12/24/2015 MEYVE VE TOHUMU YENEN SEBZE ZARARLILARI DOMATES ZARARLILARI

Benzer belgeler
8. Familya: Curculionidae. Sitophilus granarius (L.) (Buğday biti) Sitophilus oryzae (L.) (Pirinç biti)

12/24/2015. Tanınması

YAPRAKLARI YENEN SEBZE ZARARLILARI Takım: Tylenchida Familya: Heteroderidae Tür: Heterodera cruciferae Franklin (Lahana kist nematodu)

zeytinist

zeytinist

Domates Yaprak Galeri Güvesi Tuta absoluta

12/24/2015 ENGİNAR ZARARLILARI. Takım: Homoptera Familya: Aphididae Tür: Brachycaudus cardui L. (Enginar yaprakbiti) Tanınması

zeytinist

Dryocosmus kuriphilus(kestane gal arısı)sürvey Talimatı. Dryocosmuskuriphilus(Yasumatsu) (Kestane gal arısı)

ÖNEMLİ ZARARLILARI. Spodoptera spp. (Yaprak kurtları) yumurta

6. Familya: Tenebrionidae

EKİN KURDU (Zabrus Spp.) Özden Güngör Ziraat Mühendisleri Odası Genel Merkez Yönetim Kurulu Başkanı 23.Temmuz Ankara

ZİRAİ MÜCADELE TEKNİK TALİMATLARI CİLT IV. ALTIN KELEBEK Euproctis chrysorrhoea L (Lepidoptera: Lymantriidae)

SARI ÇAY AKARININ ÇAY BİTKİSİ ÜZERİNDE OLUŞTURDUĞU ZARARLANMALAR. RAPOR

III: Hafta Pamuk ve Patates agroekosistemi Lepidoptera zararlılarının tanıtımı, biyo-ekolojileri, savaşım yöntemleri

F. Takım: Coleoptera

zeytinist

T A G E M. (Acarina) 1. TANIMI VE YAŞAYIŞI

7. Hafta: Yumuşak ve sert çekirdekli (elma, armut, ayva) meyve bahçelerinde zararlı önemli Nematod ve Akar türleri.

BİYOLOJİK MÜCADELE. Dr. Bilgin GÜVEN

BADEM YETİŞTİRİCİLİĞİ

Yem Bitkileri Zararlıları: Benekli yonca aphidi (Hemiptera: Callaphididae) Therioaghis trifolii Monell. Anholocyclic bir yaşama sahiptir.

NOHUT HASTALIKLARI VE ZARARLILARI

ÜRETİM AŞAMASINDA ADIM ADIM HASTALIKLARLA MÜCADELE

İÇİNDEKİLER VII. SULAMA GİRİŞ SULAMANIN GENEL PRENSİPLERİ Sulamanın Amacı ve Önemi... 32

Kullanım Yerleri. İnsan beslenmesinde kullanılır. Şekerin hammadesidir. Küspesi hayvan yemi olarak kullanılır. İspirto elde edilir

E. Takım: Lepidoptera. 1. Familya: Pyralidae 2. Familya: Galleriidae 3. Familya: Tineidae 4. Familya: Gelechiidae

Anoplophora chinensis(turunçgil uzun antenli böceği) Sürvey Talimatı

NERGİS ZARARLILARI

Solem Organik / Ürün Kullanımı

Uzm. Sedat EREN AĞUSTOS-2015 Zirai Mücadele Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü/DİYARBAKIR

12/24/2015 KÖK VE YUMRUSU YENEN SEBZE ZARARLILARI. PATATES, TATLI PATATES ve YERELMASI ZARARLILARI

Turunçgil zararlıları Bölüm II Prof. Dr. Selma ÜLGENTÜRK 2017

GÜL ZARARLILARI VE MÜCADELESİ. Bölüm I

VIII. Hafta: Şeker Pancarında Toprak altı Zararlılar; Nematodlar, Tel kurtları, Toprak Kurtları ve Toprak Pireleri

ORGANİK TARIMDA TARIMSAL MÜCADELE İLKELERİ

Böcekler ile savaşım 2

Kabuklu Meyve Zararlıları- Bölüm I

Patates te Çözümlerimiz

KARASİNEKLER SUNUM: İLKER KIRHAN ZİRAAT MÜHENDİSİ/ZOOTEKNİST

SERA TASARIMI ve İKLİMLENDİRME. Cengiz TÜRKAY Ziraat Yüksek Mühendisi. Alata Bahçe Kültürleri Araştırma İstasyonu Erdemli-Mersin 12 Ekim 2012

HAVUÇ YETİŞTİRİCİLİĞİ (Daucus carota L.)

HAMAMBÖCEKLERİ ve MÜCADELE YÖNTEMLERİ

Magnezyum Sülfat. Magnezyum Sülfat nedir?

ZİRAİ MÜCADELE TEKNİK TALİMATLARI CİLT IV. BAĞ MİLDİYÖSÜ Plasmopara viticola (Berk. Et Curt) Berl et de Toni

Prof.Dr. Filiz ERTUNÇ

Alt sınıf: Apterygota otakım 1. Diplura (Çift kuyruklular) otakım 2. Protura otakım 3. Collembola (Kuyrukla sıçrayanlar) otakım 4.

Kabuklu meyve Zararlıları Bölüm II FINDIK ZARARLILARI

BİTKİ TANIMA I. P E P _ H 0 4 C h a m a e c y p a r i s l a w s o n i a n a ( L a v z o n Ya l a n c ı S e r v i s i ) Yrd. Doç. Dr.

BROKKOLİ (Brassica oleracea var. italica)

INSECTA (HEXAPODA) SINIFI P T E R Y G O T A A L T S I N I F I EXOPTERYGOTA HEMIPTEROID GRUBU

GRYLLOBLATTODEA (GRYLLOBLATTARIA)

Sakarya İli Fındık Alanlarındaki Bitki Sağlığı Sorunları Çalıştayı Raporu

Elma kış dinlenmesine ihtiyaç duyan meyve türü olup, soğuklama gereksinimi diğer meyvelere göre uzundur.

EKİN KAMBUR BİTİ (Rhyzopetrha dominica )

Turunçgil Zararlıları. Prof. Dr. Selma ÜLGENTÜRK 2017

T.C. MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI TARIM TEKNOLOJİLERİ TARLA BİTKİLERİ ZARARLILARIYLA MÜCADELE 621BHY124

DOĞAL DÜŞMANLAR YARARLI BÖCEKLER

Bioredworm- S(Solid)-Katı ve Bioredworm-L(Liquid)-Sıvı Uygulama tablosu Bitki Türü Gübre Türü Uygulama dönemi Dozlar / saf gübre olarak /

zeytinist

Insecta (Hexapoda) BÖCEKLER

Nematod nedir? İpliksi solucan nematos + eidos Baş ve kuyrukta incelen silindirik şekilli Hayvan, bitki parazitleri, çürükçül vs. En büyügü 8 m Placen

a) Oksin b) Etilen c) Gibberellinler d) Maleic Hydrazide 3) Yedi noktalı gelin böceği aşağıdaki zararlı böceklerden hangisi ile beslenmektedir?

BİTKİ MATERYALİ II: ANGIOSPERMAE

I. Hafta: Şerbetçi otu ve Tütün agroekosistem zararlılarının tanıtımı, biyo-ekolojileri, savaşım yöntemleri

Bağ zararlıları ve Mücadelesi -Bölüm II

Bilim adamları canlıları hayvanlar, bitkiler, mantarlar ve mikroskobik canlılar olarak dört bölümde sınıflandırmışlar.

son hacim litre olacak şekilde sulandırılarak toprak yüzeyine püskürtülüp, cm toprak derinliğine karıştırarak uygulanabilir.

BÖRÜLCE YETĠġTĠRĠCĠLĠĞĠ Black Strong Ürünlerinin Börülce YetiĢtiriciliğinde Kullanımı Besin maddelerince zengin toprakları sever. Organik madde oranı

Ceviz Fidanı-Ağacı İklim ve Toprak İstekleri

CANLILARIN SINIFLANDIRILMASI

BİYOLOJİK SAVAŞ. Kültür bitkilerinde zararlı organizmalara karşı doğal düşmanlarının kullanılmasıdır.

ORDO: HYMENOPTERA (ZARKANATLILAR, ARILAR)

HYMENOPTERA (Zarkanatlılar, Arılar)

Orijin: Asya ve Avrupa (Mısır, Yunan ve Roma medeniyetleri döneminden beri biliniyor. Yabani form: Lactuca serriola x L.

BÖCEKLERDE VÜCUDUN BÖLÜMLERİ

Prof. Dr. Necmi İŞLER M.K.Ü. Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü

İKİNCİ BÖLÜM I- İKİNCİ BÖLÜM HAKKINDA GENEL BİLGİLER II- AKARLAR III- FARE VE SIÇANLAR IV- SÜMÜKLÜ BÖCEKLER

Depolanmış Ürün Hastalık ve Zararlıları. Doç. Dr. Enver DURMUŞOĞLU Araş. Gör. Ahmet HATİPOĞLU

Sebze Zararlısı Hemipterler

SOĞAN YETİŞTİRİCİLİĞİ (Allium cepa L.)

Kullanma Kılavuzu. 10 dönüm için 1 l gübre kullanılarak ilkbaharda sürgünler püskürtme(ya da damlama) yöntemiyle

KAVUN Orijin ve Tarihçe: Kokulu kavunlar: Afrika Anadolu-İran-Hindistan Dünya Yazlık kavunlar: Güney Anadolu (Adana kavunları) Kışlık kavunlar: Batı

Sebze Zararlısı Akarlar

GAP Bölgesinde Yetiştirilen Bitkilerin Sulama Proğramları

SEBZE HASTALIK ve ZARARLILARI

BİYOLOJİK MÜCADELE. Kültür bitkilerinde zararlı organizmalarakarşı doğal düşmanlarının insan katkısıyla kullanılmasıdır.

BAĞ MİLDİYÖSÜ Plasmopara viticola

Önceden Tahmin ve Erken Uyarı

zeytinist

BÖCEKLERDE ÜREME VE GELİŞME

Organik Tarımda İşletme Planlaması

ODUN DIŞI ORMAN ÜRÜNLERİ BİTKİ TANIMI II

I. KISIM: Temel Bilgiler ve Muhafaza

ELMA İÇ KURDU. Elma iç kurdu larvası

BÖCEKLERDE BACAK YAPISI

BAHÇE ÜRÜNLERİNDE HASAT & DERİM PROF.DR.NURDAN TUNA GÜNEŞ

Türkiye de yeni bir sedir zararlısı Dichelia cedricola (Diakonoff) 1974 (Lep.: Tortricidae) nın biyolojisi, zararı ve doğal düşmanları

4.Sınıf Fen Bilimleri

ENTOMOLOJİ LABORATUARI

Transkript:

MEYVE VE TOHUMU YENEN SEBZE ZARARLILARI Takım: Tylenchida Familya: Meloidogynidae Tür: Meloidogyne spp. (Kök ur nematodları) DOMATES ZARARLILARI Dişi Erkek Erkek bireyler uzun ipliksi bir yapıda ve 1.0-1.4 mm boyunda, dişi bireyler ise limon şeklinde olup, 0.5-1.0 mm boyunda ve 0.4-0.5 mm enindedir. Yumurtalar uzunca oval şekillidir. Birinci larva dönemini yumurta kabuğu içerisinde geçirdikten sonra dışarıya ikinci larva döneminde çıkarlar. Bu dönemde her iki cinsiyete ait bireyler uzunca ipliksi yapıda ve boyları 0.4-0.5 mm kadardır. Üçüncü larva dönemine geçtiklerinde dişi bireyler şişmeye başlar ve morfolojik olarak erkek ve dişi bireyler bu dönemden sonra kolaylıkla biribirinden ayırt edilebilirler. M. arenaria M. hapla Yumurta dönemi düşük sıcaklıklara daha dayanıklıdır. İlkbaharda ortam sıcaklığı uygun duruma geldiğinde dişiler jelatinimsi bir salgı salgıladıktan sonra yumurtalarını bu salgının içerisine bırakır. Birinci larva dönemini yumurta içerisinde tamamladıktan sonra ikinci larva döneminde yumurtadan çıkarlar ve toprak içerisinde hareket ederek uygun bir konukçu ararlar. Toprakta hem yatay ve hem de dikey yönde hareket ettikleri saptanmıştır. Konukçusu olmaksızın 2yıl süreyle canlılıklarını sürdürürler. Larvalar uygun konukçu bulduklarında genellikle köklerin uç kısmından girerler. Beslenmeye başlamadan önce salgıladıkları salgılar nedeniyle bitki dokusu içerisinde başı çevreleyen bölgede 4-6 hücre aşırı bir gelişme gösterir ve larvalar bu hücrelerde beslenirler. Larvalar belirli bir süre beslendikten sonra beslenmeyi keserek deri değiştirmeye başlarlar. Dördüncü döneme gelince beslenme tekrar başlar ve daha sonra ergin hale gelirler. Meloidogyne spp. bitkilerin gelişmesini engeller ve bodurlaşmaya neden olurlar. Bu nematodla bulaşık bitkiler hava sıcaklığının yükselmesiyle birlikte sağlıklılara göre çok daha şiddetli solgunluk belirtileri gösterirler. Genç bitkiler çoğu zaman Meloidogyne spp.'nin bitkiye girişinden kısa bir süre sonra tamamen kururlar. Düşük populasyonlarda bitki gelişmesinde yavaşlama ve kökler üzerinde de gal oluşumları görülür. Gallerin büyüklüğü nematodun türüne, yoğunluğuna ve bitkinin türüne göre birkaç mm' den birkaç cm'ye kadar değişebilir. Yüksek populasyonlarda yan köklerde oluşan galler nedeniyle ana kök görülmez olur. Meloidogyne cinsi içerisinde M. incognita (K.-W.) en yaygın olanı ve ekonomik zarar oluşturan türüdür. Domates başta olmak üzere hıyar, havuç, lahana, marul ve kereviz' de de ekonomik zararlar oluştururlar. 1

Kültürel önlemler: En az 3 yıl süreyle tahılları da içeren bir ekim nöbeti bu zararlının populasyonlarını büyük ölçüde düşürmektedir. Temiz bitki materyali kullanmak ve bu nematodlarla bulaşık toprak ve bitki materyallerinin temiz bölgelere girişini engellemek amacıyla karantina önlemleri alınmalıdır. Ayrıca söz konusu nematodlara dayanıklı olan sebze çeşitlerinin yetiştirilmesi önerilmelidir. Bunun yanısıra hızla toprakta parçalanabilen organik gübrelerin kullanılması topraktaki saprofit ve predatör nematod populasyonunu artırmakta ve bitki paraziti nematodların populasyonlarını baskı altında tutulabilmektedir. Takım: Acarina Familya: Eriophyidae Tür: Aculops lycopersici (Massee) (Domates uyuzu) Kimyasal savaşım: Çok gerekli hallerde ruhsatlandırılmış ilaçlardan biri ile savaşım yapılabilir. A. lycopersici kuvvetli, iğ şeklinde, beyazımsı-sarımsı renktedir. Dişilerin uzunluğu 150-180 µ, erkekleri ise 140-150 µ'dur. Domates uyuzu, kapalı alanlarda daha çok ilkbahar ve sonbahar aylarında, açık alanlarda ise Çukurova da sonbahar aylarında önemli zararlara neden olmaktadır. Yüksek sıcaklık vedüşük bağıl nemgelişmesi için en uygun koşullardır. Zarar gören bitkilerde boy kısalır ve yapraklar solgunlukla birlikte yeşilden kahverengiye renk değişmesi gösterir. Simptomlar bitkide hızla yayılır ve sonuçta bitki solar ve ölür. Orijini Avustralya olan A. lycopersici 'ye ülkemizde Akdeniz ve Ege Bölgesi'nde rastlanmaktadır. Konukçuları Solanaceae familyasına bağlı bitkiler olup bunlardan en çok domatesi tercih etmektedir. Domates uyuzuna karşı savaşta diğer akar türlerinde uygulanan yöntemler önerilmektedir. 2

Takım: Hemiptera Familya: Pentatomidae Tür: Nezara viridula (L.) (Pis kokulu yeşilböcek) N. viridula erginleri 14-18 mm boyunda, açık yeşil bazen de sarımsı yeşil rektedir. Baş yassılaşmış ve 2 tarafında yuvarlak koyu yeşilden açık kahverengiye kadar değişen renkte bir çift petek göz bulunur. Scutellum abdomene doğru daralarak uzar ve kanatların membran kısmına kadar ulaşır. Dişilerin vücudu erkeklere göre daha genişçedir. Yumurtalar başlangıçta beyazımsı sarı renkte olup daha sonra koyu sarıya döner. Yumurtaların boyu1mmcivarındadır. Hemen hemen silindirik bir yapı gösterir ve dairesel şekilde bir kapağı vardır. Yumurtalar bir paket halinde yaprakların alt yüzeyine bırakılır. Her dönem nimfin kendine özgü bir rengi bulunur. Başlangıçta koyu kırmızı ve üzeri siyah noktalarla kaplı olan nimfler, daha ileri dönemlerde kahverengi-beyaz ve en sonunda siyah desenler içeren yeşil bir görünüme sahip olurlar. Yumurta Zararlı kışı ergin dönemde toprak yarıklarında, taş, kaya altlarında ve bitki artıkları arasında geçirir. Yumurtalar 40-70'li gruplar halinde yaprağın alt yüzeyine bırakılır. Yumurta paketinin görünüşü birarı peteği gibidir. Bir dişinin başlangıçtan itibaren sona doğru bıraktığı gruplardaki yumurta sayıları gittikçe azalır. Yumurtalardan 4-6 gün içerisinde çıkan nimfler yaz boyunca sabahın erken saatlerinde ve akşam üzeri geç saatlerde yeşil aksam üzerinde beslenirler. Günün diğer saatlerini ise dinlenerek geçirirler. Yumurtalardan yeni çıktıkları zaman nimfler, yumurta paketi çevresinde kümelenmiş olarak bulunurlar. Nimfler bitki özsuyunu emerek beslenirler. Beş nimf dönemi geçirdikten sonra ergin hale gelirler. Tüm gelişme süresi, yumurta dahil 45-60 gün sürmektedir. Nimf Ergin N. viridula polyfag bir zararlı olup 32 bitki familyasından 115 bitki türünde konukçu olduğu saptanmıştır. Birinci dönem nimfler dışında styletleri ile bitki özsuyunu emerek beslenirler. Bitkilerin yaprak, çiçek, sürgün, tomurcuk gibi kısımlarında beslenmekle beraber en çok meyveleri tercih ederler. Domates, fasülye, biber, börülce ve bezelye gibi sebzelerin meyvelerinin yeni oluştuğu dönemlerde meyve ve çiçek dökümüne neden olurlar. Büyümekte olan meyvelerde ise şekil bozukluklarına yol açarlar. Meyvelerde zarara uğrayan alanda bulunan tohumlarda şekil bozuklukları ve çimlenme gücü kaybı görülür. Domates meyveleri yeşil dönemde zarar gördükleri zaman emgi yerlerinde açık sarı-beyazımsı renkte lekelerin oluşturduğu alacalı görünümlü bir alan meydana gelir. Olgunlaşmış kırmızı renkli meyvelerde ise zarar gören kısımlar, açık sarı veya turuncu renk alır. Bu şekilde zararlı hem verimin düşmesine hem de kalitenin bozulmasına neden olur. Kültürel önlemler: Kışlaklardan çıkan N. viridula erginleri sebze alanlarına geçmeden önce bir süre yabancıotlarda beslenirler. Bu nedenle sebze alanları içerisinde ve çevresindeki yabancıotlar yok edilmelidir. Biyolojik savaşım: Asolcus (Telenomus) basalis (Wollasto) (Hymenoptera: Scelionidae) adlı arıcık doğal olarak bu zararlıyı baskı altında tutmaktadır. Bu asalak arıcığın dişileri çiftleştikten hemen sonra yumurta bırakmak üzere N. viridula yumurtalarını aramaya başlar. Dişi arıcık bir N.viridula yumurtası içerisine sadece bir yumurta bırakır. 26-28 C sıcaklık, % 70 orantılı nemde bir dişi 10 gün kadar yaşar ve ortalama 165 adet yumurta bırakır. Kışı ergin halde geçiren asalak arıcıklar konukçusunun bulunmaması halinde oldukça uzun bir süre yumurtlamak için bekleyebilirler. Parazitlenen yumurtalar önce normal beyaz rengini kaybederek grimsi bir görünüm alır, daha sonra siyahımsı olur. Ergin hale gelen parazitoit, yumurtayı üstten düzensiz bir şekilde açarak dışarı çıkar. Doğada N. viridula yumurtalarının % 80 oranında bu arıcık tarafından parazitlendiği saptanmıştır. Kimyasal savaşım: Ülkemizde bugüne kadar kimyasal savaşımına gerek duyulmamıştır. Ancak doğal dengenin bozulduğu bazı yerlerde yüksek populasyonlar oluşturabilir. Bu gibi durumlarda bu zararlıya karşı ruhsat almış bir insektisit ile ilaçlanabilir. 3

Takım: Homoptera Familya: Aphididae Tür: Macrosiphum euphorbiae (Thom.) (Sütleğen yaprakbiti) Kanatsız parthenogenetik dişiler zeytin yeşili, yada pembemsi renkte olup vücut uzunluğu 2.3-2.5 mm'dir. Antenleri vücuttan daha uzundur. Corniculuslar silindir şeklinde ve uzunca yapıdadır. Kışı soğuk bölgelerde döllenmiş yumurta halinde güllerin tomurcuk ve gözlerinde ılıman bölgelerde ise kanatsız ergin dişi olarak geçirirler. Konukçusu başta patates olmak üzere domates, patlıcan, biber, şeker pancarı, lahana, krizantem, gül ile diğer bir çok yabani ve kültür bitkileridir. Patates afitinin 80 kadar virüs hastalığını bitkilere bulaştırdığı bilinmektedir. Orjini Kuzey Amerika olup, buradan daha sonra dünyanın hemen her ülkesine girmiştir. Ülkemizin tüm bölgelerinde bulunmaktadır. Takım: Coleoptera Familya: Curculionidae Tür: Bothynoderes punctiventris (Germ.) (Pancar hortumlu böceği) Pancar hortumlu böceğinin erginleri esmer ve kırçıl görünüşlü olup boyları 15 mm kadardır. Yumurtaları sarı renkli ve ovaldir. Bacaksız olan larvaların başı kahverengi, vücutları beyaz ve kıvrık olup boyları 13 mm kadardır. 4

Zararlı kışı ergin dönemde toprağın 25-30 cm derinliğinde geçirir. Mart ve nisan aylarında sıcaklık 12-14 C olunca topraktan çıkarak besin aramaya başlarlar ve bu dönemde özellikle pancar bitkilerinde beslenirler. Güneşli bölgeleri tercih eden erginler günde 10 kadar genç pancar bitkisinin tüm yapraklarını yiyebilir. Bu beslenmeden sonra çiftleşirler ve bir süre sonra dişiler yumurtalarını gruplar halinde toprağa bırakırlar. Yumurtalar bırakıldıktan üç hafta kadar sonra açılır ve çıkan larvalar bitkilerin köklerinde, daha sonra yan gövdelerinde beslenirler. 4 ay beslendikten sonra larvalar olgunlaşır ve toprakta pupa olurlar. Pupalardan iki yada üç hafta kadar sonra erginler çıkarak bitkilerin yapraklarıyla beslenmeye başlar. Bu beslenmeleri ekim-kasım aylarına kadar devam eder Pancar zararlısı olmasına karşın, bir yıl önce pancar ekilen yerlerde domates yetiştirilirse 2-3 yapraklı fidelerin yapraklarıyla beslenirler ve ayrıca kök boğazından keserek bitkiyi tamamen kurutabilirler. Ergin Kültürel önlemler: Zararlının esas konukçusu olan pancar bitkisinin ekildiği bölgelere bir yıl sonra başta domates olmak üzere bu zararlının zarar verebileceği diğer sebzelerin tarımı yapılmamalıdır. Eğer yapılacak ise bitkiler 3-5 yapraklı fide dönemine geldiğinde çok dikkatli olunmalıdır. Zararlının konukçusu olan birçok yabancıot türü vardır. Bu nedenle yabancıot savaşımı iyi bir şekilde yapılmalıdır. Ayrıca bulaşmalar daha çok tarla kenarından olduğu için, buralara eni dar ancak zararlının geçmesini engelleyecek derinlikte hendekler açılarak zararlının burada toplanması sağlanır. Daha sonra da erginler elle toplanarak öldürülür. Tür: Psallidium scalupturatum Boh. Kimyasal savaşım: Erginler ilk görüldüğünde, özellikle kenar sıraların toprak yüzeyi ruhsatlandırılmış ilaçlardan birisiyle ilaçlanmalıdır. Erginler parlak siyah renkte ve 5-6 mm boyundadır. Hortum şeklinde öne doğru uzamış olan ağız kısa ve küttür. Kanatlar üzerinde düzgün boyuna sıralar halinde derinliğine noktalar bulunur. 5

Bothynoderes punctiventris 'e çok benzer. Polifag bir zararlı olup, özellikle bir yıl önce pancar ekilmiş domates tarlalarında erken dönemde görülür. Doğrudan tohum ekimi yapılan tarlalarda yeni çimlenmiş 2-3 yapraklı domates fidelerini toprak yüzeyinden keserek zararlı olur. Gündüzleri toprakta saklanır ve geceleri faaliyete geçerler. İlk zararı tarla kenarından başladığı için mayıs başlarında özellikle kenar sıraların toprak yüzeyi ruhsatlandırılmış ilaçlardan birisiyle ilaçlanmalıdır. Takım: Lepidoptera Familya: Noctuidae Tür: Heliothis armigera Hübn. (Yeşilkurt) Yeşilkurt erginlerinin boyu 14-16 mm, kanat açıklığı ise 30-35 mm'dir. Kanat kenarlarında kahverengi bir band bulunur. Arka kanatların dış kenarlarına yakın bölgede uçlarda dar, ortası geniş kahverengi bir band vardır. Yumurtalar üstten basık bir görünüme sahip olup 0.5 mm çapındadır ve üzerinde çizgi şeklinde oluklar ve çıkıntılar bulunur. Larvalar ilk dönemlerde grimsi yeşil renkte, ileri dönemlerde ise açık ya da koyu yeşil veya kahverengi olabilirler. Olgun larvaların boyu 35-40 mm kadar olup, lateralde soluk renkli bir band ile bunun içerisindeki siyah bir çizgi de thorax'dan abdomenin sonuna kadar uzanır. Dorsalde ayrıca siyah bir band tüm vücut boyunca uzanır. Vücut üzerinde uzun kıllar vardır. Pupalar açık kahverengi, baş kısmı ise daha koyu kahverengidir. Abdomen ucunda her biri 1 mm uzunluğunda 1 çift çıkıntı bulunur. Pupa uzunluğu 15-18 mm'dir. Yeşilkurt kışı pupa döneminde ve toprakta 3-8 cm derinlikte geçirir. Erginleri Çukurova' da nisan başından itibaren uçuşmaya başlar. Çiftleştikten sonra yumurtalar genellikle bitkiler üzerine veya bazen bitkilerin yakınındaki yerlere bırakılır. Yumurtalar tek tek ve birbirinden uzak bulunurlar. Yumurta bırakma işlemi 2-3 hafta sürer. Dişiler 300-3000 adet yumurta bırakır. Yumurtalar bir hafta kadar sonra açılır ve çıkan larvalar yumurta kabuğunu yedikten sonra bitki dokularında beslenmeye başlar. Gelişmesini uygun koşullarda 2-3 haftada 6 larva dönemi geçirerek tamamlar. Olgunlaşan larva kendini toprağa atarak burada bir hücre oluşturur ve bu hücre içerisinde pupa olur. Yazın pupalar 2 haftada açılır ve ergin çıkışı başlar. Çukurova'da 4-5 döl verir. Larva populasyonunun yüksek olduğu yerlerde kannibalizm görülür. 6

Nemli topraklarda % 95 oranında pupa ölümü olur. Polyfag bir zararlı olan yeşilkurt kültür bitkilerinin yanısıra bir çok yabani bitki üzerinde de beslenir. Bitkilerin daha çok meyvelerinde beslenmeyi tercih ederler. Bu gibi durumlarda meyve içerisinde güneş ışığından etkilenmedikleri için gündüzleri de beslenmelerini sürdürürler. Bu şekilde zarar gören meyveler saprofit mikroorganizmaların gelişmesi sonucu çürürler. Sebzelerden domates, biber, lahana, kırmızı pancar, kabak, patlıcan, bakla ve patatesde zararlıdır. Kültürel önlemler: Sonbaharda toprak sürülerek kışlamaya geçen pupaların ölmesi sağlanabilir. Ayrıca sebze alanına dışarıdan larva göçünü engellemek için yabancıot savaşı önerilebilir. Biyolojik savaşım: Apanteles spp., Microplitis rufiventris Kokonjer, Bracon hebetor (Say) (Hymenoptera: Braconidae) ve Diedegma sp. (Hymenoptera: İchneumonidae) asalakları; Scymnus spp. (Coleoptera: Coccinellidae), Piecoris spp., Geocoris spp. (Hemiptera: Miridae), Nabis spp. (Hemiptera: Nabidae), Orius sp. (Hemiptera: Anthocoridae), Chrysoperla carnea Stef. (Neuroptera: Chrysopidae) avcıları; Aspergillus flavus, Fusarium sp. fungal, Bacillus coreus bakteriyel ve Nuclear polyhedrosis virüsü hastalıkları vardır. Ticari olarak üretimi yapılan Bacillus thuringiensis preparatları mikrobiyolojik savaşımında, özellikle sebzelerde güvenle kullanılmaktadır. Kimyasal savaşım: Ruhsat almış ilaçlarla populasyonun yüksek olduğu zamanlarda, hasat zamanı da dikkate alınarak ilaçlama önerilebilir. Tür: Trichoplusia ni (Hübn.) Ergin, koyu kahverengi, ön kanat ortada gümüşi renkte "8" e benzer bir beneğe sahiptir. Larva yeşil renkte olup, bu renk arkada beyazımsı bir tona dönüşür. Vücut boyunca yanlarda ince beyaz şeritler uzanır. Larvaların abdomeninde 3 çift bacak vardır. Vücut öne doğru incelmektedir. Hareketi, mühendis tırtıllarınkine benzer. Yumurtalar yeşilimsi beyaz ve tek tek bulunur. Larva Tropik ve subtropik iklimin bir zararlısıdır. Soğuk bölgelerde kışı geçiremez. Kış ortalama sıcaklığının 10 C 'nin altında olduğu bölgelerde ergin faaliyeti durur ve populasyonda yaz ortasına kadar önemli bir artış görülmez. Sıcaklık ortalamasının 10-16 C kış olduğu bölgelerde, ilkbaharda populasyon artışı başlar, populasyon ancak sonbaharda önemli bir seviyeye ulaşır. 16 C nin üzerinde kış ortalamasına sahip olan bölgelerde ise bütün yıl çoğalma faaliyeti devam eder. Kışı geçiremediği bölgelere, vejetasyon döneminde daha sıcak bölgelerden göç ettiği bilinmektedir. Yumurta konukçu bitkinin yapraklarının alt yüzüne bırakılır. Yumurtadan çıkan larvalar bu yapraklarla beslenir ve 5 larva dönemi geçirirler. Toprak üzerine dökülmüş yapraklar veya bitkinin alt yaprakları üzerinde beyaz renkli ipek bir koza içerisinde pupa olurlar. Ergin 7

Yumurtanın inkubasyon süresi 27 C'de 2-3 gün, larva dönemi 48 gün, pupa dönemi 15 gün olup ergin yaşam süresi 21 gündür. Larva faaliyeti 0 C 'de de görülebilir. Gelişmenin alt sınırı 10-13 C, uçma ve çiftleşme faaliyeti alt sınırı ise16 C'dir. Larvalar konukçu bitkilerin yapraklarını yer ve değişik yapı ve büyüklükte pencereler açarlar. Başta domates olmak üzere kolza, tütün, soya, pamuk, patates, tatlı patates zarar verdiği önemli kültür bitkileridir. Yeni ve eski dünyanın tropik ve subtropik bölgelerinde yayılmıştır. ABD ve Akdeniz ülkelerinde yaygın olarak bulunmaktadır. Biyolojik savaşım: Biyolojik mücadelesinde Trichogramma spp. (Hymenoptera) ve Chrysoperla carnea Stephan (Neuroptera: Chrysopidae)'nın kitle halinde üretilip salınması ile başarı kazanılmaktadır. Avcıları arasında Chrysopidae (Neuroptera), Coccinellidae, Carabidae (Coleoptera) familyaları ile Orius, Geocoris ve Nabis (Hemiptera) cinsleri; Parazitoitleri arasında ise; Voria ruralis Fallen, Eucelcitoria sp. (Diptera: Tachinidae), Microplitis sp., Trichogramma spp., Chelonus sp. (Hymenoptera: Braconidae), Hyposeter sp. (Hymenoptera: Ichneumonidae); Copidosoma sp. (Hymenoptera: Encyrtidae), Brachymeria ovata, Patrocloides montanus ve Winthemia sp., Kernpolyeder virüsü gibi hastalık etmenleri bulunmaktadır. Bacillus thuringiensis gibi mikrobiyolojik preparatlar bu zararlıya karşı başarılı bir şekilde kullanılmaktadır. Ayrıca Polyhedral virüs uygulamaları da başarılı olmaktadır. Tarladan virüs ile bulaşık larvalar toplanarak bu iş için kullanılmaktadır. Biyoteknik m: Işık ve seks feromonu ile düzenlenmiş tuzaklar da erginlere karşı kullanılmaktadır. Bunlar populasyon gelişmesinin saptanmasında ve erken uyarı sistemleri için kullanılabilir. Kimyasal savaşım: Kimyasal savaşı oldukça zordur. Bazı preparatların biyolojik etkisi yetersiz kalmakta, bazılarına karşı da zararlı kolayca direnç geliştirmektedir. Bu zararlıya karşı ruhsatlandırılmış ilaçlardan özellikle selektif insektisitler tercih edilebilir. Tür: Tuta absuluta BİBER ZARARLILARI Takım: Acarina Familya: Tarsenomidae Tür: Polyphagotarsonemus latus Banks (Sarı çayakarı) P. latus ergin dişileri 179 µm, erkekleri ise 120 µm boyundadır. Yumurta oval yapıda olup, üzerinde sıra şeklinde beyaz renkte tüberküller bulunur. Yumurtanın yaprağa değen yüzü düz olup, boyu ortalama 71 µm'dir. Yumurtadan yeni çıkan P. latus bireyleri 3 çift bacağa, ergin dişiler ise 4 çift bacağa sahiptir. Erginlerin dorsalinde "Y" şeklinde vücut boyunca uzanan sindirim sistemi beyaz renkte rahatlıkla görülür. Ergin dişiler geniş, oval yapıda açık sarımsı beyaz renktedir. Erkekler ise açık pembemsi renkte olup, ventralde emici ağız yapısı dişi son sakin döneminde iken başının üzerinde tutacak şekilde gelişmiştir. Bu yapı sayesinde erkekler dişi bireyleri ağız yapılarının üzerinde çiftleşinceye kadar bu şekilde taşımaktadırlar. 8

Kışı tüm dönemlerinde geçirebilen P. latus bu aylarda ısıtma yapılan seralarda sebzelerde önemli zararlara neden olurlar. Optimum gelişme sıcaklığı 20-22 C olan zararlının yumurtadan ergine gelişme süresi 12 gün kadar sürmektedir. P. latus en önemli zararını biber üzerinde yapmaktadır. Biberin genç vejetatif organlarında beslenmesi sonucunda bitki bodur kalmakta, yapraklar deforme olup zamanından önce dökülmekte ve bitki virüs hastalığına yakalanmış bir görünüm kazanmaktadır. Konukçuları arasında sebzelerden başta biber, domates, kabak, hıyar, kavun, karpuz, fasulye, patates, çilek ve bir çok yabancıot vardır. Zararlı A.B.D., Akdeniz Ülkeleri, Pakistan ve Hindistan'da yayılmıştır. Ülkemizde sadece Akdeniz ve Ege Bölgesi'nde varlığı bilinmektedir P. latus ile kimyasal savaşta spesifik akarisitler önerilir. Takım: Homoptera Familya: Aphididae Tür: Myzus persicae Sutz. (Yeşil şeftali yaprakbiti), Kanatsız parthenogenetik dişilerde vücut oval şekilde ve 1.5-2.5 mm uzunlukta olup rengi yeşilden sarımsı yeşile kadar değişir. Antenleri vücuttan biraz daha kısa ve anten tüberkülleri belirgindir. Corniculuslar yeşil, kaide kısımları ise esmer renkte olup orta kısmı biraz şişkincedir. Kanatlı parthenogenetik dişilerde ise abdomen oldukça parlak, baş ve thorax siyahımsı renktedir. Antenler takriben vücut uzunluğu kadar ve siyah renktedir. Corniculuslar siyahımsı yada açık esmer renktedir. Kışı soğuk bölgelerde taş çekirdekli meyve ağaçları üzerinde döllenmiş yumurta halinde geçirirler, sıcak bölgelerde ise partenogenetik olarak üremelerine devam ederler. Konukçu listesi son derece zengin olup, yaklaşık 34 familyaya bağlı 80 den fazla bitki türünde zararlı olduğu ve bunlarda da 160 kadar virüsün vektörlüğünü yaptığı bilinmektedir. Sebzelerden, başta biber olmak üzere şeker pancarı, domates, lahana, karnabahar, ıspanak konukçuları arasında sayılabilir. Kozmopolit bir tür olup, yurdumuzun ve dünyanın hemen her yerinde az ya da çok rastlanır. 9

Diğer yaprakbitlerinde olduğu gibidir. Takım: Diptera Familya: Cecidomyiidae Tür: Asphondylia capsici Barnes (Biber galsineği) Biber gal sineği dişileri 3.0-3.5 mm, erkekler ise biraz daha küçük 2.5-3.0 mm kadardır. Dişilerin abdomeni sonundaki ovipozitörleri 0.5 mm kadardır. Baş siyah ve biraz iridir. Başın üst kısmı gri renklidir. Antenleri grimsi kahverenginde 11 segmentli ve ipliksi olup vücut genişliğinin 2 mislidir. Yumurta gözle görülemeyecek kadar küçük, oval, beyaz renkli ve 0.5 mm uzunluğundadır. Yumurtadan yeni çıkan larvalar 0.5 mm ve saydam ya da beyaz rektedir. Olgunlaşmış larvalar ise 3.0-3.5 mm kadar olup, her segmentin sağında ve solunda 1'er adet diken gibi çıkıntı bulunur. Pupa rengi kırmızımsı kahverengi ve uzunluğu 2.0-2.5 mm kadardır. Baş tarafında çatala benzer bir uzantı vardır. Pupa mumya tipindedir. Cecydomid Biber galsineği kışı tarlada bırakılan bitkisel artıklar üzerinde ve yere dökülmüş meyvelerin içinde geçirir. İlkbaharda dişiler, ortaya çıkıp çiftleştikten sonra yumurtalarını biber tomurcuklarının içerisine ovipozitörleri ile bırakırlar. Genellikle her tomurcuk içerisine 1 yumurta bırakılır. Ergin dönem hariç diğer tüm dönemlerini meyve içerisinde geçirir. Normal ılıman geçen yıllarda kışın bu zararlının larva, pupa ve ergin dönemlerini birarada görmek mümkündür. Biberlerin çiçek tomurcuklarına bırakılan yumurtalar 2-3 gün sonra açılır ve yumurtalardan çıkan larvalar meyve içini yiyerek beslenir. Larvaların yediği bir kısım tomurcuklar da meyve bağlamadan dökülür. Dökülmeyen tomurcuklardan ise deforme olmuş küçük meyveler oluşur. Larvanın bulunduğu kısım şişkin bir hal alır, şekil ve renk değişikliği meydana gelir. Kalite ve kantite düşer. Turfanda biber yetiştiriciliğinde çok önemlidir. Üç larva döneminden sonra meyve içinde pupa olurlar. Ülkemizde; Hatay, Adana ve İçel illerinde saptanmış olan Biber galsineği sadece biberde zararlıdır. Kültürel önlemler: Küçük alanlarda tarlada, yere dökülmüş ve sararmış bulaşık tomurcuklar toplanmalı, derin çukurlara gömülmeli veya yakılmalıdır. Kışın tarlada biber bitkileri bırakılmamalıdır. Biyolojik savaşım: Torymus asphandizhae Gahan, Torymus dauci Wolk ve Torymus socius Mayer (Hymenoptera: Torymidae) adlı parazitoidleri bulunmaktadır. Ancak bunlar zararlı üzerinde yeterli baskıyı oluşturamadıkları için biyolojik savaşımında etkili değildirler. Kimyasal savaşım: Biberlerin tomurcuklanmaya başlaması ile birlikte ruhsat almış ilaçlardan biri ile ilaçlamaya başlanmalı ve haftada bir tekrarlanmalıdır. İlaçlama daima hasattan sonra yapılmalıdır. Çukurova Bölgesi'nde mücadele başlama zamanı genellikle nisan' ın 2. yarısından haziran sonuna kadardır. 10