NİĞDE İLİNDEN LİKEN KAYITLARI. Mehmet Gökhan HALICI *, Ahmet AKSOY ÖZET LİCHEN RECORDS FROM NİĞDE PROVİNCE ABSTRACT

Benzer belgeler
Contribution to the Lichen Flora of Şanlıurfa Province

ANADOLU ÜNivERSiTESi BiLiM VE TEKNOLOJi DERGiSi ANADOLU UNIVERSITY JOURNAL OF SCIENCE AND TECHNOLOGY Ci1Wol.:2 - Sayı/No: 1 : (2001)

Additional records to the lichenized and lichenicolous fungi diversity of Bozdağ (Eskişehir/Turkey)

Şebinkarahisar (GİRESUN) İlçesinden Liken ve Likenikol Mantar Kayıtları

BOZOK ÜNİVERSİTESİ KAMPÜSÜNDE BULUNAN BAZI LİKEN TÜRLERİNİN MORFOLOJİK VE MOLEKÜLER YÖNDEN İNCELENMESİ

SÜNDİKEN DAĞLARI NIN SAKSİKOL, TERRİKOL, MUSKİKOL LİKEN VE LİKENİKOL MANTAR ÇEŞİTLİLİĞİ. Yılmaz YAVUZ 1,*, Ayşen TÜRK 2 ÖZET

Alaçam Dağları Karaçam Ormanlarının Epifitik Likenleri (Balıkesir - Kütahya)

YERKÖY (YOZGAT) DE BULUNAN BAZI LİKEN TÜRLERİNİN MORFOLOJİK VE MOLEKÜLER YÖNDEN İNCELENMESİ

Biological Diversity and Conservation. ISSN Online; ISSN Print 9/1 (2016)

Türkiye liken biyotasına katkılar

Bağbahçe Bilim Dergisi

Biological Diversity and Conservation. ISSN Online; ISSN Print 9/3 (2016)

Additional Lichen Records from Doğankent District (Giresun)

KARATEPE NİN (KARABÜK) LİKEN FLORASI. Bahar KAPTANER İĞCİ YÜKSEK LİSANS TEZİ BİYOLOJİ GAZİ ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ EKİM 2013 ANKARA

Phaselis Antik Kenti (Antalya) Likenleri I

ARAŞTIRMA GÖREVLİSİ SİNEM AYDIN

21 Temmuz 1997 yangýnýnda Zarar Gören Düzlerçamý Bölgesi'nin (Antalya) Likenleri

T.C. SELÇUK ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

MEKANSAL BIR SENTEZ: TÜRKIYE. Türkiye nin İklim Elemanları Türkiye de İklim Çeşitleri

ÖZGEÇMİŞ VE ESERLER LİSTESİ

Şavşat (Artvin) Yöresinin Bazı Liken Türleri ve Likenlerin Ekonomik Değerleri

Prof. Dr. Ender YURDAKULOL danışmanlığında, Demet CANSARAN DUMAN tarafından hazırlanan Yaylacık Araştırma Ormanı (Karabük Yenice) Liken Florası adlı t

Liken Biyoçeşitliliği Açısından Uludağ ın Önemi

Prof. Dr. Şule ÖRENCİK ÖZTÜRK

YAZILI SINAV CEVAP ANAHTARI COĞRAFYA

TÜRKİYE NİN İKLİMİ. Türkiye nin İklimini Etkileyen Faktörler :

Bölgesel iklim: Makroklima alanı içerisinde daha küçük alanlarda etkili olan iklimlere bölgesel iklim denir.(marmara iklimi)

ÇAMLIDERE (ANKARA) NEOJEN SİLİSLEŞMİŞ AĞAÇLARI PALEOEKOLOJİ-PALEOKLİMATOLOJİ

BİNA BİLGİSİ 2 ÇEVRE TANIMI - İKLİM 26 ŞUBAT 2014

Fiziki Özellikleri. Coğrafi Konumu Yer Şekilleri İklimi

Akdeniz iklimi / Roma. Okyanusal iklim / Arjantin

DENİZ BİYOLOJİSİ Prof. Dr. Ahmet ALTINDAĞ Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Bölümü Hidrobiyoloji Anabilim Dalı

GÜNEYDOĞU ANADOLU BÖLGESİ KONUMU, SINIRLARI VE KOMŞULARI:

1- Çevresine göre alçakta kalmış ve vadilerle derin yarılmamış düzlüklere ne denir?

EVREN VE DÜNYAMIZIN OLUŞUMU Evrenin ve Dünyanın oluşumu ile ilgili birçok teori ortaya atılmıştır. Biz bunların sadece ikisinden bahsedeceğiz.

Dünya kendi içinde benzerlik gösteren 6 büyük flora alemine ayrılır: 1.Holarktikflora alemi 2.Paleotropis, 3.Neotropis, 4.Australis 5.

ÖZEL EGE LİSESİ İKLİM

TÜRKĠYE NĠN ĠKLĠMĠ BĠTKĠ ÖRTÜSÜ VE TOPRAK TĠPLERĠ

COĞRAFYA-2 TESTİ. eşittir. B) Gölün alanının ölçek yardımıyla hesaplanabileceğine B) Yerel saati en ileri olan merkez L dir.

B A S I N Ç ve RÜZGARLAR

Aksaray İklimi ve Küresel Isınma (*)

B- Türkiye de iklim elemanları

IĞDIR ARALIK RÜZGÂR EROZYONU ÖNLEME PROJESİ İZLEME RAPORU

Porsuk. Şube : Gymospermae Sınıf : Coniferae Takım : Taxoideae Familya : Taxaceae Cins : Taxus L. Tür : Taxus baccata L.

Ö:1/ /02/2015. Küçüksu Mah.Tekçam Cad.Söğütlü İş Mrk.No:4/7 ALTINOLUK TEL:

Nüfus Dağılışını Etkileyen Faktörler İkiye Ayrılır: 1-Doğal Faktörler 2-Beşeri Faktörler

İKLİM TİPLERİ. Yıllık ortalama sıcaklık 25 C dolayındadır. Yıllık ve günlük sıcaklık farkı 2-3 C yi geçmez. Yıllık yağış miktarı 2000 mm den

5. SINIF SOSYAL BİLGİLER BÖLGEMİZİ TANIYALIM TESTİ. 1- VADİ: Akarsuların yataklarını derinleştirerek oluşturdukları uzun yarıklardır.

Iğdır Aralık Rüzgâr Erozyonu Önleme Projesi

ÖSYM YGS / SOS M Diğer sayfaya geçiniz.

COĞRAFYANIN PUSULASI HARİTALARLA COĞRAFYA 2018 KPSS BAYRAM MERAL

8. Mevsimler ve İklimler

MARMARA COĞRAFYA DERGİSİ SAYI: 17, OCAK , S: İSTANBUL ISSN: Copyright 2008

YABANI MEYVELER ve KULLANıM ALANLARı. Araş. Gör. Dr. Mehmet Ramazan BOZHÜYÜK

Hatay İli Heterocera (Lepidoptera) Faunasına Katkılar

Taşların fiziksel etkiler sonucunda küçük parçalara ayrılmasına denir. Fiziksel çözülme, taşları oluşturan minerallerin kimyasal yapısında herhangi

İklim---S I C A K L I K

Türkiye de iklim değişikliği ve olası etkileri

T.C. ORMAN VE SU İŞLERİ BAKANLIĞI Meteoroloji Genel Müdürlüğü DEĞERLENDİRMESİ MAYIS 2015-ANKARA

128 ADA 27 VE 32 PARSEL NUMARALI TAŞINMAZLARA YÖNELİK 1/5000 ÖLÇEKLİ AÇIKLAMA RAPORU

Fonksiyonlar. Fonksiyon tanımı. Fonksiyon belirlemede kullanılan ÖLÇÜTLER. Fonksiyon belirlemede kullanılan GÖSTERGELER

COĞRAFYA ARAZİ KULLANIMI VE ETKİLERİ ASLIHAN TORUK 11/F-1701

COĞRAFİ YAPISI VE İKLİMİ:

KONYA KARAPINAR 300 KİŞİLİK ÖĞRENCİ YURDU İnceleme Dosyası

İKLİM ELEMANLARI SICAKLIK

Toprak oluşum sürecinde önemli rol oynadıkları belirlenmiş faktörler şu

Görev Yeri Unvanı Sınıf. Biyoloji Manisa Merkez Bilim ve Sanat Merkezi

TARIMSAL ORMANCILIK (AGROFORESTRY) Prof. Dr. İbrahim TURNA

ORTAÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİ ARAŞTIRMA PROJELERİ YARIŞMASI ŞENKAYA İLÇE MERKEZİNİN MEKAN OLARAK DEĞİŞTİRİLMESİ PROJESİ ONUR PARLAK TUĞÇE YAĞIZ

COĞRAFYA YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ 1.JEOLOJİK ZAMANDA OLUŞAN YERLER BU ALANLAR 1. JEOLOJİK ZAMANDA OLUŞTUĞU İÇİN DEPREM RİSKİ EN AZ OLAN YERLERDİR.

10. SINIF KONU ANLATIMI. 46 EKOLOJİ 8 BİYOMLAR Karasal Biyomlar

Biological Diversity and Conservation. ISSN Online; ISSN Print 7/3 (2014)

2009 Yılı İklim Verilerinin Değerlendirmesi

ORMANCILIKTA UZAKTAN ALGILAMA. ( Bahar Yarıyılı) Prof.Dr. Mehmet MISIR. 2.Hafta ( )

BOZDAĞ VE SÜNDİKEN DAĞLARI KARASAL GASTROPODA (MOLLUSCA) TÜRLERİNİN BELİRLENMESİ

TRABZON İLİ SÜRMENE İLÇESİ ÇAMBURNU YÖRESİNDE ÇIKAN ORMAN YANGINI HAKKINDA RAPOR

AKÇADAĞ KEPEZ LİSESİ-HACI OSMAN DERELİ-COĞRAFYA ÖĞRETMENİ İKLİM TİPLERİ

BİYOMLAR KARASAL BİYOMLAR SELİN HOCA

İNCİRİN TOPRAK İSTEKLERİ VE GÜBRELENMESİ. Yrd. Doç. Dr. Mehmet ZENGİN

ETÜT SAFHASI. Hazırlayan Raci SELÇUK Peyzaj Y. Mimarı

BÖLGE KAVRAMI VE TÜRLERİ

BAŞLICA TOPRAK TİPLERİ

Dünya'da Görülen Đklim Tipleri

Ordu Üniv. Bil. Tek. Derg., Cilt:5, Sayı:1, 2015,50-55/Ordu Univ. J. Sci. Tech., Vol:5, No:1,2015,51-55

4) Yükselti ve engebenin kısa mesafelerde farklılık gösterdiği yörelerde iklim çeşitliliği fazladır.

ve 20 Tekne Kapasiteli Yüzer İskele

(2010)(Soykan, A., Sönmez, S., Cürebal, İ. ile birlikte). Edremit in Anıtsal ve Korunmaya Değer Ağaçları. Karakutu Yayınları. ISBN:

ÖMRÜNÜ TAMAMLAMIŞ LASTİK GERİ KAZANIM TESİSİ

RAPOR SONUCU TEMMUZ AYININ İLK HAFTASINDA TÜRKİYE VEYA ÇEVRESİNDE YIKICI BİR DEPREM OLABİLİR

EĞİTİM DURUMU. Derece Üniversite Mezuniyet Yılı. İstanbul Üniversitesi Deniz Bilimleri ve İşletmeciliği Enstitüsü

FENERBAHÇE SPOR KULÜBÜ EĞİTİM KURUMLARI ANADOLU LİSESİ 10. SINIFLAR COĞRAFYA İZLEME SINAVI

BALIKESİR İLİ BANDIRMA İLÇESİ SUNULLAH MAHALLESİ NAZIM İMAR PLANI DEĞİŞİKLİKLİĞİ AÇIKLAMA RAPORU 19M

BÖLÜMLERİ: - 1. Adana Bölümü - 2. Antalya Bölümü YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ: AKDENİZ BÖLGESİ KONUMU, SINIRLARI VE KOMŞULARI: Akdeniz Bölgesi

Derleyip Hazırlayan: Yrd. Doç. Dr. Aysel ULUS

RÜZGARLAR. Birbirine yakın iki merkezde sıcaklık farkı oluşması durumunda görülecek ilk olay rüzgarın esmeye başlamasıdır.

Büyük İklim Tipleri. Ata Yavuzer 9- A Coğrafya Performans Ödevi. Bu çalışma Bilgi ve İletişim Teknolojileri dersinde hazırlanmıştır.

2016 Yılı Buharlaşma Değerlendirmesi

Herhangi bir noktanın dünya üzerinde bulunduğu yere COĞRAFİ KONUM denir. Coğrafi konum ikiye ayrılır. 1. Matematik Konum 2.

Temmuz 2018 de 4.0 ve üstü büyüklükte meydana gelen depremlerin listesi ve meydana gelen meteorolojik olaylar

COĞRAFYA YEREL COĞRAFYA GENEL COĞRAFYA

Transkript:

Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 22(1-2) 20-25 (2006) http://fbe.erciyes.edu.tr/ ISSN 1012-2354 NİĞDE İLİNDEN LİKEN KAYITLARI Mehmet Gökhan HALICI *, Ahmet AKSOY Erciyes Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji Bölümü 38039 Kayseri-TÜRKİYE ÖZET Bu çalışmada Niğde İli sınırları içerisinde 5 farklı istasyondan 73 liken taksonu tespit edilmiştir. Bu taksonlardan 61 i Niğde İli için yeni kayıttır. Anahtar kelimeler: Likenler, Niğde, Flora. LİCHEN RECORDS FROM NİĞDE PROVİNCE ABSTRACT Seventythree lichen taxa are reported from 5 localities in the borders of Niğde Province. 61 of these taxa are new records for Niğde Province. Keywords: Lichens, Niğde, Flora. *E-posta: mghalici@erciyes.edu.tr

Niğde İlinden Liken Kayıtları 21 1. GİRİŞ Günümüze kadar Türkiye likenleri ile ilgili yaklaşık 360 makale yazılmıştır [1]. Türkiye likenleri ile ilgili çalışmaların 20 yılı geçmeyen kısa tarihine bağlı olarak, çok yaygın türlerin dağılımı ile ilgili bile oldukça geniş bir bilgi boşluğu mevcuttur. Son zamanlarda Türkiye de oldukça geniş kapsamlı biyoçeşitlilik çalışmaları yapılmaya başlanmıştır [2-8]. Ancak çalışma alanı olan Niğde ilinden günümüze kadar oldukça az sayıda liken kaydı bulunmaktadır [9-10]. Bu çalışma ile Niğde ili ve Türkiye liken florasına katkıda bulunulması amaçlanmıştır. 2. MATERYAL VE YÖNTEM Liken örnekleri 21. 09. 2003 tarihinde Niğde ilinden 5 lokaliteden toplanmıştır. Toplanan örnekler flora kitapları ve teşhis anahtarları yardımı ile teşhis edilmiştir [11-13]. Tür isimleri Hafellner & Türk e göre verilmiştir [14]. Toplanan örnekler Erciyes Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Herbaryumunda saklanmaktadır. Örneklerin alındığı lokalitelerin listesi aşağıda verilmiş ve Şekil 1 de gösterilmiştir. Örneklerin Alındığı Lokalitelerin Listesi: 1. Türkiye, Niğde (51), Ulukışla, Porsuk Köyü, 37 0 32.229 N, 34 0 33.959 E, 1415 m., 21.09.2003. 2. Türkiye, Niğde (51), Ulukışla, Porsuk Köyü, 37 0 32.358 N, 34 0 33.869 E, 1450 m., 21.09.2003. 3. Türkiye, Niğde (51), Kolsuz Geçidi, 37 0 46.984 N, 34 0 34.585 E, 1117 m., 21.09.2003. 4. Türkiye, Niğde (51), Sazlıca Belediyesi, Göbekli Tepesi, 37 0 54.038 N, 34 0 39.488 E, 1280 m., 21.09.2003. 5. Türkiye, Niğde (51), Sazlıca Belediyesi, Göbekli Tepesi, 37 0 54.056 N, 34 0 39.556 E, 1350 m., 21.09.2003. Şekil 1. Araştırma alanının haritası ve örneklerin alındığı lokalitelerin numaraları.

22 M. G. Halıcı, A. Aksoy /Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 22(1-2) 20-25 (2006) 3. ARAŞTIRMA ALANININ TANIMI İklim Niğde ilinde, etrafın dağlarla çevrili olması, deniz seviyesinden 1200 m yükseklikte olması, denizden gelen rüzgarları alamaması ve kuzeyden gelen soğuk rüzgarlara açık olması nedeniyle karasal iklim görülür. Yağışlara kar halinde kışın ve yağmur halinde ilkbahar ve sonbaharda rastlanır. Niğde de 16 yılda yapılan gözlemlere göre sıcaklık ortalaması 10 0 C dir. Tespit edilen maksimum sıcaklık 37.7 0 C ile Temmuz ayına ve minimum sıcaklık 21 0 C ile Şubat ayına rastlar. Kış aylarında yüksek basıncın etkisiyle Niğde de değişik bir yağış rejimi görülür. İlkbaharda yüksek basıncın etkisi altında ve batıdan gelen alçak basınç merkezleri Niğde yi etkisi altında bırakır. İlkbaharın gelmesiyle gölgede sıcaklık derecesi yavaş yavaş yükselir. Yüksek basıncın hakimiyeti doğuya çekilir. Bu çekiliş ilkbaharda deprasyon yağışlarının meydana gelmesine sebep olur. Niğde de yağış ortalaması 0.9 mm dir. Yağışın en fazla olduğu ay 78.5 mm ile Nisan, en az olduğu ay ise 0.2 mm ile Temmuz ayıdır. Jeomorfolojik Durumu Niğde İli nde üç tip dağlık alan mevcuttur: Orta Torosları oluşturan ve Ecemiş Koridoru ile birbirinden ayrılan Boklarlar ve Nardağlar sıradağları, İç Anadolu volkanizması içerisinde önemli bir yere sahip olan parazit ve piroklostik konileriyle bir bütün oluşturan volkanik dağlar ve ovalık alanların ortasında yükselen fuluvial erozyon ile çevresinin aşındırılması sonucunda tek başına yüksek bir görünüm sunan farklı bir aşınma ile oluşmuş dağlar. Kambrien den başlayıp miosen başlarına kadar çeşitli fasies ortamlarında gelişmiş kısmen metamorfoza uğramış sonradan kıvrımlanarak yükselmiş tortul kayaçlardan Toros Dağları nın orta bölümünde yer alan Boklarlar ve Aladağlar, iki önemli yüksek sıradağı oluştururlar. Aksaray ve Niğde arasında yer alan Hasan Dağı, Keçeboyunduran, Niğde nin yaslandığı Melendiz Dağı ve kuzeybatıda Göllü Dağ başlıca volkanik dağlardır [15]. Bitki Örtüsü Yağışların azlığı sebebiyle ormanlık bölge azdır. Ormanlar Toroslar bölgesinde, Hasan ve Melendiz dağlarının yüksek yamaçlarında bulunur [15]. 4. BULGULAR Teşhis edilen türler aşağıda alfabetik sıraya göre verilmiştir. Tür isimlerinin yanında toplandığı istasyon numaraları verilmiştir. Niğde ili için yeni olan türler * işareti ile gösterilmiştir. Acarospora cervina A. Massal. 1,3,4,5 Acarospora fuscata (Schrad.) Th.Fr. 1,2 *Acarospora glaucocarpa (Ach.) Körb. 3 *Acarospora strigata (Nyl.) Jatta 2 *Amandinea punctata (Hoffm.) Coppins & Scheid. 2 *Aspicilia calcarea (L.) Mudd.3 Aspicilia cinerea (L.) Körb. 2 *Aspicilia contorta (Hoffm.) Kremp. subsp. hoffmaniana S.Ekman & Fröberg 1,2

Aspicilia desertorum (Kremp.) Mereschk. 1,2 *Aspicilia intermutans (Nyl.) Arnold 1 *Brodoa intensiformis (Vill.) Goward 2 *Buellia badia (Fr.) A. Massal. 2 *Caloplaca agardhiana (A. Massal.) Clauzade & Cl. Roux 4 *Caloplaca alociza (A. Massal.) Mig. 4 *Caloplaca arenaria (Pers.) Müll. Arg. 1,2 *Caloplaca biatorina (A. Massal.) J. Steiner 4 *Caloplaca cerina (Hedw.) Th.Fr. var.muscorum (A.Massal.) Jatta 2 *Caloplaca chalybea (Fr.) Müll.Arg. 4 Caloplaca decipiens (Arnold) Blomb. & Forssell 1 Caloplaca flavescens (Huds.) J.R.Laundon 1,2 *Caloplaca flavovirescens (Wulfen) Dalla Torre & Sarnth. 1,3 *Caloplaca holocarpa (Ach.) A.E. Wade 4 Caloplaca lactea (A.Massal.) Zahlbr. 3,5 *Caloplaca paulsenii (Vain.) Zahlbr. 3 *Caloplaca saxicola (Hoffm.) Nordin 1,4 *Caloplaca teicholyta (Ach.) J. Steiner 3 *Caloplaca trachyphylla (Tuck.) Zahlbr. 1 *Caloplaca variabilis (Pers.) Müll.Arg. 3 Candelariella aurella (Hoffm.) Zahlbr. 1,3,4,5 *Candelariella medians (Nyl.) A.L.Sm. 1 Candelariella vitellina (Hoffm.) Müll.Arg. 1,2,3 *Collema crispum (Huds.) F.H.Wigg. 2 *Dimelaena oreina (Ach.) Norman 2 *Diplotomma epipolium (Ach.) Arnold 1,3,5 *Immersaria arthroocarpa (Ach.) Rambold & Pietschm. 2 *Lecania rabenhorstii (Hepp) Arnold 4 *Lecanora cenisia Ach. 1 *Lecanora crenulata Hook. 3,4 *Lecanora dispersa (Pers.) Sommerf. 1 *Lecanora rupicola (L.) Zahlbr. 2 *Lecidella carpathica Körb. 1,2 Lecidella stigmatae (Ach.) Hertel & Leuckert3 *Lichinella nigritella (Lettau) P.Moreno & Egea 2 *Lobothallia alphoplaca (Wahlenb.) Hafellner 1,2 *Lobothallia radiosa (Hoffm.) Hafellner 1,2,3 *Melanelia elegantula (Zahlbr.) Essl. 2 *Neofuscelia loxodes (Nyl.) Essl. 1,2 *Neofuscelia pulla (Ach.) Essl. 1,2 *Neofuscelia verruculifera (Nyl.) Essl. 2 Physcia dubia (Hoffm.) Lettau 1 *Physconia muscigena (Ach.) Poelt2 *Polysporina cyclocarpa (Anzi) Vezda 5 *Protoparmelia badia (Hoffm.) Hafellner 2 Protoparmeliopsis muralis (Schreb.) M.Choisy1,2 Rhizocarpon geographicum (L.) DC. 1,2 *Rhizocarpon viridiatrum (Wulfen) Körb. 1 *Rhizoplaca chrysoleuca (Sm.) Zopf. 2 *Rhizoplaca melanopthalma (DC.) Leuckert & Poelt2 *Rhizoplaca peltata (Ramond) Leuckert & Poelt 1,2 *Rinodina calcarea (Arnold) Arnold 4 Rinodina gennarii Bagl. 3 *Rinodina immersa (Körb.) Zahlbr. 3,4 *Rinodina milvina (Wahlenb.) Th.Fr. 1 Niğde İlinden Liken Kayıtları 23

24 M. G. Halıcı, A. Aksoy /Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 22(1-2) 20-25 (2006) *Sarcogyne clavus (DC.) Kremp. 3 *Sarcogyne privigna (Ach.) A. Massal.3,4 *Staurothele fissa (Taylor) Zwackh 2 *Tephromela atra (Huds.) Hafellner 2 *Verrucaria fuscella (Turner) Winch 4 *Verrucaria lecideoides Trevis. 3 *Verrucaria nigrescens Pers. 4 *Xanthoparmelia mexicana (Gyeln.) Hale 2 *Xanthoparmelia somloensis (Gyeln.) Hale2 *Xanthoria elegans (Link) Th. Fr.1,2 5. TARTIŞMA VE SONUÇ Bu çalışmada 32 cinse ait 73 takson rapor edilmiştir.literatüre göre [16-17], bu taksonlardan 61 i Niğde ili için yeni kayıt durumundadır. Tür sayısı bakımından en zengin genuslar; Caloplaca Th. Fr. (16 tür), Aspicilia A. Massal. (5 tür), Acarospora A. Massal., Lecanora Ach. ve Rinodina (Ach.) Gray (4 tür) genuslarıdır. Türlerin hepsi kayalar üzerinden toplanmıştır. Bu türlerden 62 si kabuksu büyüme formuna sahip iken 11 i yapraksı büyüme formuna sahiptir. Çalışma alanında türlerin toplandığı substratlar literatürdeki bilgilere uygundur [12-13]. Genellikle Ulukışla istasyonlarında silisli kayaların hakim olması nedeniyle Acarospora fuscata, Aspicilia desertorum, Candelariella vitellina, Dimaleana oreina, Lecanora rupicola, Lichinella nigritella, Neofuscelia pulla, Rhizocarpon geographicum, R. viridiatrum, Rhizoplaca türleri ve Xanthoparmelia mexicana gibi silisli kayaları tercih eden türler bu istasyonlarda bolca bulunmuştur. Kalkerli kayaların hakim olduğu diğer istasyonlarda ise kalker seven Acarospora cervina, Caloplaca türleri, Candelariella aurella, Rinodina calcarea, R. immersa ve Verrucaria fuscella gibi türler oldukça boldur. Genellikle ağaç kabukları üzerinde epifitik olarak bulunan Amandinea punctata ya çalışma alanımızda silisli kayalar üzerinde de rastlanmıştır. Wirth (1995) e göre bu tür silisli kayalar üzerinde de gelişebilmektedir[13]. Çalışma alanımızda Acarospora strigata Aspicilia sp., Buellia badia ise Rhizocarpon geographicum üzerinde parazitik olarak bulunmuştur. Bu veriler de literatürdeki bilgilere uygundur [13,18]. Hava kirliliğinin likenler üzerindeki olumsuz etkisi bilinmektedir. Liken toplanan lokalitelerin ana yol kenarlarında bulunduğu ve kurak iklimin nemi seven çok sayıda yapraksı ve dalsı likenin yaşamasına olanak sağlamaması göz önüne alındığında çalışma alanında çok fazla liken çeşitliliği beklemek yanlış olur. Liken toplanan lokalitelerde epifitik likenlerin gelişebileceği ağaç ve çalılar mevcut değildir. Bu durumda çalışma alanında bulunan liken çeşitliliğini azaltmaktadır. TEŞEKKÜR Bazı liken örneklerinin tür teşhisinde ve teşhis ettiğimiz bazı türlerin onayını yaparak bizlere yardımcı olan Dr. Volker John a (Bad Dürkheim, Almanya) teşekkürü bir borç biliriz. KAYNAKLAR 1. John, V., Lichenological studies in Turkey and their relevance to environmental interpretation.- Abstract book, XI OPTIMA meeting 5., Beograd: 45-11.9.2004, (2004). 2. John, V., Preliminary catalogue of lichenised and lichenicolous fungi of Mediterranean Turkey-Bocconea 6, 173-216, 1996. 3. John, V., Nimis, P.L., Lichen flora of Amanos Mountain and the province of Hatay, Turkish Journal of Botany 22: 257-267, 1998.

Niğde İlinden Liken Kayıtları 25 4. Nimis P.L., John, V., A contribution to lichen flora of Mediterranean Turkey, Cryptogamie Bryol Lichenol 19 (1): 35-58, 1998. 5. Karabulut, F., Özdemir Türk, A., Lichens of the Akşehir District (Konya)., Turkish Journal of Botany, 22: 191-198, 1998. 6. John V., Breuss O., Flechten der östlichen Schwarzmeer-Region in der Türkei (BLAM-Excursion 1997). Herzogia 17: 137-155, 2004. 7. Kınalıoğlu, K., Lichens of Giresun District Giresun Province, Turkey, Turkish Journal of Botany, 29: 417-423, 2005. 8. Halıcı, M.G., John, V., Aksoy, A., Lichens of Erciyes Mountain (Kayseri, Turkey).- Flora Mediterranea 15: 5-18, 2005. 9. Steiner, J., Lichenes in: Ergebnisse einer Natur Wissenschaftlichen Reise zum Erciyas Dagh (Kleinasien) von Dr. Arnold Penter und Dr. Enerich Zederbaurer im Jahre 1902., Ann Naturhist Mus 20(4): 369-384, 1905. 10. Güvenç, Ş., Floristic Records of Lichens in Adana, Konya and Niğde Provinces, Turkish Journal of Botany, 26: 175-180, 2002. 11. Poelt, J., Bestimmungsschlüssel Europaischer Flechten, Vaduz: J Cramer der AR Gantner Verlag Kommanditgesellschaft, 1974. 12. Purvis, OW., Coppins, BS., Hawksworth, DL., James, PW., Moore, DM., The Lichen Flora of Great Britain and Ireland. London: Natural History Museum Publications in association with the British Lichen Society, 1994. 13. Wirth, V., Die Flechten Baden-Württembergs Teil 1-2. Stuttgart: Eugenn ulmer GmbH & Co., 1995. 14. Hafellner, J., Türk, R., Die lichenisierten Pilze Österreichs-eine Checkliste der bisher nachgewiesenen Arten mit Verbreitungsangaben., Stapfia 76: 3-167, 2001. 15. Seyyar, O., Niğde İli ve çevresinde yayılış gösteren yer örümceklerinin (Araneae: Gnaphosidae) Sistematiği, Niğde Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2005. 16. John, V., Flechten der Türkei I. Das die Türkei betreffende lichenologische Schrifttum. Pfalzmuseum für Naturkunde (Polichia-Museum). Bad Dürkheim, 1992. 17. John, V., Flechten der Türkei IV., Erganzungen zum die Türkei betreffende lichenologischen Schrifttum, Pfalzmuseum für Naturkunde (Polichia-Museum). Bad Dürkheim, 1995. 18. Brodo, M., Sharnoff, S.D., Sharnoff, S., Lichens of North America, New Haven, Yale University Pres, 2001.