Cilt 22, Sayı 2, 2012 ISSN

Transkript

1 Cilt 22, Sayı 2, 2012 ISSN Kurucu (Founder) Uz. Dr. Hilmi KUMCUOĞLU Sahibi (Owner) Prof. Dr. Abdullah TAŞYURT Editör / Editor Doç. Dr. Cengiz ÖZBEK Uz. Dr. Yasemin Şefika AKDENİZ Doç. Dr. Sezin AŞIK AKMAN Doç. Dr. İbrahim ÇUKUROVA Uz. Dr. Cem KARAALİ Uz. Dr. Mustafa KARAÇELİK Uz. Dr. Yücel KARAMAN Yardımcı Editörler / Associate Editors Doç. Dr. Ahmet KAYA Doç. Dr. Dilek ÖNCEL Doç.. Dr. Öner ÖZDOĞAN Doç. Dr. Esra ARUN ÖZER Uz. Dr. Emel Ebru PALA Doç. Dr. Önder YAVAŞCAN İstatistik Danışmanı / Cosulting=Statistician Prof. Dr. Saim KENDİR Türkçe Düzeltmen / Turkish Redactor Doç. Dr. Ragıp KAYAR İngilizce Düzeltmen / English Redactor Op. Dr. Mustafa KARAÇELİK Yayın Sekreteri / Editorial Secretary Vildan KALONYA e-posta: vildankalonya@hotmail.com Editör Adresi (Editorial Address) Doç. Dr. Cengiz ÖZBEK, S. B. Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kalp Damar Cerrahisi Kliniği Yenişehir-İzmir Tel: / Faks: e-posta: cengizozbek@hotmail.com cengizozbek@superonline.com İzmir, Tepecik Eğitim Hastanesi Dergisi, İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi (T.E.A.H.) Yayınıdır. Yılda üç kez (Nisan Ağustos - Aralık) yayınlanır. Baskı adedi: 500. Yayın hakkı hastanemize aittir. Tıp profesyonelleri içindir. - Dergimiz yayın etiğine uymayı kabul eder. - Basımda asitsiz kağıt kullanılmaktadır. Meta Basım Matbaacılık Hizmetleri 87 Sk. No.4/B Bornova İzmir Tel: / Faks: e-posta: metabasim@gmail.com Basım Tarihi:

2

3 DANIŞMA KURULU Editorial Advisory Board Cilt 22, Sayı 2, 2012 ISSN Ragıp KAYsağ taraf 8 punt olsunar Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi; İzmir Prof. Dr. Haluk AĞUŞ (Ortopedi ve Travmatoloji) Doç. Dr. Ersin AKSOY (Acil Tıp) Doç. Dr. Barış AKINCI (Endokrinoloji) Doç. Dr. Nejat AKSU (Pediatrik Nefroloji) Doç. Dr. Berna ANIL (Pediatri Yoğun Bakım) Op. Dr. Ahmet ARIKAN (Çocuk Cerrahi) Uz. Dr. Çağatay ARSLAN (Tıbbi Onkoloji) Prof. Dr. Cengiz AYDIN (Genel Cerrahi) Prof. Dr. Ali Rahmi BAKİLER (Pediatrik Kardiyoloji) Doç Dr. Ümit BAYOL (Patoloji) Uz. Dr. Işıl ÇOKER (Biyokimya) Doç Dr. Füsun DEMİRÇİVİ ÖZER (Beyin Cerrahi) Doç Dr. Nuri ERDOĞAN (Radyoloji) Prof Dr. Mustafa GÖNÜLLÜ (Anest. Rean.) Op. Dr. Merih HANHAN (Kadın Hastalıkları ve Doğum) Doç Dr. Mehmet HELVACI (Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları) Doç Dr. Fuat İPEKÇİ (Genel Cerrahi) Op. Dr. Cezmi KARACA (Genel Cerrahi) Op. Dr. Muharrem KARAOĞLAN (Genel Cerrahi) Doç. Dr. Şükran KÖSE (İntaniye) Op. Dr. Sefa KURT (Kadın Hastalıkları ve Doğum) Doç Dr. Gamze TÜRE (Göz) Op. Dr. Gül CANER MERCAN (KBB) Doç. Dr. Kurtuluş ÖNGEL (Aile Hekimliği) Op. Dr. Namık Selim ÖZENÇ (Kalp Damar Cerrahisi) Prof. Dr. Mehmet ÖZEREN (Kadın Hastalıkları ve Doğum) Op. Dr. Hasan ÖZTÜRK (Ortopedi ve Travmatoloji) Op. Dr. Cengiz SERT (Kalp Damar Cerrahisi) Uz. Dr. Ali TAYLAN (Romatoloji) Op. Dr. Şivekar TINAR (Kadın Hastalıkları ve Doğum) Uz. Dr. Elif Hacer ÜNAL (Psikiyatri) Doç. Dr. Yusuf YILDIRIM (Kadın Hastalıkları ve Doğum) Uz. Dr. Coşkun YILDIZ (Gastroenteroloji) Op. Dr. Nihat ZALLUHOĞLU (Genel Cerrahi) Op. Dr. Ferruh ZORLU (Üroloji) Uz. Dr. Yaşar ZORLU (Nöroloji) Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi; İzmir Doç. Dr. Leyla ASLAN (İç Hastalıkları) Uz. Dr. Nejat Ali COŞKUN (İntaniye) Uz. Dr. Alev GÜRGAN (Fizik Tedavi Reh.) Doç. Dr. Mert KESTELLİ (Kalp ve Damar Cerrahisi) Uz. Dr. Asuman MEMİŞ (Fizik Tedavi Reh.) Doç. Dr. Haydar Kazım ÖNAL (Kulak Burun Boğaz) Doç. Dr. Dilek Ersin SOYSAL (İç Hastalıkları) Op. Dr. Cengiz TAVUSBAY (Genel Cerrahi) Uz. Dr. Serap URAL (İntaniye) Uz. Dr. İlknur VARDAR (İntaniye) Bozyaka Eğitim ve Araştırma Hastanesi; İzmir Doç. Dr. Oktay BİLGİR (Hematoloji) Doç. Dr. Özgür ÖZTEKİN (Radyoloji) Uz. Dr. Barış Önder PAMUK (Endokrinoloji ve Metabolizma) Uz. Dr. Gülten SOP (İç Hastalıkları) Op. Dr. Mehmet YILDIRIM (Genel Cerrahi) Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi; İzmir Prof. Dr. Yüksel ATAY (Kalp ve Damar Cerrahisi) Prof. Dr. Ufuk ÇAĞIRICI (Göğüs Cerrahisi) Prof. Dr. Alpaslan ÇAKAN (Göğüs Cerrahisi) Doç. Dr. Abdurrahim DERBENT (Anest. ve Rean.) Op. Dr. Hüseyin GÜNAY (Ortopedi ve Travmatoloji) Doç. Dr. Semra KARAMAN (Anest. Rean.) Prof. Dr. Tayfun KİRAZLI (Kulak Burun Boğaz) Op. Dr. Levent KÜÇÜK (Ortopedi ve Travmatoloji) Op. Dr. Adnan ŞİMŞİR (Üroloji) Prof. Dr. Meltem UYAR (Anest. Rean.) 9 Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi; İzmir Prof. Dr. Güven ASLAN (Üroloji) Doç. Dr. Melih BİRLİK (İmmünoloji) Prof. Dr. Cenk ERDAL (Kalp ve Damar Cerrahisi) Prof. Dr. Ahmet Yiğit GÖKTAY (Radyoloji-Endovasküler) Prof. Dr. Enis Alpin GÜNERİ (Kulak Burun Boğaz) Prof. Dr. Özalp KARABAY (Kalp ve Damar Cerrahisi) Prof. Dr. Fatoş ÖNEN (İmmünoloji ve Romatoloji) Doç. Dr. İsmail SARI (İç Hastalıkları) Prof. Dr. Erdem SİLİSTRELİ (Kalp ve Damar Cerrahisi) Prof. Dr. Semih SÜTAY (KBB)

4 SSK TEPECİK HAST DERG 2008 Vol. 18 No.1 2

5 İÇİNDEKİLER / CONTENTS Cilt 22, Sayı 2, 2012 ISSN KLİNİK ARAŞTIRMALAR / CLINICAL STUDIES Rituksimab ve Zoledronik Asitin Multiple Miyelom Hücre Serileri Üzerine Etkileri The Effect of Rituximab and Zoledronic Acid Combinations Againts Multiple Myeloma Cell Lines Cengiz CEYLAN, Özden PİŞKİN, Halil ATEŞ, Güner Hayri ÖZSAN, Mehmet Ali ÖZCAN, Mine MİSKİOĞLU, Fatih DEMİRKAN, Ertan ÖZDEMİR, Bülent ÜNDAR...85 Yenidoğan İşitme Taraması Sonuçları ve Önemi The Results of Newborn Hearing Screening Test and its Significance Yurdaer BAYDAR, Ercan PINAR, Hüseyin KATILMIŞ, Fatih Kemal SOY, Canay ÇAMLI...93 Erken Evre Endometriyum Kanserinde Çıkarılan Lenf Düğüm Sayısının Erken ve Geç Morbidite Üzerine Etkisi The Impact of the Number of the Removed Lymph Nodes on Short and Long Term Morbidity in the Early Stage Endometrium Cancer Dilek UYSAL, Hayri AKSÜT, İsmail KÜÇÜK, Nevin ASLAN, Ali BALOĞLU, Ayşe Gülsün AKSÜT...97 Endometriyum ve Overin Eşzamanlı Primer Karsinomları: 26 Olgu Synchronous Primary Carcinoma of the Endometrium and Ovary: 26 Cases Dilek UYSAL, Hayri AKSÜT, İsmail KÜÇÜK, Hayri AKSÜT, İsmail KÜÇÜK, Emre BAŞER, Ayşe Gülsün AKSÜT Venöz Ülserlerde Bakteri Kolonizasyonu ve Antibiyoterapinin Yara İyileşmesine Etkisi Bacterial Colonization in Venous Ulcers and the Effect of Antibiotherapy on Wound Healing Koray AYKUT, Yeliz ÇETİNKOL, Gökhan ALBAYRAK, Mehmet GÜZELOĞLU Elde Osteoid Osteoma Osteoid Osteoma of the Hand Oğuz ÖZDEMİR, Levent KÜÇÜK, Erhan COŞKUNOL, Hüseyin GÜNAY Deri Miksomları: 8 Olgu Cutaneous Myxoma :8 Cases Işın GÖKÇÖL ERDOĞAN, Elif USTURALI KESKİN, Ümit BAYOL, Ülkü KÜÇÜK, Rafet BEYHAN, Süheyla CUMURCU...117

6 SSK TEPECİK HAST DERG 2008 Vol. 18 No.1 4 OLGU SUNUMLARI / CASE REPORTS Fenofibrat Tedavisinde Rabdomiyoliz Olmaksızın Gelişen Hiperkreatininemi Hypercreatininemia without Rhabdomyolysis Following Fenofibrate Therapy Hüseyin DURSUN Dev Adrenokortikal Karsinom Giant Adrenocortical Carcinoma Eyüp KEBAPÇI, Sait Murat DOĞAN, Kerem KARAMAN, Süheyla CUMURCU, Ümit BAYOL, Cem TUĞMEN, Mustafa ÖLMEZ, Cezmi KARACA, Şafak ÖZTÜRK, Saime ÜNLÜOĞLU Siyatik Sinir Kökenli Schwannoma: İki Olgu Schwannoma of the Sciatic Nerve: Two Cases Oğuz ÖZDEMİR, Levent KÜÇÜK, Dündar SABAH, Burçin KEÇECİ, Yeşim ERTAN...129

7 Tepecik Eğit Hast Derg 2012; 22 (2) VII İNCELEME YAZISI EDİTÖRDEN Değerli Yazarlar ve Sevgili Okurlar, Bu sayımızda 7 klinik çalışma ve 3 olgu sunumu yayınlıyoruz. Yazarlarımızdan dergimizin yazım kurallarına uygun yazılar beklemekteyiz. Aksi takdirde Danışma Kurulumuzun işi çok uzamakta ve zaman kaybı oluşmaktadır. Türkçe kaynaklara özellikle önem verdiğimiz için yazarlarımızın bu konuda gerekli duyarlılığı göstermesini bekliyoruz. Editörler Kurulu olarak aldığımız karar gereği derleme yayınlayabileceğimizi açıklamıştık. Derlemelerin alanlarında deneyimli olan ve bu konular ile ilgili orijinal araştırmaları bulunan meslektaşlarımız tarafından yapılmasının üzerinde durmuştuk. Buna rağmen dergimize ulaşan derleme şeklinde yazıların çoğunluğu bu ölçütlere uymamaktadır. Dergimizin kalitesini arttıracak yayınları beklemekteyiz. Bilimde öncü olma çabalarımızın artarak devam etmesi dileğimizdir. Saygılarımla Doç. Dr. Cengiz Özbek

8 8 Tepecik Eğit Hast Derg 2011; 21 (1) Cilt 21 Sayı: 1 için BİLİMSEL DEĞERLENDİRMEDE KATKISI BULUNAN HAKEMLERİMİZE TEŞEKKÜR EDERİZ Editör Uz. Dr. Neval Ağuş İntaniye TEAH Uz. Dr. Barış Akıncı TEAH Endokrinoloji Op. Dr. Başak Cıngıllıoğlu Jinekoloji Ege Doğumevi EAH Uz. Dr. Nejat Ali Coşkun İntaniye Atatürk EAH Doç. Dr. Nazif Erkan Cerrahi Bozyaka EAH Doç. Dr. Damla Gökşen EÜTF Çocuk Endokrinolojisi Uz. Dr. Yalçın Güvenli TEAH Anesteziyoloji Prof. Dr. Tayfun Kirazlı KBB EÜTF Yard. Doç. Dr. Fatma Latifoğlu Erciyes Üni. Müh. Fak. Biyomedikal Müh. Prof. Dr. İsmail Oran EÜTF Girişimsel Radyoloji Prof. Dr. Kazım Önal KBB EÜTF Prof. Dr. Mehmet Özeren Jinekoloji Ege Doğumevi EAH Prof. Dr. Mustafa Seçil 9 EÜTF, Radyoloji Uz. Dr. Zeki Tekgül TEAH, Anesteziyoloji Prof. Dr. Rahmi Zeybek Celal Bayar ÜTF, Kalp Damar Cerrahisi

9 Tepecik Eğit Hast Derg 2012; 22 (2): KLİNİK ARAŞTIRMA RİTUKSİMAB VE ZOLEDRONİK ASİTİN MULTİPL MİYELOM HÜCRE SERİLERİ ÜZERİNE ETKİLERİ i THE EFFECT OF RITUXIMAB AND ZOLEDRONIC ACID COMBINATIONS AGAINTS MULTIPLE MYELOMA CELL LINES Cengiz CEYLAN Özden PİŞKİN Halil ATEŞ Güner Hayri ÖZSAN Mehmet Ali ÖZCAN Mine MİSKİOĞLU Fatih DEMİRKAN Ertan ÖZDEMİR Bülent ÜNDAR ÖZET Amaç: Bu çalışmada multipl miyelom hücre serilerinde CD 20 antijeni pozitif ve negatif hücre serilerinde rituksimab ve zoledronik asitin anti-miyelom etkilerini araştırdık. Gereç ve Yöntem: ARH-77 (CD20 pozitif) ve RPMI-8226 (CD20 negatif) multipl miyelom hücre serileri rituksimab ve zoledronik asit ile tek veya birlikte kültüre edildi. ARH-77 hücre serileri ve RPMI 8226 hücre serilerinde CD20 baskılayıcı etkileri araştırıldı. Bulgular: Çalışmada bu iki maddenin antagonistik aktivite gösterdiklerini saptadık. Kompleman tek başına RPMI 8226 hücre serilerinde proliferatif etki gösterdi. Sonuç: Multipl miyelom ve plazma hücre lösemilerinde rituksimab kullanımının uygun bir yaklaşım olmadığını düşünüyoruz. Anahtar Sözcükler: Multipl miyelom, CD20, Zoledronik asid, Rituksimab, Kompleman Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Hematoloji, İzmir (Uzm. Dr. C Ceylan) Dokuz Eylül Üniversitesi, Hematoloji Bilim Dalı, İzmir (Prof. Dr. GH. Özsan, Prof. Dr. M.A. Özcan, Prof. Dr. F. Demirkan, Prof. Dr. B. Ündar, Yrd. Doç. Dr. Ö. Pişkin, Biyolog H. Ateş) Celal Bayar Üniversitesi, Hematoloji Bilim Dalı, İzmir (Prof. Dr. E. Özdemir, Yrd. Doç. Dr. M. Miskioğlu) Yazışma: Uz. Dr. Cengiz Ceylan

10 86 Tepecik Eğit Hast Derg 2012; 22 (2) SUMMARY Aim: In this study, we have invastigated the anti-myeloma effect of the combination of these two agents againts CD 20 antigen positive and negative multpile myeloma (MM) cell lines. Material and Method: ARH-77 and RPMI-8226 were cultured with rituximab and zoledronic acid singly or combination. After evaluation for proliferation inhibition CD20 measurements is made for ARH-77 cell line and RPMI-8226 cell line in efficient concentrations. Findings: We have found that these two agents had antagonistic activity againts both ARH-77 and RPMI-8226 cell lines. As an unexpected finding, complement alone exhibited prominent proliferative activity on RPMI cells. Conclusion: In MM and plasma celll leukemia in which there is potential for rituximab use, it is suggested that combination with zoledronic acid may not be a suitable approach. Key words: Multiple myeloma, CD20, Zoledronic acid, Rituximab, Complement GİRİŞ Multipl miyelom (MM) plazma hücrelerinin neoplastik hastalığıdır. Standart doz kemoterapiler ile iyileşme olasılığı yoktur. Günümüzde % oranında standart doz yüksek doz kemoterapiler sonrasında yapılan otolog kök hücre nakilleri ile tam gerileyebilir (1-3). Kemik iliği üzerine miyelosupresyon yapan miyeloablatif ve miyelosupresyon yapmayan myeloablatif olmayan allojenik ilik nakilleri ile umut verici sonuçlar alınmaktadır (4,5). Bununla birlikte hastaların %30 dan daha azı allojenik kemik iliği nakillerine adaydır. Osteoklastik kemik yıkımı üzerine bifosfanatların koruyucu etkisi iyi bilinmektedir. En potent bifosfonat zoledronik asittir (ZA) ve anti-proliferatif, apoptotik etkiler farklı hücre serilerinde gösterilmiştir (6), µm konsatrasyonlarda ZOL un MM hücre serilerinde apoptozisi indüklediği ve interlöin-6 nın proliferatif etkilerini inhibe ettiği gösterilmiştir (7,8). Paklitaksel ile kombine kullanıldığında tamoxifen ve dexametazon in vitro olarak MM ve meme kanserli hücre serilerinde sinerjistik aktivite göstermektedirler (9,10). CD20 prekürsör ve olgun B lenfositlerinde trans membran antijenidir. İlk çalışmalar plazma hücrelerinin CD 20 içermediğini göstermiştir (11). Daha sonraki çalışmalarda neoplastik plazma hücrelerinde CD 20 ekspresyon oranlarının % arasında olduğu gösterilmiştir (12,13). CD20 pozitif MM hastaları ile negatif olanların karşılaştırılması yapıldığı zaman bu antijenin ekspresyonunun daha agresif fenotip ile ilişkili olabildiği belirtilmiştir (13). RTX,B-hücreli lenfomalarda kullanılan ve CD20 antijenine karşı geliştirilmiş monoklonal antikordur. Anti-neoplastik etkisi üç şekilde ortaya çıkmaktadır: Antikor bağımlı selluler sitotoksisite, kompleman bağımlı sitotoksisite ve apoptozu başlatma (14-16). RTX klasik? aktivasyonu ve kompleman bağımlı sitotoksisite izole B lenfoma hücreleri ve B hücre serilerinde son derecede etkilidir (16-18). Kompleman aktivasyonunu sağlar (19). Komplemen aktivasyonu imunglobulinlerin Fc bölgesi C1q bölgesine bağlanarak sağlanır (20). RTX başlandıktan sonra 6.ncı ayda otolog kemik iliği nakli gerçekleştirilen 2 hastada tam gerileme olduğunu gösteren çalışma ile RTX etkinliğini gösteren bulgular saptanmıştır (21). Ayrıca yeni teşhis edilen MM lu hastalarda melfalan-prednizolon tedavisi ile birlikte tüm sağ kalım sürelerini uzattığı saptanmıştır (22). Bu çalışmanın amacı RTX ve ZA- RTX birlikteliğinin CD20 pozitif ve CD 20 negatif MM hücre serilerinde etkinliğini araştırmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM İlaçların temini ZA,Novartis Pharma AG (Basel, İsviçre) den sağlandı ve üretici direktifleri doğrultusunda hazırlandı ve depolandı. RTX Roche AG (Basel, İsviçre) den sağlandı ve üretici direktifleri doğrultusunda hazırlandı ve depolandı. Tavşan komplemanı INNO-TRAIN Diagnostic GmbH (Kronberg/Taunus) den sağlandı. Hücre serileri CD20(+) ARH 77 ve CD 20(-) RPMI 8226 hücre serileri Dr. Ali Uğur Ural tarafından hediye edildi. Hücre serileri %10 ısı inaktive fetal sığır serumu (Biological Industries,Israel), 1 mmol/l L-glutamin 100 U/ml penisilin (Biological Industries, Israel), 100 µg/ml streptomisin (Biological Industries,Israel ) ve 4 µg/ml amfoterisin B (Biological Industries, Israel) 37 C de % 5 CO2 ortamda 1 hafta ile RPMI 1640 da üretildi.

11 Tepecik Eğit Hast Derg 2012; 22 (2) 87 Sitotoksik ölçüm XTT (Roche Diagnostik, Almanya) inhibisyon ve proliferasyon ölçümleri, ilgili makaledeki direktifler doğrultusunda yapıldı (23). Her bir hücre serisi ortamdan toplandı ve 1x10 4 hücre içeren yuvacıklara yerleştirildi. RTX 4,8,16,32 ve 64 µg/ml konsantrasyonlar, ZA 1,10,50,100,200 µmol/l konsantrasyonlar eklendi. 25 µg/ml tavşan komplemanı RTX içeren yuvacıklara eklendi (24,25). Yuvacıklar % 5 CO2 de 37C de inkübe edildi. ZOL ve RTX ile ARH 77 hücre serisinin 48 saatlik inkübasyon periyodu (ikileşme zamanı: 30 saat) ve RPMI 8226 hücre serisinin 72 saatlik inkübasyon periyodu (ikileşme z.:60 saat) sonrasında, XTT solüsyonu yuvacıklara eklendi ve tekrar 4 saat inkübe edildi. Örneklerin spektrofotometrik absorbans dalgası, (ELISA) okuyucuda ölçüldü. Absorbans 450 nm da okundu. Referans dalga boyu 650 nm idi ve her bir ölçüm 3 kez tekrarlandı. Sonraki ilaç dozları IC50 değerine göre seçildi. Tablo 1 deki gibi farklı ZA ve RTX bireşimi ölçüldü. 25 µm/l tavşan komplemanı hücrelere eklendi. Hücreler RTX olmadan da komplaman ile kontrol amaçlı ölçüldü. ARH-77 inkübasyonun 48.saatinde, RPMI 72.saatinde XTT ile ölçüldü. Hücre serilerinde CD20 antijeninin ölçülmesi CD20 antijeni RTX öncesi ve sonrasında ARH 77 ve RPMI 8226 hücre serilerinde akım sitometrisinde (FACS calibur) analize edildi. BULGULAR ARH 77 hücrelerinin bazal CD20 ekspresyonu % 96 dan fazla saptandı. ZOL ile ARH 77 hücrelerinin CD20 ekspresyonu üzerine etkisinin olmadığı, RTX ise CD20 antijeni ekspresyonunu tamamen kaplamaktaydı (Şekil 1 ve 2). RPMI 8226 hücre serilerinin CD20 ekspresyonu % 6 idi ve RTX tamamını bloke etmişti (Şekil 3 ve 4). ARH-77 hücreleri üzerine ZOL doz bağımlı inhibitör etkisi mevcuttu (Şekil 5). ZOL IC50 39 µm. ZOL RPMI-8226 üzerine 1-10 µm konsantrasyonlarda doz bağımlı etkisi mevcuttu. Ancak 10 µm üzerinde etki olmadığı saptandı (Şekil 5). IC50 6µm saptandı. Tablo 1. ZA(μM) ve RTX (μg/ml) için kullanılan doz şeması ZA Dozu RTX(1) RTX(5) RTX(10) RTX(20) RTX(40) (1) A A,R A,R A,R R (10) A A,R A,R A,R R (50) A A,R A,R A,R R (100) A A,R A,R A,R R A: ARH 77 hücre serileri için yapılan kombinasyon dozları, R: RPMI 8226 hücre serileri için kullanılan kombinasyon dozları Şekil 1. ARH-77 hücre serisinde A:Hücrelerin R1 kapı ekspresyonları, B: izotipik kontrol

12 88 Tepecik Eğit Hast Derg 2012; 22 (2) Şekil 2. C: ARH-77 hücre serisinin CD 20 ekspresyon düzeyi (% 96), D: RTX sonrası CD20 ekspresyonları (Tamamı ile blokaj oluşmakta) Şekil 3: A: RPMI-8226 hücre serisinin R1 kapı görünüşü, B:izotipik kontrol Şekil 4. C: RPMI-8226 hücre serisinin CD20 ekspresyon düzeyi (% 6), D: RTX sonrası blokaj oluşmakta

13 Tepecik Eğit Hast Derg 2012; 22 (2) 89 inhibisyon % ARH 77 RPMI konsantrasyon (mikromolar) Şekil 5. Zoledronik asit in hücre serilerine etkileri inhibisyon % ARH 77 RPMI konsantrasyon (mikrogram/ml) Şekil 6. Rituksimab ın hücre serilerine etkileri Beklendiği gibi RTX CD 20 negatif RPMI 8226 hücreleri üzerine tavşan komplemanı eklemeden etkili değildi, ilginç bir şekilde RTX olmadan tavşan komplemanının RPMI 8226 hücreleri üzerinde % 80 büyüme gösterdi. ARH 77 hücreleri üzerine tavşan komplemanı eklenmesi baskılayıcı etki gösterdi ve IC µg/ml saptandı. RPMI 8226 hücreleri üzerinde kısmi baskılayıcı etki elde etmek için yüksek yoğunlukta RTX eklenmesi gerekti. Tavşan komplemanı varlığında IC 20 ve IC 50 değerleri sırasıyla 10 µg/ml ve 45 µg/ml olarak saptandı (Şekil 6). Kombinasyon indeksi(ci) CI=d1/D1+d2/D2 formülü ile hesaplandı. ZA ve RTX etkili konsatrasyonları arasında tüm kombinasyon çalışmaları (Tablo 2 ve 3) çalışıldı ve her iki hücre serilerinde antagonistik etki saptandı(ci>1) (Şekil 7 ve 8).

14 90 Tepecik Eğit Hast Derg 2012; 22 (2) Şekil 7. CD20(+) ARH 77 hücre serisinde kombinasyonun etkileri İnhibisyon % Rituksimab dozları (mikrog/ml) ZOL1 ZOL10 ZOL50 ZOL100 Şekil 8. CD 20(-) RPMI 8226 hücre serisinde kombinasyon etkileri Tablo 2. Kombinasyon ile ARH-77 hücrelerinin baskılama yüzdesi ZA Dozu(µM) RTX(5µg/ml) RTX(10µg/ml) RTX(20µg/ml) 1 5* Tablo 3. Kombinasyon ile RPMI-8226 hücrelerinin baskılama yüzdesi ZA Dozu (µm) RTX(5µg/ml) RTX(10µg/ml) RTX(20µg/ml) 1 15* TARTIŞMA Jackson ve arkadaşları tarafından yapılan ilk çalışmalarda plazma hücrelerinde CD20 antijeni negatifti (11), sonraki çalışmalarda MM hastaların % 22 sinde kısmi veya tamamen CD 20 antijeni içeren plazma hücreleri saptandı (12,13). CD20 pozitifliği ve küçük şekilli olgun görünen plazma hücrelerinin arasındaki ilişki ilk kez Bartl ve arkadaşları arasında ilk keşfedildi (26). Sindekan-1 (CD138) malin plazma hücrelerinde, MM hücre serilerinin çoğunda ve hasta örneklerinde eksprese edilir (27,28). CD138 ekspresyonu terminal safhadaki plazma hücrelerinde de eksprese edilmekte çünkü son derece proliferatif

15 Tepecik Eğit Hast Derg 2012; 22 (2) 91 normal plazmablastlar ve tüm erken B-hücre evreleri bunlarda yoktur (29,30). William ve arkadaşları hem insan MM hücre serileri ve primer hasta örneklerinden yüksek derece klonojenik olanların CD138 eksprese etmediklerini gösterdiler. (31). Hofer ve arkadaşları 64 yaşında CD20 negatif kötü diferansiye ve otoimun hemolitik anemili bir hastanın RTX tedavisine cevap verdiğini gösterdiler. Bu hastada CD 20 negatif olmasına rağ-men dramatik yanıt verdi ve IgM farkı düştü. RTX tedavisinden sonra 10. haftada yapılan kemik iliği biyopsisinde miyelom hücrelerinde belirgin azalma izlendi. CD 20 MM hücreleri üzerinde beklenmedik RTX etkisinin mekanizmasını; ilacın prekürsör CD20 pozitif hücreler üzerine etkisi ile açıkladılar (32). Pilarski ve arkadaşları miyelomlu hastaların periferik kanlarında klonotipik B hücreleri tespit edip, 5 aylık anti CD20 tedavisi sonrası hastaların yaşam oranlarında etki etmediğini saptadılar ve bu sonucu verilen anti-cd20 tedavisinin klonotipik B hücrelerini azaltamayışına bağladılar (38). ZA in, MM hücrelerinde apoptozu başlattığı ve proliferasyonu baskıladığı bilinmektedir (8,33). Bu çalışmanın amacı ZA in anti-proliferatif etkisini, RTX ve kombinasyonlarının CD20 (+) ve CD20 (-) MM hücre serilerine etkisini araştırmaktır. Beklendiği gibi RTX CD 20 pozitif hücrelere karşı daha etkilidir(ic µg/ml vs 45 µg/ml). Sürpriz bir şekilde komplemen tek başına RPMI 8226 hücreleri üzerine belirgin proliferatif aktivite gösterdi. Benzer bulgular Servis ve ark.larınca sentetik C3 peptitlerin lenfoblastoid B hücrelerinin büyümesinde artış şeklinde gözlendi(34). Kompleman bağımlı sitotoksik aktivite anti-tümör etkinlik için önemli bir mekanizmadır. Çalışmamızda sitotoksik T lenfositlerin yokluğunda kompleman proliferatif sinyal yolunu aktive eden spesifik reseptörlere bağlanan bir ligand gibi hareket edebilir. ZA ile ARH 77 nin proliferasyon baskılanması doza bağımlıdır (Şekil 9) ve IC µm bulundu. Bu bulgular bildirilen değerler ile uyumlu bulundu (35). Bununla birlikte RPMI hücrelerinde ZA in 10 µm üzerinde doz bağımlı anti-proliferatif etki saptanmadı. Kemorezistan DHL-4 B hücrelerinde RTX ile adriyamisin kombinasyonlarında adriyamisin ve sisplatine duyarlılık izlenirken, etoposit de bu etki izlenmedi (36). Kimura ve arkadaşları lösemi hücre serilerinde ZA ile farklı ajanları çalıştılar ve metotraksat, vinkristin ile antagonistik etkilerini gösterdiler (37). Çalışmamızda RTX ile ZA'in kombinasyon çalışmaları yapıldı ve antagonistik etki saptandı. İleride klinik çalışmalara uygulanması için daha fazla çalışmaya gereksinim vardır. KAYNAKLAR 1. Attal M, Harousseau JL, Stoppa AM, et al. A prospective, randomized trial of autologous bone marrow transplantation and chemotherapy in multiple myeloma. Intergroupe Francais du Myelom. New Engl J Med. 1996; 335: Cunningham D, Paz-Ares L, Milan S, Powles R, Nicolson M, Hickish T, Selby P, Treleavan J, Viner C, Malpas J, et al.highdose melphalan and autologous bone marrow transplantation as consolidation in previously unterated myeloma. JClin Oncol. 1994; 12: Lenhoff S, Hjorth M, Holmberg E, Turesson I, Westin J, Nielsen JL, Wisloff F, Brinch L, Carlson K, Carlsson M, Dahl IM, Gimsing P, Hippe E, Johnsen H, Lamvik J, Lofvenberg E, Nesthus I, Rodjer S. Impact on survival of high-dose therapy with autologous stem cell support in patients younger than 60 years with newly diagnosed multiple myeloma: A populationbased study. Nordic Myeloma Study Group. Blood. 2000;95: Bjorkstrand BB, Ljungman P, Svensson H, et al. Allogenic bone marrow transplantation versus autologous stem cell transplantation in multiple myeloma: a retrospective casematched study from the European Group for Blood and Marrow Transplantation. Blood. 1996; 88: Lee CK, Badros A, Barlogie B, Morris C, Zangari M, Fassas A, van Rhee F, Cottler-Fox M, Jacobson J, Thertulien R, Muwalla F, Mazher S, Anaissie E, Tricot G. Prognostic factors in allogeneic transplantation for patients with high-risk multiple myeloma after reduced intensity conditioning. Exp Hematol. 2003; 31: Seneratne SG, Pirianov G, Mansi JL, Arnett TR, Colston KW. Bisphosphonate induce apoptosis in human breast cancer cell lines. Br J Cancer 2000; 82: Derenne S, Amiot M, Barille S, et al. Zoledronate is a strong inhibitor of myeloma cell growth and secretionof IL-6 and MMP-1 by the tumoral environment. J Bone Miner Res. 1999; 14: Aparico A, Gardner A, Tu Y, et al. In vitro cytoreductive effects on multiple myeloma cells induced by bisphosphonates. Leukemia. 1998; 12: Jadgev SP, Croucher PI, Coleman RE. Zoledronate induces apoptosis of breast cancer cells in vitro- evidence for additive and synergistic effects with taxol and tamoxifen. Proc Am Soc Clin Oncol. 2000; 19: 664a Abstract Tassone P, Forciniti S, Galea e, et al. Growth inhibition and synergistic induction of apoptosis by zoledronate and dexamethasone in human myeloma cell lines. Leukemia. 2000; 14: Jackson N, Ling NR, Ball J, Bromidge E, Nathan PD, Franklin IM. An analysis of myeloma plasma cell phenotype using antibodies defined at the IIIrd international workshop on human leucocyte differantiation antigens. Clin Exp Immunol.1988; 72: Harada H, Kawano MM, Huang N, et al. A Phenotypic difference of normal plasma cells. Blood 1993; 81:

16 Tel: (505) e-posta: 92 Tepecik Eğit Hast Derg 2012; 22 (2) 13. San Miguel F, Gonzalez M, Gascon A, et al. Immunophenotypic heterogeneity of multiple myeloma: influence on the biology and clinical course of disease. Br J Haematol. 1991; 77: Reff ME, Carner K, Chambers KS, et al. Depletion of B cells in vivo by a chimeric Mouse human monoclonal antibody to CD20. Blood 1994; 83: Maloney DG, Smith B, Appelbaum FR. The anti-tumor effect of monoclonal anti-cd20 antibody (mab) therapy includes direct anti proliferative activity and induction of apoptosis in CD20 positive Non-Hodgkin s lymphoma (NHL) cell lines. Blood 1996; 88(suppl 1): 637A (Abstract 2535). 16. Maloney DG, Lies TM, Czerwinkski DK, et al.phase I clinic trial using escalating single-dose infusion of chimeric anti- CD20 monoclonal antibody (IDEC-C2B8) in patients with recurrent B-cell lymphoma. Blood 1994; 84: Dİ Gaetano N, Cittera E, Nota R, Vecchi A, Grieco V, Scanziani E, Botto M, Introna M, Golay J. Complement activation determines the therapeutic activity of rituximab in vivo. J Immunol. 2003; 171: Bellosillo B, Villamor N, Lopez-Guillermo A, Marce S, Esteve J, Campo E, Colomer D, Montserrat E. Complement-mediated cell death induced by rituximab in B-cell lymphoproliferative disorders is mediated in vitro by caspase-independent mechanism involving the generation of reactive oxygen species. Blood. 2001; 98: van der Kolk LE, Grillo-Lopez AJ, Baars JW, Hack CE, van Oers MH. Complement activation plays a key role in the sideeffects of rituximab teratment. Br J Haematol. 2001; 115: Hughes-Jones NC, Gardner B. Reaction between the isolated subunits of the complement component C1q and IgGcomplexes. Mol Immunol. 1979; 16: Lim SH, Zhang Y, Wang Z, Varadarajan R, Periman P, Esler WV. Blood. 2004; 103: Boye J, Elter T, Engert A. An overview of the current clinical use of the anti-cd20 monoclonal antibody rituximab. Ann Oncol 2003; 14: Chou TC, Zhang XG, Balog A, Su DS, Meng D, Savin K, Bertino JR, Danishhefsky SJ. Desoxyepothilone B: an efficacious microtubule-targeted antitumor agent with a promising in vivo profile relative to epothilone B. Proc Nath Acad Sci USA. 1998; 95: Chow KU, Sommerland WD, Boehrer S, Scneider B, Seipelt G, Rummel MJ, Hoelzer D, Mitrou PS, Weidmann E. Anti- CD20 antibody (IDEC-C2B8, rituximab) enhances efficacy of cytotoxic drugs on neoplastic lymphocytes in vitro: role of cytokines, complement, and caspases. Haematologica 2002; 87: Wu AM,Tan GJ, Sherman MA, Clarke P, Olafsen T, Forman SJ, Raubitschek AA. Multimeritazion of a chimeric anti-cd20 single-chain Fv-Fc fusion protein is mediated through variable domain Exchange. Protein Engineering (Oxford University Press) 2001; 14: YNAKLARDA ETAL.VARSA İLK 6 YAZLUNMALI!! İLETİŞİM Uz. Dr. Cengiz CEYLAN Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Hematoloji Bölümü, İzmir Tel: Cep tel.: e-posta: ceylanceng@hotmail.com Başvuru : Kabul : Bartl R, Frisch B, Fateh-Moghadam A, Kettner G, Jaeger K, Sommerfeld W. Histologic classification and staging of multiple myeloma. A retrospective and prospective study of 674 cases. Am J Clin Patho. 1987; 87: Chilosi M, Adami F, Lestani M, Montagna L, Cimarosto L, Semenzato G, Pizzolo G, Menestrina F. CD 138/syndecan-1: a useful immunohistochemical marker of normal and neoplastic plasma cells on routine trephine bone marrow biopsies. Mod Pathol. 1999; 12: Wei A, Juneja S. Bone marrow immunohistology of plasma cell neoplasms. J Clin Pathol 2003; 56: Jego G, Robillard N, Puthier D, Amiot M, Accard F, Pineau D, Harousseau JL, Bataille R, Pellat-Deceunynck C. Reactive plasmacyyoses are expansions of plasmablasts retaining the capacity to differantiate into plasma cells. Blood. 1999; 94: Jego G, Bataille R, Pellat-Deceunynck C. Interleukin-6 is a growth factor for nonmalignant human plasmablasts. Blood. 2001; 97: Matsui W, Huff CA, Wang Q, Malehorn MT, Barber J, Tanhehco Y, Smith BD,Civin CI, Jones RJ. Characterization of clonogenic multiple myeloma cells. Blood. 2004; 103: Hofer S, Hunziker S, Dirnhofer S, et al. Rituximab effective in a patient with refractory autoimmune heamolytic anaemia and CD20-negative multiple myeloma. Br J Haemetol. 2003; 122: Jadgev SP, Coleman RE, Shipman CM, Rostami-H A, Croucher PI. The bisphosphonate, zoledronic acid, induces apoptosis of breast cancer cells. Evidence for synergy with paclitaxel. Br J Cancer. 2001; 84: Servis C, Lambris JD. C3 synthetic peptides support growth of human CR2-positive lymphoblastoid B cells. J Immunol. 1989; 142(7): Croucher P, Jagdev S, Coleman R. The anti-tumor potential of zoledronic acid. The Breast. 2003; suppl 2: S30-S Demidem A, Lam T, Alas S, et al. Chimeric anti-cd20 (IDEC- C2B8) monoclonal antibody sensitises a B cell linet o cell killing by cytotoxic drugs. Cancer Biother Radiopharm 1997; 12: Kimura S, Kuroda J, Segewa H, et al. Antiproliferative efficacy of the third-generation bisphosphonate, zoledronic acid, combined with other anticancer drugs in leukemic cell lines.int J Hematol 2004; 79: Pilarski LM, Baigorri E, Mant MJ, Pilarski PM, Adamson P, Zola H, Belch AR. Multiple myeloma includes phenotypically defined subsets of clonotypic CD20+ B cells that persist during treatment with rituximab. Clinical Medicine. Oncology 2008;2:

17 Tepecik Eğit Hast Derg 2012; 22 (2): KLİNİK ARAŞTIRMA YENİDOĞAN İŞİTME TARAMASI SONUÇLARI VE ÖNEMİ i THE RESULTS OF NEWBORN HEARING SCREENING TEST AND ITS SIGNIFICANCE Yurdaer BAYDAR Ercan PINAR Hüseyin KATILMIŞ Fatih Kemal SOY Canay ÇAMLI ÖZET Amaç: Hastanemizde yapılan yenidoğan işitme taraması sonuçlarının değerlendirilmek. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada Ocak 2007-Mayıs 2012 tarihleri arasında 7918 yenidoğan bebek değerlendirildi. Sağlık Bakanlığı Yenidoğan İşitme Taraması Programı Protokolüne göre konjenital işitme kaybı açısından riskli bulunan bebekler belirlendi. Tüm bebeklere Transient Evoked Otoacoustic Emissions (TEOAE: geçici uyarılmış otoakustik emisyon) testi kullanılarak işitme taraması yapıldı. Testi geçemeyen bebeklere 15 gün sonra test tekrarlandı. İkinci testi geçemeyen ve işitme kaybına neden olan hastalıklar açısından riskli olan bebekler tarama amaçlı işitsel beyin sapı yanıtı (ABR; Auditory Brainstem Response ) ölçümleri ve diğer ileri tanısal odyolojik testler için ilgili merkezlere yönlendirildi. Bulgular: 7918 bebekten 56 sında işitme kaybı kuşkusu olduğu saptandı. İşitme kaybı kuşku oranı % 0,7 olarak belirlendi. Sonuç: İşitme kaybı olan yenidoğanların tanınmasında işitme tarama testleri büyük öneme sahiptir. İşitme taramasından geçemeyen yenidoğan bebeklerin daha ileri yöntemlerle kesin tanısı konulmalıdır. Anahtar Sözcükler: Yenidoğan, işitme kaybı, işitme taraması. SUMMARY Aim: To evaluate the newborn hearing screening test results performed in our hospital. Material and Method: 7918 newborns were evaluated between January May 2012 in the study. The babies at high risk for congenital hearing loss were determined according to the protocol released by Ministry of Health Newborn Hearing Screening Program. The hearing screening was applied to all newborns using Transient Evoked Otoacoustic Emissions (TEOAE) Test for all babies. The newborns who failed the TEOAE test initially, had the test again after fifteen days. The babies who failed to complete TEOAE test and the others who had the diseases which may carry the risk for causing hearing loss were referred to specialized centers for screening Auditory Brainstem Response (ABR) measurements and other diagnostic odiologic tests. Findings: Hearing loss was suspected in 56 of 7918 babies. The rate of suspicies hearing loss was 0,7 %. Conclusion: The hearing screening tests have great importance in the recognition of newborns with hearing loss. Newborns who failed in hearing screening tests should be re-evaluated with more comprehensive methods. Key words: Newborn, hearing loss, hearing screening. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İzmir Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği (Uz. Dr. Y. Baydar ) Kulak Burun Boğaz Kliniği (Prof. Dr. H. Katılmış, Doç. Dr. E. Pınar, Dr. F. K. Soy Odyometri Tekn- C. Çamlı,) Yazışma (Uz. Dr. Y. Baydar)

18 94 Tepecik Eğit Hast Derg 2012; 22 (2) GİRİŞ Yenidoğanlarda işitme taraması, işitme kaybı olan bebeklerin mümkün olduğunca erken tanı almasını amaçlar (1, 2). Sağlıklı yenidoğanlarda konjenital işitme kaybı oranı % 0,1 0,6 arasında bildirilmektedir (1-7). Konjenital işitme kaybının ilk üç ayda belirlenmesi ve erken rehabilitasyonu ile çocukların konuşma ve lisan yeteneklerinin; duygusal, sosyal ve bilişsel gelişimlerinin daha başarılı olduğu bilinmektedir (1, 3-5, 8-10). Dünya Sağlık Örgütü işitme eksikliği bulunan ya da böyle bir durumdan kuşku duyulan çocukların ilk üç ay içerisinde test edilmesini önermektedir (11). Transient Otoacoustic Emissions (TEOAE: Geçici Uyarılmış Otoakustik Emisyon) yöntemi girişim gerektirmeyen, hızlı, kolay uygulanabilen, özel yetişmiş elemana gerek duyulmayan bir yöntem olup, kohleanın ses uyaranına karşı oluşturduğu dalgaların kaydedilmesi esasına dayanmaktadır. Objektif, hızlı, ucuz ve non- invaziv bir yöntem olan TEOAE ölçümleri özellikle yenidoğan işitme tarama programlarında güvenilir ve yaygın bir şekilde kullanılmaktadır (1, 2, 6, 8, 10, 11). Hastanemizde Ocak Mayıs 2012 tarihleri arasında 7918 yenidoğan bebeğe TEOAE yöntemi ile yapılan işitme taraması sonuçlarının sunulması ve değerlendirilmesi amaçlandı. GEREÇ VE YÖNTEM Bu çalışmaya Ocak 2007 Mayıs 2012 tarihleri arasında hastanemizde veya ilimizdeki başka sağlık merkezlerinde zamanında doğan ve hastanemize işitme taraması yapılması için başvuran toplam 7918 bebek alındı. Sağlık Bakanlığı Yenidoğan İşitme Taraması Programı TEOAE cihazlı işitme taraması protokolüne göre bebekler değerlendirildi. Bu programda konjenital ve erken çocukluk döneminde işitme kaybına neden olan hastalıklar açısından risk faktörü olarak belirtilen; annede özellikle TORCH grubu enfeksiyonlar (Toksoplazma, rubella, sitomegalovirüs, herpes, sifilis ) olmak üzere hamilelik döneminde ateşli hastalık ve ailede kalıtsal işitme kaybı öyküsü, ana baba arasında akraba evliliği, dış kulak yolunu ve kepçeyi ilgilendiren baş yüz anomalileri, işitme kaybının eşlik ettiği sendromlular, 1500 gr. altı düşük doğum ağırlığı, düşük APGAR skoru ile doğum, neonatal dönemde hiperbilirübinemi, bakteriyel menenjit, ototoksik ilaç kullanımı, yenidoğan yoğun bakım öyküsü bulunan riskli bebekler belirlendi. Çalışmaya alınan7918 bebeğe doğumdan sonraki ilk 90 gün içerisinde, hastanemiz odyometri biriminde bu konuda eğitimli 7 odyometri teknikeri tarafından TEOAE işitme testi uygulandı. Test için Vivosonic K- 500 BDT- Canada ve Madsen Accuscreen- Denmark marka cihazlar kullanıldı. Test sessiz ortamda, bebek anne kucağında sakin haldeyken uygulandı. Bebeğin dış kulak yoluna uygun problar kullanılarak, otoakustik emisyon cihazı ile 35 db ses kulağa gönderilerek iki taraflı ölçüm yapıldı. Tarama testinden geçme kriteri olarak; otomatik olarak "geçti" sonucu alınması geçme kriteri olarak kabul edildi. Bir ya da iki taraflı olarak yanıt alınamayan bebeklerin otoskopik muayenesi yapıldı, TEOAE yanıtını etkileyebilecek dış kulak yolunda debris, sıvı, otit gibi bir sorun varlığında tedavileri yapıldı, 15 gün sonra kontrole çağırılarak test tekrarlandı. Tekrarlanan test sonucunda bir ya da iki taraflı yanıt alınamayan ve yanıt alınsa dahi işitme kaybına neden olan hastalıklar açısından riskli bulunan bebekler; aileleri bilgilendirilerek, tarama amaçlı işitsel beyin sapı cevabı (ABR; Auditory Brainstem Response) ölçümleri ve diğer tanısal odyolojik testler yapılarak takiplerinin yapılması, işitme kaybı kesin tanısının konulması, tedavi ve rehabilitasyonlarına başlanması için bilgilendirilip ilgili merkezlere yönlendirildi. BULGULAR Değerlendirmeye alınan 7918 bebekten 48 i konjenital ve erken çocukluk döneminde işitme kaybına neden olan hastalıklar açısından riskliydi. Bunlardan 3 ünde ailede kalıtsal işitme kaybı, 38 inde akraba evliliği, 5 inde ailede kalıtsal işitme kaybı ve akraba evliliği, 2 sinde hamilelik dönemi ateşli hastalık öyküsü bulunmaktaydı bebeğe yapılan işitme taramasında 7435 (% 93,89) bebek ilk yapılan TEOAE testinden geçti (Tablo 1). İlk testi geçemeyen ve kontrole çağrılarak tekrar değerlendirilen 483 (% 6,1) bebekten 461 i (% 95,44) testi geçti, 22 si (% 4,55) testi geçemedi (Tablo 2). Bu bebeklerden 2 si ailede kalıtsal işitme kaybı, 2 si ailede kalıtsal işitme kaybı ve akraba evliliği, 9 u akraba evliliği öyküsüne sahipti. Toplam 13 bebek işitme kaybına neden olan hastalıklar açısından riskli; 9 bebek ise risksizdi. Tablo 1. İlk Ölçümde TEOAE işitme testinin sonuçları Sayı % İlk ölçümde testi geçenler İlk ölçümde testi geçemeyenler 483 6,1 TEOAE: Transient Evoked Otoacoustic Emissions Tablo 2. Kontrolde TEOAE işitme testinin sonuçları Sayı % Kontrolde testi geçenler Kontrolde testi geçemeyenler TEOAE: Transient Evoked Otoacoustic Emissions

19 Tepecik Eğit Hast Derg 2012; 22 (2) 95 TEOAE testini geçen ancak işitme kaybına neden olan hastalıklar açısından risk bulunan 34 bebek ve TEOAE testini geçemeyen 22 bebek olmak üzere işitme kaybı şüphesi bulunan toplam bebek sayısı 56 ydı. İşitme kaybı kuşkusu bulunan bebek oranı % 0,70 olarak saptandı. TARTIŞMA Sağlıklı yenidoğanlarda konjenital işitme kaybı oranı % 0,1 0,6 arasındadır (1-7). Genç ve ark. Hacettepe Üniversitesi nde zamanında doğmuş 5485 yenidoğan bebek üzerinde yaptıkları işitme taraması çalışmasında ileri/çok ileri derecede sensörinöral işitme kaybı oranını % 0,20 olarak bildirmişlerdir (10). Övet ve ark. Denizli de zamanında doğmuş yenidoğan bebek üzerinde yaptıkları işitme taraması çalışmasında ileri derecede sensörinöral işitme kaybı oranını % 0,1 olarak bildirmişlerdir (11). Çalışmamıza alınan zamanında doğmuş yenidoğanlarda konjenital işitme kaybı kuşkulu bebek oranı % 0,70 bulunmuştur. Yenidoğan işitme taramalarında sıklıkla TEOAE testi kullanılmakla birlikte, TEOAE testi ile birlikte ABR testinin bir arada kullanıldığı ya da sadece ABR testinin kullanıldığı protokoller de vardır (1, 2, 6, 8, 10, 11). ABR testi santral işitmeye ilişkin sorunların tanınmasında da değerli bilgiler vermektedir. Ancak elektrot yerleşim zorunluluğu olması, daha uzun süre istemesi, bebeğe uyku halinde iken ölçüm yapılması zorunluluğu gibi nedenler ABR testinin olumsuz yönleridir (1, 10, 11). Basit, kolay ve kısa süreli olması, ölçüm için bebeğin sakin olmasının yeterli olması, 50 db e kadar gürültülü ortamlarda yapılabiliyor olması nedeniyle TEOAE testi işitme taramalarında yaygın olarak kullanılmaktadır (11). TEOAE testinin olumsuz yönü ise dış kulak yolundaki sorunlardan ve orta kulak rahatsızlıklarından etkilenmesidir (1, 10, 11). Çalışmamızda iki basamaklı olarak TEOAE testi kullanılmıştır. İşitme kaybı şüphesi bulunan bebekler ABR testi ve diğer tanısal odyolojik testler ile değerlendirilmelidir. Bu bebekler izlemlerinin yapılması, işitme kaybı kesin tanısının konulması, tedavi ve rehabilitasyonlarına başlanması için ilgili merkezlere yönlendirilmiştir. Konjenital işitme kayıplarının daha çok çift taraflı olması nedeniyle, bazı çalışmalarda testin tek kulağa yapılarak, tek kulaktan geçti sonucu alınmasının yeterli kabul edildiği görülmektedir. Tek taraflı işitme kaybı ile sık karşılaşılmasa da testin kolay uygulanabilmesi ve çok zaman almaması nedeniyle çalışmamızda uyguladığımız gibi her bir kulağın ayrı ayrı test edilmesi yerinde olacaktır (2, 6, 11). SONUÇ Sonuç olarak işitme kaybı bulunan bebeklerin erken tanınmaları için gerekli olan ilk değerlendirme ve 1.basamak işitme taramaları ilk 3 ay içerisinde yapıldı. İşitme kaybı kuşkulu bebeklerin izlemlerinin yapılması, işitme kaybı kesin tanısının konulması, tedavi, rehabilitasyon ve eğitim süreçlerine başlamaları amacıyla ilgili merkezlere yönlendirilmeleri sağlandı. İşitme taramasından geçemeyen bebeklerin daha ileri yöntemlerle kesin tanısı konulmalıdır. Konjenital işitme kaybının erken tanısı ve erken tedavi ve rehabilite edilmeleriyle çocukların konuşma ve lisan yeteneklerinin; duygusal, sosyal ve bilişsel gelişimlerinin daha başarılı olması sağlanabilecektir. Erken tanı için büyük önem taşıyan yenidoğan işitme taramaları yaygınlaştırılmalı ve işitme tarama testi her yenidoğana yapılmalıdır. KAYNAKLAR 1. Hahn M, Lamprecht-Dinnesen A, Heinecke A, et al. Hearing screening in healty newborns: feasibility of different methods with regard to test time. Int J Pediatr Otorhinolaryngol 1999; 51: Thompson DC, McPhillips H, Davis RL, Lieu TL, Homer CJ, Helfand M. Universal newborn hearing screening: summary of evidence. JAMA 2001; 286: Oudesluys- Murphy AM, Van Straaten HL, Bholasingh R, Van Zantaen GA. Neonatal hearing screening. Eur J Pediatr 1996; 155: Chu K, Elimian A, Barbera J, Ogburn P, Spitzer A, Quirk JG. Antecedents of newborn hearing loss. Obstet Gynecol 2003; 101: Erenberg A, Lemons J, Sia C, Trunkel, Ziring P. Newborn and Infant Hearing. Newborn and infant hearing loss: detection and intervention. American Academy of Pediatrics. Task Force on Pediatrics 1999; 103: Hatzopoulos S, Pelosi G, Petrucelli J, et al. Efficient otoacoustic emission protocols employed in a hospital-based neonatal screening program. Acta Otolaryngol 2001; 121: Vohr BR, Oh W, Stewart EJ, et al. Comparison of cost and referral rates of three universal newborn hearing screening protocols. J Pediatr 2001; 139: Thornton AR, Kimm L, Kennedy CR. Methodological factors involved in neonatal screening using transient- evoked otoacoustic emissions and automated auditory brainstem response testing. Hear Res 2003; 182: Paludetti G, Ottaviani F, Fetoni AR, Zuppa AA, Tortorolo G. Transient evoked otoacoustic emissions (TEOAEs) in newborns: normative data. Int J pediatr Otorhinolaryngol 1999; 47: Genç GA, Başar F, Kayıkçı ME, ve ark. Hacettepe Üniversitesi yenidoğan işitme taraması bulguları. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2005; 48: Övet G, Işık Balcı Y, Canural R, ve ark. Yenidoğan işitme taraması sonuçlarımız. Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2010; 11(1): 27-9.

20 Tel: (505) e-posta: 96 Tepecik Eğit Hast Derg 2012; 22 (2) İLETİŞİM Uz. Dr. Yurdaer BAYDAR İzmir Katip Çelebi Üniv. Atatürk Eğt. ve Araşt. Hast. Çocuk Sağlığı ve Hastalıları Kliniği, İzmir Tel: e-posta: yurdaer.baydar@gmail.com e-posta: ceylanceng@hotmail.com Başvuru : Kabul :