Asena Devlet Ocak 2013

Transkript

1 Ebeveyn Aşı Kılavuzu Asena Devlet Ocak 2013

2 İçerik 1. Bağışıklık kazanmanın tek yolu enfeksiyonel hastalığı geçirmek veya temasta bulunmaktır; aşılanmak bağışıklanmak demek değildir Kandaki antikor seviyesi herhangi bir enfeksiyonel hastalığa karşı korunma göstergesi değildir Boğmaca (Pertussis) Kabakulak Haemophilus influenza b (HiB) Pnömokok (yetişkin pnömoni/zatürre aşısı) Kolera Rotavirüsü Mevsimsel Influenza Doğal ve Yapay Bağışıklık Arasındaki Fark Toplum/Sürü Bağışıklığı Konsepti Sürü Bağışıklığı: Gerçek İstatistikler Kanıta Dayalı Tıp Çağında İspatı Olmayan Aşı Etkinliği ve Aşılamanın Yanlış Teorik Temeli: İmmünolojik Hafıza Aşının İçindekiler/Etken Maddeleri Aşılarda Sığır Serumu AŞILARDA KULLANILAN ABORTE İNSAN FÖTÜSÜ HÜCRELERİ Bebek ve Çocukları Aşıdan Korumak için 23 Neden: Sorulması Gereken Sorular Ek1 Aşı İçerik Listesi EK 2 - Ele Alınan Konularla İlgili Ayrıntılı Okuma için Bilimsel Referans Listesi...40 A. Aşı Tarihçesi B. Aşı Güvenliği C. Yenidoğan Aşılaması D. Çiçek Hastalığı ile ilgili Yayınlar E. Polio (Çocuk Felci) Yayınları F. Aşılar ve kronik hastalıklarla bağlantısını gösteren yayınlar...41 G. Aşı Kontaminasyonu H. Aşıların Koruma Sağlamadığını Gösteren Yayınlar...41 I. Aşıya bağlı gelişen hastalıkar J. Aşı antikorları K. Aşılar ile lösemi ve lemfomalar arasındaki bağlantıyı gösyeren yayınlar...43 L. Mutasyona neden olan aşılar ve kromozom değişiklikleri...43 M. Aşılar ve otoimmün hastalıklarla ilişkisini gösteren yayınlar...43 N. Aşılar ve diyabet ilişkisi O. Aşılar ve sinir sisteminde yarattığı olumsuz değişimler...44 P. Aşı ve otizm bağlantısına dair yayınlar R. Aşılar ve demiyelinasyon bağlantısı S. Aşılar ve havale episodları T. Aşılar ve ateşsiz havale U. Aşılar ve epilepsi bağlantısı Aşılar ve beyin şişmesi/ödem (pertussi/boğmaca bakterisi; DTP/difteri-tetanoz-boğmaca)...46 Y. Aşılar ve nörolojik hasar (kızamık, tetanoz, boğmaca, su çiçeği, grip/influenza, çiçek, OPV)...46 Z. Aşının bizzat önelediği varsayılan hastalığa yol açtığını gösteren çalışmalar / 47

3 1. Bağışıklık kazanmanın tek yolu enfeksiyonel hastalığı geçirmek veya temasta bulunmaktır; aşılanmak bağışıklanmak demek değildir. Bağışıklık dediğimiz biyolojik terim, üniversal olarak gözlemlenen önceden geçirilmiş hastalıklar neticesinde birtakım enfeksiyonel hastalıklara daha sonra yakalanılmaması fenomeni için kullanılmaktadır. Doğal yoldan kazanılan bağışıklığın biyolojik temeli bugün hala tam olarak bilinmemektedir. Günümüz immünoloji bilmi doğal yoldan geçirilen hastalıklar ve ardından kazanılan bağışıklığı çalışmak yerine yapay bağışıklık prosesini, yani immün sistemin vücuda zerk edilen yabancı bir maddeye karşı verdiği tepkiyi çalışmaktadır. Doğal hastalık sürecinde insan immün sisteminin işleyişi ile ilgili bilgi, kobay hayvanlarına enfeksiyon halini temsilen laboratuvar ortamında geliştirilmiş (canlı veya ölü) mikroorganizmalar veya bunların izole edilmiş parçalarının enjekte edildiği deneylerden elde edilmeye çalışılmaktadır. İmmünolojik laboratuvar deneyleri normal prosesin gerçekçi olmayan simülasyonları olduğundan, immünologların doğanın işleyişi ile ilgili bilgisi kendi deney modellerinin işleyişi ile sınırlıdır. Günümüz tıbbi uygulamaları, doğal bağışıklanmayı ve immün sisteminin karmaşık yapısını anlamaktan fersah fersah uzakken, hastalığı gerçekten geçirmeden bağışıklık ı garantilemek amacıyla yapay immün yanıt oluşturma, yani aşılama çalışmalarında ısrar etmektedir. Aşıyla oluşturulan proses her ne kadar doğal hastalığa benzemese de yine de kendi içinde riskleri olan bir hastalık prosesidir. Ve aşılama ile kazandığımız bağışıklık değil, bağışıklığın zayıf bir taklidir. Bu nedenle, özü itibariyle aşılama hastalık önlemede ne güvenli ne de etkili bir yöntemdir. Vaccine Illusion: How Vaccination Compromises Our Natural Immunity and What We Can Do to Regain Our Health, Dr. Tetyana Obukhanych, Stanford University School of Medicine. Aktif bağışıklanma için genel olarak aşılama ve bağışıklama terimleri birbirinin yerine kullanılmaktaysa da bu iki terim eşanlamlı değildir; immünobiyolojik bir maddenin vücuda verilmesi otomatik olarak yeterli bağışıklanma sağlanmış olduğu anlamına gelmez. CDC - Amerikan Centres for Disease Control and Prevention / Amerikan Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezi'nin Haftalık Hastalık Morbidite ve Mortalite Raporu (MMWR-Morbidity and Mortalıty Weekly Report) Kandaki antikor seviyesi herhangi bir enfeksiyonel hastalığa karşı korunma göstergesi değildir. Antikor paradigmasının çıkış noktası şu şekildedir: İmmünologlar, von Nehring-Kitasato'nun kendilerine 1901 yılında Nobel Ödülü kazandıran at anti-serumu terapisinin difteri ve tetanoza karşı gösterdiği anti toksik etkiyi antikor (veya immünoglobulin) adı verilen moleküler birimlere atfetmektedir. Antikorlar çok çeşitli toksin ve patojene bağlanma kabiliyeti olan 'Y' şeklinde moleküllerdir. İmmünologlar antikorların bu bağlanma kabiliyetleri ile toksinleri nötralize ettiklerine, yani toksinlerin difteri veya tetanoz belirtilerini ortaya çıkarmalarını engellediklerine inanmaktadır. Herhangi bir laboratuvar testiyle difteri ve tetanoz toksinlerine karşı oluşan antikorları, aşıda kullanılan ve laboratuvarda formaldehid ile işlenmek suretiyle elde edilen difteri/tetanoz toksoidlerine karşı oluşan antikorlardan ayırt etmek mümkün olmadığından, immünologlar toksoid enjeksiyonlarının tıpkı orijinal at anti-serumunun sağlamış olduğu gibi karşılık gelen doğal toksinlere karşı uygun koruma sağlayacak antikorları ürettiğini varsaymaktadır. Bu varsayımlar zincirindeki en zayıf halka ise tüm immünolojik araştırma tarihi boyunca, orijinal at anti-serumunun toksinlere karşı göstermiş olduğu antidot etkisinin antikorlara bağlı olarak geliştiğini gösterecek herhangi bir deneysel kanıt bulunmayışıdır. Böylesi önemli bir varsayımın immünolojide deneylerle ispatının aranması ve gösterilmesi gerekmez midir? İspat için antikor üretme kapasitesine sahip olmayan deney hayvanlarında orijinal Behring-Kitasato yöntemiyle anti-serum elde edilmesi yeterli olacaktır. Günümüzün ileri moleküler mühendislik teknolojisi sayesinde bugün artık genetik olarak antikor üretemeyecek fare üretilebilir. Şimdiye kadar böyle bir imkan olmadığı için ise kimsenin aklına bu varsayımın düzgün bir şekilde sağlamasını yapmak gelmemiş ve 3 / 47

4 günümüze gelene kadar bir dogma halini almıştır. Sorulması gereken soru, hala bugün immünoloji bilmi aşılamanın üzerine inşa edildiği antikor merkezli koruma dogma sını neden test etmeye yanaşmamaktadır? Vaccine Illusion: How Vaccination Compromises Our Natural Immunity and What We Can Do to Regain Our Health, Dr. Tetyana Obukhanych, Stanford University School of Medicine. Dijital çağa geçilmeden önceki dönemde üniversite bodrumlarında toz toplayan The Journal of Experimental Medicine dergisinde yayımlanmış 1920'li yıllardaki bilimsel çalışmalar incelendiğinde tetanoza karşı doğal bağışıklığın nasıl kazanılabileceğinin yanısıra tetanoza karşı doğal bağışıklığın antikorlarla alakası dahi olmadığı görülmektedir. Doğal bağışıklık gayet basit bir şekilde deney farelerine C. tetani sporları yedirilmek suretiyle kazandırılmıştır. The Immunity Produced by the Growth of Tetanus Bacilli in the Digestive Tract Yayımlanmış diğer bazı çalışmalarda insanların dışkılarında da C. tetani sporlarına rastlanmış ve önceden herhangi bir tetanoz öyküsü olmamasına rağmen bu kişilerin C. tetani'ye karşı aglutinin ve anti-toksin antikorları üretebildikleri gösterilmiştir. Studies on the Relation of Tetanus Bacilli in the Digestive Tract to Tetanus Antitoxin in the Blood., Tenbroeck C, Bauer JH, The Tetanus Bacillus as an Intestinal Saprophyte in Man., Tenbroeck C, Bauer JH., Tetanoz üzerine yapılmış bu önemli araştırmalar uzun süre immünolojinin radarından kaçmış olduğundan tetanoza karşı doğal bağışıklık geliştirmenin mümkün olduğu öğrenilememiş, onun yerine toksoid bazlı aşının tek kurtuluş yolu olduğu yanlış kanaati yerleşmiştir. Tıp literatürü aşılı olduğu ve kanında yüksek oranda koruyucu antikor bulunduğu halde hastalığa yakalanmış (kimisi ölümle sonuçlanan) tetanoz kurbanlarının bildirimleriyle doludur. Bunlara birkaç örnek: Kanda mevcut antitetanoz antikorlarına rağmen geçirilmiş tetanoz olgu sunumları derlemesi: Tetanus despite preexisting antitetanus antibody., JAMA 1978 Aug 25;240(8):769-70; Hepsi aşılı ve kanında yüksek seviyede tetanoz antikoru bulunan 4 hasta ağır (3. dereceden) tetanoz geliştiriyor. Önerilen tüm aşı dozlarını daha önce almış olan hasta kurtarılamıyor. Hastalardan bir diğerinin ticari amaçla tetanoz immünoglobulini üretimi için daha önce kısa aralıklarla çoklu kereler tetanoz aşısı olduğu belirleniyor. Hastalardan ikisi ise tetanoza yakalanmadan önceki 1 sene içinde tetanoz aşısı olmuş. Hastalarda bulunan tetanoz antikoru titerleri 0.15 IU/ml ile 25 IU/ml arasında değişiyor. Neurology. 1992; 42: Severe tetanus in immunized patients with high anti-tetanus titers. NOT: Tetanoz için 0.01 IU/ml'lik antikor seviyesinin enfeksiyondan koruduğu kabul edilmektedir. 1986'da Passen ve arkadaşları, çocukluk çağı aşıları arasında tetanoz serisini olduktan sonra 35 yaşında tetanoza yakalanmadan 8 ve 4 sene önce de güçlendirici rapel tetanoz aşılarını olmuş bir kişinin vakasını raporluyor. Hastanede bakılan kan değerlerinde antikor seviyesi, koruyucu olduğu düşünülen seviyenin 16 kat üzerinde olmasına rağmen geçirdiği tetanozdan sonra iyileşme gösteren hastaya hastane yeniden tetanoz aşısı uyguluyor. Bu noktada düşünmek lazım; 5 aşı dozu ve kanda gerekenden 16 kat daha fazla antikor bu kişiyi tetanozdan koruyamamışken çözümün daha fazla aşı olarak görülmesinde bir mantık var mıdır? Clinical Tetanus Despite a 'Protective' Level of Toxin-Neutralizing Antibody, JAMA, March 7, 1986, Vol 255-No 'de Maselle ve arkadaşları, minimum koruyucu seviye olarak bildirilenden 4 13 kat yüksek seviyede antikora sahip 7 bebekte klinik tetanoz olgusu bildiriyor. Annelerden bazıları hamilelikte birkaç destekleyici tetanoz aşısı olmuş ve koruyucu olduğu düşünülen seviyenin kat 4 / 47

5 üzerinde antikora sahip: Neonatal tetanus despite protective serum antitoxin concentration., FEMS Microbiol Immunol Jun;3(3):171-5., Toksinlere karşı 'antikora dayalı koruma' dogmasına bakılacak olursa bu kişilerin tetanoza yakalanmaması gerekirdi, ancak belli ki sahip oldukları antikorlar kendilerini korumamış. Düşünülecek olursa, antikora atfedilen koruma mekanizması fazla anlamlı gelmiyor, zira toksinler merkezi sinir sisteminde devreye giriyor, kanda değil. Antikorların merkezi sinir sistemine ulaşmaları mümkün değilken buradaki toksinleri nötralize etmeleri nasıl beklenebilir? Aşılar bağışıklık sistemini koruyucu antikor oluşturacak şekilde stimüle etmek amacıyla geliştiriliyor. Hekimler antikor varlığını bağışıklığın kanıtı sayıyor ve hastalıktan koruma sağlanacağına inanıyor. Oysa tıp dergisi, Vaccine'nin 2001 yılında yayımlanan bir sayısında aynen şöyle deniliyor: Pekçok durumda, kanda 'antijene özel antikor' titeri bulunmasının 'koruma'yla bağlantısı olmadığı bilinen bir gerçektir. Vaccine. 15 Ekim 2001; 20 Suppl 1:S38-41 Aşılanmış olup antikor geliştiren pekçok kişinin hastalığı kaptığı görülürken, aşılanma sonrası antikor geliştirmemiş (serokonversiyon olmamış) kişiler arasında hastalığı geçirmeyenler bulunabiliyor. Bu durumda, kişinin belirli bir enfeksiyonel hastalığa karşı direncini belirleyen faktör acaba salt kanda antikor bulunması mıdır? Aşağıda literatürden çeşitli hastalık ve aşılarıyla ilgili seçtiğimiz örneklerden de görülebileceği üzere, aşılamanın temelini oluşturan antikor üretimi kişilerin enfeksiyona yakalanmayacağının garantisi değildir: Boğmaca (Pertussis) Pertussis dünya genelinde, yüksek oranda bağışıklanmış [aşılanmış] popülasyonlarda bile bebek ve çocuklar arasında önemli oranda morbidite [popülasyondaki hastalık insidansı] ve mortaliteye [ölüm] yol açmaya devam etmektedir. Laboratuvar antikor ölçümlerinde korumaya karşılık gelecek bir seviye tespit edilememiştir. Clin Diagn Lab Immunol Jul;6(4): Pertussis immünoglobulininin (P-IGIV) aerosol şalans modeline göre koruyucu etkileri.. NOT: Bu durumda, aşılı bir kimse yüksek antikor titerine sahip olsa da hastalığa yakalanabilir. Kandaki antikor seviyesi ile boğmacaya karşı bağışıklık durumu arasında korelasyon saptamakta güçlük yaşanmaktadır. İkisi arasında ilinti kurulma ihtimali düşüktür. Boğmacadan kesin koruma için belirli bir antikor seviyesi ile doğrudan ilişki bulunamamıştır. Infect Immun Jan;72(1): İnsan periferal kan mononükleer hücrelerinin pertussis toksini ile mitojenisitesinin antikora dayalı nötralizasyonu. NOT: Peki, güvenilir şekilde koruma sağlamayacaksa pertussis antikoru üretilmesinin gereği var mıdır? Boğmacaya özel antikor seviyeleri ile boğmacadan korunma arasında tespit edilebilmiş doğrudan bir ilişki bulunmamaktadır. Kanada Bulaşıcı Hastalıklar Raporu. Cilt 23 (ACS-3) 15 Temmuz Boğmaca Aşısı Raporu. Koruyucu etkinlik çalışmaları antikor yanıtı ile boğmaca hastalığına karşı koruma arasında doğrudan ilişki göstermemiştir. MMWR. March 28, 1997/Vol. 46/No.RR-7, p Kabakulak Kabakulak titerleri ile kabakulaktan korunma arasındaki korelasyona dair pek bir şey bilinmemektedir. J Clin Microbiol September; 43(9): Mumps Virus-Specific Antibody Titers from 5 / 47

6 Pre-Vaccine Era Sera: Comparison of the Plaque Reduction Neutralization Assay and Enzyme Immunoassays Haemophilus influenza b (HiB) NOT: Haemophilus influenza b, HiB aşısı (HibTITER)'in nötralize etmek için üretildiği bakteridir. HibTITER aşısı ile oluşturulan antikorların in vitro [laboratuvar ortamında] antijene [bakterinin hücre duvarı] bağlanma kapasitesinin yüksek olduğu saptanmıştır. Ancak, H.influenza b antikorlarının in vivo ortamda [insanda] sağlayacağı klinik koruma seviyesi bilinmemektedir. HiB TITER ürün prospektüsü. NOT: Bir başka deyişle, laboratuvardaki deney tübünde gözlemlenen bir şey, insan için hastalıktan korunmaya denk gelmeyebilir Pnömokok (yetişkin pnömoni/zatürre aşısı) Yapılmış çeşitli randomize çalışmalardan elde edilen sonuçlar göstermektedir ki, polisakkarid pnömokok aşısı kronik akciğer hastalığı (veya bir başka kronik hastalığı) olsun olmasın yetişkinlerde zatürre veya ölüm insidansında bir azalma sağlamamaktadır. Aşı aynı şekilde 55 yaş ve üstündeki kişilerde de zatürre veya ölüm insidansını azaltmamaktadır. The Cochrane Library, Issue 4, Chichester, UK: John Wiley &Sons, Ltd. Vaccines for preventing pneumococcal infection in adults. Cochrane Methodology Review Kolera Kolera aşısının antikor titeri, V. cholerae O139 enfeksiyonundan korumayla ilişkilendirilememiştir. Temaslıların dörtte biri, yüksek antikor titerlerine sahip olmalarına rağmen semptomatik veya asemptomatik kolera geliştirmiştir. Journal of Infectious Diseases. 2004:189 (15 june). Incomplete Correlation of Serum Vibriocidal Antibody Titer with Protection from Vibrio chloare Infection in Urban Bangladesh Rotavirüsü Serum antikorları ölçüldüğünde antikor titeri ile rotavirüsü enfeksiyonuna karşı bağışıklık arasında herhangi bir korelasyon bulunamamıştır. Aşıdaki altı virüse karşı oluşan alt antikora ait titerlerden herhangi biri ile rotavirüsü enfeksiyonuna karşı klinik korunma arasında tutarlı bir ilşki saptanamamıştır. Vaccine. Volume 13, Issue 13, 1995, Pages Lack of correlation between serum rotavirus antibody titers and protection following vaccination with reassortant RRV vaccines Mevsimsel Influenza 1:40'lık serum antikor titeri influenza [grip] enfeksiyonundan korunmayı garantilememektedir. Bundan daha düşük titer değerlerine sahip kişiler influenzaya karşı korunma gösterirken, bu oranın üzerinde titerlere sahip kişilerin semptomatik enfeksiyon yaşadıkları olmaktadır. Ayrıca, 1:40 veya üzerinde titer değerlerinin kişiyi enfeksiyondan koruyacağı varsayımı ancak, eğer yükselmiş titere neden olan virüs o mevsim dolaşımda olanla aynı vürüsse geçerlidir. NEJM Mar 30;354(13): Safety and immunogenicity of an Inactivated Subvirion Influenza A (H5N1) Vaccine. 6 / 47

7 1.2. Doğal ve Yapay Bağışıklık Arasındaki Fark Avustralyalı biliminsanı Dr. Viera Scheibner: Tek bir bağışıklık vardır, o da çocukluk çağı enfeksiyonel hastalıkları geçirilerek kazanılan doğal bağışıklıktır. Aşılama, insan eliyle oluşturulmuş patojenlere vücudun vereceği geçici yanıtları yapay yoldan tetikleme işlemiyken, bağışıklanma hastalıkları doğal yoldan geçirmek suretiyle ömür boyu karşılaşılacak aynı hastalık etmenlerine karşı yenilmez bir silah kazanma işlemidir. Ta 1888 yılında Fransız bilimadamı Dr. Xavier Raspail şu açıklamayı yapıyor: her antijen vücutta bir tepki oluşturur ve çoğunlukla da bağışıklık sisteminin yanıtı antikor üretmek şeklinde olur. Ancak salt antikor mevcudiyeti hastalıktan korunulacağı, yani bağışıklık kazanılmış olduğu anlamına gelmez. Doğal Bağışıklık Yapay Bağışıklık Tek gerçek bağışıklıktır; hastalığı geçirmekle ya da temasla oluşur. Uzun süreli, çoğunlukla ömür boyu koruma sağlar. Anneden fötüse aktarılabilir. Gerçek toplumsal bağışıklık sağlar. Modifiye edilmiş virüs ve bakterilerin suni yolla vücuda zerk edilmesi ve sensitizasyon oluşturulması işlemidir. Etkisi geçicidir; bu yüzden yine kanıtlanmamış modern bir konsept olan rapel (booster) doz aşı uygulamasına geçilmiştir. Anneden fötüse aktarılamaz. 5'er sene aralıklarla her yaş grubu insan sürekli olarak aşılanmadığı takdirde aşıya bağlı toplumsal bağışıklık tan söz edilemez. Yapay bağışıklık hastalığın semptomlarının ilaç veya aşı yoluyla suni olarak baskılandığı anlamına gelmektedir. Aşılarda, hastalık yapıcı bir etmenin insan elinden çıkmış bir versiyonu kandolaşımına verilmektedir. Teoride vücut bu zayıflatılmış versiyona karşı antikor üretecek ve yaşam boyu bu antikorlar o hastalık her ne zaman başgösterirse onu tanıyıp altedecektir. Bu tip bir bağışıklık yapaydır, yani aslında tam doğru değildir, zira aşı vücuda bir çeşit bağışıklık vermektedir vermesine ancak bu doğal hastalığa karşı değil, bu hastalığın laboratuvarda üretilmiş mutant bir versiyonuna karşıdır. Harvard Tıp Fakültesi'nden Dr. Richard Moskowitz aşı geliştirme ve uygulama sürecini şu şekilde açıklıyor: Bu tamamen bir hastalık etmenininin virülansının çocukların %99.9'unda immün yanıt oluşturmayacak derecede aşamalı olarak zayıflatılması ilkesine dayanır. Yani artık vücudun yabancı olarak tanıyamayacağı kadar zayıflatılmış ve değiştirilmiş olan mikroplar, doğanın normal şartlarda hiçbir zaman izin vermeyeceği şekilde artık vücudun derinliklerine, dokulara nüfuz etme şansına sahiptir. Burada latent, gizli allerjenler olarak öylece bekleyebilirler, tıpkı yavaş virüsler ( slow virus ) gibi... Ve bundan belki de yıllar sonra herhangi bir şey tarafından tetiklenerek aktive olduklarında, vücudun kaçak yolcuları durumundaki bu mikroorganizmalar bedenin hemen hemen her yerinde veya sisteminde kendini gösterebilir; işlev bozukluklarına, kaosa, dejeneratif hastalıklara ve hatta ölüme neden olabilir. Ancak dikkat ediniz, tüm bu olumsuzluklar orijinal hastalıktan değil, latent halde dokulara işlemiş bu mutant virüslerden kaynaklanmıştır. Moskowitz, R MD, Role of Vaccines in Chronic disease, American Journal of Homeopathic Medicin, 98,:15 Spring 2005 Ancak tabii ölüm nedeninin aşı olduğunu bu şekilde ispat etmenin imkansız olduğunu da düşünürsek, elimizde ne derece muhteşem bir silah olduğu daha iyi anlaşılabilir. Vücudumuzu aşılama yoluyla kandırmış ve immün sistemimizin normalde yabancı bir proteine vereceği 7 / 47

8 yanıtı vermemesini sağlamış oluyoruz, ancak bu tip bir proses, biyolojik olayların normal seyrinin tamamen dışındadır; böyle bir şey doğada asla olmaz. Aşılama, insanın evrimleşme sürecinde takip ettiği yoldan büyük bir sapmadır. Doğa, insan bağışıklık sisteminin yabancı etmenlere karşı enflamatuvar bir tepki vermesini öngörmektedir. Bu hayatta kalabilmek için ihtiyacımız olan yaşamsal bir mekanizmadır, sürü/toplum bağışıklığıdır, seleksiyondur. Şimdi geçtiğimiz yüzyılda birden bire hekimlerin milyonlarca yıllık doğal bilgiden daha iyisini bildiğini, insanın muhteşem bilimsel aklı olmadan hayatta kalma şansımızın olmadığını öğreniyoruz?! Moskowitz, R MD, The Case Agains Imunizations, Journal American Institute of Homeopathy p 21 Doğal hastalık, normal immün yanıtların tümünün verilmesini sağlayacak denli güçlüdür. Bağışıklık vücuda zorla kazandırılamaz. Vücut kendine yabancı olan istilacıyı bizzat tanımalı, daha sonra da vücuda bulmacanın parçalarını biraraya getirerek immün güçlerinin hangi kombinasyonlarıyla bu yabancı birimi tanıyıp kuşatacağını ve bertaraf edeceğini tamamen kendi başına bulmasına müsaade edilmelidir. Bu zaman alan ve gayret gerektiren bir süreçtir sürekli, mutedil stimülasyon gerektirir. Hasta düşme de bu sürecin bir parçası olabilir, ancak sonuç uzun süreli bağışıklık, tek gerçek bağışıklıktır. Üretilen aşıların milyonlarca dozu da birbirinini aynıyken, her bir insanın bağışıklık sistemi de belirli bir hastalığın o insanda seyir şekli de farklı, tamamen kendine özgüdür. Tıbbın ana ilkelerinden birini hatırlayacak olursak, hastalık yok, hasta vardır ve aşılama ile tüm dünya nüfusu tek tip gömleğe sokulmak istenmekte, bireysel farklılıklar yok sayılarak kusurlu bir yaklaşım sergilenmektedir. Aşılama ile oluşturulan yapay bağışıklanma neticesinde bugün yeni bir fenomenle karşı karşıyayız; yetişkinlikte kişiler orijinal hastalıkların atipik versiyonlarını geçirmekte ve bu atipik versiyonlar çok daha ağır bir tabloda seyredebilmektedir. Buna örnek olarak yetişkinlerde görülen kızamık, su çiçeği ve zona vakaları verilebilir. 8 / 47

9 1.3. Toplum/Sürü Bağışıklığı Konsepti Tıp mensuplarının en sık kullandığı korkutma ve hatta suçlama taktiğidir, ancak doğru temellere dayanmamaktadır. Ebeveynlere aşısız çocukların aşılılarca oluşturulmuş sürü/toplum bağışıklığına bir nevi parazitlik yaptıkları ve diğer herkesi tehlikeye attıkları söylenmektedir. Bu argüman sürü/toplum bağışıklığı denilen bir konsepte dayanmaktadır ve bu konsepte göre toplumun belirli bir oranı bir hastalığa karşı bağışıklanmışsa, o topluluğun geri kalan bireyleri de böylelikle enfeksiyondan korunmuş olmaktadır. Sürü bağışıklığı [herd immunity] terimi ilk defa A.W. Hedrich tarafından 1933'te, Boston bölgesinde 1900 ve 1930 yılları arasında başgösteren kızamık salgınlarının dinamiklerini çalıştıktan sonra kullanılmıştır. Yaptığı gözlemler sonucu çocuklarda kızamık geçirenlerin oranı %68'e çıktığı zaman salgınların durduğunu tespit etmiştir. Yine gözlemlerine göre bu koruma, toplulukta hastalığı geçirenlerin veya temaslıların sayısı tekrar %68'in altına düşünceye dek sürmekteydi. American J Hyg. 17: Estimates of the child population susceptible to measles, Tabii burada altı çizilmesi gereken nokta, sürü bağışıklığı konseptinin enfeksiyonu doğal yoldan geçirmek yoluyla bağışıklık kazanmış popülasyonlar için kullanılmış olmasıydı. Ancak her nasılsa bu konsept bugün, aşılamanın da aynı doğal enfeksiyon gibi koruma sağladığı varsayılarak aşılı topluluklar için kullanılmaktadır. Ancak aşı yoluyla yapay olarak oluşturulmuş antikorların kısa bir süre sonra kaybolduğu bugün bilinen bir gerçektir. Birçoğu 8, en fazla 10 sene içinde tamamen ortadan kaybolmaktadır. Ömür boyu sürecek bağışıklık ancak gerçek virüsle karşılaşılması durumunda oluşmaktadır. Kanda antikor varlığının kişiyi herhangi bir hastalığa karşı koruyacağı varsayımı hatalıdır. (Bölüm 1.a. Ve EK 1'e bakınız). Vaccine Oct 15;20 Suppl 1:S What are the limits of adjuvanticity? Şayet aşılar doğal bağışıklık kadar etkili olsa idi, bu durumda %68'lik bir aşılama oranı ile salgınların önlenilebilmesi gerekirdi. Ne var ki, aşı kapsayıcılığının %100'e yaklaştığı durumlarda bile halen büyük çaplı salgınlar görülebilmektedir. İşte bu duruma birkaç örnek: Su Çiçeği: Pediatrics. Vol. 113 No. 3 March 2004, pp Chickenpox Outbreak in a Highly vaccinated (97%) School Population. ( Yüksek oranda aşılı (%97) bir okul popülasyonunda su çiçeği salgını. ) Kızamık: NEJM. 3216: Measles outbreak in a fully immunized (100 percent) secondary-school population. ( Tümü bağışıklanmış (%100) bir orta okul popülasyonunda kızamık salgını. ) NOT: Bu olgu sunumunda, öğrencilerin %99'u aşılı olup bunların %95'inde aşıya bağlı antikor varlığı saptanmıştır. Kızamık: Ame J Pub Health. 77: Measles outbreak in a vaccinated (70 percent) school population: epidemiology, chains of transmission and the role of vaccine failure. ( Aşılı (%70) bir okul popülasyonunda kızamık salgını: epidemiyolojisi, bulaş mekanizmaları ve aşının tutmamasının rolü. ) Kabakulak: Arch Pdiatr Adolesc Med. 149: , Between October 3 and November 23, 1990, clinical mumps developed in 54 students; 53 had been vaccinated. ( 3 Ekim ve 23 Kasım 1990 tarihleri arasında, 53'ü aşılı olmak üsere 54 öğrencide gelişen klinik kabakulak olgusu. ) Boğmaca: J Trop Pediatr. Mar 1991, 37(2): An Outbreak of Whooping Cough (pertussis) in a Highly Vaccinated Urban Community. ( Yüksek oranda aşılı bir şehirli toplulukta boğmaca (pertussis) salgını. ) Influenza: J Ame Ger Sociologist. Jun 1992, 40(6): An Outbreak of Influenza A (H3N2) in a Well-Immunized Nursing Home Population. ( İyi oranda bağışıklanmış bakım evi sakinleri arasında Influenza A (H3N2) salgını. ) Hepatit B: Dtsch Med Wocheschr. Oct 12, , 115(41): Inoculation Failure Following Hepatits B Vaccination. ( Hepatit B Aşılaması Sonrası Yaşanan Aşı Tutmama Olgusu. ) Hepatit B: Dtsch Med Wocheschr. May 12, 1991, 116(20): 297. Unsuccessful Inoculation against Hepatitis B. ( Başarısız Hepatit B Aşılaması. ) Gerçek şu ki, çoğu bulaşıcı hastalık için Türkiye'de sürü/toplum bağışıklığı zaten sözkonusu değil. Sürü bağışıklığı ancak virüse karşı bağışık bireylerin oranı %68 ve üzerindeyse mümkün olabilir. Zayıflatılmış canlı 9 / 47

10 virüs aşıları [KKK / Kızamık-kabakulak-kızamıkçık; suçiçeği] rutin olarak yalnız 2 kere verildiğinden (12. ay ve 4-6 yaş arası) ve bu aşıların koruyucu etkisi 3 ila 5 yıl içinde sona erdiğinden, yalnızca 8 ve 10 yaş altı çocuklar viral hastalıklara karşı dirençli demektir. Hastalığı doğal olarak geçirmiş olanlar hariç diğer herkes, yetişkinler de dahil olmak üzere hastalığa açıktır. 10 yaş altındaki çocuklar nüfusun %68'ini oluşturmamaktadır. Bu durumda, ister Türkiye'deki tüm çocukları aşılayın ister hiçbirini aşılamayın değişen bir şey olmayacak, bunun olmayan sürü bağışıklığını koruma da en ufak bir etkisi olmayacaktır. Türkiye'de viral epidemilerin görülmüyor olması endemik viral maruziyetin olmamasındandır, toplumsal bağışıklık olduğundan değil. Çocuklar üniversite çağına geldiklerinde ilk çocuklukta olunan aşıların koruyucu etkisi bitmiş olacaktır. Bu nedenle, endemik virüs eradike edildikten sonra çocukların rutin olarak aşılanması anlamsız hale gelmektedir- üniversite çağında ara sıra ortaya çıkacak münferit hastalık vakalarını önlemeyecektir. Özetle, sürü bağışıklığı konsepti aşılardan çok daha eskidir, hastalıkların doğal yoldan geçirilmesine dayanır; bugün hekimlerin öne sürdüğü gibi aşılı geniş kitlelerin varlığına bağlı olarak oluşmaz. Gerçek sürü bağışıklığı hastalığın belirli bir popülasyonda ömrünü tamamladığını, kendi kendini yok ettiğini gösterir; tıpkı veba, çiçek, tifo-yani tarihteki her türlü enfeksiyonel hastalıkta olduğu gibi. Sürü artık bağışıktır. Doğal seleksiyon gerçekleşmiştir. Olay doğa ile alakalıdır, aşılarla değil. Aşılardan önce basit çocukluk çağı hastalıklarını geçirenler ömür boyu bağışıklık kazanır ve toplumsal bağışıklığa katkı sağlar, güçlendirirken, kitle aşılama programları ile birkaç onyılda toplumsal bağışıklık bozulmuş, orijinal hastalıkların insan eliyle atipik versiyonları oluşturulmuş ve orijinal hastalığa immün olan yetişkinler bile şimdi bu atipik hastalık formlarına karşı korunmasız kalmıştır. 10 / 47

11 1.4. Sürü Bağışıklığı: Gerçek İstatistikler Tıp tarihi istatistikçisi Michael Alderson bizlere, kitle aşılama programları daha sahneye bile çıkmamışken enfeksiyonel hastalıkların biz insan türünde hükmünü nasıl tamamlamış olduğunu göstermiştir. Resmi verilere bakıldığında enfeksiyonel hastalıkların tıpkı tarih boyunca olduğu gibi, aşı devreye girmeden önce büyük ölçüde ortadan kalkmış halde olduğu açık şekilde görülmektedir. Bugün bize sürekli aşıların bizleri bulaşıcı hastalıklardan nasıl kurtarmış olduğunu anlatılır. Ancak anlatılanları desteklemek amacıyla ortaya resmi hastalık istatistikleri, hastalık morbidite ve mortalite raporları konulmaz. Şimdi bu incelemeyi resmi kaynaklarda gerçekleştirmiş araştırmacıların söylediklerine bakalım: Difteri Boğmaca Kızamık Influenza Şekil 1 ABD, 100,000 Ölçekli Ölüm İstatistikleri, Historical Statistics [206] Bir sonraki çizelge 5 yıllık aralıklarla her hastalık için ölüm insidansını gösteriyor. Altı çizili olanlar aşının o dönemde devreye girdiğini gösteriyor. International Mortality statistics, pp , 313, Michael Anderson. Şekil 2 ABD Hastalık Ölüm İstatistikleri Yıl POLİO-Çocuk Felci DİFTERİ BOĞMACA ,839 33, ,225 26, ,350 20, ,623 21, ,267 14, , / 47

12 Yıl TETANOZ KIZAMIK INFLUENZA ,065 11,956 15, ,318 10,837 10, , , , , , Görüldüğü üzere doğal bir düşüş seyri izliyor hastalıklar. Peki aşılar kaç yılında devreye girmiş? Hastalık Polio Çiçek Difteri Boğmaca Tetanoz Kızamık KKK Hemophilus B Hepatit B Su çiçeği Pnömokok Konjüge Influenza Aşısı 'ların ortası 1940'ların ortası 1940'ların ortası Aşı-toplum sağlığı ajandasından bağımsız bir kaynaktan daha alacak olursak görüş, Amerikan Metropolitan Yaşam Sigortası kuruluşunun açıklaması aynen şöyle:... çocuklarda difteri, kızamık ve boğmacadan ölüm oranları, Amerika Birleşik Devletleri'nde kitle aşılama programları başlamadan önce, yılları arasında %95 oranında düşüş kaydetmiştir. Dublin L, Health Progress, , Metropolitan Life Insurance Company, p / 47

13 Altta, Amerika Birleşik Devletleri için yılları arasındaki resmi kızamık, kızıl, tifo, boğmaca ve difteri ölüm oranları verileri ile hazırlanmış (100,000 ölçekli) grafik görülmekte; 'kızıl' için aşı bulunmadığı halde diğer bulaşıcı hastalıklarla benzer şekilde düşüş gösterdiğini ve aşısı olmakla birlikte yan etkileri dolayısıyla fazla kullanılmayan tifonun da yine benzer düşüş eğilimini görebiliyoruz Difteri için yine 100,000'de görülen ölüm istatistikleri ve aşının 1920 yılında devreye girdiği an: 13 / 47

14 Boğmaca için aşının yaygın olarak kullanıma girdiği 1940'ların sonuna gelinceye dek ölüm istatistiklerinin seyri: Ve yine Amerika Birleşik Devletleri için tekli kızamık aşısının devreye girdiği 1963 yılına kadar hastalık mortalite tablosu: 14 / 47

15 İngiltere ve Galler için yine resmi kaynaklara dayalı kızamık ölüm istatistikleri; aşının devreye giriş tarihi 1968: İngiltere ve Galler için yılları arasındaki boğmaca ölüm istatistikleri; aşı 1950'li yıllarda geniş çapta kullanılmaya başlıyor: 15 / 47

16 İngiltere ve Galler için toplam enfeksiyonel hastalık (kızıl, boğmaca, kızamık, difteri, çiçek) mortalite oranları ve münferit aşıların devreye giriş tarihleri: Son olarak, Greg Beattie'nin "Vaccination A Parent's Dilemma" adlı kitabında Avustralya resmi istatistiklerini kullanarak hazırladığı boğmaca, difteri, kızamık, kızıl, tifo ve polio görselleri de tıpkı Amerika, İngiltere ve Galler'de olduğu gibi Avustralya'da da enfeksiyonel hastalıklardan ölümde yaşanan düşüşün aşılarla ilgisi olmadığı görülmektedir. 16 / 47

17 Yani aşılama, [20.] yüzyılın ilk yarısında bulaşıcı hastalıklara bağlı ölüm oranlarında görülen muazzam düşüşten sorumlu değildir. Amerikan Pediyatri Akademisi'nin (AAPS) Pediatrics Dergisi'nde yayımlanmış, Yaşamsal İstatistiklerin Yıllık Özeti: 20. Yüzyılda Amerikan Sağlık Trendleri, Guyer, et al. American Academy of Pediatrics 2000; 106: Peki, bulaşıcı hastalıklardan yaşanan ölüm oranlarının düşüşe geçmesinin ardındaki gerçek nedenler nelerdi? Dr. Andrew Weil, Health and Healing adlı kitabında bunu çok güzel ifade ediyor: Bilimsel tıp, sağlık alanında yaşanan bazı ilerlemelerden kendine haksız pay çıkarmıştır. Çoğu kişi geçtiğimiz yüzyılda enfeksiyonel hastalıklara karşı kazanılan zaferin aşıların icadı ile mümkün olduğuna inanmaktadır. Oysa hakikat; kolera, tifo, tetanoz, difteri, boğmaca vb hastalıkların daha aşıları çıkmadan önce sanitasyon yöntemlerinin iyileştirilmesi, kanalizasyon sistemlerinin kurulması, toplumun taze ve sağlıklı yiyeceğe ve şehir şebekeleri ile temiz suya erişiminin sağlanması ile halihazırda düşüşe geçmiş olduğudur. 17 / 47

18 Kanıta Dayalı Tıp Çağında İspatı Olmayan Aşı Etkinliği ve Aşılamanın Yanlış Teorik Temeli: İmmünolojik Hafıza 2. Aşı geliştirme sektöründe, immünolojik teoriden de destek alınarak, herhangi bir biyolojik madde karışımı sırf antikor üretme kabiliyetine sahip diye aşı etiketini alır almaz, gerçek hayatta herhangi bir hastalığı önleme kabiliyetine sahip olup olmadığı ispat edilmeye gerek bile duyulmadan, otomatik olarak etkili kabul edilmekte. Yani, anne babalara aşılar güvenli ve etkilidir dendiğinde bu aşıların çocuğunuzu hastalığa karşı koruyacağı anlamına gelmemekte, yalnızca aşının vücutta antikor üretme kabiliyetine sahip olduğu bildirilmektedir. Antikor üretiminin ise hastalıktan korunma ile eş anlamı olmadığını görmüştük. Peki kanıta dayalı tıp çağında aşının herhangi bir hastalığı önlemede etkili olup olmadığı nasıl anlaşılır? Bunun için denek grubunun rastgele seçilmiş bir bölümüne, çift kör şekilde aşı yerine plasebo verilir, yani kimin aşı kimin plasebo aldığını ne deneyi yapan hekim ne de katılımcı bilir. Tıbbi deneylerin altın standardı kabul edilen çift kör, plasebo kontrollü bu deney şekli aşı sözkonusu olduğunda gayri ahlaki bulunmaktadır, çünkü ilke olarak plasebo verilen grubun deney süresince hastalığı kapmasına kasten gözyumulmuş olunacağı düşünülmektedir. Modern biyomedikal etik kuralları bu uygulamayı kabul edilemez kılmaktadır. Bu yüzden de aşıların hastalık önlemedeki etkinliği hiçbir zaman doğrudan çalışılmamakta, bunun yerine aşıların laboratuvar ortamında gösterdiği antikor üretme kapasitesine ve aşı genel popülasyona verildikten sonraki hastalık istatistiklerinin seyrine bakılarak yorum yapılmaktadır. Eğer hastalık insidansı aşı uygulamasına geçildikten sonra da düşmeye devam ediyorsa bu aşıların etkinliğine yoruluyor, aşıdan sonra hastalık insidansında artış görüldüğü takdirdeyse (örn. Boğmaca), aşıların yeteri sıklıkta verilmediğine hükmedilerek takvime bir rapel doz (booster) daha ekleniyor. Aşıların gerçekten işe yarayıp yaramadığının, yani hastalıktan koruyup korumadığının 'randomize kontrollü deney'le ispatını talep etmek etik dışı kabul edilirken, acaba aşılama gibi biyolojik olarak invazif ve klinik açıdan da riskli bir prosedürün hastalık önlemede etkili olduğuna dair doğrudan bir kanıt olmadan onaylanması tıp etiğine sığmakta mıdır? Sağlıklı bir bebeğin, yakın ve acil bir ölümcül hastalık kapma tehlikesi içinde değilken, aşısını olduğu hastalıktan ileride korunacağına dair herhangi bir garanti dahi olmadan yan etki riskine sokulması ahlaki bir uygulama mıdır? Öngörülen şekil ve dozda aşılanmış bir kimsenin, koruyucu etkinliği ispatlanmamış aşının hedeflediği aynı hastalıktan ölmesi ne kadar ahlakidir? Farkında değiliz ancak aşıların koruyucu etkisine dair taşıdığımız fikri güveni destekleyecek somut bilimsel kanıttan büyük oranda yoksunuz. Peki bilimsel kanıta dayanmayan aşı uygulamasının en azından sağlam bir teorik dayanağı var mı? İmmünologlar bağışıklığın teorik olarak sağlam bir açıklamasını yaptıklarını düşünüyorlar. Onlara göre doğal bağışıklık vücudun daha önce karşılaşmış olduğu patojenlere karşı geliştirdiği immünolojik hafızaya dayanıyor. Bağışıklığın immünolojik hafızayla eş tutulması immünolojik dogmanın temelini oluşturuyor. Bu temel olmadan immünolojinin aşılanmayı hastalıkları önleme adına toplumlara dayatmasını haklı gösterecek teorik bir dayanağı olmazdı. Bilimsel kanıta dayanmayan aşı paradigmasının geriye kalan tek dayanağı, teori. Ancak bu fazlasıyla el üstünde tutulan koz da ölümcül bir kusura sahip. İmmünolojik hafıza nedir? İmmün sistemin vücuda daha önce enjekte edilmiş bir antijenle, bir biyolojik molekül veya kendinden olmayan bir partikülle tekrar karşılaşılması durumunda ilkinden daha hızlı ve güçlü bir şekilde antikor üretimi sağlama kabiliyetidir. İmmünologlar genel olarak patojenlerle çalışmadığından, immünolojik hafıza konsepti gerçek bakteri veya virüsler üzerinde değil, yalnızca izole proteinler üzerinde test edilmek suretiyle oluşturulmuştur. İmmünologlar saflaştırılmış protein antijenlerinin insan veya hayvanlarda tek başlarına antikor üretimi sağlama kabilyetlerinin olmadığını görmüş, antikor üretimi için protein antijeninin canlıya enjekte edilmeden önce 'adjuvan' adı verilen alüminyum tuzları veya alüminyum elementi gibi sitotoksik [hücre için zehirli] bir maddeyle karıştırılması gerektiğini keşfetmişlerdir. Antikor üretimini güçlendirmek için canlıya aynı protein antijeninin ikinci kez enjekte edilmesi gerekmektedir, ancak bu defa adjuvan kullanımı opsiyoneldir. Protein antijenine primer yanıt yavaş, zayıf ve adjuvana bağımlıyken, ikincil ve üçüncül yanıtlar (rapel dozlar) daha hızlı, şiddetli ve adjuvandan bağımsızdır. Primer ve sekonder immün yanıtlar arasındaki bu fark immünolojik hafıza konseptini oluşturur. İmmün sistem ikinci defada daha hızlı yanıt oluşturabiliyorsa o zaman hastalığa karşı bağışıklık da bu hızlı gelişen immün yanıtla oluşuyor diye düşünülse de, araştırmalar ilerledikçe bu teorinin yanlışlığı görülmüştür. 18 / 47

19 İmmünologlar, immünolojik hafıza indüksiyonu için polisakkaridler veya tekrarlı yapı sergileyen kompleks partiküller gibi protein olmayan antijenleri test etmeye başladıklarında bu antijenlerin tamamen farklı davrandıklarını, çoklu defalar enjekte edildiklerinde dahi hafıza yanıtını, yani daha hızlı ve daha yüksek seviyede antikor üretimini sağlamadıklarını görmüşlerdir. Problematik bakterilerin çoğunun yüzeyinde polisakkarid kapsüller bulunur ve tüm virüsler de tekrarlı yüzey moleküllerine sahip kompleks partiküldürler. O halde bu gerçek patojenlerin immünolojik hafıza oluşturmadığı anlamına mı gelmektedir? Kesinlikle evet! Peki immünolojik hafızayla değilse, patojenlere karşı doğal bağışıklık nasıl kazanılıyor? Bunun bir başka açıklaması olmalı ama nedir? 200 yıldır yapılan tüm araştırmalara rağmen immünologlar bu sorunun cevabını henüz bulabilmiş değiller. Üstüne üstlük cevabı bilmediklerini kabullenmeye de yanaşmıyorlar. Gerçek patojenlere uygulanamadığı halde ve alandan birkaç isim bu karışıklığa dair alanı uyarmaya çalışsa da, doğal bağışıklığı immünolojik hafızayla bir tutan dogma bugün halen immünoloji dalına hakimdir. Protective 'immunity' by pre-existent neutralizing antibody titers and preactivated T cells but not by so-called 'immunological memory'. Zinkernagel RM, Hengartner H. Immunol Rev Jun;211: University Hospital Zürich, Institute of Experimental Immunology, Zürich, Switzerland. rolf.zinkernagel@usz.ch İmmünolojideki bu yanlış dogmanın düzeltilmek yerine daim kılınma yolunda çalışılmasının etkisini çocuklarımızın sağlığındaki kalıcı bozukluklar olarak yaşıyoruz. 19 / 47

20 3. Aşının İçindekiler/Etken Maddeleri Vücudun doğal savunma sistemlerini, en büyük organımız olan cildi, mukozaları, solunum ve sindirim sistemlerini atlayarak doğrudan kas içine, buradan dokulara ve kana zerk edilen aşılarda antijenler, koruyucular, adjuvanlar, stabilizatörler, antibiyotikler, tamponlar, seyrelticiler, emülgatörler ve inaktive edici kimyasallar kullanılmakta ve bunun yanısıra aşı geliştirilirken virüs veya bakteri için besiyeri ya da medyum olarak kullanılan insan ve hayvan doku ve hücrelerinden aşılarda kalıntılar bulunmaktadır. Aşı üreticileri fikri mülkiyet kanunları uyarınca aşıların tam formülünü açıklamak zorunda değiller ve içerikte istedikleri an değişiklik yapma hakkında sahipler; yani ebeveynler çocuklarının vücuduna tam olarak ne verildiğini aslında hiçbir şekilde bilmiyorlar. Amerikan hükümeti ve aşı politikalarını belirleyen merci olan CDC aşılarla ilgili problemler, yaralanmalar, hastalık ve ölüm bildirimi için tamamen aşı üreticilerinin deney/test ve bildirimlerini baz almakta, bu durum tıpkı adam öldürme suçundan yargılanan sanığa aynı zamanda hakim rolünün verilerek kendi kaderini belirlemesine imkan sağlamaya benzemektedir. Bugün aynı zamanda ekonomik ve politik ajandalara da sahip aşılara onay veren kuruluş, Amerikan İlaç ve Gıda Dairesi (FDA), aşılara kitlelere vurulmak üzere onay vermeden önce kendi bünyesinde aşılar üzerinde hiçbir test uygulamamakta, yalnızca üreticinin deney ve test sonuçlarını incelemektedir. Bugünün aşıları yakalanmak istemediğimiz hastalıkların canlı versiyonlarını içermelerinin yanısıra GDO; enfekte inek, domuz, tavuk ve maymun hormonları; H1N1 gibi test edilmemiş virüs kombinasyonları; alüminyum; cıva; emülgatörler; çeşitli hayvanlardan, sivrisineklerden ve hastalıklı insanlardan hibrid bakteriler kullanılmaktadır. Aşağıda aşı içeriğinde yer alan maddeler kısaca tanıtılacaktır: ANTİJENLER: İmmün yanıt indüklemek için aşılarda kullanılan ana bileşen olup mikropların zayıflatılmış hali ya da hastalık yapıcı organizmanın fragmanı olarak aşıda bulunurlar: virüsler (polio-çocuk felci), bakteriler (Bordetella pertussis-boğmaca) ve toksoid (Clostridium tetani-tetanoz) bunlara örnek olarak verilebilir. BESİYERİ/MEDYUM (Büyüme Ortamı): Virüslerin üretilebilmesi için bir medyuma/besiyerine ihtiyaç vardır. En sık kullanılan besiyerleri civciv embriyosu fibroblastları; civciv böbrek hücreleri; fare beyni; Afrika yeşil maymununun böbrek (Vero) hücreleri; ve insan diploid (fötal doku) hücreleri (MRC-5, RA 27/3, WI 38). KORUYUCULAR: Aşilarda mikrobiyal kontaminasyonu önlemek için kullanılıyor. Thimerosal (cıva), gelişimsel toksin olarak kabul edilmiştir; yani doğuştan gelen özürlere, düşük doğum ağırlığına, biyolojik bozukluklara, çocuk büyüdükçe ortaya çıkacak psikolojik veya davranışsal bozukluklara yol açtığı bilinmektedir. Hamilelikte maruz kalınması durumunda fötüsün gelişiminde aksaklıklar oluşabilir ve hatta ölümle sonuçlanabilir Neuroendocrinology Letters: Thimerosal has been recognized by the California Environmental Protection Agency, Office of Environmental Health Hazard Assessment as a developmental toxin. This implies that Thimerosal may produce birth defects, low birth weight, biological dysfunctions, or psychological or behavior deficits that become manifest as the child grows. Maternal exposure during pregnancy may disrupt the development or even cause the death of the fetus.... It is clear from these data that additional ND research should be undertaken in the context of evaluating mercury-associated exposures, especially from Thimerosal containing Rho(D)-immune globulins administered during pregnancy. The Material Safety Data Sheet (MSDS) on Thimerosal, Exposure to mercury in-utero and in children may cause mild to severe mental retardation and mild to severe motor coordination impairment." ( Anne karnında veya çocuklukta maruziyet durumunda hafif ve/veya ağır zihinsel özürlülük ile hafif ve/veya ağır motor koordinasyonu bozukluklarına yol açabilir. ) Thimerosal'in toksikolojik incelemesine bakıldığında ise insanlarda kronik etkisinin somatik hücrelerde gen mutasyonuna sebebiyet verici olduğu ve böbrekler, karaciğer, dalak, kemik iliği, merkezi sinir sistemine zarar verebileceği yönündedir. Hayvanlarda yapılan deneylerde kanser yapıcı etkisi saptanmış, ancak insanlar üzerinde karsinojenite çalışmaları yapılmamıştır. 20 / 47