10 Nisan 2012 SALI Resmî Gazete Sayı : 28260 YÖNETMELİK Sağlık Bakanlığından: AMBULANSLAR VE ACĠL SAĞLIK ARAÇLARI ĠLE AMBULANS HĠZMETLERĠ YÖNETMELĠĞĠNDE DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA DAĠR YÖNETMELĠK MADDE 1 7/12/2006 tarihli ve 26369 sayılı Resmî Gazete de yayımlanan Ambulanslar ve Acil Sağlık Araçları ile Ambulans Hizmetleri Yönetmeliğinin 1 inci maddesi aģağıdaki Ģekilde MADDE 1 (1) Bu Yönetmeliğin amacı; ambulans hizmetleri ve ambulans servislerinin kuruluģ, iģleyiģ ve denetlenmesine iliģkin usul ve esaslar ile ambulans, acil sağlık aracı ve hasta nakil araçlarının tıbbi ve teknik donanım özelliklerini düzenlemektir. MADDE 2 Aynı Yönetmeliğin 2 nci maddesi aģağıdaki Ģekilde MADDE 2 (1) Bu Yönetmelik; Millî Savunma Bakanlığı hariç bütün kamu kurum ve kuruluģları ile gerçek kiģiler, özel hukuk tüzel kiģileri, iktisadilik esaslarına ve özel hukuk hükümlerine göre çalıģan kamu kurum ve kuruluģları tarafından verilen ambulans hizmetlerini, ambulans, acil sağlık aracı ve hasta nakil araçlarının tıbbi ve teknik donanım özellikleri ile ambulans servislerinin kuruluģ, iģleyiģ, personel, araç-gereç, ücret, denetim, devir ve uygunluk belgelerinin geri alınmasına dair usul ve esasları kapsar. MADDE 3 Aynı Yönetmeliğin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a), (h), (k) ve (n) bentleri aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģ ve fıkraya aģağıdaki (ö) bendi eklenmiģtir. a) Acil sağlık aracı: Ambulans ve acil sağlık hizmetlerinin sunumu esnasında ihtiyaç duyulan personel ve malzemeyi olay yerine en hızlı Ģekilde ulaģtırmak veya olay yerinde acil sağlık hizmetlerini yürütmek üzere kullanılan kara, hava ve deniz araçlarını, h) Genel Müdürlük: Bakanlık Acil Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğünü, k) Mesul müdür: Kamu kurum ve kuruluģlarında baģhekimleri veya sorumlu sağlık personelini, ambulans servislerinde idari iģlerden bizzat, tıbbi iģlemlerden ise hekimler ve sağlık personeli ile birlikte sorumlu olan hekim veya paramedik veya acil tıp teknisyenini, n) Sağlık personeli: Hekim, ambulans ve acil bakım teknikerleri (paramedik), anestezi teknikerleri, hemģireler, ebeler, toplum sağlığı memurları, acil tıp teknisyenleri ve anestezi teknisyenlerini, ö) Hasta nakil aracı: Nakil esnasında normal Ģartlarda tıbbi müdahale gerektirmeyen hastaların sağlık kuruluģlarına veya sağlık kuruluģundan evlerine götürülmesi amacıyla kullanılan araçları,
MADDE 4 Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesinin baģlığı ile birinci fıkrasının (a) bendinin (3) numaralı alt bendi aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģ, bende aģağıdaki (4) numaralı alt bent eklenmiģ ve maddeye aģağıdaki fıkra eklenmiģtir. Ambulanslar ve hasta nakil araçları 3) Yoğun bakım ambulansı: Hastaların nakil esnasında ileri seviyede izlenmesine ve tedavisine yönelik tasarımlanan, Yönetmeliğin Ek-1 ve Ek-2 sinde yer alan teknik ve tıbbi donanıma sahip kara aracıdır. 4) Özel donanımlı ambulanslar: Acil hasta veya yaralılara olay yerinde acil tıbbi yardımı sağlamak veya görev yaptığı bölgenin coğrafi özelliği ile taģıdığı hasta veya yaralıların yaģı, fiziki ve tıbbi durumlarına göre özel olarak tasarlanmıģ ve buna göre ekip ve ekipmanla donatılmıģ araçlardır. Özel donanımlı ambulansların ambulans uygunluk belgesi Genel Müdürlüğün belirlediği standartlara uygun olarak müdürlükçe düzenlenir. Yetkili trafik birimlerince tescil edilir. Yenidoğan hastaların nakli amacıyla kullanılacak ambulanslar; acil yardım ambulansının tıbbi ve teknik donanımlarını sağlamak kaydı ile ventilatörlü transport kuvözü bulundurmak zorundadır. Bu ambulanslarda yetiģkin hastalarda kullanılacak tıbbi donanım ve malzeme aranmaz. Arazi tipi kar paletli, çoklu hasta taģıyabilen, obez hasta taģıyabilen, hovercraft, medikal kurtarma ve motosiklet gibi özel donanımlı ambulansların ambulans olarak tescili; teknik ve tıbbi özellikleri bakımından Genel Müdürlüğün uygun görüģü alınarak müdürlükçe düzenlenecek ambulans uygunluk belgesi ile yapılır. (2) Hasta nakil araçları kamu kurum ve kuruluģları ile özel sağlık kuruluģlarına bağlı olarak çalıģır. Hasta nakil araçları için taģınacak hastaların özelliğine göre ihtiyaç varsa yatak, tekerlekli sandalye gibi donanımların sabitlenmesine yönelik gerekli tedbirler alınır. Türk Standartları Enstitüsünden araç tadilat belgesi alınıp müdürlükten hasta nakil aracı uygunluk belgesi alındıktan sonra yetkili trafik birimlerince tescil edilir. Bu araçlarda nakil esnasında en az bir sağlık personeli bulundurulur. Hasta nakil araçlarında asgari aģağıdaki donanımlar yer alır: a) HaberleĢme cihazları (telsiz veya telefon), b) Aracın kullanım amacını belirten fosforlu yazı ve iģaretler, c) Bir adet tansiyon aleti, bir adet portatif oksijen ünitesi, otomatik eksternal defibrilatör ve bir adet temel tıbbi malzeme çantası. MADDE 5 Aynı Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin birinci fıkrası aģağıdaki Ģekilde (1) Acil sağlık aracı, olay yerinde teknik ve lojistik destek amaçlı kullanılır. Bu araçlar organ nakli aracı, mobil komuta kontrol aracı, mobil haberleģme aracı, mobil sağlık aracı ve benzeri araçlar olup hasta taģıma amaçlı kullanılmazlar. Bu araçlar aģağıda belirtilen genel özelliklere sahiptirler: a) IĢıklı ve sesli uyarı sistemi, b) HaberleĢme cihazları (telsiz, telefon),
c) Aracın kullanım amacını belirten fosforlu yazı ve iģaretler, ç) Aracın kullanım amacına uygun tıbbi ve teknik donanım. MADDE 6 Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (c) bentleri aģağıdaki Ģekilde a) Acil yardım ambulanslarında en az üç personelden oluģan bir ekip görev yapar. Ekipte en az bir hekim veya bir paramedik veya Sağlık Bakanlığınca belirlenmiģ modül eğitimlerini tamamlamıģ bir acil tıp teknisyeni ile diğer bir sağlık personeli ve bir Ģoför bulunur. Ambulansta sürücülük görevini öncelikle acil tıp teknisyeni veya zorunlu hallerde paramedik yürütebilir. Bu durumda Ģoför bulundurulmaz. Hekim bulundurulmayan acil yardım ambulanslarında hasta kabininde nakil esnasında hastaya müdahale etmek üzere görev yapan personelden en az biri paramedik olmalıdır. Hekim veya paramedik bulunmayan acil yardım ambulanslarında çalıģacak acil tıp teknisyeni; temel modül, travma resüsitasyon, çocuklarda ileri yaģam desteği ve eriģkin ileri yaģam desteği kurslarını baģarı ile tamamlamıģ ve sertifika almıģ olmalıdır. c) Özel donanımlı ambulanslarda bir hekim veya bir paramedik ile bir sağlık personeli olmak üzere en az iki personel görev yapar. Ekipte Ģoför yerine bir paramedik veya acil tıp teknisyeni çalıģtırılabilir. Yoğun bakım ambulanslarında çalıģacak hekim ve sağlık personelinin; Bakanlıkça onaylanmıģ temel modül, eriģkin ileri yaģam desteği ve travma resüsitasyon kurslarını, yenidoğan hastaların nakli amacıyla kullanılacak olan ambulanslarda çalıģacak hekim ve sağlık personelinin ise Bakanlıkça onaylanmıģ temel modül ve çocuklarda ileri yaģam desteği kursunu baģarı ile tamamlamıģ ve sertifika almıģ olmaları zorunludur. MADDE 7 Aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesine aģağıdaki fıkra eklenmiģtir. (4) Kamu kurum ve kuruluģlarına hibe edilen ambulans ve hasta nakil araçlarında Genel Müdürlüğün onayı ile arka kapı Ģerit alt bölümünde 20 x 50 cm ebatlarını geçmemek kaydıyla bağıģta bulunan kiģi, kuruluģ veya bunların önerecekleri kiģi veya kuruluģça bağıģlandığına dair yazı ve ibare yer alabilir. MADDE 8 Aynı Yönetmeliğin 9 uncu maddesinin birinci fıkrası aģağıdaki Ģekilde (1) Hasta nakil, acil yardım ve yoğun bakım ambulanslarının tescili; Türk Standartları Enstitüsü veya yetkilendirdiği kurumlarca TS EN 1789 sayılı Türk Standardına ve bu Yönetmeliğin Ek-1 ine göre yapılan muayene sonucunda Türk Standartları Enstitüsünce düzenlenen belge ve bu Yönetmeliğin Ek-2 ve Ek-4 ünde öngörülen çerçevede müdürlükçe yapılan muayene sonucunda müdürlükçe düzenlenen Ek-6 daki Ambulans Uygunluk Belgesine dayanılarak yetkili trafik birimlerince yapılır. Özel donanımlı ambulanslar ile acil sağlık araçlarının tescili müdürlükçe bu Yönetmelik esasları çerçevesinde yapılacak inceleme ve değerlendirme sonucunda düzenlenecek belge ve Genel Müdürlükten alınacak uygunluk yazısına dayanılarak yetkili trafik birimlerince yapılır. MADDE 9 Aynı Yönetmeliğin 10 uncu maddesinin iki ve dördüncü fıkraları aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģ ve maddeye aģağıdaki fıkralar eklenmiģtir. (2) Kara ambulansı iģleten ambulans servisleri, en az iki adet kara ambulansı ve ekibini bulundurmak zorundadır. Ambulans sayısı beģin üzerinde olan ambulans servisleri, kullandıkları ambulanslardan herhangi birinin geçici olarak hizmet dıģı kaldığı durumlarda
kullanılmak üzere her beģ adet ambulans için bir adet olmak üzere yedek ambulans bulundurabilir. Bulundurulan yedek ambulans için ayrıca personel gerekmez. Ancak yedek ambulansın hangi ambulansın yerine ve kaç gün süre ile kullanılacağı en geç bir gün önce müdürlüğe bildirilir. Bünyesinde iki adet kara ambulansı bulunduran ambulans servisleri, ambulanslardan birinin kaza veya arıza nedeniyle hizmet veremediği durumlarda en fazla otuz gün içerisinde hizmet vermeyen ambulansın yerine ambulans ikame etmek zorundadır. (4) Sağlık kuruluģları aynı adreste birden fazla ambulans bulundurdukları takdirde ambulans servisi uygunluk belgesi almak zorundadır. Bu kuruluģların mesul müdürü veya sorumlu hekimi, aynı zamanda ambulans servisinin de mesul müdürüdür. Hastaneler bünyelerinde birden fazla ambulans bulundurabilirler. Bu durumdaki hastanelerin ambulans servisi uygunluk belgesi alma zorunluluğu yoktur. (7) Ambulans servisleri kuruldukları il sınırları dıģında baģka illerde istasyon kurabilir. Bu durumda ambulans servisi tarafından 11 inci maddenin birinci fıkrasının (a), (ç), (f), (g), (ğ), (h), (i) ve (j) bentlerinde istenilen belgelerle birlikte faaliyet göstereceği müdürlüğe baģvuru yapılarak izin alınır. (8) Hava ambulans servisi olarak faaliyet gösterecek kuruluģlar bünyesinde en az bir ambulans hava aracını, deniz ambulans servisi olarak faaliyet gösteren kuruluģlar bünyesinde en az bir ambulans deniz aracını bulundurmak zorundadır. Sadece hava veya deniz ambulans servisi olarak faaliyet gösterecek kuruluģların kara ambulansı bulundurma zorunluluğu yoktur. MADDE 10 Aynı Yönetmeliğin 11 inci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi yürürlükten kaldırılmıģtır. MADDE 11 Aynı Yönetmeliğin 16 ncı maddesinin üçüncü fıkrası aģağıdaki Ģekilde (3) Ambulans servisleri için gerekli çağrı merkezi en az 20 metrekare olacaktır. Bu birim, en az dört kiģinin çalıģabileceği, havalandırma ve ısıtma sistemine sahip olacak Ģekilde düzenlenir. Çağrı merkezinde ayrıca aģağıda belirtilen asgari teknik ekipmanlar bulunur: a) En az dört hatlı telefon santralı, internet, faks cihazı ve sabit merkez telsizi, b) Çağrı raporlama ve yönetim sistemleri, c) Ses kayıt sistemi, ç) Araç takip ve coğrafi konum sistemleri, d) Jeneratör ve kesintisiz güç kaynağı. MADDE 12 Aynı Yönetmeliğin 18 inci maddesine aģağıdaki fıkra eklenmiģtir. (2) Özel ambulans servisleri ile diğer kamu ve özel kurum ve kuruluģlara ait ambulansların doğrudan baģvuru üzerine vakaya çıkmaları durumunda derhal il ambulans servisi komuta kontrol merkezine bilgi verilir. MADDE 13 Aynı Yönetmeliğin 20 nci maddesi aģağıdaki Ģekilde
MADDE 20 (1) Özel ambulans servislerinin çağrı merkezlerinde, hizmet verilen ile ait coğrafi numaralar kullanılır. Bu numaralar ve ambulans servisine ait diğer telefon numaraları, il ambulans servisi (112) komuta ve kontrol merkezine önceden bildirilir. (2) Çağrı merkezi, istasyonlar, ambulanslar ve ekiplerinde haberleģme amacıyla telsizler kullanılır. Ambulans servisleri ve özel hastane ambulansları tarafından kullanılan telsiz frekansı il ambulans servisi komuta ve kontrol merkezine bildirilir. Ambulans servisleri ve özel hastaneler tarafından kullanılan ambulanslarda araç takip cihazı bulunacak ve bu cihazlar il ambulans servisi komuta kontrol merkezinde kullanılan dijital operasyon yönetim sistemine entegre olacaktır. Hava ve deniz ambulanslarında uluslararası hava ve deniz haberleģmelerinde kullanılan haberleģme cihazları bulunur. (3) Bütün devlet-kamu, üniversite ve özel hastaneler bünyesinde; Bakanlık Sağlık Afet Koordinasyon Merkezi (SAKOM) ve Ġl 112 Komuta Kontrol Merkezleri (KKM) ile doğrudan görüģme yapabilecek; baģhekim adına yetkili nöbetçi idari Ģef ve/veya nöbetçi acil Ģeflerinin kullanımında olan, iki yönlü dıģ görüģmelere açık (gelen aramalara cevap verebilen, harici arama yapabilen), hastane santralinden ayrı, arayanı diğer birimlere yönlendirmeyen, doğrudan ilgili nöbetçi idari Ģef ve/veya nöbetçi acil Ģeflerine ulaģtıran, 24 saat hizmet verecek Ģekilde açık tutulan bir telefon hattı tesis edilir. (4) Özel ambulanslarda dual band özellikli VHF/UHF araç telsizi bulundurulur. (5) Özel Ambulansa ihtiyaç duyulması halinde, bu talebin karģılanması amacıyla; özel hastaneler ve özel ambulans servisleri, devlet hastaneleri/il ambulans servisleri ile haberleģmek için öncelikle yukarıda belirtilen özelliklere haiz telefon sistemini kullanırlar. Telsiz haberleģmesine geçilmesi gerektiğinde, bu durum telefonla koordine edilir ve aynı anda telsiz sistemi açılarak telsiz haberleģmesi baģlatılır. (6) Özel ambulans göreve sevk edildiği anda, özel ambulansta bulunan VHF/UHF dual band araç telsizi açılır ve haberleģme bu telsiz üzerinden yürütülür. Ambulans görevde olduğu sürece, görev bitimine kadar telsizi daima açık bulundurulur. (7) Özel ambulanslarda, Bilgi Teknolojileri ve ĠletiĢim Kurumunun (BTK) yetkilendirdiği Ortak Kullanımlı Telsiz Hizmeti (OKTH) iģletmecilerinin bulunduğu illerde, bu hizmeti sağlayan iģletmecilerden hizmet alımı ile telsiz haberleģme hizmeti sağlanır. OKTH iģletmecilerinin bulunmadığı veya OKTH iģletmecileri olmakla birlikte ihtiyacın karģılanamayacağı illerde ise BTK dan ilgili mevzuata göre alınacak izin kapsamında frekans tahsisi yapılarak telsiz haberleģmesi sağlanır. BTK dan alınan frekanslar her ilde il 112 KKM lerine bildirilir. MADDE 14 Aynı Yönetmeliğin 31 inci maddesinin birinci fıkrasının (ı) bendine aģağıdaki cümle eklenmiģtir. Hava ambulans servisleri havaalanları içerisinde uçağın konuģlandığı hangar veya tesis içerisinde yer alabilir. MADDE 15 Aynı Yönetmeliğin Ek-1 nin (a) ve (j) fıkraları ile (c) fıkrasında yer alan asgari araç ölçülerine ait tablo aģağıdaki Ģekilde a) Araçlar, 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolu Trafik Kanununa uygun olmalı ve ilk kez ambulans ruhsatı alacak araçlar beģ yaģından fazla olmamalıdır. Daha önce ambulans ruhsatı almıģ ve beģ yaģını doldurmuģ olan araçlar her iki yılda bir Türk Standartları
Enstitüsü veya yetkilendirdiği kurumlarca TS EN 1789 sayılı Türk Standardı ve bu Ek e göre yapılan muayene sonucunda Türk Standartları Enstitüsünce düzenlenen belge ile birlikte bu Yönetmeliğin Ek-2 ve Ek-4 ünde öngörülen çerçevede müdürlükçe yapılan muayene sonucunda, uygun olanların izinleri on beģ yaģına kadar uzatılabilir. j) Ambulansların tasarımı ile donanımda kullanılacak tüm elektrik aksamı, cihaz ve malzemelerin montaj ve özellikleri TS-EN 1789 standardı son versiyonuna uygun olmalıdır. Yeni tescil edilecek ambulanslar ile daha önce ambulans olarak kullanılan ve anılan standarda göre yeniden tadilat yapılan her ambulans için anılan standardın EK-C formu düzenlenerek muayene ve uygunluk iģlemleri esnasında sunulur. HASTA NAKĠL AMBULANSI ACĠL YARDIM AMBULANSI YOĞUN BAKIM AMBULANSI GENĠġLĠK 1300 mm 1400 mm 1500 mm UZUNLUK 2000 mm 2400 mm 3000 mm YÜKSEKLĠK 1270 mm 1600 mm 1800 mm MADDE 16 Aynı Yönetmeliğin Ek-2 si ekteki Ģekilde MADDE 17 Aynı Yönetmeliğin Ek-10/A sayılı tablosunda yer alan AMBULANS SERVĠSĠ DENETLEME FORMU nun (1) sıra numaralı satırı aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģ ve (18) sıra numaralı satırdan sonra gelmek üzere aģağıdaki satırlar eklenmiģtir. 19 20 1 Ambulans Uygunluk Belgesi Yönetmeliğe uygun mu? Evet/ Hayır - Süresiz Kapatılır Servise ait ambulanslar uygunluk belgesi aldıkları il sınırları dıģında izinsiz çalıģıyor mu? Evet /Hayır - 30 gün Yönetmeliğe aykırı baģka uygunsuzluk hali var mı? Evet /Hayır 7 gün 30 gün MADDE 18 Aynı Yönetmeliğin Ek-10/B sayılı tablosunda yer alan AMBULANS/ACĠL SAĞLIK ARACI DENETLEME FORMU nun (1) sıra numaralı satırı aģağıdaki Ģekilde değiģtirilmiģ, (16) sıra numaralı satırından sonra gelmek üzere aģağıdaki satırlar eklenmiģtir. 1 17 18 Ambulans için; TSE tarafından düzenlenen belge ve müdürlükçe düzenlenen Ambulans Uygunluk Belgesi var mı? Evet /Hayır - Süresiz Acil sağlık aracı için; Müdürlükçe düzenlenen Acil Sağlık Aracı Uygunluk Belgesi var mı? Evet /Hayır - Süresiz Ambulansta bulundurulması zorunlu tıbbi cihazların yılda en az bir kez kalibrasyonu yapılıyor mu? Evet /Hayır 7 gün Süresiz
19 Yönetmeliğe aykırı baģka uygunsuzluk hali var mı? Evet /Hayır 7 gün 30 gün MADDE 19 Aynı Yönetmeliğin geçici 1 inci maddesi aģağıdaki Ģekilde GEÇİCİ MADDE 1 (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce faaliyette olan ambulans servisleri ve ambulanslar bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içerisinde 11 ve 13 üncü maddelerdeki Ģartları yerine getirmek zorundadır. Bu süre içerisinde gerekli Ģartları yerine getirmeyen servisler ile ambulansların faaliyetleri valilikçe süresiz olarak durdurulur. MADDE 20 Aynı Yönetmeliğin geçici 2 nci maddesi baģlığı ile birlikte aģağıdaki Ģekilde Geçiş hükümleri GEÇİCİ MADDE 2 (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce tescil edilmiģ ambulanslar, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 15 inci maddeye göre oniki ay içerisinde muayene yaptırmak zorundadır. Bu süre içerisinde gerekli Ģartları yerine getirmeyen ambulansların faaliyetleri valilikçe süresiz olarak durdurulur. MADDE 21 Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. MADDE 22 Bu Yönetmelik hükümlerini Sağlık Bakanı yürütür. Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete nin Tarihi Sayısı 7/12/2006 26369 Yönetmelikte Değişiklik Yapan Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî Gazete lerin Tarihi Sayısı 1-4/12/2007 26720 2-17/10/2008 27027 3-4/4/2012 28254