DENiZDEN YAĞ TOPLAMA TEKNİKLERİ VE YENİ GELİŞTİRİLEN BİR YÖNTEM

Transkript

1 Yapım Matbaacılık Ltd., İstanbul, 1999 Editörler :A. İ. ALDOĞAN Y. ÜNSAN E BAYRAKTARKATAL GEMİ İNŞAATI VE DENİZ TEKNOLOJİSİ TEKNİK KONGRESİ 99 BİLDİRİ KİTABI DENiZDEN YAĞ TOPLAMA TEKNİKLERİ VE YENİ GELİŞTİRİLEN BİR YÖNTEM Yalçın ÜNSAN 1 ÖZET Bu yazıda denizlerdeki kirlilik tipleri ve sonuçları hakkında bir ön bilgi verilmiş ve 1992 senesinde yapılmış DPT [1] araştırma projesinin bir bölümü olan denizden yağ toplanması ile ilgili geliştirilen yeni bir sistemin tanıtımı yapılmaktadır. Geliştirilen bu sistemin deneyleri yapılmıştır. Ayrıca sistemin içinde bulunacağı geminin ön dizayn çalışmaları tamamlanmıştır. 1. GİRİŞ İnsanların dikkatinin deniz kirliliğine çekilmesinde, büyük tankerlerin yapmış olduğu kazaların katkıları büyüktür. Bunlardan biri 1987 Mart'ında Fransa açıklarında denize ton ham petrol sızdıran AMOCO CADIZ tankerinin neden olduğu kazadır. Akdeniz yeryüzündeki deniz alanlarının yüzde birini kapsamasına karşın, dünya yüzeyindeki yüzer petrol ve zift tabakalarının yarısını içinde barındırmaktadır. Deniz yüzeyindeki kirlilik diğer kirlilik çeşitlerine göre daha az deniz kirliliği oluşturmasına karşılık insanların direkt olarak bu kirliliği görmeleri dikkat çekici bir faktördür. Tanker kazalarının deniz kirlenmesine katkısının tüm kirliliğe oranı % 25 kadardır. Petrol tabakalarının çaresine nasıl bakılacağı sorunundan halkın haberdar olması 1976'da TORREY CANYON'un bombalanması olayı ile olmuştur. Bu başarısız girişim ile 1981 yılı arasında kazalarda yok olan petrol yükü 200 milyon dolar, temizleme çalışmaları 250 milyon dolar, çevre (ekonomik) ve kamu zararları 300 milyon dolar, tazminat davaları 250 milyon dolar mertebesindedir[2]. Bu gün bu rakamlar taşımacılığın artmasıyla çok daha yüksek mertebelere çıkmıştır. 1 Y. Doç. Dr. İ.T.Ü. Gemi İnşaatı ve Deniz Bilimleri Fakültesi, Gemi İnşaatı Bölümü, Ayazağa 80626, İstanbul, Türkiye. 280

2 2. DENİZLERDE OLUŞABİLECEK KİRLİLİK TİPLERİ Dünya üzerindeki denizler yüzyıllardan beri atık merkezleri olarak kullanılmıştır. Denizlerde meydana getirilen kirlilikleri üç ana gruba ayırabiliriz: 1. Deniz Dibi Kirliliği. 2. Deniz Suyu Kirliliği. 3. Deniz Yüzeyi Kirliliği. Dip kirlenmesi insanlar tarafından atılan katı atıklardan kaynaklanmaktadır. Bunlar; variller içinde atılan sanayi artıkları, katı çöpler,kutu içecekler, pet şişeler, metal artıklar, vs. dır. Genelde bu kirlilik deniz suyunu fazla kirletmez ancak bu atıkların yok olma süreleri çok uzun olduğu için (plastik türevleri 400 ile 700 yıl) kalıcı bir kirlilik yaratırlar. Deniz kirliliğinin asıl sebeplerinden biri direkt suda çözünerek kirlilik yaratan atıklardır. Bunları biyolojik ve sentetik diye ikiye ayırabiliriz. Biyolojik atıklar deniz içindeki bakteriler tarafından kısa sürede (6 ile 12 ay) yok edilebilir. Ancak bu atıkların miktarı fazla olursa denge bozulabilir. Sentetik atıklar deniz tarafından yok edilemez ve en tehlikeli atıklar (deterjan, ağır metaller içeren atıklar vs.) bunlardır. Bu yazının ana konusu olan deniz yüzeyini kirleten maddelerin başında yağ ve petrol türevler gelir. Bunun yanında deniz suyu yoğunluğundan daha az yoğunluktaki maddelerde (tahta parçaları, çöpler, pet şişeler vs.) yüzey kirliliğini oluşturur. 3. DENİZLERDE PETROL VE YAĞ KİRLENMESİ Bundan sonra yağ, ham petrol ve petrol türevi maddeler kirletici adıyla anılacaktır. Genelde herhangi bir, nedenden dolayı denize dökülen kirleticinin (yağ, ham petrol ve petrol türevi) kalınlığı kısa sürede 1 mm'nin altına düşer ve km'lerce büyüklükte bir alana yayılır. Bu kirlenme yüzey akıntısı ve rüzgarla daha büyük alanlara yayılabilir. Kirletici önce kalınlığının etkisiyle daha sonra yüzey gerilimi vasıtasıyla deniz yüzeyinde yayılır. Kirleticinin viskozitesi ile sıcaklığı yayılma üzerinde yayılmayı arttırıcı bir etkisi vardır. Kirletici yüzeye yayıldıktan birkaç saat sonra parçalanıp akıntı veya rüzgar yönünde çizgiler halinde dağılır. Kirletici bu aşamadan sonra kendi akıcılığı ile değil, dış etkenler nedeniyle yayılır. Yayılan kirleticinin bir kısmı buharlaşır. Buharlaşma miktarı kirleticinin uçuculuğu, ortam sıcaklığı, kirleticinin yayıldığı alan, kirleticinin kalınlığı ile doğru orantılıdır. Ayrıca rüzgar ve dalga buharlaşmayı arttırır. Buharlaşma kirleticinin viskozitesini arttıracağından temizleme işlemini zorlaştırıcı bir faktördür. Dalga ve çırpıntılar yüzeydeki kirletici tabakanın parçalanmasına ve kirletici damlacıkları oluşup bunların suya batıp yüzeyin altında ikinci bir tabaka oluşturmasına neden olur. Viskoz kirleticiler fazla dağılmadan uzun süre su yüzeyinde kalabilir. Viskozitesi düşük olan kirleticiler çabucak parçalanıp dağılma eğilimindedirler. Bir çok kirletici, kirleticilik hacmini 3-4 kat arttırıcı şekilde suyla karışırlar. Bu olay sübyeleşme adıyla anılır. Sübyeleşme genellikle viskozdur ve diğer etkilerle kirleticinin dağılmasını engeller. Kirleticinin içindeki asfalt oranı % 5'den fazla ise kararlı Sübye oluşur. Sübyeler sakin havada veya kıyıda tekrar ayrışırlar. Viskozite sübyeleşmeyi ters oranda etkiler, ancak denizdeki 3 Beaufort kuvvetinden daha kuvvetli rüzgarlarda düşük 281

3 viskositeli kirleticiler 2-3 saatte % oranında sübyeleşirler. Yüksek viskozeteli kirleticinin % 10 sübyeleşmesi için yaklaşık 10 saat geçmesi gerekir. Sübyenin oranı arttıkça kirleticinin yoğunluğu deniz suyuna yaklaşır ve kirleticinin rengi sırasıyla siyah, karverengi, turuncu ve sarı olur. Kirleticinin bir kısmı zamanla suda çözünür. Çözünme oranı ve miktarı, kirleticinin miktarına, cinsine, suyun ısısına, dalgalara ve dağılma yüzeyine bağlıdır. Çok ağır ve çok hafif kirleticiler suda çözünmez. Oksijenle direkt temas eden kirleticiler oksidasyona uğrarlar. Hidrokarbon molekülleri ya çözünürler yada birleşerek katranları oluştururlar. Güneş ışığı altında ince filmler 24 saatte % 1'in altında bir oranda parçalanırlar. Yüksek viskoziteli kirleticiler ve sübyelerinin oksidasyonu onları kararlı kılar. Kirleticiye yapışan organik maddeler çökelmeye neden olabilir. Ayrıca ısı değişimleri çökelmeye neden olur. 10 O C ısı yükselmesi deniz suyu yoğunluğunu % 25 değiştirir, kirleticinin yoğunluğu ortalama % 0.5 değişir. Bu nedenle gündüz yüzen kirletici gece batabilir. Bu durum yüzey kirlenmesini önleyen bir faktördür ancak daha tehlikeli olan dip kirlenmesine neden olur. Deniz suyu pekçok bakteri içerir. Bu bakteriler kirleticiyi karbon kaynağı olarak kullanarak bir kısmını parçalar. Bu tür biyolojik bozunumu etkileyen faktörler, ısı, oksijen oranı, nitrojen ve fosfor gibi çok çeşitlidir. 4. DENİZ YÜZEYİNDEN PETROL VE PETROL TÜREVLERİNİ TEMİZLEME SİSTEMLERİ Kirleticileri deniz yüzeyinden temizlemek için üç ana yöntem vardır: 1. Biyolojik yöntemler. 2. Sentetik yöntemler. 3. Mekanik yöntemler. Biyolojik yöntemler bakteriler vasıtası ile kirleticinin parçalanması mantığına dayanır. Sentetik yöntemlerin ana fikri sentetik olarak üretilen temizleyici vasıtasıyla kirleticiyi parçalayarak yok etmek veya kirleticinin tam katı hale gelip (plastik gibi) kolay bir şekilde toplanabilmesini sağlamaktır. Ancak her iki yöntem de geliştirilme aşamasında olup çok pahalı yöntemlerdir. Mekanik toplayıcıların hepsi bir kirletici toplama sistemi ve kirleticiyi depoya aktaran bir pompa sisteminden oluşmaktadır. Mekanik toplayıcıları 5 ana kategoride toplayabiliriz [3]. 1. Emici toplayıcılar. 2. Adhezyon (yapışma) sistemli toplayıcılar. 3. Mekanik taşıyıcılı toplayıcılar. 4. Suda delik sistemli toplayıcılar. 5. Girdap prensipli toplayıcılar. 282

4 4.1. EMİCİ TOPLAYICILAR Su üzerindeki kirletici emilerek sudan toplanır (Şekil 1.). Emilen akışkanın içinde % 80'den fazla su vardır. Kirletici tabakasının inceliği karışımın içindeki su oranını arttırır. Kirleticiyi ayırmak için büyük tanklara ve depolara ihtiyaç vardır. Bu toplayıcıların verimleri hafif çırpıntılı denizlerde çok düşmekte ve sakin denizlerde tercih edilmelidir. Kirletici V = Sabit Kirletici V = 0 (a) (b) Şekil 1. Emici Toplayıcılar ADHEZYON SİSTEMLİ TOPLAYICILAR Kirletici malzeme sert yüzeylere yapışır, bunun yanında su çok az yapışır. Kirleticinin tutunmasını arttırmak için oleofilik malzeme kullanılır. Bunlar küçük ebatlı aletler olup saatte toplayabildikleri kirletici miktarı düşüktür. Oleofilik malzemelerin en yaygın kullanılanı Polipropilen'dir. Oleofilik malzemeler çok pahallı olup yüksek teknoloji ürünleridir. Bu sistemlerin verimi oldukça yüksek olup 1'e yakındır. Verimden kasıt, denizden toplanan karışımın içindeki kirleticinin oranıdır. Bu kategoride 3 ayrı sistem vardır: I) HALATLI SİSTEM : Kirletici bir halata yapışır. Halat 2 merdane arasında sıkıştırılarak üstündeki kirletici temizlenir. Yüksek viskoziteli kirleticinin halattan temizlenmesi problem olmaktadır. Orta ve düşük viskoziteli kirleticilerin toplanmasında uygundur. 3 kuvvetinde havalara kadar çalışabilir. 283

5 Kirletici Şekil 2. Halatlı Toplayıcılar. II) DİSKLİ SİSTEM : Bu sistemde bir disk, üzerinde kirletici olan suyun içinde dönerek kirleticiyi toplar. Disk üzerinde sıyırıcı bir hevha, yapışan kirleticiyi temizler. Bu temizleyiciler 2 kuvvetine kadar havalarda çalışabilmektedir. Yüksek toplama verimi ve hızına sahiptirler. Sübyeleşmiş kirleticiyi toplama yeteneği çok düşüktür. Kirletici Şekil 3. Diskli Toplayıcılar. III) KAYIŞLI SİSTEM : Bu sistemde iki silindir yardımıyla döndürülen bir kayışın yüzeyden topladığı kirleticiyi başka bir silindirin sıkıştırması yardımıyla kazınması prensibi ile çalışır. Bu sistemler sübyeleşmiş kirleticiyi hatta katı atıklar dahi temizleyebilir. V = sabit Kirletici Şekil 4. Kayışlı Toplayıcılar. 284

6 4.3. MEKANİK TAŞIYICILI TOPLAYICILAR Bu yöntemde su üzerindeki kirletici, halatlar veya dubalarda tecrit edilir. Daha sonra konsantre kirletici arşimed vidası, padıl, fırça gibi mekanik vasıtalar ile bir tanka iletilir. Bu yönetmin verimi kirleticinin kalınlığının fazlalığı ve viskozitesinin yüksekliği ile artar. Her türlü yüzey kirliliğine uygulanabilir. Kirletici Şekil 5. Padıl Temizleyici. Şekil 6. Fırçalı Temizleyici SUDA DELİK SİSTEMLİ TOPLAYICILAR Bu yöntemde suda kirletici ve suyun akabileceği suni bir delik yaratılır. Her türlü kirletici bu sistemle toplanabilir. Su kirleticiden yoğunluk farkı yoluyla ayrılır. Bu sistemin verimi düşüktür. Ayrıştırma tankına kirleticiyle birlikte çok fazla su girer.verim ve toplama hızı, kirleticinin kalınlışına, visktozitesine, kirleticinin toplayıcıya geliş hızına, akıntıya, dalgaya ve rüzgara bağlıdır. 285

7 Kirletici Deniz Suyu Kirletici Deniz Suyu Şekil 7. Suda Delik Sistemli Temizleyiciler. 5. HIZLANDIRILMIŞ DİNLENDİRME YOLUYLA KİRLETİCİ TOPLAMA SİSTEMİ Aşağıda anlatılacak sistem İTÜ. Gemi İnşaatı ve Deniz Bilimleri Fakültesinde özgün olarak düşünülmüştür. Ayrıca Kaynak [1] de görülebileceği üzere diğrr sistemlerin bazılarıda test edilmiştir. Gemi ile integre çalışacak yeni önerilen bu sistem temelde "emme + yoğunluk farkı" ilkelerinden hareketle geliştirilmiştir. Buna ek olarak bazı yeni tasarımlar getirilerek, kirletici (petrol) ile suyun birbirinden hızlandırılmış dinlendirme dediğimiz bir yolla ayrışmasını sağlayan bir sistem elde edilmiştir. Deney için dizayn edilen Şekil 8'de ve Resim 1'de ana tankları görülen sistem toplam dört bölümden oluşmaktadır. I. Kirli suyun toplandığı ve yağın ayrıştığı bölme. II. Kirleticinin toplandığı bölme. III. Sancak ve iskelede iki adet balans (trim ayar) tankı. IV. Elektrik ve denge elemanları. 286

8 50 mm. 500 mm. III 300 mm. I 100 mm. II 500 mm. 200 mm. III 700 mm. 300 mm. Şekil 8. Deney Dubası Boyutları. Resim 1. Deney Dubası. Yukarıda verilen sistemde elektrik ve denge elemanları şu şekildedir (Şekil 9. - Şekil 10.): a) Deniz suyu tasfiye pompası. b) Deniz suyu seviye şamandırası. c) Trim sarkacı. d) Trimi ayarlayan pompa. e) 220/12 V güvenlik birimi. Şekillerde görülen boyutlar geminin üzerine yerleştirilecek sistemin büyük ölçekli bir model deneyini gerçekleştirmeye yönelik olarak verilmiştir ve deney amacına yönelik söz konusu sistem gemiden bağımsız olarak denendiği için gemideki sistemin boyutları ve genel görünümü burada verilen sistemden biraz farklı olacaktır. 287

9 - 220 Volt + Ust Sınır Seviye Şamandırası 1 Kg dm 3 Alt Sınır Boşaltma Suyu Pompası Şekil 9. Boşaltma Sistemi. Diyot + ~ 220 V. - Trim Sarkacı Role 220/12 V. Röle 220/12 V. + ~ V. - ~ V. Trim pompası Şekil 10. Trim Ayar Sistemi. 288

10 Resim 2. Deney Donanımı. 50 cm. 45 cm. 40 cm. (5) (4) (6) Kirli Deniz Suyu Girişi Kirletici Tabakası Üst Sınırı 30 cm. (3) Kirletici Tabakası Alt Sınırı Deniz Suyu Boşaltma Üst Sınırı 15 cm. (2) Deniz Suyu Boşaltma Alt Sınırı Güvenlik Sınırı 0 cm. (1) Şekil 11. Temizleme Modelinin Çalışma Mesafeleri. 289

11 Deney için hazırlanan modelin çalışma prensipi şöyledir; (Şekil 11.) model 48 cm su çekimi ile yüzmektedir. Kirli su (5) numaralı noktadan (I) no'lu tanka 1 cm kalınlıkta girer. Bu tank aynı zamanda dinlendirme tankıdır. Bu noktada, denemeler yapılırken çalkantılı ve hava kabarcıklı (yağ su karışımlı) bölgenin uzunluğu araştırılmıştır. Sonra ayrışan deniz suyu, tasfiye pompası ile dışarıya atılacaktır. Bu pompayı idare eden seviye şamandırasıdır. Seviye şamandırası (Şekil 9.) su yüksekliği (3) noktasına çıkınca (Şekil 11.) pompayı çalıştırır, (2) noktasına indiğinde durdurur. Bu arada kirletici sürekli üstte birikir. Kirletici yüksekliği (4) noktasını aşarsa, kirletici kendili_inden (II) tankına akar. Yani pompa (2) noktasına kadar boşalttıktan sonra, su (3) seviyesine çıkıncaya kadar kirletici tabakası kalınlaşır. Böylece su tabakası (3) boşaltma sınırına gelinceye kadar, devamlı biriken fazla kirletici (II) bölmesine geçer. Burada dikkat edilecek husus, seviye şamandırası topunun yoğunluğunun kg/dm 3 sınırları arasında kalması gerektiğidir. Böylelikle şamandıra topu tam su ile kirletici tabakası sınırında kalacaktır. (III) no'lu tanklardaki su, bozulan trimi düzeltir. Bu bölmelerdeki su seviyesini trim sarkacı yardımıyla trim pompası ayarlar. Sistemin genel çalışma mantığı akış diyagramıyla Şekil 12.'de verilmiştir. Yaglı Su Depoya Girip Ayrışsın Su Seviyesine Bak 3 Seviyesinde Su Pompasını Çalıstır 2 Seviyesinde Su Pompasını Durdur Kıça Trim Varmı? Başa Kontrol Et Balast Tankından Dışarıya Su At Hayır Balast Tankına Dışarıdan Su Al Dengede Dur Şekil 12. Deney Düzeneğinin Çalışma Sistemi. 290

12 6.SİSTEMİN DENENMESİ VE DEĞERLENDİRMELER Deneyler, sistemin niceliksel olarak sınanmasından ziyade, niteliksel olarak denenmesine yönelik olarak gerçekleştirilmiştir[1]. Bu her şeyden evvel dar bir alanda kirletici kalınlığının sabit tutulamaması nedeniyledir. Denemeler 1.5 m 2 serbest su yüzeyine sahip kuşatılmış bir alana 3 lt 2 numara dizel yağı (kirletici) dökülerek yapılmıştır. Bu, başlangıçta, 2 mm kirletici kalınlığına tekabül etmektedir. Kirli su, yüzeyden tanka 1 cm kalınlıkta alınacak şekilde ayarlanmıştır. Boşaltma ve trim ayar pompaları önceki paragraflarda verilen devrelere göre otomatik çalışmaktadır. Ancak çalışılan kirletici miktarının çok fazla olmaması nedeniyle toplanan kirletici, (II) numaralı biriktirme tankına alınmayıp (I) no'lu dinlendirme tankında bırakılmıştır. Yapılan denemelerde, Resim 3.'den de görüleceği gibi, sıfıra yakın ilerleme hızında kirletici-su karışımı herhangi bir türbülansa uğramadan düzgün akım hatlı bir akış karakteri göstererek sistemin giriş ağzına kadar gelmekte ve buradan kabarcıklar yaparak içeriye dökülmektedir. Şekil 13.'de tankın içide gözlemlenen durum skeç halinde gösterilmiştir ki, 0.5 m uzunluktaki bir tankın başlangıçtan boyu % 25'i kadar mesafede, kirletici artık tabaka oluşturmaya başlamakta ve bu da öngörülen çalışma sürecinin işleyeceğini göstermektedir. a/l = 2/7.5 = 0.25 l a Şekil 13. Deney Düzeneğine Kirli Suyun Girişi. Kirletici (petrol) ile suyun yoğunluk farklarını dikkate alarak yoğunluğu ayarlanan şamandıra vasıtasıyla kirletici tabakası belirli kalınlığa ulaştıktan sonra kirletici biriktirme tankına alınacaktır. Tekrarlanan deneyler sonucunda; sistemde 5 dakikada biriken kirletici tabaka kalınlığının 1.9 cm olduğu, bunun ise yatay tank kesiti göz önüne alınırsa (0.5 ile 0.3 m) 2.8 lt yaptığı görülmüştür. Söz konusu değerlerin, kirleticinin su yüzeyinden sürekli alınması nedeniyle giderek inceldiği bir ortamda elde edildiği göz önüne alınırsa, ilk aşamada sistemin kirletici toplama yeteneğinin bağıl olarak yüksek olduğu söylenebilir. Başlangıçta kalınlığı 2 mm olan ve giderek (toplanma nedeniyle) incelen bir kirletici tabakası durumunda bile bu büyüklükte bir sistem 33 lt/saat kirletici toplamaktadır. Öte yandan dizayn edilecek geminin dizaynında gerekecek debi değerininin bulunması için ölçümler yapılmış ve 1 cm kalınlıkta 0.3 m ağız genişliğinden tank içine sağlanan akışta ve sıfır hızda debinin yaklaşık 2 lt/san olduğu belirlenmiştir. 291

13 Resim 3. Kirletici-Su Karışımının Dinlendirme Tankına Girmeye Başlaması. 292

14 Yapılan değerlendirmeler sonucunda; içeri giren kirli suyu hem yavaşlatmak hem de suyla kirleticinin fazla karışmasını önlemek için giriş ağzına Şekil 14.'deki gibi perdelerin konulması gerekmektedir. Ayrıca kirli suyun denizden tanka giriş kalınlığının ayarlanması verimi arttıracağından, giriş ağzına iceri doıru uzanan bir ucu mafsallı bir levha konulmasının uygun olacağı düşünülmüştür (Şekil 15.). Bu mekanizma, gemi dibine yerleştirilmiş basınç probları vasıtası ile elektronik olarak kontrol edilebilir.böyle bir mezanizma ayrıca değişik kirletici kalınlaklarında içeriye fazla su girmesini önler. Bu sistemde gerçek çalışma şartlarında çok büyük bir su kütlesinin tekrar dışarı atılması gerekmektedir. Maliyeti düşürmek için gemiyi hareket ettiren pervanenin dinlendirme tankındaki suyu dışarı basarak gemiyi hareket ettirmesi düşünülebilir. Tankın içindeki boşaltılacak su miktarının yetmediği durumlarda gemi dibinden otomatik açılan bilgisayar kontrollü kapaklar dizayn edilebilir. Böylece pervane, zaten yavaş hareket etmesi gereken gemiyi hem hareket ettirir hem de temizlenmiş suyu dışarı atar (Şekil 16.). Yukarıda da belirtildiği gibi, toplanacak kirleticinin % 95'i çok kısa sürede toplanmıştır. Ayrıca yüzeyde bulunan bir takım çöplerin de bu sistemle toplanabileceği görülmüştür. Kirli Su Temiz Su Akım Düzenleme ve Yavaşlatma Perdeleri Şekil 14. Yavaşlatma ve Düzenleme Perdeleri. 293

15 Kirletici Girişi Kontrol Profili Şekil 15. Tanka Giriş Sistemi. Yedek su girişi Pervane ve pompa Şekil 16. Boşaltma ve Pervane Sistemi. KAYNAKLAR [1] Sabuncu, T., Gören, Ö., Bal, Ş., Ünsan, Y., Denizlerde Yağ Kirlenmesiyle Gemiler Yardımıyla Mücadele Teknolojilerinin Araştırılması.,D.P.T. - Sosyal Planlama Başkanlığı için hazırlanan Araştırma Raporu, (1992). [2] Bianchi, R.A. The Economics of Oil Spill Cleanup., Marine Technology, Vol. 18, No. 4, (1981). [3] IMO-Manuel on Oil Pollution., Section IV, Combating Oil Spills, London, (1988) 294