Hazırlayan: Mağara Omurgasız Faunası: Fotoğraflar: Kapak Fotoğrafı:

Benzer belgeler
BUMAD İNKESE MAĞARASI ARAŞTIRMA ve HARİTALAMA GEZİSİ Haziran 2008

Yer Altının Dev Kanatları Boğaziçi Uluslararası Mağara Araştırma Derneği Ege Mağara Araştırma ve Koruma Derneği

2007 Aralık ayında başladığımız ölçüme devam ederek keşfedilen bölümlerin ölçümlerini tamamlamak.

KÜRE DAĞLARI KARANLIĞIN GİZEMİ

Mağaraların ve Mağara Doğasının Korunması İçin İşbirliğinin Geliştirilmesi Projesi EGE MAĞARA ARAŞTIRMA VE KORUMA DERNEĞİ

Biyospeleoloji (Mağara Biyolojisi): Fauna elemanları, örnek toplama metotları ve koruma stratejileri

BİOSPELEOLOJİ MAĞARA CANLILARININ SINIFLANDIRILMASI

BURDUR ÇATAĞIL KÖYÜ KIZILĐN MAĞARASI RAPORU. Sayfa 1 / 5 1. GEZĐNĐN YAPILDIĞI. Mağara: Kızılin. Köy: Çatağıl. Đlçe: Merkez. Đl: Burdur 2.

ENTOMOLOJĠ. Prof. Dr. Cafer MART

THE FIRST SYMPOSIUM OF THE BATS OF TURKEY

Hazırlayan: Attila Durak. Editörler: Kemal Demirtaş, Celal Güzelyürek, Ümit Durak

Yumurtalık Lagünleri Yönetim Planlaması Projesi Kuş Çalışması Akyatan-Tuzla Lagünleri Yönetim Planlaması Projesi Kuş Çalışması 2009

Mağara Biyolojisi. İnsanın mağara canlılarına ilgisi, tarihöncesi dönemlere

CANLILARIN SINIFLANDIRILMASI

Heeyoo!

Aziz Kocaoğlu. Dr. H. Gökhan Kutlu. Etüt ve Projeler Dairesi Başkanlığı Tarihsel Çevre ve Kültür Varlıkları Şube Müdürlüğü

BİY455 OMURGASIZLAR BİYOLOJİSİ II

İzmir Gediz Deltası nın UNESCO Doğa Mirası Kriterlerine Göre Değerlendirilmesi. Prof. Dr. Ahmet Karataş Yard. Doç. Dr. Erol Kesici Itri Levent Erkol

HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ MAĞARA ARAŞTIRMA TOPLULUĞU (HÜMAK) KASIM ANTALYA KEKOVA ÇEVRELİ KÖYÜ ve ISPARTA ÇALTEPE KÖYÜ ARAŞTIRMA FAALIYETI

HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ MAĞARA ARAŞTIRMA TOPLULUĞU (HÜMAK) MART 2010 ESKİŞEHİR MAYISLAR MAĞARASI TEMEL SRT VE KAMPÇILIK EĞİTİMİ FAALİYETİ RAPORU

Anahat. Kuş Göç Yollarında RES'ler. Türkiyede RES'ler ve Ekosistem Değerlendirme Raporu Uygulamaları. Avrupada Hassas Alanlar'daki Uygulamalar

Genç Fikirler Kulübü Akademik Yılı Bülteni. Genç Fikirler Kulübü

Genel Entomoloji* 12/23/ Giriş

Bazı Eklembacaklılar

Bitki Koruma (Entomoloji) Prof.Dr. Mevlüt EMEKCİ. (312)

MADEN TETKİK VE ARAMA GENEL MÜDÜRLÜĞÜ MTA DOĞAL KAYNAKLAR VE EKONOMİ BÜLTENİ YIL : 2012 SAYI : 14

www. tumab. org - www. turkishcavers. org

Muhteşem Bir Tabiat Harikası SULTAN SAZLIĞI MİLLİ PARKI

CANLILAR DÜNYASINI GEZELİM TANIYALIM / CANLILAR VE HAYAT

CANLI ALEMLERİ HAYVANLAR ALEMİ

TÜRKİYE MAĞARACILIK FEDERASYONU KURTARMA KOMİSYONU TOPLANTISI TUTANAĞI

Koruma Amaçlı Araştırma Projeleri. Rehabilitasyon Projeleri. Tescil Çalışmaları. Mevzuat Hazırlama Faaliyetleri

Doç. Dr. Mete Mısırlıoğlu. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Biyoloji Bölümü. Toprak Hayvanları

Kuş Gözlemciliği. Süleyman Ekşioğlu Kuş Araştırmaları Derneği

YAKIN DOĞU ÜNİVERSİTESİ İNŞAAT MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ BAHAR DÖNEMİ- AKTİVİTELER

ASTRONOMİ VE UZAY BİLİMLERİ

Yelköprü Mağarası (Dikili, İzmir) ve Yakın Çevresinin Sucul Faunası Hakkında Bir Ön Araştırma

BOZDAĞ VE SÜNDİKEN DAĞLARI KARASAL GASTROPODA (MOLLUSCA) TÜRLERİNİN BELİRLENMESİ

HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ MAĞARA ARAŞTIRMA TOPLULUĞU (HÜMAK) 7-8 ŞUBAT 2009 HAYMANA-TEMİRÖZÜ TEMEL MAĞARACILIK EĞİTİMİ FAALİYETİ RAPORU

ADIM ADIM YGS-LYS 52. ADIM CANLILARIN SINIFLANDIRILMASI-12 HAYVANLAR ALEMİ 3- OMURGALI HAYVANLAR SORU ÇÖZÜMÜ

SORUMLU AMATÖR BALIKÇILIĞA GEÇİŞ

Yrd.Doç.Dr. Erdal SERTKAYA Yrd.Doç.Dr. Nihat DEMİREL Yrd.Doç.Dr. Oğuzhan DOĞANLAR

5. SINIF FEN BİLİMLERİ TESTİ A. 4. Şekilde bir elektrik devresi sembollerle gösterilmiştir.

KUDUZUN EPİDEMİYOLOJİSİ ve HAYVANLARDA DURUMU

TAM METİN ve ÖZET Sempozyum Kitabı

T.C. RECEP TAYYİP ERDOĞAN ÜNİVERSİTESİ Fen Bilimleri Enstitüsü Müdürlüğü

Okulumuzda Klasik Müzik Ziyafeti

Ders Adı : GENEL BİYOLOJİ I Ders No : Teorik : 4 Pratik : 0 Kredi : 4 ECTS : 3. Ders Bilgileri. Ön Koşul Dersleri.

HAFTALIK VELİ BÜLTENİ 22 ARALIK 2017 VELİLERİMİZE HATIRLATMALAR

Komple Atlet Ligi 3.Kademe Yarışmaları

HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ MAĞARA ARAŞTIRMA TOPLULUĞU (HÜMAK) KASIM 2010 ZONGULDAK SOFULAR MAĞARASI TEMEL MAĞARACILIK EĞITIMI FAALIYETI

TED BURSA KOLEJİ MÜDÜRLÜĞÜ

MEMELİ BİYOLOJİSİ M.YAVUZ MEMELİLERİN YAŞAMINA BİR BAKIŞ

Ayrımcılık ve Yeni Medyada Nefret Söylemi Eğitmen Eğitimi Raporu Şubat 2011 İstanbul, Türkiye - Green Park Hotel

HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ MAĞARA ARAŞTIRMA TOPLULUĞU (HÜMAK) EYLÜL 2010 SAFRANBOLU MENCİLİS MAĞARASI FAALİYET RAPORU

ankaraizcihaber FAO WAGGGS ÖDÜLÜ ÇALIŞMALARI AIH1132 Haziran 2010

Halkalı Solucan Regenwurm Oligochaeta

Salı. Cuma. Grup 01. Pazartesi 12 20:30-21: :30-22: :30-20: :30-23:15. Çarşamba. Perşembe

KEND N KUR KEND N YA A 8 m² (1+0) 4

HATAY İLİ NİN MEMELİ (MAMMALIA) FAUNASI

Bitki Koruma (Entomoloji) Doç. Dr. Umut Toprak

Sinop İli Memeli Hayvan Faunasının Değerlendirilmesi. Evaluation of the Mammalian Fauna of Sinop Province

DENİZ BİYOLOJİSİ. Prof. Dr. Ahmet ALTINDAĞ Ankara Üniversitesi Hidrobiyoloji ABD

KTU ORMAN FAKÜLTESİ ORMAN MÜHENDİSLİĞİ BÖLÜMÜ ORMANCILIK UYGULAMALARI II DERSİ TEKNİ GEZİ RAPORU KASTONU ORMAN BÖLGE MÜDÜRLÜĞÜ (

T.C. BİNGÖL ÜNİVERSİTESİ KARŞIYAKA ANADOLU LİSESİ MÜDÜRLÜĞÜNE

BİTKİ FOTOSENTEZİNİ DESTEKLEYEN LAMBA GELİŞTİRİLMESİ AR-GE RAPORU

SARI ÇAY AKARININ ÇAY BİTKİSİ ÜZERİNDE OLUŞTURDUĞU ZARARLANMALAR. RAPOR

OBEZİTE KADERİMİZ DEĞİL PROJESİ. Kırklareli İl Sağlık Müdürlüğü Proje Ekibi

Grup KARDELEN. Grup Üyeleri Menduh ÖZTÜRK (Kocasinan YİBO-Kayseri) Hüseyin YILMAZ (M.100.Yıl YİBO-Ağrı)

Prof. Dr. Ayten NAMLI

FMO-GENÇ I. ÖĞRENCİ YAZ KAMPI YAPILDI

Rüzgar Enerji Santralleri ve Karasal Memeli Faunası

KONU 7 KOMÜNİTE EKOLOJİSİ. Aslı Sade Memişoğlu

İDV ÖZEL BİLKENT İLKOKULU 3. SINIFLAR EKOSİSTEM SORGULAMA ÜNİTESİ BÜLTENİ

Çevre Biyolojisi

Altın Üçgen Hindistan Holi Festivali

Arkasında İz Bırakmayan Turistler

KORUNAN ALANLARIN PLANLANMASI

Conservation Genetics, Çoraman E, Furman A, Karataş A, Bilgin R, Institute of Environmental Sciences, Boğaziçi University,

ULUSLARARASI SANAT YOLUYLA EVRENSEL SEVGİ SULUBOYA BİENALİ

YENIÇAĞA GÖLÜNDE (BOLU) TURNA NIN (GRUS GRUS) ÜREME VE ALAN KULLANIMI AKGÖL DE (YUNAK-KONYA) ÜREYEN KUŞ ÇALIŞMASI. Hazırlayan: Riyat GÜL

TRA1 FLORA. Erzurum Erzincan Bayburt FAUNA

10. SINIF KONU ANLATIMI. 48 EKOLOJİ 10 BİYOMLAR Sucul Biyomlar

T.C. ÇEVRE VE ORMAN BAKANLIĞI

Referans Habitat. Bozulmuş Habitat

Koleksiyon Adı: İsmihan Sultan Koleksiyon Numarası: 327 Uygulamayı Yapan: M. AKPINAR

1. Peyzaj Ekolojisi: Tanımı ve Biyolojide Hiyerarşi Düzeni Kavramıyla İlişkisi

Karanlığı Fotoğraflamak V 2. Chris Howes. Zindan Mağarası 5. Ender Usuloğlu. Bolkar Dağlarında Karst ve Mağara Araştırmaları 6.

BİLGİSAYAR MÜH. BÖLÜMÜ

BİYOMLAR SUCUL BİYOMLAR SELİN HOCA

Bulgaristan da Doğa Koruma Veri Tabanı ve Bilgi Sistemi

Eco new farmers. Modül 1- Organik Tarıma Giriş. Bölüm 4- Organik Tarım ve Koruma

2024 Olimpik Eğitim Kamp Sporcuları Test Yarışması

BuNLarI BiLiYOr muyuz?

Alanı gösterilmiş olan doğal sit alanlarımız, yerinin belirli olması nedeniyle gösterilmiştir. Resmi işlemlerde, ilgili Çevre ve Şehircilik İl

2019 Çevresel ve Sosyal Politika İncelemesi Özet Sunumu OFFICIAL USE

Mağara Turizminin İlke Ve Esasları İle Kullanımdan Kaynaklanan Sorunlar. Fundamentals And Principles Of Cave Tourism And Problems Due To Utilize

ESKİŞEHİR İLİ ŞEHİR MERKEZİ KARASAL GASTROPODA TÜRLERİNİN BELİRLENMESİ

T.C. RECEP TAYYİP ERDOĞAN ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ ENSTİTÜ YÖNETİM KURULU TOPLANTI TUTANAĞI

TÜRKIYE ÜNIVERSITELER ATICILIK SAMPIYONASI MART 2011 / KARA HARP OKULU

Transkript:

1 Dupnisa Mağara Sistemi Araştırma Gezisi Ön Raporu Boğaziçi Uluslararasıı Mağara Araştırma Derneği 2009

2 Hazırlayan: Mağara Omurgasız Faunası: Fotoğraflar: Kapak Fotoğrafı: Emrah Çoraman Emrah Özel Mehmet Döker Yaman Özakın Yaman Özakın BUMAD 2009

3 İçindekiler 1. Giriş... 4 2. Arazi Günlüğü... 5 3. Ön Sonuçlar... 6 3.1. Mağarada Yaşayan Yarasa Türleri... 7 3.2. Mağara Omurgasızları Faunası... 8 4. Harcamalar... 10 5. Katılımcı Listesi... 11

4 1. Giriş 27 Şubat 01 Mart 2009 tarihleri arasında Dupnisa Mağara Sistemi ne bir araştırma gezisi düzenlenmiştir. Gezinin öncelikli amacı mağara sistemindeki yarasa türlerinin ve diğer mağara canlılarının kış popülâsyonlarının belirlenmesi olarak planlanmıştır. Bunun yanı sıra gezi öncesinde sunumlar ve gezi sırasında da atölye çalışmaları düzenlenerek proje gezilerine katılacak olan mağaracıların, mağara canlıları ve bunların örneklenme yöntemleri üzerine bilgilendirilmesi sağlanmıştır. Geziye BUMAD, BÜMAK, İTÜMAK ve ANÜMAB tan toplam 26 kişi katılmıştır. Dupnisa Mağara Sistemi birbirine dikey galerilerle bağlı üç mağaradan oluşmaktadır (Şekil 1.1). Bu gezide Dupnisa Yeraltı Sistemi ndeki üç mağara da araştırılmıştır. Dupnisa ve Kuru Mağaraları nın bir kısmı 2003 yılında turizme açılmıştır. Bu gezide mağara içindeki turistik aktivitenin mağara ekosistemine etkileri de incelenmiştir. Şekil 1.1. Dupnisa Mağara Sistemi nin haritası.

5 2. Arazi Günlüğü 27.02.2009 Katılımcı gruplar, Boğaziçi Üniversitesi Güney Kampüsü nde buluştular. Ev sahipliği BÜMAK tarafından yapılan sunum Proje Değerlendirmesi Emrah Çoraman Mağara Ekosistemleri Emrah Özel Mağara Habitatlarından Örneklenen Planktonların Belirlenmesi Renin Öznur Sunumlardan sonra Dupnisa Araştırma Gezisi için yola çıkıldı. Şekil 2.1. Boğaziçi Üniversitesinde sunumlar; Solda Emrah Çoraman, sağda Emrah Özel. 28.02.2009 Projede görev alacak mağaracılar ile birlikte Kuru Mağara da örnekleme ve yarasa sayımı üzerine bir atölye çalışması düzenlendi. Çalışmadan sonra Dupnisa Mağara sı iki grup tarafından incelendi. Bir grup yarasa türlerini ve bu türlerin popülâsyon büyüklerini belirlerken diğer grup da diğer mağara canlılarından örnekler topladı. 01.03.2009 Pazar sabahı, Dupnisa Mağara Sistemi nin üçüncü mağarası Kız Mağara sı araştırıldı. 12 kişiden oluşan bir araştırma grubu bu mağara habitatını inceledi. Kız Mağarası ndaki araştırmalardan sonra kamptan ayrılarak, İstanbul a dönüldü.

6 Şekil 2.2. Mağara içindeki atölye çalışmasından görüntüler; solda Kuru Mağara, sağda Dupnisa Mağarası. 3. Ön Sonuçlar Yapılan çalışmalarda sistemde bulunan üç mağaranın da yüksek biyoçeşitlilik barındırdığı gözlenmiştir. Dupnisa Sistemi nin iki aile üç cinsten toplam sekiz yarasa türüne kış dönemi için ev sahipliği yaptığı belirlenmiştir. Ayrıca mağaralardan birçok farklı taksona ait toplam 184 mağara omurgasızı toplanmıştır. Bulgular Dupnisa Mağara Sistemi nin önemli bir yeraltı habitatı olduğunu göstermektedir. Bunun yanı sıra mağaranın turistik kısmında kullanılan ışıklardan kaynaklanan yosun büyümesi gibi turistik faaliyetlerin bu mağara ekosistemine olumsuz etkileri de belgelenmiştir (Şekil 3.1). Şekil 3.1. Mağaranın aydınlatmasında kullanılan ışıklardan dolayı bir sütunda gözlemlenen yosun büyümesi.

7 3.1. Mağarada Yaşayan Yarasa Türleri Dupnisa Mağara Sistemi nde kışlayan sekiz yarasa türü belirlenmiştir (Tablo 3.1.1). Mağara sisteminin aktif kolu (Dupnisa Mağarası) altı türden toplam 25603 yarasaya ev sahipliği yapmaktadır ve sistemdeki en büyük yarasa kolonisini barındırmaktadır. Dupnisa Mağarası nın girişine 100 metre uzaklıkta bulunan Miniopterus schreibersii kolonisi, yaklaşık 20000 birey ile tüm mağara sisteminin en kalabalık popülâsyonudur. Büyük Myotis (Myotis myotis/myotis blythii) ve Rhinolophus ferrumequinum kolonilerine Dupnisa Mağarası nın hemen hemen her yerinde rastlanabilir. Öte yandan 84 bireyden oluşan Rhinolophus hipposideros kolonisi Kuru Mağara nın en kalabalık grubunu oluşturmaktadır. Kız Mağarası nda ise 800 bireylik bir Rhinolophus blasii kolonisi gözlemlenmiştir. Dupnisa Mağara Sistemi nde yaşayan yarasa türleri ve bu türlerin popülâsyon büyüklükleri Tablo 3.1.2 de gösterilmiştir. Tablo 3.1.1. Dupnisa Mağara Sistemi nde kaydedilen yarasa türleri. Tür Adı IUCN Kırmızı Liste Statüsü Kısaltma Rhinolophus blasii Asgari Kaygı rhibl Rhinolophus euryale Yakın Tehlike rhieu Rhinolophus ferrumequinum Asgari Kaygı rhife Rhinolophus hipposideros Asgari Kaygı rhihi Myotis blythi / Myotis myotis Asgari Kaygı myola Myotis capaccinii Hassas myoca Miniopterus schreibersii Yakın Tehlike minsc Şekil 3.1.1. Dupnisa Mağarası ndaki Rhinolophus ferrumequinum kolonilerinden biri.

8 Tablo 3.1.2. Dupnisa Mağara Sistemi ndeki kışlayan yarasa türlerinin popülâsyon büyüklükleri. minsc myola myoca rhihi rhieu rhife rhibl Toplam Dupnisa 20000 3000 1000 3-1600 - 25603 Kuru - 2 1 84 9 22-118 Kız - - 1 - - - 800 801 Toplam 20000 3002 1002 87 9 1622 800 26522 3.2. Mağara Omurgasızları Faunası Dupnisa Yer Altı Sistemi nde yapılan araştırmalarda mağara omurgasızlarının üç mağarada da yüksek çeşitlilik gösterdiği gözlenmiştir. Araştırmalar kapsamında mağaralardan toplam 184 omurgasız örneği toplanmıştır. Örümcekler, tespih böcekleri ve toprak solucanları gibi taksonların tüm mağaralara yayıldığı ve popülâsyonlarının yoğun olduğu belirlenmiştir. Yarasa guanosunun bu mağaralar için en önemli besin kaynağı olduğu düşünülmektedir. Bunun yanı sıra troglobitlerle beslenen türlerin varlığı, mağarada ilkel bir besin zincirinin oluştuğunu da göstermektedir. Dupnisa da gözlemlenen bazı temel gruplar aşağıda listelenmiştir. Şekil 1.2.1. Bir guano birikintisi üzerindeki salyangoz ve solucanlar.

9 Tespih böcekleri (Altfilum: Crustacea, Ordo: Isopoda) 58 Örnek Tespih böcekleri Dupnisa Mağara sı omurgasız faunasının en sık rastlanan türüdür (Şekil 3.2.2). Bu türün mağara içerisindeki nemli bölgeleri tercih ettiği gözlenmiştir. Pigmentsiz ve yarı şeffaf olmaları bu canlıların mağara ortamına uyum sağladığını göstermektedir. Guano içinde yaşayan küçük omurgasızlar ve mantarlarla beslenmektedirler. Şekil 3.2.2. Solda bir tespih böceği ve sağda bir toprak solucanı. Halkalı solucanlar (Filum: Annelida, Sınıf: Oligochaeta) 6 Örnek Mağaralarına kısmi uyum sağlamış bu gruptaki canlılara, özellikle guano birikintilerinde ve mağaranın derinliklerinde yoğunlaşan sulu habitatlarda rastlanmıştır (Şekil 3.2.2). Mantar ve detritusla beslendiği düşünülmektedir. Salyangozlar (Filum: Mollusca, Sınıf: Gastropoda) 8 Örnek Salyangozlar çoğunlukla mağaranın ıslak ve nemli bölgelerinde tespit edilmiştir. Dış iskeletlerinin saydam olması nedeniyle mağaraya uyum sağladıkları düşünülmektedir (Şekil 3.2.3). Detritusun ana besin kaynakları olduğu tahmin edilmektedir. Örümcekler (Sınıf: Arachnida, Takım: Araneae) 29 Örnek Dupnisa Mağara Sistemi ndeki örümcek grubu birden fazla tür ile temsil edilmektedir (Şekil 3.2.3). Geniş koloniler oluşturmamalarına rağmen, girişe yakın galerilerde ve mutlak karanlık bölgesinde gözlenen örümceklerin, mağarada ürediklerine işaret eden kozalar da tespit edilmiştir.

10 Şekil 3.2.3. Solda bir salyangoz ve sağda bir örümcek. Guano omurgasızları (Çıyanlar; Altfilum: Myriapoda, Sınıf: Chilopoda; Yaykuyruklar; Altfilum: Hexapoda, Altsınıf: Collembola; Akarlar; Sınıf: Arachnida, Familya: Acaridae) 46 Örnek Başta akarlar olmak üzere çıyanlar, kırkayaklar ve yaykuyruklar, guano omurgasızlarının başlıca gruplarındandır. Genellikle pigmentsiz ve mağara ortamına tam uyum sağlamış olmalarından dolayı önemli gruplardır. Bu canlılar mağara içerisinde guanonun ve nemin olduğu her bölgede görülmüştür. Sucul omurgasızlar (Altfilum: Crustacea, Takım: Amphipoda) 8 Örnek Mağara içinde bulunan önemli türlerden birisi de pigmentsiz amfipodlardır. Durgun sularda yaşamaları nedeniyle mağara ortamına kısmi uyum sağladıkları söylenebilir. Bunun dışında plankton kepçesiyle alınan su örnekleri, mikroskobik omurgasızlar bakımından da incelenecektir. 4. Harcamalar Ankara dan 5 araştırmacı X 50 TL/otobüs biletleri İstanbul dan Dupnisa ya minibüs kirası Yiyecek ve pil harcamaları Total = 250,00 TL = 650,00 TL = 250,92 TL = 1.150,92TL

11 5. Katılımcı Listesi Şekil 5.1. Atölye çalışmasından önce katılımcılar. 1. Emrah Çoraman (BUMAD) 2. Mehmet Döker (BUMAD) 3. Aslı Döker (BUMAD) 4. Yaman Özakın (BUMAD) 5. Oğuz Karaçuka (BUMAD) 6. Yalın Emek Çelik (BUMAD) 7. Nükhet Şentürk (BUMAD) 8. Özgün Sarısoy (BUMAD) 9. Aydın Menderes (BUMAD) 10. Kürşad Erson (BÜMAK) 11. Adil Alibaş (BÜMAK) 12. Serkan Çimen (BÜMAK) 13. Seda Erdural (BÜMAK) 14. Arzu Taghan (BÜMAK) 15. İlker Özden (BÜMAK) 16. Merve Aşaner (BÜMAK) 17. Melis Oktay (BÜMAK) 18. Atilla Evrim Gücün (BÜMAK) 19. Utku Aslantaş (BÜMAK) 20. Gül Deniz Salalı (İTÜMAK) 21. Gökhan Gün (İTÜMAK) 22. Emrah Özel (ANÜMAB) 23. Renin Öznur (ANÜMAB) 24. Ekin Ertürk (ANÜMAB) 25. Özge Tutar (ANÜMAB) 26. Pınar Yıldız (ANÜMAB)