EXTRANEAL % 7.5 Periton Diyaliz Solüsyonu (lcodextrin)

KÜB-Ürün Özellikleri Özeti 1.TIBBİ ÜRÜNÜN ADI EXTRANEAL % 7.5 Periton Diyaliz Solüsyonu (lcodextrin) 2.KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMİ Her 1000 ml'lik solüsyonda: lcodextrin...75 g Sodyum Klorür...5.4 g Sodyum Laktat...4.5 g Kalsiyum Klorür.2H 2 O...257 mg Magnezyum Klorür.6H 2 O.....51 mg Sodyum Hidroksit/Hidroklorik Asit...q.s. ph Enjeksiyonluk su...q.s. 1000 ml Teorik osmolaritesi: 284 mosm/litre Teorik osmolalitesi: 301 mosm/kg. Elektrolit Konsantrasyonları (1000 ml'de): Sodyum 133 mmol/litre Kalsiyum 1.75 mmol/litre Magnezyum 0.25 mmol/litre Klorür 96 mmol/litre Laktat 40 mmol/litre 3.FARMASÖTİK FORMU Peritoneal diyaliz solüsyonudur. Extraneal steril, berrak ve renksiz bir solüsyondur. 4.KLİNİK ÖZELLİKLERİ 4.1.Terapötik Endikasyonları Extraneal, günde bir defa sürekli ayaktan periton diyalizi (SAPD) veya aletli periton diyalizi (APD) tedavi seçeneğindeki kronik böbrek yetmezliği hastalarında glukoz solüsyonları yerine, özellikle glukoz solüsyonları uygulanırken ultrafiltrasyon özelliğini kaybeden hastalarda, sürekli ayaktan periton diyaliz tedavisinde kalma süresini uzattığı için kullanılır. 4.2. Dozaj ve Uygulama Yöntemi Extraneal periton diyaliz solüsyonunun en uzun bekleme süresine sahip olunduğu dönemlerde, örneğin SAPD tedavisinde genellikle geceleri ve APD tedavisinde gündüz uzun bekleme sürelerinde kullanılması önerilir. Erişkinler: SAPD ve APD tedavisinin bir parçası olarak, her 24 saatlik dönemde intraperitonal yoldan bir kez kullanılmalıdır. Yaşlılar: Erişkinlerdeki gibi kullanılır. Çocuklar: 18 yaşından küçüklerde kullanılması önerilmez. Extraneal hasta için uygun olan hızda uygulanmalıdır. Uygulanan hacim hasta ihtiyaçlarına göre tespit edilir. Aseptik teknik kurallarına uyulmalıdır. Solüsyonun torbası, kullanımdan önce vücut ısısına kadar bu amaç için geliştirilmiş bir ısıtıcı ile ısıtılabilir. Periton boşluğuna verilecek sıvı miktarı, yaklaşık 10-20 dakikada, hastanın kendini rahat hissettiği bir hızda verilmelidir. Vücut ölçüleri normal bir erişkinde, periton boşluğuna verilen sıvı miktarı 2.0 litreyi aşmamalıdır. Bu miktarın batında distansiyona yol açması durumunda

solüsyon miktarı azaltılmalıdır. Önerilen bekleme süresi SAPD tedavisinde 6-12 APD tedavisinde 14-16 saattir. Sıvı yerçekimi yardımıyla hastanın rahat hissettiği bir hızda geri alınmalıdır. Geri alınan sıvı, enfeksiyon varlığını gösterebilecek fibrin ve bulanıklık açısından kontrol edilmelidir. 4.3. Kontrendikasyonlar Extraneal periton diyaliz solüsyonu, nişasta bazlı polimerlere aşırı duyarlı olduğu bilinenlerde, maltoz ya da izomaltoz intoleransı olan hastalarda veya glikojen depo hastalığı olan hastalarda kullanılmamalıdır. Extraneal periton diyaliz solüsyonu, tedaviye başlanmadan önceki son bir ay içinde batın ameliyatı geçirenlerde, ya da batın fistülü, tümörü, açık yarası, hernisi olanlarda veya karın duvarı, karın yüzeyi ya da batın boşluğu bütünlüğünü bozan bir başka rahatsızlığı olan hastalarda kullanılmamalıdır. 4.4. Kullanım İçin Özel Uyarılar ve Özel Önlemler Extraneal periton diyaliz solüsyonu, gebelik ve laktasyon döneminde (Bölüm 4.6'ya bakınız), çocuklarda ya da akut böbrek yetmezliği olan hastalarda kullanılmamalıdır. Diğer periton diyaliz solüsyonlarında olduğu gibi, icodextrin de normal beslenemeyen, solunum yetmezliği ya da potasyum eksikliği bulunan hastalarda olası riskler ve yararlar dikkatlice değerlendirilerek kullanılmalıdır. Hastaların hidrasyon durumu dikkatle izlenmelidir. Hastanın sıvı dengesi kaydedilmeli ve vücut ağırlığı izlenmelidir. Kan kimyası, hematolojik değerler ve plazma osmolalitesi düzenli aralıklarla kontrol edilmelidir. Periton diyalizi, protein, amino asit, suda çözünen vitaminler ve diğer ilaçların kaybolmasına yol açabileceğinden bunların desteklenmeleri gerekli olabilir. Sürekli ayaktan periton diyalizi sırasında, diyabetli hastalarda hiperglisemiyi kontrol altında tutabilmek için sıklıkla insülin dozunu yükseltmek gerekir. Extraneal tedavisine geçilen hastalarda günlük alınan glukoz miktarı değişeceğinden insülin dozunun ayarlanması gerekli olabilir. İnsülin intraperitonal yoldan uygulanabilir. Kan şekeri ölçümü Extraneal kullanan periton diyalizi hastalarında, Extraneal'in metaboliti olan maltoz ile etkileşimi önlemek için glukoz spesifik yöntemlerle (laboratuar, strip, monitör) yapılmalıdır. Glukoz dehidrogenaz pirrolokinolinkinon (GDH PQQ) veya glukoz-dye-oksiredüktaz bazlı yöntemler, kan şekerini maltoz ve glukoz ayırımı yapamadığından, yalancı yüksek ölçebileceğinden kullanılmamalıdır. Eğer GDH-PQQ veya glukoz-dye-oksiredüktaz bazlı yöntemler kullanılırsa, Extraneal kullanımı yalancı yüksek glukoz ölçümüne neden olabileceğinden ihtiyaç olandan fazla insülin uygulanmasına vol açabilir. Bu durum biline kaybıyla sonuçlanacak hipoglisemi, koma, nörolojik hasar ve ölüme neden olabilir. Ek olarak, maltoz etkileşimi nedeniyle yalancı olarak yüksek bulunan glukoz seviyeleri gerçek hipoglisemiyi maskeleyebilir ve tedavisiz kalması ile sonuçlanabilir. Extraneal kullanan hastalarda kullanılan yöntemin icodextrin veya maltoz ile etkileşime neden olmadığından emin olunmalıdır. Extraneal kullanan hastalar için hazırlanan ve bu durumu açıklayan uyarı kartı hastalar tarafından sürekli olarak üzerilerinde bulundurulmalıdır. Periton diyalizi sürecinde aseptik teknik kurallarına uyulmalıdır. Uygulama sırasında rahatsızlığı azaltmak için, solüsyon kullanımdan önce dış ambalajı içindeyken 37 C'a kadar ısıtılabilir. Bu işlem kuru ısı ile, ideal olarak bu amaç için geliştirilmiş özel ısıtıcılar kullanılarak yapılmalıdır. Konnektörlerde meydana gelebilecek bir kontaminasyonun önüne geçebilmek için solüsyon torbası ısıtılmak amacıyla suya batırılmamalıdır. Bazı hastalarda serum sodyum ve klor düzeylerinde düşme görülmüştür. Bu düşüşler

klinik olarak anlamsız değerlendirilmişse de serum elektrolit düzeylerinin düzenli olarak takip edilmesi önerilir. Serum amilaz düzeylerinin düşmesi PD hastalarının uzun dönem tedavilerinde görülen ortak bir bulgudur. Düşük olmasının herhangi bir yan etkiye neden olduğu bildirilmemiştir. Buna rağmen normalden düşük amilaz düzeylerinin akut pankreatit varlığında genelde görülen serum amilaz düzeyinin artması durumunu gizleyip gizlemeyeceği bilinmemektedir. Klinik çalışmalarda serum alkali fosfataz düzeyinde yaklaşık 20 lu/litre'lik artış görülmüştür. Yükselmiş SGOT ile ilişkili alkali fosfataz artışının görüldüğü özel vakalar bulunmuştur. Tedaviye bir hastane hekiminin denetiminde başlanmalıdır. Karın ağrısı, bakteriyel olan veya olmayan (aseptik peritonit) bulanık diyalizatı da içeren peritoneal reaksiyonlar, Extraneal'le ilişkili olabilmektedir (Bakınız bölüm 4.8.2). Peritoneal reaksiyonların varlığında, hasta icodextrinli drene olan sıvı torbasını lot numarası ile birlikte saklamalı ve analizinin yapılabilmesi için ünitesi ile temasa geçmelidir. Geri alınan drenaj sıvısı, enfeksiyon varlığını veya aseptik peritoniti gösterebilecek fibrin ve bulanıklık açısından kontrol edilmelidir. Böyle bir durum varlığında hastalar hekimlerini haberdar etmeli ve uygun mikrobiyal örneklerin bakılmasını istemelidir. Enfeksiyon varlığı olsun veya olmasın antibiyotik tedavisinin başlanması klinik bir tercih olacaktır. Tüm bulanık diyalizat yapacak olası sebepler elendiyse Extraneal durdurulmalı ve bu durumun sebepleri değerlendirilmelidir. ı bir denetim ve gözlem olmadığı sürece tekrar Extraneal uygulanmamalıdır. Eğer tekrar Extraneal uygulandığında, bulanık sıvı oluşumu da tekrarlarsa bu hastaya bir daha Extraneal reçetelenmemelidir. Alternatif bir periton diyalizi tedavisi başlanmalı ve hasta yakın takibe alınmalıdır. 4.5. Diğer Tıbbi Ürünlerle Etkileşim ve Diğer Etkileşim Biçimleri Bilinen bir etkileşimi yoktur. Bununla birlikte, diyaliz sırasında diyalizle uzaklaştırılabilen ilaçların kan konsantrasyonlarında azalma olabilir. Gerektiğinde düzeltici tedaviler uygulanmalıdır. Kardiyak glikozit kullanan hastalarda potasyum ve kalsiyumun plazma düzeyleri dikkatle izlenmelidir. Düzeylerin anormal olması durumunda uygun önlemler alınmalıdır. Glukoz ölçümü için glukoz dehidrogenaz pirrolokinolinkinon (GDH PQQ) veya glukozdve-oksiredüktaz bazlı yöntemler Extraneal kullanımı sırasında kullanılmamalıdır. 4.6.Gebelik ve Laktasyon Gebelik Kategorisi: C Hayvanlarda yapılan araştırmalarda icodextrinin üreme ya da laktasyon üzerine bir etkisi saptanmamıştır. Gebe kadınlarda diyaliz solüsyonlarının kullanımı ile ilgili deneyimler yeterli değildir. Çok gerekli olmadıkça gebelerde ve emziren annelerde kullanılmamalıdır.

Extraneal doğurganlık çağındaki kadınlarda yeterli kontrasepsiyon önlemleri alındıktan sonra kullanılmalıdır. 4.7. Araç ve Makina Kullanma Yeteneği Üzerindeki Etkiler Araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde bilinen bir etkisi yoktur. 4.8. İstenmeyen Etkiler 4.8.1. Klinik çalışmalarda Extraneal ile tedavi edilen hastalarda aşağıdaki istenmeyen etkilerin görüldüğü gösterilmiştir. Listelenen advers ilaç reaksiyonları sırasıyla daha sık: > %10; sık: > % 1 ve < %10 aralığında; nadir: >%0.1 ve <%1 aralığında; çok nadir: <%0.01 şeklindedir. MedRA Standart Sistem Organ Sınıflaması (SOC) Metabolizma ve Nutrisyonel Bozukluklar Sinir Sistemi Bozuklukları Vasküler bozukluklar Gastrointestinal bozukluklar Cilt ve subkutan dokuda bozukluklar Genel bozukluklar ve uygulama bölgesi olayları Araştırma bulguları İstenmeyen etkiler Tercih edilen terim (PT) Dehidrasyon Hipokloremi Hiponatremi Hipovolemi Sersemlik Baş ağrısı Hipertansiyon Hipertansiyon Karın ağrısı Kaşıntı Raş Cilt ekfoliasyonu Asteni Ödem Alanin amino transferaz artışı Aspartat amino transferaz artışı Kan alkalin fosfataz artışı Kan amilazında düşüş lığı Nadir Nadir 4.8.2. Muhtemel Extraneal kullanımından kaynaklanan bazı istenmeyen etkiler görülebilir: Raş ve kaşıntı gibi Extraneal e bağlı cilt reaksiyonları genellikle hafif veya orta ciddiyettedir. Bazen bu raşlar ekfoliasyon ile ilişkilidir. Bunun oluşması ve ciddi seyretmesi durumunda, Extraneal en azından geçici olarak kesilmelidir. Artmış ultrafiltrasyon, özellikle yaşlı hastalarda, hipotansiyonla sonuçlanan dehidratasyona, baş dönmesine ve nörolojik semptomlara neden olabilir (Bkz. 4.4). Diyabetik hastalarda hipoglisemik ataklar için (Bkz. 4.4). Serum alkali fosfataz düzeylerinde yükselme için (Bkz. 4.4). Peritoneal reaksiyonlar, karın ağrısı, bakteriyel veya bakterisiz bulanık diyalizat, aseptik peritonit için (Bkz. 4.4). 4.8.3. Peritoneâl diyaliz yöntemi ile ilişkili diğer istenmeyen etkiler. Aşağıdaki etkiler genellikle rapor edilen ve literatürde de bulunan istenmeyen

etkilerdir. Bunlar yöntemle ilgili olarak, karın ağrısıyla veya karın ağrısı olmadan seyreden peritonit (septik ya da aseptik), bulanık diyalizat ve bazen ateş; kanama, kateter blokajı, kateter çevresinde enfeksiyon (inflamasyon bulguları: kızarıklık ve akıntı), hipervolemi, hipovolemi, hipertansiyon, hipotansiyon, dehidratasyon, ödem, konstipasyon, abdominal herni, ileus, iştah kaybı, dispepsi, bulantı ve kusma, sersemlik, yorgunluk, baş ağrısı, omuz ağrısı, kaşıntı ve anormal laboratuar sonuçlarını içerir. Bunlar genellikle periton diyaliz solüsyonları ile ilgili olarak, yöntemle ilgili olarak görülenlere oranla daha az sıklıkta görülürler ve bulanık diyalizat/aseptik peritonit, elektrolit bozuklukları (ör: hipokalemi, hipokalsemi ve hiperkalsemi), baygınlık, kas krampları, zayıf ve kısa soluk almayla ilişkili solunum sistemi bulgularını içerir. 4.9. Doz Aşımı Doz aşımının etkileri hakkında bilgi yoktur. Bununla birlikte, sürekli olarak 24 saatte bir torbadan fazla Extraneal kullanılması, karbonhidrat metabolitleri ile maltozun plazma düzeylerinin yükselmesine neden olabilir. Bu tür yükselmelerin etkisi bilinmemekle birlikte, plazma osmolalitesinde yükselme meydana gelebilir. lcodextrin içermeyen periton diyaliziyle ya da hemodiyaliz ile de tedavi sürdürülebilir. 5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLERİ 5.1. Farmakodinamik Özellikleri ATC Kodu: B05DA lcodextrin, sürekli ayaktan periton diyalizi için intraperitonal yoldan uygulandığında osmotik etki gösteren, nişasta türevi bir glukoz polimeridir, %7.5'lik solüsyon, serum ile yaklaşık izoosmolardır, ancak SAPD sırasında 12 saate kadar sürebilen uzun süreli bir ultrafiltrasyon sağlar. Hiperosmolar glukoz solüsyonları ile karşılaştırıldığında, kalori yükü açısından azalma vardır. Sürekli ayaktan periton diyalizinde kullanıldığında, meydana gelen ultrafiltrat miktarı %3.86'lık glukoz solüsyonu ile elde edilen miktarla kıyaslanabilir düzeydedir. Kan glukoz ve insülin düzeyleri değişmez. Ultrafiltrasyon peritonit epizotları sırasında da devam eder. Tavsiye edilen doz SAPD veya APD tedavisinde 24 saatlik sürede tek değişimle sınırlıdır. 5.2. Farmakokinetik Özellikleri Gece diyalizleri şeklinde günde bir kez uygulandığında, kandaki karbonhidrat polimer konsantrasyonları yaklaşık 7-10 gün içinde sabit düzeylerine ulaşır. Polimer, amilaz tarafından parçalanır ve bunlar da periton diyalizi ile uzaklaştırılır. 9'dan (G9) büyük glukoz ünitesine sahip oligomerlerin sabit durumdaki plazma düzeyleri 1.8 mg/ml olarak bulunmuş ve serum maltoz (G2) düzeyinin 1.1 mg/ml'ye yükseldiği ancak serum osmolalitesinde belirgin bir yükselme olmadığı görülmüştür. Aletli periton diyalizi ile gündüzleri uzun bekleme dönemlerinde maltoz düzeyi 1.4 mg/ml olarak ölçülmüş ancak serum osmolalitesinde belirgin bir yükselme meydana gelmemiştir. Yüksek plazma maltoz düzeylerinin uzun dönemdeki etkileri bilinmemekle birlikte, bunların zararlı olabileceğini düşündürebilecek bir neden de yoktur. 5.3. Klinik Öncesi Güvenilirlik Verileri Akut toksisite Akut toksisite çalışmalarında, farelerde ve sıçanlarda intravenöz ya da intraperitonal yoldan uygulanan 2000 mg/kg'a kadar varan dozların hiçbir toksik etkisi gösterilememiştir. Subkronik toksisite Sıçanlara ve köpeklere 28 gün boyunca intraperitonal yoldan günde 2 defa %20'lik icodextrin

uygulaması hiçbir organ ya da dokuda toksik etkiye yol açmamıştır. En önemli etkisinin sıvı dengesi dinamiği üzerinde olduğu görülmüştür. Mutajenik ve teratojenik potansiyel İn vivo ve in vitro koşullarda yapılan mutajenite araştırmaları negatif sonuç vermiştir. Molekülün kimyasal yapısı, farmakolojik etkisinin olmaması, organlarda toksik etkisinin bulunmaması ve mutajenite araştırmalarının negatif sonuçlanması göz önüne alındığında, karsinojenik etkilerinin bulunması beklenmez. Reproduktif toksisite Sıçanlar üzerinde yapılan reproduktif toksisite çalışmasında fertiliteye ve embriyofetal gelişime bir etkisi gösterilememiştir. 6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLERİ 6.1.Yardımcı Maddelerin Listesi Yardımcı Madde Adı Miktarı (1 L solüsyon) Sodyum Klorür Sodyum Laktat Kalsiyum Klorür.2H 2 0 Magnezyum Klorür.6H 2 0 Sodyum Hidroksit/Hidroklorik Asit Enjeksiyonluk su 5.4 g 4.5 g 257 mg 51 mg q.s. ph q.s. 1000 ml 6.2. Geçimsizlikler Bilinen bir geçimsizliği yoktur. Karıştırılmadan önce ilacın geçimliliği kontrol edilmelidir. Karışım sırasında ph ve solüsyon içersindeki tuzlar dikkate alınmalıdır. 6.3. Raf Ömrü Raf ömrü 24 aydır. Dış ambalajından çıkarıldıktan sonra ürün hemen kullanılmalıdır. 6.4. Özel Saklama Önlemleri 25 C altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır. Berrak olmayan ve ambalajı bozulmuş solüsyonlar kullanılmamalıdır. 6.5. Ambalajın Yapısı ve İçeriği 2000 ml ve 2500 ml'lik PVC torbalarda ambalajlandıktan sonra dış torbalara koyulur. 2000 ml, 2500 ml Çiftli torba (boşaltma torbalı) + Mini kapaklı 2000 ml, 2500 ml Tekli torba (boşaltma torbasız) 6.6. Kullanıma Hazırlama ve İmha Talimatları Solüsyon berrak ve ambalaj sağlam değilse kullanmayınız. Yöntemin başından sonuna kadar aseptik teknik kullanılmalıdır. Uygulamadaki rahatsızlığı gidermek için uygulamadan hemen önce dış torbası içindeyken solüsyon 37 C'ye kadar ısıtılabilir. Bu kuru hava kullanılarak yapılmalıdır, ideal olanı bunun için yapılmış olan ısıtıcıları kullanmaktır. Konnektörlerin kontaminasyonunu önlemek için suyun içinde ısıtılmamalıdır. Bazı antibiyotikler, vankomisin, sefazolin, ampisilin/flukloksasilin, seftazidim, gentamisin, amfoterisin, ve insülinin Extraneal ile herhangi bir geçimsizliği kanıtlanmamıştır. Ürün herhangi bir ilaç ilavesinden sonra hemen kullanılmalıdır. Kullanımdan sonra torbada arta kalan solüsyonları atınız. Tek kullanımlıktır.

MiniCap Povidon İyot'lu Solüsyon transfer setinin açıktaki dişi bağlantı ucunu korumak içindir. Oda sıcaklığında saklanması önerilir (25 C). Aşırı sıcaktan koruyunuz. Ambalaj delinmiş, bozulmuş veya zarar görmüşse veya süngeri kurumuşsa kullanmayınız. Sünger kısmına parmakla dokunmayınız. Kullanma Talimatı: Peritoneal diyalizat dolum hacmi düşük olan hastalarda, genellikle de bebekler ve çocuklarda tiroit fonksiyonun takibi önerilmektedir. İyota maruz kalmayı en aza indirmek için klinik olarak mümkün olduğu sürece peritoneal boşluktaki diyalizatı bir sonraki dolum aşaması başlamadan önce drenaj kabına boşaltınız. Bu ürün tek kullanımlık olarak tasarlanmıştır ve her değişim sonrası yenisiyle değiştirilmelidir. Transfer set ile birlikte verilen setin hazırlanması ve torba ile bağlanmasıyla ilgili talimatlara uyunuz. Aseptik teknik kullanınız. 1. Maske takınız, ellerinizi tam ve dikkatlice yıkayınız. 2. MiniCap ambalajını düz bir yüzey üzerine koyarak yukarıdan aşağıya doğru MiniCap görülene kadar ambalajı açınız. 3. MiniCap'i ambalajından çıkarınız. 4. MiniCap'i hafifçe kavrayarak transfer setin açıktaki ucuna sıkılığından emin olana kadar, saat yönünde elle sıkarak takınız (Bkz. Şekil). Not: MiniCap'i sıkarken aşırı zorlamaktan kaçınınız. 5. Değişim zamanı, MiniCap'i saat yönünün tersine çevirerek transfer setten ayırınız. 7. RUHSAT SAHİBİNİN Adı : Eczacıbaşı-Baxter Hastane Ürünleri Sanayi ve Ticaret A.Ş. Adresi : Cendere Yolu, Pırnal Keçeli Bahçesi 34390 Ayazağa-İSTANBUL Tel : (0212) 329 62 00 Faks : (0212)289 92 75 8. RUHSAT NUMARASI 202/90 9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ 11.08.2003 / Ruhsatı henüz yenilenmemiştir. 10. KÜB'ÜN REVİZYON TARİHİ: 13.06.2007