helikopter degil ALI KOPTER Yayınevi Sertifika No: 14452 Yayın No: 249 Ali Kopter-2 OKULUN GÖZDE ÖĞRENCİSİYİM Şebnem Güler Karacan Genel Yayın Yönetmeni: Ergün Ür Yayınevi Editörü: Ömer Faruk Paksu İç Düzen: Nurullah Bilekli Kapak Tasarımı: Cemile Kocaer ISBN: 978-605-9548-39-7 1. Baskı: Şubat 2017 Copyright Zafer Yayınları, 2017 Uğurböceği Yayınları, Zafer Yayın Grubu nun bir kuruluşudur. Talatpaşa Mah. İmrahor Cad. Terasevler Sitesi No: 1-A Kâğıthane/İstanbul Tel: (0212) 446 21 00 / Faks: (0212) 446 01 39 www.zafer.com / zafer@zafer.com twitter.com/zaferyayinlari / facebook.com/zaferyayinlari Baskı-Cilt: Çınar Matbaacılık Yayıncılık San. Tic. Ltd. Şti. Yüzyıl Mah. Matbacılar Cad. Ata Han No: 34 Kat: 5 Bağcılar/İstanbul Tel: (0212) 628 96 00 / Matbaa Sertifika No: 12683 Bu eserin tüm yayın hakları, 14452 sertifika numaralı, Zafer Basın Yayın Turizm ve Bilg. Ürün. San. Tic. Ltd. Şti. ye aittir. Eserde yer alan metin ve resimlerin Zafer Basın Yayın Turizm ve Bilg. Ürün. San. Tic. Ltd. Şti. nin önceden yazılı izni olmaksızın, elektronik, mekanik, fotokopi ya da herhangi bir kayıt sistemi ile çoğaltılması, yayınlanması ve depolanması yasaktır. Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu nun (FSEK), 21, 22 ve 23. maddelerine göre bu eserin işleme, çoğaltma ve yayma hakkı 14452 sertifika numaralı Zafer Basın Yayın Turizm ve Bilg. Ürün. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından, yazılı bir izinle 12683 sertifika numaralı Çınar Matbaacılık Yayıncılık San. Tic. Ltd. Şti. ye verilmiştir. Şebnem Güler Karacan Resimleyen: Ahmet Demirtaş
icindekiler Süper Bakkal Ali Amca yla Röportaj İyi ki Babaokuluna Başlamışım! Kepten Kaçma Aksiyonu 9 113 87 Gündeme Bomba Gibi Düştüm! 23 Aklımı Karıştıran Şeyler 9 Kere 9 Kaç? Kaç Kurtul Kaç! 37 137 47 Ispanak İstifa! Ispanak İstifa! Misafir Gelince Şımarmak Serbest 149 İflah Olmaz Bir Tembelim! Başarısız Yangın Tatbikatı 63 165
Ali Belkıs Öğretmen Veli Baba Anne Kezban Anneanne Dede Bakkal Ali Amca Burcu Duygu
ALI KOPTER Yaşım 9,5 ve benim bu hesapla 4. SINIFTA olmam gerekiyor değil mi? Evet, ben de tam 4. sınıftayım zaten. Yani hesap doğru. MATEMATIĞIMDE GELIŞME VAR, yaşasııınnn!
4. sınıf dedim de, aklıma bakın ne geldi? Ben yaşıtlarımdan DAHA KISA VE ÇELIMSIZ olduğum için, okula az kalsın bir sene geç başlayacakmışım. Şimdi durdum ve düşündüm de; EĞER BÖYLE OL- SAYDI, Veli ile arkadaş olamayacaktım. Belkıs Öğretmenim de benim öğretmenim olamayacaktı. Bunu düşünmek bile duygularımı bir tuhaf yaptı. AĞLAYACAKTIM NEREDEYSE. Sonra, bir türlü anlaşamadığım Kezban geldi aklıma. Eğer bu sınıfta olmasaydım, Kezban la da sınıf arkadaşı olmayacaktım. OLAYIN TEK GÜZEL TARAFI bu sanırım. Ben yine bir yerlere daldım ve çıkamıyorum. Tamam itiraf ediyorum, BEN GARIP BIR ÇOCUĞUM. Biraz da tuhafım ama elimde değil. Bazen öyle kendi kendime otururken böyle şeyler düşünüp HAYATI KENDIME ZEHIR EDIYORUM. Bu da nereden geldi şimdi aklıma? Anlatayım: Annem ile anneannem oturmuş, eskilerden konuşuyorlardı. O sırada benim OKULA BAŞLAYACAĞIM ZA- MAN neler konuştuklarından da bahsettiler. Anneannem dedi ki: Bak ne güzel oldu. Çocuk 4. sınıfa gidiyor. Vaktinde yollamasaydınız ŞIMDI 3. SINIFA GIDECEKTI. 12 13
Burada bahsi geçen kişi tam da bendim. Bildiğiniz ben! Yani Ali Kopterrrr! ALI KOPTER GELIYOOO, diyerek konuşulan konuya dalış yapmak en doğal hakkımdı. KESIN YAN GELIP YATIYORUMDUR. Annem: Ay bu çok küçük! EZILIR OKULDA Bir sene geç gitsin, ne olacak, demiş. Ama bu hakkımı sonraya erteledim. Enerjimi olur olmaz yerde kullanıp israf etmemeliyim. AKLIMI KUL- LANMALIYIM. Okula kaydolduğum yıllarda henüz BIDIĞIN TEKI olduğum için konuyu hiç anlamamışım. Neler neler olmuş da ruhum bile duymamış. Hayatım hakkında böyle ciddi kararlar alınırken ben ne yapıyordum acaba? Babam, dedem ve anneannem de oybirliğiyle kabul etmiş: Ha bir sene önce, ha bir sene sonra ne fark eder, demişler. Ali Kopter için hayati bir karar veriyorlarmış ama benim haberim yok. CIKS CIKS CIKS! Demek ki bir bildikleri varmış. 14 15
Zaten her zaman büyüklerin BIR BILDIKLERI olduğunu düşünmüşümdür. Bir bildikleri yoksa, IKI YA DA ÜÇ BILDIKLERI de olabilir. Ama vakit kazanmak istiyor muydum? Bence istemiyordum. O zaman olay şöyle olacaktı: Bir sene evde yan gelip yatamayacağıma göre, TEKRAR ANAOKULUNA MI GIDECEKTIM? Aman Allahım! KORKU FILMI GIBI Ama bana bir bildiğim olup olmadığını soran oldu mu derseniz? Yok! Bunu kimse merak etmedi. Farkındaysanız, konudan YILLAR SONRA HABERIM OLUYOR. Aslında, olaya bir de başka açıdan bakarsak belki de iyi olabilirdi. Biraz daha BÜYÜMEK, UYUMAK, YAN GELIP YATMAK, DURMAK gibi aksiyonlar için vakit kazanmış olurdum. Sene sonunda mezuniyet töreni yapıp kep atmıştık. Bildiğiniz mezun olmuştuk işte... ANAOKULU MEZU- NU ÇOCUKLARDIK. İnsan mezun olduğu okula bir daha döner miydi, dönmezdi! Şimdi ben 4. sınıfı bitirince, tekrar bu sınıfa dönmek ister miyim? İSTEMEM! 16 17
Ama SAÇMA BIR ŞEY VARDI KI; bu mantıkla, aynı okulu tekrar okumak zorunda kalabilirdim. Ben zaten çok ama ÇOOOK KARAMSAR BIR ÇO- CUK olduğum için, kim bilir kafamda neler neler kuracaktım. Anaokulu deyince aklıma ilginç birşey geldi. Anaokulu var da niye BABAOKULU yok? Yoksa ilkokul babaokulu mu? Bakın, ANNEM DE BENIM GIBI DÜŞÜNÜYOR. 1. sınıfa başlamasaydım bir yıl daha anaokuluna gidecektim. Ben bunları düşünürken annem devam etti: Ay iyi ki zamanında yollamışız oğluşumu, dedi. Anaokulundan mezun olup YENIDEN ANAOKULUNA GITMEK istemeyeceğine adım gibi eminim. Ondan sonra bir de Ali yle uğraşacaktık Anneannem: Bence de OLAY ÇIKARIRDI, dedi. Annemin ve anneannemin beni bu kadar iyi tanımalarına şaşırıyorum bazen. Peki anneanne sence ne yapardım, dedim. Aman TEPINIRDIN BURALARDA. Anaokuluna giderken de pek bi tepindiydin zaten. Mezun olmuşsun, kep atmışsın, gider miydin bir daha, diye gülümsedi. Evet anneannem tam olarak benim ciğerimi biliyor. Bundan eminim. CIĞERIMI BILIYOR da ne demek yahu Bunu 18 19
nereden duydum da aklımda kaldı? Yani anneannem göğsümü açıp ciğerime mi bakmış? Ya da röntgen mi çektirmiş? Peki orada ne görmüş? OFF YINE KAFA GITTI bir yerlere GALIBA BU BIR DEYIM ve anneannemin beni çok iyi tanıdığını anlatıyor. Düşündüm de, anaokulunun son senesi gerçekten de NE ZOR BIR SENEYDI! Şu anda bile: Onu yapmam, bunu yapmam ama en önemlisi ben bir daha KEP FILAN ATMAM, diye avaz avaz bağırmak ve ağlamak istiyorum. Ne zor bir yılmış demek ki... İçimde DERIN BIR YARA olmuş. Hayatımda geri dönmek istemediğim tek yer anaokulu, dedim. Anneannem: AY SEVSINLER SENIN HAYATINI. Kaç yıl yaşadın ki evladım, dedi. Annem: Aaa! Anaokulunu sevmediğini biliyordum ama o kadar da nefret ettiğini bilmiyordum, dedi. 20 21
Yani ARADA BIR SEVIYORDUM ama çoğunlukla sevmiyordum, dedim. Anneannem: Ah benim KINALI ALI KOPTERIM, diyerek alnımdan öptü. VAH KUZUM VAH, diye de ilave etti Düşündüm de insanlar niye birbirini hayvana benzetir ki? Şimdi ben kuzuysam annem koyun mu? Ya babam? Bu hayal dünyasından hemen çıkmalıyım. SONU IYIYE GITMIYOR. 22