TOKSOKARİAZİSLİ HASTALARDA OTOANTİKOR VARLIĞININ ARAŞTIRILMASI*



Benzer belgeler
ANTİNÜKLEER ANTİKOR. ANA Paterni İlişkili Antijen Bulunduğu Hastalık. Klinik Laboratuvar Testleri

FASCİOLOSİSLİ HASTALARDA İMMÜNOGLOBULİN TİPLERİNİN ARAŞTIRILMASI*

ANCA SAPTANMASI VE TANI KRİTERLERİ DR. NİLGÜN KAŞİFOĞLU

Ekinokokkozis. E. granulosus Kistik Ekinokokkozis. E. multilocularis Alveoler Ekinokokkozis. E. vogeli ve E. oligoarthrus Polikistik Ekinokokkozis

Laboratuvar sonuçları ve sorunlar: IFA. Dr. Derya Mutlu Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

IFA TESTLERİNDE KALİTE VE GÜVENİLİRLİK. Dr. Derya Mutlu Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

VİRUS HASTALIKLARINDA TANI YÖNTEMLERİ

Akciğer hidatidozunun tanısında IHA, ELISA ve Western Blot testlerinin değerlendirilmesi

D Vitaminin Relaps Brucelloz üzerine Etkisi. Yrd.Doç.Dr. Turhan Togan Başkent Üniversitesi Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

EPSTEIN-BARR VİRUS ENFEKSİYONLARI TANISINDA ELISA VE İMMUNOBLOT TESTLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

TRİŞİNELLOZİS TANISINDA ÜÇ FARKLI ELISA KİTİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ EVALUATION OF THREE DIFFERENT ELISA KITS FOR THE DIAGNOSIS OF TRICHINELLOSIS

OTOİMMÜN HASTALIKLARDA TANI YÖNTEMLERİ KURSU

IV. KLİMUD Kongresi, Kasım 2017, Antalya

Brusellozun serolojik tanısında yeni bir yöntem: İmmuncapture aglutinasyon testi

Brusellozda laboratuvar tanı yöntemleri

Anti-HIV Pozitif Bulunan Hastada Kesin Tanı Algoritması. Doç. Dr. Kenan Midilli İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

İMMUNOLOJİK TANI YÖNTEMLERİ

Postmenopozal Kadınlarda Vücut Kitle İndeksinin Kemik Mineral Yoğunluğuna Etkisi

RIDASCREEN Toxocara IgG

mm3, periferik yaymasında lenfosit hakimiyeti vardı. GİRİŞ hastalığın farklı şekillerde isimlendirilmesine neden Olgu 2 Olgu 3

Klinik Mikrobiyoloji de Enzimli İmmün Deney Enzyme Immuno Assay. Dr. Dilek Çolak

Kırım Kongo Kanamalı Ateş hastalarında ağırlık ve ölüm riskinin tahmininde plazma cell-free DNA düzeyinin önemi

Tanı Algoritmalarının Kullanılmasında Tıbbi Mikrobiyoloji Uzmanı

KISA BİLDİRİ: BRUSELLOZUN TANISINDA BRUCELLACAPT TESTİNİN DEĞERİNİN ARAŞTIRILMASI

TLERDE SEROLOJİK/MOLEK HANGİ İNCELEME?) SAPTANMASI

Tükürük kreatinin ve üre değerleri kullanılarak çocuklarda kronik böbrek hastalığı tanısı konulabilir mi? Dr. Rahime Renda

Dr. Semih Demir. Tez Danışmanı. Doç.Dr.Barış Önder Pamuk

daha çok göz önünde bulundurulabilir. Öğrencilerin dile karşı daha olumlu bir tutum geliştirmeleri ve daha homojen gruplar ile dersler yürütülebilir.

Hidrazon Yapısındaki On Adet Bileşiğin Antileishmanial Aktivitesinin Araştırılması

Dr. Rukiye Berkem Dr. Gamze Türkoğlu Dr. Ayşe Esra Karakoç

KRİYOGLOBÜLİN. Cryoglobulins; Soğuk aglutinin;

Mardin Ýlinde Elektif Cerrahi Öncesi Tetkik Edilen Çocuklarda HBV, HCV ve HIV Seroprevalansý

Halis Akalın, Nesrin Kebabcı, Bekir Çelebi, Selçuk Kılıç, Mustafa Vural, Ülkü Tırpan, Sibel Yorulmaz Göktaş, Melda Sınırtaş, Güher Göral

Yoğun Bakım Ünitesinde Gelişen Kandida Enfeksiyonları ve Mortaliteyi Etkileyen Risk Faktörleri

Sekiz Aylık Dönemde Laboratuvarımızda Saptanan Hepatit B ve Hepatit D Seroprevalansı*

ÖZET Amaç: Yöntem: Bulgular: Sonuçlar: Anahtar Kelimeler: ABSTRACT Rational Drug Usage Behavior of University Students Objective: Method: Results:

Akut Hepatit C: Bir Olgu Sunumu. Uz.Dr.Sevil Sapmaz Karabağ İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Manisa

:Harran Üniversitesi Sağlık Hizmetleri MYO Şanlıurfa. Derece Alan Üniversite Yıl Sağlık Hizmetleri Meslek Ön lisans

MS ve Kranyal MR da MS Benzeri lezyonları olan olgularda D vitamini, B 12, Folat düzeyi ve otoantikorların değerlendirilmesi

Toksokariyazis Serolojik Tanısında Trichinella Çapraz Reaksiyonlarının Değerlendirilmesi

Antinükleer antikor-hep-2 (ANA) testinin tarama titresi için pozitiflik değerinin belirlenmesi

OTO-ANTİKORLARIN TANISINDA YENİ YÖNTEMLER

WEİL-FELİX TESTİ NEDİR NASIL YAPILIR? Weil Felix testi Riketsiyozların tanısında kullanılır.

KRONİK HEPATİT C HASTALARINDA OTOANTİKOR SIKLIĞI VE HCV RNA POZİTİFLİĞİ İLE İLİŞKİSİ*

Klinik laboratuvarda kullan lan otoantikor tan testlerinin de erlendirilmesi

Akut Hepatit B ve Kronik Hepatit B Reaktivasyonu Ayrımı. Dr. Şafak Kaya SBÜ Gazi Yaşargil SUAM Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji

ROMATOİD ARTRİTİN SEROLOJİK TANISINDA VE HASTALIK AKTİVİTESİNİN DEĞERLENDİRİLMESİNDE ANTİ-CCP (CYCLIC CITRULLINATED PEPTIDE) ANTİKORLARININ ROLÜ

IMMUN PEROKSİDAZ TESTİ (PEROXİDASE LİNKED ANTİBODY ASSAY-PLA)

KİST HİDATİK ÖN TANILI OLGULARDA İNDİREK HEMAGLÜTİNASYON VE ELISA YÖNTEMLERİ İLE ALINAN SONUÇLARIN KARŞILAŞTIRILMASI

HBsAg Pozitif Ebeveynlerin Çocuklarında Hepatit B Virusu Enfeksiyonu Prevalansı

Emrah Salman, Zeynep Ceren Karahan Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi. Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı

Kronik Hepatit B li Hastalarda Oral Antiviral Tedavilerin Değerlendirilmesi

Çorum da Kistik Ekinokokkoz Ön Tanısı ile Başvuran Hastaların Radyolojik, Biyokimyasal ve Serolojik Analizlerinin Değerlendirilmesi*

CLOSTRIDIUM DIFFICILE ENFEKSİYONUNDA GLUTAMAT DEHİDROGENAZ VE TOKSİN A/B TESTLERİNİN TANI DEĞERİ VE MALİYET ETKİNLİĞİ

ERİŞKİN HASTADA İNFLUENZAYI NASIL TANIRIM?

OTOANTİKORLARDA TANISAL METODOLOJİ. Doç. Dr. İlhan Afşar T.C. Sağlık Bakanlığı İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi

TONSİLLOFARENJİT TANI VE TEDAVİ ALGORİTMASI

Epstein-Barr virüs enfeksiyonlarında trombosit parametrelerinin değerlendirilmesi

IV. KLİMUD Kongresi, Kasım 2017, Antalya

Q HUMMASI İÇİN RİSK GRUPLARINDA COXIELLA BURNETII YE KARŞI OLUŞAN ANTİKORLARIN ELISA VE IFA TESTLERİ İLE SAPTANMASI

Sistemik Otoimmün Hastalıkların Tanısında Yeni Bir Yöntem: Multipleks Test Sistemi ve Yöntem Performansları

Karaciğer laboratuvar. bulguları. Prof.Dr.Abdullah.Abdullah SONSUZ Gastroenteroloji Bilim Dalı. 5.Yarıyıl

Serum ALT Düzeyleri, HCV RNA Ve Anti-HCV Arasındaki İlişki #

Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Hematoloji ve Onkoloji Kliniği

Adıyaman da Kistik Ekinokokkozis Ön Tanılı Hastaların İndirekt Hemaglütinasyon (İHA) Yöntemi ile Değerlendirilmesi

Hepatit C Virüsü: Tanıda Serolojik ve Moleküler Yöntemlerin Yeri. Üner Kayabaş İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Malatya

T.C. İZMİR KATİP ÇELEBİ ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ İÇ HASTALIKLARI KLİNİĞİ

Enterobacteriaceae Ġzolatlarında Karbapenemazların Saptanmasında Modifiye Hodge Testi ve Carba NP Testlerinin Karşılaştırılması

Moleküler Yöntemlerin Klinik Mikrobiyolojide Kullanımı Ne zaman? Nerede? Ne kadar? Klinik Parazitoloji

TOKSOPLAZMA İNFEKSİYONUNUN LABORATUVAR TANISI UZM.DR.CENGİZ UZUN ALMAN HASTANESİ

TÜBERKÜLOZUN MOLEKÜLER TANISINDA GÜNCEL DURUM

Hepatit B de atipik serolojik profiller HBeAg-antiHBe pozitifliği. Dr. H. Şener Barut Gaziosmanpaşa Üniversitesi Enfeksiyon Hastalıkları ve KM AD

GİRİŞ. Kan dolaşımı enfeksiyonları (KDE) önemli morbidite ve mortalite sebebi. ABD de yılda KDE, mortalite % 35-60

KRONİK HEPATİT B ENFEKSİYONU İLE BİRLİKTE TOTAL ANTİ-DELTA POZİTİFLİĞİNDE ANTİKARDİYOLİPİN ANTİKORLARININ ARAŞTIRILMASI*


KRONİK HEPATİT C Lİ HASTALARDA HEPATİT C VİRUSU (HCV) GENOTİPLERİ İLE ALANİN AMİNOTRANSFERAZ VE HCV-RNA DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN ARAŞTIRILMASI

Anti-HCV Antikor Pozitif Hastalar m zda ANA, AMA ve Anti-LKM-1 Antikorlar n n Varl ğ

T.C. İZMİR KÂTİP ÇELEBİ ÜNİVERSİTESİ ATATÜRK EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ İÇ HASTALIKLARI KLİNİĞİ

Asist. Dr. Ayşe N. Varışlı

Hepatit B Hasta Takibi Nasıl Yapılmalı?

UÜ-SK MİKROBİYOLOJİ ANABİLİM DALI İMMÜNOLOJİ BİLİM DALI HİZMET KAPSAMI

SERVİKAL ÖRNEKLERDE HPV DNA ve SİTOLOJİK İNCELEME SONUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Doç.Dr. Aslı Gamze Şener T.C. Sağlık Bakanlığı İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi

HIV TANISINDA YENİLİKLER

Yasemin Budama Kılınç1, Rabia Çakır Koç1, Sevim Meşe2, Selim Badur2,3

Hepatit B Virüs Testleri: Hepatit serolojisi, Hepatit markırları

Yeliz Çağan Appak¹, Hörü Gazi², Semin Ayhan³, Beyhan Cengiz Özyurt⁴, Semra Kurutepe², Erhun Kasırga ⁵

KISA BİLDİRİ: SALT ANTİ-HBc POZİTİF ÖRNEKLERDE OTOANTİKOR, ANTİ-HCV VE ANTİ-HIV SEROPOZİTİFLİĞİNİN ARAŞTIRILMASI*

KRONİK VİRAL HEPATİT C Lİ HASTALARDA IL28B NİN İNTERFERON TEDAVİSİNE YANITLA İLİŞKİSİ. Dr. Gülay ÇEKİÇ MOR

İMMÜN SİSTEM HASTALIKLARI VE BAKIMI. Öğr. Gör. Dr. Ayşegül Öztürk Birge ARALIK 2016

Yrd. Doç. Dr. Koray Ergünay MD PhD Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Mikrobiyoloji AD. Viroloji Ünitesi

Katip Çelebi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Mikrobiyoloji Laboratuvarı, İzmir. 1

E. Ediz Tütüncü KLİMİK 2013 XVI. Türk Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları Kongresi 15 Mart 2013, Antalya

KISA BİLDİRİ: HEPATİT D VİRUS (HDV) RNA POZİTİFLİĞİ İLE HDV ANTİKORLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

SERVİKAL YETMEZİĞİNDE MCDONALDS VE MODDIFIYE ŞIRODKAR SERKLAJ YÖNTEMLERININ KARŞILAŞTIRILMASI

IMMUN FLORESAN TESTİ

EPSTEIN-BARR VİRUS VİRAL KAPSİD ANTİKORLARININ SAPTANMASINDA İMMÜNOBLOT YÖNTEMİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Viral Hepatitler. Hepatit A Virus. Viral Hepatitler- Tarihsel Bakış. Hepatit Tipleri. Hepatit A Klinik Özellikler

Anti-HLA Antikorlar ve Transplantasyon

Akut ve Kronik Hepatit B Aktivasyonunun Ayrımı. Dr. Murat Kutlu Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi

Transkript:

Kısa Bildiri/Short Communication Mikrobiyol Bul 2009; 43: 661-666 TOKSOKARİAZİSLİ HASTALARDA OTOANTİKOR VARLIĞININ ARAŞTIRILMASI* INVESTIGATION OF THE PRESENCE OF AUTOANTIBODIES IN PATIENTS WITH TOXOCARIASIS Selçuk KAYA 1, Mustafa DEMİRCİ 1, Emel SESLİ ÇETİN 1, Buket CİCİOĞLU ARIDOĞAN 1, Mehmet ŞAHİN 2, Tekin TAŞ 1, Metin KORKMAZ 3 1 Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Isparta. (selcuk@med.sdu.edu.tr) 2 Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları İmmünoloji Bilim Dalı, Isparta. 3 Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Parazitoloji Anabilim Dalı, İzmir. ÖZET Toksokariazis sırasında, larvaların salgılarında bulunan geniş etkili çok sayıdaki enzim nedeniyle dokulara yayılım ve yıkım sonucu immünopatolojik reaksiyonlar ortaya çıkabilmektedir. Bu çalışmada, parazitin otoimmün reaksiyonları tetiklemesindeki rolünün araştırılması amacıyla, toksokariazisli hastalarda anti-nükleer (ANA), anti-mitokondriyal (AMA ve M2), anti-düz kas (ASMA), anti-nötrofil sitoplazmik (AN- CA), anti-miyeloperoksidaz (MPO) ve karaciğer-böbrek mikrozomal tip 1 (LKM-1) antikorları gibi otoantikorların saptanması planlanmıştır. Çalışmaya, klinik bulgular (karın ağrısı, alerjik şikayetler ve/veya eozinofilisi olup başka bir etken saptanmayan hastalar) ve in-house ELISA pozitifliği ile toksokariazis tanısı konulan 40 hasta (22 si erkek; yaş ortalaması: 35.6 ± 10.7 yıl) ve kontrol olarak 32 sağlıklı birey (16 sı erkek; yaş ortalaması: 40.7 ± 11.2 yıl) alınmıştır. ANA (tarama), dsdna, SS-A, SS-B, Scl-70, LKM-1, MPO ve M2 otoantikorları ELISA yöntemiyle (Euroimmun, Almanya); ANCA, AMA ve ASMA antikorları ise indirekt immünofloresans yöntemiyle (IMMCO, NY) çalışılmıştır. Hastaların 11 inde tek tip, 7 sinde 2 tip olmak üzere toplam 18 (%45) inde otoantikor pozitifliği saptanırken, bu oran kontrol grubu için %12.5 (2 olgu ANA tarama, 1 olgu anti-m2, 1 olgu anti-lkm-1 pozitif) olarak belirlenmiş ve aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (χ 2 = 5.72, p= 0.004). Hastalardaki otoantikor tiplerinin dağılımına bakıldığında; en fazla pozitiflik ASMA için saptanmış (n= 6), bunu anti-dsdna (n= 5), anti-m2 (n= 5), anti-ss-b (n= 4), anti-lkm-1 (n= 3), anti-ss-a (n= 2), ANCA (n= 2) ve anti-mpo (n= 1) izlemiştir. Hasta grubunda ASMA pozitiflik oranının anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmış (χ 2 = 12.24, p= 0.03), diğer her bir otoantikor sıklığı açısından gruplar arasında önemli bir fark tespit edilmemiştir (p> 0.05). Bu durumun, kas tutulumunun sık olduğu toksokariaziste, larvanın kas dokusunda oluşturduğu hasar sonucu açığa çıkan otoantijenlerden ve/veya parazit ürünlerinin antijenik taklidinden kaynaklanabileceği düşünülmüştür. Sonuç olarak, toksokariazisli hastaların yaklaşık yarısında otoantikor pozitifliğine rastlanılabileceği akılda tutulmalı ve değerlendirmede bu durum dikkate alınmalıdır. Anahtar sözcükler: Toxocariasis, Toxocara, otoantikor, ANA, ASMA. * XXXII. Türk Mikrobiyoloji Kongresi (12-16 Eylül 2006, Antalya) nde poster olarak sunulmuştur. Geliş Tarihi: 15.01.2009 Kabul Ediliş Tarihi: 27.03.2009

Toksokariazisli Hastalarda Otoantikor Varlığının Araştırılması ABSTRACT Immunopathologic reactions may occur during toxocariasis due to tissue invasion and destruction by the secretions of larvae containing various enzymes with broad spectrum. The aim of this study was to search for autoantibodies such as anti-nuclear (ANA), anti-mitochondrial (AMA), anti-smooth muscle (ASMA), anti-neutrophil cytoplasmic (ANCA), anti-myeloperoxidase (MPO) and liver-kidney microsomal type 1 (LKM-1) antibodies in patients with toxocariasis, in order to investigate the role of toxocariasis as a trigger factor for autoimmune reactions. Forty patients (22 were male; mean age: 35.6 ± 10.7 years) diagnosed as toxocariasis by clinical findings (abdominal pain, allergic symptoms and/or eosinophilia, without detection of any other causative agents, and without liver dysfunction, diabetes mellitus, cardiac or renal failure, and autoimmune disease) and in-house ELISA positivity and 32 healthy controls (16 were male; mean age: 40.7 ± 11.2 years) were included to the study. ANA (screen), dsdna, SS-A, SS-B, Scl-70, LKM-1, MPO and M2 autoantibodies have been investigated by ELISA (Euroimmun, Germany), while ANCA, AMA and ASMA antibodies by indirect immunofluorescence (IMMCO, NY) methods. Autoantibody positivity was detected in 18 (45%) patients of whom 11 yielded a single type, and 7 yielded 2 types of autoantibodies. This rate was 12.5% for control group (two subjects were positive for ANA-Screen, one for anti-m2 and one for anti-lkm-1). The difference between the total positivity rates in patient and control groups was found statistically significant (χ 2 = 5.72, p= 0.004). The most frequent autoantibody type among patients were ASMA (n= 6), followed by anti-dsdna (n= 5), anti-m2 (n= 5), anti-ss-b (n= 4), anti-lkm-1 (n= 3), anti-ss-a (n= 2), ANCA (n= 2) and anti-mpo (n= 1). Positivity rate for ASMA was found statistically significant in patients group compared to controls (χ 2 = 12.24, p= 0.03), while there was no significant difference between the groups in terms of other autoantibody rates (p> 0.05). These data could be related to the possible release of autoantigens following muscle tissue injury during toxocariasis and/or antigenic mimicry of parasitic products during the infection in which muscle invasion is frequently seen. In conclusion, since autoantibodies are frequently detected in toxocariasis, this situation should be taken into consideration in the presence of autoantibodies. Key words: Toxocariasis, Toxocara, autoantibody, ANA, ASMA. GİRİŞ Toxocara canis, ara konak olarak insanlar da dahil olmak üzere birçok omurgalıda ve son konak olarak da köpekgillerde bulunan, dünya üzerinde yaygın olarak dağılmış nematodlardan biridir. İnsanlar kontamine besin, toprak veya ellere bulaşan yumurtaların oral yolla alınmasıyla enfekte olur. İnce bağırsaklarda yumurtadan çıkan larvalar mukozaya penetre olur ve direkt ya da kan yoluyla somatik dokulara göç eder 1,2. Enfeksiyonların tanısında serolojik yöntemlerin özgüllüğü, Toxocara eksretuar/sekretuar (ES) antijeninin kullanılmaya başlamasından sonra önemli oranda artmıştır. Ancak toksokariazisin tanısı genellikle kesin olarak konulamayabilir. Gelişen ve göç eden larvaya bağlı doku hasarının bazı bulguları olmasına rağmen, çoğu klinik semptom, inflamatuvar yanıta ya da aşırı duyarlılık reaksiyonlarına bağlı olarak gelişmektedir. Dolayısıyla toksokariazisin konağın uygunsuz veya yetersiz immün yanıtı ile ilişkili olduğu söylenebilir 3,4. Kronik enfeksiyonlarda parazitin tam olarak temizlenememesi ve antijenik uyarımın uzun süre devam etmesi, konakta otoantikorların oluşmasına yol açabilmektedir 5-8. Bu çalışmada, Toxocara enfeksiyonlarının otoimmün reaksiyonları tetiklemesindeki rolünün belirlenmesi amacıyla, toksokariazisli hastalarda anti-nükleer (ANA), anti-mitokondriyal (AMA), anti-nötrofil sitoplazmik (ANCA), antimikrozomal (Liver-kidney microsome type 1; LKM-1), anti-miyeloperoksidaz (MPO) ve anti-düz kas (ASMA) antikorları gibi otoantikorların varlığı araştırılmıştır. 662

Kaya S, Demirci M, Sesli Çetin E, Cicioğlu Arıdoğan B, Şahin M, Taş T, Korkmaz M. GEREÇ ve YÖNTEM Çalışmaya, toksokariazis ön tanısı (karın ağrısı, alerjik şikayetler ve/veya eozinofilisi olup başka bir neden saptanamayan hastalar) konulan ve in-house ELISA yöntemi ile pozitif bulanan 40 hasta ile kontrol grubu olarak 32 sağlıklı kişi dahil edildi. Hasta ve kontrol gruplarındaki bireylerin hiçbirinde viral hepatit, otoimmün hastalık, kronik sistemik veya enfeksiyon hastalığı ve uzun süreli ilaç kullanımı öyküsü yoktu. Çalışma, Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Etik Komitesi nce onaylandı ve katılımcılar bilgilendirildi. Toxocara ELISA testi, duyarlılığı %78.3 ve özgüllüğü %92 olarak bildirilen yöntemin modifiye edilmesiyle uygulandı 9. Kısaca, Toxocara larvaları, içerisinde 100 U/ml penisilin ve 250 ug/ml streptomisin (Pfizer, İstanbul) içeren RPMI 1640 (Sigma Chemical, ABD) besiyerinde 37 C de bir hafta inkübe edildi. Bir hafta sonunda ayrıştırılan Toxocara ES (Excretory-Secretory) antijenlerini içeren besiyeri 4 C de iki saat santrifüj edildi (13.000 x G) ve 0.2 p.m por çapı bulunan filtreden süzülerek antijen olarak kullanıldı. Bu antijen 95 µg/ml yoğunlukta ELISA plağına (Costar Highbinding, NY) kaplandı. Test edilecek serumlar 1/100 oranında sulandırıldı. Konjugat olarak alkalen fosfataz ile bağlı anti-insan IgG (Sigma Chemical, ABD) 1/10.000 sulandırımda ve substrat olarak 4-nitrofenil fosfat disodyum tuzu (Merck, Almanya) kullanıldı. Pleytler 405 nm absorbans aralığında mikroplak okuyucuda (Bio-Tek Instruments, ABD) okutuldu. Pozitif sınır değeri olarak, 6 negatif kontrol kuyucuğunun ortalamasına bu negatif kontrol kuyucuklarının 3 standart sapması eklenerek bulunan değer kullanıldı. Otoantikorların araştırılmasında, ANA-tarama (ANA-screen = dsdna, histon, nrnp/sm, Sm, SS-A, SS-B, Scl-70, Jo-1, ribozomal P-protein, sentromer), LKM-1, MPO ve M2 (mitokondri M2 antijeni) antikor tespiti için ticari ELISA yöntemi (Euroimmun, Luebeck, Almanya) kullanıldı. ANA tarama testi ile pozitif bulunan serumlar, dsdna, SS-A, SS-B ve Scl-70 antikorları açısından her biri için ayrı ELISA testiyle (Euroimmun, Luebeck, Almanya) tekrar çalışıldı. ANCA, AMA ve ASMA antikorları ise indirekt immünofloresans (IFA) yöntemiyle (ImmuGlo, IMMCO Diagnostics, NY) araştırıldı. Tüm ELISA testlerinde serumlar 1/200 sulandırılırken, IFA testinde 1/40 sulandırımda pozitif bulunanlara ileri sulandırımlar yapıldı. Yöntemler üretici firmaların önerileri doğrultusunda uygulandı. İstatistiksel değerlendirmede Student s t-testi ve ki-kare testi kullanıldı; p< 0.05 değeri anlamlı olarak kabul edildi. BULGULAR Çalışmaya alınan hasta (n= 40; 22 erkek; yaş ortalaması: 35.6 ± 10.7 yıl) ve kontrol (n= 32; 16 erkek; yaş ortalaması: 40.7 ± 11.2 yıl) grupları arasında yaş ve cinsiyet açısından bir fark yoktur (p> 0.05). Hastaların 18 (%45) inde test edilen otoantikorlardan en az bir tanesi pozitif bulunurken, kontrollerin 4 (%12.5) ünde otoantikor pozitifliği saptanmış ve bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür (χ 2 = 5.72, p= 0.004) (Tablo I). Otoantikor tiplerinin dağılımına bakıldığında; ASMA hariç diğer tüm otoantikorların sıklığı açısından gruplar arasında istatistiksel bir fark tespit edilmemiş (p> 0.05), ASMA pozitiflik oranı ise hastalarda kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (χ 2 = 12.24, p= 0.03) (Tablo I). 663

Toksokariazisli Hastalarda Otoantikor Varlığının Araştırılması Tablo I. Hasta ve Kontrol Gruplarında Saptanan Otoantikorlar ve Pozitiflik Oranları Hasta grubu (n= 40) Kontrol grubu (n= 32) Otoantikor pozitif sayı (%) pozitif sayı (%) p değeri ANA-tarama 9 (22.5) 2 (6.2) > 0.05 dsdna 5 a 0 SS-A 2 0 SS-B 4 0 Scl-70 0 0 M2 5 (12.5) 1 (3.1) > 0.05 LKM-1 3 (7.5) 1 (3.1) > 0.05 MPO 1 (2.5) 0 > 0.05 ANCA 2 b (5) 0 > 0.05 AMA 0 0 ASMA 6 c (15) 0 = 0.03 e Toplam 18 d (45) 4 (12.5) = 0.004 e a Bir olgu SS-A, iki olgu SS-B ile birlikte pozitiftir. b Bir olguda titre 1/40, diğerinde 1/80 dir. c Üç olguda titre 1/40, iki olguda 1/80, bir olguda 1/160 tır. d Yedi olguda 2 tip otoantikor pozitifliği mevcuttur. e İstatistiksel olarak anlamlıdır. TARTIŞMA T.canis enfeksiyonlarında larvaların değişik dokulara göç edebilmesi, parazitin salgılarında çok farklı özgüllükte birçok enzimin bulunabileceğini düşündürmekte ve özellikle oldukça geniş enzim aktivitesine sahip ES antijeninin elastin, kollajen ve glikoproteinleri yıkıma uğratabileceği belirtilmektedir 1,10. Dolayısıyla hastalık sırasında gerek parazitin çok sayıdaki enzimleri ile antijenik benzerlikler nedeniyle gerekse doku yıkımı sonucu oluşan otoantijenlere karşı antikor sentezi mümkün gözükmektedir. Çalışmamızda, özellikle ASMA antikorları olmak üzere (p= 0.03), hasta grubunda saptanan toplam otoantikor pozitiflik oranının (%45) kontrol grubundan (%12.5) anlamlı düzeyde yüksek bulunması (p= 0.004), toksokariazisin otoimmün reaksiyonları tetikleyebileceğini düşündürmüştür. Paraziter hastalıklarda aşırı immün yanıtın patogeneze katkıda bulunduğu ifade edilmektedir 11. Helmintlere karşı immün yanıtta otoantikorların rolü tam olarak anlaşılamamış olmasına rağmen, onkoserkoziste dolaşan otoantikor veya immün kompleksler ile parazit enfeksiyonunun kliniği arasındaki ilişki gösterilebilmiştir 7. Obwaller ve arkadaşları 8, toksokariazisli hastalarda, küçük nükleer ribonükleoproteinlere karşı otoantikorların varlığını ve klinik bulgularla ilişkili olduğunu rapor etmişlerdir. Buijs ve arkadaşları 12 da T.canis in poliklonal IgE üretimini uyarabileceği, atopik çocuklarda alerjik astım ve egzama belirtilerinin ortaya çıkmasına neden olabileceğini bildirmişlerdir. Toksokariazis sırasında larva migransa bağlı kas tutulumu sıktır ve ağrı, güçsüzlük ve kramp gibi miyozit bulguları ortaya çıkabilmektedir 2. Parazit larvalarının bir inflamatuvar 664

Kaya S, Demirci M, Sesli Çetin E, Cicioğlu Arıdoğan B, Şahin M, Taş T, Korkmaz M. infiltratla çevrili olması ve bu bölgede lenfosit ve antijen sunan hücrelerin gösterilmesi, larvanın kas dokusundaki hasarına bağlı olarak bazı antijenlerin salındığını, bunun da otoantikor üretimini indüklediğini düşündürmektedir 11. Kronik inflamatuvar sürece aşırı cevap veren hastalarda klinik otoimmün hastalıklar görülür teorisi göz önüne alındığında, hastalardaki otoantikor varlığının, hasarlı dokudaki yüksek antijen döngüsüne fizyolojik cevabın bir belirtisi olduğu düşünülmektedir 13. Yapılan bir çalışmada, toksokariazisli hastaların %63.6 sında çizgili kaslara karşı otoantikor pozitifliği saptanmış ve bu durumun, enfeksiyonun uzun süreli olmasına ve kas dokusuna yayılan larvaların oluşturduğu harabiyet sonucu lokal inflamatuvar reaksiyonlara bağlı olduğu ileri sürülmüştür 14. Çok sayıdaki mitokondriyal antijenlerden biri olan M2 ye karşı antikorlar, primer bilier siroz başta olmak üzere diğer kronik karaciğer hastalıklarında da ortaya çıkabilmektedir 15. Hastalarımızın hiçbirisinde AMA-IFA testinde pozitiflik saptanmazken, M2-ELISA testinde %12.5 oranında pozitiflik saptanmasının, yöntemlerin özgüllük ve duyarlılık oranlarındaki farklılıktan kaynaklandığı düşünülmüştür 16. Sonuç olarak, toksokariazisli hastalarda özellikle ASMA olmak üzere otoantikor pozitifliğinin ortaya çıkabileceği ve değerlendirmede akılda bulundurulması gerektiği kanısına varılmıştır. KAYNAKLAR 1. Korkmaz M. Toxocariosis, s: 649-62. Özcel MA (ed), Tıbbi Parazit Hastalıkları. 2007. Türkiye Parazitoloji Derneği Yayınları, İzmir. 2. Magnaval JF, Glickman LT, Dorchies P, Morassin B. Highlights of human toxocariasis. Korean J Parasitol 2001; 39: 1-11. 3. Genchi C, Falagiani P, Riva G, et al. IgE and IgG antibodies in Toxocara canis infection. A clinical evaluation. Ann Allergy 1998; 61: 43-6. 4. Magnaval JF, Faber R, Maurieres P, Charlet JP, Larrard B. Evaluation of an immunoenzymatic assay detecting specific anti-toxocara immunoglobulin E for diagnosis and posttreatment follow-up of human toxocariasis. J Clin Microbiol 1992; 30: 2269-74. 5. Hawa M, Beyan H, Leslie RD. Principles of autoantibodies as disease-specific markers. Autoimmunity 2004; 37: 253-6. 6. Demirci M, Tunc SE, Delibas N, Tamer MN, Altuntas I, Korkmaz M. Autoimmune thyroid diseases in patients with chronic fascioliasis. Wien Klin Wochenschr 2003; 115: 182-5. 7. McKechnie NM, Gurr W, Yamada H, Copland D, Braun G. Antigenic mimicry: onchocerca volvulus antigen specific T cells and ocular inflammation. Invest Ophthalmol Vis Sci 2002; 43: 411-8. 8. Obwaller A, Duchêne M, Walochnik J, Wiedermann G, Auer H, Aspöck H. Association of autoantibodies against small nuclear ribonucleoproteins (snrnps) with symptomatic Toxocara canis infestation. Parasite Immunol 2004; 26: 327-33. 9. Glickman L, Schantz P, Dombroske R, et al. Evaluation of serodiagnostic tests for visceral larva migrans. Am J Trop Med Hyg 1978; 27: 492-8. 10. Robertson BD, Bianco AT, McKerrow JH, Maizels RM. Toxocara canis: proteolytic enzymes secreted by the infective larvae in vitro. Exp Parasitol 1989; 69: 30-6. 11. Wilson MS, Maizels RM. Regulation of allergy and autoimmunity in helminth infection. Clin Rev Allergy Immunol 2004; 26: 35-50. 12. Buijs J, Borsboom G, van Gemund JJ, et al. Toxocara seroprevalence in 5 year-old elementary schoolchildren: relation with allergic asthma. Am J Epidemiol 1994; 140: 839-47. 665

Toksokariazisli Hastalarda Otoantikor Varlığının Araştırılması 13. Wilkin T. Autoimmunity: attack or defence? (The case for a primary lesion theory). Autoimmunity 1989; 3: 57-73. 14. Macura-Biegun A, Pituch-Noworolska A, Rewicka M, Mrozewicz B, Noworolski J. Antistriational antibodies during Toxocara canis, Trichinella spiralis infections. Comp Immunol Microbiol Infect Dis 1998; 21: 101-6. 15. Leung PS, Rossaro L, Davis PA, et al; Acute Liver Failure Study Group. Antimitochondrial antibodies in acute liver failure: implications for primary biliary cirrhosis. Hepatology 2007; 46: 1436-42. 16. Tonuttia E, Bassetti D, Piazza A, et al. Diagnostic accuracy of ELISA methods as an alternative screening test to indirect immunofluorescence for the detection of antinuclear antibodies. Evaluation of five commercial kits. Autoimmunity 2004; 37: 171-6. 666