ORACLE LINUX 7.2 ÜZERİNDE ORACLE 11g R2 KURULUMU

ORACLE LINUX 7.2 ÜZERİNDE ORACLE 11g R2 KURULUMU Bloğumdaki ilk makalem olarak Oracle Linux 7.2 üzerinde Oracle Database 11g Release 2 veritabanı yönetim sistemi kurulumunu anlatmaya çalışacağım. Windows 10 x64 üzerinde Oracle ın sanallaştırma teknolojisi olan Oracle VM VirtualBox kullanarak, 64-bit Oracle Linux işletim sistemi üzerine 64-bit veritabanı yönetim sistemi kurmaya çalışacağım. Biraz uzun bir anlatım olacak fakat internet üzerinden bulunabilen bu gibi makaleler ile çözmeye çalıştığım problemlerde sıklıkla karşılaştığım bilgi eksikliği/göz ardı edilmesi gibi durumlardan kaynaklanan karşılaşılması muhtemel -can sıkıcı- problemleri göz önünde bulundurarak mümkün olduğunca detaylı anlatmaya çalışacağım. Kurulum İçin Gereksinimler: - Oracle VM VirtualBox https://www.virtualbox.org/wiki/downloads - Oracle Linux 7.2 (x86_64) https://edelivery.oracle.com - Oracle Database 11g Release 2 http://www.oracle.com/technetwork/database/enterprise-edition/downloads/112010- linx8664soft-100572.html - Putty (Opsiyonel) http://www.putty.org/ - FileZilla (Opsiyonel) https://filezilla-project.org/

1. Oracle VM VirtualBox Kurulumu Ve Yapılandırılması Yukarıda bulunan Oracle VM VirtualBox indirme linlinden yazılımı indirerek ve herhangi özel bir seçim yapmadan öntanımlı ayarları ile aşağıdaki adımları takip ederek kuralım: (Kurulum esnasında geçici olarak network kesintisi yaşanacaktır!)

2. Oracle VM VirtualBox Üzerinde Sanal Makine Oluşturulması Ana menüden Makike/Yeni seçeneği ya da araç çubuğu üzerinde bulunan Yeni butonu ( yeni sanal makine oluşturma ekranı açılarak: ) ile - Sanal makine adı girilir, - İşletim sistemi türü ve - İşletim sistemi sürümü (mimarisi) seçilir. Ve İleri butonu ile devam edilir. Not: İşletim sistemi sürümlerinde 64-bit seçeneklerini göremiyorsanız, VirtualBox setup ı yeniden çalıştırarak Repair (onarım) yapmanız gerekecektir. Ayrıca bu bölümde girilen sanal makine adı, kuracağımız işletim sisteminin makine adı (hostname) olmayacak; yalnızca VirtualBox sanal makineler listesinde görünecek olan adı temsil edecektir.

Bellek (RAM) boyutunu 4096 MB (4 GB) olarak seçtim, burada girilecek değeri daha sonradan değiştirmek mümkündür. Burada göz önünde bulundurulması gereken konu RAM miktarı ile SWAP alanı (takas alanı Windows işletim sistemlerindeki Page File) arasındaki ilişki olacaktır ki 2 GB a kadar olan RAM miktarı için seçilen RAM miktarının 1.5 katı, 2-16 GB a kadar seçilen miktarın aynısı, 16 GB üzeri için yine 16 GB swap tavsiye edilir.

RAM miktarı seçildikten sonra sanal makinemiz için sanal bir disk oluşturmamız istenecektir. Bu bölümde öntanımlı olarak seçili gelen Şimdi sanal bir sabit disk oluştur seçeneği ile devam edilebileceği gibi daha sonra disk eklemek üzere Sanal bir sabit disk ekleme seçeneği ya da daha önceden oluşturulmuş bir diskin kullanılabileceği Varolan sanal bir sabit disk dosyası kullan seçeneği de seçilebilir. Şimdi sanal bir sabit disk oluştur seçeneğini seçerek Oluştur butonuna tıklayalım ve sonraki ekranda VDI (VirtualBox Disk Kalıbı) seçeneği ile devam edelim.

Depolama seçeneği olarak, kişisel bilgisayarıma test amaçlı bir kurulum yapıyor olmam sebebiyle Değişken olarak ayrılan seçeneği ile devam edeceğim. Bu noktada sanallaştırma teknolojilerinde kullanılan 2 önemli kavramdan bahsetmek istiyorum ki birincisi HOST (ana makine) ve diğeri ise GUEST (misafir makine) dir. HOST, üzerine VirtualBox ya da VMWare gibi sanallaştırma teknolojileri ile sanal makine kurulacak olan fiziksel makineyi ifade ederken, GUEST bu fiziksel makine üzerine kurulacak olan sanal makineyi ifade etmektedir. Bir önceki adımda sanal makine tarafından kullanılması için sanal bir disk kalıbı dosyası oluşturmayı seçtiğimiz gibi sanal ya da gerçek bir disk seçmemiz de mümkündü. Bu noktada sanal makine (guest) tarafından bakıldığında fiziksel bir disk donanımı olarak görünecek olan yapı, ana makine (host) tarafında gerçek ya da sanal bir disk olabileceği gibi, bir dosyadan ibaret de olabilir -bizim seçimimizdeki gibi. Bu durumda dosya boyutunu sabitleyebilir ya da değişken olarak kullanabiliriz. Her iki durumda da guest disk boyutunu bizim belirlediğimiz miktar olarak görecektir. Dosya boyutunu sabitlememiz guest için disk kapasitesini garanti etmek anlamına gelecek ve performans artışı sağlayacaktır. Değişken olarak kullanma durumunda bir miktar performans kaybı (ki sebebi ihtiyaç oldukça Vbox ya da VMWare tarafından dosya boyunun disk kapasitesi olarak belirtilen değere ulaşıncaya dek artırılması) olması göz ardı edilebilecek bir sebepken, fiziksel makine diskinde yeterli alan olmaması sebebiyle sanal makine diski boyutunun artırılamaması önemli bir problem olarak karşımıza çıkacaktır.

Bir sonraki adımda oluşturacağımız sanal diskin yolunu ve boyutunu seçmemiz istenecektir. Bu adımla birlikte sanal makinemiz oluşturulmuş olarak listede yerini alacaktır:

Oluşturduğumuz sanal makineyi başlatmadan önce işlemci/core sayısı, görüntü belleği, ağ ve başlangıç diski ayarlarını yapmamız gerekecektir. Bunun için sol kısımdaki listede sanal makinemiz seçili iken araç çubuğundaki Ayarlar ( ) butonunu tılklayabilir ya da sanal makine ismi üzerinde sağ tıklayarak açılan menüden Ayarlar seçeneğini seçebiliriz. İlgili konfigürasyonlar sırası ile şöyle olacaktır:

Depolama ayarlarında bulunan optik denetleyiciye Öz Nitelikler bölümünden, yukarıda verilen link ile daha önce indirdiğimiz Oracle Linux disk kalıbını yerleştireceğiz. Alternatif olarak, herhangi bir başlangıç diski seçilmeden sanal makinemizi ilk kez başlattığımızda VirtualBox kalıp dosyasını seçmemizi isteyecektir.

Ağ ayarları bölümünde sanal makinemin yalnızca host üzerinden erişilebilir olması için Sadece- Anamakine Bağdaştırıcısı seçeneğini seçeceğim. VitrualBox ın Ağ Bağlantıları na eklediği VirtualBox Host-Only Network bağdaştırıcı IPv4 ayarlarını aşağıdaki gibi yapıyorum: Sanal makinenizin internet gibi harici kaynaklara erişebilmesini istiyorsanız Nat ya da Bridged seçeneğini seçerek, sanal makine ağ bağlantısı ayarını DHCP-Enabled şekilde düzenlemeniz gerekecektir. Oracle Database ya da herhangi başka bir yazılım kurulumu esnasında karşılaşılan eksik rpm paketlerini mevcut ortamlarda bulamamanız durumda yum install ile internet üzerinden almanız gerekirse Nat ya da Bridged seçeneklerinden birini kullanmanız gerekecektir.

3. Sanal Makine Üzerine Oracle Linux 7.2 İşletim Sistemi Kurulumu Oluşturduğumuz sanal makineyi başlatarak işletim sistemi kurulumuna başlayabiliriz: İlk ekranda karşımıza çıkan seçeneklerde Oracle Linux kurulumunu başlatmak, kurulum ortamını test ederek kurulumu başlatmak ve hata ayıklama seçenekleri buluyor. Install Oracle Linux 7.2 seçeneği ile işletim sistemi kurulumunu başlatıyoruz:

Aşağıdaki ekran ile işletim sistemi dilini İngilizce olarak seçip Continue butonu ile devam ediyorum. Dil seçiminin ardından bizi aşağıdaki gibi LOCALIZATION (yerel ayarlar), SECURITY (güvenlik ayarları), SOFTWATE (yazılımsal ayarlar) ve SYSTEM (sistem ayarları) başlıklarını içeren INSTALLATION SUMMARY başlıklı bir ekran karşılayacaktır. DATE & TIME başlığını tıklayarak tarih saat bölgesi olarak Region için EUROPE ve City için Istanbul u seçerek Done butonunu tıklıyorum:

KEYBOARD başlığı ile aşağıdaki gibi ön tanımlı olarak seçili gelen English (US) seçeneğini aşağıdaki eksi - butonu ile kaldırıp yerine Turkish seçeneğini ekliyorum: SOFTWARE ana başlığı altında bulunan SOFTWARE SELECTION başlığı ile Server with GUI seçeneğini seçerek sağ tarafta bulunan Add-Ons for Selected Environment listesinden - Java Platform - Compatibility Libraries - Development Tools seçeneklerini işaretliyorum:

Bu ekranda herhangi bir değişiklik yapmazsak ön tanımlı olan Minimal Install seçeneği aktif olarak kalır ve işletim sistemi herhangi bir GUI (Grafik Kullanıcı Arabirimi) olmadan yüklenir ki bu durumda terminal arabiriminden kullanmak durumunda kalırız. Server with GUI seçeneği ile GNOME masaüstü yöneticisi yüklenecektir, dilerseniz KDE seçeneği ile KDE masaüstü yöneticisini de yükleyebilirsiniz. INSTALLATION DESCTIONATION bölümünde işletim sisteminin kurulacağı hedef disk seçimi ve disk bölümlendirme işlemleri yapılır. VirtualBox sanal makine oluşturma bölümünde anlatılan sanal disk tanımlama işlemi yapılmamışsa burada herhangi bir disk görünmeyecektir. Other Storage Options bölümünde Partitioning seçeneklerinden daha önce bahsettiğim swap ve temp ayarlarını Oracle ın istediği şekilde yapabilmek için I will configure partitioning seçeneğini seçmeliyiz. Sonrasında karşımıza gelen MANUEL PARTITIONING ekranında Partition Scheme olarak Standard Partition seçilir ve aşağıda bulunan artı (+) butonu ile sırasıyla aşadaki bölümler tanımlanır: Bu noktada sanal makine kurulumu bölümünde anlattığım swap (takas alanı) seçimiyle ilgili uyarıyı tekrar hatırlatmak istiyorum: 2 GB a kadar olan RAM miktarı için seçilen RAM miktarının 1.5 katı, 2-16 GB a kadar seçilen miktarın aynısı, 16 GB üzeri için yine 16 GB swap (takas alanı) tavsiye edilir. Bu kurulumda 4 GB RAM miktarı belirlediğim için takas alanını da 4 GB olarak tanımlayacağım.

Tanımlamamız gereken bölümler /boot, swap, /tmp ve / (kök) bölümleri olacaktır. Herhangi bir seçeneğin listede bulunmaması durumunda tamamı küçük harf olacak şekilde manuel giriş yapabilirsiniz:

Swap ve /tmp için 4 er GB alan ayırdıktan sonra kök alanı / için herhangi bir değer girmeden Add mount point butonu ile kalan tüm miktarı köke tahsis etmiş oluyorum:

Tanımlamaları yaptıktan sonra aşağıdaki gibi bir görüntüye sahip olacağız: Done butonunu tıkladığımızda aşağıdaki gibi SUMMARY OF CHANGES başlığı ile bir dialog penceresi karşımıza çıkacaktır. Accept Changes butonu ile değişiklikleri onaylayıp INSTALLATION SUMMARY ekranına geri dönebiliriz. SYSTEM başlığı altındaki KDUMP seçeneği ile herhangi bir çökme durumunda log oluşturulması sağlanabilir. Bu sebeple KDUMP seçeneğini Enabled olarak bırakıyorum. NETWORK & HOSTNAME bölümünde makine adı için ORACLEDB giriyorum ve sağ taraftaki network ayarları bölümünden Ethernet i aktive edip aşağıdaki gibi IP tanımlamalarını yapıyorum:

IP Adresi için 192.168.56.101 Netmask için 255.255.255.0 Gateway için Host üzerindeki VirtualBox Host-Only Network adaptörü için tanımladığımız 192.168.56.1 giriyorum. DNS Servers ve Search domains için de yine Gateway IP sini giriyorum. Save ve Done butonları ile INSTALLATION SUMMARY ekranına geri dönerek sağ altta bulunan Begin Installation butonu ile işletim sistemi kurulumunu başlatıyorum:

Kurulum başladığında yukarıdaki gibi USER SETTING başlığı ile ROOT PASSSWORD ile root parolasını belirlememiz ve bir adet kullanıcı hesabı tanımlamamız istenecektir. root parolasını tanımlayıp yeni bir kullanıcı hesabı oluşturalım.

her seferinde Done butonu ile kurulum ekranına geri dönüyoruz:

Yükleme işlemi tamamlandığında makinenin yeniden başlatılması istenecektir, Reboot butonu ile sanal makinemizi yeniden başlatıyoruz: Yeniden başlatma esnasında sanal makine optik sürücüsünde Installer image in bulunmadığından emin olun aksi halde yükleme işlemi baştan başlayacaktır.

4. Oracle Linux 7.2 nin Oracle Database 11g Release 2 için yapılandırılması Sanal makinemiz yeniden başladıktan sonra Oracle Database 11g R2 için işletim sistemi ayarlarını yapabilmek için root kullanıcısı ile oturum açıyoruz. Login ekranında yalnızca yükleme esnasında tanımladığımız kullanıcı hesabı görünecektir: root kullanıcısı ile oturum açabilmek için Not Listed? a tıklanarak gelen ekranda kullanıcı adı olarak root ve parola olarak yükleme esnasında belirlediğimiz parolayı giriyoruz:

Masaüstü ilk kez açıldığında dil ve klavye ayarının teyit edilmesi istenecektir. Her seferinde Next butonu ile devam ediyoruz: Sonraki ekranda hesabımızı online bir hesap ile ilişkilendirmek isteyip istemediğimiz sorulacaktır; Skip butonu ile bu adımı atlıyorum:

Öncelikle sol üst köşede bulunan Applications menüsünden System altında bulunan Settings ile sistem ayarları bölümünden Network ayarlarını aşağıdaki gibi yapıyorum: Bunun için Wired network adaptörü ON durumuna getirip sağ alt köşede bulunan (çark) buton ile IP tanımlalarını yapıyorum. IP Adresi için 192.168.56.101 ve DNS için 192.168.56.1 adresini giriyorum.

Şu durumda masaüstünde boş bir yerde sağ tıklayarak açacağım terminal ekranında: - ping 192.168.56.1 komutu ile HOST yani ana makineyi ping leyebiliyor olacağım: Aynı şekilde ana makine üzerinden de benzer şekilde sanal makinemizi ping leyebiliyor olacağım:

Yine terminal ara yüzünden Oracle kurulumunu yapacağımız klasörü, kullanıcı gruplarını ve kullanıcı hesabını oluşturuyoruz. Oracle Database in yükleneceği klasörleri yükleme esnasında da seçebiliriz fakat ben önce klasörleri oluşturmayı tercih edeceğim: Bunun için kökte (/) oracle isimli bir klasör oluşturacağım. Bu klasörü ORACLE_BASE olarak kullanacağız. Bu klasörün altında oluşturacağımız ora11g klasörünü de ORACLE_HOME için kullanacağız: Şimdi kullanıcı gruplarımızı oluşturalım. /usr/sbin altında bulunan groupadd komutu ile oinstall ve dba isimli 2 adet grup oluşturuyorum: Not: Komutlar hakkında bilgi almak için man komutu ile parametre olarak bilgi alınmak istenilen komut ismi kullanılabilir: Örneğin man groupadd komutu (tırnak işaretleri kullanılmaz) groupadd komutu hakkında bilgi verecektir. Şimdi oracle isimli kullanıcı hesabımızı oluşturalım: /usr/sbin/useradd m u 501 g oinstall G dba d /oracle/ora11g oracle Komutu ile kullanıcı hesabını oluşturduk. Bu komut sonrasında alınan uyarı mesajı, kullanıcı hesabı home dizininin zaten mevcut olduğudur ki biz daha önce oluşturmayı tercih etmiştik. id oracle komutu ile oracle kullanıcısının bağlı olduğu oinstall ve dba gruplarını görebiliriz. passwd oracle

komutu ile oracle kullanıcısı için parola beliryelelim. (Parolalar case sensitive küçük/büyük karakter duyarlıdır) /oracle klssörünün ve tüm alt klasörlerin (-R) sahipliğini oracle kullanıcısına vermek için: chown R oracle:oinstall /oracle komutunu işletelim. Ve erişim yetkilerini oracle kullanıcı ve bağlı olduğu group için okuma, yazma ve yürütme, diğer kullanıcılar için okuma ve yürütme olarak güncelleyelim: chmod R 775 /oracle Linux üzerinde yetkilendirmeler sahip, group ve diğer kullanıcıları ifade edecek şekilde 3 basaklı sayılar ile ifade edilir. Her bir basamak 4 (okuma), 2 (yazma) ve 1 (yürütme) değerleri ile bu değerlerin toplamlarını alabilir. Yukarıdaki örnekte 775 için ilk 7 değeri (4+2+1) ile sahip oracle kullanıcısının yetkileri, ikinci 7 (4+2+1) ile group yetkileri ve son olarak 5 (4+1) ile diğer kullanıcı yetkileri ifade edilmiştir. Oracle Database kurulum esnasında localhost IP sinin çözümlenemediğine dair aşağıdaki gibi bir hata ile karşılaşabiliriz: Hatayı engellemek için terminal arayüzünden vi komutu ile başlatılan vi metin editörü yardımı ile /etc klasörü altında bulunan hosts dosyasına 192.168.56.101 ORACLEDB satırını eklememiz gerekecektir: Burada linux terminal üzerinde sıklıkla kullanılan vi editöründen kısaca bahsetmek istiyorum. Vi editörü terminal arayüzden vi komutu ile başlatılan oldukça pratik bir editördür. Yukarıda bahsettiğim hosts dosyasındaki güncellemeyi yapmak için terminale: vi /etc/hosts

komutu girilir. Editör 2 farlı mod ile çalışmaktadır; komut ve insert modları. Editör komut modunda açılacaktır. Komut modunda metin değişikliği yapılmaz kayıt, import, çıkış vb. gibi işlemler için komut beklenir. Insert moda geçmek için i ya da a tuşuna basılır. Düzenleme yapıldıktan sonra dosyayı kaydedebilmek ve editörden çıkmak için komut moduna geçmek gerekecektir. Bunun içinse bir kez ESC tuşuna basılır. Dosyayı kaydedip çıkmak için :wq komutu verilir (tırmak işaretleri olmadan). Kaydetmeden çıkmak içinse :q! komutu verilir. Editörden çıkmadan yeniden insert moduna geçmek için yine i ya da a tuşuna basmak yeterlidir. Vi editör kullanımı bu makalenin ana konusu olmadığı için şimdilik bu kadarla yetinmeyi tercih edeceğim. Editörle ilgili daha detaylı bilgi başka bir makale konusu olabilir. Oracle dan indireceğimiz Oracle Database yükleme dosyalarını sanal makinemize taşıyabilmek için sanal makine üzerinde /kurulum isimli bir klasör oluşturalım ve sahipliğini oracle kullanıcısına vererek erişim yetkilerini düzenleyelim: mkdir /kurulum chown R oracle:oinstall /kurulum chmod R 775 /kurulum Şimdi ana makinemize dönerek gereksinimler başlığında linkini verdiğim Oracle Database 11g Release 2 yükleme dosyalarını indirelim. İki dosya olarak indirdiğimiz yükleme dosyalarını sanal makinemize taşıyabilmek için ise yine indirme linki yukarıda mevcut olan FileZilla programını indirip ana makinemize kurabilir ya da hali hazırda kullanmakta olduğunuz herhangi bir FTP programını tercih edebilirsiniz.

Sunucu IP si olarak sanal makinemize atadığımız 192.168.56.101 IP si girilir, İletişim kuralı (protokol) olarak SFTP seçilir. Oturum açma tipi Normal, kullanıcı adı sanal makine üzerinde oluşturduğumuz oracle kullanıcısı ve parola olarak da oracle kullanıcı parolasını girmeliyiz. Ana makinemiz üzerine indirdiğimiz yükleme dosyalarını SFTP protokolü ile bağlandığımız sanal makine /kurulum klasörüne kopyalıyoruz.

Linux Sanal Makine Üzerinde Sistem Ayarları Oracle Database kurulumuna başlamadan önce, Oracle ın çalışabilmesi için gerekli.bash_profile tanımlarını yapmamız, /etc/sysctl.conf dosyasında Oracle ın SGA ve PGA alanları olarak set edeceği bellek limitleri için Linux kernel konfigürasyonunu yapmamız ve güvenlik limitlerini belirlememiz gerekecektir. bash_profile Tanımlanması Öncelikle.bash_profile tanımlarımızı yapalım. Bunun için sanal makinede oracle kullanıcısı ile login olduktan sonra terminal arayüzünü açıp: vi.bash_profile komutuyla açılan vi editöründe düzenlemeleri aşağıdaki gibi yaparak :wq komutu ile kaydedelim: Burada tanımlanan değişkenler ile: TMP ve TMPDIR: temp klasör yolunu ORACLE_HOSTNAME: Oracle Makine Adını ORACLE_BASE: Oracle Database versiyonlarının bulunacağı üst klasörü ORACLE_HOME: İlgili Oracle Database versiyonu işletilebilir dosya klasörlerinin bağlı olduğu ve ORACLE_BASE klasörü altında bulunan üst klasör yolunu ORACLE_SID: Oracle Servis Tanımlayıcısını ORACLE_TERM: Oracle Installer tarafından kullanılacak terminal tanımlama kaynakları PATH: Oracle işletilebilir dosyalarının yolunu LD_LIBRARY_PATH: Yükleyicinin, paylaşımlı obje kütüphanelerini arayacağı yol CLASSPATH: Derlenmiş Java sınıflarını içeren dizinler ifade edilmektedir. if fi satırları arasında ise ulimit komutu ile açık dosya tanımlayıcı limitleri belirlenmiştir; ilk if (kontrol) bloğunda oturum (session) açan kullanıcı oracle ise ve $SHELL değeri /bin/ksh ise ki bu durumda oturum sahibi Oracle process leri olacaktır, -p parametresi ile process limiti, -n parametresi ile açık dosya tanımlayıcı limiti tanımlanmıştır.

else bloğunda ise oturum sahibi yine oracle kullanıcısı olmasına rağmen $SHELL değişkeni /bin/bash değerini içeriyor olacaktır ki bu durum sanal makine üzerinde oturum açan kişinin bir kullanıcı olduğunu ifade edecektir. Bu durumda ise u ile kullanıcının sahip olabileceği azami process sayısı ve n parametresiyle yine açık dosya tanımlayıcı limiti belirlenmiştir. Son satırdaki PS1= \u@\h \w# ifadesi ile bash prompt tanımlanmıştır. Buradaki \u paramtresi kullanıcı adını, \h parametresi hostname i ve \w parametresi çalışılan klasörü (working directory) ifade etmektedir. Örnek sonuç aşağıdaki gibi olacaktır: Kernel Parametrelerinin Tanımlanması Oracle Database tarafından kullanılacak olan paylaşımlı bellek kernel tanımlamalarını yapmak için daha önce oracle kullanıcısı ile oturum açtığımız sanal makinemiz terminal ara yüzünde: su root komutu ile root kullanıcısına geçerek: vi /etc/sysctl.conf komutu ile ilgili konfigürasyon dosyasını açarak aşağıdaki şekilde düzenleyelim:

Ayarların geçerli olabilmesi için sistemin yeniden başlatılması ya da terminal ara yüzünde aşağıdaki komutun işletilmesi gerekmektedir: /sbin/sysctl p Limit Değerlerinin Ayarlanması oracle kullanıcısının sistem üzerinde kullanabileceği dosya tanımlayıcısı ve process sayılarının konfigürasyonu için aşağıdaki iki dosyanın düzenlenmesi gerekecektir: vi /etc/security/limits.conf dosya içeriği aşağıdaki gibi olacak şekilde düzenleyelim: oracle soft nproc 2047 oracle hard nproc 16384 oracle soft nofile 1024 oracle hard nofile 65536 vi /etc/pam.d/login dosya içeriğini de aşağıdaki gibi güncelleyelim: session required /pam_limits.so Yukarıdaki tanımlamaları da yaptıktan sonra Oracle Database kurulumunu başlatabiliriz.

5. Oracle Database 11g Release 2 Kurulumu Linux sanal makineye oracle kullanıcısı ile oturum açtıktan sonra aşağıdaki komutlarla daha önce kopyaladığımız 2 adet zip dosyasını açalım: cd /kurulum unzip linux.x64_11gr2_database_1of2.zip unzip linux.x64_11gr2_database_2of2.zip Açma işlemi tamamlandığında aşağıdaki komutlarla kurulumu başlatıyoruz: cd /kurulum/database./runinstaller Installer, güvenlik güncellemeleri ile ilgili bilgilendirmek için e-mail adresimizi ve Oracle Support parolamızı isteyecektir. Alanları boş bırakıp devam ediyorum (Bilgiler daha sonra da girilebilir).

E-mail adresi girmediğimiz için kritik güvenlik durumu bilgilendirmelerini alamayacağımıza dair bir uyarı penceresi ile devam etmek istediğimizden emin olup olmadığımız sorulacaktır, Kabul ederek devam ediyoruz: Sonraki ekranda karşımıza çıkan 3 seçenekten ilki veritabanı yönetim sistemini kurup ardından veritabanını oluşturacaktır. İkinci seçenek yalnızca veritabanı yönetim sistemini kuracak; bir veritabanı oluşturmayacaktır. Son seçenek ise mevcut bir veritabanının versiyonunu yükseltecektir. Veritabanı oluşturma işlemini Database Configuration Assistant (DBCA) ile daha sonra yapacağımız için ikinci seçenekle devam ediyoruz:

Real Application Cluster (RAC) bir başka makale konusu olabilir ancak şuan Single Instance kurulumu yapıyoruz: Veritabanı yönetim sistemi dili olarak İngilizce ile devam ediyorum:

RDBMS versiyonu olarak Enterprise Edition versiyonu seçiyorum, dilerseniz Standard ya da Standard One edition ile de devam edebilirsiniz:

Oracle Base ve Oracle Home dizinlerini daha önce bash_profile da ayarladığımız için seçili olarak geldi. Herhangi bir değişiklik yapmamıza gerek olmamakla birlikte Home dizinin boş olmadığına dair bir uyarı alacağız, kabul ederek devam edebiliriz: İşletim sistemi üzerine ilk kez Oracle kurulumu yapıyor olmamız sebebiyle kurulum dosyaları için Inventory (envanter) yolunu isteyecek, oracle base altında olmasını ve oinstall grubuna dahil olmasını tercih edeceğim; dilerseniz değiştirebilirsiniz.

Veritabanı oluşturmak için SYSDBA ve SYSOPER yetkileri verilmek üzere işletim sistemi gruplarını seçmemiz istenecek, her ikisi için de işletim sistemi üzerinde oluşturduğumuz dba grubunu seçiyoruz: Sistemin kurulum için gereken minimum yükleme ve konfigürasyon gereksinimlerini sağlayıp sağlamadığı test edilecek:

Test sonucunda eksik olan bileşenler aşağıdaki gibi listelenecektir. İşletilmesi gereken script dosyaları ile ilgili bir uyarı alınması durumunda terminal arayüzünde root kullanıcısı ile ilgili scriptlerin çalıştırılması gerekecektir. Aşağıdaki gibi eksik RPM paketleri ise yine root kullanıcısı ile Linux yükleme image indeki Packages klasöründen rpm ivh unixodbc* örneğindeki gibi komutlarla ya da yum install unixodbc* komutları ile internet üzerinden yüklenebilir. Yüklenmesi zorunlu olan RPM paketleri listesi aşağıdaki gibidir: binutils-2.23.52.0.1-12.el7.x86_64 compat-libcap1-1.10-3.el7.x86_64 gcc-4.8.2-3.el7.x86_64 gcc-c++-4.8.2-3.el7.x86_64 glibc-2.17-36.el7.i686 glibc-2.17-36.el7.x86_64 glibc-devel-2.17-36.el7.i686 glibc-devel-2.17-36.el7.x86_64 ksh libaio-0.3.109-9.el7.i686 libaio-0.3.109-9.el7.x86_64 libaio-devel-0.3.109-9.el7.i686 libaio-devel-0.3.109-9.el7.x86_64 libgcc-4.8.2-3.el7.i686 libgcc-4.8.2-3.el7.x86_64 libstdc++-4.8.2-3.el7.i686 libstdc++-4.8.2-3.el7.x86_64 libstdc++-devel-4.8.2-3.el7.i686 libstdc++-devel-4.8.2-3.el7.x86_64

libxi-1.7.2-1.el7.i686 libxi-1.7.2-1.el7.x86_64 libxtst-1.2.2-1.el7.i686 libxtst-1.2.2-1.el7.x86_64 make-3.82-19.el7.x86_64 sysstat-10.1.5-1.el7.x86_64 Bu listeden işletim sistemi mimarinize uygun paketleri yüklemelisiniz. Bu örnekte 64-bit kurulum yaptığımız için x686_64 ve i686 paketleri, 32-bit sistemlerde i386 paketleri yüklenmelidir. Finish butonu ile yükleme işlemini başlatabiliriz: Kurulum tamamlandığında işletilmesi gereken /oracle/orainventory/orainstroot.sh ve /oracle/ora11g/root.sh dosyaları ile ilgili bir uyarı mesajı verilecektir. Terminal arayüzünden root kullanıcısı ile ilgili dosyalar aşağıdaki gibi çalıştırılmadan bu mesaj penceresi kapatılmamalıdır!

Yukarıdaki gibi script dosyaları işletildikten sonra uyarı penceresi kapatılabilir. Son olarak aşağıdaki ekranda Close butonu ile Oracle Database 11g Release 2 RDBMS kurulumunu tamamlamış bulunuyoruz.

RDBMS Üzerinde Oracle Veritananının Kurulması Şimdi sırası ile netca (Network Configuration Assistans) ile listener ve dbca (Database Configuration Assistant) ile vertabanı oluşturma işlemlerimizi yapalım. Listener (dinleyici), ağ üzerinden gelen talepleri veritabanı yönetim sistemine iletir ve veritabanı yönetim sisteminden alınacak olan yanıtları istemciye yönlendirir. Ağ üzerinden TOAD, SQL*Plus, SQL Developer gibi araçlarla veritabanına uzaktan bağlanabilmek için bir dinleyicinin yapılandırılmış ve başlatılmış olması gerekmektedir. Başlatılmamış olan bir dinleyici, mevcut olsa bile uzaktan veritabanına bağlanmak mümkün olmayacaktır. Listener Tanımla Listener tanımlamasını yapmak için terminal arayüzünden netca komutu verilir. Listener configuration seçeneği aktif iken Next butonu ile sonraki forma ilerleyelim.

İlk kez bir listener tanımlaması yapıyor olduğumuz için yalnızca Add seçeneği aktif olarak gelecektir. Next butonu ile devam edelim: Tanımlayacağımız dinleyici için bir isim girmemiz istenecektir. Ön tanımlı olarak gelen LISTENER ismi ile devam edelim:

Listener in dinleyeceği iletişim protokollerini seçmemiz istenecektir. TCP seçili iken devam edelim: Listener için bir TCP portu seçmemiz istenecek, Oracle ın ön tanımlı 1521 portu ile devam edelim:

Başka bir listener tanımlaması yapmak isteyip istemediğimiz sorulacak No (Hayır) seçeneği ile devam edelim. Listener tanımlama işlemini tamamladık.

Lİstener tanımımız /oracle/ora11g/network/admin/listener.ora dosyasında aşağıdaki gibi tanımlanmış olacaktır. Listener tanımlanmış fakat henüz bir veritabanı oluşturmadığımız için aşağıdaki görselde belirtildiği gibi herhangi bir servisi desteklememektedir (The listener supports no service).

Lİstener ile ilgili durum sorgulamak, durdurmak ve başlatmak için lsnrctl komutu kullanılır. lsnrctl stat komutu ile listener durumu görüntülenir. lsnrctl start komutu ile listener başlatılır, lsnrctl stop komutu ile sonlandırılabilir. Veritabanı Oluşturma Oracle veritabanı ile çalışabilmek için RDMBS üzerinde en az bir adet veritabanı kurulması gerekmektedir. Veritabanı oluşturmak için Database Configuration Assistans (dbca) aracını kullanacağız. Burada dikkat edilmesi gereken nokta, -özellikle MS-SQL Server veritabanı konusunda deneyimli olanlar için- Oracle RDBMS üzerinde oluşturulacak bir veritabanı MS-SQL Server daki gibi bir veritabanı dosyası (.mdf,.ldf) değil, inctance in (örnek) kendisi olacaktır. dbca aracı ile ilk veritabanı instance imizi oluşturalım: Karşılama ekranında Next butonu ile devam edelim:

İkinci ekranda Create Database seçeneği ile devam ediyoruz: Eğer daha önce oluşturduğumuz vertabanları mevcut olsaydı Configure Database Options ile database opsiyonları üzerinde güncelleme, Delete Database ile veritabanını silme gibi işlemleri de yapabiliyor olacaktık.

Bir OLTP (Online Transactional Processing) database i oluşturacağımız için General Purpose or Transaction Processing seçeneği ile devam ediyoruz:

Global Database Adını ve SID (System Identifier) instance adımızı yazalım. Bu iki değer aynı olabileceği gibi farklı isimler de verilebilir. Özellikle RAC sistemlerde farklı isimler vermek gerekiyor ama biz Single Instance Database kurduğumuz için aynı isimle devam edelim: Oracle Enterprise Manager (OEM) konsol veritabanımızı web tarayıcı üzerinden yönetmemizi sağlayan bir araçtır. Aşağıdaki ekranda OEM konsolu yüklemek isteyip istemediğimiz sorulmaktadır. OEM, veritabanı kurulumu esnasında yüklenmemiş olsa bile daha sonra da yüklemek mümkündür. Herhangi bir değişiklik yapmadan devam edelim.

Yönetici kullanıcıların şifrelerini belirlememiz isteniyor. Ayrı ayrı şifreler belirleyebileceğimiz gibi tüm hesaplar için ortak şifre belirlememiz de mümkündür. Ortak bir şifre ile devam ediyorum: Storage Type, veritabanı dosyalarının saklanma biçimini ifade etmektedir. Aynı sunucu üzerinde saklayacağımız için File System seçeneğini değiştirmiyorum. Storage Locations ise veritabanı dosyalarının tutulacağı yolu belirteceğimiz bölümdür. Ben veritabanı dosyalarının oracle base altında oluşturduğum oradata isimli klasörde tutmayı tercih ediyorum.

Flash Recovery Area (FRA), tüm veritabanının ihtiyaç dahilinde daha önceki zamandaki görüntüsüne anlık olarak döndürmeye yarayan bir araçtır. Aktive etmemiz durumunda yolunu ve boyutunu belirlememiz gerekecektir. FRA bu makalenin kapsamı dışındadır. Enable Archiving (Arşivleme) seçeneği ile veritabanımızı arşiv modunda oluşturabiliriz fakat bir test veritabanı kurduğum için gereksiz yere arşiv dosyaları oluşturmaması için- aktive etmiyorum. Kurumsal veritabanlarında düşünülebilir.

Sample Schemas bölümünde EXAMPLE tablespace ismi ile yaklaşık 130 MB büyüklüğünde örnek bir veritananı oluşturmak isteyip istemediğimiz sorulmaktadır. Herhangi bir seçim yapmadan devam ediyorum:

Sonraki ekranda otomatik bellek yönetimini (Automatic Memory Management) aktive edip etmeyeceğimiz sorulmaktadır. SGA ve PGA alanlarını kendimiz belirleyebileceğimiz gibi Use Automatic Memory Management seçeneği ile Oracle a bırakmayı tercih ediyorum. Sizing sekmesinde herhangi bir değişiklik yapmadan Character Sets bölümünde WE8ISO8859p9 karakter setini seçerek devam ediyorum:

Kontrol dosyalarının, veritabanı dosyalarının ve redo log dosyalarının nereye kaydedileceğini gösteren ekranda herhangi bir değişiklik yapmıyorum. Varsayılan olarak 2 adet kontrol dosyası oluşturulacaktır. Dilersek kontrol dosyalarının sayısını ve redo log dosyalarının boyutunu artırabilir ya da yeni redo log grupları ekleyebiliriz: Create Database seçeneği ile database imiz oluşturulacaktır. Dilersek daha sonra oluşturmak üzere seçimlerimizi template olarak kaydedebiliriz.

Create Database Summary ekranı ile oluşturacağımız veritabanının özeti görüntülenmektedir: OK butonu ile veritabanı oluşturma işlemini başlatabiliriz.

Veritabanı oluşturma işlemi tamamlandığında, işlemin tamamlandığını söyleyen aşağıdaki gibi bir ekran görünecektir. Dilersek bu ekranda Password Management butonu ile veritabanı kullanıcıları üzerinde değişiklik yapabiliriz.

Vertabanı oluşturma işlemini tamamladık. Yapmamız gereken son bir adım olarak veritabanımız ile listener ı ilişkilendirmektir. Listener tanımlama bölümünde tanımladığımız listener henüz herhangi bir veritabanını desteklemiyor durumdaydı. Bunun için aşağıdaki gibi terminalden sqlplus arayüzü ile Oracle Server a sysdba olarak bağlanmak alter system register komutunu vermek yeterli olacaktır. sqlplus / as sysdba alter system register; Sanal makine üzerine kurduğumuz Oracle Database 11g Release 2 ye ana makine üzerinden putty ile bağlandığımızda aşağıdaki gibi bir sonuç alıyor olacağız: