**Mukaddes SAKALLI DEMİROK

Transkript

1 KÜTÜPHANE ÇALIŞANLARININ YABANCI DİL ( İNGİLİZCE ) EĞİTİM İHTİYAÇLARINI VE EKSİKLİKLERİNİ BELİRLEMEYE YÖNELİK BİR ÇALIŞMA THE NEEDS AND DEFICIENCY OF THE LIBRARY PERSONELS ENGLISH LANGUAGE AS A FOREIGN LANGUAGE **Mukaddes SAKALLI DEMİROK ÖZET: Bu araştırmanın amacı Kütüphanede çalışan kütüphane personelinin yabancı dil İngilizce eğitim ihtiyaçlarını ve eksikliklerini belirlemek ve eksik olan İngilizce konuşma, dinleme, yazma, dilbilgisi, sözcük bilgisi ve okuma becerilerini geliştirmek olarak belirlenmiştir. Çalışma genel tarama modeline göre yürütülmüş bir çalışmadır. Yakın Doğu Üniversitesi kütüphane personeli araştırmanın çalışma grubunu oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak kütüphane çalışanlarının yabancı dil eğitim ihtiyaçlarını belirlemeye yönelik bir anket hazırlanmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerde değerlendirmeye alınan 15 adet anket SPSS paket programında çözümlenerekanaliz edilmiştir. Elde edilen veriler () tekniği kullanılarak analiz edilmiş ve beceriler tablolaştırılmıştır. Araştırma sonucunda kütüphane çalışanlarının İngilizce konuşma ve yazmaya çok fazla eğitim ihtiyacı duydukları, dinleme okuma, dilbilgisi, kelime bilgisi becerilerinde ise eğitime ihtiyaç duymadıkları saptanmaştır. Anahtar Kelimeler : Kütüphane, dil, yabancı dil, eğitim. ABSTRACT: The aim of this study, is to research the needs and the deficiency of the library personels English Language as a foreign language. This involves the deficiency of the four language skills; speaking, listening, reading, writing together with improving their grammer and vocabulary ability.this study is based on a general research. The datum tool that has been prepared to measure the library personels foreign language education needs is a questionaire. Keywords : Library, Language, Foreign Language, Education GİRİŞ Günümüz gereksinimlerini karşılamak ve yarınlara daha iyi hazırlanmak için gerekli teknolojinin nasıl kullanılacağı hakkında bilgi okur yazarı olmak ve eğitim öğretim sürecinde kullanabilmek öncelikle eğitimcilere ardından öğrencilere kazandırılması gereken bir beceridir ( Kaya, 2005 ). Genel anlamda teknoloji, bilimin üretim, hizmet, ulaşım vb. alanlardaki sorunlara uygulanmasıdır. Öğretim teknolojisi ise, belirli öğretim disiplinlerinin kendine özgü yöntemlerini dikkate alarak tüm öğrenme- öğretme sürecinin sistematik bir yaklaşımla tasarlanması, uygulanması ve değerlendirilmesidir (Demirel, 2001) Büyük kitlelere işlevsel eğitim hizmetleri götürmek, insan kaynaklarını daha yararlı duruma getirmek, daha yüksek kaliteli eğitim sağlamak, bireysel farklılıkları ve toplum taleplerini karşılayabilmek, eğitimde sosyal adalet, demokrasi ve imkan eşitliğini yükseltmek, maliyeti düşürmek, var olan olanaklardan en iyi ve yaratıcı biçimde yararlanmak eğitim teknolojisinin vazgeçilmez gerekliliğidir (Alkan, 1997). Eğitim teknolojisi ise, farklı kişilerce farklı şekillerde anlaşılmakta ve yorumlanmaktadır. Ancak bu yaklaşımları iki grupta özetlemek mümkündür: Ürüne yönelik geleneksel yaklaşım ve sürece yönelik sistem yaklaşımı. Geleneksel yaklaşıma göre eğitim teknolojisi, iletişim devriminin yarattığı ve eğitim maksadıyla kullanılabilecek yeni ortamlar ve sistemler (Alkan, 1987) olarak tanımlanır. Sistem yaklaşımına göre eğitim teknolojisi ise, daha etkili bir öğretim sağlamak için öğrenme ve iletişim ile ilgili araştırmalara dayalı, insan ve insan dışı kaynakları birlikte kullanarak öğrenmeöğretme sürecinin bütününün, belirli özel amaçlar açısından, sistematik olarak tasarlanması, yürütülmesi ve değerlendirilmesi ( Alkan, 1987 ) şeklinde tanımlanmaktadır. Bu tanıma göre eğitim teknolojisi, öğretme, öğrenme kuramlarının en etkin biçimde uygulamaya dönüştürülmesinde öğretme öğrenme süreçlerine sistematik ve bütüncül bir yaklaşım anlamı taşımakta ve araç gereç bu süreçte yer alan sayısız öğelerden biri olarak dikkate alınmaktadır ( Yalın,?). ** Near East University, msakalli@neu.edu.tr, North Cyprus 80

2 Eğitim ise, insanlık tarihi kadar eski bir inceleme olmasına karşılık bir bilim olarak gelişmesi oldukça yenidir. Eğitim, belli amaçlara göre insanların davranışlarının planlı olarak değiştirilmesi ve geliştirilmesinin yasa ve ilkelerini bulmaya ve bu amaçla teknikleri geliştirmeye çalışan bir bilim dalıdır ( Erden, Akman, 1998 ). Eğitim en genel anlamıyla, insanları belli amaçlara göre yetiştirme sürecidir. Bu süreçten geçen insanın kişiliği değişir. Bu değişiklik eğitim sürecinde kazanılan bilgi, beceri, tutum ve değerler yoluyla gerçekleşir. Eğitim toplumdaki kültürleme sürecinin bir parçasıdır. Toplumda bireylerin doğumundan ölümüne kadar kendi kültürünün istek ve beklentilerine uyacak biçimde etkilenmesi ve değiştirilmesine kültürleme denir. Kültürlemenin amaçlı olarak yapılan kısmı eğitimdir. Eğitime kasıtlı kültürleme süreci de denilmektedir. Eğitimin belli amaçlara göre planlı ve kontrollü yapılan şekli formal; gelişigüzel kendiliğinden oluşan şekli informal eğitim olarak adlandırılır. Formal eğitim amaçlıdır. Önceden hazırlanmış bir programa göre planlı olarak yürütülür ve öğretim yoluyla gerçekleştirilir. Okulda yapılan eğitim formaldır. Formal eğitim toplumumuzda örgün ve yaygın olarak iki türlü sistemleştirilmiştir. Örgün eğitim, belli bir yaş grubunda olan bireylere milli eğitim amaçlarına göre okullarda verilen eğitimdir. Yaygın eğitim ise örgün eğitime hiç girmemiş, örgün eğitimin bir kademesinden ayrılmış bireylere ilgi ve ihtiyaç duydukları zaman kısa süreli kurslar yoluyla yapılan eğitimdir. İşyerlerinde, hizmetiçi eğitim amacıyla yapılan öğretim faaliyetleri, halk eğitim merkezlerinde açılan kurslar, yaygın eğitimin örnekleridir. İnformal eğitimde ise kişi yaşam esnasında başkalarıyla etkileşimde bulunurken, belli bir amacı olmadan bazı bilgi ve becerileri öğrenir. Bu tür eğitimde yeni davranışlar gözlem ve taklit yoluyla öğrenilir. Formal ve informal eğitim süreçleri birbirleriyle etkileşim içinde çoğu zaman iç içe bulunurlar. Aile eğitiminde bu iki sürecin birarada oluşu görülebilir. Eğitim sürecinin üç temel öğesi vardır. Bunlar eğitimin amaçları, öğrenme- öğretme etkinlikleri ve değerlendirmedir. Eğitim amaçla başlar, öğretme-öğrenme etkinlikleri ile sürer ve değerlendirmeyle sona erer. Amaçlar kişilere hangi bilgi, beceri ve tutumları öğrenmelerini sağlar. Öğretim sonunda elde edilen ürünlerin amaçlara uygun ve yeterli olup olmadığı değerlendirme işlemi ile anlaşılır. Bu nedenle değerlendirme eğitim sürecini tamamlayan ve onun ayrılmaz bir parçasıdır (Fidan, Erden,? ). Değişen ve küçülen dünyamızda yemek zevkinden, sanat zevkine kadar büyük bir uyum, daha doğrusu benzerlik, dönemi yaşıyoruz. Tüm dünyada çocuklar pizzayı ve hamburgeri başköşeye koyarken, gençlerin müzik ilahları tüm dünyada aynı. Küreselleşmenin bir yakınlaşma ve tanıma olgusu olması dolayısıyla da herkesle iletişim kurabilme, anlaşma önemli bir ihtiyaç halini almıştır. Dünyanın pek çok yerinde yabancılar arasında konuşulan dilin İngilizce olması, İngilizce öğrenme isteğini ve öğretim yaygınlığını artırmıştır. İngilizce artık tüm dünya ülkelerinin ikinci dili olma yolunda ilerlemektedir. Çünkü ekonomik alanda, sosyal alanda, eğitim- öğrenim alanında, bilim ve teknolojide kullanılan dil İngilizce dir. Dil öğretiminde karşılaşılan güçlükler geçmişte olduğu gibi günümüzde de güncelliğini korumakta, dil öğretimiyle ilgili çeşitli sorunlar varlığını her durumda sürdürmektedir. Dil ile ilgili bir incelemede ilk dikkati çeken şey dillerin çeşitliliği ve birbirlerinden ayrılıklarıdır. "Dil insanların ayrılık belgesidir"(aksan,1990:54). Her dilin kendi sınırları içerisinde kuralları olan toplumsal bir varlık olması o sosyal olgunun belirli bir topluluk tarafından oluşturulduğunu göstermektedir. Dil toplum tarafından oluşturulup kullanılıyor, geçmişte varolduğu ve günümüzde de canlılığını koruduğu görüşü benimseniyorsa, dil, kuralları zaman içerisinde belirlenmiş canlı bir varlıktır ve dili konuşan her birey o toplumun içinde yaşayan ve toplumun her türlü değerlerini taşıyan bir kişidir. Dilin tarihi insanlık tarihi kadar eskidir. Buna bağlı olarak dilin işleyişi tarihin her döneminde insanların ilgisini çekmiştir. Eski Hint'te, Yunanlıların ve Fransızların dil çalışmalarını gözardı 81

3 edersek, en kapsamlı dil çalışmaları XIV. yüzyıldan itibaren başlaığı görülür. Ancak XIX. yüzyılın ikinci yarısından sonra, dilbilim başlı başına bir bilim dalı olmuştur. Dillerin kendilerine özgü kuralları, eğilimleri, sorunları olduğu gibi bütün dilleri içine alan ortak kurallar, eğilimler ve sorunlar da vardır. Geçmişte ve günümüzde dil, diğer bilim dalları tarafından incelenmiş ve yine de incelenmeye devam edilmektedir, ancak dili ve işleyişini en iyi ve kapsamlı açıklayan dilbilim olmuştur. Dil ile konuşan özne arasındaki ilişki dilbilimin temel konularından birisidir. Çünkü doğal dil dizgelerini inceleyen dilbilimin amacı dili betimlemek, dilin ne olduğu, kurallarının tespiti ve nasıl öğrenildiği, insanın yaşamında ve çevresinde ne gibi bir rol oynadığının yanında yabancı dil öğrenimi ve öğretimidir. Bununla birlikte dil toplumun sosyal yaşantısıyla, davranış biçimiyle, inanışıyla, çevreyi algılama biçimiyle, düşünce alanındaki gelişmelerle ilgilidir. Fransız göstergebilimci J. C. Coquet dilbilimi herşeyden önce bir gözlem bilimi olarak değerlendirir ve yine ona göre, "çağdaş dilbilimin amacı dilin herhangi bir düzlemini hemen sunabilecek bir kaç betimleme örnekçesi hazırlamak değil bir dilbilim kuramı nasıl oluşturulabilir?sorusunun yanıtını araştırmaktır"(aktaran: Rifat,1990:54-55). Öyleyse, dili inceleyen bilim dilbilim,dilbilimin nesnesi de dildir.dilin kendine özgü bir bilim dalının olması onun gelişmesini hızlandırmış, ancak dilin sorunlarını tam olarak çözmesine yetmemiştir. Dil iletişimi sağlayan bir araç ise, o halde iletişimi sağlayan konuşan özneyle alıcı arasındaki ilişkiye dikkat etmek gerekmektedir. "Gerçekte birey kendine özgü davranışlarını, alıcıyla ilgili yaklaşımları kullandığı dil ve dilyetisi aracılığıyla ortaya koyabilecektir. Dil ile birey arasındaki ilişki bireylerin oluşturduğu anlatım biçiminde belli olur. Toplumsal olan dil, söz gibi bireysel değildir. Tek bir kişinin kendine özgü bir dili de yoktur. Verici toplumsal olan dili kendi duygu ve düşüncelerini anlatmak için kullanır" (Günay,1995:5). Toplumsal olan dili konuşan birey istek, arzu ve dileklerini dili kullanarak dile getirir. Insanların bir topluluk yaşamı içinde birbiriyle anlaşmak, hiç kuşkusuz söylemek istediği şeyi iletmek amacıyla dili kullanır ve kullandığı ölçüde de dilin canlı kalmasını sağlar. DILIN TANIMI VE KAPSAMI Bir çok dilbilim uzmanı dili tanımlamaya çalışmışlardır. Bunlardan birisi olan Muharrem Ergin, Türk Dili adlı eserinde dili şöyle tanımlar: "Dil insanlar arasında anlaşmayı sağlayan tabii bir vasıta; kendi kanunları içinde yaşayan ve gelişen canlı bir varlık; milleti birleştiren, koruyan ve onun ortak malı olan sosyal bir müessese; seslerden örülmüş muazzam bir yapı; temeli bilinmeyen zamanlarda atılmış bir gizli antlaşmalar ve sözleşmele sistemidir" (Ergin,1995:7). Bu tanıma göre dil, insanların iletişimi sağlamada kullandığı bir araçtır, doğaldır, ulusal ve toplumsaldır, seslerden oluşan ve daha sonra yazıya dökülen bir sözleşmedir. Dilin kendine özgü kuralları vardır, bu kurallar rastgele değil, bilinmeyen bir zaman sürecinde oluşmuştur. Bu da bize çağdaş dilbiliminin kurucusu Isviçreli dilbilimci Ferdinand De Saussure'ün arbitrarité(nedensizlik) ve linéarité(çizgisellik) kullanımına götürür. Türkiyedeki dilbilim çalışmalarının öncülerinden birisi olan Doğan Aksan Her Yönüyle Dil adlı eserinde dili "akla binbir soru getiren, insanın binbir sorunu kurcalamasına yol açan sırlarla dolu bir varlık"(aksan,1990;11) olarak betimlemektedir. Günümüzde de dilin sırları henüz tam olarak çözülememiştir. Aksan dilin ses ve anlam boyutuna dikkat çekerek dili insanlığın ve uygarlığın en önemli belirtisi olarak görür. Gerçekte, dil bir toplumun ekininin, yazınının, sanat ve toplumsal yaşantısının aynası durumundadır. Öyleyse, dili ses, biçim, anlam ve sözdizim katmanlarında çeşitli dizgeleri olan verici ile alıcı arasındaki bir iletişim aracı olarak ele almaktayız. Dilbilimin ilk kurucularından sayılan ve günümüzde hala dilbilim alanındaki görüşlerinden yararlandığımız ünlü dilbilimci Ferdinand de Saussure ölümünden sonraöğrencileri tarafından yayınlanan Genel Dilbilim Dersleri (Cours de Linguistique générale) adlı eserinde ele aldığı karşıtlıkların başında dil yetisinin bireysel gerçekleşimi olan söz ile toplumsal yanını oluşturan dil arasındaki karşıtlık gelir. Söz bireysel bir istem ve anlık bir edimdir, dil ise dil yetisinin birey dışında kalan toplumsal bölümüdür "dil varlığını yalnızca toplum üyeleri arasındaki bir tür sözleşmeye borçludur, bunun için birey onu ne yaratabilir, ne de değiştirebilir"(saussure,1976:34) diyerek dilin toplumsallığı ve belirli bir zaman içerisinde oluştuğuna dikkat çeker. Böylece dil kendi başına ele alınıp incelenebilecek bir nesne durumuna gelir. Dilin işleyişini bilmek için dizgesini ortaya koymak gerekmektedir. Doğa bilimleri ele alacakları nesneleri hazır bulurlar, ama dili, dilyetisini 82

4 kavramak isteyen bilim adamının önünde böyle bir nesne yoktur, ancak dil, ögeleri arasındaki farklılıklar, karşıtlıklar yoluyla kavranabilir. Dil sınırları iyice belirli olan somut bir varlık olması onun incelenmesine kolaylık sağlayabilir, ancak sorunlarını çözmeye yetmez. Dilin toplumsal olması bireyin tek başına dili yaratmasına ve onu değiştirmesine olanak sağlamaz. Çünkü, onu kullanan bireylerden oluşan toplumdur, kuralları da onu kullanan toplumun üyeleri arasındaki anlaşma sonucu ortaya çıkmıştır. Lotman ve Uspenski dili "çok özel iletişim işlevi ya da yetisi olan dizge"(aktaran: Işgüven,1995:66) olarak tanımlarlar. Öyleyse, dil var oluşundan günümüze kadar iletişim aracı olma özelliğini yitirmemiştir. Iletişim derken söylemek istediğimiz söz değil, dildir. Şurası bir gerçektir ki, yinede dil milyonlarca yıl sonra öncelikle söz biçiminde, daha sonraları yazılı metinlerde olmak üzere hep aynı amaç için kullanılmıştır. Bu da iletişimi sağlamaktır. Buna göre, bütün dilbilimciler dili seslerden oluşan, kuralları zaman içerisinde onu kullanan topluluk tarafından uzlaşma yoluyla belirlenmiş bir sözleşme, canlı bir varlık, toplumsal bir kurum, bir iletişim aracı olarak algılamışlar ve tanımlamışlardır. DIL ÖĞRETIMI VE YABANCI DIL Yabancı dil öğretimine geçmeden önce kendi anadilimizi iyi bilmemiz gerektiğini vurgulamak istiyoruz. Çünkü, kendi anadilini iyi bilmeyen bir başka dili öğrenmesi güçtür. Yabancı dil öğrenmek isteniyorsa,öncelikle anadilinin dilbilgisi kurallarını baştan sona gözden geçirmek gerekmektedir. Duygu ve düşüncelerimizi başkalarına aktarabilmemiz, okuduğumuzu anlayıp anlatabilmemiz ve (dil bir düşünce aracı olduğuna göre) doğru düşünmemiz dili kullanma yetimize bağlıdır. Dili kullanma yetisinin edimi de dilbilgisinin temel yasalarını öğrenmekle gerçekleşecektir, zira dil sözcük dağarcığından ve bu sözcüklerin nasıl biraraya getirileceğine dair kurallardan oluşan bir dizgedir. Bir dil pek çok sözcüğün ve kuralın bir araya gelmesiyle örülmüş bir ağ, karmaşık toplumsal bir olgudur. Kendi anadilini iyi kullanan bir kişi başka bir dili öğrenmesi kuşkusuz kendi ana dilini bilmeyen birisine göre daha kolaydır. Bunda kişinin yaşı, öğrenim düzeyi, ortamı ve çevresinin de önemli ölçüde etkisi olduğu görülmektedir. Yabancı dil öğretimi dilbilimsel bilginin öğretime uygulandığı bir etkinlik olduğundan dil öğretimiyle uğraşanlar dilin ne olduğunu açıklamaya çalışan çağdaş dilbilgisi kurallarını ve ayrıntılarını iyi bilmek zorundadırlar. Yabancı dil öğrenimi ise, kişinin ses ve anlamdan oluşan yeni bir dil dizgesinin kurallarını öğrenmesi ve bu kurallar dahilinde dili uygun ve doğru kullanmasıdır. Günümüzde dünya ülkeleri arasında sınırların kalktığı bir süreci yaşıyoruz. Bu süreç içerisinde yabancı dil olarak İngilizce nin önemi ve gerekliliği yoğun bir biçimde hissediliyor. Gerek günlük yaşantımızda, gerekse her meslekte olduğu gibi kütüphanede çalışan personelin de kendi dilleri harici en az bir yabancı dil bilmeleri gerekmektedir. Ayrıca, bu alanda eğitim merkezlerinde açılan kurslardan ve işyerlerinde yapılan hizmet-içi eğitim faaaliyetlerinden yararlanılmalıdır. Bu bilgiler doğrultusunda Yakın Doğu Kütüphanesinde çalışan kütüphane personelinin yabancı dil (İngilizce) eğitim ihtiyaçlarını belirleyerek onların ihtiyaçlarına yönelik bir öğretim tasarımının gerçekleştirilmesi ortaya çıkmıştır. Amaç Bu arştırmanın amacı kütüphane çalışanlarının yabancı dil olarak İngilizce eğitim ihtiyaçlarını ortaya koymak olarak belirlenmiştir. Araştırmanın Önemi Yapılan bu araştırma kütüphane çalışanlarının İngilizce eğitim ihtiyaçlarını ortaya koymak ve bu ihtiyaçların en aza indirgenmesi beklenmektedir. 83

5 Sınırlılıklar 1. Bu araştırma Yakın Doğu Üniversitesi Kütüphanesi sınırlandırılmıştır. 2. Araştırma Yakın Doğu Üniversitesi Kütüphanesinde çalışan 15 kütüphane personeli ile sınırlandırılmıştır. YÖNTEM Bu bölümde, araştırmanın modeli, çalışma grubu, veri toplama aracı, verilerin toplanması ve verilerin analizi üzerinde durulacaktır. Araştırmanın Modeli Bu araştırma, Kütüphane personelinin İngilizce Eğitim ihtiyaçlarını belirlemeye yönelik genel tarama türünde bir çalışmadır. Çalışma Grubu Yakın Doğu Üniversitesi Kütüphane personeli araştırmanın çalışma grubunu oluşturmaktadır. Veri Toplama Aracı Çalışmada veri toplama aracı olarak anket yöntemi ve görüşme formu kullanılmış ve elde edilen veriler analiz edilerek mevcut durum saptanmıştır. Ölçek uygulanmadan önce ölçeğin geçerlilik ve güvenirliliğini belirlemek amacıyla eğitim bilimi uzmanları tarafından ölçek incelenmiştir. Verilerin Analizi Araştırmada elde edilen verilere değerlendirmeye alınan 15 adet anketi SPSS paket programına girilerek analiz edilmiştir.araştırmanın amacını yanıtlamaya yönelik elde edilen veriler yüzde () tekniği ile analiz edilerek tablolaştırılmış ve açıklanmıştır. Beceriler tablolaştırılırken en yüksek yüzde değerden en küçük yüzde değerine doğru sıralanmıştır. BULGULAR VE YORUMLAR Bu bölümde, araştırmada çalışma grubu olarak alınan kütüphane personelinin eğitim ihtiyaçlarına göre araştırmanın amacına yönelik olarak elde edilen bulgulara ve yorumlara yer verilmiştir. Kütüphane çalışanlarının meslekleri gereğince İngilizce bilme ihtiyaçları Tablo 1 de verilmiştir. Tablo 1:Mesleğinizde İngilizce bilmek ihtiyaç mıdır? N Evet 14 93,3 Hayır 1 6,7 Anketi uygulayan kütüphane personelinin 93,3 ü meslekleri gereğince İngilizce bilmenin ihtiyaç olduğunu, 6,7 si ise meslekleri gereğince ingilizce bilmenin ihtiyaç olmadığını düşündükleri yukarıda görülmektedir. Tablo 2 de ise İngilizce beceri olarak okuma, dinleme, yazma, konuşma, dilbilgisi, sözcük bilgisi eğitim ihtiyaçalrı verilmiştir. 84

6 Tablo2 : İngilizce ile ilgili beceriler Dil Becerisi Çok fazla Fazla Orta Ortanın altında Hiç Konuşma Yazma Sözcük Bilgisi Okuma Dinleme Dilbilgisi Anketimizi uyguladığımız Kütüphane personelinin İngilizce okuma becerisine baktığımızda 20 sini çok fazla, 20 sinin orta derecede 60 ının ise hiç ihtiyacı olmadığı görülmektedir. Diğer bir beceri olan dinleme becerisinde ise 13,3 ünün İngilizce dinleme becerisine eğitim ihtiyacının çok fazla olduğu, 6,7 sinin fazla olduğu, yine 6,7 sini ortanın altında eğitim ihtiyacı olduğu ve 73,3 ünün ise İngilizce dinlemeye yönelik eğitim ihtiyaçları olmadığı görülmektedir. Kütüphane personelinin 40 ının İngilizce yazma becerisine yönelik eğitim ihtiyaçlarının hiç olduğu, 6,7 sinin ortanın altında olduğu, 20 sinin fazla, 33,3 ünün ise çok fazla eğitim ihtiyacı olduğu görülmektedir. Yukarıda ki tablodan da anlaşılacağı gibi Kütüphane personelinin 60 ının konuşmaya çok fazla eğitim ihtiyacının olduğu, 20 sinin ise orta derecede olduğu, 6,7 sinin ise ortanın altında olduğu, 13,3 ünün ise hiç eğitim ihtiyacının olmadığı görülmektedir. Kütüphane personelinin dilbilgisi becerisi eğitim ihtiyacının 13,3 ünün çok fazla, 6,7 sinin fazla, 13,3 ünün orta derecede, 13,3 ünün ise ortanın altında ve 53,3 ünün hiç olmadığı ortaya çıkmıştır. İngilizce sözcük bilgi becerisi eğitim ihtiyacında ise 26,7 nin çok fazla, 6,7 nin fazla, 33,3 ünün orta derecede, 13,3 ünün ortanın altında, 20 sinin ise hiç eğitim ihtiyacı olmadığı saptanmıştır. SONUÇ ve ÖNERİLER Araştırmanın çalışma grubu içerisinde kütüphane personelinin İngilizce temel becerilerinden çok fazla sınırları içerisinde konuşma ve yazma becerilerini geliştirmeye eğitim ihtiyaçları olduğu ortaya çıkmıştır. Kütüphane çalışanlarının bu becerilerde eğitim ihtiyaçlarının olma sebebleri İngilizce nin ikinci bir olarak öğrenilmesinden kaynaklanabilir sonucuna varılabilir. Sonuç olarak Kütüphanede çalışan personele hizmet-içi eğitim kursları verilerek, onların yabancı dil İngilizce dört temel beceriyi, bunun yanında İngilizce dilbilgisi, sözcük bilgisi becerilerini geliştirmelerine yardımcı olunulabilir. 85

7 KAYNAKÇA Alkan, C., ( 1997 ) Eğitim Teknolojisi. Anı Yayıncılık, Ankara. Demirel, Ö., S. S. Yağcı, E ( 2001 ). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme. PegemA yayıncılık, Ankara. Erden, M, Akman, Y. ( 1998 ). Gelişim ve Öğrenme, Arkadaş Yayınları. Fidan, N., Erden, M. Eğitime Giriş (???? ) Alkım Yayınevi, Ankara. Yalın, İ. (???? ), Eğitim Teknolojisi Öğretim Tasarımı. PegemA Yayıncılık, Ankara. Tayhani, İ. (1993), Manisa İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi nde Yabancı Dil ( İngilizce) Öğrenimi ve Öğretimi Sorunları, Çözümler ve Öneriler, Yüksek Lisans Tezi, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, İzmir