SEZON BAŞINDA YAPTIRILAN 8 HAFTALIK KUVVET ANTRENMANLARININ YAŞ GRUBU ERKEK TENİSÇİLERİN TEKNİK VURUŞLARA ETKİSİ

Transkript

1 SEZON BAŞINDA YAPTIRILAN 8 HAFTALIK KUVVET ANTRENMANLARININ YAŞ GRUBU ERKEK TENİSÇİLERİN TEKNİK VURUŞLARA ETKİSİ ZEYNEP BULUT*, GAZANFER GÜL*, MİNE GÜL* *Kocaeli Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Yüksekokulu ÖZET Bu çalışmada sezon başında yaptırılan 8 haftalık kuvvet antrenmanlarının yaş grubu erkek tenisçilerin teknik vuruşlarına etkisinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırma İzmit Sporium Tenis Okulu bünyesinde yer alan 20 gönüllü erkek tenisçinin Yer Vuruşları Derinlik ve Güç Testi ile Yer Vuruşları Hassasiyet ve Güç Testi uygulanarak test ilk ölçümlerinin ardından random yöntemi ile iki eşit sayıya bölünerek 10 ar kişiden oluşan denek ve kontrol grubu oluşturulmuştur. Denek grubu sporcularının yaş (yıl) 14,9±0,7, boy (cm) 150,1±6,89 ve vücut ağırlıkları ortalaması 46,75±3,55 kg iken, kontrol grubu sporcularının yaş (yıl) 14,8±0,87, boy (cm) 151,8±6,80 ve vücut ağırlıkları ortalaması 51,78±4,77 kg tespit edilmiştir. Denek grubu haftada üç gün ve 90 dakikadan oluşan 30 dk sı genel kuvvet çalışmalarının (şınav, mekik, çömelme, kartal, çakı, ters mekik, barfix) yer aldığı hareketleri yaptıktan sonra kontrol grubuna katılarak normal takım antrenmanlarına devam etmişlerdir. Kontrol grubu sporcuları 90 dakika boyunca normal antrenmanlarını (forehand, backhand vuruş çalışmaları, vole, smaç, file önü vuruşları ve taktiğe dayalı çalışmalar) yapmışlardır. Elde edilen veriler istatistik programında yer alan Wilcoxon testi ile yapılan grup içi karşılaştırmalarda denek grubu sporcularının Derinlik ve güç testi değerleri işlendiğinde p=0,004 olup anlamlı fark bulunmuştur. Denek grubu sporcularından elde edilen diğer test değerleri kendi içlerinde karşılaştırılarak sporcuların sonuçları p=0,005 olup kuvvetlerinde herhangi bir gelişim kaydedilmemiştir. Kontrol grubu sporcularının karşılaştırılması sonucu ilk test için p=0,014 ikinci test için p=0,05 değeri saptanmış ve anlamlı farklılık bulunamamıştır. Yapılan gruplar arası karşılaştırmalarda ise Mann Wıthney U testi kullanılmış ve elde edilen istatistikî değerler Derinlik ve güç testi ilk ölçüm için p=0,198 Derinlik ve güç testi son ölçüm için p=0,362 saptanarak anlamlı farklılık bulunamamıştır. Aynı test Hassasiyet ve güç testi ilk ve son ölçüm verilerine de uygulanmış ve p değerleri sırasıyla p=0,649, p=0,569 olarak bulunarak anlamlı farklılık bulunamamıştır. Çalışmada sporcuların kuvvet artışlarını ölçmek için kullanılan testlerin yanlış belirlenmiş olması sporcularda meydana gelebilecek olumlu gelişmelerin tam olarak ölçülmesine olanak sağlamadığından çalışma olumsuz sonuçlanmıştır. Doğru yöntem ve aletlerle aynı çalışma sonunda ölçümlerin alınması sporcularda kuvvet artışının gerçekleştiğini gösterecektir. Sporcuların gelişim çağı içerisinde 1

2 olmalarından dolayı sporculara yaptırılan antrenmanlarda pek fazla yüklenilmemiş ve antrenmanların şiddeti düşürülmüştür. Kuvvet antrenmanların etkili olabilmesi için gerekli olan yüklenme şiddetlerinin aynı bu hareketlerde uygulanması sonucun da olumlu sonucun çıkabileceği düşünülmektedir. Sonuç olarak sezon başında yaptırılan 8 haftalık kuvvet çalışmalarının sporcuların tekniklerine etkisinin olmadığı tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Tenis, Kuvvet, Antrenman,, Analiz. 2

3 ABSTRACT This study was commissioned at the beginning of the season 8-week force enhances the age group, this event is intended to detect the effect of the technical men already. Research İzmit Sporium tennis school located within the age range 20 volunteer male tennis player had a participation. Participating in the study 20 male tennis player, divided into two equal to number 10 with a random method of ar of the subject and the control group. Subject group of athletes age (years) 14.9 ± 0.7, size (cm) average body weights of 6.89 and 150, ± 3.55 kg, while the control group athletes age (years) 14.8 ± 0.87, length (cm) average body weights of 151,8 6,80 and 51,78 ± 4.77 kg have been identified. To increase the overall force training subject group. On the first day of the study subject group In Depth and power to the test with the strokes In Strokes precision and Power Test test by values. Subject group consists of less than 30 minutes three days a week, and 90 of the General work force (push-ups, sit-ups, squats, Eagle, Cabrera, reverse crunches, swimming), after participating in the control group the transactions continued the regular team practice.. The control group not subject to force a 30-minute work group of athletes as opposed to the normal practice for 90 minutes (forehand, backhand strokes, vole, slam dunk, based on studies in the file in front of strokes and tactic). The subject and the control group test training of athletes at the beginning and end of the front and the last tests were evaluated USING SPSS statistical program for the detection of diversity between. The subject and the control group used statistics to determine the personal development program, athletes in the field subject group in group comparisons were made with the Wilcoxon test athletes Depth and power test is a significant difference was found when the p = Subject group of athletes compared to other test values obtained from their athletes results p= and force any development can be reported. Comparison of the result of the first test athletes for the control group, p= 0,05 for the second test only p=0,014 and no significant difference was found. Study of the athletes have been used to measure the force increases tests false positive developments that may occur in athletes does not work exactly as a means of measuring the negative. At the end of the same work to be the right method and tools that increase strength in athletes will show metrics. Because of the development of athletes in the age of the athletes has been reduced a lot in practice has not been installed, commissioned, and the struggle for the violence. Force you to practice to be effective, the implementation of the result in the same load, which is necessary 3

4 and positive result of this meaning might be thought to be in transactions. As a result, built at the beginning of the season is not the force of the impact of the techniques of athletes 8-week have been identified. Keywords: Tennis, Power, Practice,, Analysis. 4

5 GİRİŞ Günümüzde spor önemli bir endüstri kolu olmuştur. Bilimdeki hızlı değişmeyle beraber sportif performansları üzerinde de önemli değişimler beraberinde çok yüksek performanslar ortaya çıkartmaktadır (YAVUZ, 1997). Son yıllarda spor çarpıcı bir şekilde kendine yeni bakış açıları geliştirmiştir. Bir taraftan en popüler boş zaman aktivitelerinden biri ve milyonlarca insanın her gün boş zamanlarını değerlendirdiği bir etkinlik olurken; diğer taraftan, önemli gelir kaynakları sağlayan bir uğraş haline gelmiştir. İnsanlardaki bu yaşam tarzı değişikliği fiziksel, zihinsel, psikolojik ve biyomotorik özelliklerin gelişimine katkı sağlamaktadır. İnsanların boş zamanlarını değerlendirirken yaptıkları spor aktivitelerinden biriside tenistir. Tenis hızla gelişerek popüler spor dalları arasında yerini almıştır. Düzenlenen turnuvalarda oynamanın verdiği hazzı tatmak için insanlar tenise daha fazla zaman ayırmaya başlamışlardır. Tenise olan bu yoğun ilgi ve profesyonelleşmenin artması, oyunun prensipleri ile ilgili bilimsel çalışmaların gerekliliğini getirmektedir. Artık tenis yalnızca bir oyun değildir. Profesyonel bir spor haline gelmiştir (KERMEN, 1998). Performans, sporcunun fiziksel, fizyolojik, biyomotorik ve psikososyal özelliklerinin bileşkesinin sonucu olarak ortaya koyduğu verim düzeyidir. İnsanın performans sınırlarının zorlandığı çağımızda her ne kadar sporun özüyle çelişse de performans sporundan vazgeçmek artık çok zordur. Çünkü sektör haline gelmiştir (ŞAHİN, 2000). Antrenman, işgörüsel olarak eğitimcilik yapan ve fizyolojik, psikolojik ve sosyolojik değişkenlerle uğraştığından dolayı işi çok karmaşık olan bir antrenör tarafından düzenlenir, sürdürülür ve değerlendirilir. Bu bağlamda antrenman öncelikli olarak aşamalı ve bireysel olarak değerlendirilen, zor işlerin üstesinden gelmek için insanın fizyolojik ve psikolojik işlevlerini biçimlendirmeyi amaçlayan uzun süreli dizgesel bir etkinliktir (BOMPA, 1994). Kuvvet, sporcuların kassal etkinlik aracılığı ile dış dirençleri yenmek ve diğer bir değişle de dış dirençlere karşı etkimede bulunma yetisi olarak anlaşılmalıdır. Sportif verimin önemli bir özelliği de, kuvvet özelliğindeki artışa bağlı olarak gelişmesidir. Birçok uygulamacı bu belirlemeye dayanarak, sportif başarıyı arttırmak için çocuk ve gençlerde de kuvvet çalışmalarına yer vermenin gereğini savunur (ATILGAN, 2003). Kuvvet yönünden, çabuk kuvvet sinir-kas sisteminin yüksek hızda kasılmasıyla en büyük kuvveti üreterek bir direnci yenebilme yeteneğidir ve çabuk kuvvet devamlılığının önemi vardır. Öncelikle özel çabuk kuvvet kriterlerinden sıçrama kuvveti, vuruş kuvveti önemlidir (KARATOSUN, 1991). 5

6 MATERYAL METOT Bu çalışmada sezon başında yaptırılan 8 haftalık kuvvet antrenmanlarının yaş grubu erkek tenisçilerin teknik vuruşlarına etkisinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Araştırma İzmit Sporium Tenis Okulu bünyesinde yer alan yaş aralığın da ki 20 erkek tenisçinin gönüllü katılımlarıyla gerçekleşmiştir. Çalışmaya katılan 20 erkek tenisçi random yöntemi ile iki eşit sayıya bölünerek 10 ar kişiden oluşan denek ve kontrol grubu oluşturulmuştur. Denek grubu sporcularının yaşları 14,9±0,7 yıl boy uzunlukları 150,1±6,89 cm ve vücut ağırlıkları 46,75±3,55 kg,kontrol grubu sporcularının yaşları 14,8±0,87 yıl boy uzunlukları 151,8±6,80 cm ve vücut ağırlıkları 51,78±4,77 kg dır. Bu çalışma deneysel yöntem uygulanarak yapılmıştır. Oluşturulan denek ve kontrol grubu sporcularına 8 hafta, hafta da 3 gün ve günde bir buçuk saatten oluşan antrenman programları uygulanmıştır. Denek grubu genel kuvveti artırmaya yönelik antrenmanlar yapmıştır. Denek grubu çalışmanın ilk gününde yer vuruşları derinlik ve güç testi ile yer vuruşları hassasiyet ve güç testine sokularak test değerleri kayıt edilmiştir. Sporculardan iki test değeri alınmıştır. Alınan test değerlerinden en iyi olanı kabul edilmiştir. Denek grubu haftada üç gün ve 90 dakikadan oluşan 30 sı dakikası genel kuvvet çalışmalarının (şınav, mekik, çömelme, kartal, çakı, ters mekik, barfx) yer aldığı hareketleri yaptıktan sonra kontrol grubuna katılarak normal takım antrenmanlarına devam etmişlerdir. Kontrol grubu sporcuları 30 dakikalık kuvvet çalışmalarını yapmayıp denek grubundan farklı olarak 90 dakika boyunca normal antrenmanlarını (forehand, backhand vuruş çalışmaları, vole, smaç, file önü vuruşları ve taktiğe dayalı çalışmalar) yapmışlardır. Denek grubu sporcuları antrenman programının sonunda tekrar yer vuruşları derinlik ve güç testi ile yer vuruşları hassasiyet ve güç testine sokularak test değerleri kayıt edilmiştir. Bu değerlerden de en iyi olanı kabul edilmiştir. Kontrol grubu sporcularından da çalışmanın ilk gününde yer vuruşları derinlik ve güç testi ile yer vuruşları hassasiyet ve güç Testine sokularak test değerleri kayıt edilmiştir. Sporcular her iki test için de iki ölçüm vermişlerdir. Bu ölçümlerden en iyi olanı kabul edilmiştir. Kontrol grubu sporcuları antrenman programının sonunda tekrar yer vuruşları derinlik ve güç testi ile yer vuruşları hassasiyet ve güç testine sokularak test değerleri kayıt edilmiştir. Elde edilen iki test değerlerinden en iyi olan kabul edilerek değerlendirmeye alınmıştır. Elde edilen veriler spss paket programında yer alan wılcoxon ve mannwıthney u testleri ile karşılaştırılarak sporcuların gelişimleri gözlemlenmeye çalışılmıştır. 6

7 BULGULAR Çalışma sonucunda elde edilen veriler aşağıda tablolar halinde gösterilmiştir. Çalışmada alınan ölçümlerin aritmetik ortalaması ve standart sapmaları hesaplanarak tablolarda gösterilmiştir. Tablo:1 Çalışmaya katılan tüm sporcuların antropometrik verilerinin tanımlayıcı istatistikleri N En küçük En büyük Ortalama Standart Sapma YAŞ (yıl) ,00 14,90 0,78 BOY (cm) ,00 163,00 150,95 7,08 AĞIRLIK (kg) 20 40,90 58,90 49,26 5,03 Tablo:2Çalışmaya katılan denek ve kontrol grubu sporcuların antropometrik verilerinin tanımlayıcı istatistikleri Parametreler N En küçük En büyük Ortalama Standart Sapma Denek YAŞ (yıl) ,9 0,73 BOY (cm) ,1 7,26 AĞIRLIK (kg) 10 40,9 51,9 46,75 3,75 Kontrol YAŞ (yıl) ,9 0,87 BOY (cm) ,8 7,17 AĞIRLIK (kg) 10 43,8 58,9 51,78 5,03 Tablo 3: Denek grubu sporcularının Wilcoxon signed ranks test verileri Denek grubu Karşılaştırılan testler(wilcoxon) Derinlik ve Güç Testi Hassasiyet ve Güç Testi p 0,004* 0,005* Tablo 4: Kontrolgrubu sporcularının wilcoxonsignedranks test verileri Kontrol grubu Karşılaştırılan testler (wilcoxon) Derinlik ve Güç Testi Hassasiyet ve Güç Testi p 0,014* 0,005* 7

8 Tablo 5: Denek ve kontrol grubu sporcuları test değerlerinin mann-whitney test karşılaştırılması Denek ve Kontrol grubu testleri (mannwhitney) Derinlik ve Güç Testi Ön Ölçüm Derinlik ve Güç Testi Son Ölçüm Hassasiyet ve Güç Testi Ön Ölçüm Hassasiyet ve Güç Testi Son Ölçüm p 0,198 0,362 0,649 0,569 TARTIŞMA Yapılan çalışmada yaş grubu erkek tenisçilerin yaptığı sezon öncesi 8 haftalık kuvvet antrenmanlarının kuvvetlerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışmanın sonucunda Derinlik ve güç testinde wilcoxon test sonuçlarında denek grubunun verilerinde anlamlı fark (p<0,05) bulunmuştur. Kontrol grubunun Derinlik ve güç testinde ve her iki grubun Hassasiyet ve güç testlerinin wilcoxon test sonuçlarında p>0,05 bulunmuş ve anlamlı fark bulunamamıştır. Her iki grubun test değerlerine Mann Whitney U testi uygulanarak anlamlı fark bulunamamıştır (p>0,05). Wilcoxon testinde denek grubu sporcularının Derinlik ve güç testinde olumlu sonucun çıkması çalışmanın daha uzun vadede veya daha özel çalışmalarla sonucun anlamlı çıkacağını göstermektedir. Çalışmanın genelinde anlamlı farklılığın bulunamaması, sporculara uygulanan kuvvet antrenmanlarının ortalama %70 şiddetinde uygulanmasından kaynaklanmaktadır. Sporcuların yaşlarının küçük olması ve gelişim dönemlerinde olduklarından dolayı kuvvet antrenmanları ek ağırlıklar olmadan sporcuların vücut ağırlıklarıyla gerçekleştirilmiştir. Yeterli yüklenme yapılmadığından dolayı sporcularda istenilen kuvvet artışı görülmemiştir. Ayrıca antrenman prensipleri içerisinde yer alan bireysellik ilkesi göz ardı edilerek denek grubunda yer alan en zayıf çocuk dikkate alınarak verilen hareket tekrarları 6 set 8 ila 12 tekrar yeterli olmadığından beklenen gelişim sağlanamamıştır. Grup içi analizinde denek grubunun Derinlik ve güç testinde anlamlı farklılığın bulunması bu çalışmanın daha uzun süre ile uygulatılması halinde sonucun olumlu çıkacağını göstermektedir. Grup içi analizinde denek içi karşılaştırmalarda denek grubu sporcularında da olumlu yönde gelişim sağlanmıştır. Denek grubu sporcularının olumlu gelişim sağlamaları yapılan testler üzerinde deneyim sahibi olmalarından da kaynaklanıyor olabilir. Ancak denek grubu kuvvetlerini ölçmek amacı ile uygulanan testlerde topun sert ve uzağa atılmasından çok topun istenilen test bölgelerine düşürememelerinden kaynaklanan puan kayıpları yaşamışlardır. Test skorlarının bu isabetsiz 8

9 vuruşlarından dolayı düşük seviyelerde olması sporcuların kuvvet artışı göstermediklerini göstermiş olabilir. Yani çalışmada kuvvet ölçümü için seçilen testler ve yöntem yanlış belirlenmiş olabilir. Bu yanlış sporcularda meydana gelen kuvvet artışının göz ardı edilmesini sağlamıştır. Pekel ve arkadaşları (2006) yaptığı çalışmada sıçrama çalışmaların kuvvete etkisi incelenmiştir. Bu çalışmaya sıçrama hareketleri ile yaptırılan çalışmaların kuvvete olumlu etkisi olduğu tespit edilmiştir. Elde ettikleri sonuç bu çalışmayı desteklememektedir. Çalışmadaki denek gurubunun yaş arasında değişen yaş gurupları oluğuna rastlanmakta ve 19 u bayan 17 si ise erkektir. Yaşlarının belli bir seviyede olması söylenen yada gösterilen hareketleri algılamada ve uygulamada kolaylık sağlamıştır. Bu çalışmada yer alan sporcuların yaşlarının küçük olması ve anlatılan ve gösterilen çalışmaları anlamamaları, uygulamaları ve çalışmayı bir oyun gibi görmeleri verimli bir çalışma ortamının oluşmamasına sebep olmuştur. Bundan dolayı beklenen gelişim kaydedilmemiştir. Yavuz ve arkadaşları (1996) ise orta yaştaki obez bayanlara uygulanan kuvvet çalışmalarının fiziksel ve fizyolojik etkilerini araştırmışlardır. Yapılan bazı testlerde (mekik, şınav, el pençe kuvveti, dikey sıçrama testleri) olumlu etki bulunmuştur. Bununda kuvvet çalışmalarının sedanter ve spora yeni başlayan çocuklarda ya da performans sporcularının genel hazırlık döneminde uygulatılabileceği ayrıca fit ve sağlıklı olmak açısından etkili olabileceğini ortaya koymuştur. Bu çalışmayı destekler nitelikte değildir. Sebebi ise antrenmanlarda yer alan kişiler orta yaşta ve spor bilincine sahip yahut çalışmanın önemini idrak edebilirler. Denek grubu sporcuları ise çocuk yaşta olduklarından dolayı antrenmanlara yorgun ya da tam dinlenmeden geldikleri için antrenman şiddeti ve hareket tekrar sayıları da düşürülmüştür. Ortalama %70 şiddetinde ve az tekrarlardan oluşan antrenmanlar gelişim sağlamamıştır. ŞAHİN ve arkadaşları (2000) yaptığı çalışmada aerobik ve direnç egzersizlerinin vücut kompozisyonlarına ve kuvvete etkisini incelemişlerdir. Bu çalışma fitnesta kullanılan makineler ve karın egzersizleri şeklinde yaptırılmıştır. Çalışmanın sonucunda vücut kitle indeksine yönelik yapılan çalışmalarda pozitif etki bulunmuştur. Bu çalışmayı desteklemeyen bir sonuç elde etmişlerdir. Uygulanan antrenman programında erken yaşlarda yaptırılacak ek ağırlık ve makine egzersizleri çocukların fiziksel gelişimlerini olumsuz yönde etkileyebileceği düşünüldüğünden kullanılmamıştır. Gençay ve arkadaşları (2000) yaptığı çalışmada farklı spor branşlarında ki sporcuların kuvvet performansları karşılaştırılmıştır. Sporcuların kuvvet ölçümleri dijital aletlerle yapılmış olumlu sonuç elde edilmiştir. Bu çalışmada sporcuların kuvvet artışları girdikleri testlerde tenis toplarına yapmış oldukları vuruşlar sayesinde topun düştüğü nokta ile ikinci sekmesinin 9

10 yüksekliği ve mesafesine bakılarak hesaplandığından gerçek bir ölçüm yapılmış olmayabilir. Sporcular kuvvet ölçmeye yarayan aletlerle test ölçümleri alınmış olsaydı daha doğru bir sonucun çıkabileceği düşünülebilir. Kuvvet çalışmalarına baktığımızda kuvvet, postür yapısını sağlayan kas guruplarının gelişimi değil aynı zamanda merkezi sinir sistemi bununla birlikte konsantrasyon ile ilgili bir motorik özellik olduğu bilinmektedir (Atılgan, 2003). Farklı bir çalışmada da çocuklarda kuvvet gelişimi araştırılmış bu çalışmada da 8-10 yaş gurubu çocukların izometrik çalışmaların çok fazla yapmaması gerektiği belirtilmektedir. Bu bilgiye göre kuvvete özgü antrenmanların çok ağır biçimde kullanılmaması gerektiği anlaşılmaktadır. Bu çağa daha çok oyun ve eğlendirici biçimde bu çalışmaların yapılacağı bununla birlikte kuvvet çalışmalarının daha eğlendirici bir biçimde uygulatılması gerektiği anlaşılmaktadır (Akyıldız, 2002). Akgün ve arkadaşları (1994) çalışmalarında ise 8 10 yaş kuvvet çalışmalarının çok fazla olmaması gerektiği özellikle kendi vücut ağırlığı ile yapılan çalışmalarının yer alması gerektiği söylenmektedir Bu çalışmada elde edilen bulgular denek gurubu sporcularına uygulatılan antrenman programının içeriğini destekler niteliktedir. Çalışma yaş grubu 20 erkek sporcunun katılımıyla gerçekleştirilmiş olup bu sporcuların yaş ortalamaları 14.90±0.78 yıl, boy ortalamaları ±7.08 cm ve ağırlık ortalamaları 49.26±5.03 kg olarak hesaplanmıştır. İki eşit parçaya bölünerek denek ve kontrol grupları oluşturulmuştur. Oluşturulan denek grubunun yaş ortalaması 14.90±0.73 yıl, ağırlıkları ortalaması 46.75±3.75 kg ve boy uzunlukları ortalaması ±7.26 cm olarak saptanmıştır. Kontrol grubunun yaş ortalaması 14.90±0.87 yıl, ağırlıkları ortalaması 51.78±5.03 kg ve boy uzunlukları ±7.17 cm olarak bulunmuştur. Çalışmada elde edilen bulgular denek grubuna yaptırılan çalışmalarının sporcuların kuvvetlerine olumlu yönde bir katkısının olmadığını göstermiştir. Denek ve kontrol grubu sporcularının kişisel gelişimlerini saptamak için kullanılan Spss11.5 paket programında yer alan Wılcoxon testi ile yapılan grup içi karşılaştırmalarda denek grubu sporcularının derinlik ve güç testi değerleri işlendiğinde p>0,004 olup anlamlı fark bulunmuştur. Denek grubu sporcularından elde edilen diğer test değerleri kendi içlerinde karşılaştırılarak sporcuların sonuçları p>0,005 olup kuvvetlerinde herhangi bir gelişim kaydedilmemiştir. Kontrol grubu sporcularının karşılaştırılması sonucu ilk test için p>0,014 ikinci test için p>0,05 değeri saptanmış ve anlamlı farklılık bulunamamıştır. Yapılan gruplar arası karşılaştırmalarda ise Mann wıthney u testi kullanılmış ve elde edilen istatistiki değerler derinlik ve güç testi ilk ölçüm için p>0,198 derinlik ve güç testi son ölçüm için p>0,362 saptanarak anlamlı farklılık bulunamamıştır. Aynı test hassasiyet ve güç testi ilk ve son 10

11 ölçüm verilerine de uygulanmış ve p değerleri sırasıyla p>0,649, p>0,569 olarak bulunarak anlamlı farklılık bulunamamıştır. Sonuç olarak sezon başında yaptırılan 8 haftalık kuvvet çalışmalarının sporcuların tekniklerine etkisinin olmadığı tespit edilmiştir. Doğru ölçme yöntemleri ve kuvvet ölçüm aletleri ile aynı çalışma da olumlu sonuca ulaşılabileceği düşünülmektedir. KAYNAKLAR AKGÜN, N., (1994).Egzersiz Fizyolojisi, Ege Üniversitesi Yayınevi, İzmir. AKYILDIZ, N., (2002). Kulak Hastalıkları ve Mikrocerrahisi, Bilimsel Tıp Yayınevi,Ankara. ATILGAN, O. E., (2003).Ritm Eğitiminin Kompleks Cimnastik Beceri Öğrenimi ve Motor Özellikler Üzerine Etkisinin Araştırılması, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüsek Lisans Tezi. BOMPA,T.O., (1994). TheoryandMethadology Of Training Kendall/ Huntpublishing Company. (Çev. İ. KESKİN, A. B. TUNER, H. KÜÇÜKGÖZ, T. BAĞIRGAN, 2007). Antrenman Kuramı ve Yönetimi.Spor Yayınevi ve Kitapevi, Ankara. GENÇAY, Ö. A., ÇOKSEVİM, B., (2000). Hazırlık Dönemlerindeki Egzersizlerin Profosyonel Futbolcuların Atletik Performanslarına Etkisi, Atatürk Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 4 (1) KARATOSUN, H., (1991). Futbol Çocuk ve Gençlere Eğitim, Bağırgan Yayınevi, Ankara. KERMEN, O., (1998). Tenis Teknik ve Taktikleri, Bağırgan Yayınevi, Ankara. PEKEL, H., BAĞCI, E., GÜZEL, N., (2006). Spor Yapan Çocuklarda Performansla İlgili Fiziksel Uygunluk Test Sonuçlarıyla Antropometrik Özellikler Arasındaki İlişkilerin Değerlendirilmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, 4 (1), ŞAHİN, O., (2000). Düzenli Egzersiz Eğitiminin Yaş Çocukların Bazı Fiziksel ve Fizyolojik Parametreleri Üzerine Etkisinin İncelenmesi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. YAVUZ, B., (1997). Teniste Yoğun ve Yaygın Antreman, İstanbul Yayıncılık, İstanbul. 11