TEKNİK RAPOR (TEKNİK RAPOR NO: 18/2012) Raporu Hazırlayan: Yrd. Doç. Dr. Kemal Tuşat YÜCEL S.D.Ü. Mühendislik Fakültesi İnş. Müh. Böl. Yapı Anabilim Dalı Yapı Malzemesi Bilim Dalı kemalyucel@sdu.edu.tr tusat2001@hotmail.com Tel/Fax-ofis :+90 246 211 14 18 GSM :+90 533 740 35 14 1
SÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ -Mayıs BÖLÜMÜ- 2012- YAPI MALZEMELERİ LABORATUARI 30.05.2012 TEKNİK RAPOR (TR No: 18/2012) Revzen Mimarlık Restorasyon İnşaat Sanayi ve Ticaret Ltd.Şti. Reşatbey Mahallesi Ordu Cad. 62013 Sok. Demir Apt. No:5 K:2 D:4 Seyhan /Adana Birimimize yaptığınız başvuru gereğince; Adana Tepebağ mahallesinde bulunan 64 envanter numaralı taşınmazın restorasyon işleri için Adana Büyükşehir Belediyesi KUDEB Şube Müdürlüğü tarafından belirlenen malzeme analizleri için; yukarıda bahsi geçen yapıdan tarafınızdan alınan tuğla örnekleri üzerinde istenilen deneyler SDÜ İnşaat Mühendisliği Bölümü Yapı Malzemeleri Laboratuarında ve 64 envanter numaralı taşınmazın yapı elemanlarında yapılmıştır. 64 envanter numaralı taşınmazdan alınan tuğla örnekler üzerinde SDÜ Yapı Malzemeleri Laboratuvarında; TS EN 772-13:2002, Kağir birimler - Deney metotları - Bölüm 13: Kagir birimlerin net ve brüt kuru birim hacim kütlelerin tayini (Doğal taş hariç) standardına göre, birim hacim ağırlık, TS EN 772-7:2000, Kagir Birimler- Deney Metotları- Bölüm 7: Kil Kagir Su Yalıtım Tabakası Birimlerinde Suda Kaynatma Metoduyla Su Emme Tayini standardına göre ağırlıkça su emme, TS EN 771-1:2011, Kâgir birimler - Özellikler - Bölüm 1: Kil kâgir birimler (Tuğlalar) ve TS EN 772-1: Nisan 2002, Kagir Birimler- Deney metodları-bölüm 1: Basınç dayanımının tayini standardına göre basınç deneyleri ve harç yapı malzemeleri üzerinde, TS 699:2009, Doğal Yapı Taşları-İnceleme ve Laboratuvar Deney Yöntemleri standardına göre ağırlıkça su emme deneyleri yapılmıştır. 2
Ayrıca tuğla örneklerinde yerinde tahribatsız deney analizleri için; TS EN 14579 Doğal taşlar-deney metotları-ses hızı ilerlemesinin tayini standardına göre ultrases hızı ve TS 3260 : Eylül 1978, Beton Yüzey Sertliği Yolu İle Yaklaşık Beton Dayanımının Tayini Kuralı standardına göre Schmidt Çekici deneyleri uygulanmıştır. 64 envanter numaralı taşınmazın Zemin ve 1. Normal katlarında mevcut bulunan bulunan tuğla ve harç yapı malzemeleri üzerinde; ASTM C 1531 03: 2003a ve ASTM C1531 09:2009, Standard Test Methods for In Situ Measurement of Masonry Mortar Joint Shear Strength Index standartlarına uygun olarak yerinde kayma deneyleri uygulanmıştır. Ayrıca, alınan harç örnekleri üzerinde mineralojik inceleme ve analizler için ICP OES ve XRD analizleri yapılmıştır. 64 envanter numaralı taşınmaz, Yığma yapı olarak planlanmıştır ve yaklaşık 16*12,5m boyutlarında yaklaşık olarak 200,00m2 oturma alanına sahiptir. Yapı zemin ve 1. Normal katlardan oluşmak üzere toplam 2 kat olarak inşa edilmiştir. Zemin Kat duvar kalınlığı 480mm ve duvar yüksekliği 3400mm dir. 1. Normal Kat duvar kalınlığı 410mm ve duvar yüksekliği 4100mm dir. Yapı 19. Yüzyıl dördüncü çeyreğinde inşa edilmiştir yaklaşık olarak 100 yıllık bir binadır. Mevcut Yapı alanında ve SDÜ İnş. Müh. Böl. Yapı Malzemeleri Laboratuvarında yapılan deneylerin sonuçlarını içeren S.D.Ü. Mühendislik Fakültesi, Yapı Malzemeleri Laboratuarı na ait 21 sayılı ve 29 Mayıs 2012 tarihli rapor esas alınarak 64 envanter numaralı taşınmaz Binasının duvar basınç dayanımları, harç özellikleri ve tuğla sınıfı bu rapor kapsamında hesaplanmıştır. İlgili Rapor Ekler Bölümü Ek-I de sunulmuştur. 1.0 Tuğla ve Harç Birim hacim Ağırlık, Ağırlıkça Su Emme ve Basınç Deney Sonuçlarının Değerlendirilmesi 64 Envanter no lu taşınmazın Tuğla Örneklerin Birim Hacim Ağırlık Deney Sonuçları, 21 sayılı raporda, sırasıyla Zemin Kat Ortalama Birim Hacim ağırlığı 1.175 kg/m 3 ve 1. Normal Kat Ortalama Birim Hacim ağırlığı 1.210 kg/m 3 olarak hesaplanmıştır. TS EN 771-1:2005, Kagir Birimler-Özellikler- Bölüm 1: Kil Kagir Birimler (Tuğlalar) standardı, 1. Kapsam başlığı altında HD Birimler, Birim Hacim Ağırlığı 1.000 kg/m 3 ten daha büyük olan ve açık 3
hava şartlarına maruz olan ya da korunmuş kagirde kullanılacak kısımları kapsamaktadır. Çizelge MA.17-Biçim ve basınç dayanımlarına göre harman tuğla (kil kagir birim) sınıfları incelendiğinde dolu harman tuğlaları için ortalama hacim kütlesi önerilmemiştir. 21 sayılı raporda; tuğla numunelerin Zemin Kat Ortalama Ağırlıkça Su Emme Deney Sonucu %27,7 ve 1. Normal Kat Ortalama Ağırlıkça Su Emme Deney Sonucu %20,2 olarak belirlenmiştir. TS EN 771-1:2005 standardı 5.3.7 Su Emme(HD Birimleri) başlığı altında su emme değeri için firma tarafından beyan edilen su emme değerinden daha fazla yüksek olmaması koşulunu vermektedir. 64 Envanter no lu taşınmazın tuğla yapı elemanları için herhangi bir beyan edilen su emme değeri bulunmamaktadır. İptal edilen standart TS 704:1979, Harman tuğlası (Duvarlar İçin) standardına göre ağırlıkça su emme değerini, en çok %20 olarak sınırlamıştır. 1. Normal Kat Kuzey iç cephe (KD2) tuğlaları anılan su emme değerine yakın bulunmuştur. Zemin Kat Kuzey dış Cephe (KD1) tuğla örneklerinin su emme değerlerinin daha yüksek çıkmasının nedeni dış yapı hasarları ve durabilite etkisidir. 64 Envanter no lu yapıdan alınan tuğla örneği üzerinde TS EN 772-1: Nisan 2002, Kagir Birimler Deney Metotları-Bölüm 1: Basınç Dayanımının Tayini standardına göre basınç deneyi uygulanmıştır. 21 sayılı raporda; 64 Envanter no lu yapıdan alınan Tuğla Örneklerden Zemin Kat Ortalama Basınç Dayanımı 34,5 kgf/cm 2 (3,2 N/mm 2 ) ve 1. Normal Kat Ortalama Basınç Dayanımı 63,9 kgf/cm 2 (5,8 N/mm 2 ) olarak bulunmuştur. TS EN 771-1:2005, Kagir Birimler- Özellikler-Bölüm 1: Kil Kagir Birimler (Tuğlalar) standardı Çizelge MA.17- Biçim ve basınç dayanımlarına göre harman tuğla (kil kagir birim) sınıfları incelendiğinde; az dayanımlı dolu harman tuğla sınıfı basınç dayanımı en az 2,5 N/mm 2 ve ortalama 3,0 N/mm 2 basınç dayanımı değerlerinin üzerinde yer almaktadır. Dolayısıyla; 64 Envanter no lu taşınmazın dolu harman tuğlası sınıfı, en düşük dayanımın bulunduğu Zemin Kat Ortalama Dayanımı 3,2 N/mm 2 değeri az dayanımlı dolu harman tuğlası sınıfı içinde yer almaktadır. 4
TS EN 771-1 standardında, Tuğlaların Kategori düzeyleri basınç dayanım değerlerinin en fazla %5 kusurla sağlanması durumunda Kategori I, diğer durumlarda ise Kategori II olarak tanımlanmaktadır. 2.0 Tuğla Numuneleri Ultrases Hızı ve Schmidt Çekici Deney Sonuçları 64 Envanter no lu taşınmazın yerinde tuğla örnekleri üzerinde; Ultrases Hızı Deneyleri, Pundit marka Ultrases cihazı ile ve Sertlik deneyleri de Schmidt Çekici kullanılarak uygulanmıştır. 21 sayılı raporda; tuğla numunelerin sırasıyla Zemin Kat Ortalama Ultrases Hızı ve Schmidt sayıları 0,89km/sn ve 17 dir. 1. Normal kat için ise Ortalama Ultrases hızı ve Schmidt sayıları 2,42 km/sn ve 28 dir. Özellikle; Zemin kat Kuzey ve Batı cephe (KD1,S2 ve S3) tuğla örneklerinin su emme değerlerinin yüksek ve basınç dayanım değerlerinin 1. Normal Kat Kuzey Cephe (KD2) tuğla örneklerinden düşük çıkması tahribatsız deney yöntemi Ultrases Hızı ve Schmidt Çekici deneyleri ile de desteklenmiştir. Zemin Kat Kuzey cephede (KD1) yapılan Ultrases Hızı deneylerinin düşük çıkmasının bir nedeni de tuğlaların çatlaklı yapıya sahip olmasıdır. 1. Normal Kat Batı cephede (S5) Schmidt sayıları duvar yapısal hasarları nedeniyle oldukça düşük değerler vermiştir. Bu kısımda bulunan duvar yapıdan ayrılmıştır. Aynı durum Zemin Kat Batı ve Kuzey Cephede(S3 ve S2) de geçerlidir. Bu bölgelerde duvar çatlakları, harç çözülmeleri ve durabilite hasarları yoğun olarak gözlemlenmiştir ve acilen tamir edilmesine ihtiyaç bulunmaktadır. 3.0 Mineralojik Analiz Sonuçları 64 Envanter no lu taşınmazın Zemin Kat (KTY1) ve 1. Normal Kat (KTY2) Kuzey Cephelerden alınan harç örnekleri SDÜ Jeotermal Enerji ve Mineral Kaynakları Araştırma ve Uygulama Merkezinde; X Pert Pro-Panalytical cihazında XRD(X-ray diffraction) ve Perkin Elmer-Optima 2100 DV cihazında ICP OES (Inductively Coupled Plasma-Optical Emission Spectrometry) analizleri gerçekleştirilmiştir. Elde edilen deney sonuçları incelendiğinde; ICP OES deney sonuçları KTY1 ve KTY2 örneklerinde benzer sonuçlar ortaya koymuştur. CaO ve SiO 2 mineraller esas yapıyı teşkil etmektedir. Dolayısıyla, Kuvars ve kalsit mineralleri esas mineraller olarak belirlenmiştirler. Matriks içerisinde karbonatlı bölgeler de vardır. KTY1 için kızdırma kaybı CaCO 3 ve KTY2 için 5
ise MgCO 3 tan kaynaklanmaktadır. KTY1ve KTY2 XRD sonuçlarında Vermikülit ve kuvars farklı pik değerlerinde yer almıştır. Vermikülit, magnezyum alümino slikat kil mineralidir. Bu yapı içinde; SiO 2, Al 2 O 3 ve alkaliler bulunmaktadır. KTY2 içinde MgO miktarı daha yüksektir. KTY2 harcının renginin koyu olmasının sebebi ise Limonit mineralidir. Bu mineral sarı renkte, yumuşak ya da esmer, sert bir demir mineralidir. 4.0 Duvar Basınç Emniyet Gerilmesi ve Kayma Emniyet Gerilmesinin Hesabı 64 Envanter no lu taşınmazın Zemin ve 1. Normal Kat Kuzey Cephelerinde mevcut bulunan tuğla ve harç yapı malzemeleri üzerinde; ASTM C 1531 03: 2003a ve ASTM C1531 09:2009, Standard Test Methods for In Situ Measurement of Masonry Mortar Joint Shear Strength Index standartlarına uygun olarak yerinde kayma deneyi uygulanmıştır. Yerinde yapılan gözlemler sonucunda; Zemin Kat Kuzey Cephede(KD1); 142*310*32mm (b:genişlik, l:uzunluk, h: yükseklik) ve 1. Normal Kat Kuzey Cephede(KD2); 125*262*28mm (b:genişlik, l:uzunluk, h: yükseklik) boyutlu tuğla ve harç örnekler üzerinde deneyler uygulanmıştır. Deney sırasında elde edilen ölçüm sonuçları, 21 sayılı Raporda, Tablo IV te sunulmuştur. 2007 Deprem Yönetmeliği, 5.3.2. Duvarlarda Basınç Emniyet Gerilmesi başlığı c bendine göre; Duvar parçası dayanım deneyi yapılmamışsa duvarda kullanılan bloğun deneysel olarak elde edilen serbest basınç dayanımının 0.50 si f d duvar basınç dayanımı ve bu dayanımın 0.25 i f em duvar basınç emniyet gerilmesidir. Yine Bröcker ın bağıntısına göre duvar basınç dayanımı (Yapı İnceleme Yöntemleri, Ahmet ERCAN, Birsen Yayınevi, sa. 95, 2003); f d = f harç 0,333 * f tuğla 0,5 Graf ın bağıntısına göre duvar basınç dayanımı Yapı İnceleme Yöntemleri, Ahmet ERCAN, Birsen Yayınevi, sa. 95, 2003); f d ={f tuğla *(4+0,1*f harç ))/(16+3*h/d)}+e 6
Burada; h, duvar yüksekliği:cm, d, duvar kalınlığı:cm, e: işçilik niteliği, iyi işçilikte 10kgf/cm 2, orta işçilikte 0 kgf/cm 2 ve kötü işçilikte 5 kgf/cm 2 dir. Harç dayanımları genel olarak 1:3:6-7 oranlarında çimento, kireç ve kum karışımlarından kullanılmakta ve yapılan bu harcın basınç dayanımı 25-30 kgf/cm 2 arasında yer almaktadır (N. Bayülke, Yığma Yapıların Deprem Davranışı ve Güvenliği,1. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı, 2011, Ankara). 64 Envanter no lu taşınmazın harç kalitesi özellikle kuzey cephede orta işçilikte kabul edilebilecek düzeyde kalmıştır ve Zemin Kat Kuzey duvar yüzeylerinde durabilite nedeniyle oluşan hasarlar gözlemlenmiştir. Bu nedenle harç dayanımı, 25 kgf/cm 2 olarak kabul edilebilir. 64 Envanter No lu taşınmazın Zemin Kat duvar kalınlığı 480mm ve duvar yüksekliği 3400mm dir. 1. Normal Kat duvar kalınlığı 410mm ve duvar yüksekliği 4100mm dir. 21 sayılı Rapor Tablo III e göre; Zemin Kat Ortalama Basınç Dayanımı 34,5 kgf/cm 2 (3,2 N/mm 2 ) ve 1. Normal Kat Ortalama Basınç Dayanımı 63,9 kgf/cm 2 (5,8 N/mm 2 ) olarak bulunmuştur. Tuğla basınç dayanımı en düşük dayanım değeri olan Zemin Kat Ortalama Basınç Dayanımı 34,5 kgf/cm 2 (3,2 N/mm 2 ) dikkate alınacaktır. Buna göre, Deprem Yönetmeliği, Bröcker ve Graf ın bağıntıları dikkate alınarak 64 Envanter no lu taşınmazın Duvar Basınç Emniyet Gerilmesi Tablo I de verilmiştir. Tablo I Duvar Dayanımları Hesap Metodu 2007 Deprem Yönetmeliği Duvar Basınç Emniyet Gerilmesi Duvar Basınç Emniyet Gerilmesi kgf/cm 2 N/mm 2 8,6 0,85 Bröcker Bağıntısı 17,2 1,68 Graf Bağıntısı 6,0 0,59 Ortalama 10,6 1,04 64 Envanter no lu taşınmazın Ortalama Duvar Basınç Emniyet Gerilmesi 10,6 kgf/cm 2 (1,04N/mm 2 ) olarak hesaplanmıştır. 7
2007 Deprem Yönetmeliği 5.3.3 Kayma gerilmesi Hesabı Başlığı altında, duvar Kayma emniyet gerilmesi, τ em ; τ em = τ 0 +µ*σ olarak ifade edilmiştir. Bu denklemde τ em : duvar kayma emniyet gerilmesi(mpa= N/mm 2 ), τ 0 : Duvar çatlama emniyet gerilmesi(mpa= N/mm 2 ), µ: sürtünme katsayısı (0,5 olarak alınabilir), σ ise Deprem Yönetmeliğinin 5.3.1 paragrafı uyarınca hesaplanmış duvar düşey gerilmesidir(mpa= N/mm 2 ). 21 sayılı raporda; Zemin Kat Kuzey Cephe (KD1) ve 1. Normal Kat Kuzey Cephe(KD2) kayma deney sonuçlarından; τ em : duvar kayma emniyet gerilmesi(mpa), sırasıyla 4,22 kgf/cm 2 (0,41N/mm 2 ) ve 6,81 kgf/cm 2 (0,67N/mm 2 ) olarak hesap edilmiştir. Ortalama duvar kayma emniyet gerilmesi, τ em 5,51 kgf/cm 2 (0,54N/mm 2 ) olarak belirlenmiştir. Bu değer kullanılarak; Duvar düşey gerilmesi (σ), mevcut duvar alanlarından hesaplanarak; Çatlama Emniyet gerilmesi, τ 0 hesap edilebilir. Dolu blok tuğla veya harman tuğlası (çimento takviyeli kireç harcı ile örülen) kullanılarak yapılan Kagir Birimler için Deprem Yönetmeliği Tablo 5.5 te Duvar Çatlama Emniyet gerilmesi (τ 0 ), değerini 0,15 MPa = N/mm 2 olarak önermiştir. 3.0 SONUÇ Yukarıda yapılan inceleme ve değerlendirmeler ışığında; yığma taşıyıcı sistemli 64 Envanter no lu taşınmazın Duvar Basınç emniyet gerilmesi, Duvar Kayma emniyet gerilmesi, harç özellikleri ve tuğla sınıfı bu rapor kapsamında belirlenmiştir. 21 sayılı raporda, sırasıyla Zemin Kat Ortalama Birim Hacim ağırlığı 1.175 kg/m 3 ve 1. Normal Kat Ortalama Birim Hacim ağırlığı 1.210 kg/m 3 olarak hesaplanmıştır. TS EN 771-1:2005, Kagir Birimler-Özellikler-Bölüm 1: Kil Kagir Birimler (Tuğlalar) standardı, 1. Kapsam başlığı altında HD Birimler, Birim Hacim Ağırlığı 1.000 kg/m 3 ten daha büyük olan ve açık hava 8
şartlarına maruz olan ya da korunmuş kagirde kullanılacak kısımları kapsamaktadır. Çizelge MA.17-Biçim ve basınç dayanımlarına göre harman tuğla (kil kagir birim) sınıfları incelendiğinde dolu harman tuğlaları için ortalama hacim kütlesi önerilmemiştir. 21 sayılı raporda; tuğla numunelerin Zemin Kat Ortalama Ağırlıkça Su Emme Deney Sonucu %27,7 ve 1. Normal Kat Ortalama Ağırlıkça Su Emme Deney Sonucu %20,2 olarak belirlenmiştir. TS EN 771-1:2005 standardı 5.3.7 Su Emme(HD Birimleri) başlığı altında su emme değeri için firma tarafından beyan edilen su emme değerinden daha fazla yüksek olmaması koşulunu vermektedir. 64 Envanter no lu taşınmazın tuğla yapı elemanları için herhangi bir beyan edilen su emme değeri bulunmamaktadır. İptal edilen standart TS 704:1979, Harman tuğlası (Duvarlar İçin) standardına göre ağırlıkça su emme değerini, en çok %20 olarak sınırlamıştır. 1. Normal Kat Kuzey iç cephe (KD2) tuğlaları anılan su emme değerine yakın bulunmuştur. Zemin Kat Kuzey dış Cephe (KD1) tuğla örneklerinin su emme değerlerinin daha yüksek çıkmasının nedeni dış yapı hasarları ve durabilite etkisidir. TS EN 771-1:2005, Kagir Birimler-Özellikler-Bölüm 1: Kil Kagir Birimler (Tuğlalar) standardı Çizelge MA.17-Biçim ve basınç dayanımlarına göre harman tuğla (kil kagir birim) sınıfları incelendiğinde; az dayanımlı dolu harman tuğla sınıfı basınç dayanımı en az 2,5 N/mm 2 ve ortalama 3,0 N/mm 2 basınç dayanımı değerlerinin üzerinde yer almaktadır. Dolayısıyla; 64 Envanter no lu taşınmazın dolu harman tuğlası sınıfı, en düşük dayanımın bulunduğu Zemin Kat Ortalama Dayanımı 3,2 N/mm 2 değeri az dayanımlı dolu harman tuğlası sınıfı içinde yer almaktadır. Zemin kat Kuzey ve Batı cephe (KD1,S2 ve S3) tuğla örneklerinin su emme değerlerinin yüksek ve basınç dayanım değerlerinin 1. Normal Kat Kuzey Cephe (KD2) tuğla örneklerinden düşük çıkması tahribatsız deney yöntemi Ultrases Hızı ve Schmidt Çekici deneyleri ile de desteklenmiştir. Zemin Kat Kuzey cephede (KD1) yapılan Ultrases Hızı deneylerinin düşük çıkmasının bir nedeni de tuğlaların çatlaklı yapıya sahip olmasıdır. 1. Normal Kat Batı cephede (S5) Schmidt sayıları duvar yapısal hasarları nedeniyle oldukça düşük değerler vermiştir. Bu kısımda bulunan duvar yapıdan ayrılmıştır. 9
Aynı durum Zemin Kat Batı ve Kuzey Cephede(S3 ve S2) de geçerlidir. Bu bölgelerde duvar çatlakları, harç çözülmeleri ve durabilite hasarları yoğun olarak gözlemlenmiştir ve acilen tamir edilmesine ihtiyaç bulunmaktadır. KTY1 ve KTY2 harçlarının mineralojik deney sonuçları incelendiğinde; ICP OES deney sonuçları hem KTY1 ve hem KTY2 örneklerinde benzer sonuçlar ortaya koymuştur. CaO ve SiO 2 mineraller esas yapıyı teşkil etmektedir. Dolayısıyla, Kuvars ve kalsit mineralleri esas mineraller olarak belirlenmiştirler. Matriks içerisinde karbonatlı bölgeler de vardır. KTY1 için kızdırma kaybı CaCO 3 ve KTY2 için ise MgCO 3 tan kaynaklanmaktadır. KTY1ve KTY2, XRD sonuçlarında Vermikülit ve kuvars farklı pik değerlerinde yer almıştır. Vermikülit, magnezyum alümino slikat kil mineralidir. Bu yapı içinde; SiO 2, Al 2 O 3 ve alkaliler bulunmaktadır. KTY2 içinde MgO miktarı daha yüksektir. KTY2 harcının renginin koyu olmasının sebebi ise Limonit mineralidir. Bu mineral sarı renkte, yumuşak ya da esmer, sert bir demir mineralidir. 64 Envanter No lu taşınmazın Zemin Kat duvar kalınlığı 480mm ve duvar yüksekliği 3400mm dir. 1. Normal Kat duvar kalınlığı 410mm ve duvar yüksekliği 4100mm dir. 21 sayılı Rapor Tablo III e göre; Zemin Kat Ortalama Basınç Dayanımı 34,5 kgf/cm 2 (3,2 N/mm 2 ) ve 1. Normal Kat Ortalama Basınç Dayanımı 63,9 kgf/cm 2 (5,8 N/mm 2 ) olarak bulunmuştur. Tuğla basınç dayanımı en düşük dayanım değeri olan Zemin Kat Ortalama Basınç Dayanımı 34,5 kgf/cm 2 (3,2 N/mm 2 ) dikkate alınacaktır. 64 Envanter no lu taşınmazın Ortalama Duvar Basınç Emniyet Gerilmesi 10,6 kgf/cm 2 (1,04N/mm 2 ) olarak hesaplanmıştır. 21 sayılı raporda; Zemin Kat Kuzey Cephe (KD1) ve 1. Normal Kat Kuzey Cephe(KD2) kayma deney sonuçlarından; τ em : duvar kayma emniyet gerilmesi(mpa), sırasıyla 4,22 kgf/cm 2 (0,41N/mm 2 ) ve 6,81 kgf/cm 2 (0,67N/mm 2 ) olarak hesap edilmiştir. Ortalama duvar kayma emniyet gerilmesi, τ em 5,51 kgf/cm 2 (0,54N/mm 2 ) olarak belirlenmiştir. Bu değer kullanılarak; Duvar düşey gerilmesi (σ), mevcut duvar alanlarından hesaplanarak; Çatlama Emniyet gerilmesi, τ 0 hesap edilebilir. Dolu blok tuğla veya harman tuğlası (çimento 10
takviyeli kireç harcı ile örülen) kullanılarak yapılan Kagir Birimler için Deprem Yönetmeliği Tablo 5.5 te Duvar Çatlama Emniyet gerilmesi (τ 0 ), değerini 0,15 MPa = N/mm 2 olarak önermiştir. 64 no lu Envanter taşınmazdan alınan saha görüntü kayıtları Ekler Bölümü Ek-II de CD kaydı olarak verilmiştir. Saygılarımla. Yrd. Doç. Dr. Kemal Tuşat YÜCEL SDÜ Müh. Fak. İnşaat Mühendisliği Bölümü Yapı Anabilim Dalı Yapı Malzemesi Bilim Dalı Tel/Fax : 246-211 14 18 GSM : 533-740 35 14 kemalyucel@sdu.edu.tr ; tusat2001@hormail.com Ekler Ek-I SDÜ Yapı Malzemeleri Laboratuvarı 21 sayılı Deney Raporu Ek-II 64 no lu Envanter taşınmazdan alınan saha görüntü CD kaydı 11
Ek-I SDÜ Yapı Malzemeleri Laboratuvarı 21 sayılı Deney Raporu 12
Ek-II 64 no lu Envanter taşınmazdan alınan saha görüntü CD kaydı 13
14