Gel i ş Tarihi:

Benzer belgeler
Giri ş. Geli ş Tarihi :

2. KAYNAK ARAŞTIRMASI

Sıvı azotta depolanmış Ephestia kuehniella Zeller yumurtalarını kullanarak Trichogramma pintoi Voegele nin kitle üretimi 1

SOĞUKTA DEPOLAMANIN FARKLI KONUKÇULARDA YETİŞEN Trichogramma evanescens Westwood (HYM: TRICHOGRAMMATIDAE) in FARKLI EVRELERİ ÜZERİNE ETKİLERİ ÖZET

Trichogrammatidae (Yumurta Parazitoitleri)

Yumurta Parazitoidi Trichogramma evanescens Westwood (Hymenoptera: Trichogrammatidae) in Farklı Biyolojik Dönemleri Üzerine Ultraviyole nin Etkisi

Bracon hebetor (Say) (Hymenoptera: Braconidae) erginlerinde konukçu türünün ve besin tipinin ömür uzunluğuna etkisi

Fevzi UÇKAN, Adem GÜLEL* Balıkesir Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü Balıkesir. Biyoloji Bölümü Samsun

ÖZGEÇMİŞ. Çalıştığı Kurum : Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bitki Koruma Bölümü

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

Süt Sa ğı m Makinalar ına Uygun Bir Elektronik Nab ız Ayg ıt ı Geli ştirilmesi

Celalettin GÖZÜAÇIK 2 Abdurrahman YİĞİT 3

FARKLI SICAKLIKLARIN AVCI BÖCEK SCYMNUS SUBVILLOSUS (GOEZE) (COLEOPTERA: COCCINELLIDAE) UN ERGİN ÖNCESİ DÖNEMLERİNİN ÖLÜM ORANLARINA ETKİLERİ *

KİŞİSEL BİLGİLER. Ziraat Fakültesi- Bitki Koruma Bölümü Entomoloji Anabilim Dalı -2011

Yafes YILDIZ, Azize TOPER KAYGIN 1 ÖZET

BİYOLOJİK MÜCADELE. Kültür bitkilerinde zararlı organizmalarakarşı doğal düşmanlarının insan katkısıyla kullanılmasıdır.

BİYOLOJİK SAVAŞ. Kültür bitkilerinde zararlı organizmalara karşı doğal düşmanlarının kullanılmasıdır.

Farkl ı Nab ız Kontrol Yöntemlerinin Elektronik Pulsatör Performans ı na Etkisi Üzerinde Karşı laştı rmal ı Araşt ı rma

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ

ÖZGEÇMİŞ. Adı-Soyadı : Miray DURLU KÜLBAŞ. Doğum Yeri : Beyoğlu-İstanbul. Doğum Tarihi : Medeni Hali : Evli. Yabancı Dili : İngilizce

Çukurova da Trichogramma evanescens Westwood (Hymenoptera: Trichogrammatidae) in yayılış alanı ile doğal parazitleme oranının belirlenmesi *

Mahmut İSLAMOĞLU 1 * Summary

Mustafa GÜLER' Geli ş Tarihi:

Pimpla turionellae (Linnaeus,1758) (Hymenoptera: Ichneumonidae) DA BAĞIL NEMİN YUMURTA VERİMİ, AÇILIMI VE LARVAL GELİŞİM SÜRESİNE ETKİSİ

Ekmeklik Bu ğday (Triticum aestivum L.)' ı n Belirli Geli ş me Dönemlerindeki Su Stresinin Baz ı Kalite Özelliklerine Etkisi

ISPARTA YÖRESİNDE Thaumetopoea pityocampa (Den. & Schiff.) (Lep.: Thaumetopoeidae) NIN YUMURTA KOÇANLARI ÜZERİNE ARAŞTIRMALAR.

I- Ot Verimi ile ilgili Özellikler

ÖZET YÜKSEK LİSANS TEZİ FARKLI BESİN ORTAMLARINDA YETİŞTİRİLEN DEĞİŞİK KONUKÇULARDA KOİNOBİONT PARAZİTOİT VENTURIA CANESCENS (HYM.: ICHNEUMONIDAE) NİN

Dryocosmus kuriphilus(kestane gal arısı)sürvey Talimatı. Dryocosmuskuriphilus(Yasumatsu) (Kestane gal arısı)

Baz ı Çemen (Trigonella foenum-graecum L.) Hatlar ı nda Farkl ı Ekim Normlar ı n ı n Verim ve Verim Özellikleri Üzerine Etkilerinin Ara ştı r ılmas ı

Malatya İli Kayısı Alanlarında Bulunan Forficula auricularia (Linnaeus, 1758) nın Populasyon Değişimleri

Anthocoris nemoralis (F.) (Heteroptera: Anthocoridae) in üreme özelliklerine farklı avların etkisinin belirlenmesi

Patates (Solanum tuberosum L.) Çeşitlerinde Fosforlu Gübre Uygulamalar ı n ın Verim Ve Baz ı Verim Ö ğelerine Etkisi

Farklı Besinlerin Yeşilkurt, Helicoverpa armigera (Hübn.) (Lepidoptera:Noctuidae) nın Cinsiyet Oranı, Yumurta Verimi ve Ömrü Üzerine Etkileri

Bazı Tütün Çeşitlerinin Myzus persicae (Sulz.) (Hom.: Aphididae) nin Biyolojisine Etkileri Üzerinde Araştırmalar 1

BİYOLOJİK MÜCADELE. Dr. Bilgin GÜVEN

Summary. Yusuf KARSAVURAN ** Enver DURMUŞOĞLU **

RAPOR FORMATI I. Projenin Türkçe ve İngilizce Adı ve Özetleri Biyorasyonel İnsektisitlerin Bazı Lepidoptera Türleri Üzerine Etkileri Özet Bu çalışmada

The Effects of Different Rooting Substrates and IBA Doses on Rooting and Root Quality in 5 BB and 420 A Grapevine Rootstocks

Her inkübatördeki s cakl ölçmek için ayn ekipman kullan n ve test termometrelerinin uygun ekilde kalibre edildi inden emin olun.

ANKARA ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJELERİ KOORDİNASYON BİRİMİ KOORDİNATÖRLÜĞÜNE

İki konukçu türün, larva ektoparazitoiti Bracon hebetor (Say, 1836) (Hymenoptera: Braconidae) da protein, lipit ve glikojen miktarlarına etkisi 1

DEN Z KAPLUMBA ALARI SEMPOZYUMU

Farkl ı Mevsimlerde Uygulanan De ğ işik Ayd ı nlatma Programlar ı n ı n Broiler Performans ı na Etkileri

Mardin Piyasasında Tüketime Sunulan Bulgurların Bazı Fiziksel Özelliklerinin Türk Standartlarına Uygunluklarının İstatistikî Kontrolü

Sait GEZGİN, Nesim DURSUN, Fatma GÖKMEN YILMAZ

Farkl ı Malzemelerden Yap ı lan Konik Hüzmeli Memelerde A şınman ı n Verdi Art ışına Etkisi *

Kahramanmaraş İli Kışlak ve Buğday Alanlarında Süne Ergin Parazitoid (Diptera; Tachinidae) Türleri ile Parazitleme Oranlarının Belirlenmesi

AVCI BÖCEK Anthocoris nemoralis (F.) (HETEROPTERA: ANTHOCORIDAE) İN LABORATUVAR VE DOĞA KOŞULLARINDA GELİŞİMİ ÜZERİNDE ARAŞTIRMALAR

FARKLI SICAKLIKLARIN AVCI BÖCEK Cheilomenes propinqua (Mulstant) (COLEOPTERA:COCCINELLIDAE) NIN ERGİN ÖNCESİ DÖNEMLERİNİN ÖLÜM ORANLARINA ETKİLERİ*

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ

Doğa koşullarında Portakal güvesi [Cryptoblabes gnidiella Mill., 1867 (Lepidoptera: Pyralidae)] nin biyolojisi üzerinde araştırmalar 1

Böcekler. Tür sayısı: 8oo ooo Zararlı tür sayısı: Önemli hasar meydana getiren: 500

ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ DOKTORA TEZİ

KURU FASULYE ÇE ŞİTLERİNDE TOHUM BÖCEĞİ (Acanthoscelides obtectus Say) ZARARENIN BİYOLOJİK DEĞERE VE F İDE GELİŞMES İNE ETKİLERİ

Önceden Tahmin ve Erken Uyarı

Ara rma, Dokuz Eylül Üniversitesi Strateji Geli tirme Daire Ba kanl na ba

Orijinal araştırma (Original article)

1 OCAK 31 ARALIK 2009 ARASI ODAMIZ FUAR TEŞVİKLERİNİN ANALİZİ

Kış l ık Kolza (Brassica napus ssp. oleifera L.) Çeşitlerinin Ankara Koşullar ında Verim ve Verim Ö ğeleri Yönünden Karşı laşt ı r ılmas ı

Antalya İ linde K ı l Keçisi Yeti ştiricili ğ inin Baz ı Yap ısal Özellikleri Il. Baz ı Üreme Özellikleri, Sa ğı m ve K ı rk ı m Dönemi Uygulamalar ı

YILDIZLAR NASIL OLUŞUR?

Besinin Achroia grisella nın Larval Ağırlığına ve Üzerinde Üretilen Parazitoid Pimpla turionellae nın Erginleşmesine Etkileri

Tülay D İZİ KISA 1 A. Metin KUMLAY 2 Melih OKÇU 1 Mücahit PEHLUVAN 1 Canan KAYA / Helianthus annuus L., çe şit denemesi, verim ve verim

Baz ı Kiş niş (Coriandrum sativum L.) Hatlar ı nda Farkl ı S ıra Aras ı Mesafelerinin Verim, Verim Özellikleri ve Uçucu Yağ Oran ı Üzerine Etkileri

2007 YILI VE ÖNCES TAR H BASKILI HAYVANCILIK B LG S DERS K TABINA L fik N DO RU YANLIfi CETVEL

Gürsel DELLAL' Geli ş Tarihi:

Devlet Sulama Şebeketerinde Ayl ık Su Temini Oran ı n ın Belirlenmesi

Deprem Yönetmeliklerindeki Burulma Düzensizliği Koşulları

ZİRAİ MÜCADELE TEKNİK TALİMATLARI CİLT IV. ALTIN KELEBEK Euproctis chrysorrhoea L (Lepidoptera: Lymantriidae)

Örtü Altı Sebze Yetiştiriciliğinde Toprak Kökenli Hastalıklar ve Mücadele Metotları

Kulakl ı Pulluk İrnalat ı nda İş Analizleri

Zeytinin (Olea europaea L.cv. Memecik) Sürtünme Katsay ı lar ı n ı n Belirlenmesi

Farkl ı Toprak işleme Yöntemleri ve Ekim Nöbeti Sistemleri ile Yeti ştirilen Gerek-79 Bu ğday Çeşidinin Baz ı Kalite Öğeleri ve Veriminin Saptanmas ı

Venlo Tip Cam Serada Fan-ped Serinletme Sisteminin Etkinli ğ i ile Duyulur ve Gizli Is ı Transferi *

Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi

ÖZGEÇMİŞ VE ESERLER LİSTESİ

Ali Murat TATAR' Ayhan EL İ Ç İ N2. Geli ş Tarihi:

KÖMÜRÜN GÖRÜNÜMÜ, Mehmet GÜLER Maden Mühendisleri Odas Yönetim Kurulu Üyesi

Ekoloji 21, 82, (2012) doi: /ekoloji Rahile OZTURK 1, Zahide Ulya NURULLAHOGLU 2, Ekrem ERGIN Konya- TURKEY

Geli ş Tarihi :

HAYALi ihracatln BOYUTLARI

Orijinal araştırma (Original article)

ÖZET. Hüseyin BULUT 2 Neşet KILINÇER 3 BİTKİ KORUMA BÜLTENİ 1989, 29 (1-2): 19-46

ÖZET Doktora Tezi BAZI BİTKİSEL KÖKENLİ EKSTRAKT VE İNSEKTİSİTLERİN CHELONUS OCULATOR PANZER (HYMENOPTERA: BRACONIDAE), BRACON HEBETOR SAY (HYMENOPTER

ÖZGEÇMİŞ ve YAYINLAR LİSTESİ

Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 3(2): 52-59, 2008 ISSN

Ç N ÖNEML OLAN FAKTÖRLER NELERD R?

Besin Durumunun Helicoverpa armigera (Hüb.) (Lepidoptera: Noctuidae) Üzerinde Yetiştirilen Hyposoter didymator

Çanakkale Yöresi Do ğal Floras ında Bulunan Kocayemiş (Arbutus unedo L.) Populasyonunun Morfolojik ve Pomolojik Özelliklerinin incelenmesi

Bazı Arpa Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurları ile Bazı Kalite Özellikleri Üzerinde Bir Araştırma

Nall ıhan-hoşebe Orman İ çi Dinlenme Yerinin Rekreasyon Kaynaklar ı n ı n Geliştirilmesi *

Doç. Dr. Ertan YANIK

FARKLI AZADİRACHTİN ORANLARININ Pimpla turionellae L. ERGİNLERİNDE YAŞAM SÜRESİNE ETKİLERİ 1

YERLEŞİM ALANLARINDAKİ BİTKİLERİN İŞLEVLERİNİN İZMİR KENTİ GERÇEĞİNDE İRDELENMESİ. Prof. Dr. İlçin ASLANBOĞA

Bu ğday ve Arpan ın S ı k ışt ı rma Yükü Alt ı ndaki Mekanik Davran ış lar ı n ın Belirlenmesi

Ebubekir ALTUNTAŞ. ş Tarihi :

Besinin Galleria mellonella (L.) (Lepidoptera: Pyralidae) puplarının toplam lipit ve toplam yağ asidi yüzdelerine etkisi

Orijinal araştırma (Original article)

SEYAHAT PERFORMANSI MENZİL

Transkript:

TARIM BILIMLERI DERGISI 2001,7 (2), 120-125 Farkl ı S ıcakl ı klar ı n Yumurta Parazitoiti Trichogramma turkeiensis Kostadinov ve T. embryophagum (Hartig) (Hymenoptera: Trichogrammatidae)'un Biyolojik Özeliklerine Etkileri* Cem ÖZKAN'. M. Oktay GÜRKAN' Gel i ş Tarihi: 01.02.2001 Özet: Bu çal ışmada farkl ı s ıcakl ı klar ın (15, 20, 25 ve 30 :C) yumurta parazitoitleri T. turkeinsis ve T. embıyophagum'un biyolojik özelliklerine etkileri laboratuar ko şullar ı nda Ephestia kuehniella yumurtalar ı nda belirlenmiştir. T. turkeiensis'in 15, 20, 25 ve 30 C s ıcakl ı klarda s ı ras ı ile ortalama ergin ömürleri; 10.56, 19.74, 19.52 ve 4.88 gün, parazitledi ği yumurtalar ın ortalama kararma süreleri; 9.02, 4.08, 4.17 ve 3.02 gün, parazitoitlerin yumurtadan ergine kadar ki ortalama geli şme süreleri; 40.92, 17.39, 11.85 ve 8.85 gün, ç ıkış yapan erginlerin cinsiyet oranlar ı (erkek/ dişi); 1:0, 1:3.26, 1:2.96 ve 1:3.81, parazitledi ği ortalama yumurta say ı lar ı ; 20.16, 105.28, 107.84 ve 25.38 adet, meydana getirdi ği ortalama birey say ılar ı ; 22.40, 113.71, 112.24 ve 26.92 adet, ç ı k ış yapan ortalama ergin birey say ı lar ı ; 19.44, 90.75, 94.80 ve 24.68 adet olarak belirlenmi ştir. T. embryophagum'un 15, 20, 25 ve 30 C s ıcakl ı klarda s ı ras ı ile ortalama ergin ömürleri; 11.32, 18.20, 22.96 ve 5.86 gün, parazitledi ği yumurtalar ı n ortalama kararma süreleri; 10.1, 5.21, 4.10 ve 3.08 gün, parazitoitlerin yumurtadan ergine kadar ki ortalama geli şme süreleri 42.63, 16.22, 12.45 ve 8.97 gün, ç ı kış yapan erginlerin cinsiyet oranlar ı (erkek/ dişi); 1:0, 1:2.51, 1:3.66 ve 1:1.94; parazitledi ği ortalama yumurta say ılar ı ; 24.64, 81.16, 108.52 ve 36.30 adet, meydana getirdiği ortalama birey say ı lar ı ; 27.20, 83.43, 114.36 ve 37.46 adet, ç ı k ış yapan ergin birey say ı lar ı ; 22.36, 72.19, 89.40 ve 35.32 adet olarak belirlenmi ştir. Anahtar Kelimeler : Biyoloji, s ıcakl ı k, kitle üretimi, Trichogramma turkeiensis, T. emb ıyophagum, Ephestia kuehniella The Effects of Different Temperatures on Biology of the Egg Parasitoids, Trichogramma turkeiensis Kostadinov and T. embryophagum (Hartig) (Hymenoptera: Trichogrammatidae) Abstract: In this study, the effects of different temperatures (15, 20, 25 and 30 C) on the biology of the egg parasitoids, Trichogramma turkeiensis ve T. emb ıyophagum were studied on the eggs of Ephestia kuehniella at laborotory conditions. For T. turkeiensis, the following values were obtained. The average longevity of adult females was: 10.56, 19.74, 19.52 and 4.88 days, the average darkness time of the parasitized eggs was: 9.02, 4.08, 4.17 and 3.02, the average development time from egg to adult was: 40.92, 17.39, 11.85 and 8.85 days, sex ratios of emerging adults (M: F) were: 1:0, 1:3.26, 1:2.96 and 1:3.81, the average number of parasitized eggs was: 20.16, 105.28 107.84 and 25.38, the averege number of progeny was: 22.40, 113.71, 112.24 and 26.92, the average number of emerging adults was: 19.44, 90.75, 94.80 and 24.68 at 15, 20, 25 and 30 C respectively. For T. embryophagum, the following values were obtained. The average longevity of adult females was: 11.32, 18.20, 22.96 and 5.86 days, the average darkness time of the parasitized hosts was: 10.1, 5.21, 4.10 and 3.08, the average development time from egg to adult was: 42.63, 16.22, 12.45 and 8.97days, sex ratios of emerging adults (M: F) were: 1:0, 1:2.51, 1:3.66 and 1:1.94, the average number of parasitized eggs was: 24.64, 81.16, 108.52 and 36.30, the average number of progeny was: 27.20, 83.43, 114.36 and 37.46, the average number of emerging adults was: 22.36, 72.19, 89.40 and 35.32 at 15, 20, 25 and 30 C respectively. Key Words Giriş Biology, temperature, mass rearing, Trichogramma turkeiensis, T. emb ıyophagum, Ephestia kuehniella Tar ım biliminde "Bitki Koruma" hala birinci derecede yan ı nda çevre korumac ı da olmas ı gereklidir. Tar ı mdaki önemli bir alan olma özelli ğ ini sürdürmektedir. zararl ı lara karşı biyolojik mücadele etmenlerinin kullan ım ı Günümüzde bu alanda gösterilen hedeflerin etkili olmas ı zararl ı yönetim stratejilerinin ana k ıs ımlar ı ndan birini *Bu çal ışma Ankara Üniv. Ara şt ırma Fonu taraf ı ndan desteklenen Yüksek Lisans Tezinden özetlenmi ştir. I Ankara Only. Ziraat Fak. Bitki Koruma Bölümü-Ankara

ÖZKAN, C. ve M.O. GÜRKAN, "Farkl ı s ıcakl ıklar ın yumurta parazitoiti Trichogramma turkeiensis kostadinov ve T. embıyophagub (Hartig) Hymenoptera: Trichogrammatidae)'un biyolojik özelliklerine etkileri" 121 olu şturmaktad ır. Bu etmenlerin kullan ı ld ığı metotlar ı n avantajlar ı ise çok net bir şekilde bilinmektedir. Biyolojik mücadelede kullan ılabilecek bir çok faydal ı tür bulunmaktad ı r. Bu faydal ı lar içerisinde parazitoitler çok nemli bir grubu olu ştururlar. Bu grup içerisindeki Trichogramma türlerinin biyolojik mücadeledeki önemi büyüktür. Larva, pupa ve ergin parazitoitleri ile karşı la şt ı r ıld ığı nda yumurta parazitoiti olan Trichogramma türleri, zararl ılar ı henüz zarar vermeden, ba şka bir deyi şle zararl ı henüz yumurta döneminde iken tüketerek muhtemel zarar ı önlemektedir. Biyolojik mücadele felsefesine dayal ı biyolojik ve ekolojik bilgiler olmaks ız ın bir parazitoitten optimum verimin al ı nabileceği bir program ın geli ştirilebilmesi imkans ızd ı r. Trichogramma türlerinin biyolojik mücadelede en do ğru kullan ı m ı kitle halinde üretimi ve sal ımı şeklindedir. Bu çal ışmada Ülkemizde tespit edilen Trichogramma turkeiensis ve T. embryophagum 'un baz ı biyolojik ili şkileri 4 farkl ı s ı cakl ıkta (15, 20, 25, 30 C) ara şt ı r ılm ışt ır. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bitki Koruma Bölümü'nde gerçekle ştirilen bu çal ışman ı n, parazitoitlerin kitle üretimi için iyi bir alt yap ı olu şturduğ unu düşünmekteyiz. Materyal ve Yöntem Bu çal ışman ı n ana materyalini laboratuar konukçusu olarak Ephestia kuehniella Zeller (Lepidoptera: Pyralidae) ile yumurta parazitoidleri Trichogramma turkeiensis Kostadinov ve T. embryophagum (Hartig) (Hymenoptera: Trichogrammatidae) olu şturmuştur. Konukçu ve parazitoitlerin yeti ştirilmesinde Bulut ve K ı l ınçer (1987)'in kulland ığı kitle üretim metotlar ı kullan ı lm ışt ı r. T. turkeinsis ve T. emb ıyophagum'un baz ı biyolojik özellikleri 4 farkl ı s ıcakl ı kta (15±1, 20±1, 25±1, 30±1 C), % 60-70 orant ı l ı nem ve 1200-1500 lüx ışık veren düzeneğin sağland ığı böcek yeti ştirme odas ı nda 14:10 ayd ı nl ık: karanl ık koşullarda 1x17cm'lik cam tüplerde gerçekle ştirilmiştir. Denemelerde 0-24 saat ya ş l ı E. kuehniella yumurtalar ı ve 0-24 saat ya ş l ı diş i parazitoitler kullan ılm ışt ı r. Parazitoitlere 1x10 cm'lik ka ğıtlarda sunulan günlük 50' şer adet E kuehniella yumurtalar ın ın yap ışt ı r ı lmas ı nda %10'Iuk arap zamk ı solüsyonu kullan ı lm ışt ır.ergin parazitoitlere parazitlemeleri için ömürlerinin sonuna kadar E. kuehniella yumurtalar ı ve beslenmeleri için de bal verilmi ştir. Yumurta say ıs ı n ın, yumurta ya şı n ı n, parazitoit ya şı n ın, orant ı l ı nemin, ışı k şiddeti ve ışı klanma periyodunun sabit tutuldu ğu koşullarda 25'er adet T. turkeiensis ve T. emb ıyophagum ergin di şileri kullan ı larak 4 farkl ı s ı cakl ık derecesinde parazitoitlerin ergin ömürleri, parazitledikleri yumurtalar ın kararma süreleri, parazitoitlerin geli şme süreleri, cinsiyetler oranlar ı, parazitledikleri toplam yumurta say ı lar ı, meydana getirdikleri toplam birey say ılar ı ve parazitlenen yumurtalardan ç ı kış yapan toplam canl ı birey say ıs ı belirlenmi ştir. Bulgular ve Tart ışma Yumurta parazitoitleri T. turkeiensis ve T. embıyophagum'un baz ı biyolojik özellikleri 4 farkl ı s ıcakl ı kta, % 60-70 orant ı l ı nem ve 14:10 ayd ı nl ı k: karanl ı k koşullarda E. kuehniella yumurtalar ı üzerinde belirlenmiştir. S ı cakl ık değ işiminin her iki faydal ı n ı n ortalama ergin di şi ömrünü önemli ölçüde etkiledi ği, ancak ayn ı s ıcakl ı k derecelerinde türlerin ortalama ergin di şi ömürleri aras ındaki fark ın önemsiz olduğu Cetvel 1' de görülmektedir. Elde edilen sonuçlarla parazitoitlerin yeti ştirilmesinde 20 ve 25 C s ıcakl ıklar ın ergin dişi ömrü için uygun s ıcakl ıklar oldu ğu, 15 ve 30 C s ıcakl ı klar ın ise dişi parazitoitlerin ergin ömrünü önemli ölçüde azaltt ığı söylenebilir. Harrison vd. (1985), T. exiguum ve T. pretiosum'u 15. 20, 25, 30 ve 35 C s ı cakl ıklarda yeti ştirmi şler ve s ıcakl ı k art ışı ile di şi parazitoitlerin ergin ömürlerinin önemli ölçüde etkilendi ğini saptam ışlard ır. Ay ve Gürkan (1994), 25 C s ıcakl ık ve % 60-70 orant ı l ı nemde ungüvesi üzerinde T. turkeinsis 'in ergin di şi ömrünü ortalama 18 (7-25) gün, T. embıyophagum'un ergin di şi ömrünü ise 16.8 (5-23) gün olarak bildirmi şlerdir. Bir çok lepidopterin parazitoiti olan Trichogramma türleri yumurtadan ergine kadarki biyolojik dönemlerini konukçu yumurtas ı içerisinde tamamlar ve ergin dönemde konukçu yumurtalar ından ç ı k ış yapar. Bu geli şim sürecinde parazitoit prepupa dönemine ula ştığında konukçu yumurtalar ı siyahlaşır. Bu siyahla şma konukçu yumurtalar ı n ı n parazitlenmi ş oldu ğunu gösterir. T. turkeiensis ve T. embryophagum'un parazitledi ğ i ungüvesi yumurtalar ı n ın ortalama kararma süreleri s ı cakl ık art ışı ile birlikte, k ısalma göstermi ştir. T. turkeiensis 'in ile parazitlenen ungüvesi yumurtalar ı n ı n kararma süreleri 15, 20, 25 ve 30 C s ı cakl ı klarda s ı ras ı ile ortalama 9.02, 4.08, 4.17 ve 3.02 gün, T. emb ıyophagum'da ise ayn ı s ıcakl ıklarda s ı ras ı ile ortalama 10.1, 5.21, 4.10 ve 3.08 gün olarak belirlenmi ştir (Cetvel 2). Bulut ve K ı l ı nçer (1986), Trichogramma sp., T. turkeiensis ve T. embryophagum'un parazitledi ğ i ungüvesi yumurtalar ı n ın 26 C s ı cakl ıkta 3-4 günde karard ığı n ı saptam ışlard ır. Uzun (1990), Trichogramma türlerinin parazitledi ği lepidopter yumurtalar ı n kararma sürelerinin s ıcakl ık art ışı ile k ısald ığı n ı bildirmiştir. Özder (1991), T. turkeiensis ve T. emb ıyophagum ile parazitlenen Agrotis segetum yumurtalar ı n ı n 15 C s ı cakl ıkta 10 günde, 25 C s ıcakl ıkta ise 3-4 günde karard ığı n ı bildirmektedir.

122 TARIM BILIMLERI DERGISI 2001, Cilt 7, Say ı 2 Parazitoitlerin yumurta döneminden ergin oluncaya kadar ki geli şme süreleri, parazitlenen konukçu yumurtalar ından ç ı k ış yapan toplam parazitoitlerin say ımı ile gerçekle ştirilmi ştir. Her iki parazitoit türünde de s ıcakl ı k art ışı ile birlikte parazitoitlerin ortalama geli şme süresi k ı salm ış, 30 C s ıcakl ıkta bu süreler T. turkeiensis de 8.85 gün, T. embıyophagum da ise 8.97 gün olarak saptanm ışt ır (Cetvel 3). Quednau (1960), Trichogramma türlerinin 30 C s ı cakl ı k ve % 80 orant ı l ı nemde ungüvesi yumurtalar ı nda yumurtadan ergine kadar geli şme sürelerinin 5 gün 19 saat ila 8 gün 7 saat aras ı nda değ i ştiğini bildirmektedir. Swan (1964), T. minutum'un ungüvesi yumurtalar ı nda geli şme süresinin s ı cakl ığa ba ğ l ı olarak 7-75 gün aras ında değ i şti ğini bildirmektedir. Abbas (1989), T. buesinin 27 C s ı cakl ı kta yumurtadan ergine kadar geli şme süresinin Pieris rapae yumurtalar ında 9.2, Spodoptera littoralis yumurtalar ında 9.4 ve Ephestia kuehniella yumurtalar ı nda 9.1 gün olarak tespit etmi ştir. Özder (1991), 25 C s ı cakl ı kta T. turkeiensis ve T. embryophagum'un Agrotis segetum yumurtalar ı nda yumurtadan ergine kadar geli şme sürelerini 11-12 günde tamamlad ıklar ı n ı saptam ıştı r. Yap ılan çal ışmada s ı cakl ığı n parazitoitlerin cinsiyet oranlar ı n ı önemli ölçüde etkiledi ği görülmektedir (Cetvel 4). 15 C s ıcakl ıkta her iki faydal ı n ın da parazitledi ğ i ungüvesi yumurtalar ından ç ı kış yapan bireylerin tamam ı n ı n erkek oldu ğu saptanm ışt ı r. Bu durum biyolojik mücadele aç ı s ı ndan istenmeyen bir durum oldu ğu için 15 C s ı cakl ık parazitoitlerin kitle üretimi için önenlmemektedir. 20, 25 ve 30 C s ı cakl ıklarda ise her iki parazitoit türünde de cinsiyetler oran ı n ı n dişiler lehine oldu ğu görülmektedir. Denen s ı cakl ı klar içerisinde T. turkeiensis için en yüksek di şi oran ı 30 C s ı cakl ı kta, T. emb ıyophagum da ise 25 C s ı cakl ı kta kaydedilmi ştir. Bulut ve Kl ı nçer (1986), parazitlenmi ş olan elma içkurdu yumurtalar ından ç ıkan T. turkeiensis ve T. emb ıyophagum erginlerin tamam ı n ın di şi oldu ğ unu bildirmi şlerdir. Kahveci (1992), 25 ve 30 C s ı cakl ı klarda kuru meyve güvesi yumurtalar ı üzerinde geli şen T. turkeiensis ve T. emb ıyophagum bireylerinin tamam ı n ı n di şi olduğ unu bildirmektedir. Özp ı nar (1994), 30 C s ıcakl ı k ve %70 orant ı l ı nemde T. evanescens'in O. nubilalis ve E. kuehniella üzerinde gelişen bireylerin erkek di ş i oran ı n ın s ıras ı ile 1;4.1 ve 1.15:1 olarak saptam ışt ı r. Özp ı nar ve Korno şor (1994), T. evanescens'in 25 C s ı cakl ı k, % 70 orant ı l ı nem ve 16 saat ayd ı nl ı k ışıklanma periyodunda O. nubulalis üzerinde erkek di şi oran ı n ı n 1:4 olduğunu bildirmektedirler. Ay ve Gürkan (1994), 25 C s ı cakl ık ve % 60-70 orant ı l ı nem koşullar ı nda T. turkeiensis ve T. emb ıyophagum di şilerinin ilk 5. günde parazitledi ğ i Ephestia yumurtalardan ç ı kış yapan bireylerin tamam ı n ı n dişi bireyler oldu ğunu, 5. günden itibaren erkek bireylerin görüldü ğü ve 8-9. günden sonrada cinsiyetler oran ı n ı n erkekler lehine geli şti ğini bildirmektedir. Luck vd. (1993), thelytoky şeklinde üreme gösteren baz ı hymenopterlerde s ı cakl ık farkl ı l ı klar ı n ın erkek bireylerin olu şumuna neden olabildi ğini bildirmektedirler. Stouthamer vd. (1990), birçok Trichogramma türünde dü şük s ıcakl ığın veya baz ı mikroorganizmalar ı n arrhenotoky şeklinde üremeye neden oldu ğunu, bu parazitoitlerin yüksek s ıcakl ık veya antibiyotiklerle muamele edilmesi durumunda ise arrhenotoky şeklindeki üremenin s ı n ı rland ı r ı labileceğ ini bildirmektedirler. Parazitoitlerin parazitledi ğ i yumurta say ıs ı, parazitletme sonras ı siyahlaşan konukçu yumurtalar ı n say ı m ı ile belirlenmi ştir. Yap ılan çal ışmadan elde edilen verilerle olu şturulan cetvel 5 incelendi ğinde, s ı cakl ığı n parazitoitlerin parazitleme güçlerini önemli ölçüde etkiledi ği görülmektedir. Yine ayn ı çizelgede, 20 C s ı cakl ı kta türler aras ı nda parazitlenen toplam yumurta say ı lar ı aras ı ndaki fark ın önemli oldu ğu, 15, 25 ve 30 C s ı cakl ıklarda ise türler aras ı nda parazitlenen toplam yumurta say ı lar ı aras ı ndaki fark ın önemsiz oldu ğ u görülmektedir. Denenen tüm s ıcakl ı k derecelerinde parazitoitlerin parazitledikleri yumurtalar ın çoğ unlu ğ u ergin di şi ömrünün ilk günlerinde gerçekle şmi ştir. Pak ve Oatman (1982), T. brevicapillum'un ömrü boyunca parazitledi ğ i yumurtalar ın yar ı s ı n ı parazitoit ya şı n ın 1. gününde gerçekle ştirdi ğini bildirmektedirler. Ay ve Gürkan (1994), 25 C s ı cakl ı kta T. turkeinsis ve T. embryophagum'un parazitledi ği ungüvesi say ıs ı n ı s ıras ı ile ortalama 99.12 ve 100 adet olarak tespit etmi şler. Parazitoitlerin ömrü boyunca meydana getirdikleri toplam birey say ı lar ı, parazitlenen yumurtalarda geli şimi tamamlay ıp sa ğ l ı kl ı ç ı k ış yapan bireyler ve farkl ı dönemlerde yumurta içerisinde ölen bireylerin toplam ı ile belirlenmi ştir. Bir adet di şi T. turkeiensis 'in ungüvesi yumurtalar ında ömrü boyunca meydana getirdi ği toplam birey say ı s ı 15, 20, 25 ve 30 C s ıcakl ıklarda s ı ras ı ile ortalama 22.40, 113.71, 112.24, 26.92 adet, bir adet di ş i T. embryophagum'un ise ayn ı s ıcakl ıklarda s ı ras ı ile ortalama 27.20, 83.43, 114.36, 37.46 adet olarak belirlenmi ştir (Cetvel 6). Cetvel 6 da gösterilen bir di şi parazitoitin ömrü boyunca meydana getirdi ği toplam birey say ıs ı, Cetvel 5 de gösterilen bir di şi parazitoitin parazitledi ği yumurta say ısı ile kar şılaşt ı r ı ld ığı nda Trichogramma türlerinde dü şük oranda da olsa süperpazaritizmin görüldü ğ ü anla şılmaktad ır. Süperparazitizm, bir konukçuda parazitoitin sa ğ l ı kl ı bir şekilde gelişip ve ba şar ı l ı ergin ç ı kışı yapamayacak kadar fazla say ıda parazitoit yumurtas ı ve/ veya larvas ı içermesi olarak tan ı mlan ı r (Wylie 1965; van Lenteren 1976; Waage 1986; Volkl ve Mackauer 1990; van Alphen ve Visser 1990). Trichogramma türleri soliter parazitoitlerdir.

ÖZKAN, O. ve M.O. GÜRKAN, "Farkl ı s ıcakl ı klar ı n yumurta parazitoiti Trichogramma turkeiensis kostadinov ve T. embryophagub (Hartig) Hymenoptera: Trichogrammatidae)'un biyolojik özelliklerine etkileri" 123 Cetvel 1. Bir di şi parazitoitin ortalama ergin ömrü (gün) (Ort. ±St. hata) (En az- En çok) (*) Ergin ömrü (gün) 10.56±3.70 C 19.74±3.79 AB 19.52±2.67 AB 4.88±1.58 D T. turkeiensis (1-23) (1-29) (2-29) (1-10) 11.32+9 15 C 18.20±4.02 B 22.96±4.58 A 5.86±2.10 D T. embıyophagum (2-21) (5-31) (4-28) (1-11) (*) Farkl ı hafler istatistiki olarak farkl ı gruplar ı oluşturmaktad ır (P<0.05). Cetvel 2. Parazilenen ungüvesi yumurtalar ı n ı n ortalama kararma süresi (gün) Kararma süresi (gün) T. turkeiensis 9.02 4.08 4.17 3.02 n=524 n=2632 n=2696 n=634 _ T. embryophagum 10.1 5.21-4.10 3.08 n=616 n=2029 n=2713 n=907 Cetvel 3. Parazitoitlerin yumurtadan ergine kadar ortalama geli şme süresi (gün) (Ort. ±St. hata) (En az- En çok) (*) Geli şme süresi (gün) 40.92±0.85 B 17.39±0.25 C 11.85±0.67 E 8.85±0.17 F T. turkeiensis (39-42) (15-18) (10-13) (8-10) n=486 n=2268 n=2370 n=615 42.63±0.19 A 16.22±0.55 D 12.45±0.33 E 8.97±0.21 F T. embıyophagum (39-44) (15-18) (11-13) (8-11) n=559 n=1805 n=2235 n=883 (*) Farkl ı hafler istatistiki olarak farkl ı gruplar ı oluşturmaktad ı r (P<0.05). Cetvel 4. Parazitoitlerin olu şturduğu bireylerin cinsiyetler oran ı (erkek: di şi) S ı cakl ı k C 15 20 25 30 Cinsiyetler oran ı (erkek: di ş i) T. turkeiensis 1:0 1:3.26 1:2.96 1:3.81 n=486 n=2267 n=2370 n=617 T. embryophagum 1:0 1:2.51 1:3.66 1:194 n=559 n=1805 n=2235 n=883 Cetvel 5. Bir di şi parazitoitin ömrü boyunca parazitledi ğ i toplam yumurta say ısı (adet) (Ort. ±St. hata) (En az- En çok) (*) S ı cakl ı k C 15 20 25 30 Parazitlenen yumurta say ı s ı (adet) 20.16±4.19 C 105.28±24.75 A 107.84±19.92 A 25.36±7.72 C T. turkeiensis (14-29) (18-193) (19-197) (12-35) T. embryophagum 24.64±5.28 C 81.16±18.51 B 108.52±17.05 A 36.30±5.20 C (15-33) (41-162) (40-199) (22.50) (*) Farkl ı hafler istatistiki olarak farkl ı gruplar ı oluşturmaktad ır (P<0.05).

124 TARIM BIL İMLER İ DERGISI 2001, Cilt 7, Say ı 2 Cetvel 6. Bir dişi parazitoitin ömrü boyunca meydana getirdi ği toplam birey say ısı (adet) (Ort. ±St. hata) (En az- En çok) (*) S ı cakl ı k C 15 20 25 30 Ergin ömrü (gün) 22.40±5.02 C 113.71±25.91 A 112.24±21.23 A 26.92±8.85 C T. turkeiensis (16-32) (20-201) (21-215) (14-40) 27.20±5.58 C 83.43±18.36 B 114.36±17.94 A 37.46±4.90 C T. embryophagum (18-40) (44-171) (43-207) (25-60) (*) Farkl ı hafler istatistiki olarak farkl ı gruplar ı oluşturmaktad ır (P<0.05). Cetvel 7. Bir dişi parazitoitin ömrü boyunca parazitledi ği yumurtalardan ç ı k ış yapan toplam canl ı birey say ıs ı (adet) (Ort. ±St. hata) (En az- En çok) (*) Ç ı k ış yapan birey say ı s ı (adet)ergin ömrü (gün 19.44±3.89 C 90.75±21.50 A 94.80±18.95 A 24.68±16.88 C T. turkeiensis (15-36) (19-197) (20-220) (14-47) n=25 n=25 n=25 25 22.36±4.66 C 72.19±18.80 B 89.40±10.08 A 35.32±5.29 C T. embryophagum (18-45) (44-75) (43-210) (24-40) (*)Farkl ı hafler istatistiki olarak farkl ı gruplar ı oluşturmaktad ır (P<0.05). Konukçu yumurtalar ı n ı n birden fazla parazitlenmesi durumunda genelde bir birey geli şimini tamamlay ı p, konukçu yumurtalar ından ba şar ı l ı bir ç ı kış yapabilmektedir. Ayn ı yumurtadaki di ğ er parazitoit bireyleri ise farkl ı biyolojik dönemlerde rekabetten dolay ı ya şam ı n ı yitirmekte ve ergin ç ı kışı yapamamaktad ı r. Bir di şi parazitoitin ömrü boyunca parazitledi ğ i yumurtalarda geli şimini tamamlay ı p, ba şar ı l ı ç ı kış yapan toplam parazitoit say ıs ı ise cetvel 7 de gösterilmi ştir. Elde edilen sonuçlara göre bir di şi T. turkeiensis'in ömrü boyunca parazitledi ği ungüvesi yumurtalar ı ndan ç ık ış yapan canl ı birey say ıs ı 15, 20, 25 ve 30 C s ı cakl ı klarda s ı ras ı ile 19.44, 90.75, 94.80, 24.68 adet, T. embryophagum'da ise ayn ı s ı cakl ı klarda s ı ras ı ile 22.36, 72.19, 89.40ve 35.32 adet olarak belirlenmi ştir. Bir parazitoitin ömrü boyunca parazitledi ğ i yumurtalardan ç ı kış yapan birey say ıs ı, parazitlenen toplam yumurta say ı s ı ndan (bk. cetvel 5) ve meydana gelen birey say ı lar ından (bk. cetvel 6) daha dü ş ük bulunmu ştur. Bu durum konukçu-parazitoit ili şkisi bak ım ından irdelendi ğinde, konukçunun birden fazla parazitlenmesi (süperparazitlenmesi) veya konukçu besininin yetersizli ği ve buna ba ğ l ı olarak ta konukçu içerisinde parazitoitler aras ında meydana gelen kannibalizm veya do ğal ölümlerden kaynaklanm ış olabilir. Ekonomik kitle üretimi için bir dezavantaj olarak görülebilen bu durumun çözümü için konukçu- parazitoit ili şkilerinin daha ayr ı nt ı l ı olarak çal ışı lmas ı gerekti ğ ini dü şünmekteyiz. Pak ve Oatman (1982), bir yumurtadaki parazitoit say ı s ı n ı n konukçu parazitoit yo ğ unlu ğuna ve parazitoit türüne ba ğ l ı oldu ğ unu bildirmektedirler. Sonuç Bir parazitoitin meydana getirdi ği canl ı birey say ısı laboratuvar ko şullar ında ekonomik kitle üretimi, do ğada ise zararl ı ve faydal ı popülasyon yo ğ unluklar ı n ı n tahmini ve buna ba ğ l ı olarak ta biyolojik mücadele programlar ı nda sal ım s ı kl ı l ığı ve sal ım dozunun belirlenmesi aç ıs ı ndan önem ta şı maktad ır. Genel olarak bir parazitoitin zararl ıy ı bask ı alt ı na almas ı için fazla say ı da birey meydana getirmesi istenir. Bu durum genelde do ğru olmakla birlikte meydana gelen bireylerin, geli şme süresi, cinsiyetler oran ı, ç ı k ış oranlar ı, yeni ç ı kış yapan bireylerin parazitleme güçleri vb bir çok di ğer biyotik faktörlere ve abiyotik faktörlere ba ğ l ı d ı r. Bununla birlikte sonuç olarak T. turkeiensis ve T. emb ıyophagum'un baz ı biyolojik özellikleri denenen dört farkl ı s ı cakl ı k derecelerinden önemli ölçüde etkilenmi ştir. Her iki parazitoitin ara şt ı r ılan baz ı biyolojik özellikleri ekonomik kitle üretimi aç ıs ı ndan yorumland ığında, s ı cakl ık değ i şiminin en çok parazitoitlerin cinsiyetler oranlar ı n ı etkiledi ği söylenebilir. Her iki parazitoitin de 15 C s ıcakl ı kta parazitledi ğ i yumurtalardan ç ı kış yapan bireylerin tamam ı n ı n erkek bireyler olmas ı nedeni ile bu s ıcakl ık derecesi kitle üretimi için önerilmemektedir. Denenen 20, 25 ve 30 C s ı cakl ı klarda T. turkeiensis ve T. emb ıyophagum'un biyolojisi ile ilgili elde edilen verilerden ise kitle üretiminde yararlan ı labileceğ i kan ı s ı nday ız.

ÖZKAN, C. ve M.O. GÜRKAN, "Farkl ı s ıcakl ı klar ı n yumurta parazitoiti Trichogramma turkeiensis kostadinov ve T. embryophagub (Hartig) Hymenoptera: Trichogrammatidae)'un biyolojik özelliklerine etkileri" 125 Kaynaklar Abbas, M. S. T., 1989. Studies on Trichogramma buesi as a biocontrol agent against Pieris rapae in Egypt. Entomophaga. 34 (4): 7-451. Ay, R. ve M. O. Gürkan, 1996. Embriosu derin dondurdurucuda öldürülmüş Ephestia kuehniella Zeller (Lepidoptera: Pyralidae) yumurtalar ı nda Trichogramma turkeiensis Kostadinov ve T. embriophagum Hartig (Hymenoptera: Trichogrammatidae)'un yeti ştirilmesi üzerinde ara şt ı rmalar. Tar ı m Bilimleri Dergisi. 3 (1): 14-18. Bulut, H. ve N. Kl ınçer, 1986. Yumurta asala ğı Trichogramma spp. ile elma elma içkurdu (Cydia pomenella L. ) aras ındaki baz ı ilişkiler üzerinde ara şt ırmalar. Türkiye I. Biyolojik Mücadele Kongresi Bildirileri. S. 41-56, Adana. Bulut, H. ve N. Kl ınçer, 1987. Yumurta paraziti Trichogramma spp. (Hymenoptera: Trichogrammatidae)'nin un güvesi (Ephestia kuehniella Zell.) (Lepidoptera: Pyralidae) yumurtalannda üretimi ve konukçu -parazit ili şkileri. Türkiye I. Entomoloji Kongresi Bildirileri. S. 13-16, Izmir. Harrison, W. W. E. G. King and J. D. Ouzt, 1985. Development of Trichogramma exiguum and T. pretiosum at five temperature Regimes. Environ. Entomol. 14, 118-121. Kahveci, L. 1992 Plodia interpuctella (Hbn.) (Lepidoptera: Pyralidae) ile Trichogramma emb ıyophagum (Hartig) ve T. turkeiensis Kostadinov (Hymenoptera: Trichogrammatidae) aras ındaki Baz ı Biyolojik İ lişkiler Üzerinde Araşt ırmalar.yüksek Lisans Tezi, Ankara. Luck, R. F. R. Stouthamer and L. P. Nunney, 1993. Sex Datermination and Sex Ratio Patterns in Parasitic Hymenoptera, in Evolution and Diversity of Sex Ratio in Insect and Mites (Eds D. L. Wrensch and M. A. Ebbert), Chapman and Hall, Newyork, pp. 442-76. Özder, N. 1991. Agrotis segetum Denis and Schiff) (Lepidoptera: Noctuidae) ile T. turkeiensis Kostadinov (Hymenoptera: Trichogrammatidae) Aras ı ndaki Baz ı Biyolojik İlişkiler Üzerinde Ara şt ırmalar. Doktora Tezi, Ankara. Özp ı nar, A.,1994. Trichogramma evanescens Westwood (Hym.,Trichogrammatidae)'in iki farkl ı konukçudaki ya şam çizelgesi. Türk Entomol. dergisi, 18 (2), 83-88. Pak, G. A. and E. R. Oatman, 1982. Biology of Trichogramma brevicapillum. Ent. Exp. Appl. 32:61-67. Quednau, W., 1960. Uber die Identitöt der Trichogramma Artan und einiger ihrer Ökotypen (Hymenoptera: Chalcidoidea: Trichogrammatidae).Das Trichogramma - Problem. Mitt. Biol. Bundesanst., Berlin - Dahlem, 100, 11-50. Stouthamer, R. R. F. Luck and W. D. Hamilton, 1990. Antibiotics cause parthonogenetic Trichogramma (Hymenoptera: Trichogrammatidae) to revert to sex. Proceedings of the national Academy of Sciences, (7;2424-7. Swan, L. A. 1964. Chalcid and Tachinid Parasites' Beneficial Insect, Happer and Row, publishers. 8: 192-226, Newyork, Evanston-London. Uzun, S. 1990. Izmir ve Manisa Illeri Kiraz Agaçlar ı nda Zararl ı Archips türleri (Lepidoptera: Tortricidae)'ne Kar şı Biyolojik Savaşta Trichogramma cacoeciae Marchal (Hymenoptera: Trichogrammatidae) den Yararlanma Olanaklar ı Üzerinde Araşt ı rmalar Doktora Tezi. İzmir. Van Alphen, J. J. M. and M. E. Visser, 1990. Superparasitism as an adaptive strategy for insect parasitoids. Annual Review of Entomology, 35: 232-260. Van Lenteren, J. C. 1976. The development of host discrimination and the prevention of superparasitism in the parasite Pseudocoila hochei Weld (Hymenoptera: Cynipidae). Netherlands Journal of Zoology, 26: 1-83. Volkl, W. and M. Mackauer, 1990. Aecific pattern of host discrimination by the aphid parasitoid Ephedrus californicus Baker (Hymenoptera: Aphidiidae). Canadian Entomol., 122: 349-361. Waage, J. K. 1986. Family planning in parasitoids: adaptive patterns of progeny and sex allocation. Insect Parasitoids (ed. by J.K. Waage and D. Greathead), pp. 63-95. Academic Press, London. Wylie, H. G. 1965. Effects of superparasitism on Nasonia vitripennis (Walk.) (Hymenoptera: Pteromalidae). Canadian Entomol., 97: 326-331. Özp ınar, A., S. Kornoşor, 1994. Ostrinia nubilalis Hübner (Lep., Pyralidae) yumurtalar ı üzerinde Trichogramma evanescens Westwood (Hym., Trichogrammatidae)'in baz ı biyolojik özelliklerinin ara şt ır ı lmas ı. Türk Entomol. derg., 18 (4), 197-208.