4.2. Vejetasyona ĠliĢkin Bulgular Braun-Blanquet yöntemine göre yapılan vejetasyon çalıģmalarında vejetasyon bilgilerinin analizi için TURBOVEG,

4.2. Vejetasyona ĠliĢkin Bulgular Braun-Blanquet yöntemine göre yapılan vejetasyon çalıģmalarında vejetasyon bilgilerinin analizi için TURBOVEG, JUICE, SYNTAX ve PCORD yazılımları, bitki toplumlarıyla yetiģme ortamı arasındaki iliģkilerin belirlenmesinde ise Canoco yazılımlarından yararlanılmıģtır. Bilgisayar ortamında yapılan vejetasyon analizi sonucunda sahada en geniģ yayılıģ yapan vejetasyon tipinin orman olduğu, 1020-1950 m yükseklikler arasında yayılıģ yaptığı, grid sistemde 201 nokta ile temsil edildiği ve sahanın %72.6 sını kapladığı tespit edilmiģtir. Diğer vejetasyon tipinin ise alpin ve subalpin vejetasyonu olduğu 1745-2611 m yükseklikler arasında yayılıģ yaptığı, bu vejetasyon tipi grid sistemde 55 nokta ile temsil edildiği ve toplam alanın %19.9 luk kısmını kapladığı anlaģılmıģtır. Orman ile alpin ve subalpin vejetasyonu dıģında araģtırma alanında bulunan diğer vejetasyon tipi ise don çukurlarında yer alan çayır vejetasyonudur. ÇalıĢma kapsamında bu alanlarda vejetasyon alımı yapılmamıģ olup bu vejetasyon tipini meydana getiren bitkilere ait floristik liste metin içerisinde sunulmuģtur. Don çukurları sahanın %7.5 luk kesimini oluģturmakla birlikte flora açısından sahadaki türlerin 472 si yani toplam bitkinin %63.4 ünün bu alanlarda yayılıģ yaptığı tespit edilmiģtir. Vejetasyon gruplarına iliģkin elde edilen bulgulardan yola çıkılarak hazırlanan ve tüm sahayla ilgili olarak hızlı değerlendirme yapmaya olanak sağlayan bir veri seti hazırlanmıģtır (Çizelge 11). Çizelge 11 de her asasiyasyona ait takson sayıları, endemik ve tehlike altındaki takson sayıları, familya ve cins sayıları gibi bilgilere yer verilmiģtir. Bütün vejetasyon grupları için hazırlanan liste vejetasyon listesi.xls isimli dosyanın içinde verilmiģtir. çamkuyusu 176

Birim Alanlara Göre Takson Sayısına Oranlamaya Göre Gerçek Alanlarına Göre Değerlendirme ġekli Bitki Toplumu Örnek Alan Saysı Takson Sayısı Endemik Takson Sayısı Tehlikedeki Takson Sayısı EN EN TKÖAT LR(Ic) TKÖAT BERN VU VU TKÖAT Çok Yıllık Tek Yıllık Akd. Elm Euro-Sib Elm. Doğu Akd. Elm. Ġr-Tur Odunsu Takson Sayısı Otsu Takson Sayısı Ağaç Takson Sayısı Kültür Bitkisi Sayısı Familya Sayısı Cins Sayısı Çizelge 11. Vejetasyon grupları arasında hızlı değerlendirme yapmaya yönelik özet tablo Table 11. Summary table for fast evaluation between the vegetation groups Tehlike Kategorisi YaĢam Formu Fito Coğrafik Bölgesi Habitusu Lonicera-Cedrion 201 725 155 162 7 1 1 2 14 3 434 194 61 19 157 96 65 651 10 15 80 302 Juniperus-Cedrus 129 464 106 111 5 0.0 1 1 12 1 302 96 44 14 106 60 45 410 7 4 60 216 Astragalus-Cedrus 24 192 53 54 5 0.0 0.0 1 4 1 129 42 13 6 46 25 14 172 6 2 36 116 Quercus-Cedrus 26 485 91 91 1 1 1 0.0 6 2 279 139 41 11 97 72 51 425 7 7 67 240 Juniperus-Quercus 22 449 83 89 1 1 1 0.0 7 1 252 133 37 11 90 67 46 396 5 8 69 235 Alpin 55 197 58 58 5 0.0 0.0 0.0 5 1 140 41 14 6 54 29 7 190 2 38 123 Donçukuru 21 472 97 103 7 0.0 0.0 1 9 1 291 120 44 13 101 68 42 430 6 5 58 232 Lonicera-Cedrion 201 100.0 21.4 22.3 1.0 0.1 0.1 0.3 1.9 0.4 59.9 26.8 8.4 2.6 21.7 13.2 9.0 89.8 1.4 2.1 11.0 41.7 Juniperus-Cedrus 129 100.0 22.8 23.9 1.1 0.0 0.2 0.2 2.6 0.2 65.1 20.7 9.5 3.0 22.8 12.9 9.7 88.4 1.5 0.9 12.9 46.6 Astragalus-Cedrus 24 100.0 27.6 28.1 2.6 0.0 0.0 0.5 2.1 0.5 67.2 21.9 6.8 3.1 24.0 13.0 7.3 89.6 3.1 1.0 18.8 60.4 Quercus-Cedrus 26 100.0 18.8 18.8 0.2 0.2 0.2 0.0 1.2 0.4 57.5 28.7 8.5 2.3 20.0 14.8 10.5 87.6 1.4 1.4 13.8 49.5 Juniperus-Quercus 22 100.0 18.5 19.8 0.2 0.2 0.2 0.0 1.6 0.2 56.1 29.6 8.2 2.4 20.0 14.9 10.2 88.2 1.1 1.8 15.4 52.3 Alpin 55 100.0 29.4 29.4 2.5 0.0 0.0 0.0 2.5 0.5 71.1 20.8 7.1 3.0 27.4 14.7 3.6 96.4 1.0 0.0 19.3 62.4 Donçukuru 21 100.0 20.6 21.8 1.5 0.0 0.0 0.2 1.9 0.2 61.7 25.4 9.3 2.8 21.4 14.4 8.9 91.1 1.3 1.1 12.3 49.2 Lonicera-Cedrion 201 3.6 0.8 0.8 0.0 0.0 0.0 0.0 0.1 0.0 2.2 1.0 0.3 0.1 0.8 0.5 0.3 3.2 0.0 0.1 0.4 1.5 Juniperus-Cedrus 129 3.6 0.8 0.9 0.0 0.0 0.0 0.0 0.1 0.0 2.3 0.7 0.3 0.1 0.8 0.5 0.3 3.2 0.1 0.0 0.5 1.7 Astragalus-Cedrus 24 8.0 2.2 2.3 0.2 0.0 0.0 0.0 0.2 0.0 5.4 1.8 0.5 0.3 1.9 1.0 0.6 7.2 0.3 0.1 1.5 4.8 Quercus-Cedrus 26 18.7 3.5 3.5 0.0 0.0 0.0 0.0 0.2 0.1 10.7 5.3 1.6 0.4 3.7 2.8 2.0 16.3 0.3 0.3 2.6 9.2 Juniperus-Quercus 22 20.4 3.8 4.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.3 0.0 11.5 6.0 1.7 0.5 4.1 3.0 2.1 18.0 0.2 0.4 3.1 10.7 Alpin 55 3.6 1.1 1.1 0.1 0.0 0.0 0.0 0.1 0.0 2.5 0.7 0.3 0.1 1.0 0.5 0.1 3.5 0.0 0.0 0.7 2.2 Donçukuru 21 22.5 4.6 4.9 0.3 0.0 0.0 0.0 0.4 0.0 13.9 5.7 2.1 0.6 4.8 3.2 2.0 20.5 0.3 0.2 2.8 11.0 177

4.2.1. Orman Vejetasyonu Orman vejetasyonunun tamamının bitki toplumu sistematiği açısından Quercetea pubescentis sınıfı, Querco-Cedretalia takımı ve Lonicero-Cedrion birliğine (alyansına) dahil olduğu belirlenmiģtir. Asasiyasyon derecesinde ise 4 adet orman tipi bulunmuģtur. Bunlar; Juniperus excelsa-cedrus libani ormanı, Astragalus oxytropifolius-cedrus libani ormanı, Quercus coccifera-cedrus libani ormanı ve Juniperus excelsa-quercus coccifera çalılığıdır. Juniperus excelsa-cedrus libani asasiyasyonu içerisinde Salvia argentea, Colutea melanocalyx, Acanthalimon puberulum ve tipik alt birim olmak üzere 4 subasasiyasyon tespit edilmiģtir. Astragalus oxytropifolius-cedrus libani asasiyasyonunda ise Lotus corniculatus ve tipik alt birim olmak üzere iki subasasiyasyon tespit edilmiģtir. Quercus coccifera-cedrus libani ve Juniperus excelsa- Quercus coccifera asasiyasyonları subasasiyasyon derecesinde sınıflandırılmamıģtır. Bilgisayar ortamında yapılan vejetasyon analizi sonucunda sahada en geniģ yayılıģı yapan vejetasyon tipinin orman vejetasyonu olduğu ve sahada 1020-1950 m yükseklikler arasında yayılıģ yaptığı, grid sistemde 201 nokta ile temsil edildiği ve sahanın %72.6 sını kapladığı tespit edilmiģtir. Orman tiplerine ait Syntax programında yapılan dendrogram ve ordinasyon ġekil 35 ve ġekil 36 da PCORD programında yapılan dendrogram ise ġekil 37 de verilmiģtir. 178

ġekil 35. Orman vejetasyonunun syntax programında yapılan dendrogramı Figure 35. Forest vegetation dendrogram made by syntax software 179

ġekil 36. Orman vejetasyonunun syntax programında yapılan ordinasyonu Figure 36. Forest vegetation ordination made by syntax software 180

ġekil 37. Orman vejetasyonunun PCORD programından yapılan dendrogramı Figure 37. Forest vegetation dendrogram made by PCORD software 181

Shannon-Wiener bitki çeģitliliği indeksine göre asasiyasyon seviyesinde orman vejetasyonunun bitki toplumlarının bitki çeģitliliği indeksleri; Juniperus excelsa-cedrus libani ormanı 2.1, Astragalus oxytropifolius-cedrus libani ormanı 3.4, Quercus coccifera-cedrus libani ormanı 3.5 ve Juniperus excelsa-quercus coccifera çalılığı ise 3.7 olarak hesaplanmıģtır. Bu rakamlardan tabakalılık ve kapalılığın en az olduğu Juniperus excelsa-quercus coccifera çalılığında bitki çeģitliliğinin en yüksek seviyede olduğu tespit edilmiģtir (ġekil 38). 4 3.5 Shannon-Wiener Bitki Çeşitliliği İndeksi 3 2.5 2 1.5 1 0.5 0 Juniperus excelsa-cedrus libani ormanı Astragalus oxytropifolius- Cedrus libani ormanı Quercus coccifera-cedrus libani ormanı Juniperus excelsa- Quercus coccifera çalılığı ġekil 38. Orman toplumlarının Shannon-Wiener yöntemine göre bitki çeģitliliği indeksi Figure 38. Plant diversity index of forest communities made by Shannon- Wiener method 4.2.1.1. Juniperus excelsa-cedrus libani Asasiyasyonu Juniperus excelsa Cedrus libani asasiyasyonunun, eğimin yüksek olduğu üst yükseltili ve Acanthalimon puberulum subasasiyasyonu dıģında gölgeli bakılarda yayılıģ gösterdiği, Acanthalimon puberulum subasasiyasyonu ise Juniperus excelsa Cedrus libani asasiyasyonunun güneģli bakılı bölümünü temsil ettiği belirlenmiģtir (ġekil 39). 182

ġekil 39 Orman toplumlarıyla bakı, yükselti ve eğim değiģkenlerine iliģkin yapılan Canonical Correspondance Analyses (CCA) sonuçları Figure 39. Results of Canonical Correspondes Analyses (CCA) of forest communities related with slope, altitude and aspect variables Juniperus excelsa Cedrus libani asasiyasyonu araģtırma alanı dahilinde topraktaki kum oranı, azot ve karbonun diğer toplumların yayılıģ alanlarına oranla yüksek olduğu buna karģın topraktaki kireç içeriği ve dolayısıyla toprak reaksiyonunun düģük olduğu yetiģme ortamlarında yayılıģ gösterdiği anlaģılmıģtır. Buna göre asasiyasyonun araģtırma alanı dahilinde topraktaki yüksek azot ve karbon ile topraktaki kum içeriğinin yüksek olduğu yetiģme ortamlarının göstergesi olduğu anlaģılmıģtır. Bu asasiyasyona ait Salvia argentea subasasiyasyonu araģtırma alanında topraktaki karbon içeriği en yüksek yetiģme ortamlarını karakterize ederken, Colutea melanocalyx subasasiyaysonu azot ve kum oranının en yüksek olduğu alanların göstergesi, Acantholimun puberulum subasasiyasyonu ise asasiyasyonun topraktaki kum oranı, azot ve karbonun en düģük buna karģın toprak reaksiyonunun en yüksek olduğu yayılıģ alanlarının göstergesi olduğu tespit edilmiģtir (ġekil 40). 183

-1.0 1.0 2 Karbon Azot Kum 3 1 7 Kil 6 4 5 8 CaCO3 Toz ph -1.0 0.8 ġekil 40 Orman toplumlarıyla bazı toprak bileģenleri arasındaki iliģkiyi gösteren Canonical Correspondance Analyses (CCA) sonuçları Figure 40. Results of Canonical Correspondes Analyse (CCA) shows the relationship between forest communities and related with some soil components. 4.2.1.1.1 Salvia argentea-cedrus libani Subasasiyasyonu AraĢtırma alanında bu subasasiyasyonun bulunduğu yerlerin toprakta karbon içeriği en yüksek olan yerleri karakterize ettiği belirlenmiģtir. 4.2.1.1.2 Colutea melanocalyx- Cedrus libani Subasasiyasyonu Bu subasasiyasyonun azot ve kum oranının en yüksek olduğu alanların göstergesi olduğu belirlenmiģtir. 4.2.1.1.3 Acanthalimon puberulum- Cedrus libani Subasasiyasyonu Bu subasasiyasyonun topraktaki kum oranı, azot ve karbonun en düģük buna karģın toprak reaksiyonunun (ph) en yüksek olduğu yayılıģ alanlarının göstergesi olduğu tespit edilmiģtir 4.2.1.1.4 Tipik Juniperus excelsa-cedrus libani Subasasiyasyonu Bu subasasiyasyonun eğimin yüksek olduğu üst yükseltili alanları karakterize ettiği belirlenmiģtir. Ayrıca araģtırma alanı dahilinde topraktaki kum oranı, azot ve karbonun diğer toplumların yayılıģ alanlarına oranla yüksek olduğu buna karģın topraktaki kireç içeriği ve dolayısıyla toprak 184

reaksiyonunun düģük olduğu yetiģme ortamlarında yayılıģ gösterdiği anlaģılmıģtır. Buna göre asasiyasyonun araģtırma alanı dahilinde topraktaki yüksek azot ve karbon ile topraktaki kum içeriğinin yüksek olduğu yetiģme ortamlarının göstergesi olduğu anlaģılmıģtır. 4.2.1.2. Astragalus oxytroifolius- Cedrus libani Asasiyasyonu Astragalus oxytropifolius Cedrus libani asasiyasyonu araģtırma alanında yükseltinin en fazla olduğu alanlarda bulunmakla birlikte, eğimin yüksek ve çoğunlukla güneģli bakılarda yayılıģ gösterdiği tespit edilmiģtir. Juniperus excelsa-cedrus libani asasiyasyasyonu ile Astragalus oxytropifolius Cedrus libani asasiyasyonu genel olarak üst yükselti ve yüksek eğim gruplarında yayılıģ göstermekle birlikte, Astragalus oxytropifolius Cedrus libani asasiyasyonunun Juniperus excelsa-cedrus libani asasiyasyasyonuna oranla daha üst yükselti ve eğim gruplarında ve güneģli bakılarda yayılıģ gösterdiği anlaģılmıģtır. Bu asasiyasyonun Lotus corniculatis ve tipik olmak üzere 2 subasasiyasyona ayrıldığı tespit edilmiģtir. 4.2.1.3. Quercus coccifera- Cedrus libani Asasiyasyonu Orman toplumlarıyla bakı, yükselti ve eğim değiģkenlerine iliģkin yapılan Canonical Correspondance Analyses (CCA) sonucunda; Quercus coccifera-cedrus libani asasiyasyonu ile Juniperus excelsa- Quercus coccifera asasiyasyonun her ikisi de araģtırma alanının alt yükseltilerinde yayılıģ gösterdiği, fakat Quercus coccifera-cedrus libani asasiyasyonunun Juniperus excelsa-quercus coccifera asasiyasyonuna oranla daha yüksek eğim grubu ve gölgeli bakıları tercih ettiği, Juniperus excelsa-quercus coccifera asasiyasyonu daha düģük eğim ve güneģli bakıları tercih ettiği (karakterize ettiği) tespit edilmiģtir. 4.2.1.4. Juniperus excelsa-quercus coccifera Asasiyasyonu Vejetasyon dinamiği açısından Juniperus excelsa-quercus coccifera asasiyasyonu ilginç bir yapıya sahip olup, Quercus coccifera-cedrus libani ormanıyla olan floristik benzerliği ve özellikle Cedrus libani, Juniperus excelsa ve Juniperus foetidissima nın kapalıktaki payında görülen belirgin azalma nedeniyle, yangına maruz kalmıģ Quercus coccifera-cedrus libani ormanının gerileyen sükseyonu sonucunda meydana gelmiģ bir vejetasyon tipi olduğu Ģeklinde yorumlanmıģtır. 185

Orman toplumlarıyla bazı toprak bileģenleri arasındaki iliģkiyi ortaya koymak amacıyla yapılan Canonical Correspondance Analyses (CCA) sonucunda ise Ģu sonuçlar elde edilmiģtir. Juniperus excelsa Cedrus libani asasiyasyonu dıģındaki orman toplumları ise topraktaki kireç, toz ve kil oranları ile toprak reaksiyonunun yüksek olduğu yetiģme ortamlarında yayılıģ yaptığı anlaģılmıģtır. Quercus coccifera-cedrus libani asasiyasyonu ile Juniperus excelsa-quercus coccifera asasiyasyonun yayılıģı üzerinde ağırlıklı olarak topraktaki kireç oranının, Astragalus oxytropifolius-cedrus libani asasiyasyonunun yayılıģı üzerinde ise topraktaki kil ve toz oranının etkili olduğu anlaģılmıģtır. 4.2.2. Alpin ve Subalpin Vejetasyonu Orman vejetasyonundan baģka araģtırma alanında yer alan bir baģka vejetasyon tipi ise 1745-2611 m yükseklikler arasında yer alan alpin ve subalpin vejetasyonu olup, bu vejetasyon tipi grid sistemde 55 nokta ile temsil edilmekte ve toplam alanın %19.9 luk kısmını kapladığı anlaģılmıģtır. Bu vejetasyon tipinin Astragalo-Brometea sınıfına ait olduğu belirlenmiģtir Bitki toplumu sitematiğine göre ayrıntılı bir sınıflandırması yapılmamıģ olup, Euphorbia macroclada lı Acanthalimon microrchis-acanthalimon ulicinum alpin çalılığı olarak sınıflandırılmıģtır. Bu vejetasyon tipi ise Draba bruniifolia-verbascum leptocladum alt birimi, Salvia frigida- Astragalus alindanus alt birimi ve Sideritis pisidica-marrubium globosum alt birimi olmak üzere üç alt birimden oluģtuğu tespit edilmiģtir. Bilgisayar ortamında yapılan vejetasyon analizi sonucunda alpin vejetasyonuna ait Syntax programında yapılan dendrogram ve ordinasyon ġekil 41 ve ġekil 42 de PCORD programında yapılan dendrogram ise ġekil 43 de verilmiģtir. 186

ġekil 41. Alpin vejetasyonunun Syntax programından yapılan dendrogramı Figure 41.Alpin vegetation dendrogram made by Syntax software 187

ġekil 42. Alpin vejetasyonunun Syntax programında yapılan ordinasyonu Figure 42. Alpin vegetation ordination made by Syntax software 188

ġekil 43. Alpin vejetasyonunun PCORD programında yapılan dendrogramı Figure 43. Alpin vegetation dendrogram made by PCORD software 189

Shannon-Wiener biyolojik çeģitlilik indeksine göre alpin vejetasyonunun bitki toplumlarının bitki çeģitliliği indeksleri; Draba bruniifolia-verbascum leptocladum alt toplum birimi 3.96, Salvia frigida- Astragalus alindanus alt toplum birimi 3.44, Sideritis psidica-marrubium globosum alt toplum birimi ise 3.02 olarak hesaplanmıģtır. Bu rakamlara göre alpin kuģakta yükseklik arttıkça bitki çeģitliliğinin azaldığı tespit edilmiģtir ġekil 44). 4.5 4 Shannon-Wiener Bitki Çeşitliliği İndeksi 3.5 3 2.5 2 1.5 1 0.5 0 Draba bruniifolia-verbascum leptocladum alt toplum birimi Salvia frigida-astragalus alindanus alt toplum birimi Sideritis psidica-marrubium globosum alt toplum birimi ġekil 44. Alpin vejetasyonunun Shannon-Wiener yöntemine göre bitki çeģitliliği indeksi Figure 44. Plant diversity index of alpin vegetation according to Shannon- Wiener method 4.2.2.1. Draba bruniifolia-verbascum leptocladum Subasasiyasyonu Alpin vejetasyonunun bitki toplumlarıyla bakı, yükselti ve eğim değiģkenlerine iliģkin yapılan Canonical Correspondance Analyses (CCA) sonucunda; Draba bruniifolia-verbascum leptocladum alt birimi diğer bitki toplumlarına oranla yükseltinin ve eğimin düģük olduğu ve çoğunlukla güneģli bakıları tercih ettiği tespit edilmiģtir (ġekil 45). 190

ġekil 45 Alpin vejetasyonunun bitki toplumlarıyla bakı, yükselti ve eğim değiģkenlerine iliģkin yapılan Canonical Correspondance Analyses (CCA) sonucu Figure 45.Result of Canonical Correspondence Analyse (CCA) shows the relationship between plant communities and spape,altitude, aspect. Alpin vejetasyonunun bitki toplumlarıyla bazı toprak değiģkenleri arasıdaki iliģkiyi ortaya koymak amacıyla yapılan Canonical Correspondance Analyses (CCA) sonucunda; Draba bruniifolia-verbascum leptocladum alt toplum birimi topraktaki kum, karbon ve azot yani besin içeriği oranının en yüksek olduğu buna karģın kireç içeriğinin düģük olduğu alpin yetiģme ortamlarını karakterize ettiği tespit edilmiģtir (ġekil 46). 191

ġekil 46. Alpin vejetasyonunun bitki toplumlarıyla bazı toprak değiģkenleri arasıdaki iliģkiyi gösteren Canonical Correspondance Analyses (CCA) sonucu Figure 46. Result of Canonical Correspondance Analyse (CCA) shows the relation between some soil variables and alpin vegetation plant communities 4.2.2.2 Salvia frigida-astragalus alindanus Subasasiyasyonu Alpin vejetasyonunun bitki toplumlarıyla bakı, yükselti ve eğim değiģkenlerine iliģkin yapılan Canonical Correspondance Analyses (CCA) sonucunda; Salvia frigida-astragalus alindanus alt birimi ve Sideritis pisidica- Marrubium globosum alt birimi alpin kuģağın üst bölümlerinde ve eğimin yüksek olduğu alanlarda yayılıģ gösterirken, Sideritis pisidica-marrubium globosum alt birimi Salvia frigida-astragalus alindanus alt birimine oranla gölgeli bakıları tercih ettiği tespit edilmiģtir. 192

Alpin vejetasyonunun bitki toplumlarıyla bazı toprak değiģkenleri arasıdaki iliģkiyi ortaya koymak amacıyla yapılan Canonical Correspondance Analyses (CCA) sonucunda; Salvia frigida-astragalus alindanus alt toplum biriminin yayılıģı üzerinde topraktaki kil ve toz oranının yüksek olmasının etkili olduğu belirlenmiģtir. 4.2.2.3 Sideritis pisidica-marrubium globoesum Subasasiyasyonu Alpin vejetasyonunun bitki toplumlarıyla bazı toprak değiģkenleri arasıdaki iliģkiyi ortaya koymak amacıyla yapılan Canonical Correspondance Analyses (CCA) sonucunda; Sideritis psidica-marrubium globosum alt toplum biriminin ise alpin kuģakta toprak reaksiyonun diğer toplum birimlerinin yayılıģ alanlarına oranla daha yüksek yetiģme ortamlarının göstergesi olduğu tespit edilmiģtir. 4.2.3. Don Çukurlarından OluĢan Çayır Vejetasyonu Don çukurlarında yer alan çayır vejetasyonuna iliģkin vejetasyon alımı yapılmamıģtır. Bu vejetasyon tipini meydana getiren bitkilere ait floristik oluģturulmuģtur. Don çukurları sahanın %7.5 luk kesimini oluģturmakla birlikte flora açısından sahadaki türlerin 472 si yani toplam bitkinin %63.4 ünün bu alanlarda yayılıģ yaptığı tespit edilmiģtir (Çizelge 12). Çizelge 12. Don çukurlarında yer alan bitkilerin listesi Table 12. List of plants in freezed holes No Bitki Adı 1 Acanthalimon acerosum (Willd.) Boiss. var. acerosum 2 Acanthalimon puberulum Boiss. & Bal. var. puberulum 3 Acanthalimon ulicinum (Willd. Ex Schultes) Boiss. subsp. ulicinum var. ulicinum 4 Acanthalimon venustum Boiss. var. venustum Boiss. 5 Acanthus hirsitus Boiss. 6 Acer monspessulanum L. subsp. monspessulanum 7 Achillea phrygia Boiss. & Bal. 8 Achillea teretifolia Willd. 9 Acinos rotundifolius Pers. 10 Adianthum capillus-veneris (L.) Medik 11 Adonis aestivalis L. subsp. aestivalis 12 Adonis flammea Jacq. 13 Aegilops markgrafii (greuter) Hammer 14 Aegilops umbellata Zhukovsky subsp. umbellata 15 Aethionema cordatum (Desf.) Boiss 16 Aethionema oppositifolium (Pers.) Hedge 17 Agrostemma githago L. 193

18 Ajuga bombycina Boiss. 19 Ajuga chamaepitys (L.) Schreber subsp. chia (Schreber) Arcangeli var. chia 20 Ajuga chamaepitys (L.) Schreber subsp. cuneatifolia (Stapf) P. H. Davis 21 Alcea pallida Waldst. & Kit. 22 Alkanna attilae Davis 23 Alliaria petiolata (Bieb.) Cavara & Grande 24 Allium amenthystinum Tausch 25 Allium ampeloprasum L. 26 Allium cyrilli Ten. 27 Allium falavum L. subsp. tauricum (Besser ex reichb.) Stearn var. tauricum 28 Allium scorodoprassum L. subsp. rotundum (L.) Stearn 29 Alopecurus arundinaceus Poiret 30 Alopecurus lanatus Sm. 31 Alopecurus vaginatus (Willd.) Boiss. 32 Alyssum argrophyllum Schott 33 Alyssum aurantiacum Boiss. 34 Alyssum hirsutum Bieb. 35 Alyssum murale Waldst. & Kit. var. murale 36 Alyssum szowitsianum Fisch & Mey. 37 Amaranthus retroflexus L. 38 Amelanchier parviflora Boiss. var. dentata Browicz 39 Amelanchier parviflora Boiss. var. parviflora 40 Amygdalus communis L. 41 Amygdalus orientalis Miller 42 Anchusa azurea Miller var. azurea 43 Anchusa limbata Boiss. & Heldr. 44 Anchusa undulata L. subsp. hybrida (Ten.) Coutinho 45 Androsace maxima L. 46 Anemone blanda Schott & Kotschy 47 Anthemis cretica L. subsp. albida (Boiss.) Grierson 48 Anthemis cretica L. subsp. anatolica (Boiss.) Grierson 49 Anthemis cretica L. subsp. candicans (Boiss.) Grierson 50 Anthemis rosea Sm. subsp carnea (Boiss.) Grierson 51 Anthemis tinctoria L. var. discoidea (All.) DC. 52 Anthemis wiedemanniana Fisch. & Mey. 53 Anthriscus nemorosa (Bieb.) Sprengel 54 Arabis aucheri Boiss. 55 Arabis caucasica Willd. subsp. brevifolia (DC.) Cullen 56 Arabis ionocalyx Boiss. 57 Arabis nova Will. 58 Aristolachia auricularia Boiss. 59 Arrhenatherum palaestinum Boiss. 60 Arum conophalloides Kotschy ex Schott var. conophalloides 61 Asperugo procumbens L. 62 Asperula arvensis L. 63 Asperula serotina (Boiss. & Heldr.) Ehrend. 64 Asphodeline taurica (Pallas) Kunth 65 Astragalus angustifolius Lam. subsp. angustifolius var. violaceus Boiss. 66 Astragalus lycius Boiss. 67 Astragalus macrocephalus Willd. subsp. finitinus (Bunge) Chamberlain 68 Astragalus macrourus Fisch. & Mey. 69 Astragalus microcephalus Willd. 194

70 Astragalus microrchis Barbey 71 Astragalus odoratus Lam. 72 Astragalus oxytropifolius Boiss. 73 Astragalus pamphylicus Boiss. 74 Astragalus pinetorum Boiss. 75 Astragalus sorgerae Hub.-Mor. & Chamb. 76 Astragalus strictifolius Boiss. var. kutepovii Sirj. 77 Astragalus tmoleus Boiss. var. bounacanthus (Boiss.) Chamberlain 78 Asyneuma limonifolium (L.) Janchen subsp. pestalozzae (Boiss.) Dambolt 79 Asyneuma michauxioides (Boiss.) Dambolt 80 Asyneuma virgatum (Labill.) Bornm. subsp. cichoriiforme (Boiss.) Dambolt 81 Atraphaxis billardieri Jaub. & Spach var. billardieri 82 Aubrieta canescens (Boiss.) Bornm. subsp. canescens 83 Avena wiestii Steudel 84 Bellevalia tauri Feinbrun 85 Berberis crataegina DC. 86 Berberis vulgaris L. 87 Beta lomatogona Fisch. & Mey. 88 Bromus lanceolatus Roth 89 Bromus squarrosus L. 90 Bryonia multiflora Boiss. & Heldr. 91 Buglossoides arvensis (L.) Johnston 92 Buglossoides incrassata (Guss.) Johnston 93 Bunium ferulaceum Sm. 94 Bunium microcarpum (Boiss.) Freyn subsp. microcarpum 95 Bupleurum croceum Fenzl 96 Camelina hispida Boiss. var. grandiflora (Boiss.) Hedge 97 Camelina rumelica Vel. 98 Campanula lyrata Lam. subsp. lyrata 99 Campanula peregrina L. 100 Campanula trachelium L. subsp. athoa (Boiss. And Heldr.) Hayek 101 Cardaria draba (L.) Desv. subsp. chalapensis (L.) O. E. Schulz 102 Cardaria draba (L.) Desv. subsp. draba 103 Carduus argentatus L. 104 Carduus pycnocephalus L. subsp. pycncephalus 105 Cedrus libani A. Rich. Ağaç 106 Celtis tournefortii Lam. 107 Centaurea bourgaei Boiss. 108 Centaurea cariensis Boiss. subsp. maculiceps (O. Schwarz) Wagenitz 109 Centaurea depressa Bieb. 110 Centaurea drabifolia Sm. subsp. cappadocica (DC.) Wagenitz 111 Centaurea mathiolifolia Boiss. 112 Centaurea pestalozzae Boiss. 113 Centaurea solstitialis L. subsp. solstitialis 114 Centaurea thirkei Schultz 115 Centaurea triumfettii All. 116 Centaurea urvillei DC. subsp. steppoza Wagenitz 117 Centaurea virgata Lam. 118 Centranthus longiflorus Stev. subsp. longiflorus 119 Cephalaria dipsacoides Boiss. Bal. 120 Cephalaria lycia Matthews 121 Cephalorrhynchus tuberosus (stev.) Schchian 195

122 Cerastium brachypetalum Pers. subsp. roeseri (Boiss. & Heldr.) Nyman 123 Cerasus incana (Pallas) Spach var. incana 124 Cerasus prostrata (Lab.) Ser. var. prostrata 125 Ceratocephalus falcatus (L.) Pers. 126 Cerinthe minor subsp. auriculata (Ten.) Domac 127 Chenopodium album L. subsp. album var. album 128 Chenopodium foliosum (Moench) Aschers. 129 Chorispora syriaca Boiss. 130 Cirsium libanoticum DC. subsp. lycaonicum (Boiss. & Heldr.) Davis. & Parris 131 Clypeola ciliata Boiss. 132 Clypeola jonthlaspi L. 133 Colchicum boissieri Orph. 134 Colchicum tryphyllum G. Kunze 135 Colutea cilicica Boiss. & Bal. 136 Colutea melanocalyx Boiss. & Heldr. subsp. davisiana (Browicz) Chamb. 137 Condrilla juncea L. var. juncea 138 Conringia grandiflora Boiss & Heldr. 139 Conringia orientalis (L.) Andrz. 140 Conringia perfoliata (C. A. Mey.) Busch 141 Consolida glandulosa (Boiss. & Huet) Bornm. 142 Consolida orientalis (Gay.) Schröd. 143 Consolida raveyi (Boiss) Schröd. 144 Consolida regalis S. F. Gray. subsp. paniculata (Host) Soó var. paniculata 145 Convolvulus arvensis L. 146 Convolvulus galaticus Rostan ex Choisy 147 Convolvulus libanoticus Boiss. 148 Convolvulus lineatus L. 149 Conyza canadensis (L.) Cronquist 150 Coronilla emerus L. subsp. emeroides (Boiss. & Sprun.) Uhrova 151 Cotoneaster nummularia Fisch. & Mey. 152 Crataegus monogyna Jacq. subsp. monogyna 153 Crepis feotida L. subsp. commutata (Spreng.) Babcock 154 Crepis feotida L. subsp. rhoeadifolia (Bieb.) Čelak. 155 Crepis macropus Boiss. & Heldr. 156 Crepis sancta (L.) Babcock 157 Crepis setosa Hall. Fil. 158 Crocus baytopiorum Mathew 159 Crocus biflorus Miller subsp. isauricus (Siehe ex Bowles) Mathew 160 Crocus cancellatus Herbert subsp. lycius Mathew 161 Crocus pallasii Goldb. subsp. pallasii 162 Cruciata taurica (Pallas ex Willd.) Ehrend. 163 Crupina crupinastrum (Moris.) Vis. 164 Cuscuta palaestina Boiss. subsp. balansae (Yuncker) Plitm. 165 Cyclamen coum Miller var. coum 166 Cynodon dactylon (L.) Pers. var. dactylon 167 Cynoglossum montanum L. 168 Dactylis glomerata L. subsp. hispanica (Roth) Nyman 169 Delphinium peregrinum L. 170 Dianthus brevicaulis Fenzl subsp. setaceus Reeve 171 Dianthus crinitus Sm. var. crinitus 172 Dianthus leptopetalus Willd. 173 Dianthus zonatus Fenzl var. zonatus 196

174 Digitalis cariensis Boiss. Ex Jaub. & Spach 175 Doronicum orientale Hoffm. Draba bruniifolia Stav. subsp. heterocoma (Frenzl) Coode & Cullen var. nana 176 (Stapf) Schulz 177 Echinops ritro L. 178 Echium italicum L. 179 Echium plantagineum L. 180 Elymus hispidus (Opiz) Melderis subsp. barbulatus (Schur) Melderis 181 Elymus repens (L.) Gould subsp. repens 182 Elymus tauri (Boiss. & Bal.) Melderis subsp. tauri 183 Ephedra major Host. 184 Epilobium lanceolatum Seb. & Mauri 185 Erodium cicutarium (L.) L'Hérit. subsp. cicutarium 186 Eryngium campestre L. var. virens Link 187 Erysimum crassipes Fisch. & Mey. 188 Erysimum gonicocaulon Boiss. 189 Erysimum pallidum Boiss. 190 Erysimum pulchellum (Willd.) Gay 191 Euphorbia eriophora Boiss. 192 Euphorbia falcata L. subsp. macrostegia (Bornm.) O. Schwarz 193 Euphorbia herniariifolia Willd. var. glaberrima Hal. 194 Euphorbia kotschyana Fenzl 195 Euphorbia pestalozzae Boiss. 196 Euphorbia rhytidosperma Boiss & Bal. 197 Euphorbia taurinensis All. 198 Evax anatolica Boiss. & Heldr. 199 Falcaria vulgaris Bernh. 200 Ferulago aucheri Boiss. 201 Festuca elwendiana Markgraf-Dannenb. 202 Festuca valesiaca Schleicher ex Gaudin 203 Fibigia eriocarpa (DC.) Boiss 204 Fraxinus ornus L. subsp. cilicica (Lingelsh.) Yalt. 205 Fraxinus ornus L. subsp. ornus 206 Fritillaria pinardii Boiss. 207 Fumaria asephala Boiss. 208 Fumaria densiflora DC. 209 Fumaria kralikii Jordan 210 Fumaria parviflora Lam. 211 Fumaria vaillantii Lois. 212 Gagea foliosa (J. & C. Presl) Schultes & Schultes fil. 213 Gagea granatellii (Parl.) Parl. 214 Gagea peduncularis (J. & C. Presl) Pascher 215 Galium brevifolium Sm. subsp. insulare Ehrend. & Schönb.-Tem. 216 Galium floribundum Sm. subsp. floribundum 217 Galium heldreichii Hal. 218 Galium incanum Sm. subsp. centrale Ehrend. 219 Galium pamphylicum Boiss. & Heldr. 220 Galium spurium L. subsp. spurium 221 Galium verum L. subsp. verum 222 Geranium tuberosum L. subsp. tuberosum 223 Gladiolus anatolicus (Boiss.) Stapf 224 Glaucium leiocarpum Boiss 197

225 Glycyrrhiza echinata L. Helianthemum nummularium (L.) Miller subsp. tomentosum (Scop.) Schinz & 226 Thellung 227 Helianthemum salicifolium (L.) Miller 228 Helichrysum plicatum DC. subsp. polyphyllum (Ledeb.) Davis & Kupicha 229 Herniaria incana Lam. 230 Hesperis pendula DC. 231 Holosteum umbellatum L. var. umbellatum 232 Hordeum bulbosum L. Huetia cynapioides (Guss.) P. W. Ball. subsp. macrocarpa (Boiss. & Spruner) P. W. 233 Ball 234 Hyparrhenia hirta (L.) Stapf. 235 Hypecoum imberbe Sibth. & Sm. 236 Hypericum lanuginosum Lam. var. scabrellum (Boiss) Robson. 237 Hypericum scabrum L. 238 Iberis carica Born. 239 Inula oculus-christi L. 240 Isatis glauca Aucher ex Boiss. subsp. glauca 241 Jasminum fruticans L. 242 Juglans regia L. 243 Juniperus excelsa Bieb. Ağaç 244 Juniperus foetidissima Willd. Ağaç 245 Juniperus oxycedrus L. subsp. oxycedrus çalı 246 Jurinea mollis (L.) Reichb. 247 Knautia integrifolia (L.) Bert. var. bidens (Sm.) Borbas 248 Koeleria cristata (L.) Pers 249 Lactuca intricata Boiss. 250 Lactuca serriola L. 251 Lamium amplexicaule L. 252 Lamium cariense R. Mill. 253 Lamium ehrenbergii Boiss. Reuter 254 Lamium garganicum L. subsp. reniforme (Montbret & Aucher ex Bentham) R. Mill. 255 Lamium lycium Boiss. 256 Lathyrus laxiflorus (Desf.) O. Kuntze 257 Legousia hybrida (L.) Delarbre 258 Lens orientalis (Boiss.) Hand.-Mazz. 259 Leontodon asperrimus (willd) J. Bal. 260 Linaria chalepensis (L.) Miller var. chalepensis 261 Linaria corifolia Desf. 262 Linaria genistifolia (L.) Miller subsp. confertiflora (Boiss.) Davis 263 Linaria genistifolia (L.) Miller subsp. linifolia (Boiss.) Davis 264 Linaria simplex (Willd.) DC. 265 Linum austriacum L. subsp. austriacum 266 Lolium subulatum Vis. 267 Lolium temulentum L. var. temulentum 268 Lonicera etrusca Santi. var. etrusca Lonicera nummlariifolia Jaub. & Spach. subsp. glandulifera (Hub.-Mor.) 269 Chamberlain 270 Lotus corniculatus L. var. corniculatus 271 Lotus corniculatus L. var. tenuifolius L. 272 Lotus palustris Willd. 273 Lythrum junceum Banks & Sol. 274 Malus sylvestris Miller subsp. mitis (Wallr.) Mansf. 198

275 Malva sylvestris L. 276 Marrubium bourgaei Boiss. subsp. bourgaei 277 Marrubium globosum Montbret & Aucher ex Bentham subsp. globosum 278 Matricaria aurea (L.) Schultz 279 Medicago disciformis DC. 280 Medicago sativa L. subsp. sativa 281 Merendera attica (Spruner) Boiss. & Spruner 282 Minuartia hamata (Hausskn.) Mattf. 283 Minuartia hybrida (Vill.) Schischk. subsp. hybrida 284 Muscari armeniacum Leichtlin ex Baker 285 Muscari neglectum Guss. 286 Muscari tenuiflorum Tausch 287 Myosotis alpestris F. W. Schmidt subsp. alpestris 288 Myosotis lithospermifolia (willd.) Hornem. 289 Myosotis minutiflora Boiss. & Reuter 290 Myosotis ramosissima Rochel ex. Schultes subsp. ramosissima 291 Myosotis refracta Boiss. subsp paucipilosa Grau 292 Neatostema apulum (L.) Johnston 293 Nepeta italica L. 294 Nepeta nuda L. subsp. albiflora (Boiss.) Gams 295 Nigella arvensis L. var. glauca Boiss. 296 Nonea pulla (L.) DC. subsp. scabrisquamata A. Baytop 297 Notobasis syriaca (L.) Cass. 298 Onobrychis armena Boiss. & Huet. 299 Onobrychis caput-galli (L.) Lam. 300 Onobrychis cornuta (L.) Desv. 301 Onobrychis montana DC. subsp. cadmea (Boiss.) P. W. Ball 302 Ononis pusilla L. 303 Ononis spinosa L. subsp. antiquorum (L.) Briq. 304 Onopordum caricum Hub.-Mor. 305 Onopordum sibthorpianus Boiss. & Heldr. 306 Onosma albo-roseum L. subsp. albo-roseum 307 Onosma armenum DC. 308 Orchis anatolica Boiss. 309 Orchis palustris Jacq. 310 Orchis simia Lam. 311 Orlaya daucoides (L.) Greuter 312 Ornithogalum alpigenum Stapf 313 Ornithogalum armeniacum Baker in Gard. 314 Ornithogalum comosum L. 315 Ornithogalum lanceolatum Labill. 316 Ornithogalum montanum Cyr. 317 Ornithogalum orthophyllum Ten. 318 Ornithogalum pamphylicum O. D. Düşen & Sümbül 319 Ornithogalum sphaerocarpum Kerner 320 Ornithogalum umbellatum L. 321 Orobanche arenaria Borkh. 322 Orobanche cilicica G. Beck 323 Orobanche purpurea Jacq. 324 Osyris alba L. 325 Papaver apokrinemenom Fedde 326 Papaver argemone L. 199

327 Papaver dubium L. 328 Paronychia argentea Lam. var. argentea 329 Peltaria angustifolia DC. 330 Peucedanum chryseum (Boiss. & Heldr.) Chamberlain 331 Phlomis grandiflora H. S. Thompson var. grandiflora 332 Phlomis pungens Willd. var. hirta Velen. 333 Picnomon acarna (L.) Cass. 334 Picris strigosa Bieb. 335 Pimpinella tragium Vill. subsp. lithophila (Schischkin) Tutin 336 Plantago lanceolata L. 337 Plumbago europaea L. 338 Poa alpina L. Fallax F. Hermann 339 Polygonum amphibium L. 340 Polygonum bellardii All. 341 Potentilla kotscyana Fenzl. 342 Potentilla recta L. 343 Potentilla reptans L. 344 Potentilla speciosa Willd. var speciosa 345 Prunus cocomilia Ten. var. cocomilia 346 Prunus domestica L. 347 Pyrus communis L. subsp. communis 348 Pyrus elaeagnifolia Pallas subsp. elaeagnifolia 349 Quercus coccifera L. Ağaç 350 Ranunculus argyreus Boiss 351 Ranunculus arvensis L. 352 Ranunculus constantinopolitanus (DC.) d'urv. 353 Ranunculus cuneatus Boiss 354 Ranunculus demissus DC. var. major Boiss 355 Ranunculus ficaria L. subsp. ficariiformis Rouy & Fouc. 356 Robinia pseudoacacia L. 357 Rochelia disperma (L. Fil.) C. Koch. var. disperma 358 Rorippa aurea (Boiss. & Heldr.) Hub.-Mor. 359 Rosa canina L. 360 Rosa horrida Fischer 361 Rosa pulverulenta Bieb. 362 Rubia tenuifolia d'urv subsp. donietti (Griseb.) Ehrend. & Schönb.-Tem. 363 Rumex angustifolius Campd. subsp. angustifolius 364 Rumex scutatus L. 365 Sagina apetala Ard. 366 Salvia argentea L. 367 Salvia candidissima Vahl. subsp. occidentalis Hedge 368 Salvia dichroantha Stapf 369 Salvia frigida Boiss. 370 Salvia potentillifolia Boiss. & Heldr ex Bentham 371 Salvia tomentosa Miller 372 Salvia virgata Jacq. 373 Sanguisorba minor Scop. subsp. minor 374 Saponaria chlorifolia Kunze 375 Saponaria glutinosa Bieb. 376 Saponaria officinalis L. 377 Saponaria orientalis L 378 Saponaria pinetorum Hedge var. elatior Ekim & Hedge 200

379 Satureja cuneifolia Ten. 380 Scabiosa argentea L. 381 Scabiosa rotata Bieb. 382 Scandix australis L. subsp. grandiflora (L.) Thell. 383 Scandix iberica Bieb. 384 Scandix pecten-veneris L. 385 Scariola viminea (L.) F. W. Schmidt 386 Scilla bifolia L. 387 Scorzonera cana (C. A. Mayer) Hoffm. var. cana 388 Scorzonera cana (C. A. Mayer) Hoffm. var. radicosa (Boiss.) Chamberlain 389 Scorzonera suberosa C. Koch. subsp. cariensis (Boiss.) Chamberlain 390 Scutellaria orientalis L. subsp. pinnatifida Edmondson 391 Scutellaria rubicunda Hornem. subsp. brevibracteata (Stapf) Edmondson 392 Secale anatolicum Boiss. 393 Sedum album L. 394 Sedum amplexicaule DC. 395 Sedum magellense Ten. 396 Senecio cariensis Boiss. 397 Senecio vernalis Waldst. & Kit. 398 Seseli tortuosum L. 399 Sideritis libanotica Labill. subsp. linearis (Bentham) Bornm. 400 Sideritis montana L. subsp. montana 401 Silene aegyptiaca (L.) L. Fil. subsp. aegyptiaca 402 Silene armena (Boiss.) var. serrulata (boiss.) Coode & Cullen 403 Silene behen L. 404 Silene cappadocica Boiss. & Heldr. 405 Silene chlorifolia Sm. 406 Silene echinospermoides Hub.-Mor. 407 Silene gigantea L. var. incana (Griseb) Chowdh. 408 Silene italica (L.) Pers. 409 Silene leptoclada Boiss. 410 Silene noctiflora L. 411 Silene rhynhocarpa Boiss. 412 Silene squamigera Boiss. subsp. squamigera 413 Silene supina Bieb. subsp. pruinosa (Boiss.) Chowdh. 414 Silene vulgaris (Moench) Garcke var. vulgaris 415 Sisymbrium altissimum L. 416 Sisymbrium orientale L. 417 Smilax excelsa L. 418 Sonchus asper (L.) Hill. subsp. glaucescens (Jordan) Ball 419 Sorbus umbellata (Desf.) Fritsch var. umbellata 420 Spergularia rubra (L.) J. & C. Presl 421 Stachys cretica L. subsp anatolica Rech. Fil. 422 Stachys lavandulifolia Vahl subsp. lavandulifolia 423 Stipa ehrenbergiana Trin. & Rupr. 424 Stipa holosericea Trin 425 Styrax officinalis L. 426 Tanacetum cadmeum (Boiss.) Heywood subsp. cadmeum 427 Taraxacum aleppicum Dahlst. 428 Telephium imperati L.subsp. orientale (Boiss.) Nyman 429 Teucrium chamaedrys L. subsp. chamaedrys 430 Teucrium chamaedrys L. subsp. sinuatum (Celak.) Rech. Fil. 201

431 Teucrium polium L. 432 Teucrium scordium L. subsp. scordium 433 Thlaspi perfoliatum L. 434 Tragopogon latifolius Boiss. var. angustifolius Boiss. 435 Tragopogon longirostris Bisch. Ex schultz Bip. var. longirostris 436 Tragopogon pterodes Panć. 437 Trifolium hybridum L. var. anatolicum (Boiss.) Boiss. 438 Trigonella aurantiaca Boiss. 439 Trigonella lunata Boiss. 440 Trigonella spruneriana Boiss. var. spruneriana 441 Tripleurospermum decipiens (Fisch. & Mey.) Bornm. 442 Tripleurospermum elongatum (Fisch. & Mey.) Bornm. 443 Tulipa armena Boiss. var. lycia (Baker) Marais. 444 Tulipa sylvestris L. 445 Turgenia latifolia (L.) Hoffm. 446 Valeriana alliarifolia Adams 447 Valeriana dioscoridis Sm. 448 Velezia pseudorigida Hub.-Mor. 449 Verbascum bellum Hub.-Mor. 450 Verbascum cheiranthifolium Boiss. var. cheiranthifolium 451 Verbascum davisianum Hub.-Mor. 452 Verbascum leptocladum Boiss. & Heldr. 453 Verbascum nudatum Murb. var. nudatum 454 Verbascum pestalozzae Boiss. 455 Verbascum sinuatum L. var sinuatum 456 Verbena officinalis L. 457 Veronica cuneifolia D. Don subsp. cuneifolia 458 Veronica lycia E. Lehm. 459 Veronica praecox All. 460 Veronica quezelii M. A. Fischer 461 Vicia anatolica Turrill 462 Vicia cracca L. subsp. stenophylla Vel. 463 Vicia cuspidata Boiss. 464 Vicia hybrida L. 465 Vicia latyroides L. 466 Vicia villosa Roth subsp. eriocarpa (Hausskn.) P. W. Ball. 467 Vinca herbacea Waldst. & Kit. 468 Viola heldreichiana Boiss. 469 Viola occulta Lehm. 470 Viola parvula Tineo 471 Xeranthemum cylindraceum Sm. 472 Xeranthemum inapertum (L.) Miller 4.3. Faunaya ĠliĢkin Bulgular Sahada fauna; memeliler, sürüngenler ve kuģlar olmak üç ana baģlık altında incelenmiģtir. Memelilerde 7 takım, 15 familya ve 19 tür, sürüngenlerde 2 takım, 9 familya ve 17 tür, kuģlarda ise 24 familyaya ait 59 tür tespit edilmiģtir. 202

4.3.1. Memeliler 7 takım, 15 familya ve 19 türün tespit edildiği çalıģmalarda, memelilerin 6 sının IUCN e göre tehlikede, 2 sinin nadir, 11 inin de herhangi bir koruma statüsü gerektirmediği anlaģılmıģtır (Çizelge 13). Memelilerin listesinin verildiği Çizelge 11 ile sonrasında her bir fauna elemanı ile ilgili verilen detay bilgi içerisinde memelinin IUCN e göre belirlenen tehlike kategorisine ait kısaltma statüsü sütunu içerisinde kısaltma olarak verilmiģtir. Bu kısaltmaların ne anlama geldiği ise aģağıda verilmiģtir; E: Tehlikede, ilgili türün soyu tükenme tehlikesiyle karģı karģıya; soyun tükenmesine neden olan etkenler sürmektedir. V: Tehdit altında, zarar görebilir. Ġlgili türün soyu hızla tehlikeye düģmektedir. Eğer neden olan etkenler sürerse, yakın bir gelecekte soyu tükenebilir. R: Nadir, küçük populasyonlar halinde bulunanlar; Ģu anda tehlikede değil; tehlikeye kaydıklarına iliģkin belirli bir gözlem yok; fakat risk altındadır. nt: Yaygın, bol olan ve tehlikede olmayan anlamına gelmektedir. I.SINIF :MAMMALIA (MEMELĠLER) 1. TAKIM:INSECTIVORA (BÖCEKÇĠLLER) 1. FAMĠLYA:ERĠNACEIDAE (Kirpiler) 1. Erinaceus europaeus Linnaeus 1758 (Kirpi) HABĠTAT: Çalılık, orman ve orman içi açıklıklar. Alıç alanı kalaycı çukuru yolu arasında gece yolda görüldü (ġekil 47). Çamkuyu alanında izlerine rastlanıldı. GENEL ÖZELLĠKLERĠ: Avrupa kökenli olan tür, 30 cm boyunda, 500-1200 gr ağırlığındadır. Mayıs-eylül ayları arasında yılda iki defa 5-6 haftalık gebelik sonrası 3-8 yavru doğururlar. Ortalama yaģam süresi 18 yıldır, avlanması yasaktır. Geceleri aktiftirler, kıģ uykusuna yatarlar, besinleri genellikle böcekler, solucanlar hatta yılan ve akreplerin yanında meyve ve tohumlardan oluģur. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ: Bilinmiyor STATÜSÜ: nt 203

ġekil 47 Çamkuyusu alanında Erinaceus europaeus Linnaeus 1758 (Kirpi) Figure 47. Erinaceus europaeus Linnaeus 1758 (Hedgehog) In Çamkuyu 2. FAMĠLYA: TALPIDAE (köstebekler) 2. Talpa europaea Linnaeus 1758 Köstebek HABĠTAT: Orman içi açıklık, orman yolu, gençlik sahaları, Ziğircik yaylası, Çamkuyu alanı ile gençleģtirme için açılan Ģeritler. GENEL ÖZELLĠKLERĠ: Anadolu kökenli olan tür, 12-14 cm boyunda, 60-120 gr ağırlığındadır (ġekil 48). Mayıs-haziran aylarında baģlayan üreme sezonunda bir defa 28 gün süren gebelik sonrası 3-6 yavru doğururlar. YaĢam süresi 2-4 yıldır. Gündüz aktif olup, kıģ uykusuna yatmazlar. Genellikle tek yaģayan kavgacı bir tür olup, besinini eklem bacaklılar, salyangozlar ve solucanlar oluģturur. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ: Bilinmiyor. STATÜSÜ: nt 204

ġekil 48. Talpa europaea Linnaeus 1758 (Köstebek) Figure 48. Talpa europaea Linnaeus 1758 (Mole) 2.TAKIM:CHIROPTERA (UÇAN MEMELĠLER- YARASALAR) 3. FAMĠLYA:RHINOLOPHIDAE (nalburunlu yarasalar) 3. Rhinolophus euryale Blasius 1853 (Akdeniz nalburunlu yarasa) HABĠTAT: ĠĢçi barakaları, lojman ve misafirhanenin çatı araları, Çamkuyu alanı yakınında asılı yapay kuģ yuvaları. GENEL ÖZELLĠKLERĠ: 6 cm boyunda, 5-20 gr ağırlığındadır (ġekil 49). ÇiftleĢme sonbaharda olup ortalama 8 haftalık gebelik sonrası ilkbaharda 1-2 yavru doğururlar. Ortalama yaģam süresi 4-5 yıldır. Uçmaya akģamın geç saatlerinde baģlar, ömrü yirmi yıl civarındadır, besinini gece kelebekleri ve böcekler oluģturur. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ: Bilinmiyor. STATÜSÜ: V 205

ġekil 49. Rhinolophus euryale Blasius 1853 (Akdeniz nalburunlu yarasa) Figure 49. Rhinolophus euryale Blasius 1853 ( Mediterranean Bat) 4. FAMĠLYA:VESPERTILIONIDAE (düzburunlu yarasalar) 4. Pipistrellus pipistrellus Schreber 1774 (Cüce yarasa) HABĠTAT: ĠĢçi barakaları, lojman ve misafirhanenin çatı araları, Çamkuyu alanı yakınında asılı yapay kuģ yuvaları. GENEL ÖZELLĠKLERĠ: Boyu 3-5 cm, ağırlığı 3-8 gramdır (ġekil 50). ÇiftleĢme sonbaharda olup ortalama 8 haftalık gebelik sonrası ilkbaharda 2 yavru doğururlar. Ortalama yaģam süresi 8-10 yıldır. Düz bir hat üzerinde kararsız uçuģları vardır, akģam ve sabaha karģı iki kez uçarlar, besinini gece kelebekleri ve böcekler oluģturur. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ: 150-200 STATÜSÜ: V ġekil 50. Pipistrellus pipistrellus Schreber 1774 (Cüce yarasa) Figure 50. Pipistrellus pipistrellus Schreber 1774 ( Dwarf bat) 206

3. TAKIM:LAGOMORPHA (TAVġANLAR) 5. FAMĠLYA:LEPORIDAE (tavģanlar) 5. Lepus europaeus Linnaeus 1758 (ada tavģanı) HABĠTAT: Çalılık, orman, orman içi açıklıklar ve step. GENEL ÖZELLĠKLERĠ: Anadolu kökenli olan tür, 12-14 cm boyunda, 60-120 gr ağırlığındadır (ġekil 51). Mayıs-haziran aylarında baģlayan üreme sezonunda bir defa 28 gün süren gebelik sonrası 3-6 yavru doğururlar. YaĢam süresi 2-4 yıldır. Sabah erken saatler daha yoğun olmak üzere gece aktiftirler. Yılda 2-3 defa olmak üzere 3-6 yavru yaparlar, duyu yetenekleri geliģmiģtir, yaz ve kıģ post renginde farklılık vardır. Besinleri mevsime göre yeģil ve kuru otlar ile ağaç kabuklarından oluģur. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ:150-200 STATÜSÜ:nt ġekil 51. Lepus europaeus Linnaeus 1758 (ada tavģanı) Figure 51. Lepus europaeus Linnaeus 1758 ( Island rabbit) 4.TAKIM:RODENTĠA (KEMĠRĠCĠLER) 6. FAMĠLYA:SCIURIDAE (sincaplar) 6. Sciurus anomalus Schreber 1758 Anadolu sincabı HABĠTAT: Çalılık ve orman. IĢık Beli civarındaki ormanda görüldü GENEL ÖZELLĠKLERĠ: ÇiftleĢmeleri baharda baģlar. YaklaĢık 40 gün süren gebelikten sonra tüysüz, gözleri görmeyen 3 8 kadar yavru doğururlar (ġekil 52). Yılda yaklaģık 2 3 kez çiftleģirler. Yavruları bir yılda olgunlaģır. Sert ve kabuklu meyveler temel besinleridir. Bazen filizleri de kemirirler. Böcek, kuģ yumurtası ve küçük kuģları da yerler. Günlük yiyecek ihtiyaçları 80 g kadardır. Fazla yiyeceklerini toprak altına gömer ve ihtiyaç duyduklarında tekrar çıkarıp yerler. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ: Bilinmiyor. 207

STATÜSÜ: nt ġekil 52. Sciurus anomalus Schreber 1758 (Anadolu sincabı) Figure 52. Sciurus anomalus Schreber 1758 ( Anatolia squirrel) 7. FAMĠLYA:MURIDAE (Fareler) 7. Rattus rattus Linnaeeus 1758 Ev sıçanı HABĠTAT: ĠĢçi barakaları, lojmanlar ve misafirhane civarı. GENEL ÖZELLĠKLERĠ: Anavatanı Güney asya olup dünyanın her tarafına yayılmıģtır. Ağırlığı 300 gr dır. ÇiftleĢmeleri tüm yıl boyunca sürer. YaklaĢık 21-26 gün süren gebelikten sonra 6 12 kadar yavru doğururlar (ġekil 53). Yılda yaklaģık 3-6 kez çiftleģirler. Yavruları 2-3 ay içerisinde olgunlaģır ve 5 yıl kadar yaģarlar. Bitkisel besinleri tercih eder ve gececildirler. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ: Bilinmiyor. STATÜSÜ: nt ġekil 53. Rattus rattus Linnaeeus 1758 (Ev sıçanı) Figure 53. Rattus rattus Linnaeeus 1758 ( home rat) 208

8. FAMĠLYA:GLIRIDAE (Yediuyurlar) 8. Dryomys nitedula Pallas 1779 (Ağaç yediuyuru) HABĠTAT: Orman ve ormanda asılı yapay kuģ yuvaları ile Çamkuyu ve Devabağırtan mevkiinde asılı yuvalarda görüldü. GENEL ÖZELLĠKLERĠ: Avrupa kökenli türün boyu 8-13 cm, kuyruk uzunluğu 8-10 cm ve ağırlığı 17-34 gr dır (ġekil 54). Mart-haziran aylarında yılda 1-2 defa olmak üzere 28 gün süren gebelik sonrası 2-5 yavru doğururlar. YaĢam süreleri 5-6 yıldır. Gece aktif olup, yuvalarını ağaç kovukları ve çalılara yaparlar, bölgede yapay kuģ yuvalarını kullandıkları tespit edilmiģtir. KıĢ uykusuna yatarlar. Besinlerini, tohum, sürgün, meyve, çekirdek kuģ yumurta ve yavruları ile eklem bacaklılar oluģturur. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ: Bilinmiyor. STATÜSÜ: R ġekil 54. Dryomys nitedula Pallas 1779 (Ağaç yediuyuru) Figure 54. Dryomys nitedula Palas 1779 ( Tree sevensleeping) 5.TAKIM:CARNĠVORA (YIRTICILAR) 9. FAMĠLYA:CANIDAE (köpekler) 9. Canis lupus Linnaeus 1758 (kurt) HABĠTAT: Orman ve step. KıĢın bir çok kez Sarnıç alanı ve civarında kendisi, yazın Avlankuzu dağı ile Akbaba yaylası civarında dıģkı ve izleri görüldü. GENEL ÖZELLĠKLERĠ: Palearktik kökenli türün boyu 100-160cm, kuyruk uzunluğu 30-50 cm, ağırlığı 30-50 kg dır (ġekil 55). Aralık-ġubat dönemi çiftleģerek, 62-75 gün süren gebelik sonrası 1-14 yavru doğururlar. YaĢam süreleri 15-16 yıldır. Küçük aile grupları halinde yaģarlar. TavĢan, 209

kemirgenler, sürüngenler ve kuģları avlamakla birlikte geyikler, dağ keçileri, evcil keçi, koyun ve diğer hayvan sürülerine saldırabilirler. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ: 2-5 STATÜSÜ: R/V ġekil 55. Canis lupus Linnaeus 1758 (kurt) Figure 55. Canis lupus Linnaeus 1758 ( Wolf) 10. Vulpes vulpes Linnaeus 1758 ( Kızıl tilki) HABĠTAT: Orman ve çalılık alanlar. Bütün orman içi açıklıklarda gece kontrollerinde görüldü. GENEL ÖZELLĠKLERĠ: Avrupa-Asya kökenli olan türün boyu 45-90 cm, kuyruk uzunluğu 33-60 cm, ağırlığı 4-10 kg dır (ġekil 56). Kasımġubat dönemi çiftleģerek, 55 gün süren gebelik sonrası 1-13 yavru doğururlar. YaĢam süreleri 10-14 yıldır. Genellikle tek dolaģırlar, alacakaranlık ve geceleri aktif olmakla birlikte bazen gündüz görülebilirler. Birçok çıkıģ deliği olan yuvalar yaparlar 10-14 yıl yaģarlar. Besinlerini, böcekler ve tırtıllar, fareler, tavģanlar, yeni doğan memeli yavruları ile kuģlar ve yumurtaları oluģturur. Kümes hayvanlarına da saldırırlar. Kuduz mikrobu taģıyabilirler. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ:8-10 STATÜSÜ: nt 210

ġekil 56. Vulpes vulpes Linnaeus 1758 ( Kızıl tilki) Figure 56. Vulpes vulpes Linnaeus 1758 ( Red wolf) 10. FAMĠLYA:URSIDAE (ayılar) 11. Ursus arctos Linnaeus 1758 (bozayı) HABĠTAT: Orman. Bölgeyi geçici olarak kullandığı sanılıyor. Ziğircik yaylası ve anıt sedir (Koca Sedir) civarında bahar aylarında üç kez yatağı görüldü. 1960 lı yıllarda bir bireyin vurulduğu avcılarca söylenmekte olup civarda önceleri arı konulan açık alan ve yaylalarda ayılara karģı önlem alınarak yapılmıģ kovan yataklarına dayanılarak rahatlıkla ayı populasyonunun bulunduğu sonucu çıkarılabilir (ġekil 57). GENEL ÖZELLĠKLERĠ: Palearktik kökenli türün boyu 170-250 cm, kuyruk uzunluğu 8-10 cm, ağırlığı 70-250 kg dır (ġekil 57). Genellikle Haziran-Temmuz döneminde çiftleģerek, 6-9 ay süren gebelik sonrası 1-4 yavru doğururlar. YaĢam süreleri 25-50 yıldır. ÇiftleĢme dönemi dıģında tek yaģarlar. Gece ve gündüz aktif olan ayılar iyi bir yüzücü ve tırmanıcı özelliğe sahip güçlü hayvanlardır. KıĢı ot döģedikleri inlerinde uykuda geçirirler. Besin listesini, bitkilerin yeģil kısımları, meyve ve tohumlar, böcek ve larvalar, solucanlar, koyun-keçi ve doğadaki diğer memeli hayvanlar, arı kovanlarındaki ballar vb. geniģ bir liste oluģturur. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ: Bilinmiyor. STATÜSÜ: V 211

ġekil 57. Ursus arctos Linnaeus 1758 (bozayı) Figure 57. Ursus arctos Linnaeus 1758 ( greybear) 11. FAMĠLYA:MUSTELIDAE (sansarlar) 12. Mustela nivalis Linnaeus 1758 (gelincik) HABĠTAT: Orman. GENEL ÖZELLĠKLERĠ: Avrupa kökenli türün boyu 11-26 cm, kuyruk uzunluğu 2-9 cm, ağırlığı 30-117 gr dır (ġekil 58). Ocak-ġubat dönemi çiftleģerek, 5 hafta süren gebelik sonrası 3-10 yavru doğururlar. YaĢam süreleri 7-8 yıldır. Her türlü kovuk, çukur, binalar, diğer kemirici yuvalarını kullanırlar. Genelde gece aktiftirler ancak gündüz de görülebilirler. Çok çevik ve saldırgandırlar. Besinlerini fare ve diğer kemirgenler, kuģlar ve yumurtaları, böcekler oluģturur. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ: Bilinmiyor STATÜSÜ: nt 212

ġekil 58. Mustela nivalis Linnaeus 1758 (gelincik) Figure 58. Mustela nivalis Linnaeus 1758 ( poppy) 13. Meles meles Linnaeus 1758 (porsuk) HABĠTAT: Ormaniçi açıklıklar, kayalıklar ve çayırlık alanlar. Bölgede Çamkuyuları, Sarnıç alanı, AlaĢar ve Alıç alanında görülmüģtür. GENEL ÖZELLĠKLERĠ: Asya kökenli türün boyu 60-90, kuyruk uzunluğu 12-24 cm, ağırlığı yazın 7-13, kıģın 15-18 kg dır (ġekil 59). Temmuz-Ağustos dönemi çiftleģerek, 160-200 gün süren gebelik sonrası 2-4 yavru doğururlar. YaĢam süreleri 15 yıldır. Açtıkları yuvaları uzun yıllar kullanırlar bazen birkaç aile aynı yuvada barınır. Çok iyi kazıcıdırlar, kısa bacaklarına rağmen hızlı hareket ederler. AkĢam karanlığında ve gece aktiftir. Besinlerini, solucanlar, fareler, yılanlar, küçük memeli hayvanlar, böcekler, kuģlar ve yumurtalarının yanı sıra daneli ve diğer meyvelerle, bitkilerin kök ve yumruları oluģturur. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ Bilinmiyor STATÜSÜ: R 213

ġekil 59. Meles meles Linnaeus 1758 (porsuk) Figure 59. Meles meles Linnaeus 1758 (badger) 14. Martes martes Linnaeus 1758 (ağaç sansarı) HABĠTAT: Orman, açıklık, kayalık ve stepler. Bölgede Sarnıç alanında görüldü. GENEL ÖZELLĠKLERĠ: Kuzey Avrupa kökenli türün boyu 38-58 cm, kuyruk uzunluğu 18-28 cm, ağırlığı erkekler 1050-2200gr, diģiler 870-1240 gr dır (ġekil 60). Ġki yılda bir çiftleģerek, 230-270 gün süren gebelik sonrası 2-7 yavru doğururlar. YaĢam süreleri 15-17 yıldır. Alaca karanlıkta ve gece aktiftir. ÇiftleĢme dönemi dıģında tek gezer. Yuvasını ağaçların kök ve kovukları, sincap yuvaları ve taģ aralarına yaparlar. Kedi büyüklüğünde, çevik ve iyi tırmanıcıdırlar. Besinleri, kuģ ve yumurtaları, fare, sincap, kurbağa, kertenkele, böcek ve larvaları ile böğürtlen ve meyveler oluģturur. Kümes hayvanlarına zarar verirler. POPULASYON BÜYÜKLÜĞÜ Bilinmiyor STATÜSÜ: nt ġekil 60. Martes martes Linnaeus 1758 (ağaç sansarı) Figure 60. Martes martes Linnaeus 1758 ( tree marten) 214