Maraton başlamadan önce Rumeli TV ye kısa bir röportaj verdim. Sonra hakem Reni Sönmez i de aramıza alıp bir anı fotoğrafı çektirdik.

Ebat: px

Şu sayfadan göstermeyi başlat:

Download "Maraton başlamadan önce Rumeli TV ye kısa bir röportaj verdim. Sonra hakem Reni Sönmez i de aramıza alıp bir anı fotoğrafı çektirdik."

İbrahi̇m Sevgi
7 yıl önce
İzleme sayısı:

1 15 Kasım 2015 Pazar günü İstanbul caddelerinde maratoncularla birlikte beni koşarken görenler "Atakan hocam hayrola!", "Aaa Osman Atakan da koşuyor!", tanımayan bir grup da "Bakın Einstein da koşuyor!" gibi şaşkınlıklarını ifade eder tarzda hitapta bulunuyorlardı. Yani, haksız da sayılmazlardı hani... Bu yıl, herhalde yaşlandığımız zannıyla, maratonda sunuculuk görevi verilmedi! Nüfus kağıdı itibarıyla öyle zannedilebilir. Ama yukarıdaki hayret ifadeleri, mihrabın yerinde durduğunun belgeleri gibiydi :)) 1979'dan beri, yani 1. Asya-Avrupa Maratonu'ndan bu yana içinde olduğum bu organizasyonda son yirmi yıldır sunuculuk yapıyordum. Bu yıl sunuculuk görevi verilmeyeceğini öğrendiğim gün organizasyonda koşmaya karar verdim. Timing-Chip li kayıtların süresi Ekim ayında sona erdiği için mecburen halk koşusu kaydı yaptırıp Kadıköy den aldığım kırmızı renkli numara ile koşuya katıldım. Yabancı katılımcılara yönelik "İstanbul Avrasya Jogging Tur" programım sebebiyle antrenmanlı durumda olmam gerekiyor. Bu itibarla, genellikle karşı sahilde, yani Büyükdere-Beşiktaş arasında akşamları antrenman yapıyorum. Bazen Üsküdar'dan Kabataş'a geçiyor, 25E otobüsüyle sahilden Büyükdere'ye gidiyorum. Bazen de metro ile Kabataş-Taksim-Hacıosman yapıyor, ya Kefeliköy'e, ya da Tarabya'ya inerek Beşiktaş'a devam ediyorum. Maraton başlamadan önce Rumeli TV ye kısa bir röportaj verdim. Sonra hakem Reni Sönmez i de aramıza alıp bir anı fotoğrafı çektirdik. Beylerbeyi nde maratonun başladığı bölge benim çocukluğumu ve 24 yaşıma kadar gençliğimi yaşadığım yer idi. Fıstıklı mahallesi ismiyle bilinen ve Beylerbeyi Sarayı döneminden kalma ahşap evlerin yer aldığı mahallemiz, Boğaziçi Köprüsü yapımı sebebiyle 1969 yılında istimlak edilerek haritadan silinmişti. Maratona katılan binlerce kişi bulundukları bölgenin 50 metre altında 46 yıl önce insanların yaşadığını nereden bilsinlerdi ki! Niyetim 15km koşmak idi. Saat 09.00'da hep birlikte koşmaya başladık. Köprüden Boğaz manzarası, kendi fotoğrafımızın çekimi gibi işlemlerle birlikte koşuya devam ediyoruz.

2 Boğaziçi Köprüsü ndeki bu fotoğraf Serap Bildik tarafından çekildi. Boğaziçi Köprüsü nde bir polis memuruna rica edip 1151 numaralı Nurten Gözoğlu ile birlikte bu fotoğrafı çektirdik. Ortaköy'den sonra Yıldız'a kadar olan rampada tempomu mecburen minimum seviyeye indirdim. Zira normal tempoda bile "Bursitis" problemi sebebiyle rampalarda kasık-kalça bölgesinde ağrı oluşuyor. Yıldız-Beşiktaş inişinde de fazla geniş adım atmadan, küçük adımlarla dikkatli inip "Bursitis" problemini hortlatmadım. Beşiktaş'tan sonra rahat bir tempoda Karaköy Galata köprüsüne geldim. Köprüdeki hafif rampada da dikkatli gidip, Haliç başlangıcındaki 10 km bitiş alanında görevli hakem arkadaşları da selamlayarak 15km'ye doğru yola devam.

3 Abdülkadir Yeşilyurt tarafından Galata Köprüsü nde çekilen fotoğraflarımdan biri Bir süre sonra önümde Ankaralı Hatice Karagöz Erşen hanımı gördüm. Birlikte koşmaya başladık. Ayaklarım iyice açılmaya başladığı için bir-iki kilometre gittikten sonra Hatice hanımı arkada bırakmak zorunda kaldım. Hatice Karagöz Erşen hanımla birlikte koştuğumuz bölümden görüntüler. Bu fotoğrafları kimin çektiğini bilmiyorum. Kadir Has Üniversitesi ni takiben Unkapanı geçidine geldiğimde ani bir kararla, varış çizgisine 350 metre kalan 15km'yi bitirmekten vaz geçerek 42km'ye devam edip, sağ yoldan Saraçhane yönüne, yani Bozdoğan Su Kemeri'ne yöneldim. Ama kemere kadar yine uzunca bir rampa olunca, benim tempo yine minimuma indi. Bozdoğan Kemeri'nden geçerken bir kaç tipsiz genç "Dayı ne işin var senin burada" şeklinde akıllarınca laf attılar. Saçımızı beyaz gördüler ya, ne düşündülerse! Şu, dayı şeklindeki hitaplara da sinir oluyorum. Laübaliliğin de ötesinde bir hitap tarzı. Sanki bir akrabalığımız da varmış gibi! "Genç olacaksınız, utanın, esas sizin ne işiniz var bu parkurda" dedim. Bilmiyorum, utandılar mı?

4 Bir hayli tanıdık basın mensubu sarı-lacivert kıyafetimle yol boyunca yakışıklı fotoğraflarımı çekti! Bakalım nerelerde yayınlayacaklar. Sonrasında belki film çevirme teklifleri de gelebilir :)) Mesela "Einstein İstanbul Maratonu'nda koştu" gibi bir film niye olmasın :)) Bozdoğan Kemeri, Haşim İşcan Geçidi ve Aksaray üzerinden Yenikapı sahiline ulaştım. Burada da ani bir karar verdim ve Bakırköy'e devam etmekten vaz geçtim. 15km daha gidip dönmek gerekiyordu. O anki durum itibariyle, Bakırköy'e gidersem maratonu bitiremem düşüncesi hakim oldu. Zira maraton idmanım yoktu. 15km'den vazgeçip bu noktaya kadar gelmem bile bir şeydi. Sahilden Bakırköy yerine Sultanahmet'e, yani finişe yöneldim. Ama şimdi başka bir sorun vardı. Yolda benden ve diğer bir kişiden başka aynı istikamette koşan kimse yok! Tempoma devam etsem ayıp olacak. Sanki elit bir maratoncu gibi varış noktasına ulaşacağım. Arkadan gelenler beni geçsinler diye rahvan tempoda yürüyüşe geçtim. Çatladıkapı'da pano 37km gösteriyor. Ama hala arkadan gelen yok. Ara sıra duruyorum, hakem arkadaşlara fotoğraf çektiriyorum. Çatladıkapı da bir hakem arkadaşımızın benim telefonun kamerasıyla çektiği fotoğraf Derken Ahırkapı'ya vardığımda arkadan gelenler artmaya başladı. Yürüyüşe devam ediyorum ki, varışa 4 saatten önce gitmiş olmayayım. Ahırkapı'daki çip kontrol noktasında görevli Zehra Sukat yürüdüğümü görünce "Bıraktın mı hocam" dedi. "Çoktan bırakmıştım da, beni geçsinler diye yürüyorum" dedim ve biraz da orada oyalandım. Gülhane Parkı girişinde görevli hakem Nur Sak Kabaklarlı da yürüdüğümü görünce "Hocam fotoğraf çektirelim" teklifiyle gelince, memnuniyetle kabul ettim. Böylece bir kaç dakika daha oyalanma fırsatı bulmuş oldum.

5 Bu fotoğraf Nur Sak Kabaklarlı nın makinesiyle çekildi. Gülhane Parkı içinde Serap Bildik ve Arif Bildik fotoğraf çekme görevlerini yapıyorlardı. Ayıp olmasın diye, yürümeyi bırakıp, koşar adımla poz verdim. Serap Bildik in Gülhane Parkı içinde çektiği fotoğraflardan biri. Varışa biraz daha geç gideyim diye parktaki banklardan birine oturdum. Yorulmuş da oturmuş gibi, ayak kaslarımı yumuşatma hareketleri yapıyordum. 15 dakika kadar sonra kalktım ve yürüyüşe devam ederken telefonum çaldı. Arayan Neyzen Ferit Yavuz. "Abi geçmiş olsun, ne oldu, bir sorun mu var?" diyor. Şaşırdım. "Ferit sen buradan geçmedin ki, beni nasıl gördün?" dedim. "Şimdi televizyonda gördüm, bacaklarını ovuşturuyordun" demez mi?

6 İyi mi, televizyona da çıkmış olduk. Etrafa dikkatli bakınca ilerideki ağacın hemen yanında bir TV kamerası gördüm. Beni kainata rezil eden kamera herhalde bu olmalı diye karar verdim. Ama kameramana tek kelime söylemedim :)) Biraz sonra park içindeki İtalyanlar beni de kendilerinden zannettiler herhalde ki, "Dai, finito, solo due chilometri" şeklinde moral vermeye çalışıyorlardı. Ben de, "E due chilometri? anch'io finito" şeklinde cevap veriyordum. Yani, "Hadi, bitti, sadece 2 kilometre kaldı" şeklindeki moral yardımlarına, "2 kilometre mi? Ben de bittim" şeklinde birazcık fair-play dışı cevap veriyordum. Oysa henüz bitmemiştim. Gülhane Parkı çıkışına doğru maratonculara moral vermeye çalışan, şamata yapan müthiş bir kalabalık göründü. Burada karizmayı çizdirmeyelim diye mecburen koşma moduna geçmek gerekiyordu. Ve ben de öyle yapmak zorunda kaldım. Alemdar caddesini koşarak çıkarken Yerebatan Sarnıcı'na yakın bir binanın ikinci katından bir ses "Bravo Atakan hocam". Dönüp baktım ama tanıyamadım. Demek ki, biraz meşhur olmuşuz ve tanıyanlarımız da varmış :)) Artık ok yaydan çıkmıştı. Yürümek, vakit geçirmek için oyalanmak gibi bir şansım kalmamıştı. Ayasofya'yı biraz geçince, özellikle yabancı bayanların bakışlarını görüp, "Awesome" gibi ifadelerini de duyunca, hadi dedim hayranlarını üzme ve temponu arttır. Cami köşesini dönüp, varış takı da görüş alanına girince bir sprint attım ki, görmeyenler çok şey kaçırmışlardır :))

8 Abdülkadir Yeşilyurt varış hattında öyle bir fotoğrafımı çekmiş ki, yanda mesajı olan Cheri Nelson hanım Seksi Albert Einstein olarak tanımladığı bana aşık olmuş! O kadar uğraşmama rağmen, yine de 4 saatin altında ( ) varış çizgisini geçmiş oldum. Koştuğum ve zaman geçirmek için yürüdüğüm mesafe toplamı ise 27km olmuştu. Yani 15km koşarım düşüncesiyle çıktığım yolda 27km... Hemen hemen iki misli bir mesafe! Artık İstanbul Maratonu sunuculuğum devam etmeyeceğine göre!., 2016'daki maratonda ciddi olarak ben de varım! yaş grubundakiler ve maratonu 4,5 saat civarında koşanlar haberiniz olsun... :)) TEŞEKKÜR : Parkurda fotoğraflarımı çekme nezaketi gösteren; Abdülkadir Yeşilyurt a, Barış Gider e, Emrah Vardar a, Ercüment Akat a, İlker Sarıkaya ya, Mustafa Yenen e, Nuh Güneş e, Nur Sak Kabaklarlı ya, Oral Ergül e, Philip West e, Reni Sönmez e, Serap Bildik e ve Zemçi Sağdıç a teşekkürlerimi sunuyorum. Osman Atakan Tekin Üsküdar, 16 Kasım 2015

Benzer belgeler

Türkçe Ulusal Derlemi Sözcük Sıklıkları (ilk 1000)

Türkçe Ulusal Derlemi Sözcük Sıklıkları (ilk 1000) 14.08.2014 SIRA SIKLIK SÖZCÜK TÜR AÇIKLAMA 1 1209785 bir DT Belirleyici 2 1004455 ve CJ Bağlaç 3 625335 bu PN Adıl 4 361061 da AV Belirteç 5 352249 de