibî Hayatı Eserleri Fikirleri, trc. M. Beşir Eryarsoy. İstanbul: İnsan Yayınları, İstanbul 2005. e) Kitap Bölümü veya Diğer Kısımlar: 1.Hişam İbrahim Mahmud, Mukaddime, Telhisü l-edille içinde, thk. Hişâm İbrâhim Mahmûd (Kahire: Dâru s-selâm, 1431/2010), 1: 14. 2. Mahmud, Mukaddime, 1: 34. 1. Rudolph Ulrich, Mâtürîdîliğin Ortaya Çıkışı, trc. Ali Dere. İmam Mâturîdî ve Mâturidilik içinde, haz. Sönmez Kutlu (Ankara: Kitâbiyât Yayınları, 2003), 297. 2. Ulrich, Mâtürîdîliğin Ortaya Çıkışı, 298-99. 1. John D. Kelly, Seeing Red: Mao Fetishism, Pax Americana, and the Moral Economy of War, in Anthropology and Global Counterinsurgency, ed. John D. Kelly et al (Chicago: University of Chicago Press, 2010), 77. 2. Kelly, Seeing Red, 81 82. Mahmud, Hişam İbrahim. Mukaddime, Telhisü l-edille içinde, thk. Hişâm İ brâhim Mahmûd, 1: 5-44. Kahire: Dâru s-selâm, 1431/2010. Ulrich, Rudolph. Mâtürîdîliğin Ortaya Çıkışı", trc. Ali Dere. İmam Mâturîdî ve Mâturidilik içinde, haz. Sönmez Kutlu. 295 304. Ankara: Kitâbiyât Yayınları, 2003. Kelly, John D. Seeing Red: Mao Fetishism, Pax Americana, and the Moral Economy of War. In Anthropology and Global Counterinsurgency, edited by John D. Kelly, Beatrice Jauregui, Sean T. Mitchell, and Jeremy Walton, 67 83. Chicago: University of Chicago Press, 2010.

16 Yazar Rehberi f) Osmanlıca ve Arapça Eserler 1. Nev îzâde Atâî, Hadâiku l-hakâik fî tekmileti ş-şekâik, nşr. Abdülkâdir Özcan (İstanbul: Çağrı Yayınları, 1989), 543. 2. Nev îzâde, Hadâiku l-hakâik, 511. 1. İ mâmü l-harameyn el-cüveynî, el-irşâd ilâ kavâtıi l-edille fi usûli l-i tikâd, nşr. M. Yûsuf Mûsâ ve A. Abdülhamîd (Kahire: Mektebetü l-hancî, 1369/1950), 181-83. 2. Cüveynî, el-irşâd, 112-36. 1. Ebû İshâk İbrâhim b. İsmâil es-saffâr, Telhîsü l-edille li-kavâ idi't-tevhîd, thk. Hişâm İbrâhim Mahmûd (Kâhire: Dâru s-selâm, 1431/2010), 1:43-57. 2. Saffâr, Telhîsü l-edille, 1: 52. 1. Takıyyüddin b. Abdülkâdir et-temîmî, Tabakâtü s-seniyye fî terâcimi'l-hanefiyye, thk. Abdülfettah el-hulv (Riyad: Dâru r-rifâʿî, 1403/1983), 2:45-49. 2. Temîmî, Tabakâtü s-seniyye, 2:45-49. 1. Ebü'l-Hasan İzzeddîn Ali b. Muhammed b. Abdülkerim İbnü'l-Esîr, el-lübâb fî Tehzîbi'l- Ensâb (Beyrut: Dâru Sâdır, 1400/1980), 1:56. 1. İbnü'l-Esîr, el-lübâb, 1:56. Nev îzâde Atâî. Hadâiku l-hakâik fî tekmileti ş-şekâik. nşr. Abdülkâdir Özcan. İstanbul: Çağrı Yayınları, 1989. Cüveynî, İ mâmü l-harameyn. el-irşâd ilâ kavâtıi l-edille fi usûli l-i tikâd. nşr. M. Yûsuf Mûsâ ve A. Abdülhamîd. Kahire: Mektebetü l-hancî, 1369/1950. Saffâr, Ebû İshâk İbrâhim b. İsmâil. Telhîsü l-edille li-kavâ idi't-tevhîd. thk. Hişâm İbrâhim Mahmûd, 2 cilt. Kâhire: Dâru s-selâm, 1431/2010. Temîmî, Takıyyüddin b. Abdülkâdir. Tabakâtü s-seniyye fî terâcimi'l-hanefiyye. thk. Abdülfettah el-hulv, 4 cilt. Riyad: Dâru r-rifâʿî, 1403/1983. İbnü'l-Esîr, Ebü'l-Hasan İzzeddîn Ali b. Muhammed b. Abdülkerim. el-lübâb fî Tehzîbi'l- Ensâb, 3 cilt. Beyrut: Dâru Sâdır, 1400/1980.

Yazar Rehberi 17 YAZMA ESER 1. Neccarzade Rızâeddin Mustafa b. Ali en-nakşbendî, Risâle fi beyâni'l-i'tikâdât ve'l-ahlâk ve'l-amel (Yazma, Süleymaniye Ktp., A. Tekelioğlu, no. 85, 1 a- 32 b. 2. Nakşbendî, Risâle fi beyâni'l-i'tikâdât, 1 a. 1. Ebü l-hasan Rüstüğfenî, el-fevâid, Mecmûèu l-óavâdiå ve n-nevâzil (Süleymaniye Ktp., Yeni Cami, no. 000547), 285 b. 2. Rüstüğfenî, el-fevâid, 317 b. Nakşibendî, Neccarzade Rızâeddin Mustafa b. Ali. Risâle fi beyâni'l-i'tikâdât ve'l-ahlâk ve'lamel. Yazma, Süleymaniye Ktp., A. Tekelioğlu, nr. 85. vr. 1 a- 32 b. Rüstüğfenî, Ebü l-hasan. el-fevâid, Mecmûèu l-óavâdiå ve n-nevâzil. Süleymaniye Ktp., Yeni Cami, no. 000547, 285 b -317 b. MAKALE a) Matbu: 1. Adem Çiftci, İslam Ceza Hukukunda Suça Teşebbüsten Vazgeçme, Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 19, sy. 1 (Haziran 2015): 23. 2. Çiftci, Suça Teşebbüsten Vazgeçme, 23. 1. Galip Türcan, Kelâm ın Meşrûiyeti Sorunu: Ehl-i Sünnet Kelâmı ve Olgusal Gerçeklik Arasındaki İlişki, Marife Dergisi 3 (2005):175 193. 2. Türcan, Kelâm ın Meşrûiyeti Sorunu, 3:177. 1. Joshua I. Weinstein, The Market in Plato s Republic, Classical Philology 104 (2009): 440. 2. Weinstein, Plato s Republic, 452 53. Çiftci, Adem. İslam Ceza Hukukunda Suça Teşebbüsten Vazgeçme. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 19, sy. 1 (15 Haziran 2015): 23-46. Türcan, Galip. Kelâm ın Meşrûiyeti Sorunu: Ehl-i Sünnet Kelâmı ve Olgusal Gerçeklik Arasındaki İlişki. Marife Dergisi 3 (2005):175 193. Weinstein, Joshua I. The Market in Plato s Republic. Classical Philology 104 (2009): 439 58. a) Online: 1. Ramazan Altıntaş, Naslar Karşısında Aklın Değerse Durumu, Kelâm Araştırmaları Dergisi 1, sy. 1(2003): 411, erişim 22 Şubat 2016, http://dergipark.ulakbim.gov.tr/kader/article/view/1076000016. 2. Altıntaş,, Naslar Karşısında Aklın Değerse Durumu, 17.

18 Yazar Rehberi 1. Gueorgi Kossinets and Duncan J. Watts, Origins of Homophily in an Evolving Social Network, American Journal of Sociology 115 (2009): 411, accessed February 28, 2010, doi:10.1086/599247. 2. Kossinets and Watts, Origins of Homophily, 439. Altıntaş, Ramazan. Naslar Karşısında Aklın Değerse Durumu. Kelâm Araştırmaları Dergisi 1/1 (2003): 11-20. Erişim 22 Şubat 2016. http://dergipark.ulakbim.gov.tr/kader/article/view/1076000016. Kossinets, Gueorgi, and Duncan J. Watts. Origins of Homophily in an Evolving Social Network. American Journal of Sociology 115 (2009): 405 50. Accessed February 28, 2010. doi:10.1086/599247. ANSİKLOPEDİ MADDESİ 1. Ömer Faruk Akün, Âlî Mustafa Efendi, Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, c. 2 (Ankara: TDV Yayyınları, 1989), 416. 2. Akün, Âlî Mustafa Efendi, 416 1. As ad Abukhalil, Maronites, in Encyclopedia of the Modern Middle East and North Africa, ed. Philip Mattar, 2nd ed., vol. 3 (New York: Macmillan Reference, 2004), 1491-92. 2. Abukhalil, Maronites, 1492. Akün, Ömer Faruk. Âlî Mustafa Efendi. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. 2: 416-417. Ankara: TDV Yayınları, 1989. Abukhalil, As ad. Maronites. In Encycloedia or the Modern Middle East and North Africa. Edited by Philip Mattar. 2nd ed. 3:1492-93. New York: Macmillan Reference, 2004. ARŞ İV BELGESİ 1.Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA), İrade Mesâil-i Mühimme (İ. Mes. Müh), 2079. 2. BOA, İ. Mes. Müh., 2079. Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA), İrade Mesâil-i Mühimme (İ. Mes. Müh), 2079.

Yazar Rehberi 19 TEZ 1. Abdullah Demir, Ebû İshâk Zâhid es-saffâr ın Kelâm Yöntemi (Doktora tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, 2014), 122. 2. Demir, Zâhid es-saffâr ın Kelâm Yöntemi, 22. 1. Akyüz, İsmail, Türkiye de Muhafazakar Yardım Kuruluşları (Yüksek Lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, 2008), 16. 2. Akyüz, Türkiye de Muhafazakar Yardım Kuruluşları, 44. 1. Mihwa Choi, Contesting Imaginaires in Death Rituals during the Northern Song Dynasty (PhD diss., University of Chicago, 2008), 55. 2. Choi, Contesting Imaginaires, 59. Akyüz, İsmail. Türkiye de Muhafazakar Yardım Kuruluşları. Yüksek Lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, 2008. Demir, Abdullah. Ebû İshâk Zâhid es-saffâr ın Kelâm Yöntemi. Doktora tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, 2014. Choi, Mihwa. Contesting Imaginaires in Death Rituals during the Northern Song Dynasty. PhD diss., University of Chicago, 2008. ÂYET VE HADİS Âyet: Âyetler italik karakterle yazılmalı, referansı (sûre adı sûre no/âyet no) sırasına göre verilmelidir. Örnek: el-bakara 2/10. Hadis: Hadis kitaplarında, ilgili eserin hadis alanında meşhur olan referans yöntemi kullanılmalıdır. Örnek: Buharî, İman, 1.