TIBBĐ VE AROMATĐK BĐTKĐLERĐN YETĐŞTĐRĐLMESĐ

MYO-ÖS 2010- Ulusal Meslek Yüksekokulları Öğrenci Sempozyumu 21-22 EKĐM 2010-DÜZCE TIBBĐ VE AROMATĐK BĐTKĐLERĐN YETĐŞTĐRĐLMESĐ Harun YILMAZ 1 Gülçin KÜÇÜKÖZCÜ 1 Ebru TERZĐ 1 1 Pazaryeri Meslek Yüksekokulu Bilecik Üniversitesi - BĐLECĐK Harun.yilmaz@bilecik.edu.tr g_kucukozcu_90@hotmail.com ÖZET Dünya Sağlık Örgütünce yapılan bir çalışmaya göre tüm dünyada yaklaşık olarak 20.000 çeşit bitki türünün tıbbi amaçla kullanıldığı saptanmıştır. Bunlardan 4.000 çeşit bitkisel drog yaygın bir şekilde kullanılırken, Avrupa da 2.000 kadar bitkisel drog ticareti yapılmaktadır. Türkiye de iç ve dış ticareti yapılan tıbbi ve aromatik bitkiler alt türler dahil olmak üzere 350 civarı olup bunlardan 150 kadar türünün dış satımı yapılmaktadır. Đç ve dış piyasada değerlendirilen bitki türlerini genellikle floradan toplanmaktadır ancak son yıllarda bu bitkilerin tarımına olan ilgide de artış olmuştur. Türkiye zengin bitki çeşitliliğine, geniş bir yüz ölçümüne ve farklı iklimlere sahip yapısıyla doğal ve kültürü yapılan tıbbi ve aromatik bitkiler yönünden önemli bir potansiyele sahip bulunmaktadır. Ancak görüldüğü gibi ülkemizde tarımı yapılan veya ekonomik değere sahip bitkilerin sayısı parmakla sayılacak kadar azdır. Ayrıca dikkat edildiğinde bu sayıda ki türlerin bir kısmı baharat niteliğinde bitkisel droglardır, bir kısmı ise tıbbi bitki niteliğindeki bitkisel droglardır fakat ülkemizde bu yönde kullanılmaları yaygın değildir. Oysaki birçok Avrupa ülkesinde yararlanılan tıbbi bitki sayısı oldukça fazla olup bunlar doğrudan ilaç yapımında kullanılmakta, sağlık ürünleri veya gıda tamamlayıcısı olarak yararlanılmaktadır. Türkiye de tıbbi ve aromatik bitkilerden daha etkin yararlanılmasını sağlamak ve ekonomik getirisini arttırmak için gereken önem verilmelidir. Anahtar Kelimeler: Bitkisel drog, tıbbi ve aromatik bitkiler. 1. GĐRĐŞ Dünya Sağlık Örgütü (WHO) nce yapılan bir çalışmaya göre, tüm Dünya da yaklaşık 20,000 bitki türünün tıbbi amaçlarla kullanıldığı saptanmıştır. Bunlardan 4,000 bitkisel drog yaygın bir şekilde kullanılırken, Avrupa da 2,000 kadar bitkisel drogun ticareti yapılmaktadır. 1

Dünya bitkisel ilaç pazarı 1998 yılı rakamlarına göre, 14 milyar Amerikan doları iken, 1991-2000 yılı rakamlarına göre, Dünya yıllık tıbbi ve aromatik bitkiler dışalımı 400,000 ton ve 1,3 milyar Amerikan doları civarındadır. Bu miktarın %80 i, en fazla dışsatım yapan 12 ülke (Çin, Hindistan, ABD, Almanya, Meksika, Mısır, Şili, Bulgaristan, Singapur, Fas, Pakistan, Türkiye)tarafından karşılanmıştır. Bu ülkelerin başında %34 lük pay ile Çin gelmektedir. Hong Kong, ABD ve Almanya Dünya daki en önemli bitkisel drog ticaret merkezleridir. Dünya tıbbi ve aromatik bitkiler ticaretinde global dışalım pazarının ¼ ü Avrupa ülkelerine aittir. 1992-1996 yılları arasında Avrupa ülkelerinin yıllık tıbbi ve aromatik bitkiler dışalımı 120,000 ton civarındadır. Aynı kaynaklara göre, Türkiye dışsatım yapan ülkeler arasında %5 lik pay ile 12. sırada yer almaktadır. Buna karşın yurtiçi ilgili kurumlardan derlenen istatistiksel rakamlar Türkiye nin 1999-2003 yıllarını kapsayan son beş yıllık tıbbi ve aromatik bitkiler dışsatım miktarının yıllara göre 33,000 ile 52,000 ton arasında gerçekleştiği Tablo 1 de görülmektedir [1]. Tablo 1: Türkiye Tıbbi ve Aromatik Bitkiler Dışsatım Değerleri Ürün Adı 1999 2000 2001 2002 2003 Ortalama Kimyon 7,279 9,218 6,657 12,674 5,668 12,561 23,832 24,843 14,313 13,385 11,55 14,536 Kekik 7,664 16,556 7,388 15,366 8,459 15,479 8,331 13,444 8,791 14,068 8,123 14,983 Keçiboynuzu 4,161 2,685 4,935 2,868 7,228 1,966 4,436 2,731 5,19 2,563 Kaparı 4,872 8,502 5,809 10,462 4,794 12,019 5,158 6,197 Defne 3,783 7,246 4,423 7,964 4,611 7,828 4,903 7,738 5,099 8,233 4,564 7,802 Anason 3,072 7,102 3,81 6,384 4,113 6,283 2,968 4,994 3,316 5,122 3,456 5,977 Rezen-Ardıç 2,059 1,808 1,772 1,538 1,966 1,51 1,742 1,225 1,832 1,672 1,874 1,551 Adaçayı 1,115 2,358 1,248 2,76 1,204 2,586 1,189 2,568 Çemen 425 210 489 228 465 228 984 338 935 410 660 282 Meyankökü 1,13 760 266 308 357 312 654 372 514 425 584 436 Diğer baharat 1,048 1,274 744 1,122 164 275 203 511 540 795 Biberiye 356 481 333 553 265 383 345 552 340 647 328 523 Sumak 212 158 159 166 367 236 818 589 958 751 503 380 Baharat Karış 175 338 154 326 116 244 244 563 369 1,015 212 497 Mahlep 123 562 127 504 210 690 73 507 107 1,141 128 681 Ihlamur 126 588 80 296 126 349 167 458 125 423 Çörek otu 160 244 102 142 112 149 125 178 Kişniş 39 30 74 41 65 34 41 18 68 42 57 33 Nane 11 10 29 28 20 19 Pelin 1 1 3 11 10 13 4 8 Safran 0,1 0,2 0,025 0,027 1,603 1,602 0,256 1,482 0,658 6,464 0,528 1,955 Şerbetçiotu 0 0 0,1 0,377 0,07 0,085 0,085 0,231 Toplam 33,45 57,193 37,709 63,398 37,923 63,897 58,025 58,025 41,393 50,311 44,39 60,434 2

2. TÜRKĐYEDE ÜRETĐMĐ YAPILAN BAZI TIBBĐ VE AROMATĐK BĐTKĐLER Bu durum dışsatım miktarlarında son yıllarda kayda değer bir artış olduğunu ortaya koymaktadır. Tablo 1 de görüldüğü gibi, anılan dışsatım miktarları 20 kadar bitki türünü kapsamaktadır. Ancak, Türkiye de iç ve dış ticareti yapılan tıbbi ve aromatik bitkiler hakkındaki kapsamlı bir çalışmaya göre bitki türü sayısı-alt türler de dahil olmak üzere 347 adet olup bunlarda 139 ürün dışsatımı yapılmaktadır. Bu bitkiler genellikle diğerleri adı altında ihraç edilmektedir. Ticareti yapılan ve tablo 1 de yer alan bitki türleri içerisinde kimyon, kekik, anason, rezene, çemen, kişniş, nane ve çörekotu nun kültürü yapılmakta olup, bu bitkilerin üretimleri diğer kültür bitkilerine oranla oldukça sınırlı olduğu tablo 2 de görünmektedir. Tablo 2: Türkiye de Üretimi Yapılan Bazı Tıbbi ve Aromatik Bitkiler Bitki Yıl Ekiliş (ha) Üretim (ton) Verim (kg/da) 1999 41 23 56,1 2000 36 20 55,6 2001 21 11 52,4 Anason 2002 22 13 59,1 2003 21,5 12,3 57,2 Ortalama 28,3 15,86 56,1 1999 18,658 7 37,5 2000 13,53 6,9 51 2001 30 11 36,7 Kimyon 2002 60 50 83,3 2003 30 20 66,7 Ortalama 30,438 18,98 55 1999 612 640 104,6 2000 700 670 95,7 2001 420 400 95,2 Çemen 2002 1,5 1,9 126,7 2003 2 2,1 105 Ortalama 1,046 1,142 105,4 1999 308 930 301,9 2000 318 740 232,7 2001 215 710 330,2 Şerbetçiotu 2002 200 750 375 2003 250 900 360 Ortalama 258 806 320 1999 5 Nane 2000 5 2001 5,5 2002 6 2003 6,5 Ortalama 5,6 2002 0 4,4 0 Kekik 2003 4,5 7 155,6 Ortalama 4,5 5,7 156 3

Türkiye %26 lık pay ile Dünya daki en büyük kimyon ihracatçılarından biri olduğu tablo 3 de görünmektedir. Önceleri Đç Anadolu da (Ankara, Konya, Kırşehir, Karaman, Niğde, Afyon) küçük çapta üretim yapılırken, dışsatım miktarının artması (örn. 2002 yılında 24 bin ton) sonucu, GAP bölgesinde de kimyon yetiştirilmeye başlanmış ve üretim alanı genişlemiştir. Bugün kimyonun Dünya Pazar hacmi 25-30 bin ton olarak tahmin edilmekte ve Türkiye bu pazarın yaklaşık %50 den fazlasını karşılamaktadır[2]. Tablo 3: Türkiye den Dışsatımı Yapılan Tıbbi ve AROMATĐK Bitkilerin larına Göre Dağılımı Bitki Adı Kimyon Kekik Keçiboynuzu Kapari Defne Anason Diğerleri Rezene-Ardıç Adaçayı Çemen Meyankökü Yüzdelik Dağılımı 26% 18% 12% 12% 10% 8% 5% 4% 3% 1% 1% Ülkemizden en fazla dışsatımı yapılan bitkiler içerisinde kekik %18 ile ikinci sırayı almaktadır. Dünya kekik dış ticaret hacmi 10 bin ton civarındadır. Türkiye yıllara göre değişmekle birlikte, yaklaşık 7-8 bin ton dışsatım miktarı ve bundan elde ettiği 13-16 milyon Amerikan doları gelir ve Dünya da en fazla kekik ihraç eden ülke konumundadır. Doğadan toplanan kekik O. Onites, O. Syriacum, O. Majorana, O. Vulgare subsp. Hirtum, O. Minutiflorum, Thymbra spicata, Coridothymus capitatus gibi farklı tür ve cinsleri kapsamaktadır. Kültürü yapılan kekik türleri ise Origanum onites ve Origanum vulgare subsp. Hirtum olup Isparta, Denizli ve Đzmir civarında yetiştirilmektedir. Diğer önemli iki dışsatım ürünümüz ise doğadan toplanan keçiboynuzu ve defne yaprağıdır. Dünya da en önemli kaliteli defne ihracatçısı ülke olan Türkiye, defne yaprağı dışsatımı yapan birkaç ülkeden birisidir ve Dünya defne gereksiniminin yaklaşık %90 ını karşılamaktadır. Anason ülkemizde uzun yıllardan beri tarımı yapılan bir bitki olup, yurtiçi tüketimi yanında dışsatımı yapılan bitkilerin başında gelmektedir. Anason üretiminin hemen hemen tamamı Ege Bölgesi ile Orta Anadolu Bölgesi arasında kalan geçit bölgesinde yapılamaktadır. Türkiye, anason üretim ve dışsatımında Dünya da iyi bir yere sahip ve önde gelen ülkelerdendir. Türkiye de seleksiyon ıslahı sonucu geliştirilen Gölhisar çeşidi dışında anason 4

çeşidi bulunmamakta, farklı populasyonların üretimi yapılmaktadır. Yüksek verim ve kalitede anason çeşitlerinin geliştirilmesi gerekmektedir. Dünya anason Pazar hacmi 10,000 ton olarak tahmin edilmektedir. Son yıllarda yıllık anason üretimimiz 11,000 ile 23,000 ton arasında değişmekte olup, bu üretimin ortalama 3-4 bin tonu her yıl her yıl ihraç edilmektedir. Türkiye, çok önemli bir tıbbi bitki ve aynı zamanda yağ bitkisi olan haşhaşın geleneksel üreticisi olarak bilinmektedir. Anadolu da yaklaşık 5000 yıldan beri haşhaş tarımı yapılmaktadır. Ülkemizde halen 3298 sayılı yasa uyarınca izinli ve kontrollü olarak Afyon, Amasya, Burdur, Çorum, Denizli, Isparta, Kastamonu, Kütahya, Tokat ve Uşak illerinin tamamı ile Ankara, Balıkesir, Eskişehir, Konya ve Manisa illerinin bazı ilçelerinde, Birleşmiş Milletlerce tanınan 700,000 dekarlık limit alanda çizilmemiş haşhaş kapsülü üretimi yapılmaktadır. Đzinli ve kontrollü olarak üretilen çizilmemiş haşhaş kapsülleri tek alıcısı olan TMO ne satılmaktadır. Satın alınan haşhaş kapsülleri, Bolvadin-Afyon daki afyon alkaloidleri fabrikasında işlenerek, uluslar arası farmakopelere uygun morfin ve morfin türevleri elde edilmektedir. Üretim morfin ve türevlerinin %90 ı tıbbi amaçlı olarak diğer ülkelere ihraç edilirken, %10 u ülkemizde ilaç endüstrisinde kullanılmaktadır[4]. Türkiye Bulgaristan la birlikte Dünya nın en büyük gülyağı üreticisidir. Gülyağı, gül konkreti ve bir yan ürün olan gülsuyu yağ gülü veya Isparta gülü adı verilen Rosa damascena nın taze çiçeklerinin, yaklaşık 500 kg kapasiteli krom ve bakır damıtma kazanlarında, buhar basıncı altında damıtılmasıyla elde edilmektedir. Mayıs ve Haziran ayları gül mevsimi olarak bilinmekte olup, hasat ve gülyağı üretimi bu süre içersinde yapılmaktadır. Türkiye de gülyağı üretiminin %80 i Isparta da, geriye kalan %20 si ise Burdur ve Afyon illerinde yapılmaktadır. Ülkemizde gül çiçeği üretim alanı, 20,000 dekar üzerinde olup (1990 yılında 39,650 da), yıllık ortalama 22,000 ton gül çiçeği, 2-2,5 ton kadar gülyağı ve 4,5-5 ton kadar da gül konkreti üretilmektedir. Türkiye son yıllarda gülyağı yanı sıra artan miktarlarda uçucu yağların da dışsatımı yapmaya başlamış ve bu duruma bağlı olarak, gülyağı dışındaki uçucu yağ üretim tesislerinin sayısında da artış meydana gelmiştir[3]. Türkiye de defne yapraklarından yılda ortalama 1 ton kadar defne uçucu yağı üretilmekte ve bunun önemli bir kısmı ihraç edilmektedir. Ayrıca defne meyvelerinden sıkma veya suyla kaynatma yoluyla üretilen sabit5 yağ, sabun yapımında kullanılmak üzere, özellikle Arap ülkelerinde ihraç edilmektedir. Kekik yağı da, defne yağında olduğu gibi, kısmen uçucu yağlar kapsamında, kısmen de bitkisel yağlar kapsamında, farklı GTĐP numaraları ile ihraç edilmektedir. Türkiye de son yıllarda Isparta (350 da) ve Çumra da olmak üzere lavanta tarımı da yapılmaya başlanmış olup, bir miktar lavanta yağı ihracatımız da bulunmaktadır. Ayrıca, son zamanlarda Akdeniz ve Ege Bölgelerinde küçük çapta nane, mersin, rezene, anason, kimy6on, adaçayı, ardıç, biberiye, oğulotu, ve hayıt uçucu yağları da üretilmeye başlanmıştır. 3. SONUÇLAR VE ÖNERĐLER Türkiye zengin bitki çeşitliliğine, geniş bir yüzölçümüne ve farklı iklimlere sahip yapısıyla, doğal ve kültürü yapılan tıbbi ve aromatik bitkiler yönünden önemli bir potansiyele sahip bulunmaktadır. Ancak görüldüğü gibi ülkemizde tarımı yapılan veya ekonomik değere sahip bitkilerin sayısı parmakla gösterilecek kadar azdır. Ayrıca dikkat edilirse, bu az sayıdaki 5

türlerin bir kısmı baharat niteliğinde bitkisel droglardır, bir kısmı ise tıbbi bitki niteliğinde olmasına karşın, ülkemizde bu yönde kullanımları yaygın değildir. Oysa birçok Avrupa ülkesinde yararlanılan tıbbi bitki sayısı oldukça fazla olup, bunlar doğrudan ilaç yapımında kullanılmakta, sağlık ürünleri veya gıda tamamlayıcıları olarak yararlanılmaktadır. Türkiye de tıbbi ve aromatik bitkilerden daha etkin yararlanılmasını sağlamak ve ekonomik getirisini arttırmak için aşağıdaki konulara önem verilmelidir. Ülkemizde şu anda kullanılan ve dışsatımı yapılan tıbbi ve aromatik bitkiler ile gelecekte kullanma ve ihracat potansiyeli olan bitkilerden koruma-kullanma dengesi içinde yararlanılmalı, doğadan toplamalarda sürdürülebilir kullanım ilkesine dikkat edilmelidir. Toplama yapanlar doğayı tahrip etmeden nasıl toplama yapabilecekleri konusunda eğitilmelidir. Bu konularda araştırma, yayım ve eğitim çalışmaları yaygınlaştırılmalıdır. Bu anlamda Dünya ve Avrupa da yapılan çalışmalar yakından takip edilmeli, EUROPAM (The European Herb Growers Asociation) ın 1998 yılında tıbbi ve aromatik bitkilerin tarımı ile ilgili yayınladığı GAP (Good Agricultural Practices of Medicinal and Aromatic Plants) başlıklı tüzük ve daha sonra aynı şekilde tıbbi ve aromatik bitki toplama ilkelerini kapsayan GWP (Guidelines four Good Wild Crafting Practice of Medicinal and Aromatic Plants) başlıklı tüzük maddeleri incelenip, Türkçe ye çevrilerek, tıbbi ve aromatik bitkilerle ilgili tüm kurum, kuruluş ve kişiler bu konuda bilgilendirilmelidir. Aynı şekilde 2003 yılında son olarak WHO (Dünya Sağlık Örgütü) nün WHO Guidelines on good agricultural and collection practices (GACP) adıyla yayınladığı tüzük de incelenmeli ve değerlendirilmelidir[5]. Son yıllarda yurtdışından sürekli artan şekilde bitkisel kökenli ilaç ve sağlık ürünleri ithal edilmektedir. (örneğin; aloe vera ürünleri, EPO (Evening primrose Oil) ve çörek otu yağı ve kapsülleri vb.). Ülkemizde de bu tür ürünlerin üretimleri ile ilgili yasal düzenlemeler ve kullanılan bitkilerin standartları bir an önce hazırlanmalı ve dolayısıyla kullanılan tıbbi bitki sayısı çeşitlendirilmeli ve ekonomiye olan katkısı arttırılmalıdır. Kültüre alınan tıbbi ve aromatik bitkilerin üretimdeki sorunları çözülmeli, talebi artan doğal bitkilerin tarımına geçilmeli ve ıslah çalışmaları yapılmalıdır. Tıbbi bitkilerin büyük bir kısmı yabani bitki karakteri dolayısıyla geniş bir genetik varyasyon göstermekte ve böylece değerli genotiplerin seleksiyonu mümkün olmaktadır. En başta gelen seleksiyon kriteri, farmakolojik etkide maddelerin yüksek oranda bulunması ve bunların bileşimidir. Kültüre alınabilme bakımından yüksek drog verimi, hastalık ve zararlılara dayanıklılık, gelişme formu, homojen gelişme durumu gibi tarımsal özellikler önem taşımaktadır. Bu nedenle, mevcut tür zenginliğimiz değerlendirilmeli ve gen kaynağı olarak seleksiyon ve diğer ıslah çalışmalarında yararlanılmalıdır. Tıbbi ve aromatik bitkiler üretim planlamaları, Dünya pazarları yakından izlenerek yapılmalıdır. Tıbbi ve aromatik bitkiler üzerinde sağlıklı çalışma ve planlamalar yapılabilmesi için, bitki bazında ayrıntılı olarak, özellikle üretimlerinin, dışsatım ve ticaretinin ve bunların floradan ve üretimden sağlanan miktarlarının istatistiklerde açık ve net olarak yer alması gerekmektedir. Bitki toplayıcısı, üretici, ihracatçı, sanayici, Üniversite ve Araştırma kurumları arası iş birliği arttırılmalı ve sektör temsilcilerinin bilgi alışverişinde bulunacağı periyodik toplantılar düzenlenmelidir. 6

Genelde tıbbi ve aromatik bitkiler ham drog halinde ihraç edilmekte olup, katma değer yaratmamaktadır. Temizleme, ayıklama, sınıflandırma, toptan ve perakende paketleme işlemleri dahi sınırlı sayıda baharat ve bitki çayı drogları üretiminde uygulanmaktadır. Bitkisel ürün üzerinde yapılacak her işlem bitkisel drogun değerinin artmasına ve katma değerin ülkemizde kalmasını sağlayacaktır. KAYNAKLAR 1.Anonim 2004a. Devlet istatistik Enstitüsü (DĐE).Dış Ticaret Đstatistikleri, Ankara 2.Arslan, N., Gürbüz, B.,Özcan, S., 2000. Türkiye de Doğal Bitkilerin Kullanımı ve Ticareti. Ekin Dergisi, Yıl:4. Sayı:12, S: 98-104. 3.Bektaşoğlu, S., Uçucuyağlar Dış Pazar Araştırması. IGEME Sanayi Dairesi Raportörlüğü, Ankara, 2001. 4.Başer, H.C., 1998 Tıbbi ve Aromatik Bitkilerin Endüstriyel Kullanımı. TAB Bülteni, 13-14. 5.Keseroğlu, T., Sarı, A.O., Kaya, G., Oğuz., B., Tıbbi ve Kokulu Bitkiler Anason, Kimyon, Kekik, Kapari- DPT Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Bitkisel Üretim Özel Đktisas Komisyonu Sanayi Bitkileri Alt Komisyonu Raporu. DPT: 2648-ÖIK: 656, s. 390-424, Ankara, 2001. 7